Egun batean, Urduliz izeneko herri txiki batean , astronauta izan nahi zuen

Ana izeneko neska bat bizi zen . Unibertsoari buruz ikasten ari zen unibertsitatean ,
baina arazoak zeuzkan , guztiak mutilak zirelako eta bera neska bakarra zelako .

Nahiz eta hainbat oztopo eta mesprezu jasan , 2010rreko urriaren 31an ,
igandean , beretzat egun oso ederra , espaziorako bidea hartzera zihoan , ilusionatuta
zegoen .

10 , 9, 8, 7 , 6, 5, 4 , 3 , 2, 1, 0 espazio-ontziak bidaia hasi zuen . Gogorra izan

zen irteera , hainbat aldiz frogatu zuen makina berezi batean sentsazio baina errealitatea
desberdina zen . Espaziora heldu zen , harrituta zegoen planetak , sateliteak … ze
polita eta ikusgarria zen dena .

Ana bere espazio-ontzitik atera zen , argazki makina bereziarekin ikusten

dagoe bat ateratzen du . Kanpoan dago hamabost minutu gutxi gora bera , barrura
doanean konbustiblerik gabe gelditzen da , harrapatuta dago espazioan . Atzera
begiratzerakoan zulo beltz bat ikusi zuen . Begiratzen hasi zenean , zulo beltzaren
barruan jausi zen , itzela zen honen erakargarritasuna . Barruraino sartu zenean zuloa
irtenbidea zela konturatu zen , denboran atzeraka eginez . Irtenbide desberdinak ditu
baina beti ere munduko mendi garaienetarikoetara doaz . Anak bost irtenbide
aukeratu behar zituen , horietatik bigarrena aukeratzen du . Bat-batean , Himalayan
dago , eta oxige- norik gabe dagoela konturatzen da .

JANIRE MARTINEZ ORMAZA