ඡත්ත මානවක ගාථාවල සරල සිංහල තත්රුම

ත ෝ වදතිං පවතරෝ මනුතේසු සක් මුනී භගවා කත කිච්ත ෝ පාරගතතෝ බලවිරි සමිංගි තිං සුගතිං සරණත්ථමුතේමි කතා කරන මිනිසුන් අතර ම් ශ්තේෂ්ඨත ක් තවයිද, ඒ ජීවිතතේ අවතබෝධ කරගත යුතු ස ල්ල අවතබෝධ කරගත් ශාක් මුනීන්ද්ර වූ භාග් වතුන් වහන්තසේ . අනන්ත අේරමාණ වීේ කින්, ධධේ කින් සිංසාරත න් එතතරට වැඩි ඒ සුගත න් වහන්තසේව සාදරත න් සරණ මි. රාග විරාග මතන්ජමතසෝකිං ධම්ම මසිංඛත මේපටිකූලිං මධුර මිමිං පගුණිං සුවිභත්තිං ධම්මමිමිං සරණත්ථමුතේමි රාග නැති කරන්නා වූ තශෝක රහිත වූ තෘෂ්ණාව රහිත වූ, පිළිකුල් රහිත වූ අසිංකත වූ නිේවාණ ධේම මනා තකොට ේරගුණ කළතහොත් අනන්ත සුන්දරත්ව ක් සාක්ෂාත් කරන ඒ ධේම සාදරත න් සරණ මි ත්ථ දින්න මහේඵල මාහු තුසු සුචීසු පුරිස යුතග්සු අට්ථ පුග්ගල ධම්මදසාතසේ සිංඝමිමිං සරණත්ථමුතේමි ම් තකතනකුට පිදිතමන් මහත් ේරතිඵල ලැතේද, ඒ පාරිශුද්ධ වූ මාේග ඵල ලාභී උත්තම න් වහන්තසේලා යුගල වශත න් වූ හතර තදනාටයි. උන්වහන්තසේලා පුද්ගල න් වශත න් අට තදතනක් තේ. ඒ සිංඝ ා වහන්තසේලා සාදරත න් සරණ මි.