ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

 Εισάγονται: με τους συνδέσμους ὅτι, ὡς, διότι, ἐπεί, ἐπειδή,

ὅτε, ὁπότε, εἰ.
 Εκφέρονται: α)Οριστική, όταν δηλώνουν αιτία πραγματική,
πχ
Ξενοφῶντα ᾐτιῶντο, ὅτι ἐδίωκεν ἀπό τῆς
φάλαγγος.
β)Δυνητική Οριστική, όταν δηλώνουν το
δυνατό στο παρελθόν, πχ
!ν δ" #πει$ι, ἐπε% κα% τα!τ& 'ν ()ως ο*κ
ἀ+δῶς )ο, -κο,ον.
γ)Δυνητική Ευκτική, όταν δηλώνουν το δυνατό
στο παρόν ή το μέλλον, πχ
./ο$αι ο0ν )ο, πα1α$ε2ναι 3$2ν, ὡς ἐγ4
ο*δ& 'ν 5ν6ς 7διον ἀκο8)αι$ι 9 )ο!.
δ)Ευκτική του πλαγου λ!γου (σπάνια), όταν
εαρτώνται από ιστορικό χρόνο, πχ
:; )τ1ατ+γο% ἐ<α8$α=ον, ὅτι >!1ος ο?τε
#λλον π/$ποι ο?τε α*τ6ς φαίνοιτο.
 Συντακτική λ"ιτουργα! χρησιμε"ουν #ς επιρρηματικοί
προσδιορισμοί της αιτίας.
ΠΑΡΑΤ#Ρ#Σ#! μετά από ρήματα $υχικο" πάθους (πχ 7δο$αι,
<α,$ά=ω, @αί1ω κτλ) μπορεί να ακολουθεί αιτιολογική πρόταση που
εισάγεται με τον σ"νδεσμο εἰ, οπότε η αιτία εμ%ανί&εται #ς
υποτιθέμενη, πιθανή, πχ
Aα,$ά=ω δ& Bγωγε, εἰ $+δε%ς C$ῶν $ήτ& ἐν<,$ε2ται $ήτ&
D1γί=εται.