«NA ¢I¢A™KETAI H MA™TPO¶EIA ™TA ™XO§EIA»!

¶
ρωτοφανς γκµιο στ «λληνοχριστιανικ δεδες» πλεξε κ. Mπαµπινιτης
κατ# τν φετιν π$σηµο ορτασµ τν Tριν &Iεραρχν στ Πανεπιστ)µιο
*Aθηνν, χρησιµοποιντας .ρους κα0 1φος πο2 θυµ$ζουν ντονα τ «&Eλλ#ς &Eλλ)-
νων Xριστιανν» τ7ς &Eπταετ$ας. T δ π8θος του 9ταν τ:τοιο, πο2 ξ:πληξε ε;χα-
ρ$στως τ ρασοφ<ρο κα0 =καδηµαϊκ< του =κροατ)ριο ?ς κα0 τν @διο τν *Aρχιεπ$σκο-
πο. M8λιστα τ περιοδικ «*Eκκλησ$α» (π$σηµο Bργανο τ7ς *Eκκλησ$ας τ7ς &Eλλ8δος)
χαρακτ)ρισε τDν µιλ$α α;τD τοE πρυτ8νεως ?ς «θαρραλ:α δηµοσ$α µολογ$α π$στεως»
(σελ. 107, ΦεJρου8ριος 2002)!
«Γιατ συνεορτζονται παιδεα κα τρες Iερρχες;», =ναρρωτ)θηκε στ γκµι< του
α;τ κ. Mπαµπινιτης, σ#ν ν# =ποφ8σισαν µ<να τους ν# συνεορτ8ζωνται. Kα0 µ<νος
του ν συνεχε$Nα δ$νει τDν =π8ντηση: «H δικ µου κτµηση ε!ναι, "τι # συνεορτασµ$ς %χι
µ&νο δ'ν ε!ναι συµπτωµατικ&ς (!) , προϊ$ν .δεολογµατος (!), 1λλ2 ε!ναι συσχετισµ$ς
ο3σας, 1π&ρροια 4αθ6τερης πνευµατικ7ς κα πολιτισµικ7ς σχ8σης, σχ8σης ταυτ&τητας
κα 9στορικ7ς συνεδησης α3τ7ς τ7ς χ:ρας».
Kα0 συνεχ$ζει: «Θεωρ=, "τι # συνεορτασµ$ς πηγζει 1π$ µα σαφ7 πολιτισµικ? παρα-
δοχ? κα κδοχ? τ7ς παιδεας µας: "τι B Cλληνικ? Παιδεα στηρχθηκε σ' δ6ο παιδευτι-
κοEς Fξονες: στ$ν Hρθολογισµ$ κα στ?ν Hρθοδοξα. M' Fλλους "ρους στηρχθηκε στ?
σπουδ? τ7ς Cλληνικ7ς Hρθολογικ7ς (!) σκ8ψης, "πως θεµελι:θηκε στ2 µεγλα κεµενα τ7ς
1ρχαας Cλληνικ7ς διαν&ησης κα στ? σπουδ? τ7ς χριστιανικ7ς Hρθ&δοξης πστης, "πως
θεµελι:νεται στ? διδασκαλα τ7ς K. ∆ιαθκης»... Kα0 ν τει 2002 πρPτανις τοE Πανε-
πιστηµ$ου *Aθηνν φτ8νει στ σηµεQο ν# προτε$νRη τDν πιστροφD τ7ς Παιδε$ας στD µε-
σαιωνικD σχολαστικD παρ8δοση: «Mπορ= µετ2 1π$ α3τ'ς τς σκ8ψεις ν2 µ?ν παναλ-
4ω, Mστω κα Nς “φων? 4ο=ντος ν τP7 ρµQω», "τι ε!ναι τραγικ$ σφλµα ν2 µ?ν διδ-
σκωνται στ2 σχολεα µας πιλεγµ8να 1ποσπσµατα κειµ8νων τ=ν µεγλων α3τ=ν µυστα-
γωγ=ν τ7ς Παιδεας µας;»!
SAς πι8σRη λοιπν τ<πο T προτροπD τοE µεγ8λου διδασκ8λου Mπαµπινιτη κα0 Uς δι-
δαχθοEν τ# &Eλλην<πουλα το2ς «σοφο2ς λ<γους» τν Tριν &Iεραρχν, πο2 σκοπ$µως
=ποκρPπτονται. N# µ8θουν π0 παραδε$γµατι πς =ποκαλεQ το2ς WEλληνες Xνας ξ α;τν,
«Yερς Xρυσ<στοµος»: «MωροEς» (P.G. τ<µος 18, σελ. 17), «κφ8ροντας λ&γους µατα-
ους κα 1καθρτους» (18, 113), «κυλιοµ8νους µαζ µ' π&ρνους κα µοιχοEς» (18, 115), «δει-
σιδαµονες» (34, 429), «α9µοµεκτες µετ2 µητ8ρων κα 1δελφ=ν» (34, 459), «1σοφωτ8ρους
1π$ τ2 ζQ=α» (34, 497) κα0 =κ<µη: «στιγµατισµ8νους, χειρ&τερους 1π$ τοEς χορους ποE πα-
σαλε4ονται µ' περιττ:µατα», κα0 «κυνικ2 καθρµατα», «πανθλιους», «παµµαρους»,
«1διντροπους» κ._. (οY «ε;λογ$ες» ε`ναι =τελε$ωτες· γι# περισσ<τερα .µως Jλ:πετε Σ.
Bασδ:κη, «T2 1νθελληνικ2 κεµενα τοS Xρυσοστ&µου», «∆αυλ<ς», τεEχος 217· γι# τDν
παιδαγωγικD ντολD τοE Xρυσοστ<µου ν# γ$νωµε µαστροπο0 τν συζPγων µας Jλ. «∆»,
τ. 244). T# @δια λοιπν τ# Πατερικ# Kε$µενα ε`ναι =παγορευτικ# γι# τD σχολικD κπα$-
δευση, δι<τι «χαλοEν τD σοPπα» τοE «λληνοχριστιανικοE δεδους»· =λλις ποι<ς θ#
µπ<διζε τ Pωµα$ικο ν# τ# διδ8ξRη;

O
σο γι# τν κ. Mπαµπινιτη φα$νεται πgς Jαλε πλρη γι# τ =ντατο πνευµα-
τικ hδρυµα, τDν *Aκαδηµ$α. Mετ# τ Παιδαγωγικ *IνστιτοEτο κα0 τDν Πρυτα-
νε$α 9ρθε T iρα γι# τDν «1ψιστη τιµ)». Tρα µ8λιστα πο2 πρ<εδρος τ7ς *Aκα-
δηµ$ας ε`ναι παπkς. WOµως =ρκετ# =σχοληθ)καµε µ’ α;τς τ0ς περ$εργες «α;θε-
ντ$ες» τ7ς PωµιοσPνης. &O κ<σµος προχωρεQ, =φ)νοντας π$σω του τ:τοιες φιγοEρες. T τ:-
λος τους πλησι8ζει.
Παν. Λ. Kου
αλκης