ทำำไม เลือดจึงเลี่ยนสีได้ ?

มหำกำพย์ ที่ย่ิงใหญ่ บทสะเทือนใจประชำชน เรื่องเล่ำตำำนำนที่

ไม่ร้จบ เขำพระวิหำร ตำำนำนที่คนไทยต้องรับร้้ นั ่นหมำยถึง แผ่น
ดินไทยทั้งหมด ตะเข็บแนวชำยแดนกัมพ้ชำ รวมไถึงนำ้ำมันทำง
ทะเล
เชิญเสวนำ กรณี ไทย-กัมพ้ชำ กับกำรขึ้นศำลโลก เปิ ดข้อม้ลใหม่ "
ล้ำงคุกรอทรรำชย์" วันเสำร์ท่ี 14 พ.ค.2554 ที่หอประชุมเล็ก
ม.ธรรมศำสตร์ ท่ำพระจันทร์ ตั้งแต่ 13.00-17.00 น. วิทยำกร
ดร.สมปอง สุจริตกุล , ทนำยธนบ้ลย์ จิรำนุ วัฒน์, มล.วัลย์วิภำ จร้ญ
โรจน...์, อดีต สว.กำรุณ ใสงำม, อ.ไชยวัฒน์ สินสุวงศ์ พิเศษ ท่ำน
อดีตผ้้พิพำกษำหัวหน้ำศำลฯ อ.ยินดี (วัชรพงศ์) ต่อสุวรรณ จะมำ
ร่วมแสดงควำมคิดเห็น และเปิ ดเผยข้อม้ลสำำคัญ อย่ำพลำด! ..
ดำำเนิ นรำยกำรโดย คุณทศพล แก้วทิมำ .. สมำชิกกองทัพธรรม จะ
มีรถรอรับไปยังสถำนที่จัดงำน รถจอดที่สี่แยกมิสกวัน เวลำ 12.00
น.ของวันเดียวกันค่ะ
"ยิ่งแจกยิ่งจน คนยิ่งอ่อนแอ" เมื่อพรรคกำรเมืองในประเทศไทย
ไม่มีอุดกำรประชำธิปไตยจึงขำดนโยบำยไร้วิสัยทัศน์ท่ีจะใช้เป็ น
เครื่องมือในกำรนำำทำงควำมคิด และนำำทำงกำรเมืองต่อประชำช
ให้ประชำชนเข้ำร่วมผลักดันควำมสำำเร็จในกำรแก้ปัญหำของชำติ
พรรคกำรเมืองในระบอบเผด็จกำรรัฐสภำจึงใช้วิธี นำำประโยชน์
เฉพำะหน้ำเสนอเพื่อจะให้ได้รบ
ั คะแนนเสียจำกประชำชน ในร้ป
ของ "ประชำชนิ ยม และประชำภิวัต"ิ แต่ผลที่เกิดขึ้นก็คือเมื่อยิ่ง
แจกยิ่งให้ข้ำวของยิ่งแพง เกิดปรำกฏกำรณ์ท่ีเรียกว่ำ "ยิ่งแจกคน
ยิ่งจนคนยิ่งเป็ นหนี้ " และ "ยิ่งแจกยิ่งจนประชำชนยิ่งอ่อนแอ"
"เพรำะควำมที่พรรคกำรเมืองบ้ำนเรำส่วนใหญ่เป็ นพรรคกำรเมือง
ที่มีเจ้ำของ เป็ นพรรคของคนส่วนน้อยนำยทุนผ้กขำด อภิสิทธิชน
ผ้้มีอิทธิพล นำยบ่อนนำยซ่อง พรรคเหล่ำนั้ นจึงไม่ใช่สถำบัน
ทำงกำรเมืองของประชำชน กล่ำวคือเป็ นพรรคเผด็จกำรรัฐสภำ
เมื่อพรรคเหล่ำนี ้ต้องกำรคะแนนเสียงจำกประชำชน เพื่อเข้ำไปถือ
อำำนำจและเอำประโยชน์จำกกำรถืออำำนำจอธิปไตย แต่เขำไม่มี
จุดยืนควำมเป็ นพรรคองประชำชน เขำจึงต้องปกปิ ดควำมต้องกำร
ที่แท้จริงของตนเองเอำไว้ และเสนออีกด้ำนหนึ่ งขึ้นมำ เพรำะ
ควำมเป็ นพรรคของคนส่วนน้อยเขำจึงปรำศจำคอุดมำกำร
ประชำธิปไตย จึงไม่สำมำรถประยุกต์นโยบำยประชำธิปไตยที่
สอดคล้องกับควำมต้องกำรที่แท้จริงของประเทศชำติประชำชนขึ้น
มำได้ ในกำรแก้ปัญหำชำตินำำประเทศชำติเปลี่ยนผ่ำนเข้ำส่้ยุคสมัย
และก้ำวไปส่้คำมเป็ นประเทศกำำลังพัฒนำ และประเทศที่พัฒนำ
แล้วแล้วนั้ น พรรคจะต้องเป็ นกองหน้ำของประชำชนในกำรชี้นำำ
อนำคตด้วยวิสัยทัศน์อันยอดเยี่ยม ด้วยอุมกำรที่เป็ นระบบคม
ชัด ในกำรนำำเสนอประโยชน์ร่วมกันของชนในชำติ และควำม
ก้ำวหน้ำพัฒนำไปอย่ำงทันยุคทันสมัยในสังคมโลก จึงจะสำมำรถมี
พลังเหนี่ ยวนำำดึงประชำชนเข้ำมำร่วมรับผิดชอบอนำคตของ
ประเทศร่วมกัน และเป็ นพลังร่วมผลักดันภำรกิจร่มกันของชำติให้
ไปส่้ควำมสำำเร็จได้ แต่พรรคกำรเมืองเหล่ำนนั้ นเป็ นพรรค
เผด็จกำรจึงไม่มีวิธีคิดแบบประชำธิปไตย จึงมีแต่กำรล่อลวง
ประชำชนด้วยผลประโยชน์เฉพำะหน้ำจับต้องได้ ง่ำย ๆ ชัดเจน
แต่ก่อผลเสียเป็ นภำระให้ประชำชนในระยะยำว
ระชำชนต้องอย่ำหนี กำรเมือง เพรำะกำรเมืองมันกำำลังไล่ล่ำ
ประชำชนอย่้ ประชำชนต้องเข้ำใจกำรเมือง ผิด ต้อง แก้ให้เป็ นถ้ก
ไม่แก้แล้วก็เท่ำกับว่ำประชำชนยอมรับในสิ่งที่ผิด มันเป็ นกำรเสีย
โอกำสอย่ำงใหญ่หลวงที่เกิดมำในแผ่นดินนี้ อย่ำงน่ำเกลียด ที่
ยอมรับอะไรก็ตำมที่มันผิด นั ่นแสดงว่ำประชำชนไม่มีควำมร้้ ถ้ำยัง
ไม่ยอมรับควำมจริงต้องแก้ไขให้ถ้กต้อง ก่อนสิ้นชำติ
กำรเมืองเป็ นหลักนำำ เศรษฐกิจเป็ นรำกฐำน สังคมเป็ นภำพสท้อ
นของกำรเมือง เศรษฐกิจ
นั กเลือกตั้ง ใช้อุบำยหลอกประชำชน สอนตั้งแต่เด็กๆในโรงเรียน
ให้เห็นว่ำเลือกตั้งคือประชำธิปไตย แต่ห้ำมยุ่งเกี่ยวกับกำรเมือง
เฮ้อ สงสำรประเทศไทย ชนชั้นปกครองของไทย ใช้กำรเลือกตั้ง
ชุบตัวให้สะอำด ต้องให้ควำมร้้กับประชำชนให้มำก ติดอำวุธควำม
คิด พิชิตศึก
ำรเลือกตั้งมีในทุกสังคม เลือกหัวหน้ำห้องเรียน หัวหน้ำกลุ่ม
หัวหน้ำองค์กร หัวหน้ำโจร กำรเลือกตั้ง จึงไม่ใช่เครื่องหมำยแห่ง
ประชำธิปไตย ในควำมจริง แค่เป็ นวิธีกำรหำคนเลวเท่ำนั้ น ใน
นิ ยำมของที่เมืองไทย ประชำชนอย่ำนิ่ งนอนใจกับภัยร้ำยอันนี้ เด็ด
ขำด เอำของที่ประชำชนควรได้กลับคืนมำส่้อ้อมอกประชำชน ด้วย
กำรจัดตั้งทำงควำมคิดในลัทธิประชำธิปไตย อย่ำงเร่งด่วนเลย และ
มำทำำลำยควำมเข้ำใจผิดให้พินำศ ก่อนที่ชำติจะพินำศแทนต่อไป
รัฐสภาไทยอุดมเต็มเปี่ ยมไปด้วย นายทุน นักเลือกตั้ง ผ้้ทรง
อิทธิพล นักเลงหัวไม้ ฯ จากทั่วทุกตารางนิ้ วของประเทศ เมื่อ
คิดได้เช่นนี้ ก็น่าจะร้้ในชะตากรรม ประเทศไทยแล้วนะ และ
ตอกย้้าด้วยการซื้อสิทธิซ ์ ้ ือเสียงเข้ามา มันก็เหมือนเป็ นการ
ตอกตรึงประชาชนด้วยตะป้ท่ีหน้าอก 3 ตัวยากที่จะหลุดพ้น
ไปได้ ประชาชนรักนักการเมือง ไม่เปลี่ยนแปลง ก็ต้องทน
กล้้ากลืนกันต่อไป สุดท้ายใครจะเป้ นฝ่ ายที่เสีสยหายมากกว่า
ถ้าไม่ใช่ประชาชนแล้วละก็ เท่าที่ดค ้ นไทยใจดีเกินเลยไป ใจดี
กับสิ่งที่ผิด ขาดเหตุผล และ จะท้าให้เป็ นการขุดหลุมฝั่ งตัว
เอง และ ประเทศชาติ ด้วยน้้ามือคนไทยในส่วนใหญ่เลย ขอ
ฟั นธง !!!
ในประเทศที่ปกครองด้วยระบอบเผด็จการรัฐสภานั้น คนส่วน
น้อยเจ้าของโครงสร้างเศรษฐกิจผ้กขาดจะท้าทุกอย่
างเพื่อรักษาระบอบเผด็จการเอาไว้เพื่อเอาอ้านาจมาใช้ใน
การ ปกป้ องการผ้กขาดทางเศรษฐกิจของพวกตนไว้ เพื่อ
สร้างความมั่งคั่งร้่ารวยไว้แต่พวกตน พวกเขาจะไม่แยแสต่อ
ชีวิตของประชาชนที่ต้องมาบาดเจ็บล้มตายจากการที่เขา
ล่อลวงมาเป็ นเครื่องมือทางการเมืองเพื่อรักษาอ้านาจให้พวก
ตน เขาหล่านั้นจะท้าทุกสิ่งเพื่อให้ได้มาซึ่งอ้านาจ และเพื่อ
ผ้กขาดผลระโยชน์ทางเศรษฐกิจให้อย่้ในมือพวกเขา ต่อไป
พวกเขาจะปุกปั่ นประชาชนให้เป็ น "ม็อบ" ก่อจราจล ท้ารัฐ
ประหารฉีกกฏหมายรัฐธรรมน้ญ ใช้กฎหมายรัฐธรรมนญ ใช้
ศาล ใช้กองทัพ แอบอ้างการเลืดตั้งมาหลอกประชาชน หรือ
ใช้แม้แต่การแอบอ้างพระมหากษัตริย์ เพื่อท้าลายศัตร้
ทางการเมือง เข่นฆ่าประชาชน เพื่อให้ได้อ้านาจและรักษาไว้
ซึ่งโครงสร้างการผ้กขาดทางเศรษฐกิจของพวกตนเอาไว้ให้
ยาวนานที่สุด การดิ้นรนเพื่อรักษาระบอบเผด็จการและรักษา
โครงสร้างเศรษฐกิจผ้กขาดที่ไม่สอดคล้องพ้นยุคพ้นยุคสมัย
เอาไว้น่ี เอง ที่เป็ นตัวท้าร้ายประชาชนประเทศชาติบ้านเมือง
เข่นฆ่าประชาชน และท้าลายสถาบัน

สติเป็ นเครื่องกำำจัดภัย ไม่มีสติไม่มีควำมเพียร ต้องมีสติจึงมีควำม

เพียร นี่ ฟัดมำพอแล้วนะ ไม่ใช่ไม่ฟัดนะกับกิเลส จนกระทัง่ กิเลส
หมอบเลย เห็นเดินซอมซ่อๆอย่ำงนี้ เป็ นอย่ำงไรภำยใน เรำอยำก
ถำมว่ำเป็ นอย่ำงไรของข้ำนะ เรำอยำกถำมว่ำอย่ำงนั้ นน่ะ หรือเดิน
กรรมฐำนโก้เก๋ มันสง่ำงำมอย่้ภำยใน ไปไหนมีสติเครื่องกำำจัดภัย
เรียกว่ำปลอดภัยตลอด เป็ นอย่ำงนั้ นแหละ นี่ ไม่คุยเฉยๆนะ เดิน
ไปนี้ ซอมซ่อๆ เหมือนไม่มีค่ำไม่มีรำคำนะ แต่หัวใจสง่ำงำมจ้ำอย่้
อย่ำงนะนั ่น มีสติเครื่องกำำกับ เรื่องอย่ำงนี้ ไม่ค่อยเจอง่ำยๆนะ
ส่วนเขำก็ไม่ค่อยร้้เรื่องร้้รำว เรื่องฟำดกิเลสหมอบรำบ ไปที่ไหนก็
สง่ำงำม คนเขำก็ไม่ค่อยร้้เรื่อง เขำจะไปร้้เหรอ พระพุทธเจ้ำตรัสร้้
กระเทือนโลกมำนำนเท่ำไรเขำก็ไม่สนใจ ก็คงต้องปล่อยนะ นี่ ก็ว่ำ
กันว่ำไม่ทัน ท่ำนเคยฆ่ำกิเลสมำแล้ว กิเลสหมอบรำบก็ทำำมำแล้ว
กรรมฐำนไม่มีค่ำเพรำะทำำตัวไม่มีค่ำ ถ้ำทำำตัวให้มีค่ำไปที่ไหนก็สง่ำ
งำม ไม่มีอะไรเกินกรรมฐำนนะ เทวบุตร เทวดำ อินทร์พรหมแห่
รอบ อนุ โมทนำสำธุกำรด้วย พระกรรมฐำนที่ทรงธรรมภำยในสง่ำ
งำม เทวบุตรเทวดำอินทร์พรหมแห่ตำม แต่ท่ำนไม่พ้ด พ้ดแล้ว
เขำจะว่ำบ้ำ เขำเป็ นบ้ำ พ้ดแล้วเขำจะว่ำท่ำนเป็ นบ้ำ หลวงตำพระ
มหำบัว ญำณสัมปั นโน เทศน์ท่ีกุฏิหลวงตำ ณ วัดป่ ำบ้ำนตำดให้
คณะแพทย์ท่ีรก
ั ษำองค์ท่ำน ๔ ธันวำคม ๒๕๕๓(เย็น)
พลังคุณงำมควำมดีท้ ังหลำยก็เหมือนสำยนำ้ำ เริม
่ ต้นจำกค้ คลอง
มำส่้ลำำธำรเล็กใหญ่ ไหลรวมกันจนกลำยเป็ นแม่น้ ำำหลำยสำขำ ส่้
มหำสมุทรผืนมหึมำ ถึงเวลำแล้ว...ที่พลังคุณงำมควำมดีจะไหลมำ
รวมกันดุจสำยนำ้ำ รวมพลังอันยิ่งใหญ่หล่อหลอมพลังคุณงำมควำม
ดีไว้ด้วยกัน...เพื่อเป็ นพลังแผ่นดินเปลี่ยนแปลงประเทศไทยได้
“ Someone .. ใครสักคน ” ▫ บำงครั้ง เรำอำจจะเจอคนที่เข้ำมำหำ
เรำ ▫ Sometimes.. We maybe meet someone to come our life. ▫
แล้วมำระบำย ควำมทุกข์ท่ีมีให้เรำฟั ง ▫ And revealed the
feelings in of heart. Suffering at that time. .. so, we listen. ▫ เค้ำ
ไม่ได้ต้องกำรให้เรำช่วยแก้ไข ▫ They don't want us to solve. ▫
แต่ต้องกำร " คนที่เข้ำใจและยอมรับฟั ง " ▫ But need "someone
who understood and agree to listen." . . by พระอภิชัช ธมฺมโชโต
Photo© stelzlfamily.com ▬ »□« ▬
ชีวิตของเรำทั้งหลำยนั้ นมันไหลไปตำมกระแสแห่งควำมอยำกคือ
ตัณหำ มันจึงดิ้นรนวุ่นวำยเป็ นทุกข์ทรมำนเพรำะว่ำเรำ ไม่มีสติมำ
กันกระแสแห่งตัณหำ คือ ควำมอยำกเรำมำปฏิบัติ วิปัสสนำกัมมัฏ
ฐำนจุดมุ่งหมำยก็เพื่อที่จะชำำระจิตใจของเรำให้บริสุทธิ์ ให้สะอำด
หรือมำปิ ดกั้นเสียซึ่งกระแสแห่งตัณหำ คือ ควำมอยำกจำำเป็ นที่จะ
ต้องปล้กสติ สร้ำงสติข้ ึนให้แก่กล้ำ จึงจะสำมำรถปิ ดกั้นเสีย ซึ่ง
กระแสแห่งตัณหำได้ คร้บำพรหมำ พรหมจักโก วัดพระพุทธบำท
ตำกผ้ำ อ.ป่ ำซำง จ.ลำำพ้น
"ผ้้ใดทำำลำยแผ่นดิน ขำยแผ่นดิน ขำยชำติ รับเงินต่ำงชำติมำเพื่อ
ทำำลำยชื่อเสียงและ/หรือ บุคคลผ้้เสียสละทำำงำนเพื่อชำติ เพื่อ
ศำสนำ....ขอพระสยำมเทวำธิรำชดลบันดำลให้คนเหล่ำนั้ นได้มีดวง
ตำเห็นธรรมสำำนึ กผิด หำกจำำต้องได้รบ
ั ผลแห่งกรรมนั้ น ขอให้
พวกเขำตั้งจิตขอขมำกรรมแก่ผ้ท่ีพวกเขำได้ลงมือทำำร้ำย เพื่อผ่อน
โทษจำกหนั กให้เป็ นเบำ เปลี่ยนจำกกรรมหนั กให้เป็ นกรรม
เบำ.....ขอให้พระสยำมเทวำธิรำชคุ้มครอง ปกป้ องผ้้บริสุทธิใ์ ห้พ้น
จำกมลทินทั้งปวงด้วยเทอญ"
ขอประกำศตัวเป็ นปฏิปักษ์กับขบวนกำรคนขำยชำติ ไม่ว่ำ
จะเป็ นมำรน้อย หรือมำรใหญ่ จะสวยจะหล่อไม่สำำคัญ ขอ
ให้แรงอธิษฐำนนี้ ปรำกฎเร็วพลัน ขอให้พลังพระพุทธเจ้ำ
ทุกพระองค์ พระมหำโพธิสัตว์เจ้ำทุกพระองค์ พระโพธิสัตว์
เจ้ำทุกพระองค์ พระอรหันต์เจ้ำทุกพระองค์ ทวยเทพเทวำ
ได้รก
ั ษำคนดีคุ้มกันภัย ให้สมุนมำรน้อยใหญ่พ่ำยแพ้ต่อ
กิเลสของตนเอง ยอมจำำนนในที่สุด
กำลียักขินีวัตถุ ธรรมบท...เรื่องนำงยักษ์ช่ ือกำลี พระพุทธเจ้ำ ตรัส
พระคำถำนี้ แก่นำงยักษ์ช่ ือกำลีและหญิงคนหนึ่ ง ดังนี้ พระพุทธเจ้ำ
ตรัสพระคำถำภำษิตว่ำ เพรำะว่ำในกำลไหนๆ เวรทั้งหลำยในโลกนี้
ย่อมไม่สงบระงับด้วยเวรแต่เวรทั้งหลำยย่อมสงบระงับด้วยกำรไม่
จองเวร เรื่อ งกำรจองเวรแบบข้ำมภพข้ำมชำติมำหลำยชำติโดยเริม
่
จำกชำติแรก สำมีและภรรยำค่้หนึ่ ง ภรรยำไม่มีล้กให้สำมีไว้สืบ
สกุล จึงหำหญิงมำเป็ นภรรยำอีกคน เพื่อมีล้กชำยให้สำมี ต่อมำ
หญิงใหม่น้ ี ก็ต้ ังท้อง และภรรยำเก่ำเกิดอิจฉำด้วย เกรงว่ำตัวเอง
อำจกลำยเป็ นทำสีทำำงำนแทน จึงให้ยำแท้งล้ก เหตุกำรณ์เป็ นเช่น
นี้ จนกระทัง่ ถึง 2 ท้อง พอท้องที่ ๓ ภรรยำใหม่ปกปิ ดเรื่องท้อง ไม่
บอกให้ใครทรำบ จนท้องใหญ่ ภรรยำเก่ำสังเกตด้เห็นท้องโตจึงร้้
และก็ไม่วำยที่ภรรยำใจร้ำยคนนี้ แอบผสมยำให้กินอีกครั้ง จน
ภรรยำใหม่และล้กตำยพร้อมกัน ควำมแค้นจึงมีแก่ภรรยำใหม่
เพรำะตัวเองก็ตำยและล้กก็ตำมถึง 3 ท้อง ภรรยำใหม่เมื่อครำวสิ้น
ชีวิตลง ได้ต้ ังปรำรถนำจะแก้แค้นคืน จึงอธิษฐำนเกิดเป็ นนำง
ยักษิณี เพื่อจะได้มีโอกำสกินทำรกของนำงผ้้ใจร้ำยบ้ำง ชำติต่อมำ
ภรรยำใหม่ เมื่อตำยแล้วไปเกิดเป็ นแม่แมวในเรือนนั้ นเอง ส่วน
ภรรยำใจร้ำย เมื่อตำยแล้วไปเกิดเป็ นแม่ไก่ พอแม่ไก่ ตกฟองไข่
หลำยฟอง แม่แมวก็มำกินฟองไก่เสีย 2-3 ครั้ง แม่ไก่ มำเกิดเป็ น
แม่เสือเหลือง ส่วนแม่แมว มำเกิดเป็ นแม่เนื้ อ เวลำแม่เนื้ อนั้ น
คลอดล้กแล้ว แม่เสือเหลืองก็มำกินล้กๆ ของแม่เนื้ อ กินเสียถึง 3
ครั้ง ชำติต่อมำ แม่เนื้ อ เกิดไปเป็ นนำงยักษิณี แม่เสื้ อเหลืองเกิด
ไปเป็ น กุลธิดำ (หญิงสำมีตระก้ล) ครั้นนำงกุลธิดำ เมื่อคลอดล้ก ก็
จะถ้กนำงยักษิณีตำมเคี้ยวกินถึง ๒ คน จนกระทัง่ ล้กคนที่ ๓ เมื่อ
นำงคลอดล้กแล้ว นำงยักษิณีก็ไล่ล่ำตำมจะจับกินอีก นำงกุลธิดำ
หอบล้กน้อยวิ่งหนี นำงระลึกถึงพระพุทธเจ้ำได้ มีเพียงพระพุทธ
องค์เท่ำนั้ นที่จะช่วยเหลือได้ จึงหนี มุ่งเข้ำไปส่้มหำวิหำร ซึ่งพระ
ศำสดำกำำลังทรงแสดงธรรมอย่้ นำงกุลธิดำวำงบุตรนอนลงเคียง
หลังพระบำท แล้วกรำบล้กว่ำ บุตรคนนี้ ข้ำพระองค์ถวำยแด่
พระองค์แล้ว ขอพระองค์ประทำนชีวิตแก่บุตรข้ำพระองค์เถิด ข้ำง
ฝ่ ำยนำงยักษ์ ตำมมำแต่ไม่สำมำรถเข้ำมหำวิหำรได้ เนื่ องจำก
สุมนเทพ เทพผ้้รก
ั ษำซุ้มประต้ ไม่ยอมให้เข้ำจนกระทัง่ พระบรม
ศำสดำทรงอนุ ญำต พระพุทธเจ้ำตรัสสอนและเตือนสติแก่นำงยักษ์
เพื่อไม่ให้จองเวรกันอีก เวรย่อมระงับด้วยกำรไม่จองเวร จบพระ
คำถำ นำงยักษิณีน้ ั น ตั้งอย่้ในพระโสดำปั ตติผลแล้ว นำงยักษ์จึงไม่
ทำำอันตรำยบุตรของนำงกุลธิดำ และเมื่อตั้งอย่้ในพระโสดำปั ตติผล
แล้ว ย่อมไม่ฆ่ำสัตว์กินเป็ นอำหำร พระบรมศำสดำ จึงให้นำง
กุลธิดำ เลี้ยงด้แลนำงยักษิณี ต่อไป ซึ่งในกำลนั้ น นำงยักษิณีก็ได้
ตอบแทนคุณให้แก่นำงกุลธิดำ โดยพยำกรณ์ฝนมำกฝนน้อยให้
เพื่อกำรทำำนำของนำงกุลธิดำ จะได้เจริญงอกงำมไม่เสียหำย จน
นำงกุลธิดำ มีข้ำวกล้ำสมบ้รณ์เต็มไปหมด ข้ำวไม่เสียหำย ชำวบ้ำน
มำสอบถำม นำงกุลธิดำจึงแนะให้ชำวเมืองเหล่ำนั้ นไปด้แลเลี้ยง
นำงยักษ์บ้ำง ดังนั้ นชำวเมืองจึงพำกันทำำสักกำระแก่นำงยักษ์ ซึ่ง
นำงยักษ์ก็ใจดี ด้แลช่วยชำวเมืองเป็ นอันดี ในกำลต่อมำ นำงยักษ์
นั้ นเริม
่ ตั้งสลำกภัต ซึ่งนั บเป็ นประเพณี ท่ีชำวพุทธ ก็ยังถวำยอย่้
จนถึงปั จจุบันนี้
ธรรมะก่อนนอน 15 นำที กลำงคืนเป็ นควัน นี้ หมำยควำมว่ำ
ธรรมชำติของควันที่มันเกิดจำกไฟที่สุมขอน ฤด้น้ ี เป็ นฤด้ท่ีชำวนำ
กำำลังเผำนำกัน บำงทีก็เผำป่ ำ เรำจะพบว่ำ ขอนไม้ท่ีชำวนำโค่นลง
มำแล้วก็ ถ้กเผำนำกัน บำงทีก็ เผำป่ ำ เรำจะพบว่ำ ขอนไม้ท่ี
ชำวนำโค่นลงมำแล้วก็ถ้กไฟเผำนั้ น ตอนกลำงคืนมันจะคุกรุ่นอย่้
ตลอดเวลำ ที่ใดมีควันปรำกฏเกิดขึ้น ก็แสดงให้เห็นว่ำ ที่นั่นจะ
ต้องมีไฟ คำำว่ำ กลำงคืนเป็ นควันนี้ ท่ำนไม่ใช่ หมำยถึงไฟมำลุก
ขึ้น ไม่ใช่ หมำยถึง ไฟภำยนอกที่ไหม้ไม้หรอก แต่ท่ำน หมำยถึง
ไฟ คือ กิเลส มันเผำรนจิตใจของเรำให้เร่ำร้อนอย่้ตลอดเวลำ คือ
ตอนนอนนี้ ก็ อดที่จะคิดคุกรุ่นถึงเรื่องต่ำงๆ สำระพัดอย่ำงไม่ได้
เช่น อำจจะคิดว่ำ เมื่อเช้ำนี้ เรำทำำอะไรไปบ้ำงอะไรต่ำงๆ สำรพัด
อำจจะคิดว่ำ เมื่อเช้ำนี้ เรำทำำอะไรไปบ้ำงอะไรต่ำงๆ สำระพัดอำจจะ
คิดถึงเรื่องรำวต่ำงๆ ตั้งแต่ในอดีต แล้วก็คิดถึงเรื่องอนำคต ตั้งแต่
พรุ่งนี้ เป็ นต้นไป ว่ำเรำจะต้องไปทำำอะไรมีกิจมีหน้ำที่ๆ เรำจะต้อง
ปฏิบัติอย่ำงไร เอำมำคิดตอนที่ก่อนเรำจะนอนได้อย่ำงไร บำงคน
คิดเกือบสว่ำงก็มี ลักษณะของจิตที่คิดอย่ำงนี้ เป็ นลักษณะของจิต
ที่เป็ นอกุศลเป็ นเหตุทำำให้จิตเกิดควำมเร่ำร้อนขึ้น คุกรุ่นอย่้ในใน
เสมอ เหมือนกับไฟที่ทำำให้เกิดควันแต่ว่ำต่ำงกันตรงที่ไฟที่เผำรน
จิตใจของเรำอย่้น่ี น่ะ เป็ นกิเลสอำจจะเป็ นควำมโลภ อำจจะเป็ น
ควำมโกรธ อำจจะเป็ นควำมหลง หรือควำมริษยำพยำบำทอะไร
ต่ำงๆ ก็ ได้ แต่ว่ำ เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ทำำให้จิตใจที่หมกมุ่นครุ่นคิด
อย่้ เหมือนกับควันที่มันคุกรุ่นอย่้ตลอดเวลำ ที่ว่ำ กลำงวันเป็ นไฟ
นั้ น คือกลำงวัน พอร่งุ ขึ้นเช้ำ ชีวิตของคนเรำก็ต้องกระเสือก
กระสนดิ้นรนกันไม่ส้ ินสุดเรำอย่้น่ิ งไม่ได้แล้ว จะต้องดิ้นรนในกำร
ทำำมำหำกิน ประกอบกิจกำรงำนต่ำงๆ สำรพัดอย่ำงที่เรำจะต้อง
กระทำำ ระหว่ำงที่เรำดิ้นรนขวนขวำยกันอย่้น้ ี เหมือนกับมีไฟมันมำ
เผำเรำอย่้ ถ้ำหำกว่ำเรำจะนั ่งเก้ำอี้ ก็เหมือนกับมีไฟมำเผำรนเก้ำอี้
ที่เรำนั ่งให้เกิดควำมเร่ำร้อนนั ่งไม่ติดที่ จะต้องลุกพลุกพล่ำนไปมำ
วิ่งไปมำทำงโน้นวิ่งมำทำงนี้ อย่ำงนี้ เรียกว่ำ กลำงวันเป็ นไฟ
เหมือนกับไฟมำเผำรนเรำ มิให้เรำนี้ นั ่งอย่ำงสงบหรือว่ำเกิดควำม
เยือกเย็นขึ้น ชีวิตปุถุชนธรรมดำ ที่เป็ นอย่้ในโลกปั จจุบันมักจะ
เป็ นอย่ำงนี้ แหล่ะ อย่้ในฐำนะที่กลำงคืนเป็ นควันกลำงวันเป็ นไฟ
เกิดควำมดิ้นรนขวนขวำยกันอย่้ไม่ส้ ินสุด ถ้ำหำกว่ำเรำไม่ร้จัก
ปรับปรุงชีวิตของเรำให้เข้ำจังหวะ หรือกำรจักควรและไม่ควรแล้ว
บำงทีตลอดชีวิตนี่ ก็หำควำมสุขไม่ได้เหมือนกัน ธรรมดำก่อนนอน
นี้ แม้ว่ำจิตนี้ จะต้องนึ กถึงสิ่งใดก็ตำม เรำควรจะนึ กถึงสิ่งที่เป็ น
กุศลนั้ น เป็ นเหตุทำำให้จิตใจของเรำนี้ เกิดควำมเยือกเย็นลง ไม่
เร่ำร้อนดังที่ได้กล่ำวมำ ถ้ำหำกว่ำเรำไม่คิดถึงเรื่องกุศลแล้ว จิตใจ
ก้อำจจะเกิดควำมเร่ำร้อน เกิดควำมเศร้ำหมองขึ้นก็ได้ เพรำะ
ฉะนั้ น ก่อนนอนคืนนี้ แม้ควำมร้้สึกนึ กคิด จะประดังเข้ำมำส่้ควำม
นึ กคิด ของเรำมำกมำย สักเพียงใดก็ตำม เรำต้องกำำจัดออกไปว่ำ
เวลำนี้ เป็ นเวลำที่เรำจะต้องทำำใจของเรำให้เป็ นสุข เรำจะหลับ
อย่ำงคนที่มีสติ เพื่อตื่นขึ้นอย่ำงคนทีมีสติต่อไป กำรที่หลับอย่ำงมี
สติก็คือ ใช้สติระลึกนึ กถึงคุณงำมควำมดีบุญกุศลที่เรำท่ำนทั้งหลำย
ได้ประกอบมำวันนี้ ถ้ำเป็ นจำคำนุ สติ นึ กถึงทำนที่พวกเรำบริจำค
นึ กถึงคุณงำมควำมดีท่ีพวกเรำได้ทำำ แม้แต่นิดหนึ่ งซึ่งอำจจะเป็ น
ควำมดีในครอบครัวในเพื่อนบ้ำน ในหน้ำที่กำรงำน ที่พวกเรำได้
กระทำำอย่้หรือในศำสนำ ในประเทศชำติ พวกเรำก็นึกถึงควำมดีท่ี
เรำทำำไว้ ให้เรำหลับเป็ นสุขโดยทัว่ กัน อันนี้ เป็ นสิ่งที่ควรนึ กควรคิด
แล้ว พวกเรำจะมีควำมร้้สึกว่ำแม้เรำจะหลับแม้แต่เรำจะตื่น พวก
เรำก็จะเยือกเย็นใจได้ มีควำมสุขใจได้แม้ชัว่ ขณะหนึ่ ง
รรมะก่อนนอนนะคะ : หลวงป่ ้เทสก์ เทสรังสี ค่ะ "...ควำมรักก็ดี
ควำมชังก็ดี ควำมโกรธควำมเกลียดอะไรต่ำง ๆ หมดทุกอย่ำงนั้ น
เรียกว่ำ "กิเลส" เรำต้องกำรละกิเลส ภำวนำทำำสมำธิก็ต้องกำรละ
กิเลสนั ่นแหละ ไกลแสนไกลไปฟั งเทศน์ฟังธรรม ไปหำคร้บำ
อำจำรย์ ไปที่ไหนก็ไปเถอะ ละกิเลสที่ใจนี่ ได้แล้วเป็ นพอ ถ้ำละไม่
ได้ก็เท่ำเดิมนั ่นแหละ ไปไกลเท่ำไหร่ก็ไปเถอะ มันยำก เรื่องกิเลส
ของคน มันมีแทบทุกคนนั ่นแหละ ถ้ำเรำชำำระกิเลสแล้ว ก็สบำย
ถ้ำไม่ชำำระก็เดือดร้อนวุ่นวำยอย่้ตลอดเวลำ..." Good Night Na
Kaa (-_-)zzzZZZZZ หลับก็มีควำมสุข ตื่นก็พบกับควำมสุขกันทุก
คนทุกท่ำนค่ะ บ๊ำย บำย นะคะ
มีหลายต่อหลายคนที่มักถามเราว่า ท้าไมถึงมาสนใจธรรมะ...
เราเชื่อว่าทุกคนต่างแสวงหาบางสิ่งบางอย่างอย่้ แต่ไม่ร้ว่าจะ
มีใครบ้างที่เดินหาและหาๆได้ส้าเร็จ
เราเป็ นคนหนึ่ งที่ชอบตั้งค้าถาม และตั้งเงื่อนไขให้กับตัว
เอง...เราเกิดมาท้าไม และเพราะอะไร ท้าไม มีชีวิตอย่้ต่อไป
เพื่ออะไร
ตั้งแต่จ้าความได้ค้าถามเหล่านี้ ก็วนเวียนเข้ามาในความคิด
อย่้เสมอ
จนกระทั่งมีเหตุการณ์ท่ก ี ระทบกระเทือนจิตใจ ในช่วงเวลา
ใกล้เคียงกันจนท้าให้เรา ไม่อยากมีชีวิตอย่้ในโลกนี้ อีกต่อไป
แล้ว"...
คือ เจ้าเหมียวที่บ้านได้เสียชีวิตลง โดยที่ฉน ั ไม่สามารถช่วย
ชีวิตมันได้ ทั้งๆที่พ่อของฉันก็เป็ นสัตวแพทย์ ??
เหตุการณ์เกิดขึ้นเหมือนฝั นร้าย..เมื่อเย็นเราให้อาหารเจ้า
เหมียวน้อยไป พอถึงยามค้่าเจ้าเหมียวหิว มันเลยจับหน้กิน
เป็ นเรื่องธรรมดาที่สต ั ว์ต้องล่าสัตว์เป็ นอาหารเพื่อความอย่้
รอด
แต่ในบ้านของฉันเลี้ยงเจ้าหมาไว้ด้วย แต่จะแบ่งเขตุกันไว้ เจ้า
หมาอย่้ฝ่ั งโรงรถ เป็ นเวลาใกล้สว่างแล้วเกือบตี 5 ฉันได้ยิน
เสียงแมวร้องในฝั่ งโรงรถ จากอาการงัวเงียก็สะดุ้งตื่นขึ้น!
วิ่งเข้าไปในฝั่ งนั้น ภาพที่ปรากฏเห็นคือ...เจ้าเหมียวแมวที่รัก
ของฉันถ้กคาบคาปากเจ้าหมา ท้องเจ้าเหมียวอาบไปด้วย
เลือด แผลเหวอ แต่ยังมีลมหายใจอย่้ ฉันน้าไม้กวาดวิ่งไล่เจ้า
หมาจนมันยอมปล่อยแมวของฉัน

แมวของฉันเป็ นพันธ์วิเชียรมาศ แต่ไม่มีร้ปเลยน้ามาประกอบ

ฉันน้าผ้ามาค่อยอุ่มมันมาในบ้าน ลมหายใจมันด้จะเบาบาง
มันมองตาของฉันเหมือนพยายามบอกว่ามันยังไม่อยากตาย
ฉันรีบวิ่งไปปลุกพ่อให้ต่ ืน
พ่อรีบมาด้อาการให้ แต่แล้วพ่อกลับส่ายหน้าพร้อมกับบอก
เราว่ามันสายไปแล้ว เจ้าเหมียวตาค้าง ลิน ้ ออกมานอกปาก
เราบอกพ่อว่าหัวใจมันยังเต้นอย่้ เรารบเร้าให้พ่อช่วยชีวิตเจ้า
เหมียว
แต่พ่อบอกว่าไม่ใช่หัวใจที่เต้น แต่เป็ นกล้ามเนื้ อที่กระตุก เจ้า
เหมียวได้จากฉันไปเสียแล้ว ฉันได้มองด้มันสักพัก และกลับ
เข้าบ้าน ไปสงบสติ อารมณ์

เวลาผ่านไปสักพักหนึ่ ง ฉันเตรียมฝั งศพให้เจ้าเหมียว ฉันเดิน

ออกมานอกบ้าน ไม่น่าเชื่อว่าเวลาผ่านไปไม่นานนักสภาพศพ
เจ้าเหมียวที่เป็ นที่รักของฉันเปลี่ยนสภาพไป
มีกลิ่นเหม็น มดและแมลง หนอน เริ่มมาตอมเยอะขึ้นๆ กลิ่น
ของศพตลบอบอวนไปหมดท้าให้ฉน ั มึนหัว จะอาเจียน ฉัน
เหมือนคนบ้า พยามปั ดกวาดมันออกไป ฉันก็ได้แต่ล้บหัวเจ้า
เหมียว ตัวเจ้าเหมียวเย็นและเริ่มแข็ง นัยตาของมันเปิ ดกว้าง
จ้องมองฉัน
ฉันพยามล้บหนังตาให้ปิดลง แต่ก็ปิดไม่ได้มากเพราะศพเริ่ม
แข็งแล้ว น้้าตาของฉันไหลออกมาเป็ นสายไม่มีหยุด และฉัน
บรรจงขุดดินและน้าร่างไร้วิญญาณอันเป็ นที่รักของฉันฝั ง
กลบลง ฉันพยามกลั้นน้้าตาไว้ไม่อยากให้ใครเห็น
มันเป็ นความเศร้าใจ ตกใจและความแค้น ที่ไม่อาจช่วยเจ้า
เหมียวได้....

เวลาได้ผ่านไปสักพักใหญ่ ฉันเริ่มปรับอารมณ์ได้ สติเริ่มกลับ

เข้ามา บังเอิญเดินไปที่โรงรถ เริ่มล้าดับเหตุการณ์ท้ังหมดได้
ว่า"มันคงเป็ นไปตามธรรมชาติ ฉันเห็นศพหน้ ที่แมววิ่งไล่มา
จนถึงโรงรถ เจ้าหมากัดเจ้าเหมียวของฉัน..."
ที่มีความร้้สกึ สะเทือนใจมากๆขนาดนั้นเพราะว่า เราเอง
เหมือนเป็ นเด็กเก็บกด ไม่ชอบคุยกับใคร มีโลกส่วนตัวส้ง มี
อะไรก็มักจะคุยกับเจ้าเหมียว เมื่อเจ้าเหมียวจากไปก็เท่ากับ
ฉันส้ญเสียทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต
คิดจะฆ่าตัวตายอย่้บ่อยๆ...เวลาผ่านไปอีกไม่นานยายของฉัน
ก็เสียชีวิตลงด้วยโรคชรา ยายอายุมากแล้ว ฉันเสียใจแต่
ตั้งแต่แมวที่เป็ นที่รักเสียชีวิตลงใจฉันก็ล่องลอย
เวลาผ่านไปอีกไม่ก่ีเดือนครบ 100 วันที่ยายเสียชีวิตลง คุณ
ลุงก็เสียชีวิตลงอีก ซึ่งในปี นั้นที่บ้านของฉันได้มีพิธีศพหลาย
ครั้ง และต้องวนเวียนเข้าออกวัดบ่อยๆ
เหตุการณ์ต่างๆ เหมือนบีบให้ฉน ั ต้องเผชิญหน้ากับความเป็ น
จริงต่างๆ...การส้ญเสีย การจากลา การผิดหวัง
โดยที่ฉนั ไม่คาดคิดมาก่อน ในช่วงนั้นฉันเรียนม.ปลายด้วย
ผลการเรียนก็ไม่ดี ร้ต ้ ัวเองว่าไม่ชอบแต่ก็ต้องเรียนสายวิทย์-
คณิต ฉันอย่้ห้องที่มีแต่เด็กเก่งอาจเรียกว่าห้อง king ก็ได้
(อ่านต่อบทความต่อไปตามลิ้งค่ะ ถ้าเข้าไม่ได้ให้ลองเข้ามาด้
ที่บันทึกถัดไป ขอบคุณค่ะ)
หลายคนทีม ่ ักถามว่า ทำาไมถึงสนใจธรรมะ(2)

ปรัชญำผ้ำขี้ร้ วิ
ผ้ำขี้ร้ วิ ยอมสกปรกเพื่อให้สิ่งอื่นสะอำด
เสน่หข
์ องคนอย่้ท่ย
ี อมลำำบำกเพื่อให้ผ้อ่ ืนเป็ นสุข พ่อแม่ยอม
เหนื่ อยเพื่อให้ล้กหลำนอย่้สข
ุ สบำย
ควำมสุขแท้ของคนคือกำรได้ยืนแอบยิ้ม อย่้เบื้ องหลังควำมสำำเร็จ
ของผ้้อ่ ืน

ผ้ำขี้ร้ วิ ด้ดซับควำมสกปรกได้ แต่ก็สลัดควำมสกปรกออกจำกตัวได้

ตลอดเวลำ
เสน่หข
์ องคนอย่้ท่รี ้ตัวเองว่ำสกปรก ถึงเวลำต้องชำำระล้ำงแล้ว มิใช่
อมควำมสกปรกไว้แล้ว แกล้งบอกว่ำตนเองสะอำด

ผ้ำขี้ร้ วิ เป็ นผ้ำที่สะอำดที่สุด ในขณะที่คนมองว่ำสกปรกที่สุด

เหมือนคนที่ฝึกหัดขัดเกลำตนเอง ร้้จักถ่อมตนและอ่อนโยน ไม่
โอหังอวดดีให้เป็ นที่รงั เกียจหมัน
่ ไส้ของคนอื่น
เขำจะเป็ นคนที่มีคุณค่ำ ไม่ว่ำจะมำจำกสกุลใด กำรศึกษำมำกหรือ
น้อยก็ตำม
เป็ นผ้้ใฝ่ ร้้แต่ไม่อวดดี เหมือนผ้ำขี้ร้ วิ ห่อทอง

ผ้ำขี้ร้ วิ ถึงจะเป็ นผ้ำไม่มีรำคำ แต่มีคุณค่ำยิ่งใหญ่ได้

เหมือนคนที่พยำยำมทำำตนให้มีคุณค่ำ ด้วยกำรทำำงำนมิใช่ด้วยกำร
ประจบ
ทำำตนให้มีประโยชน์ ให้มีค่ำ ไม่ใช่งอมืองอเท้ำ น้อยเนื้ อตำ่ำใจใน
วำสนำชะตำชีวิต
ต้องสร้ำงกำำลังใจให้ตนเองอย่ำรอคอยจำกคนอื่น

ผ้ำขี้ร้ วิ ไม่เกี่ยงงอนว่ำจะถ้กใช้เช็ดถ้อะไร
เหมือนคนที่ยอมตัวอำสำทำำงำนที่ได้รบ
ั มอบหมำย โดยไม่ปริปำก
บ่น
ร้้จักอำสำคน อำสำทำำงำน ต้องตั้งใจทำำงำนโดยไม่เกี่ยงงอน ไม่ว่ำ
จะเป็ นงำนใด ๆ ก็ตำม
คนที่ตกงำนเพรำะไม่ยอมทำำงำน

ผ้ำขี้ร้ วิ ยอมให้ถ้กใช้งำนในที่สกปรกที่สุด
เหมือนคนที่ยอมทำำในสิ่งที่คนทั้งหลำยรังเกียจ ที่เขำเห็นว่ำเป็ น
งำนชั้นตำ่ำ
แต่ก็ต้ ังใจทำำให้เป็ นของมีค่ำขึ้นมำได้ หรือยินดีในกำรบริกำร
เหมือนคนที่อ่ิมเอิบเมื่อได้บริกำรรับใช้คนอื่น รับใช้สงั คม
ดีใจเมื่อคนยินดีมำใช้บริกำรควำมร้้ ควำมสำมำรถของตน
และยินดีท่ีได้เสนอตัวเข้ำไปบริกำรมำกกว่ำเข้ำไปบริหำร

ผ้ำขี้ร้ วิ พอใจที่ได้อย่้เบื้ องหลังควำมสะอำด

เหมือนคนควรพอใจที่ได้อย่้เบื้ องหลัง ควำมสำำเร็จของคนอื่น
ต้องมีควำมพอใจที่จะทำำงำนปิ ดทองหลังพระ เป็ นนำยอินหรือนำง
อิน
ผ้้ปิดทองหลังพระ มีควำมสุขและภ้มิใจที่ได้มอบควำมสำำเร็จให้คน
อื่น
มีมำกที่ผ้น้อยบำงคน ทำำงำนแล้วทำำให้ผ้ใหญ่เล็กลง ขณะที่ตัวเอง
โตขึ้น

ผ้ำขี้ร้ วิ ทนทำนต่อกำรขัดถ้ซักล้ำงไม่เปรำะบำง
เหมือนคนที่มีควำมอดทน ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคปั ญหำ แม้จะ
เหน็ดเหนื่ อยเพียงใดก็อดทนได้
เพื่อให้สำำเร็จ ประโยชน์สข
ุ แก่ผ้อ่ ืน มีจิตใจหนั กแน่นไม่เปรำะบำง
หักง่ำย
คือไม่เป็ นคนทุกข์ง่ำยใจเบำ แต่น่ิ งและหนั กแน่นคงดุจแผ่นดิน

ผ้ำขี้ร้ วิ แม้จะถ้กมองว่ำเป็ นผ้ำขี้ร้ วิ แต่ไม่ทำำตัวให้ข้ ีเหร่

เหมือนคนที่ร้ตัวเองว่ำ กำำลังถ้กึนปรำมำสสบประมำท จะต้องตั้งใจ
เอำชนะอุปสรรค ครั้งนั้ นให้ได้
ไม่พ่ำยแพ้ต่อคำำปรำมำสของผ้้อ่ ืน ร้้ตัวตลอดเวลำว่ำกำำลังทำำอะไร
และมีกำำลังใจในสิ่งนั้ น
มองเห็นคุณค่ำจำกสิ่งที่คนทั้งหลำยมองว่ำไร้ค่ำ เมื่อมีปัญหำให้หัด
มองสองด้ำนเสมอ
ผ้ำขี้ร้ วิ มีเสน่ห์เพรำะยอมสัมผัสกับสิ่งสกปรก

ชีวิตของคนเรำก็เช่นกัน หำกทนควำมทุกข์ยำกลำำบำก
ยอมสัมผัสกับงำนที่ตำ่ำต้อยได้ก็จะมีเสน่ห์ และมีควำมหมำย
ทุกคนจึงควรพำกเพียรพยำยำมสร้ำงเสน่ห์ให้กับชีวิต
อย่ำง ที่ผ้ำขี้ร้ วิ สร้ำงเสน่ห์ให้กับตนเอง นพดลที่เขำจับ ปิ ดปำก
เรื่องต้มประชำชน นี่
1.ให้เพิกถอนกำรกระทำำของนำยนพดล ปั ทมะ รัฐมนตรีว่ำกำร
กระทรวงกำรต่ำงประเทศที่เสนอร่ำงคำำแถลงกำรณ์ร่วม ฯ ต่อคณะ
รัฐมนตรีเพื่อพิจำรณำและมีมติคณะรัฐมนตรีเห็นชอบ
2.เพิกถอนมติคณะรัฐมนตรีวันที่ 17 มิถุนำยน 2551 ที่มีมติเห็น
ชอบร่ำงคำำแถลงกำรณ์ร่วม ฯ โดย...มอบหมำยให้นำยนพดล
ปั ทมะ รัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงกำรต่ำงประเทศเป็ นผ้้ลงนำมใน
แถลงกำรณ์ร่วม ฯ
3.ให้เพิกถอนกำรลงนำมในคำำแถลงกำรณ์ร่วม ฯ ของนำยนพดล
ปั ทมะ รัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงกำรต่ำงประเทศที่ลงนำมเมื่อวันที่
18 มิถุนำยน 2551
4.มีคำำสัง่ ให้นำยนพดล ปั ทมะ ยุติควำมผ้กพันตำมคำำแถลงกำรณ์
ร่วม ฯ ต่อประเทศกัมพ้ชำและองค์กำรย้เนสโก
ขณะเดียวกันพรรคประชำธิปัตย์ซ่ึงเป็ นพรรคกำรเมืองฝ่ ำยค้ำนได้
ยื่นเรื่องให้ศำลรัฐธรรมน้ ญตีควำมข้อตกลงกับกัมพ้ชำว่ำเข้ำข่ำย
เป็ นหนั งสือสัญญำหรือไม่ ต่อมำวันที่ 8 กรกฎำคม ศำล
รัฐธรรมน้ ญได้ช้ ีขำดว่ำข้อตกลงดังกล่ำวเป็ นหนั งสือสัญญำซึ่งจะ
ต้องผ่ำนกำรเห็นชอบของรัฐสภำก่อน[16]
> แต่มีรำยงำน ออกมำว่ำ วันที่ 28 ตุลำคม 2551 รัฐสภำผ่ำนกำร
เห็นชอบ บันทึกข้อตกลงชำยแดนไทย-กัมพ้ชำ โดยไม่ผ่ำน ตำม
รัฐธรรมน้ ญ 190 วรรค 3 ต้องมีมติควำมคิดเห็นของประชำชน ด้วย
มีกำรเปลี่ยนแปลง เขตแดน ในกำรทำำกำรตกลงกับประเทศ เพื่อน
บ้ำน ( อ้ำงถึง ข้อโต้แย้ง กำรคัดค้ำนขึ้นทะเบียนมรดกโลก เรื่อง
143 ลว. 6 มกรำคม 2553 ที่ สศ 0001/009 เรียน นำยกฯ )