Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.

htm

Η παραβολή της χήρας

Στο κατά Λουκά 18 διαβάηουμε:

Κατά Λουκά 18:1-8

«Τουσ ζλεγε μάλιςτα και μια παραβολι για ότι πρζπει πάντοτε να
προςεφχονται και να μθν αποκάνουν, λζγοντασ: Σε κάποια πόλθ
υπιρχε ζνασ κριτισ, ο οποίοσ δεν φοβόταν τον Ιεό και δεν
ντρζπονταν άνκρωπο. Θταν και μια χιρα ς’ εκείνθ τθν πόλθ· κι
ζρχονταν ς’ αυτόν λζγοντασ: Απόδωςε το δίκιο μου από τον αντίδικο
μου. Και μζχρι κάποιο ςθμείο δεν κζλθςε· φςτερα απ’ αυτά όμωσ
είπε μζςα του: αν και τον Ιεό δεν φοβάμαι και άνκρωπο δεν
ντρζπομαι, τουλάχιςτον επειδι με ενοχλεί αυτι θ χιρα, ασ τθσ
ανταποδϊςω το δίκιο τθσ για να μθν ζρχεται πάντοτε και με
βαςανίηει. Και ο Κφριοσ είπε: ακοφςατε τι λζει ο άδικοσ κριτισ· ο
Ιεόσ μάλιςτα δεν κα αποδϊςει το δίκιο των εκλεκτϊν Του, αυτϊν
που βοοφν ς’ Αυτόν θμζρα και νφχτα, αν και μακροκυμεί γι’ αυτοφσ;
Σασ λζω ότι κα αποδϊςει το δίκιο τουσ γριγορα.»

Ο λόγοσ για τον οποίο ο Κφριοσ είπε τθν παραβολι ιταν: «ότι πρζπει
ΠΑΝΣΟΣΕ να προςεφχονται και να μθν αποκάνουν». Κάποιοι από μασ
μπορεί πικανόν να ζχουν ζνα αίτθμα που δεν ζχει απαντθκεί ακόμα και γι’
αυτό τον λόγο μπορεί να αιςκάνονται κουραςμζνοι, αποκαμωμζνοι. Το

Page 1 of 6
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

αίτθμα τθσ χιρασ δεν ιταν κάτι άδικο. Θταν δίκαιο. Κατά παρόμοιο τρόπο,
πολλοί από μασ μπορεί να ζχουμε δίκαια αιτιματα για τα οποία όμωσ δεν
ζχουμε λάβει απάντθςθ. Τι λζει ο Λόγοσ του Ιεοφ να κάνουμε; Να
ςυνεχίςουμε να πθγαίνουμε ςτον Θεό γι’ αυτά τα αιτιματα. Να μθν
αποκάνουμε και να μθν απογοθτευτοφμε γι’ αυτά, αλλά να ςυνεχίςουμε
να πθγαίνουμε ς’ Αυτόν μζςω τθσ προςευχισ. Δεν λζω ότι όλα τα αιτιματα
κα γίνουν, οφτε πάλι λζω ότι κάποιοσ κα πρζπει να πθγαίνει ςτον Κφριο
για αιτιματα που Εκείνοσ του ζχει ιδθ απαντιςει αρνθτικά. Για αιτιματα
όμωσ που γνωρίηουμε από τον Λόγο του Ιεοφ ότι είναι αρεςτά ςτον Κφριο
και είναι γενικά κζλθμα Του, δεν κα πρζπει να αποκάνουμε να
προςευχόμαςτε γι’ αυτά. Όπωσ ο Κφριοσ είπε ςτο κατά Ματκαίο 7:7-11 :

Κατά Ματκαίο 7:7-11

«Αιτείτε και κα ςασ δοκεί· ηθτείτε και κα βρείτε· χτυπάτε και κα
ςασ ανοιχτεί· γιατί κακζνασ που αιτεί λαμβάνει, και αυτόσ που
ηθτάει βρίςκει, και ς’ αυτόν που χτυπάει κα του ανοιχτεί. ‘ Η ποιοσ
άνκρωποσ είναι από ςασ που αν ο γιοσ του ηθτιςει ψωμί, μιπωσ κα
του δϊςει πζτρα; Κι αν του ηθτιςει ψάρι, μιπωσ κα του δϊςει φίδι;
Αν λοιπόν εςείσ που είςτε πονθροί, ξζρετε να δίνεται καλζσ δόςεισ
ςτα παιδιά ςασ, πόςο μάλλον ο Πατζρασ ςασ, που είναι ςτουσ
ουρανοφσ κα δϊςει αγακά ς’ αυτοφσ που ηθτοφν απ’ Αυτόν;»

Page 2 of 6
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

Ο Κφριοσ κα δϊςει ΑΓΑΘΑ ΢’ ΑΤΣΟΤ΢ ΠΟΤ ΖΗΣΟΤΝ ΑΠ’ ΑΤΣΟΝ. Ια

ανοιχτεί α’ αυτοφσ που χτυπάν. Ια βρουν αυτοί που ηιτθςαν. Ια λάβουν
αυτοί που αίτθςαν.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν μια ανοιχτι πόρτα να πθγαίνουμε ςτον Ιεό
με κάρροσ, εκκζτοντασ τα αιτιματα μασ. Πολλοί αδερφοί μπορεί να
χτυπιςαμε τθν πόρτα και δυο και τρεισ και να μθν άνοιξε. Λςωσ γι’ αυτό να
αιςκανόμαςτε μια κρυφι απογοιτευςθ και πίκρα. «Αν ο Ιεόσ με
αγαποφςε πραγματικά γιατί τότε… ». Δεν μποροφμε να ποφμε ότι αγαπάμε
πλιρωσ τον Ιεό αν κρατάμε πράγματα κρυφά απ’ Αυτόν – όπωσ τον πόνο
μασ για παράδειγμα. Όταν ο Κϊβ δοκιμάςτθκε αυτό που ζνιωςε δεν ιταν
χαρά αλλά πόνο. Και αυτό που ζκανε δεν ιταν να πνίξει τθν λφπθ του και
τα ερωτθματικά του, αλλά να τα κάνει φανερά. «Είκε να ιξερα που να τον
βρω! Ια πιγαινα μζχρι τον κρόνο Του· κα εξζκετα μπροςτά Του κρίςθ, και
κα γζμιηα το ςτόμα μου με αποδείξεισ· κα γνϊριηα τα λόγια, που κα μου
αποκρίνονταν, και κα καταλάβαινα τι κα μου ζλεγε» (Κϊβ 23:3-5). Ο Κϊβ
ιταν πολφ ευκφσ και ανοιχτόσ προσ τον Ιεό, και αν και οι τρεισ φίλοι του
προςπακοφςαν να τον πείςουν ότι ιταν κάποιο λάκοσ του που τα
προκάλεςε όλα αυτά, ςτο τζλοσ ο Κφριοσ είπε: «ο δοφλοσ μου ο Κϊβ
λάλθςε το ορκό περί εμοφ» (Κϊβ 42:7). Στθν προσ Κορινκίουσ Β 5:18 μασ
λζει ότι ζχουμε ςυμφιλιωκεί μαηί Του. Αν ζχουμε ςυμφιλιωκεί με τον Ιεό,
αν ο Ιεόσ είναι φίλοσ μασ, είναι δυνατόν να κρατάμε πράγματα κρυφά
ςτθν καρδιζσ μασ και να μθν τθν ανοίγουμε πλιρωσ ς’ Αυτόν; «Φόβοσ δεν
είναι ςτθν αγάπθ αλλά θ τζλεια αγάπθ ζξω διϊχνει τον φόβο» (Κωάννου Α
4:18) λζει ο Λόγοσ. Δεν αγαπάμε τον Ιεό πλιρωσ αν ακόμα φοβόμαςτε να

Page 3 of 6
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

μιλιςουμε και να είμαςτε πλιρωσ ανοιχτοί ς’ Αυτόν. Ναι είναι ο Ιεόσ ο

δθμιουργόσ. Ναι είναι ο Ιεόσ ο παντοδφναμοσ. Ταυτόχρονα όμωσ είναι και
ο Ιεόσ ο Πατζρασ ΣΟΥ. Είναι και ο Ιεόσ με τον οποίον ζχει ΣΥΜΦΚΛΚΩΙΕΚ.
Είναι ο Ιεόσ που τόςο αγάπθςε ΕΣΕΝΑ, όχι γιατί ιςουν πολφ ωραίοσ και
ζκανεσ πολλά καλά ζργα για τθν βαςίλεια Του αλλά ενϊ ιςουν νεκρόσ ςτισ
αμαρτίεσ και τα παραπτϊματα (προσ Εφεςίουσ 2:1-10). Ο Ιεόσ φίλε μου ΢’
ΑΓΑΠΑ. Ναι, τθν πόρτα που ζπαψεσ να χτυπάσ κα πρζπει να ςθκωκείσ
καρρετά και να τθν ξαναχτυπιςεισ. Δίνοντασ ζνα παράδειγμα του κάρρουσ
με το οποίο πρζπει να τθν χτυπάσ, ασ πάμε ςτο κατά Λουκά 11, ςτα λόγια
του Κφριου που προθγοφνται τθσ προτροπισ «Αιτείται και κα ςασ δοκεί»:

Κατά Λουκά 11:5-9

τουσ είπε: Αν κάποιοσ από ςασ ζχει ζνα φίλο, και πάει ς’ αυτόν ΤΑ
ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ, και του πει: Φίλε δάνειςε μου τρία ψωμιά, επειδι
ιρκε ςε μζνα ζνασ φίλοσ μου από οδοιπορία, και δεν ζχω τι να βάλω
μπροςτά του· κι εκείνοσ απαντϊντασ από μζςα πει: Μθν με ενοχλείσ
θ πόρτα είναι ιδθ κλειςμζνθ, και τα παιδιά είναι μαηί μου ςτο
κρεβάτι· δεν μπορϊ να ςθκωκϊ και να ςου δϊςω. Σασ λζω: Και αν
δεν ςθκωκεί και δεν του δϊςει επειδι είναι φίλοσ του, τουλάχιςτον
για τθν αναίδεια του κα ςθκωκεί και κα του δϊςει όςα χρειάηεται.
Κι εγϊ ςασ λζω: Ζθτάτε και κα ςασ δοκεί· ψάχνετε και κα βρείτε·
κροφετε και κα ςασ ανοιχτεί…. »

Page 4 of 6
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

Δυο ακραία παραδείγματα χρθςιμοποιεί ο Κφριοσ – τθν χιρα και τον

φίλο - για να μασ πει ότι κα πρζπει να επιμζνουμε, να μθν αποκάνουμε να
χτυπάμε τθν πόρτα. Η χιρα ιξερε ότι τον κριτι δεν τον ζνοιαηε τίποτα.
Θξερε ότι «τον Ιεό δεν φοβόταν και άνκρωπο δεν ντρζπονταν». Κι όμωσ
ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΝΕ. Κάκε μζρα ςθκϊνονταν και πιγαινε με το αίτθμα τθσ. Γι’
αυτιν αυτόσ ο κριτισ ιταν ο μόνοσ που κα μποροφςε να δϊςει λφςθ. Αυτό
το δίνει ο Κφριοσ ςαν παράδειγμα που κα πρζπει να ακολουκιςουμε: να
πθγαίνουμε κάκε μζρα ΢ΣΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΚΡΙΣΗ χωρίσ να αποκάνουμε, και ζνα
είναι ςίγουρο: ότι κα γίνει κρίςθ ςτο αίτθμα μασ.
Από τθν άλλθ βλζπουμε κάποιον να χτυπάει τθν πόρτα του φίλου του,
όχι το απόγευμα αλλά τα μεςάνυχτα. Δεν είχε πολλζσ επιλογζσ. Είτε κα
χτυποφςε τθν πόρτα του φίλου του, ζςτω και αν ιταν μεςάνυχτα, είτε κα
ζλεγε δεν γίνεται. Και χτφπθςε. Δεν είπε «δεν γίνεται». Δεν είπε «δεν κα
χτυπιςω γιατί είναι μεςάνυχτα». Αντ’ αυτοφ χτφπθςε, δοκίμαςε. Για να
ακολουκιςει μετά θ προτροπι του Κυρίου «Αιτείτε και κα ςασ δοκεί·
ηθτείτε και κα βρείτε· χτυπάτε και κα ςασ ανοιχτεί· γιατί κακζνασ που αιτεί
λαμβάνει, και αυτόσ που ηθτάει βρίςκει, και ς’ αυτόν που χτυπάει κα του
ανοιχτεί».
Άνοιξε πλιρωσ τθν καρδιά ςου ςτον Κφριο. Μθν αφινεισ τίποτα κρυφό.
Σ’ ΑΓΑΠΑ και ποκεί φοβερά να ζχει μια ανοιχτι ςχζςθ μαηί ςου - ςαν τθν
ςχζςθ που κα είχεσ με τον καλφτερο ςου φίλο. Μθν ςτζκεςαι λοιπόν με
διςταγμό μακριά από τθν πόρτα Σου αλλά χτφπα τθν και χτφπα τθν με
κάρροσ.

Page 5 of 6
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

Τάςοσ Κιουλάχογλου

Page 6 of 6