Breno

kaj
Bruno
Paulo Sergio Viana
Ilustra°oj
Alexandre Freitas

Kompostado kaj kovrilo

Eldonejo Oportuno
www.editoraoportuno.com.br

Printo
Tesourolaser

Bindo
Gráfica Oportuno

1-a eldono
majo, 2007
San-Pa\lo - Brazilo

ISBN 978-85-907169-0-7

Kopirajto ²e la verkisto
 Dedi²o
Al Beth Rose,
al kiu mi ¬uldas multon
B
Breno estas flava, gaja, pacema labradora hundo.
En la korto, Breno regas.
¹ar Breno amas akvon, ²iumatene, tuj post veki£o, £i
brue kaj ¬pruce pla\das en sia lavpelvo.
P
Poste, Breno forskuas akverojn kaj trotas sur la herbejo.
—Saluton, kolibro! — £i bojas sub la gujavarbo.
—Bonan matenon, paseroj! —£i bojas apud la muro.
—Bonan tagon, Tigro! —£i bojas al la kato, kiu fiere
pa¬as sur la tegmento.
T
Tiam, Breno pacience atendas sian amikon Brunon, kiu
venas, ²iam en la sama horo, kun bongusta porcio.
¹i tiu estas la plej agrabla momento en la tago, ²ar post
la man£o Bruno kaj Breno trankvile promenas ekster la
korto, sur la stratoj de la kvartalo.
Breno ²iam revenas tre feli²ca!
P
Pro la man£o kaj la ²iutaga promeno, Breno elektis
Brunon kiel sian plej estimatan amikon.
Kaj £i decidis, ke £i fidele amikos al li dum
sia tuta vivo.
Kaj Breno sentis grandan feli²on pro tiu decido.
U
Unu tagon, Bruno tamen ne alvenis — alia, fremda
mano alportis la porcion. Kaj tiun tagon Breno ne faris
la kutiman promenon.
Kio okazis?
Breno miris kaj ne havis tute plenan apetiton.
A
Afliktite, Breno trairas la korton.
— Amiko kolibro, ²u vi povas informi pri mia mastro
Bruno, kiu jam ne venas al mi? ¹u li forgesis min?
— Sed la kolibro nenion informis.
— Eble li malsanas?
F
— Flugemaj paseroj, ²u vi vidis mian mastron, kiu de
longe ne venas al mi?
La paseroj pepadis sen respondo.
— Eble li koleras?
F
— Fiera Tigro, ²u vi a\dis ion pri mia mastro, kiu de
pluraj tagoj ne atentas pri mi?
Kaj Tigro silente, mole pa¬is sur la muro.
— Eble li forgesis min?
J
Jen Breno malvigli£is.
³i jam ne pla\das, jam ne forskuas akverojn, jam ne
trotas en la korto.
Mallevi£is la oreloj de Breno, £iaj okuloj teren rigardas,
£i jam ne bojas salute.
¹ar Bruno forlasis sian amikon Breno.
P
Post du longaj, mal£ojaj semajnoj, jen unu matemon
Breno rea\dis la amatan vo²on de sia amiko Bruno.
Denove la karesoj!
Denove la ²irka\brakoj!
Denove la gaja saltado kaj bongusta porcio!
Kie vi estis dum tiom longa tempo, kara Bruno?
M
— Mi vizitis la Esperanto-kongreson, kara Breno! Mi
multe amuzi£is inter geesperantistoj! Venontfoje vi
iros kun mi!
¹i tiun fojon, mi alportis el la kongreso donacon al vi...
B
...Bongustan Esperanto-oston!
 Paulo Sergio Viana estas diplomi£inta
pri medicino kaj lo£as en Lorena/SP.
Li konati£is kun Epseranto en la 1960-aj
jaroj kaj de tiam multe agadas favore al
la diskonigado de la lingvo, ²efe per
prelegoj kaj tradukado. Lia ¬atata
a\toro estas Machado de Assis, de kiu
li jam tradukis jenajn verkojn: La
Alienisto, Dom Casmurro, Postmortaj
Rememoroj de Brás Cubas, La Divenistino
kaj Aliaj Rakontoj. Li anka\ estas
verkisto de rakontoj kaj poemoj, kelkaj
e² premiitaj en esperantaj Beletraj
Konkursoj. Nun per Breno kaj Bruno li
debutas kiel verkisto de porinfana libro.