Η επαιτεία διογκϊνεται, θ κεραπεία αναηθτείται

ίναι ευρζωσ γνωςτό ότι θ ανκρϊπινθ επαιτεία εντοπίηει τισ ρίηεσ τθσ ςτθν αρχαιότθτα και πωσ διακζτει ζντονθ διαχρονικότθτα. Ακίγγανοι, μετανάςτεσ, πρόςφυγεσ, ανάπθροι, ανιλικα παιδιά, γζροι και ευεπίφοροι ςε ναρκωτικζσ ουςίεσ αποτελοφν κάποιεσ από τισ κοινωνικζσ ομάδεσ που οδθγοφνται ςτθν επαιτεία. Δφο από τα πιο βαςικά και φλζγοντα ηθτιματα που ςχετίηονται με το κζμα αυτό είναι οι λόγοι που εξορμοφν τουσ ανκρϊπουσ ςτθν ζςχατθ αυτι κατάπτωςθ τθσ αξιοπρζπειασ και οι προτάςεισ προσ τθν επίλυςθ του προβλιματοσ και πιο ςυγκεκριμζνα θ αποτελεςματικότθτα μιασ πολφπλευρθσ παρζμβαςθσ ζναντι μίασ ατομικισ φιλανκρωπικισ προςπάκειασ. Όντεσ μζλθ μιασ πολυπολιτιςμικισ κοινωνίασ εντοπίηουμε κακθμερινά το αιςχρό φαινόμενο τθσ επαιτείασ και πολφ περιςςότερο ςτο διμο μασ, όπου το ποςοςτό των επαιτϊν διαρκϊσ αυξάνεται. Είναι, λοιπόν, απορίασ άξιον ποιοι παράγοντεσ οδθγοφν ουςιαςτικά τουσ ανκρϊπουσ ςτθ ηθτιανιά, όπωσ είκιςται να ονομάηεται. Αυτονόθτο είναι, πωσ θ αρχαιότατθ αυτι κοινωνικι μάςτιγα ςυςχετίηεται άρρθκτα με τθν πενία, τον άνιςο καταμεριςμό του πλοφτου και τθν ζλλειψθ κοινωνικισ υποδομισ, επεξθγθματικά τθ ςυρρίκνωςθ του κράτουσ πρόνοιασ. Πιο αναλυτικά, ςτισ μζρεσ μασ ωκοφνται πολλοί ςτθ ηθτιανιά λόγω τθσ οικονομικισ κρίςθσ αλλά και τθσ ολιγωρίασ του κράτουσ για οικονομικι υποςτιριξθ. Συχνά κακίςταται αδφνατο για τουσ επαίτεσ να προςλθφκοφν εξαιτίασ τθσ κοινωνικισ απάκειασ, τθσ ζλλειψθσ απαραίτθτων προςόντων και τθσ ενδεχόμενθσ αναπθρικισ ικανότθτοσ. Εν ολίγοισ, τα άτομα που ηουν ςτουσ πρόποδεσ τθσ κοινωνικισ πυραμίδασ είναι πικανότερο να καταλιξουν ςτθν επαιτεία. Ποιοσ εργοδότθσ κα επιλζξει να προςλάβει ζναν πρϊθν τοξικομανι ι κάποια γυναίκα που προζρχεται από μειονότθτα; Η απάντθςθ φυςικϊσ εφλθπτθ. Ωςτόςο, δεν αποκόπτεται με αυτζσ τισ πρακτικζσ θ αρετι τθσ ανεκτικότθτασ και κάκε ίχνοσ ανκρωπιάσ; Ακόμθ, υπάρχουν αφεντικά «προςτάτεσ» που τροφοδοτοφν το φαινόμενο αυτό, κακόςον ςυνιςτά μία επικερδι επιχείρθςθ. Σε ακραίεσ περιπτϊςεισ, οριςμζνοι αςυνείδθτοι άνκρωποι μετατρζπουν τθν επαιτεία ςε επάγγελμα, ενϊ δε διςτάηουν ακόμα και να ωκιςουν ςτθ ηθτιανιά τα ίδια τουσ τα τζκνα. Το δεφτερο και πολυςιμαντο ηιτθμα αναφορικϊσ προσ τθν επαιτεία είναι οι προτάςεισ για τθν αντιμετϊπιςθ τθσ, όπωσ προαναφζρκθκε. Ωσ προσ το άτομο,

είναι χρζοσ κάκε πολίτθ να αντιλθφκεί ότι θ ηθτιανιά ςυνιςτά πλθγι και μίαςμα για τον πολιτιςμό μασ. Γι’ αυτόν ακριβϊσ το λόγο οφείλουμε, ωσ δθμότεσ αλλά και ωσ πολίτεσ ενόσ ευρφτερου κράτουσ, να ςυμπαραςτεκόμαςτε ςτο ςυνάνκρωπο προςφζροντασ όποια αρωγι μποροφμε. Κι αν θ οικονομικι βοικεια φαίνεται πωσ διαιωνίηει τθν επαιτεία, δεν παφει ωςτόςο να είναι δείγμα ανκρϊπινθσ αλλθλεγγφθσ. Παρά ταφτα, θ εξατομικευμζνθ φιλανκρωπία δεν είναι αρκετι. Το κοινωνικό φαινόμενο τθσ ηθτιανιάσ διογκϊνεται με ταχφτατουσ ρυκμοφσ ςε εκνικό επίπεδο και εξαιτίασ αυτισ τθσ άνομθσ επίρρωςθσ κακίςταται ανζφικτθ θ εξάλειψθ του προβλιματοσ με μοναδικό βοθκό τθν ατομικι προςπάκεια. Για μια ουςιαςτικι αντιμετϊπιςθ του προβλιματοσ τθσ επαιτείασ αναγκαία κρίνεται θ υπευκυνότθτα, θ ςυνεργαςία και θ ςυντονιςμζνθ προςπάκεια όλων ανεξαιρζτωσ των εμπλεκόμενων φορζων, δθλαδι τθσ Πολιτείασ, Μθ Κυβερνθτικϊν Οργανϊςεων, τθσ Τοπικισ Αυτοδιοίκθςθσ και τθσ Δθμοτικισ Αςτυνομίασ. Προσ τοφτοισ, απαιτείται ανκρωπιςτικι παιδεία και καλλιζργεια θκικϊν αξιϊν από τουσ φορείσ αγωγισ, δθλαδι τθν οικογζνεια και τθ ςχολικι κοινότθτα, ενεργι παρζμβαςθ των Μ.Μ.Ε και των ταγϊν τόςο πνευματικϊν όςο και πολιτικϊν. Συγκεκριμζνα, είναι κακικον τθσ πολιτείασ θ ςφςταςθ ενόσ κράτουσ πρόνοιασ, οφτωσ ϊςτε να υφίςταται χρθματοδότθςθ προγραμμάτων που αφοροφν ακριβϊσ τισ ευάλωτεσ και κοινωνικά αποκλειςμζνεσ ομάδεσ αλλά κυρίωσ δθμιουργία κζςεων εργαςίασ με ςτόχο τθν επαγγελματικι αποκατάςταςθ των επαιτϊν. Επιπροςκζτωσ, κα πρζπει να αποδίδονται βαρφτατεσ εγκλιςεισ και ποινζσ ςτουσ εκμαυλιςτζσ που εμπλζκονται ςτα κυκλϊματα τθσ παιδικισ επαιτείασ. Επιπλζον, απαραίτθτθ κρίνεται θ νοςοκομειακι περίκαλψθ και θ ίδρυςθ ειδικϊν κζντρων, επανδρωμζνων με το κατάλλθλο και εξειδικευμζνο προςωπικό, για παροχι ψυχολογικισ ςτιριξθσ ςτουσ ηθτιάνουσ. Αναντίρρθτα, θ εκκλθςία, οι ενορίεσ και δθ το Πατριαρχείο ζχουν τθ δεινότθτα να ςυλλζγουν ζνα αξιοςζβαςτο χρθματικό ποςό από τουσ πιςτοφσ, προκειμζνου είτε να δωρίηεται αυτό ςτου επαίτεσ προσ διευκόλυνςθ τουσ είτε να παρζχεται κακθμερινά ςυςςίτιο για τουσ ανιμπορουσ. Εν κατακλείδι, δεδομζνου ότι οι λόγοι που εξωκοφν τουσ ανκρϊπουσ ςτθν επαιτεία είναι πολφπτυχοι, πολφπτυχθ κα πρζπει να είναι και θ προςζγγιςθ του προβλιματοσ αυτοφ, δθλαδι με ςυνδυαςμό πράξεων και ευκυνϊν. Δεν μποροφμε αφενόσ να διαλαλοφμε ότι ηοφμε ςε μια προοδευτικι και εκδθμοκρατιςμζνθ κοινωνία του εικοςτοφ πρϊτου αιϊνα και αφετζρου να επιδεικνφουμε απάνκρωπθ

αδιαφορία και να παραγκωνίηουμε τουσ ςυνανκρϊπουσ αυτοφσ. Είναι καιρόσ να ευαιςκθτοποιθκοφμε και να πράξουμε καταλλιλωσ.