Elpidio Quirino Si Elpidio Rivera Quirino (Nobyembre 16, 1890-Pebrero 29, 1956) ay isang pulitiko at ang ikaanim na pangulo

ng Pilipinas. Nagsilbi siya mula Abril 17, 1948 hanggang Disyembre 30, 1953.Isinilang si Quirino sa Vigan, Ilocos Sur Noong Nobyembre 16, 1890 kina Mariano Quirino at Gregoria Rivera. Nagtapos siya ng abogasya sa Unibersidad ng Pilipinas (University of the Philippines) noong 1915.Nahalal sa Kongreso noong 1919. Hiniram na Kalihim ng Pananalapi ni Gob. Hen. Murphy noong 1934 at naging kasapi ng "Constitutional Convention". Naging pangalawang pangulo siya ni Manuel Roxas noong 1946. Pakatapos kan Ika-2ng Gerang Pangkinaban nagsirbe siya komo Sekretaryo kan Estado asin Bise Presidente sa irarom kan si pinaka-enot na presidente kan Talingkas na Filipinas, si Manuel Roxas. Kan magadan si Roxas kan Abril 15, 1948, siya an nagsalida sa pagkapresidente. Sunod na taon napili siya sa eleksyon para sa apat-nataon na termino sa parehong kargo. Nagdalagan siya sa tiket kan Partido Liberal. An administrasyon niya nag-atubang nin makuring homa' sa pagbungkaras kan mga Hukbalahap na dati sarong hokbo naglaban sa mga nanakyadang Hapon igdi sa Filipinas. Kan an mga Komunistaiyo na an namayo sa hiron (movimineto) na ini, nagtumang na sa gobyerno asin ta an negosasyon ni Quirino kan 1948 sa lider kaini na si Luis Taruc mayong kinaabtan; si Taruc nagdeklara na an grupo ninda tuyong bubungkalon an gobyerno. Pagtongtong kan 1950, an mga Huk kontrolado na an dakulang parte kan Luzon. An ginibo ni Quirino pigtokahan si Ramon Magsaysay komo Sekretaryo kan Depensa Nasyonal sa pagsabat asin pagsumpo kan nagtatalubo na insureksyon. Ang termino ni Qurino nabibisto sa marikas na rekonstruksyon hale sa pagkawasak sa gera, dagosdagos na paguswag kan ekonomiya, asin an pagsampa' nin dakulang tabang ekonomiko haleng Estados Unidos. Alagad, dakul na problema sosyal sa mga baro-banwaan an dai maresolberan. Masabi pa, an saiyang administrasyon nadigtaan kan akusasyon na grabe asin lakopan an korupsyon nangyayari sa irarom kan saiyang liderato. Sinasabi na an eleksyon kan 1949 iyo an saro sa pinaka-madaya' na eleksyon nangyari igdi sa Filipinas. Si Magsaysay naglitik saiya sa isyu nin korupsyon, asin dara an mahamot niyang imahe sa pagsumpo niya kan insurhensya kan mga Huk, nagdalagan siya sa eleksyon kan 1953 sa tiket kan Partido Nasyonalista kontra ki Quirino sa pagka-presidente. Sa eleksyon na idto, si Quirino nadaog asin nagretiro na sa pribadong buhay. At nanumpa bilang Pangulo pagkaraang mamatay si Roxas noong Abril 17, 1948. Kinaharap ng administrasyong Quirino ang isang malubhang banta ng kilusang komunistang Hukbalahap. Pinasimulan niya ang kampanya laban sa mga Huk. Bilang Pangulo, muli niyang itinayo ang ekonomiya ng bansa, pinaunlad niya ang pagsasaka, at mga industriya.Tinalo ni Ramon Magsaysay sa kanyang ikawalang pagtakbo bilang pangulo. Namatay siya sa atake sa puso noong Pebrero 29, 1956 sa gulang na 66.Siya ang unang Ilokanong pangulo.