wyrok

z dnia 2006.02.15

Sąd Najwyższy

II KK 154/05

Istota stosowania instytucji określonej w art. 387 k.p.k. sprowadza się bowiem do
oceny przez sąd, czy istnieją warunki do zrezygnowania z prowadzenia postępowania na
zasadach ogólnych, a jedną z przesłanek tej oceny jest stwierdzenie, że proponowany i
następnie uzgodniony wymiar kary oraz inne składniki w mającym zapaść wyroku
skazującym, są trafne. Każde odstępstwo od poczynionych uzgodnień bez wiedzy i zgody
stron stanowi rażące naruszenie art. 387 § 2 k.p.k.
Prok.i Pr. 2006/9/11
189498

Dz.U.97.89.555: art. 387