Rancangan tingkah laku untuk membantu murid:

a)

Sediakan kalkulator atau nombor kuasa dua semasa mengajar pelajaran

matematik, untuk mengelakkan kesukaran memori untuk mencampurkan pelajaran
lama
dengan maklumat yang baru dipelajari.
b)

Tidak membezakan murid-murid disleksia dengan keupayaan matematik

mereka
dengan hanya menilai dari sudut aritmetik. (menggingati nombor fakta, dan
pengiraan nombor)
c)

Menerima bahawa inkonsistensi dalam mengingati hafalan maklumat yang

dipelajari adalah sifat umum kepada murid menderita disleksia.
d)

Berikan murid kertas dengan menyediakan sifir pada kertas tersebut (dan
sediakan tempat kosong) jadi, katika mereka menghaafal sifir tersebut, mereka
tidak akan membiarkan jawapan itu kosong.
e)

Tunjukkan kepada murid bagaimana, setelah mereka mempelajari satu atau

dua hasil darab, manakala yang bahagian lain pula telah dikuasai oleh murid
tersebut. f)

Gunakan nombor grid semasa menyediakan latihan hasil darab. Ini lebih
mudah
daripada membaca semua sekaligus.
g)

Sediakan susunan nombor grid dengan menggunakan meningkatkan

cabaran kepada
murid.
h)

Bagi para pelajar yang sudah tahu lebih daripada 50% daripada hafalan sifir
mereka, guru perlu memperkenalkan kepada tahap yang lebih tinggi dari apa yang
telah mereka ketahui. Secara berperingkat, guru perlu membina dalam jadual untuk
membantu murid.
i)

Bagi pelajar yang sepuluh tahun ke atas yang tahu kurang daripada 50%
daripada hafalan sifir mereka, guru perlu menerima tahap keupayaan murid-murid ini
dan mencari alternative dan cara lain untuk membantu mereka mengira dan
menghafal
sifir. Contohnya menggunakan kalkulator dan sebagainya.
j)

Ketika proses pembelajaran, guru perlu ingat bahawa “overlearning” sangat

penting bagi pelajar yang mengidap disleksia. ini bermakna bahawa mereka harus
pergi ke tempat yang sesuai untuk membantu mereka meminimakan masalah murid-
murid
disleksia ini.