Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή θεωρείται ο µεγαλύτερος Έλληνας

µαθηµατικός µετά τους Αρχαίους Κλασσικούς. Ενδεικτικά αναφέρουµε ότι το 1917

κατέλαβε (ως διάδοχος του περίφηµου Felix Klein) την έδρα των Μαθηµατικών στο
Πανεπιστήµιο του Göttingen, την λαµπρότερη τότε έδρα Μαθηµατικών στην Υφήλιο.
Επίσης είναι πασίγνωστα τα άκρως κολακευτικά επιστηµονικά σχόλια του Einstein
γι’ αυτόν, ενώ ο Behnke αναφέρει ότι: «Ο Κ. Καραθεοδωρή είναι – µε διεθνή µέτρα-
ο µεγαλύτερος µαθηµατικός αυτής της εκατονταετίας».
Εξαιρετικά σηµαντική ήταν και η προσφορά του Καραθεοδωρή στο
Ακαδηµαϊκό γίγνεσθαι της Ελλάδος. Το 1913 σε συνάντησή του στο Βερολίνο µε τον
Ακαδηµαϊκό Γεώργιο Στρέϊτ, προτείνει την ίδρυση Πανεπιστηµίου στην
Θεσσαλονίκη. Ο Στρέϊτ συµφωνεί και ο Καραθεοδωρή συντάσσει σχέδιο οργανισµού
για το υπό ίδρυση Πανεπιστήµιο. Το 1919 συναντάται κατόπιν προσκλήσεως στο
Παρίσι µε τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος του αναθέτει την σύνταξη υποµνήµατος
για την ίδρυση Πανεπιστηµίου στην Σµύρνη. Ακολούθως υποβάλλει πλήρες σχέδιο
λειτουργίας του Πανεπιστηµίου αυτού και προτείνει την πρώτη οµάδα διδασκόντων
καθηγητών. Επίσης φροντίζει να εφοδιασθεί το Πανεπιστήµιο µε µια σηµαντική
βιβλιοθήκη και µε 8000 όργανα Φυσικής και Χηµείας. Αργότερα, µετά τα θλιβερά
γεγονότα που επακολούθησαν, αγωνίζεται µέχρι και την τελευταία ηµέρα του χαµού
της Σµύρνης για να διασώσει ό,τι ήταν δυνατόν από το πολύτιµο υλικό του
Πανεπιστηµίου. Ο Αµερικάνος Πρόξενος της Σµύρνης G. Horton, µαρτυρεί: « Ένας
από τους τελευταίους Έλληνες που είδα στους δρόµους της Σµύρνης, πριν την είσοδο
του Τουρκικού Στρατού, ήταν ο Καραθεοδωρή. Μαζί µε αυτόν «αναχώρησε» και η
ενσάρκωση του ελληνικού πνεύµατος και του Πολιτισµού». Το 1930 υποβάλλει στην
Ελληνική Κυβέρνηση µελέτη µε τίτλο «Περί της αναδιοργανώσεως του
Πανεπιστηµίου Αθηνών», η οποία απετέλεσε την βάση του νόµου 5343 του 1932,
βάσει του οποίου ελειτούργησαν τα Ελληνικά Πανεπιστήµια µέχρι την ψήφιση του
νόµου - πλαισίου του 1982.
Η ουσιαστική σχέση του Κ. Καραθεοδωρή µε την Ελλάδα και τον πολιτισµό
της εκφράζεται επιγραµµατικά από το µέλος της Βαυαρικής Ακαδηµίας Oskar Perron,
ο οποίος αναφέρει: «… ως ανήκων στο Ελληνικό Έθνος µε το υψιπετές πνεύµα του
και την αδιάκοπη αναζήτηση της γνώσης συνέχισε την παράδοση και την κληρονοµιά
της Κλασσικής Ελλάδας».
Ο Κ. Καραθεοδωρή παρέµεινε στην Γερµανία κατά το χρονικό διάστηµα 1930-
1945. Κατά την περίοδο αυτή όχι µόνο δεν συνεργάστηκε µε το ναζισµό, αλλά
διατήρησε στο έπακρον την αξιοπρέπειά του και την αγάπη του προς την Ελλάδα.
Ενδεικτικά αναφέρουµε ότι ο καθηγητής S. Segal, στο βιβλίο του «Μαθηµατικοί
κάτω από τους Ναζί» (2003) αναφέρεται επανειληµµένως στο όνοµα του
Καραθεοδωρή, χωρίς όµως να αφήνει ουδεµία αιχµή εναντίον του για φιλοναζισµό
(σε αντίθεση για πολλούς άλλους γνωστούς µαθηµατικούς εκείνης της εποχής).
Επίσης, ο καθηγητής Ν. Κριτικός, γνωστός για το δηµοκρατικό του φρόνηµα, σε
άρθρο του το 1950, αναφέρει: « … τον θυµάµαι στην αρχή του Α´ Παγκοσµίου
Πολέµου να προλέγει την ήττα της Γερµανίας και στην χιτλερική περίοδο πριν από
τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο να προβλέπει την επίθεση του Χίτλερ και την τελική του
καταστροφή µε ένα κύρος που συγκλόνιζε τους µορφωµένους Γερµανούς… Για την
πατρίδα του στην Ελλάδα έτρεφε απέραντη αγάπη…».
Τα παραπάνω βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση µε ανακριβείς κατηγορίες και
αυθαίρετες και µειωτικές για τον Καραθεοδωρή απόψεις που υπάρχουν στο
πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο της κυρίας Μαρίας Γεωργιάδου.
Η Ακαδηµία Αθηνών τίµησε (και δια αυτού του τρόπου τιµήθηκε) τον µεγάλο
Έλληνα, εκλέγοντάς τον ως το πρώτο τακτικό µέλος της, αµέσως µετά την ίδρυσή
της στις 28 Νοεµβρίου 1926».