A DETOUR TO LOVE Chapter 1 Transition I'm standing in front of the mirror, surveying my reflection.

It seems like days are moving in a faster phase. I'm now in my last highschool year, a senior student. "how will things work? Will it be great? How about.. him..? ..Anyway, past is past! Hindi na pwedeng balikan, hindi na pwede ang take two, hindi din pwede ang rewind! I might as well make one step forward to moving on. Wala naman na 'kong magagawa kung gano'n talaga. There's a greater life ahead of me naman eh. Enjoy lang. Yeah!" I lectured myself in the back of my mind. "bilisan mo na dyan..buti pa si jelaine kumakain na.." "sandali nalang..matatapos na po ko.". I muttered back while combing my hair. That's my mama. She always complains about my sluggishness every morning. Eh pano ba naman? inaantok pa ko..syempre kukupad talaga ko. By the way, I'm Hilary Anne Gale Delarante. I study at the School of Saint Thomas. I studied there since highschool and for the past two years, nothing special happened in my life, just typical. Last year naman medyo nagevolve..marami akong nakilalang friends sa batch ko pati na rin sa ibang batch. At ngayon last year ko na 'toh! Ayoko pa nga maging senior eh kasi pagkatapos nito, gagrad na 'ko then iiwan ko na yung school at magkakahiwa-hiwalay na kami.. Oh well, that's life. Philosophy #1: You have to learn how to move forward like everybody does. You can't stay stranded in the past forever. That's part of my "Life Guide" na napag-isipan kong gawin ngayong senior na ko, mga rules to live by, my point of views, perhaps my outlook in life which I write in a notebook. Wala lang, trip trip lang naman. Kaya ayun, I really need to move on from the pain that I felt before and accept the reality that I can't stay as a highschool student forever. I should condition myself that soon, I will be progressing to college. Lumabas na ako ng kwarto para kumain na din. Si Jelaine naman, tapos nang kumain ng breakfast na niluto ng papa namin. My sister is one year younger than me. When we arrived at our school, there were already umpteen students. Hindi muna ko umakyat sa room..naghintay muna 'ko ng mga friends na magiging classmates ko. Mag-se-7:30 am na nung umakyat ako kaso wala 'kong nakitang ka-close ko na ka-section ko. Sa ibang section sila na-designate. May nakita akong friend sa room..hindi ko nga lang ganun ka-close pero ayos lang. Sa kanya nalang ako tumabi tapos nakipagkwentuhan. Later on, dumating ang adviser namin, si teacher Lex, a new teacher. As usual, magpapakilala ka sa harapan, dedescribe mo sarili mo, mag-iisip ka ng kung anong pwedeng mag-symbolize sayo..basta mga ka-ek-ekan then i-nayos niya yung seating arrangement. "hi, name mo?" I turned my head to the right side to see who's asking. "mine's hilary..yours?" "ahh..just call me Mike. Nice to meet you seatmate." he said with a smile. So siya pala ang naging seatmate ko sa right side, may pagitan nga lang na space kasi may aisle pa eh. Michael Cedric Guerrera..I heard about him when we were in third year highschool, he's shrewd and talented according to the other students. Sa botohan ng class officers, he won as our class president. I met new friends, new teachers, new subjects, new classroom, new environment! After 1 month..naka-adjust na din ako sa pagiging senior girl..kahit pano? One day.. "ssh..there's an announcement.." teacher Lex said in front of the class. pero di muna siya nagstart kasi maingay kami. "oisSst! quiet muna..may i-aannounce daw" Mike instructed. "have you heard when will you be going to have your retreat?" "hindi pa po.." the whole class answered. "it will be on friday next week. Anyway, there'll be a letter that will be given to you about the details naman. Okay, moving along, let's start our lesson.." on the circular given: "Retreat is an activity, which facilitates the spiritual development of the students. It is a means for the students to develop their relationship with the Almighty God and foster relationships with their classmates and teachers. This is also a way for the students to realize their purpose in life and find ways for them to be worthwhile, critical and active members of the community." According also sa circular, mag-oovernight stay kami in a retreat house somewhere in Antipolo. *** After one week, the day has come. I woke up early to fix myself. Pagdating ko sa school, pumunta na 'ko sa covered court at hinanap ang line formation ng section ko. nYe? Ang konti palang namin? Eh actually medyo nalate ako kasi ang bagal ng nasakyan kong jeep tapos ganun lang yung population? Sa ibang sections konti rin mga tao. Pasaway batchmates ko?? Daming late eh!! (parang ako..! 5 min. late lang naman ako eh..eh cla?!) Sabi sa orientation, 6:30 kami aalis subalit dahil sa mga napaka-obedient kong mga ka-batch, 7:00 na kami nakalayas! Pagkatapos ng biyahe, mga 9 kami nakarating. Pagdating dun hiniwalay ang boys sa girls. Hiwalay ang dorm pati na ang session hall namin. Ki-nonfiscate naman ng mga teachers yung dala naming cellphones para nakafocus lang daw kami sa session. t. Nikki: girls..listen! we will distribute you to your rooms..ok? the names that i will call, kayo-kayo yung magiging mag-roommates.. Pinapunta muna kami sa kanya-kanya naming rooms para ilagay ang mga gamit namin don. Pagbalik namin, dumating si Brother Brian. Siya ang mag-hahandle samin. The session was about worshiping God, family, love, friendship, trust and so on. brother: oh, break muna..punta lang kayo dyan sa kabilang room, andyan pagkain niyo tapos balik ulit kayo dito after. girls: opo brother

Sa kabilang dako? Di ko alam mga kaganapan sa mga boys..basta nagse-session din sila dun..pareho lang naman siguro nung sa'min. After a few minutes, we went back to the session hall at nagtuloy lang yung mga activities. Puro activities katulad ng pagsayaw, pagkanta, meron ding discussions about sa mga bagay-bagay wherein may matututunan kami about our lives. Not too long gabi na din. There a came a point na nag-lights off kami pagkatapos eh nagpatugtog sila ng sad music. Habang tumutugtog yun, nagsalita si brother tungkol sa parents. Pano daw kung namatay na sila? Nakapag-thank you na daw ba kami? If ever we neglected them, will be ever a chance for us to regret and say sorry? That was made for us to realize crucial things. Siyempre drama galore and yeah, I cried. Philosophy #2: Always acknowledge your emotions! They serve a purpose and should never be ignored. Because of the talk that the brother gave us, marami akong natutunan. After that, it's already time for us to have some sleep. My roommates were Joy, Kryzl, and Erlyn so we all lay down on our beds. "hindi ako makatulog!" I complained after some time.

yun. Syempre, make new friends din. Naalala ko yung cellphone ko..oo nga pala, naibalik na sa'min after kunin ng mga teachers para itago muna nila nung retreat! yes! Pwede akong mangalap ng cellphone numbers para makatext ko mga classmates ko to let them feel na andito lang ako para sa kanila. Di ko pa kasi nakukuha yung mga numbers nila eh. Meron naman akong ibang contact numbers pero konti lang eh kaya kailangan ko pang magtanong. Tinext ko si Allysa yung isa kong classmate, humingi ako ng mga business cards. May nareceive naman ako..naka-unli yun eh. Marami-rami rin. Edi sinave ko sa phone book ko. Dumadagsa! Ayan nanaman. Save! Tapos dumating yung number ni Jake! aba! Nakuha pala nitong girl na 'toh yung number nun? Galing ah. Dahil naka-unli naman ako, tinext ko ng mga quotes yung mga trip kong itext. Yung mga hindi nakakakilala ng number ko, nagtanong kung sino ako then nagreply ako at sinabi ko. Tapos nagtext sa'kin si Allysa ng chain letter. Ilagay ko daw name ko sa dulo tapos ipasa ko para hindi ma-break ung chain. Naka-unli naman ako eh kaya pinatulan ko. Iniisip ko kung kanino ko ipapasa. Suddenly, naalala ko si Jake kaya ayun, sa kanya ko nalang pinasa. Later on, I felt bored so I decided na magcomputer nalang..matagal-tagal din. Tapos sinilip ko ung cell ko. Nag-text si Jake kaso when I checked the time when did he text it, kaninang-kanina pa pala. Ang tagal ko kasing nag-comp eh. Nakasilent pa man din yung cp ko kaya di ko napansin yung message. Sender: jaKe +63919*******

"ikaw din?" Erlyn spoke. si hiLary kb talaga? "pareho lang tayo.." Kryzl concurred to the both of us. "hindi din ako makatulog. magkwentuhan nalang muna tayo.." Joy suggested. "oo nga naman! so.. how is everybody's lovelife? ako kasi, I once had a boyfriend but we didn't take each other seriously so we just broke-up eventually.. Erlyn said. "ganun ba? hindi ka ba nahirapang mag-adjust after your break-up?" Joy asked. "I guess not. first year palang naman kasi ako nun. hindi pa ganun kaseryoso so nakarecover naman ako kaagad.." Erlyn explained. "actually, i don't have time for relationships yet. Saka na yun! hanggang crush lang muna ako pero hindi ko na sila maiisa-isa ah, madami akong crush eh!" Kryzl chuckled. "pareho tayo! puro crush lang din ako eh. anyway, i have a crush on a guy in the other section kaso i don't know him eh but he's cute.." Joy shared. "hey Hilary, how about you?" "ako? i haven't undergone any relationship yet.. i'm still single." I paused for a while. "but I already fell in love before.." I murmured. "then what happened?" Kryzl inquired. : yah, sinabi mo pa..anyway, i'll go to sleep..see you tom nalang..g'nyt! "uhmm.. by the way, i enjoy being single naman eh!" I tried to say anything just not to answer the question further. I don't want to talk about that. They just continued chatting about crushes, relationships, and stuffs. I listened to them but I didn't talk too much. I just.. I just don't want to share what happened last year. After a while, I just decided.. ..to fall asleep. Chapter 3 Am I Real? Chapter 2 Socializing with Someone New Ginising kami ng mga teachers para pumunta ulit kaming lahat sa session hall. Inannounce na this time, pagsasamahin na daw nila kami with the boys kasi magkakaro'n ng misa around 10:00 am. Bago yun, breakfast muna. Pagkatapos kumain, naglakad-lakad kami ng mga room mates ko nang may nakita ako. "hi girls! namiss niyo ko?" Si Mike! ako na yung sumagot. "hinde! ba't ikaw? namiss mo kami?" "hindi rin!" hah! Gumaganti lang 'toh eh! Palibhasa hindi yung in-eexpect niyang sagot yung sinabi ko. Ang presko naman kasi ng pagkatanong niya eh. Akala niya ah! Dinaanan lang namin sila ng mga kaibigan niyang taga-ibang section. Naglakadlakad muna kami kasi mamaya pagkatapos ng misa, aalis na din kami sa retreat house. After ng misa, as I've said, lumayas na kami. Pagkarating sa school, bigayan ng letters. Madami akong binigyan! Mga close friends in the other sections pati mga clasmates including na dun yung mga di ko ka-close.. waah..kakapagod din sumulat ah! Bago umuwi, nag-cr muna ko kasama si Joy. Nag-ayos ako ng sarili tapos lumabas na din. Habang naglalakad kami sa corridors.. "Hilary!" Sino yun? Lumingon ako sa likuran ko. "bakit?" I inquired. "thank you sa letter ah..grabe! ang dami kong nabasa!" Jake said then he beamed at me. Ang ironic naman nito! Konti lang kasi sinulat ko dun eh. Yung tipong ingat, God bless, good luck, etc..ganun. Natawa tuloy ako. "ang yabang naman nito!" I joked. "kung ayaw mo akin na lang ulit" nYe..mgkalapit Lng tayo tz ngttxt kp!..ano kea un.. "hindi, joke lang! na-appreciate ko naman eh..thank you ulit." Napansin ko siya na sumilip sa'kin tapos may message akong na-receive. "okay, wala yun.." I said then Joy and me continued walking. : chinecheck ko lang kung ikw nga ung ktext ko kgbi.. "binigyan mo siya?" Joy was wondering. : gn0n? aq nga 'toh eh! "yeah, binigyan ko pero hindi talaga kami close. Madami lang talaga kong binigyan ng letter kahit di ko ka-close". I answered her. "ahh..i see. I thought close friends kayo." : okay..bat d kp umuuwi? "i don't know him that well.." "gano'n ba? yang clasmate natin na si Jake Lynden Salvatierra, basketball varsity..kinda popular din. gwapo kasi eh.." "oh..okay.." : aHh..honga pLa noh? mon. ngeon..meh training pLa sa bb.. I just nodded while listening to what Joy was sharing about Jake. As I went home, nagpahinga muna ako, may pasok kinabukasan eh. Then nagreflect ako tungkol sa mga bago kong realizations sa retreat. Nagkaroon pala ako ng bagong intimate friends. I mingled with different people which led me to be who i want to be. Philosophy #3: Know how to treasure precious people. At least one person cares for you, life isn't a waste. Nadagdagan yung Life Guide ko. Naisip ko lang, dapat ipakita ko sa mga taong importante sakin kung gaano sila kahalaga sa buhay ko. Dapat iparamdam ko : oo nga.. Bigla akong tinawag nina Carol and Jhoyce, uuwi na daw sila. "oh sige, wait lang.." I told them. Pumasok na ako sa room para kunin yung bag ko habang nagrereply kay Jake.. : ui, uwi na daw sila eh..ssbay n q..geh..bye : wuhLa Lng..tambay Lng..ska ngkkwen2han p cna carLa & joyce sa loob..sila ksbay qng umuuwi..bt ikw? : ahh..hnhntay q p kc mag-5..may training kmi mmya eh.. Hindi rin siya makulit noh! Sinabi ng ako nga yung katext niya parang ayaw pa maniwala ah. Ang problema nga lang eh madaming na-late na mga seniors kasi nga pasaway batch namin. Including mike! Class president pa man din oh..tsk, tsk, tsk. Noon every break time, kami lang ni Joy ang magkasamang kumakain, hindi ko nakakasama yung bestfriend ko na si Giselle kasi nasa ibang section siya kaya minsan magkaiba schedule namin. But things are different now, kasama na din namin sina Kryzl at Erlyn. Gumaan ang loob namin sa isa't-isa since nung retreat. Pati na din pala sina Carla at Jhoyce, nakakasama din namin. Naging ka-close ko silang dalawa kasi sabay kaming tatlo lagi kapag umuuwi. Ang bilis ng araw. Dismissal na pero hindi man lang kami nagpansinan ni Jake, as in yung personal. Kahit nung nakasalubong ko siya nung break time, tiningnan ko siya para kung tumingin din siya sa'kin, ngingitian ko, kaso deadma lang eh. Ano ba naman 'toh?! Wala ba akong presence?! Kagabi lang magkatext kami ah! o baka nakalimutan na niya?! ugh! Parang hindi kami friends ah! hmmpf! Moving along, hindi ako ka'gad umuwi. Tumambay lang muna ako sa classroom. Lumabas muna ako para pumunta sa terrace sa harap ng classroom nang maramdaman kong nag-vibrate ang cp ko. Sender: jaKe +63919******* eLow.. Hinanap ko kung nasa'n siya. Konting lingon-lingon lang at nakita ko siya na natatakpan ng isa ko pang guy classmate habang nag-uusap sila sa may pinto. Send to: jaKe +63919******* As usual, maaga akong nakarating sa school. Naka-lock pa ang room tuwing dumarating ako. Umuupo ako dun sa three step stairs sa may bandang pinto. Naghihintay lang ako. Ang tagal naman dumating ng mga classmates ko. After 30 min. nagkaro'n na din ng tao at nabuksan na din yung room. Masmaingay na ang room since mas naging close ang isa't-isa. : ok..nyt din.. Matutulog na nga ko..maaga ulit akong gigising bukas eh. New found friend si Jake! well, that's nice. nako! Makapagreply na nga. Baka nainip na yun, gabi na eh tapos hindi ako ka'gad nakapagreply. Send to: jaKe +63919******* oo, aq 'toh..baket? Nagreply naman siya agad. : ang tagal naman mgreply..kanino mo pala nkuha no. ko? : sowee ah..nagco-comp xe aq eh..kay allysa.. : nais2rbo b kta? : hindi nmn.. stah naman kayo nung retreat? : ok nmn..eh kyo? : ayos din naman. hay, kainis noh? meh pasok ka'gad tom..kakagaling lang natin sa retreat eh.. : honga eh..nkkpagod diba?..

: ok..ingat.. Nang paalis na kami, nadaanan namin siya pero deadma talaga? Ano ba? Hindi ba niya ko nakikita? Non-existing ba ko? Parang ang layu-layo namin sa isa't-isa ah! Eh ayoko rin naman na ako yung unang pumansin sa kanya kasi nahihiya ako. Philosophy #4: No matter how near or far, friends will always be friends. This is how true friendship is tested. Baka ganun nga. Friend na rin naman siguro ang turing niya sa'kin kahit hindi kami nag-uusap ng personal. Baka nahihiya lang din siya. Isa pa, hindi pa naman kasi kami ganun ka-close para magchikahan all through out the day, right? Words don't have to say it, nararamdaman ko naman yung friendship namin eh.. ..I guess? Chapter 4 Mysterious Angel Nakauwi na ako. Nagpahinga at ginawa ko ang mga dapat kong gawin sa sala. Maaga akong natapos sa mga homeworks. Pumunta na ko sa kwarto at nagsound trip. Inabangan ko lang ang mga latest music. I sighed. Parang ang peaceful yata ng buhay ko ngayon. At least hindi ko na naiisip si..ugh! ano ba yan?! "At least hindi ko na naiisip si" tapos dahil sa naisip ko na "at least hindi ko na naiisip si" na yun bigla ko tuloy ulit naalala! I'm feeling the injury again. The pain when I knew I was in love but.. So I recalled.. I was third year highschool way back then. One morning when I've been from my locker, I was walking along the corridors carrying books and stuff when Anthony Nivenez, a senior student, accidentally bumped me so he offered to help me carry those things to my room. He was my schoolmate. After our collision, we became friends. Then one afternoon, a senior girl student approached me. "so..ikaw pala yun" she was glowering at me. "ang cheap naman! walang-wala ka pa sa kaling-kingan ko!" "huh? sorry..I don't get you.." I was wondering what she was talking about. "di'ba ikaw yung nakikita kong kasama ni Anthony? I'm telling you or should I say, I'm commanding you..layuan mo siya!" "wait..who do you think you are to give me such an order?" I countered.

Sender: +63920******* cn i b ur angel, please? Mag-aaplly para maging angel ko? Sino naman 'toh? Nawawala ba utak niya?

"mukha ka kasing may problema eh..nakasubsob ka pa dyan kanina." "ahh..yun ba? Wala yun, napagod kasi ako kakaresearch eh..tapos hindi pa succesful". I sighed. "research?? for what? Wala pa namang bagong project ah?"

Send to: +63920******* I chuckled. "para sa project lang ba ang pagre-research?" huh?? angel? hu's dis? He smiled. "ayy..hindi ba project? para sa'n?" Ayaw yata magpakilala ah. Hindi pa nagrereply eh. Then mga 10 min. ang nakalipas, nagreply din naman pala. : you know hu i am.. : riLy? den hu r u nga? : i jz thought dt u wud want to have me in your life..i'm hir 4u..so, can i? : sabi mo i know u db? gurl or boy? : yeah, u know me..i'm ur angel which was sent 4u.. i'm a guy of cors.. : sorry, i don't know hu my angel is..and i don't think i hav one..so quit joking around! : joking? of cors not! u hav one, i'm ryt hir..ayt? u don't hav 2 know my name, a name is just a name..mLman mo man ang name ko o nde, wLng mbbgo..i wud stil like 2 b ur angel..so cud i ask ur permixon? Ayos 'tong kung sino mang nilalang na 'toh ah! : if evr i wud agree..wat wud u garanty me? : u cud trust me..and2 ako lagi pra syo..just text me up if u nid sum1..babantayan kta at poprotektahan..u don't hav 2 do anythng in return..jz let me..ok? Hindi ko alam kung seryoso siya sa mga pinagsasasabi niya but I think agreeing to him won't hurt, right? Wala naman sigurong mawawala. : fine, ikaw bahala. by d way..do u riLy know me? : oo nMn.. : how come?? "wag ka nang pumalag! junior ka lang, senior ako!" she raised an eyebrow then remained glowering. Anthony suddenly emerged out of nowhere and thankfully saved me from having to respond to the taunt. "total nandito ka na Anthony, mamili ka! siya o ako?!" she confidently asked expecting that she would hear the answer she wanted. "sino ka naman para piliin ko?! malaki ang respeto ko sa'yo..ng mga ka-batch natin sa'yo. Matalino kang babae pero ano 'tong ginagawa mo?! Senior ka nga pero mas-matured naman si Hilary mag-isip kaysa sa'yo! Nakakahiya ka!!" he countered. "but anthony!" the girl called out. Anthony totally ignored her and hauled me along. He brought me to the school's garden. We sat there and talked. "wag mo na yun pansinin! Pasensiya ka na ah?" he sincerely pleaded. Chapter 5 My Move "ba't ka humihingi ng pasensiya? Hindi mo naman kasalanan kung patay na patay sa'yo yung babae eh.." I jested. He just chortled along with me. Every time there's a chance that we would be together, he always makes me feel special. He has this personality which has depth, very interesting. So that's why he captivated me. I assumed he also liked me since he's so nice to me but one day, I realized that I shouldn't had assumed. "ui, game na kasi..sabi mo sasabihin mo na sa'kin kung sino yung girl na gusto mo.." "oo nga..pero saka nalang..hindi ko pa naman nililigawan eh.." "kilala ko ba?" "oo! kilala mo talaga!" Kilala ko pala eh. Kilala ko daw talaga! Could she be me? "sino?..alam ba niya na you like her??" "I just don't know 'cause I haven't told her yet.." "new updates?" she asked. "sino ba?" I nudged him. "okay, ang kulit mo naman eh" then he smiled adorably. "ayan, hindi mo pala ako matiis eh" I responded jokingly. "oo nga eh..hindi talaga kita matiis! ikaw kasi eh! ba't ba ang lakas mo sa'kin?.. I just gave him a smile. "yung girl.. si shiela" "you mean, yung classmate ko?" "haay.." I uttered in exasperation. Sinubsob ko nalang ang mukha ko sa desk. "yeah, sabi sa'yo kilala mo eh..and you're friends, right?" "Hilary Anne Gale Delarante..what's the prob?" a male voice said. "we're friends but not that close." I coped up with a smile. "so, kailan mo popormahan?" I asked. "i don't know eh.." At that moment, I felt my heart tore apart! Kaya ayoko pag-usapan love life ko eh. Nasaktan kasi ako. Nagmahal ako ng taong may ibang mahal. Ang masaklap pa dun, umasa ako na ako din yung babaeng gusto niya. Well, i was wrong. Philosophy #5: Don't expect that what you give will always be what you would take in return. As I snapped back to reality.. Hindi porket mahal ko siya, kaya rin niya akong mahalin. It's not that way. After he graduated, we lost touch and I didn't tell him my feelings for him. That reminiscence always seems to be a deterioration to me. Philosophy #2 says I should never ignore my emotions. What does a girl like me got to do? I can't help it! My tears fell before I already knew it. I just let it. When I realized that I was just wasting my time crying, I tried to stop. All of a sudden, I received a message so I read it. It's from an unknown number which read: Inangat ko ang ulo ko at lumingon sa bandang left. Hindi siya yun. May kadaldalang iba eh. Edi sa right side naman. Siya pala. Masmalapit ang distance niya sa'kin habang nakatingin sa mga mata ko. Whoa! Eye to eye contact? Ayoko pa naman na tinititigan ako ng matagal..naiilang kasi ako. Close up na close up pa yung mukha niya. "full name pa talaga?" "why? ang ganda kaya ng name mo!" it's Mike. "talaga lang ah?" "yeah, for me it's nice. Hey, okay ka lang ba?" "ano ba? mukha ba akong kriminal?" I joked. "oo naman noh!". I flashed a smile afterwards. "kaka-iba kasi aura mo ngayon eh!" she claimed. "Come on! Ano nga?" "bakit ba?" I smiled at her. "Maganda lang siguro gising ko kaya ganon. Ang sarap nga ng feeling eh." "baket?" I chortled and she just shrugged her shoulders. She sat at my desk and looked at me suspiciously from head to toe as if trying to look into my soul, scrutinizing every part of me. Chapter 6 I Met Exhortation New day. New mood. New feeling. Everything seems a pleasure to me. How I wish everyday would just be like this. "oi! ang daldal mo ngayon girl ah!" Erlyn tapped me in the shoulder as she emerged from my back while I was talking to my other classmates. She has a querying grin in her face. "madaldal kaya talaga ako! Masmalakas lang boses ko ngayon." I responded. I looked at her face again containing a silly smile this time. ..sino ba talaga siya?? After nun, oras na para magklase kaya bumalik na kami sa kanya-kanya naming clasrooms. Tinanong ko rin sina Kryzl, Joy, Carla, Jhoyce, and Erlyn. So far, no progression ang pagreresearch ko. Si Allysa na napagkuhanan ko ng mga business cards..aba! Wala sa phone book niya? Ang dami kong pinagtanungan! Promise! Maliban kay Jake syempre. Nahihiya ako eh. Ginalugad ko din lahat ng mga kakilala ko sa school, mapa-anong year level man sila. Ininteroga ko pero sa huli..ako'y bigo. "yeah, i have this..ahmm..mysterious..angel?" I responded ambivalently. Lahat ng details pina-alam ko. Pinakita ko yung number at chineck niya ang phone book niya pero wala. Hindi niya rin kilala. : i see.. : At that point, I didn't reply anymore. I went back to where I am a while ago, by the window. Tama pala yung iniisip ko, nasa iisang school lang kami pero sa dami ng tinanong ko, wala talagang nakaka-alam kung sino yung may ari ng number na yun. "Hilary, chill! remember the philosophy #6? get it? got it? good! now go to sleep na!" I nagged myself. I went off to bed already. But I'm still thinking.. Ayan na. Malapit na. Sige pa. Konting bilis pa. Konting-konti pa. Ano ba..malapit na, 'wag ka nang maatat Hilary! Pero 'di na ako makapaghintay.. waah.. Oh! malapit na malapit na! Ayan na nga! "giselle!!" I squeaked. "ui! hindi pa 'ko nakakatapak sa room namin, hinarang mo na 'ko agad dito ah!" she retorted in surprise. "ayaw mo nun? ina-abangan kita? miss na kita eh! nung natanaw na nga kitang parating, atat na atat na kong makita ka kaso ang bagal mo naman maglakad!" "gano'n? naks ah!" she said in an amusing way. Giselle Luzmoor is my bestfriend. A pretty lass! I always confide all my secrets to her. Minsan kapag break time na namin, sinisilip ko yung section nila pero may nagdidiscuss pa na teacher sa kanila kaya hindi nagtatagpo ang aming sched. At least magkapit-bahay naman ang sections namin kaya lagi kaming nagkikita pero hindi masyadong magkasama hindi tulad nung dati. Nevertheless, like what Philosophy #4 says, this is how true friendship is tested, right? ahh..i'm fine..thank u..kw? : auz lang aq..gwa mo? "nagse-senti sana kung hindi ka lang nagtext!" I wanted to say. There are times that I enjoy being alone. When I'm all by myself, I feel so liberated. Free from outer influences. But of course, I deviated my reply. : nkahiga, nagsa-sound3p lang..u? : wala naman.. : ui, i know u dnt want me 2 know ur identity..pero..can i just ask something? : ok.. : kung kilala mo ko..may posibilidad ba na skulm8 kTa? : ac2ly, skulm8s tLga tyo.. : if dat's so..anong yr? batchm8? : hmm..kasi dat's all i can tell for now.. : angel mo nga kasi ako db? : sabi ko nga eh.. if i dnt know ur name, anong ila2gay q s fonebuk ko? *** angel mo.. : aHh.. wer did u get my # pLa? Tinadtad ko talaga ng tanong! Sender: aNgeL q! +63920******* : i have my own ways.. hey.. That made me curious. I should discover kung sino ba 'tong angel na 'toh..I should find out! Kaso lang.. Pa'no nga ba?? ahh..yung dahilan lang pala kung bakit ako napagod kanina. : yes? : wala lang..just want to check if ur ok.. I found myself at home. Looking outside my window at nothing at all when my cellphone abruptly beeped. "ugh! Nice! My moment of senti was just ruined! how perfect could it be?!" I sarcastically wailed. "sino naman kaya 'toh?" Something just suddenly popped up into my mind. "sa dami-dami ng napagtanungan ko, hindi ko pa pala siya natatanong kung kilala niya yung mysterious number except pa kay Jake! Nakalimutan ko siyang tanungin! Ano ba naman yan!" But Mike's right. I should not force myself to know who my so-called angel is. In the first place, that person doesn't want me to know his identity after all. Perhaps someday, when the time is right, I would be able to know who he really is so better not coerce this time. Between ask or don't ask, i would go for the don't ask option for now. "Mike, tnx..I think you're right.." I uttered. He just beamed at me. Then he looked away since one of my classmates called his attention and talked to him. Then he broke in. "hmm..pahinga ka ah? Alam mo kasi, we should also try to relax and lighten up. Stop trying so hard to do something because forcing things to happen when they are not supposed to will just cause frustation. Kung ano man yung nire-research mo..baka hindi ngayon yung time para matapos mo talaga yun..huwag mong pilitin masyado for now..baka mapabayaan mo sarili mo eh. Just an advice.." Was that just what i heard? Si mike? Ganu'n siya ka-concern sa'kin? I'm so blessed pala to have a friend like him. And yung advice niya? Hanep! Akala ko puro kalokohan lang alam nitong mokong na 'toh eh. Pano ba naman, kahit class pres. namin siya, pasaway! Madalas na-le-late, tapos kapag in-o-obserbahan ko siya, ang hilig makipagbarahan, mangtrip, mang-asar, ang harot pa. Pwede ko palang i-dagdag yung advice niya sa Life Guide ko. Philosophy #6: Try to relax and lighten up. Stop trying so hard to do something because forcing things to happen when they are not supposed to will just cause frustation. Because of exasperation, I didn't get what he last said or asked. There was silence.

"Anne!!" This time, his voice became louder. "good for you" she responded in an elated manner. "Gale?!" And louder again. Silence suddenly struck the classroom. Teacher Nikki, our English teacher crossed the threshold and went in front of the class to start her lesson. She kept on discussing and inserted something about an activity. It goes like this..she will be going to group us randomly and assign us on a specified date. On that particular day, we will be going to perform a variety show which will serve as our recitation grade. Someone will be assigned in broadcasting, poem or song interpretation, and book and movie review according to the decision of each members. Not too later, she asked us to count off from one to five for us to be grouped. 1, 2, 3, 4, 5.. Tapos na ang time for English nang matapos ang paggroup sa'min pero sinabi niya na next week na raw ang start ng pagperform so we better have a meeting with our groupmates to get ready. My groupmates are Mike (yeah, it's impossible for me to have him as a groupmate since we're seatmates and we had a count-off system but he switched places with someone that time so now it's possible. Pasaway talaga yun, naki-pag-exchange pa ng upuan..buti hindi napansin at napagalitan ng teacher.), Erlyn, and two other guy classmates. Nung dumating na yung next teacher, bumalik na ulit si Mike sa upuan niya, sa right side ko. Natakot siguro, strikto kasi yung sumunod na teacher eh. "Hilary.." Mike murmured. "oh, baket?" I uttered carefully to make sure our teacher won't hear us while he's discussing in front. "mamayang dismissal, wag ka munang umuwi, may meeting tayo" he said cautiously, pretending that he was listening to what our teacher was saying. I nodded in response. *** Some of the groups didn't have a meeting. I don't know, kampante sila eh. Since he's used to leadership, we all agreed na si Mike ang gagawing head sa group namin. Napag-alaman ko din na si Mike pala yung the type of person na kinakarir lahat! Mapa-anong activity man yan, gusto niya maganda. Sa mga year level contests nga, gagawin niya ang lahat para manalo yung section namin. Pati sa battle of the bands last year, i heard na todo practice ginawa niya noon sa pagkikeyboard for his band to win but unfortunately, they lost. Eh eto, may grade na involved pa kaya gusto niya prepared talaga yung grupo namin. "yung book and movie review kayong dalawa ah?" he pointed to my two guy classmates. The two agreed. "ako nalang sa broadcasting" Erlyn requested. "actually, yun naman talaga plano ko eh" he smiled. Yun naman talaga plano niya? Tapos yung natitirang option nalang, poem or song interpretation, which means.. Poem or song. Choose between the two. I can already sense what he's planning for me..err..rather for the both of us. Since he loves music.. "hala! ayoko! wag mo kong pakantahin!" I sharply refused. "bakit? Sabi nila musically inclined ka daw..diba? Ikaw kakanta, ako tutugtog." he reassured me. But I don't have the gutts to sing in front of my family which has a population of only three people in our house..eh ano pa kaya yung --42 minus the five of us but add our teacher--people?! "Mike! wag na yun..mag-poem nalang tayo..sige na.." i pleaded. Actually, I do love singing but perform? No! "poem? kasi boring yun eh..masmaganda yung song" Mike insisted. "hello..it's Mike.." he answered back. "oo nga, baka mastumaas grade natin kung song interpretation yung gagawin niyo" Erlyn concurs at Mike's idea. Whoa! Wala akong kakampi! Yung dalawa naman naming ka-group pagkatapos ma-assignan lumayas na eh. "no way!!" I bitterly said. "yes way!" they both uttered as a comeback. "but.." I wanted to decline once more. "no more buts!" Mike demanded. "ba't ka napatawag?" "pero.." ayan ah? Hindi na yan but okay? pero nalang! "kasi hindi ko kaya! Madami sila masyado, feeling ko hindi nila ma-a-appreciate yung boses ko! kung gusto mo, si Erlyn nalang pakantahin mo o kaya yung dalawa pa nating kagroup..wag lang talaga ako. Nahihiya akong kumanta!!" I said furiously. Erlyn and Mike looked at each other. Kinabahan ako! Parang nagkaintindihan sila sa tinginan nilang yun ah! Mukhang may binabalak. "asa ka pa sa'kin. Sintonado ako kumanta diba? saka wala ka namang interes sa news! Trip mo ang pagkanta, masfitted ka dun..Saka eto pa, 'pag pinakanta natin yung dalawa pa nating members o isa man sa kanila, hindi nila aayusin yun!" Erlyn reasoned out. Before, Erlyn tried to sing when we were together with Kryzl at the school quadrangle when most of the students already went home. Sad to say, she always sings out of tune. She's right. And yes, I don't have awareness and concentration when it comes to news and current affairs. She's right again. I like singing pretty much. She's right again and again. Our two group members are not fond of doing such things like that so they might end up not doing it seriously which will affect our grade. She's right again and again and again! ugh! "Hilary, sige na kasi..Noon nung kumanta si Erlyn nung magkakasama kayo nina Kryzl diba napilit ka naman nilang kumanta?" Mike broke in. "oo nga kaso wala namang ibang tao nun eh..kaming tatlo lang ni Erlyn and Kryzl yun" I defended. Teka lang, kasasabi ko lang, kaming tatlo lang yun, eh ba't alam niya yung tungkol dun? "nandun din ako, hindi niyo lang napansin pero narinig kita!" he imposed while staring at me. "narinig mo pala eh..mahilig nga akong kumanta pero pangit yung boses ko!" I really won't give up. I don't want to perform! Mike pulled his chair closer to me, he was doing this eye to eye contact again. [/color] "naririnig mo ba yung mga sinasabi mo? Hilary! narinig ko yung boses mo and.." then he smiled. "you have a nice voice!" Erlyn continued. "pati nga kami ni Kryzl nagandahan pero ayaw mong maniwala!" "please naman! you may be right but don't push it!" I said. "Hilary!" Mike insisted again. : kamusta? I remained quiet looking at the floor. : badtrip ako eh! Ano? Maiiwan kaming dalawa ni Mike? Asar naman eh! "ganon ba? oh sige..ingat ka ah?" I responded. "mangangamusta lang..bakit? masama?" "oo masama!" "bakit naman? anong ginawa ko sa'yo?" "ang hangin naman dito!" I answered back as I stood. "basta! ano nga? seryoso na..ano sasabihin mo?" "sasabihin ko lang sana na.." he paused. "na? ano??". I demanded. "my gusto sana akong sabihin sa'yo.." he started once more. "importante 'toh para sa'kin, lalo na sa nararamdaman ko..kasi ano.." his voice toned down. Ang tagal naman ng sasabihin nito! "ano na?!" "gusto na kita.. ..bigyan ng binggo!" he laughed on the other line. "bakit yan?! ang taas kaya niyan!" I interrupted him "ang corny mo talaga!" "kaya mo 'toh noh!" he claimed. "haay, hindi kita nahuli dun ah! Akala ko magugulat ka sa sinabi ko eh." "hindi kaya!" I disagreed. Mahihirapan ako sa pagkanta nun. "whatever! Ano na nga?!" I'm getting furious this time. "ita-tanong ko lang kung anong song yung gusto mo para mahanap ko yung tabs.." "ikaw na bahala. Sige, bye" I ended our conversation without even letting him reply. Nasabi ko ba noon na isa siyang blessing? Binabawi ko na! He's a nuisance! A menace! I can't stand talking to him with my mood right now. Nakakaasar eh! Matapos akong pilitin sa ayaw kong gawin mang-aasar pa sa phone! Nagpaalam ako sa parents ko na magkakaro'n kami ng practice bukas tapos bumalik ulit ako sa kwarto nang napansin kong may natanggap pala akong message sa cellphone. Sino pa nga ba? It's my so-called angel. "oo kaya!" he opposed. Before I could speak, he started playing the keyboard. His fingers were smoothly moving on top of the tabs creating a pleasing music. Ang galing niya. "oh, kumanta ka na" Erlyn pushed me closer to Mike while he was keyboarding. Mike looked at me which was a hint. It's a signal for me to enter after the interlude. I looked at the lyrics then at him. I have this doubtful expression on my face but he nodded his head and beamed at me. "night and day..i seek your face.." I started singing. I can hear my voice trembling which was probably the reason why he stopped. "hey guys, kailangan ko nang umuwi..mauna na ko Hilary ah? Kakatext lang ng mom ko eh.." Erlyn abruptly said. "uy!" he held my hand. "kaya ako tumitingin sa'yo kasi tyumityempo lang ako kung yayayain na ba kitang magpraktis..wala namang teacher eh.." he explained. "mamayang dismissal nalang..'pag wala ng tao!" I furiously said. I pulled my hand from his to loosen from his grip and sat at a bookshelf by the window. At dismissal time, we waited until Mike, me, and Erlyn were the only people in the room. I asked Erlyn to stay with us. I don't want to be alone with Mike! He's pissing me off! "ano ba song piece niyo?" Erlyn asked Mike. I looked at Mike as he showed a paper. "eto, saving grace..maganda yung tono ni--" "oh..baket? pa'no mo nalaman landline namin?" I asked in a puzzled tone. "nahanap ko sa internet..akalain mo yun? nandun kayo..sikat pala family mo eh." he joked. "nye..ang corny" I deridingly commented. "joke lang..nakuha ko kay Erlyn, tinext ko kanina" he went back to his normal tone. "eh bat nakatitig ka na din sa'kin? naga-gwapuhan ka sa'kin noh?" he said grandly. I just maintained glaring at him for almost three minutes. He was still gazing, why won't he give up? After a while, I felt awkward and stopped glaring. "talo ka pala eh!" he said confidently with a smirk. Inirapan ko siya. Naiinis na 'ko. Mahilig ba talaga 'tong mambwisit?! Ang feeling masyado! Pa-ngiti ngiti pa! "wala? bat kanina ka pa tingin ng tingin, huh?" "pinagbabawal na ba ng batas na tumingin sa isang tao?" he crossed his arms and gazed at me more fixedly, still with his smile. I made an are-you trying-me glare at him. Lucky for me, his staring concentration didn't wrecked at all. Sige, tawagin ba naman ako sa lahat ng pangalan ko? Basta ayoko! Tapos! Period! No more further encouragements! "hey, think about it..madadamay pati grades namin 'pag hindi mo ginawa" Mike's voice turned in a more serious tone. Waah! Nangongonsensiya?! Drat! I think I should give in this time. : ahh.. y naman? I'm sure magaling ka naman kumanta.. Philosophy #7: Sometimes you've just got to do what you've got to do. "Ms. Delarante! ano na?" he asked earnestly. "Okay, chill! gagawin ko na! nakakainis kayo! Wala na, talo na talaga 'ko.." I bemoaned. "So, you'll do it nga talaga?" Mike asked with a smirk. "may magagawa pa ba 'ko?! ginagamit niyo pa yung grade pangonsensiya sa'kin eh!" I indignantly retorted. "oh ayan, practice tayo starting tomorrow ah? dadalhin ko yung keyboard ko" He was satisfied and so was Erlyn. Morbid was the word which kept running on my mind playing chasing with the word mercy but unfortunately, mercy was caught. Natutuwa sila sa magiging pagdurusa ko! Ang ganda pa naman ng gising ko kanina! hmmpf! Last Edit: September 10, 2006, 12:05:26 AM by 'true_luv Logged : ano ba! pati ba naman ikaw! is that really d right thing to do, huh? Chapter 7 Will I Sing or I Will Sing? I went home with this vexed feeling which kept on upsetting me. Me? As in only me? will sing in front of the class? By next week? Why me? What have I done wrong to accept such a punishment? For me performing in front of people is a chastisement! I don't have the gutts! It's like I'm just humiliating myself in front of people. I have the feeling it wont turn out as something which is definitely, absolutely, purely, utterly, totally, and surely fine! Naman eh! After dinner and doing homeworks, I plunged into my room. I think I made a mistake. Why did I gave up arguing with them? I should have demanded my justice! It's my human right to choose what I want and don't want to do. Hey, oo nga. Ba't hindi ko yun na-i-banat sa kanila kanina?! "eh ano naman kung sinabi mo yun? hindi ka ba makokonsensiya kung pati grade nila madamay? group work yun, remember? Kailangan niyo magtulungan kaya wag ka nang umangal noh!" I pontificated to myself. I looked like some kind of a certified person talking to no one in particular. Er..maybe I'm talking to someone..myself? "hoy! para kang sira dyan! sino kausap mo? hangin?" Jelaine broke in laughing not even knocking at my door. Maybe she did, I just didn't hear. "yup, kausap ko si mr. and mrs. air pati yung anak nila na si wind. Enjoy nga sila kausap eh. Try mo minsan." I immediately thought as a comeback. She raised her eyebrow and threw a you-already-caught-a-malignant-foolishness-syndrome gawp at me. What should I suppose? "no need, matino pa naman ako eh" she responded. "may phone call ka" "sino?" I asked but she just turned her back and shrugged. I stood up to go to our living room and reached for the phone. "hello? sino 'toh?" : i think it's not d right thing nor the wrong thing to do..u just have to try.. think about this: if God gives u something u can do, why in God's name wouldn't u do it? Basta, believe in urself lang.. I would make that as a part of my Life Guide. Philosophy #8 , that is. : tnx.. What a pep talk! I must admit, it's rather effective. His encouragements worked, kung sino man siya. okay, I made up my mind, wala na 'tong atrasan, kahit naman umatras pa 'ko sigurado namang itutulak pa rin ako ni Mike eh! Not too later, doubt crossed my mind once again. magagawa ko nga ba yun ng maayos? ay! oo nga naman pala.. Naimbento pala yung word na "practice" noh? Tama, magpapraktis kami..I will do my part kahit na napipilitan lang ako. Sino nga naman ako para magreklamo..eh siya yung leader ng group! Game na talaga. "i will sing..may choice pa ba?!" *** The next day, Mike kept on looking at me in a silly way especially when there's free time and no teacher is around. I don't want the attention he's giving me, it's not normal anymore. "problema mo ba?" I started. "wala.." he answered with a smile. He's sure? Err.. Pa'no mo nasabi yan eh hindi mo pa naman siguro ako naririnig noh! : no! ur wrong! I'm not confident enough.. : kailangan mo lang bumilib sa sarili mo. i know u can do it if u would just try. trust me, alam kong kaya mo yun.. Alam mong kaya ko? Eh ako nga hindi ko alam na kaya ko eh..ba't ikaw alam mo?? Ikaw nalang kaya kumanta kapalit ko..angel naman kita diba? iligtas mo ko!! : so u mean, i really should sing?? : yup! Waah.. pati siya hindi kumakampi sa'kin! angel ba talaga kita o ikaw yung demonyong kakampi ni Mike?! grr.. : meron talaga! Pinipilit ba naman kasi ako ni Mike, classmate and class pres namin na gawin ko yung ayoko! : bat anong gusto niyang ipagawa sayo? : pinapakanta n'ya ko for our group activity sa english. in front of the class! eh ayoko, nahihiya ako eh. : bat naman? any prob?

"bye, ingat!" said Mike. "ingat din kayo. Mike, matatagalan pa ba kayo? Ingatan mo yan ah!" she smiled back as she waved goodbye. "akong bahala" he winked at her. Ikaw nga bahala, ako naman kawawa! "start ulit tayo..umayos ka ah?!" he demanded. Yeah, fine. Para naman kasing napakadali nung pinapakanta mo. Eh ikaw nalang kaya?! I answered him with silence. He started playing the instrument again. I progressed until the third line but my voice was still no good and for the second time, he stopped. I repeated it over and over again and he stopped over and over again too. We didn't even finish the first stanza. "umayos ka naman.." he requested. I was utterly quiet.

"game.." he started playing the instrument. After I crooned some of the lyrics, he ceased. "ulit!" he demanded. I began singing again. When he wasn't satisfied, he would terminate. This was the process that kept on repeating. It's already 4:30 pm but we're still rehearsing and because of the recurrence, I already memorized the entire lyrics. "lakasan mo pa, pano ka nila nyan maririnig?" he ordered. "nahihiya nga ako" I explicated. "tayo lang naman tao dito eh..wag kang matakot lakasan, ako lang naman nakikinig eh.." he reassured me. Once again, he played the keyboard and this time, I improved my volume. "sabi ko na nga ba, kaya mo eh..isa pa ulit ah?" he said.

walang galang?! sino kaya sa'tin ang walang galang ngayon?! after all, you deserve derision instead of deference!" he continued. All I could do was stare at the man, watch him getting raged. "ano? der--ano ulit? alak ba yun? hindi ako waiter para mag-serve nun noh! ahaha! teka nga, bat ka ba nakikialam sa'min dito?!" the man replied as the other drunken chap that was in a standstill went back to his chair. "ayy..di nagets.." he gruffed. I could feel his breath but yet, I didn't dare to look at him. My eyes were fixed on the drunken man. I'm getting nervous, focusing on what he might do to us. "sabi ko ikaw ang walang galang! binabastos mo girlfriend ko!" he yelled. The man was about to argue again but suddenly backed off and his face grimaced. "ay! girlfriend mo ba pare? pasensiya na, nakita kasi naming magisa..ihahatid ko lang sana" he alibied with a tamed voice then walked back to his mates while looking sideways at our backs. I tried to turn my head to look at my back then saw a guard walking towards our direction. He must have heard the commotion happening. So that's why the obtuse drinker got startled. Before I could look at the face of the bloke who saved me, he hauled me along, still with his arm draped on my shoulder. "halika na.." he said. But I know who owns this voice! "ehem! malayo na tayo, pwede mo nang tanggalin yang kamay mo noh!" I mandated him and removed his hand from my shoulder while we were walking. "nananantsing ka na yata eh!" "hindi ah!" he defensed. "ikaw na nga tinulungan eh!" "bat sinabi ko bang tulungan mo 'ko?!" I scolded.

"aba..hindi ka bumanat ah..natahimik ka yata?" he chuckled. Still, I remained hushed. "oy, galit ka ba sa'kin?" Wow naman. Ngayon mo lang nahalata?!

He began playing. When I was about to sing the chorus part, some elementary students ran along the corridors so I stopped. "oh baket?" he looked at me intently.

"alis na 'ko. bukas nalang ulit. pahiram muna nitong lyrics, pag-aaralan ko sa bahay." I impassively answered as I turned my back to him. "wait lang! malapit na gumabi, ihahatid na kita." he offered. Aalis na nga ako kasi ayaw kitang makasama, pati ba naman sa pag-uwi ko gusto mo pang sumunod?! "wag na! kaya ko'ng sarili ko!" I responded in a hostile behavior. I went to where my bag was placed. As I was fixing some of my things, he kept the keyboard somewhere in the classroom but I didn't wait for him. Instead, I quickly made my way down through the stairs. Outside the school, there was already a jeep. I began walking towards it when Mike called me from behind. I made a halt, but didn't look. "ingat ka ah?"

"kasi..may mga bata eh" I answered. "kanina pinagbigyan na kita na isipin mo na tayo lang dalawa ang nandito at ako lang ang nakikinig..but this time, I would want you to think that you have other listeners aside from me. Konti lang naman yung mga batang yun ah..kung hindi ka makakanta dahil sa limang taong yun, ano pa kaya sa actual performance na halos lagpas trenta yung nakikinig?" he reprimanded. Eh yun nga yung dahilan kung ba't ayokong kumanta diba? Tapos ngayon magde-demand ka dyan! Kaasar ka talaga! There goes the process again. He played, I sang, and it's either me or him who stopped until the time reached 6:00 pm and I felt tired already. "start na.." he insisted.

"ahh ganon?! oh sige, i-rewind natin, bumalik tayo dun, iiwan kita sa kanila!" he exclaimed. I stopped walking."oh baket nanaman?" he went in front of me looking dubious about me while I looked into his eyes. "Mike, thank you.." my tears started to fall as I hugged him. "kung hindi ka dumating baka kung ano nang ginawa nila sa'kin!" I blubbed. I was sobbing in his shoulder while he stroked soothing circles on my back which made me feel that I'm safe, that nobody could harm me. "hey, tahan na... ..nandito na 'ko." Mike walked me home. While on the street, he broke in. "hon, okay ka na?" "honey ka dyan! hindi na kita bf..tapos na yung palabas kanina noh!" I said while still gasping. "bakit, ayaw mo na bang ituloy? mamahalin naman kita ah! he asked with a ridiculous smile. "ano??" I jeered and looked at him. "bakit? sa tingin mo ba gagawin ko nalang yung ginawa ko kanina basta basta?! baka nga nasaksak pa ko ng mga yun eh! pero dahil sa'yo.." he paused. I looked at him enigmatically. "eto naman, syempre joke lang! gusto lang naman kitang patawanin eh.." he clarified. Ahh, joke lang naman pala ehh..I returned a smile. "kahit kelan ka talaga!" "ikaw, matapos mo kong gawing crying shoulder ah..sige, ganyan ka! basa na nga polo ko oh.." he stopped walking then checked his polo. I stood in front of him and jutted my head near to his shoulder to check it too. "ay, oo nga..sus! matutuyo din naman yan!" I looked up to his face to flash a smile. But this time, our faces were closer. He didn't say a word. He was just staring deeply into me. I felt awkwardness. "ahmm..pasensiya na" I softly uttered then immediately looked down and started walking again. "uy, hintayin mo naman ako.." he said. I decreased my speed for him to catch me up. "bat bigla kang bumilis?" "wala lang!" I muttered. "hmm..I just want to ask, why did you bother to come here?" I inquired. "it's just that..you know..it's already late, and..you're a girl. Do you see the picture?" I nodded. "may nagsabi din sakin kung san yung subdivision niyo pero saka ko na ikekwento kung sino. Tapos pumunta na ko dito. Pagdating ko nga hindi ko alam kung sa'n banda ka na napadpad, good thing narinig ko yung boses mo kanina kaya nalaman ko na nandon ka pala sa kanto.." he answered calmly. "nag-aalala ka sa'kin noh!" I jested. "huh? hindi noh! ginagawa ko lang responsibilidad ko. Di ba sabi ko kay Erlyn, akong bahala sa'yo? baka ipagsabi niya na pinapabayaan kita sa practices natin tapos isipin ng ibang tao hindi ko iniingatan ang isang babae, masira pa yung gwapo kong image" then bigla siyang nagpa-cute. "uh-huh? may image kang gano'n?" I chortled. "oh, edi natawa ka" he looks silly with his facial expression.

Chapter 8 Traversing With Menace "teka lang, ayoko na..pahinga muna tayo.." I pleaded. While waiting for our next class, I decided to wallow privately and make my own nook near the bookshelves by the window then slouched with my left hand supporting my chin. I'm better off looking at the school garden's view rather than watching how silly some of my classmates were doing baloney stuffs. "buti pa yung mga puno't halaman, tinititigan mo. Sana puno nalang ako" I recognized his voice immediately. "they're worth my stare than you are and mind you, kahit maging puno ka pa, tititigan ko pa rin yung mga yan maliban lang sa puno na sinasabi mo.." I proudly said with determination. He sat on the bookshelf and I tried to look at him waiting for his reaction. He chuckled but wasn't looking at me and ran his hand through his hair. By the time when he noticed I was looking, our eyes met. "hmm?" he muttered while smiling. I stared at him. Hanggang dun nalang ba yun? Wala na bang second move para mainis pa ako lalo? I swiftly shifted my head from his face. Why should I even bother about him? There was moment of silence and we remained on our positions. He sat there while I was on his side staring in the open air. I wondered who would first break the restrain between us. "mamaya, praktis ulit.." he finally initiated as he jumped from the bookshelf and walked away. "baka ang ibig mong sabihin..mamaya, torture ulit.." I whispered. "Hill, punta kaming c.r..sama ka?" Joy emerges with Erlyn and Kryzl with her. "ahh..hindi, kayo nalang.." I declined. "bat ba nagsesenti mode ka, huh?" Kryzl asked. "ganyan talaga, yan. Minsan gusto niya tumulala kung saan-saan. Hindi na kayo nasanay.." Erlyn answered for me. I grinned as I heard that from her. In return, they also flashed a smile as they went off. Just as they were gone, I saw someone on the peripheral of my eyes pulling a chair near to me. "bat mag-isa ka dito?" asked Jake. "ahmm..wala lang" I answered with a smile. "balita ko kakanta ka daw ah?" he beamed. "huh? pa'no mo nalaman?" I inquired. "kinuwento sa'kin ni Mike kanina lang.." he answered. "nakakaasar talaga yun! Pinagkakalat ah! Napilitan lang naman ako eh..ayoko talaga.." I felt uncomfortable. It's the first I'm talking with Jake in person. At sa lahat ng pwedeng pag-usapan bakit yung tungkol pa dun? Namiminggo na talaga sa'kin yang Mike na yan! "ahh..hindi ah, hindi niya pinagkakalat, ako palang daw yung sinabihan niya kasi alam niyang ayaw mo pang ipaalam sa iba..eh nagkataon na ako kasi close naman kami. Don't worry, if that's what you want, di ko ipagsasabi sa iba nating classmates." he explicated and clarified it to me as to defend Mike. "ganun ba..thanks" I felt relief. "better surprise them nalang next week, diba?" he riposted. "siguro nga pero I'm still not sure kung anong magiging outcome eh.." I sighed. "gano'n? hindi yan.." he tapped me on my shoulder. "ikaw pa! kaya mo yun noh! gusto mo i-cheer pa kita eh.." he had this elating expression in his face. "nye..hindi ka bagay maging cheer leader!" I jested. He hooted. "para sa'yo magchi-cheer ako..bagay man sa'kin o hindi" Jake grinned. "talaga lang ah?" I chuckled. "oo naman noh! why not?" *** Mike ordered our classmates to go home immediately after our class so we won't wait for the room to be empty. It would take 30 precious minutes before they would scram so he'd better command them so we could start our practice early. This time, it's only the two of us. Erlyn needed to go home early and so were Kryzl, Joy, Carla, and Jhoyce. Wala akong nakuha maski isa sa kanila na pwedeng sumama sa'ming dalawa ni Mike. "wag na po! uuwi akong mag-isa!" I shrilled. Once again, I tried to escape but my tactics didn't work. Worse, another man stood and was about to walk towards us. Yung isa nga hindi ko natakasan, ano pa kaya 'pag dalawa na sila?! Waah!! I backed off to maintain a distance from the other while another was about to come. Just about the time the second man started to walk towards me, I felt someone from behind honey.." a voice coming from a lad called as he draped an arm on my shoulder. The man that was about to come towards me made a standstill. "anong problema dito?" "problema? haha!" the man laughed. "wala! baket?!" I was immobilized, not even able to turn my head to look at the lad right next to me. With his arm draped on my shoulder, he pulled me closer to him. "wala naman pala eh!" he snorted. "aba! sumasagot ka pa sa masmatanda sa'yo ah! wala kang galang ah!" the man bursted out with wrath. "natural sasagot ako, tinanong mo 'ko eh! kaso lang hindi pala yung tanong mo yung sinagot ko noh?" he disputed. Whoa! pinilosopo pa yung lasing! "saka He flashed a smile. "no prob!" he waved goodbye then went off. *** hindi ko nalang sasabihin sa parents ko, baka sa susunod hindi na nila ko payagang lumabas ng bahay eh. Mag-iingat nalang ako next time. Tama, gano'n nalang. I went inside our house as if nothing happened. "what took you so long?" Jelaine asked. "huh? gosh! I was so busy eh..you know..shooting, pictorials, shows, ramp modeling, guestings..I'm so tired na nga eh.." I joked. "is that so?" she was starting to laugh. "eh nakuhanan mo ba 'ko ng autograph galling sa mga artistang nakasama mo?" "ohh..sorry! I forgot..next time, okay?" I told her in a sweet voice. "ang corny mo ah!" she said while giggling. "sabi ni mama kumain ka na daw pagdating mo." "sige..puntahan ko muna sila" I answered and went to my parent's room. "oh! sa'n ka pupunta? hatid na kita" he leered and attempted to grab my bag from my shoulder to carry it but I refused and moved backwards. Hindi safe! "nahiya ka pa eh" he said lasciviously. This ain't good no more! "psst!" another one uttered. Kinakabahan na talaga 'ko! Mga lasing 'toh! Tumayo pa yung isa, naglakad palapit sa'kin. Waah! Anong balak nito? I walked faster but the man obstructed my way. "miss, mag-isa ka lang?" "huh? ah..eh" I felt anxious. Can somebody help me at this instant time, place, and situation? Sige na, kahit sino na Lord!! Help!! "ang ganda mo pala eh" he whistled. "mga pare! ang ganda nito!" he announced to his mates. Uh-oh! Sana nagmukha nalang akong monster sa paningin niya! I tried to run but once again, he impeded. I should be optimistic this time. "ready na 'ko" I told him. Because I'm determined to go home and take a rest, I gave all my best. I sang aloud, correctly, and confidently. When I finished, I walked towards him and glared at him. "masaya ka na?!" I furiously exclaimed then walked away to grab my bag and go home. "teka lang!" he shouted. But I didn't mind. Habang pauwi na ako, natatakot ako. Gabi na kasi eh tapos maglalakad pa 'ko pagkababa ko ng jeep. Dapat nagpahatid ako! Kaso galit naman ako kay Mike eh..kaya wag na! Tawagan ko kaya parents ko na sunduin ako sa gate ng subdivision? kaso kulang yung load ko! Hala! Pa'no na? Pagbaba ko sa jeep, lumakas yung pagtibok ng puso ko. Madilim na talaga sa subdivision namin, nakakatakot! Palapit na 'ko nang palapit sa may kanto malapit sa'min. Napakaswerte ko naman! Para akong nanalo sa lotto dahil naabutan ko dun yung mga naglalasing, grabe! Ang saya ko naman! Waah! Nagkakatuwaan sila, hanggang sa matanaw nila 'ko. "miss!" a drunken man called. I know I'm the one he's referring to since I'm the only one walking on the street that time. I tried to walk past them. "hindi pwede! sa Monday na 'toh eh..hindi naman tayo makakapagpraktis bukas saka sa Linggo kasi weekend at alam kong may kanya-kanya tayong gagawin sa mga araw na 'yun!" he sharply responded. "ipapakilala kita sa konsepto ng pagod!!" I glowered at him and walked away. I went to a corner of the room, sat with my back resting on the wall, tucked my knees and rested my head on it. When I heard his footsteps coming closer to me, I lifted my head. "tumayo ka na nga dyan! sige, last na 'toh. Kapag maayos na, uuwi na tayo" he offered his hand but I just stared at him. "swear, uuwi na talaga tayo pagkatapos nito basta ayusin mo lang at para magawa mo yun..believe in yourself, isipin mo na kaya mo, okay? Binigyan ka ng Diyos ng ganyang talent kaya wag kang mahiyang gamitin.." he flashed a smile. kung magsalita siya ngayon, parang siya yung angel ko ah. Hmm.. posible kaya na.. hay nako, hindi noh! Kung anu-ano na yung iniisip ko! Pagod lang siguro ako. Though I'm still annoyed, I held his hand and stood up. Before he could start, I positioned myself by the window. While looking outside, I earned all my esteem and thought of something to add on my Life Guide. Philosophy #9: Never underestimate the power of positive thought. Just believing that you can is half the journey to actually succeeding.

"nakakatawa kasi itsura mo..nagpapa-cute ka pa dyan" I stated while still laughing. He also began to laugh with me until we reached our house. "nandito na tayo.." "oh sige, pumasok ka na.." he said and started to turn his back. "uy, sandali lang!" I called then he turned his head. "ingat ka sa daan saka thank you ulit"

"talaga?" she's starting to become suspicious. My mama is ironing some of our clothes while my papa is reading something on their bed when I arrived there. "ginabi ka ah.." my father uttered. "natagalan po kasi yung practice namin for an activity.." I explicated. "kumain ka na ba? tapos na kasi kami eh..kainin mo nalang yung nasa dining table.." my mother said while ironing. "oo nga, sige magbihis ka na din.." pa said as he lifted his head from what he's reading. "okay po.." I answered then went off to change clothes and eat. I didn't tell my family anything about the incident. After some time, may nagtext sa'kin. message sending.. : safe now? pero.. Aba! Parang alam na niya agad kung anong nangyari ah. I have this sense na talaga! Baka nga.. : okay na 'ko.. : buti naman.. : bakit ganun? Alam mo na ba kung anong nangyari sa'kin?? : yah.. : updated ka sa buhay ko ah! : hehe..syempre naman..angel mo 'ko eh! : nga pala, sabi mo poprotektahan saka babantayan mo 'ko lagi diba? eh nasa'n ka kanina? huh? hehe! Ayaw mo pa magpakilala ah! Tignan natin..Baka mabuking ko na 'toh this time. ..Aamin na kaya?? Siguro naman diba? Aamin na 'toh!! Sasabihin na din niya kung sino siya! Malalaman ko na! Aaminin niya din na siya yung kasama ko kanina! Na siya yung nagligtas sa'kin! Siya yun! Sasabihin na niya na siya si.. na siya si.. siya si.. si.. si Jake?! nagtext?! Sender: jaKe +63919******* ui, hi! akala ko si ano na eh! : "hello din.. ayan! tamang-tama! total excited na 'kong malaman kung sino si angel at di ko pa natatanong si Jake, ngayon na siguro yung time para matanong ko siya! ..nga pala, tatanong ko lang..kilala mo ba kung kanino 'tong number na 'toh?? +63920*******.." after a while, he texted back. : sorry, do ko kilala eh..baket? : ayy..ganon ba..wala naman..hehe..tnx nalang.. nako naman! hindi naman niya kilala! sino ba kasi yun?? : okay..gawa mo? : pahinga..nakakapagod praktis namin eh..kaw? : ako? iniisip ka..yun lang naman.. Ahh.. ...okay! Iniisip mo lang naman pala 'ko eh..mabuting gawain yan tsong, ipagpatuloy mo lang.. When it irrevocably sank in my comprehension by the twinkling of an eye, I was flummoxed! "teka!! ano daw?!" I exclaimed. "woi! quiet naman! 'di ko na naintindihan pinapanood ko oh, bigla ka nanamang nambulabog dyan! nagtanong pa! you won't be able to find the answer in me noh!" Jelaine complained with eyes focused on the television. "sorry lang ah.." I uttered. "yeah, fine..accepted..basta shh ka lang! ang ganda na ng scenes eh" she said while I can see her mesmerized and her eyes sparkling in amazement to what she's watching. "wait lang, sino ba ka-text mo saka anong ti-next?" "ah..wala..basta!" I blurted out. Kapag sinabi ko kay Jelaine yung ti-next ni Jake, baka asarin lang ako niyan eh! Makunsumi pa 'ko! Philosophy #10: Some things are better left unsaid. ..kaya i-sisikret ko nalang sa kanya. "wala ka dyan!" she stood up, sat beside me and was about to peep on my cellphone but I successfully impeded her plan. I immediately stood up so she looked up on me while she was sitting. "nagulat lang ako kasi nag-text yung.." I paused. What am I going to say? "yung?" she asked with a curious look on her face. "ahmm..yung..yung si Carla!" tama si Carla! "next week na daw pala kasi yung pasahan nung project eh kaso hindi ko pa nauumpisahan kaya a-ayun, na-natense ako!" I smiled unauthentically. Then he leaned closer to me. check operator services?! Chapter 9 Think Abouts "what?" My unlimited text load has already expired and to my nonchalance, I also spent my remaining 2 pesos regular load without my knowledge. Nalaman ko nalang nung biglang bumungad sa pagmumukha ko yung "check operator services" na yun, and where did I spend it? I spent it for a pety text conversation! Yeah, a pety one! Kung tutuusin dapat ginastos ko nalang yun sa masimportante na bagay like for emergency use. Siguro 2 pesos lang naman yun, di ko naman ikamamatay diba? pero kahit na, sayang pa rin! Pero asar din eh noh? Nakakapagtaka yung huling tinext ni Jake kaya gusto kong ipalinaw kaso wala na nga kong load eh. Hindi na 'ko nakabili kagabi kasi ayun..gabi na nga. Hiramin ko kaya yung cellphone ng parents ko? Meron naman silang isa, share sila dun kaso nasira naman kaya pinapagawa pa at yun ang dahilan kung bakit hindi ko sila matext kagabi na sunduin nila 'ko sa gate ng subdivision, tatawag nalang sana ako sa landline namin pero kulang nga yung 2 pesos na pangcall. Buti nalang talaga dumating si Mike. Si Jelaine kaya? nevermind! ano naman ang hihiramin ko dun eh sa pagkakaalam ko within this month palang siya bibilhan. Sabado naman na, pwede na kong bumili..ang problema nga lang, wala akong pera! Sarili ko kasing allowance ang ginagamit ko para do'n. So here I am, my questions weren't answered. Yung angel? wala! hindi na nagreply!! loko yun ah! I'm so hopeless naman! Makagala na nga lang sa labas. "pa, ill just have some walk.." I told him when I found him watching television with Jelaine. I was about to turn when Jelaine started to speak. "aalis ka? eh pano yung project mo?" she asked with a devious look. Kung magtanong 'to parang sa kanya ako nagpaalam ah! Nanay? "may project ka pala?" my dad asked. "meron yan, next week na nga daw yung pasahan eh, nitong monday na" Nice one Jelaine! May bibig naman ako para sumagot ah! Ikaw kausap? "ah..eh..yup..kaya ko naman tapu--" "i-ninform daw sa kanya ni CARLA kagabi!" [she gave an emphasis on Carla's name. ano bang problema nito? ba't pa niya i-nopen yung tungkol dun, eh gawa-gawa ko lang naman yun! "within the subdivision lang naman ako eh, I'll just stroll and Pa, besides essay writing yung project kaya I can finish that on due time." I said that while exchanging glances with Jelaine. I saw my dad doing a thumbs up so I turned and started to walk. When I was a few inches away, napabulong nalang ako: "essay writing? charing!" Ito namang si paa, kung sa'n-sa'n ako dinala. Lakad dito, lakad do'n, kaliwa sa may kanto, mamaya kanan naman..hanggang sa napadaan ako sa court. May mga naglalaro kaya naupo ako sa bench para manood ng game nila. Ang galling naman nung nakikita ko. Takbong takbo pa nga eh. Siguro varsity siya sa school nila, matangkad eh. Ayun, naka-shoot nanaman. Tapos..teka lang, ba't huminto sila? oh! lumingon pa siya sa'kin..ang gwapo naman pala. Naglalakad na siya.. ..papunta dito?! "hey, taga-rito ka pala?" he sat right next to me. "you look familiar? have we met before?" was what I asked as I looked at him. Nagtaka nalang ako nung bigla siyang nag-snap in front of my eyes using his fingers. "ok ka lang?" his hand was still in front of me then he touched my forehead. "wala ka namang sakit ah.." then he smiled. Yun yung time na bumalik yung katinuan ko. "ayy!" I exclaimed. Si Jake pala! "ji-no-joke lang kita noh!" then I forced a fake laugh. "that's good..akala ko naman kinalimutan mo na agad kung sino ako eh.." he has still the smile on his face. Naniwala naman? Ang tottoo kasi, hindi ko siya ka'gad napansin, nawala ako sa sarili ko kanina eh. Ano ba naman kasi ako! Buti nalang nauto ko 'to este napapaniwala pala na ji-noke ko lang siya. Parang pareho lang yun ah? Nauto, naniwala? whatever! "kalimutan kung sino ka? pa'no kaya yun mangyayari eh classmates tayo?!" Nagtanong pa 'ko eh nangyari na nga kanina diba? harhar! "..ba't ka nga pala napadpad sa court dito sa'min?" "may kabarkada kasi ako dito eh..nagkayayaan na magbasketball.." "ahh ganun ba.." I glanced at his mates who continued playing. "napanood kita kanina.." then looked at him once again. "high spirited ah!" "it's your ability.." Ability ko? "it was you who was playing..not me." Then I turned my body to face him. "so what ability are you talking about?" I inquired. "I was thinking about you.." "yeah, that's what you texted..pero bakit?" I paused to contemplate. "ahh siguro kasi sa Monday na 'ko kakanta kaya naisip mo ko..i-chi-cheer mo nga pala kasi ako" I slightly smiled at him but he's just staring in a strange way. Nakakaloko! "oi Jake! Tama na muna'ng career, game ulit!" A guy called him so he stood up and walked towards them. Just about 7 steps away, he made a halt but didn't turn to look at me.. "I meant what I said.. ..literally." Monday morning, the supposed deadline for my essay writing project (err!) has come not too long. Good thing nobody reiterated me again about that project especially Jelaine because there wasn't any project at all. It's just an imaginary excuse for her not to intervene my private life. If there's something due for today, it isn't any project, but a group activity. To be quite particular, the presentation. Pero bago yun, tanungin ko na kaya muna si Mike about sa angel thingy na yun? Hinde, later nalang, ngayon na yung presentation eh, kinakabahan ako sa pagkanta ko. Okay! mamaya nalang! After some dreary subjects, English is next in line. The moment Teacher Nikki entered our clasroom, the groups did what they're supposed to do..and finally our turn. When Erlyn and our two other group mates were done, Mike positioned his keyboard in front of the class so I went next to him. Right on cue, he started playing. When the interlude started, I heard loud voices from the corner of our room "go Hilary!" one blurted out. "galingan mo!" another shouted. There's yelling and clapping only to figure out it was Jake's group. Tinotoo nga, chineer ako. I looked at our teacher, she was smiling at me then nodded at me. "remember how you sang last friday before you went home? do that again." Mike said to me and I just nodded. I thought of the Philosophy #9 once again. Then, I felt no hesitations. I began to sing. Saving Grace by Hillsong United (Sample Track Verse 1) Saving Grace by Hillsong United (Sample Track Chorus) We did a good job and our teacher was pleased so she gave our group a high grade. *** Jhoyce, Carla and me were ready to go home. We said our goodbyes to Kryzl, Erlyn, and Joy and were on our way down the stairs when somebody called out for me. "hilary! wait a sec!" Mike hollered. "hay nako Mike! wag mong sabihing may ipagagawa ka nanaman sa kanya? Dahil sa practice niyo, dalawang araw din namin siyang hindi nakasabay noh!" Jhoyce argued. "oo nga, namiss namin siyang kasabay, wag mong agawin! kasabay namin siyang uuwi ngayon!" Carla jokingly said. "easy lang..sure sasabay siya sa inyo. Tapos na naman yung presentation..nothing to practice this time. I'll just excuse her, may I?" "just go ahead to the gate, susunod nalang ako" I referred to Carla and Jhoyce. "oh sige, hintayin ka namin do'n" Jhoyce said. Then I turned to Mike. "so what are you going to tell me?" "sabihin na nating.. ..something crucial on your part.." okay, crucial pala..sabi mo eh.. "and?" "and..I want to ask for an apology" I speculated for a while. "for?" "for..not telling you this earlier.." "then?" "then..I want you to stop responding with a one-syllabic word, okay?" "fine!" "ang tigas ng ulo mo!" "why?!" ugh! walang patutunguhan 'tong usapan eh! I turned my back to him and prepared to walk but he held me in my hand so I turned to face him again. "first, you held my hand nung yayayain mo 'kong magpractice, second, this time..ayoko na ng pang-third ah!" ..ang tagal ah! so I looked at him and he was smiling. Baliw ba 'to? Kanina pa ngiti ng ngiti eh! "kumukitikutitap effect?" I heard her asking herself as I ran to my room. Nothing in this world could ever stop her inquisitiveness..so better hide if you want to have seclusion. I want Jake to clarify what he had just texted. Here in my room, I'm alone, so the area's safe. Now is the time to reply. Send to: jaKe +63919******* anong ibig mong sabihin do'n?? "I want to ask something" I broke the silence. "then what is it?" "about the text..what was that supposed to mean? and sorry nga pala, I ran out of load eh.." I was just looking straight ahead waiting for his answer.. I'm waiting.. ..still waiting.. "when I saw you sitting here..it's like, you gave me vigour.. " he beamed. "oo, ganun na nga! sige ah..idikit mo na ulit yung mata mo sa t.v. Ipagpatuloy mo lang..ang ganda kasi nung kumukutikutitap-effect-in-your-eyes sa'yo eh!" I perturbingly said then proceeded hurriedly to my room to escape her tormenting questions that might sprout from her. I returned a smile too. Then there was moment of silence. Pero okay 'tong opportunity na 'to, I don't need a cellphone load anymore to ask him. He's right beside me!

He let go of my hand. "fine! ayoko na din naman umabot pa for the third time..feeling mo naman!" he smirked. "if I know tsi-natsansingan mo nanaman ako! why not try holding the hands of those girls going crazy over you?" I argued. "so..nagseselos ka sa mga admirers ko?" he's still smiling insolently.

Our school's court is near the gate so I went inside the school again. Jake's wearing a jersey. May training kasi sila sa basketball. "oh bakit?" "sorry, pinabalik pa kita dito sa loob..pauwi na yata kayo.." "tinawag mo kasi ako eh pero ayos lang naman..bat mo pala ko tinawag?"

"so obviously hindi mo pa siya kilala..gusto mo tulungan kitang hanapin para malaman natin kung sino ba yun?" she offered. "hinde, thanks nalang. I've decided na hindi ko na poproblemahin kung sino siya. Ayaw talaga niyang magpakilala eh, if that's what he wants then so be it." "right, what's important is he's willing to be there for you. It's a good thing someone out there is caring for you. Wait, hindi kaya secret admirer mo yan?" she smiled. "not like I know.." I said. "oo nga pala, since Mike came to rescue you, are you two getting along well?" she diverted our topic. "hay nako! hindi nga eh, madalas niya 'kong inaasar! Ewan ko ba dun, hobby niya yata! " I retorted and she just laughed. "si Jake pala.." "Jake? classmates kami before. what about him?" "iba siya these past few days..pinapansin niya ko samantalang noon, hindi naman" "siguro trip ka niya?"

"ang kapal!! bakit? meron ba?" "ikaw na nga ang nagsabi diba?" he put his hands inside his pocket. "why not try holding the hands of those girls going crazy over you?" he shrugged mimicking somebody..err..of course that's me. Parang kelan lang niligtas ako tapos ngayon bumalik nanaman sa dati! Nang-aasar nanaman! In point of fact, he really has umpteen admirers from our school but I don't care! "ay oo nga pala, meron! They think you're great..and I agree! You're great kasi nabulag mo silang lahat!" I crossed my arms but the smirk on his face didn't fade. Tibay ah! "so this is what you call 'crucial', huh?" I went back to the original matter. "actually, this isn't it. Ikaw kasi, nang-aaway ka pa!" That's it! Wala na talagang kwenta! I started to turn my back on him once again but he acquired something from his pocket. "wait, look at this" he showed me his cell phone so I stood in front of him steadily. ..I enjoyed your performance!" Chapter 10 Whatever! "so? cell phone? what's with that?" does he think ngayon lang ako makakakita ng cell phone sa buong buhay ko?! Wait lang, cellphone? text! I'm supposed to ask him nga pala! "teka, ikaw ba si--" "cell phone? no, not that..but this.." he immediately interrupted what I was about to ask and showed me the screen of his mobile. There's a message which read: Sender: +63920******* follow her sa Greensville subdivision! gabi na eh. "kilala mo ba yan?" he asked but I just took his cellphone from him and checked the number on my phonebook. Yung lumabas na name sa phone ko after searching the number is 'angel ko'. "I just thought na kailangan mong malaman na hindi ko alam kung sa'n ka pupuntahan if I didn't receive that message. Nagtaka nga ako eh, bigla lang nagtext nung friday night after you left the room.. I listened eagerly to what he's saying. ..i asked who he or she was..I really don't know..and how that person got my number pero everytime I inquire, tanong din lang naman ang binabalik niya sa'kin katulad nalang ng kung ano na daw ang nangyari and kung safe ka daw ba. I supposed na baka parents mo yan at ikaw ang nagbigay ng number ko sa kanila para kung sakaling hindi ka nila makontak, ako yung kokontakin since tayo ang magkasama tuwing practice.." "so you mean..hindi ka siya?!" "huh?!" nagtataka yung itsura niya. "ah..kasi..ibig kong sabihin..hinde, wala.. But that's not my parent's number. I don't know who owns that.." "well, kung sino man siya, that person seems to be worrying about you kaya nireplayan ko siya about the incident. Nakapag thank you ka na sa'kin nung Friday night but I'm informing you about this because I think you also owe that person a thank you, am I right?" he continued. So that explains everything! Kaya pala updated siya sa nangyari..nakwento sa kanya ni Mike yung incident. Yung angel ko, hindi nga niya ko naprotektahan physically pero kung hindi dahil sa kanya, hindi ako mapupuntahan ni Mike. May naitulong pa din siya..kailangan ko ngang mag thank you sa kanya. "sa tingin ko tama ka, magte-thank you ako, i-te-text ko nalang..sige, thanks sa info.." I said as I gave him back his phone. Napapaisip nanaman ako..kung hindi si Mike, sino yung angel? Tama na nga muna ang pag-iisip! Uuwi na muna 'ko. "wala yun.." I was about to go home pero naudlot nanaman because he grabbed my phone from my hand (tama ba naman yun?!) and pressed some buttons and started scrolling down the screen. I just remained standing in front of him. "wala pa pala dito number ko?" he pressed again the keypads. yeah, I don't have his number kaya inakala ko na baka number niya yun. Kaya lang, hindi pala sila iisa eh. "wala kang number kay Allysa kaya wala siyang nasend sa'kin na business card mo after retreat nung nanghingi ako ng numbers.." "after retreat? nung time kasi na yun hindi ko pa nabibigay kay Allysa yung number ko.." "kaya pala eh.." "okay na..sinave ko na sa fone mo.. Sinave? sinabi ko bang isave niya? ..eh yung sa'yo pala?" he gave me back my phone. Bahala na nga, ibibigay ko na lang. I grabbed his phone, pressed my number and saved it. I gave it back to him afterwards then said goodbye. Anyway, pinuntahan ko na sina Jhoyce and Carla na naghihintay sa gate. "ang tagal niyo naman mag-usap. Ano ba sinabi niya sa'yo?" Carla asked. "basta. Mahabang kwento eh" "okay" Jhoyce and Carla chimed in unison. Nasa labas na kami ng gate at paalis na nang may tumawag ulit sa'kin. "ui, tawag ka ni Jake, ayun siya sa may court oh" sabi ni Jhoyce kaya napalingon naman ako. "kaw ah! kanina si Mike ngayon naman si Jake" Carla teased. "ano ba yan, nauudlot pag-uwi natin ah.." "hayaan mo na noh! gwapo naman si Jake eh" Carla jokingly said. "ewan ko sa'yo! sandali lang ulit ah..balik muna ko sa loob" "dito lang kami..hihintayin ka ulit namin.." Nakita ko si bestfriend Giselle sa labas ng room niya kaya nagkwentuhan kami. Sinabi ko sa kanya yung tungkol sa incident nung Friday night pati na rin yung maling akala ko about Mike and yung unknown texter na angel ko daw. Nung dumating na si Mike sa room, kasunod na niya yung teacher namin kaya nagstart na ang klase. Puro discussions ang inatupag namin hanggang sa naguwian na. Just after a few minutes, our classes are going to start so I went to my locker to get my notebooks. What I'm annoyed about is, Mike's at the corridors too, walking beside me. Aba! Hindi siya late? Himala! "hi! good morning" he greeted me but instead of greeting him back, I ignored him and walked as if I heard nothing. "ang suplada mo naman, masungit pa" I glared at him for a while then looked straight ahead again. When I arrived on my destination, he also went to his locker not too far from mine. As I opened mine, something fell on the floor. "what's that? love letter?" he asked while looking at me. I knelt down to pick the paper which fell. As I stood up, I noticed it was enclosed in an envelope, supposed to be a letter for me. From whom? It's not written on the envelope so I don't know. "it's none of your business" I answered Mike. After getting my stuff, I closed the locker's door. "may nagbibigay pa pala sa'yo ng love letter sa lagay na yan? tsk, tsk..poor lad.." he commented. "duh!" I retorted back then started to walk. "sige, mauna ka na nga sa classroom.." I stopped beside him. "bakit? hinihintay ba kita?!" palayo kay Jake. "bakit? hindi ba?" he smirked. "yeah right, feeling mo!" I responded then he just laughed. Umagang-umaga, naninira ng araw! I went back to our classroom and read the letter. Hilary, If I didn't reply last Friday night, it's because I ran out of load. Physically, I wasn't there with you to protect you from the incident that happened kasi ayoko pa na makilala mo kung sino ako pero nando'n na naman si Mike. Mukha namang alam mo na kung ano'ng ibig kong sabihin, nag-text ka kasi ng thank you. I just want to say that you don't have to thank me, your always welcome. -your angel "pa--" After reading it, I kept it inside my bag. It's not actually a love letter like what Mike thought. Yung mga locker namin, meron yung maliliit na opening, parang daanan ng hangin, kaya naipasok niya siguro yung letter sa locker ko. Ang pinagtatakahan ko lang, pa'no niya nalaman na yun nga yung locker ko saka pa'no niya nakuha yung cellphone number ni Mike? Pati nga number ko nakuha niya kaya nate-text niya ko, diba? Pa'no nga kaya? Then bigla ko nalang naalala yung sinabi niya noon: "I have my own ways.." Okay, fine, he has his own ways. Nevermind! "sino naman nagsabi sa'yo?! eh taga--" "taga dito lang din siya.." sabay turo naman ni Jake sa katapat na subdivision ng Greensville, na subdivision ko naman. Tumingin ako kay Jake at nginitian naman niya ko. Kelan ba hindi? Parang lagi naman niya kong nginingitian eh. Dun lang pala siya nakatira? Ngayon ko lang nalaman yun ah. Katapat lang pala namin. "para po!" Mike interrupted me. unahan ba 'ko? Bumaba na ko at kasunod ko naman si Jake. Nagulat nalang ako nung bumaba din si Mike. "ba't dito ka bumaba? taga-san ka ba? akala ko lagpas pa sa subdivision namin?" "oh ayan" umurong naman ako. When he was seated, he looked at me then he smiled..but in an insolent manner. Hindi ko alam kung ano bang binabalak niya at gano'n siya kung makangiti. Nakakaloko yung ngiting yun ah! Tahimik lang ako, nakatingin sa labas. Sina Jhoyce naman, may sariling mundo. Napatingin ako kina Jake, nag-uusap sila ni Mike pero hindi ko naman pinapakinggan. Siguro tinuturuan ni Mike ng mga kademonyohan! Nung napansin naman ni Mike na nakatingin ako, nag-make face pa. Bwisit! A little later, bumaba na si Carla, malapit lang kasi sa school yung bahay niya. Sumunod naman si Jhoyce at kaming tatlo nalang ang naiwan sa jeep. Malapit na din akong bumaba. Akala ko tuloy, iisa lang sila pero hindi nga eh, kaya possible na baka coincidence lang na nagkatugma yung sinabi nila, diba? Enough already. I'm tired of searching and guessing who that person is. Kung ayaw niya magpakilala, edi wag! Ti-next ko siya ng "thank you" since alam ko na yung naitulong niya pero hindi na siya nagreply. Bahala na siya sa kung ano'ng gusto niyang mangyari, basta ako, hindi ko na siya poproblemahin. Eh ano naman ang poproblemahin ko ngayon? si Jake? It seems that there's something different about him. Nawiwirdohan na nga ako eh. Hindi naman kasi siya gano'n sa'kin dati. si Mike? hay nako! bumalik nanaman sa pang-aasar. Nakaka-irita! Ano bang dapat kong gawin sa lalaking yun?! Teka nga! Ba't ba ko naghahanap ng poproblemahin? Yung ibang tao dyan, gustong-gusto nilang lubayan sila ng mga problema, tapos ako, naghahanap ng pwedeng problemahin? Heck! *** "but I insist..tara na?" "pumayag ka nalang, di naman yan nangangain noh!" Giselle jested. "see? payag naman bestfriend mo eh. Diba Giselle?" he smiled and Giselle nodded. "oh sige, pero kasabay ko din sina Carla and Jhoyce na umuuwi eh..tawagin ko lang, nasa room pa sila eh.." "samahan na kita.." Nagpaalam na kami kay Giselle para bumalik sa room namin at tawagin yung dalawa. Nung palabas na kami ng room, naunang naglakad sina Jhoyce at Carla at kami naman ni Jake ang nasa likod nila. Lingon pa nga ng lingon yung dalawa eh tapos ngumingisi. 'Pag titignan ko naman yung reaksiyon ni Jake, nginingitian lang niya. Pagkababa namin ng stairs, nadaanan namin yung covered court tapos may nakatayo malapit sa gate, pinapanood yata yung training ng pep squad. Si Mike yun ah! Nung papalapit na kami sa gate, lumingon siya sa'min. "oi Jake!" nakipag-appear ang loko. Kaming tatlo naman nina Carla, nakatayo lang sa tabi ni Jake. "hindi ka pa uuwi?" "pauwi na din, nanonood lang ako ng pep.." he said then he looked at me but I hauled my gaze away from him. "sasabay ka sa kanila?" "oo, ihahatid ko kasi si Hilary" "gano'n?!" I can't distinguish what his facial expression was. Whether irritation or shock, I really don't know. Then, Mike suddenly smiled at me. "oh sige pare, sabay na din ako sa inyo.." bakit?? Sa jeep, ako yung unang pumasok. Umupo naman sina Carla at Jhoyce sa tapat ko, sabi ko nga tabihan naman nila 'ko pero nagdaldalan lang sila. Pumasok na din si Jake, tumabi siya sa'kin, tapos sumunod si mokong, di ko nga alam kung sa'n pupwesto yun eh. tumayo siya sa tapat ko. "oist, paurong naman" tapos naghand gesture siya ng direction kung saan ako uurong. Napansin ko, pinapaurong niya ko.. "hi!" he smiled at me then looked at Giselle. "friends pala kayo ni Hilary?" After talking to Jake, I finally was able to go home. I'm still bewildered by the fact that Mike and the one who's texting me considering himself as my angel are not one person. Ang labo talaga! Naaala ko pa na halos pareho sila ng advice na sinabi sa'kin nung nagpapraktis pa 'kong kumanta: "if God gives you something you can do, why in God's name wouldn't you do it? Basta, believe in yourself lang.." "believe in yourself, isipin mo na kaya mo, okay? Binigyan ka ng Diyos ng ganyang talent kaya wag kang mahiyang gamitin.." "yeah, bestfriends" she answered. "I see.." "wala kayong training?" Giselle asked. "wala ngayong araw na 'to" then he looked at me. "hatid na kita..okay lang?" "huh? hinde, ayos lang ako..wag nalang" I declined. Ano ba yan! Pang-ilang beses nang may tumatawag sa name ko ah! Gusto ko nang umuwi! Pero sige, lumingon pa rin naman ako. "I forgot to tell you.. "actually, it's not that important..gusto lang kitang makausap bago ka umuwi. Sige, okay na, kausap na kita ngayon kaya happy na ko." "gano'n? ang weird mo ah!" I gave him a puzzled look. "weird ba?" he chortled. "oh sige na, mag-i-i-start na ulit kami eh..ingat kayo sa pag-uwi ah?" then he flashed again one of his famous smiles. "okay, ikaw din" Naglalakad na ko papunta kina Jhoyce at Carla. "Hilary!" "gano'n?" "malay natin?" she paused then looked at my back. "speaking of which..padating siya dito.." Lumingon ako sa likod ko, papalapit nga. "ui, Jake"

Nung nag-stop signal yung stoplight at nagsimula akong tumawid, pinagitnaan nila kong dalawa. Nagulat na naman ako, ang alam ko kasi si Jake lang ang maghahatid sa'kin, e ba't sumasama 'tong mokong?! Pagkatawid namin, huminto muna 'ko. "Mike, sasama ka din ba?" "oo naman, sasamahan ko lang si Jake noh!" he ejaculated. Jake looked puzzled. "ah..sige, tara, hatid na natin siya?" he just shrugged. I started to walk so Jake followed beside me but Mike was just at our back. I turned my head to look at him. His one hand is at his pocket and I noticed his gaze was firmly fixed at Jake's back. There's no reaction on his face. He's just impassively staring at him. "tumingin ka sa dinadaanan mo, baka madapa ka" he suddenly uttered while still staring at Jake. He startled me so I just heaved my gaze off him. "ano daw sabi ni Mike?" Jake asked me. "ah..wala yun" I answered ambivalently. Not too long, we arrived at our house so we stopped walking. Jake stood beside me while Mike distanced himself but just a few meters away from us. I can still notice Mike staring at him but Jake wasn't aware about it. Yet, Mike has no reaction at all. Just staring. "thanks sa paghatid." "wala yun. ahmm..Hilary.." he stammered. "yes?" I asked then I saw Mike walking closer to Jake. "pwede bang--" "Jake.." Mike draped his arm over his shoulders. "tara na, kailangan na niyang pumasok sa bahay nila." I gave Mike a dubious look but he just smirked. "oh sige, mauna na pala kami, kita nalang tayo tomorrow.." "okay, ingat kayo" "tara na pare.." Jake referred to Mike. "okay.." Mike said then gave me a glance. The both of them started walking. Not too long, Mike turned his head. He didn't speak, but I read his lips. "bye.." then he smiled. This time, not insolently.. ..but a genuine smile. Chapter 11 Qualms It's currently our lunch break. I together with Erlyn, Kryzl, Joy, Carla, and Jhoyce, my closest friends inside our classroom, went to the canteen to eat. "hey, hinatid ni Jake kahapon si Hilary!" Carla spread the news to our group.

sounded with regret. "yun ba? ayos lang naman ako noh, hindi mo na ko kailangang ihatid" I uttered while sweeping the floor. "sigurado ka?" I stopped sweeping and looked at him. "oo naman.." "okay then.. " as usual, he smiled at me. Then he left me alone in the room. Meanwhile, dumating na din yung dalawa. "teka lang, ba't ikaw lang ang naglilinis?! for sure tinakasan ka ng ibang cleaners ngayon." Jhoyce said. "tulungan ka nalang namin! hayaan mo, sisingilin naman tomorrow ng treasurer natin yung mga ka-group mo eh, penalty nila yun sa hindi nila paglinis ngayon.." Carla said as she started to fix the bookshelves and Jhoyce began sweeping too. "umuwi na ba lahat ng classmates natin?" Jhoyce asked. "I guess so.." I answered. "hindi pa yata eh. Eh kaninong bag 'to?" Carla inquired pointing at the bag on top of the bookshelf. "teka lang, kay Mike yata yan? I'm not sure pero alam ko sa kanya yan eh" I shrugged "eh nasa'n siya? ba't wala siya dito?" Jhoyce asked but I just shrugged once again. After cleaning, we went home. We're already riding on a jeep and on our way when I suddenly remembered something. "hala! naiwan ko yung Physics notebook ko!" nako, may homework tayo dun ah!" Jhoyce exclaimed. "bababa nalang ako, babalikan ko" I decided.

"ah..sorry" then he stepped aside still looking at the direction of Mike, still with the smile. "uhm..sige, Pao, bye.." before I could start walking, Paolo obstructed me again. "hey!" I chortled. "ano ba talaga?" He chortled along with me, it seems he found it ridiculous too. "sabay na kayo ni Mike.." "eh hindi pa naman yata kayo tapos mag-usap eh. Okay lang ako" I smiled. "Mike, una na ko.." I turned my head to look at Mike but he has no reaction. "Pao, this time it's for real, I have to go.." "okay, take care" I walked away from the classroom but just a few steps away, napahinto ako. "tara na, sumabay ka na sa'kin.." "sasabay ako sa'yo? sabay tayo?? Er..okay, 'kaw bahala" I responded with a dry tone. I waited for him but he didn't move. What did he do? He just looked seriously at me in the eye for--I guess--two minutes. Then I glanced at Paolo and gave him a what's-wrong-with-him (I'm referring to Mike) look. We both were silent including Mike. Paolo understood the look that I gave him so he stared at Mike for a while but when Pao turned to me again, he only managed to give a shrug. I returned a shrug too. Sige, nag-usapang balikat lang kami! "eh ano pang tinitingin-tingin mo dyan?!" I yelled at Mike then Paolo bursted out with laugh. I turned to Paolo then I felt myself laughing along with him too but I ceased at once. "oh, ba't ka natawa?" "eh kasi.." he's still laughing. "hindi, wala..nakakagulat ka kasi..ang seryoso ng atmosphere kanina tapos bigla ka nalang nagwala!" he finally stopped hooting. "weh! sige, ganyan ka! tinatawanan mo ko ah!" I answered back.

"gusto mo samahan ka namin?" Carla offered. "wag na, nakakahiya naman sa inyo. Umuwi na kayo, ako nalang" I refused. "para po!" "sige, ingat ka.." Carla said as I went down the jeep. He looked at me. "wala.." then he grinned. "kayo din, bye" then I waved goodbye. "meron eh!" Naglakad lang ako pabalik sa school. Kainis naman oh, ba't ba kasi nakalimutan ko pa! Nung una nga, ayaw pa 'kong papasukin ng guard eh! Buti nalang napapayag ko din nung sinabi kong kailangan ko talagang balikan yung notebook ko. While I was walking on the corridor in the direction of our room, I heard someone talking. As I stood at the classroom's door, I heard the guy murmured something like, "andyan siya.." though I'm not sure If I heard it right and I don't have any frigging idea what they're talking about. There's two people, Mike and --I don't know his name but I do know him by his face and as far as I can remember, he's Mike's bandmate. I knocked at the door. "excuse me lang ah?" then I entered. "weh? naks naman!" Kryzl commented then flashed a smile. "dali! share what happened!" Joy excitingly said. She leaned closer to me. It seems that she's ready to hear the whole thing. "oo nga naman! ikwento mo na!" Erlyn uttered. "nililigawan ka ba niya? or liligawan palang?" Jhoyce inquired with an anticipated look. "what the! kinikilig ba kayo?!" "naman! ang gwapo niya kaya!" Jhoyce stated. "he's not courting me! if he's going to court me, I really don't know, okay?" I answered. "and.." "and?" they all chimed in unison! "..and sumama sa paghatid si Mike kaya hindi lang naman kaming dalawa ni Jake ang magkasama noh!" I declared in front of them then continued eating. "si Mike? hmm..possible kaya na.." Joy paused and looked at Kryzl and Erlyn. "nagseselos siya!" Kryzl and Erlyn simultaneously spoke then laughed afterwards and Joy nodded. "definitely!" Carla added. "that's ridiculous!" I mumbled. What's up with these girls?! Kung ano-ano nalang pinag-iisip nila! *** "tapos?" Good for me it's already dismissal time. Nakakapagod din naman makinig sa mga discussions noh! Buti nalang at hindi naman madami ang homework namin ngayon, actually, isa lang naman eh. Physics! "una na kami ni Joy ah? bye" Erlyn said. "oo nga, bye! kita tayo tomorrow." Joy waved goodbye. "wait lang, sabay na ko sa inyo palabas..uwi na din ako eh!" Kryzl called on. "Joy, Erlyn! hintayin niyo daw!" I reiterated so they stopped walking away. "bilis." Erlyn ordered Kryzl "eto na nga eh." Kryzl ran towards Carla, Jhoyce and me to say her goodbye. "oh sige, alis na kami eh..bye sa inyo" Later on, Carla and Jhoyce went out of our room for a while to go to their lockers. I began sweeping the floor of our classroom (cleaner for the day purpose) after they left. Most of our classmates already went home so it's much easy to clean now. Walang istorbo! Kaso lang, kawawa naman ako! Bakit kasi ako lang ang naglilinis ngayon?! Tinakasan ako ng mga ka-group ko na cleaners ah! "ba't ikaw lang ang nagwawalis dito? nasa'n yung ibang cleaners?" Jake emerged from nowhere. "andito ka pa pala? ewan ko sa kanila..umuwi agad eh." I answered. "ahh..sana hindi ka nalang naglinis, unfair naman sa'yo. Anyway, kinuha ko lang yung bag ko, may training kasi kami ngayon, sayang hindi kita mahahatid.." he "huh?" He beamed at me and looked at Mike. What's with the smile? What's that for? He nodded then looked at the floor. I heard him sigh then he looked at me again. "I would tell you about it when the right time comes.." he continued. This whole thing is an enigma. All I managed was a smile but he seems to be waiting for an answer. I looked at Mike then at Paolo. "but.." I paused. "..the right time will never come, you just.." I pondered for a while. "you just make it happen.." I succesfully extracted that from my mind and I'm planning to make it as my Philosophy #11. Paolo smiled at me which made me more curious. "see?" Paolo turned to Mike but he just shrugged. "what's this all about?" I can't help but ask. "eh yun naman--" "let's say it's just a situational question..just that" he answered. "..edi ako nalang ang sasabay sa'yo!" he interrupted me. "okay? err..actually binalikan ko lang naman 'tong notebook ko eh so If you don't mind..uhm..you know.." I made a hand gesture indicating that I need to go. "oh, I see. okay, thanks anyway" he said. Still, Mike's silent, not even looking at me. Then I stood up. But before I could make a step, Paolo stood in front of me and impeded my way. "duh! eh gano'n din naman kaya yun!" I retorted. "that means wala kang choice, sabay tayo." he responded. Drat! Asar naman 'tong kausap eh! Kaya ayun, nanahimik nalang ako! Sa jeep, tahimik lang kami pareho hanggang sa pagbaba namin. "hatid na kita" he offered. "would you want to hear it from me?" "nagtataka lang kasi ako noh! Tungkol saan yung 'not now' na yun?" I inquired. "sure.." "i'm sorry but it's non of your business!" he retorted back then looked away from me. Aba! 'tong mokong na 'to! Siya yung may sabing sabay na kami tapos ginaganito ako?! Sana hindi nalang pala ako pumayag! Hindi pa naman gabi eh at hindi pa mag-gagabi! so kaya ko pa naman umuwi kahit walang kasabay noh! "fine!" I snapped back. "sigurado ka bang gusto mong sumabay ako sa'yo?! kasi ako, parang ayoko na!" He's looking straight ahead. "kung ayaw mong sumabay sa'kin, ayos lang naman.." "Mike!" he called his attention. Mike tilted his head but he was just quiet, very not him. Paolo turned to me."I just want to have your opinion about something." he squinched at Mike. "pano kung may dapat akong sabihin.." he paused. "kunwari sa'yo.." then he looked at me. "ang alin?" I asked while we're walking down the stairs. "na.." he faced me. "..na tumingin ka sa dinadaanan mo at baka madapa ka! nasa hagdan pa naman tayo! baka mamaya gumulung-gulong ka pa dyan!" he scolded me. Ayy! Nahalata pala niya na tumitingin ako. Sinigawan pa ko! hmmpf! He chortled. "have a seat first" he pulled a chair close to me. Mike's still looking at the floor. "okay.." then I seated in front of them. I went to where my chair is and thankfully, my notebook's there. I was about to leave when, "narinig mo ba pinag-uusapan namin?" Mike asked but he's not looking. He's staring at the floor and he looks so dead serious, I wonder why. "don't worry, I don't have any clue on what you guys were talking about. Sorry for the interruption.." I began to walk away. "Hilary!" the guy called so I turned my head. "bakit?" I'm puzzled. He knows my name but I don't even know his. "will you please come over here? kung pwede lang naman" he smiled welcomely so I went where they're seated and stood in front of them. "by the way, Paolo nga pala" he extended his hand. I reached over his hand and smiled at him. "nice meeting you. Your bandmates, right?" "same here. yeah, we are" he said. "uhm, so..well..i mean.." I gave him a perplexed look. "wala nga.." "ang labo naman nito oh!" I said to him then I turned to Mike this time. "ano ba? akala ko ba sabay tayo? hindi ka pa kikilos?!" At last, he stood up to get his bag and I began walking towards the door. Before he could walk towards me, he stood in front of Paolo and said, "not now." "then when? ga'no pa katagal?" Pao inquired then crossed his arms. "long enough when I'm ready." "ano? matagal p--" Pao didn't continue what he wanted to say but instead he just shook his head when Mike tapped him on his shoulder. Mike went beside me. "tara.." I wanted to ask him what they're talking about but when I saw the reaction on his face, I've decided to retreat from asking. He's too serious. Before we could leave, I turned to Paolo. "ikaw Pao? hindi ka sasabay palabas?" I asked. "hindi na, mauna nalang kayo" he calmly answered. "okay." I shrugged then faced Mike. "oh, labas na!" "after you.." Mike said and made a hand gesture towards outside the door. Nauna akong lumabas sa room tapos kasunod ko siya pero bago kami tuluyang makaalis, may pahabol pa si Paolo. "bye sa inyo. ingat!" he waved goodbye. On our way down the stairs, napapatingin ako kay Mike, sulyap lang naman para hindi naman niya masyadong mahalata. Nagtataka lang kasi talaga ako. Ano nanaman yung pa-not now, not now na sinabi niya kay Paolo? Pero siya, diretso lang yung tingin kaya hindi naman niya siguro nahalata yung pagsulyap ko. "diba sinabi ko na sa'yo?" he suddenly spoke. Ano yung sinasabi niyang sinabi na daw niya?? "eto naman! ang cute mo nga eh" he's laugh transformed into a smile then looked away. "kaya ka siguro nila nagustuhan." he whispered. "ano? may sinabi ka?" I didn't clearly hear what he said.

"eh kung wag nalang kaya? umuwi ka na!" I snorted and glared at him. "wala kang choice, ihahatid kita." he said. "walang choice ka dyan! me--" before I could finish my sentence, he crossed the street since the stoplight is in the red light. Dito yung subdivision niya, sa'kin yung do'n. Eh bat siya tumawid? Ako lang dapat tatawid ah! So wala ngang choice?! argh! Sumunod nalang ako sa pagtawid niya. While we were in the middle of the first half of the street, he made a halt for me to catch him up. When I was beside him, he began walking again then he grabbed my arm. "ano? bakit ba?" I asked him while we were crossing but he dragged me to his left side. "wag ka nga dyan!" he scolded me again so I decided not to argue until we finish crossing. After crossing the first half of the street, he shifted to my other side and this time dragged me to his right side. After we were able to cross the street, I stood in front of him. "teka nga! ano nanaman yun, huh?! sinigawan mo pa ko sa gitna ng kalsada!" I moaned as I crossed my arms but instead of answering, he just passed by me so I followed and walked along with him. I waited for him to answer but he's just looking straight ahead. "hmmpf! bahala ka!!" I exclaimed. Suddenly he stopped walking so I stopped as well to face him. First, he stared at me blankly then the next thing I knew, he was yelling. "hindi naman sa lahat ng oras sumusunod ang mga tao sa traffic lights! pa'no kung may g*go dyan na bigla nalang dumirediretso kahit na tumatawid tayo?! Edi nasagasaan ka kung ikaw yung nasa side ng mga sasakyan! I did that to block you from where the vehicles were! okay?!" then he looked away and began walking. "halika na!" Nagulat ako sa pagsigaw niya kaya hindi na ko nagsalita pa. pero asar yun ah! Ilang beses na niya kong nasigawan ngayong araw na 'to! Hinatid nga niya ko pero after the shouting incident, tahimik na siya at nakatingin lang ng diretso. Parang may iba talaga kay Mike na hindi ko maintindihan. Sa pagkakaalam ko, hindi naman marunong tumahimik 'tong kumag na 'to eh! Pero tahimik siya ngayon. The very instant we arrived in front of our house, he said, "sige na..." immediately turned his back then left. He left me standing there, thinking... "ano bang nangyari sa kanya?!"

"sige, puntahan ko lang sila" Drew said. "bye" I told him as he left. "bakit di ka sumama sa kanila?" I inquired Jake. "masgusto kitang kasama." then he leaned closer to me. I gave him a smile then looked down on my notebook and went back to writing. I noticed he was staring at me so I stopped writing for a while. "bakit?" "wala lang" he answered then flashed a charming smile. "ang sipag mo naman" "ikaw, tapos mo na lectures mo dito?" I inquired. "oo, katatapos ko lang kagabi" he said. "eh masmasipag ka naman pala sa'kin eh!" I complimented him. For the next minutes, we were laughing along and chatting. We had a smooth conversation then the bell suddenly rang. "tara na, time na" he said then I just nodded. We both stood up but my pen fell so I bent down to pick it up. When I got up, I was about to reach the notebooks but he was already holding it. "ui, ako na magbibitbit nyan" I said to him. "hindi, ako nalang." he proffered.

and vice versa. pero pa'no naging ganito yung kinalabasan ng graph?! ang gulo naman eh!" I got frustrated and closed the book hardly that it made my notebook fell. I knelt down and when my hand reached for the notebook, I saw somebody's shoes. Napatitig pa nga 'ko do'n habang papalapit na sa'kin eh... "need help?" I lifted my head but he sat in front of me so his face and mine were in the same levels. He intently looked at me in the eyes. Ayan nanaman siya sa eye to eye contact niya eh! Nakakailang naman! "help for picking up my notebook? no thanks" I said, tossing away my head to avoid his eyes. I picked up the notebook and stood up. He also stood up. "what I mean is, help for you to understand the lesson.." he paused. "..not help for you to pick it up." he stated. "yeah, I know." I retorted with a dry tone. "by the way, ba't ang aga mo?!" then I sat down on my chair. He turned his back and placed his bag on his chair, at my right side. "is there anything wrong for being too early?" he inquired as he took his seat and faced me. "did I say there's something wrong? I'm just asking why you're early!" I asserted. Instead of answering me back, he pulled my notebook from my desk and scanned it. Then in a serious tone, he spoke, "let's just.." he looked at my eyes. I tried to look at his too and I saw something. Something..

We started to walk to proceed to our line formation. Tuwing after break time kasi nag-la-line-up kami per section, it's part of the school rules. On our way, I noticed something... ...he's holding my hand. Binitiwan na rin naman niya 'ko nung naghiwalay na kami since sa line ng girls ako pumunta, siya naman sa line ng boys. Nang makabalik na kaming lahat sa classroom, nagkaro'n kami ng discussion sa Ekonomics. "excuse me" we all heard a knock on the door. My teacher stopped talking and went near the person. "may I excuse Hilary Delarante?" it's my sister. "Delarante" our teacher called on and proceeded discussing while I stood up and went outside our room. "Jelaine, bakit?" "may babayaran kasi kami para sa project kaso nakalimutan ko humingi kina mama kanina eh" she said. "magkano ba?" I asked as I took out my wallet. "30 pesos"

..bizarre. I just don't know. There's an expression in his eyes, it's peculiar. Then I avoided his gaze. "..let's just stop arguing. I'll help you figure out this stupid graphs." he said. I attempted to look at him again. He was just staring at me. Later on, he gave me a smile and reached for my ballpen. He pulled his chair closer to me and started explicating things about our lesson. He taught me those stuff. "gano'n lang yun. kailangan mo lang talagang i-analyze ng mabuti through the help of the law of demand and suppply" he clarified. "kaya pala hindi ko makuha nung una eh, hindi ko kasi bine-base sa law nun. gets ko na! thank you." I told him and tried to look at his eyes once more. I observed that his eyes are beautiful, something I've not been aware of before. And the expression... ...the expression's still there.

Chapter 12 Commencement of Woo "buti may extra ako" I took out the money she needed and handed it to her. Hiniram ko yung notebook ni Erlyn para makumpleto ko yung lectures ko then pinauna ko na silang kumain. Yung iba kong classmates umalis na din since break time naman pero ako, nagpaiwan muna 'ko sa classroom para tapusin yung lectures ko sa Logic. May mga ilang classmates din naman akong kasama na nakatambay sa loob ng room. "where's Delarante?" a voice spoke. I turned my head to see who it was. Class adviser namin yun at si Mike ang napagtanungan niya. "ahh teacher Lex, si Hilary po ba? ayun po oh, yung pangit na nakaupo dun!" sabay turo naman sa'kin. "weh! narinig ko yun ah!" I said as I stopped writing and stood up to go near them. "ang kapal nito! akala mo kung sinong gwapo!" I turned to Mike. "gwapo naman talaga ko eh" he smirked. "yeah, right!" I glared at him then turned to T. Lex who just laughed at us. "bakit niyo po ko hinahanap?" "eto na yung math notebook mo..thanks" T. Lex said as he handed it to me. "Mike, palabasin mo na mga classmates mo, bawal magstay dito ng matagal 'pag breaktime. Your supposed to be outside" he ordered Mike then he left. "ba't nasa kanya notebook mo?" Mike asked me. "may tiningnan lang siya sa lectures" I answered. "gano'n? ba't yung sa'yo pa yung hiniram eh ang pangit naman ng sulat mo!" he taunted. "hmmpf! ewan ko sa'yo!!" I snapped back then went back to my seat to bring Erlyn's notebook and mine before going out since we're not allowed to stay inside the room. Ang gulo talaga nitong Mike na 'to! Minsan okay, minsan nakakainis, minsan tahimik then all of sudden back to normal sa pang-aasar! Nagsho-short circuit ba siya?! "classmates! labas na kayo. Bawal mag-stay" Mike instructed us so we all left the room and went outside. While Mike was locking the classroom, I saw Paolo coming along. "hi Hilary" he greeted. hi there! is there something between you and Jake? "ui, hello" I greeted back. "pupunta kasi ako sa covered court. nakita mo ba si Mike?" he asked. ahh yung loko-lokong yun?! nandun oh! "nila-lock pa niya yung room namin eh." I pointed Mike to him. "sige, mauna na 'ko ah?" "sige, thanks" "pa'no ba kasi 'to?!" I yelled and plunged my face on the book. I went to the garden and seated on a bench. Hindi ko na pinuntahan sina Erlyn sa canteen. Tinuloy ko nalang yung pagsulat ng lectures, may table din naman do'n eh. "ba't di ka kumain? saka di mo kasama sina Carla and the rest." Drew, one of my classmates, emerged and asked. "oh, ikaw pala" I also noticed Jake with him. "i mean, kayo pala" then they seated at the bench parallel to me. "tinatapos ko kasi 'to kaya hindi muna ko sumama sa kanila." "si Mike nasa room pa ba?" Drew inquired. "wala na siya do'n, pinalabas na kaming lahat eh" I put down my ballpen. "pero bago 'ko pumunta dito, nakita ko si Paolo. Sa court yata sila papunta." I replied. "okay, thanks" he smiled at me then faced Jake. "tara na tol, nando'n pala sila eh" he stood up. "sige, 'kaw nalang. Dito muna 'ko." Jake declined. "ang laki ng problema nito! magpaturo ka kaya kay Papa" Jelaine suddenly spoke. I lifted my head to look at her. She's standing near my door. "eto na pala yung 30 mo" "sige, lagay mo lang dyan" I told her so she came in and placed it on my table. "halika na, dinner na daw" she beckoned me so I already stood up and ate dinner with my family. Pagkatapos naming kumain, sinunod ko naman yung sinabi ni Jelaine, nagpaturo ako. Pero wala pa rin eh. Nahihirapan pa rin ako kasi ang gulo magturo ni Papa. Feeling ko hindi rin naman niya naintindihan eh. *** Pagdating ko sa skul, binuksan ng janitor yung room namin kaya umupo na 'ko ka'gad sa upuan ko. Wala pa 'kong classmate, ako palang ang nando'n. Nilabas ko naman yung homework ko sa Ekonomiks para pag-aralang mabuti. "demand saka supply?" I muttered while looking fixedly at my book and notebook. "tapos may supply curve pa?! Kapag tumataas yung price, gano'n din yung supply Whoa! bigla siyang nagparamdam after ilang days. Ewan ko nga ba talaga dyan kung sa'n niya nakukuha yung mga informations na nalalaman niya. Si Jake naman ang issue ngayon. Intrigero din pala 'to eh noh? Nireplayan ko naman at in-explain ko sa kanya na friend ko lang yun tapos bumalik ako sa pag-aanalyze ng graphs. Inikot-ikot ko na yung libro pero hindi ko talaga ma-gets! Haay! Buti pa si Mike naintindihan niya. "nice try." he said then I sat down. "can someone help Hilary and tell me the law of supply?" our teacher inquired again. Mike raised his hand. "sige, Mike?" He stood up and answered, "when the price increases, the supply increases and when the price decreases, the supply decreases also. In other words, directly proportional po ang batas ng suplay" after which, he sat down. "very good" our teacher commented then he drew graphs on the board. He made that as our homework. *** At home, I was busy doing school works inside my room. Ang hirap nga eh. Hindi ko na maintindihan masyado yung lesson sa economics. May kung ano-anong graphs na mukhang ewan. While I was still figuring out how those graphs work, my cellphone beeped. Sender: aNgeL q! +63920******* She chortled. "eto naman! hindi yun. sino'ng kasama mo sa garden kanina?" she inquired. "ahh yun ba? si Jake, classmate ko yun." "thanks" "sige" I was about to go inside our room but she called me again. "teka lang." I faced her then asked, "di'ba 30 pesos? tama naman yan ah?"

Chapter 13 Parting Are we Mike getting along well? Yes, no, I don't know! Just don't get me wrong. So he taught me those uhm..yeah, as what he've said..stupid graphs. But after that good deed, what's next? May next nga ba? Baka nga wala na eh! Baka bumalik nanaman yun sa pang-aasar! Jake, Drew, Paolo, and Mike joined our group inside the canteen. "bili na tayo, gutom na 'ko eh!" Kryzl protested. Erlyn and I stood up. "akin na yung bayad mo" Erlyn said. "ahh" she responded pokerfaced. "sige, thanks ulit. bayaran nalang kita later sa bahay" then she walked away. "okay" I told to myself as I shrugged. I went inside our classroom after. Maya-maya lang tinawag ako ng teacher. "what is the law of supply?" the teacher asked me so I stood up. Hala! Ano nga ba 'yun? "uh..when the price increases.." I stammered. "okay. when the price increases, what happens to the supply?" "it decreases?" I wasn't sure what the answer is. "oo nga, ibibili ka na namin" I offered. "ako din, pabili na din.." Joy requested. "oh sige" I agreed as she gave me her money. "kayo Jhoyce? gusto niyo magpabili?" Drew asked. "sige ba! ang bait naman! oh eto" Jhoyce handed her money to him. "ako din naman!" Carla said. "okay, ako nalang yung bibili ng sa'yo" Paolo offered and took the money she gave. "oist, Hilary, Erlyn! ba't hindi nalang kayo magpabili sa'min?" Mike inquired the two of us while we were standing waiting for them. "oo nga, kami nalang din yung bibili nung kina Kryzl and Joy" Jake suggested. "hindi na, okay lang naman" Erlyn smiled at them. I just nodded at what she said then we left. "do'n muna 'ko sa drinks ah?" Erlyn told me as we separated. I went to buy our food and was about to take out money when Jake came to my side. "ito po bayad niya" he was going to hand it over to the canteen vendor. "teka!" I stopped him. "ako na din yung magbabayad nung kay Joy" he added. "oh sige yung kay Joy nalang pero wag na yung sa'kin. Ako nalang magbabayad, nakakahiya naman sa'yo" I don't want him to pay for me. "ayos lang naman, i-ti-treat kita" he insisted. "pero--" "pumayag ka na!" Mike interrupted what I was about to say when he appeared carrying his food. "ililibre ka na nga eh..hayaan mo na si Jake" then he smiled at both of us. "oo nga naman.." Jake smiled back. Before I could oppose once again, the vendor already had the money. "ito ba yung kay Joy? ako na magdadala nito do'n" he took the food and went to our table leaving the both of us. Tinuruan ako, nginitian kaming dalawa, tapos nagbitbit pa! Aba! Anong nakain no'n? Bumabait bigla?! "ako na magdadala nito" Jake took my food for me. "thank you ah? sige, mauna ka na do'n. Puntahan ko lang si Erlyn sa may drinks" I told him. "okay" he beamed then walked towards our table where Carla and the rest seems to be happy chatting with each other. When Erlyn and me arrived, I gave back Joy's money. She looked puzzled. "nilibre tayo ni Jake eh.." I explained. "Jake, thanks!" Joy told him. "sana nilibre mo na kaming lahat! joke!" "sige, next time" he flashed a smile at us. "wow! galante naman!" Kryzl commented then we began eating.

"Pao, pa-overnight naman ng Math notebook, kumpletuhin ko lang lectures ko. Hindi pa kasi tapos ni Jake saka ni Mike yung kanila eh. Diba kahit ibang section ka pareho parin naman lessons natin? Nasa Logarithm na din kayo diba?" Drew suddenly broke in. "pareho nga pero malas mo, hindi ko din tapos yung sa'kin eh" Pao answered. "kay hil ka humiram noh! kumpleto na siya do'n" Jhoyce suggested.

"meron na nga" "why are you becoming nice all of a sudden?! there! I already told you! sagutin mo na!" He had a pokerface. It was blank! Very expressionless that I don't know what's going on in his mind. After a few seconds, he stood up in front of me. He walked closer to me but I backed off. Lalapit ka pa ah! "bakit nga?!" "eh bat hindi kita nakikitang ginagamit mo? hindi mo pa sinabi!" "tuwing ginagamit ko hindi mo lang siguro nakikita saka duh! hindi ka naman nagtanong eh!" she answered back then went to her room to change clothes. All I can do was just shrug and watch television. When I felt boredom, I went to sleep. *** Pagkadating na pagkadating ko sa skul, si Mike na kaga'd ang hinanap ko. Kumpleto na halos ang buong klase pero wala pa siya. Malamang late lang yun. "Mike! pare, dito ka!" Drew suddenly called out for him when he was about to enter our room. He went to his chair to put down his bag. Hindi pala siya late eh, muntik lang. "hoy! ang ganda naman ng reply mo sa text eh!" I complained. "your being nice because this is the last day that--" I didn't finished that sentence. "teka! anong ibig mong sabihin? na ito na yung huling araw na magkasama tayo? aalis ka? ang labo kaya!" I changed it to a question as I stepped backward. This time he didn't leaned closer anymore to my face but instead he turned his back and walked away. "..starting now, mawawala na 'ko sa tabi mo." Chapter 14 Buoy Up I woke up and sat on my bed. Si Mike talaga kahit kailan oh! Hindi tuloy ako nakatulog ng maayos kakaisip sa pinagsasasabi niya. "..starting now, mawawala na 'ko sa tabi mo." Ano naman kayang drama nun? I don't have any frigging clue! Kasi naman di niya nililinaw eh! Bumangon na ko para magbreakfast. Paglabas ko sa kwarto, may nakita akong figure na nakaupo sa sofa. Mukha namang hindi si mama or si papa, lalong-lalo namang hindi si Jelaine yan noh! Malamang nag-iilusyon nanaman ako dahil kulang ako sa tulog. Si Mike kasi eh! Habang papalapit ako, naaninag ko na si figure! Si figure pala ay isang guy! Who's this handsome guy? nah.. he's just an illusion, a side effect for not sleeping well. "good morning!" ..hindi na kami magiging seatmates?! hmm.. Ayos si illusion ah! binabati ako! "good morning din!" I greeted back then continued walking to the dining room. Para naman akong sira! gri-neet back ko ba naman yung illusion?! ilusyon nga ba yo'n?! Bumalik ako sa living room. Sino 'to?! "oist!" I called his attention. "by now your questions must've been answered" tapos tinignan niya 'ko ng parang nakakaloko. edi tama yung hula ko?! "ito yung drama mo?! eh ano namang koneksyon nito sa pagiging mabait mo last week, huh?!" I retorted then glared at him. "eh yun na yung huling araw na magiging seatmates tayo noh, syempre kailangan good shot ako sa'yo bago tayo maghiwalay. ayos ba?" he smirked. Anak naman ng tupa na nanganak ng sabay-sabay! ibig sabihin, this is what those things are all about?! "yun na yun?! eh sira ka pala talaga eh noh! akala ko naman kung ano na yun!" "pa'no yan? mawawala na 'ko sa tabi mo and I won't be near you anymore since it's possible na mapalayo yung upuan natin sa isa't-isa sa shuffling na mangyayari." "pa'no yan ka dyan? so what naman kung magkalayo tayo ng upuan? who cares?!" I snapped back then looked away from him. "I do." "gano'n?!" When I heard his words, I immediately looked at him. "at bakit naman?!" "Khyle, tara na!" Jelaine suddenly appeared from my back and went beside him. "ui, gising ka na pala. Siya nga pala si Khyle, classmate ko. Khyle, si Hilary, sister ko." Khyle extended his hand so I took it and we shook hands. "punta ko sa bahay nila, gagawa kami ng project eh." "nasa'n sina mama? nagpaalam ka na ba?" Teacher Lex suddenly spoke. "ako ang nag-ayos nito, bawal makipagtrade ah? next quarter baka i-shuffle ko ulit pero sa ngayon, eto muna." sabay wasiwas naman sa isang bond paper. "Mike! take charge." "basta wag mo masyadong mamimiss ang isang gwapong seatmate na tulad ko ah?" after saying that, he winked at me. "ang kapal ng mukha mo ah! wala na bang ininipis yan?! " he ignored me and just stood up in front of the class. "classmates, punta kayo sa likod, aayusin na natin yung bagong arrangement." tapos inabot naman ni Teacher Lex sa kanya yung papel. Tumayo naman na kaming lahat at kagaya nga ng sinabi ng "gwapo" kong former seatmate, sa likod kami nagpunta. Isa-isang tinawag yung mga pangalan namin. Ang tagal nga nung sa'kin eh. "sino gusto mong seatmate?" Joy asked. "I already told this to your class president last week but I will announce it today. Isa-shuffle ko ang sitting arrangements niyo para maka-close niyo naman yung iba niyo pang classmates." I looked at Mike. He turned his head to look at me too. When I saw his face, I thought deeply. "I'm doing this cause I won't be near you anymore!" which tells there will be distance between us. "..starting now, mawawala na 'ko sa tabi mo." mawawala na siya sa tabi ko kasi-could it be because... "oo nga eh.." he muttered then smiled innocently before going to the group where Drew and Jake were. 'tong Mokong na 'to! Later on, Teacher Lex went in front of the class to announce something.

"kay Hilary?!" Mike uttered then looked at me. Nakow! He'll just criticize me! alam ko na sasabihin nito! "bakit sa kanya ka pa hihiram eh ang pangit naman ng sulat nyan!" "tama, sa kanya nalang. Maganda pa hand-writing niya!" did I just hear a compliment?! ehem!" nasamid ako dun ah! umiinom pa naman ako! "anong nangyari sa'yo?" Erlyn blurted out. "oo nga, bakit?" Carla inquired. "hey, are you okay?" Jake asked me. He stood up and went beside me. "uh..ehem! oo." I continued coughing. "ayos ka lang?" Kryzl became worried. I finally stopped coughing. "oo.." "sigurado ka?" Mike asked too. Instead of answering him, I gave him a puzzled look. "tinatanong ko kung sure kang okay ka." he reiterated but still, I didn't answer him. "Hilary, kung ayaw mo ipahiram, okay lang naman eh. sorry, nabigla ka yata" Drew sounded like he was asking for mercy. "ang o.a. mo naman Drew! hindi naman kasi yung paghiram mo yung reason kung bakit ako nasamid noh!" I clarified. "eh ano?" Paolo asked me. "huh? basta lang!" I answered then turned to Drew "I'll give the notebook to you later, don't worry!" *** Most of the students already went home. Tumambay lang ulit ako kasi ayoko pang umuwi ka'gad. Naglalakad-lakad ako sa school grounds nang may natanaw ako! "hoy lalake!" I walked towards the bench where Mike was sitting. "hoy lalake? dapat--" "dapat ano?!" alam ko na ulit sasabihin nito! "dapat gwapong lalake!" Kinakausap ako ng ilusyon! ang galing! na-eelibs ako ah! "how did you do that??" "..dapat.. "did what? walk towards you?" I can see on his face that he's wondering. ..Mike lang. as simple as that." Whoa! Mike, anong nangyayari sa'yo? did the globe transformed into triangle? or were the cows able to fly?! pwede rin yung..nagdidiliryo na ba siya?! I sat beside him. "okay ka lang ba?!" "of course I am. baka nga ikaw ang hindi okay dyan eh. Naka-recover ka na ba sa pagkakasamid mo kanina? next time, drink slowly." he answered calmly staring in the open air. "alam mo ba kung bat ako nasamid?! huh?" "I know." "sige nga, bakit nga kaya?" "kasi.. "oo naman noh. nasa garden si mama, nagdidilig. nandyan din sa labas si papa" ..ayy, hindi ko pala alam. why don't you tell me?" "ahh, okay. sige, ingat kayo ah?" I proceeded to the dining room to eat. akala ko pa naman alam mo! "it's because you said I have a good hand-writing!" "so? what's wrong with that?" "what's wrong with that?" I sarcastically repeated after him. "eh kahapon lang sabi mo pangit yung sulat ko eh!" I stated loud and clear. I looked at his reaction. grabe! walang kareareaksiyon! "Mike!" I called his attention. He turned his head to face me. "I was just kidding yesterday." then he looked away and stared again in the open air. "kanina, tinuruan mo ko sa ekonomiks tapos in-ofer mo pa na ikaw yung magdala ng pagkain ni Joy na ako naman dapat ang magbibitbit, tapos yung ngiti mo, tapos--" He suddenly turned to face me again. "come on lady, go straight to the point." "okay" I inhaled to prepare myself. "bakit ka ganyan?!" He leaned closer. "bakit? ganito naman talaga 'ko ah!" he stated. "pa'no ko i-tetext yun?" I inquired. Wala naman siyang cellphone ah! "yun nga eh! ganyan ka... ngayon! pero hindi ka ganyan kahapon! nung isang araw! nung isang buwan! you're not like that before!" I bent backwards. "what are you trying to say?" he bent forward once more nearer to my face that I could already feel his breath. "can't you understand what I'm trying to say?!" I inclined away from him again that I lost balance and ended up lying on the bench. He leaned over my face. Hala! anong gagawin nito?! He leaned closer, really close! "no!" he answered then moved his face away from mine. Whew! "i can't understand." He grabbed my hand and helped me to sit but instead of remaining sited, I stood up abruptly. I texted her to go home. When she arrived, I confronted her. "may phone ka na pala ah!" "hi!" Jake greeted me as I was walking toward the chair beside him. "hello" I put down my bag and sat. "anong pa'no? edi pindutin mo yung keypad!" I think she got furious at my question. "ma? diba bibilhan niyo palang siya ng cp?" "what are you talking about? we already bought her one when you were at Antipolo for your retreat!" she stated clearly. "ano?! ba't hindi ko nalaman yun?!" "hindi mo pa alam? akala ko pinakita na niya sa'yo yung bago nyang phone eh. anyway, eto number niya" she showed me the screen of her mobile and I copied the number to my phone. "Hilary!" Mike finally called me. I hauled my gaze towards him. "you'll be seated beside.." he looked at the paper. "Jake.." "anong tawag mo sa kanya?" I chortled. "ang haba ng hair niya noh? may fafa Jake and fafa Mike siya. yikee!" Carla jested along. "tha'ts silly! tama na nga yan!" I spoke but they just continued teasing me. Natigil lang yung asaran nung tinawag na sina Erlyn at Kryzl. Tuwang-tuwa sila. eh pa'no ba naman, nagkataon na isang pagitan lang yung upuan nila. Sina Joy, Jhoyce, at Carla, medyo napalayo naman. Nung napansin kong wala na kong magawa sa buhay, si-nearch ko sa phonebook ko yung number ni Mike. Nakita ko din naman. miKe_gwapo! +63919******* Siya nag-save nito ah! Gwapo pa talaga yung nilagay?! Pinalitan ko nga! Tinanggal ko yung underscore gwapo! : hoy! iwanan daw ba 'ko kahapon?! linawin mo yung sinabi mo! ang labo mo eh!! "kahit sino na! buti nga 'to eh, hindi ko na makakatabi yung mokong na yun!" Maya-maya nagreply na siya. "mokong? sino?" Carla clinged to my arm. : U Loko talaga 'to! anong klaseng reply yun?! "si Mike ba?" Jhoyce inquired and I nodded. : U<--anong mapapala ko dito?! "wushu! If I know, he likes you naman." Erlyn teased. : =) Aba! talaga naman! Hindi ko na nireplayan! Hindi naman niya sinasagot tanong ko eh! Nung malapit na kaming mag-dinner, tinawag ako ni mama. "teka, pa'no naman si Jake?" Kryzl smiled and jested along with Erlyn. "ba't wala pa kapatid mo? wala 'kong load eh, ikaw meron ka diba? i-text mo nga na umuwi na!" she ordered while I was busy switching channels of the television. "oo nga si fafa Jake!" Jhoyce laughed and so as the others in our group. "duh! wala yung gusto sa'kin noh! paborito lang niya kong inisin! bwisit talaga yun!" I retorted. "yihee!" Joy exclaimed. Hindi naman 'to ilusyon eh! "huh? wala! wait! by the way, who are you?! sino nagpapasok sa'yo dito? ba't ka nandito?" I blurted out. "wait lang, iisa-iisahin ko ah? I'm Khyle. Si Jelaine nagpapasok sa'kin dito. Gagawa kasi kami ng project sa house namin eh. Nando'n na yung iba naming classmates pero hindi pala nasabihan si Jelaine kaya sinundo ko nalang. Nagbibihis pa yata siya eh." he answered back. "hoy, ikaw!" I pointed my index finger at him then he pointed his self too and gave me an are-you-referring-to-me look. I put down my hand then turned away. "hindi, baka ilusyon ka nga lang" I was about to make a step when I heard him spoke. "uhm.." I turned to face him. He walked towards me. "I guess you're wrong" then he smiled at me. He looked away from me. "I'm doing this cause I won't be near you anymore!" he spoke in a serious tone. "kaya ka lapit ng lapit ngayon??" I asked then he inclined forward to me. I could feel his breath again. "kung ito yung sinasabi mong paglapit, hindi ito yun!" I distanced myself from him and moved away once more. "what you mean is yung pagiging nice mo ngayong araw na 'to?" he went near me again. "yeah, that's what I mean"

Maya-maya lang tinawag naman si Drew at ako ang katabi niya. Napagitnaan ako ni Drew at ni Jake. Natawag na kaming lahat at yung iba pa nga nagrereklamo kasi napalayo sila sa mga ka-close nila. "try to make new friends. Don't be confined with the old ones" Teacher Lex said. Naintindihan ko naman yung gusto niyang mangyari kaya kahit malayo sa'kin sina Carla, hindi naman na ako nagreklamo tungkol sa bagong arrangement. "naks naman! ang ganda naman ng bago kong seatmate." Drew commented. "wag ka nga! nambola ka pa!" I responded.

"Mike, ingat! bye! and add acceleration to your velocity, ang bagal mo pare!" para sa'n yun?" I asked Paolo. "oo nga! ano yun?" Drew looked puzzled too but Paolo didn't answer and just chortled. "tara na nga Drew! uwi na din tayo, ikekwento ko sa'yo sa daan" then he stood up. "anong sa daan pa? dito mo na kaya sabihin!" Drew protested but Paolo just hauled him along. "bye Hilary" "bye sa inyo"

nadaanan nila, pati freshmen na halata namang hindi nila kilala! Nginitian naman nila yung mga yun. Sa bagay, sikat kasi si Jake. Basketball varsity at gwapo pa. Crush din ng bayan sina Drew at Paolo. Sa katunayan, sinabi ni Jhoyce na crush na daw niya si Drew. Inamin niya sa'kin kahapon sa jeep nung pauwi na kami. Si Carla naman, pagkatapos umamin ni Jhoyce eh umamin na din. Since si Paolo ang nag-offer na bibili ng pagkain niya last week sa canteen nung nakasabay namin silang kumain at dahil cute na rin, crush na daw niya. Marami pa silang admirers. Si Mike naman, oo minsan napipikon ako sa pang-aasar niya pero hindi naman mapagkakailang hearthrob din siya dito sa school. Bagay nga silang maging magkakabarkada eh, panay mga campus cuties. "ui, si Hilary oh! hello!" Drew waved his hand. "hi there" Jake greeted and Paolo gave me a smile. "ba't mag-isa ka?" Mike inquired but he's not looking at me. "nasa canteen sila pero hindi naman kasi ako kakain" "gano'n ba? teka, sino yun? alumni yun ah!" Paolo pointed at him. "teka! alam ko pangalan nun eh. An..An..ano nga ba yun?" Drew was snapping his hand trying to remember. " Anton? Basta it rings a bell with Anton!" "that's Anthony Nivenez!" Mike said. "kilala mo siya?!" I asked. "nah, I just know his name. big man on campus kasi siya before he graduated here." Mike said. Oo nga naman.

"whoa! I'm impressed! nahalata mo pala?" he jested and smiled. "edi inamin mo din!" I elbowed him and chortled. "joke lang! hindi naman talaga kita binobola eh. it's not flattery. It's more on a compliment." then he smiled sillily. "sige na nga! whatever you say" I said. "ayaw mo pa rin maniwala?" then he looked at Jake. "bro oh, binobola ko daw?" siguro... "eh hindi ka naman mukhang kapani-paniwala eh!" Jake answered back. "dapat kasi ako'ng magsabi no'n para mas convincing naman noh! watch and learn." he looked at me and repeated the line. "ang ganda naman ng bago kong seatmate." Tumawa lang ako. Pa'no ba naman nagkokontest silang dalawa kung sino ang masmukhang kapanipaniwala. "ay nako dude, isa ka pa eh! tignan mo tinawan ka lang! haha!" Drew laughed along with me. Binatukan naman siya ni Jake. "eh ikaw nag-umpisa nito eh. May 'it's not flattery. It's more on a compliment' ka pa dya ng nalalaman." "psst! Drew!" Mike called his attention. My laugh died down as I looked at where he's sitting. "bakit bro?" Drew stopped laughing too. "hindi ko lang alam kung nasabi ko na ba sa'yo 'to ngayong araw na 'to.." "ang alin?" Drew asked with anticipation. "ang ingay mo pare!" Mike answered him. Upon hearing this, Drew just continued laughing. Wala namang silbi pagsaway ni Mike kay Drew. Maslalo pa ngang lumakas tawa niya eh. Naka-upo si Mike sa kabilang ibayo. Nakakainis naman yun, nagdrama pa nung Friday kaya hindi ako nakatulog ng maayos nung Saturday. Napagkamalan ko pa tuloy na ilusyon si Khyle! Totoong tao na pala yun, hindi ko pa ka'gad nalaman. Bakit ko pala biglang naalala si Khyle? Ewan ko ba, basta nung napatingin ako kay Mike, bigla ko nalang naalala yung lalaking yun. *** Pagkatapos magdiscuss ang Physics teacher namin, natuwa yung mga classmates ko kasi last subject na yun. Sina Carla naman, nagpunta muna ng locker. Nagsisi-uwian na din yung iba nang bigla namang pumasok sa room namin si Paolo. "bro! namiss mo ko agad? ikaw naman, sana hinintay mo nalang ako lumabas, nagpunta ka pa dito. touched naman ako!" Drew hugged Paolo. "pare naman! layuan mo nga 'ko! nababakla ka na yata sa'kin eh." Pao jested and pushed Drew slightly. Drew just laughed and sat beside me while I was fixing my things. Paolo turned a chair to face us and sat too. "Jake, may training ka?" Jake was also fixing his things. "oo eh." then a little later, he stood up. "sige ah, punta na 'ko sa court" nakipag-high five siya kina Pao at Drew. "Mike! alis na 'ko" "sige." Mike raised his hand as he was erasing the black board. "Hilary.." I lifted my head to look at him. "una na ko. Ingat ka sa pag-uwi mamaya ah?" I smiled at him and nodded. He left the room and I continued arranging my things inside my bag. "ang sweet naman!" tinignan ko naman si Drew. "hindi, loko lang." "bago sitting arrangement niyo ah, tapos seatmate mo si Jake at Drew? Hilary, sinasabi ko sa'yo, pagtiyagaan mo lang yang si Drew." binatukan naman ni Drew si Pao. "Drew's alright." I said. "how about Jake?" Mike asked with a serious tone as he went near us. He gave Paolo and Drew a high-five before sitting beside Paolo. I gazed at Mike and answered, "he's okay too." then he looked away from me. "ano last subject niyo kanina?" Paolo diverted the topic while Mike remained sited and didn't spoke again after asking me. "Physics!" Drew replied. Tapos ko nang ayusin yung gamit ko. Gusto ko na nga sanang tumayo para puntahan sina Carla sa locker kasi puro lalaki naman kasama ko dito kaya lang bigla naman akong kinausap. "hilary, ano lesson niyo kanina do'n?" Pao asked me. "pareho lang naman lesson natin do'n ah? pareho teacher natin do'n, ano ka ba naman Pao?" binatukan lang ni Paolo si Drew. "sabi ko nga eh..si Hilary kausap mo, hindi ako" then Drew looked at me and waited for me to answer Pao's question. oo nga naman, pareho naman kami ng teacher. Ba't pa niya tinatanong sa'kin? "tungkol sa velocity and acceleration" sinagot ko nalang yung tanong. "uuwi na pala 'ko." Mike immediately stood up. Kahit kailan talaga ang labo nito! Siya 'tong lumapit sa'min tapos hindi naman umimik masyado. Ngayon naman, uuwi na agad? "sige, ingat ka!" Drew said as Mike picked up his bag from his chair. Hindi naman na ako nagpaalam sa kanya. Pinanood ko lang siya habang naglalakad siya paalis. Nung palabas na si Mike sa pinto, bigla namang sumigaw si Paolo... ...siguro lang ah? ...baka addict siya sa Physics?! nyehe! aba! ano bang malay ko noh? Chapter 15 Unforeseen Nang magsimula ang klase, puro numbers na lang yung nakikita ko sa board. Magkasunod kasi yung math and analytic geometry. Nagdidiscuss lang yung teacher namin sa harapan. "Drew, kaantok noh?" Pagtingin ko naman sa kanya, may iba palang pinagkakaabalahan. Nakikipagbulungan sa katapat niya. "masmadami kayang fans si Jang Geum!" Drew murmured to our classmate with determination then he faced me. "Hilary, may sinasabi ka? sandali lang muna, huh?" then he faced again our classmate. "kaya sikat na siya!" "ano ka ba? masmadaming fans si Spongebob! kaya massikat siya!" the other opposed. Ano ba 'to? nagdedebatehan? Kung kanina inaantok ako, ngayon hindi na! Si Jang Geum at Spongebob ba naman ang pinag-aawayan? at pabulong pa ah! I turned to face Jake. "ah..eh..Jake." "hmm?" "tignan mo yung dalawa oh!" "ahh sila ba? wag mo nalang pansinin" Though I want to ignore them, I could still hear them. "dude, manood ka nga ng tv! walang-wala yan kay Jang Geum!" Drew then snapped back. "talo si Jang Geum kay Spongebob!" my classmate countered once again. "hindi ah! massikat si Jang Geum!" "massikat si Spon--" "sa tingin ko massikat ang araw!" I intervened. The both of them stopped opposing each other then looked at me. They smiled at me then the next second, they bursted out with laugh. "tumigil na nga kayo! mapagalitan pa kayo dyan eh." They stopped arguing after that. Drew tapped me on the shoulder. "whoa! I'm impressed!" then he went back to listening to our teacher's discussion. "napatigil mo? that's cool." Jake commented. "bakit naman?" I inquired back and faced front to see what our teacher is next discussing. "hindi mo ba alam na magtatatlong linggo na nilang pinagtatalunan yun? hindi na nga namin pinapakialaman ni Mike yang dalawang yan tuwing ganyan sila eh. Wala kasi kaming gustong kampihan kina Jang Geum o Spongebob." Jake chortled and smiled at me. "eh baliw naman pala 'tong dalawang 'to eh" I told him. Nag bell na. Lunch time na pero hindi naman ako gutom kaya humiwalay muna ako sa mga kaibigan ko. Una, napadpad ako sa covered court at umupo sa bleachers kaso nagva-volleyball yung middle school kaya umalis nalang ako at baka matamaan pa ako ng bola. Pangalawa, sa library pero after a few minutes, nabore naman ako kaya nilayasan ko na. Babalik na sana ako sa canteen pero natigilan ako. May mga schoolmates ako na nagkukumpulan sa may lobby. May pinalilibutan sila. Kahit na malayo ako, natatanaw ko naman... ...bakit pa siya nagpunta dito? ...bakit pa siya nagpunta dito? Past is past! Hindi na nga pwedeng balikan diba? Kung gano'n nga, ba't parang binabalikan ako ng nakaraan? Nandito siya ngayon. Pero isa lang ang alam ko, nandito man siya, hindi na marerewind ang mga pangyayari papunta sa time nung sabihin niya saking inlove siya sa iba. Wala ng take two para sabihin niyang ako yung gusto niya imbis na si Shiela. Yung pagbalik niya dito, posible pa pero ang sabihing hindi si Shiela ang ipinunta niya dito, imposible na yun. napatitig lang ako sa kanya habang kausap siya ng mga schoolmates ko na kaibigan niya. Kamusta na kaya siya? Eh ako kaya, may balak kaya siyang kamustahin ako? If my name's Shiela, to whom he's inlove with, pwede pa. But I'm Hilary, just me, not her! Here I am, watching him from a distance, waiting for a minute or even just a second to come that he will look my way and throw me a glance. Just a glance. Haay, wag na nga lang, nakatayo lang ako dito at nakakapagod maghintay. Busy siya sa mga kausap niya. Asa pa ko! Mabuti na din siguro na hindi na niya ko makita. Para sa'n pa?! Tumalikod na ko nang makita ko yung grupo nina Jake, Mike, Drew, at Paolo na naglalakad papunta sa direksyon ko. Nako! Panay ang bati sa kanila ng girls na mga juniors and sophomores na Naramdaman ko na nagvibrate yung cellphone ko kaya chineck ko yung message. Sender: aNgeL q! +63920******* seryoso ka yatang nakatingin sa guy na yun? he's an alumni right? is there any prob? you can share it to me..well, if you want. I'll listen. Bilib din naman talaga 'ko sa taong 'to. Timing na timing talaga kung magtext. Kailangan ko kasi ng kausap. Isa pa, alam niya na nakatingin ako kina Anthony. Pinapanood niya siguro ako at nandito lang siya sa paligid ko. Lumingon-lingon naman ako pero madami ding students na nandito kaya imposibleng ma-identify ko kung nasa'n siya dito. Kahit hindi ko siya kilala personally, may tiwala naman ako sa angel ko kaya sinabi ko sa kanya na nasasaktan ako. Kinuwento ko via text yung storya namin. : you know what? maybe he's not "the one." Try to look at your surroundings. Nandyan lang siguro sa tabi-tabi yung talagang para sa'yo. Hindi mo lang alam, baka parating na siya.. : siguro nga, thanks for listening. salamat talaga! Medyo gumaan naman pagkatapos no'n yung pakiramdam ko. Tumingin ulit ako sa direksyon nina Anthony. Dapat maging masaya nalang ako para sa kanila..kaso mahirap nga lang. Nagulat naman ako, biglang may sumulpot sa tabi ko... "akala ko ba hindi mo siya kilala? then why bother watching him from afar?!" Si Mike pala 'to. Bigla nalang sumulpot! "bakit? eh ano naman sa'yo? huh?!" "I'm just asking!" "bakit nandito ka? kasama mo sila kanina diba?" "iniwan ko muna sila. I recognized something that they didn't so I went to find you. Nandito ka pala" then he looked at where Anthony and Shiela were sitting. "bagay sila noh?" I noticed that I have a ballpen inside my pocket. I used it to write, "nasasaktan ako." nasasaktan ako! I looked at them again. This time, they're having fun with each other's company and laughing. I underlined "nasasaktan ako." nasasaktan ako! "oist bro! ba't seryoso ka naman masyado?" Drew asked Mike. Jake also gave Mike a querying look. "wala naman." he looked at me again, I wonder why. "uh..sige guys, una na 'ko." then I walked away. Hinanap ko si Giselle, kailangan ko ang bestfriend ko. Pumunta ako sa room nila pero wala siya. Hindi ko na siya nahanap kaya pumunta nalang ako sa corridor ng first floor. Tinignan ko lang yung garden sa tapat. Nakita ko naman sina Jelaine at Khyle na nakaupo do'n. Siguro nililigawan ni Khyle yung kapatid ko. Ayos lang, bagay naman sila eh. Napaisip naman ako, parang may kamukha si Khyle, hindi ko nga lang sigurado kung sino. Habang iniisip ko kung sino yung kamukha niya, bigla ko namang nakita si Anthony na papunta sa garden! At kasama na niya ngayon si Shiela. Sabi ko na nga ba eh, siya talaga yung ipinunta niya. Umupo naman sila sa may bench malapit kina Jelaine. Pinapanood ko lang silang dalawa. Ano na kaya sila? Hindi na kasi ako updated kung niligawan na ba ni Anthony yun. Nawalan nga kasi kami ng communication after niyang gumrad. Si Shiela naman, kahit naging classmate ko siya last year, hindi kami close kaya wala talaga akong alam. Pero sa nakikita ko, mukhang okay naman sila. Kinuha ko naman yung Life Guide ko sa bulsa. Memo notebook lang yun kaya kasya naman. Binuklat ko at binasa for inspiration. Pinaka number 1 talaga sa list is about moving on. Ginagawa ko naman na simula dati pa eh! Ang kalimutan na siya! Kaso hindi ko naman naisip na kapag nakita ko siya ulit, magkakaganito ako. "yeah, he's a BMOC. naging teammate ko nga siya last year eh nung varsity pa siya dito." Jake added. "eh ikaw Hilary, kilala mo ba siya?" This time, he looked at me as he asked. I turned my head to look at Anthony, still busy chatting with my schoolmates. When I was about to answer, I looked at Mike. I saw that he stared at Anthony at first then after a while, he gazed at me for my answer. "no." I looked down "hindi ko siya kilala." yeah, I lied. Hindi na naman nila kailangang malaman na magkakilala kami eh. Sabi nga ng Philosophy #10, some things are better left unsaid. Hindi na nila kailangang malaman na first love ko si Anthony. "okay." he answered with a serious tone then he went back staring at Anthony again. Drew looked at me. "okay, bye" then he talked to Paolo again still hauling him. "sabihin mo na! ano nga--" I could still hear Drew's voice outside. "tara na sabi eh!" Pansin ko lang, tuwing nagtatanong sa'kin si Pao, lagi ko nalang hindi alam kung tungkol saan ba yun. Dati situational question yung tinanong niya sa'kin, ngayon naman yung lesson sa Physics na hindi ko naman alam kung bakit kailangan pa niyang itanong. Anong gusto niyang iparating? Alam ko na!

"huh? hindi, oo..sa totoo lang, hindi ko alam!" kailangan ba talaga niyang ipamukha sa'kin na bagay sila? ang sakit nun ah! Kanina, medyo okay na 'ko. But upon hearing what he's saying? He's only making me feel worse! "oo kaya! tignan mo nga oh, ang sweet nila!" yeah, right! they're sweet that it makes me wanna cry at this very moment! "bahala ka, sige, alis na 'ko" I was about to make a step but he went in front of me and blocked my way. "sabi ko na nga ba eh, there's something about mr. bmoc!" I just looked away at him. "you're not going anywhere." "please, Mike! I don't have time for this! just..just let me go away! excuse me, padaan." I stepped to the left but he just did the same. I tried on the right but still, he hindered my way. I felt my tears were already gonna fall anytime so I just looked down so he won't see my face. "you know what? you can run but you can't hide." then he cornered me at the wall and lifted my chin. "I know that you only ran away from us a while ago, but you can't hide what you're going through. I know there's something wrong!" I didn't spoke but instead I gave my head a toss and looked away from him. I'm trying to control my tears. Please naman! Kung tutulo ka, wag dito, wag sa harapan niya! I heard him sigh. "alright then. sorry for this but.." he held my hand. "..I need to do this." he grabbed my hand and hauled me along near the fire exit. After which, he let go my hand and sat at the stairs while I was just standing in front of him. "para sa'n yung sorry?" I asked while looking down at him. He lifted his head. "for holding your hand. diba dati sabi mo ayaw mong umabot sa pang-third time yung paghawak ko sa kamay mo? kaso ginawa ko pa rin ngayon. kung hindi ko kasi yun ginawa, hindi kita mahihila papunta dito." he explained. Ano? Naalala pa niya yun? at sineryoso niya?! He grabbed my hand again. "sorry, fourth time pero umupo ka kasi dito." He pulled me beside him. Gusto ko pa sanang pumalag para umalis na pero hindi ko na magawa kaya umupo nalang ako sa tabi niya. "bakit mo ba 'ko dinala dito?" "wala kasing masyadong pumupunta dito." "syempre, nasa banding fire exit kaya tayo! sino naman pupunta dito noh! wala namang sunog!" "exactly." "oh tapos? ano na?" pwede bilisan mo na kung ano man 'to? para makaalis na 'ko, naiiyak na talaga 'ko eh! kanina ko pa pinipigilan! "I chose this place para walang makakarinig. so go on, spill it!"

hindi para makasama ko. Kailangan ko na siyang hayaan. But then, nahihirapan nga lang ako lalo na ngayon na nakita ko siya ulit." "you want to know something?"

There was moment of silence after which. We both just stared in the open air until Giselle finally spoke. "mukhang okay na kayo ni Mike ah.." she suddenly changed the topic. "nalaman na nga niya yung tungkol kay Anthony eh."

"go on.." "sinabi mo?" "when God gives you one important thing in life, never hold it too tight, so when he asks you to give it back, it's easy to let go without hurting too bad." "sa'n mo natutunan yan?" "from my experience." he said. "experience?" I gave him a querying look but he just gave me a smile. "just remember what I said, that'll help you with you're situation right now." sure thing Mike! in fact I'm planning to make that as my Philosophy #12. "pero anong experience yun?" "I'll tell you some other time." "o-kaay!" I said, drawing out the second syllable as if trying to decide whether or not to ask more. "you feeling all right now?" I shrugged and nodded at the same time. "I guess so. thanks!" "don't mention it." "I do have a question, though, why are you being nice again today?" "hey," he protested. "I can be nice!" "are you sure?" "talaga lang ah? baka naman you're being nice kasi.." I paused. "ito na yung huling araw na magiging seatmates tayo kaya kailangan good shot ako sa'yo bago tayo magkahiwalay" then I chortled. "remember that line? baka gano'n nanaman ah!" "ah yun ba? iba na ngayon. I'm nice..really!" "actually, i can see that." I smiled to myself. "you know what? okay ka naman pala eh!" "oo naman noh! tungkol naman sa pang-aasar ko sa'yo, sorry 'bout that, gano'n lang talaga ko minsan eh kaya pagpasensyahan mo na" "dapat pala hindi na 'ko mapikon.." "parang gano'n na nga.." he chortled. "nga pala, gusto mo bang kalimutan si mr. bmoc?" "of course! kung kaya ko lang ng mabilisan, ginawa ko na noh!" "tutulungan kita.." "girl, I'm not sure of anything.." she paused then looked into my eyes... "..I just want you to be happy." "..I just want you to be happy.." continuation.. "thank you ah?" I said as I hugged her tight. I felt her warm affection. *** The next morning, I was the one who came first in our room. I sat and as I waited for my other classmates, I heard a voice coming. "sige na kasi Mike! sumama ka na..papayag ba kaming wala ka dun?" Drew was nudging Mike as they were entering the room with Paolo at their back. I guess the three of them didn't recognize my presence because I was sited near the bookshelves. "oo nga naman bro! ano ka ba, celebration nga yun ni Jake tapos wala ka? 'wag gano'n, kulang ang barkada 'pag nagkataon!" Paolo concurred. Mike didn't respond. He just removed his bag and sat at the chair near the door while Pao and Drew just stood in front of him. "kasi naman dude! um-oo ka na!" Drew nudged him again but this time, stronger. "Hilary.." "hmm?" I turned my head to look at him. "If you would just let me.. ..I wanna get closer to you." "..I wanna get closer to you." I just gave him a smile then the warning bell that signaled the imminent commencement of classes trilled sharply. "sounds like we'd better get going." he said and I nodded. "sa'n naman?" I asked and sat. On our way, I saw Giselle, running towards our direction. "Hilary! kanina pa kita hinanap! nakita din kita! anyway, we'll talk later" she said then she noticed Mike beside me and gave me a querying look. "oh, sorry, I forgot to introduce you. Mike, si Giselle nga pala, bestfriend ko. Giselle, si Mike" "hi! nice meeting you" Mike said. "yeah, same here" Giselle smiled and they shook hands. "una na ko, may gagawin lang ako sa classroom. usap tayo mamaya ah?" she told me then she turned to Mike. "see you around." Chapter 16 Viewpoint Giselle and I met outside our room. "alam mo ba, hinanap ka sa'kin ni Anthony." Giselle said. "nagkita kayo?" I asked. "oo, kaya nga hinahanap kita kanina eh pero dahil hindi ko alam kung nasa'n ka, may pinasabi nalang siya" "gano'n ba?" I muttered with a dry tone then she looked at me. "interisado ka bang malaman?" she asked worriedly. "mamayang tanghali pa yun papasok, excused naman siya sa classes today eh.. pinull-out kasi siya ng coach nila kaya puro training lang sa basketball gagawin niya, malapit na kasi competition.." Pao answered. "gano'n ba.. eh pa'no na nga yung gig?" Mike inquired. "ibalik niyo nalang kasi yung downpayment.." I suggested. "ang galing mo talaga Hilary..tama, tama! Next time nalang kayo tumugtog do'n.." Drew stated as he sat and placed his feet on top of another chair. "pa'no nga 'pag di pumayag? banda lang kasi namin yung nakaschedule na tumugtog sa friday, 'pag hindi kami nakatugtog, wala ng iba. Baka magalit yung may-ari ng bar 'pag walang tutugtog.." "hindi yun, ako na bahala, ibabalik ko yung downpayment tapos kakausapin ko..gusto mo puntahan ko na agad mamaya eh para makontak niya yung ibang banda na available para may makapagsub muna sa'tin..ano? ayos ba?" Pao riposted smiling. "sige..basta ikaw bahala Pao ah..kausapin mo yun.." "oo ba!" Pao replied enthusiastically. "call na pala eh.. ikaw Hilary, sasama ka din diba?" Mike turned to me. "nag-iisip lang ako kanina..may gig kasi kami ng banda sa Friday night eh. Binigyan na kami ng downpayment ng bar..baka hindi sila pumayag na magbackout kami kaya iniisip ko kung anong gagawin. Isa ka pa Pao eh! parang hindi kita kabanda ah! Alam mo naman na may gig tayo, bakit hindi ka namumroblema dyan? teka, nasa'n nga pala si Jake?" "ano ka ba! sasama naman talaga ko eh..may sinabi ba kong hindi ako sasama?" Mike responded. "ay gano'n ba? hindi ka kasi umiimik kanina eh..akala tuloy namin hindi ka pupunta.." Drew chortled. "sa celebration sa bahay nina Jake after classes. Birthday niya na kasi sa Friday.." Pao uttered. oh? malapit na pala birthday niya. "yun nga.. eh eto namang si Mike ang hirap suyuin eh..pakipot pa! baka gusto mong bilhan pa kita ng flowers and chocolates?" Drew teased. "tigil tigilan mo nga ko Drew!" binatukan niya si Drew. "sumosobra ka na ah! ang lakas nun ah! ihuhulog mo yata ko sa kinauupuan ko eh!" Tumawa lang si Drew. "sumama ka na kasi!!" Pao and Drew yelled simultaneously. "ang ingay naman!" I commented and went near them. "wui, nandyan ka pala, di ka namin napansin..akala ko wala pang tao dito eh.. sorry.. oh eto, umupo ka muna, sumama ka sa pinag-uusapan namin.." Drew smiled and pulled a chair. "oo nga pala, sumama ka din sa Friday Hilary ah?" "huh? uh..sabi ko mabuti naman at friends na kayo ni Mike at least wala ka nang kinaaasaran!" "yun ba yun? ahh okay..akala ko may iba akong narinig eh" I said ambivalently. "basta bestfriend, I know you find Anthony as a great guy.." then she tapped me on the shoulder. "..but there are guys out there better than him." "kinomfort ka? talaga?" I nodded. "mukhang interisado siya masyado sa'yo ah?" she uttered then I just shrugged. "hay nako Hilary" she chortled. "hey, ba't ka tumawa? what's funny?" nakakaloko si Giselle ngayon ah! "wala.." she stopped chortling and looked at me. "natutuwa lang ako, you and Mike are beginning to get along well. dati kasi, asar ka dun eh. At tignan mo ah, he was with you when you needed company. well, that's good." then she stared in the open air, smiling. "I'm starting to like him for you, bagay naman kayo" she whispered. "what did you just said?!" "alin?" "yung huli mong sinabi?" "napilitan ako. hindi niya ko tinantanan kanina hanggat hindi niya nalalaman kaya ayun, kinuwento ko nalang. And you know what? He comforted me."

"spill what?" "tutulungan? by what means?" "what's with bmoc Anthony? is there something I don't know?" "basta!" "yeah, there's something you don't know 'cause you don't need to know whatever it is!" I abruptly stood up to walk away but he stopped me from going and held my hand. "sorry, fifth time already." I saw that he also stood up. "but I need to know whatever that is!" then he turned me to face him. "he's my first love but I didn't tell my feelings for him 'cause he only sees me as his friend! he's in love with that girl, NOT WITH ME!" my tears already fell as I said that. "ngayong alam mo na, pwede mo na ba kong bitiwan?!" He moved closer to me. "no, hindi pa kita bibitiwan." I looked at him with tears falling from my eyes. Instead of giving me a hanky, he swept my tears by his hands. "just so you know, ang cute mo pa rin kahit umiiyak ka.." ha..huh?!" magpa-check-up na kaya ako sa doktor? may diperensya siguro tenga ko? "weh, naniwala ka naman?!" "ano?!" sabi na eh, may diperensya nga yung tenga ko! doktor, magkikita tayo asap! "nakakainis ka talaga! bitiwan mo na nga 'ko!" I bemoaned then tried to loosen from his grip and continued crying. "Mike! please!" I pleaded as I looked into his eyes. At that moment, I felt that he was already loosening his clutch and finally, I was able to free myself from him. I turned my back to start walking away. Then I heard him spoke, "sorry, I'm doing this for the sixth time!" oh no! He grabbed my hand once more! To my surprise, he powerfully tugged me which made my body turn. I lost balance but he catched my body on a slant position before I fell down with our faces close to each other. Our eyes met then he leaned closer. Akala ko kung ano na ang gagawin niya eh! Kinabahan ako! "binitawan nga kita pero hindi ko naman sinabing papakawalan na kita diba?" bumulong lang pala sa tabi ng tenga ko. He helped me stand up and when I recovered my steady state, he held me in my shoulders. "oh! okay ka lang?" then he lifted my chin. All I could do was glower at him. "loko lang yung kanina! this time it's for real, cute ka pa rin talaga kahit umiiyak!" I stopped glowering and just looked into his eyes. "but I think it's more okay if you're going to smile." then he beamed. For some reason, this made me like him a little better. I smiled back. "go on, I'm listening" "there! that's better." then and there, he lead me back to sit down on the stairs. At that time, I was no longer crying. "mag-usap muna tayo." "ano pa bang gusto mong malaman?" "kung anong gusto mong malaman ko." "you want to know the whole story?" "why not?" I took a deep breath. "okay." then I faced him. "I met him last year when he accidentally bumped me until we got along well. Alam mo ba, nung dumating siya sa buhay ko, akala ko siya na.." I paused for a while. "..kaso hindi eh. I thought he also had feelings for me but it turned out to be the opposite way. Umasa lang ako! When he told me that he's in love with someone else, that's the time when I realized that I have to let him go. Binigay siya ng Diyos para lang mahalin ko, "sabi mo eh.." she sighed. "kakamustahin ka daw sana niya" oh? edi kahit pa'no naaalala pa pala niya 'ko? "ibabalita din daw niya sana sa'yo na kaya siya nagpunta dito kasi pinapunta siya ni Shiela. Niligawan na pala niya eh at ngayon daw yung araw na malalaman niya yung sagot niya" "buti nalang pala hindi kami nagkita. ayoko namang marinig mula sa kanya yang mga pinasabi niya eh. mas-okay na sa'yo ko nalang nalaman kaysa sa kanya pa. At least hindi gano'n kasakit" I riposted. "sinagot kaya siya? what do you think?" "nakita ko silang magkasama, malamang sinagot na nga siya." I just shrugged at him then stood up and went near the railings to feel the breeze.

"hindi ko alam eh.." I answered back. "nothing." he answered and the smile was still in his visage. "ano? bakit naman?" Drew asked. "nothing? you're smiling without any reason? weird." "nakakahiya eh.." "Hilary, hindi mo pa ba nahahalata?" "hindi yan, nando'n naman kami.. saka iimbitahan din namin sina Carla mamaya, don't worry.." Drew smiled and reassured me. "ano? sama ka na?" I remained silent and decided what to answer when Mike spoke.. "sumama ka na.. "huh? ano ba yun?" "..kasi 'pag hindi ka pumunta, hindi na din ako pupunta.." woooh! may pakondikondisyon ka pang nalalaman ah!" Drew teased. "ay, oo nga pala bro, tanong ko lang, alam na ba ni Jake na pareho kayo ng gusto?" Binatukan ni Paolo si Drew. "aray naman!" "hindi pa." Mike answered with a dry tone. "pareho ng gusto?" I inquired. "kung pareho sila ng gusto sa ano.." Drew looked at Paolo ambivalently. "pero--" "sa music!" Paolo continued for Drew. "kasi..alam mo na, ung sounds na tutugtugin sa party. sila kasi ni Mike yung mag-dedecide about sa sounds" "sa tagal tagal niyo nang magkakasama hindi niyo pa ba alam yung mga trip na kanta ng isa't-isa?" I queried them. "hindi!" "oo!" the both of them concurrently answered. "huh?!" "este.." binatukan ulit niya si Drew. "ano ba! nalalabuan na tuloy sa'tin si Hilary!" then he turned to me. "ang ibig naming sabihin; oo, alam namin yung genre na trip ng isa't-isa pero kaya 'hindi pa' yung isinagot ni Mike kasi hindi pa alam ni Jake kung ano yung particular songs na tutugtugin tapos may sinuggest na songs si Mike then nagkatugma pala sa mga songs na sinabi ni Jake sa'kin kagabi sa phone. Eh ayun, hindi pa alam ni Jake na pareho naman pala yung gusto nilang dalawa na plano ni Mike kasi mamaya pa talaga nila dapat pag-uusapan.." "oo, yun nga!" Drew laughed in a strained manner. "oh pa'no, sasama ka na di'ba? kasi hindi din daw pupunta si Mike 'pag wala ka eh..eh pa'no yun, edi wala ng lead guitarist sa banda nina Pao nian 'pag hindi ka um-attend.." lead guitarist? "eh di'ba keyboardist si Mike?" "i'm also the band's lead guitarist..it just so happened 2 weeks ago.." Mike broke in. "kung hindi mo pa nabalitaan, umalis na sa banda last 2 weeks yung dati naming lead and one more thing, sa mga latest songs na tinutugtog namin, bihira nalang gamitin ang keyboard kaya ako na rin yung pumalit.." "kaya nga, buti nalang marunong din si Mike maggitara" Pao said. "gano'n ba? eh teka nga, ang corny naman eh, ba't ba kasi sa'kin pa nakasalalay yung desisyon mo?" I turned to Mike and asked him. "kasi ano eh.. "none in particular." I answered. ..gusto ko lang! para ikaw yung sisihin 'pag hindi ako pumunta at hindi nakatugtog ng matino yung banda!" "tss..sira ka talaga Mike!" Pao chortled and disheveled Mike's hair. "hindi, joke lang yun.." Mike smiled as he fixed his hair. "pero sumama ka na kasi.." he insisted. "hindi effective convincing powers niyo ah! 'pag ako yan, papayag na si Hilary, di'ba Hilary?" Drew went beside me and smiled sillily at me. "oo na nga.." "ang galing ko talaga!" Drew chortled. Si Drew talaga! May ibinulong naman siya nun. "basta kasama sina Carla ah!" "parang..parang alam ko na" "promise! kung gusto mo, imbis na si Jake ang magyaya, ako pa magyaya kay Carla eh para sigurado.." Pao reassured me. "sige ba!" Maya-maya, dumating na din si Carla at gaya nga ng sinabi ni Pao, siya na mismo ang nagyaya sa kanya. Kinilig naman ang loka! Crush niya nga kasi eh. Nung lunch time na, nakatayo lang ako do'n sa terrace sa harap ng room namin. Natanaw ko naman si Jake na paakyat papunta sa classroom. "hi Hilary" he greeted. "hi! training niyo ngayon di'ba?" "oo, malapit na kasi yung competition namin eh pero sumaglit muna ako dito sa room. oo nga pala, punta ka ah?" "ahh yun ba..oo, pupunta 'ko..nasabi na sa'kin nina Drew kaninang umaga" "buti naman.." he smiled. "oh sige, puntahan ko muna yung iba nating classmates, iiinvite ko yung mga hindi pa nasabihan nina Drew tapos didiretso na ko sa training.." "okay." "and Hilary, I almost forgot to tell you.. ..susunduin kita sa inyo on that day." susunduin pa 'ko? Natawa siya ng konti. "linya yan ni Jake sa'yo kanina noh?" Bago pa ko makapagsalita, pumasok siya sa loob ng classroom at nilapitan yung iba pa naming classmates na malamang eh hindi pa nasabihan nina Pao tungkol sa party kaya inimbitahan niya na um-attend. Nung tapos na siya makipag-usap at palabas na ng room, sumigaw ako. "wag na noh! hindi na yun kailangan Jake." Lumapit naman siya sa'kin. "I suppose hindi mo pa alam kung sa'n yung bahay namin?" oo nga noh? hindi ko nga alam pero.. "pwede naman akong sumabay sa mga classmates natin na may alam ng direction, kaya 'wag nalang. No need na talaga." tama naman di'ba? and besides, nakakahiya naman kasi kung susunduin pa niya 'ko. Siya pa yung mag-aabala eh siya nga yung celebrant. Ngumiti siya, tumingin sa sahig tapos tumingin ulit sa'kin, still with that smile. "what?!" I asked with a baffled expression. "oo nga noh?" I just smiled. "huh?" Tumingin siya sa'kin. "wala." tapos dumiretso ulit siya ng tingin. "anong tingin mo kay Jake?" "si Jake? varsity and at the same time 'di naman niya pinapabayaan studies niya. Responsible. Popular. Good-looking. Nice. As a whole, he's okay. Why?" "no, what I mean is, siya ba yung tipo mo ng guy?" "wait a sec, why are you asking that anyway?" "gusto ko lang malaman yung opinion mo. gusto ko lang na mag-share ka sa'kin ng mga bagay-bagay. katulad nga ng sinabi ko sa'yo, gusto kong maging close tayo.." napahinto naman siya nung tinignan ko siya, ewan ko lang kung bakit. Then, nagsalita ulit siya."yeah right, close. close.. FRIENDS." nilihis niya yung tingin niya sa'kin. "gusto ko lang na maging komportable tayo sa isa't-isa hindi yung lagi mo kong sinusungitan." Sa bagay, hindi naman na ako naaasar sa kanya tulad ng dati at nashare ko na sa kanya yung tungkol kay Anthony kaya bakit nga ba hindi pa 'ko magshare ng iba pang mga bagay? "so ano nga? type mo ba siya?" "hmm..malalaman mo sa Friday" ginaya ko lang yung narinig kong linya galing kay Jake kanina. "before, that was one of our practice days for our English activity nung nakatulala ka sa labas ng bintana, tinititigan mo lang yung mga puno saka halaman sa garden, or I guess just staring at nothing. I just noticed.. you're fond of staring at the open air." "hindi pa kasi ako sigurado sa sarili ko at hindi pa malinaw sa'kin that time kung kaya ko ngang kumanta in front of a crowd." I turned to face him. "just put it this way. It helps me when things aren't clear for me." ngayon kasi iniisip ko naman kung ano yung malalaman ko sa Friday. "meron bang hindi malinaw sa'yo?" "may sasabihin daw kasi si Jake pero sa Friday ko pa malalaman. Pwede naman kasi ngayon, ewan ko ba sa kanya kung bakit sa birthday pa niya." "sira! nakakapagod din magtraining noh! saka maghahabol pa ako ng lessons, masmahirap kaya yun. Ano? still want to switch?" "no way! ikaw nalang, enjoy!" Drew ironically said and chortled slightly. "si Pao nga pala?" Jake asked. "nasa classroom nila. pupunta ka na ba sa covered court?" Mike asked. "oo eh, nandun na yata si coach" "cge bro, galingan mo sa training" "oo ba." nakipag-appear siya kay Mike. "at dapat panalo school natin sa compet!" Napangiti si Jake. "hindi ka rin demanding noh?" Jake slightly punched Drew on his arm. "cge mga 'tol, una na 'ko.." he tapped Mike's shoulder and waved his hand as he turned to me. "cge ah, punta na 'ko sa baba.." Tumango lang ako at hindi na ko nagbalak makipagtalo ulit tungkol sa pagsundo niya sa'kin. Feeling ko susunduin pa rin naman niya 'ko kahit anong gawin kong pag-ayaw eh. Naglean nalang ako sa terrace. Pumasok si Drew sa loob ng room. Si Mike naman, tumayo sa tabi ko. "staring at what?" he asked. "at 6 pm." he interrupted and beamed again. Ang pilit naman nito. Hihirit pa ulit sana ako kaso tumalikod na eh. Nung pababa na siya sa hagdan, nakasalubong niya sina Drew na paakyat naman. "ui dude! swerte mo naman, di ka magkaklase today 'til next week. Pwede switch tayo?" bumanat nanaman si Drew. "gusto mong malaman?" "ang alin?" "mukhang hindi ah..i guess hindi lang siguro ako gano'n ka-effective sa'yo regarding my deeds. anyway, I have to tell you something."

"oh..okay. sabi ko nga eh, hindi mo nga alam." Humirap ulit siya sa railings. "for real?" dagukan ko 'to eh! hindi naman sa ayokong magshare sa kanya, gusto ko na nga rin magshare ng mga bagay-bagay sa kanya di'ba? kaso hindi ko pa kasi talaga alam yung sagot. Hindi ko naman kasi pinag-aaksayahan ng panahon na i-figure out kung si Jake ba yung klase ng guy na magugustuhan ko, basta ang alam ko, his a nice person and a good friend. "I'll think--" "Mike! tara sa canteen. bili tayong mineral." Drew suddenly called out as he went outside the room to go near us. "--about it first." I murmured. itatanong ko ba kung hindi? "oo, binibitin mo 'ko eh!" "malalaman mo sa Friday. Saka ko lang sasabihin sa'yo on that day. basta, I'll be fetching you." "kagagaling lang natin kanina sa baba eh! ba't 'di ka pa kasi bumili kanina?" Mike replied. "eh sorry ka, ngayon lang ako nauhaw eh. Bro naman, samahan mo na kasi ako!" Drew was pulling Mike's arm. "oh sige, sige..nagpapasama ka nalang din, manlibre ka na rin!" "oo ba! ililibre kita ng piso! oh tara na!" binatukan tuloy siya ni Mike. Mike turned to face me. "samahan ko lang 'to.." "okay." he was about to walk but made a halt. "and.." "Hilary, may sinasabi pa 'tong si Mike oh! and?" Drew asked while looking at Mike. Mike stared at me. I saw him whispering something. "I hope 'no' yung sagot mo." But I didn't utterly heard what that was because he's voice lacked volume so I repeated Drew's question.. "and?" "sabi ko, I hope the things that aren't clear for you would be apparent eventually! ayun. sige.." "sige, sana nga." I responded. After they left, I tried to contemplate. Kung noon hindi ako nag-aksaya ng panahon para pag-isipan yung tungkol do'n, ngayon ginawa ko na. Pinag-isipan ko na ulit yung tanong niya kanina. I tried to consider the factors that would help me distinguish the answer. I pondered about the qualities that can attract me. I thought of it over and over. Minutes have already passed. ngayon alam ko na talaga yung sagot. Chapter 17 Taking In Thursday ngayon. Isang tulog na lang at birthday na ni Jake pero wala pa akong regalo sa kanya. Sina Kryzl, Erlyn and Joy naman eh nakabili na daw kahapon bago sila umuwi kaya nagpasama nalang ako kina Carla at Joyce sa mall after classes ngayon total balak din naman nilang bumili ng panregalo kay Jake. Naglibot-libot kami sa loob. Lilipat na kami sa kabilang boutique nung nagsalita si Carla. "ano kaya ireregalo ko kay fafa Jake ni Hilary?" "shut up! hindi ko siya whatever noh. tss..! woooh, palibhasa si Pao yung naginvite sa'yo eh kaya inaasar mo ko. kinilig ka lang eh" I teased back. "joke lang!" Carla chortled. "anyway, basta crush ko talaga si Paolo! grabe!" "loka!" Joyce commented and laughed. "tara, pasok tayo do'n" I said. "hey, wait lang, si Mike ba yun?" "sa'n?" Carla searched. "eh mas loka ka eh, hindi si Mike yun, alam ko medyo masmatangkad pa si Mike kaysa dyan eh." "eh medyo hawig sila eh." Joyce reasoned out as we were walking towards the shop. "sino ba yung sinasabi mo?" I asked. "ayun oh!" Joyce pointed the guy not too far away from us as we were proceeding inside but I didn't saw the guy's visage because his back was already facing us when I saw him. Nagtingin-tingin sila ng mga damit. Ako naman eh pumunta sa section ng mga caps. Nando'n din yung guy na tinuro ni Joyce kanina. Nung malapit na ako, eksakto namang humarap yung tao sa'kin. "ui, hello po ate Hilary!" the guy greeted. Eh teka lang, parang kilala ko 'toh ah! "di'ba ikaw yung pumunta sa bahay namin before? Classmate of Jelaine?" "opo." he answered. "eto naman, 'wag mo na 'kong i-po at i-ate, hindi lang kasi ako sanay. Si Jelaine nga parang hindi marunong gumalang kung makipag-usap sa'kin eh!" I chortled. "and besides, halos magkasing-age lang naman tayo. one year lang naman yung agwat eh." I explained and smiled at him. "alright. sige, hindi na.." "Hilary! siya yung sinasabi ko kanina!" Joyce suddenly appeared from behind. "classmate kaya siya ng kapatid ko. si Khyle nga pala yan." I told her then I turned to Khyle. "siya si Joyce and--" "oh ano, may napili na kayo?" Carla went beside me and recognized Khyle. "Joyce, eh di'ba siya yung kaninang tinuro mo?" "--yan naman si Carla." "no, seriously, ano nga? just answer. yes or no?" "hi! anyway, may I know what's going on? ano ba yun?" Khyle was puzzled. "seriously..I don't know." "ahh kasi napagkamalan ka ni Joyce na classmate namin." I answered him. "you what?!" "kasasabi ko lang eh, ba't ko pa uulitin?!" tumalikod siya para isandal yung likod niya tapos pinatong niya rin yung elbows niya sa railings. "sungit! friends na nga tayo pero sinusungitan mo pa rin ako! pero seryoso? you really don't know?" umiling ako. nilingon niya 'ko. "hindi nga?" tiningnan ko siya ng masama. Ang kulit eh! "oo, tama, kamukha mo nga siya pero masmatangkad nga lang ng konti yun." Joyce added. "oo nga, para kayong magkapatid 'pag pinagtabi kayo." Carla said. "sino yung kamukha ko?" Khyle inquired. "si Mike. Michael Cedric Guerrera. Basta classmate namin yun."

we stopped in front of a woman. He just smiled at us. "actually, he's my brother." "talaga?" napangiti naman si Jhoyce. Kaya pala naisip ko na dati pa na may kamukha talaga siya na hindi ko lang maisip. Kaya din pala dati nung napatingin ako kay Mike bigla kong naalala si Khyle na napagkamalan ko pang ilusyon. That explains everything. They have a connection, magkapatid sila. Come to think of it, sa dami-dami ng sections sa school namin, magkaklase ang sister ko at brother ni Mike at kami naman ni Mike eh classmates din. "yeah. anyway, anong ginagawa niyo dito sa men's section?" "pupunta kasi kami sa birthday party nung kabarkada ni Mike tomorrow after class, do you know Jake? ayun, naghahanap kami ng panregalo." Carla explained. "oo, I know him. Family friend namin siya saka nagpunta na rin siya sa bahay namin dati. Ako nga din eh, bumili ng panregalo." pinakita naman niya yung plastic na dala niya. "Ininvite niya din kasi ako na pumunta daw bukas saka tutugtog yung band nina kuya." "gano'n ba? see you there ah?" I smiled at him. "ano ba yan, mag-se-set-up lang ang bagal pa!" "okay, una na 'ko. ingat kayo" "ikaw din, bye" I said while Carla and Jhoyce waved goodbye. Pagkaalis ni Khyle, nagtingin-tingin ulit kami do'n. Ang hirap mamili, pa'no ba naman, hindi naman namin alam kung anong magugustuhan niya. Naisip naming tatlo na maghati nalang kami sa isang gift para di na kami mahirapang mag-isip ng tig-iisa naming regalo para kay Jake. Nag-end-up nalang kami sa shirt. Si Carla naman eh nag-offer na siya nalang daw ang mag-uuwi nung gift para siya na rin yung magbabalot. Pag-uwi ko, kumain na ako ng dinner with my family. Nagpaalam na din ako na may pupuntahan akong party kinabukasan after ng klase namin. "oh sige, basta mag-ingat ka ah?" sabi ni Ma habang may nilalagay siyang pagkain sa plato niya. "saka 'wag kang masyadong gabihin" dagdag naman ni Pa. Tumango ako tapos tinuloy ko lang yung pagkain. "eh sino ba yung magtothrow ng party?" biglang nagtanong si Jelaine. "si Jake.." "yun ba yung nakita ko sa garden dati?" "oo, yun nga. oo nga pala Jelaine, bro pala ni Khyle yung classmate ko eh.." "si Mike Guerrera ba?" "yeah, siya yung classmate ko. kilala mo si Mike?" "not really, I just heard about his band saka nakikita ko siya minsan sa school.." "okay. wala lang, ngayon ko lang kasi nalaman na magkapatid pala sila." "small world?" ngumiti naman si Jelaine na mukhang nakakaloko. Hindi ko nga maintindihan kung bakit gano'n eh. "siguro.." yun nalang yung nasagot ko then tinapos ko na yung kinakain ko. *** As usual, maaga ulit akong pumasok sa school. Tinamad pa nga akong magklase nun eh pero pinagtiyagaaan ko nalang. Si Jake naman eh wala buong araw sa room kasi nagtetraining pa rin siya. Nung dismissal na, umuwi muna 'ko sa'min at ganun din naman yung ginawa nung iba. Masyado pa naman kasing maaga kung didiretso na agad sa bahay ni Jake after classes. Naunahan pa nga akong umuwi ni Jelaine eh at naabutan ko siyang nanonood ng tv. Nung bandang 5:55 na, dahil hindi naman formal party yun, nakasuot na ako ng casual clothes at nagsusuklay nalang ako. Eksakto namang dumating si Jelaine at pumasok sa kwarto ko. "oist, may car sa labas, hinahanap ka nung guy. namumukhaan ko yun, di'ba siya yung kasama mo sa garden dati? si Jake yun ah..yung may birthday?" "oo nga, sabi niya kasi susunduin niya 'ko eh. ayoko nga dapat kaso sabi niya susunduin niya pa rin ako. ayan na nga.." "okay." tumango siya tapos umalis na. Lumabas na ko sa kwarto, nagpaalam muna tapos lumabas na 'ko ng gate. Nakatayo na do'n si Jake. "hey, napaaga yata ng 5 minutes?" chineck naman niya yung orasan niya nun. "ui, hindi, joke lang, ayos lang naman. Happy birthday!" "thank you!" he smiled. "halika na.." binuksan niya yung pinto ng car tapos naghand gesture. "after you.." pumasok na ako sa loob. Pumasok na din siya at umupo sa tabi ko.. "mamaya sasabihin ko na sa'yo.." Tumango lang ako. Sinara na niya yung pinto nun. "manong, tara na po." tapos umandar na yung kotse. Nakatingin ako sa bintana. Maya-maya lang, papasok na kami sa subdivision nila nung naramdaman kong nagvibrate yung cellphone ko. Chineck ko at may message. : enjoy and take care of yourself. "tara, sabay na tayo.." Oh! Pa'nong? Napaayos naman ako ng upo nun. Napansin ni Jake yung paggalaw ko kaya tiningnan niya ko. "ano..chineck ko lang yung message ko.." pinilit kong ngumiti pero nagulat talaga 'ko. Enjoy? So as usual, he knows what I'm up to? Magrereply pa sana 'ko para magtanong kung pa'no niya nalaman eh wala naman akong sinabi sa kanya na may pupuntahan ako. Pinipindot ko na yung keypad ko pero after a while, I cleared the screen tapos binalik ko nalang sa bag ko yung phone. Bakit ko pa tatanungin? he has his own ways. Tahimik lang si Jake doon kaya nagsite-seeing nalang ulit ako sa bintana. Napansin ko na ang ganda ng view sa subdivision nila. "I like your place!" I broke the silence between us. "talaga? buti naman.." then he looked at me. "malapit na tayo sa'min.." I also looked at him and gave him a smile then went back to looking at the view outside the window pane. "nando'n pa eh. dito ka nalang muna, sasabihin ko na pumunta siya dito.." Naglakad na kami papunta sa table namin. Nilapag ko muna yung dala kong plato. Si Mike naman eh hinila pa yung upuan ko para maka-upo ako. Hinintay muna naming dumating yung iba tapos sabay-sabay na kaming kumain. Pagkatapos kumain, bumalik ulit sa stage sina Mike para tumugtog. Nagyaya si Drew saka sina Erlyn na maglibot daw sa garden pero hindi ako sumama kasi busog pa ko. Isinama din nila si Khyle pati yung iba kaya naiwan muna ako doon. After ng ilang minuto, hindi pa rin bumabalik sina Drew kaya tumayo na 'ko dahil nabobore na rin ako. Nung hinahanap ko sila, nakasalubong ko si Jake. "oh Hilary, sa'n ka pupunta?" "hahanapin ko sana sina Drew eh..nakita mo ba?" "nando'n sila sa may bench. oo nga pala, halika.." "saan ta--?" before I could finish my question, he held my hand and pulled me. "ui, sa'n ba tayo pupunta?" I tried to ask but he didn't answer. The next thing I knew, Hey now, hey now This is what dreams are made of Hey now, hey now This is what dreams are made of I've got somewhere i belong.. Bigla akong huminto sa pagkanta. "haay.. no, this isn't what dreams are made of.. Nabobore na nga ako eh and partying isn't my thing anyway. mag-party all night "sige.." umalis na siya nun. Ano nanaman ba kasing pakulo nun at hinanap pa 'ko. Dahil mag-isa lang naman ako dun sa part na pinuntahan ko, kumanta nalang muna ako habang hinihintay si Mike. What Dreams Are Made Of <--- link ng song Have you ever seen such a beautiful night? I could almost kiss the stars for shining so bright When i see you smiling, I go.. oh oh oh I would never want to miss this 'cause in my heart, i know what this is "oh eto.." inabot niya sa'kin yung plato. Pati yung kutsara saka tinidor, siya din yung kumuha para sa'kin. kinuha ko naman yung binigay niya. "ui Mike, thank you..ikaw pala.." May hawak na siyang plato nun para sa kanya. Si Paolo naman, nasa likuran niya at kumuha na din tapos pumila na kami. Yung babae na nasa harapan ko na malamang relative nina Jake, ang tagal mamili ng kukunin niya kaya hinintay nalang namin siyang umandar. "hija, sorry ah kung medyo matagal. Diet kasi ako eh kaya pinipili ko talaga kung ano yung kukunin ko.." nginitian niya 'ko. "sige, okay lang po.." "ma'am, eto po, i-try niyo yung chopseuy. di po yan nakakataba kasi puro gulay." nag-suggest na yung caterer kasi nahalata na rin siguro niya na hindi makapagdecide yung babae. Umayon naman yung babae at kumuha na din. Nung turn na namin, hinawakan ni Mike yung sandok ng kanin tapos nilagyan niya yung akin. "diet ka din ba?" "hindi ako nagda-diet eh. bakit ba?" "oh edi dagdagan natin.." dinagdagan niya yung kanin ko. "ayos na yan?" tumango ako. "sige, okay na. ako na kukuha ng ulam.." "tama yan, kumain ka lang." nakangiti si Paolo nun tapos bumulong. "kalokohan yung pagda-diet. party naman eh kaya kain lang." Nginitian ko din si Pao. "wait lang, may upuan na ba kayo? sa table namin may bakante pa..dun din naka-upo si Drew saka yung bro ni Mike.." tinuro ko kung sa'n kami nakapwesto. "sige, dun nalang kami.." Pagkatapos kong kumuha ng pagkain saka inumin ko, sinabi ko na mauna na 'kong pupunta sa table pero tinawag ako ni Mike. "hinahanap ka ni kuya Mike eh. Tinanong niya kasi ako kung nakita daw ba kita eh nandito ka pala." "bakit daw? eh nasa'n na ba siya?" Narinig ko naman na huminto na yung banda sa pagtugtog. Napagod na din siguro sila. Naisipan ko naman na umalis muna sa table. Ako naman yung lumibot sa garden pero dahil nakapaglibot na sina Carla eh ako nalang mag-isa ang naglakad-lakad nung may tumawag sa'kin. "Hilary!!" Paglingon ko si Khyle pala. "oh, bakit?" hindi ko na muna siguro sasabihin sa iba kung anong standing ni Jake para sa'kin. Sa akin nalang muna kung ano man yun at kung may una akong pagsasabihan, sa bestfriend ko muna, si Giselle. Bumalik naman kami ni Carla sa table pero wala naman dun yung iba naming kasama. Si Joyce lang yung naka-upo do'n at mukhang hinintay niya din ako. "nahanap mo na pala siya eh.." Joyce said to Carla. "oo nga eh, kasama lang niya pala si b-day boy! ano naman napag-usapan niyo?" Carla turned to me. "he told me that he's been courting me, he will pursue it and he'll be waiting for me..stuffs like that.." I tried to take everything I heard in. "talaga?!" mukha namang na-excite yung dalawa at sabay pa sila. "eh may pag-asa ba naman?" nag-lean si Joyce sa table. "secret!" "ang daya naman nito!" nginitian ko nalang sila nun. "kasama ko kasi si Jake.." I looked at Jake, he just smiled. "Hilary, puntahan ko muna yung ibang bisita..enjoy yourselves.." he said. Tumayo na yung iba para pumunta sa table na may cater kaya sumunod na din ako. Nung naglalakad palang kami, nasa likuran lang ako ni Joyce pero may biglang kuma-usap sa'kin na classmate kaya pina-una ko nalang siya na kumuha ng pagkain. Nung natapos na din akong makipag-usap pumunta na talaga 'ko para kumuha. Hahawakan ko na sana yung plate sa harapan ko kaso may kamay na nauna. Pagkalabas ni Jake, inabot na ni Carla yung regalo namin. unti-unti na ring dumadagdag yung mga bisita. May mangilan-ngilan siyang relatives na pumunta pero karamihan pa rin sa mga tao eh mga classmates namin. Naging busy si Jake sa pagsalubong nung iba niyang mga bisita kaya hindi namin siya masyadong nakakasama. At dahil nga, nasa stage sina Pao at Mike, naki-upo nalang sa table namin si Drew. Niyaya ko din si Khyle na sumama nalang sa'min kaya nasa iisang table kami. Nagsimulang tumugtog yung banda. Nakinig lang muna kami habang nag-uusap-usap. Nung dinner time na, pinatigil muna ni Jake yung banda para kumain. "I am.." he stated. "uhmm.." nilihis ko yung tingin ko. "..but I'm not on a hurry." he added immediately. "but Jake..i cannot ensure you na--" "I know, but I'll still pursue courting you.. whatever the outcome may be, I'll be waiting for you.." I remained dumb-founded. "tara na pala sa baba, baka hinahanap ka na nina Carla.." All I managed to do is to nod and we went back to the garden. Pagkababa namin, mukhang tama nga si Jake dahil sumalubong ka'gad sa'kin si Carla. "hoy! pagbalik namin sa table wala ka na. sa'n ka ba galing?" "ang yabang naman nito!" binato ni Pao yung drum sticks niya. Tumawa lang si Drew. "ikaw nga dito?" sabi ni Joey habang inaayos niya yung bass. "oo ba!" tumayo naman si Drew at inagaw pa yung bass guitar para subukang itono. Nagstrum pa nga eh kaso sintado pa rin. "may sira naman yata 'to eh, sa'yo na nga.." walang ibang nagawa si Joey kundi batukan nalang si Drew kaya nagtawanan sila. Busy din sina Mike at Ray sa pagset-up sa may sulok. Napansin ko naman si Mike na lumingon sa direksiyon ko. Nginitian ko si Mike, gano'n din naman siya. "Hilaaaryyy!!" may narinig akong sumisigaw. Pag tingin ko, si Carla pala! kasunod din niya sina Joyce, Erlyn, and company. "ang lakas ng boses mo girl!" "eh nasa'n si fafa Jake? dala ko na yung gift natin oh." "pumasok sa loob eh. mamaya nalang natin ibigay." umupo na din sila tapos nagkwentuhan. "okay, i-eentertain ko muna yung ibang bisita..go on.." his mom said. "halika na.." hinatak ulit ako ni Jake kaya sumunod nalang ako. Umakyat kami sa taas tapos pumasok kami sa loob ng kwarto at sa kabilang dulo nun ay terrace na nila. "kwarto mo 'to? ang laki ah.." "yeah, tara, dun tayo.." ni-lead niya yung way papunta dun sa terrace. "ba't ba tayo nandito?" "remember nung Wednesday? sabi ko ngayong araw ko sasabihin sa'yo diba? so.. i'm going to tell it here.." "ahh..right! ano na ba yun?" I inquired while I leaned at the rail and felt the cold breeze. Lumapit siya sa tabi ko. "Hilary.." tiningnan ko naman siya. "I've been courting you.." Napaatras naman ako. "you mean yung mga ginagawa mo.. hey, you are?" Saglit lang eh, nasa tapat na daw kami ng bahay nila. Pagbukas niya ng pinto, inoffer niya yung kamay niya para makababa ako. Nung nakapasok na kami, nakita ko na yung mga tables and chairs sa malaki nilang garden tapos may tatlo kaming classmates na nakaupo. Lumapit sila kay Jake tapos binati. Meron din siyang ibang relatives na nando'n. Nakita ko rin sina Pao na nag-se-set-up ng instruments. Kasama din nila si Khyle pero maliban sa'min wala pa rin talagang masyadong tao. "ui Pao! nandito na pala kayo?" "halos kararating lang. hinanap ka nga namin kaso sabi nung mom mo umalis ka daw muna sandali. hindi ka pa pala namin nabati noh? happy birthday 'tol!" Pao answered. "sinundo ko kasi muna si Hilary kaya ayun. thank you!" nilapitan namin ni Jake sina Paolo. Binati din siya ni Mike, Drew, Khyle pati na rin ng ibang band members kaya panay thank you si Jake. Ipinakilala naman nila 'ko sa ibang band members. Si Ken daw yung bassist, Joey naman yung vocalist, and si Ray yung isa pang gitarista and second voice. Nakita ko si Khyle na naka-upo malapit kina Drew kaya nag-hi ako tapos tinabihan ko siya. Pumasok muna sa loob ng bahay nila si Jake. Si Drew naman eh nakaupo lang din do'n habang pinapanood yung band na nagse-set-up. Pa-relax relax lang siya na nakataas pa yung paa palibhasa hindi naman siya band member. Nanunukso pa nga eh. "mom, this is Hilary.." "uhmm.. good evening po" ipapakilala niya pala ko, hindi pa sinabi agad. nakakahiya tuloy. "hello hija. kumain ka na ba?" His mother looks so welcoming. "tapos na po..ayos na po 'ko." she looked at me and beamed then a man appeared behind her. "Jake, are you enjoying your party? and one more thing, I like your friends' band. ang galing talaga tumugtog ng banda nina Paolo and Mike." the man uttered. "yeah dad." he smiled. "by the way, si Hilary nga po pala.." "hi po! good evening.." His dad went near me and tapped me at the shoulder. "you look pretty even if you're just wearing simple jeans and shirt hija.." he commented. I managed a smile. "uh eh..thank you po.." "mom, dad, pupunta lang po muna kami sa terrace.."

long? siguro isa yun sa mga nagpapaligaya sa ibang tao.." nagsalita lang ako ng mag-isa do'n. Wala naman sigurong makakarinig dahil wala namang tao. "but me, I would prefer na nasa damuhan nalang ako at nakatingala sa stars kasama ang mga taong mahalaga sa'kin.." "gano'n ba? edi tara?" excuse me? anong tara?! tara ka diyan!" hindi ko napansin na nasa likuran ko na pala siya! Waah, narinig pa niya yung mga pinagsasasabi ko. Nilapitan niya ko. "masgusto mo naman pala tumingala sa stars eh..edi tara na!" "alam mo--" "hindi ko alam eh!" "natural hindi mo pa alam kasi hindi mo ko pinapatapos eh!" "kaya nga! Eh ano na ba yun?" may pagkaloko-loko talaga 'toh eh noh! Nature na niya siguro yun! "alam mo nakakainis ka!" "ano nanaman bang ginawa ko, huh?" "eh kasi.. kasi nakikinig ka sa usapan ng may usapan!"

"hindi mo pa kasi sinasagot yung tanong ko nung Wednesday, type mo ba kasi siya? at may follow-up question na. kung saka-sakali, does he have a chance?" "I'll let you know when the right time comes.." "pero ikaw na rin ang nagsabi; 'The right time will never come, you just make it happen,' right?" oo nga noh? Philosophy #11 ko yun ah! pero kahit na! "kaya nga.. it's just that, I want to keep the answers to myself first. I hope you understand.." "alright, I respect your decision. I won't force you to answer my questions..okay lang." "thanks! anyway, balik na tayo? tumugtog na ulit kayo, gusto ko ng mag-sound trip." I smiled at him. He stood up. "sabi mo eh!" he smiled back and offered his hand to help me stand. Naglakad na kami pabalik do'n sa may mga tables kaso on our way, natisod ako sa malaking bato na nakaharang. "ayy!" matutumba ako!

"halika muna sa gate.." "sige, puntahan na natin sila" Pa'no niya nalaman na may kasama ako? "huh? alam mong--" "ang sabi ko, bakit? may pupuntahan ba tayo?" Jelaine interrupted me. "ahh.." tumango nalang ako pero nalito din ako, alam ko iba yung narinig ko eh! "oo, may pupuntahan tayo sa labas, may ipapakilala ako. Nandiyan din si Khyle eh.." "talaga?" yung facial expression niya eh parang gulat na gulat na pilit. ewan ko ba sa kanya! Lumabas na kaming dalawa sa gate at lumapit kami kay Mike. "uy, siya nga pala yung kapatid ko.." "so you're Jelaine?" "yeah, and you're Mike.." nag-extend si Mike ng hand kaya nakipagshake si Jelaine tapos lumapit na si Jelaine kay Khyle at nag-usap sila. Dumikit naman sa'kin si Mike. "pa'no niya nalaman name ko? sinabi mo na kanina?" "pagkagaling ko kasi sa mall kahapon nakwento ko kay Jelaine na kapatid pala ni Khyle yung classmate ko. I was referring to you but I didn't utter your name yet. Siya na yung nagsabi ng name mo. Sabi niya alam niya daw because she heard about your band eh.." "gano'n ba..by the way, masyado ng gabi kaya pumasok na kayo sa loob.." "okay..ingat kayo pauwi." I said then I called Jelaine. "Jelaine, pumasok na tayo sa loob, uuwi na din sila eh.." kausap pa niya si Khyle nun. "uuwi na daw pala kayo eh..ingat!" then she turned to Mike. "kuya Mike, ingat din!" ako nga hindi niya i-naate kaya hindi ako sanay nang tawaging ate tapos si Mike kinuya niya? ano ba naman yun. "sige, pumasok na kayo..bye." "bye sa inyo.." Khyle waved.

"usapan? Eh wala ka naman kayang kausap kanina!" "meron noh!" "at sino naman?" "sarili ko!" pagtingin ko sa kanya, nakangiti siya. Saglit lang, tumawa na siya. "now what?" tiningnan ko siya ng masama. "okay, okay, fine! sorry kung nakinig ako sa usapan niyo ng sarili mo. Nagapologize na 'ko ah, ayos na?" Halata ko na natatawa pa rin siya, pinipigilan lang siguro. "that's not really my point. Ang sa'kin lang naman eh, nakakahiya kasi!! Narinig mo 'kong magsalita mag-isa!" tumalikod ako sa kanya. Nakakahiya talaga, para na siguro akong sira sa paningin niya! Pumunta siya sa harapan ko. "okay lang naman yun." tapos ngumiti siya. "tara na!" bigla naman siyang umupo. Tiningnan ko lang siya tapos tumingala siya sa'kin. "malinis naman yung mga damo dito sa garden nina Jake eh kaya.." hinila niya yung braso ko pababa. "..umupo ka na rin." Dahil malakas yung pagkakahatak niya, napa-upo ako sa tabi niya. "ayos dito sa spot na 'toh, walang tao kaya masarap tingnan yung mga stars. Eh bakit hindi ka kasi nagpasama kina Carla magstargazing dito kanina kung naiinip ka na do'n sa party?" tumingala ako sa langit. "Eh naglakad-lakad kasi sila eh tapos hindi ko nahanap. Nung nakabalik naman sila, nahiya na din akong magpasama kasi baka pagod na din silang maglakad kaya mag-isa nalang akong umalis sa table namin.." "gano'n pala.." tumingala din siya. Nagsalita siya ng mahina pero narinig ko naman. "nabobore ka na pala, hindi mo pa ka'gad sinabi edi sana kanina pa kita sinamahan magstargazing.." "as if naman! Eh tumutugtog nga kayo di'ba?" "KAYA KO NAMAN GAWAN NG PARAAN KUNG GUGUSTUHIN KO EH!" lumakas yung boses niya tapos bigla kaming nagkatinginang dalawa. "narinig mo yung kanina?!?" "ay hindi! Sus, kunwari pa gagawa ng paraan kuno. Hindi na kailangan, wala kong perang pambayad sa'yo noh.." "sayang, akala ko makaka-kick back ako sa'yo kung sakali." "sabi na nga ba.. mukhang pera ka pala eh!" "hindi noh!! kung alam mo lang--" nilihis niya yung tingin niya. "MAGSTARGAZING KA NA NGA LANG DIYAN!" "hindi naman kita pinilit na samahan ako ah! Ikaw nga diyan yung aaya-aya!" tatayo na sana ko kaso pinigilan niya ko sa balikat. "siguro nga hindi ako isa sa mga taong mahalaga na gugustuhin mong makasama pero kung mag-isa ka lang din naman, sasamahan pa rin kita.." napa-upo ulit ako sa narinig ko tapos tumingala ulit siya. "may constellation ba ngayon?" Tinitigan ko lang siya.. "hoy! Tinatanong kita!" Sinagot ko naman siya ng malakas. "ABA, MALAY KO!" tapos tiningnan ko yung stars sa langit. "ang totoo kasi niyan, I don't know how to distinguish constellations." "pareho tayo." Silence filled the air between us. We just both stared at the night sky. The stars twinkled like diamonds. They're wonderful. While I was looking above, Mike spoke. "bored ka pa rin ba?" "hindi. masgusto ko naman talaga yung ganito eh.." "kung gano'n, tell me..now, is this what dreams are made of?" "kanina nung hindi pa natin 'toh ginagawa, I have answered a no to myself.. but since we're already watching the stars.." I smiled. "yes. ang ganda noh?" "oo nga eh, ang ganda m-- ..nung stars. maganda yung stars." "nakakatuwa silang tingnan.." "by the way, I want to ask something.. I bet, nagkausap na kayo ni Jake..di'ba?" I nodded. "what did he tell you?" I looked at him. "nililigawan daw niya 'ko..hindi naman kasi siya nagpaalam sa'kin dati kaya hindi ko naman alam na nanliligaw na pala siya.." bumulong nanaman siya nun pero hindi ko na narinig. "nung hinatid ka niya dati magpapaalam na dapat siya kaso ininterrupt ko lang..pero tinuloy pa rin talaga niya." "ano nanaman yung binubulong mo?" "tinatanong ko kung anong sabi mo. ayun." "eh since nanliligaw na pala siya, sinabi ko na hindi ko sinisigurado sa kanya na sasagutin ko nga siya kaso.. he said that he already knows that but he'll still pursue courting.." "so you mean nakapunta na pala si Jelaine sa bahay namin? sayang di ko namukhaan kung sino siya dun sa mga nagpunta dati. gusto ko sana siyang makilala.." Pagkababa namin sa tawiran, nilabas ni Khyle yung phone niya. May ka-text siguro. Nagpaalam naman ako kasi tatawid na ako. "Mike, sige, bye na.." tiningnan ko naman si Khyle at ayun, di pa rin tapos magtext. "hey Khyle, bye na din.." after I finished my statement, eksaktong fi-nold niya yung flip phone niya. Imbis na mag-bye na din siya sa'kin, si Mike yung kinausap niya. "'tol, makikilala mo siya kung ihahatid natin si Hilary sa kanila diba?" "oo nga naman!" then Mike turned to me. "saka delikado kung uuwi kang mag-isa ng ganitong oras. It's already very late. naaalala mo pa ba yung palabas na ginawa natin dati sa kanto?" hello?!? makakalimutan ko ba yun?! Nakakakaba nga yung incident na yun eh! "sige! samahan niyo na nga 'ko pauwi!" ayoko maka-encounter ng mga lasinggero ng wala akong kasama noh! kaya ayun, hinatid nila ako. Si Jelaine yung nagbukas ng pinto kasi nakatulog na daw yung parents namin. Nagulat nga ako kung ba't gising pa yun samantalang 'pag gano'ng oras natutulog na din siya. In the end, pumayag na din si Jake na wag na kaming ihatid kaya sabay sabay na kaming umalis. Pareho kami ng way at magkatapat lang yung subdivision namin nina Mike and Khyle kaya kami yung naiwan na magkakasama on the way at dahil nga may hinala ako na nililigawan ni Khyle yung kapatid ko, kinausap ko lang siya ng kinausap hanggang sa nalaman ko na may girlfriend na pala yun! Close friends lang daw talaga sila ni Jelaine. Si Mike naman natatawa lang sa'kin kasi grabe daw ako mag-interoga sa kapatid niya. "pero pa'no nga pala kayo nagkakilala ni Khyle?" "pumunta siya sa bahay namin dati, sinundo niya si Jelaine kasi gagawa daw sila ng group project sa bahay nila which is bahay mo din pala since magkapatid kayo pero yesterday ko lang nalaman sa mall na magkapatid kayo nung nakita ko yang si Khyle sa isang boutique.." buti nalang nahawakan ako ni Mike kung hindi baka nasubsob ako! yung bato naman kasi paharang-harang! "oh! okay ka lang?" Umayos ako ng pagkakatayo. "oo, hindi naman ako nabagok eh." tiningnan ko naman siya. "ops! alam ko nakakahiya yun pero 'wag mo 'kong pagtatawanan!" "ha-ha-ha! o kung gusto mo naman, he-he-he! pa'no yun? nakatawa na ko eh.. " sarcastic yung pagkasabi niya. hinampas ko nga! "ouch! masakit yun ah.." "eh kasi naman! ang yabang nito! siguro kung lagi akong natitisod hindi mo na 'ko sasaluhin..baka pagtawanan mo nalang ako!" "hey! that's not true! hindi ako mapapagod na saluhin ka.. ..I'll always take care of you." Nung sinabi niya yun, hindi ako nagsalita. hindi ko alam pero naramdaman ko nalang na natuwa ako kaya napangiti ako. "wala ka man lang bang ibang reaksiyon other than that smile? I mean..ba't tahimik ka? nevermind!" Hindi na kami nag-uusap nung nagsimula na ulit kaming maglakad pabalik pero nang makabalik na kami at tinawag siya ng mga kabanda niya tinawag ko muna siya. "hoy Mike! just so you know, some joys are better explained in silence, as a smile gets more audible than laughter." hindi ko na siya hinintay magrespond sa sinabi ko, bumalik ako ka'gad sa table namin. That made me think to make it as my Philosophy #13. Mga 10:30 pm natapos yung party. Hindi ko nga napansin yung oras eh, gabinggabi na pala. Yung iba kong classmates, nauna nang umalis at yung banda naman, nag-aayos na ng gamit. Gusto ko na ring umuwi kaya pinuntahan na namin si Jake para makapagpaalam na. "Jake, uuwi na kami eh.. thank you. happy birthday ulit.." "gabi na, gusto mo ihatid ko na kayo?" "kami?! ang dami kaya namin para ihatid mo isa-isa! sobra na yun b-day boy..kaya na namin.." Carla said. "kaya nga, sabay-sabay naman kami pauwi eh.. ayos na yun.." Erlyn uttered. "oo nga naman bro! saka sasamahan ko naman sila eh. sa tingin mo ba hahayaan ko umuwi yang mga yan nang hindi ako kasama eh puro babae sila. ako na bahala.." Drew added. Si Paolo naman eh sumigaw nung nasa stage pa siya habang nag-aayos. "Drew! sasabay na din kami ni Mike saka Khyle sa inyo! pakihintay nalang kami!" "okay! bilisan niyo lang at kapag ako nainip iiwan ko kayo!" Drew shouted back at him. "gano'n ba?! yung utang mo pala sa'kin bayaran mo na ngayon!" "ano ba kasi yun?" "kapag sila nainip iiwan nila kayo pero ako hihintayin ko pala kayo!" natawa nalang kami. "wala nga lang yun! or should I say, secret lang namin yun!" tiningnan niya ko. "wag kang humarang sa tv! get lost!" "hay nako!" Kung ayaw niyang sabihin, bahala na siya! Umalis na ko sa harapan niya. Aakyat nalang ako sa kwarto ko para mag-soundtrip. Bago ko buksan yung pinto, sumilip ako sa baba. Busy pa rin siya kakanood. "Jelaine! oo nga pala, thanks kanina." pumasok na ko sa kwarto ko. *** Puro discussion and seatworks ang pinaggagagawa namin nung sumunod na week. May mga teachers din na nag-assign ng kung anu-anong report. Group work naman yung report kaya ayos lang. Si Jake, madalas pa ring wala sa klase dahil sa training niya pero dumadaandaan pa rin naman sa classroom. Tuwing break time niyayaya niya ako na sabay na daw kami. Lagi nga akong tini-treat eh. Tuwing i-aabot ko na kasi yung bayad ko sa nagtitinda, inu-unahan niya 'ko tulad din noon. Sabi naman nina Carla, gano'n lang daw talaga dahil nililigawan naman ako. Kaso nakakahiya naman kasi kung laging gano'n. Dumating yung araw ng competition ng basketball team. Nung huli kaming nagkausap ni Jake bago yung araw ng laban nila, sinabihan ko nalang siya ng good luck dahil hindi naman kami makakapanood. Sa school kasi ng kalaban nila gagawin yung competition saka may klase kasi kami nun. Napabalita na nanalo daw yung school namin. Natuwa naman yung principal kaya kinongratulate niya yung mga basketball players nung nagkaro'n kami ng assembly. Dahil tapos na yung competition, nakabalik na ulit si Jake sa klase. Panay nga ang hiram niya ng notebook kung kani-kanino kasi marami siyang namiss na lectures. "bro! kaya mo pa? gusto mo ituro ko sa'yo isa-isa yung mga lessons?" lumapit si Drew. huminto sa pagsulat si Jake. "sige nga, i-explain mo nga kung pa'no makukuha 'to.." "ano ba yan?" binasa ni Drew yung nasa notebook. "calculate for the x and y component of--ay! naalala ko pala may gagawin pa 'ko. sige ah, kaya mo na yan noh!" Umalis na si Drew at nakipagkwentuhan sa iba. "may ibang gagawin eh makikipagdaldalan lang pala! yun talaga!" Ang ikinagulat ko naman, pinagtanggol ako ni Jelaine na safe naman akong nakauwi dahil may naghatid sa'kin kaya hindi na dapat ako sermonan dahil wala naman ng dapat ipag-alala. Bago yun ah! Binuild-up pa nga niya na mabait naman daw yung mga yun. Mukhang kombinsado na naman sina Mama at Papa kaya tinigilan na rin nila ko. Kumain nalang ako ng mag-isa kasi tapos na silang kumain. Hindi na nila ko nahintay. Ang tagal ko daw kasing gumising eh. Nanonood si Jelaine sa living room nung naisipan ko siyang lapitan. Pumunta ako sa harapan niya. "tungkol sa'n ba yung plano na pinag-usapan niyo ni Khyle kagabi?" "wala lang yun.." "para sa'n nalang.. para sa'n yun?" "wala lang yun."

"Khyle! itutuloy lang natin yung plano!" "anong plano?" sabay pa kami ni Mike. Hinila na ni Khyle si Mike paalis. Naririnig ko si Mike na tinatanong pa rin kay Khyle kung ano ba yung plano na yun habang paalis na sila pero kung ano yung isinagot ni Jelaine, yun din yung isinagot niya. Tinanong ko ulit si Jelaine pero hindi naman niya ko pinansin. Pumasok na siya sa loob kaya hinayaan ko nalang. Hindi ko na siya nagawang kulitin dahil pagod na din ako at ito lang naman yung isinasagot niya.. "wala lang yun!" Tanghali na 'kong nagising dahil gabi na akong nakauwi galing sa party ni Jake. Sinermonan pa nga ako pagkagising ko kesyo delikado daw yung ginawa ko at maraming loko-loko sa daan.

Hindi nalang ako pupunta. Tumawa nalang ako. "ako na nga lang, ganito..eto yung formula." pinakita ko sa kanya yung notes ko. "yung cosine data, equal yan sa adjacent divided by the hypothenuse. yung x component, makukuha mo kapag minultiply mo yung given velocity sa equivalent degree ng--" "ui Jake!" tiningnan namin siya. "uh kasi.." may inabot na papel si Mike kay Jake. "eto. pinapabigay ni teacher Lex, take home quiz mo daw." "okay, thanks bro!" tiningnan niya ulit yung notes ko. "saan ko i-mumultiply Hilary?" "sige.." Umalis na si Mike. Dumaan siya sa likod ko kaya narinig ko siyang bumulong. "sorry, naistorbo ko kayo." napalingon ako sa kanya kasi sobrang seryoso yung boses niya. Problema ba nun? "sa degree ng alin?" I looked back at Jake. "oh sorry..as I was saying, i-multiply mo sa equivalent degree ng cosine na given sa problem." tinuro ko yung problem. "there, 45." "okay..thanks." Nag-bell na nun kaya nagsilabasan na yung mga classmates ko. Si Jake pinapatawag daw ng CL/VE teacher namin after dismissal kaya sumabay ako sa kanya maglakad total pupunta na din ako sa locker. Naghiwalay na din kami pagdating sa stairs. Pabalik na ko ng room at uuwi na din pero nung nadaanan ko yung room nina Paolo, napahinto ako. Sarado yung pinto pero may narinig ako. "papabayaan mo nalang ba?" "hindi ko alam! of all people naman kasi, ba't sa kanya?!" kumalabog yung pinto. Alam kong sinuntok niya yun. Aalis na sana ako at baka malaman pa nila na nakikinig ako kaso eto namang si Carla, napakahina ng boses at tinawag pa ko. "ui, Hiilaaary!! sa'n ka galing?" Bumukas yung pinto pero hindi ko na tiningnan kung sino yung nagbukas. Umarte pa nga ako na naglalakad para hindi mahalata na huminto ako sa tapat ng room na yun. "sa locker, pabalik na nga ako sa room natin eh, uuwi na tayo.." "oh sige, tara na! dala ko na yung bag mo!" Nakalapit na ako kay Carla kaya kinuha ko yung bag ko. Lumiko na siya papunta sa hagdan. Paliko na rin ako nung may sumigaw. "you don't have to act like you didn't hear anything!" "ano yun?" Sumilip si Carla sa corridor. "eh wala namang tao! tara na nga lang.." sumilip din ako, wala nga. "ui Carla, sige mauna ka nang umuwi pati si Joyce, naalala ko may meeting pa pala ako sa club ngayong dismissal sa library eh.." "oh? eh baka late ka na! sige, umakyat ka na do'n.." wala naman talaga 'kong meeting eh. Balak ko lang kausapin si Mike. "okay. ingat ah? bye!" Bumaba na si Carla at ako naman naglakad sa corridor papunta do'n sa room nina Paolo. Wala talagang tao sa corridor eh pa'no nasa doorway naman yung taong yun. Naka-sandal pa nga yung left hand niya sa pinto nung nakita ko habang papalapit ako sa kanya. "uhmm..sorry, pangalawang beses na 'to na nakarinig ako ng usapan niyo ni Pao, hindi ko naman sinasadya saka hindi ko naman alam kung tungkol sa'n yun eh.. pero sorry talaga." tumingin ako sa paanan ko. Hinintay ko siyang magsalita pero tahimik lang eh. Sinubukan kong tingnan yung mukha niya kung ano yung reaksiyon. Dead serious! Kinabahan ako! Lumapit naman si Pao kay Mike tapos umakbay sa kanya. "galit ba kayo?" "ako? hindi ah.. si Mike naman.." tumingin siya kay Mike at gano'n din ako. Hinintay ko yung sagot niya. "no, I'm not!" he gave me a smile. *** "eh ba't mo pa 'ko sinigawan?!" "okay, I'm out of here!" Pao tapped my shoulder then left the two of us. "Kung hindi ako sumigaw maririnig mo ba 'ko? hindi diba?" tumalikod siya tapos pumasok sa loob. Pumasok din ako, wala naman ng tao sa room na yun. "hindi ka talaga galit?" Humarap ulit siya sa'kin. "ang sabi ko lang, you don't have to pretend as if you didn't hear anything, did I say I'm mad at you 'cause you heard something?" ewan ko sa'yo! pinakaba mo pa 'ko! "akala ko lang naman. sige na, uwi na pala 'ko.." "Hilary, wait!!.. ..will you just hear me out trying to talk to you??" Tumingin ako sa kanya at ayun, seryoso nanaman siya kaya hindi natuloy yung pag-alis ko. "fine." umupo ako sa upuan malapit sa pinto. "okay, I'll listen.." Tumayo lang siya sa harapan ko. Hindi nga nagsalita eh! Nakatitig lang. "Mike! ano ba?" "bakit?" finally nagsalita rin! "anong bakit? akala ko ba gusto mong makinig ako sa'yo? if that's so, speak up!" Nilihis niya yung tingin niya tapos nilagay niya yung mga kamay niya sa bulsa. "I just want to know, are there questions in your mind? kasi kung meron.. pwede ka ng magtanong sa'kin ngayon.." Questions? tungkol sa'n yung pinag-usapan niyo ni Pao at nakuha mo pang suntukin yung pinto? bakit ang seryoso mo? ano bang problema? anong nangyayari sa'yo? ang dami diba? pero kung ganito lang din naman yung atmosphere sa pagitan naming dalawa, masgugustuhin ko nalang na manahimik kaysa magtanong ng kung anu-ano sa kanya. "wala akong tanong." "sigurado yan?" "uhmm..yah." sa totoo lang, hindi. Humila siya ng upuan tapos umupo na din. "kasi ako.. marami." Pinatong ko na sa sofa yung phone ko. Hindi ko na siya nireplayan pero nagdedecide ako kung pupunta ba 'ko. Kahit naman siya pa yung angel ko at may naitulong na siya sa'kin dati at nandiyan siya 'pag kailangan ko ng kausap, bakit ako pupunta? Wala naman sigurong mangyayari kung hindi ako pupunta. Ni hindi ko nga alam kung ano yung ipupunta ko do'n eh. Nanood nalang ako ng t.v. dahil wala ngang magawa. Pero hindi rin naman ako nakapanood. Palipat lipat kasi ako ng channel eh. Pinagsabihan pa nga ako ni Papa na baka masira yung t.v. sa ginagawa ko kaya pinatay ko nalang. Chineck ko naman yung phone ko at may message pala. "saan naman?" Sender: aNgeL q! +63920******* punta ka sa tapat ng bookstore sa mall! Bakit naman kaya ako pupunta do'n?! : bakit?? "ano ba? sa'n ba kasi tayo?" angel q>: basta, mamayang 1:30 pm! pumunta ka ah? "malapit na tayo." Hindi ko naman tinatanong kung malapit na o hindi eh, ang tinatanong ko kung saan! Ang layo naman ng sagot. Kung ganun din lang naman, naghintay nalang ako kung saan kami bababa. Hindi rin nagtagal, pinahinto na niya yung jeep. Naglakad pa siya ng konti kaya sumunod naman ako hanggang sa nakarating kami sa isang park. Dun pala kami pupunta. Hindi naman niya ko sinagot. Hinatak lang niya 'ko palabas sa mall tapos sumakay kami ng jeep. Hindi ko na nga nakita yung signboard eh basta sumakay na lang kami. Siya naman yung nakakaalam kung sa'n kami pupunta eh. "eh sa'n pa ko pupunta kung hindi ako uuwi?!" bigla siyang ngumiti. "si-net-up na din lang naman tayo, sumama ka muna sa'kin.." Napabangon tuloy ako. Lumabas na ko ng kwarto para kumain. Habang kumakain ako, nilapitan ako ni Jelaine. "may homework ka bang gagawin or busy ka ba?" tinanong niya ko. "wala. wala nga 'kong gagawin ngayong araw na 'to kaya nga tinamad pa 'kong bumangon kanina eh..bakit?" "wala lang!" pumasok na siya sa kwarto pagkatapos. "uuwi na nga lang ako!" Ano ba naman yun?! "wala lang yun!" yung sinasagot nya sa'kin dati ngayon naman "wala lang!" Haay! "wag ka na munang umuwi.." "sa tingin mo, sino namang nag-set-up sa'tin?" "I don't have any idea about this person pero hindi naman siguro siya masamang tao. Mukha rin na kakilala natin siya dahil nakuha niya pareho yung mga numbers natin.." Naguluhan naman ako. Kakilala nga ba namin siya? Kung anu-ano na yung mga pinag-iiisip ko. Maslalo lang akong naguguluhan! Dahil weekend naman, ayoko pang bumangon dahil tinatamad pa ako. Wala naman kasi kaming homework at wala din akong ibang magawa kaya humiga lang ako sa kama. "wala ka na bang balak bumangon diyan?!" my mom shouted. "sinabi ko na sa'yo dati, hindi ko siya kilala.." "tinatamad pa 'ko eh!" I covered my face with a pillow. I heard that my door opened up and she went inside. "ano ka ba? ang tagal mo nang nakahiga! bangon na sabi!" she removed the pillow on my face and pulled me up. "kumain ka na nga sa baba.." "that only means one thing.." inangat niya yung ulo niya para tingnan ako. "I think somebody's setting us up today." Si-net-up kami para magkita kami dito? "tinext din niya 'ko kanina eh! pinapapunta din niya 'ko dito, same time, same place. hindi nga 'ko dapat pupunta kung wala lang pinabili sa'kin si Jelaine.." "talaga? sino ba kasi to?" tinitigan niya yung cellphone niya. Yung number na yun, yung message. parehong-pareho! "they can't do that!" hinampas niya yung desk ng upuan niya kaya napasandal ako sa upuan ko. "why not?" "kasi.." tumingin siya sa mata ko. "kasi siguro hindi sila mabubusog 'pag pinaghatian nila yun.." "eh hindi naman talaga nakakabusog ang ice cream eh! bumili nalang sila ng ibang pagkain kung gusto nila!" "pero ayaw nila eh. Ice cream lang talaga yung gusto nilang dalawa.." Kailangan ba talaga niya ng solusyon tungkol sa ice cream dilemma na yan? May sense ba 'tong pinag-uusapan namin? Baka naman mamaya kalokohan lang 'to! Napa-isip tuloy ako. Ano nga kayang dapat gawin? "okay lang kahit hindi mo na masagot. thanks anyway." he stood up from his seat. Ano nga ba? Ano bang dapat? He was already making his way out of the room so I called out. "teka lang!" He stopped then turned his head at me. "alam ko mahihirapan yung isa.." I stood up and faced him though he wasn't utterly facing me. "..pero sa tingin ko, isa sa kanila dapat mag-sacrifice. Kung hindi nila yun gagawin, matutunaw lang yung ice cream. Sayang lang." "oo nga eh.. yun na nga siguro." he started to walk away again. "by the way, kailangan ko nang bumalik sa meeting ng mga class presidents, tumakas lang kasi ako. Kung uuwi ka na, gustuhin man kitang sabayan, hindi pwede eh so take care of yourself.." "okay lang kahit wala na kong kasabay umuwi, kaya ko na.." Nung nasa labas na siya ng pinto, huminto siya saglit. "..pero kung sakaling ako yung isang bata sa kwento, I made up my mind.. ..I won't be the one to let go." Napa-isip ako bigla. Para sa'n yung kwentong yun? Ano naman yung koneksyon?! Hindi ko maintindihan kung ano yung essence ng ice cream na sinasabi niya! Dati nagtataka ako kung ano yung plano nina Jelaine na mukhang secret yata at ayaw nilang sabihin, ngayon naman yung kwento ni Mike. Why are things suddenly becoming weird?? I don't get it! Tumayo na 'ko para magbihis. Nung paalis na 'ko, nakalimutan ko kung anong kulay yung bibilhin ko kaya tinanong ko ulit siya. "color white..yun! sa'n ka bibili?" "edi sa mall pa! yun lang naman malapit na bilihan dito noh.." "sabi ko nga! sige.." Nagpaalam na muna ako sa parents namin na may bibilhin lang ako tapos dumiretso na ko sa bookstore sa mall. Nung papasok na ko sa loob ng bookstore, bigla ba namang nagtext si Jelaine na wag na daw akong bumili dahil hindi na daw pala niya kailangan! argh! "oist, nandito ka pala!" paalis na dapat ako nung nakita ako ni Mike. "may pinabili kasi sa'kin si Jelaine eh pero bigla namang nagtext na wag na daw.. ikaw, anong ginagawa mo dito?" "ako?" tinuro niya yung sarili niya. "hindi ko nga alam eh.." "sira ka ba? ba't ka pupunta kung hindi mo alam gagawin mo dito?" "eh may nagtext lang naman sa'kin na pumunta ako dito eh. Hindi ko alam kung bakit ako pinapunta pero pumunta nalang ako para sigurado.." Naalala ko naman yung tinext din sa'kin. Anong oras na ba? Chineck ko yung orasan, 1:50 pm na. "anong oras ka pinapunta dito?" "1:30, bakit?" "sinong nagtext sa'yo?" "hindi ko kilala eh.." nilabas niya yung phone niya, nagpipindot tapos pinakita sa'kin yung screen. Sender: +63920******* pumunta ka sa mall sa tapat ng bookstore mamayang 1:30 pm. "yan yung number pati message.. siya din yung nagtext sa'kin dati kung sa'n ka nakatira eh nung gabing naka-encounter ka ng mga lasing sa kanto.." "talaga? like what?" tumingin siya sa paanan niya. "ganito.. may ikekwento nalang ako sa'yo. okay lang ba?" "sige lang.." "may dalawang bata na mag-bestfriend. Pinapahalagahan nila yung isa't-isa pero isang araw, pareho nilang nagustuhan yung ice cream na nag-iisa nalang. ano bang dapat nilang gawin?" "ano namang kwento yan?" "hindi ka naman busy di'ba?" "sagutin mo nalang.." "edi bumili nalang ulit sila ng isa pa para tig-isa sila.." "hindi pwede, nag-iisa lang kasi yun sa mundo. Mahirap makahanap ng isa pang ice cream na gano'n." "ano? bakit? anong klaseng ice cream naman yun?" "an irreplaceable kind, it's rare." Nagtaka naman ako. "meron bang gano'n? eh ang dami dami ng flavor na naimbento sa mundo ah! Imposibleng wala ng mabibiling gano'n.." "eh gano'n talaga eh.." "ikaw nalang yung bumili.." "gano'n ba? eh kung paghatian nalang kaya nila? para naman fair diba?" "busy ako! may homework kaya ako! ikaw nga wala eh.." "oo na nga!" kaya naman pala lingon ng lingon kasi hihingi ng favor. Dapat pala sinabi ko nalang na madami akong ginagawa! Nanood ulit siya. Maya-maya lumingon nanaman. "total hindi ka busy, pabili nalang ako." "ng ano?" "ano.. yung.. ng cartolina!" "hindi nga, kaya nga kung anu-ano nalang ginagawa ko eh.." nilapag ko na yung phone ko sa mesa dahil tapos na kong makipagtext. "wala kang balak umalis para maglakwatsa?" "ayoko, dito nalang ako sa bahay.." Nagbuklat ako ng magazine, libro, kung anu-ano na para lang may magawa. Nung nagsawa na 'ko, ti-nry ko ulit tingnan yung mga palabas sa t.v. Maya-maya 12:00 nn na pala. Kumain na sila ng lunch pero dahil halos kakakain ko lang naman, hindi na ako ulit kumain. Hindi ako kumain pero ewan ko ba, ako pa yung pinaghugas ng plato! 1:00 pm. Pinagpipindut-pindot ko lang yung phone ko. Ka-text ko kasi si Erlyn. Si Jelaine naman yung nanood ng t.v. Palingon-lingon nga siya sa'kin eh. "bakit? may sasabihin ka ba? kanina ka pa lingon ng lingon diyan.."

"ano? hindi pwede! anong gagamitin ko kapag kinailangan ko bigla?" Naglalakad pa rin kami nung nagsalita si Mike. "I used to go here when I was a kid. Hindi na ko nakakapunta dito kaya naisip kong dumalaw ulit ngayon after a long time.." Napansin ko yung halaman na maraming bulaklak kaya nilapitan ko tapos lumuhod ako sa harap nun para tingnan. Tinabihan niya din ako kaya nginitian ko siya. "ang ganda pala dito eh. saka tingnan mo 'to.." hinawakan ko yung bulaklak. "ang ganda noh?" He looked at me. "uh-huh.." then smiled. "you are.." I looked at him too. "sabi ko yung bulaklak yung tingnan mo, hindi ako. saka matagal ko ng alam na maganda 'ko, dati pa!" natawa naman siya. "ang yabang mo naman." "joke lang kaya!" sira talaga to! Samantalang siya pinagmamalaki niya naman sakin dati na gwapo daw siya. Sino kayang mayabang? Tumayo ako tapos tumingin-tingin sa paligid. Nakita ko yung upuan malapit sa puno kaya niyaya ko si Mike na umupo do'n. Biglang umihip ng malakas yung hangin habang naka-upo kaming dalawa. "ang sarap ng hangin dito.." Bigla ba namang ngumiti ng nakakaloko. "eh anong lasa?" "whatever!" inirapan ko nga. Namilosopo ba naman! "ate, ate! takbo na, nandiyan na si kuya!" tumakbo naman kami. Umingay na yung paligid nung may dumating na mga bata. Naghahabulan sila kaya pinanood ko naman. Nakatingin ako sa mga naglalaro nung ginulat ako ni Mike. "HILARY!" bigla bigla nalang siyang sumigaw. "ano?!? Papatayin mo ba ko sa sakit sa puso?!" Tumawa tawa pa ang loko. "seryoso ka naman masyado diyan!" "pinapanood ko lang naman sila eh!" sipain ko to eh! "Hilary.." "ano?!" "could you still remember what I said to you before nung nasa fire exit tayo?" mahinahon na yung boses niya. "ano do'n? madami kang sinabi eh.." inayos ko yung pagkaka-upo ko. "when God gives you one important thing in life, never hold it too tight, so when he asks you to give it back, it's easy to let go without hurting too bad. remember? tinanong mo pa nga kung sa'n ko natutunan yun eh.." "ahh! yah, naaalala ko.. sabi mo natutunan mo yun from your experience diba? kaso hindi mo naman sinabi kung anong experience yun.. ..kasi sabi mo you'll tell me some other time." "kasi sabi ko I'll tell you some other time." we simultaneously said. He laughed slightly. "sasabihin ko na sa'yo kung anong experience yun.." kinuha niya yung wallet niya tapos may pinakita siyang picture. "eto oh.." "sino naman 'to?" "my ex." In-examine ko yung picture. Ang ganda niya. "we started when we were in first year." "anong nangyari?" "edi halika na.." "we're doing fine before. She became one of the most important people in my life. kaso nung second year, nagplano yung family niya na magmigrate. There's a great possibility that they would move away." binalik na niya yung picture sa wallet niya. "eh bakit hindi mo pinaglaban?" "sinubukan ko. sabi ko pwede naman namin ituloy yung relationship namin kung gusto niya pero hindi eh. She doesn't want to be involved in a long distance relationship kasi baka hindi daw magwork at pareho pa kaming mahirapan." Nakatingin siya sa malayo habang nagsasalita. Seryoso na siya nun. "I have to let go if she doesn't want to continue. After a few months, lumipad na sila papuntang L.A. That's when I realized that I should not hold on her too tight so I could move on easily." he paused. "well, I loved her." "Mike.. siya pa rin ba?" yun nalang yung nasabi ko. "sabi ko, I loved her. That was just before. But now it's over. And besides.." huminto siya saglit. "besides ano?" "I found someone new.." he smiled. "and better." "edi good for you." "gusto mong malaman kung sino?" "bakit 'angel q'?" binulsa niya yung kanya. "sino nga ba?" Tumingin na siya sa'kin. "malalaman mo din yun. gusto mo ng ice cream? ililibre kita.." Hindi pa 'ko sumasagot pero tumayo na siya tapos bumili siya sa mamang sorbetero. Malalaman ko din daw? Pano ko kaya malalaman eh hindi nga niya sinabi diba? Labo! Sandali lang naman at nakabalik na din siya. Kung kanina seryoso siya, ngayon nakangiti na siya. Binigyan niya ko tapos kinain namin yun hanggang sa maubos. Naglakad lakad din kami. Si Mike naman patingin-tingin lang kung saan-saan kaya hindi niya nakita na may bata na sa harapan niya. "Mike teka!" hinawakan ko naman siya para huminto. "ang bilis niyo naman eh!" sumisigaw yung bata habang pinipilit niyang habulin yung mga kalaro niya. Nakalagpas na yung bata sa'min nung binitawan ko na si Mike. "ano ka ba, muntik pa kayong magkabungguan." Hinawakan niya yung batok niya tapos tumawa. "hindi ko napansin eh." sinundan niya ng tingin yung bata. "matagal tagal na din akong hindi nakakapaglaro ng habulan ah.. dati kasi ako yung tumatakbo dito." "eh ayaw naman niya sabihin yung pangalan niya eh. sabi niya yan daw yung ilagay ko sa phonebook.." "eh kailan siya nagsimulang magtext sa'yo?" "bago pa yung days ng practice natin sa English before.. tinanong niya ko kung pwede ko daw ba siyang maging angel tapos tuloy tuloy na. May mga bagay siyang nalalaman kahit na hindi ko sinasabi sa kanya. Hindi ko nga alam kung pano basta nalalaman lang niya. Isa na dun yung time na tinext ka niya na sundan mo ko sa Greeensville subdivision nung gabing harangin ako ng mga lasing.. Hindi ko naman sinabi sa kanya na doon ako nakatira pero alam niya.." Mukha siyang nagtataka. "nakastore pa ba dito lahat ng messages niya?" "yung iba nandiyan pa yata. tignan mo nalang sa inbox.." Umupo naman siya tapos kinalikot niya yung phone ko. "interested to know who this person is?" sabi niya habang nagbabasa ng messages. "I am. actually, dati pa." "oo nga eh!! sige, ulitin mo pa!" "Hilary, pwede bang.." binaba niya muna yung phone ko. "hiramin muna 'to? ngayong gabi lang naman." "nahahanginan ka na nga?" "ang sungit mo talaga! kaya ka napapagalitan eh." Naasar naman ako. Pinaalala pa niya yun eh wala na nga ako sa mood. "teka nga, hindi naman tumatama dito yung hangin eh.." "oo nga eh! hindi ako nahahanginan!" Tumayo siya tapos humila siya ng upuan papunta do'n sa wall fan. Tumungtong siya para itapat yung fan kung sa'n ako naka-upo. "nahahanginan ka na?" umupo ulit siya sa tabi ko. "yah.." "nahahanginan ka na talaga?" "indiyo! kasasabi ko lang eh!" "nahahanginan ka??" Nung dumating si Mike sa classroom Monday morning, hiniram niya yung phone ko. "bakit?" "may titignan lang ako." hawak niya din yung cellphone niya. Kinuha ko naman yung sa'kin tapos binigay ko sa kanya. Tiningnan niya yung screen ng kanya tapos nagpipindot sa phone ko. "ano ba ginagawa mo?" Napatingin ako sa kanya nung ginawa niya yun. Kailangan ba niyang gawin yun? "tinignan ko sa phone mo yung number ng nagtext sa'kin." "oh ba't ganyan ka makatingin?" kinopya niya pala galing sa phone niya yung number tapos di-nial niya sa phone ko para tingnan kung anong name yung lalabas. "huh?" nilihis ko yung tingin ko sa kanya. "kasi.. kasi may panyo kaya ako! eto oh!" pinakita ko pa sa kanya. "feeling mo naman wala ako!" Mind over matter ka diyan! "pa'no kung ipasok kita sa oven at nainitan ka, will you still say it's just mind over matter?!" ikaw ang ibabad ko sa initan eh! Hindi ko naman inasahan yung sumunod na ginawa niya. He tacked my hair behind my ear down to the back of my shoulder. "tsk.. pinagpapawisan ka na." then he took his handkerchief from his pocket and wiped my sweat. "sa'kin na 'to? thanks!" Hinatid niya 'ko pauwi. Niyaya ko siyang pumasok sa loob pero ayaw naman niya kaya hindi ko na din pinilit. Nung nakita ko si Jelaine sa may living room, siyempre dinakdakan ko muna sandali kasi pinabili ba naman niya 'ko ng cartolina tapos biglang hindi naman na niya kailangan. Dumiretso na 'ko sa kwarto para makapagpahinga. Masaya din naman pala kasama si Mike eh. And that made me think.. If he already found someone new.. who's that lucky girl? Chapter 18 Beginning of Something "hello?!? eh ang init kaya do'n! palibhasa hindi ka pa nababad sa araw kasi pang3rd set ka pa!" "it's just mind over matter.." "ano ka? utang yan, babayaran mo ko!" "edi sa'yo na!!" binalik ko ulit sa kanya. Nag-offer pa! "loko lang, nilibre na kita." binigay niya nanaman sa'kin. Kinuha ko naman tapos uminom ako. "ba't para kang bulkan na anytime pwede nang sumabog?" Yung batang babae, lumapit muna kay Mike bago sila umalis. "kuya, may ibubulong ako sa'yo.." yumuko naman siya. "talaga? sige, ano yun?" Nagba-bye sa'kin yung ibang bata kaya nagwave ako sa kanila. Hinintay ko naman si Mike, hindi ko naman narinig yung binubulong sa kanya eh. Nakita ko nalang na nagtatawanan silang dalawa. Tapos na yata yung ibinubulong sa kanya kayo tumayo na siya ng maayos. "hindi pa nga eh, pero sana.." "sabihin mo kasi sa kanya kuya!" Napangiti si Mike tapos hinawakan niya sa ulo yung bata. "gagawin ko din yun.. malapit na. oh sige na, aalis na yata kayo eh..ingat kayo ah?" Tumango yung batang babae at mukhang tuwang-tuwa siya na hindi ko naman alam kung bakit. Ano bang pinag-usapan nila? Sa'kin naman siya lumapit. "ate, ba-bye na.." "sige, take care.." Tumakbo na siya papunta sa parents niya. "whoa! napagod ako dun ah.." "ang bilis mo ngang tumakbo eh.. teka, ano yung binulong sa'yo?" "yun ba? wala naman." ngumiti lang siya. "ano? gusto mo na bang umuwi?" "oo." nagstretch ako ng kamay. "napagod din ako." "okay lang yan. pumunta ka na do'n, ikaw nalang yata yung hinihintay eh.." sabi ni Joyce sa'kin. "anong okay? it's not!" yumuko ako para ayusin yung sintas ko. "..at all!" Pagtayo ko, nag-iba yung reaksiyon ng mukha nilang dalawa. "bakit?" hindi naman sila sumagot. "miss.." nasa likuran ko pala yung teacher namin! "the covered court is being used by the other class so you don't have any choice." nagtaas siya ng boses. "JOIN THEM OVER THERE!" "okay, sorry po." "NOW!" Natakot naman ako kaya sumunod nalang ako sa sinabi niya. Habang naglalakad ako, nadaanan ko si Mike na naka-upo. Sinundan pa nga ako ng tingin hanggang sa makarating na ko sa position ko. Porket ba napagalitan ako ganun na dapat siya makatingin?! Nung natapos na yung set namin, umakyat muna ako sa classroom dahil second set naman na yung maglalaro. Yung iba pa nga bumili muna sa cafeteria. Binuksan ko yung wall fan tapos umupo ako. Ang kina-inis ko naman, hindi ko maramdaman yung hangin galing sa electric fan! Eh pa'no ba naman, nakasteady kasi sa ibang direksiyon. Ang init na talaga ng pakiramdam ko! "argh! ang init!!" feeling ko magwawala na 'ko! "whoa! easy ka lang diyan.." biglang dumating si Mike tapos tumabi siya sa'kin. "tubig oh.." inabot niya sa'kin yung mineral water. Pagkatapos namin maglaro, kinuha na sila ng mga magulang nila. Meron pa ngang humingi ng pasensiya kasi baka pinagod daw kami ng mga anak nila. Pero sabi namin ni Mike, ayos lang dahil nag-enjoy din naman kami. "vitamins yan.." "Carla, 10:30 na, hindi na yan vitamins!" "kasama ka sa maglalaro. galingan mo!" tinulak-tulak ako ni Carla. sumigaw naman yung ibang bata. "kuya! dali tayain mo si ate!" patakbo-takbo lang kami do'n hanggang sa nakalapit na sakin si Mike. Nahuli nga niya ko eh kaya nagtatawanan kaming dalawa pati na din yung mga bata. humarap ako sa kanya. "bakit ba kasi dito tayo sa quad? hindi ba pwedeng sa covered court nalang? ang init init eh!" Nagsimula na siyang manghabol. Tawa nga ng tawa yung ibang hinahabol ni Mike eh, ayaw magpahuli. Nung hindi mahabol ni Mike yung iba, ako naman yung pinagdiskitihan. Ayoko naman magpahuli kaya kung san-san ako pumunta. "problema ba yun? edi tumakbo takbo ka ulit diyan. wala namang pumupigil sayo noh!" biniro ko naman siya. tiningnan niya ko tapos ngumiti. Sumunod nalang na alam ko hinila niya ko papunta sa mga naglalaro. "pwede bang sumali?" Huminto naman sila tapos nilapitan kami. "kuya sige! halika na!" "pa'no pag may nangyari sa phone ko? pa'no kung--" Biro ko lang naman yun eh hindi ko naman sinabing totohanin niya. Pero bahala siya kung gusto niya. "sasali ka pala.. sige, papanoorin ko nalang kayo dun sa may upuan." Lalakad na sana ako para umupo kaya lang hinarangan ako ni Mike. "sinong nagsabing manonood ka lang? sasali kaya tayo.." "anong tayo? ikaw lang kaya." ngumiti siya. "ako ng bahala!" "sige na ate, sali ka din ha?" niyaya na din ako nung batang babae. *** "huh?" makikipaghabulan ako? Hinawakan ako sa kamay nung bata tapos hinihila na niya ko. Tiningnan ko naman si Mike. "Si kuya Mike yung taya! takbo na!" tumakbo na ako kaagad tapos sumunod din yung ibang mga bata. "sige ba! tara, tara! oh dali takbo na, habulin ko na kayo!" Matapos ang discussions sa ibang subjects, pinababa kami sa quadrangle ng teacher namin sa Physical Education maliban kay Jake. Pinaakyat kasi si Jake sa library since exempted naman siya sa P.E. dahil varsity siya ng school. Kami naman, maglalaro daw ng volleyball. Namili yung teacher ng mga maglalaro at sa kamalas malasan naman, isa ako sa mga nasa unang set ng players. Kinabukasan, binalik din naman ni Mike yung phone ko. Sinubukan na daw niyang i-analyze at gumawa daw siya ng sarili niyang kopya ng mga messages. Gagawa daw siya ng paraan para makilala namin kung sino yun. "Hilary.." hinawakan niya ko sa balikat. "trust me. walang mangyayari sa phone mo. kailangan ko lang talaga yung simcard mo. pag-aaralan ko yung mga messages, the date and time, the chronological order of every subject, everything. trust lang." Naintindihan ko naman yung balak niyang gawin. "ingatan mo yan ah!" "yung sa'kin nalang gamitin mo, palit muna tayo ng phone." "pa'no kung may nagtext sa'kin?" "tatawag ako sa inyo, sasabihin ko naman kung meron eh.."

inulit nga! "MIKE!!" Hindi na siya nagsalita nun. Titigil din naman pala eh! Well, that was just for about two minutes. "uy Hilary, may nakalimutan pala akong sabihin!" nagsalita nanaman siya. Ang bilis pa nung pagkakasabi niya. "ano nanaman?!" "nahahanginan ka na?!?" God, kill me! "nakakainis ka! wag mo nga muna 'kong kausapin!" tinalikuran ko siya. tigil-tigilan nga niya 'ko ngayong mainit pa naman yung ulo ko! Tumawa ba naman ng malakas. "biro lang.. bababa na ko." Umalis na din siya dahil turn na niyang maglaro sa quadrangle. Tignan ko lang kung hindi yun mainitan! Pagkatapos ng bwisit na P.E. class, tumunog yung intercom. "there will be a teacher's meeting this afternoon. All classes will be dismissed by 12:30. Again, there will be a teacher's meeting this afternoon. All classes will be dismissed by 12:30. Thank you and good morning." Siyempre, naghiyawan yung mga classmates ko. Tuwang-tuwa sila dahil half day lang kami. Yung iba naman, nagbalak pang maglakwatsa muna bago umuwi. May mga nagyaya pa nga sa'kin na sumama daw ako sa kanila kaso umayaw ako. "Hilary, sama ka sa sa'min. Gimik tayo!" niyaya ako ni Drew. "wag ka na! si Hilary lang papakopyahin ko noh!" "hindi na, uuwi nalang ako. Matutulog ako eh.." "Jake naman!" tiningnan naman niya 'ko. "Hilary oh! pagsabihan mo nga yan!" "ayaw mo talaga?" tinanong ako ni Jake. Natawa kami kay Drew. "sige na nga! pati ikaw na din." Umiling ako tapos nginitian ko sila. "next time nalang.." "okay, ikaw bahala. ingat ka pauwi ah?" Umalis na sila tapos inayos ko yung mga gamit ko sa bag. May lakad din yata sina Carla at Erlyn pero hindi na rin ako sumama. Sinabi ko na mauuna nalang akong umuwi. palabas na ako sa gate nung may sumabay sa'kin maglakad. "uuwi ka na?" "di'ba sabi ko wag mo muna 'kong kausapin?" "eh kelan kita pwedeng kausapin?" Huminto ako. "baka bukas pwede na, wag lang ngayon! naiirita pa ko sa'yo!" naglakad ulit ako. "okay, pero sasabay akong umuwi sa'yo." "wag kang sumabay! sinabi ko bang uuwi na 'ko?!" "sa'n ka pala pupunta?" "edi uuwi n--" hindi ko na tinuloy. Parang binuking ko na yung sarili ko eh. "eh ba't hindi ka nalang kasi sumama kina Drew?!" "sila yun, hindi naman ako sasama eh. magpapahinga nalang ako sa bahay kaya sabay na tayo." Hinayaan ko nalang siya. Bahala nga siya! Paglabas namin sa gate, sumakay na kami sa jeep. Malapit lang naman papunta sa'min kaya saglit lang, bumaba na din kami. "ihahatid na kita." "ayoko nga!" "kahit na.. ihahatid pa rin kita." "kanina ka pa nangungulit simula pa nung p.e. ah! pwede ba!" "pag-aralan mo nalang bro.." "Hilary! teka--" "pag-aralan? but the formulas are so.. deadly!" "ayoko, wag na! wala naman sigurong masamang mangyayari sa'kin noh!" *** "Hilary!!" "ano?!?" Nagulat nalang ako nung bigla niya kong hinatak ng malakas. Napayakap nga ako sa kanya eh. "loko yung driver nung motor ah! sa sidewalk ba naman nagpatakbo!" tumingin siya sa'kin. "muntik ka na.." Nung tiningnan ko din siya, our faces were so close. Tinulak ko nga! "ano ba?!" "anong ano ba? tinatawag kasi kita para tumabi ka pero salita ka naman kasi ng salita..ano, okay ka lang?" Hindi ko maintindihan yung naramdaman ko nung mga oras na yun. Parang.. parang kakaiba. Eh baka naman na-shock lang ako. Ikaw ba naman muntik ng mahagip di ka mabibigla? Yun nga siguro. "wala palang mangyayaring masama sa'yo ah?" sarcastic yung pagkakasabi niya tapos kinuha niya yung risk ko. "halika na, ihahatid talaga kita.." "Mike--" He interrupted me. "..sa ayaw mo't sa gusto! para safe ka!" he added. "eh magte-thank you lang naman ako eh!" biglang nawala lahat ng inis ko sa kanya. Siguro dahil na rin sa sinabi niyang gusto niya kong ihatid para safe ako. Nagke-care pala talaga to sakin. Tiningnan ko siya tapos nginitian ko. "thanks nga pala." *** Nung sumunod na week, hindi pumasok si Mike. Nung nagkasalubong kami ni Pao sa corridor, sabi niya nagkasakit daw. Narinig ko din sina Drew at Jake na nag-uusap habang nagdidiscuss yung teacher namin. Gusto ko na ngang sabihin na magtabi nalang muna sila kesa naman nasa dalawang gilid ko sila habang nag-uusap kasi hindi ko maintindihan yung tinuturo ng teacher. Kaso hindi rin naman pwede dahil gano'n talaga yung seating arrangement namin. Nung nagtagal, nalaman ko na kasama pala si Mike sa pinag-uusapan nila. Sumakit daw pala yung ulo kaya umabsent. Pagkarating ko sa school, inaantok-antok pa 'ko. Napuyat kasi ako kakaaral ng Physics! Sana lang makapasa ako mamaya sa long quiz. Chineck ko yung upuan ni Mike nung first subject na namin. Wala pa rin siya. Baka absent pa rin yun hanggang ngayon. Nung breaktime na, napadaan ako sa corridor. Maraming nagkukumpulan do'n sa may bulletin board. Hindi ko nga makita kung ano yung naka-post kasi maraming nakaharang. "Hilary tingnan natin!" dumating si Paolo sa likuran 'ko. "guys, excuse po!" "dapat makapasok na siya bukas para sa long quiz. Physics pa naman!" nagbuntong hininga si Drew. "sigurado ako madali lang yung quiz, madaling ibagsak! patay ako niyan bukas." Tumayo naman si Drew. "sir, sabi po niya sa text niya sa'kin, sumakit daw yung ulo niya. Nilalagnat din po siya.." "gano'n ba? paki-inform nalang siya na kung kaya na niyang pumasok bukas, dapat pumasok siya. May long quiz kasi kayo tomorrow according to your Physics teacher nung naka-usap ko siya kanina.." "sige po." umupo na ulit si Drew. "yan! buti naman!" sinilip niya yung papel na binigay sa'kin ni Jake at sinimulan na niyang isulat yung mga sagot. Ako naman, hindi ako sigurado kung kokopya ba 'ko. "Jake, okay lang talaga?" "oo naman!" nakangiti siya. "sorry ah? next time makikinig na 'ko." "ayos lang, sige na, kopyahin mo na.." Ang bait naman niya. Buti nalang talaga seatmate ko si Jake. Kinopya ko yung sagot niya pero hindi naman lahat kasi nakakahiya sa kanya. Yung iba hinulaan ko nalang at may natyambahan naman ako kaya pasado parin kahit papa'no. Kinabukasan, nung nagcheck ng attendance yung adviser namin, wala nanaman si Mike. "Michael Guerrera.. Mike?" minarkahan niya yung record book niya. "absent pa rin. sinong nakakaalam kung bakit absent si Mike?" Hindi din ulit pumasok si Mike. Siguro naman magaling na yung headache niya noh! Pero absent pa rin naman, ewan ko ba dun. Pero bago ang lahat, yung seatwork muna! ano bang sagot dito? "Drew, alam mo ba kung pa'no 'to?" nagbakasakali ako na may mapapala ako sa kanya. "alam ko yan, expert nga ko diyan eh!" pinakita niya sa'kin yung papel niya. Nung nakita ko na wala naman siyang sagot maski isa, siniko ko siya. "expert pala ah!" tumawa naman siya. "bro! help us here naman!" Buong maghapon na yun, walang nangulit sa'kin. Walang nang-aasar. Pakiramdam ko nga kahit maliit na bagay lang, hinahanap-hanap ko si Mike. Hey wait! Did I just say that?! Hindi ko in-expect. Ganun pa man, alam kong yun ang nararamdaman ko sa ngayon.. I miss Mike.. Binigyan kami ng seatwork sa Math at ang masama pa niyan, hindi naman ako masyadong nakinig kaya hindi ko alam kung pa'no yun sasagutan!

"maaga din naman akong pumapasok minsan ah!" "yun nga eh, minsan lang!" "ikaw, kakabalik ko lang nang-aaway ka na ah.." "hindi kita inaaway noh!" "eh ano pala ang tawag sa ginagawa mo ngayon?" "tama na nga yan. totoo naman yung sinasabi ni Hilary eh.." Tumawa si Pao kaya natawa din ako. "pinagkaka-isahan niyo ba ako o ano?" tinuro niya kaming dalawa pero hindi naman siya mukhang naaasar, nakangiti nga siya eh. "halika na nga lang, magsign-up na tayo Mike.." "sa'n ba?" Habang nag-uusap sila, sinilip ko mula sa corridor yung garden. Nakita ko si Giselle na naka-upo do'n kaya naisipan ko na puntahan siya. "sa..--- ...Hilary?" Tiningnan ko sila. "huh? ano yun?" "eto oh, kumopya ka nalang Hilary.." "magpapalista na kami, sama ka?" Binigay niya sa'kin yung papel niya. Kami ni Drew wala pang sagot samantalang siya halos matatapos na. "teka, eh ba't si Hilary lang? pa'no naman ako?" "ahh.. hindi na, may pupuntahan ako sa garden eh. mauna na pala 'ko.." "oh sige.." Sinimulan ko nang maglakad. "Hilary!" huminto ako at nilingon ko siya. "a-ano..hindi, wala pala." Tinawag-tawag pa 'ko wala naman palang sasabihin. Tinuloy ko na yung paglalakad ko kaso si Pao naman yung tumawag sa'kin kaya lumingon ulit ako. "bakit ba?" Tinapik ni Paolo si Mike sa balikat tapos umalis siya. Nilapitan naman ako ni Mike. "mahirap din palang um-absent noh?.." Humarap ako sa kanya. "siyempre, maghahabol ka ng lesson na namiss mo eh. may quiz pa naman tayo mamaya sa Physics.." "actually, that's just part of the reason. another is.." tumalikod siya para sumunod na kay Paolo. "..I was not able to see you for three days and that made me miss you so badly." Hindi lang pala ako ang naka-miss sa kanya. Na-miss din niya 'ko! That made me smile. Naglakad na siya palayo kaya pinuntahan ko na din si Giselle sa garden. Umupo ako sa tabi niya. Ikinuwento ko sa kanya yung mga nangyari lately. Isa na dun yung tungkol sa panliligaw ni Jake. "Dati ka pa pala nililigawan pero hindi mo pa malalaman kung hindi pa niya sinabi sa'yo.. at least now you already know. I told you so before, trip ka nga niya. so how's Jake?" "mabait naman siya.." "hinahatid ka ba?" "madalas..kapag wala siyang training sa basketball." "nilalagnat din pala si Mike? akala ko ba headache lang?" "magkasama ba kayo palagi?" "nung isang araw headache lang pero kahapon nilagnat na din daw siya eh.." sabi ni Jake. "hindi naman palagi.." natawa ako sa kanya. "grabe ka, interview ba 'to?" "sort of.." ngumiti siya. "may gusto pa 'kong itanong sa'yo.." "then what is it?" I leaned closer to her. "whenever he's around you, anong nararam--" biglang tumunog yung bell kaya tumayo siya. "oh time na pala!" tumingin siya sa'kin. "next time nalang ulit natin pag-usapan.. alright?" "sure!" tumayo na din ako para pumunta sa line formation. Maya-maya, umakyat na kami sa kanya-kanya naming classroom. Last subject ang Physics kaya nagreview ulit ako habang hinihintay namin yung next teacher. Halos lahat nga nagre-review eh. Iba talaga ang dating kapag Physics na ang pinag-uusapan! After ng Filipino class, Physics time na namin ang sumunod at siyempre, nag-long quiz kami. Nawindang ako sa sobrang dami ng problems na nakita ko! 20 items! Ilang formulas naman kaya ang magagamit para do'n?! Maslalo akong na-tense nung sabihin ng teacher na 5 points each daw yun. What is the acceleration--? Nilingon siya nung mga estudyante tapos tumabi sila. Nakadaan din kami. May narinig pa nga akong mga babaeng bumulong ng: "yung crush ko!" Binasa ko naman yung announcement. "As an annual project of the Student Government, we want to inform you that the "battle of the bands" will be held next month. In line with this, those who are interested to join should proceed to the SG office starting today for the signing up..--" "nabasa mo na?" tumango ako. "sasali ulit kayo diba?" "oo, sasali kami. halika na." hinila naman niya 'ko. "excuse po ulit, padaan." Nung nakadaan na kami, nakita ko si Mike na nakatayo dun sa corridor sa tapat. "hi Hilary!" Ba't nandito na siya? tiningnan niya si Pao matapos niya kong batiin. "nakita mo na ba? anong sabi?" "next month na daw yung battle kaya pwede nang magsign-up.." Nilapitan ko si Mike. "nagkasakit ka daw ah, okay ka na? akala ko hindi ka pa rin papasok hanggang ngayon eh.." "okay na, magaling na 'ko. tinamad lang akong gumising ng maaga kanina kaya late lang ako.." "lagi naman eh!" "class, as I can see, pasado naman yung iba pero karamihan pa rin sa inyo ang nahihirapan. Better study well. Okay, dismissed." Nagsitayuan naman kami. "goodbye and thank you sir!" Aalis na sana siya pero huminto siya. "By the way, I want to commend Mr. Guerrera and Mr. Salvatierra for gaining a perfect score. Keep it up." lumabas na siya ng room. Perfect si Mike and Jake?! Ang galing naman nila! Tumayo si Drew para ayusin yung mga gamit niya at narinig ko na may binulong siya. "it's a close fight between them. Mapa-grade man o mapa--... " binuksan niya Kinolekta naman ng teacher namin yung mga papel namin para ma-irecord niya. Tiningnan niya yung mga scores namin. Napakunut-noo pa nga siya nung nakita niya yung results ng iba. Matapos sagutan ang pamatay na long quiz, chi-neckan na namin. Tuwang-tuwa naman ako dahil nakapasa ako. I got 80 over 100. Apat ang mistakes ko. Not bad. Find the coefficient of static friction given that--?! Calculate for the potential energy of--?? What is the value of the kinetic energy if the--? Oh my! Formulas-formulas! We need you! Good luck sa'min.

yung bag niya at ipinasok yung notebook. I didn't hear the last bit.

nagawa kagabi. Kailangan daw magdrawing ng kahit anong art kaya kinuha ko yung sketchpad and pencil sa bag at nagsimula na 'ko. "anong ginagawa mo?" dumating sa side ko si Mike.

"sorry, hindi ko alam na ikaw eh.." "okay ka lang ba?" "ako? oo naman! bakit?"

"mapa-grade man o ano Drew?" tumingala ako sa kanya. "art homework. ba't nasa'n na yung kasama mo?" tumingin siya sa'kin. "actually," ngumiti siya. "it's just nothing. nevermind Hilary." sinara na niya yung bag niya. "'tol!" narinig ko yung boses ni Paolo. Nakasilip pala siya sa may bintana. Lumapit siya kay Jake tapos hinila niya sa may labas ng pinto at do'n sila nag-usap. Si Drew naman bigla nalang niyang binagsak yung bag niya sa sahig pagkatapos niyang isara. Tumakbo siya papunta kay Mike tapos lumabas din sila kung nasa'n sina Paolo and Jake. Inayos ko yung gamit ko para mailagay ko na sa locker yung hindi ko naman iuuwing mga libro and notebook. Tinawag ko si Carla at Joyce para sumabay na sila sa'kin papuntang locker dahil mukhang may ilalagay din naman sila do'n. Palabas na kami sa pinto nung paatras si Drew sa'min kaya muntik na niya akong maapakan. "oh sorry.." nag-give way siya para makadaan kami tapos pumasok na siya sa loob ng room. Pagkalabas namin, nakita ko naman sina Mike, Jake, at Paolo na tumatakbo paalis. huminto sandali si Carla. "anong meron? sa'n sila pupunta?" "no, actually, lagyan mo lang ng color ayos na yan." "they'll just have a talk." dala na ni Drew yung bag niya. "sino? silang tatlo?" tanong ni Joyce. "hindi, si Mike at Jake lang." inayos ko yung pagkakahawak ko sa mga gamit na dala ko. "eh bakit kasama nila si Paolo?" "sinamahan lang niya silang dalawa para maging maayos ang lahat. sige girls, mauna na 'ko.." naglakad na siya paalis. "ano daw?" Carla was wondering but I was just able to return a shrug. "Drew! ingat ka pauwi!" sabi ni Joyce. nag-wave naman si Drew. nung nakalayo na si Drew, bumulong si Joyce. "crush kita!" "eh kung sinabi mo nalang kaya yan sa harap niya kanina! pabulong-bulong ka pa diyan!" "ayoko nga, tara na sa locker.." nakangiti lang si Joyce tapos hinila na niya ko at sumunod din naman si Carla. Pagkagaling namin sa locker, nakasalubong namin si Teacher Nikki. Imbis na makauwi na kami, inutusan pa niya kami na kunin daw yung mga notebooks sa room niya at dalhin daw namin sa library dahil do'n daw niya che-chekan. Nasa dulo malapit sa entrance ng garden yung classroom niya kaya ang layo pa ng nilakad namin. Kinuha na namin yung notebooks pero nalaglag ko yung tatlo nung isasara ko na yung pinto kaya pinulot ko pa. Pagtayo ko, nakita ko na nasa garden pala sina Paolo, do'n sila nag-usap. At kahit hindi ko talaga sadyain na makarinig, narinig ko yung boses ni Jake. "WHAT?! kailan pa?" Dahil medyo nauuna na sa'kin maglakad sina Joyce at Carla, hinabol ko nalang sila. "..I never saw it coming, I just felt it." Binilisan ko na yung lakad ko at baka makita nila ko at isipin nila na nakikinig ako. Kung tutuusin, may narinig naman talaga ako pero ang pinagkaiba lang, hindi ako nakikinig! Narinig ko lang! Pangatlong beses na yun ah! Una, nung naiwan ko yung Physics notebook ko dati sa room, binalikan ko pa at naabutan ko sina Mike at Pao na may pinag-uusapan. Pangalawa naman nung nag-uusap sila sa room nina Pao at narinig ko pang sinuntok yung pinto. At ngayon, eto naman. ano ba yung sinabi ni Mike? He just felt what? I guess he was pertaining to.. love, right? Nahabol ko din sina Carla at pinagitnaan ko silang dalawa. "oh! ba't nahuli ka?" "pinulot ko pa kasi yung nahulog ko." Tiningnan ko siya. "at bakit naman?" Sinabayan ko na sila sa paglalakad paakyat sa library. Pagdating namin do'n, nilapag na namin lahat ng notebooks at umalis pagkatapos. Naalala ko yung kinuwento sa'kin ni Mike sa park. He already found someone new, he said. Malamang yung babaeng yun ang pinag-uusapan nila. Sino kaya siya? Hindi naman kasi niya sinabi sa'kin kung sino. That made me feel a tinge of uneasiness. It hit me right here. "wait!" hinawakan ako ni Joyce sa braso kaya huminto ako. "okay ka lang?" Tumayo ako. "sa'n ka pupunta? Nilingon ko siya. "yeah, why?" "sa washroom lang.." "why? alam mo ba na isang tapak mo nalang at hagdan na yan pero para kang wala sa sarili mo?!" Carla said. Tiningnan ko naman yung tatapakan ko. Nasa hagdan na pala 'ko! "baka mahulog ka kung hindi ka titingin sa dinadaanan mo. kumapit ka na nga lang sa hawakan sa gilid!" "I am okay!" I continued walking down the stairs and whispered to myself. "I will be." Chapter 19 Is She? Umagang-umaga, nakabungad na sa hallway si Mike. Maagang pumasok ang mokong ah pero hindi siya mag-isa, may kasama siyang.. junior girl? Papunta sila sa direksyon ko at mukhang magkakasalubong kami. "Hilary!" Sabi ko nga eh, tatawagin niya 'ko. Tiningnan ko sila at nagwave siya. "hi!" Huminto silang dalawa sa harapan ko. Inakbayan pa ni Mike yung babae. "si Diane nga pala 'to." "hello Hilary!" ngumiti siya. "sorry." hindi ko na tiningnan kung sino at dire-diretso parin ako. "hello din.. sige, pasok na 'ko sa room." "AYOS LANG. SORRY DIN!" sumigaw yung nabangga ko. "okay. see you later!" Mike said. They walked past me after. Sino naman yung Diane na yun? Pagpasok ko sa room, umupo ako sa may bandang likuran ng classroom. Wala pa yung iba. Naalala ko naman na may homework pala sa art class na hindi ko Huminto ako para lingunin kung sino yun. Si Jake pala. Humarap naman ako sa kanya samantalang siya, naglakad papalapit sa'kin. "grabe ka, nilagpasan mo lang ako kanina ah!" pabiro niyang sinabi. Paglabas ko sa pinto, nakita kong paparating si Diane. Mukhang papunta siya sa room namin. Nagngitian lang kami at tinuloy ko lang yung lakad ko. Bago ako lumiko, I looked back. Siyempre, nagkita nanaman sila ni Mike. Could it be her? Hindi kaya ngayon ko lang sila nakitang magkasama dahil ngayon lang naman sisimulan ni Mike yung panliligaw? Is Diane the lucky girl? "remember sa park, I told you that I found someone new diba? After all the complications na mukhang okay naman na sa ngayon, I've decided to start courting her.." He is going to court her. Hindi ko alam kung bakit, but upon knowing the fact that he's in love with somebody, I'm quite sure.. Matatapos na 'ko nung humarap ulit sa'kin si Mike. "nabasa ko na.. ako na maglalagay nito sa bag mo.." Binigay ko sa kanya yung bag ko kaya pinasok na niya do'n yung Life Guide. "ano? tapos mo na ba yan? patingin nga.." "ayan oh.." pinakita ko sa kanya. "konti nalang tapos na." "edi ayos. sabi sa'yo gaganda yan pag nilagyan ng color kahit na simple lang eh.." "oo nga, thanks for the suggestion." Nag-lean forward siya sa'kin. "oo nga pala, alam mo bang masaya ako ngayon?" nakangiti siya habang nakatingin sa'kin. Yumuko naman siya at parang may pinulot sa sahig. Hininto ko muna ang pagcolor. Pagtingin ko sa kanya, hawak niya yung Life Guide ko. "ba't na sa'yo yan?" "sa'yo ba 'to? nahulog diyan sa sahig eh." Sinunod ko naman siya at kinuha ko yung colored pencils. "ano yung parang ako?" kumuha ako ng color red at kinoloran ko. "hindi ka kasi nag-da-diet like other girls I know. Karamihan din ng mga tao masgustong magparty pero ikaw maspipiliin mo pa na tumingala sa stars sa damuhan, you easily appreciate the beauty of a flower, of the stars, nature.. your just being yourself, you act so natural. In short, masyado kang simple." kumuha naman ako ng ibang color. "ano yan? insult or compliment?" "ano ka ba? you're simple in a good way!" "si Diane? may kinuha siya sa room nila eh.." umupo siya sa tabi ko at hinila niya yung pad. Pinagtawanan ba naman. inagaw ko sa kanya. "ano ka ba?! art kaya yan! di pa naman kasi tapos!" "is that what you call art? something like abstract?" natatawa pa rin siya. "ewan! baka abstract nga!" tiningnan ko yung gawa ko. "uulitin ko na nga lang!" pupunitin ko na sana pero inagaw niya ulit. "wag mo ng ulitin!" "pinagtatawanan mo eh!" "niloloko lang kita.." tinitigan niya yung gawa 'ko. "ang simple ng gawa mo." nilapag na niya sa desk ko at sumandal siya sa upuan niya. "parang ikaw." "is it bad?"

"para ka kasing iba ngayon and--" hindi niya natuloy yung sasabihin niya at seryoso siyang tumingin sa'kin. "i mean.. wala lang." ngumiti ako ng konti. "sige pala, punta lang ako sa washroom." umalis na ako para pumunta nga doon. Tiningnan ko yung sarili ko sa salamin habang naghuhugas ng kamay. okay nga lang ba ako? Pagdating ng breaktime, hindi na 'ko kumain dahil may dinaanan pa 'ko sa library. Hindi din naman ako gutom kaya sa garden ko nalang binalak magpunta. Habang nasa corridor palang ako, may tumakbong batang babae papunta sa'kin. Elementary student siya sa school namin. "ate, pwedeng magtanong?" "may hinahanap ka ba dito sa high school building?" tumango siya. "kapatid mo ba? anong section?" "hindi ko kapatid, hindi ko din alam yung section niya.." "huh? eh sino bang hinahanap mo?" "itatanong ko lang ate kung ikaw ba si Hi-hilary ba yun? ikaw ba siya?" "ako nga, bakit?" Ngumiti yung bata. "may nagpapabigay lang po nito ate.." nilabas niya yung kamay niya na nakatago sa likuran at may inabot na red rose. kinuha ko yung hawak niya. May card na nakatali sa rose. Binuksan ko para tingnan kung sinong nagbigay pero ang nakita ko lang na nakasulat eh letter "I". "sinong nagpapabigay?" "hindi ko alam yung pangalan ni kuya eh..basta pinabigay lang niya sa'kin. sige ate, alis na 'ko.." nagsimula na siyang tumakbo. "teka lang!" huminto siya saglit. "anong itsura niya?"

Baka nahulog galing sa loob ng bag ko nung kinuha ko yung colored pencils. Binasa niya yung cover. "Life Guide." binuklat naman niya pagkatapos. "Philosophy number 1, 2, 3.. para sa'n ba 'to?" "wala lang.. mga self-made proverbs, parang little nuggets of advice or rules to live by na nakuha ko from my past experiences.." "sounds interesting.." "hi Hilary.." sabi ni Mike nang nasa tapat na nila 'ko. "akin na nga yan.." "hi.." sinulyapan ko si Ray. "hi din Ray.." iniwas niya sa'kin yun. "pabasa nalang muna, mag-color ka lang diyan." tumalikod siya at do'n siya humarap sa pinto. Pinabasa ko naman sa kanya at pinagpatuloy ko nalang ang paglalagay ng color sa di-nrowing 'ko. Kinarir ko nga yung pagkolor eh, inayos ko talaga. "hello..may rose ka ah.." "ahh.. oo nga." ngumti nalang ako. Dadaanan ko na sana sila pero tumayo naman si Mike para harangin ako at tinuro niya yung hawak ko. "ano yan?" Tiningnan ko muna yung kamay ko tapos tumingin ulit ako sa kanya. "ano ba 'to sa tingin mo? tingin ko kasi dito eh flower. kung hindi mo nalalaman, rose siya na color red!" "grabe naman yung description mo!" "eh ba't mo pa kasi tinatanong? kasasabi na nga lang ni Ray eh kung ano 'to at obvious naman na rose tapos itatanong mo pa kung ano!" Natawa si Ray. "ang tingin ko kasi diyan eh maganda.." "actually, maganda nga. favorite ko yung red rose, he picked it right." "alam mo na ba kung kanino yan galing?" "siyempre!" "talaga?" ngumiti siya. "pinabigay ni Jake sa bata kanina.." mukha siyang nagtaka. "pa'no mo naman nasabing si Jake nga ang nagpabigay niyan? nakasulat sa card?" "walang nakasulat kung kanino galing pero sabi nung bata matangkad daw yung nagpapabigay eh.." "ganun lang yun? bakit, siya lang ba ang matangkad dito sa school?!" "hindi, eh pero sino pa nga bang magbibigay? siya ang nanliligaw eh." Nag-shrug siya. "malay mo iba." *** Bakit ba 'ko naapektuhan? What's wrong with me?! Perhaps I already know the reason why, ayaw ko lang aminin sa sarili ko. I realized that Mike has become something. He is really something. I must admit.. I had taken the fall. Binalik ko na sa dinadaanan ko yung tingin ko. Tama ba ang iniisip ko? I've fallen in love with Mike? Pero bakit ko hahayaang magkaro'n ako ng pagtingin sa kanya kung may nililigawan na siya ngayon? Hindi kaya.. masaktan lang ako? Konti palang ang nalalakad ko nang may nabangga na pala ako. "tinanong ka niya kung kilala mo daw ba? alam na ba niya?.. buti naman at hindi mo sinabi na--" narinig kong sinasabi niya yun sa kausap niya. Sino kayang kausap nito? kilala ang sino? alam na ba ang ano? Anyway, hindi ko naman kailangang malaman yun. It's none of my business. Kailangan ko lang talaga yung phone para masagutan ko na yung homework. "Jelaine, bilisan mo diyan, gagamit ako." "Hilary?!" parang nagulat siya nang makita niya 'ko. "ako nga, bakit? nagulat ka yata! bilisan mo na diyan." "sandali lang.." kinausap niya ulit yung nasa phone. "sige na, may gagamit ng phone, bye." binaba niya ka'gad yung telepono. "pwede mo ng gamitin." "thanks." Kahit sabado ngayon, maaga akong gumising dahil marami akong gagawin. Tinadtad kasi kami ng mga homework. Sinagutan ko na muna yung iba pero meron akong hindi maintindihan. Gagamitin ko sana yung phone para tawagan si Erlyn tungkol sa homework pero naabutan ko si Jelaine sa phone stand. "hmm.." tumingin siya sa kisame habang nag-isip. "matangkad!" pagkatapos niyang sabihin yun, nag-wave siya at tumakbo na ulit. Pakulo siguro 'to ni Jake. Tinuloy ko na ang paglalakad hanggang sa lumiko ako. Nakita ko si Mike pati si Ray na kabanda niya na naka-upo sa bench.

kinuha ko yung phone para makatawag na kay Erlyn. Nang makausap ko na siya at naipaliwanag naman niya sa'kin yung isang item na hindi ko maintindihan, tinuloy ko na yung paggawa ng homework ko. Nung Linggo wala namang nangyari masyado. Pagkatapos magsimba, normal lang naman ang takbo ng lahat. May pasok na nung sumunod na araw kaya maaga akong bumangon para pumasok. Nagklase lang kami buong magdamag at chinekan din yung mga homeworks. Buti nalang natanong ko kay Erlyn yung hindi ko naintindihan kung hindi baka nagkamali ako. Gano'n din ang nangyari sa ibang subjects hanggang sa nag-breaktime na din. Kakain na dapat kami ni Jake pero nilapitan ako ni Mike. "sumama ka sa'kin..may pupuntahan tayo." "saan?" "sa kapatid mo." "bakit naman?" tumingin siya sa'kin habang nakangiti. "kilala ko na. alam ko na kung sino siya.." "sino? teka, ano bang pinagsasasabi mo?" "puntahan na muna natin siya.." "Mike, pupunta kaming cafeteria eh.." sumabat si Jake. "'tol, kailangan niya munang sumama sa'kin, ayos lang?" tumingin muna sa'kin si Jake tapos kay Mike. "uhh..sige." Hinila na ako ni Mike palabas ng classroom. Dahal hila-hila na niya 'ko, sumunod nalang ako. "sa'n pumupunta si Jelaine pag ganitong oras?" "ewan ko. bakit ba kasi natin siya pupuntahan?" huminto siya bigla. Kinuha niya yung cellphone niya at nagpipindot. Akala ko naman may itetext lang yun pala may tinawagan na siya dahil tinapat na niya sa tenga niya. "Khyle! kasama mo ba si Jelaine?.. nasa'n kayo?..okay." binulsa niya ka'gad yung phone niya. "Hilary, sa poolside tayo." Ano bang meron? Pumunta naman kami sa poolside na hindi ko naman alam kung bakit. Nagtataka na talaga 'ko. Pagdating namin do'n, lumingon-lingon si Mike sa paligid. I went in front of him. "Mike, ano bang nanyayari?" Hindi naman niya ko sinagot. Nilagpasan lang niya 'ko at nakita ko nalang na papalapit siya kung sa'n naka-upo si Khyle at Jelaine. "ba't mo kami hinahanap?" Khyle asked him as he walked towards them. Pinuntahan ko na din kung nasa'n sila. Napatingin sa'kin yung dalawa. "kasama ka din pala Hilary?" mukha na ding nagtaka si Jelaine. "sinama ako ni Mike eh." hinila ko naman yung manggas ni Mike. "ano ba kasi 'to?" "Hilary, gusto mong malaman kung sino yung angel mo diba?" tiningnan ako ni Mike sabay turo. "ayan na siya.." Tiningnan ko kung sino yung tinuro niya. "ikaw?!" Jelaine abruptly stood up. "pa'nong--" then she turned to Khyle. "sinabi mo ba?" Khyle shook his head vehemently. "wala akong sinabi sa kanya. Nung tinanong nga niya ko kung kilala ko ba, sinabi kong hindi diba? pero.. pa'no nga?" Nagkatinginan silang tatlo. "walang sinabi sa'kin si Khyle. narinig ko lang yung pag-uusap niyo sa phone nung sabado." "narinig mo?" Khyle also stood up from his seat. "i overheard." "kayo yung magka-usap sa telepono?" I looked at Jelaine. "may narining din akong few lines from you Jelaine but I don't get it! Can someone explain to me what's going on?" "Hilary, your so called angel and Jelaine are just one." Mike spoke. "pero pa'nong siya?" I gave Mike a puzzled look. may kinuhang papel si Mike sa bulsa niya. "eto yung copy ko ng mga messages galing sa phone mo and sa phone ko na sinend ng angel na sinasabi mo. try to analyze every situation, and think of any possibilities. At the end you'll know, it is really her." kinuha ko kay Mike yung papel. "Jelaine, totoo ba?" She stared at me for a while. "sasabihin ko na yung totoo.." she sighed. "ako nga." Huh?! But for what I know, the angel is a guy! How could he be Jelaine? "kailangan niyong mag-usap.." nginitian kami ni Mike. "maiwan na muna namin kayo." nagsimula siyang maglakad paalis. "Khyle, tara.." "okay.." sumunod na siya kay Mike. Umu-po naman ako sa bench at tinitigan ko si Jelaine. "pa'nong naging ikaw? the angel said he's a guy." "don't you get it? iniba ko lang yung gender na sinabi ko sa kung ano yung totoo.." um-upo din siya sa tabi ko. "nung retreat niyo, habang nasa Antipolo ka pa, binilhan na ako ng cellphone nina mama. Hindi ko pa nga agad napakita sa'yo diba? Pupuntahan sana kita sa kwarto mo para ipakita na sa'yo kaso narinig kitang umiiyak. naisip ko tuloy na wag na munang ipaalam sayo na may cellphone na 'ko kasi may binalak ako. yung angel thingy." Nung gabing umiiyak ako sa kwarto ko, that was the exact moment when that angel began texting me. "pero may binigay si mama sa'kin na number mo nung araw na sinundo ka ni Khyle dahil gagawa kayo ng project. Ti-next pa nga kita do'n na umuwi ka na ka'gad dahil gabi na pero wala ka pa rin nun. Kung ikaw yung angel, bakit magkaiba ang number niyo?" "yung number na binigay sa'yo ni mama, number ko talaga yun kasi yun yung binili nilang simcard kasabay ng cellphone pero may binili na din akong simcard

dati bago pa ko magkacellphone. since naging doble na yung sim ko, ginamit ko nalang yung isa para sa angel effect. Nagpapalit-palit lang ako ng simcard pero hindi ko pinapakita sa'yo tuwing ginagamit ko yung phone para hindi ka maghinala agad.." Tiningnan ko yung papel. Nakasulat do'n yung message na sinend kay Mike nung gabing harangin ako ng mga lasing. >follow her sa Greensville subdivision! gabi na eh. Inagaw naman sa'kin ni Jelaine yung papel. "akin na, i-e-explain ko lahat sa'yo.." binasa niya yung papel tapos tiningnan niya 'ko. "tungkol naman dito sa pag-text ko kay kuya Mike, kinuwento mo nga kasi sa angel mo through text na pinapakanta ka ni Mike for the English group work diba? alam kong kayo yung magkasamang magpapractice. Gabi na nun pero wala ka pa kaya hiningi ko kay Khyle yung number ni kuya mike para may maghahatid sayo kasi nag-aalala lang ako for you.." "kaya pala ti-next mo sa kanya yung subdivision natin.." "that's it!" Nalala ko naman yung letter na nakuha ko sa locker. "at kaya pala alam nung angel na yun na sa'kin yung locker na pinaghulugan niya ng letter is because ikaw pala siya.." "exactly..siyempre alam ko naman kung sa'n banda yung locker mo kaya nailagay ko yung letter.. Nung araw naman na pumunta sa school yung alumni, nakita kita na nakatingin sa lalaking yun nu ng nasa first floor ka kaya tinext nanaman kita as the angel.." Oo nga, naalala ko pa na nakita ko nga silang dalawa ni Khyle na magkasama sa garden nung araw na dumating si Anthony. Kaya pala alam nung angel na nakatingin ako kay Anthony eh dahil si Jelaine pala yun. "next circumstance na tayo.." tinuro niya yung nasa papel. "sinabi mo sa'kin pati na rin sa parents natin na pupunta ka sa party ni Jake. Dahil nga iisa lang kami, natural lang na malaman din ng angel mo ang tungkol do'n kaya nga tinext ka niya ng: 'enjoy and take care of yourself.' at hindi din totoong kilala ko si mike dahil naririnig ko lang yung tungkol sa banda niya, matagal na siyang kinukwento sakin ni Khyle. Nung ipinakilala mo si Mike pagkagaling niyo sa party ni Jake, umarte lang ako na nagulat ako na kasama mo sila. Pero ang totoo, alam ko naman talaga na darating sila kasi tinext na ako ni Khyle na gusto pala akong makilala ni kuya Mike kaya ang sabi ko, ihatid ka nila para magkakilala kami." "kaya pala nagtetext si Khyle pagbaba namin ng jeep nung gabing yun eh. ikaw pala yung katext niya!" Tumawa si Jelaine. "ngayon naniniwala ka na? ako talaga yung angel mo." "okay, naniniwala na ako na ikaw nga siya. But Jelaine, what's the point of everything? Bakit mo ginawa yun?" "kasi.." dumiretso siya ng tingin. "i just wanted to know you better.." "what are you talking about?" "hindi kasi tayo close! I don't know many things about you kasi hindi ka nagoopen-up sa'kin kasi alam kong hindi mo ko pinagkakatiwalaan." tumayo siya at naglakad ng konti palayo sa'kin. "Naisip ko lang na kapag nagpanggap ako na iba, baka sakaling malaman ko yung mga bagay na hindi ko alam tungkol sa'yo..katulad nalang nung tungkol kay Anthony. Kung hindi pa ako nagtext as your angel, hindi ko malalaman na you've gone through being hurt before. Ni hindi ko nga alam na nililigawan ka na pala Jake. Kay Khyle ko pa yun nalaman imbis na sa'yo." humarap siya sa'kin. "Hilary, mali yung tingin mo sa'kin! kapatid mo 'ko, pwede mo naman akong pagkatiwalaan pero hindi mo ginagawa.. I just felt na may kulang. hindi kita gano'n kakilala kahit na magkapatid tayo kaya ginawa ko yun. I just wanted to know you more and that's the only way I thought.." Noon kasi, ayokong sinasabi ko sa kanya ang kahit ano tungkol sa'kin dahil iniisip ko na mag-iinterfere lang siya sa private life ko. I realized that I was all wrong about her. It turns out na hindi niya intensiyon na mag-interfere sa buhay ko but instead, she's just being concerned about me. I went near her and gazed at her. "galit ka ba sa ginawa ko?" I held her shoulders. "hindi ako galit.." then hugged her. "Jelaine, I'm sorry.." We broke free from the embrace and I saw her smile. "things will be different now, right?" tumango ako. "it will sure be. alam ko na ngayon na mali yung tingin ko sa'yo before. I'm so sorry.." "it's okay.." I smiled back. "pero gusto ko lang malaman, ba't mo kami sinet-up ni Mike dati?" "yun ba?" natawa siya. "yun kasi yung pinaplano namin na ayaw naming sabihin sa inyo dati." "talaga? pero para sa'n?" "since nalaman ko yung tungkol sa first love mo, naisip namin yung planong yun para makalimutan mo na yung Anthony na yun. pero nasa sa'yo pa rin naman yun, i just tried to do something.. hindi ko naman makokontrol yung feelings mo.." "gano'n pala yun..ang kulit niyo namang dalawa ni Khyle, kung anu-ano ang naiisip niyo." natawa ako ng mahina. "anyway, thanks for your concern, sis." Sabay na kaming umakyat ni Jelaine pagkatapos namin mag-usap. Habang naglalakad kaming dalawa sa corridor, nakatanggap ulit ako ng rose. Janitor namin yung nag-abot pero hindi daw niya kilala kung sino yung nagpabigay. Binuksan ko yung card. May letter "L" na nakasulat. "kanino kaya galing yan?" "eto? kay Jake.." "oo nga pala, nanliligaw kasi siya sa'yo.." Naghiwalay na din kami ni Jelaine dahil bumalik muna ako sa room. Yung ibang classmates ko nga na nando'n, nang-asar pa dahil nakita nila yung rose. "sagutin mo na kasi!" "ang sweet naman ni Jake.." Hindi ko na sila pinansin at nilagay ko nalang sa loob ng bag ko yung bigay ni Jake. Paglabas ko sa pinto, nakasalubong ko si Jake at niyaya na niya ulit akong kumain sa cafeteria dahil nga hindi pa ko nakakain kasi isinama ako ni Mike sa poolside kanina. Nando'n na din naman sina Carla kaya naki-join kami. Bumili na ko ng kakainin ko pero nung iaabot ko na yung bayad ko, inunahan nanaman ako ni Jake. Treat na daw niya. Araw-araw na nga lang yata ganun ang ginagawa niya. Pagbalik namin sa table nina Carla, kumain na ko at

nakipagkwentuhan ako sa kanila. Hinatid naman ako ni Jake pagdating ng uwian. Naging mas-okay na ang relasyon namin ni Jelaine sa mga sumunod na araw. Sa tingin ko, nakatulong din naman yung angel thing na binuild-up niya. At least now, we're starting to become more intimate. Tama lang yun, we're sisters, we should be. And I'm happy about it. Nung sumunod na araw, Hindi um-attend ng klase si Mike. Pinatawag kasi sa intercom kina-umagahan lahat ng banda na kasama sa battle of the bands na pumunta sa music room. May orientation yata sila at pinagpraktis na din. Pagdating naman ng dismissal, hindi ako mahahatid ni Jake pauwi dahil may training pa siya sa basketball. Ako naman eh maglilinis pa ng classroom kaya pina-una ko na ding umuwi sina Carla. Nagwalis-walis ako at nag-ayos ayos naman yung iba kong mga kasama. Mabilis din naman kaming natapos kaya umuwi na 'ko. Sa kasamaang palad, habang nakasakay ako sa jeep, bigla nalang umulan. Wala pa naman akong dalang payong. Pagbaba ko ng jeep, medyo tumila na yung ulan kaya itinakbo ko nalang. Paggising ko kinabukasan, pakiramdam ko ang lamig kaya pinatay ko kaga'd yung electric fan sa kwarto. Naligo na 'ko at nagbihis. Pati sa pagligo ko, gininaw ako pero hindi ko na pinansin at pumasok na ako sa school. Nagka-usap kami ni Mike nung dumating siya sa classroom pero saglit lang dahil pumunta na ulit siya sa music room para sa band practice nila. Sa first subject naman namin, sinubukan kong makinig sa mga pinagsasasabi ng teacher pero hindi ko maintindihan. Pakiramdam ko nung umagang yun, nanghihina ako at parang ang bigat ng katawan ko. "Hilary? Hilary!" hinawakan ako ni Jake sa balikat tapos bumulong. "Hilary, tinatawag ka.." tumingin ako sa kanya. "huh?" "tumayo ka na.." bulong naman ni Drew. tumayo nalang ako kahit hindi ko naman talaga alam yung nangyayari. "what do you think? is the statement true?" nakatingin sa'kin yung teacher namin. "ma'am, I don't--" "it's false..false yung sagot." binulungan nanaman ako ni Jake. "uhmm..I mean, it's false." "your correct, you may sit down." "thanks ma'am." umupo na ako. "thanks din Jake." "ayos ka lang ba?" tinanong agad ako ni Jake pagka-upo ko. Hindi ako sumagot pero tumango lang ako. "ba't parang hindi?" hinawakan niya ko sa noo. "My God Hilary, ang init mo!" "may sakit si Hilary?" tumingin sa'kin si Drew. "oo, mainit siya eh." sabi niya kay Drew tapos tiningnan niya ko. "sasamahan na kita sa clinic!" "hindi na, kaya ko pang mag-stay dito.." Nagtaas ng kamay si Jake pero pinigilan ko. "Jake, wag na.." "Hilary, inaapoy ka ng lagnat!" nagtaas ulit siya ng kamay pero hindi ko na siya napigilan dahil nanghihina na din ako. "ma'am, sasamahan ko lang si Hilary sa clinic." "bakit? anong problema kay Hilary?" tinanong siya ng teacher namin. "she's sick.." "sige Jake, go with her.." "halika na." tumayo na si Jake. Hinawakan niya ko para maalalayan niya ko sa pagtayo. "hindi na tayo dapat pumunta sa clinic, kaya ko naman tiisin eh. dito nalang tayo." "hindi ka din makakaconcentrate kung masama ang pakiramdam mo. magpahinga ka nalang do'n." Panay lang ang pilit ko sa kanya na wag na kaming pumunta sa clinic pero ayaw niya. Dinala niya parin ako doon. Pagdating namin, pinahiga ako ng nurse sa kama. Nakita kong naka-upo lang si Jake habang kinukuhanan ako ng temperature ng nurse. "39.5 ang taas ng lagnat mo.." sabi niya sa'kin tapos si Jake yung kinausap niya. "hijo, iwan mo na muna siya dito. Bumalik ka na sa room niyo, ako ng bahala." "sige Hilary, babalik nalang ako dito mamayang break. magpahinga ka ah?" "okay, thanks." Naiwan na ako kasama yung nurse sa clinic. Pina-inom niya 'ko ng gamot at pinatulog. Sinabihan ko nalang siya na gisingin ako before mag-breaktime para makabalik na ako sa klase. Pagkatapos nun, alam kong nakatulog na ako. Nagising ako nang maramdaman kong may humawak sa noo ko. Pagdilat ko ng mata, nando'n na si Jake. "kamusta na?" "anong oras na?" "12:30 na.." "12:30?!" sinubukan kong bumangon. "sabi ko sa nurse gisingin niya ko before mag-breaktime pero lunch time na ngayon ah!" hinawakan niya ko sa balikat para i-higa ulit. "bumalik ako dito kaninang break, sinabi ko sa nurse na wag ka munang gisingin." "bakit?" "kailangan mo din kasi ng pahinga hija, hindi ka pa magaling.." sabi ng nurse. "pero may klase pa 'ko!" "don't worry, ma-eexcuse ka naman. kukunin ko lang yung gamot mo.." iniwan niya muna kaming dalawa ni Jake. bumangon ulit ako. "Jake, babalik na 'ko sa taas."

"hindi pa pwede, magpahinga ka na muna.. ba't ka ba biglang nagkasakit?" "siguro dahil na-ulanan ako nung pa-uwi na 'ko kahapon.." "hindi ka nagdala ng payong?" "hindi eh.." dumating na yung nurse at dala-dala niya yung gamot at baso ng tubig. "ako nalang po.." kinuha yun ni Jake sa kanya. "oh sige, painumin mo siya niyan..iche-check ko ulit yung temperature niya pagkatapos.." umalis na ulit yung nurse. tumingin sa'kin si Jake. "Hilary, inumin mo na 'to." Kinuha ko yung gamot at ininom ko na. "there! I took it already. Aakyat na 'ko." aalis na 'ko dapat sa kama pero pinigilan niya 'ko. "you have to stay here!" "ayokong mag-stay dito!" "wag ng matigas ang ulo Hilary.. sana pala naibigay ko nalang yung payong ko sa'yo kahapon bago ako nagtraining. nagkasakit ka tuloy.." "it's okay Jake.. basta, aalis na 'ko dito sa clinic." "no, you won't!" pinahiga niya nanaman ako. "Jake! ayoko nga dito eh! masgusto ko--" Hindi ko natapos yung sasabihin ko dahil in-interrupt niya ko.. "Let me just take care of you, will you?!" take care of me? right. parang si Mike lang ah! i could still remember when Mike told me that he will always take care of me. I don't even see the point why Mike assured me before. Ba't nga ba niya kasi sinabi sa'kin yun noon? Siguro dahil close friends na kami at that time? Ang masama nga lang, I don't see him as just a friend right now. How I wish hindi nalang niya sinabi yun. Because at this moment, I was like.. expecting that he's the one right beside me. But who's with me right now? si Jake. Bakit gano'n? Nandiyan naman si Jake. At tungkol sa sagot ko sa tanong ni Mike noon kung type ko ba si Jake, oo yung sagot ko. Si Jake yung tipo ng lalaking magugustuhan ko, actually, ng kahit sinong babae naman. Yun nga lang, hindi ko sinisigurado na sasagutin ko nga siya. He's the type of guy that I would want but I didn't say that I have feelings for him. Magka-iba pa rin ang "tipong lalaki" sa "lalaking mahal" diba? Ngayon alam ko na, na mahal ko nga si Mike pero bakit pa ba 'ko aasa? kahit sabihin ko pang masclose na kami ngayon ni Mike kaysa dati, there came Diane, his new found love after his ex. Ano naman laban ko? Mahal niya si Diane at ako, close friend lang. Bakit ba parang nauulit nanaman yung dati tulad ng nangyari sa first love ko? Minahal ko si Anthony pero may iba siyang mahal. Ngayon ba gano'n din ang mangyayari sa'min ni Mike? Alam ko, napatitig lang ako kay Jake nung mga oras na yun. "Jake, you don't have to, you know that?" bumangon ako ng konti para maka-upo. "bakit ba ganyan ka?" "bakit ganito ako? what do you mean?" "bakit ba sobrang bait mo pa rin sa'kin inspite the fact that nothing's sure between the two of us yet?" "it's my choice to face the risks. I'm trying not to be afraid." diretso siyang nakatingin sa mga mata ko. "nagmamahal lang ako Hilary..yun ang alam ko." ngumiti siya. "nagugutom ka ba? gusto mo dalhan kita dito ng pagkain?" "no need, hindi ako gutom.."

vision of him faded away so I turned my head immediately to look at Jake. "uhmm.." he threw a glance to where Mike walked out then focused his eyes on me again. "no, nothing." he went near me. "i mean, magpahinga ka na, susunduin kita dito mamayang dismissal para maihatid kita.." Pagdating ng uwian, hinatid nga ako ni Jake. Sina mama at papa naman pinagsabihan ako na sa susunod, wag na daw akong magpa-ulan. Si Jelaine eh tinanong din kung okay na daw ba 'ko. Hindi daw niya ko napuntahan sa clinic dahil naging busy sila sa klase nila pero ayos lang naman sa'kin yun. Ayaw sana nina mama na papasukin ako kinabukasan dahil baka mabinat daw ako pero nagpumilit ako at sabi ko, ayos na naman na 'ko. Hindi na din naman nila 'ko napigilan kaya nakarating pa rin ako sa school. Bago pa ko makapasok sa gate, in-abutan ako ng guwardiya ng rose. Kinuha ko nalang at hindi na nagtanong pa. May nakasulat na letter "O" sa card. Pagala-gala lang ako sa school grounds nung umaga at nakita ko naman si Mike sa corridor ng second floor. may kausap pero hindi ko makita, medyo natatakpan kasi ni Mike. Nung malapit na 'kong lumiko, tumingin ulit ako. Napayuko ako kaga'd dahil hindi ko naman nagustuhan ang nakita ko. Hindi ko nga alam kung bakit nasasaktan ako tuwing nakikita kong magkasama sila ni Diane. Wala naman akong karapatan. Maliban sa nakita kong yun, normal lang yung takbo ng araw. Nagkaro'n ng discussions and seatworks. Pagkatapos um-attend sa iilang subjects, umalis din naman ulit si Mike para sa band practice nila. Sa garden ako pumunta nung breaktime. Dala ko pa yung notebook ko dahil may tinatapos akong seatwork na ipapasa mamayang dismissal. "kumain ka na?" may umupo sa tapat ko kaya tiningnan ko naman. "ikaw pala Mike.. tapos na, kanina pa.." "madami na ba kayong ginagawa sa klase?" "seatworks, discussions..mga ganun.." "mukhang busy ka ah.."

"ang galing! tama ka.." he chuckled and stood up. "mauna na muna ko ah?" tumango nalang ako at naglakad na siya paalis. tumingin naman ulit ako sa notebook, isang item nalang pala at matatapos na 'ko. "Hilary!" Akala ko ba nakaalis na yun? inangat ko yung ulo ko para tingnan kung nasa'n si Mike. Medyo malayo na siya pero nakatayo lang. "what?" I shouted back. "on that night," ..be there!" Chapter 20 Follow the Heart Ipinaalam sa'min na magkakaro'n kami ng community service sa Saturday. Hahatiin sa dalawang grupo yung section namin para maglinis ng village na iaassign sa'min. Yung iba nga eh umangal pa. Weekend daw yun kaya dapat wala ng kung ano mang activity pero wala na rin naman silang magagawa kung ayaw nila dahil kailangan yun. Grade kasi namin yun para sa C.A.T. Kung ako lang naman ang tatanungin, masgusto ko na yung community service kaysa sa pagmartsa-martsahiin pa kami noh! Pahirap lang yun eh! Dumating na yung Sabado na yun. Pumunta muna ko sa school dahil doon naman ang meeting place namin at doon palang namin malalaman kung sinu-sino yung magiging magkakagrupo. May pinapirmahan sa'min na papel para sa attendance at pagkatapos nun, pi-nost nila sa bulletin kung sino ang nasa group 1 and 2. Hinanap ko naman yung pangalan ko. Group 1 ako. Hindi ko na masyadong tiningnan kung sino yung mga kasama ko dahil makikita ko din naman mamaya pag naglinis na kami. Lumapit naman sa'kin si Joyce at tuwangtuwa siya. Magkagrupo daw pala kami pati na rin si Erlyn at Kryzl. Malamang sina Carla at Joy, sa kabilang group naman. Sumakay na kami sa service bus namin at um-upo ako sa tabi ng bintana. Katabi ko naman si Joyce. "nakakatamad naman yung gagawin natin!" nakasandal si Joyce na parang gusto na yatang matulog. "hayaan mo na, madali lang naman eh. maglilinis lang tayo."

"seatwork 'to eh.." tiningnan niya naman yung notebook ko. "letter c yung sagot sa number 5." "pa'no mo nalaman?" "nabasa ko na yang lesson eh.. sure ako do'n, ilagay mo na.." tiningnan ko din yung tanong do'n dahil nasa number 4 palang ako. Tama siya, c nga. "kayo, panay yung battle of the bands nalang ang inaatupag samantalang yung ibang contestants naman nasa klase lang nila. buti pinapayagan pa kayo ng mga teachers na magpractice during class hours." sinulat ko na yung sagot. "eh pa'no naman yung academics niyo?" "yung mga hindi naman kayang pagsabayin yun, pinag-iistay lang sa klase pero kami kasi, lahat ng mga nasa banda namin eh wala pang failing grade at constant yun kaya pinapayagan kami. sinabi naman namin na kaya pa namin humabol sa mga lessons kaya ayos lang." Ang galing naman, napagsasabay nila yung pag-aaral at yung passion nila sa music. "ano bang band name niyo?" Tinaas niya yung kilay niya. "don't tell me you don't know?" tiningnan ni Joyce yung rose na hawak ko. "may card pala, anong nakasulat?" "itatanong ko ba kung alam ko?!" binuksan ko naman. "eto.. "V" yung nakalagay." "pero last year pa nabuo yung band.. mas may alam pa yata si Jelaine kaysa sa'yo eh!" "ang sabi lang niya noon, she heard about your band pero hindi naman niya binanggit yung band name niyo. Ako din naman eh, naririnig ko last year na may band na sumali sa battle of the bands na galing sa batch natin at alam kong kayo yun but I didn't mind knowing the band's name. so ano nga?" "never mind." "V? ano yun?" "ewan ko ba kay Jake.. sa kanya naman galing 'to eh.." pumasok ulit ako sa bus para ilagay sa bag yung rose. Pagkatapos eh pumunta na kami sa mga kasamahan namin. Pinagsama-sama na yung group 1 at pinagwalis kami doon sa playground. Yung group 2 naman sa may likod ng clubhouse yata pinapunta. Punung-puno ng mga nahulog na dahon yung winalis ko. Kung di pa kami nagkaro'n ng community service eh wala sigurong maglilinis doon. "ang dumi dito noh?" tumabi sa'kin si Mike na may dala-dalang dustpan. Ka-grupo ko pala 'to. inangat ko yung ulo ko. "oo nga..sana kayanin ng powers natin na linisin lahat 'to!" tapos tinuloy ko na yung pagwawalis. "basta ba kasama kita eh, bakit hindi?" napatingin ako sa kanya. "naman, di ka man lang naki-ride!" tumawa siya. "ako na nga maghahakot niyan." hiniram niya muna sa'kin yung walis para mailagay niya sa dustpan yung mga dahon. Nung puno na yung dustpan, binalik na niya sa'kin yung walis pagkatapos, umalis siya para itapon yung mga yun. So it's just one of his jokes? sana totoo nalang. Binigyan naman kami ng lunchbreak. Bahala na daw kami kung sa'n namin gustong kumain basta bumalik daw kami ng 1:00 pm. Kami nina Erlyn, Kryzl at Joyce, sa may tindahan nalang pumunta. Mapapalayo pa kasi kung sa mga fastfood chain kami pupunta. Sa labas pa yun ng village at nakakatamad ng maglakad dahil mainit na din. Nang nakabili na kami,um-upo kami sa sidewalk. "ba't nga pala hindi ko nakikita si Drew ko?" Joyce asked while we were eating. "whatever!" bumalik ako sa pagsasagot sa notebook at umiling-iling habang nakangiti. Siya naman eh tahimik lang na naka-upo. Malapit ko ng matapos yung seatwork nang bigla namang may binati si Mike. "Diane!" kumaway siya. tumingin naman ako sa bandang likuran ko. nakita kong naglalakad si Diane kasama yung mga kaibigan niya at kumaway din naman siya kay Mike. Nag-iba yung pakiramdam ko! "uhmm..oo nga pala, kamusta naman yung panliligaw?" I asked when Diane had already passed by. he smiled. "ayos naman." "talaga? buti naman.." I said in a dry tone. Why did I asked anyway?! I tried to focus on my notebook then Mike suddenly grabbed his phone from his pocket. "nag-text si Pao.." "let me guess, pinapapunta ka niya sa music room." I rolled my eyes. "band practice again, right?" "nasa kabilang group yun eh, kasama niya do'n si Jake." answered Erlyn. "sayang naman! sana dito nalang siya sa'tin, group 2 pala siya.." "puntahan mo kaya do'n!" I jested. "classmates natin oh!" Kryzl was looking at my back. "sino?" lumingon naman ako at nakita ko si Mike na kasama yung isa naming classmate na si Brian. Bumili sila ng inumin pagkatapos eh nilapitan din nila kami. "babalik pa kayo do'n?" Brian asked. "oo naman.." Kryzl uttered. "wag na, tumakas na tayo!" "sira ka Bri, bi-ni-b.i. mo 'tong mga to!" siniko ni Mike si Brian. "hindi, loko lang yun.." tumingin ako sa labas kaya nakita ko na nakatayo pa rin doon sina Jake, Mike, at Drew. Ayaw pa yata nilang sumakay. Nagtatawanan pa nga sina Jake at Drew eh. Si Mike naman pangiti-ngiti lang sa kanila. Bigla namang tumingin sa direksyon ko si Mike kaya iniwas ko ka'gad yung tingin ko. Maya-maya, tinawag na din ng teacher namin yung mga nasa labas pa na sumakay na daw dahil aalis na kami. Nasa iisang bus lang yung section namin. Pagdating sa village na inassign sa section namin, nauna nang bumaba yung iba pati sina Jake. Ako naman eh medyo natagalan pa dahil um-upo lang muna 'ko. Ayoko kasing makipagsiksikan sa daanan. Nung konti nalang yung tao sa bus, tumayo na si Joyce kaya sumunod na din ko. Pagbaba ko sa hagdan ng bus, sinalubong ako ni Drew. "ang tagal mo naman bumaba Hilary, nag-aabang ako dito eh!" "bakit ba?" tumawa siya. "para sa'yo daw 'to.." nakatago yung isang kamay niya sa likod tapos nilabas niya. May in-abot siyang rose. Kinuha ko naman at pagkatapos eh tumakbo na siya papunta sa iba naming classmates.

"sure ka?" I shrugged. "I'm just asking.." I smiled back and nodded. "yeah, thanks nalang." Bakit ba kasi hindi nalang si Jake yung minahal ko? Mahal niya 'ko. Ramdam ko yun. Kung susubukan ko siyang mahalin, baka maging maayos na ang lahat. Hindi ako masasaktan tulad ng alam kong mangyayari kapag tinuloy kong mahalin si Mike. May Diane siya samantalang si Jake mahal naman ako. I'll suppress my feelings for Mike. Is that the right thing to do? Maybe. Bumalik naman na yung nurse para kuhanan ulit ako ng temperature. Tiningnan niya yung thermometer. "ano na po?" tanong ni Jake. "buti naman medyo bumaba na.." may kumatok naman sa pintuan kaya nilingon ng nurse kung sino ba yun. "yes?" "excuse me lang po, I just want to check on Hilary.." "sige, pasok ka.." sabi ng nurse. Hindi ko pa nakikita kung sino pero kilalang-kilala ko yung boses ng taong yun. Si Mike. Lumapit na si Mike papunta sa kama. "Hil--" napatingin siya kay Jake. "hey, Jake.." "hey.." nagkatitigan sila. "Pa'no mo nalaman na nandito ako? nasa music room ka diba?" Mike turned to me. "dumaan kasi ako sa classroom kaya nabalitaan ko kay Drew. Okay na ba pakiramdam mo?" "medyo.." I returned. "i see." he looked at Jake. "so Hilary, I guess I'll get going.." then he returned his gaze back at me. "pagaling ka, huh?" I nodded. "sige bro.." Mike gave him a tap on the shoulder and Jake also tapped him at the back as he made his way out of the clinic. "Hilary.." I had realized that I was staring for a long time at Mike's back as the "no, i mean the band's name. it's ne-ver mind." he leaned closer at the table. "ba't hindi mo ba kami pinanood last year?" "hindi ako nanood!" "buti pala hindi mo pinanood, talo naman kami nun eh!" he chuckled. "but for this year's battle, I hope that you would watch.." "bakit? mananalo na ba kayo?" I jokingly said. "who knows?" he smiled. "pa'no mo malalaman kung hindi ka manonood?" "kahit naman hindi ako manood malalaman ko pa rin naman yung results noh! mabilis kaya kumalat ang balita.." "pa'no naman yung performance? ayaw mo ba kaming mapanood magjamming?" "eh gastos lang yun! may bayad pa yung ticket." 100 pesos kasi yung ticket para do'n. tiningnan ko naman yung notebook ko para ituloy yung seatwork. "edi ako ng bahala sa ticket mo." napatingin ako sa kanya. "basta lang manood ka, support us.."

siya yung mahal mo diba?" "woooh! may patakas takas ka pa diyang nalalaman di naman pala kaya!" sabi ni Erlyn tapos tinawanan niya lang si Bri. ngumiti naman si Brian. "sige na, do'n kami uupo.." Um-upo din silang dalawa sa sidewalk pero sa may tapat naman namin. Katapat ko pa nun si Mike. Napapatingin nga ako sa kanya eh. Bakit ba habang tumatagal, lalo akong nahuhulog sa kanya? Hilary, forget it! This can't be! It just can't. Remember Diane? Alas tres natapos yung grupo namin. Kung tutuusin nga, hindi pa masyadong malinis pero sabi ng barangay captain okay na daw yun dahil mukhang napagod na kaming lahat. Ang huli nalang na ginawa eh yung pagsiga ng mga dahon. Mga lalaki na yung gumawa nun. Yung group 2 naman, hinintay pa namin. Um-upo lang daw kasi yung iba at walang ginawa kaya pinaglilinis pa rin sila. Mga 4:30 na rin siguro kami pinabalik lahat sa bus. Napagod ako kaya nakasandal lang ako sa upuan ko para umidlip samantalang si Joyce naman eh hindi na natapos sa kakadaldal sa nasa kabilang upuan. "oo kaya! patawa nga yun eh!" tumawa si Joyce. "hmm? ahh okay, sige!" Naramdaman ko nalang na parang tumayo siya kaya gumising ako. "Joyce ba't ka tuma-- uy Jake.." lumipat si Jake sa tabi ko. "sinabi ko kay Joyce na palit muna kami. okay lang?" "ahh..sure." nginitian ko lang siya at pagkatapos eh pumikit nalang ulit ako. "napagod ka?" tumango ako habang nakapikit. Sinandal naman niya yung ulo ko sa balikat niya. "sige, matulog ka lang.." hinawakan niya yung ulo ko. "babantayan kita." *** Hindi naman dumating yung teacher namin sa Math nung sumunod na week kaya nagpunta muna 'ko sa c.r. "hey Hilary!" pabalik na dapat ako sa classroom nang magkasalubong kami ni Giselle. "may klase kayo?" "hindi umatend yung teacher namin ngayon eh. kayo?" Iginilid naman niya ko dahil nasa gitna kami ng corridor. "wala din yung sa'min eh, may iniwan lang na activity pero natapos ko na. kamusta naman?" "i'm fine. ikaw?" "ayun, naghahabol sa deadlines ng mga requirements pero ayos lang." ngumiti siya. "hey Mike!" "hi girls!" sumulpot ba naman galing sa likuran ko. "as usual, late nanaman.." sabi ko. "oh well.." napahawak siya sa batok niya. He had a strange smile in his face, halatang guilty. "anyway, ano nang ginagawa niyo sa class Hilary?" "wala pa masyado. inform nalang kita about sa activities pag meron.." "really? thanks!" "ba't hindi ka ba dumaan sa room niyo?" napansin ni Giselle na dala pa ni Mike yung bag niya. "Ooh, mukhang hindi ka pa nga dumaan. eh sa'n ka papunta?" "sa music room." Giselle nodded as if to say "ahh-okay". "I got to go.. see you around, okay?" he then turned to me. "Hilary, as usual, band practice.." I chuckled. "i see, sige." he beamed at us and went off. I gazed at him while he left then I leaned at the wall. I noticed that Giselle was staring at me. "oh bakit?" nakatingin siya sa mga mata ko pagkatapos eh umiling. "wala naman." ngumiti naman siya bigla. "tambay tayo do'n sa tapat ng classrooms natin, sa may bench." I agreed so we went there and sat. We were chatting about various stuffs when Jake came our way and sat beside me. "hello there Giselle." "hi din! hay nako Jake hindi ko na masolo solo si Hilary kasi nandito ka nanaman!" Giselle gave him a smile. "hindi, joke lang! so ano na pala status niyo?" she pointed at the both of us. tumingin naman ako kay Jake. Sumulyap din siya sa'kin. "friends." "still courting?" Jake smiled back at her. "yah.." Giselle gave me meaningful look which I didn't know what really meant. "Jake!" sumilip si Drew sa bintana. "your with girls pala ah..pinagpalit mo na ko?" ngumiti siya ng nakakaloko. "tara muna dito dude! iniwan mo naman ako dito sa loob eh!" "samahan mo na nga, kawawa naman!" I chuckled and so is he. "Drew talaga!" Jake tapped me in the hand. "sige, samahan ko lang muna yun.." "yes, I guess so. It's nothing I could explain anyway." "sure, sure.. dito lang muna kami." he nodded while smiling and entered the room. "you could try." replies Mike, gently touching my head. "you're being unfair to him." I turned my head at Giselle and gave her a puzzled look. "huh?" "let me ask you the question that I wasn't able to ask before.. whenever he's around, ano bang nararamdaman mo para sa kanya?" naaalala pa pala niya yung interview na na-udlot nung nasa garden pa kami noon. "I.. I like him?" "I know you like him, who doesn't? almost everyone in this school likes his personality but there's a big difference between "I like" and "I love," you know that?" tumingin ako sa paanan ko. "alam ko.." "you don't love him." I looked back at her. "am I right? Hilary, kilala kita. si Mike, "no, i couldn't." especially to you! bakit ba dumating 'to? dapat nando'n nalang siya sa music room eh! I lifted my head. "ba't ka ba nandito?" He showed me a paper. "guitar chords, binalikan ko. at ikaw, anong ginagawa mo dito?" "wala." I slouched my head back. "gusto ko lang kasi mapag-isa." "i can see that." I heard him say. "sige, aalis na ko. kung may problema ka, nandito lang naman ako." he stood up and I heard his footsteps moving away. Kung kaya ko lang sabihin sa kanya, di na sana ganito. *** "Hilary, tumingin ka nga ulit sa'kin.." he lifted my chin. "hindi ako galit sa'yo.. I understand." I saw a smile on his face. "thank you." I uttered. he looked at my eyes. "siya yung dahilan noh? I know there's something about him but I just ignored it before. pero napapansin kita tuwing tinitignan mo siya and now I really could tell, there's more than that." "sino?" I looked at him. Napansin na pala niya yun? "I know you know Hilary.." he smiled again then hugged me. "I'm still glad that you came in my life and I'm thankful for all the memories with you. we're still friends, right?" "dapat dati ko pa sinabi sa'yo eh pero ngayon ko lang kasi na-realize na kahit anong gawin mo, hindi kita kayang mahalin.. ayaw kitang paasahin lang sa wala kaya tama na. I'm so sorry, sorry talaga." nakatingin lang din siya sa'kin. "kung galit ka sa'kin, sabihin mo na yung gusto mong sabihin. isumbat mo na lahat." I looked down after saying that. I acquired my Life Guide and took a look at it. Philosophy #14: The only thing that matters is just following your heart and eventually you'll finally get it right. And now that I'm going to follow it, how would I tell Jake everything without hurting him too bad..?? I slumped at my desk when I decided to give up on mankind and spend the rest of my day wallowing privately in my own self-pity. "you okay?" even though I can't actually see Mike's face I recognize his voice immediately. Naka-upo lang ako sa upuan ko at napansin ko naman ulit yung rose na nilagay ko sa desk ko. Hindi ko pa pala natitingnan yung nakasulat sa card kaya binuksan ko. May letter "E" doon. Pansin ko lang, puro letters nalang yung nilalagay ni Jake sa card. Baka naman may gusto siyang i-spell? Ipinasok ko na sa bag yung rose pero kinuha ko yung ibang cards na tinago ko na galing sa mga roses. In-arrange ko according sa pagkakasunud-sunod ng pagkakabigay sa'kin at eto ang lumabas. I LOVE Napasandal nalang ako sa upuan ko. The Heck! Eto pala yung meaning ng mga letters. Konti nalang pala at mabubuo na pero tinanong ko yung sarili ko: "kapag nabuo na, "I love you too" ba ang isasagot ko?" Akala ko kapag hinayaan ko pa rin hanggang ngayon na manligaw si Jake, we could work it out and maybe I could forget about Mike. Kaso kahit anong gawin niya, si Mike pa rin eh. Tama nga si Giselle, kailangan ko na nga siyang patigilin dahil umaasa na siya sa wala. Dahil kahit subukan ko, kahit anong gawin niya hindi ko pa rin siya magawang mahalin. I don't feel the same way about him. "maganda siguro boses mo noh Hilary?" Diane gave me a smile so what I did was just smile back. "sinabi mo pa! she has an angelic voice." Mike said to her. Natuwa ako nung sinabi niya yun. "hey, ikaw din Diane, I want to hear your voice later. I bet you have a nice voice too, right?" he smiled at her. Tuluyan ko nang pinuntahan si Jake kaysa tagalan ko pang tingnan na nagngingitian yung dalawang yun. Nagseselos lang yata ako eh kahit alam ko namang hindi dapat. "Jake, we need to talk, sa labas muna tayo.." "okay.." he gave Drew a tap on his shoulder. "bro, sa labas muna kami." he then stood up and followed me outside. pagdating namin do'n, tumayo siya sa harapan ko. "tungkol sa'n ba?" "Jake, kasi.." I paused. "ano yun?" That's when I came up with Philosophy #15: Tell what you feel. Say what you mean and mean what you say. I went closer to him. "I know that you've been so nice and you're a great guy.." before I continued, I looked at his eyes. "but I'm sorry." "are you telling me to stop?" "sa'yo nalang kung gusto mo, malinis pa naman yan." I continued walking and made my way out of the cafeteria. Paglabas ko sa cafeteria, may freshman student na hindi ko naman kilala na kuma-usap sa'kin. Tinanong ako kung ako daw ba si Hilary at ayun, may in-abot na rose. Nang maibigay na niya yun eh umalis na siya. Hawak-hawak ko lang yun habang naglalakad ako. Wala naman akong maisip na mapuntahan kaya sa classroom nalang ako nag-stay. Alam ko bawal mag-stay do'n kapag breaktime at dapat nasa labas lang kami pero wala naman sigurong sisita sa'kin ngayon. Umalis saglit si Jelaine at tumabi do'n sa mga classmates niya na kabarkada ni Khyle. Ako naman, binalak ko na sanang puntahan si Jake na naka-upo malapit kina Drew para magka-usap na kami. Nadaanan ko naman si Mike na katabi sina Khyle at Diane. "Hilary, kanta ka din mamaya ah?" sabi ni Mike kaya huminto muna ako sa tapat nila. "huh? ewan ko, bahala na." Pinag-isipan ko yung sinabi niya. Naisip ko pa nga na ilagay yun sa Life Guide para gawing Philosophy #14. Follow my heart.. Should I? Niyaya ako ni Jake nung breaktime at sumabay kaming kumain kasama sina Carla at Joyce. Ang alam ko pinaglaruan ko lang yung pagkain ko dahil hindi naman ako makakain. "wala ka bang balak kainin yan?" Carla asked me. "kami patapos na samantalang ikaw hindi ka pa nangangalahati diyan!" Joyce uttered while looking at me. "kasi.." "ayos ka lang ba?" Jake asked me too. I looked at him. "wala lang akong gana, yun lang.." then I looked back at my food. "uhmm..alis muna ko, maiwan ko na muna kayo." "gusto mo samahan kita?" Jake offered. "no, not now. okay lang ako." I stood up from my seat and started to leave them. "Hilary!" Carla called out so I turned my head. "pa'no yung pagkain mo?" Di nagtagal, nag-umpisa na din yung kantahan. Nanguna pa si Drew na nilokoloko naman yung pagkakakanta niya kaya tinawanan lang namin. Sunod na pinakanta yung isang kaibigan ni Khyle. Umayaw pa nga eh pero sabi ni Paolo bawal daw umayaw kundi may consequence na ibibigay. Napilit din naman nila. She held my hand. "no Hilary, your not supposed to be in love with him just because he's courting you. we don't choose the person we fall for or get attracted with." she looked eagerly into me and smiled. "the only thing that matters is just following your heart.. and eventually you'll finally get it right." kung di ko lang to mahal eh! "sige na nga, sasamahan na kita." "basta bukas ah?" Tumango ako at nginitian ko siya. Pumasok na ako sa kwarto para makapagbihis pagkatapos, nahiga ako sa kama. Nando'n bukas si Jake, siguro bukas ko na sasabihin. Yun na nga ang dapat kong gawin. *** "Happy Birthday Khyle!" sabay-sabay naming bati sa kanya. Konti nga lang talaga kami. Ayaw kasi ni Khyle yung masyadong maraming bisita. Nagkaro'n ng kainan at kanya-kanya na kami ng upo. Nakita kong magkakasamang kumain sina Khyle, Diane, at si Mike. Kami naman ni Jelaine yung magkasama sa may sala. Pinuntahan din ako ni Jake at nakisama sa'min. "may sing along sina Mike diba?" narinig kong tinanong ni Paolo kay Drew. "oo nga noh." tinawag naman niya yung attention ni Khyle. "kantahan tayo after kumain ah!" umayon naman si Khyle. Hindi ko talaga maiwasang tingnan sina Mike. Mukhang masaya silang nag-uusap habang kumakain. Nando'n pa si Diane. "kanina nung kina-usap ka ni Mike, nakita ko sa mata mo yung spark na nakita ko noon nung in love ka pa kay Anthony. Yung spark na hindi ko makita kapag si Jake naman yung kasama mo.." "but it was just lately when I realized that I love him and it's too late." I looked down. "he's courting someone else." "ano?" nagsalubong yung kilay niya. "kailan pa?" "since last week. kaya nga hindi tamang magkaro'n pa ko ng feelings sa kanya eh. masasaktan lang ulit ako." "at anong balak mong gawin kay Jake? bakit hindi mo pa siya tinu-turn down?" "mahal niya ko. ayoko din siyang saktan.." "alam mo ba kung anong ginagawa mo? later on, magiging panakip butas lang niyan si Jake eh. maslalo lang siyang masasaktan kung patatagalin mo pa lahat. Tingin ko, umaasa pa rin siya, alam mo naman yung feeling ng umaasa diba dahil naramdaman mo na yun. hahayaan mo nalang ba siyang umasa sa'yo?" "I'm supposed to be in love with him, not with Mike.." "how did you know? I didn't even say it yet.." I paused. "actually, plano ko palang sabihin sa'yo but I guess you figured it out already." Dumaan ang ilan pang mga araw na panay pag-iisip ang ginagawa ko. Kung hindi man pag-iisip kung pa'no ko sasabihin kay Jake yung desisiyon ko, pag-iisip naman sa isasagot ko sa mastery tests. Nagkakaro'n kami ng mastery tests bago mag periodical exams. Yung periodical exams naman, magaganap yun 1 week after ng battle of the bands. Minabuti ko nang i-set aside muna yung tungkol kay Jake at Mike dahil maapektuhan yung mga grades ko. Mas-okay kung uunahin ko muna yung tests and after that, maybe I could deal with them. Nakatanggap din ulit ako ng rose na in-abot ng hindi ko nanaman kilala kung sino ba yun. Gaya nga ng inaasahan ko, letter "Y" na yung nakasulat. Natapos din naman yung Mastery week dahil Friday na ngayon at last day na ng tests. Nakaya ko naman dahil nag-aral talaga ako. "sis, pinapainvite ka sa'kin ni Khyle!" yan ang ibinungad sa'kin ni Jelaine nung pagka-uwi ko sa bahay. nilagay ko yung bag ko sa sofa. "para sa'n?" "birthday niya tomorrow. pinapapunta niya tayo sa bahay nila." bahay nila? so bahay din yun ni Mike. "pwede bang wag nalang akong sumama?" "ano ka ba, sumama ka na. maliit na salu-salo lang naman yun eh." napa-isip naman siya. "ako, ikaw, barkada niya, si Diane at barkada lang ni kuya Mike yung ininvite. tatlo lang naman yung kabarkada ni Khyle at apat naman sina kuya Mike diba? konti lang tayo. Piling-pili lang yung gustong papuntahin ni Khyle at isa ka na do'n kaya sumama ka na." "ikaw nalang.." nandon si Diane eh. "kapag ako lang yung pumunta, wala akong kasama. samahan mo naman ako.."

si Pao nang naisipan ko nang umuwi. I embraced him more tightly. "ano ka ba, of course!" I returned. "Jelaine, uuwi na 'ko, sasabay ka na ba?" At least ngayon, medyo relieved na ko. Pagkatapos namin mag-usap, bumalik na ulit kami sa loob and this time, si Diane na pala yung kumakanta. Napahinto ako sa may pintuan para tingnan yung reaksiyon ni Mike. Nakatingin siya kay Diane habang nakangiti. naramdaman ko si Jake na hinawakan yung kamay ko. "hey, what's wrong?" tiningnan ko siya at umiling. "nothing." nakita kong tumingin din siya kay Diane pagkatapos sa'kin ulit. "it's not what you think it is. really." "what?" I became bewildered. "gusto ko nang umuwi eh.." "mukhang may gumugulo sa'yo." ngumiti siya. "malilinawan ka din pero hindi ako dapat ang magpalinaw sa'yo. halika na, pumasok na tayo." hinila na niya ko. Ano yung sinasabi ni Jake? Pagpasok namin, tapos nang kumanta si Diane at sa'kin naman in-abot ni Drew yung microphone. "ikaw na Hilary.." "hindi, uuwi na ko." palusot ko lang naman yun. "wag naman K.J. Hilary!" tumawa si Paolo. "game na.." "wag na muna ako, yung iba na muna." "ikaw na kasi." nakisama pa si Jelaine sa pagpilit. "may gagawin pa kasi ako." kahit wala naman talaga. "go Hilary!" sabi naman ni Khyle. "kahit after 1 hour pa muna, wag ka na munang umalis.." Diane suggested. "kumanta ka na." bulong sa'kin ni Jake dahil katabi ko siya nun. "okay?" "ayaw magpapigil eh.." Jelaine shrugged. tumingin ako sa kanya at ngumiti. "isa ka pa eh!" pabiro kong sinabi. "nahihiya yata si Hilary.." napatingin ako kay Mike kasi tumayo siya. Siguro siya nalang yung magpiprisintang kumanta imbis na ako. Pero hindi pala tulad ng inaasahan ko. "I'll go with her, we'll be on a duet." para mas ma-imagine niyo yung events, nagupload ako ng mp3 ng song. you can download it here: You Gave Me A Reason pero kung ayaw niyong i-download, okay lang din naman, hehe. "oh ayan, duet daw pala eh! duet na!" tuwang-tuwa pa si Drew. Nakatayo na si Mike at pumipili na ng kakantahin. Kinuha ni Drew yung kamay ko at pagkatapos eh nilagay niya sa palad ko yung microphone pero parang ayaw ko paring tumayo. "dali na Hilary, hindi ko pa naririnig yung boses mo eh." Paolo nudged me slightly. "naman eh, ma--" "so many tears that I've cried.." for the first time, I heard Mike's voice singing. tumayo naman si Mike. "wala kang kasabay umuwi?" umiling ako. "magaling din pala kumanta si kuya Mike?" Jelaine murmured. I then turned my head to look at him. "so many nights asking why, why all my dreams fell apart.. and letting go is so hard." he walked towards me and offered his hand. "your turn." he smiled. I looked at his hand first uncertain whether to take it or not but because it was already time to sing the second verse and I'm still staring at his hand, he still sang a line. "I held my pain deep inside and I thought that love was a lie.." he was still smiling at me and nodded. I then took his hand and stood up. "and I felt it might be too late." I crooned then we walked forward. "I saw it all fade away.." I shifted my look to the screen. Both (Chorus) "but then, you gave me reason to love again.." Girl "you came and changed the way the story ends" Both "you'll always be.." we glanced at each other. "here in my heart endlessly." Boy "Ooh.." he faced me. "and now my dreams have come true" "I found myself there in you.." I faced him too and we simultaneously sang this line. "and all the things that I missed, I found them here in your kiss" We both looked at the screen again. Both (Chorus) "baby.. you gave me reason to love again.. you came and changed the way the story ends you'll always be.. here in my heart endlessly." "you gave me.." "you gave me reason you're all i need you showed me love and now my heart believes you made me see, you gave me reason to be.." He looked at me once again with a smile. "bakit naman? edi nakakapagod! kung masmalayo pa, mag-tatrycicle ako noh!" "you gave me reason to love again (you gave me reason to love) you showed me love, you made me see | see the reason | you gave me reason to be.." "you gave me reason to love again.. (to love again) "you came and changed the way the story ends (changed the way) you'll always be | you'll always be | here in my heart endlessly (you're in my heart endlessly) "you gave me reason you're all i need (you're all i need) you showed me love and now my heart believes" "you made me see" We stared at each other. "you gave me reason to be.." When the song ended, his gaze was fixedly at me. "nice performance." he smiled. I smiled back. "ang dami mo namang talent!" he chuckled then we both went back to where we seated. I, near Jake and Jelaine while him, beside Diane. Nagprisintang kumanta si Paolo kaya tumayo na siya. Patapos na ding kumanta he laughed. "hindi naman kita hahayaang makasakay do'n sa trycicle, haharangan kita! tapos babagalan ko pa yung lakad ko." he paused for a while and looked at me. "para masmatagal kitang makasama." I tossed my head to look at him after I heard that. "uhh..gusto lang kitang pagurin hanggang sa maasar ka!" tumawa siya at iniwas na yung tingin niya sa'kin. "yun ang ibig kong sabihin." binatukan ko nga. "sira-ulo ka!" tinawanan ko nalang din. Maya-maya nakarating na kami sa tawiran at kagaya noon, gusto niya siya yung nasa side kung nasa'n yung mga sasakyan. Konting hakbang nalang, nasa tapat na din kami ng bahay namin. "Mike.." "hmm?" nakarating na kami kaya huminto na kami sa paglalakad. "natulungan mo na 'ko." "huh?" nagtaka siya. Tinatanggal na ni Drew yung posas kaya naisipan ko na tatakbo nalang ako kapag natanggal na niya nun. Napa-iling si Jake. "aww.. dapat di ka nagsuot niyan Hilary." I shrugged. "malay ko ba.." "sorry, wala munang kaibi-kaibigan. Kailangan may mahuli para magkapera." Tumawa siya. Nang-aasar 'to ah! Kahit anong gawin kong pagpapabigat at pagpalag, nadala pa rin ako ni Drew do'n sa kulungan nila. "oh! Hinuli mo pala si Hilary?" Jake was the one standing at the entrance of their jail. "uh-huh!" Drew nodded. "this.." he pointed at my necklace. "ano bang hinuhuli niyo?" tinanong ko siya habang kinakaladkad niya ko sa corridors. "mga may necklace." "edi aalisin ko na! ano ka ba, parang di tayo magkaibigan ah!" I exclaimed. "okay lang, malapit lang naman eh, magkatapat lang naman subdivision natin.." I was looking straight ahead. "sana nga masmalayo eh para masmatagal pa tayong maglalakad.." "Drew!" I stepped backward. "jail booth ka pala!!" I pulled my hand back but he didn't let go of me. "you're already caught!" natuwa pa ang loko! "ikukulong na kita." Huminto siya kaya napahinto din ako. Pumunta siya sa harapan ko at tiningnan ko naman siya. Nang tinitigan ko yung mukha niya, bigla nalang akong may naalala.. "nga pala, gusto mo bang kalimutan si mr. bmoc?" "hi Hilary!" "of course! kung kaya ko lang ng mabilisan, ginawa ko na noh!" "tutulungan kita.." ngumiti siya bigla. "anong bahala na? nabilhan na pala kita ng ticket kaya pupunta ka talaga." hinawakan niya kung kamay ko at hinila ako. "tara.. wag tayong magtricycle ah? maglalakad lang tayo." "oh Drew! Anong ginagawa mo dito? Nakita kita kanina, hindi ka naman tumutulong sa booth niyo tapos ngayon naman pagala-gala ka. ikaw ah!" "ako? Hindi tumutulong?" tinuro niya yung sarili niya pagkatapos, ngumiti siya. "now I'm contributing to our booth." Bigla nalang siyang may kinabit sa kamay ko na toy handcuff. "edi ganito, ihahatid ka na muna niya.." sabi ni Jake. "Ooh.." I gave Jake a meaningful look. "I get it." kaya pala "kayo" kasi ihahatid ako. "so, you're off! ingat ah?" Naunang naglakad si Mike. "halika na.." sumunod naman ako. "letter with rose.." Tahimik lang kami habang naglalakad palabas ng bahay nila. Hanggang sa makalabas na kami sa gate, gano'n pa rin. Nakalagay lang yung mga kamay niya sa bulsa niya. "uhmm.. Hilary." he finally spoke. "yeah?" we were still walking. "ano.. sa battle of the bands, manood ka, huh?" nilingon ko siya. "lagi mo nalang pinapaalala sa'kin yan ah. basta, bahala na." tumingin na ulit ako sa dinadaanan ko. Binigyan ko siya ng stationery para sulatan niya at pagkatapos, hahanapin naman namin yung pagbibigyan niya. Nung natapos na din siya sa pagsulat, kumuha na ako ng rose para isama sa letter. Kinuha naman yun ng kasamahan ko at ayun, hinagilap na niya kung sino man yun. Nung bandang hapon, dumami na yung nagdededicate ng song pati na din ng mga letters. Hindi pa nga nakakabalik yung iba kong kasama sa paghahanap ng pagbibigyan nila meron nanamang nagdedicate ng letter kaya ako na yung kumuha nun. Babae yung gumawa ng letter kaya lalaki naman yung hinahanap ko. Pumunta ako sa covered court, sa cafeteria at corridors para mahanap yung Alfred. Ngayon alam ko na kung bakit ang tagal bumalik ng iba kong mga kasama! Ang hirap maghanap ah! Siyempre kailangan ko ng information kaya nagtanong-tanong ako sa ibang students na mukha namang ka-batch nun. Nahanap ko din naman siya kaya naibigay ko din. Inasar pa nga ng mga kasama niya eh. Bigyan ba naman kasi siya ng love letter nung babae. Pabalik na dapat ako sa booth namin nang harangin ako ni Drew. "this song is dedicated to Laurice.." sabi ni Allysa sa microphone dahil siya ang ginawang announcer ng club moderator namin. Pagkatapos, nilagay na niya yung cd sa player at tumugtog yung "she could be" by Christian Bautista. habang nagpapatugtog kami, may lalaki naman na lumapit. "anong i-dededicate?" tinanong ko siya. I managed to smile. "enjoy nalang kayo.." then I turned to Khyle. "happy birthday ulit and thank you." "okay, basta ingat ka on your way.." he smiled back at me. "thank you din for coming." tinawag ko naman yung tatlo sa kabilang side. "Jake, Pao, Drew! I'll go ahead na.." "aww, aalis ka na pala! isang song pa ulit bago ka umalis!" ngumiti si Drew ng nakakaloko. tumawa ako. "weh ka! ayoko na noh! sige na, bye!" "take care Hilary!" Pao returned. Lumapit naman si Jake sa'kin. "yeah, ingat.." hinawakan niya yung balikat ni Mike. "kayo!" tumingin ako kay Mike at pagkatapos kay Jake. "anong kami?" hindi naman sumagot si Jake pero nakangiti lang siya sa'kin. Puro preparations lang naman ang pinag-gagagawa namin hanggang sa magbreak time na. Kumain na ako at pagbalik ko, ayos na pala lahat pati yung ibang booths. Nagsimula na ring magpuntahan yung mga elementary students sa quadrangle para magtingin-tingin. Sa horror booth sila nagsipuntahan. Nagpatugtog na muna yung booth namin habang wala pang nag-dededicate para naman magkaro'n ng music sa school grounds. Maya-maya, may mga bumisita na ding mga high school students sa booth namin at namili na sila ng mga kantang gusto nilang ipatugtog. YFC club yung sinalihan ko kaya natapat sa'min yung dedication booth. Pinagdala kami ng mga cd's para sa songs and stationeries para kung may magbibigay ng letter, may gagamitin kami. Pati roses and stickers meron din para magmukhang creative. Yung guy members ng club, kinuha na yung sound system. Kami naman ni Allysa na classmate ko at ka-club ko din, naiwan sa booth para mag-ayos ayos kasama yung iba pang members. Kinolekta namin yung ibang cd's pagkatapos gumawa kami ng listahan ng mga songs na magiging reference ng mga students na gustong mag-dedicate mamaya. Sina Carla naman, member ng kabilang club na marriage booth yung sine-set-up. Nakita ko pa nga siya na pinaglalaruan yung mga wedding stuffs. Feeling niya siya yung ikakasal kaya natatawa ako nung pinapanood ko siya. Nasa ibang booths pa yung iba kong close friends. Si Jelaine natanaw ko siya sa may horror booth samantalang sina Drew naman na hindi ko naman malaman kung ano ba yung booth nila dahil wala pang mga gamit na naka-set-up, naka-upo lang sa tabi. Aba, wala nga yatang tinutulong eh! "ang aga mo namang aalis.." "oo nga eh." Jelained reacted then she turned to me. "ba't ayaw mo kasing magstay?" ayoko naman nang sabihin yung dahilan kaya in-iba ko na yung sasabihin. "tara na, magpapa-alam na ko." tumayo na 'ko at sinamahan naman ako ni Jelaine papunta kay Khyle. "Kyle, mauna na 'ko.." "bakit? maaga pa ah.." sabi ni Khyle. napatingin din sa'kin nun sina Mike at Diane. "natulungan mo na 'ko. nakalimutan ko na si Anthony because now.. ..you gave me reason to love again." I sighed. Chapter 21 Prisoners Foundation week. Wala ng regular classes pero kailangan pa rin naming pumasok para mag-partake sa mga school activities. Isa na sa mga activities na yun ay yung "battle of the bands" na sa Friday night gaganapin. Ilang araw nalang sa ngayon yun kaya lahat ng contestants, sa music room pumupunta. Meron ding marriage booth, dedication booth, jail booth, horror booth at kung anu-ano pang mga booth na ilalagay sa quadrangle na sponsored ng iba't ibang clubs or organizations within our school. Magkakaro'n din ng mga programs sa week na 'to. Sasayaw yung dance troupe, kakanta naman yung school's choir, at magpeperform din yung pep squad.Yung mismong foundation day naman, sa Saturday. Since no regular classes naman, pinayagan kami na mag-civilian clothes for this week. "oh sige na nga, mauna ka nalang umuwi, ingat ka ah?" hinawakan niya yung kamay ko. "halika, magpa-alam ka na muna kay Khyle." tatayo na dapat ako pero tinanong muna ako ni Jake. "sa'n ka pupunta?" tumawa lang siya. "sige, bye!" Nag-wave ako habang paalis na siya. Habang papasok na ko sa loob ng bahay, naibulong ko nalang sa sarili ko.. "oo eh, may surprise kasi kami para kay Khyle. sayang, di mo maaabutan." "huh? bakit? hindi pa ko pwedeng umalis." tumingin muna siya kina Khyle pagkatapos may binulong siya sa'kin. "may surprise kasi kami mamaya kay Khyle." "gano'n ba? gusto ko nang umuwi eh, hindi ko na maabutan kung ano man yung surprise niyong yan.." "okay lang, sige, pasok na ko..ingat ka pabalik." tumango siya at ngumiti. "ipapaalala ko lang ulit sa'yo, next week na yung battle." "oo na! ang kulit naman!" "wala. babalik ka na ba?"

Natanggal na yung posas kaya tumakbo na nga ako kaso naharangan ako ng kasamahan nila pagkatapos eh hinawakan ako ng mahigpit ni Drew sa kamay. "tatakas ka pa ah!" ngumiti si Drew ng nakakaloko. "kailangan kong bumalik sa booth namin!"

sumandal siya sa grills. "it's up there too.." "ugh!" I rested my head on my knees again. Hopeless! I feel so tired waiting for another hour in here. It's not even convenient 'cause it's hot inside! "may pamaypay ka ba or something?" malamang eh naiinitan na din siya.

"Mike!" binati siya nung lalaki. "uy, hi!" wala naman na siyang ibang sinabi kaya dinaanan lang kami nung lalaking yun. hinawakan ko siya sa braso. "anong ginawa mo?" "nag-hi. masama ba yun?" Alam ko nag-hi ka! Haay, mabatukan ko 'to eh! "kakilala mo pala yun eh ba't hindi ka umutang?" "ay! oo nga, nakaliimutan ko." nginitian nanaman niya ko. "sa iba nalang.."

"kailangan mo munang magbayad ng 20 pesos miss.." sabi nung lalaki na humarang sa'kin. "hindi ko dala yung pera ko, nasa booth!" "edi magstay ka muna dito.." ipinapasok na ako ni Drew sa kulungan nila. Hindi ako pumasok. "arrgh! Ano ba Drew!" "hey, I'll pay for her bail.." Jake offered.

"wala!!" I exclaimed without lifting my head. Sira ba siya?! Kita na ngang wala akong dala kahit ano eh! "oh, okay. oist bro!" I heard that he stood up but I just remained on my position. "Jake! pwe--" "hindi pwede, may rules for the jail booth kaya pasensiya na." I heard Jake talking. "hihiram lang ako ng pamaypay eh! mainit sa loob, alam mo ba yun?"

Ba't ba nakukuha pa niyang ngumiti samantalang ako wala na kong hinangad kundi makalabas na doon. Nangawit na ako sa pagtayo kaya umupo na ulit ako pero nakatingin pa rin naman ako sa labas. May nakita ulit ako na alam ko namang nakasama na ni Mike noon. "eh siya?" "si Jed?" "aba malay ko ba kung anong pangalan niya! basta nakita ko kayong nag-usap dati eh, tawagin mo!" paalis na yung Jed at may pupuntahan yatang ibang direksyon. "Jed.." tinawag nga niya pero mahina lang naman yung boses niya. "hindi ako narinig eh!" yung Jed naman nakalayo na. "pa'nong di ka mariring eh ang hina naman nung pagtawag mo!" Ngumiti nanaman siya. "edi maghintay nalang tayo dito hanngang mag-1 hour na.." "eh akala ko ba gusto mo na ding lumabas?"

"nah-uh!" umiling si Drew. "bawal yun Jake. As members, we can't pay for the bail of others, remember?" tumingin siya sa naka-upong teacher sa may mesa. Yun yata yung club moderator nila. "diba sir?" Busy naman yung teacher sa pangongolekta ng bente na ibinabayad sa kanya ng ibang nahuli kaya tumango lang siya. Buti pa sila may naibabayad, ako wala. Pati cellphone ko iniwan ko sa booth eh, kaya hindi ko tuloy ma-text si Allysa na dalhin sana yung bag ko. Haay! "oo nga pala. tsk, tsk." Jake turned to me with a sorry look. Pinilit nanaman akong ipasok ni Drew. Wala naman na akong nagawa kaya nakulong nga ako. "don't worry, after 1 hour makakalabas ka na." sinara na niya yung pinto. Umupo ako sa loob at may nakasama naman akong 2 girls and a guy. Pero yung guy kakakuha lang niya ng pera sa bulsa niya pagkatapos eh tumayo na. Ayun, pinakawalan. Kaming 3 nalang ang naiwan. May nahuli pa silang iba pero bago pa man sila makulong, nagbabayad na sila. Ako naman, tingin lang ng tingin sa orasan ko. Ni wala pang 30 minutes. Ang tagal ng oras! "naiinip na 'kong maghintay. Magbayad nalang kasi tayo.." sabi nung babae sa kasama niya. Pati sila naiinip na din. "sayang kasi yung bente eh.. balak ko pa sanang hintayin nalang yung 1 hour pero sige, mainit din kasi dito kaya magbabayad na nga lang ako.." tumayo na siya at sumunod din naman yung isa. Nagbayad na yung dalawang yun kaya ako nalang tuloy ang naiwan sa loob. Sumilip sa'kin si Drew. "ano Hilary? Kaya pa?" inirapan ko nga! Forty minutes na din ang nakalipas sa paghihintay ko. Malamang hinihanap na ako nina Allysa doon sa booth. Umalis ulit si Drew at naghanap nanaman ng mabibiktima. si Jake naman, pagkatapos niyang makahuli ng mga schoolmates namin na hindi naman nakukulong dahil may naibabayad, patingin-tingin din at chi-ne-check niya ako. Sabi ko naman kaya ko pa dahil konting paghihintay nalang din at lalabas na 'ko. Fifty-five minutes passed by. Five minutes nalang! Tiningnan ko yung orasan ko at naghintay pa. "10.. 9.. 8.. 7.. 6.. 5.. 4.." tumingin ako sa may pinto at eksaktong kababalik lang ni Drew. "Drew! Tapos na yung 1hour ah!" Tumingin din siya sa orasan niya. "oo nga noh.." Lumapit na siya doon sa pinto kaya tumayo na ako. Bubuksan na sana niya yung lock pero may lumapit sa kanya na ka-club niya at may ibinulong. "yun na ba yung sunod? Okay, sige maghanap ka na. susunod ako.." tumakbo naman yung bumulong sa kanya. Naiinip na talaga ako kaya hinawakan ko yung grills ng kulungan at inalog ko. "bilisan mo naman!" "eto na.." inaalis na niya yung kandado pero napahinto siya. Napatingin siya sa damit ko. "eh Hilary, hindi ka pa pala pwede eh.." "bakit nanaman ba?!" "next target namin yung mga nakasuot ng layered clothes eh." Tinuro niya yung suot ko. "you're wearing a bolero.." I looked at what I'm wearing and returned my gaze at him. "have you heard of the word mercy?" I crossed my arms. "sorry Hilary!" hindi na niya tinuloy yung pagbukas ng pinto pagkatapos tumakbo na siya. Arrgh! Eh pa'no pala kung lahat nalang ng tatargetin nilang gamit every hour eh meron ako, edi hindi na ako nakalabas?!? I sat alone inside again and rested my head on my knees. Not too later, I heard that the jail's door opened so I lifted my head and I saw someone struggling.. "hey, stop! kailangan ako sa music room, ano ba?!?" Nasa loob na siya ng kulungan at sinaraduhan na siya ng pinto ng nakahuli sa kanya na kasamahan nina Drew. Nakasuot kasi si Mike ng polo and may shirt siya sa loob. "what the?!" Mike held the jail's grills and shook it. Maybe when he realized that he can't get anything from what he's doing, he finally stopped and turned at my direction. "so you're here too?" I didn't say a word and just gawked at him with an isn't-it-obvious?! look. He went near me and sat beside me. "grabe, I can't believe these people!" he said with a tinge of irritation in his voice. "if you can't believe these people, well, believe them now! Kanina pa nga 'ko nandito eh!" "since when?"

"Ooh. teka, hihiram ako kay sir, baka meron siya.." After a while, naramdaman ko nalang na may hangin na. Pag-angat ko ng ulo ko, katabi ko na pala ulit si Mike at pinapaypayan niya 'ko. "there you go.. ikaw, ang sungit mo nanaman ah! meron ka ba?" "wala noh, shut up!" He just chortled and continued fanning me and his self. May bagong dating nanaman na nahuli but as expected, hindi pa man sila nakakatungtong sa kulungan eh nagbabayad na kaga'd sila. Sigurado akong makaka-ipon yung moderator ng malaking budget para sa club nila dahil sa mga nagbabayad na yun. "tama ba yung nalaman ko?" Mike suddenly asked. "you already turned down Jake?" "nalaman mo na pala eh.." iniwas ko yung tingin ko sa kanya. "ba't tinatanong mo pa?" "gusto ko lang na sa'yo manggaling.." I glanced at him, he was staring at me. "yah, I turned him down." bago pa siya magtanong kung bakit, inagaw ko nalang sa kanya yung pamaypay. "ako na nga, ang hina mong pumaypay eh!" hindi naman niya binigay. "ako nalang, sige, lalakasan ko na.." bumitaw na 'ko sa pamaypay pagkatapos, ngumiti naman siya. Luckily, nakita kong dumaan si Joyce kaya tinawag ko siya. Lumapit naman siya sa'min. "oh! na-jail booth pala kayo.." tumayo ako. "Joyce, may dala kang pera? pa-utang naman kami.." "oo, me--" napatingin siya sa likod ko at binalik din naman sa'kin yung tingin niya. "ay! wala pala.. nando'n sa bag ko eh.." "ganito nalang, pakikuha nalang pala ng bag ko sa dedication booth para makaalis na kami dito.." "eh kasi.." tumingin ulit siya sa likuran ko. Lumingon naman ako para tingnan kung ano ba yun. Si Mike pala yung tinitingnan niya. Nakatingin din siya sa'min nang nakangiti habang nagpapaypay. Hindi ko alam kung bakit siya tinitingnan ni Joyce pero hindi ko na yun masyadong pinansin at kina-usap ko na ulit si Joyce. "sige na Joyce.." "ano eh.. hinahanap ko pa yung ikakasal namin sa marriage booth eh!" nagsimula na siyang tumakbo. "pasensiya na." "Joyce!" tinawag ko ulit siya pero nakalayo na siya. "so that means hindi pa tayo lalabas, right?" I turned my head at Mike and he was smiling. "parang natutuwa ka pa?" I gave him a perplexed look. "ayaw mo bang makalabas?!" "ako? natutuwa? hindi ah! haay.." nilakasan pa niya yung pagpaypay niya sa sarili niya. "gusto ko nang makalabas dito.." "yun naman pala eh! tulungan mo na kong makahanap ng taong kakilala natin na dadaan noh!" "sure, sure." tumayo na din siya para tumingin-tingin sa paligid at ako naman yung um-upo. Naghintay pa ako ng 15 minutes. Pinapanood ko lang yung iba kong schoolmates na pumupunta sa booth dahil nahuli sila at nakakalayas din naman right after pati na din yung pagtakbo takbo nina Drew tuwing aalis na sila para manghuli ng bago. Ang boring naman ng ginagawa ko! Sinubukan ko nang i-check si Mike. "ano may duma--" his was just gazing at me with his arms crossed. "pa'no mo makikita yung mga dumadaan kung hindi ka naman sa labas nakatingin?!" "sa labas ba ko dapat nakatingin? sabi ko nga eh.." sa labas na siya tumingin nun. Eh loko pala 'to eh! sa 15 minutes na yun sa'kin pala siya nakatingin, ano namang mapapala namin kung ganun! may nakita akong batchmate namin na naglalakad. "Mike, teka, diba kaibigan mo yun?" "saan?" "ayun oh!" tinuro ko naman. "nakita ko kayo dating magkasama eh, tawagin mo na!" "nasaan nga?"

"gusto ko na ngang lumabas.." naglakad siya papunta sa kabilang corner sa may tapat ko at doon umupo. May binulong-bulong pa siya na hindi ko naman naintindihan. tumingin ako sa kanya. "ano? may sinasabi ka?" "sabi ko gusto ko na ngang lumabas!" umiwas siya ng tingin. Chin-neck ko yung orasan ko, 40 minutes na pala ang nakalipas. Tahimik lang kaming naghintay sa loob. Patingin-tingin ulit ako sa labas at pinapanood ko lang yung mga tao. Kapag sumusulyap naman ako kay Mike, nakatingin siya sa'kin. Na-ilang ako kaya binato ko sa kanya yung pamaypay. Nasalo naman niya. "bakit ba?" "tigil-tigilan mo nga 'ko!" "ano bang ginagawa ko sa'yo? nananahimik na nga yung tao eh.." tumawa siya. "ewan ko sa'yo!" Sa lahat naman ng makakasama ko, si Mike pa! Ang hirap.. mahirap sa pakiramdam. Laking tuwa ko nalang nang buksan na yung kulungan at pwede na daw kaming maka-alis. Paglabas namin, wala si Jake. Nanghuhuli pa siguro yun pero dumating naman si Drew na may hinuli nanaman. "nakalabas ka na pala Hilary, sorry ah?" "I hate you Drew!" I was joking around and laughed. "sige na, babalik na ko sa booth namin.." "sige, wag ka na ulit magpahuli sa'kin kung ayaw mo na.." "oo, mag-iingat na 'ko sa'yo!" I gave him a slight punch in his arms. "sabay na tayo maglakad.." sabi ni Mike. Habang naglalakad kami, narinig kong may tumunog na cellphone. Hindi naman sa'kin yun dahil hindi ko nga dala pero ang lapit ng tunog eh. Nilingon ko si Mike at nakita ko nalang na hawak na niya yung phone niya. "eh akala ko ba nasa music room yan?!" "huh?" tiningnan niya yung phone niya. "kasi.." tumingin ulit siya sa'kin at ngumiti ng nakakaloko. "dito na pala yung daan ko, sige ah?" tumakbo na siya papunta sa hagdan pagkatapos. Nananadya ba siya?! Ewan ko ba sa taong yun! Dahil nakatakbo na naman siya, hinayaan ko nalang at binilisan ko na yung lakad ko dahil siguradong kailangan ako sa dedication booth. "sa'n ka nanggaling?" yan ang tanong nilang lahat sa'kin nang makarating na 'ko. Sinabi ko naman sa kanila kung ano yung nangyari pagkatapos bumalik na sila sa kung ano man yung ginagawa nila. Bumalik na din ako sa pwesto ko sa tabi ni Allysa. "nandito ka na pala.. eto oh.." may binigay siyang rose. kinuha ko naman at tumayo para mag-ready na sana sa paghahanap ng pagbibigyan nun. "kanino 'to ibibigay?" "ano ka ba? sa'yo yan noh! nung umalis ka kanina para hanapin yung Alfred, may dumating dito at pinapabigay niya yan sa'yo.." "sino naman?" tanong ko. ngumiti si Allysa. "kung itatanong mo daw yan sa'kin, wag ko na daw sagutin eh.." may dumating sa harapan niya para mag-dedicate ng song kaya na-preoccupy na siya. Tiningnan ko nalang yung rose na may card pala. Pagbukas ko, letter "O" Teka! I already turned down Jake, and if that's so.. bakit nakatanggap pa rin ako ng red rose?? Chapter 22 Unveiling Mga bandang alas kwatro ng hapon, pagkatapos ng mga activities sa booth, dumiretso na 'ko sa classroom namin para puntahan sina Carla. Wala na kasi sila sa booth nila kaya malamang umakyat sila doon. Yung iba kong classmates kagaya nina Erlyn, nakita ko na umuwi na kaga'd dahil hindi pa 'ko nakakatungtong sa room, nakakasalubong ko na silang paalis. Saktong pagdating ko eh nando'n na sina Drew at Jake na parang wala pa yatang balak umuwi. Nilalaro laro pa nga ni Drew yung hawak niyang handcuff. Si Carla at Joyce naman, nagpapahangin sa may electric fan. Dala-dala ko pa yung rose nang pumasok ako.

"an hour ago!" "eh bakit hindi ka pa pinalabas?" "nasa booth namin yung pera ko kaya hindi ako makabayad. Papakawalan na dapat ako after 1 hour pero.." hinawakan ko yung manggas ko. Tiningnan niya yung suot ko. "layered clothes, kaya pala. na-target ka nanaman." "yung naka-blue! dali na! bago pa makalayo!" "ikaw, bakit hindi ka nagbayad? Please naman, ibayad mo na din ako para makalabas na tayo dito!" "I would as much as I want to pero nagastos ko na kasi sa cafeteria yung dala kong pera eh at doon ako hinuli. Nasa music room yung mismong wallet ko, sorry." "how about your cellphone? i-text mo si Pao!" "ahh oo nga, kaibigan ko yun.." "edi tawagin mo na!" I looked at Mike. he shook his head. "wala na, naka-alis na eh.." Hindi naman nagtagal, may dumaang lalaki sa harapan namin. tumayo ako para lapitan si Mike. "nandoon!" Mike was looking at a different direction so I turned his head to the other side. "nakikita mo na?" "sino ba diyan?" Ang bulag naman nito!

"Hilary!" nag-wave sa'kin si Drew. Lumingon naman si Jake dahil nakatalikod siya sa may pintuan. Lumapit ako sa upuan ko at nilapag doon yung bag ko. "Jake, akala ko ba--" hindi ko naman natuloy yung sasabihin ko at pinakita ko nalang sa kanya yung rose. "then what's this?" Tiningnan ni Jake yung hawak ko. Magsasalita na sana siya pero biglang tumawa si Drew. "bakit?" nagtaka naman ako. Tuloy pa rin sa pagtawa si Drew. Binalik ko naman yung tingin ko kay Jake, nakatingin na siya kay Drew. "don't tell me, iniisip mo na kay Jake yan galing?" Tumigil din sa pagtawa si Drew. I exchanged glances with the both of them. "bakit, hindi ba?" "it's not from me Hilary.." Jake smiled. I looked at Drew. "eh yung binigay mo sa'kin sa bus?"

"sama ka ba sa'min mamaya?" uminom si Carla sa mineral water na binili niya. "saan?"

wala akong load." um-upo na ako sa bakanteng upuan sa gitna nina Jake at Carla. sumilip sa'kin si Joyce. "dumating ka din sa wakas! manood ka na."

"hello??" nag-snap si Joyce sa harapan ko. "ano bang meron mamaya?" nag-isip naman ako. meron ba silang lakad? "ahmm.. magmo-mall ba kayo?" "loka! battle kaya mamaya!" sabi ni Carla. Mamayang gabi na nga pala yun, nawala sa isip ko. Ni hindi pa nga ako nakapagpaalam eh. "so ano? manonood kasi kami.. ikaw?" tinanong ulit ako ni Joyce. "of course, manonood siya!" may bigla nalang sumingit sa usapan namin. Nilingon ko naman kung sino yun. Pumunta si Paolo sa gilid namin. "diba Hilary?" Dumating din si Ray na may hawak-hawak na bote ng mineral. Kakabili niya lang kasi. "ticket mo nga pala.." may in-abot sa'kin si Ray na maliit na papel. "nasa taas siya eh, pinabigay nalang." Paolo uttered. "buti nakaabot ka, malapit na sila eh. pabalik-balik pa kanina dito si Mike.." sabi ni Jake. "talaga? bakit daw?" ngumiti si Jake. "mamaya malalaman mo din.." Tapos nang tumugtog ng "stars" yung naabutan kong banda kaya pumunta yung emcee sa stage. "that was the band 'clap your hands'..okay ba sila?" Okay naman yung performance nila. Pinalakpakan sila which gave dignity to their band name. We clapped our hands nga. "next in line is a band from the seniors. let's welcome "never mind!" palakpakan naman diyan!" sabi ng emcee. Hindi lang naman palakpak ang narinig ko, may hiyawan pa nga eh! Gano'n kalakas yung dating nila? Nakita kong umakyat sa stage si Paolo papunta sa drumset. Si Joey naman nando'n na sa tapat ng microphone at nag-sound check. Si Ken at Ray, pinlug-in na yung gitara nila. Si Mike naman medyo nahuli pa sa pag-akyat. Lahat ng contestants, required na tumugtog ng dalawang kanta. Yung una, contest piece na lahat ng bandang kasali, yun ang tutugtugin, magkakaiba-iba lang yun sa rendition na gagawin at doon ibe-base kung paano sila bibigyan ng score.Yung pangalawa naman, kahit na anong song. Tinugtog na nila yung contest piece. Ang lakas ng audience impact pagdating sa kanila. Nung natapos na sila sa first song, saka lang sila nagpakilala. "I'm Joey Cruz for vocals." pinasa niya yung microphone kay Paolo. "si Mike.." I kept the ticket inside my wallet. "Paolo Rodriguez here!" nag-wave siya tapos ngumiti. "buti ka pa nilibre.." Carla commented. "close sila eh! feeling mo naman ililibre ka ni Paolo mo!" Joyce joked around. "malay mo balikan ako dito tapos may ibibigay din siya.." Carla chortled. "eh nakabili na tayo eh, ano ka ba!" "Mike Guererra, lead guitar." sabi niya nang hindi man lang tumitingin sa audience. Sa gitara niya siya nakatingin at may ina-ayos yata. Nagpakilala din naman sina Ken at Ray tapos naghihiyawan ulit yung mga tao. "sa next song namin, magiging second voice nalang ako.." tumawa ng mahina si Joey. Umakyat naman yung isang teacher sa stage at may dinagdag siyang microphone stand sa gitna. Na kay Joey kasi yung isa, eh dinala niya yun sa may gilid. Wala namang lumalapit doon sa microphone na yun kaya nagtaka naman ako. Sinong kakanta? "ready na kayo?" tinanong ni Joey yung audience. Lumingon naman siya sa mga kasama niya at may sinabi yata na kung ano. "title nito, For You I Will (Confidence)" Nagulat nalang ako nung nakita kong papalapit si Mike sa microphone sa gitna. "I like to dedicate this song to someone special.." nag-strum na siya ng gitara. "Alright, yeah.." si Joey pa rin yung nag-umpisa. "Wandering the streets, in a world underneath it all.." pero boses na ni Mike yung sunod kong narinig. "Nothing seems to be, nothing tastes as sweet as what I can't have. Like you and the way that you're twisting your hair 'round your finger. Tonight I'm not afraid to tell you, what I feel about you." May mga naghiyawan mula sa ibang audience. "I'm gonna muster every ounce of confidence I have, and cannon ball into the water. I'm gonna muster every ounce of confidence I have, for you I will, for you I will..." "ang galing kumanta ni Mike! wooh!" Joyce applauded. "hindi ko alam. anong oras ba yung battle?" "6 pm!" "Forgive me if I st-stutter from all of the clutter in my head... 'Cause I could fall asleep in those eyes, like a water bed. Do I seem familiar; I've crossed you in hallways a thousand times. No more camouflage I want to be exposed And not be afraid to fall." Pinanood ko si Mike habang kumakanta siya at nag-gigitara at ewan ko ba, immediate reaction ko eh hanapin kung nasaan si Diane kaya lumingon-lingon ako. "I'm gonna muster every ounce of confidence I have, and cannon ball into the water. I'm gonna muster every ounce of confidence I have, for you I will. You always want what you can't have but I've got to try. I'm gonna muster every ounce of confidence I have, For you I will.. For you I will.. For you I will.. For you.." "sinong hinahanap mo?" napansin ako ni Jake. Nakita ko siya na nandoon pala sa kabilang dulo. "si Diane.." "If I could dim the lights in the mall and create a mood, yeah, I would..." "pero bakit?" hindi ko naman na siya sinagot at pinilit ko nalang na ngumiti. "...shout out your name so it echoes in every room, yeah." Sinasabi na niya yung nararamdaman niya para kay Diane. I already expected this before, alam kong wala namang patutunguhan yung feelings ko para kay Mike. "That's what I'd do, That's what I'd do.. To get through to you, yeah : Hilary, hinahanap ka ni Mike..wer r u? : nasan kn bng babae ka?! : nasa'n ka..? nandito ka ba..?? Nang makarating ako sa school, may pila pa sa gate. Kung hindi ako nagkakamali, yung iba sa kanila mga outsiders dahil hindi ko naman mamukhaan. Yung mga schoolmates ko siguro kanina pa nasa loob. Nakipila na din ako at pagdating ko sa loob, may tumutugtog ng banda sa may stage. Hindi ko nga alam kung nasa'n ba sina Carla kaya nagpalakad-lakad ako. Nadaanan ko pa yung board kung sa'n nakalagay yung mga pictures ng mga banda pati na din yung rank nila sa botohan para sa people's choice award. Nangunguna yung "never mind" "Hilary! dito!" nakita ko si Jake na naka-upo kasama sina Drew at Carla. Nag-save pala sila ng upuan para sa'kin. "anong petsa na?" tanong ni Drew habang papalapit ako sa kanila. "oo nga! hindi ka man lang nagrereply!" sabi naman ni Carla. I'm gonna muster every ounce of confidence I have, And cannon ball into the water. I'm gonna muster every ounce of confidence I have, For you I will. You always want what you can't have, But I've got to try." I'm gonna muster every ounce of confidence I have, For you I will.." yumuko si Mike para tumingin sa pagstrum niya. "for you I will.." tumingin ulit siya sa audience. "for you I will.." Naramdaman ko naman na nag-vibrate yung cellphone ko kaya kinuha ko na muna. "Hilary, for you I will." Nagulat ako sa narinig ko. Hindi ko pa nache-check yung message sa phone ko pero tumingin na ako ka'gad sa stage. Pangalan ko ba yun?! Nakatingin na din sa'kin sina Carla at Joyce habang nakangiti. "now you know why he's looking for you.." tumingin ako kay Jake. "a-ano?" naguluhan ako. Ngumiti lang sa'kin si Jake kaya binalik ko na yung tingin ko sa stage. Narinig ko na naman yung palakpakan at hiyawan ng mga tao. "yeah! you guys are great! and whoever is Hilary, you're a lucky one girl!" sabi ng

"may binigay kang rose sa kanya sa bus?" Jake inquired Drew. I reached for the ticket. "pakisabi, thank you.." "yeah, meron nga." he answered Jake. I shifted my gaze at Jake. "hindi mo yun alam?" Jake shook his head. "it's because hindi naman galing kay Jake yun Hilary." Drew said. "how about the rest of 'em? starting from the rose with the letter "I"?" I inquired once more. "ano bang rose yung pinag-uusapan niyo?" Mukha ngang walang ka-ide-ideya si Jake. "kasi, may natatanggap akong red roses. Each of them has a card with corresponding alphabet letters written on it. I thought--" "no Hilary, hindi siya." Drew shook his head while smiling. All this time, I was thinking that those roses were coming from Jake then all of a sudden, hindi pala? "eh sino yung nagpabigay sa'yo nun?" I threw him a perplexed look. Instead of answering my question, he turned to Jake. "got it bro?" "kung hindi ako nagkakamali..yah, I got it." then he smiled at me. "hay nako Hilary, hindi niya ba sinabi sa'yo?" "nino? ang alin?" huh? ano ba 'to? Medyo natatawa na din nun si Jake at pagkatapos, humarap siya kay Drew. "tsk, tsk. patorpe effect talaga yun!" "well, what can we do? that's his style!" tumawa na naman si Drew. Habang nagtatawanan sila, um-upo naman ako sa upuan sa harapan nilang dalawa at tinitigan ko lang sila. Napansin naman nila yun kaya sa wakas eh napatingin na din sila sa'kin at pinansin na din ako. Para naman kasing wala ako noh! Kanina pa ako tanong nang tanong, di naman ako sinasagot. "oo nga pala, manonood ka ba sa battle?" tanong ni Drew sa'kin. alam ko binilhan ako ni Mike ng ticket pero wala naman siyang binibigay sa'kin ah. Totoo bang binilhan ako nun? "siguro.." "you should be there Hilary.. last battle of the bands na natin yun kasi gagraduate na din tayo after ilang months eh.." sabi ni Jake. "yung ticket kasi--" "wala ka pa? bilhan ka namin, gusto mo?" nag-offer si Drew. "hindi! nabilhan na daw ako ni Mike eh.. kaso wala naman siyang binibigay sa'kin.." "busy kasi yun sa music room pero baka ibigay niya na din yun, hintayin mo nalang.." "oh sige.." napansin ko naman na parang iniba na nila yung usapan. "eh teka hindi pa nasasagot yung tanong ko ah!" "sooner or later, you'll find out.." Grabe, nasagot yung tanong ko! *** Habang nasa jeep ako, chineck ko yung cellphone ko. May messages pala ako. Sa mga sumunod na araw ng foundation week, gano'n pa rin naman. Magkakaro'n kami ng customer sa booth, ako naman eh hahanapin yung pagbibigyan. Ang pinagkaiba lang, masmarami ng tao ngayon sa campus. May program kasi sa elementary kaya siyempre may mga parents na um-attend. Muntik muntikan na nga ulit akong mahuli ng jail booth na yun eh! Pero this time, nakatakbo naman ako at iniiwasan ko nang makasalubong yung mga members nun. Hindi ko naman masyadong nakikita si Mike. Malamang busy sa pagpractice yung mga yun. Pagdating ng Friday, sinabi sa'min na hanggang 12:00 nn nalang daw yung mga booths at kailangan na daw tanggalin yun pagdating ng hapon. Ipapapanood kasi sa'min yung program ng high school sa covered court. Natuwa din naman ako nun kasi ayoko na rin maghanap hanap ng mga taong pagbibigyan ng letters na dinededicate. Kapagod kaya! Nakapagligpit na kami around 1:00 pm. Pinatawag naman sa intercom lahat ng students na pumunta na daw sa covered court dahil mag-uumpisa na daw yung program. Pero dahil hindi pa naman ako nakakapaglunch, hindi na muna ako dumiretso do'n. Aba, bahala na kung may nagpeperform na doon basta ako sa cafeteria ako pupunta. Konti lang yung tao sa cafeteria dahil karamihan siguro ng mga tao, nanonood na nga ng program. Um-upo naman ako sa corner malapit sa may bintana at doon kumain. Matatapos na din ako pero ayoko pa namang makipagsiksikan sa mga audience sa may covered court kaya nag-stay na muna ako sa loob ng cafeteria. "Hilary! nagpapakataba ka dito ah!" dumating si Carla kasama si Joyce. "hindi pa kasi ako nag-lunch kaya ngayon lang ako nakakain.." um-upo naman sila sa harapan ko. "grabe, ang daming tao sa covered court! ang init pa do'n kaya bumili kami ng inumin. nandito ka rin naman pala.." sabi ni Joyce habang nagpupunas siya ng pawis. "kaya nga hindi ako pumunta do'n eh.." "hinihintay ko pa kasi yung parents ko dahil hindi pa ko nakakapagpaalam saka : asan kn? : hoy loka! nasan knb? kanina pa kami dito.. : pa2sok na kami ah..txt ka pg dmating kn.. Eh wala naman akong load! Pa'no ko mag-rereply? Chineck ko pa yung ibang messages. : nag-start na, ba't wala kp d2? : bilisan mo! tumingin si Jelaine sa wall clock namin sa taas ng tv. "eh lampas 6 na ah! eh kung pumunta ka na kaya, ako nang magsasabi pagdating nila.." "hindi kaya sila magagalit?" "ako na bahala! balitaan mo ko kung sinong mananalo ah?" Niyakap ko naman si Jelaine pagkatapos eh tumakbo na ako sa sakayan. Nagabang na ako ng sasakyan kong jeep kaso puno na yung mga naunang dumaan. Naghintay pa ulit ako at nakasakay din naman ako mga bandang 6:20. 5:20 na pero hindi pa rin dumarating yung parents ko. Tinawagan ko yung phone nila pero unattended naman. Naghintay pa ulit ako at nakinood nalang muna ng tv kasama si Jelaine. Ilang minuto nanaman ang lumipas. "anong oras ba sila babalik?" naiinip na din ako kakahintay pero hindi naman ako pwedeng umalis kaga'd nang hindi nakakapag-paalam. Dapat kasi kahapon pa ko nagpa-alam kaso nawala kasi sa isip ko yun. "sa bagay, kahit pala bigyan niya ko ngayon madodoble lang yung ticket ko. tara na nga! nangarap pa tuloy ako!" Carla laughed and stood up. Natawa naman ako kay Carla tapos tumayo na din kaming dalawa ni Joyce. Sinilip namin yung program kaya nakita ko yung mga sumasayaw doon kaso hindi ko din masyadong napanood dahil puro ulo naman ang nakita ko. Hindi na namin tinapos yung program. Umuwi na kami para makapagpalit ng damit at magkita nalang daw kami sa entrance gate pagdating ng 5:30 pm dahil 6 mag-uumpisa yun. Pag-uwi ko sa bahay, nando'n na si Jelaine. Sinabi ko sa kanya na manonood ako ng battle pero siya, hindi daw siya manonood. Magpapa-alam na dapat ako sa parents ko pero wala sila! Dapat kapag ganitong oras naka-uwi na sila galing sa trabaho eh. Hindi ko naman alam kung papayagan ako pero nagbihis na din ako para kung papayagan, ready to go na kaga'd. Kumain na muna ako habang hinihintay ko sila. "Panoorin mo kami ah?" Paolo then turned to Joyce and Carla. "pati kayo, okay?" he asked with a smile. "oo naman noh!" Carla returned. Nginitian naman nila kami pagkatapos eh umalis na din para bumalik na ulit sa music room. Si Carla naman kilig na kilig kay Paolo. "sinong nagpabigay ng ticket mo?" asked Joyce.

emcee habang pumapalakpak din. Ako?! Eh akala ko ba si.. "Hilary, sa'n ka pupunta??" Chapter 23 Uncluttering Notions Tumakbo ako palabas ng school at kahit narinig kong tinatawag ako nina Carla, hindi na ako lumingon. Pinara ko na agad yung unang jeep na nakita ko. Sinundan ako ni Jake at Drew sa labas pero sumakay na ako sa jeep kaya hindi na nila ko nahabol. Hindi ako mapakali sa loob ng jeep. Tuwing bumabagal yung takbo ng sinasakyan ko, gustong-gusto ko na bumilis na agad para makarating na ko sa pupuntahan ko. Tumingin ako sa bintana at natanaw ko din yung mataas na puting building na yun kaya pumara na ako. Pumasok ako ka'gad sa loob ng entrance hall ng hospital at dumiretso ako sa front desk habang hinihingal-hingal pa. "nurse, sa'n po yung naaksidente? yung car accident na ngayon lang nangyari." "anong pangalan ba miss?" tinanong ako ng nurse. "mr. and mrs. Delarante po!" tumango siya. "sandali lang.." kinuha niya yung listahan nila ng mga pasyente at hinanap na doon yung parents ko. "eto pala." Tinuro niya naman sa'kin kung saan yun at nagtatakbo na ulit ako sa hallway. Nakita ko din yung kwartong sinabi sa'kin ng nurse at tinulak ko yung malaking pinto. Nakita ko doon si Jelaine na nakatayo sa tapat. "natanggap ko yung text mo, ano, kamusta na daw sila?" "ba't hingal na hingal ka?" hinawakan niya ako sa balikat. "relax ka nga muna.." "okay." huminga naman ako ng malalim. "nasa'n sila?" "Hilary! nandito 'ko.." narinig ko yung boses ng mama ko. Lumingon ako sa gilid at nakita ko siya na naka-upo sa harap ng desk ng doctor na may sinusulat sa medication slip. "okay ka lang Ma?" I asked as I embraced her tight.

ako sa'yo tulad nalang nung nilagnat ka sa school!" "wait, does that mean--" Magsasalita na dapat ako pero nagtuluy-tuloy siya sa sinasabi niya. I pushed his shoulder slightly. "wala naman akong sinabi ah!" "nakakainis talaga! tawag ako nang tawag, hindi mo naman sinasagot!" "kasi--" "at ang nakakainis pa, tinakbuhan mo 'ko! alam mo ba kung ga'no kahirap para sa'kin yung ginawa ko kanina?" he interrupted me again. I gave him a perplexed look then he smiled. "you don't have to explain actually." umupo siya at tumingin sa paanan niya. "akala ko galit ka sa'kin kaya hindi mo sinasagot yung mga tawag ko..naisip ko tuloy na si Jelaine nalang ang tawagan kasi baka kasama mo siya pero kung sakaling magkasama nga kayo at nalaman mong ako yung kausap niya, baka ipababa mo naman sa kanya yung phone. Hinanap ko pa tuloy si Khyle mula sa audience kanina at phone nalang niya ang ginamit ko.. saka ko lang nalaman yung nangyari." tumingin siya sa'kin. "you scared me, you know that?! inisip ko na wrong move yata yung ginawa ko kanina sa battle, yun pala may nangyari sa parents mo. sana sinabi mo naman.." "nag-alala ako kaya nagmadali na kong umalis." tumalikod ako sa kanya. "isa pa, ano bang kalokohan yung ginawa mo kanina?" pumunta siya sa harapan ko. "hindi yun kalokohan." mahinahon niyang sabi sa'kin. tiningnan ko siya. "si Diane? pa'no siya?!" "you're thinking that Diane and me-" natawa siya ng mahina. "are you kidding me? Diane is Khyle's girlfriend! kahit tanungin mo pa si Jake, Drew, or si Pao. alam nila yun." "ano?!" Naalala ko naman yung sinabi sa'kin ni Jake sa party ni Khyle. "it's not what you think it is, really. malilinawan ka din pero hindi ako ang dapat magpalinaw sa'yo." So.. mali yung inisip ko? Habang papunta ako sa loob, sinabayan lang akong maglakad ni Mike papunta kina Jelaine at sa parents ko. Tahimik nga siya eh. Nagalit ba siya? Para binibiro ko lang naman! Siya lang ba may karapatang mang-ganun? "kuya Mike! nandito ka!" sinalubong ni Jelaine ng ngiti si mokong pagkapasok namin sa kwarto kung nasa'n sila. Sina mama at papa na nando'n na pareho, nagtaka pa kung sino yung kasama ko kaya pinakilala ko si Mike. Hindi pa nila alam yung tungkol sa'ming dalawa. Oh well, sa bahay ko nalang siguro sasabihin yun. Natapos na din si Papa sa mga tests na ginawa sa kanya. May mga sugat siya pero hindi naman grabe eh. Si mama, kagaya ng sinabi niya, may mga pasa-pasa lang naman. Pagkatapos ng mga medications na binigay ng doctor, umalis na kami. Nag-offer naman si Mike na ihahatid niya kami. Tinawagan na daw niya yung driver nila para may magamit na sasakyan. "may driver pala kayo eh ba't lagi kang na-le-late sa school?" ako nga dahil wala kaming driver, gusto ko na ihatid ako ni papa sa school kaso siyempre may trabaho din sila at baka sila naman ang ma-late ni mama kaya wag nalang. Ginusto ko nga noon na sana nagkadriver kami eh. Pero dahil nasanay na din naman akong mag-commute, hindi ko na yun inisip. "sobra ka naman, hindi naman lagi eh, madalas lang!" tumawa siya. "mas gusto ko kasing nag-cocommute eh.." Dumating din naman kaagad yung van nina Mike at maayos kaming naka-uwi. Mukhang natuwa sina mama at papa kay Mike sa ginawa niya kaya nag-thank you sila para sa paghatid sa'min. Nauna nang pumasok si Jelaine sa loob ng bahay namin. Kasunod niya na din yung parents ko at ako naman, medyo nagpaiwan pa sa labas. Pinanood ko lang silang pumasok. "oh pa'no, thanks ah? bye!" papasok na din dapat ako pero hinawakan niya ako sa kamay. "bye? hindi pa!" Tumingin naman siya sa likuran niya kung sa'n nakapark yung van. Hinila niya ko papunta doon sa side kung nasa'n yung driver nila at kinatok niya yung bintana nun. binaba ng driver yung bintana para kay Mike. "manong, i-uwi niyo na po yan, hindi ako sasabay.." "sigurado ka?" tinanong siya nung lalaki na medyo may edad na. "sure ako.." tumango si Mike. "oh sige, ingat ka hijo.." "bakit?" he chuckled. "ano bang sinabi ko? wala din naman akong sinasabi ah! well, wala pa dahil di mo naman ako pinatapos. ikaw diyan ang defensive!" he said good-humoredly. "well, actually.. yes!" I returned. "what do you mean yes? yes.. defensive ka?" "uh-huh.." I nodded. "I think defensive nga ako.." "defensive ka kasi--" he smiled adorably. "is what I'm thinking, what you're thinking?" "hay nako, ewan ko sa'yo! babalik na ko sa loob!" I turned my back at him and started to walk a few steps but I made a halt when he pulled my hand. "ano nga?" "yun na nga yun!" I pulled back my hand and continued walking towards the hospital building when he impeded my way. "anong yun na yun? hindi ko nga alam kung ano yun.." the smile in his face didn't wreck at all. "bahala ka!" I passed over him and to my surprise, he didn't hinder me once again but instead, he gave way. Hindi na 'ko kinulat ah.

"ayos naman, may konting pasa lang.." she answered while stroking my back. I finally broke free from the embrace. "eh si Papa?" she touched my face and smiled. "he's in the x-ray room. he's still undergoing some tests but other than that, hindi naman gano'n kalubha yung pagkakabangga namin..don't worry too much, okay?" Hindi ko naman mapigilan na maluha nung time na yun. "akala ko kasi--" "shh..it's okay now dear." she hugged me once again. I saw the view of Jelaine going near to our mother's back while I was resting on her shoulders. "wag ka ng umiyak.." she smiled and wiped some of my tears. Our mother also cuddled Jelaine and I wiped the remaining tears in my cheeks. "grabe, kinabahan naman ako!" I slightly chuckled. "sandali lang, sabi ni Jelaine may pinuntahan ka daw na event sa school ninyo, tapos na ba yun?" my mom asked. "hindi pa po pero umalis na ko do'n nung nabasa ko yung text niya na naaksidente daw kayo kaya pinuntahan ko kayo dito.." "hindi ka na ba babalik? kung gusto mo, tapusin mo na yun..okay lang." ako naman eh tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. I shook my head. "hindi na po, dito nalang muna ako." then I smiled. "nakakainis ka talaga!" tumawa siya. "hindi pa ba ko matangkad sa lagay na 'to?" "mrs.." the doctor spoke after writing something and looked at us with a warm smile. "girls, sa waiting area na muna kayo, kakausapin na muna ako ng doctor.." Lumabas naman kami at um-upo ako doon sa isa sa mga upuan sa corridor. Tumabi din sa'kin si Jelaine. "sorry, pinakaba kita. ibabalita ko lang sana sa'yo kaso napasugod ka pa tuloy dito.." "ano ka ba.." I put my hand on hers. "okay lang yun noh!" nag-ring naman bigla yung cellphone ni Jelaine kaya kinuha niya sa bulsa niya. "sino yan?" "si Khyle.. sagutin ko muna ah?" tumango ako. "uy Khyle! Kuya M--" parang nagiba yung tono ng boses niya kaya napatingin ako sa kanya. "I mean Khyle pala.. hmm, oo.." ngumiti sa'kin si Jelaine pagkatapos tinanggal niya sa tenga niya yung phone at tumayo siya. "excuse lang muna.." sabi niya sa'kin. Binalik niya ulit yung phone sa tapat ng tenga niya. "nasa hospital kami.." narinig kong sabi niya habang naglalakad siya palayo papunta sa kabilang side. Saka ko lang din naisipan na i-check yung phone ko. Nakita ko na may 17 na miss calls galing kay Mike pero hindi ko nasagot dahil hindi ko naman na pinansin yung phone ko kanina. May mga messages din galing kay Jake. Binasa ko lahat yun at halos pare-pareho lang naman na tinatanong kung bakit daw ako umalis. Hindi ko na kasi nasabi sa kanila sa sobrang madali ko kanina. Naka-sampung text sa'kin si Jake at pagdating sa may dulo, nakita ko yung isang text ni Mike. Sender: miKe +63919******* nakita kita, ba't ka tumakbo..?? Hindi ko naman sila ma-replayan. Napabuntong-hininga nalang ako. Ano na kayang nangyayari sa school? Sa battle of the bands? Si Mike? Totoo ba yung narinig ko kanina? Pero pa'nong naging ako? tiningnan ko si Jelaine, hindi pa siya tapos makipag-usap sa phone pero tinawag ko pa rin siya. "Jelaine, sa labas muna ako ah?" nilingon niya ko at tumango lang siya. Naglakad na ako palabas sa hospital. Haay, too many questions in my head, kailangan ko ng hangin! Gabi na, kaya malamig yung hangin sa labas pero okay na 'to kaysa nasa loob naman ako. Ayoko naman yung amoy ng hospital. Nagpalakad-lakad ako at nakita ko yung malaking puno na may nakapalibot na semento paikot sa puno na yun kaya doon nalang ako um-upo. Dinaanan pa ako ng ambulansiya na pumasok sa gate. Kahit pa'no eh natuwa naman ako dahil hindi naman pala malubha yung nangyaring aksidente sa parents ko kaya thankful pa rin ako. Naramdaman ko naman na parang may nagpatong ng kung ano sa balikat ko. Tiningnan ko pa yung balikat ko at may jacket na pala. Lumingon ako sa likuran ko at nandoon na si Mike na nakangiti sa'kin. "nakakainis ka naman eh!" I stood up to face him and I also held the jacket because it almost fell from my shoulders. "Mike?! bakit ka nandito? pa'no na yung battle of the bands?" "iniwan ko. tapos na naman yung performance namin eh at alam mo bang nakakainis ka, tatambay tambay ka dito sa labas eh ang lamig pa naman! baka sipunin ka eh ayoko pa naman na nagkakasakit ka kasi baka mag-alala na naman "sa'yo galing yung mga red roses na yun?" tumango siya. "the girl that I'm talking about at the park is none other than you, Hilary." bigla naman niya 'kong niyakap. "dati, naguluhan pa ko. Iniisip ko kung bakit of all people, ikaw pa. Alam ko kasi na may gusto sa'yo si Jake at ayokong makipag-kompitensiya sa kanya dahil bestfriends kami. But I can't help my feelings for you kaya kinausap ko na si Jake at inamin ko sa kanya lahat. Naintindihan naman niya and that was when I decided to start courting you..yun nga lang, about the roses, you gave the credit to Jake not knowing that those were from me." hinampas ko naman siya sa likod pero mahina lang. "sira ka! hindi mo naman nilagay yung pangalan mo do'n eh!" umalis na siya sa pagkakayakap niya. "I know. sorry, my bad." may kinuha naman siya sa likod ng shirt niya. "for you.." Kinuha ko yung binigay niyang red rose at siyempre may card nanaman. Binuksan ko yun at binasa yung nakasulat, the last alphabet letter was already there. "U" -Mike "improving, may pangalan mo na sa dulo ah!" medyo tumawa ako. "ahmm, wait lang.." may kinuha siya sa bulsa niya, yung phone pala niya. Binasa niya yung screen ng phone niya pagkatapos nakita ko nalang siya na ngumingiti. "what was the text about?" inangat niya yung ulo niya. "inanounce na yung results, panalo daw kami." "talaga? wow! congrats!" binalik na niya yung phone niya sa bulsa niya at pagkatapos, ningitian niya ko. "nasa'n yung life guide mo?" "bakit?" aanhin niya ba yun? "pahiram muna.." Kinuha ko naman sa bag ko yung memo notebook na yun pagkatapos eh binuklat niya. "now I believe in your 11th Philosophy. tama ka nga, the right time of telling you how I feel will never come all by itself unless I make it happen." tiningnan niya ko sa mga mata ko. "as for now, the right time is currently happening.." niyakap niya na naman ako. " and as what the letters in the roses spell.." "Hilary, I LOVE YOU." Niyakap ko din siya nang marinig ko yun. Mixed emotions ang naramdaman ko, hindi ko maipaliwanag. Kakaiba talaga. Matagal kami na nasa gano'ng posisyon, walang nagsasalita lalo na ako. Wala akong sinabi. Siya yung unang bumitaw sa pagkakayakap at tiningnan niya yung mukha ko na parang nag-oobserba. "now is the time to say something, you know that?" wala naman akong ginawa kundi ngumiti lang. As I've said before, some joys are better explained in silence, as a smile gets more audible than laughter. That's one of my philosophies, remember? ina-lala ko naman yung party ni Khyle. Oo nga, may sinabi si Jelaine at Mike na may surprise daw para kay Khyle na hindi ko maaabutan dahil umalis na 'ko ka'gad. "si Diane kasi ang nakaisip na gumawa daw kami ng video. Lahat ng message na gustong sabihin ng mga taong importante sa buhay ng utol ko, doon ire-record and to prove na totoo yung videong sinasabi ko, why don't you ask your sister? Kasama din kasi sa video na yun yung kapatid mo since close friends sila ni Khyle. yun lang yun Hilary, nothing more and nothing less." "are you serious?" "makinig ka muna.." hinawakan niya yung kamay ko. "nung araw na sinabi kong uumpisahan ko na yung panliligaw ko, nakatanggap ka ng rose. Sabi nung bata, matangkad yung nagpapabigay diba?" ngumiti ulit siya sa'kin. tinitigan ko siya. "eh pero, nung araw na una ko kayong nakitang magkasama, that was also the day when you said to me that you're going to start courting the girl that you're talking about at the park!" "nung mga times na nakikita mo kaming magkasama ni Diane, yun yung mga araw na nagpapatulong siya sa'kin para sa surprise kay Khyle. Yung surprise para sa birthday niya, remember?"

"salamat po, kayo din." pagkatapos nilang mag-usap, itinaas na ulit ni manong driver yung windowpane at nag-drive na siya paalis. Naiwan kaming dalawa ni Mike doon. "bakit ba?" "we're not done yet.." hinila niya ako pabalik doon sa gate namin. "we're not done yet ka diyan!" natawa siya sa'kin. May nakakatawa ba? "ano ba kasi yun?" "alin ba?" "ang kulit mo rin ano?" sumandal siya sa gate pero hawak pa rin niya yung kamay ko. ayaw bitawan! "yun nga eh.." "ako pa ang makulit? ikaw nga diyan eh!" hinila ko naman yung kamay ko at nagcross arms ako. "I don't have to say the obvious!" "I want to hear it from you.." he had a silly grin decorating his face. "what now?" he leaned closer. 1 inch nalang yata yung pagitan ng mga mukha namin. "hey! back-off nga!" tinulak ko siya. "just say it.." he says, still grinning like an idiot. "oo na! I love you too, happy?!?" inilapit niya sa'kin yung tenga niya. "huh? ano yun? hindi ko yata narinig eh!" ang kulit talaga nitong mokong na 'to kahit kelan oh! "ayoko na, nasabi ko na, ba't ko pa uulitin?!" nag-attempt ulit ako na pumasok na sa loob ng bahay pero hinawakan niya yung braso ko. "eto naman, hindi mabiro!" lumapit na naman siya sa'kin at bumulong sa tabi ng tenga ko. "thanks Hilary.." The next thing I know? I felt his lips in mine. That Path In Our Hearts.. Sinabi ko na sa parents ko yung tungkol sa'min ni Mike. Ang sabi nila, hindi

naman daw sila tutol pero dapat daw hindi muna ako nakipag-relasyon dahil bata pa naman kami. But still, naintindihan nila ako dahil desisyon ko yun. Basta wag ko lang daw pabayaan yung studies ko, okay na. Si Jelaine naman nung una, nagulat din. Parang dati lang daw eh sinet-up nila kaming dalawa ni Mike tapos ngayon, mag-eend up din naman pala kami as couples. Ibinalita ko din kay Giselle ang tungkol do'n at siyempre happy din siya para sa'kin. In favor naman daw kasi siya kay Mike. Nalaman na din yun ng mga classmates namin sa school. Pa'no ba namang hindi? Pumunta kasi sa harapan ng classroom si Mike at in-announce na kami na. "ano ka ba!? ba't mo ginawa yun?" inakbayan niya ko. "I want the world to know how much I love you, maling rason ba yun?" Palagi kaming magkasama sa school at napapadalas din yung dalaw niya sa bahay. Araw-araw nga din niya akong hinahatid eh. Kahit na minsan super busy siya, he still finds time para siguraduhing makaka-uwi ako ng safe. Tuwing magkakaro'n naman kami ng quizzes, tinutulungan din ako ni Mike sa mga lessons na hindi ko maintindihan. grabe, ang talino talaga nun. We graduated from high school after a few months. We are now currently in first year college taking up different courses but we're still in the same school. Eight months na kami at monthsary namin ngayon kaya nag-usap kami na mag-meet kami. "anong gusto mong kainin?" he asked. "burger and fries.." "okay, just wait for me here.." he was about to leave but I called him back. "large yung fries and coke ah!" "I know, hindi ka naman nagda-diet eh!" he grinned then walked towards the cashier to get the order. Naghintay lang ako sa table nang maalala ko nung senior's promenade, medyo nainis ako sa kanya. Sa hotel yung venue namin at maganda yung arrangements na ginawa. Carpeted yung malaking kwartong yun at yung mga tables and catering, sa gilid nilagay tapos yung gitna, yun yung dance floor namin. Prom date ko siya nun pero hindi niya 'ko sinasayaw. Yung iba naman naming classmates sinasayaw niya. Nakasayaw ko din sina Drew, Pao, at Jake pati na din yung iba pero si Mike talaga yung hinihintay ko. Tinanong ko nga sina Jake kung ba't gano'n siya pero ang sinasagot nila: "hayaan mo lang yun.." "how's your night?" tinabihan ako ni Giselle sa table nung gabing yun. "fine, I guess.." "eh ba't mag-isa ka dito?" lumingon-lingon siya. "where's Mike?" "nasa dance floor.." pinaglaruan ko naman yung napkin na nasa table. "nakakainis na nga eh!" "oh, bakit?" "kasi naman eh! matatapos na yung prom pero hindi pa niya ko sinasayaw!" hanggang alas dose kasi yung prom namin. 11:30 na nun and yet, no sign of Mike asking me to dance. May dumating na lalaki at niyaya niyang sumayaw si Giselle. Nung una, parang ayaw sumama ni Giselle kasi maiiwan na naman daw ako ng walang kasama pero sabi ko, okay lang naman. Pumunta na sila sa dance floor at naiwan na naman ako. Slow dance na yung tinutugtog at may nagyaya din sa'kin pero tinanggihan ko na muna. Idinahilan ko na masakit pa kasi yung paa ko. Totoo naman yun, sumakit na din yung paa ko dahil sa high heels. 11:55 pm. "that's it for tonight but I'm playing out with one last ballad.." the DJ's voice echoed over the loudspeaker. Lumingon lingon ako para hanapin kung nasa'n si Mike. Hindi ko siya makita. Nagsitayuan na yung iba dahil last song na nga. Nasa'n ka ba Mike? Naiinis na 'ko!! Wala talaga siya. Inayos ko nalang yung pagkaka-upo ko at sumandal ako. Nalungkot ako. Ano ba naman kasi siya!? "can I have this dance?" Mike suddenly asked while placing a necklace around my neck from behind. I stood up at once to turn to him while holding the necklace that he gave. "Mike!" niyakap ko siya. "akala ko--" "can I?" he interrupted me and offered his right hand.

mo. Sabi ko gusto kong basahin yung laman nun and while you were busy doing your homework, I wrote something at the last page of your so-called Life Guide." Meron ba? Minadali ko namang kunin yun. Lagi ko naman kasi dinadali yun eh. I scanned through the pages of it... Philosophy #1: You have to learn how to move forward like everybody does. You can't stay stranded in the past forever. Philosophy #2: Always acknowledge your emotions! They serve a purpose and should never be ignored. Philosophy #3: Know how to treasure precious people. At least one person cares for you, life isn't a waste. Philosophy #4: No matter how near or far, friends will always be friends. This is how true friendship is tested. Philosophy #5: Don't expect that what you give will always be what you would take in return. Philosophy #6: Try to relax and lighten up. Stop trying so hard to do something because forcing things to happen when they are not supposed to will just cause frustration. Philosophy #7: Sometimes you've just got to do what you've got to do. Philosophy #8: If God gives u something u can do, why in God's name wouldn't u do it? Philosophy #9: Never underestimate the power of positive thought. Just believing that you can is half the journey to actually succeeding. Philosophy #10: Some things are better left unsaid. Philosophy # 11: The right time will never come, you just make it happen. Philosophy #12: When God gives you one important thing in life, never hold it too tight, so when he asks you to give it back, it's easy to let go without hurting too bad Philosophy #13: Some joys are better explained in silence, as a smile gets more audible than laughter. Philosophy #14: The only thing that matters is just following your heart and eventually you'll finally get it right. Philosophy #15: Tell someone how you feel. Say what you mean and mean what you say. And he's right, there's something written at the back part... Always remember that being simple is the most perfect way to make someone fall in love with you. Kung dati ko pa pala nakita 'to edi sana hindi ko na inisip na si Diane yung liligawan niya. Anyway, what matters is, ako naman pala yung tinutukoy niya at hindi si Diane. "Isa na siguro yun sa maraming dahilan kung bakit nahulog ako sa'yo.. when I was still falling in love with you, yeah, sure, maraming reasons kung bakit. but I'm not just falling in love with you anymore." he looked intently me. "I'm pretty sure that I'm indeed in love with you at kung hihingan mo pa ko ng reason, wala na akong mabibigay.." kumuha siya ng isa sa fries na hawak ko. "I just do." "alam ko.." I returned with a smile. Na-prove mo na yun sa'kin Mike, in your own ways. Love has its own reason and that reason is unknown. I must admit that being a teenager takes some getting used to. It's unquestionably a lot more interesting, but it's also a lot more complicated. Nevertheless, you can get through anything if you have people who care about you. It doesn't matter who, just as long as you have someone. Another thing I've figured out is that I'm responsible for my own happiness, and it all comes down to a positive attitude and making the right choices. These are a few more lessons from my Life Guide. I chose Mike to be my boyfriend. That's my decision and I'm happy about that because in my heart, I know, I made the right choice. "done eating now?" uminom muna ako. "yah.. tara.." "wait lang.." he picked up the tissue and reached across the table to gently wipe my face. "may dumi ka eh.." That act was so simple, yet so intimate. "thanks.."

"edi may catwalk. pinagawa yan ng university para may malakaran tayo, yun lang! lakad na tayo ulit.." nag-step na siya pero bumalik din naman dahil hindi naman ako sumunod. "joke lang!" "eh ano na nga kasi yung naisip mo?" tumingin-tingin siya sa palaigid. "ahmm..racing tayo?" "racing?!" tiningnan ko yung paligid. "dito? hello?! ang daming tao! nakakahiya kaya!" "eh ano naman? schoolmates lang yan, di nila tayo kilala noh! let's just follow this path hanggang sa makalabas na tayo dito sa university.. adventure yun!" Tiningnan ko lang siya. nagloloko na naman 'to eh. "ewan ko sa'yo!" naglakad na ulit ako. "tara na nga lang.." Akala ko sumusunod na siya pero paglingon ko, hindi pa rin siya umaalis sa kinatatayuan niya. Seryoso ba siya?! Binalikan ko si Mike. "ano ba?" "game na kasi! hanggang saan kaya yung matatakbo mo?" ngumiti siya ng nakakaloko. "baka naman wala pang 1 meter eh mapagod ka na.." "gano'n pala ah? well, let's see.."

"tinatanggap mo na yung dare ko?"

"oo, call! ano naman mangyayari kung natalo kita?" "pag natalo ako?" tinuro niya yung sarili niya. "asa pa Hilary!" "aba! pag natalo lang talaga kita lagot ka sa'kin!" "okay then!" he grinned and faced straight ahead. "just follow the path, alright?" yung mga tao na dumadaan, tumitingin sa'min. Pa'no, mukha kaming mga ewan na nakatayo doon. Mga harang nga siguro kami eh. Nag-count naman si Mike at nagsimula na kaming tumakbo palabas sa university. Hulaan niyo kung sinong nanalo. Siyempre.. siya. Ang bilis kasi niyang tumakbo! Nung nakipaghabulan nga kami sa mga bata noon sa park, napansin ko na talagang mabilis siyang tumakbo. Paglabas namin sa gate, hingal na hingal kaming dalawa. Sa laki ba naman ng university namin, sinong hindi mapapagod? Binilhan niya ako ng tubig sa may tapat. "wag mong dibdibin, kulang ka lang sa praktis." "ang yabang naman!" pabiro kong sinabi at kinuha ko yung tubig na dala niya. Nagtawanan lang kami. Para kaming sira pero masaya naman. "wanna beat me? let's try again. this time pabalik naman sa loob.." "whatever Mike! ayoko na!" he chortled. "come on, just follow the path.." I looked at him. "we already followed a path ever since. Surprisingly, it was not so direct. Ang dami pang paligoy ligoy noon eh!" I smiled. "does that matter?" natawa siya. "at least we still ended up at this path.." Mukhang na-gets naman niya kung ano yung sinasabi ko. "..a route in our hearts.. a detour to love.." he gazed at me and beamed. "ready?" he whispered. Then, we started racing back inside. How silly! "and that route? it led me to you."

I managed to nod and took his hand. He then led me to the dance floor, at the very middle of it. The other students who were dancing smiled at us as we made our way to the epicenter. Mike then folds his arms around my waist and pulls me closer and I have the sense to copy the girls around me and locked my hands behind his neck. I closed my eyes and leaned on his chest. "akala ko matatapos 'tong gabing 'to na hindi mo man lang ako sinasayaw eh.." I whispered. "what made you think that?" he laughed silently. "I planned this all along.. sinadya kong hindi ka yayain sumayaw para pagdating ng last dance, ikaw na ang kasayaw ko.." "anyway, it doesn't matter. At least we're having the last dance together." I said softly. Dumating na si Mike bitbit yung tray kung sa'n nakalagay yung binili niyang pagkain para sa'min. Napagkwentuhan namin yung mga nangyari for the past months. And as I was saying, the prom, that night was the best night ever, well, at least for me. Kapag si Mike kasi ang tatanungin mo iba ang sasabihin niya. "anong that night lang? every hour, minute, or second I spend with you is the best! always remember that..that's already the second thing I want you to remember always." sabi niya pagkatapos niyang inumin yung softdrinks niya. "fine, I'll remember that." kumagat ako sa burger ko. "teka lang, ano yung first thing?!" "hindi mo pa nakita?"

"may mga pinlano ako para sa araw na 'to so better get ready.." ngumiti siya. "let's go?" Tumayo na kami at lumabas sa cafeteria ng university namin. While we were walking at the catwalk, he suddenly asked. "anong plano mong gawin?" napahinto naman ako. "eh akala ko ba marami kang plano?" He stood in front of me and had a silly smile in his face. "actually, wala eh.." natawa nalang ako. hindi pa rin talaga 'to nagbabago. "ano bang ginagawa natin sa past monthsaries natin?" "namamasyal, kumakain, nag-kekwentuhan, nag-aasaran, nag-hahampasan.. ahmm.. what do you call that? a date?" "naglalakad tayo kanina bago ka huminto so parang namamasyal na tayo. nakakain na tayo. nakapagkwentuhan na din. hmm.." tumingin siya sa'kin. "what's next? aasarin na kita?" "sira ka talaga!" inakbayan naman niya ko. "well, may plano man o wala, let's get this over with. We'll still spend this day together.." we started to walk again.. "yeah, right!" I giggled. "here goes nothing.." He smiled at me. "may naisip na 'kong gawin.." "ano naman yun?" I asked.

"ang alin? ano ba yun?" "nung fourth year high school pa tayo, ginagawa mo yung art homework mo nun eh. I told you that you're simple in a good way tapos may nahulog galing sa bag

huminto siyang maglakad at gano'n din naman ako. "nakikita mo 'tong catwalk?" "siyempre kitang-kita ko, ano ka ba! oh, ano naman?"