Ἐξόδιος χαιρετισμός στήν ὁσιωτάτη ἐν μοναζούσαις Ἀ-

γάθη, Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Στεφάνου Ἁ-

γίων Μετεώρων, ἐκφωνηθείς τῇ 3ῃ Μαΐου σωτηρίου ἔ-

τους 2011 πρό τοῦ ἱεροῦ της σκηνώματος.

Ἡρπάγη γῆς Ἀγάθη, τῶν Μετεώρων εὖχος,

ζῇ δὲ νῦν ἐν πόλῳ σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις.

Εἰκάδι ἀμφ᾿ ἐνάτῃ Ἀγάθη ἀπεβήσατο γαίης.

Χορεία σεπτῶν Ἱεραρχῶν μετά τοῦ Σεβασμιωτάτου

Μητροπολίτου μας Σταγῶν καί Μετεώρων κ. Σεραφείμ,

σύμπασα ἡ μοναστική κοινότητα τῶν Ἁγίων Μετεώρων,

κληρικοί, μοναχοί καί μονάστριες ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα,

οἱ ἐπίσημες ἀρχές τοῦ νομοῦ μας, πλήθη ἐν Χριστῷ πε-

φιλημένων ἀδελφῶν καί φίλων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας

προπέμπομε σήμερα προσευχητικά καί δοξολογικά τήν

πρότριτα κοιμηθεῖσα εὐλογημένη Γερόντισσα Ἀγάθη,

τήν διακονήσασα ἐνζήλως καί φιλοκάλως ἐπί μίαν πε-

ντηκονταετίαν τό ἱερό τοῦ Πρωτομάρτυρος κοινόβιο.

1
 Δυνάμεθα νά ἐπαναλάβουμε γι᾿ αὐτήν τά λόγια τοῦ

Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου: «Οὐ τέθνηκεν, ἀλλὰ

μετέστη εἰς αἰώνιον ζωήν· οὐχ ἡ γῆ αὐτὴν ἐκάλυψεν,

ἀλλ᾿ οὐρανὸς ὑπεδέξατο. Ὑπέλαβεν αὐτὴν ἡ ὁμολογη-

τῶν χορεία, ἡ ἀσκητῶν ὁμοσκηνία, ὅπου τὸ φῶς τὸ ἀ-

ληθινόν, ἔνθα αἱ μακάριαι ἀναπαύσεις, ἀνθ᾿ ὧν εἵλετο

κόπων καὶ πόνων ἐν σαρκὶ ἀσκητικῶς τε καὶ ὁμολογητι-

1

κῶς» . Ἡ κυρία μας Θεοτόκος, στήν ἀναστάσιμη ἑορτή

τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ἀνέψυξε τούς πόνους τῆς ἀσθε-

νείας της, ἐπιδίδοντάς της δι᾿ ἀνακοπῆς τῆς καρδίας

της, παρά τίς φιλότιμες προσπάθειες τῶν ἰατρῶν, τό

προσκλητήριο γιά τούς γάμους μέ τόν Νυμφίο Χριστό.

Ἡ εἴδηση βρῆκε τήν Ἀδελφότητα σύσσωμα προσευχομέ-

νη στό καθολικό ὑπέρ αὐτῆς καί γέμισε μέ δάκρυα τήν

πολυάριθμη συνοδία της.

Ἡ μακαριστή πλέον Γερόντισσά μας, καταγομένη ἀ-

πό τό Κατηχώριον Βόλου εἶχε προσέλθει στήν Ἱερά Μο-

νή τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου σέ ἡλικία εἴκοσι δύο

2
ἐτῶν, στά 1962, ἕνα χρόνο δηλαδή μετά τήν σύσταση

τῆς γυναικείας Ἀδελφότητος καί προσετέθη στά πρῶτα

ἱδρυτικά μέλη.

Οἱ κτιριακές συνθῆκες τοῦ μοναστηριοῦ -μετά τούς

βομβαρδισμούς καί τίς λεηλασίες τοῦ τελευταίου πολέ-

μου- ἦταν κυριολεκτικά ἄθλιες. Τό κρύο ἀνυπόφορο, ἡ

θέρμανση σχεδόν μηδαμινή. Τό τυπικό τῆς Μονῆς αὐ-

στηρότατο, ἡ ὑγεία τῆς νεόκουρης μοναχῆς ἀσθενέ-

στατη, λόγῳ τῆς καρδιοπάθειας πού τήν βασάνιζε σέ ὅ-

λη της τή ζωή. Ὁ θεῖος ὅμως ἔρως, ἀρραβών πολύτι-

μος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κατέφλεγε τήν καρδίαν της

διά τήν ὑπέρ φύσιν καί ὑπέρ τίς δυνάμεις της ἄσκηση.

Κατά τούς βαρεῖς χειμῶνες, ὅταν τό χιόνι κατέκλυζε

τίς θυρίδες τοῦ κελλίου της, ἡ ἴδια μᾶς διηγεῖτο, ὅτι

καθώς ἔκανε τά σταυρωτά κομποσχοίνια της στόν καθ᾿

ἡμέραν κανόνα, ἔνοιωθε μιά ἀόρατη θαλπωρή νά κυ-

κλώνει τό ἀσθενικό καί πολύαθλό της σῶμα.

3
 Ὡς ὑποτακτική, ταπεινή καί ὑπάκουη, ἐργατική καί

φιλόκαλη, σιωπηλή, ἀλλά πάντοτε μέ εἰρηνικό βλέμμα,

ἀνέπαυε τούς Προεστῶτες της καί ἀποτελοῦσε παρά-

δειγμα πρός μίμηση στά συνεχῶς αὐξανόμενα μέλη τοῦ

ἱεροῦ κοινοβίου. Ὁ ἀείμνηστος Γέροντάς μας Δοσίθεος

ἔλεγε ὅτι ἡ ἐν λόγῳ μοναχή ἔμοιαζε μέ τό μικρό πλατα-

νάκι, στήν σκιά τοῦ ὁποίου βρίσκει κανείς δροσιά καί ἀ-

νάπαυση.

Ὅταν κατά τά ἔτη 1971-1976 λειτούργησε στό Μο-

ναστήρι τό ὀρφανοτροφεῖο μέ κοριτσάκια τοῦ Δημοτι-

κοῦ Σχολείου, ἡ ἀδελφή Ἀγάθη ἐργάστηκε μέ αὐταπάρ-

νηση, ἀλλά καί μέ ἰδιαίτερη τρυφερότητα καί στοργή

ὡς ὑπεύθυνη τοῦ Ἱδρύματος.

Στά 1988, μετά τήν κοίμηση τῆς ἀείμνηστης Γερό-

ντισσας Χριστονύμφης, ἐξελέγη ἡγουμένη καί ἀνέλαβε

τό ἔργο τῆς διαποιμάνσεως τῶν ψυχῶν, χωρίς ποτέ νά

παραλείπει τίς προσωπικές προσευχές της, πού ἔκτοτε

ηὔξησε. Ἦταν πάντα εὐγενική, προσηνής, καλωσυνάτη.

4
Τό κελλί της, ἀνοικτό τίς πιό πολλές ὧρες, παρά τίς

πολλές καί πολυώδυνες ἀσθένειες, ἦταν τό καθημερινό

καταφύγιο τῶν Ἀδελφῶν, πού εἰρήνευαν κοντά της καί

ἔπαιρναν ὁδηγίες γιά τήν πνευματική κατάρτιση καί

τήν ἄσκηση στήν διά τόν Κύριον ὑποταγή καί ὑπομονή.

Τό φιλακόλουθο τῆς ὁσιακῆς πνευματικῆς Μητρός ἦ-

ταν παροιμιῶδες· δέν προλαβαίναμε νά τελειώσουμε

τόν Ἑσπερινό καί τό Ἀπόδειπνο πού ἐδῶ γίνονται μαζί,

καί ἐνῶ εἴχαμε ψάλλει στήν Ἐκκλησία τό Θεοτοκάριο,

τό ξαναδιάβαζε μόνη της καί ἐπαναλάμβανε τούς Χαι-

ρετισμούς στήν μεγάλη Γοργοϋπήκοο Γερόντισσα.

Ὅταν ἀνέλαβε τό μοναστήρι ὡς ἡγουμένη, ὁ σεβα-

στός Γέροντάς μας π. Ἀθανάσιος τῆς εἶχε πεῖ ὅτι ἐσύ

θά βοηθᾶς τήν ἀδελφότητα μέ τό κομποσχοίνι. Καί πρά-

γματι, μέ τίς πολύωρες προσευχές της, ἀλλά συγχρό-

νως καί μέ τήν βοήθεια τοῦ Πνευματικοῦ Πατρός, καί

τῶν ἑκάστοτε ἡγουμενοσυμβούλων, ὠργάνωσε μιά πο-

λυάριθμη πνευματική κυψέλη, ἕνα κοινόβιο πάνω στά

5
Ἅγια Μετέωρα, τό ὁποῖο, ὡς ἐκ τῆς θέσεώς του, ἔχει

πολλές διοικητικές ὑποχρεώσεις, ἀλλά καί ἀπαιτεῖ εἰδι-

κή μεταχείριση τοῦ προγράμματος ἐργασίας τῶν ἀδελ-

φῶν, ὥστε, παρά τό μεγάλο καθ᾿ ἡμέραν ἐπισκεπτήριο,

νά ἔχουν οἱ μοναχές τίς ἀπαραίτητες ὧρες προσευχῆς

καί μελέτης.

Τό ἀναστηλωτικό ἔργο τοῦ μοναστηριοῦ συνεχίστη-

κε ἐπί τῆς ἡγουμενίας της μέ ἀξιοζήλευτους ρυθμούς.

Ἀπό τό 1990 ἄρχισε καί προχωρεῖ, σύν Θεῷ, ἀπό τόν

χαρισματοῦχο ἁγιογράφο Βλάσιο Τσοτσώνη ἡ θαυμα-

στή ἱστόρηση τοῦ παρόντος καθολικοῦ, ἡ ὁποία ἀνα-

παύει καί ἀνυψοῖ τίς προσευχόμενες μοναχές, ἀλλά καί

ὅλους τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές. Μέ τήν σοφή ἀρχι-

τεκτονία τοῦ ἐκλεκτοῦ μαΐστορα Σωτηρίου Τζήμα ὁλο-

κληρώθηκαν στόν στενό χῶρο τοῦ Μετεωρίτικου βρά-

χου οἱ πτέρυγες τῶν κελλιῶν, ἡ δημιουργία ἐργαστηρί-

ων καί ὁ σχεδιασμός τῶν κήπων τῆς Μονῆς, πού ἀνα-

6
παύουν τούς ἐδῶ βιοῦντας, ἀλλά καί ξεκουράζουν τά

πλήθη τῶν ἐπισκεπτῶν.

Τά τελευταῖα χρόνια (2006-2011) ἀνηγέρθη ὁ περι-

καλλέστατος κοιμητηριακός ναός τῶν Ἁγίων Ταξιαρ-

χῶν καί τῆς ἁγίας Μάρτυρος Κλαυδίας, ἐγγύς τοῦ ὁποί-

ου θά ἀναπαύεται ἡ μακαριστή μας Μητέρα καί ὁ τά-

φος της θά εἶναι γιά μᾶς προσκύνημα καθημερινό.

Ὡς φιλεργής μέλισσα ἡ ἀείμνηστη Γερόντισσα Ἀγά-

θη, συγκεντρώνοντας μικρές-μικρές προσφορές, διέθε-

τε τίς δαπάνες γιά τήν φιλοκάληση τῶν ναῶν μέ χρυσο-

κέντητα καλύμματα καί ἀργυρᾶ σκεύη, τελευταία της

δέ παραγγελία ἦταν ὁ περίφημος χρυσοκέντητος ἐπιτά-

φιος, τόν ὁποῖο περιφέραμε ἐφέτος τήν Μεγάλη Παρα-

σκευή.

Τά δύο τελευταῖα χρόνια ἦταν ἰδιαίτερα σκληρά

στήν ὑγεία τοῦ νέου πολυάθλου Ἰώβ. Συνεχῆ κατάγμα-

τα, χειρουργεῖα καρδιᾶς, διαρκεῖς ἰώσεις τίς ἔπλεκαν

τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου της, τόν ὁποῖο ὑπέμεινε

7
καρτερικά, ἀγόγγυστα, δοξολογητικά, δίνοντας σέ ὅ-

λες μας τό παράδειγμα τῆς ἄχρι θανάτου ὑπομονῆς.

Τόν τελευταῖο καιρό ἡ ἄσκηση στήν καρδιακή προσευχή

ἦταν ἀνελλιπής καί αὐτό ἦταν ἡ μυστική δύναμη τῶν ἱ-

ερῶν ἀγωνισμάτων της.

Θά πρέπει ἐπίσης νά ἀναφέρω ὅτι στά θέματα τῆς

πίστεως ἦταν πάντα ζηλωτική καί στήν διαποίμανσή

της, παρά τήν ἐνίοτε αὐστηρότητά της, λόγῳ τῆς πα-

ραδεδομένης γραμμῆς τοῦ μοναστηριοῦ, ἦταν συγχω-

ρητική εἰς ἔπακρον. Παρεχώρησε ὁ Θεός, μιά ἡμέρα,

καθώς ἄνοιξα τό κελλί της, καί ἐνῶ εἶχε προηγηθεῖ μιά

ὀδυνηρή ἀνοίκεια προσωπική της ἐξουθένωση, νά τήν

βρῶ μέ ὑψωμένα χέρια μπρός στήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ

καί νά βοᾶ δυνατά: Σ᾿ εὐχαριστῶ, Χριστέ μου, σέ εὐχα-

ριστῶ, Χριστέ μου, Χριστέ μου σέ εὐχαριστῶ!!!

Ὁ πανσόφως πάντα ποιῶν Κύριος οἰκονόμησε, ὥστε

μέ τήν καθυστέρηση τῆς ἐλεύσεως τῆς σοροῦ της, ἀφ᾿

ἑνός νά λάβει στεφάνια ξενιτείας καί ἐγκαταλείψεως

8
καί ἀφ᾿ ἑτέρου νά δύνανται νά συμμετάσχουν σήμερα

στήν ἐξόδιο ἀκολουθία της πλειάς Ἁγίων Ἀρχιερέων (ἤ-

τοι ὁ Μητροπολίτης Σταγῶν καί Μετεώρων κ. Σερα-

φείμ, Γλυφάδας κ. Παῦλος, Λαρίσης κ. Ἰγνάτιος, Καστο-

ρίας κ. Σεραφείμ, Κερκύρας κ. Νεκτάριος, Ρεντίνης κ.

Σεραφείμ..............................................................-

............................................................) καί νά εὔχωνται

ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς της καί κατευοδώσεως

τοῦ ἱεροῦ κοινοβίου μας. Τούς εὐχαριστοῦμε ὅλους θερ-

μότατα γιά τήν ἐξαίρετη αὐτή τιμή καί εὐλογία καί γιά

τίς ὁλόθερμες καθ᾿ ἡμέραν προσευχές τους. Αὐτή ἡ

ἀγάπη τους πρός τήν Γερόντισσά μας τιμᾶ τό

μοναστήρι μας καί μᾶς συγκινεῖ βαθύτατα.

Ἐξαιρέτως δέ εὐχαριστοῦμε τόν Σεβασμιώτατο Ποι-

μενάρχη μας Σταγῶν καί Μετεώρων κ. Σεραφείμ, ὁ ὁ-

ποῖος, διά τῶν προσευχῶν του καί τῶν λόγων του, στή-

ριζε μέ συνεχῆ τηλεφωνική ἐπικοινωνία τήν μακαριστή

μας Γερόντισσα καί ἅμα τῇ εἰδήσει τῆς ἐκδημίας της ἀ-

9
νέβηκε τρεῖς φορές στό Μοναστήρι, μαζί μέ τόν Ἅγιο

Πρωτοσύγκελλο, γιά νά διαβάσει «τρισάγιο» καί νά πα-

ραμυθήσει τήν πονεμένη μας ἀδελφότητα.

Ἐπίσης, θερμότατες ὀφείλομε εὐχαριστίες στόν Ἀξι-

ότιμο Διευθυντή καί τούς ἰατρούς τοῦ Νοσοκομείου

Τρικάλων πού τή περιέθαλψαν μέ ἰδιαίτερη ἐπιμέλεια

καί φροντίδα, καθώς καί τούς ἰατρούς καί τήν Προϊ-

σταμένη τοῦ Ὠνασείου Νοσοκομείου πού στάθηκαν μέ

πολύ σεβασμό καί ἐξαιρετική ἐπιμέλεια κοντά της.

Πολυσέβαστη καί προσφιλέστατη Γερόντισσά μας.

Ἐμπρός στό ὁσιακό σου σκήνωμα γονατίζουμε ταπει-

νά ὅλες οἱ ὑποτακτικές σου καί ζητοῦμε τήν ὕστατη εὐ-

χή καί συγχώρεση, γιά τίς πάμπολλες φορές πού δέν ἀ-

νταποκριθήκαμε στήν πολλή σου καλωσύνη καί ὁσιότη-

τα. Μεταφερθεῖσα στό οὐράνιο μετόχι μας, ὅπου σέ πε-

ριμένουν ὁ σεβαστός Γέροντας Δοσίθεος, οἱ προηγηθεῖ-

σες Γερόντισσες Ἀγαθοκλήτη καί Χριστονύμφη καί ἡ ἀ-

δελφή μας Ἀλεξία, τώρα πού ἀπέστη πᾶσα ὀδύνη, λύπη

10
καί στεναγμός, τώρα πού ἐξέλιπαν οἱ ἐδῶ πολλές μέρι-

μνες καί ποικίλες θλίψεις, τώρα πού ἀντικρύζεις τό

Πρόσωπο τοῦ πεφιλημένου Νυμφίου μας, εὔχου καί γιά

μᾶς τά τέκνα σου, ἀλλά καί γιά ὅλους τούς ἁγίους ἡ-

γουμένους, Γερόντισσες, κληρικούς, μοναχούς καί λαϊ-

κούς πού ἔσπευσαν ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα στήν σεμνή

προπομπή σου, γιά νά σοῦ δώσουν τόν τελευταῖο ἀσπα-

σμό καί νά λάβουν τήν ἁγία εὐχή σου σά φυλακτό πολύ-

τιμο καί εὐλογία.

Ἡ αἰφνίδια κοίμησή σου, ἐν ἡμέρᾳ ἀναστασίμῳ, ἐνῶ

ἐξέπνεε ἡ ἑορτή τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς καί ἄρχισε ἡ

μνήμη τῶν Ἁγίων Κολλυβάδων Πατέρων εἶναι συμβολι-

κή γιά μᾶς καί προτροπή γιά σταυροαναστάσιμη πορεία

καί ἐπιστροφή –εὐχαῖς τῶν Ἁγίων Ἱεραρχῶν καί Πατέ-

ρων- στό πνεῦμα τοῦ αὐθεντικοῦ ἀσκητικοῦ μοναχι-

σμοῦ, πού ἐσύ ἐβίωσες, καί πού ἴσως περισσότερο ἀπό

κάθε ἄλλη φορά τό ἔχει ἀνάγκη ἡ πολύπαθη πατρίδα

μας.

11
 Πολυσέβαστη καί εὐλογημένη Γερόντισσά μας Ἀγά-

θη.

Στά σκηνώματα τοῦ οὐρανοῦ περιπολεύουσα, προ-

σκύνησε καί γιά μᾶς τήν Ἄναρχο καί Παναγία Τριάδα,

ἄσπασαι τούς τιμίους πόδας τοῦ γλυκυτάτου μας Χρι-

στοῦ, μετάνισον στήν οὐράνιον Προεστῶσαν, τήν Τιμι-

ωτέραν τῶν Χερουβίμ, προσκύνησε τούς ἁγίους Προ-

στάτας καί Κτίτορας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας, εὐφράνθητι

στήν συνάντηση τῆς Ἁγίας Ἀγάθης, βόησον ὑπέρ πάσης

τῆς Ἐκκλησίας πρός Κύριον·

Καλή καί ἀγαθή μας ἡγουμένη «Καλόν Παράδεισο».

12
1

(Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου. Migne 99, στ.1200 «Μεγαλῷ καὶ Μαρίᾳ μοναζούσαις»).