Rustig Lezen

Artikelen en columns om eens lekker voor te gaan zitten

Rudi Oortwijn rudi.oortwijn@grontmij.nl

Alle registers open

In mijn vorige bijdrage met de LP-hoes van een Drentse plaggenhut bevonden we ons reeds in het stroomdallandschap van de Drentsche A, in de gemeente Aa en Hunze om precies te zijn. Nu gaan we stroomafwaarts. En wel naar de volgende gemeente, gelegen onder Groningen en bestaande uit vier voormalige gemeenten waarvan de drie grootste zon ruzie kregen over de nieuwe naam dat hij nu heet zoals de kleinste altijd al heette. Dus geen Eelde-Paterswolde, Zuidlaren of Vries, maar Tynaarlo. In deze gemeente woonde mijn schoonvader en drie jaar geleden overleed hij. De registers konden worden geopend.
Afbeelding: www.fryslansite.com

Twee registers waren het: het condoleanceregister en het bevolkingsregister. U kent de verschillen wel. In het ene register kunnen vrienden, familie en kennissen hun persoonlijke gevoelens kwijt over het verscheiden van hun dierbare. Uit het andere register wordt de naam van de overledene door een bedigd ambtenaar verwijderd en staat in de gemeentelijke basisadministratie vanaf dat moment alleen mijn schoonmoeder nog op het woonadres ingeschreven. Ook in de wereld van de geo-informatie spelen registers een belangrijke rol. Sommige daarvan vertonen een treffende parallel met de twee in de inleiding genoemde exemplaren.

Het Nationaal GeoRegister

In het Nationaal GeoRegister kan elk bedrijf of (overheids)organisatie zijn of haar persoonlijke geodata kwijt. Er is veel belastinggeld gemoeid met het verkrijgen van die informatie, dus dan is het redelijk om het gratis aan de samenleving beschikbaar te stellen. Ook het door het bedrijfsleven verzamelde materiaal is indirect vaak met belastinggeld betaald, want wie gaf de opdracht daartoe? De overheid. Die kans tot beschikbaarstelling, tot goodwill richting samenleving laat menig organisatie zich niet ontgaan. Het barst in het GeoRegister dus van de informatie. De bruikbaarheid daarvan wisselt sterk. Fijn dat het CBS de wijk- en buurtindeling als WFS publiceert, en dat het Rijk de EHS als WMS beschikbaar stelt (als je hem vindt tussen al die andere EHSachtige bestanden), maar wat is het praktisch nut van de melding dat Tynaarlo zijn gemeentegrens voor 14,35 per hectare als DGN-bestand (binnen twee weken) kan leveren, of de gemeente Breda zijn wijk- en buurtindeling, ook tegen betaling? Niet alle informatie is dus direct beschikbaar in de vorm van te downloaden fysieke bestanden of in de vorm van verwijzingen naar services. Vaak staat vermeld dat het bestand er is. Een telefoontje naar de contactpersoon of het centrale nummer van de organisatie zou volstaan om het te verkrijgen. Regelmatig klopt de URL naar de mapservice niet meer, of bestaat het telefoonnummer niet, of dat nog wel, maar is de persoon in kwestie niet meer bereikbaar. Ook doorverwijzingen
1 van 2

Rustig Lezen

Artikelen en columns om eens lekker voor te gaan zitten

Rudi Oortwijn rudi.oortwijn@grontmij.nl

naar een website loopt wel eens spaak, zoals bij de voormalige Heidemij. Kortom, als de organisatie in kwestie zijn of haar inbreng in het NGR niet beheert, dan wordt het een rommeltje.

Het Provinciaal GeoRegister

In het Provinciaal GeoRegister kunnen slechts twaalf organisaties hun geodata kwijt. Ook daar is inmiddels veel informatie te krijgen. En allemaal beschikbaar als services, WMS als ook WFS. Dat laatste is erg interessant voor diegene die in een desktop GIS analyses wil maken met de beschikbare data. Doordat de provincies behoorlijk wat geografische informatie verzameld hebben wordt er regelmatig een service toegevoegd of geactualiseerd. Dan is het besef ook aanwezig om regelmatig te kijken of de services nog toegankelijk zijn, of dat er een hapering in het computersysteem is opgetreden. En doordat er veel nuttig materiaal te krijgen valt, mag je verwachten dat er ook regelmatig gebruik wordt gemaakt van de voorziening. Kijk, dan doe je het als provincie ook ergens voor en zorg je dat de spullen op orde zijn. Het beheer van de geodata is ook nog enigszins gestandaardiseerd. Elk bestand valt in een bepaalde categorie, subcategorie en soms ook sub-subcategorie. Een beetje zoals in de openbare bibliotheek. Dat maakt bladeren en zoeken naar data ook makkelijker. Net als bij het landelijke register levert de zoekfunctie veel onduidelijke en op het oog willekeurige resultaten op. Maar de galerij met thumbnails maakt snel duidelijk wat niet wordt gezocht en bovendien in het provinciaal register zoekt men in de regel naar geodata van die ene provincie. Dat filtert automatisch 11/12 van de data uit. Je zou kunnen zeggen dat het Nationaal GeoRegister de kenmerken van een condoleanceregister vertoont: ieder vermeldt er zijn eigen persoonlijke geodata in. Het provinciaal georegister is dan meer het bevolkingsregister waar minimaal twaalf bedigde ambtenaren er op toezien dat de gegevens kloppen en consistent zijn. Althans, zo stel ik het mij voor.

Alle registers open?

Nee dus. Het lijkt mij juist wenselijk dat de registers alleen ter inzage liggen, en dat het registreren zelf door de boekhouder zelf wordt gedaan. Alleen data die geschikt wordt geacht, wordt in het register vermeld. Onbetrouwbare, onvolledige of overbodige data komen er niet in. Jammer voor Tynaarlo, maar op die ene polygoon met de gemeentegrens zitten weinig gebruikers te wachten. Het lijkt mij ook wenselijk dat de data overzichtelijk worden weergegeven. Net als in de ouderwetse bibliotheek. Zoeken op de computer via zoekingangen moet beter dan nu tot de gewenste data leiden. Maar een systematische indeling blijft onontbeerlijk. Daar hadden we op Europees niveau toch iets voor bedacht?

2 van 2