● Νίκος Αμαριωτάκης

Κοκκινα αυγα
●

Ένα από τα πιο κλασικά έθιμα του Πάσχα και στο μυαλό σχεδόν όλων μας είναι το
βάψιμο των κόκκινων αυγών το Πάσχα.

Κάθε Μεγάλη Πέμπτη, πρωί, λίγο μετά την θεία κοινωνία, συμμετείχαμε όλοι στην
διαδικασία αυτή.

Πολλές φορές ζητούσαμε να βάψουμε τα αυγά και σε άλλα χρώματα, η απάντηση της
μάνας ήταν πάντα η ίδια: «Το Πάσχα δεν είναι έτσι.Τα αυγά θα τα βάψουμε κόκκινα για
να τιμήσουμε την θυσία του Χριστού μας».Και εγώ βασικά προτιμώ μόνο τα κόκκινα
αυγά.

Αυτό συνδυαζόταν με την ίδια ιστορία: ʽΌταν είχε αναστηθεί ο Χριστός, μια γυναίκα
περπατούσε στον δρόμο κρατώντας ένα καλάθι με αυγά. Της είπαν,τότε κάποιοι
περαστικοί, ότι ο Χριστός αναστήθηκε αλλά εκείνη δεν το πίστεψε. Τους απάντησε ότι αν
είχε στα αλήθεια αναστηθεί, να γίνουν τα αυγά της στο καλάθι κόκκινα, και τότε μόνο θα
το πιστέψει. Έτσι και έγινε. Την ίδια στιγμή, τα αυγά που είχε στο καλάθι της έγιναν
κόκκινα».
 Κοκκινα αυγα (συνεχεια)
Πρέπει να τα χρονομετρούμε τα αυγά, 4 λεπτά για τα μελάτα, 8 λεπτά για τα σφιχτά. Τότε
τα παλαιότερα χρόνια το αυγό έβραζε με την μπογιά, μεταγενέστερα έμαθαμε ότι αυτό δεν
ήταν και τόσο υγιεινό. Σήμερα πρώτα βράζει το αυγό σε νερό και αφού κρυώσει τότε τα
ρίχνουμε στην κρύα μπογιά.Επειτα μʼ ένα πανάκι, αλείφουμε τα αυγά με λίγο λαδάκι για
να γυαλίσουν και να τα ακουμπάμε στις αυγοθήκες για να στεγνώσουν.

Μετά τα στολίζουμε και τα περνάμε χαλκομανίες

Στα παλιότερα χρόνια τα αυγά τα έβαφαν με φυτικά υλικά πχ παζάρια. Το πρώτο αυγό
που βαφόταν το ονόμαζαν της Παναγιάς και το κράταγαν στο εικονοστάσι για ένα χρόνο.
Τότε το έθαβαν στην γη ή το έδιναν στα ζωντανά τους για καλύτερη παραγωγή.Σε πολλές
περιοχές διατηρείται το έθιμο και σήμερα.

Προτιμήστε φέτος να βάψτε τα αυγά στο σπίτι σας, να μην προτιμήσετε τα έτοιμα, είναι
λίγη φασαρία, αλλά ωραία φασαρία

Βάλτε τα κόκκινα αυγά σας σε ένα καλαθάκι ψάθινο, θα λάμψει το σπτικό σας.
Καταναλώστε τα αυγά σε διάστημα όχι μεγαλύτερο της εβδομάδος,εκτος αν τα βάλετε στο
ψυγείο,αλλα και πάλι χρειάζεται προσοχη.
Μην βαφετε πάρα πολλά εκτος αν είναι απαραίτητο.Την επόμενη Πέμπτη,μπορείτε να
ξαναβάψετε!.

Καλή Ανάσταση σε όλους!

 Εθιμα του πασχα αλλου

Το Θάψιμο του αυγού στη Θράκη

Ένα έθιμο από τη Θράκη, σχετιζόμενο με την πίστη στην αναγεννητική δύναμη του αβγού, σε
συνδυασμό με τη χριστιανική ανάσταση, διέσωσε η Ελπινίκη Σαραντή:

"Το πρωί της Καθαράς Δευτέρας, άνδρες με χρωματιστές "σερβέτες" στο κεφάλι, έβραζαν ένα
αβγό, το κρεμούσαν με σπάγκο σε μία λάτα και περπατούσαν σιγά-σιγά. Έψαλλαν νεκρώσιμα,
μοιρολογούσαν, έλεγαν του Χριστού το τραγούδι και το έκλαιγαν σαν να πήγαιναν πεθαμένο.
Μπροστά πήγαινε ένας καθισμένος επάνω σε γάιδαρο. Γύριζαν όλο το χωριό και ύστερα
ανέβαιναν σε ένα ύψωμα, που το έλεγαν Τουρμπέ. Εκεί το παραχώνανε. Στη Δεύτερη Ανάσταση,
πήγαιναν το ξεπαράχωναν και ύστερα διασκέδαζαν με κρασί και τραγούδια".

Το θάψιμο του αβγού συμβόλιζε την ταφή του Χριστού, ενώ όταν αυτό ξαναρχόταν στο φως, οι
χωρικοί γιόρταζαν την ανάσταση του Ιησού. Πάντως, τα πασχαλινά αυγά δεν είχαν πάντα
χαρμόσυνο κόκκινο χρώμα. Στα σπίτια όπου πενθούσαν, βάφονταν μαύρα.
 εθιμα
ΤΟ ΚΡΕΜΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥ - [ΧΩΡΙΟ ΣΤΡΥΜΗ]- [2003]

Στη Στρύμη, χωριό του Δήμου Σαπών, μας υποδέχτηκε η Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών κ. Σισμάνη Έλλη,
που μας μίλησε για το έθιμο και τη σημασία του. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η κυρία Έλλη συγκινήθηκε με την
παρουσία μας, γιατί όπως μας είπε: "Εδώ στο χωριό μας δεν υπάρχουν πλέον παιδιά, το σχολείο είναι κλειστό
χρόνια τώρα και ο ερχομός μας ζωντάνεψε το χώρο του παλιού σχολείου, που είναι σήμερα η έδρα του
Συλλόγου.''
ΤΟ ΕΘΙΜΟ
Μερικές γυναίκες, ντυμένες με παραδοσιακές στολές, ήταν καθισμένες στα γόνατα σε κύκλο. Μια άλλη γυναίκα
κρατούσε ένα μακρύ καλάμι με μια κόκκινη κορδέλα, στην οποία ήταν περασμένο ένα βρασμένο,
ξεφλουδισμένο αυγό. Το καλάμι δεν έπρεπε να μένει σταθερό αλλά να κινείται κυκλικά πάνω από τα κεφάλια
των γυναικών. Οι γυναίκες με τα χέρια δεμένα πίσω τους, προσπαθούσαν να πιάσουν το αυγό με το στόμα.
Διασκεδάσαμε πολύ βλέποντας τις αστείες κινήσεις που έκαναν στην προσπάθειά τους να πιάσουν τ’ αυγό.
Καλότυχη είναι αυτή που κατορθώνει τελικά ν ’ αρπάξει τ’ αυγό.
Το πιάσιμο του αυγού με το στόμα σημαίνει το σφράγισμα του στόματος με την αρχή της Σαρακοστής και μέχρι
την ελευθέρωσή του, την ημέρα του Πάσχα, με το κόκκινο αυγό. Δηλώνει δηλαδή το ξεκίνημα της νηστείας,
που σύμφωνα με τη θρησκεία μας πρέπει να κρατήσουμε όλο αυτό το διάστημα.
Η χαρά μας έγινε μεγαλύτερη όταν η κυρία Έλλη μας πρότεινε ν ’αναβιώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας το
έθιμο αυτό. Νομίσαμε όλοι ότι θα το καταφέρουμε αμέσως. Όμως γελαστήκαμε! Ήταν αρκετά δύσκολο αλλά και
πολύ διασκεδαστικό..

ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΦΩΣ
Έ

να από τα βασικότερα τελετουργικά στοιχεία της Ανάστασης είναι το αναστάσιμο φως, με κορυφαία στιγμή
 Ηθη και εθιμα Κρητης

Στη Κρήτη τα έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας είναι πολλά και πέρα από τα γνωστά που
ισχύουν σε όλη την Ελλάδα , κόκκινα αυγά , ετοιμασίες κλπ , υπάρχουν και τα εξής
τουλάχιστο στα χωριά των Χανίων . Όλη την Μεγάλη Εβδομάδα δεν ακούν τραγούδια , δεν
τραγουδάνε , ούτε σφυρίζουν , στα καφενεία δεν παίζουν χαρτιά και με ένα σπαούλι
κρεμνούνε τον Φάντη της τράπουλας από το ταβάνι , τα αγόρια και μεγάλοι άντρες όλη την
Μεγάλη Εβδομάδα κόβουν ξύλα κυρίως κατσοπρίνια , ασπαλάρθους και άλλους θάμνους
και το Μεγάλο Σάββατο φτιάχουν την ρεματιά ύψους 3-4 μέτρων και πλάτους 6-8 μέτρων για
να κάψουν το ομοίωμα του Ιούδα . Την Μεγάλη Πέμπτη φτιάχνουν ένα ανθρώπινο ομοίωμα
από ξύλα , τον "Ιούδα" , τον οποίον και περιφέρουν σε όλα τα σπίτια του χωριού και τον
οποίον χτυπούν και κακίζουν για την αισχρή προδοσία του . Οι γυναίκες δίνουν ό,τι παλαιά
ρούχα έχουν για να ντυθεί ο "βρώμος ο Ιούδας" τον οποίον και παραγεμίζουν με άχερα . Τα
αρνιά για το Πάσχα σφάζονται Μεγάλη Τετάρτη και Μεγάλη Πέμπτη . Οι κοπέλες οι
ανύπαντρες μαζεύουν από τους κήπους τους κρίνους , τριαντάφυλλα , άνθη λεμονιάς και
άλλα λουλούδια για τον στολισμό του Επιταφίου την Μεγάλη Πέμπτη . Στην Κρήτη και ειδικά
την Μεγάλη Παρασκευή υπάρχει το έθιμο ο Ιερεύς να μνημονεύει εντός της Εκκλησίας πριν
την περιφορά του Επιταφίου τα ονόματα όλων των κεκοιμημένων συγχωριανών της κάθε
οικογένειας έστω και πολλές γενεές πίσω . Φυσικά ο λαός παρακολουθεί τις ιερές
ακολουθίες όλης της Μεγάλης Εβδομάδας . Το Μεγάλο Σάββατο το ομοίωμα του Ιούδα
τοποθετήται πάνω στην ρεματιά με τα ξύλα , για τον φόβο των Ιουδαίων
 ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΚΡΗΤΗΣ

,δηλαδή των γειτονικών χωριών που επιδιώκουν να κλέψουν τον Ιούδα . Το βράδυ της Αναστάσεως με το
Χριστός Ανέστη τα κοπέλια δίνουν φωθιά στον Ιούδα ο οποίος και καίγεται με τα απαραίτητα μπαλοταρίσματα
και ενώ ακόμα και εχθροί εκείνη την ημέρα δίνουν το φιλί της Αγάπης στο προάυλιο της Εκκλησίας .
Έθιμα βγαλμένα από τα βάθη του χρόνου, εμπλουτισμένα με στοιχεία αλησμόνητων πατρίδων αναβιώνουν
στην ελληνική επαρχία καθώς το Πάσχα πλησιάζει. Ουσιαστικά, τα έθιμα του Πάσχα αρχίζουν από τη Μεγάλη
Πέμπτη, ημέρα κατά την οποία ξεκινούν οι προετοιμασίες για τη μεγάλη γιορτή.
Με ένα κόκκινο πανί, που συμβολίζει το αίμα του Χριστού, απλωμένο στο μπαλκόνι ή το παράθυρο, ξεκινούν
στην επαρχία τη Μεγάλη Πέμπτη οι προετοιμασίες για τη βραδιά της Ανάστασης, ενώ την ίδια ημέρα οι
νοικοκυρές σε όλη τη χώρα βάφουν τα κόκκινα αυγά.
Παλαιότερα στη Μακεδονία η νοικοκυρά έβαζε το πρώτο αυγό στο εικονοστάσι, απ' όπου το έβγαζε με την
πυροστιά μόνο όταν έβρεχε ή άστραφτε, για να «ξορκίσει» το χαλάζι και τις πλημμύρες. Σε κάποια χωριά της
Μακεδονίας, όπως οι Ελευθερές, μέχρι πριν από λίγα χρόνια σημάδευαν το κεφάλι και την πλάτη των μικρών
αρνιών με τη μπογιά που είχε χρησιμοποιηθεί για το βάψιμο τον αυγών.
Όσο το κόκκινο πανί ήταν κρεμασμένο στο μπαλκόνι ή το παράθυρο, οι γυναίκες δεν έπλεναν ούτε και
άπλωναν ρούχα, γιατί το θεωρούσαν κακό σημάδι, ενώ τα πρώτα αυγά που έβαφαν τα έστελναν μαζί με
τσουρέκια στα πεθερικά τους.
Αρνι
1 αρνί ολόκληρο
- Σπάγγο και Σακοράφα για το ράψιμο
- Μπαχαρικά (αλάτι, πιπέρι, ρίγανη)
- τη σούβλα και καλη φωτιά
Ψήσιμο αρνιού στη σούβλα:
Ξεκινώντας την ετοιμασία για το σούβλισμα, αρχικά και
αφού έχουμε καθαρίσει καλά το αρνί περνάμε τη
σούβλα (από τα πόδια προς το κεφάλι ) και
προσέχουμε τα γατζάκια της σούβλας να γαντζωθούν
καλά πάνω του, διαφορετικά κατά το σούβλισμα το αρνί
δεν θα είναι σταθερό. Με λίγο σύρμα τυλίγουμε καλά και
τα πόδια του αρνιού στη σούβλα. Επαναλαμβάνουμε
και για το σβέρκο. Βάζουμε μπαχαρικά μέσα στην κοιλιά
του αρνιού και χρησιμοποιώντας ένα μαχαίρι σχίζουμε
κάποια σημεία ( μπούτια, πλάτες ) και βάζουμε
μπαχαρικά και εξωτερικά. Ράβουμε την κοιλιά με τη
σακοράφα και τον σπάγγο. Τέλος τυλίγουμε το αρνί με
λαδόκολλες.
Έτοιμο για ψήσιμο. Πρέπει να προσέξουμε να
τοποθετήσουμε στην αρχή το αρνί στην πιο ψηλή θέση
της ψησταριάς και να το γυρίζουμε γρήγορα για να μη
μας αρπάξει. Αργότερα μπορούμε να χαμηλώσουμε τη
θέση της ψησταριάς και να το γυρίζουμε πιο αργά.
Λίγο πριν ψηθεί το αρνί βγάζουμε τις λαδόκολλες για να ξεροψηθεί.
Επιταφιος

Το Πάσχα είναι μια από τις

μεγαλύτερες θρησκευτικές γιορτές του
Χριστιανισμού, σε ανάμνηση του
θανάτου και της Αναστάσεως του
Χριστού. Όμως, όπως συμβαίνει και
με άλλες θρησκευτικές γιορτές,
προϋπήρχε του γεγονότος το οποίο
γιορτάζεται, καθώς ο άνθρωπος από
αρχαιοτάτων χρόνων έτεινε να
συνδυάζει τις επιταγές από την
έλευση μιας νέας θρησκείας με τα
έθιμα και τις παραδόσεις του
 επιταφιος{2}
Ωστόσο,πριν τη λύτρωση της Ανάστασης μεσολαβεί η Μεγάλη Εβδομάδα, κατά την οποία αναβιώνονται τα
πάθη του Ιησού. Κάποιες από τις κορυφαίες στιγμές της Μεγάλης Εβδομάδας συνδέονται με τον
Επιτάφιο, με τη Μεγάλη Παρασκευή να αποτελεί για τους χριστιανούς την πιο "θλιμμένη" ημέρα του
χρόνου, ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας.

Τη Μεγάλη Πέμπτη, οι νοικοκυρές κατά παράδοση ετοιμάζουν τα τσουρέκια και βάφουν τα κόκκινα αβγά. Το
αβγό συμβολίζει από την αρχαιότητα την ανανέωση της ζωής και το κόκκινο χρώμα, το αίμα του Χριστού.

Παλιότερα συνήθιζαν να τοποθετούν το πρώτο κόκκινο αβγό στο εικονοστάσι του σπιτιού για να
ξορκίζουν το κακό. Σε κάποια χωριά, πάλι, σημάδευαν το κεφάλι και την πλάτη των μικρών αρνιών με την
κόκκινη μπογιά που είχε χρησιμοποιηθεί για το βάψιμο των αβγών. Συνήθιζαν επίσης να φυλάσσουν μία από τις
κουλούρες της Μεγάλης Πέμπτης στο εικονοστάσι για να προστατεύονται τα μέλη της οικογένειας από τα μάγια.

Την πιο ιερή μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας αποτελεί η Παρασκευή, μέρα κορύφωσης του θείου
δράματος με την Αποκαθήλωση από το σταυρό και την Ταφή του Χριστού. Λόγω του πένθους της ημέρας
οι νοικοκυρές δεν ασχολούνται με τις δουλειές του σπιτιού, αποφεύγοντας ακόμη και το μαγείρεμα. Με
λουλούδια που μαζεύουν ή αγοράζουν, οι γυναίκες πηγαίνουν στις εκκλησίες και στολίζουν τον Επιτάφιο. Το
πρωί της Μεγάλης Παρασκευής γίνεται στις εκκλησίες αναπαράσταση της ταφής του Χριστού, ενώ εντός της
ημέρας οι πιστοί προσκυνάνε τον Επιτάφιο και τα παιδιά περνάνε από κάτω "για να τους πιάσει η χάρη".

Σύμφωνα με την παράδοση, όταν σταυρώθηκε ο Χριστός, η Παναγία καθόταν στην παρηγοριά, στο
τραπέζι που γίνεται μετά τις κηδείες. Πέρασε μια καλογριά την είδε και σχολίασε: "Ποιος είδε γιο στο σταυρό
και μάνα στο τραπέζι." Η Παναγία ακούγοντας την της είπε: "Σύρε, μάνα Καλή, μήτε να ψάλλεσαι, μήτε να
λειτουργιέσαι. Αν κρεμασθώ εγώ, θα κρεμασθούν μανάδες κι αν πνιγώ εγώ, θα πνιγούν μανάδες. Μονάχα
κάθομαι για να παρηγορηθούν όλες οι μανάδες". Η μάνα Καλή έφυγε μετανιωμένη
 επιταφιος[3]

αι λυπημένη και γι αυτό, ενώ υπάρχει Αγία Καλή δεν λειτουργιέται. Αυτή η
κ

παράδοση ζωντανεύει κάθε Μεγάλη Παρασκευή.

Τη Μεγάλη Παρασκευή πολλοί πίνουν ξύδι, ενώ στην Κρήτη, βράζουν

σαλιγκάρια και πίνουν το ζουμί τους, που είναι ιδιαίτερα πικρό. Στην Κορώνη
δεν βάζουν τίποτα στο στόμα τους. Επίσης, σε πολλά χωριά οι άντρες δεν
ασχολούνται με μαστορέματα και ιδιαίτερα με καρφώματα που παραπέμπουν
στον τρόπο θανάτου του Χριστού. "Μάστορης-ξεμάστορης καρφί δεν
εκάρφωνε", λέει η λαϊκή παροιμία.
Άραγε στ' αλήθεια πιστεύουν οι άνθρωποι αυτό που
λένε, ή το λένε από συνήθεια; Αναστήθηκε ο Χριστός ή
δεν αναστήθηκε; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Χριστός
είναι το πιο γνωστό πρόσωπο της ιστορίας. Γι' αυτό
άλλωστε λέμε, προ Χριστού και μετά Χριστό. Άρα ο
Χριστός υπήρξε και μάλιστα γι' αυτό το πρόσωπο έχουν
γραφτεί τα πιο πολλά γραπτά, πρώτα από τους μαθητές
του, που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, έπειτα από πολλούς
πιστούς και ακόμη από ιστορικούς.

Είναι αλήθεια πως όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι

υπήρξε πράγματι ο Χριστός και μάλιστα πιστεύουν ότι
τον σταυρώσανε. Εκείνο όμως που δεν χωράει στην
καρδιά τους είναι η ΑΝΑΣΤΑΣΗ.

Όταν λέμε Ανάσταση εννοούμε ότι το σώμα του που

ήτανε νεκρό και μάλιστα πληγωμένο από τα καρφιά και
την λόγχη, σηκώθηκε. Αυτό το γεγονός, διαδόθηκε από
πολλούς την τρίτη ημέρα και κανένας δεν μπόρεσε να
το διαψεύσει. Οι γραμματείς και οι φαρισαίοι, που τον
καταδικάσανε και τον σταυρώσανε και συνεπώς, ήταν
ένοχοι, θα έπρεπε να αποδείξουν στο λαό ότι αυτά που
διαδίδονται είναι ψευδή και ο καλύτερος τρόπος για να
το αποδείξουν ήτανε να πάνε στο μνήμα και να δείξουν
το σώμα του Χριστού ότι ήταν νεκρό. Ασφαλώς πήγανε,
αλλά το σώμα δεν το βρήκανε
 ανασταση

Και το ερώτημα είναι, τι έγινε το σώμα του; Ασφαλώς οι άπιστοι θα πουν πως πήγανε οι μαθητές
του και το πήρανε. Ας εξετάσουμε λοιπόν και αυτή την εκδοχή. Οι μαθητές του ζήσανε με τον
Χριστό τρία χρόνια ακούσανε την διδασκαλία του, είδανε την ζωή του και τα θαύματα που έκανε,
κάνανε και εκείνη με την εξουσία που τους έδωσε αλλά στο τέλος όταν τους είπε υπάγωμεν στην
Ιερουσαλήμ και Υιός του ανθρώπου μέλη να πάθει πολλά, να εμπαιχθεί, να μαστιγωθεί, να
σταυρωθεί και την τρίτη ημέρα να αναστηθεί. Αυτό οι μαθητές του δεν μπόρεσαν να το καταλάβουν
και όταν ο Χριστός συνελήφθη στην Γεσθημανή, τρομαγμένοι διαλυθήκανε. Ο Ιούδας που τον
πρόδωσε, κρεμάστηκε. Ο Πέτρος τον αρνήθηκε τρεις φορές. Και όλοι τους κρυφτήκανε για τον
φόβο τον Ιουδαίων. Τι έγινε λοιπόν την τρίτη ημέρα; Που το βρήκανε το θάρρος να ομολογήσουν
χαρούμενα ότι ο Χριστός ζει; Αν οι μαθητές είχανε κλέψει το σώμα θα είχανε το θάρρος να
ομολογήσουν στους γραμματείς ότι ο Χριστός Ανέστη !!! Ο Πέτρος που τον είχε αρνηθεί μετά την
ανάσταση κήρυττε με θάρρος και εξουσία και έλεγε "Τον Χριστό τον οποίο σταυρώσατε, ο Θεός τον
Ανέστησε και ημείς είμεθα μάρτυρες". Και ότι πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά
στους ανθρώπους.
 ανασταση{3]
Οι έντεκά αυτοί μαθητές του δώσανε όλοι την ζωή τους, κηρύττοντας την
Ανάσταση του Χριστού. Στερηθήκανε της απολαύσεις της ζωής και στο
τέλος πεθάνανε με μαρτυρικό θάνατο, βέβαιοι γι' αυτό που κηρύττανε. Δεν
το έκανε μόνο ο ένας από αυτούς αλλά το έκαναν και οι έντεκα. Πως
λοιπόν το κάνανε, για μια ψεύτικη ιδεολογία; Πως ένας διώκτης του
Χριστού, ο Σαούλ, έγινε ο μεγαλύτερος απόστολος των εθνών; "Σαούλ,
Σαούλ τι με διώκεις" του φώναξε ο Ανεστημένος Ιησούς Χριστός στο
δρόμο της Δαμασκού "Ποιος είσαι Κύριε;" απάντησε ο Παύλος; "Είμαι ο
Ιησούς τον οποίο συ διώκεις" Πράξεις Θ-1. Και από εκείνη την ώρα όλα
αλλάξανε για τον Παύλο και με θάρρος έλεγε "Εις εμέ το ζείν είναι ο
Χριστός και το αποθανείν κέρδος".
 ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ(ΤΕΛΕΙΩΣΕ)
Μήπως πλανιέσαι και εσύ σαν τον Σαούλ; Επί σαράντα μέρες ο Χριστός
φανερωνότανε στους μαθητές του, μάλιστα όταν ανελήφθη στον ουρανό,
περισσότεροι από πεντακόσιοι τον είδαν να φεύγει. "Ο Χριστός πέθανε
για της αμαρτίες μας κατά τας Γραφάς και ετάφει και ανεστήθει την Τρίτη
ημέρα" Κορινθίους Α' ιε 3-4 "Εάν ομολογήσεις με το στόμα σου τον Κύριο
Ιησού και πιστέψεις με την καρδιά σου, ότι Ο ΘΕΟΣ ΑΝΕΣΤΗΣΕ ΑΥΤΟΝ
ΕΚ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ, θέλεις σωθεί" Ρωμαίους ι-9. Αγαπητέ μου πάρε την
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ και διάβασέ την, και θα βεβαιωθείς πως Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
ΖΕΙ. Μην σε πλανάει ο διάβολος. Ο Χριστός πέθανε για της αμαρτίες μας,
και ανεστήθει για να μας δώσει αιώνια ζωή. Αμήν.