‫‪www.Accportal.

com‬‬
‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﻫﺪﻑ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ‪:‬‬
‫ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎ ﻭ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻫﺎﯼ ﻻﺯﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ‪:‬‬
‫ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪,‬‬ ‫•‬
‫ﺧﻄﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻭ ﺍﺟﺰﺍﯼ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺁﻥ‬ ‫•‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ‪:‬‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻭ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺭﻭﻳﮑﺮﺩ ﻣﻮﺛﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‪ ,‬ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫•‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺣﺼﻮﻝ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﮐﺎﻫﺶ ﺧﻄﺮ ﺑﻪ ﺳﻄﺤﯽ‬
‫ﭘﺎﻳﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻄﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺧﻄﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺣﺎﻭﯼ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ‪,‬‬ ‫•‬
‫ﻧﻈﺮ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻄﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻ“ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺟﺰﺀ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ‪ ,‬ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻭ ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ‪.‬‬ ‫•‬
‫ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﺁﺳﻴﺐ ﭘﺬﻳﺮﯼ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻳﮏ ﺣﺴﺎﺏ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ‬ ‫•‬
‫ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺑﺎ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ‪ ,‬ﺑﺎ‬
‫ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻳﻌﻨﯽ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺩﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻳﮏ ﺣﺴﺎﺏ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ‬ ‫•‬
‫ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺑﺎﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎﻳﻲ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻳﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ,‬ﺍﻣﺎ‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﯼ ﻳﺎ ﮐﺸﻒ ﻭ ﺍﺻﻼﺡ ﻧﺸﻮﺩ‪.‬‬
‫ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﻳﻌﻨﯽ ﺧﻄﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ‪ ,‬ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻳﮏ ﺣﺴﺎﺏ ﻳﺎ‬ ‫•‬
‫ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺭﺍ ﮐﺸﻒ ﻧﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺑﺎ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ‬
‫ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ‪ ,‬ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪١‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫• ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺁﻧﻬﺎ‪ ,‬ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ‬
‫ﭘﺮﺩﺍﺯﺵ‬ ‫ﻣﺎﻟﯽ‪,‬‬ ‫ﺳﻮﺍﺑﻖ‬ ‫ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ‬ ‫ﻣﻨﻈﻮﺭ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ‬ ‫ﻣﻮﺭﺩ‬ ‫ﻭﺍﺣﺪ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻴﺴﺘﻤﯽ‪ ,‬ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ‪ ,‬ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﯼ‪ ,‬ﺗﺤﻠﻴﻞ‪ ,‬ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ‪ ,‬ﻃﺒﻘﻪ‬
‫ﺑﻨﺪﯼ‪ ,‬ﺛﺒﺖ‪ ,‬ﺗﻠﺨﻴﺺ ﻭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫• ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﻳﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺳﺘﻴﺎﺑﯽ‬
‫ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﺧﻮﺩ‪ ,‬ﺑﮑﺎﺭ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ‪.‬‬
‫ﻫﺪﻑ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺣﺼﻮﻝ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻧﺴﺒﯽ ﺍﺯ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺍﻣﻮﺭ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺑﻪ‬
‫ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﺍﺛﺮﺑﺨﺶ‪.‬‬
‫ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﺍﺛﺮﺑﺨﺶ ﻳﻌﻨﯽ ﺣﺼﻮﻝ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺭﻭﻳﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‪ ,‬ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎ‪,‬‬
‫ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﯼ ﻭ ﮐﺸﻒ ﺗﻘﻠﺒﺎﺕ ﻭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ‪ ,‬ﺩﻗﻴﻖ ﻭ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﺗﻬﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ‬
‫ﻣﺎﻟﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﯽ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺮﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ“ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ‬
‫ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ‪:‬‬
‫ﺍﻟﻒ‪ -‬ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﮕﺮﺵ ﮐﻠﯽ‪ ,‬ﻫﺸﻴﺎﺭﯼ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ‬
‫ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ‪ ,‬ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ‬
‫ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﺧﻮﺏ ﻭ ﻗﻮﯼ‪ ,‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺤﻴﻄﯽ ﺑﺎ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺑﻮﺩﺟﻪ ﺍﯼ ﻗﻮﯼ ﻭ ﻭﺍﺣﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﻮﺛﺮ‪ ,‬ﻣﯽ‬
‫ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻄﻮﺭ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺍﯼ ﻣﮑﻤﻞ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺍﻣﺎ‪ ,‬ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﺧﻮﺏ ﻭ ﻗﻮﯼ‪ ,‬ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮﺩﯼ ﺧﻮﺩ‪ ,‬ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﮐﻠﻴﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺭﺍ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ‪:‬‬
‫• ﻃﺮﺯ ﮐﺎﺭ ﻫﻴﺎﺕ ﻣﺪﻳﺮﻩ ﻭ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ‪.‬‬
‫• ﺩﻳﺪﮔﺎﻩ ﻭ ﺷﻴﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‪.‬‬
‫• ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺷﻴﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ )ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺛﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﻴﺮﻭﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ(‪.‬‬
‫• ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‪ ,‬ﺷﺎﻣﻞ ﻭﺍﺣﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﻴﺮﻭﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻭ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﻭﻇﺎﻳﻒ‪.‬‬
‫•ﺁﺛﺎﺭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ‪ ,‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﻻﺯﻡ ﺍﻻﺟﺮﺍ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪٢‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬
‫ﺏ‪ -‬ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﻳﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ‬
‫ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﯽ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬
‫ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ‪:‬‬
‫• ﺑﺮﺭﺳﯽ‪ ,‬ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻭ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﯼ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﻐﺎﻳﺮﺕ‪.‬‬
‫• ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺻﺤﺖ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺕ ﻣﺪﺍﺭﮎ‪.‬‬
‫• ﮐﻨﺘﺮﻝ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﻭ ﻣﺤﻴﻂ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺭﺍﻳﺎﻧﻪ ﺍﯼ؛‬
‫• ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ‪:‬‬
‫‪ -‬ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﺭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺍﻳﺎﻧﻪ ﺍﯼ ‪.‬‬
‫‪ -‬ﺩﺳﺘﻴﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ‪.‬‬
‫• ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻭﺑﺮﺭﺳﯽ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻭﺗﺮﺍﺯﻫﺎﯼ ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﯽ ‪.‬‬
‫• ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻭ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ‪.‬‬
‫• ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺩﺭﻭﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺑﺮﻭﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﯽ‪.‬‬
‫• ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺷﻤﺎﺭﺵ ﻭﺟﻮﻩ ﻧﻘﺪ‪ ,‬ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻬﺎﺩﺍﺭ ﻭ ﻣﻮﺟﻮﺩﯼ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺍﺩ ﻭ ﮐﺎﻻ ﺑﺎ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﺁﻧﻬﺎ‪.‬‬
‫• ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﮎ‪.‬‬
‫• ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺎﻟﯽ ﺑﺎ ﺑﻮﺩﺟﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺁﻧﻬﺎ‪.‬‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‪ ,‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ‬
‫ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺩﻋﺎﻫﺎﯼ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ‬
‫ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‬
‫ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﻗﺎﺩﺭ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ‪:‬‬
‫ﺍﻟﻒ‪ -‬ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺭﺥ ﺩﻫﺪ‪.‬‬
‫ﺏ‪ -‬ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻄﺮ ﻭﻗﻮﻉ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﺛﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ‪.‬‬
‫ﭖ‪ -‬ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪٣‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺭﻭﻳﮑﺮﺩ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‪ ,‬ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺭﺍ )ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮﺫﺍﺗﯽ( ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻌﻴﻴﻦ‬
‫ﺳﻄﺤﯽ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺩﻋﺎﻫﺎﯼ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺑﭙﺬﻳﺮﺩ ﻭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻮﻉ‬
‫ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ‪ ,‬ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻨﺪﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﻣﺰﺑﻮﺭ‪ ,‬ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻃﺮﺡ ﮐﻠﯽ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻄﺮﺫﺍﺗﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺑﺮﺍﻭﺭﺩ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ‬
‫ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‪ ,‬ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻋﻤﺪﻩ ﺭﺑﻂ ﺩﻫﺪ‬
‫ﻳﺎ ﻓﺮﺽ ﮐﻨﺪ ﺧﻄﺮﺫﺍﺗﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‪ ,‬ﺩﺭ ﺣﺪ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ‪ ,‬ﻋﻮﺍﻣﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ‪:‬‬
‫ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‬
‫• ﺩﺭﺳﺘﮑﺎﺭﯼ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‪.‬‬
‫• ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻃﯽ ﺩﻭﺭﻩ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺑﯽ ﺗﺠﺮﺑﮕﯽ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‬
‫ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ‪.‬‬
‫• ﻓﺸﺎﺭﻫﺎﯼ ﻏﻴﺮﻋﺎﺩﯼ ﺑﺮﻣﺪﻳﺮﻳﺖ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺷﺮﺍﻳﻄﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﺍﯼ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺻﻮﺭﺕ‬
‫ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻨﺪ‪ ,‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻣﻮﺳﺴﺎﺕ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ‬
‫ﻳﺎ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﺭﻭﺑﺮﻭﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫• ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺗﺠﺎﺭﯼ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻧﺎﺑﺎﺑﯽ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ‪,‬‬
‫ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ‪ ,‬ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺁﺛﺎﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﺗﻌﺪﺩ ﻭ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﮔﯽ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﻳﯽ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻭﺍﺣﺪ‬
‫ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ‪.‬‬
‫•ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﻪ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻭ ﺭﻗﺎﺑﺘﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺭﻭﻧﺪﻫﺎ ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‪ ,‬ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺩﺭ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ‪,‬‬
‫ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﻭ ﺭﻭﻳﻪ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﻨﻌﺖ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪٤‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‬

‫• ﺳﺮﻓﺼﻞ ﻫﺎﯼ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺩﺍﺭﻧﺪ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺳﺮﻓﺼﻞ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻗﺒﻞ ﺑﻪ ﺍﺻﻼﺡ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻳﺎ ﺳﺮﻓﺼﻞ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﺎﻫﻴﺖ‬
‫ﺑﺮﺍﻭﺭﺩﯼ‪.‬‬
‫• ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫• ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺑﮑﺎﺭﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎ‪.‬‬
‫• ﺁﺳﻴﺐ ﭘﺬﻳﺮﯼ ﻳﺎ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺳﻮﺀ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻄﻠﻮﺑﻴﺖ ﺑﺎﻻ ﻭ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ‪ ,‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭﺟﻮﻩ ﻧﻘﺪ‪.‬‬
‫• ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺷﺪﻥ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻏﻴﺮﻋﺎﺩﯼ ﻭ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ‪ ,‬ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻳﺎ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺎﻟﯽ ‪.‬‬
‫• ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﭘﺮﺩﺍﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻝ ﻋﺎﺩﯼ‪.‬‬

‫ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‬

‫ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻴﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﺳﺮﻭﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ‪:‬‬
‫• ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ‪ ,‬ﻃﺒﻖ ﻣﺠﻮﺯﻫﺎﯼ ﮐﻠﯽ ﻳﺎ ﺧﺎﺹ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪.‬‬
‫• ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‪ ,‬ﺑﻤﻮﻗﻊ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺒﺎﻟﻎ ﺻﺤﻴﺢ ﺩﺭ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻭﻗﻮﻉ ﺛﺒﺖ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﻃﺒﻖ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ‪ ,‬ﺍﻣﮑﺎﻧﭙﺬﻳﺮ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫• ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﮎ‪ ,‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﺠﻮﺯ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ‪.‬‬
‫• ﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎﯼ ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﻋﻴﻦ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ‪ ,‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻭ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻪ‬
‫ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﻣﻘﺘﻀﯽ ﭘﻴﮕﻴﺮﯼ ﻭ ﺭﻓﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪.‬‬

‫ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﻫﺎﯼ ﺫﺍﺗﯽ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‬

‫• ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﻫﺎﯼ ﺫﺍﺗﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺷﻮﺍﻫﺪﯼ ﻗﻄﻌﯽ ﻣﺒﻨﯽ‬
‫ﺑﺮ ﺩﺳﺘﻴﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﻫﺎ ﺭﺍ‪ ,‬ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ‪:‬‬
‫• ﻣﺨﺎﺭﺝ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻫﺮﻳﮏ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺵ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫• ﺍﻏﻠﺐ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻋﻤﻼ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﺭﻭﻣﺰﻩ ﻭ ﻧﻪ ﻏﻴﺮﻣﺘﻌﺎﺭﻑ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪٥‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺑﯽ ﺩﻗﺘﯽ‪ ,‬ﺣﻮﺍﺱ ﭘﺮﺗﯽ‪ ,‬ﺧﻄﺎﯼ ﻗﻀﺎﻭﺗﯽ ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎ‪.‬‬ ‫•‬
‫ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺒﺎﻧﯽ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻳﺎ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ‬ ‫•‬
‫ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﻳﺎ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ‪.‬‬
‫ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺳﻮﺀ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺨﺺ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺭﻭﺵ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺯﻳﺮﭘﺎﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﻳﮏ ﺭﻭﺵ ﮐﻨﺘﺮﻝ‬ ‫•‬
‫ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‪.‬‬
‫ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻧﺎﺭﺳﺎ ﺷﺪﻥ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻳﻂ‪ ,‬ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺭﻋﺎﻳﺖ‬ ‫•‬
‫ﺁﻥ‪.‬‬

‫ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ‪ ,‬ﭘﺲ ﺍﺯ ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﺮﺍﯼ‬
‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﻳﺰﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‪ ,‬ﺍﺯ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﮐﺎﻓﯽ‬
‫ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺭﺩﻳﺎﺑﯽ ﭼﻨﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ‪ ,‬ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﯽ‪ ,‬ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻣﺘﺪﺍﻭﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ‬
‫ﭘﺮﺩﺍﺯﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ ,‬ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺟﺰﻳﻲ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﮔﺮﺩﺩ‪ .‬ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ‬
‫ﺁﺯﻣﻮﻥ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ‬
‫ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺑﻪ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺑﺎﻻ‪ ,‬ﺗﺎﻣﻴﻦ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ‪ ,‬ﺯﻣﺎﻧﺒﻨﺪﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ‬
‫ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ,‬ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ‪.‬‬
‫ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ‪:‬‬
‫• ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻭ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﻭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﯼ ﺁﻥ‪.‬‬
‫• ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ‪.‬‬
‫• ﺍﻧﻮﺍﻉ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻤﻞ‪.‬‬
‫• ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻫﺮﻳﮏ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ‪.‬‬
‫• ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪٦‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪:‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﻌﻤﻮﻻ“ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮﯼ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺯﻳﺮ‪,‬‬
‫ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮐﺴﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺣﺎﻳﺰ ﺍﻫﻤﻴﺖ‬
‫ﺍﺳﺖ‪:‬‬
‫ﺍﻟﻒ‪ -‬ﭘﺮﺱ ﻭ ﺟﻮ ﺍﺯ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‪ ,‬ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ‬
‫ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺗﯽ ﭼﻮﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺮﺍﻳﻲ‪ ,‬ﺷﺮﺡ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﻭ ﻧﻤﻮﺩﮔﺮﻫﺎ‪.‬‬
‫ﺏ‪ -‬ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ‪.‬‬
‫ﭖ‪ -‬ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎ ﻭ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ‪ ,‬ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻃﺮﺯ ﮐﺎﺭ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﺭﺍﻳﺎﻧﻪ‪ ,‬ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﻴﺮﻭﯼ‬
‫ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﺵ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‪.‬‬

‫ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ‬
‫• ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﮐﺎﻓﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬
‫ﺍﻟﻒ‪ -‬ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻋﻤﺪﻩ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎﺕ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ‪.‬‬
‫ﺏ‪ -‬ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻣﺰﺑﻮﺭ‪.‬‬
‫ﭖ‪ -‬ﻣﺪﺍﺭﮎ ﻋﻤﺪﻩ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ‪ ,‬ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﻭ ﺣﺴﺎﺑﻬﺎﯼ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ‬
‫ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‪.‬‬
‫ﺕ‪ -‬ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻋﻤﺪﻩ ﺗﺎ ﺩﺭﺝ‬
‫ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‪.‬‬

‫ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ‬
‫• ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﻧﮕﺮﺵ ﮐﻠﯽ‪ ,‬ﻫﺸﻴﺎﺭﯼ ﻭ‬
‫ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻫﻴﺎﺕ ﻣﺪﻳﺮﻩ ﻭ ﺳﺎﻳﺮﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪ‪ ,‬ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ‬
‫ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪٧‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻃﺮﺡ ﮐﻠﯽ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‪ ,‬ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﺐ ﺍﻳﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻭﺟﻮﺩ ﻳﺎ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ‬
‫ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﻭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ,‬ﺩﺭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﻣﻮﺭﺩ‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﺟﺰﻳﯽ ﺟﺪﺍﻧﺎﺷﺪﻧﯽ ﺍﺯ ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﻭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ‪,‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎ ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ“ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﻫﺎﻳﯽ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺿﻤﻦ ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﻩ ﻧﻘﺪ‪ ,‬ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺍﺯ ﻧﺤﻮﻩ ﻣﻐﺎﻳﺮﺕ ﮔﻴﺮﯼ ﺣﺴﺎﺏ‬
‫ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﻧﻴﺰ ﺍﮔﺎﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ‪ ,‬ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻃﺮﺡ ﮐﻠﯽ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻ“ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ‬
‫ﻭ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺣﺴﺎﺏ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪﻩ‬ ‫ﺗﮏ‬ ‫ﺗﮏ‬ ‫ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ‬ ‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‬ ‫ﺍﺩﻋﺎﻫﺎﯼ‬
‫ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

‫ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‬
‫ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‬
‫ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﻓﺮﺍﻳﻨﺪ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﺩﺭ‬
‫ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﯼ ﻭ ﺍﺻﻼﺡ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺭﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‪ ,‬ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪﻳﻬﯽ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﻫﺎﯼ‬
‫ﺫﺍﺗﯽ ﻫﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ‬
‫ﻫﺮﻳﮏ ﺍﺯ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻋﻤﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﺩﻋﺎﻫﺎﯼ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‪ ,‬ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻭﺭﺩ‪.‬‬
‫ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺧﯽ ﻳﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ‬ ‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺩﺭ ﻫﺮﻳﮏ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‬
‫ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‪ ,‬ﺩﺭ ﺳﻄﺤﯽ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪:‬‬
‫ﺍﻟﻒ‪ -‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ‪ ,‬ﮐﺎﺭﺁﻣﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ )ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ( ‪.‬‬
‫ﺏ‪ -‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺣﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﻣﻮﺛﺮ ﺍﺟﺮﺍ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺷﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪٨‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻫﺮﻳﮏ ﺍﺯ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‪ ,‬ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭﺣﺪ ﺑﺎﻻ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ‬
‫)ﺍﻟﻒ( ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻫﺮﻳﮏ ﺍﺯ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮐﻨﺪ‬
‫ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﮐﺸﻒ ﻭ ﺍﺻﻼﺣﺎﺕ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮﺩ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻭﺍﻗﻊ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﯼ ﮐﻨﺪ‪ ,‬ﻭ‬
‫)ﺏ( ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺸﺘﻴﻴﺒﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻮﺩ‪ ,‬ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺴﺘﻨﺪﺳﺎﺯﯼ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺑﺮﮒ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﮐﻨﺪ‪:‬‬
‫ﺍﻟﻒ‪ -‬ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ‪.‬‬
‫ﺏ‪ -‬ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‪ ,‬ﺷﺎﻣﻞ ﺩﻟﻴﻞ ﻳﺎ ﺩﻻﻳﻞ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻄﺤﯽ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺑﺎﻻ‪.‬‬
‫ﻣﺴﺘﻨﺪﺳﺎﺯﯼ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﻴﺮﺩ‪.‬‬
‫ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻳﮏ ﺷﻴﻮﻩ ﺑﺨﺼﻮﺹ‪ ,‬ﺑﻪ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻭ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ‪.‬‬
‫ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﺘﺒﯽ‪ ,‬ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ‪ :‬ﺷﺮﺡ ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ ,‬ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ‪ ,‬ﭼﮏ ﻟﻴﺴﺖ ﻭ‬
‫ﻧﻤﻮﺩﮔﺮ‪ ,‬ﺷﮑﻞ ﻭ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ‪ ,‬ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻭ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﻭ ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ‬
‫ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺁﻥ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺑﺪﻳﻬﯽ ﺍﺳﺖ‪ ,‬ﻫﺮﭼﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ‬
‫ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺗﺮ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ,‬ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻮﺩ‪.‬‬
‫ﻣﺴﺘﻨﺪﺳﺎﺯﯼ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮﮐﻨﺘﺮﻝ‪ ,‬ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺻﻮﺭﺕ‬
‫ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ‪ .‬ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻄﺢ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‪ ,‬ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺭ ﺳﻄﺤﯽ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ‬
‫ﺣﺪ ﺑﺎﻻ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺑﺮﮒ ﻫﺎ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪٩‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬
‫ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ‬
‫ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﮐﺴﺐ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮﺩ‪:‬‬
‫ﺍﻟﻒ‪ -‬ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ؛‬
‫ﻳﻌﻨﯽ‪ ,‬ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻭ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ‬
‫ﺭﺍ ﮐﺸﻒ ﻭ ﺍﺻﻼﺡ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻭﻗﻮﻉ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﯼ ﮐﻨﺪ؟‬
‫ﺏ‪ -‬ﺍﻋﻤﺎﻝ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻃﻮﻝ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺎﻟﯽ‪.‬‬
‫ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‬
‫ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ,‬ﺍﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ‬
‫ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻃﺮﺍﺣﯽ‬ ‫ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ‬ ‫ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ‬ ‫ﺭﺍ‬ ‫ﺷﻮﺍﻫﺪﯼ‬
‫ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ‪,‬‬
‫ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺿﻤﻦ ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﻩ ﻧﻘﺪ‪,‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺮﺱ ﻭ ﺟﻮ ﻭ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ‪ ,‬ﺷﻮﺍﻫﺪﯼ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﻓﺮﺍﻳﻨﺪ ﺗﻬﻴﻪ‬
‫ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻐﺎﻳﺮﺕ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ‪.‬‬
‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﺐ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﺷﻮﺍﻫﺪﯼ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﯽ ﺭﻭﻳﻪ ﻫﺎ ﻭ‬
‫ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ,‬ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ‬
‫ﮐﻔﺎﻳﺖ ﺁﻥ ﺷﻮﺍﻫﺪ‪ ,‬ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‪ ,‬ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺁﻥ ﺩﺭ‬
‫ﺳﻄﺤﯽ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺑﺎﻻ‪ ,‬ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪١٠‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ‪:‬‬

‫• ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﮐﺴﺐ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ‬
‫ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻣﺠﻮﺯ ﺍﺳﺖ‪.‬‬
‫• ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻭ ﭘﺮﺱ ﻭﺟﻮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﮐﻪ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﻋﻄﻔﯽ ﺑﺎﻗﯽ‬
‫ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ )ﻳﻌﻨﯽ‪ ,‬ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺑﺠﺎﮔﺬﺍﺭﯼ ﺍﺛﺮﯼ ﻧﻴﺴﺖ(؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺮ ﺛﺒﺖ ﻭﺭﻭﺩ ﻭ ﺧﺮﻭﺝ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ‪ ,‬ﻋﻤﻼ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ‬
‫ﺧﻴﺮ‪.‬‬
‫• ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺕ ﺻﻮﺭﺗﺤﺴﺎﺏ ﻓﺮﻭﺵ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺻﺤﻴﺢ ﺁﻥ ﺗﻮﺳﻂ ﻭﺍﺣﺪ‬
‫ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ‬
‫ﮐﻨﺘﺮﻝ ‪ ,‬ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﺳﻄﺤﯽ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺑﺎﻻ‪ ,‬ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ‪ .‬ﻫﺮﭼﻪ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺷﻮﺩ‪,‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮﺩﻥ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻭ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﻣﻮﺛﺮ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ‬
‫ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﮐﺴﺐ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮐﺴﺐ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﻣﻮﺛﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ‬
‫ﻳﮑﻨﻮﺍﺧﺘﯽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﻭ ﺷﺨﺺ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﻣﻮﺛﺮ )ﺭﻭﺵ ﻫﺎ( ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﻳﻪ ﻭ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ ﺭﺥ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺩﻫﺪ‪ .‬ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﻣﻘﺮﺭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﭼﻮﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﺭ ﮐﺎﺩﺭ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﺍﺻﻠﯽ‪ ,‬ﻧﻮﺳﺎﻧﺎﺕ ﻋﻤﺪﻩ‬
‫ﻓﺼﻠﯽ ﺩﺭ ﺣﺠﻢ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﺎﺷﯽ ﺷﻮﺩ‪.‬‬
‫ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﯽ ﮐﺸﻒ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺰﺑﻮﺭ‪ ,‬ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﻣﺴﺌﻮﻝ‬
‫ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺍﺳﺎﺳﯽ‪ ,‬ﭘﺮﺱ ﻭ ﺟﻮﯼ ﺧﺎﺹ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎ ﻧﻮﺳﺎﻧﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺩﺭﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪١١‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬
‫ﻫﺪﻑ ﻫﺎﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎﯼ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﯼ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﯽ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺧﯽ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﻕ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﻮﺩ‪ ,‬ﻳﺎ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﺩﻫﺪ‪ ,‬ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺭﺍﻳﺎﻧﻪ‬
‫ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ‪ ,‬ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﺁﺛﺎﺭ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﻭﻳﺘﯽ ﺍﺯ‬
‫ﺍﺟﺮﺍﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﯼ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺍﻧﻄﺒﺎﻕ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻭ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ‬
‫ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺴﻨﺠﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﺎﺕ ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻩ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﻄﺢ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﯼ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ‪ .‬ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ‪ ,‬ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻨﺪﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ ﺭﺍ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻭ ﺑﻤﻮﻗﻊ ﺑﻮﺩﻥ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬

‫ﺑﺮﺧﯽ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‪ ,‬ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﮐﺴﺐ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﻌﻤﻮﻻ“ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﺮﺱ ﻭ ﺟﻮﯼ ﺗﻨﻬﺎ‪ ,‬ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﺻﺤﻴﺢ ﻭﻇﺎﻳﻒ‪ ,‬ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ﺍﻧﺠﺎﻡ‬
‫ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺁﻥ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺮﺱ ﻭ ﺟﻮ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﺭﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﯽ‪ ,‬ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ‪ .‬ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﯽ‬
‫ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺍﺟﺮﺍﺳﺖ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ(‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ‪,‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﮐﺎﺭ‪ ,‬ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺁﻥ‬
‫ﺭﻭﺵ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ‪.‬‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‪ ,‬ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﻤﮑﻦ‬
‫ﺍﺳﺖ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﻌﺪﯼ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ‬
‫ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﻗﺒﻠﯽ ﺧﻮﺩ‪ ,‬ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻬﻨﮕﺎﻡ‬
‫ﮐﻨﺪ ﻭ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﮐﺴﺐ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﺗﮑﺎ ﺑﺮ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻫﺎﯼ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻮﺍﻫﺪﯼ ﺭﺍ ﮐﺴﺐ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺗﮑﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﺗﻮﺟﻴﻪ‬
‫ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ‪ ,‬ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ‬
‫ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﻣﺰﺑﻮﺭ‪ ,‬ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺛﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ‬
‫ﺗﻌﻴﻴﻦ‬ ‫ﺧﻮﺩ‬ ‫ﻧﻈﺮ‬ ‫ﻣﻮﺭﺩ‬ ‫ﺍﺗﮑﺎﯼ‬ ‫ﺑﺮﻣﻴﺰﺍﻥ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮﭼﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ,‬ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﺣﺎﺻﻞ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪١٢‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻃﻮﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺎﻟﯽ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﻭﺭﻩ ‪,‬‬
‫ﺍﺯ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﮐﺎﻣﻼ“ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻫﺮﻳﮏ ﺭﺍ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ‬
‫ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺩﺭ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺎﻟﯽ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ,‬ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ‪ ,‬ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻨﺪﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ‬
‫ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺁﻥ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺎﻟﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﯽ ﻭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮﺩ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺧﯽ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺭﺍ ﺿﻤﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺎﻟﯽ ﻭ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺁﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ‪,‬‬
‫ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﮐﺴﺐ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩ‪ ,‬ﺑﺮﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ‬
‫ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺍﺗﮑﺎ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ‪:‬‬
‫• ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﺿﻤﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺎﻟﯽ‪.‬‬
‫• ﻃﻮﻝ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩ‬
‫• ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪﻩ‪.‬‬
‫• ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻭ ﻣﺒﻠﻎ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎ‪.‬‬
‫• ﻣﺤﻴﻂ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ‪ ,‬ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﻧﻈﺎﺭﺗﯽ‪.‬‬
‫• ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍﻳﻲ ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻭ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻳﺎ ﻟﺰﻭﻡ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ‪.‬‬

‫ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‬

‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ‪ ,‬ﺍﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﮐﺸﻒ ﻭ‬
‫ﺍﺻﻼﺡ ﻳﺎ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﯼ ﺍﺯ ﻭﻗﻮﻉ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎ‪ ,‬ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ‪,‬‬
‫ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﻣﻮﺍﺭﺩ‪ ,‬ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ‪ ,‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ‬
‫ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺑﻄﻮﺭ ﻳﮑﺠﺎ‪ ,‬ﺑﻪ ﻧﺤﻮﯼ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﺮ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺷﻮﺩ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪١٣‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬
‫ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ‬
‫ﺳﻄﺢ ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ“ ﺑﻪ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ‬
‫ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻭﯼ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ‪ ,‬ﺑﺮﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ‪ ,‬ﺯﻣﺎﻧﺒﻨﺪﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ‬
‫ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ ﺍﺛﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﻫﺶ ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﺧﻄﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‪ ,‬ﺑﻪ‬
‫ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﺳﻄﺢ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ‪ ,‬ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ‪ .‬ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺻﺪ ﺩﺭﺻﺪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺭﺍ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ‬
‫ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ‪ ,‬ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻏﻠﺐ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‪ ,‬ﻣﺎﻫﻴﺘﯽ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﻪ ﻗﻄﻌﯽ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ‪ ,‬ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻨﺪﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍﻳﻲ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺧﻄﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﺩﻫﺪ‪ ,‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻫﺎﯼ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﺩ‪.‬‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ‪:‬‬
‫ﺍﻟﻒ‪ -‬ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﮐﺴﺐ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﺭﺍ‬
‫ﺩﺭﺑﺮﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻭ ﻣﺴﺘﻨﺪﺍﺕ ﺩﺭﻭﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺷﺎﻣﻞ‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؛ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﺟﺰﻳﻴﺎﺕ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ‪ ,‬ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻫﺎﯼ ﺗﺤﻠﻴﻠﯽ ‪.‬‬
‫ﺏ‪ -‬ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻨﺪﯼ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺎﻟﯽ‪.‬‬
‫ﭖ‪ -‬ﺣﺪﻭﺩ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ‪.‬‬

‫ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ‬

‫ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﺑﺎ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﺩﻭ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﻌﮑﻮﺱ ﺩﺍﺭﺩ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺑﺎﻻﺳﺖ‪ ,‬ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺧﻄﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺑﻪ‬
‫ﺳﻄﺤﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺎﻫﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺑﺮﻋﮑﺲ‪ ,‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺍﺳﺖ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺧﻄﺮ‬
‫ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﺑﺎﻻﺗﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺧﻄﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻄﺤﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﮔﺮﭼﻪ ﻫﺪﻑ ﻫﺎﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ‪ ,‬ﺍﻣﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﻫﺮﻳﮏ ﻣﯽ‬
‫ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻴﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﻧﻴﺰ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻳﺎ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻫﺎﯼ ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻩ ﺣﻴﻦ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻗﺒﻠﯽ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ‬
‫ﮐﻨﺘﺮﻝ‪ ,‬ﺗﻌﺪﻳﻞ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪١٤‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﺳﻄﻮﺡ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﯼ ﺧﻄﺮﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺪﺍﻥ ﺣﺪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺍﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ ﺭﺍ‬
‫ﻣﻨﺘﻔﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﺍﺯ ﺳﻄﻮﺡ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﯼ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻣﺤﺘﻮﺍ‬
‫ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻋﻤﺪﻩ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺧﻄﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﻨﺪ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺣﻴﻦ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ‪ ,‬ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ‬
‫ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻭﯼ ﺍﺯ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‪ ,‬ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻧﻮﻉ ﻭ ﻣﺎﻫﻴﺖ‪ ,‬ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻨﺪﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ‬
‫ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺳﻄﻮﺡ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﯼ ﺟﺪﻳﺪ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‪ ,‬ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ‪.‬‬
‫ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ‬
‫ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﻄﺮ ﺫﺍﺗﯽ ﻭ ﺧﻄﺮ ﮐﻨﺘﺮﻝ‪ ,‬ﻫﺮ ﺩﻭ‪ ,‬ﺩﺭ ﺣﺪ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ‪ ,‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺷﻮﺍﻫﺪ‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﮐﺎﻫﺶ ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ‪ ,‬ﮐﺎﻫﺶ ﺧﻄﺮ‬
‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﺳﻄﺤﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ‪ ,‬ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﺧﻄﺮ ﻋﺪﻡ ﮐﺸﻒ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ‬
‫ﻫﺮﻳﮏ ﺍﺯ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺣﺴﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻋﻤﺪﻩ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻄﺤﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺎﻫﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ‪ ,‬ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻣﺸﺮﻭﻁ ﻳﺎ ﻋﺪﻡ ﺍﻇﻬﺎﺭﻧﻈﺮ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺧﻄﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﮐﻮﭼﮏ‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ‪ ,‬ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ‪ ,‬ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻄﺢ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ‬
‫ﻳﮑﺴﺎﻧﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ‪ .‬ﺍﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ‪ ,‬ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﯼ‬
‫ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﮐﻮﭼﮏ‪ ,‬ﻏﻴﺮﻋﻤﻠﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ؛‬
‫ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ‪ ,‬ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ‪ ,‬ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻣﻌﻤﻮﻻ“ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻌﺪﻭﺩﯼ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﺩﻭ‬
‫ﻭﻇﻴﻔﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻫﺎﯼ ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﯽ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ‪ ,‬ﺗﻔﮑﻴﮏ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎ ﻳﺎ ﺍﺻﻼﺡ ﻭﺟﻮﺩ‬
‫ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﻣﺨﺪﻭﺵ ﺍﺳﺖ‪ .‬ﻧﺎﺭﺳﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻗﻮﯼ‬
‫ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ‪ ,‬ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺟﺎﻣﻊ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻳﺎ ﻣﺪﻳﺮ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﻓﻌﺎﻝ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭﯼ ﺩﺭ‬
‫ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ‪ ,‬ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﻧﻈﺎﺭﺗﯽ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻳﺎ ﻣﺪﻳﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ‪ .‬ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻭﺟﻮﺩ‬
‫ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺣﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﻧﻈﺎﺭﺗﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ‪ ,‬ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﯽ ﺍﺯ‬
‫ﺍﻇﻬﺎﺭﻧﻈﺮ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻟﯽ‪ ,‬ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍ ﮐﺴﺐ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ ﺧﺎﺹ‬
‫ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ‪ ۱۰۵‬ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪١٥‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬
 ‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ :40‬ﺑﺮآورد ﺧﻄﺮ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﯽ‬

‫ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻧﻘﺎﻁ ﺿﻌﻒ‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮐﺸﻒ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭ‬
‫ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ‪ ,‬ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺿﻌﻒ ﻫﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ‬
‫ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﺩ‪ .‬ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻤﮑﻦ‪ ,‬ﺭﺩﻩ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺍﺯ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ‬
‫ﻧﻘﺎﻁ ﺿﻌﻒ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻳﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﯼ ﻭ‬
‫ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‪ ,‬ﺁﮔﺎﻩ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻧﻘﺎﻁ ﺿﻌﻒ ﺑﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﻄﻮﺭ ﮐﺘﺒﯽ ﺻﻮﺭﺕ‬
‫ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ‪ .‬ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻧﻘﺎﻁ ﺿﻌﻒ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻘﺎﻁ ﺿﻌﻒ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ‬
‫ﻭ‬ ‫ﺷﻮﺩ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺰﺍﺭﺵ‬ ‫ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ‪,‬‬ ‫ﺟﺮﻳﺎﻥ‬ ‫ﺩﺭ‬
‫ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺱ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﻔﺎﻳﺖ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ‬
‫ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‪ ,‬ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻧﺸﺪﻩ‪ ,‬ﺣﺎﻳﺰ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ ﺧﺎﺹ ﺗﻬﻴﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ‪ ۱۰۷‬ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺍﺭﺍﺋﻪ‬
‫ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪:‬ﭘﺎیﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺣﺴﺎﺑﺪاری ایﺮان‬ ‫‪١٦‬‬

‫‪www.Accportal.com‬‬