You are on page 1of 1

Jean Therese P.

Nicolas BSN 104-B

Mar. 8, 2011

MY PRECIOUS COLLEGE YEARS

The long wait is finally coming. Ga-graduate na ako! Yippee! Sobrang excited na ako. I can t wait for it. Gusto ko na magsuot ng togang black at umakyat ng stage and get that diploma na pinaghirapan ko for four years. Even though I know that after graduation, meron pang isang goal ako na kailangan ma-fulfill, ang maipasa ko ang BOARD EXAM, at least eto at masasabi ko na malapit nang may ma-achieve ako sa buhay ko. Parang kelan lang, natatandaan ko pa yung pag-enroll ko sa NC. Fresh na fresh pa from high school, hindi ko pa alam kung pano gagawin noon. Kung pano ang sistema ng college. As time goes by, marami akong na meet tao, nagkaron ako ng mga bagong kaibigan, and from there starts my happy, difficult at treasured reminiscences ko sa college. Sobrang dami kong mamimiss sa NC after ko gumradweyt. Daming memories, experiences, good times, bad times etc. sa NC that I will value forever. Those tiring and toxic duties I ve had, mga case studies namin noon na ang hirap gawin at lalong mahirap at nakakatakot i-present, sabayan pa nang super loaded na requirements, projects, quizzes, exams, from major and minor subjects, haha nakaka-stress mag-aral! Pero dahil sa lahat ng yan, natuto ako. As my college journey is about to end, I would like to say thank you to my friends and classmates, kung wala sila tiyak na hindi masaya ang buhay kolehiyo ko. (Assuming na hindi na magkikita-kita e no? kahit may review padin naman after grad, hehe!) Dami nating

napagsamahan all through those years. Mamimiss ko mga kalokohan at kakulitan na pinaggagawa natin. To my dearest professors, clinical instructors, maraming maraming thank you po sa binigay nyong knowledge sa akin, sa amin lahat, mamimiss ko po kayo! To Dra. Mendoza, thank you po sa inyo, you ve been one of the best professors I ve ever met. Mamimiss ko po kayo. And sa lahat lahat na ng bumubuo sa NC, from the top to the bottom, maraming maraming salamat po. (NC salamat sa iyo.. ngalan mo y taglay namin sa isip at puso) =)

You might also like