మరణతరంగం 6

చచచ సవర
గ ం చరకంట సఖంగ ఉంటంద. ప ర ంచం గరంచ ఆలచంచనకకర లకండ అమృతం
తగత, రంభ డనస చస త , హయగ బతకవచచననకన వల ళ ఉండ ఉంటర. మంచ వల ళక బతకనంత
కలం కటషలంటయ. ఈ భమ మద నకల చల లత అంత సఖమ సఖం! అన మనవల ళ అనదగ
నమమతననద. అల నమమన ఒక కరరవడ పత గ ం . అయజక బషవస సంగర
ర చటట అల లన కథ పచచవల ళ సవర
అన పలండ రచయత రసన ఇద దష కథ ఇద. అసల కథ ఏమటంట......

పచచవలళ సవర
గం
అనగనగ ఒక ధనవంతడ. ఆయన పర కదష. ఆయనక ఒకకడ కడక. ఆ అబబయ పర అటసల .
వల ళంల ట ఒక దరప చటటల అమమయ కడ ఉంటంద . ఆమ పర అకస. అటసల అందగడ. అకస కంచం
పటట. కన అందగత త . ఇద దరద ఇంచమంచ ఒక వయస. వల ళదదర కలస తనవర. కలస తరగవర,
చదవకన వర, ఆడకనవర కడ. మగడ పల ళలట కడ ఆడవర అపడపడ. పద దయంతరంవత
వల ళదదరక పల ళ చసయలన, పద దలనకనన సంగత అందరక తలస. పరగర. పద దవల ళయయర. కన అటసల క
ఒక మయదర రగం పటటకంద. ఎననడ కనవన ఎరగన మయరగం అద. ఆ అబబయ ఎపడ తన
చనపయననకన వడ!
తనకలంట ఆలచనల ఎకకడనంచ వచచయ? ఇంల ట మసల పన మనష ఎపడ కథల చపతంద గద!
ఆవడ సవర గ ం గరంచ చపపందట! సవర గ నకళత కటష పడవలసన పనలద. చదవకవలసన అవసరం
అంతకంట లద. అమృతం తగత హయగ బతకవచచ!
అటసల నజనక సమర. పద దనన లవలనన, బడక పవలనన, పనచయలనన తనక ఇటషం ఉండద కద .
పద దవడయత తండ ర వయపరమంత తన చచకవలస వస తందమననన భయం కడ ఉండదతనక . మర
సఖపడలంట సవర గ నక పవల. సవర గ నక పవలంట చవక తపపద. ఇల ఆలచంచ, ఆలచంచ, చవరక
ఆ అబబయ తన చనపయనటట ఊహంచడం మదలపటటడ .
పపం అమమ ననన చల బంగపటటకననర . అకస కడ ఏడచంద . అటసల మత రం ఎంత చపపన వనడ .
“ఏమట మ పచచ? ఒకవప నన చనపయ పడ ఉంట మరంత కబల రమట? ననన పతసయయండ! నన
సవరగ నక వల ళపవల!” అనవడ.
ఎంత మంద డటకలర ఎనన మందల వశర . ఎనన రకలగ నచచజపపడనక ప రయతనంచర . “నవవంక
తంట తగత రయల ఉండ చచచవంటవమట?” అననర. ఇంకమంద అటసల తండ మనశడ. నజంగన
చచచ పరస థ త వచచంద!
కదష అందరకనన పద ద డటకరగర దగ గ రక వల ళడ . తన కడక సంగత వవరంచడ. అంత వనన
డటకరగర “ఏం ఫరవ లద! ఎనమద రజల ల మవడ రగం కదరస తన . కన ఒక షరత! నన
ఏంచయమంట అద చయల మర! ఎందకన ప రశనంచకండ !” అననర.
కదష ఇంల ట అందరక ఈ వషయం వవరంచడ. ఆ రజనంచ వ ైదయం మదలయంద . డటకరగర ఏం
చపత అద కణల ల అమల జరగల. అద నయమం. డటకర అటసల గదలక ప రవశంచర . నలగన గడడలత
చకకపయన అటసల
మంచంల పడ ఉననడ. డటకర మహం చల టంచ, “ఏమటద? ఇంక ఈ శవనన ఇంల ట దచకననరమట?
అంతమ యత రక ఏరపల ట చయండ !” అంట అరచర. అటసల తలదండ ర ల అదర పయర. ఆ అబబయ
మత రం మహం చంకచటంత చసకన “ననపడ చపపన 1 చడండ! నన చనపయన లద? డటకరగర
కడ అద మటననర!” అననడ.
డటకరగర షరత జ ఞ పకం తచచకన ఇంల ట అందర శవయత రక ఏరపల ట మదల పటటర . ఇదంత చస తనన
ఆటసల సంతషం పటటలక గంతల వశడ. “ఆకల! అననం కవల”ననడ. “సవర గ ంల తందవగనల!”
అననర డటకరగర .
ఆ యంల టన డటకరగర ఆదశం ప రకరం ఒక గదన సవర గ ంగ మరచశర . గడల కనపంచకండ తరల,
నల కనపంచకండ తవచల ఏరపట చశర . కటకల తలపల మసశర. కథల సవర గ ంలలగ దపల
అమరచర. సవకలంత దవదతల లగ అలంకరంచకననర.
అటసలన శవపటకల పటట ఊరగంప మదల పటటర. అబబయ నద రపయంద చచ , అతడన సవర గ ం గదల
దగబటటర. నద రలచన అబబయ ఆశచరయపయడ . “ననకకడననన? ఎవరకకడ?” అననడ దవదత
రతయకమయ “ఇద సవర
ప గ ం మహపరభ !” అన జవబచచడ. “సర! నకకలగ ఉంద. ఆహరం అమృతం
కవల”ననడ అటసల . మఖయసవకడ చపపల ట చరవగన తరల తలగంచకన సవకల బంగర పల ళలల
అనన పదర థ ల చటటకవచచ, అటసల మంద అమరచర. బగ తన వంటన మల ళ నద రలక జరకననడ
అబబయ. మరరజ పద దనన నద రలచడగన , అద పగల రత ర తలయలదతనక . అటసల నద రలచడన
గమనంచగన, సవకలంత సధ దమయ అచచం మదటరజలగన ఆహరం ఏరపట చశర .
‘ఇదం బ రక ఫటస ? కఫ, బ రడ రలస కవల”ననడతన .
“కన సవర గ ంల అవవ ఉండవ. ఎపడ ఇద తండ! మహప రభ !” అననర సవకల . “అసలపడమట?
పగల? రత ర ?” అననడ అటసల . “అంట ఏమటద? ఇకకడదంత ఉండద!” అననర సవకల . ఎలగలగ
తండ అయందనపంచ, “మర కలకపనక ననపడం చయల?” అన ప రశనంచడ అబబయ . “సవర గ ంల ఎవర
ఏమ చయరండ!” జవబ. మగత దవతల గరంచ అడగత చల దరం అననర. “మర మ అమమ ననన
ఎపడస తర ?” అన అడగడ అటసల.
“మ నననగర ఇరవ ై ఏల ళ తరవత , అమమగర మపఫయ ఏల ళక!” అననర.
“మర అకస సంగత ఏమట ?”
“ఆమ రవలంట యభయ సంవతసరల కవల!”
“అంట అపపటదక ననల ఒంటరగ ఉండవలసందన?”
“అంత మహప రభ !”
“సర, ఇపడ అకస ఏం చస తంద మర ?”
“కననలళ మకసం ఏడస తంద . నమమదగ మరచ పయంతరవత ఇంక అందమయన కర రవణణ చచ పల ళ
చసకంటంద. భమమద బతకవల ళ ఎపడ అంతగద!” అననర సవకల . అటసలక తండ
ఒంటబడతననద. కన చయడనక పన మత రం లద . ఎనమద రజల అల గడచ సరక అతనక దఃఖం
మంచక వచచంద. పటటలక సవకడత “సవర గ ంకనన భమమద బగంటదమ ?” అననడ.
“అయయ! ఏంబగలండ! చదవకవల! పనచయల! ఒకకట అంత కటషం!” అననడ సవకడ .
“ఆ ఏం కటషంల? ఇల పడ ఉండకనన కటటల కటటన సఖంగ ఉంటంద 1 అయన ఇల ఎననలళండల
నన?” అననడ ఆ అబబయ .
“ఎపపటక ఇలగ!” జవబ.
“ఛ! అలగయత నన ఛస తన !”
“చచచనవల ళ మల ళ చవడనక వల లద!” చంతల పడడడ అటసల.
కనన కణల తరవత ఒక సవకడ ప రతయకమయయడ . “మహప రభ ! తప కయల. తప ఎకకడ జరగంద
తలయద. కన మర చనపలద1 ఇంక బతక ఉననర!” అననడ.
ఎగర గంతస అటసల “ఏమట? ననంక బతక ఉననన? మర ననన ఇకకడ ఎందక ఉంచర? వంటన
మయంటక తసకల ళండ!” అననడ.
సవకల తన కల ళక గంతల కటట, కసప అట యట తపప, చవరక ఇంల ట అందర ఉనన గదలక
తచచర. గంతల వపపర. మల ళ ప ర ంచం చచన అటసల సంతషం పటటలకండ ఉందపడ . బ రతకడమంత
హయగ ఉంటంద అర థ మయందతనక. అకసన చచ , “నవంక ఎవరన పల ళ చససకన ఉంటవనకననన! న
అదృటషం! ఇంక ఇకకడ ఉననవ!” అననడ.
వల ళదదర పల ళ ఘనంగ జరగంద. కనకల, కటనల కడ ఘనంగ వచచయ . సమరతనం మనస అటసల
వయపరం మదల పటటడ . బద గద, భరతదశమ తరగడ. చల కలం తరవత గన అటసల క డటకరగర
చసన వ ైదయం గరంచ తలయలద . పచచవల ళ సవర గ ం గరంచ అతన తన పల లలక వల ళక కథలగ చపత
ఉండవడ.
కథక మగంప మత రం ఎపడ ఒకట . “నజంగ సవర గ ంల ఎల ఉంటంద ఎవరక తలయద!” అన.
ఇద దష కథ
సవత మసపత రక ఆగటస 87 ల ప రచరతం .