บุญ

บุญ
ชาวพุทธเราส่วนใหญ่ยังเข้าใจผิด
เก่ียวกับเร่ ืองของ “ บุญ ”

คิดว่าการทำาบุญก็คือ
การตักบาตร
การถวายทรัพย์ , ปั จจัย
การถวายสังฆทาน ฯลฯ
เพียงเท่านี้
เป็ นต้น
 บุญ
“ บุญ ” หรือ “ ปุญญ ” แปลว่า ชำาระ
หมายถึงการทำาให้หมดจด
จากมลทิน เคร่ ืองเศร้าหมอง
อันได้แก่
โลภะ โทสะ และ โมหะ
 บุญ
ตามพระไตรปิ ฎก
เราสามารถสร้าง “ บุญ ”
ได้ถึง ๓ อย่าง คือ

a. ทาน
b. ศีล
c. ภาวนา
 บุญ
๑. ทาน คือ การให้
เช่นท่ีกล่าวมาแล้ว คือ การตักบาตร
บริจาคทรัพย์ ถวายสังฆทาน เป็ นต้น
ถือเป็ น จาคะ หรือ การให้
นับเป็ น บุญอย่างหน่ ึง

แต่มก
ี ารให้บางประการท่ีไม่นับเป็ นบุญ
เช่น สุรา มหรสพ ให้ส่ิงเพ่ ือกามคุณ
เป็ นต้น
 บุญ
๒. ศีล คือ ความประพฤติท่ีไม่ละเมิด
หรือรักษาความสำารวมทางกาย วาจา

การรักษาศีลสำาหรับฆราวาส
ได้แก่ ศีล ๕
และอุโบสถศีล ( มี ๘ ข้อ )
 บุญ
๓. ภาวนา
ภาวนา คือ การอบรมจิต
ทางสมถะและทางวิปัสสนา

การนัง่สมาธิ เรียกว่า สมถะภาวนา

ส่วนการนัง่วิปัสสนา
( สติรู้ถึงรูป – นาม )
เรียกว่า วิปัสสนาภาวนา
 บุญ
“ บุญ ” ยังมีอีก ๗ อย่าง
ตามอรรถกถา หรือข้อปลีกย่อย
นอกเหนือจากพระไตรปิ ฎก
นับถัดไปเป็ นลำาดับท่ี ๔ ดังนี้

๔. อปจายนะ
ความเป็ นผู้นอบน้อม
ต่อผู้ท่ีควรนอบน้อม
 บุญ
๕. เวยยาวัจจะ
ความขวนขวายในกิจ
หรืองาน ท่ีควรกระทำา

๖. ปั ตติทาน
การให้บุญท่ีตนถึงแล้วแก่คนอ่ น
ื
เช่นการ อุทิศส่วนกุศล
การกรวดน้ำา
 บุญ
๗. ปั ตตานุโมทนา
คือการยินดีในบุญท่ีผู้อ่ืนถึงพร้อมแล้ว

เช่น เห็นผู้อ่ืนทำาบุญตักบาตร
เม่ อ
ื เราพลอยปล้ืมปิ ติยินดี
กล่าวอนุโมทนา
เพียงเท่านี ก
้ ็ได้บุญแล้ว
 บุญ
๘. ธัมมัสสวนะ
หรือการฟั งธรรม
ไม่ว่าจะฟั งธรรมโดยตรง
หรือจากส่ ือวิทยุ โทรทัศน์ ฯลฯ

๙. ธัมมเทศนา
หรือ การแสดงธรรม
เม่ ือได้ศึกษาธรรมะแล้ว
การถ่ายทอดให้แก่ผู้อ่ืน
นับเป็ นบุญประการหน่ ึงด้วย
 บุญ
๑๐. ทิฏฐุชุกรรม
คือการกระทำาความเห็นให้ตรง
หรือ สัมมาทิฏฐิ นัน
่ เอง
 บุญ
บุญทัง้ ๑๐ ประการนี้
บางท่ีเรียกกันว่า บุญกิริยาวัตถุ ๑๐

จะเห็นว่าบุญทำาได้ถึง ๑๐ อย่าง
มีเพียงข้อแรกเท่านัน
้ ท่ีต้องใช้ทรัพย์
อีก ๙ ข้อล้วนไม่ต้องใช้ทรัพย์

รู้ว่าบุญทำาได้อย่างนีแ
้ ล้ว
วันนี ค
้ ุณทำาบุญแล้วหรือยัง
 บุญ
ช่วยส่งต่อเร่ ืองบุญนี้
ถือเป็ นบุญประการหน่ ึง

ดังพระพุทธวจนะ
“ การให้ธรรมะ ชนะการให้ทัง้ปวง ”