-1-

Een Herwaardering van de Elenin-zaak

Door Hubert Luns (20 november 2011)
Op 20 juli 2011 werd door mij een evaluatie op het internet geplaatst (zie p. 3) over de betekenis van een zekere planeetmassa, Elenin genaamd, die in ons zonnestelsel was. Veel mensen zagen het voor een komeet aan. Ik zag dat anders. Nu volgt een herwaardering van mijn eerste conclusies. Om te beginnen: uit mijn onderzoek uit 2002, dat zich bezighield met de oorspronkelijke religieuze kalender van Isral, kwam tot uiting dat in de aanloop van de Babylonische Ballingschap een vreemd hemellichaam ons zonnestelsel moet zijn binnengekomen; we spreken dan over de 6e eeuw voor Christus. Mijn bevindingen dienaangaande staan in het artikel Het Zonnewonder. Een aandachtige bestudering van de Bijbel en kennis van de latere aanpassingen binnen de Joodse religieuze kalender, wees uit dat dit hemellichaam voor heel wat commotie moet hebben gezorgd. Het was Gods manier om de mensheid - en in het bijzonder het Joodse volk - aan te sporen weer Zijn wegen op te zoeken. De eikpunten tijdens deze ingrijpende gebeurtenis waren het Joodse nieuwjaar (Rosh ha-Shanna) en het Sukkoth festival, beter gekend als het Tabernakelfeest. Op grond van deze bevindingen trof het mij dat Elenin op Rosh ha-Shanna 2011 tussen de Aarde en de Zon in zou komen en enige tijd later de omloopbaan van de Aarde zou kruisen, zo tegen het einde van Sukkoth. Dan ook zou Elenin het dichtst bij de Aarde staan. Daarom ging ik ervan uit dat De Waarschuwing (www.thewarningsecondcoming.com) een soort herhaling was van wat in de periode plaatsvond voorafgaand aan de Babylonsiche Ballingschap. De Waarschuwing is een mystieke ontmoeting met onze Heer en Redder in een vervulling van de bijbelse profetie van Zacharia 12:10, in het bijzonder voor wat het Joodse volk betreft: Over het huis van David en de inwoners van Jeruzalem zal Ik uitstorten een Geest van genade en gebed; en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben. En zij zullen over Hem rouwklagen als bij de rouw om een enige zoon; hun verdriet zal zo bitter zijn als het verdriet over de eerstgeborene.

Het uitgangspunt in mijn verslag van juli jongsleden was een publicatie van Mensur Omerbashich waarin hij aantoont dat Elenin gedurende een aantal jaren invloed heeft gehad op ons zonnestelsel in termen van sterk seismische activiteit op Aarde. Dit was gebaseerd op een door hem ontwikkeld concept uitgaande van het Geo- en Hyperresonantie Effect, zoals hij dat noemt, waar ik geheel achtersta. Dat effect werd echter voor het eerst ontdekt door de Italiaan Raffaele Bendandi (1883-1979). Hij constateerde dat de plotselinge beweging van geologische platen, en dus aardbevingen, het gevolg zijn van de steeds terugkerende astronomische uitlijningen van hemellichamen (het op n rechte lijn staan van planeten). In 1915 deed hij een aantal voorspellingen. En zo voorspelde hij dat Itali op 11 mei 2011 door een zware aardbeving zou worden getroffen. In feite werd Spanje door deze aardbeving getroffen, en deze was het die Maria Goddelijke Genade had voorspeld een codenaam voor de Ierse vrouw die al sinds 9 november 2010 de boodschappen over De Waarschuwing krijgt. Meer dan twintig aardbevingen troffen Itali op woensdag de 11e, maar het was Spanje, meer dan 1.300 kilometer naar het westen, dat de zwaarste klappen kreeg. Deze aardbeving behoorde tot de toptien in West Europa van de laatste honderd jaar. Op die dag ging n op de vijf inwoners van Rome niet naar hun werk en kinderen bleven van school weg uit angst dat Bendandis voorspelling uit 1915 zou uitkomen en de de grote dan zou toeslaan. Omerbashich stelt dat massa geen rol speelt in zijn benadering die verband houdt met aardbevingen, en hij kan gelijk hebben voor wat de dichtheid van de massa betreft, maar hij legt niet uit hoe een komeet zoals Elenin, waarvan men zegt dat deze 10 km doorsnee heeft, met sterke seismiciteit verband kan houden en dat al sinds 1965. Dat jaar was de komeet ongeveer tweemaal zover van de Aarde als het zeer verafgelegen planeetobject Pluto. Pluto heeft een diameter van 2.300 km, maar dat heeft geen invloed op aardbevingen. Iets anders is dus

-2-

van invloed. De door de aantrekkingskracht gevangen deeltjes over een afstand van meer dan 30.000 km? (een uitdrukking van Omerbashich) Maar wat precies is de kracht die op deze deeltjes inwerkt? Bestaat Elenins vaste massa uit puur neodymium? Natuurlijk niet. Tenzij Oberbashich of iemand anders mij meer weet te vertellen over de bijzondere eigenschappen van Elenin, gok ik op een bruine dwerg (die maximaal 25.000x de aarde weegt). Een betere naam voor zon ding is een solitaire planeetmassa of IPMO. Dat Elenin geen komeet is, bewijst het feit dat het geen staart heeft. Een komeet bestaat uit ijs en steen en de staart bestaat uit ijskristallen die in het zonlicht oplichten. Als de totale massa van zon object zwaarder wordt dan drukt het gewicht het ijs weg en wordt het een planetode. Als het nog zwaarder wordt dan heet het in lekentermen een asterode. Een argument dat vaak tegen Elenin wordt aangevoerd als zou het iets van betekenis zijn dat onze aandacht vergt, is dat de NASA en de wetenschappelijke wereld hierover het zwijgen toedoen. Maar dit vormt voor mij geen doorslaggevend argument omdat de hyperresonatortheorie met het aetheridee samenhangt (zie Appendix). Op zijn beurt opent deze theorie de weg naar een nieuw energie-opwekkingsgebied dat tegen de belangen ingaat van de machtige energielobby. En de geautoriseerde of vrij beschikbare wetenschap? Het wetenschappelijk establishment is net zo onbetrouwbaar als de overheid! Wat mij betreft moet ik als amateur wetenschapper de stukjes oprapen van een monumentale puzzel en inpassen in wat ik reeds als waarheid heb aanvaard, maar die aanpak maakt van mij nog geen dwaas. Wat het voorspelde chaotische weer betreft dat Elenin zou gaan veroorzaken, kunnen we nu vaststellen dat de wereld vanaf eind augustus vreselijke stormen en regens heeft gehad. Om er enkele te noemen: Het begon eind augustus met de orkaan Irene die de oostkust van de Verenigde Staten teisterde, waarbij gesproken werd van een eenmalige gebeurtenis. Later sloeg Thailand groot alarm over de desastreuse regenval. Ook Rome leed onder uitzonderlijk zware regens net als Zuid Frankrijk en Noord Itali. Het spiegelbeeld van uitzonderlijk slecht weer is natuurlijk uitzonderlijk goed weer en dat was zeker het geval in het Noordwest Europa. Nog nooit in de geschiedenis heeft de herfst zulk een lange periode gekend in Nederland en Belgi (waar ondergetekende woont) zonder een spat regen. Als deze effecten afnemen nadat Elenin in de cosmische ruimte is weggevaagd, krijgen deze waarnemingen iets meer betekenis dan louter concidentie. Het is nog te vroeg om een oordeel te vellen. Pas eind november zal Elenin even ver van de Aarde zijn verwijderd als tegen eind augustus. Ik merk op dat Mensur Omerbashich het volgende commentaar op zijn website had geplaatst betrekking hebbende op de NASA-conferentie van 29 september 2011, waarin de resultaten werden besproken van hun WISE of NEOWISE project. De WISE satelliet is een infrarood atronomische ruimtetelescoop die in december 2009 werd gelanceerd. Zijn taak was om fotos te maken van 99% van het uitspansel. De fotosessie werd in februari 2011 gestaakt. Onder de studieobjecten van WISE zijn koele sterren zoals bruine dwergen en de helderste infrarode galacien. Hier volgt Omerbashichs commentaar dat hij naast de YouTube-film van de conferentie had geplaatst: Iets buitengewoons vond plaats tijdens een directe uitzending van een NASAconferentie op 29-9: een Astrobaby sprak haar mond voorbij [en ze is niet eens blond]. Kijk aandachtig bij tijd: 1' 06''. Zij zegt: We denken dat dit gewoon huh gewoon een soort [korte pauze] Indien daar iets buiten aanwezig is, zou het een groot lichaam kunnen zijn in een bijna cirkelvormige baan. Oops. Wat betekent dat? Het slaat duidelijk niet op de 100 bruine dwergen die in dit onderzoek tot nu toe zijn gelokaliseerd, en die zij enkele minuten eerder ter sprake bracht met de opmerking dat ze verder van ons afstaan dan de dichtstbijzijnde ster. De NASA weet dus iets over een groot lichaam, in een bijna cirkelvormige baan [rond de Zon]? Een Spielberg moment. Omerbashichs publicatie verspreidde zich via de alternatieve mediaset als een lopend vuurtje. Een zoekopdracht voor Comet Elenin geeft op het moment dat ik dit neerschrijf meer dan 5.000 resultaten op YouTube alleen, om maar te zwijgen over de blogosfeer. Voor velen, althans voor ondergetekende, lijkt het nuttig hier tijd en moeite aan te besteden. Maar, zoals reeds gezegd, is het nog te vroeg om hier een eindoordeel over te vellen.

-3-

ELENIN SCHEERT LANGS

Door Hubert Luns (20 juli 2011) 3e editie
Zie ook mijn artikel Het Zonnewonder
Leonid Elenin ontdekte op 10 december 2010 vanuit zijn onderzoeksruimte nabij Moskou een object aan de hemel genaamd C2010/X1 (Elenin). Op dat tijdstip was het object meer dan 4 AU van de Zon verwijderd. (Een AU is de astronomische eenheid of de gemiddelde aarde-zonafstand, gelijk aan 150 miljoen km.) Omtrent zijn grootte werd geen bevredigend antwoord gegeven. Verondersteld wordt dat het een IPMO is (Isolated Planetary Mass Object = solitaire planeetmassa) met ongeveer eenzelfde vast volume als de planeet Jupiter. Op het moment van de ontdekking reisde Elenin heel dicht tegen het ecliptisch vlak aan of coplanair (binnen de omloopbaan van de planeten), iets wat zelden voorkomt en zijn blijvende invloed op ons zonnestelsel verklaart in termen van sterk seismische activiteit op Aarde, en volgens de bevindingen van Mensur Omberbashich is dat al sinds 1965. In april 2001 had het object een visuele sterkte van 15 en werd de coma van het object (groter wordende ijle gaswolk rondom de kern) op een diameter van ongeveer 80.000 kilometer geschat. Tussen 22 mei en 4 juni varieerden de schattingen van het IVOC t.a.v. de visuele sterkte tussen de 13,1 en 13,8. Zelfs bij een sterkte van 13,1 was het object nog 440 maal zwakker dan met het blote oog kan worden waargenomen. Tegen eind augustus 2011 zal Elenin met het blote oog waarneembaar zijn als een zwakke vage ster, maar alleen als men exact weet waar men kijken moet. Hieronder volgt een uittreksel van Omerbashichs observaties:
Uitlijningen in het verleden Elenin - Aarde - Zon Elenin - Aarde - Zon Elenin - Aarde - Neptunus Elenin - Aarde - Zon Elenin - Aarde - Jupiter Elenin - Mercurius - Aarde Elenin- Mercusius Aarde Elenin - Zon - Aarde Elenin - Aarde - Venus Elenin - Aarde - Zon Elenin - Aarde - Zon Elenin - Aarde - Zon Elenin - Aarde - Zon Elenin - Aarde - Mercurius Elenin - Aarde - Mercurius Elenin - Aarde - Mercurius Elenin - Aarde - Mercurius Elenin - Aarde - Mercurius Elenin - Aarde - Neptunus Elenin - Aarde - Neptunus Elenin - Aarde - Neptunus Elenin - Aarde - Neptunus Elenin - Aarde - Jupiter Elenin - Aarde - Zon Datum 20-2-2008 25-2-2008 12-5-2008 18-2-2009 18-5-2009 15-7-2009 09-08-2009 9-9-2009 18-2-2010 25-2-2010 26-2-2010 27-2-2010 27-2-2010 4-3-2010 4-3-2010 5-3-2010 5-3-2010 8-3-2010 5-5-2010 6-5-2010 9-5-2010 14-5-2010 3-1-2011 11-3-2011 Locatie Indonesi Indonesi China Kermadec Eilanden Los Angeles, USA Nieuw-Zeeland Japan Sunola Eilanden China/RU/N-Korea China Japan Chili Argentini Taiwan Vanuatu Chili Indonesi Turkije Indonesi Chili Indonesi Algerije Chili Japan Grootte 7.4 7.2 7.9 7.0 4.7 7.8 7.1 8.1 6.9 5.2 7.0 8.8 [Aarde van de as geduwd] 6.3 6.3 6.5 6.6. 6.3 6.1 6.6 6.2 7.2 5.2 7.0 9.0 [Aarde van de as geduwd]

-4-

N.B. Volgens berichtgeving in de media veroorzaakte de aardbeving voor de kust van Japan op 11 maart 2011 een kanteling van de aardas met 16,5 cm waardoor een snellere aardrotatie ontstond en een verkorting van de dag met ongeveer 1,8 miljoenste van een seconde. De aardbeving in Chili op 27 februari 2010 zou mogelijk ook een lichte kanteling hebben veroorzaakt en een daarmee corresponderende verkorting van de dag met slechts 1 miljoenste van een seconde.

De elektronische afdrukfaciliteit van de Cornell Universiteit (http://arxiv.org) publiceerde in april 2011 een baanbrekend rapport van dr. Mensur Omerbaschich (nr. 2036, april 2011), met als titel Astronomische uitlijningen als oorzaak van ~M6+ seismische activiteit. Omerbaschich is aangesloten bij de European Royal Society (Europees Koninklijk Genootschap), een onderzoekslichaam ter bevordering van fundamentele kennis (de naam heeft niets van doen met het wetenschappelijk instituut The Royal Society). In zijn publicatie onderzoekt hij Elenins effect op de seismische activiteit van de Aarde ter bewijsvoering van het Geo- en Hyperresonantie Effect (zie Appendix). Hij maakte van de gelegenheid gebruik: aangezien het (Elenin) van grote invloed is geweest op sterke seismische activiteit sinds 2007 alsook de hevigste seismische gebeurtenissen sinds 1965. Hij vervolgt: De Elenin zal de sterke seismische activiteit van de aarde tot augustus/oktober 2011 blijven versterken.

Tijdens een interview op Yowusa.com op 1 juni 2011 gaf Omerbashich commentaar op zijn artikel, dat beschikbaar is op zijn website onder sites.google.com/site/omerbaschich: In zijn kielzog sleept de Elenin door de aantrekkingskracht gevangen deeltjes mee over een afstand van meer dan 30.000 km, maar noch zijn relatief kleine massa noch zijn relatief lage dichtheid zijn factoren die het veroorzaken van hevige aardbevingen in de georesonator beletten. Geen enkel ander object met dergelijke eigenschappen is voor zover mij bekend de afgelopen tientallen jaren in ons zonnestelsel waargenomen.

-5-

Het lijkt logisch te veronderstellen dat Elenin ten aanzien van zijn grootte niet als een komeet kan worden aangemerkt. Hoe anders zou het van invloed hebben kunnen zijn op de hevigste seismiciteit sinds 1965? Op de een of andere manier staat volume in verband met massa! Mijns inziens moet het een IPMO worden genoemd, wat eventueel een grote planeet kan zijn, een sub-bruine dwerg of een bruine dwerg. Uit de literatuur blijkt, vooral uit Dusty disks at the bottom of the IMF of Stofschijven aan de ondergrens van de IMF (Initile Massa Functie i.v.m. sterformatie) van de hand van Alexander Scholz en Ray Jayawardhana in het Astrophysics Journal van november 2007, dat een IPMO in massa varieert van 1 Jm (Jupitermassa = 2.000 Aardmassas) tot 15 Jm. Daarna wordt het een ster. Relatief kleine massa zou voor Elenin 3 Jm kunnen betekenen, wat overeenkomt met 4g/kubieke cm (de gemiddelde dichtheid van de Aarde is ~6g/kubieke cm, of 6 kg per liter). Een dergelijke massa is niet ondenkbaar in het licht van Omerbashichs opmerking dat Elenin de seismische activiteit reeds vanaf 1965 sterk heeft benvloed. Hoe dan ook, volume staat niet los van massa! Als Elenin op 27 september tussen de Zon en de Aarde trekt op een gulden snede verhouding van 0,381 AU, komt dit overeen met een zwaartekrachteffect van ~22 manen (op 3 Jm). Omdat het tegen die tijd springvloed is, zou daar nog n Maan bijkomen. De door de aantrekkingskracht gevangen deeltjes wijzen op een stofschijf die volgens de terminologie van Scholz en Jayawardhana een beletsel vormen om Elenin met het blote oog waar te nemen. Alhoewel de exacte massa van Elenin zo langzamerhand bekend zou moeten zijn, lijkt het onderwerp te gevoelig om publiekelijk bekend te maken. In artikelen op het Internet wordt een weinig overtuigende 10 km diameter genoemd. Wanneer Elenin de Aarde op zijn kortste afstand van 0,232 AU passeert op de dag van 17 oktober, zou het sleepeffect ~59 manen zijn of een derde van het zwaartekrachteffect van de zon. Het zwaartekracht- of sleepeffect staat natuurlijk proportioneel in verhouding tot zijn massa. Omerbashich gaf ook nog aan in het interview: Zoals ik al eerder opmerkte, speelt massa geen rol in mijn ideen (aangaande aardbevingen) en dat gaat ook op voor afstand in verhouding tot massa binnen het magisch Newtoniaans-Einsteiniaans concept. Zoals gesteld in mijn publicatie over uitlijningen, zal de Elenin vanaf augustus-oktober sterk in snelheid toenemen in zijn slingerbeweging rondom de zon. Op dat moment heeft de Elenin onvoldoende tijd om in lange uitlijningen te participeren, en het enige wat hij dan kan produceren voor wat betreft het in gang zetten van de resonantievergroting (aardbevingen) is een milde seismische activiteit zoals voorspeld in mijn publicaties, hoofdzakelijk door de grootte van de Zon als deze bij een uitlijning betrokken is. Hoewel in deze optiek de seismische activiteit matig zal zijn wanneer Elenin tussen de aarde en zon trekt, zou in de periode tot eind oktober de invloed op het weer extreem kunnen zijn (de lucht is een lichte massa en gemakkelijker te benvloeden dan zware massa), maar dit alles is natuurlijk afhankelijk van Elenins massa. Bovendien kan het door zijn aardvervormend effect enige getijdehitte uitlokken en de daarmee verbonden vulcanische activiteit. Hoeveel is moeilijk te zeggen. Het effect op de getijden van de zee zou bij zijn dichtste afstand tot de aarde het vloedgetij kunnen verhogen met ongeveer 15.5% (de kwadraatfuncties zijn berekend vis vis de zon bij Elenin 3 Jm). Elenin zou, door zijn sleepeffect, ook een lichte kanteling van de aardas kunnen veroorzaken. Migratie van de magnetische polen van de Aarde wordt door andere mechanismes veroorzaakt, zoals verhoogde kosmische straling, met name fotonisch. Elenin trekt tussen de aarde en de zon door net voor het Joodse Nieuwjaar (Rosh haShanna) en het tijdstip dat Elinin het dichtste langs de aarde scheert, tot vlakbij zijn omloopbaan, komt overeen met het einde van Sukkoth (Loofhuttenfeest). In het artikel Het zonnewonder van ondergetekende, wordt de importantie van deze data uiteengezet.

-6-

APPENDIX

Het Hyperresonator Concept

Volgens de optiek van Mensur Omerbashich is gravitatieversnelling van massas geen aantrekkingskrachtsfenomeen, maar dient de oorzaak daarvan te worden gezocht in een afschermingseffect van ruimtetrillingen ten aanzien van lichaamsmassas, zodat twee lichamen als het ware naar elkaar toe worden geduwd. Dit noemt hij het hyperresonator concept. Zoals Omerbashich in zijn artikel uit 2008/2009 opmerkt, Schaal Invariabiliteit geheten (Scale invariability; zie http://arxiv.org/abs/0801.0876) : Wat gewoonlijk met aardgravitatie wordt aangeduid, is in feite het resultaat van een verstoring van de aether door hoogfrekwente golven, die vooralsnog onmeetbaar zijn, welke vanuit het geheel van het Hyperversum op de toeschouwer uitmonden. Dit betekent dat alle punten die over een eigen energie beschikken gedeelten van die energie afgeven waardoor een verstoring van de aether onstaat (vacumstructuur) leidend tot golfvormige deformaties van de initile rusttoestanden van de aether. Deze verstoring noemen wij gravitatie. () De maangetijden op aarde zijn () niet het gevolg van een aantrekking van de ene lichaamsmassa op de ander; dat is een magische in plaats van een wetenschappelijke verklaring, ontstaan uit Newtons obsessie met mystiek. In plaats daarvan is een getijde een onmiddelijke uit balansgeraking van het totaal der mechanische golven die vanuit het Hyperversum op het lichaam toekomen. De meeste natuurkundeboeken stellen tijdens de bespreking van het Michelson-Morley experiment dat Einstein het idee van de aether afwees. Indien wij echter naar Einsteins boek: Sidelights on Relativity kijken, wees hij dit niet af, maar preciseerde hij het concept en toonde aan dat een bepaalde versie daarvan niet klopte. Het aetherconcept ontwikkelde zich in de algemene relativiteit waarin het werd getypeerd als ruimte-tijd. In Einsteins aantekening vooraan in de 15e editie van zijn Relativity - the Special and the General Theory staat geschreven: Ruimte-tijd is niet noodzakelijkerwijs iets waaraan men een apart bestaan kan toekennen dat onafhankelijk staat van de actuele objecten van de physieke werkelijkheid. Physieke objecten zijn niet in de ruimte maar deze objecten zijn ruimtelijk uitgebreid. Op deze wijze verliest het concept - lege ruimte zijn betekenis. In appendix 5 (ad finem) zegt hij: Er bestaat niet zoiets als lege ruimte, d.w.z. een ruimte zonder veld. Ruimte-tijd eist geen eigen bestaansrecht op behalve als een structurele kwaliteit van het veld. Op die manier spreekt hij over een zwaartekrachtsveld (waarbij hij de oorsprong van het veld buiten beschouwing laat), hetgeen inderdaad dichtbij het klassieke idee van aether komt. Ik meen echter van mening te mogen verschillen met het standpunt van het niet kunnen bestaan van een veldloze ruimte. Ruimte kan leeg zijn, totaal leeg. Als ruimte evenwel leeg is en veldloos, is het daarom nog niet van elke bepaling ontdaan. De structuur of het weefsel, die een veld mogelijk maakt, blijft altijd bestaan. Hoe zou anders een electromagnetische golf met een bepaalde snelheid in de kosmische ruimte kunnen reizen en zijn essentile eigenschappen bewaren indien er niet iets bestond om doorheen te reizen, want ruimte kan leeg zijn maar het blijft ruimte, zelfs meetbare ruimte. Het niet-iets begint hier en eindigt daar is volstrekte nonsens. Maar het is heel goed mogelijk om in plaats daarvan te beweren dat een lege ruimte (een vacum) hier begint en daar eindigt. Dit past ook binnen het Aristoteliaanse begrip van materia prima, wat een zijnsbeginsel is dat aan de verdere opbouw van het concrete ding voorafgaat. Dit nu wordt door Jezus Christus in een boodschap aan Zuster Beghe op 27 december 1989 bevestigd, waarin Hij uitlegt dat we zelfs de leegte als goddelijke schepping moeten zien, welke leegte alhoewel zijn duisternis compleet is nog altijd deel uitmaakt van de waarneembare oneindige schepping.