Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.

htm

"Κατά την δική μας ομοιότητα"

Στθν προσ Εβραίουσ 4:15-16 διαβάηουμε:

«Γιατί δεν ζχουμε αρχιερζα που δεν μπορεί να ςυμπακιςει ςτισ

αςκζνειεσ μασ· αλλά πειραςκζντα κατά πάντα κακ’ ομοιότθτα μασ
χωρίσ αμαρτίεσ. Ασ πλθςιάηουμε λοιπόν μετά παρρθςίασ ςτον
κρόνο τθσ χάριτοσ, για να λάβουμε ζλεοσ και να βροφμε χάριν προσ
βοικεια εν καιρϊ χρείασ»

Ρολλοί λζνε: «Μα πωσ μπορεί να με καταλάβει ο Θεόσ; Μιπωσ ζχει

περάςει Αυτόσ αυτά που πζραςα εγϊ;». Ζχουμε πολλζσ φορζσ τθν εικόνα
ενόσ απρόςιτου Θεοφ, ενόσ Θεοφ που είναι ζξω από τθν ηωι και τθν
πραγματικότθτα. Ενόσ Θεοφ που οι δυςκολίεσ και οι πειραςμοί μασ δεν το
αγγίηουν. Ε λοιπόν ο Ιθςοφσ Χριςτόσ, αυτόσ «μζςα ςτον οποίο κατοικεί
ολόκλθρο το πλιρωμα τθσ κεότθτασ ςωματικά» (Ρροσ Κολοςςαείσ 2:9)
πζραςε απ’ όλα αυτά. Απ’ όλα όςα εςφ μπορεί να περνάσ, απ όλουσ τουσ
πειραςμοφσ και τα κφματα που μπορεί να ςε χτυπάν, ο Ιθςοφσ πζραςε.
Ρζραςε και γι’ αυτό μπορεί να ςε καταλάβει. Μπορεί να ςυμπακιςει
απόλυτα τον ανκρϊπινο πόνο, τθν ανκρϊπινθ αδυναμία, τθν ανκρϊπινθ
ψυχι με τισ αςκζνειεσ και τισ επικυμίεσ τθσ. Ο Ιθςοφσ Χριςτόσ ςυμπακεί
αυτι τθν ςτιγμι αυτό που μπορεί να ςε πονάει. Ο Ιθςοφσ Χριςτόσ
ςυμπακεί αυτι τθν ςτιγμι αυτό που μπορεί να ςε βαςανίηει. Ο Ιθςοφσ

Page 1 of 7
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

Χριςτόσ ςυμπακεί αυτι τθν ςτιγμι τθν κάκε αδυναμία, το κάκε ςου
πρόβλθμα, το κάκε δάκρυ ςου και τθν κάκε αγωνία ςου. Δυο κεφαλαία πιο
πάνω ςτθν προσ Εβραίουσ 2:16-18 διαβάηουμε:

Ρροσ Εβραίουσ 2:16-18

«Επειδι, βζβαια, δεν πιρε φφςθ αγγζλων, αλλά πιρε από το
ςπζρμα του Αβραάμ. ΓΙΑ ΑΤΣΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΟΜΟΙΩΘΕΙ ΢Ε ΟΛΑ ΜΕ
τουσ αδερφοφσ, για γίνει ελειμονασ και πιςτόσ αρχιερζασ ς’ αυτά
που αφοροφν τον Θεό, για να κάνει εξιλζωςθ χάρθ των αμαρτιϊν
του λαοφ. Επειδι ςε ότι αυτόσ ζπακε, όταν πειράςτθκε, μπορεί να
βοθκιςει αυτοφσ που πειράηονται.»

Ο Ιθςοφσ Χριςτόσ μπορεί να βοθκιςει αυτοφσ που πειράηονται, γιατί

πζραςε και αυτόσ τουσ ίδιουσ πειραςμοφσ. Δεν ςε βλζπει Αυτόσ από
μακριά μθ νιϊκοντασ ότι εςφ μπορεί να νιϊκεισ. Ξζρει πολφ καλά τι
νιϊκεισ. Ξζρει πολφ καλά το πϊσ αιςκάνεςαι. Έχει ομοιωκεί ςε όλα μαηί
ςου. Ρολλοί ζχουν τθν εικόνα ενόσ απρόςιτου Χριςτοφ, ενόσ Χριςτοφ
ρομπότ που ιρκε ζκανε τθν δουλειά και ζφυγε. Χρειαηόμαςτε ωςτόςο τθν
εικόνα ενόσ Χριςτοφ που ζχει ομοιωκεί ςε όλα μαηί μασ. Χρειαηόμαςτε
τθν εικόνα του ΑΝΘΡΩΠΟΤ Ιθςοφ Χριςτοφ. Στθν προσ Τιμόκεο Α
διαβάηουμε:

Page 2 of 7
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

Ρροσ Τιμόκεο Α 2:5

«Ζνασ είναι ο Θεόσ και ζνασ ο μεςίτθσ μεταξφ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘ΢ΩΡΟΥ,
άνκρωποσ Χριςτόσ ΙΗ΢ΟΤ΢»

Ο μεςίτθσ μεταξφ Θεοφ και ανκρϊπου, ο μζγασ αρχιερζασ που διιλκε

τουσ ουρανοφσ, δεν είναι κάποιοσ ξζνοσ προσ εμάσ, αλλά κάποιοσ που ζχει
ομοιωκεί μαηί μασ ςε όλα. Είναι Ο ΑΝΘ΢ΩΡΟΣ Χ΢ΙΣΤΟΣ ΙΗΣΟΥΣ. Δείτε ότι ο
Λόγοσ του Θεοφ, αναφερόμενοσ ςτο ποιοσ μεςιτεφει μεταξφ Θεοφ και
ανκρϊπων, δεν διαλζγει να αποκαλζςει τον Ιθςοφ ςαν Γιο του Θεοφ, ςαν
Κφριο, ςαν Σωτιρα ι με κάποιο άλλο από τουσ πολλοφσ τίτλουσ που ζχει
και είναι. Αντ’ αυτοφ διαλζγει να τον αποκαλζςει ΑΝΘ΢ΩΡΟ,
υπογραμμίηοντασ μ’ αυτό τον τρόπο ότι εκείνοσ που μεςιτεφει για μασ, δεν
είναι κάποιοσ ξζνοσ προσ εμάσ αλλά κάποιοσ που ζχει ομοιωκεί μαηί μασ
ςε όλα. Υπζφερε ωσ άνκρωποσ, πειράςτθκε ωσ άνκρωποσ και επομζνωσ
μπορεί να ςυμπακιςει τουσ ανκρϊπουσ και να μεςιτεφςει γι’ αυτοφσ.
«Επειδι δεν ανζλαβε φφςθ αγγζλων αλλά ςπζρματοσ Αβραάμ»
διαβάςαμε. Ζκλαψεσ. Και Αυτόσ. Σε πρόδωςαν οι φίλοι; Και Αυτόν.
Ρείναςεσ; Και Αυτόσ. Δίψαςεσ; Και Αυτόσ. Σε αδικιςανε; Και Αυτόν.
Ρόνεςεσ; Και αυτόσ. Ήρκεσ ςε αγωνία; Και Αυτόσ. Ζχαςεσ αγαπθμζνα ςου
πρόςωπα. Και αυτόσ. Σε απορρίψανε; Κι’ Αυτόν. Ο Ιθςοφσ Χριςτόσ, ο
«ΑΝΘ΢ΩΡΟΣ Χριςτόσ Ιθςοφσ», ςε καταλαβαίνει απόλυτα αδερφζ μου γιατί
ζχει ομοιωκεί μαηί ςου – όχι μόνο ςε κάποια ςθμεία αλλά ΣΕ ΟΛΑ, λζει θ
Γραφι.
Ρροχωρϊντασ παραπζρα ςτθν προσ Φιλιππθςίουσ 2:5-12 διαβάηουμε:

Page 3 of 7
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

Ρροσ Φιλιππθςίουσ 2:5-11

«Να είναι μάλιςτα ςε ςασ το ίδιο φρόνθμα που ιταν και ςτον Ιθςοφ
Χριςτό· ο οποίοσ ενϊ υπιρχε ςε μορφι Θεοφ, δεν νόμιςε αρπαγι το
να είναι ίςα με τον Θεό· αλλά κζνωςε τον εαυτό του, παίρνοντασ
μορφι δοφλου, ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ όμοιοσ ΜΕ τουσ ανκρϊπουσ. ΚΑΙ
κακϊσ βρζκθκε κατά το ςχιμα ωσ άνκρωποσ ταπείνωςε τον εαυτό
του γινόμενοσ υπάκουοσ μζχρι κανάτου, κανάτου μάλιςτα ςταυροφ.
Γι’ αυτό, και ο Θεόσ τον υπερφψωςε, και του χάριςε όνομα, που
είναι το όνομα πάνω από κάκε άλλο· ϊςτε ςτο όνομα του Ιθςοφ να
λυγίςει κάκε γόνατο επουρανίων και επιγείων και καταχκόνιων· και
κάκε γλϊςςα να ομολογιςει ότι ο Ιθςοφσ Χριςτόσ είναι Κφριοσ, ςε
δόξα του Ρατζρα Θεοφ»

Ο Ιθςοφσ Χριςτόσ, αν και υπιρχε ςε μορφι Θεοφ, ταπείνωςε τον εαυτό

Του και ζγινε όμοιοσ με τουσ ανκρϊπουσ. Ριρε μορφι δοφλου. Ζγινε
όμοιοσ με μασ - με τθν διαφορά ότι ιταν και ζμεινε αναμάρτθτοσ – και γι’
αυτό μπορεί να μασ καταλάβει. Θα μποροφςε να τον ςυναντιςεισ ςτθν
πλατεία. Να φασ μαηί Του. Τότε ιταν ξυλουργόσ. Σιμερα μπορεί να ιταν
απζναντι ςου δουλεφοντασ μπροςτά ςε ζναν υπολογιςτι ι να είναι πάνω
ςτθν ςκαλωςιά ςε κάποια οικοδομι. Δεν ζχει ςθμαςία το που και τι. Αυτό
που ζχει ςθμαςία είναι ότι όπου και να ςαι, οποίοσ και να ςαι, ότι και να
κάνεισ και όποιο και να είναι το πρόβλθμα ςου Αυτόσ μπορεί να ΣΕ
ςυμπακιςει ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΝΙΩΣΕΙ. Ο Λυτρωτισ ςου είναι κατά πάντα

Page 4 of 7
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

ομοιωκείσ μαηί ςου. Να τι λζει ο Ηςαΐασ, δείχνοντασ επίςθσ το μζγεκοσ

των όςων πζραςε όςο ιταν ςτθν γθ:

Ηςαΐασ 53:2-12
«επειδι ανζβθκε μπροςτά του ςαν τρυφερό φυτό, και ςαν ρίηα από
ξερι γθ· δεν είχε είδοσ οφτε καλόσ· και τον είδαμε, και δεν είχε
ωραιότθτα, ϊςτε να τον επικυμοφμε. Καταφρονθμζνοσ και
απορριμμζνοσ από τουσ ανκρϊπουσ· άνκρωποσ κλίψεων και
δόκιμοσ αςκενείασ· και ςαν άνκρωποσ από τον οποίον κάποιοσ
αποςτρζφει το πρόςωπο, καταφρονικθκε και τον κεωριςαμε ςαν
ζνα τίποτα. Αυτόσ ςτθν πραγματικότθτα βάςταξε τισ αςκζνειεσ μασ
και επιφορτίςτθκε τισ κλίψεισ μασ· ενϊ εμείσ τον κεωριςαμε
τραυματιςμζνο, πλθγωμζνο από τον Θεό και ταλαιπωρθμζνο. Αυτόσ
όμωσ τραυματίςτθκε για τισ παραβάςεισ μασ· ταλαιπωρικθκε για τισ
ανομίεσ μασ· θ τιμωρία που ζφερε τθν δικι μασ ειρινθ ιταν πάνω ς’
Αυτόν· και διάμεςου των πλθγϊν του γιατρευτικαμε εμείσ. Πλοι
εμείσ πλανθκικαμε ςαν πρόβατα· ςτραφικαμε κάκε ζνασ ςτον δικό
του δρόμο· ο Κφριοσ όμωσ ζβαλε πάνω ς’ Αυτόν τθν ανομία όλων
μασ. Αυτόσ ιταν κατακλιμμζνοσ και βαςανιςμζνοσ, αλλά δεν άνοιξε
το ςτόμα του· φζρκθκε ςε ςφαγι ςαν αρνί, και ςαν άφωνο πρόβατο
μπροςτά ς’ εκείνον που το κουρεφει, ζτςι δεν άνοιξε το ςτόμα του.
Από κατάκλιψθ και κρίςθ αναρπάχτθκε· τθν γενεά του όμωσ ποιοσ
κα τθν διθγθκεί; Επειδι αποκόπθκε από τθν γθ των ηωντανϊν
ανκρϊπων· τραυματίςτθκε για τισ παραβάςεισ του λαοφ μου. Και ο

Page 5 of 7
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

τάφοσ του διορίςτθκε μαηί με τουσ κακοφργουσ· εντοφτοισ ςτον

κάνατο του ςτάκθκε μαηί με τον πλοφςιο· επειδι δεν ζπραξε ανομία
οφτε βρζκθκε δόλοσ ςτο ςτόμα του. Αλλ’ ο Κφριοσ κζλθςε να τον
βαςανίςει. Τον ταλαιπϊρθςε. Αφοφ όμωσ δϊςει προςφορά περί
αμαρτίασ, κα δει ζκγονα, κα μακρφνει τισ θμζρεσ του και το κζλθμα
του Κυρίου κα ευοδωκεί ςτο χζρι του. Θα δει τουσ καρποφσ του
πόνου τθσ ψυχισ Του και κα χορτάςει· ο δίκαιοσ δοφλοσ μου κα
δικαιϊςει πολλοφσ διάμεςου τθσ επίγνωςθσ του· επειδι Αυτόσ κα
ςθκϊςει τισ ανομίεσ του. Γι’ αυτό κα του δϊςω μερίδα μαηί με τουσ
μεγάλουσ, και κα μοιραςτεί για λάφυρο τουσ ιςχυροφσ, επειδι
παρζδωςε ςε κάνατο τθν ψυχι του και λογαριάςτθκε μαηί με
ανόμουσ, κι αυτόσ βάςταξε τισ αμαρτίεσ πολλϊν, και κα μεςιτεφςει
υπζρ των ανόμων»

Δεν είχε ωραιότθτα ϊςτε να τον επικυμοφμε.

Ήταν καταφρονθμζνοσ και απορριμμζνοσ από τουσ ανκρϊπουσ.
Ήταν άνκρωποσ κλίψεων και δόκιμοσ αςκενείασ.
Οι άλλοι απόςτρεφαν το πρόςωπο τουσ από Αυτόν.
Τον κεωροφςαν τραυματιςμζνο, πλθγωμζνο από τον Θεό και
ταλαιπωρθμζνο.
Τραυματίςτθκε για τισ παραβάςεισ μασ και ταλαιπωρικθκε για τισ
ανομίεσ μασ.
Ήταν κατακλιμμζνοσ και βαςανιςμζνοσ και δεν άνοιξε το ςτόμα Του.

Page 6 of 7
Βιβλικές Αλήθειες http://www.jba.gr/gr/index.htm

Αυτά είναι κάποια από τα πράγματα που ο Ιθςοφσ Χριςτόσ υπζφερε όςο
ιταν ςτθ γθ. Ο Σωτιρασ και Μεςίτθσ μασ μπορεί να μασ ςυμπακιςει
τζλεια. Και ζνα τζτοιο μεςίτθ χρειαηόμαςταν. Κάποιοσ απόμακροσ δεν κα
ζκανε. Χρειαηόμαςταν κάποιον που κα γίνονταν όμοιοσ με μασ ςε όλα –
κάποιον που κα περνοφςε απ’ όςα οι άνκρωποι περνοφμε και επομζνωσ
κα μποροφςε να μεςιτεφςει για μασ και να μασ υποςτθρίξει. Και αυτόσ
είναι ο Σωτιρασ, ο Αρχιερζασ, ο Μεςίτθσ που ζχουμε.

«Γιατί δεν ζχουμε αρχιερζα που δεν μπορεί να ςυμπακιςει ςτισ

αςκζνειεσ μασ· αλλά πειραςκζντα κατά πάντα κακ’ ομοιότθτα μασ
χωρίσ αμαρτίεσ. Ασ πλθςιάηουμε λοιπόν μετά παρρθςίασ ςτον
κρόνο τθσ χάριτοσ, για να λάβουμε ζλεοσ και να βροφμε χάριν προσ
βοικεια εν καιρϊ χρείασ»

Τάςοσ Κιουλάχογλου

Page 7 of 7