H ANA™TA™H TOY XPI™TOY

ME TO METPO TH™ §O°IKH™

H µερσια πορεα 150 χλµ. (!) τν 11 µαθητν
κα  ν παρκτη «γεν#τειρα» π%λη Nαζαρ#τ...

O

Eραος
π τν ποχ το Σαµουλ κα µετ, 

Eραος τν
Eλληνορρωµαϊκν χρ!νων µ" το#ς
$ρους: «χριστς», «υ ς Θεο», «υ ς νθρπου»
&πονοοσε τν (κστοτε ασιλ*α το
Eραϊκο λα-
ο. Kα κθε φορ0 πο# &ποδουλ2νονταν σ" ξ*νους λαο#ς,
ο4
Eραοι στ5ριζαν τν
νκτηση τ7ς λευθερ8ας των στ
Γιαχ" µ" τν λπ8δα
νδειξης
νδρς ασιλ*ως-σωτ7ρος.

Eποµ*νως στ0 χρ!νια τ7ς Pωµαϊκ7ς κατοχ7ς ε;ν!ητο ε<ναι,
$τι ε<χαν =ντονη α;τ τ προσδοκ8α το Mεσσ8α-Σωτ7ρα-
Bασιλι@.
Kι Aταν
π!λυτα λογικ α;τ σ’ Dνα &π!δουλο λα!, γαλουχηµ*νο µ" θε-
οκρατικ"ς
ντιλ5ψεις. FAκ!µα κι Hν Dνας
λλοεθνς ασιλι@ς κατατρ!-
πωνε τν λα πο# το#ς ε<χε &ποδουλ2σει κα
νακτοσαν τν λευθερ8α
τους, α;τ γι’ α;το#ς Aταν
π!φαση το Γιαχ" κι  ασιλι@ς α;τς Aταν
«Xριστς Kυρ8ου». LEχουµε παρδειγµα γι0 τ Bασιλι@ τ7ς Περσ8ας, τν
Kρο, πο# $ταν &π*ταξε τν Bαυλνα κι Nφησε το#ς
Eρα8ους ν0 γυρ8-
σουν στν πατρ8δα τους, δ"ν δ8στασαν ν0 τν
ποκαλ*σουν «Xριστν Kυ-
ρ8ου»: «Oτω λγει Kριος Θες τ!" χριστ!" µου Kρ!ω» (FHσαQας 45, 1).
LEτσι παρατηροµε, $τι  πι προσφιλς $ρος στ στ!µα το FIησο τν
E;αγγελ8ων, µ" τν =ννοια το Mεσσ8α-Σωτ7ρα-Bασιλι@
πεσταλµ*νου
το Γιαχ", Aταν  «υ4ς το
νθρ2που». Στ Nκουσµα α;το το συνθ5-
µατος  ποιοσδ5ποτε
Eραος δονετο ψυχ!κορµα
π Nκρατο νθου-
σιασµ!, γιατ
µ*σως τ µυαλ! του =τρεχε στ ιλ8ο το «∆ανιλ» 7, 9:
«$Eθερουν &ν ρ'µατι τ)ς νυκτς κα+ ,δο. µετ/ τ"ν νεφελ"ν το ο1ρα-
νο 3ς υ ς νθρπου 4ν κα+ 5ως το παλαιο τ"ν 6µερ"ν (το Γιαχ")
7φθασε κα+ &νπιον α1το προσηνχθη, κα+ α1τ!" &δθη 6 ρχ9 κα+ 6 τιµ9
κα+ 6 :ασιλε;α, κα+ π'ντες ο λαο;, φυλα;, γλ"σσαι α1τ!" δουλεσουσιν· 6
&ξουσ;α α1το &ξουσ;α α,νιος».
O ∆ανιλ προσδοκ[@ τν κατλυση $λων
τν ασιλε8ων τ7ς γ7ς
π τν Γιαχ" κα τν κυριαρχ8α το FIσραλ &π
τν ασιλε8α δικο του
νθρ2που.
15870 ∆ΑΥΛΟΣ/245, Mιος 2002

H (παν)σταση κα * φ%,ος τν µαθητν

E
ποµ*νως σ" περ8οδο κατοχ7ς  $ρος «Y4ς Θεο», «Xριστ!ς», «Y4ς

νθρ2που» ε<ναι πικ8νδυνος. ∆*στε µ" τ8
γων8α 
ρχιερ*ας ρωτ[@
τν FIησο: «$Eξορκ;ζω σε κατ/ το Θεο το ζ"ντος, @να εAπBης 6µCν
ε, σ. εD χριστς, υ ς το Θεο». Kα
παντ[@ σ0ν µ" χρησµ Πυ-
θ8ας: «Σ. εDπας (µισορνηση)· πλ9ν λγω FµCν π’ Hρτι Iψεσθε τν υ ν το
νθρπου καθKµενον &κ δεξι"ν τ)ς δυν'µεως κα+ &ρχµενον &π+ τ"ν νε-
φελ"ν το ο1ρανο» (Mατθαος 26, 63-66). Kα τ!τε 
ρχιερ*ας πετχτη-
κε πνω σ0ν λατ5ριο, γιατ  FIησος =θεσε τν (αυτ! του στ θ*ση το
«υ4ο το
νθρ2που» το ∆ανι5λ, πο# Aταν τ $ραµα λκερου λαο γι0
χρ!νια λ!κληρα κα πο#  FIησος (ν2πιον δικαστηρ8ου, π8σηµα δηλ2-
νει $τι πραγµατοποιεται στ πρ!σωπ! του τ2ρα, ν Pωµαϊκb7 κατοχb7. Kα
τ!τε 
ρχιερ*ας φωνζει: T8 το#ς θ*λουµε το#ς µρτυρες; M!νος του µο-
λογε, $τι ε<ναι πανασττης (Mατθαος 26, 65-67).
Tν $ρο «πανασττης» δ"ν τν κφ*ρω α;θα8ρετα. FAκοeστε τ8 συν*η
σ" προηγοeµενο συν*δριο
ρχιερ*ων: «$E/ν φ"µεν α1τν οτως, π'ντες
πιστεσουσιν ε,ς α1τν κα+ &λεσονται ο PωµαCοι κα+ ροσιν 6µ"ν τν
τπον (θ0 fργ2σουν - θ0
νασκψουν τν π!λη µας) κα+ τ 7θνος µας» (FIω-
ννης 11, 46-48). Kι  προεδρεeων Kαϊφας λ*ει: Προκειµ*νου ν0 &πο-
στοµε τ!σο µεγλο κακ
π τ0 στρατεeµατα κατοχ7ς, συµφ*ρον µας
ε<ναι ν0 πεθνbη  FIησος παρ0 τ!σος κ!σµος (FIωννης 11, 49-51). Kα συ-
µπληρ2νει  ε;αγγελιστ5ς: Ehδατε τ8 προφητικς γ7κε  Kαϊφας,
φο
iντως  FIησος
π*θανε; Λ8γο
φελ"ς δ"ν ε<ναι; M0 δ"ν παρουσιστηκε
 FIησος κα ε<πε: «ξ*ρετε, προκειµ*νου ν0 πθbη  τ!πος µας τ!σο κακ!,
γk παραδ8νοµαι»· ο4
ρχιερες προτ8µησαν α;τ τν ν*ργεια, γι0 ν0
πο-
φeγουν νδεχ!µενη σφαγ5. Πλ5ρωσαν τν FIοeδα κα το#ς lδ5γησε στ
κρησφeγετ! του· τν συν*λααν κα
π*φυγαν τ κακ!.
H $λη δ" δρση
το FIησο, τ0 συνθ5µατ του κα α;τ του m µολογ8α, $τι ε<ναι  υ4ς το

νθρ2που, πισeρει τν ποιν το θαντου, lς πρξη, lς

δ8κηµα σχ-
της προδοσ8ας, δι!τι «πMς :ασιλα Nαυτν ποι"ν ντιλγει τ!" Kα;σαρι»
(FIωννης 19, 12).
Kα τ0 συνθ5µατα (ποµ*νως «υ4ς ∆α8δ», «υ4ς Θεο», «υ4ς το
νθρ2-
που» κα «χριστς Kυρ8ου» φωτογραφ8ζουν τν ασιλ*α το FIσρα5λ, πο#
σ" καιρ κατοχ7ς σηµα8νει πανασττη. O4 hδιοι ο4 µαθητ*ς του τν
ν*-
µεναν: «O µOν οPν συνελθντες Qρτων α1τν λγοντες: Kριε, ε, &ν τ!"
χρν!ω τοτ!ω ποκαθιστ'νεις τ9ν :ασιλε;α το $IσραKλ»: (Πρξεις 1, 6).
Mλιστα σ" κποια στιγµ  Π*τρος ρωτ[@: «Kριε, ,δο. 6µεCς φKκαµε π'-
ντα κα+ QκολουθKσαµν σοι, τ; Hρα 7σται 6µCν»; Kι  FIησος το
παντ@:
«$Aµ9ν λγω FµCν, Vτι FµεCς ο κολουθKσαντς µοι, &ν τB) παλιγγενεσ;Wα,
Vταν υ ς το νθρπου καθ;σBη &π+ θρνου δξης α1το, καθKσεσθε κα+
∆ΑΥΛΟΣ/245, Mιος 2002 15871

FµεCς &π+ δδεκα θρνους κρ;νοντες τ/ς δδεκα φυλ/ς το $Iσρα9λ» (FIω-
ννης 19, 27-28). Mν µο π7τε, $τι µ" τ «παλιγγενεσ8α» ννοοσε τν
«δευτ*ρα παρουσ8α», γιατ θ0 Aσαν πολ#
ν!ητοι, γι0 ν0 χαρον µ’ α;τ
τν
πντηση· κα συνεχ8ζει: «Kα+ πMς Vστις φ)κε ο,κ;ας X δελφο.ς X
δελφ/ς X πατρα X µητρα X τκνα X γρο.ς 5νεκεν το Yνµατς µου,
Nκατονταπλασ;ονα λKψεται» (Mατθαος 19, 29). A;τ0 τ0 «γρο.ς κα+
ο,κ;ας» θ0 τ0 =παιρναν (κατονταπλασ8ονα, κατ0 τν «δευτ*ρα παρουσ8α»,
=στω
κ!µα κα σ" πνευµατικ0
γαθ, σ"
προσδι!ριστο µακριν χρ!νο κι
κενοι χα8ροντο; Mπορε ν0 Aσαν ψαρδες iχι $µως κα
ν!ητοι, γι0 ν0
µ*νουν κοντ του γι0 τ*τοιες &ποσχ*σεις,
Eραοι iντες.

.Aπειλ0ς κα 1ποσχ#σεις πρ2ς πειναλ#ους

A
κοeστε Nλλες, µ0 παρ!µοιες &ποσχ*σεις στο#ς µαθητ*ς του κα στ
λα!: «Mακ'ριοι ο πειν"ντες νν, Vτι χορτασθKσεσθε» (Λουκ@ς 6,
20-21)· κα (ρµηνεeει 
ε8µνηστος καθηγητς Tρεµπ*λας: «Mακ'-
ριοι εDσθε σεCς πο. τρα πεινMτε κα+ Fποµνετε καρτερικ"ς κα+
χωρ+ς γογγυσµν τ/ς στερKσεις κα+ τ/ς ν'γκας τ)ς πτωχε;ας, διτι θ/
χορτ'σετε µO τ/ πνευµατικ/ γαθ/ τ)ς ο1ραν;ου :ασιλε;ας». Ξ*ρεις τ θ0
πb7 ν0 µν =χbης ψωµ8, ροχο, στ*γη, &π!ληψη κα ν0 σο λ*bη κποιος:
πενα, κρeωνε, κοιµο κατχαµε, ταπειν2σου (&ποµον5), tσπου uστερα

π χιλιδες χρ!νια ν0 χορτσbης κα ν0 ζεσταθb7ς µ’ (κατονταπλασ8ονα

πνευµατικ0
γαθ; Kουτο#ς
κροατ"ς ε<χε  FIησος v κουτο#ς θεωρον
µ@ς ο4 (ρµηνευτ"ς το FIησο;
Kι $µως  FIησος Aταν σαφ5ς·
κοστε τον: «O1α+ FµCν τοCς πλουσ;οις
Vτι πχετε τ9ν παρ'κλησιν Fµ"ν· ο1α+ FµCν ο &µπεπλησµνοι, Vτι πειν'-
σετε· ο1α+ FµCν ο γελ"ντες νν, Vτι πενθKσετε κα+ κλασετε» (Λουκ@ς 6,
24-25). Kα (ρµηνεeει  Tρεµπ*λας: «$Aλο;µονο σO σMς το.ς πλουσ;ους, πο.
χρησιµοποιεCτε &γωιστικ/ τν πλοτον σας πρς κανοπο;ησιν τ"ν σαρ-
κικ"ν σας νσεων κα+ πολασεων κα+ συνεπ"ς δOν µνει ν/ &λπ;ζετε τ;-
ποτε ε,ς τ9ν µλλουσαν ζωKν· λο;µονο σO σMς πο. εDσθε χορτασµνοι π
τ/ς σαρκικ/ς πολασεις κα+ µνο σκοπ το :;ου σας 7χετε τ «φ'γωµεν
κα+ π;ωµεν», διτι θ/ στερηθ)τε τ/ πνευµατικ/ γαθ/ ε,ς τν µλλοντα
:;ον κα+ θ/ πειν'σετε»! Kα τ’ Nκουγαν α;τ0 ο4 πλοeσιοι κα τρ*µανε; Σο-
αρολογοµε; ∆ηλαδ  «
Yις το FAνθρ2που» στ $ραµα το ∆ανιλ

ναλαµνει
π τν Γιαχ" τν ξουσ8α κατ0 τν συντ*λεια το κ!σµου;
Σ" τ!σο µακριν µ*λλον τοποθετοσαν ο4
Eραοι τ $ραµ τους κι χα8-
ροντο; wOταν  FIησος δ8νbη τ!σες &ποσχ*σεις, γιατ8: «&πε;νασα κα+ &δ-
κατ µοι φαγεCν· &δ;ψησα κα+ &ποτ;σατ µε· ξνος \µην κα+ συνηγ'γετ µε·
γυµνς κα+ περιε:'λετ µε· Qσθνησα κα+ &πεσκψασθ µε· &ν φυλακB) \µην
κα+ \λθατε πρς µε» v τ!σες
πειλ"ς σ’ α;το#ς πο# δ"ν =καναν τ0 $σα πα-
ραπνω (Mατθαος 25, 31-46), =θετε lς χρ!νο πραγµατοπο8ησης τν συ-
15872 ∆ΑΥΛΟΣ/245, Mιος 2002

ντ*λεια το κ!σµου; Kι =πρεπε ν0 ξοδ*ψbη τριαντατρ8α χρ!νια

π’ τ ζω5
του, γι0 ν0 πb7 $λ’ α;τ0 σ" δυστυχισµ*νους
νθρ2πους, $ταν πεντακ!σια
χρ!νια πρν τ0 διαλλησε  Zωροστρης; M5πως yθελε ν0 πb7, $τι κριτς
το κ!σµου δ"ν θ0 ε<ναι τ!τε  M8θρας  Π*ρσης
λλ0  FIησος 
Eραος;
Kα δηλαδ γι0 Dνα τ!σο fνειροπ!λο ρεµασµ καταδικστηκε γι0 σχ-
τη προδοσ8α; Παρατραηγµ*νο δ"ν ε<ναι;
FAλλ0 Aταν iντως µ8α ρ*µη γι0 τν FIησο v Dνα σχ*διο Nµεσα φαρµ!-
σιµο; Στο#ς µαθητ*ς του µι0 µ*ρα ε<πε: «πορευµενοι, κηρσσετε Vτι \γγι-
κεν 6 :ασιλε;α τ"ν ο1ραν"ν» (Mατθαος 10, 7). Π!σο «yγγικεν»; «]Oταν
δO δικωσιν FµMς &ν τB) πλει τατBη φεγετε ε,ς τ9ν Hλλην· µ9ν γ/ρ λ-
γω FµCν ο1 µ9 τελσητε τ/ς πλεις το $Iσρα9λ 5ως ^ν 7λθBη υ ς το
νθρπου» (Mατθαος 10, 23). ∆ηλαδ δ"ν θ0 προλετε ν0 πισκεφτ7τε
$λες τς π!λεις το FIσραλ κα  «υ4ς το
νθρ2που»
ναλαµνει ξου-
σ8α. zHταν µλιστα τ!σο πεπεισµ*νος, tστε διαεα8ωνε το#ς
κροατ*ς
του, $τι «ε,σ;ν τινες τ"ν _δε &στηκτων ο@τινες ο1 µ9 γεσωνται θαν'του
5ως ^ν Aδωσιν τν υ ν το νθρπου &ν τB) :ασιλε;α α1το» (Mατθαος 16,
27-28). wOτι δηλαδ πολλο, πο# τ2ρα µ’
κοτε, θ0 ε<στε ζωντανο τν
mµ*ρα πο#  «υ4ς το
νθρ2που» θ0 =ρχεται lς ασιλι@ς το FIσρα5λ·
πολ# σeντοµα δηλαδ5.
Eποµ*νως γι’ α;τ κα lδηγ5θηκε σ" σταυρικ
καταδ8κη, πο# µ!νο $σοι
πειλοσαν τ {σχeον πολ8τευµα θανατ2νοντο
δι0 το σταυρο.
wOµως τ π*ραν κθε λογικ7ς ε<ναι τοτο: wOτι  «Y4ς το ∆αδ» (

π!γονος κα διδοχος το ∆α8δ),  «Xριστς Kυρ8ου» ( γκεκριµ*νος

π τν Γαχ" ασιλι@ς),  «Y4ς το Θεο» (

γαπητς το Γιαχ" α-
σιλι@ς),  «Y4ς το
νθρ2που» ( µ" τν συγκατθεση το Γιαχ" στν
καιρ τ7ς Pωµαϊκ7ς κατοχ7ς,
φο δι2ξbη τν κατακτητ5 κα γ8νbη ασι-
λι@ς) =πρεπε σeµφωνα µ" το#ς ε;αγγελιστ"ς ν0 θανατωθb7 κα µετ0 ν’
να-
στηθb7. zHταν, λ*νε, τ πεπρωµ*νο του. B*αια στν «Y4ν το
νθρ2που»
το ∆ανιλ (7, 9) δ"ν διαφα8νεται νNχbη τ*τοια ξ*λιξη· ο|τε πεθα8νει ο|τε
κι
ναστα8νεται,
λλ0 =ρχεται µετ0 δ!ξης πολλ7ς κα δυνµεως.

T5 περ ναστ)σεως στ7ν Π. ∆ιαθκη

ι0 το#ς ε;αγγελιστ"ς $µως τ «πρ!λεψαν» ο4 προφ7τες κα διαφα8-

° νεται στς σελ8δες τ7ς Παλαι@ς ∆ιαθ5κης! wOµως, δυστυχς, α;τ

πουθεν0 δ"ν διαφα8νεται, ο|τε προφητεeεται, ο|τε προγρφεται σ"
καν*να ιλ8ο της, παρ0 ο4 συντκτες τ7ς Kαιν7ς ∆ιαθ5κης παρα-
πλανον το#ς
ναγνστες τους. Προσ*ξτε: «`Eρχεται Σ;µων Πτρος κα+
ε,σ)λθεν ε,ς τ µνηµεCον κα+ θεωρεC τ/ Yθνια κε;µενα· ε,σ)λθε κα+ Hλλος
µαθητ9ς κα+ εDδε κα+ &π;στευσεν· ο1δπω γ/ρ \δεισαν τ9ν γραφKν, Vτι δεC
α1τν &κ νεκρ"ν ναστ)ναι» (FIωννης 20, 1-11). Ποι $µως γραφ τ λ*-
ει; Kαµµι! T0 δ7θεν «προφητικ0» χωρ8α τ7ς Παλαι@ς ∆ιαθ5κης, πο# ο4
∆ΑΥΛΟΣ/245, Mιος 2002 15873

συγγραφες τ7ς Kαιν7ς ∆ιαθ5κης χρησιµοποιον lς &ποστυλ2µατα στο#ς

{σχυρισµοeς των, δ"ν =χουν καµµι0 σχ*ση µ" τν FIησο τν E;αγγελ8ων·
κα α{σθνοµαι λeπη, $ταν ο4 συγγραφες της µ" θεωρον κ τν προτ*-
ρων ~λ8θιο. Bρ7τε µου στ0 ιλ8α τ7ς Παλαι@ς ∆ιαθ5κης µι0 π!λη µ" τ’
iνοµα «Nαζαρ"τ» κα πο#  προωρισµ*νος ν0 γ8νbη ασιλι@ς τν
Eρα8-
ων, $ταν θ0 πbη ν0 κατοικ5σbη σ’ α;τ5ν, θ0 πονοµζεται στ (ξ7ς «Nα-
ζωραος»! Bρ7τε µου =στω µι0 €πλ7
φ5γηση στν Παλαι0 ∆ιαθ5κη, $τι
 «υ4ς το
νθρ2που» v κποιος ασιλι@ς το FIσραλ θ0 σταυρωθb7, θ0
πεθνbη κα θ’
ναστηθb7!

O FIησος τν E;αγγελ8ων προετο8µαζε π τριαντατρ8α χρ!νια µι0
ν-
σταση, κι
φο τν «π*τυχε» κρυ!τανε! wEνας νικητς το θαντου δ"ν
κρeεται. Σ" τ8 Nλλαξε  κ!σµος; Σ" τ8 Nλλαξε το#ς fπαδοeς του; LEπαψαν
ν0 φαρισαQζουν στ’ iνοµ του; LEπαψαν ν0 πλουτ8ζουν στ’ iνοµ του;
LEπαψαν ν0 σκοτ2νουν στ’ iνοµ του; T8 π*τυχε τ!τε m «FAνσταση»; N0
γ8νbη τ «ν7µα», πο# µ’ α;τ «&φνθηκε» m παγκοσµιοπο8ηση το FIσρα5λ;
Στ πρ!σωπο το πσχοντος κα
ναστηµ*νου
Eρα8ου FIησο &φνθη-
κε  πσχων κα
νιστµενος ∆ι!νυσος κα  µο8ως πσχων κα
νιστ-
µενος M8θρας κα µ" τν δαψιλ7 ο5θεια τν Pωµα8ων α;τοκρατ!ρων 

Eραϊσµς κατκτησε τν
Eλληνορρωµαϊκ κ!σµο. Ahγυπτος, FAλεξν-
δρεια, FAντι!χεια, Mικρ0 FAσ8α, E;ρ2πη, FAµερικ5, A;στραλ8α, $ποιο κοµ-
µτι τ7ς γ7ς δ*χτηκε τν Xριστιανισµ µ" τ καλ v µ" τ 8α, =χουν µ*χρι
τ0 σ5µερα 4ερ! τους ιλ8ο κα τν Παλαι0 ∆ιαθ5κη κι (κατοµµeρια
Nνθρωποι τν χωρν α;τν φ*ρουν fν!µατα (ραϊκ· fν!µατα δηλαδ
τν mρ2ων τ7ς B8λου. LEτσι τ µερκι τν
Eρα8ων ν0 &ποτξουν τν

Eλλδα π*τυχε.
H παγκ!σµια (λληνικ γλσσα χρησιµοποι5θηκε γι0 ν0
&ποταχθb7 m κοιτ8δα της, m
Eλλδα.

Πς (ξε,ρα;σθηκε *
Eλληνισµ2ς

ι Hν δ"ν ε<ναι α;τ &ποταγ5, τ!τε τ8 ε<ναι &ποταγ5;
Yποταγ θε-

K λουσ8α δουλικς &περ5φανη! FEπ δeο χιλιδες δeο χρ!νια

ντ 

Eλληνισµς ν0 παιδεebη κα ν0 κπολιτ8ζbη τν
Eραϊσµ!, 
Eραϊ-
σµς διδσκει τν
Eλληνισµ!.
H ζω το
Eλληνισµο γι0 εhκοσι
α{νες π8νει (ραϊκ νερ!, lς €γ8α γραφ5, lς 4στορ8α, lς Aθος, lς uµνος,
lς κοινωνικ =θος, lς λατρε8α, lς α;θυποολ ψυχολογικ5, lς
νγκη,
lς
λ5θεια! O4 ναο8 µας ε<ναι ναο το Γιαχ*, ο4 uµνοι µας uµνοι στ Γιαχ-
" κα στ0 γκλ5µατα τν
Eρα8ων: «Σο 6 τροπαιοχος δεξι/ θεοπρεπ"ς
&ν ,σχι δεδξασται· ατη γ/ρ θ'νατε 3ς πανσθεν9ς Fπεναντ;ους 7θραυ-
σε, τοCς $Iσραηλ;ταις δν :υθο καινουργKσασα» (E4ρµς Kαν!νος A´
yχου Παρακλητικ7ς)!.. «T!" :οηθKσαντι Θε!" &ν A,γπτ!" τ!" MωυσB) κα+
δι’ α1το τν Φαρα πανστρατιM :υθ;σαντι, &πιν;κιον d ! δ9ν Hσωµεν, Vτι
δεδξασται» (E4ρµς Kαν!νος A´ yχου, Παρασκευ πρω8, Παρακλητικ7ς).
15874 ∆ΑΥΛΟΣ/245, Mιος 2002

H FAνσταση, λοιπ!ν, το FIησο &π7ρξε τ δ!λωµα στ ποο «τσ8µπη-

σε»  τ!τε (λληνορρωµαϊκς κ!σµος. Παρακολουθοµε το#ς E;αγγελιστ"ς
σ’ α;τ τ θ*µα, $τι δ"ν σκοτ8ζονται γι0 τ Hν ε<ναι λογικ0 α;τ0 πο# διη-
γονται. Tο#ς
ρκε m
νσταση. N0 πεισθb7  κ!σµος στν
νσταση. ‚Aς
π@µε λοιπν κοντ τους.

O Mατθαος Aταν κλητς µαθητς το FIησο, $πως Aταν κα  FIωννης·

γαπηµ*νος µλιστα. Kα ο4 δeο γρψανε

π Dνα ε;αγγ*λιο· κα ο4 δeο

ναφ*ρονται στν
νσταση το δασκλου τους.
Eποµ*νως $ταν  FIη-
σος µφαν8ζεται στο#ς Dνδεκα µαθητ*ς, λογικ ε<ναι $τι Aσαν παρ!ντες
κα  Mατθαος κα  FIωννης. Γι0 ν0 δοµε $µως: Λ*ει λοιπν  Mατθαος
(28, 10-20): O4 δeο ο4 Mαρ8ες συναντον ξηµερ2µατα τν µ!λις
ναστηµ*-
νο FIησο κοντ0 στν τφο του (στ0
Iεροσ!λυµα), πο# τς στ*λνει ν0 ε{δο-
ποι5σουν το#ς µαθητ*ς, $τι το#ς περιµ*νει σ" κποιο γνωστ! του ουν!,
στ Γαλιλα8α. Πρ@γµα, ποe, $πως λ*ει, πραγµατοποι5θηκε κε8νη τν mµ*-
ρα. T2ρα τ πς κα π!τε µπ!ρεσαν ν0 διανeσουν Dντεκα Nνθρωποι σ" µι0
µ*ρα µι0
π!σταση, πο# ξεπερν@ τ0 150 χιλι!µετρα σ’ ε;θεα γραµµ5, τ
παραλ*πω. FAφο $µως συναντ5θηκαν κε κα ο4 Dντεκα, γιατ δ"ν τ

ναφ*ρει κα  FIωννης;
Eκατν πεν5ντα χιλι!µετρα κι α;τς περπτη-

σε· ξ*χασε τ!ση µεγλη δοιπορ8α κα µι0 τ!σο µεγλη χαρ; Γι0 ν0 δοµε
τ8 λ*ει (FIωννης 20, 1-31): «
O Nρτι
ναστηµ*νος FIησος
ργ0 τ ρδυ τ7ς
mµ*ρας κε8νης συναντ@ται σ" σπ8τι, $που Aσαν κρυµµ*νοι
π φ!ο στ0

Iεροσ!λυµα µ" το#ς µαθητ*ς του κα
πουσ8αζε  Θωµ@ς. ‚Aν iντως =γι-
νε =τσι, τ!τε Aταν παρkν κα  Mατθαος. T8 δ"ν πει λοιπν καλ0 στν &π!-
θεση; Γιατ  Mατθαος προτιµ[@ τ Γαλιλα8α, νƒ  FIωννης τ0
Iεροσ!-
λυµα; wOµως $που κι Hν Aταν m συνντηση κι ο4 δυ Aσαν κε· ποι!ς
π
το#ς δυ λ*ει
λ5θεια κα ποι!ς ψ*µατα; wOµως  FIωννης προσθ*τει, $τι
 FIησος γι0 χρη το
π!ντος Θωµ@ ξαναεµφαν8ζεται uστερα
π fκτk
µ*ρες, στ hδιο σπ8τι, $που Aταν κα  Θωµ@ς. Nα8,
λλ0 ο4 Nλλοι ε;αγγε-
λιστ"ς (M@ρκος 16, 1-19 κα Λουκ@ς 24, 1-53)
ναφ*ρουν, $τι  FIησος να
µ"ν συναντ5θηκε στ0
Iεροσ!λυµα,
λλ0 κατ0 τ
π!ραδο κε8νης τ7ς
mµ*ρας
νελ5φθη στο#ς ο;ρανοeς. Kι Hν
νελ5φθη στο#ς ο;ρανοeς, πς
uστερα
π fκτk µ*ρες π7γε πρς συνντηση το Θωµ@;
* * *
οιπ!ν; «Π8στευε κα µ ρεeνα» v «ρεeνα κα π8στευε»; FEρεeνα κα

§ π8στευε θ0 µ@ς πον. wOµως σ" ζητ5µατα π8στεως δ"ν σηκ2νει

µφι-
σ5τηση $πως λ.χ. m FAνσταση.
Oπ!τε καταλ5γουµε, κι Hς µν θ*-
λουν ν0 τ παραδεχθον: «Π8στευε κα µ ρεeνα.. = M*τρον λογικ7ς
= FEρεeνησαν Nλλοι γι0 µ@ς, γι0 τ καλ! µας, γι0 τν σωτηρ8α µας, γι0 τν
ξιουδαϊσµ! µας.
Aτταριος