Yeraltı ülkesinde ölülere Akheron ırmağını geçiren sandalcı.

Kharon abus çehreli, sert,

kaba ve pinti bir ihtiyar olarak canlandırılır. Ölü ruhlarına ırmağı geçirtmek İçin para
alır, onun içindir ki ölülerin ağzına bir obolos (metelik) konurdu.

Kharon
Yeraltı ülkesinde ölülere Akheron ırmağını geçiren sandalcı. Kharon abus çehreli, sert,
kaba ve pinti bir ihtiyar olarak canlandırılır. Ölü ruhlarına ırmağı geçirtmek İçin para alır,
onun içindir ki ölülerin ağzına bir obolos (metelik) konurdu. Para almazsa, Kharon ruhları
kovar, taş çatlasa yumuşamazdı. Hele toprağa gömülmeyen ruhların Hades bataklığını
geçmeleri olanaksızdı, onun içindir ki, ölülerin tek amacı toprağa kavuşmaktır.
Gömülemeyen ruhların yüz yıl havalarda serseri dolaştıkları, bu korkunç çileden sonra
kaderlerinin ne olacağı konusunda bir karara varıldığı söylenirdi. Bu inanç destanda da,
tragedyada da dramatik bazı kişilerin ele alınmasına yol açmıştır (Elpenor, Polyneikes).
Kharon Herakles efsanesinde rol oynar: Sandalcı, yiğidi öte tarafa geçirmek
istemeyince, Herakles onu küregiyle döver, zorla geçirtir kendini, Kharon bu işe razı
olduğu için bir yıl boyunca Hades'ten sürülür. Aeneas Kharon'a Sibylla'nın kendisine
verdiği ve Proserpina'ya adanmış bir altın dalı sunmakla katı yürekli sandalcıyı yumuşatmak
yolunu bulur.
Yunan efsanesinde pek belirli bir rol oynamayan Kharon'un Roma'da Etrüsk etkisiyle
önemli ve belirgin bir kişilik kazandığı; Etrüsk mezarlarında sık sık rastlanan simgesi, bu
kişinin ölmekte olan insanı yeraltı ülkesine almakla tam anlamıyla öldüren bir cin olduğu
görülür.
Kharon'un asıl rol oynadığı bir yapıt, Samsatlı (Malatya bölgesinde) Lukianos'un "Öbür
Dünyada Konuşmalar"dır. Hermes'in kılavuzluğunda yeraltına inen birçok ölüler ve
aralarında filozoflar Kharon'la ve kendi kendileriyle konuşurlar, ölümden sonra her türlü
varlığın boş olduğu sonucuna varırlar.