SOZIILINGUISTIKAREN EKARPENAK ETA NIRE

ERRONKAK

Gaur egungo Euskal Herriko errealitatea , ez da batere

normalizatua ,batipat, hizkuntza nahasketa argi bat dagoelako eta
gainera piramidearen goiko partetik hau da , nazio aldetik
laguntza handia ez dagoelako da.
Herria piramidearen hurrengo zati inportantea da eta hau ere
ez dago normaltasun hau lortzeren oso aldeko.oso baldintzatua
dago herria non dagoen arabera.
Lanaren kasuan, arloaren arabera ezberditasun handiak ikusi
ditzakegu, batzuk badirudi,normalkuntza bultzatzearen aldekoak
direla eta zerbait egiteko prest daudela baina beste asko batzuk
ezer ere ez.Dena den hezkuntza arlorrean nabaritu daitekeela
esfortzu handiena esan genezake.Adibidez sail publikoetan
oraindik ez dituzte eskeintza eta atentzio guztiak euskeraz egiteko
gai.
Familian, egoera oso anitzak aurkitzen dira, batez ere hemen
etorkin asko erorri baitziren euskera tutik ulertzen ez zutenak eta
hau hedatzeko oso gogo gutxi zutenak.Dena den ,eta oso arraro
egiten bada ere, estadistikoki demostratua dago pirqmidea goitik
behera bermatu behar dela bestela bidean gelditzen baita.
Pertsona adetik hau bakoitzaren esku dago guztiz. Eta argi
dago bakoitzak pixka bat jarri ezkero asko lortu
dezakegula..Bakoitzak konpromezu minimo bat hartzen ez
badugu ez goaz inora eta oso garrantzitsua iruditzen zait,
bakoitzak ahalik eta gehien euskera hedatzea, zabaltzera
ezagutzera ematera.Nahigabean gure ahaidei ez badiegu hizkuntza
honekiko errespetua erakusten adierazten demostratzen, interesa
motibazioa,ezagutzera ematen galdu egingo da.Gainera ez
badiogu prestigio hori bultzatzen ,azkenik beste hizkuntzekkiko
mezprezua lortuko dugu, gutzietsi egingo da gure hizkuntza.
EH-n euskerak ez du gizarte funtzio betetzen.Asko gelditzen
zaigu horretarako eta gainera badirudi atzera goazela,hirrugarren
hinkuntza sartu nahi diguten planarekin.Ez zait batere txarra
iruditzen hizkuntza bat gehiago ikastea beste bat gutzierxi ezean.
 Normalkuntza plana disenatu indartu zabaldu egin behar da
etabertan parte hartu.Euskeraz bizitzeko eskubidea dugu baina
gaur egun mesede egiten digutela dirudi.
Guk eskibide hau bultzatu indartu egin behar dugu
euskeraren normalkuntza bat lortu nahi badugu.
EH ko egoera (A)(B) dela esan daiteke, biak prozesuan
bitaude etengabean eta oreka bat bilatu beharko litzateke.
Hizkuntzen mundua oso konplexua da,baino”Txepetx”ek
dioen bezala,hizkuntza gabe gu ez gara ezre eta era berean
hizkuntza ez da ezer gu gabe.Halere gu hizkuntzarentza
garrantzitsua gara, hizkuntza guretzat garrantzitsua bada, hau da
motibazioa erakusten badugu, erabiltzen bagudu...
Hizkuntzrren ikasten prozesuan 3 urrats ematen dira,
motibazioa, ezagutza, erabilera.Bertan 2 ibildibe posible daude,
bata naturala eta bestea kulturala.
Naturalki ikasten duguna, familian etxean ,jaiotzen
garenetik entzuten duguna da , hau da, ama hizkuntza.Nerea
euskera dela esan nezake nire aiton amonek euskeraz hitzegiten
baitzidaten.Eta etxe berdinean bizi ginen. Hau pentsatu gabe ikasi
nuen intuitiboki entzunda.
Nire gurasoek etzekiten euskeraz beraz erdera ere era berean
ikasi nuen batere arazorik gabe.
Beraz kasu honetan urrtsak modu honetan ematen
dira;erabileratik asten garaeta ezagutzren bidez motibapenera
iristen gara.
Ibilbide kulturalaren kasuan, alderantziz egin beharko
genituzke urratsak, motibaziotik hasiko ginateke eta ikastearen
bidez hizkuntza ezagutzera eramten gaitu ondorioz erabili egingo
dugu.Kasu honetan motibazioa da urratsi garrantzitsuena,hau
gabe ez baitago zereginik.Nire kasuan inglesarekin ibilbide
kulturala egiten nago, motibazioa daukat eta hau ikasten ari
naiz,ea ondo ezagutzera iristen naizen konfidantza harten
dudaneta lastererabiltzeko moduan nagoen.Askotan izan dut
inglesarekiko motibazio jarrera hori baina egia esanda skotan
etorri ahal joan zait et ez dut aurrera segitu.Kontuan edukitzekoa
da ezagutza ez egonkorra dela eta erabiltzen ez badugu ahaztu
egiten dela ama hizkuntza izanda ere.Jakinda ere hitzegiten ez
bada ahaztu egiten da..
 Nere kasuan nire ibilbidea(A)(B) bezela definitukko nuke 2
ibilbideak eginak baditut ere 2k etengabeko prozesuan
baitaude.Hau da bai lanean inguruan familian nazioan egoera
etengabe aldatuz doanez nire eskemak ere etengabe aldatu
beharrean nago.Zirkuitu osoa betetzen badet ere osotasuna
lortzeko asko faltako litzaidake.
Elebitasunaren alde nago hizkuntza gehiago jakiteak ate
asko zabaltzen baitkizkigu ni bai euskeraren bai erderaren
kasuan(A)(B) naiz.
Eta inglesaren kasuan B (A), oraindik ikaste prozesuan
baitnago.
Dena den euskeraren kasuan harro egoteko hizkuntza bat
iruditzen zait ahaztu ezinezkoa nortasuna “prestigioa” ematen
diguna berezia bakarra delako.Zabaldu hedatu ezagutzera beman
behar dugu eta nola ez gure aspektu ahlik era gehienetan erabili.
Hizkuntza bakoitza bere tokian egon behar delako eta toki
bat egon behar delako hizkuntza bakoitzrentzat.
Bukateko esan piramidearen goitik hasi behar dela euskera
bultzatzen ,beraz nazioari exigitu behar zaio dagokion zama.