www.turnleftthai.blogspot.

com เลี้ยวซ้าย ฉบับที่ 64 ตุลาคม 53 ราคา 20 บาท

ถึงเวลาแล้ว
หรือยัง
ที่จะยกเลิก
กองทัพ
โดย ลั่นทมขาว
หน้า 3

ผันกำ�ลังของ
เสื้อแดงให้เป็น
รูปธรรม

สื่อ
โดย สมุดบันทึกสีแดง

เสรีภาพ ..ไม่มี
หน้า 6

ปฏิรูปการเมือง
ประชาธิปไตย..มองไม่เห็น ในตุรกี
โดย กองบรรณาธิการ
หน้า 10

แนะนำ� “สังคมนิยม” สัมภาษณ์

ความคิด “มาร์คซิสต์ เบื้องต้น จีรนุช เปรมชัยพร
สังคมนิยมคืออะไร? มีหน้าตาอย่างไร? เหมือน “ทำ�ไมสื่อ-
หรือแตกต่างกับรัสเซีย จีน คิวบา ลาว เวียดนาม? องค์กรสิทธิฯ
สังคมนิยมมีกี่รูปแบบ? เนปาลคือสังคมนิยมหรือไม่? เงียบ”
โดย กองบรรณาธิการ
โดย ทีมข่าวไทยอีนิวส์
หน้า 18
หน้า 16
กลับหัวเป็นหาง
โดย กองบรรณาธิการ

นโยบายเฉพาะหน้า
ของเสื้อแดง
สังคมนิยม - เลี้ยวซ้าย

1.เราต้องร่วมกับขบวนการเสื้อแดงในการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย เพราะถ้าไม่มีประชาธิปไตยในระบบ
ทุนนิยม เราจะไม่มีพื้นที่เสรีสำ�หรับการเคลื่อนไหวและการแสดงออก และถ้าเราไม่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับขบวนการ
เคลื่อนไหวทางสังคมของคนชั้นล่างที่ ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ไทย เราจะไม่สามารถพูดคุยกับประชาชนเรื่อง
สังคมนิยม รัฐสวัสดิการ หรือ ความเท่าเทียมได้
2.เราต้องเรียกร้องให้มีการปฏิรูปกองทัพ ระบบศาล และสถาบันอื่นๆ แบบถอนรากถอนโคน เพื่อไม่ให้มี
การใช้อำ�นาจเผด็จการอีกต่อไป
3.ประชาชนต้องมีส่วนร่วมในระบบศาล ผ่านระบบลูกขุน เพื่อกำ�จัดสองมาตรฐาน ต้องปล่อยนักโทษ
การเมืองทุกคน
4.เราต้องรณรงค์เพื่อรัฐสวัสดิการ เพื่อสร้างความเป็นธรรมทางสังคมผ่านการลดความเหลื่อมล้ำ�
5.เราต้องลงไปทำ�งานกับมวลชน ไม่ว่าจะเป็นเสื้อแดง นักศึกษา หรือกรรมาชีพ กรรมาชีพใน
สหภาพแรงงานมีความสำ�คัญเพราะมีพลังทางเศรษฐกิจ นอกจากนี้เราต้องยืนอยู่เคียงข้างผู้ถูกกดขี่ขูดรีดทุกคน
ไม่ว่าจะเป็น สตรี คนรักเพศเดียวกัน กลุ่มชาติพันธ์ คนงานจากประเทศอื่น หรือคนมาเลย์มุสลิมในภาคใต้
6.เราต้องรณรงค์เพื่อเสรีภาพในการแสดงออก ต้องรณรงค์ให้ยกเลิกกฎหมายหมิ่นฯ กฎหมายเผด็จการ
หรือกฎหมายคอมพิวเตอร์ ทหารต้องเลิกควบคุมสื่อ อำ�มาตย์ต้องยุติการเซ็นเซอร์ต่างๆ และชุมชนควรมีเสรีภาพ
ในการจัดรายการวิทยุโทรทัศน์ ต้องปฏิรูปโทรทัศน์ของรัฐแบบถอนรากถอนโคน เพื่อให้คนเสื้อแดงและคนอื่นๆ มี
ส่วนในการบริหารเต็มที่
7.เราต้องรณรงค์เพื่อลงโทษเจ้าหน้าที่รัฐและนักการเมืองที่สั่งฆ่าประชาชน
8.ปัญหาสงครามกลางเมืองในภาคใต้ต้องแก้โดยการถอนทหารออกไป เคารพวัฒนธรรมมาเลย์มุสลิม และ
เปิดพื้นที่ให้คนในชุมชนต่างๆ ออกแบบการปกครองที่เขาต้องการเอง
9.เราต้องรณรงค์ให้มีการลดก๊าซที่ทำ�ให้โลกร้อน ผ่านการผลิตพลังงานทางเลือกและระบบขนส่งมวลชนที่
ทันสมัย
10.เราต้องขยันในการวิจารณ์ปัญหาของระบบทุนนิยมทั่วโลก เพื่อสร้างกระแสการต่อสู้เพื่อสังคมนิยม

เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 2

สังคมใหม่
โดย ลั่นทมขาว
ถึงเวลาแล้วหรือยัง
ที่จะยกเลิกกองทัพ?
ในประเทศไต้หวัน เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น อินเดีย
มาเลเซีย หรือประเทศประชาธิปไตยในยุโรป และสหรัฐ
ประชาชนทั่วไปจะไม่ทราบชื่อและไม่ให้ความสนใจกับนาย
พลระดับสูงที่บัญชาการกองทัพ เพราะกองทัพอยู่ภายใต้
การควบคุมของรัฐบาลพลเรือน และนายทหารคนไหนที่
ขัดแย้งกับรัฐบาล จะถูกปลดออกทันที แต่ในไทยทหาร
แทรกแซงการเมืองมาตลอด
ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เราจะต้องยกเลิกกองทัพ?
หลายคนเวลาอ่านคำ�ถามนี้ก็จะนึกทันทีว่า “เป็น
ไปไม่ได้” โดยมักจะให้เหตุผลสี่ประการดังนี้คือ
1.“ทหารคือรั้วของชาติ ดังนั้นถ้าไม่มีกองทัพ
ศัตรูก็จะบุกประเทศไทย” ถ้าลองพิจารณา “เหตุผล”
นี้สักนิด ก็จะเข้าใจในไม่ช้าว่ากองทัพไทย ตั้งแต่สมัย
๒๔๗๕ หรือก่อนหน้านั้น ไม่เคยรบกับศัตรูภายนอก
และได้รับชัยชนะในการต่อสู้เลย ญี่ปุ่นเข้ามาก็ยอมแพ้
มหาอำ�นาจตะวันตกกดดันอะไรก็ยอมหมด ยิ่งกว่านั้นคน
ทั่วไป นอกจากไอ้บ้าพันธมิตรฯที่สร้างนิยายเรื่องเขาพระ
วิหาร ก็จะเข้าใจดีว่าประเทศเพื่อนบ้านเราทุกประเทศไม่มี
ความประสงค์จะมาบุกไทยแม้แต่นิดเดียว เราอยู่ในกลุ่ม
ประเทศ ASEAN ด้วยกันอีกด้วย และถ้าเกิดมหาอำ�นาจ
ไหนอยากจะบุกไทย เช่นจีนหรือสหรัฐ ยังไงยังไงก็สู้ด้วย
ทหารไม่ได้ คงต้องใช้การทูตอยู่ดี ทหารไทยไม่ใช่รั้วของ
ชาติ แต่เป็นกาฝากที่ร้ายแรง เพราะศัตรูหลักของกองทัพ
ไทยคือประชาชนไทย
เลี้ยวซ้าย ตุลามคม 53 หน้า 3
2.“ไม่ มี ป ระเทศไหนที่ เ ขายกเลิ ก กองทั พ ”
ความจริงก็มีสองสามประเทศเล็กๆ แต่นั้นไม่ใช่ประเด็น
ประเด็ น คื อ เราเปลี่ ย นกองทั พ แบบถอนรากถอนโคนได้
ไหม? เพื่อไม่ให้ยุ่งการเมือง และเพื่อไม่ให้สิ้นเปลืองงบ
ประมาณ? คำ�ตอบคือทำ�ได้ และหลายประเทศก็ทำ� เช่น
เกาหลีใต้ ไต้หวัน และหลายประเทศในลาตินอเมริกา
เป็นต้น ปัญหาของกองทัพไทยคือปัญหาเรื้อรังที่ต้องรีบแก้
เพราะทหารแทรกแซงการเมืองและทำ�ลายประชาธิปไตย
มาเกือบ 80 ปีแล้ว และยังไม่มีการแก้ไขเหมือนประเท
ศอื่นๆ
3.“แล้วปัญหาภาคใต้”? “ใครจะรักษาความ
สงบถ้าไม่มีกองทัพ”? คำ�ตอบคือในความเป็นจริง
กองทัพไทยไม่เคยรักษาความสงบและปกป้องประชาชน มี
แต่จะสร้างความขัดแย้ง เหตุการณ์นองเลือด และสงคราม
ภายในประเทศ ปัญหาความขัดแย้งในอดีต เช่นสมัยพรรค
คอมมิวนิสต์ และความขัดแย้งในภาคใต้ ต้องแก้ไขด้วย
วิธีทางการเมืองเพราะทหารล้มเหลวในการแก้ไขปัญหา
โดยสิ้นเชิง ปัญหาวิกฤตการเมืองปัจจุบันก็มาจากการที่
อำ�มาตย์ไม่เคารพเสียงส่วนใหญ่ในการเลือกตั้ง และพร้อม
จะรักษาความเหลื่อมล้ำ�ทางเศรษฐกิจสังคม ถ้าไม่มีความ
ยุติธรรมและเสรีภาพ ก็จะไม่มีสันติภาพ ปัญหานี้แก้ด้วย
ทหารไม่ได้ และทหารสร้างปัญหาแต่แรกด้วยรัฐประหาร
4.“เรายกเลิกกองทัพไม่ได้เพราะทหารและอ
ำ�มาตย์จะไม่ยอม” แน่นอนฝ่ายนั้นไม่ยอม ไม่ยอมให้มี
ประชาธิปไตยและความเป็นธรรมด้วย นั้นคือสาเหตุที่เรา
ต้องสร้างขบวนการทางสังคมที่ยิ่งใหญ่ ขบวนการคนเสื้อ
แดงเพื่อประชาธิปไตยนั้นเอง จะไปหวังว่าคนข้างบนจะ
ทำ�ให้ไม่ได้ แต่ถ้าคิดว่าขบวนการประชาชนทำ�อะไรไม่ได้
เราก็คลานกลับบ้านไปเป็นทาสตลอดกาลดีกว่า
นอกจากนี้ บ างคนอาจไม่ ส บายใจในข้ อ เสนอให้
ยกเลิกกองทัพ เพราะเหมือนกับว่าเราเหมารวมทหาร
ทั้งหมด แน่นอนทหารชั้นผู้น้อยและทหารเกณฑ์ที่เป็นคน
ดีที่รักประชาธิปไตยมีมากมาย และเราไม่อยากให้เขาถูก
เหมารวมกับนายพลแย่ๆ แต่ตราบใดที่นายพลฆาตกรมี
อำ�นาจในกองทัพ คนดีที่เป็นทหารก็ทำ�อะไรยาก ดังนั้นเรา
ต้องปลดนายพลออกและนำ�มาลงโทษ ต้องมีการเปลี่ยน
หน้าที่ของกองทัพเพื่อมารับใช้ประชาชนในทางสันติ เช่น
การเป็นองค์กรกู้ภัยเป็นต้น
ผู้เขียนขอเสนอเหตุผล 4 ประการว่าทำ�ไมเรา
ต้องยกเลิกกองทัพไทยดังนี้คือ
 1.ทหารไทยมีการทำ�รัฐประหารแทรกแซงการ
เมืองตลอด และมีการทำ�ลายประชาธิปไตยอย่างต่อเนื่อง
ตั้งแต่การขึ้นมามีอำ�นาจของจอมพล ป. การทำ�รัฐประหาร
ของ สฤษดิ์ และถนอม การแทรกแซงการเมืองของเปรม
การทำ�รัฐประหารของสุจินดา หรือการทำ�รัฐประหารของ
สนธิในปี ๒๕๔๙ ทหารเลยกลายเป็นอันธพาลที่ใช้กำ�ลังใน
การสร้างอำ�นาจและผลประโยชน์ทางการเมือง
2.ในรัฐทุนนิยมทั่วโลก ชนชั้นปกครองมักใช้
กองกำ�ลังสำ�หรับการข่มขู่ควบคุมประชาชนภายใน และ
สำ�หรับการใช้กำ�ลังเพื่อตอบสนองผลประโยชน์ระหว่าง
ประเทศของกลุ่มทุน (จักรวรรดินิยมนั้นเอง) ในประเทศ
ประชาธิปไตย ชนชั้นปกครองถูกบีบบังคับโดยภาค
ประชาชนให้ใช้แค่ตำ�รวจในกิจการภายใน แต่ถ้ามีวิกฤต
อาจใช้ทหารบ้าง ส่วนใหญ่ทหารถูกใช้ในการข่มขู่และ
ทำ�สงครามกับประเทศอื่น หรือปกป้องประเทศจากการ
ถูกรุกราน แต่ในกรณีไทย ชนชั้นปกครองไทยไม่เคยใช้
ทหารในการปกป้องประเทศ เพราะหน้าที่หลักของกอง
ทัพไทยคือการข่มขู่และเข่นฆ่าประชาชนไทยภายใน
ประเทศ เพื่อปกป้องอภิสิทธิ์และอำ�นาจอันไม่ชอบธรรม
ของอำ�มาตย์ ดังนั้นทหารไทยมีประวัติอันยาวนานใน
การฆ่าประชาชนมือเปล่าที่เรียกร้องประชาธิปไตย ไม่ว่า
จะเป็น ๑๔ ตุลา ๒๕๑๖, ๖ ตุลา ๒๕๑๙, พฤษภา ๓๕,
เหตุการณ์ที่ตากใบและ กรือแซะ หรือ เมษาเลือด ๕๒ และ
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 4
เมษา-พฤษภาเลือดปี ๕๓ เราจะเห็นชัดว่ากองทัพไทยมอง
ว่าศัตรูหลักของเขาคือพลเมืองภายในประเทศไทย
ในกรณี ๖ ตุลา ที่ธรรมศาสตร์ ทหารไม่กล้าปราบ
ประชาชนโดยตรง เพราะภาพทหารยังเสื่อมจากเหตุการณ์
๑๔ ตุลา และกองทัพอาจแตกแยกด้วย เขาจึงใช้ตำ�รวจ
ตชด. แทน ซึ่งเป็นกองกำ�ลังตำ�รวจที่ทำ�หน้าที่เหมือน
ทหาร ยิ่งกว่านั้นมีการใช้กองกำ�ลังของม็อบอันธพาล ลูก
เสือชาวบ้าน กระทิงแดง และ นวพล อีกด้วย ซึ่งไม่ต่าง
จากกรณีการใช้ม็อบฟาสซิสต์พันธมิตรฯ ม็อบสลิ่ม หรือ
พวกเสื้อน้ำ�เงิน ในวิกฤตปัจจุบัน
การที่ทหารเคยแพ้ประชาชนในวันที่ ๑๔ ตุลา หรือ
พฤษภา ๓๕ และการที่ทหารต้องพึ่งม็อบอันธพาลในช่วง
๖ ตุลา และปัจจุบัน และการที่ทหารต้องพยายามอ้างความ
ชอบธรรมจากลัทธิ “ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์” เสมอ
แสดงให้เห็นว่าทหารมีจุดอ่อน และเราสามารถเอาชนะ
ทหารได้ แต่วิธีการคือการสร้างขบวนการมวลชน ไม่ใช่
การจับอาวุธหรือวางระเบิดของคนไม่กี่คน
ถ้าเราพิจารณาอาวุธสำ�คัญๆ ของกองทัพไทย
เช่นรถถัง เราจะเห็นว่าถ้าเป็นประเทศอื่น รถถังเขามีไว้สู้
กับรถถังของกองทัพต่างประเทศ หรือมีไว้ถล่มตึกในเมือง
ของศัตรู แต่ในกรณีไทย รถถังมีไว้ข่มขู่ประชาชนให้กลัว
เท่านั้น เราเห็นการใช้รถถังในเหตุการณ์ ๑๔ ตุลา ๒๕๑๖,
พฤษภา ๒๕๓๕ และที่ราชประสงค์ปีนี้ และเราเห็นรถถัง
ออกมาเมื่อทหารกลุ่มหนึ่งต้องการข่มขู่ทหารอีกกลุ่มหรือรัฐบาลพลเรือน
เมื่อมีการทำ�รัฐประหาร ดังนั้นเราสรุปได้ว่ารถถังของกองทัพไทยมีไว้สู้ ใครคือผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน?
กับประชาชนไทยเองเป็นหลัก ถ้ากองทัพไทยไม่มีรถถัง ประชาชนจะได้
ประโยชน์ และแล้ว...วันนั้นก็มาถึง
3.ทั้งๆ ที่กองทัพไทยมองว่าศัตรูหลักคือประชาชนภายในประเทศ ประชาชนรู้ซึ้งถึงธาตุแท้
โดยเฉพาะผู้ที่ต้องการสิทธิเสรีภาพและประชาธิปไตย แต่เงินงบประมาณ นายทุนใหญ่เหนือชั้นเริ่มผันแปร
ที่ทหารใช้ในการซื้ออาวุธและจ่ายเงินเดือน ทั้งที่เป็นงบลับและงบที่ผ่าน โอ้แผ่นดินสิแน่เต็มกำ�ลัง
รัฐสภา ล้วนแต่มาจากภาษีของประชาชนที่ทหารมองว่าเป็นศัตรูแต่แรก ลากออกมาครานี้ทีละไส้
ก็เท่ากับว่าเราเสียภาษีให้โจรมาฆ่าเรา แทนที่เราจะใช้งบประมาณแบบนี้ ลากออกไประเบิดเถิดรถถัง
เราควรตัดงบประมาณทหารลงอย่างมหาศาล และปลดนายพลออก เพื่อ จ่อปืนยิงป้างเปรี้ยงเสียงปังปัง
นำ�งบประมาณนั้นมาสร้างโรงพยาบาล โรงเรียน ซื้อคอมพิวเตอร์ให้เด็ก ท่อน้ำ�เลี้ยงน้ำ�ขังจึงลังเล
ทุกคน สร้างระบบขนส่งมวลชนที่สะอาดและมีประสิทธิภาพ และเพื่อมาส ประสานมือถือกฎหมดวาระ
ร้างรัฐสวัสดิการครบวงจร อย่าลืมว่าพวกนักการเมืองและนักวิชาการของ ปรองดองจะไกวโล้โอละเห่
อำ�มาตย์ได้แต่วิจารณ์การใช้งบรัฐเพื่อประโยชน์ของคนจน โดยอ้างว่า ถีบมวลชนลอยคว้างกลางทะเล
เป็นการ “เสียวินัยทางการคลัง” แต่พวกนี้ไม่เคยอยากหรือกล้าวิจารณ์การ อธิปไตยโย้เย้เล่ห์นายทุน
ใช้งบประมาณทหารเลย ฝนตกสาดซ่าซู่ขี้หมูไหล
4.ตั้งแต่ยุค สฤษดิ์ ถนอม ประภาส กองทัพไทยได้สร้างระบบการ สมานฉันท์คนจัญไรมาเกื้อหนุน
คอร์รับชั่นอันใหญ่หลวงในสังคมไทย มีการขโมยเงินส่วนรวมเข้ากระเป๋า ปัดสวะพ้นตัวกันชุลมุน
ตนเอง มีการไปสร้างรายได้เสริมอันไม่ชอบธรรมจากการคุมสถานีวิทยุ ทั้งนายทุนหอกหัก...ศักดินา
โทรทัศน์และรัฐวิสาหกิจอื่น เช่นสนามบิน ฯลฯ มีการรับเงินใต้โต๊ะเวลาซื้อ และแล้ว...วันนี้ก็มาถึง
อุปกรณ์หรืออาวุธ ไม่ว่าอุปกรณ์เหล่านั้นจะใช้ได้จริงหรือไม่ มีการค้าขาย วันที่ซึ่งแสงทองขลิบขอบฟ้า
ยาเสพติด และขายสินค้าเถื่อน ฯลฯ นี่คือประเพณีการโกงกินอันเลวทราม อิสระทางทอดยาวชาวประชาฯ
ของทหาร และการโกงกินนี้ บวกกับการมีงบประมาณทหารสูง ทำ�ให้ทหาร ปลดขื่อคาการต่อสู้รู้เท่าทัน
ต้องการปกป้องสภาพปัจจุบันผ่านการแทรกแซงการเมืองอย่างต่อเนื่อง ใครคือผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน ?
ยิ่งกว่านั้นมีการสอนนายทหารรุ่นน้องให้ทำ�ชั่วตามทหารชั้นผู้ใหญ่ ผ่าน ประชาชนทั้งสิ้นสานทอฝัน
ระบบอุปถัมภ์อันยิ่งใหญ่ของอำ�มาตย์อีกด้วย ใครรีดนาทาเร้นไม่เว้นวัน ?
สรุปแล้วกองทัพไทยที่ควบคุมโดยนายพลฆาตกรโกงกิน เปรียบ ประชาชนทั้งนั้นแบกทุกข์ทน
เสมือนกาฝาก หรือพยาธิพิษ ที่พันตัวรอบสังคมไทย และทั้งดูดเลือดและ ไม่มีหรอกอัศวินขี่ม้าขาว
เข่นฆ่าประชาชนและประชาธิปไตย มันถึงเวลาแล้วที่เราต้องกำ�จัดความ มีแต่ลิงหลอกเจ้ากลางสายฝน
ชั่วร้ายของทหารออกไป นี่คือสาเหตุที่เราไม่ควรหลงเชื่อว่า “อำ�มาตย์” คือ กัมปนาทฟาดเปรี้ยงเสียงเบื้องบน
บุคคลคนเดียวที่สั่งการทั้งหมดจากเบื้องบน เพราะถ้าเราคิดแบบนั้นเราจะ ประชาชนล้มกลิ้งลิงหายตัว
มองข้ามบทบาทเลวร้ายของกองทัพและพวกนายพล และมองว่าเขาเป็น ทะเลครืนคลื่นยักษ์สักเพียงไหน
แค่เหยื่อเท่านั้น ในที่สุดมันจะพาเราไปสร้างความหวังไว้กับทหาร ซึ่งจะ จุดโคมส่องปัญญาไว้ในสลัว
ทำ�ให้เราผิดหวังและเจ็บใจอย่างต่อเนื่องในทุกยุคทุกสมัย ต่อแพเถิดมวลประชาฯอย่าหวั่นกลัว
เลิกยกโทษให้กองทัพและพวกนายพลได้แล้ว เลิกเคารพกราบ วันที่รู้ดีรู้ชั่วมาถึงแล้ว !!!
ไหว้ฆาตกรของแผ่นดินได้แล้ว ตราบใดที่ทหารและกองทัพไทยมีอำ�นาจ
พิเศษนอกกรอบรัฐธรรมนูญประชาธิปไตย และตราบใดที่นายพลมือเปื้อน อรุณรุ่ง สัตย์สวี
เลือดไม่ถูกนำ�มาดำ�เนินการผ่านกระบวนการยุติธรรมที่แท้จริง เราจะไม่มี ที่มา : thaienews.blogspot.com
ประชาธิปไตยและความเป็นธรรม และชนชั้นปกครองจะมองพวกเราว่า
เป็นผักเป็นปลาที่ฆ่าทิ้งได้ทุกเมื่อ
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 5

จัดตั้ง
โดย สมุดบันทึกสีแดง
ผันกำ�ลังของเสื้อแดง
ให้เป็นรูปธรรม
การสำ�แดงพลังของคนเสื้อแดงเมื่อวันที่ 19
กันยายนที่ผ่านมา ทั้งต่างจังหวัดและต่างประเทศ และ
จุดศูนย์กลางคือที่ราชประสงค์ มันได้เพิ่มกำ�ลังใจให้คน
เสื้อแดงเป็นอย่างมาก ยิ่งถ้ามองย้อนหลังกลับไป คนเสื้อ
แดงโดนปราบรอบแรกในปี 2002 ใช้เวลาหนึ่งปีในการก
ลับมารวมกัน แต่ปีนี้คนเสื้อแดงใช้เวลาในการกลับมารวม
กันได้ภายในระยะเวลา 4 เดือน ถ้าใครได้มีโอกาสสำ�รวจ
บรรยากาศตามจุดต่างๆ จะพบว่าการรวมตัวครั้งนี้ของคน
เสื้อแดง เป็นการนำ�ตนเองจากข้างล่างจริงๆ บ้างก็ร้อง
เพลง มีการตระโกนถึงคำ�ขวัญของคนเสื้อแดง ที่สำ�คัญ
มากกว่านั้น คือ การพูดถึง “เหี้ยสั่งฆ่า” ........คำ�พูดคำ�นี้
มันสื่อความหมายออกมาหลายด้าน ซึ่งไม่จำ�เป็นต้องมา
อธิบาย ณ ตรงนี้
ฝ่ายที่จะต้องคิดมาก ก็คงจะหนีไม่พ้นฝ่าย
อำ�มาตย์ อย่างไรก็ดี แนวโน้มที่ควรจะระวังคือ ฝ่ายรัฐบาล
อำ�มาตย์จะเพิ่มความป่าเถื่อนและความรุนแรงในการไล่
ล่าคนเสื้อแดงเพิ่มขึ้น เพราะยิ่งคนเสื้อแดงมีความเข้มแข็ง
มีความมั่นใจ ฝ่ายอำ�มาตย์มันก็ไม่มีทางเลือกนอกจาก
เพิ่มระดับของความรุนแรง อย่างไรก็ตามการมองแบบ
นี้ไม่ได้หมายความว่าพวกเราไม่ควรจะทำ�อะไร แต่มัน
หมายความว่าพวกเราต้องเร่งขยายประสิทธิภาพการนำ�
ตนเองของมวลชนให้เพิ่มมากขึ้น และ มันชี้ให้เห็นความ
สำ�คัญของกิจกรรมของคนเสื้อแดง ยิ่งถ้าเราเพิ่มกิจกรรม
เสื้อแดงให้เพิ่มเป็นดอกเห็ด ก็จะยิ่งบั่นทอนความมั่นใจ
ของฝ่ายอำ�มาตย์เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
ในขณะที่ พ รรคการเมื อ งเชิ ง อุ ด มการณ์ ข อง
คนเสื้อแดงยังไม่มี พลังของคนเสื้อแดงจะต้องแปรไป
เป็นการกดดันพรรคเพื่อไทย โดยเฉพาะนักการเมือง
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 6
ที่ ไ ร้ อุ ด มการณ์ ที่ ม องเห็ น ผลประโยชน์ เ ฉพาะเชิ ง อาชี พ
ของตนเอง มากกว่าผลประโยชน์ของคนเสื้อแดง เราคน
เสื้อแดงจะต้องกดดันไม่ให้พวกนี้ประนีประนอมก้มหัวให้
อำ�มาตย์เด็ดขาด กรณีข้อเสนอปรองดองของนายปลอด
ประสพ สุรัสวดี ที่มีการวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวาง จน
ในที่สุดนายปลอดประสพ ต้องออกมาขอโทษ และกล่าว
ว่าเป็นการคิดไปโดยพละการ เป็นตัวอย่างที่ดีที่พวกเราจะ
ต้องนำ�ไปใช้กับข้อเรียกร้องส่วนอื่นๆ เพื่อกดดันให้พรรค
เพื่อไทยรับใช้มวลชนเสื้อแดง
กิจกรรมที่เกี่ยวกับนักโทษการเมืองคนเสื้อแดง
นั้นพวกเราก็ไม่ควรหยุด ถ้าเป็นไปได้ ไทุกเดือนได้จะเป็น
เรื่องที่ดีๆมาก แน่นอนพวกเราต้องช่วยกันสร้างกิจกรรม
แบบนี้ อย่างไรก็ดีถ้าเรามีคนเสื้อแดงตามจังหวัดต่างๆ
กิจกรรมของคนเสื้อแดงในแต่ละจังหวัดควรจะมีข้อเรียก
ร้องที่เป็นรูปธรรมควบคู่กับข้อเรียกร้องที่จะเปลี่ยนสังคม
ไทยให้เป็นประชาธิปไตยสมบูรณ์
กิจกรรมหนึ่งที่ผู้เขียนพอจะนึกภาพออกได้ ณ
ขณะนี้คือ การไล่นายสรยุทธ จุรานนท์ ออกจากเขา ซึ่ง
ผืนป่าดังกล่าวเป็นของสาธารณะ คนเสื้อแดงไปดึงผืนป่า
กลับมาเป็นของส่วนรวมได้ ตัวอย่างอันนี้นับเป็นหน่อ
อ่อนของการสร้างสรรค์ข้อเรียกร้องให้เป็นรูปธรรม มัน
เป็นลักษณะของข้อเรียกร้องที่พัฒนาไปดึงปัญหาปากท้อง
ที่คนธรรมดาประสบเจอ ทีนี้ในแต่ละจังหวัดผู้เขียนเชื่อว่า
คนในพื้นที่ในแต่ละจังหวัดจะรู้ว่าปัญหาของพวกเขาคือ
อะไร กิจกรรมของคนเสื้อแดงควรจะเริ่มแตะปัญหาต่างๆ
ในพื้นที่ของตนเองควบคู่กับการพูดถึงประชาธิปไตย การ
จัดสรรทรัพยากรที่เป็นธรรม ซึ่งจะเป็นการเพิ่มน้ำ�หนัก
และความแหลมคมทิ่มตำ�อำ�มาตย์
เดือนตุลาคม เป็นอีกเดือนหนึ่งที่รัฐไทย และ
อำ�มาตย์ไทย มีประวัติอย่างยาวนานในการเข่นฆ่า
ประชาชนผู้เรียกร้องประชาธิปไตย หน้าที่ของพวกเราคง
ต้องตอกย้ำ� ความเลวทรามของอำ�มาตย์ไทย เราต้องทำ�
หน้ า ที่ ท วงถามต่ อ ไปถึ ง แต่ ล ะศพของวี ร ชนที่สู ญ เสี ย ไป
เพราะมันไม่เคยมีคำ�ขอโทษอย่างเป็นทางการจากรัฐบาล
ไทย ในการรณรงค์ครั้งนี้เราต้องเน้นว่า ต้องเอาฆาตกร
ทั้งในอดีตและในปัจจุบันที่มีส่วนในการเข่นฆ่าประชาชน
มือเปล่า ต้องนำ�ฆาตกรเหล่านั้นมาลงโทษ ไม่มีครั้งไหนมี
ประวัติศาสตร์ที่ มวลชนคนธรรมดาจะมีความมั่นใจในการ
ต่อสู้กับอำ�มาตย์เท่ากับในยุคปัจจุบัน
เยาวชนเลี้ยวซ้็าย
โดย ลมบ้าหมู
ปัญหานักเรียนยกพวกตีกัน
ต่อให้ร้อยปีรบ.อภิสิทธิ์ก็แก้ไม่ได้
ไทยเป็นรัฐเดียวในโลกที่มีปัญหาเด็กนักเรียนยก
พวกตีกัน ฟังดูแล้วช่างเป็นเรื่องน่าอับอายจริงๆ สำ�หรับ
เมืองที่ใครๆ ในโลกก็ยกให้เป็นสยามเมืองยิ้ม ประเทศแห่ง
ความสุข ในบทความชิ้นนี้เราจะมาคุยกันเรื่องปัญหาเด็ก
นักเรียนตีกัน ว่าสาเหตุที่แท้จริงแล้วเกิดมาจากอะไร และ
จะมีวิธีการแก้ปัญหาได้อย่างไร ทำ�ให้เป็นระบบมากขึ้น เช่น โรงเรียนจะต้องจัดส่งรายชื่อ
ในช่วงที่ผ่านมาหลายท่านคงได้ยินข่าว เด็ก
นักเรียนทั้งขาสั้นและขายาวยกพวกตีกันจนเป็นเหตุให้มีผู้
บาดเจ็บเสียชีวิตอยู่บ่อยครั้ง อย่างกรณีล่าสุดที่เป็นข่าว คือ
กรณีที่เด็กนักเรียนเทคโนโลยีบางกะปิใช้ปืนยิงใส่นักเรียน
จากสถาบันคู่อริ ที่โดยสารอยู่บนรถเมล์สาย 113 จนเป็น
เหตุให้เด็กนักเรียนชั้น ป.3 วัย 9 ขวบ โดนลูกหลงเสียชีวิต
ซึ่งจากเหตุการณ์ดังกล่าวก็ได้ถูก “พวกวัวหายแล้วค่อย
ล้อมคอก” ปลุกเป็นกระแสในการที่จะแก้ไขปัญหานักเรียน
อาชีวะยกพวกตีกันอีกครั้ง (หลังจากที่เคยเห่อแล้วเห่ออีก
บ้าเป็นแฟชั่นแล้วเงียบหายไป)
จากกระแสการเรี ย กร้ อ งให้ ภ าครั ฐ หั น มาสนใจ
แก้ไขปัญหานี้กันอย่างจริงๆจังๆ(สักที) รบ.อภิสิทธิ์ที่ไม่
เคยมีผลงานอะไรที่เป็นรูปธรรม(นอกจากพยายามหาวิธี
ให้ตัวเองอยู่ในอำ�นานให้นานที่สุด) ก็ได้ตั้งคณะทำ�งาน
เชิงรุกเพื่อแก้ปัญหานี้โดยมีนายชินวรณ์ บุณยเกียรติ เป็น
ประธาน
มาตรการแก้ปัญหาของคณะนี้ผมสามารถสรุปได้
จากการติดตามข่าวอย่างคร่าวๆได้ดังนี้
1.จัดกิจกรรมให้โรงเรียนที่เข้าข่ายกลุ่มเสี่ยง ทำ�ร่่ว
มกัน
2.เปิดสายด่วน 600 ให้ประชาชนที่พบเห็นเหตุ
นักเรียนทะเลาะวิวาท แจ้งเหตุร้องเรียนได้ตลอด 24
ชั่วโมง
3.จับนักเรียนกลุ่มเสี่ยงเข้าอบรมหลักสูตรการเป็น
พลเมืองดีร่วมกับทหาร และพาไปศึกษาชีวิตของผู้ที่อยู่ใน
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 7
สถานพินิจฯ
4.ยกร่างคู่มือเพื่อเป็นแนวปฏิบัติให้โรงเรียนอาชีว
ศึกษาของรัฐและเอกชน แก้ไขปัญหานักเรียนนักศึกษาก่อ
เหตุทะเลาะวิวาท
โดยคู่มือฉบับนี้จะปรับปรุงจากคู่มือเดิม แต่จะจัด
เด็ ก กลุ่ ม เสี่ ย งดั ง กล่ า วรวมทั้ ง ข้ อ มู ล ผู้ ป กครองให้ แ ก่ เ จ้ า
หน้าที่ตำ�รวจ และ ศธ.เพื่อติดตาม ที่สำ�คัญจะระบุถึงบท
ลงโทษ ถ้าผู้บริหารของโรงเรียนใดไม่สามารถแก้ไขปัญหา
ได้ก็จะถูกสั่งปิดโรงเรียน ส่วนผู้ปกครองของเด็กที่ก่อเหตุ
ทะเลาะวิวาทก็จะต้องรับผิดชอบด้วย (ดูรายละเอียดเพิ่ม
เติมได้ที่มติชนออนไลน์)
มาตรการดังกล่าวที่ออกมานี้ ผมในฐานะนักศึกษา
คนหนึ่งที่มีเพื่อนเป็นเด็กช่างกล ที่ชอบยกพวกตีกันบ่อยๆ
ผมบอกคณะท่านรบ.อภิสิทธิ์ ได้เลยว่า “ต่อให้ร้อยปีท่าน
ก็ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้” เพราะมาตรการดังกล่าวมัน
เป็นการแก้ที่ปลายเหตุไม่ใช่ต้นเหตุ อย่างเช่นการเปิดสาย
ด่วน การเอาเด็กกลุ่มเสี่ยงไปอบรมกับทหารและพาไปทัวร์
สถานพินิจฯ ซึ่งมันไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นมาเลย เพราะ
เป็นการขู่ให้กลัวไม่ได้เป็นการปลูกจิตสำ�นึกที่ดี
ไอ้การที่เด็กช่างกลเขาตีกัน นอกจากความคึก
คะนองตามวัยแล้ว ส่วนหนึ่งก็มาจากเรื่องศักดิ์ศรีของ
สถาบัน ที่รุ่นน้องถูกปลูกฝังถ่ายทอดกันมารุ่นสู่รุ่นโดย
ผ่านระบบโซตัส ที่ชนชั้นปกครองเป็นผู้นำ�ระบบของทหาร
มาใช้กับพลเรือนไม่ใช่หรือ? และที่แย่กว่าก็คือมาตรการ
ที่รัฐโยนภาระมาให้ผู้บริหารโรงเรียนกับผู้ปกครองต้องรับ
ผิดชอบ ซึ่งต้นเหตุทั้งหมดก็มาจากภาครัฐเอง
ถ้าถามว่าจะแก้ไขยังไง สำ�หรับปัญหาข้อนี้ผม
คิดว่ามันไม่ยากนักแต่ต้องอาศัยเวลาและที่สำ�คัญรัฐไทย
จะต้องเป็นรัฐประชาธิปไตยเสียก่อน ไม่ใช่รัฐเผด็จการ
พลเรือนอย่างในปัจจุบัน ถ้าเราดูจากประวัติศาสตร์ (เท่า
ที่ผมนึกและค้นได้) ปัญหานักเรียนยกพวกตีกันมีมาตั้งแต่
ก่อนพ.ศ.2500
สั ง คมไทยในยุ ค นั้ น ถู ก ปกครองด้ ว ยระบบ
เผด็จการมาอย่างยาวนาน มีการนำ�ระบบทหารมาใช้
ควบคุมพลเรือนเพื่อปลูกฝังความคิด เรื่องอำ�นาจนิยม(บ้า
อำ�นาจ ไร้เหตุผล) เรื่องศักดิ์ศรีสถาบัน ลัทธิชาตินิยม การ
ไม่เคารพสิทธิ์ของผู้อื่น ซึ่งการกระทำ�ดังกล่าวนี้เองที่เป็น
สาเหตุของปัญหาเด็กนักเรียนยกพวกตีกันทั้งในอดีตและ
ปัจจุบัน ถ้ารัฐบาลจะแก้ปัญหานี้ได้ก็จะต้องแก้ตรงที่จุดนี้
เมื่อเข้าสู่ยุค 14 ตุลา 2516 คนหนุ่มสาวในยุคนั้น
มีความตื่นตัวแต่ปัญหาสังคม และกระหายประชาธิปไตย
สิทธิเสรีภาพเป็นอย่างมาก นักเรียนช่างกลที่เคยเอาแต่ยก
พวกตีกัน ก็กลายมาเป็นหัวหอกแนวหน้าของขบวนการ
นักศึกษาในการเรียกร้องประชาธิปไตย จนสามารถโค่นล้ม
เผด็จทหารที่ปกครองรัฐไทยมาอย่างยาวนานได้สำ�เร็จ
แต่ ห ลั ง จากนั้ น ไม่ น านเมื่ อ ชนชั้ น ปกครองเริ่ ม
ตั้งหลักได้ พวกเขาจึงจัดตั้งหน่วยงานขึ้นมาเพื่อทำ�ลาย
ขบวนการนักศึกษา เด็กช่างกลที่เคยเป็นหัวหอกของ
ขบวนการก็แยกออกมาเป็นกลุ่มกระทิงแดง มีการปลุก
ระดมประชาชน ลูกเสือชาวบ้าน รวมทั้งกลุ่มกระทิงแดง
ให้ออกมาทำ�ร้ายนักศึกษา ด้วยข้อหาเป็นผู้ก่อการร้าย
คอมมิวนิสต์และล้มล้างสถาบัน จนนำ�ไปสู่เหตุการณ์ฆ่า
หมู่นักศึกษาในเช้าวันที่ 6 ตุลา 2519
หลังเหตุการณ์ 6 ตุลามหาโหด กลุ่มเผด็จการ
ทหาร(อำ�มาตย์)ได้กลับมามีอำ�นาจอีกครั้ง ชุดความคิด
ต่างๆที่เคยใช้ควบคุมพลเมืองในช่วงก่อน 14 ตุลา 2516
จึงถูกนำ�กลับมาใช้ใหม่อีกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่าปัญหาเด็ก
นักเรียนยกพวกตีกันก็กลับมาเป็นปัญหาสังคมอีก และ
ตราบจนถึงปัจจุบันปัญหานี้ก็ยังไม่สามารถแก้ไขให้ตกไป
ได้
การแก้ปัญหาเด็กนักเรียนยกพวกตีกันจะต้องแก้
ให้ตรงจุด รัฐจะต้องปลูกฝังให้พลเมืองเป็นคนมีเหตุผล มี
จิตสำ�นึกส่วนรวม รู้จักเคารพสิทธิ์และศักดิ์ศรีความเป็น
มนุษย์ของผู้อื่น ไม่ใช่รัฐเป็นผู้ละเมิดเสียเองอย่างที่ผ่านมา
และเป็นคนปลูกฝังความคิดผิดๆให้กับพลเมือง ที่สำ�คัญ
รัฐไทยจะต้องเป็นรัฐประชาธิปไตยสมบรูณ์ ซึ่งรัฐบาล
ชุดนี้หรือชุดไหนก็ไม่สามารถสร้างให้เราได้ นอกจากเรา
ประชาชนคนธรรมดาจะเป็นผู้สร้างเอง “เรามาปฏิวัติกัน
เถอะ”
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 8
พลวัต
เริ่มสู้เดี๋ยวนี้
โดย Simon Basketter
สภาสหภาพแรงงาน ประจำ�เมืองแมนเชสเตอร์
แปลโดย สหายโต้ง
ที่มา : www.socialistworker.co.uk
ผู้นำ�สหภาพต่างๆ เรียกร้องให้มีการรวมตัวกัน
เพื่อต่อต้านแผนการตัดลดสวัสดิการ ด้านสภาสหภาพ ชัก
ฉุนและหันมาเลี้ยวซ้าย เมื่อพบว่า แผนตัดลด ของ Tory
ชักจะมากไปแล้ว
การยกระดับการต่อสู้อย่างมีนัยสำ�คัญ เพื่อ
คัดค้าน แผนต่างๆของ Tory ได้เริ่มแล้วในสัปดาห์นี้ ใน
การประชุมประจำ�ปี ของสภาแห่งสหภาพแรงงานในแมน
เชสเตอร์ ได้เรียกร้องให้มีการประสานงานกันในบรรดา
โรงงานอุตสาหกรรม เพื่อนำ�เนินการอย่างใดอย่างหนึ่ง
เพื่อคัดค้าน และที่สำ�คัญพวกเขากำ�ลังเรียกร้องให้มีการ
ร่วมประท้วงกันทั้ง
ภาษาที่ใช้กันบนแผ่นป้ายก็เริ่มรุนแรงขึ้น ใน
บรรดาผู้นำ�แรงงานคนแล้วคนเล่า มีการขนานนามแผน
ตัดลดของรัฐบาล ว่าเป็นเรื่อง สกปรก ระห่ำ� และเสียจริต
และพร้อมเสนอคำ�ขวัญว่า “สู้เพื่อชีวิตของเรา” “คัดค้าน“
“รัฐบาลผู้ทำ�ลาย”
Brendan Barber เลขาธิการสภาแห่ง
สหภาพแรงงาน บอกกับตัวแทนทั้งหลายว่า ที่ไหน
ก็ตามที่มีปัญหาถูกเอาเปรียบ เรื่องการจ้างงาน ค่าแรง
บำ�นาญ ขอให้เพื่อนผู้ใช้แรงงานจงไปหามติร่วมกัน
อย่างเป็นประชาธิปไตย เพื่อทำ�การอย่างใดอย่างหนึ่งใน
โรงงานอุตสาหกรรมต่างๆ เพื่อสนับสนุนการรณรงค์ของ
สหภาพแรงงานของพวกเขาเอง และสภาแห่งนี้มีจุดยืนที่
พร้อมจะช่วยเหลือประสานงานสนับสนุน
Dave Prentis เลขาธิการ Unison บอกว่าทาง
 นักสหภาพแรงงานประมาณ ๕๐๐ คนได้มารวมตัวกันที่หน้าสภาสหภาพแรงงาน ในเมืองแมนเชสเตอร์
เพื่อประท้วงแผนการตัดลดสวัสดิการ การประท้วงครั้งนี้จัดขึ้นโดยเครือข่ายพนักงานขายของหน้าร้านแห่งชาติ

เลือกของเราต่อแผนตัดลดครั้งนี้ชัดเจนแล้วว่า เราจะ Matt Wrack แห่งสหภาพแรงานพนักงานดับเพลิง

เคลื่อนไหวเพื่อประสานงานให้เกิดการดำ�เนินการอย่างใด
อย่างหนึ่งในโรงงานอุตสาหกรรม เพื่อปกป้องสิ่งที่เรามี
อยู่ในปัจจุบัน สิ่งที่คนรุ่นก่อนๆ ได้สร้างเอาไว้ให้ ได้ต่อสู้
มาก่อนเพื่อเรา “เราจะต้องลุกขึ้น ท้าทาย และพร้อมกันนี้
สร้างพลัง จากพันธมิตรของฝ่ายเรา” นี่เป็นฉันทามติจาก
บรรดาผู้แทนแรงงานที่มาร่วมกันในครั้งนี้
Mark Serwotka เลขาธิการของ PCS บอกว่า
พวกผู้ใช้แรงงานทั้งหลายในภาคธุรกิจ ไม่ควรที่จะเอาแต่
คอยฟังการบรรยายจากพวกเศรษฐี เขาว่า “การฉ้อฉลทาง
ภาษี มีมูลค่า ๑ พันล้านปอนด์ แต่การหลีกหลบเลี่ยงภาษี
กลับมีมูลค่าสูงถึง ๑๒๐ พันล้าน” ดังนั้นจึงไม่ควรจะมีใคร
ในสังคมต้องสูญเสียงานที่ทำ�เลยแม้แต่คนเดียว
“การเคลื่อนไหวของแรงงานในอุตสาหกรรมต่างๆ
คงไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้อีก ยกเว้นว่ารัฐบาลมีแผนที่จะ
เปลี่ยนแปลง แนวนโยบาย และหากว่าพวกเราจำ�จะต้อง
ออกมาเคลื่อนไหวแล้วละก็ ภาระหนักจะตกอยู่กับพวกเรา
ที่ว่า เราจะต้องทำ�ให้แน่ใจได้ว่าการเคลื่อนไหวจะต้องมี
ประสิทธิภาพ และได้รับผลออกมาอย่างดีตามที่ต้องการ”
เราต้ อ งการกิ จ กรรมที่ จ ะประสานกั น ระหว่ า ง
สหภาพแรงงานต่างๆ และเราก็ต้องการที่จะเห็นการ
เคลื่อนไหวจากฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยฝ่ายที่คัดค้านฝ่ายตรง
ข้ามออกมาด้วย ถ้ามี อย่างที่เราไม่เคยเห็นเลยนานมาแล้ว
อย่างที่ Bob Crow เลขาธิการ ของ RMT ว่าไว้ว่า “เราจะ
ล้มลงไป หรือจะลุกขึ้น และต่อสู้”
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 9
FBU บอกว่า การตัดลดงบประมาณของรัฐลง ๒๕% หรือ
๔๐% นั้นเป็นเรื่องที่ บ้า และเพิ่มเติมว่าสหภาพแรงงาน
ต่างๆจะต้องเข้าช่วยกันหยุดยั้งการทำ�แบบนี้
ปฏิกิริยาต่อต้าน แผนเอารัดเอาเปรียบแรงงานของ
Tory ขณะนี้ มีผลกระทบรุนแรงต่อการตัดสินใจ การจะทำ�
หรือไม่ทำ�ของสภาแห่งนี้(TUC) มีการประชุมกันนอกรอบ
ปกติถึง ๖ ครั้ง ในวันจันทร์วันเดียว เพื่อจะพูดกันว่าจะทำ�
อย่างไรกับแผนตัดลดของรัฐบาล ในการพูดเพื่อสนับสนุน
ความร่วมมือกัน การประสานงานกันในการ รณรงค์บนเวที
ที่ประชุม
Sean Vernell จากสหภาพ UCU บอกว่า “การร่วม
ชุมนุมประท้วงในเดือนมีนาคมจะต้องทำ�ในระดับมวลมหา
ประชาชน”
“เราจะต้องทำ �ให้มันเป็นขบวนการที่สามารถจะ
พัฒนาไปสู่การเคลื่อนไหวคัดค้านต่อสู้ของมวลชนระดับ
มหาศาล อย่างที่เราๆ ทั้งหลายได้เห็นกันแล้วที่ กรีซ และ
ที่ฝรั่งเศส “
นั่นคือเราจะต้องสร้างพลังการต่อสู้ โดยเริ่มตั้งแต่
ตอนนี้ ส่วนหนึ่งคือการจะออกมาประท้วงของ
UCU and NUS ที่กำ�หนดไว้ที่ ๑๐ พฤศจิกายน
และหมายถึงการเดินขบวนคัดค้าน ในวาระการจัดประชุม
พรรคของ Tory ในวันที่ ๓ ตุลาคม “เราจะต้องไม่วิตกกับ
วิกฤติ แต่จะทำ�ให้มันเป็นโอกาส”
 ปฏิรูปการเมืองในตุรกี
โดย กองบรรณาธิการ
ในประเทศตุรกี พรรค “พัฒนาและความเป็น
ธรรม” (AKP) ซึ่งเป็นพรรครัฐบาลที่ได้รับคะแนนเสียง
47% มีความพยายามที่จะแก้รัฐธรรมนูญทหารและปฏิรูป
การเมือง พรรคนี้เป็นพรรคอนุรักษ์นิยมที่ใช้นโยบายกลไก
ตลาดเสรีและมาจากรากฐานการ เมืองอิสลาม แต่มีความ
พยายามที่จะลดอำ�นาจของกองทัพและศาล
ในปี ค.ศ. 1980 กองทัพตุรกีทำ�รัฐประหารที่
ทำ�ลายประชาธิปไตย หลังจากนั้นมีการร่างรัฐธรรมนูญ
ใหม่โดยทหารเผด็จการ ในรัฐธรรมนูญนี้ศาลมีอำ�นาจ
มากมายที่จะแทรกแซงการเมือง ศาลตุรกีใกล้ชิดกับทหาร
และเคยพยายามยุบพรรค AKP ทั้งๆ ที่ได้รับเสียงส่วน
ใหญ่จากประชาชน ในกรณีนั้นศาลใช้ข้ออ้างว่าพรรค AKP
เป็นพรรคอิสลาม
ในปีค.ศ. 1923 หลังจากที่อาณาจักรออตโตมัน
พ่ายแพ้สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง นายทหารชื่อ มุสทาฟา
กาเมล์ อาทาเติร์ก (Mustafa Kemal Atatürk) ได้นำ�
กองทัพปลดแอกของตุรกีสู่ชัยชนะและมีการก่อตั้งตุรกีเป็น
สาธารณรัฐ โดยยกเลิกตำ�แหน่งศุลต่าน หนึ่งปีหลังจากนั้น
มีการยกเลิกตำ�แหน่งทางการเมืองของผู้นำ�ศาสนาอิสลาม
อีก ด้วย อาทาเติร์ก พยายามแปรประเทศไปเป็นประเทศ
ทันสมัยโดยการแยกศาสนาออกจากการเมือง และแนวคิด
ที่แยกศาสนาออกจากการเมืองจึงกลายเป็นกระแสสำ�คัญ
จนทุกวันนี้
ในปัจจุบันฝ่ายขวาในประเทศตุรกี มีฐานอำ�นาจ
สำ�คัญในระบบข้าราชการพลเรือนและในกองทัพ แนว
การเมืองของพวกนี้เน้นความคิดชาตินิยมสุดขั้ว การต่อ
ต้านประชาธิปไตย และการต่อต้านศาสนา และในขณะที่
พรรคสังคมนิยมประชาธิปไตยหมดสภาพและร่วมมือกับ
ทหาร พรรคอิสลามกลายเป็นพรรคที่คนจนชื่นชม
ในช่วงเวลา 30 ปีหลังรัฐประหารของทหาร ฝ่าย
ซ้ายในตุรกีมีการเรียกร้องให้แก้รัฐธรรมนูญเป็น
ประจำ� แต่พอรัฐบาลพรรค AKP เสนอให้แก้บางมาตรา
จริงๆ เช่นเรื่องอำ�นาจเผด็จการของศาล หรือเรื่องที่ผู้นำ�
รัฐประหารถูกลงโทษไม่ได้ และรัฐบาลจัดประชามติ เกือบ
ทั้งหมดของฝ่ายซ้าย หันไปร่วมรณรงค์กับทหารในการต่อ
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 10
ต้านการแก้รัฐธรรมนูญ โดยอ้างว่าการแก้รัฐธรรมนูญครั้ง
นี้มาจากการผลักดันของ “รัฐบาลอิสลาม” มีแค่สององค์กร
ทางซ้ายเท่านั้นคือ “พรรคปฏิวัติสังคมนิยมกรรมาชีพ”
(DSIP) และ “พรรคความเท่าเทียมและประชาธิปไตย”
(EDP) ที่สนับสนุนการแก้รัฐธรรมนูญ สำ�หรับ“พรรคปฏิวัติ
สังคมนิยมกรรมาชีพ” (DSIP) มีการเสนอคำ�ขวัญว่า “แก้
ครั้งนี้ไม่เพียงพอ แต่ต้องลงคะแนนสนับสนุน”
ผลของประชามติคือประชาชนส่วนใหญ่สนับสนุน
การแก้รัฐธรรมนูญ และมีความพยายามโดยนักสิทธิมนุษย
ชนที่จะนำ�พวกนายพลมาลงโทษจากการทำ �รัฐประหาร
และการฆ่าและทรมานประชาชน
ตุ ร กี เ ป็ น ตั ว อย่ า งสำ � คั ญ ของปั ญ หารู ป ธรรมที่
ท้าทายพรรคฝ่ายซ้ายในโลกปัจจุบัน เพราะในเกือบทุก
กรณีเราต้องเลือกข้างท่ามกลางความซับซ้อน เพื่อไม่ให้
เราห่างเหินจากการต่อสู้ของประชาชน
ในประเทศไทยเราก็ เ ห็ น องค์ ก รภาคประชาชน
หลายกลุ่มที่ไปจับมือกับทหารเผด็จการ เพราะไม่ชอบ
รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง และในมุมตรงข้ามเราเห็นบาง
กลุ่มบางองค์กรที่ไม่ยอมเข้าร่วมกับมวลชนเสื้อ แดงอย่าง
เต็มที่ เพราะต้องการรักษาความบริสุทธิ์ แต่เราไม่ควรลืม
อีกด้วยว่าในการทำ�แนวร่วมกับมวลชนที่มีความคิดหลาก
หลาย องค์กรสังคมนิยมจะต้องรักษาจุดยืนและแนวความ
คิดของตนเองอย่างชัดเจน เพื่อสร้างโอกาสในการนำ�การ
ต่อสู้ต่อไป
สัญลักษณ์ของพรรค “พัฒนาและความเป็นธรรม”
(justice and development party : AKP)
 คนงานทอผ้าบังกลาเทศ ลุกฮือนัดหยุดงาน
โดย กองบรรณาธิการ
คนงานทอผ้าเป็นพันๆ คนในบางกลาเทศได้ลุกฮือนัดหยุดงาน เพื่อเรียกร้องค่าจ้างเพิ่มใน “เขตเศรษฐกิจพิเศษ
เพื่อการส่งออก” มีการปิดถนน และต่อสู้กับตำ�รวจและอันธพาลของนายจ้าง
บางกลาเทศมีคนงานทอผ้าสามล้านคน และระหว่างปี 2004-2009 การส่งออกเพิ่มขึ้นเท่าตัว รัฐบาลเกรงกลัว
ว่าการต่อสู้ของคนงานทอผ้าครั้งนี้จะลามไปสู่ส่วนอื่นของขบวน การแรงงาน เช่นในอุตสาหกรรมหนักและภาครัฐ
เดิมทีเดียวคนมักจะมองว่าคนงานทอผ้าบางกลาเทศ “จัดตั้งสหภาพยาก” แต่การต่อสู้ครั้งนี้พิสูจน์ว่าความเชื่อนี้
ไม่จริง โดยทั่วไปสหภาพแรงงานในอุตสาหกรรมสิ่งทอเคยถูกควบคุมโดยผู้นำ�แรงงาน “มืออาชีพ” ที่ไม่ใช่คนงาน ผู้นำ�
เหล่านี้มักถูกกีดกันออกจากโรงงานต่างๆ โดยนายจ้างและเข้าถึงคนงานรากหญ้าไม่ค่อยได้ ดังนั้นเมื่อมีการลุกฮือของ
คนงาน มันมักจะมีลักษณะของการนำ�ตนเองอย่างกระจัดกระจาย ซึ่งมีทั้งจุดเด่นและจุดอ่อน การต่อสู้แบบนี้ในปี 2006
สามารถบังคับให้รัฐบาลประกาศตั้งอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ�เป็นครั้งแรก แต่บ่อยครั้งเวลาไม่มีการประสานการต่อสู้ ฝ่ายนายจ้าง
สามารถยุให้คนงานแตกแยกกันได้ อย่างไรก็ตามในการต่อสู้ครั้งล่าสุด ผู้นำ�รากหญ้าในโรงงานต่างๆ เริ่มให้ความสำ�คัญ
กับการประสานการต่อสู้อย่างเป็นระบบ
นอกจากบางกลาเทศแล้ว คนงานทอผ้าเขมร ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ก็ออกมาสู้เพื่อกดดันให้รัฐบาลปรับอัตราค่า
จ้างขั้นต่ำ�จนได้รับชัยชนะใน เดือนกรกฎาคม

การกบฏในโบลิเวีย
โดย กองบรรณาธิการ
ในเมืองโพโตซิ 600 กิโลเมตรจากเมืองหลวงของประเทศโบลิเวีย ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ยากจนที่สุดในประเทศ มีการนัด
หยุดงานทั่วไปพร้อมกับการประท้วงเป็นแสนโดยชุมชนต่างๆ และมีการยึดโรงไฟฟ้าที่ป้อนไฟให้เหมืองแร่ของบริษัทข้าม
ชาติญี่ปุ่นอีกด้วย

ข้อเรียกร้องสำ�คัญของการกบฏครั้งนี้คือ
1.การจัดระเบียบเขตจังหวัดเพื่อให้ทรัพยากรธรรมชาติสำ�คัญขึ้นกับเมือง โพโตซิ
2.การสร้างโรงงานปูนเพื่อสร้างงานให้ประชาชน
3.การเปิดโรงงานโลหะที่เดิมถูกปิด
4.การปกป้องภูเขาใกล้เมืองจากการถูกทำ�ลายโดยการทำ�เหมือง
5.การสร้างสนามบินนานาชาติเพื่อพัฒนาอุตสาหกรรมท่องเที่ยว
6.การสร้างถนนที่รัฐบาลสัญญาว่าจะสร้างแต่ไม ่สร้าง
หลายคนอาจแปลกใจที่ประชาชนคนยากคนจนต้องออกมาสู้แบบนี้กับรัฐบาลของ “พรรคขบวนการเพื่อ
สังคมนิยม” (MAS) ของประธานาธิบดี เอโว โมราเลส แต่เราจะเข้าใจเมื่อเราพิจารณานโยบายที่สนับสนุนกลไกตลาดเสรี
ของรัฐบาล โดยเฉพาะในอุตสาหกรรมการทำ�เหมืองแร่
ประชาชนในเมืองโพโตซิเป็นฐานเสียงสำ�คัญของ “พรรคขบวนการเพื่อสังคมนิยม” โดยที่มีการลงคะแนนให้
พรรคในพื้นที่นี้ถึง 80% แต่คนจนเหล่านี้เริ่มผิดหวังและไม่พอใจกับผลงานของรัฐบาล ส่วนประธานาธิบดี เอโว โมราเลส
พยายามแก้ตัวโดยอ้างว่าเขาสนับสนุนคนที่ลุกฮือต่อสู้ในขณะที่รัฐบาลของเขา เองเป็นผู้ใช้นโยบายที่เอาใจนายทุนแต่
แรก
นโยบายประชานิยมของรัฐบาลจะต้องถูกพิสูจน์ในรูปธรรมว่าจะใช้อย่างจริงจัง และจะไม่เอาใจนายทุนต่อไป ไม่
เช่นนั้นการกบฏอาจแพร่ระบาดไปที่อื่น
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 11
 ชมรมนักข่าวเพื่อเสรีภาพ
ประณามกรณีจับผอ.ประชาไท
ชมรมนั ก ข่ า วเพื่ อ เสรี ภ าพประณามกรณี จั บ
ผอ.ประชาไท จี้ให้ถอนคดีโดยทันที พร้อมลงโทษตำ�รวจ
ที่ทำ�คดีเพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างที่เลว ชี้ประชาไทได้ทำ�
หน้าที่กำ�กับดูแลตนเองอย่างเคร่งครัดอยู่แล้ว เหมือนที่
สื่อกระแสหลักมักเรียกร้องไม่ให้อำ�นาจรัฐเข้าแทรกแซง
พร้อมทั้งเรียกร้องให้สมาคมด้านสื่อ และองค์กรด้านสิทธิ
มนุษยชน รวมทั้งสภาทนายความอย่าเพิกเฉย
ชมรมนักข่าวเพื่อเสรีภาพไทย ได้ออกแถลงการณ์
ฉบับหนึ่งระบุว่า ตามที่มีการจับกุมดำ�เนินคดีน.ส.จีรนุช
เปรมชัยพร ผู้อำ�นวยการเวบไซต์ประชาไท ด้วยข้อกล่าว
หากระทำ�ผิดพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ ฐานเป็นผู้ดูแลระบบร่วม
กับผู้ใช้กระทำ�ผิดหมิ่นอาฆาตมาดร้ายสถาบันกษัตริย์ เกิด
ความผิดเมื่อวันที่ 27 เมษายนนั้น
ประชาชนและวิญญูชนย่อมทราบกันดีว่า เวบไซต์
ประชาไทนั้นเป็นสื่อทางเลือกบนระบบอินเตอร์เน็ตที่นำ�
เสนอข้อมูลข่าวสารความเห็นอย่างรอบด้าน และทั้งเปิด
โอกาสให้ประชาชนเข้ามาแสดงความคิดเห็นในกระดาน
สนทนา(เว็บบอร์ด)ได้ทุกฝ่าย ไม่ว่าจะมีทัศนะทางการ
เมืองอย่างใด แต่ในสถานการณ์การเมืองที่เกิดวิกฤตการณ์
ในระยะที่ผ่านมานั้น ทำ�ให้ผู้ดูแลควบคุมดูแลเว็บบอร์ด
ได้ยากลำ�บาก กระทั่งได้ตัดใจปิดเว็บบอร์ดลงเองเมื่อสิ้น
เดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา
ดังนั้นการอ้างเหตุในการจับกุมดำ�เนินคดีในคราว
นี้จึงเป็นการกระทำ�ที่มีเจตนาไม่สุจริตของเจ้าหน้าที่ และ
รัฐบาลผู้กำ�กับดูแล และไม่สอดคล้องต่อข้อเท็จจริงที่
ว่าน.ส.จีรนุชได้แสดงความรับผิดชอบในการกำ�กับดูแลตัว
เองอย่างเต็มที่อยู่แล้ว ดังที่สื่อมวลชนกระแสหลักมักอ้าง
เรื่องจะ”กำ�กับดูแลตนเอง”เพื่อไม่ให้อำ�นาจรัฐแทรกแซง
หรือครอบงำ�
จึงขอเรียกร้องดังนี้
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 12
1.เจ้าหน้าที่ตำ�รวจต้องถอนการดำ�เนินคดีโดยทั
นทีเป็นอันดับแรก และเจ้าหน้าที่ระดับสูงของสำ�นักงาน
ตำ�รวจแห่งชาติและรัฐบาลควรต้องลงโทษตำ�รวจที่ดำ�เนิน
คดี น.ส.จีรนุช เพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างในทางที่เลวเช่นนี้
อีก
2.รัฐบาลตั้งแต่นายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีประจำ�
สำ�นักนายกฯที่กำ�กับดูแลเรื่องสื่อคือนายองอาจ คร้าม
ไพบูลย์ ต้องเร่งให้หลักประกันต่อเสรีภาพของสื่อสาร
มวลชนว่าจะไม่มีคดีที่ไร้เหตุผลทำ�นองนี้อีก รวมทั้ง ศอฉ.
สมควรต้องยกเลิกประกาศปิดสื่อต่างๆทั้งวิทยุ โทรทัศน์
อินเตอร์เน็ต นับแต่ประกาศปิดมาตั้งแต่วันที่ 7 เมษายน
ที่ผ่านมา เพราะเป็นการใช้อำ�นาจโดยมิชอบ ขัดต่อ
บทบัญญัติรัฐธรรมนูญ ละเมิดสิทธิเสรีภาพของสื่อ รวม
ทั้งต้องยกเลิกการกระทำ�เผด็จการปิดแท่นพิมพ์ของred
powerด้วย เพราะน่าลายที่มีการกระทำ�เผด็จการด้อย
พัฒนาป่าเถื่อนเช่นนี้
3.สมาคมที่เกี่ยวข้องกับสื่อ ทั้งสมาคมนักข่าวนัก
หนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทย สภาการหนังสือพิมพ์แห่ง
ชาติ สมาคมนักข่าววิทยุและโทรทัศน์แห่งประเทศไทยพึง
ต้องแสดงความกระตือรือร้นที่จะต้องออกมาแสดงบทบาท
พิทักษ์ปกป้องเสรีภาพของสื่อสารมวลชนโดยเร็ว โดยไม่
เลือกปฏิบัติ
4.หน่ ว ยงานด้ า นสิ ท ธิ ม นุ ษ ยชนทั้ ง ภาครั ฐ
อย่างคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ หรือสภา
ทนายความ หรือองค์กรรณรงค์ด้านสิทธิมนุษยชนพึงต้อง
แสดงความกระตื อ รื อ ร้ น ที่ จ ะต้ อ งออกมาแสดงบทบาท
พิทักษ์ปกป้องเสรีภาพของสื่อสารมวลชนโดยเร็ว โดยไม่
เลือกปฏิบัติ
ชมรมนักข่าวเพื่อเสรีภาพไทย
หมายเหตุ : เกี่ยวกับชมรมนักข่าวเพื่อเสรีภาพไทย ดูเพิ่ม
เติมที่ http://thaifreedompressclub.com/about_tfpc.php
facebook
ข้อผิดพลาดคอนเสิร์ต
"เราไม่ทอดทิ้งกัน"
และกรณี "คุณโบว์"
โดย Chaithawat Tulathon
วันที่ 27 กันยายน 2010
ที่มา : www.facebook.com
หลังจากเสร็จงานวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมเพิ่งจะได้เปิดเฟ
ซบุคเช้านี้ หลังจากกวาดตาดูผ่านๆ ก็เห็นคำ�วิจารณ์งาน
คอนเสิร์ต "เราไม่ทอดทิ้งกัน" จำ�นวนหนึ่ง ทั้งเรื่องงาน
จัดการ ทั้งเรื่องการแสดง ในฐานะผู้ร่วมจัดงานคนหนึ่ง ผม
ขอน้อมรับคำ�วิพากษ์วิจารณ์ทั้งหมด และจะนำ�ไปเป็นบท
เรียนหากยังมีโอกาสให้จัดกิจกรรมทำ�นองนี้อีก
กรณีหนึ่งที่ผมไม่กล่าวถึงไม่ได้ คือ การแสดงของ
คุณโบว์ ซึ่งปรากฏความเห็นทางลบต่อตัวเธอและการ
แสดงของเธอมาก
ในฐานะผู้ ที่ เป็นคนต้นคิดในการเชิญคุณ โบว์ ม า
แสดง ผมขออภัยทุกท่านที่ไม่พอใจเธอหรือการแสดงของ
เธอมา ณ โอกาสนี้ด้วย และผมต้องขออภัยคุณโบว์ด้วยที่
เชิญคุณโบว์มาจนทำ�ให้ถูกกล่าวถึงในทางไม่ดี
ผมขออนุญาตไม่ออกความเห็นเรื่องการแสดงของ
คุณโบว์คืนนั้น แต่ผมอยากเล่าให้ฟังซักเล็กน้อยว่าทำ�ไม
ผมถึงคิดเชิญคุณโบว์มา
ผมรู้จักคุณโบว์ครั้งแรกตอนที่เธอมาแสดงละคร
ให้ที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตยครั้งที่ผมกับเพื่อนๆ จัดงาน
ครอบรอบ 1 เดือนของการสลายการชุมนุม 10 เมษา ซึ่ง
คุณโบว์เองมีประสบการณ์ร่วมกับเหตุการณ์ด้วย เนื่องจาก
ติดอยู่ในวัดบวรฯ ระหว่างการสลายการชุมนุม ในงานครั้ง
นั้นเธอถ่ายทอดความคิดและความรู้สึกต่อเหตุการณ์ดัง
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 13
กล่าวผ่านละครออกมาได้อย่างน่าประทับใจ (ในสายตา
ของผม) ดังนั้น เมื่อมาถึงงานคราวนี้ผมจึงไม่ลังเลที่จะเชิญ
เธอมาแสดงอีก
แน่นอนว่าคุณโบว์ไม่ใช่ "คนเสื้อแดง" และอันที่
จริงศิลปินบนเวที "เราไม่ทอดทิ้งกัน" นั้น หลายคนก็ไม่ใช่
"คนเสื้อแดง" ในนิยามของคนจำ�นวนหนึ่ง (กรณีที่ชัดเจน
อีกคนหนึ่ง คือ คุณกฤช เหลือลมัย ซึ่งกล้าหาญมากที่ขึ้น
มาอ่านบทกวีที่ไม่ได้ต้องการ "อวย" คนเสื้อแดงหรือพูดใน
สิ่งที่ถูกหูคนเสื้อแดงไปเสียหมด แต่กลับพยายามเตือนสติ
และตั้งคำ�ถามกับคนเสื้อแดง จนผมต้องนั่งลุ้นว่าคุณกฤช
จะทนอ่านบทกวีได้จบหรือเปล่า) แต่อย่างไรก็ตาม ผม
เข้าใจว่าทุกคนที่มาร่วมงานนี้มีจุดร่วมกันอย่างหนึ่ง คือ
ไม่เห็นด้วยกับการล้อมปราบของรัฐระหว่างเดือน เม.ย.
- พ.ค. 53 และทุกคนพร้อมที่จะยืนข้างคนเสื้อแดงในการ
ต่อสู้เพื่อความจริงและความเป็นธรรมในกรณีดังกล่าว
แต่ไหนแต่ไรมา ผมถูกสอนให้ตระหนักเสมอว่า
การเคลื่อนไหวต่อสู้ทางการเมืองนั้น นอกจากจะต้องมี
ความคิดที่ถูกต้องและขบวนการจัดตั้งมวลชนที่เข็มแข็ง
แล้ว สิ่งที่ขาดเสียมิได้คือ "แนวร่วม" ซึ่งไม่กี่วันมานี้ปัญญา
ชนผู้มีแฟนๆ ติดตามเยอะท่านหนึ่ง ก็เพิ่งจะเสนอให้
ขบวนการคนเสื้อแดงจัดการนำ�ใหม่ เพื่อต่อสู้ช่วงชิงและ
ขยายแนวร่วมในเขตเมือง อันเป็นพื้นที่ยุทธศาสตร์สำ�คัญ
สำ�หรับการเมืองสมัยใหม่
มองในแง่นี้ ผมคิดว่าการวิพากษ์วิจารณ์กัน
ทำ�นองว่า คนนี้ไม่แดงมากพอ ไม่แดงจริง คนนั้นไม่แดง
มาก่อน คนนู้นเพิ่งจะแดง (กูแดงมาก่อนมึงนะเฟ้ย) คน
โน้นพยายามมาทำ�ตัวเป็นแดง หรือมาร่วมงานของคนเสื้อ
แดงเพื่อต้องการประโยชน์อะไรบางอย่างนั้น บางครั้งบาง
โอกาสเป็นสิ่งไม่น่าจะสร้างสรรค์นัก
ยกตัวอย่าง กรณีคุณโบว์ สำ�หรับผมแล้ว แม้การ
แสดงของเธออาจไม่ถูกใจใครหลายคน แต่การที่เธอพร้อม
และกล้ามาร่วมงานของคนเสื้อแดงนั้น ย่อมถือเป็นความ
กล้าหาญที่ควรปรบมือให้ และอ้าแขนต้อนรับเธออย่าง
อบอุ่นในฐานะ "เพื่อนมิตร" คนใหม่ของคนเสื้อแดง
คนที่ไม่ใช่คนเสื้อแดงแต่พร้อมจะยืนอยู่กับคนเสื้อ
แดงในบางเรื่องหรือคนอย่างคุณโบว์ยังมีเยอะ จำ�นวนมาก
ยังไม่กล้าแสดงตัว หรือไม่มีโอกาสแสดงตัว ภารกิจสำ�คัญ
หนึ่งของคนเสื้อแดง พร้อมๆ กับการสร้างตัวเองให้เข้ม
แข็งขึ้น คือการไปค้นหาคนอย่างคุณโบว์ ไปสร้างพื้นที่ให้
คนอย่างคุณโบว์สามารถแสดงตัวร่วมกับคนเสื้อแดงได้
และแสดงให้สังคมเห็นว่าคนเสื้อแดงยินดีต้อนรับทุกคน
ที่ไม่สามารถยอมรับการล้อมปราบคนเสื้อแดงเมื่อเดือน
เม.ย.-พ.ค. ที่ผ่านมาได้ แม้ว่าเขาเหล่านั้นจะไม่เคยแดงมา
ก่อน หรืออาจจะไม่แดงเลยด้วยซ้ำ�
เมื่อวันเสาร์ที่ 25 กันยายน 53 ณ มหาวิทยาลัย
ธรรมศาสตร์ ผมพบเห็นคนเสื้อแดงจำ�นวนไม่น้อยปลื้มอก
ปลื้มใจว่าพวกเขาสามารถมาทำ�กิจกรรมในพื้นที่ที่เขาไม่
คิดว่าจะต้อนรับพวกเขา "คนเสื้อแดงมาถึงธรรมศาสตร์
แล้ว" ความรู้สึกดังกล่าวแสดงออกมาทางสีหน้า คำ�พูด
วิทยุชุมชนของคนเสื้อแดงแห่งหนึ่งโทรมาสัมภาษณ์คน
จัดงานด้วยน้ำ�เสียงที่ตื่นเต้นเห็นได้ชัด พวกเขาดีใจมากที่
เห็นคนเสื้อแดงมีพื้นที่มากขึ้น มีนักศึกษาเยาวชนและคน
หน้าใหม่ๆ แสดงตัวเป็นเพื่อนคนเสื้อแดงมากขึ้น สุดท้าย
ดีเจวิทยุยังทิ้งท้ายด้วยว่าอยากเชิญกลุ่มที่จัดงานไปร่วม
กิจกรรมในต่างจังหวัด
สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นตอนนี้คือ คนเสื้อแดงเข้มแข็งขึ้น
ในหลายมิติจริง คำ�ถามก็คือว่า ขณะที่ฝ่ายตรงข้ามมักเอา
สีป้ายหน้าผากคนที่ตนเองไม่ชอบไม่ถูกใจว่า คนนั้นคนนี้
เป็นพวกเสื้อแดง คนเสื้อแดงพร้อมหรือยังที่จะต้อนรับคน
ที่แม้ไม่แดง หรือเพิ่งจะแดง(หลังกู) หรือแดงไม่มาก เข้ามา
ยืนข้างๆ เราอย่างอบอุ่น
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 14
วิวาทะ
โดย ใจ อึ๊งภากรณ์
“การนำ�” ในขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม
แบบขบวนการเสื้อแดงในไทย มีสองชนิดคือ
1.การนำ�จากเบื้องบน คือมีการพูดคุยกันในหมู่
คนส่วนน้อยที่ถือว่าตนเองเป็น “ผู้ใหญ่” ของขบวนการ
หรือ “ผู้รู้” ของขบวนการ แล้วมีการแต่งตั้งแกนนำ� ไม่
ว่าจะแต่งตั้งตนเองหรือแต่งตั้งผู้อื่น แกนนำ�ประเภทนี้จะ
พยายาม “ควบคุม” และ “สั่ง” มวลชน แกนนำ�แบบนี้เป็น
แกนนำ�เชิงเผด็จการ ข้อเสียคือไม่สามารถอาศัยพลังและ
ความสร้างสรรค์ของมวลชนเต็มที่ มีการปิดโอกาสที่จะ
ให้คนธรรมดาในมวลชนนำ�ตนเอง
2.การนำ�จากเบื้องล่างหรือรากหญ้า ความหมาย
ของ “การนำ�” ในกรณีนี้ไม่ใช่การตัดสินใจในหมู่คนกลุ่ม
เล็กๆ และไม่ใช่การ “สั่ง” ลงมาให้มวลชนทำ�ตาม แต่เป็น
ปรากฏการณ์ของการ “ร่วมกันคิดร่วมกันทำ�” โครงสร้าง
ขบวนการไม่ได้มีลักษณะแบบทหาร แต่มีลักษณะแบบ
“แกนนำ�แนวราบ” การเป็นผู้นำ�ไม่ได้ขึ้นกับ “บารมี” ไม่
ได้ขึ้นกับ “การเป็นผู้ใหญ่” และไม่ได้ถูกำ�หนดมาจาก
ประเด็นว่าใครตะโกนสั่งคนอื่นได้
แต่ ก ารนำ� ในรู ป แบบนี้ ห มายถึ ง ความสามารถ
ในรู ป ธรรมที่ จ ะเสนอข้ อ คิ ด และแนวทางในการต่ อ สู้ ที่
มวลชนยอมรับและมองว่ามีประโยชน์ ดังนั้นจะมีผู้นำ�ที่
หลากหลาย ไม่ถาวร บางครั้งมวลชนจะรับฟังข้อเสนอ
ของบุคคลคนหนึ่ง ครั้งต่อไปจะรับฟังข้อเสนอของคนอื่น
มันเปิดโอกาสให้มวลชนมีส่วนร่วมอย่างแท้จริงในการ
กำ�หนดทิศทางการต่อสู้ และแกนนำ�จะพัฒนางอกจาก
 ความคิดผิดๆ
เกี่ยวกับ “การนำ�”
ของคนที่วิจารณ์วันอาทิตย์สีแดง
รากหญ้าตามการเคลื่อนไหวต่อสู้ที่เป็นจริง นี่คือรูปแบบ
การนำ�ที่คนเสื้อแดงควรใช้
ในหมู่ ค นที่ ส นั บ สนุ น การนำ � จากเบื้ อ งล่ า งหรื อ
รากหญ้า อาจมีความแตกต่างกันในรูปแบบ บางคนจะไม่
ชอบการจัดองค์กรถาวร เช่นพวกที่มีความคิดอนาธิปไตย
อาจมองว่าควรปล่อยทุกอย่างตามธรรมชาติ ไม่ต้อง “จัด
ตั้งอะไร”
แต่ในหมู่นักสังคมนิยมมาร์คซิสต์อย่างผม เราจะ
มองว่าต้องมีความพยายามที่จะจัดตั้ง แต่สิ่งที่สำ�คัญที่สุด
คือ เราจะจัดตั้งอย่างไร เพื่อรักษาการนำ�จากรากหญ้า
ได้ เพราะสองกระบวนการนี้ “การจัดตั้ง และการนำ�จาก
รากหญ้า” มันขัดแย้งกัน คำ�ตอบสำ�หรับนักสังคมนิยมที่
อาศัยประสบการณ์ของคนอย่างเลนิน ตรอทสกี และโรซา
ลัคแซมเบอร์ค คือ เราต้องมีองค์กรหรือพรรคสังคมนิยม
พรรคนั้นต้องมีประชาธิปไตยภายในเต็มที่ เพื่อให้สมาชิก
รากหญ้านำ�ได้ และเมื่อเข้าไปเคลื่อนไหวในกลุ่มมวลชน
ขนาดใหญ่ พรรคก็จะเสนอแนวทางต่อสู้และข้อคิด แต่
ยอมรับมติเสียงส่วนใหญ่ของมวลชน ไม่ครอบงำ�มวลชน
และไม่กีดกันคนที่คิดต่าง พูดง่ายๆ คือในขบวนการ
เคลื่อนไหวทางสังคม จะมีกลุ่มต่างๆ ที่หลากหลาย แต่ละ
กลุ่มก็มีข้อเสนอกับมวลชน มีการถกเถียงแลกเปลี่ยนกัน
แล้วมีการตัดสินใจร่วมกันภายใต้ความสามัคคีในการต่อสู้
หรือเคลื่อนไหว
การที่ ใ ครหรื อ กลุ่ ม ใดจะเป็ น แกนนำ � ได้ ใ นเวลา
หนึ่ง ต้องพิสูจน์ในรูปธรรมท่ามกลางการเคลื่อนไหวโดย
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 15
ธรรมชาติ ว่าสามารถนำ�มวลชนได้จริง.... ไม่ใช่มา “แต่ง
ตั้ง” แกนนำ�ล่วงหน้าจาก “ผู้ใหญ่” หรือ “ผู้รู้”
ในกรณีการชุมนุมที่ราชประสงค์เมื่อวันที่ ๑๙
กันยาที่ผ่านมา เราไม่ควรหลงคิดว่าไม่มีการนำ� เพราะการ
ที่คนมาเป็นหมื่นแปลว่ากลุ่มคนเสื้อแดงตามชุมชนต่างๆ
ในกรุงเทพฯ และที่อื่น ได้คุยกันล่วงหน้าและเตรียมตัว
เพื่อที่จะมาชุมนุม นี่คือการนำ�ที่สำ�คัญ เพราะเป็นการนำ�
ตนเอง และการที่มวลชนมีความเห็นพร้อมกันว่าควรมา
ชุมนุม พิสูจน์ความสามารถของแกนนอนวันอาทิตย์สีแดง
ในการนำ�แบบประชาธิปไตย
อย่างไรก็ตาม ในอนาคต ถ้าเราสามารถจัด
“สมัชชาคนเสื้อแดง” ที่เปิดกว้างประกอบไปด้วยผู้แทนราก
หญ้าของเสื้อแดงตามพื้นที่ต่างๆ มันจะมีประโยชน์มากใน
การประสานการทำ�งาน และการร่วมกันกำ�หนดนโยบาย
ทางการเมืองและทิศทางการต่อสู้ แต่ที่สำ�คัญคือมันต้อง
เป็นสมัชชารากหญ้า
มีบางคนพูดว่าการชุมนุมในวันที่ ๑๙ “เปิดเผย
จุดอ่อนของการเคลื่อนไหวเชิงสัญลักษณ์” การพูดแบบนี้
แสดงว่าไม่เข้าใจลักษณะพื้นฐานของการเคลื่อนไหวเลย
เพราะการชุมนุมเดินขบวนทุกครั้ง ไม่ว่าจะใช้รูปแบบไหน
และไม่ว่าจะมาสิบคนหรือสามแสนคน ล้วนแต่เป็นการ
แสดงออกเชิงสัญลักษณ์ทั้งนั้น และมันสร้างความสามารถ
ที่จะนำ�ไปสู่การต่อสู้ที่ไม่เป็นสัญลักษณ์ได้ เช่นการนัด
หยุดงาน การยึดสถานที่ต่างๆ หรือแม้แต่การยึดอำ�นาจ
โดยประชาชนและล้มเผด็จการได้
ถามทาง
สัมภาษณ์
จีรนุช เปรมชัยพร ผอ.ประชาไท
: คำ�ถามที่ไม่มีคำ�ตอบ
ทำ�ไมสมาคมสื่อ-องค์กรสิทธิฯเงียบเฉย
โดย ทีมข่าวไทยอีนิวส์
30 กันยายน 2553
ที่มา : www.thaienews.blogspot.com
Q:คุณจีรนุชช่วยเล่าเหตุการณ์วันที่ถูกควบคุม
ตัวที่สนามบินให้ฟังหน่อย ลำ�ดับเหตุการณ์เป็นยังไง
มั่ง ตั้งแต่ลงสนามบินมาเจออะไร ไปจนถูกควบคุมตัว
ขึ้นรถไปขอนแก่น(แล้วก็ทำ�ไมเขาไม่พาขึ้นเครื่องบิน
ไป ขอนแก่น...) และเมื่อไปถึงขอนแก่นเหตุการณ์เป็น
ไงมั่งช่วยเล่าให้ฟังด้วย จนถึงขั้นได้ประกันตัว
ดิ ฉั น ไปประชุ ม เรื่ อ งเสรี ภ าพอิ น เตอร์ เ น็ ต ที่ ต่ า ง
ประเทศ พอกลับประเทศมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิตอน
บ่ายสอง กว่าจะถึงตรวจคนเข้าเมือง(ตม.)ก็บ่ายสองครึ่ง
เขาก็แจ้งว่ามีปัญหานิดหน่อย โดยยังไม่ได้บอกปัญหา
อะไร ให้เรานั่งรอ บอกแค่ว่าอาจจะมีหมาย มีอะไรอยู่
และกำ�ลังตรวจสอบว่าเราตรงกับคนตามการแจ้งรึเปล่า
ประมาณครึ่งชั่วโมงถึงมาบอกว่าตรงกัน แล้วจึงแจ้งว่ามี
หมายจับ ออกโดยศาลจังหวัดขอนแก่น
ตำ�รวจ ตม. ไม่รู้รายละเอียดคดีมากนัก เขาบอก
ว่าเขามีหน้าที่ที่จะคุมตัวส่งให้กับ สภ.เมืองขอนแก่น
เท่านั้นเอง ตอนนั้นก็ประมาณบ่ายสามโมงกว่า ทำ�บันทึก
การจับกุมที่นั่น ถึงประมาณห้าโมงครึ่งก็ออกเดินทางไป
ขอนแก่น ตำ�รวจ ตม.ส่งครึ่งทาง ตำ�รวจ สภ.เมืองขอนแก่น
มารับไปต่ออีกครึ่งทาง นัดเจอกันที่ปั๊มปตท.ตรงโคราช
ประมาณสามทุ่มเศษอยู่ตรงนั้น
จากนั้นก็ไปขอนแก่นด้วยรถปิ๊กอัพเหมือนเดิม นั่ง
ตรงแค็ป ถึง สภ.เมืองขอนแก่นประมาณห้าทุ่มสิบห้า
พอรู้ ว่ า มี ปั ญ หาก็ ติ ด ต่ อ แจ้ ง ทนายและที ม งาน
เพื่อให้ตามมาตั้งแต่ตอนอยู่กรุงเทพฯแล้ว และให้ทนาย
สอบถามเรื่องการประกันตัว ตอนแรกตำ�รวจขอนแก่นบอก
ว่าคงไม่ได้ประกันคืนนี้หรอก น่าจะเป็นวันรุ่งขึ้น ซักพัก
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 16
หนึ่งทนายโทรบอกว่า ตำ�รวจโทรบอกใหม่ว่าให้ประกันคืน
นี้
ก็อยากให้ทนายไปถึงเร็วๆ เพราะทนายไปแยก
อีกคัน ก็ใช้เงินสดสองแสนในการประกัน เพื่อนช่วยหยิบ
ยืมมาให้ก่อน ได้รับการปล่อยตัวชั่วคราวตามสัญญา
ประกันตอนหนึ่งนาฬิกา แล้วก็สอบปากคำ�ผู้ต้องหา เรา
ให้การปฏิเสธขอให้การชั้นศาล เสร็จประมาณตีสองครึ่ง ก็
กลับคืนนั้นเลย
Q:ระหว่างทางไปขอนแก่น เจ้าหน้าที่หน่วย
ไหนพาไป มีสอบถามหรือสนทนาอะไรบนรถ
ไม่ ได้มีลักษณะข่มขู่อะไร เจ้าหน้าที่ตำ�รวจมีท่าที
ที่ดี เนื่องจากตำ�รวจก็ไม่รู้รายละเอียดคดีเท่าไร่ แต่เพื่อน
ที่กลับมาจากต่างประเทศด้วยกัน และขอติดรถตำ�รวจเป็น
เพื่อนก็ได้คุยกับตำ�รวจบ้าง เป็นบรรยากาศคุยกัน ไม่ได้
อึดอัด บทสนทนาไม่ได้มีอะไรเป็นการพิเศษ
ส่วนตำ�รวจขอนแก่นที่มารับตัวครึ่งทางที่โคราช
แทบจะไม่ได้คุยอะไรมาก ไม่ได้เป็นทีมสืบสวนด้วย เป็น
ตำ�รวจหนุ่มแค่ขับมารับ
Q:เจ้าหน้าที่แจ้งข้อหาพรบ.คอมพิวเตอร์เขา
ได้ตามเอาผิดคนที่postความเห็น ท้ายกระทู้ด้วย
ไหม หรือมีการตามไปเอาความผิดเวบมาสเตอร์ฟ้า
เดียวกันด้วยไหม(เพราะลงข่าวที่เป็น ปัญหาเช่นกัน)
ตรงนี้ไม่ทราบ
Q:ปฏิกิริยาของสื่อมวลชนต่างประเทศ หรือ
องค์กรด้านสื่อต่างประเทศดูจะactiveในการติดตาม
หรือรณรงค์ปล่อยตัวมาก แต่องค์กรสมาคมสื่อ
ในประเทศไทย และองค์กรด้านสิทธิมนุษยชนใน
ประเทศไทยดูจะเงียบเฉย น่าจะเพราะอะไร และอยาก
พูดอะไรถึงทั้งพวกที่รณรงค์ปล่อยตัว กับพวกที่เงียบ
เฉยบ้าง
โดยส่วนตัวขออนุญาตที่จะไม่แสดงความคิดเห็น
ในส่วนนี้ แต่เข้าใจได้ว่าองค์กรแต่ละที่มีสิ่งที่ต้องวางน้ำ�
หนัก ให้ความสำ�คัญเรื่องต่างๆ แตกต่างกัน ก็ไม่ได้มีความ
เห็นอะไรพิเศษ เป็นสิทธิของแต่ละองค์กรที่จะดำ�เนินการ
อย่างไร
Q:เกี่ยวกัน ไหมว่าที่องค์กรสื่อกระแสหลัก

(สมาคมนักข่าว) ที่ไม่รณรงค์เคลื่อนไหวใดๆใน กรณี
คุ ณ จี ร นุ ช เพราะเห็ น ประชาไทมี จ ะจุ ด ยื น นำ � เสนอ
ข่าวที่ดูเห็นอกเห็นใจคนเสื้อแดง หรือต่อต้านรัฐบาล
คล้ายๆกับการเงียบเฉยกรณีหนังสือRED POWER
ถูกปิดแท่นพิมพ์ หรือคุณจอม เพชรประดับถูกบีบออก
จากวิทยุ อสมท.
ถ้าจะให้ดี ไทยอีนิวส์ลองสอบถามสมาคมสื่อดูก็น่า
จะได้คำ�ตอบ
Q:มีคนตั้งข้อสังเกตว่า ทำ�ไมคดีตั้งนานเพิ่งมา
จับ แล้วก็จับเสร็จพานั่งรถไป 400 กิโล จับวันศุกร์ซึ่ง
อาจยุ่งยากไม่ได้ประกัน เป็นการทำ�เพื่อกดขวัญคุณจี
รนุชหรือประชาไทหรือเปล่า
เรื่องนี้ก็ยังหาคำ�อธิบายที่ชัดเจนไม่ได้เหมือนกัน
ก็อยากฟังคำ�อธิบายอยู่ว่าทางรัฐจะอธิบายอย่างไร เช่น
การไม่ได้รับรู้หมายจับล่วงหน้า ทั้งที่ผ่านมาก็เดินทางเข้า
ออกประเทศอยู่หลายรอบ
Q:กรณีที่เกิดขึ้นอยากบอกถึงฝ่ายต่างๆว่าไง
มั่ง(รัฐบาล,สื่อ,องค์กรสิทธิมนุษยชน,ฝ่ายต่างๆที่เคลื่
อนไหวทางการเมือง,ประชาชน)
(-)
Q:สื่อแบบประชาไท มีทางรอดในสังคม
ไทย โดยได้รับการอุดหนุนจากผู้อ่าน อย่าง
กรณีwikileaksหรือไม่
ประชาไทกับวิกิลีกส์อาจจะไม่ใช่ข้อเปรียบเทียบ
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 17
คุณจีรนุช เปรมชัยพร ผู้อำ�นวยการเวบไซต์ประชาไท
ระหว่างถูกสอบสวนที่สภอ.เมืองขอนแก่น กลางดึกวันที่ 24
กันยายนที่ผ่านมา เธอถูกควบคุมตัวที่สนามบินสุวรรณภูมิ
ขณะเดินทางกลับจากไปประชุมเรื่องเสรี ภาพอินเตอร์เน็ต
ในต่างประเทศ ด้วยข้อหาที่ผู้อ่านประชาไทแสดงความเห็น
ในท้ายข่าว ซึ่งถูกกล่าวหาว่าหมิ่นสถาบันกษัตริย์ ตำ�รวจให้
ประกันตัวในกลางดึกวันนั้น ต่อไปนี้เป็นบทสัมภาษณ์เกี่ยว
เนื่องกรณีดังกล่าว
กัน เพราะวิกีไม่ได้มีกอง บก.แบบประชาไท ส่วนเรื่องทาง
รอดก็เป็นเรื่องที่เรากำ�ลังเรียนรู้และพยายาม คงยังตอบ
ไม่ได้ แต่ที่เรายังทำ�อยู่นี้ก็เชื่อว่ายังทำ�ได้ คงต้องลองทาง
ต่างๆ ดู
Q:อยากพูดอะไรถึงกรณีที่โดนจับกุมตัวในคดี
นี้อีก
การที่ตัวเองได้รับการประกันตัวในคืนนั้น โดย
ส่วนตัวเชื่อว่าควรเป็นสิทธิของคนโดยทั่วไป ไม่ว่าดึกแค่
ไหน วัดหยุด วันนักขัตฤกษ์หรืออะไรก็ตาม ผู้ต้องหาควร
ได้สิทธิในการประกันตัว อยากเห็นมันเป็นสิทธิโดยทั่วไป
ของคนทุกคน ของคนที่ถูกจับไม่ว่าจะเป็นที่รู้จักโดยทั่วไป
หรือไม่
ในกรณีของตัวเอง ต้องบอกว่าวันนั้นคิดว่าที่ตัว
เองได้รับการประกันตัวในวันนั้น เข้าใจว่ามาจากการที่
หลายส่วนช่วยกันพยายามติดตามเรื่อง ทำ�ให้เป็นที่รับรู้
และมีการติดต่อประสานงานไปยังบุคคลต่างๆ เท่าที่รู้จัก
เช่น คุณสุภิญญา กลางณรงค์ ก็ถือเป็นคนหนึ่งที่มีส่วนใน
การช่วยติดต่อประสานงานกับองค์กรสื่อและองค์กรด้าน
สิทธิทั้งในและต่างประเทศ ก็ต้องขอบคุณ รวมทั้งขอบคุณ
บุคคลอื่นๆ ที่ช่วยกันโดยไม่ได้เอ่ยนาม
อีกอย่างคือ คดีแบบนี้มีปัญหาในกระบวนการ
ดำ�เนินคดีอยู่หลายประการ แต่อันหนึ่งที่สำ�คัญคือ ใครก็
ทุกข์กล่าวโทษดำ�เนินคดีกับใครก็ได้ทั่วราชอาณาจักร ซึ่ง
มันสามารถกลั่นแกล้งกันได้ไม่ยาก
มารู้จัก “แนวมาร์คซิสต์” กันเถอะ..
โดย กองบรรณาธิการ
แนะนำ� “สังคมนิยม”
ความคิด “มาร์คซิสต์ เบื้องต้น
สังคมนิยมคืออะไร
“สังคมนิยม” เป็นระบบที่มนุษย์ฝันถึงมานาน
ตั้ ง แต่ เ กิ ด สั ง คมชนชั้ น ที่ ไ ร้ ค วามเสมอภาคและความ
ยุติธรรม ในสมัยก่อนเขาอาจไม่เรียกว่า “สังคมนิยม” แต่
มันมีความหมายเดียวกัน นักสังคมนิยมที่ทำ�ความเข้าใจ
กับระบบเศรษฐกิจและสังคมปัจจุบันอย่างเป็นระบบ เพื่อ
หาทางปฏิวัติไปสู่สังคมนิยม คือ คาร์ล มาร์คซ์ และเพื่อน
เขาชื่อ เฟรดเดอริค เองเกิลส์
พวกเราชาว “มาร์คซิสต์” เชื่อว่าสังคมนิยมต้อง
มาจากการกระทำ�ของชนชั้นกรรมาชีพส่วนใหญ่เอง ไม่ใช่
มาจากการวางแผนโดยคนคนเดียว หรือกลุ่มคนชั้นสูง
ในวงแคบๆ หรือผู้นำ�พรรค หรือกองทัพปลดแอก ดังนั้น
สังคมนิยมจะมีลักษณะตามที่กรรมาชีพและพลเมืองส่วน
ใหญ่พึงปรารถนา อย่างไรก็ตาม ถ้าเราจะสร้างสังคมใหม่ที่
เป็นสังคมนิยม มันน่าจะมีคุณสมบัติพื้นฐานดังนี้คือ
1.เป็นประชาธิปไตยสมบูรณ์ ไม่ใช่ประชาธิปไตย
ครึ่งใบอย่างทุนนิยมซึ่งอำ �นาจควบคุมการผลิตเป็นของ
นายทุน ทั้งนี้เพราะในระบบสังคมนิยมระบบเศรษฐกิจการ
ผลิตจะถูกควบคุมโดยพลเมืองทุกคน ดังนั้นสังคมนิยมจะ
เป็นระบบก้าวหน้า ที่ปลดแอกมนุษย์อย่างที่ไม่เคยพบเห็น
มาก่อนในประวัติศาสตร์
2.ในระบบสังคมนิยมจะมีการวางแผนการผลิตเ
พื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์ทุกคน ไม่ใช่เพื่อ
สะสมอาวุธ หรือเพื่อการหวังกำ�ไรของคนส่วนน้อย จะเป็น
ระบบที่มีความเสมอภาคเต็มที่ ไม่มีคนรวย ไม่มีคนจน
ไม่มีการกดขี่ทางเพศหรือเชื้อชาติ
3.ในระบบสังคมนิยมจะยกเลิกการขูดรีดของนาย
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 18
ทุน โดยการยกเลิกสิทธิ์อันไร้ความชอบธรรมของคนบาง
คน ที่จะควบคุมปัจจัยการผลิตอย่างผูกขาดแล้วนำ�กำ�ไร
เข้ากระเป๋าตนเองหรือลงทุน เพื่อหากำ�ไรเพิ่ม ทุกสถานที่
ทำ�งานจึงต้องเป็นของคนงานเอง ของสังคมโดยรวม ไม่มี
เจ้านาย ไม่มีชนชั้น บริหารกันเอง ทรัพยากรของโลกจะ
เป็นของส่วนรวม ดังนั้นการกดขี่แย่งชิงกันระหว่างชาติก็
จะหมดไป
4.มนุษย์จะสามารถพัฒนาตนเองได้เต็มที่ ไม่ใช่ว่า
บางคนมีงานทำ�ที่น่าสนใจ และคนอื่นต้องทำ�งานซ้ำ�ซาก
การทำ � งานของพลเมื อ งควรจะเป็ น เรื่ อ งที่ ส ร้ า งความ
ภาคภูมิใจ และสนับสนุนความสร้างสรรค์ของเราทุกคน
พลเมืองทั้งสังคมจะได้มีศักดิ์ศรีและได้รับความเคารพรัก
ซึ่งกันและกัน
สังคมนิยมสองรูปแบบ
เมื่อเราพูดถึงสังคมนิยม มักจะมีคนนึกถึงระบบ
เผด็จการในรัสเซียหรือจีน หรือบางครั้งอาจนึกถึงระบบ
พรรคสังคมนิยมประชาธิปไตยภายใต้ทุนนิยมในประเทศ
สแกนดิเนเวีย อังกฤษ หรือออสเตรเลีย แต่แนวคิด
สังคมนิยมมีสองรูปแบบที่แตกต่างกันคือ
1.สังคมนิยมจากบนสู่ล่าง ซึ่งประชาชนไม่มีส่วน
ร่วมในการสร้างหรือบริหาร เช่นสังคมนิยมที่มาจากการ
สร้างเผด็จการของกลุ่มข้าราชการพรรคคอมมิวนิสต์ใน
จีน ลาว คิวบา เกาหลีเหนือ หรือรัสเซีย(ภายใต้สตาลิน)
หรือสังคมนิยมปฏิรูปที่มาจากการกระทำ�ของ ส.ส. พรรค
สังคมนิยมในรัฐสภา สังคมนิยมดังกล่าวเป็นสังคมนิยม
ประเภท “ท่านให้” ซึ่งเป็นสังคมนิยมจอมปลอม เป็นการ
ประนีประนอมกับระบบกลไกตลาดเสรีของทุนนิยมและ
อำ�นาจนายทุน หรือไม่ก็เป็นเผด็จการข้าราชการแดงของ
พรรคคอมมิวนิสต์ที่กดขี่ขูดรีดประชาชน
2.สังคมนิยมจากล่างสู่บน เป็นสังคมนิยมที่สร้าง
โดยมวลชนกรรมาชีพเอง ร่วมกับชาวนาระดับยากจน
โดยอาศั ย การปฏิ วั ติ ล้ ม ระบบทุ น นิ ย มเพื่ อ สถาปนารั ฐ
กรรมาชีพ และรัฐกรรมาชีพดังกล่าวต้องมีกลไกในการ
ควบคุมรัฐตามแนวประชาธิปไตยอย่างชัดเจน เช่นต้องมี
สภาคนงานในรูปแบบคอมมูนปารีส หรือสภาโซเวียตหลัง
การปฏิวัติรัสเซีย 1917 สมัย เลนิน สังคมนิยมประเภทนี้คือ
สังคมนิยมแบบ “มาร์คซิสต์” เพราะสังคมนิยมเหมือนกับ
ประชาธิปไตยหรือสิทธิเสรีภาพอื่นๆ ไม่มีใครยกให้ได้ ต้อง
มาจากการต่อสู้เรียกร้องของมวลชนเอง นี่คือสังคมนิยมที่
เราชื่นชมและอยากได้
สังคมนิยมมาร์คซิสต์ แตกต่างจากเผด็จการ
คอมมิวนิสต์แบบ “สตาลิน-เหมา เจ๋อ ตุง” ที่พรรค
คอมมิวนิสต์ทั่วโลกนำ�มาใช้ใน รัสเซีย จีน ลาว เขมร
เวียดนาม คิวบา หรือ เกาหลีเหนือ และที่พรรคคอมมิวนิสต์
แห่งประเทศไทยเคยเสนอ
เนปาล
ถ้าเราไปดูประเทศเนปาล เราจะได้บทเรียนเพิ่ม
เติม ในเนปาลพรรคคอมมิวนิสต์สายเหมา เจ๋อ ตุง ใช้วิธี
จับอาวุธสู้กับเผด็จการทุนนิยมของกษัตริย์เนปาล การ
ต่อสู้นี้บวกกับการต่อสู้ของมวลชนในเมือง เช่นนักศึกษา
และสหภาพแรงงาน ในที่สุดนำ�ไปสู่ชัยชนะของพรรค
คอมมิวนิสต์ในการเลือกตั้ง มีการยกเลิกสถาบันกษัตริย์
แต่ระบบที่พรรคคอมมิวนิสต์เนปาลเสนอคืออะไร? พรรค
คอมมิวนิสต์เนปาลต้องการกลไกตลาดเสรีของนายทุน!!
และต้องการส่งเสริมการลงทุนจากต่างชาติ!! ซึ่งแปลว่า
ต้องคงไว้การขูดรีดกรรมกรและเกษตรกร เพียงแต่เปลี่ยน
ประเทศไปเป็นสาธารณะรัฐเท่านั้น
เลี้ยวซ้าย ตุลาคม 53 หน้า 19
การจับอาวุธปฏิวัติของพรรคคอมมิวนิสต์เนปาล
จึงเป็นการต่อสู้เพื่อประนีประนอมกับระบบทุนนิยม แต่
ข้อแตกต่างกับไทยคือ ในเนปาลไม่มีนายทุนใหญ่อย่าง
ทักษิณที่มีอิทธิพลต่อขบวนการและสามารถดึงการต่อสู้ไป
เพื่อคงไว้ระบบเดิมที่มีระบบกษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ
ประชาธิ ป ไตยแท้ จ ะเกิ ด จากการเปลี่ ย นประมุ ข
อย่างเดียวไม่ได้ มันต้องมีการยึดอำ�นาจโดยประชาชนใน
ทุกเรื่อง ทั้งการเมือง เศรษฐกิจ และสังคม แต่ถ้าเรายก
อำ�นาจให้นายทุนดำ�รงอยู่และขูดรีดต่อไป และถ้าเราเกาะ
ติดนายทุนใหญ่ในขณะที่เขาประนีประนอมกับอำ �มาตย์
ทุนนิยม เราก็จะปลดแอกสังคมไม่ได้
การจับอาวุธหรือสร้างกองกำ�ลัง เป็นการตัดขาด
บทบาทมวลชนจำ�นวนมาก เป็นการผูกขาดสิทธิที่จะ
กำ�หนดแนวทางโดยแกนนำ�เผด็จการใต้ดิน ถ้ามีการถก
เถียงเกิดขึ้นในแกนนำ� จะใช้ปืนแทนปัญญาในการตัดสิน
และเมื่อมีการลดบทบาทหรือสลายพลังมวลชน เราไม่
สามารถสร้างประชาธิปไตยแท้ที่พลเมืองนำ �ตนเองและ
ร่วมสร้างสังคมใหม่ได้
 ร่วมกันสร้างองค์กรสังคมนิยม
เพื่อ
ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์และประชาธิปไตย
- สังคมนิยมเป็นระบบที่ตอบสนองความต้องการของคนส่วนใหญ่ผ่านการวางแผนร่วมกัน
ในรูปแบบประชาธิปไตย
- สังคมนิยมต้องสร้างโดยมวลชนกรรมาชีพ จากล่างสู่บน สร้างโดยอภิสิทธิ์ชนไม่ได้
- เรางต้องมีพรรคการเมืองของกรรมาชีพและคนจน เพื่อเคลื่อนไหวทางการเมือง
- สมาชิกทุกคนต้องจ่ายค่าบำ�รุง 1 % ของรายได้ (50 บาท / เดือนขั้นต่ำ�)
- สมาชิกต้องอ่านและช่วยกันขายหนังสือพิมพ์ของพรรคเพื่อขยายสมาชิก
และอิทธิพลทางความคิด

รายละเอียดเพิ่มเติม : E-mail : pcpthai@gmail.com

ติดต่อกองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ : turnleft2008@gmail.com
ที่อยู่ไปรษณีย์ : ตู้ ป.ณ. 123 ไปรษณีย์คลองจั่น กรุงเทพฯ 10240
(พรรคฯ ยังไม่ได้จดทะเบียนตามกฎหมายพรรคการเมือง)