www.i-reporter.gr // www.i-reportergr.

com ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011

ΧΡΟΝΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΜΠΑΣΗΣ

Η ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ


Ο χρόνος ως μνήμη
__________________________
»»ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΜΠΑΣΗΣ
Ε
ίναι γεγονός ότι εμείς οι άν-
θρωποι έχουμε την αίσθη-
ση ότι ο χρόνος είναι μια
συνεχής και διαρκής «ροή»
προς μια κατεύθυνση(εμπρός).
Όπως όμως μας λένε οι επιστήμο-
νες από την Ιατρική, ο εγκέφαλος
είναι «ένα πολύ προηγμένο και
περίεργο pc» που εντυπωσιάζεται
κυρίως από ασυνεχείς εικόνες και
ήχους. Για παράδειγμα όταν πα-
ρακολουθούμε μια ταινία στον κι-
νηματογράφο ή στην τηλεόραση ή
στο pc μας.
χρόνος
Βλέπουμε ΜΟΝΟ 24 εικόνες το
δευτερόλεπτο, η 25η ΔΕΝ γίνεται
αντιληπτή κι γι αυτό δεν φτάνει
σε εμάς ως «συνείδηση»(ως κάτι
«που υπάρχει»). Δηλαδή ανάμεσα
σε δυο αντιληπτές στιγμές, υπάρ-
χει και ΜΙΑ μη αντιληπτή στιγ-
μή!Κάτι που γνωρίζει η βιομηχα-
νία του θεάματος, του ήχου και
της διαφήμισης και «φυτεύουν»
ανάμεσα «μηνύματα» που ναι μεν
ΔΕΝ γίνονται αντιληπτά συνειδητά
από εμάς όταν βλέπουμε ή ακού-
με, αλλά καταγράφονται στην
«μνήμη μας» και γίνονται «μέρος
μας»!
Το πρώτο λοιπόν παράδειγμα
μας δείχνει ότι τα συμβάντα στο
χρόνο μπορεί να είναι «μνήμη»
αλλά όχι και...συνειδητό δρώμε-
νο! Εκεί «ανάμεσα» πατάνε και
οι «ταχυδακτυλουργοί», τα «τρικ
και κόλπα» τύπου Κόπερφιλντ και
οι...ικανοί χαρτοπαίχτες! Ζεις το
χρόνο ως...μνήμη αλλά όχι ως...
πράξη!
»

ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ
Μ πορεί να μην είναι συνειδη-
τό άμεσα λόγω της καθημερι-
νότητας, αλλά δεν είναι «απαραί-
τητο» ότι όλοι «βλέπουμε» η βιώ-
νουμε τα «ίδια κομμάτια του χρό-
νου» την ίδια στιγμή. Παράδειγμα;
Όταν ανάβουμε το φως στο σπίτι
μας, αυτό ανάβει και σβήνει εκεί-
νη ακριβώς την στιγμή 50 φορές
το δευτερόλεπτο. Εμείς όμως τι
βλέπουμε και βιώνουμε; Ένα συ-
νεχόμενο φως. Ξέρουμε πότε σβή-
νει; Όχι βέβαια... Κι όμως αυτό
ακριβώς συμβαίνει. Το φως ανά-
βει και σβήνει και εμείς βλέπουμε
μόνο ένα συνεχόμενο φως...απλά
ΔΕΝ το γνωρίζουμε ως αντίληψη.
Ας φανταστούμε τώρα ότι εγώ
ή εσείς ή κάποιος άλλος ΜΠΟΡΕΙ
να βλέπει το φως στις φάσεις που
αυτό σβήνει ενδιάμεσα. Τι σημαί-
νει και μόνο αυτό; Όπως εσείς και
εγώ βλέπουμε τα πάντα στο φως
(γιατί βλέπουμε τις φωτεινές φά-
σεις του αναβοσβησήματος) εκεί-
νος θα έβλεπε τα πάντα στο...
σκοτάδι! Την ίδια στιγμή, από το
ίδιο φαινόμενο θα βλέπαμε εντε-
λώς διαφορετικά πράγματα και
θα ίσχυαν και τα δύο! Θα βλέπαμε
την ίδια πραγματικότητα αλλά δεν
θα ήταν αντιληπτή και συνειδητή
η μια στον άλλο!
Έτσι και με τον χρόνο. Τον «ζού-
με» σε «φάσεις». Αυτό σημαίνει
για παράδειγμα ότι μπορούμε να
βλέπουμε τα ίδια πράγματα, αλλά
όχι την ίδια στιγμή. Ο χρόνος μπο-
ρεί «να ρέει» και «να παρεμβάλλε-
“
ται». Άλλωστε έχει αποδειχτεί με
την ανάλυση της μοριακής δομής
Το «καλό είναι» ότι είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε το γνωρί-
ζουμε είτε όχι, ζούμε ταυτόχρονα όλες αυτές τις χρονικές κα-
ταστάσεις. Μόνο που επειδή εξ ορισμού αναφερόμαστε στον
συμβατικό αντιληπτό χρόνο, αγνοούμε όλους τους άλλους!
χρόνος
του ανθρώπινου DNA ότι υπεύθυ-
να για την «γήρανση» των κυττά-
ρων μας (που πεθαίνουμε δηλαδή
από γηρατειά) είναι «ένα κλειδί,
που έχει τοποθετηθεί ως...ουρά
- τελομερή - στα κύτταρα μας και
προφανώς μπορεί να...αφαιρεθεί
ή συρρικνωθεί με κάποιο τρόπο».
Οι χρόνοι λοιπόν που μπορού-
με να ζήσουμε συνειδητά είναι
πολλοί και διαφορετικοί - άνετα
ένα δευτερόλεπτο μπορεί να βιω-
θεί ως....αιώνας! Με αυτή την έν-
νοια ο δικός μας «συμβατικός χρό-
νος» που βιώνουμε την συγκεκρι-
μένη ζωή, προφανώς και δεν φτά-
νει «για τίποτα». Τι θα γινόταν αν
για παράδειγμα μπορούσε κανείς
«να απουσιάσει» σε «μη αντιλη-
πτούς χρόνους» και να...επιστρέ-
ψει σαν να μην έφυγε ποτέ; Προ-
φανώς η λειτουργία αυτή του χρό-
νου έχει σχέση με τη «μνήμη» και
όχι με την ανθρώπινη συνείδηση.
Εξ ου και οι...μελλοντολόγοι για
κάτι «που θα γίνει, χωρίς να έχει
γίνει». Ομως εμείς ζούμε τον αντι-
ληπτό από όλους χρόνο. Και τι κά-
νουμε με αυτόν;
ΤΑΞΙΔΙ ΕΚΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ
Π
όσο οι «σκέψεις» δημιουργούν
πραγματικότητα στο χρονικό
ασυνεχές; Και πως η «συνείδηση»
«σφραγίζεται» από αυτό το «χρο-
νικό ταξίδι»;
Οι σκέψεις είναι μια «μεταβλη-
τή» που εξαρτάται άμεσα από το
χρόνο στο οποίο η συνείδηση ζει.
Επομένως ένα ταξίδι «εκτός χρό-
νου» - όπως τον αντιλαμβανόμα-
στε - «συμπαρασύρει» και την με-
ταβλητή που είναι «οι σκέψεις»
- δηλαδή η συνείδηση (όπως πχ
γίνεται στα όνειρα μας). Με άλλα
λόγια έχουμε «χρόνους» που γίνο-
νται αντιληπτοί και άλλοι που δεν
γίνονται(χωρίς φυσικά να ανα-
φερθώ σε «ηλικίες» που έχουν να
κάνουν με «νοητική ηλικία», «συ-
ναισθηματική ηλικία» κ.α.). Το
«καλό είναι» ότι είτε το θέλουμε
είτε όχι, είτε το γνωρίζουμε είτε
όχι, ζούμε ταυτόχρονα όλες αυτές
τις χρονικές καταστάσεις. Μόνο
που επειδή εξ ορισμού αναφερό-
μαστε στον συμβατικό αντιληπτό
χρόνο, αγνοούμε όλους τους άλ-
λους! Με αποτέλεσμα να είμαστε
επιβάτες σε έναν «χρόνο» που δεν
έχει τον...χρόνο να εμφανιστεί
στο δικό μας χρόνο!
Ενδεχομένως θα μπορούσαμε
να οργανώναμε «σε άλλους χρό-
νους» τη ζωή μας και αυτή εδώ να
είναι το «καθρέφτισμα» των όσων
κάνουμε...αλλού! Λίγο μεταφυσι-
κό, αλλά η τεχνολογία μας βοη-
θάει να σκεφτούμε καλύτερα πλέ-
ον και «φυσικά». Όποιος είδε το
Avatar (και μάλιστα σε 3d) θα είδε
την ιδέα πως μπορείς να «προβάλ-
λεις και να οργανώσεις» σε άλλη
διάσταση τον εαυτό σου και τη
ζωή σου και να ενεργείς σε άλλο
χρόνο και...τόπο και σύμπαν!΄
Ο Πλάτωνας μίλησε αρκετά νω-
ρίς για τις...σκιές που βλέπουμε
μέσα στο πηγάδι! Η εφεύρεση με
τα κινητά πχ υπήρχε και πριν χίλια
χρόνια ή της τηλεόρασης ή του
Internet. Δεν απέκτησε αίφνης η
Γη τώρα αυτές τις δυνατότητες. »

Απλά εμείς ΤΩΡΑ τις ανακαλύψα-
με. Υπήρχαν και δεν το γνωρίζα-
με. Όπως και τόσα άλλα. Ποιος εί-
ναι λοιπόν ο έλεγχος που έχουμε
επάνω στις εμπειρίες μας καθώς
ζούμε; Ειδικά γι αυτές που τις ξε-
χνάμε ή τις θυμόμαστε ελάχιστα;
Οι σκέψεις μας καθώς αλλάζουν
και μας διαμορφώνουν, είναι
δικό μας αποτέλεσμα; Έχου-
με τον έλεγχο; Υπάρχει δη-
λαδή η πιθανότητα με την
έννοια των πολλών «χρό-
νων» να μπορώ να «κα-
τασκευάζω» ένα «στιγ-
μιαίο μέλλον» κάθε
φορά ώστε να διαμορ-
φώνω τελικά σκέψεις
και πραγματικότητα;
Και μήπως συμμετέχω
με αυτόν τον τρόπο στην
«κατασκευή» του μέλλο-
ντος άλλου «σε μη αντιλη-
πτό χρόνο» αλλά και στον
αντιληπτό χρόνο; Το «μέλ-
λον» όπως το αντιλαμβανό-
μαστε τι είναι; Το «πάγωμα»
στο «παρόν» μιας «στιγμής»
προκειμένου να αποθηκευ-
τεί στη μνήμη. Αμέσως γίνε-
ται «ανάμνηση» δηλαδή...πα-
ρελθόν. Επομένως το παρελ-
θόν που είναι «η μνήμη μου»
είναι στιγμές από το...μέλλον.
Και «το τώρα» από τη στιγμή που
καθορίζεται από τις εμπειρίες της
μνήμης δεν μπορεί παρά να θέ-
τει σε λειτουργία την δημιουργία
του...μέλλοντος (να συμβεί). Με
αυτή την έννοια ο καθένας ζει δι-
αρκώς το μέλλον του που «τώρα»
μετατρέπεται ήδη σε παρελθόν.
Και το πονηρό ερώτημα. Αυτό
σημαίνει ότι μπορούμε να «ελέγ-
χουμε» το μέλλον μας;
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΗ ΓΗ
Ε ίμαστε «σαμάνοι»(μπορούμε
δηλαδή να γνωρίζουμε τις μελ-
λοντικές δυνατότητες που θα συμ-
βούν τα πράγματα); Δυνητικά,
χρόνος
όλοι, ναι. Οι αρχαίοι μας, που τα κούς νόμους (πχ βαρύτητα) και η
έψαξαν αρκετά αυτά τα θέματα, κατανόηση τους έχει μεγάλη ση-
έλεγαν ότι «το να γεννιέσαι είναι μασία για εμάς (στην οργάνωση
να πεθαίνεις και το να πεθαίνεις της ζωής μας). Εάν όμως ελέγχου-
είναι να γεννιέσαι»! Με άλλα λό- με το «μέλλον μας» δεν αλλάζου-
για ζούμε με πα- γκόσμιους με το «παρόν»; Από τη στιγμή που
φυσι- δεν γνωρίζουμε τον συγκεκριμέ-
νο «νόμο» αυτό δεν επηρεάζει
τις αποφάσεις μας και τη ζωή
μας; Εδώ έρχονται οι θρη-
σκείες και η...μεταφυ-
σική. Όμως όλη η ζωή
μας στη Γη βασίζεται
σε έναν «νόμο» που
αγνοούμε και εμπε-
δώνουμε την προσ-
δοκία ότι δημιουρ-
γούμε ένα «δυναμι-
κό» που θα...ανακτή-
σουμε αφού πεθάνου-
με! Αλλά η ερώτηση
που τίθεται για το πως
πρέπει ο καθένας να ζή-
σει τη ζωή του για να δη-
μιουργήσει το «δυναμι-
κό»(την ενέργεια) «που
του αξίζει» τίθεται από
εμάς τους ίδιους και απα-
ντάται από τη ζωή μας και
η ορθότητα της απάντη-
σης έγκειται στο νόημα της
ερώτησης, που τέθηκε από
εμάς στον εαυτό μας...πριν
γεννηθούμε και θα δούμε εάν
σωστά απαντήσαμε...αφού πε-
“
θάνουμε! Και όλο αυτό «μέσα σε
Ο Πλάτωνας
έναν επιταχυνόμενο χρόνο» που
βοηθά στη δημιουργία του «δυ-
μίλησε
ναμικού» έχοντας...άγνοια των
υπολοίπων! Επομένως το «μέλ-
αρκετά λον» δεν είναι παρά μια δυνατό-
τητα. Όταν «σβήνεις επιλογές»
νωρίς για διαμορφώνεις πορείες - επομέ-
νως «μέλλον». Αρα μέλλον είναι
τις...σκιές που να έχεις τη δύναμη να διαμορφώ-
νεις τις δυνατότητες εκείνες ώστε
βλέπουμε μέσα να περπατήσεις στο μονοπάτι της
στο πηγάδι!
ερώτησης που τέθηκε πριν γεν-
νηθείς και θα απαντηθεί αφού
πεθάνεις. |||||||||||||||||||

Ταχύτητα και χρόνος
__________________________
Ο
Αϊνστάιν τι απέδειξε με
τη θεωρία της σχετικότη-
τας(σε σχέση με το χρό-
νο); Ότι η επιτάχυνση
σε σχέση με κάτι «ακίνητο» αλ-
λάζει το χρόνο (όταν επανέρχεται
στην ίδια θέση εκείνος που «επι-
ταχύνθηκε»). Όπως έδειξε άλλω-
στε και το πείραμα με τα «ατο-
μικά ρολόγια»(που δείχνουν την
ώρα με ακρίβεια δέκα δισεκατομ-
μυριοστών του δευτερολέπτου) με
την πλήρη περιστροφή γύρω από
τη Γη είτε όπως γυρίζει η Γη είτε
αντίστροφα σε σχέση με ένα στα-
θερό σημείο, δεν «γερνάμε» το
ίδιο αν κινούμαστε σε σχέση με
κάποιον που μένει «ακίνητος(αυτή
η άποψη επηρέασε την θεωρία ότι
χρόνος
εάν τώρα έφευγαν άνθρωποι πχ
για έναν μακρινό γαλαξία και επέ-
στρεφαν, στη Γη θα είχαν περάσει
χιλιάδες χρόνια, αλλά για τους τα-
ξιδιώτες σε σχέση με τη Γη μερικά
χρόνια)! Αρα ο χρόνος έχει σχέση
με την...ταχύτητα. Όπως το αερο-
πλάνο απαιτείται μια ορισμένη τα-
χύτητα για να πετάξει (τόνους από
σίδερο) έτσι και η ανθρώπινη διά-
νοια απαιτείται να βρει τις «ταχύ-
τητες εκείνες» και τους «μηχανι-
σμούς» για να «καβαλήσει το χρό-
νο». Η επιβράδυνση ή «πάγωμα»
του χρόνου έχει σχέση με την...
επιτάχυνση, όπως και τα διαστρι-
κά ταξίδια.
Καιρός να δούμε την έννοια του
χρόνου με μια άλλη βασική ιδιότη-
τα που είμαστε. Την Ύλη. Τόσο το
σώμα μας όσο και «ο υλικός κό-
σμος που μας περιβάλλει» αποτε-
λείται από «σωματίδια»(κάθε μορ-
φής και είδους με απίστευτες ιδι-
ότητες και συνθέσεις). Όπως πλέ-
ον είναι γνωστό η φύση των «σω-
ματιδίων» είναι συγχρόνως κυμα-
τοειδής και σωματιδιακή. Όπως
και το Φως. Το ίδιο είναι και το
ανθρώπινο σώμα. Τα «σωματίδια
μας» και εκπέμπουν και παίρνουν
και επίσης βέβαια έχουν την κυμα-
τική τους υφή. Αρα, το σώμα μας
με τη μια του μορφή λειτουργεί
στους συμβατικούς φυσικούς κα-
νόνες, αλλά μπορεί παράλληλα να
έχει και το «ενεργειακό του πρό-
τυπο» το οποίο μπορεί να »

αλλάζει χρόνους, να ταξιδεύει με
όποιες ταχύτητες θέλει και να έχει
στη διάθεση του όποιες πληροφο-
ρίες επιθυμεί.
Το πιο βασικό στο ανθρώπινο
σώμα ποιο είναι; Μα, προφανώς
το νερό! Τουλάχιστον το 65% του
σώματος μας είναι καθαρό νεράκι!
Και ποια είναι η πιο βασική ιδιότη-
τα του νερού; Μα, να αποθηκεύ-
ει πληροφορίες! Είναι «ο σκληρός
μας δίσκος» (σε αντίθεση με ο,τι
πιστεύατε).Και γιατί το «ενεργει-
ακό σώμα» εκεί μπορεί να...απο-
θηκεύει!Και προφανώς δεν ανα-
καλύψαμε ακόμη τις πραγματι-
κές...ταχύτητες. Γιατί πολύ απλά
ακόμη δεν ταξιδέψαμε με μεγαλύ-
τερη ταχύτητα από όση ταξιδεύει
το φως. Και οι...πληροφορίες θέ-
λουν μεγαλύτερες ταχύτητες από
το...φως. Στα πειράματα «πιάσα-
με ταχύτητες» 2,8 εκατομμύρια
φορές μεγαλύτερες από την τα-
χύτητα του φωτός. Αρα υπάρχουν
και «άλλου είδους σωματίδια»...Ο
δικός μας αρχαίος Πλάτωνας είχε
πει (αν θυμάστε): «Για να ζούμε,
αρκεί να είμαστε εκείνος ο οποί-
ος ήταν, εκείνος ο οποίος είναι και
εκείνος ο οποίος θα είναι»! Αλλά
όταν έρχεται η ώρα η θεωρία να
γίνει πράξη, τότε πρέπει να μιλή-
σουμε με τα...μαθηματικά!
Η «ΜΑΓΙΚΗ» ΕΞΙΣΩΣΗ
“
ως μπορεί κανείς να προσεγ-
γίσει την εξίσωση που θα μας
Πως μπορεί κανείς να προσεγγίσει την εξίσωση που θα μας
επιτρέπει να είμαστε ΚΑΙ παρατηρητές αλλά ΚΑΙ να μετέχουμε
ταυτόχρονα; Πρέπει να μας επιτρέπει - η μαθηματική αυτή «εξί-
σωση» - να αλλάζουμε χρόνους και τόπους και σύμπαντα, όπως
χρόνος
επιτρέπει να είμαστε ΚΑΙ παρατη-
ρητές των διαφόρων ταχυτήτων
και επιπέδων του χρόνου αλλά
ΚΑΙ να μετέχουμε ταυτόχρονα σε
αυτά; Πρέπει να μας επιτρέπει - η
μαθηματική αυτή «εξίσωση» - να
αλλάζουμε χρόνους και τόπους
και σύμπαντα, όπως ανοιγοκλεί-
νουμε τα βλέφαρα μας. Σε αυτή
την «εξίσωση» ο ορίζοντας ενός
παρατηρητή λειτουργεί ως «σω-
ματίδιο» για κάποιον «άλλο» που
έχει έναν μεγαλύτερο (νέο) ορίζο-
ντα. Αυτό που λειτουργεί και φαί-
νεται ως «μονάδα» σε έναν πα-
ρατηρητή (ή κόσμο) αποτελεί και
ορίζοντα «σωματιδίων» για έναν
άλλο «παρατηρητή ή κόσμο».
Όταν συνδέσει κανείς - μαθηματι-
κά - τον «ορίζοντα» (την αντιλη-
πτότητα) με την φύση των «σω-
ματιδίων» τότε θα μπορεί να έχει
το «διακόπτη-κλειδί-πρόσβαση».
Μεταβλητός παράγοντας θα είναι
ο ορίζοντας (έστω R) και οι πε-
ριστροφές (ταχύτητες) που μπο-
ρούν να έχουν τα διάφορα «σωμα-
τίδια» (έστω p). Με άλλα λόγια η
εξίσωση αυτή μπορεί να συνδέσει
δυο ανεξάρτητους «παρατηρητές»
(κόσμους) που αγνοούν ο ένας τον
άλλο, αλλά μπορούν να ανταλλάσ-
σουν πληροφορίες «σε μη αντιλη-
πτούς από τους ίδιους χρόνους».
Ορισμένοι προσπαθούν να προ-
σεγγίσουν μια ορολογία που πε-
ριγράφεται ως «κβαντική σύζευ-
ξη», δηλαδή να βρούνε ερμηνείες
ανοιγοκλείνουμε τα βλέφαρά μας.
και «κλειδιά» στον μικρόκοσμο,
προκειμένου να ερμηνεύσουν τον
«φυσικό κόσμο» της Γης. Γιατί αν
δεν «επεκταθείς» δεν μπορείς να
«συρρικνωθείς»(ή όπως έλεγαν οι
πρόγονοι μας «το μικρό εμπεριέ-
χει το μεγάλο»). Με αυτή την «εξί-
σωση» και οι γαλαξίες αποκτούν
εντελώς άλλο νόημα και...διάστα-
ση, από αυτή που τους αποδίδου-
με μέχρι σήμερα. Δυο αστέρια για
παράδειγμα του γαλαξία μας προ-
φανώς είναι δυο «σωματίδια» του
γαλαξιακού ορίζοντα μας και αλ-
ληλεπιδρούν στον «κυκλικό» χρό-
νο. Τι σημαίνει λοιπόν στην «πρά-
ξη» αυτή η εξίσωση;
ΑΠΟΘΗΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η εξίσωση αυτή μας εξηγεί για-
τί οι «ευθύγραμμες πορεί-
ες» στην ουσία είναι «καμπυλω-
τές πορείες» αφού όλα τα σωμα-
τίδια έχουν μια διαδρομή «με κα-
μπύλες». Όπως η Γη περιστρέφε-
ται γύρω από τον εαυτό της και
ταυτόχρονα γύρω από τον ήλιο
κ.ο.κ. έτσι και τα σωματίδια πε-
ριστρέφονται γύρω από τον εαυτό
τους και «σε σχέση με κάτι άλλο»
(επίσης ο άξονας της Γης μετακι-
νείται-προηγείται και φθάνει να
είναι κατά μια μοίρα κάθε 72 χρό-
νια σε σχέση με την εκλειπτική
του θέση).Μην ξεχνάμε επίσης ότι
η συνοχή των ατόμων και των μο-
ρίων - αυτό που τελικά αντιλαμ-
βανόμαστε ως ύλη και κόσμο »

- λειτουργεί με κάποια «δύναμη»
σε σχέση με τον ηλεκτρομαγνητι-
σμό και τη βαρύτητα. Επομένως
η εξίσωση του χρόνου θα πρέπει
να λάβει υπόψη της την «κυκλι-
κή διάσταση» των σωματιδίων σε
σχέση με τη δύναμη που απορρέει
από την ηλεκτρομαγητική βαρύτη-
τα(μια «ποσότητα» που ακόμη δεν
μπορεί να υπολογισθεί - δεν έχου-
με βρει τον τρόπο). Γιατί με αυτόν
τον τρόπο θα υπολογισθεί ακρι-
βώς και το «φορτίο» του (κάθε)
ηλεκτρονίου, προκειμένου να λει-
τουργήσει «συνειδητά» σε αυτούς
τους «χρόνους». - Μπορούμε να
αποθηκεύσουμε το...μέλλον μας
σε μη αντιληπτό χρόνο πριν το ζή-
σουμε στην...καθημερινότητα
μας; Με αυτή την έννοια δεν είμα-
στε υπεύθυνοι τελικά για όλα; Το
«κισμέτ», η μοίρα, η τύχη, το...
γούρι κ.α. μήπως δεν είναι τίπο-
τε περισσότερο από προσπάθειες
να φέρουμε το...μέλλον που επι-
θυμούμε στην...πραγματικότητα
μας; Το να «κατασκευάζεις» την
ευτυχία ή δυστυχία σου, δεν μοιά-
ζει με την παροιμία «όποιος σπέρ-
νει ανέμους, θερίζει θύελλες»; Η
χρόνος
όπως λέμε επίσης «το παρελθόν,
σε...σημαδεύει». Και τι ρόλο παί-
ζουν η ενέργεια και οι σκέψεις
μας;
ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ
Η εξίσωση της θεωρίας της σχε-
τικότητας, κατέληγε σε ένα
παράδοξο. Ότι η ενέργεια (τελικά)
είναι μια «μάζα»! Και επομένως
μια «μάζα» δεν μπορεί να ταξιδέ-
ψει πιο γρήγορα από το φως! Επο-
μένως εάν υπάρχει μια «πληρο-
φορία» που ταξιδεύει πιο γρήγο-
ρα από το φως, αυτή είναι «ενέρ-
γεια», από τη στιγμή όμως που εί-
ναι «ενέργεια» σύμφωνα με την
διατύπωση του Αϊνστάιν είναι...
μάζα, που δεν μπορεί να πάει πιο
γρήγορα από το φως! Έστω και
μέχρι σήμερα, η ανθρωπότητα με
τους επιστήμονες της, έχει παρα-
τηρήσει ταχύτητες πολύ μεγαλύ-
τερες από αυτές που αναπτύσ-
σει το φως. Επομένως «δεν χρει-
άζονται μάζα» οι πληροφορίες για
να ταξιδέψουν πιο γρήγορα από
το φως. Ο «μηχανισμός» δείχνει
να έχει σχέση με τη «διττή» λει-
τουργία των σωματιδίων ως «σύ-
μπαντα οριζόντων» τα οποία αλ-
ληλεπιδρώντας «χάνονται» το ένα
μέσα στο άλλο και τελικά το άπει-
ρα μικρό εμπεριέχει το άπειρα με-
γάλο! Με άλλα λόγια οι ταχύτητες
πληροφοριών που έχει ένας «πα-
ρατηρητής» μέσα σε έναν «ορίζο-
ντα» είναι εντελώς διαφορετικές
με αυτές ενός που βρίσκεται στον
«εξωτερικό ορίζοντα» και ο οποί-
ος βλέπει απλά μόνο ένα...σωμα-
τίδιο! Το e=mc2 τι είναι;
ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΞΑΡΙΑ
Ο ι εφαρμογές που ακολούθη-
σαν, έδειξαν ότι η εξίσωση
της θεωρίας της σχετικότητας λει-
τουργεί. Ως ένα σημείο...Γι αυτό
και ο ίδιος ο Αϊνστάιν αναγκάστη-
κε στη συνέχεια να εφεύρει την
«κοσμολογική σταθερά»(από τα
«στατικό» σύμπαν που πίστευε το
1915 ότι υπήρχε όταν διατύπω-
σε την θεωρία του, το 1929 έκανε
αποδεκτή την άποψη του hubble
ότι το σύμπαν «επεκτείνετε» και
προσδιόρισε αυτή την ενέργεια
απώθησης στην τάξη του 66,6% -
τα τρία «εξάρια» είναι του...Αϊν-
στάιν...). Δηλαδή ο Αϊνστάιν υπο-
στήριξε - στη συνέχεια - ότι απαι-
τείται μια ενέργεια απώθησης που
να αντιστοιχεί στο 66,6% της συ-
νολικής ενέργειας του σύμπαντος
για να...επεκταθεί! Τελικά τον
ανάγκασαν δύο χρόνια πριν πεθά-
νει, να αναγνωρίσει ότι αυτό ήταν
το μεγαλύτερο λάθος της επιστη-
μονικής του ζωής...Πως βρήκα
αυτόν τον αριθμό ο Αϊνστάιν και
μάλιστα τον προσδιόρισε και ως
την «κοσμολογική σταθερά;». Δεν
το γνωρίζουμε ούτε αν επρόκειτο
για...διαίσθηση ή κάτι άλλο. Πά-
ντως αυτή την «σταθερά» πολ-
λά χρόνια αργότερα, σήμερα δη-
λαδή, την βρίσκουμε στην αντι-
βαρυτική ενέργεια στα 666 χιλιο-
στά! Επίσης διάφοροι παρατηρη-
τές υποστήριξαν με συγγράμματα
και δημοσιεύσεις τους ότι »

το σύμπαν παρουσιάζει μια «ενέρ-
γεια διαστολής»(«απώθησης»)
που αντιπροσωπεύει αυτό το
66,6%! Γιατί τα 666 χιλιοστά ενέρ-
γειας αντιτίθενται σε μια αντιβα-
ρυτική ενέργεια 333 χιλιοστών και
σε μια ενέργεια ισορροπίας ενός
χιλιοστού!
Η «μετακίνηση» της ενέργει-
ας στο ανθρώπινο για παράδειγ-
μα σώμα γίνεται με την αντιβα-
ρυτική ενέργεια, ενώ το φυσι-
κό μας σώμα κινείται και λειτουρ-
γεί με την «βαρυτική». Και πότε
μπορεί ένα σώμα να χρησιμοποι-
ήσει πιο εύκολα την ενεργεια-
κή-αντιβαρυτική του ενέργεια;
Τη νύχτα επειδή ο ήλιος βρίσκε-
ται πίσω από τη Γη, η βαρύτη-
τα είναι πιο δυνατή από ο,τι την
ημέρα. Αρα, και η αντιβαρύτη-
τα. Επομένως γι αυτό το βράδυ η
ενέργεια του ανθρώπινου σώμα-
χρόνος
τος, μέσω της αντιβαρύτητας, λει-
τουργεί «πιο δυνατά». Γι αυτό και
όταν πέφτουμε για ύπνο, το ενερ-
γειακό μας σώμα «φεύγει» για άλ-
λους κόσμους και εμείς «λέμε μετά
τα όνειρα μας»!
Η ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΗΤΑ
Τ ι μας κάνει να ζούμε στο...πα-
ρόν; Ποια ιδιότητα της ύπαρ-
ξης μας δίνει αυτή τη γνώση; Προ-
φανώς η μνήμη του εγκεφάλου
μας που επεξεργάζεται το «πα-
ρελθόν» (τις εμπειρίες), ανιχνεύει
το «μέλλον» και δημιουργεί κάθε
στιγμή το «παρόν». Ο μηχανισμός
που ενεργοποιείται όταν κοιμόμα-
στε - με την δύναμη της αντιβα-
ρύτητας - προκειμένου το «ενερ-
γειακό μας είναι» να λειτουργή-
σει σε όλα τα επίπεδα του «χωρο-
χρόνου», είναι κάτι που υπάρχει
είτε το γνωρίζουμε είτε το αγνο-
ούμε. Προφανώς ορισμένοι προι-
κισμένοι άνθρωποι - που ξεχώ-
ρισαν για την...πνευματικότητα
τους ή άλλοι που την αναζητούν
ως «μοναχοί» ενδεχομένως - μπο-
ρούν να αναζητούν τις «πληροφο-
ρίες της μνήμης τους» με αυτή τη
διαδικασία στο παρελθόν και το
μέλλον, χωρίς τους συμβατικούς
περιορισμούς όταν είμαστε «ξύ-
πνιοι». Έχουν γίνει πειράματα με
ορισμένα ζώα επάνω σε αυτό το
«φαινόμενο» όπως πχ στα ποντί-
κια. Οταν «μπλοκαρίστηκε» μόνο
αυτή η διαδικασία τους(του συ-
γκεκριμένου ύπνου), πέθαναν
μέσα σε δεκαεννέα ημέρες. Επο-
μένως πρόκειται για «ζωτική λει-
τουργία» των οργανισμών επά-
νω στη Γη. Μπορεί κανείς να την
ελέγξει και προς ποια κατεύθυν-
ση;||||||||||||||||||||||||||
“
Όταν
πέφτουμε
για
ύπνο, το
ενεργειακό μας
σώμα «φεύγει»
για άλλους
κόσμους και
εμείς «λέμε μετά
τα όνειρα μας»!

Τα μυστικά του μέλλοντος
__________________________
Τ
ο γεγονός ότι κάθε 72
χρόνια έχουμε μια «μονά-
δα» στην αλλαγή κατεύ-
θυνσης του άξονα περι-
φοράς της Γης,μπορεί άραγε να
έχει σχέση με τα «τελομερή» του
DNA που προσδιορίζουν τον «μέσο
όρο» ζωής του ανθρώπινου σώμα-
τος σήμερα; Αυτή η «κυκλική λει-
τουργία» του χρόνου γιατί άραγε
συνδέεται με τις εκατό περιφορές
του «Πλούτωνα» γύρω από τον
ήλιο;(Με άλλα λόγια 24.840 χρό-
νια συν μια περίοδο μετάβασης
1.080 χρόνων που μας δίνει ένα
κύκλο «μετάπτωσης» των ισημερι-
νών σημείων στα 25.920 χρόνια).
χρόνος
Και πως προκύπτει αυτή η περίο-
δος μετάβασης των 1.080 χρόνων;
Εδώ πρέπει κανείς να αντιληφθεί
τι σημαίνει στον «κυκλικό χρόνο»
να διαχωρίζεις τις «ερωτήσεις»
από τις «απαντήσεις». Γιατί τότε
μπορούμε να «υλοποιήσουμε» κά-
ποιες ερωτήσεις και να ξεχάσου-
με τις άλλες. Αλλά στο τέλος του
«κύκλου» μπορούμε «να έχουμε»
όλα όσα σχεδιάστηκαν...
Οτιδήποτε πέρασε από τη «μνή-
μη μας» είτε υλοποιήθηκε είτε
όχι...(για οποιοδήποτε λόγο).
Φαίνεται να υπάρχει μια περίοδος
κάπου 90 χρόνων - όπως τα ζούμε
εμείς - στη διάρκεια των οποίων
«οι χρόνοι ισορροπούν» και ακο-
λουθεί μια περίοδος χιλίων χρό-
νων για να κάνουμε τον...απολο-
γισμό μας. Ορισμένοι υποστηρί-
ζουν ότι ο πλανήτης μας βρίσκε-
ται τώρα σε μια τέτοια περίοδο
«μεταλλαγής» (της...χιλιετίας). Κι
αυτό το αποδίδουν στις αυξημένες
- σε μέγεθος και συχνότητα - ηλι-
ακές εκρήξεις και την άφιξη εδώ
και περίπου δέκα χρόνια των πλα-
νητοειδών στη γειτονιά μας (θεω-
ρούν ότι η περίοδος των 90 χρό-
νων ήταν την περίοδο 1899-1989)
και πλέον μπήκαμε στην «χιλιε-
τία» που...θα δούμε τι θα γίνει!
Ίσως γι αυτό ορισμένοι »

βιάστηκαν να μιλήσουν για «το
τέλος του κόσμου» ή ερμήνευ-
σαν το 2012 ως το...τέλος του κό-
σμου που προέβλεψαν οι...μάγιας
(και τόσες άλλες θρησκείες και
...προφήτες); Φαίνεται απλά ότι
ένας «χρονικός κύκλος» κλείνει (ή
έκλεισε) και ένας άλλος «κύκλος
χρόνου» ανοίγει (και μέσα στο...
κενό που δημιουργείται από το
κλείσιμο του ενός και το άνοιγμα
του άλλου...πολλοί και πολλά...
χάνονται και άλλα...έρχονται να
γεννηθούν).
ΑΝΗΣΥΧΕΙ Η ΝΑΣΑ
χρόνος
Τώρα που η «χρονοπύλη» άνοι-
ξε για ένα νέο κύκλο αρχίζει να...
ξυπνάει και να θυμάται ότι «πει-
νάει»(ότι ξεμένει από...ενέργεια).
Και ο φλοιός της αρχίζει να...πα-
ραπατάει, ο αέρας να σφυρίζει,
και γενικά «ο καιρός» να λειτουρ-
γεί...τρελά!
Το κακό - επίσης - μέσα σε όλα
αυτά, ξέρετε ποιο είναι, σε σχέση
με την Μητέρα Γη; Ότι άρχισε να
αλλάζει ο διπολικός μαγνητισμός
του πλανήτη μας σε πολυ-πολικό!
Τι σημαίνει αυτό;
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ
διάσωσης των ειδών του πλανήτη
μας αναζητούν λόγους για την...
εξαφάνιση των ειδών - φταίει βέ-
βαια και η ανθρώπινη δραστηριό-
τητα, το «κτήνος» που έχει μέσα
του ο άνθρωπος, αλλά είναι μόνο
αυτό; Ίσως γι αυτό και όταν οι άν-
θρωποι είναι απελπισμένοι από
κάποια... «θεομηνία» (πχ ξηρα-
σία) κάνουν «λιτανείες» και «δε-
ήσεις στο θεό ή τους θεούς» για
να βρέξει. Προσπαθούν με «θετι-
κές σκέψεις και επικλήσεις επα-
ναλαμβανόμενες»(«μάντρα») να
δημιουργήσουν το δυναμικό εκεί-
νο «μελλοντικό πεδίο» στο χρόνο

Ε άν λοιπόν κάθε 25.920 χρόνια

μπορούμε στην «κυκλική με-
ταφορά» να ενσωματώσουμε τις
«δυναμικές και τις τάσεις» του ξε-
κινήματος του «χρονικού κύκλου»
που τελειώνει, ποιος μπορεί να
«τιθασεύσει» το...θηρίο αυτό; Την
«χρονοπύλη» στο παρελθόν που
φωτίζει το...μέλλον; Και η ίδια η
Γη για να επιβιώσει - ήδη η άνο-
δος της θερμοκρασίας κατά 2 βαθ-
μούς Κελσίου και τα...τρελά και-
ρικά φαινόμενα το υπογραμμί-
ζουν - είναι υποχρεωμένη να ξα-
να-αποκτήσει όλη την ενέργεια
που ξόδεψε (και εμείς μαζί...) όλα
αυτά τα 25.920 χρόνια! Το χάσιμο
της ενέργειας - όπως έδειξε η εξί-
σωση του Αϊνστάϊν - σημαίνει ότι
Τ ο τελευταίο «πέρασμα» από
τον διπολικό μαγνητισμό στον
πολυ-πολικό της Γης, προκάλεσε
την εξαφάνιση του 97% των ειδών
που ζούσαν τότε επάνω στη Γη!
Εάν υπολογίσουμε ότι κάθε 75.000
χρόνια στη Γη, εξαφανίζεται το
99% των ειδών που έχουν «προ-
κύψει», μπορούμε να ...παρηγο-
ρηθούμε με κάτι; Ότι τα 75.000
χρόνια είναι πολύ μεγάλη περίο-
δος για μια ανθρώπινη ζωή. Ποιος
ζει ποιος πεθαίνει μέχρι τότε...
Για εμάς όμως που ζούμε «σήμε-
ρα» (το 2011) η τελευταία φορά
που εξαφανίσθηκε το 99% των ει-
δών επάνω στη Γη ήταν περίπου
πριν απο...75.000 χρόνια! Και
μετά «οι...οικολόγοι» και διάφο-
που με το...πέρασμα της ώρας θα
γίνει...πράξη (πραγματικότητα)
και πχ θα βρέξει. Επικαλούμαστε
τον «μηχανισμό» αυτό του χρό-
νου, έστω και με θρησκευτικές ή
παγανιστικές ή άλλες «λατρείες»
ή «παραδόσεις».
Υπάρχει τρόπος ο άνθρωπος να
επηρεάσει λοιπόν τις εξελίξεις αυ-
τές που μοιάζουν «πέρα και πάνω
από αυτόν»; Η απάντηση ίσως να
κρύβεται στην «βιολογία» και στη
μελέτη του DNA μας. Γι αυτό και
όλη η ανθρωπότητα επενδύει στα
πειράματα του χρόνου (πχ CERN)
αλλά και της «γενετικής βιολογί-
ας» με τη βοήθεια της «σύγχρονης
τεχνολογίας». Γιατί «το ταξίδι στο
χρόνο» είναι εφικτό, όπως και η

“
μπορεί να αναπληρωθεί με απορ- ροι άλλοι «ευαίσθητοι» περί της δημιουργία «ασφαλούς »
ρόφηση κάποιας «μάζας-ύλης».
Μήπως η Γη ελκύει...αστεροει-
δής και άλλα...τεράστια αστρικά Κάθε 75.000 χρόνια
αντικείμενα για να πέσουν επά-
νω της (ως ύλη-μάζα) προκειμέ-
εξαφανίζεται το 99% των
νου να «ξαναφορτίσει τις ενεργει-
ακές της...μπαταρίες»; Και για-
ειδών που έχουν «προκύψει». Η
τί οι άλλοι πλανήτες μας πλησιά-
ζουν τον...Πλούτωνα; Και τι επι-
τελευταία φορά ήταν περίπου
πτώσεις μπορούν να έχουν όλα
αυτά στη Γη και όσους ζούνε επά-
πριν από...75.000 χρόνια!
νω της ή μέσα της; Γιατί ανησυχεί
για παράδειγμα η ΝΑΣΑ; Αυτά τα
25.920 χρόνια η Γη μας απλά έχα-
νε ενέργεια και «ισορροπούσε».

γέφυρας» (χρονοπύλης)ανάμεσα
στους δύο κύκλους για να περά-
σει κανείς «με ασφάλεια». Η αλή-
θεια είναι ότι η ζωή του ανθρώ-
που - στις 24 ώρες που κρατά μια
πλήρης περιφορά της Γης γύρω
από τον εαυτό της - χωρίζεται σε
3 8ωρα από τα οποία το ένα εί-
ναι σχεδόν αποκλειστικά ο Ύπνος.
Γιατί ο οργανισμός χρειάζεται αυ-
τές τις 8 ώρες; Και τι συμβαίνει
«με τα όνειρα μας»; Γιατί οι πα-
λαιότεροι έλεγαν ότι «η νύχτα - ο
ύπνος - φέρνει συμβουλές»; Εάν
κάποιος δεν κοιμηθεί ΜΙΑ νύχτα,
μπορεί να λειτουργήσει; Πόσες
ημέρες μπορεί να ζήσει ένας άν-
θρωπος εάν δεν κοιμηθεί; Μήπως
χρόνος
«το δυναμικό μας» φτιάχνετε όταν
κοιμόμαστε; (σαν να είμαστε...νε-
κροί;)
ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Ε ίναι προφανές ότι
«προθέσεις» και «οι σκέψεις»
επηρεάζουν τις εξελίξεις. Ο
οι
«παρατηρητής» δεν είναι αμέτοχος
του «παιχνιδιού».Γι αυτό και οι
άνθρωποι μιλάνε πχ για το «κακό
μάτι» (ή το «μάτιασμα») με την
έννοια ότι η «κακή επιρροή ή κακή
ενέργεια κάποιου» μπορεί να τους
διαπεράσει το ενεργειακό επίπεδο
και να τους βλάψει.
Τα «δυναμικά πεδία» που
δημιουργούν οι σκέψεις, μπορούν
επομένως, αφού οι άνθρωποι
είναι έλλογα και πνευματικά
όντα, να αποτελούν την λύση
στο πρόβλημα. Ο κατακλυσμός
του Νώε ή ο κατακλυσμός που
περιγράφουν οι Σουμέριοι ή ο
κατακλυσμός του Δευκαλίωνα
κ.α. τι μας περιγράφουν εκτός
από τον αφανισμό όλων των ειδών
της Γης και την διάσωση μέσω
της «κιβωτού» ενός μικρού μόνο
μέρους των ειδών και της γνώσης
που υπήρχε;
Η «Κιβωτός» δεν έσωσε τίποτε
από όλα αυτά. Απλά στην «κιβωτό»
σφραγίσθηκε το...μέλλον που
δεν ήθελαν να υπάρξει! Γι αυτό
και ο κάθε άνθρωπος έχει την
ελευθερία της βούλησης των
επιλογών του. Της δημιουργίας
ή της καταστροφής. Και χαράζει
την πορεία του, ακολουθώντας τα
βήματα του.
Στην ουσία - το γνωρίζουμε ή
όχι - ζούμε την «κάθε στιγμή»
πριν την ζήσουμε και..επιλέγουμε
τι θα μείνει στη μνήμη και τι θα
απορριφθεί. Αυτό που μένει, το
ζούμε «στη συνέχεια».Η «παγίδα»
βέβαια, εκεί που πέφτουν μέσα
οι περισσότεροι άνθρωποι (γιατί
πάντα τα παραμύθια έχουν και
τον...δράκο τους και κάθε τυρί
και τη...φάκα της)είναι «η δύναμη
της συνήθειας»(μια βαρυτική
παραμορφωτική ενέργεια) που
«καθηλώνει» και «καρφώνει» τα
αντανακλαστικά. Όργανο της; Μα,
οι αισθήσεις μας (όραση,ακοή,
αφή, όσφρηση, γεύση). Και η...
κοινωνική ζωή. Η δημιουργία
«αναγκών» και «νόμων». Και
η εναπόθεση του «ενεργειακού
δυναμικού μας» στους...ειδικούς
της κάθε θρησκείας ή εκκλησίας.
Και η...συγχώρεση που
προσφέρουν ως...διαμεσολαβητές
με το ...υπερπέραν!Και
τότε λειτουργούν τα...
ένστικτα!|||||||||||||||||||||

Η μοίρα στα χέρια μας
__________________________
Ο
λοκληρώνοντας»
αυτή τη «μονογρα-
« φία» για την θεώρη-
ση του ανθρώπου σε
σχέση με το χρόνο, αυτό που υπο-
στηρίζω - κι εγώ - είναι ότι η δομή
του κόσμου μας είναι «σωματιδια-
κή και κυματική» και επομένως το
φυσικό και ενεργειακό μας σώμα,
μπορούν να λειτουργούν με πολ-
λούς και διαφορετικούς τρόπους
στους «χρονικούς ορίζοντες».
Το ενεργειακό μας σώμα, λει-
τουργεί με την αντιβαρύτητα και
εκδηλώνεται όταν κοιμόμαστε,
ενώ το φυσικό μας σώμα λει-
τουργεί με τη βαρύτητα και γί-
νεται ο αποδέκτης των ενεργει-
ών του «ενεργειακού μας σώμα-
τος» και στην ουσία υλοποιεί όσα
«εκείνο σχεδιάζει». Η σπονδυλι-
κή μας στήλη («οι κόμβοι της»)
λένε την...αλήθεια για την κατά-
σταση μας. Και όπως είναι γνω-
στό, όλοι οι αρχαίοι λαοί - που
ήταν πιο...έξυπνοι και προχωρη-
μένοι από εμάς - προσπαθούσαν
να ζήσουν το μέλλον πριν αυτό
συμβεί»(οιονοσκόποι, μάντισσες,
πυθίες κ.α.). Άλλωστε όταν το
χρόνος
ενεργειακό μας σώμα «εγκαταλεί-
ψει»(«φύγει»)από το φυσικό μας
σώμα, δεν λέμε ότι...πεθαίνουμε;
Τι μπορεί να κάνει μόνο του το...
φυσικό μας σώμα; Όταν κοιμόμα-
στε και το ενεργειακό μας σώμα
«ταξιδεύει» δεν μοιάζουμε σαν...
νεκροί; Απλά...αναπνέουμε με
όλες τις ζωτικές μας λειτουργίες
σε...αδράνεια. Επομένως ο χρό-
νος χρησιμοποιείται από το «ενερ-
γειακό μας σώμα» κατά βούληση
για να μας φέρνει τις πληροφορί-
ες εκείνες που θα μας επιτρέψουν
να ζήσουμε!
Για να ζήσει κάποιος επάνω στη
Γη, χρειάζεται και τα δυο σώμα-
τα. Αρχίζουμε να αντιλαμβανόμα-
στε τους «μαγικούς καθρέφτες»
της συνειδητότητας στο χωροχρο-
νικό α-συνεχές τώρα που η τεχνο-
λογία μας προσφέρει για παρά-
δειγμα την εμπειρία του 3D ή της
στερεοσκοπικής όρασης ή των
ολογραμμάτων κ.α....καταστά-
σεις δηλαδή «τεχνητά διαμορφω-
μένες» όπου οι αισθήσεις του φυ-
σικού μας σώματος αναρωτιού-
νται «ποια είναι η...πραγματικό-
τητα»(όπως στο Avatar ή και στο
Matrix); Όταν «χάνεσαι» ή «μπαί-
νεις» σε μια...πραγματικότητα
πως μπορείς ταυτόχρονα να αι-
σθανθείς και να ζήσεις (και) μια
άλλη; Στην ουσία είμαστε «μαχη-
τές της ζωής» που δημιουργού-
με τον κόσμο μας και ό,τι ζούμε.
Θα μπορούσε να μιλήσει κανείς
για την «αποκάλυψη»(όχι του...
Ιωάννη) του «κρυμμένου δυναμι-
κού» που πρέπει να διαχειριστεί
σωστά η ανθρωπότητα και ο κα-
θένας από εμάς ξεχωριστά. Επο-
μένως ας καθαρίσει ο καθένας και
η καθεμία «τα παράσιτα» από τις
συχνότητες του κι ας συντονιστεί
με θετικά δυναμικά πεδία δημι-
ουργίας. Ειδικά εμείς οι Έλληνες.
Η ισορροπία μας εξαρτάται από το
κατά πόσο θα πάρουμε «τη μοίρα
μας» στα χέρια μας. Και σε αυ-
τές τις δύσκολες εποχές, απαιτεί-
ται πνευματική ισορροπία, καλή
υγεία και δυναμικές θετικές σκέ-
ψεις. Και καλό ύπνο τα βράδια...-
Τα υπόλοιπα, θα έρθουν...
- Καλό ταξίδι...|||||||||||||||
-
©2011
To no.1 επώνυμο δημοσιογραφικό site/blog στην Ελλάδα

www.i-reporter.gr
www.i-reportergr.com
e-mail: ireportergr@gmail.com