Professional Documents
Culture Documents
Maloletnicka Delikvnecija
Maloletnicka Delikvnecija
МАЛОЛЕТНИЧКА ДЕЛИКВЕНЦИЈА
ВОВЕД
2. Семејството
- наркоманија,
3. Карактеристики на личноста:
4. Средина фактор
ОТСЕКОТ ЗА РЕПРЕСИЈА
ОТСЕКОТ ПРЕВЕНЦИЈА
ОТСЕКОТ ЕДУКАЦИЈА
Дисциплински мерки :
ЗАКЛУЧОК
Основна категорија врз која ја одредуваме малолетничката деликвенција е
малолетноста, односно возраста на малоплетните лица што ја детерминирала
како нивната личност така и нивното однесување во правец на прекршување на
правните и моралните норми што во крајна линија го одредува и ставот на
опшеството кон нив. Респектот кон малотниците се огледа во фактот што тогаш
кога се јавуваат како носители на инкриминирани поведенија, нивниот статус
во кривичното право и кривичната постапка, како и третманот во однос на
примената и извршувањето на кривичните санкции е посебен.
Осиромашувањето на општеството ,невработеноста, оневозможувањето да се
задоволат основните потреби на граѓаните, одредени воени состојби во
Државата, прилив на избеглици, миграции и др. се причини кои доведуваат до
зголемување на социопатолошките појави, асоцијалното и криминогеното
однесување на младите. Во квалитативна смисла, малолетничката
деликвенција од година во година покажува карактеристики на поголема
агресивност. АГРЕСИЈАТА како модел и стил на однесување е присатен кај
младите кои често се анксиозни, фрустрирани и со многу низок степен на
толеранција што се одразува и во зголемен број на физички напади меѓу
средношколската младина од различна етничка припадност. Во интерес на
унапредување на службата во мај 2003 г. во МВР КП СОК формирано е
Одделение за малолетничка деликвенција и социопатолошки појави во
рамките на кое ке функционираат три негови отсеци : РЕПРЕСИВЕН,
ПРЕВЕНТИВЕН И ЕДУКАТИВЕН.
КОРИСТЕНА ЛИТЕРАТУРА
3.http://www.mvr.gov.mk/ShowAnnouncements.aspx?
ItemID=556&mid=734&tabid=65&parent=22&tabindex=2
СОДРЖИНА
1. 1. Вовед
1. 2. Причини за појава на малолетничка деликвенција
1. 5. Отсек за репресија
1. 6. Отсек за превенција
1. 7. Отсек за едукација
10. Заклучок