Pierwszy Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów we Wrocławiu

W październiku urodziny obchodzą:

01.10 – Marek Kucharski; 02.10 – Ludmiła Jodko, Kurt Goral; 03.10 – Krystyna Biuletyn Zborowy
Blumczyńska; 04.10 – Genowefa Trusiewicz, Gabriel Miziński; 05.10 – Karolina Październik 2008 r. „Prawda jest w Jezusie”
Malinowska; 06.10 – Władysława Widulińska, Helena Wojdal, Andrzej Piotrowicz; Ef. 4:21
07.10 – Kinga Zakrzewska; 08.10 – Parthenopy Triantafyllidow-Smoleń; 09.10 –
Artur Wymysłowski, Helmut Skiera; 13.10 – Aleksander Kircun; 14.10 – Jerzy
Kuźbik; 15.10 – Halina Otwinowska; 16.10 – Irena Gniewecka; 17.10 – Urszula
Nowak; 18.10 – Lidia Goral sen., Dorota Baka; 19.10 – Paweł Domagała; 20.10 –
Lidia Goral; 24.10 – Bronisław Zachanowicz; 25.10 – Maria Jakubowicz; 28.10 –
Piotr Mackiewicz; 30.10 – ElŜbieta Wieczerzak; 31.10 – Monika Wilczyńska-Ekiert,
Łukasz Miziński;

urodziny dzieci:

14.10 – Adam Biadasiewicz; 23.10 – Lukrecja Winnicka; 29.10 – Dawid Hamulczyk

NABOśEŃSTWA PRZEWODNICZĄCY
niedziela 11:00 I ZBORU
czwartek 18:00
Ryszard Tyśnicki
tel.kom: 504-713-783
ADRES
I Zbór Chrześcijan Baptystów
ul. Kłodnicka 2 KANCELARIA
54-218 Wrocław pn.-śr. 08:00 -11:00
tel.: 351-75-32 czw. 13:00 -18:00
www.zbor.prv.pl

KONTO:
PKO BP IV Oddział/Wrocław 83 1020 5242 0000 2602 0148 3940
Administrator: Anna Stolarska Gospodarz: Mirosław Pietralczyk
Duszpasterska Rada Zboru: Jan Długosz, Waldemar Smoleń, Zbigniew Staniec, Ted Szymczak,
Ryszard Tyśnicki; Rada Administracyjno-Majątkowa: Maciej Szawernoga, Piotr śołnierski;
Aleksander BłaŜowski; Bronisław Zachanowicz, Marek Witkowski
Redakcja Biuletynu: Ireneusz Kaczmarek (kaczm77@o2.pl), Basia Hajnisz (bashaj@wp.pl), Daniel
Trusiewicz(trusiewicz@kn.pl), Krzysztof Kosak(krzysztofkosak@wp.pl), Joanna Gacka ZJEDNOCZENI Z NIM

- 18 -

1 Jn 4:13-16
13. Poznajemy, Ŝe my trwamy w Nim, a On w nas, bo
udzielił nam ze swego Ducha.
14. My takŜe widzieliśmy i świadczymy, Ŝe Ojciec zesłał
Syna jako Zbawiciela świata.
15. Jeśli kto wyznaje, Ŝe Jezus jest Synem BoŜym, to Bóg
trwa w nim, a on w Bogu.
16. Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam.
Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg
trwa w nim.
(BT)
-2-
BUDOWANIE WEWNĘTRZNEGO CZŁOWIEKA
Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę
wszelki ród na niebie i na ziemi, aby według bogactwa swej chwały
sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego
człowieka. Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych
sercach; abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze
wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość,
Długość, Wysokość i Głębokość, 19. i poznać miłość Chrystusa,
przewyŜszającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą
Pełnią BoŜą.
Ef 3:14-19 (BT)
1. Wstęp
Kiedyś popularne było w Polsce powiedzenie: „w zdrowym ciele zdrowy duch”.
Zapewne nieraz to słyszeliśmy… To stwierdzenie wydaje mi się być z gruntu
niechrześcijańskie w swojej formule, poniewaŜ jawnie podporządkowuje ono ducha
ciału – ciało wysuwa się tu na pierwszy plan i staje się waŜniejsze od ducha. W
tamtych czasach było to jedno z wielu haseł komunistycznej propagandy. Tamten
system przeminął bezpowrotnie, ale czy myślenie zmieniło się?
Wielu dziś uwaŜa, Ŝe nie trzeba specjalnie przejmować się tym, co jest wewnątrz,
poniewaŜ tego i tak nie widać… Dlatego tacy bardziej dbają o to co na zewnątrz.
Przykłady: moda, telewizja itp. Niestety, ale czasy, w których Ŝyjemy silnie lansują
taki model..
BoŜe prawo jest zdecydowanie odmienne. Biblia mówi o dwóch rodzajach ludzi:
człowiek zmysłowy, którego celem jest doczesność i cielesność, oraz człowiek
duchowy, który Ŝyje perspektywą wieczności z Bogiem. KaŜdy człowiek jest z
natury zmysłowy, ale Biblia wskazuje teŜ wyraźnie jak moŜe stać się on
człowiekiem duchowym. Pismo święte docenia wartość duszy ludzkiej. Tekst z Ef.
3, 14-19 wyjaśnia podstawy duchowości.
-3-
2. ZaŜyłość z Bogiem
W. 14 - Ap. Paweł Boga nazywa swoim Ojcem. W religiach poza chrześcijaństwem
jest nie do pomyślenia, aby moŜna było nazwać Boga swoim Ojscem. Wyjątkowość
chrześcijaństwa polega na tym, Ŝe wierzący mogą mieć osobistą więź z Bogiem (ale
bez spoufalania się…). Dlatego Paweł zgina swoje kolana przed Nim – widać w
nim postawę pokory.
To prawda, Ŝe Bóg jest Stworzycielem wszystkich ludzi, ale nie jest On jednak
Ojcem wszystkich. Jan 1,12 stwierdza, Ŝe prawo nazywania Boga swoim Ojcem
mają tylko niektórzy - jedynie ci, którzy narodzili się w rodzinie BoŜej! To
oczywiste, Ŝe jedynie dzieci zwracają się do ojca w ten sposób. W jaki sposób
zostaje się dzieckiem? Trzeba urodzić się w rodzinie.
W Rzym. 8,14-15 czytamy: „wszyscy, których Duch BoŜy prowadzi są dziećmi BoŜymi. Nie
otrzymaliście przecieŜ ducha niewoli, by Ŝyć w zastraszeniu lecz ducha usynowienia, w którym
wołamy: Abba, Ojcze!” – (NP.). Abba znaczy dosłownie „tatusiu” – co świadczy o
bliskiej więzi wynikającej z pokrewieństwa, zaŜyłości, przyjaźni.
W. 15 – Bóg jest doskonałym ojcem, w przeciwieństwie do ludzi.
W. 16 - jest modlitwą apostoła o wierzących w Efezie, którzy dzięki jego
zwiastowaniu uwierzyli. Z Dz. Ap. 19,10 wiemy, Ŝe Paweł działał tam 2 lata.
Apostoł pisze swój list później i modli się o duchowy wzrost tych, którzy przyjęli
Ewangelię - aby byli posileni w wewnętrznym człowieku.
Inne tłumaczenia: BW – ‘utwierdzeni’, BT – ‘aby zostały wzmocnione ich siły’.
Utwierdzenie, posilenie, wzmocnienie, to synonimy, które wskazują na proces
duchowego wzrostu. Duchowy rozwój to długi proces – w zasadzie jest to dzieło
całego Ŝycia, gdyŜ nasze Ŝycie w ziemskim ciele jest przygotowaniem do wieczności
z Bogiem.
Przykład: Woda drąŜy skalę i tylko jedna kropla spadająca przez dłuŜszy w to samo
miejsce moŜe zmienić kształt twardego kamienia. Podobna metoda jest
wykorzystywana przy szlifowanie diamentów, z których powstają piękne i
wartościowe klejnoty.
3. Co to jest dusza?
Wewnętrzny człowiek to istota człowieka, jego serce, dusza. Serce to dusza
człowieka - niematerialna i niewidzialna część istoty ludzkiej. Ciało jest
mieszkaniem duszy, która w przeciwieństwie do ciała ludzkiego nie podlega
fizycznym procesom, np. starzenie itp. Gdy ciało umiera, dusza Ŝyje nadal, gdyŜ jest
nieśmiertelna.
2 Kor. 5,1 Wiemy, Ŝe gdy namiot naszego ziemskiego mieszkania się rozpadnie, otrzymamy od
Boga prawdziwy dom, mieszkanie zbudowane nie ręką [ludzką], lecz wieczne w niebie.
Budowanie wewnętrznego człowieka rozpoczyna się od wewnątrz i przejawia się na
zewnątrz. Zaczyna się w dniu nowego narodzenia (świadomego zawierzenia Bogu),
a kończy się w dniu spotkania z Panem (nasze odejście do wieczności lub Jego
przyjście po nas). Pierwszy dzień jest nam znany, drugi nie… To, co pomiędzy – to
czas kształtowania, którego celem jest budowanie wewnętrznego człowieka.
Efektem tego wewnętrznego działania Ducha jest widoczna na zewnątrz przemiana
w Ŝyciu wierzącego.
Biblia nazywa to owocem Ducha, który jest jedynym zewnętrznym dowodem Jego
działania w człowieku – Gal. 5,22-23. Są to: miłość, radość, pokój, cierpliwość,
uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość. Jeden owoc o 9
cechach i moŜna podzielić je na 3 grupy, które określają: wieź z Bogiem, relacje z
innymi, stosunek do siebie samego.
W miarę jak człowiek starzeje się i opuszczają go siły fizyczne łatwiej uwidacznia
się człowiek wewnętrzny. Starsi ludzie mają jakby „duszę na wierzchu”… Lubiłem
odwiedzać moją babcię, która większość Ŝycia przeŜyła z Bogiem osiągając wiek 96
lat. Przebywanie z nią było przyjemne pomimo tego, Ŝe w ostatnich latach Ŝycia
słabo słyszała, niewiele widziała i trzeba było pomagać jej w poruszaniu się. Jej
dusza była za to niezmiernie bogata. Lubiła opowiadać o swoich przeŜyciach z
Bogiem, regularnie modliła się o kaŜdego ze swoich dzieci i wnuków oraz
prawnuków itd. ChociaŜ była słaba i przeŜyła wiele utrapień, to jednak nigdy nie
narzekała. Przebywając z nią odczuwało się bardzo realnie BoŜą obecność… Owoc
Ducha był w niej wyraźnie widoczny.
Dusza ludzka jest bezcenna. Ap. Piotr porównuje ją do cennego klejnotu - 1 Pt. 3,4.
Mówi, Ŝe dusza jest prawdziwą ozdobą człowieka. Ludzie wydają się myśleć, Ŝe
ciało jest najwaŜniejsze. Dlatego o wiele więcej uwagi poświęcają trosce o ciało
zaniedbując duszę. Zmysłowość i cielesność są w naszych czasach swoistym
kultem, jakby nowoczesną religią.
4. Jak dbać o duszę?
KaŜdy normalny człowiek powinien dbać o swoje ciało, to znaczy karmić je,
pielęgnować, stosować higienę osobista i znajdować czas na odpoczynek. Człowiek
wierzący powinien takŜe zapewniać odpowiednią higienę swojej duszy, czyli inaczej
mówiąc: budować wewnętrznego człowieka. Na czym to ma polegać? Apostoł
Paweł podaje w naszym tekście kilka warunków, które mają ogromny wpływ na
stan duszy ludzkiej.
W. 16 – Wezwanie, aby być pod wpływem Ducha Świętego, który posila
wierzącego. KaŜdy wierzący ma w sobie Ducha Świętego od momentu nowego
narodzenia. Jesteśmy mieszkaniem (świątynią) Ducha Świętego - 1 Kor. 3,16. W 1
Kor. 6,19 jest mowa, Ŝe ciało wierzącego jest świątynią Ducha. Biblia mówi, Ŝe
Duch Boga moŜe być w nas gaszony, zasmucany lub teŜ rozradowany. To zaleŜy od
nas.
Człowiek wierzący w trosce o właściwy stan swojej duszy powinien codziennie,
świadomie poddawać się Duchowi Świętemu (Ef. 5,18) i napełniać się Nim. W tym
tekście jest mowa o przejęciu kontroli przez Ducha. Podoba mi się przykład
B.Grahama o „przeciekających naczyniach – aby przelewał się z nich owoc Ducha,
trzeba je codziennie uzupełniać”). Trzeba regularnie korzystać z posługi Ducha.
Jest to: napomnienie, oczyszczenie, pocieszenie, zachęta, objawienie BoŜej prawdy,
mądrość i prowadzenie w Ŝyciu. Budowanie wewnętrznego człowieka to
korzystanie z ponadnaturalnej mocy Ducha Świętego (Zach. 4,6). Tam gdzie działa
Duch Święty, rzeczy po ludzku niemoŜliwe stają się moŜliwe, a ludzie mogą nawet
przetrwać próby przekraczające ich siły naturalne.
Przykład: znam kogoś, kto przeŜył ponad 10 lat w sowieckim gułagu na Syberii i
człowiek ten zachował w swojej pamięci wiele dobrych wspomnień, pomimo tego,
Ŝe głownym celem gułagu było upokorzenie i poniewieranie godnością ludzką.
Innym podobnym przekładem jest świadectwo br. Otrembów - zwycięstwo Boga w
obliczu powaŜnej próby. To są Ŝywe dowody mocy Boga.
W 17 – aby „Chrystus przez wiarę zadomowił się w waszych sercach”. Mowa jest tu
o świadomym utoŜsamieniu z Chrystusem przez wiarę. Biblia mówi, Ŝe w
Chrystusie „stary człowiek” został ukrzyŜowany i teraz Ŝyje „nowy człowiek” - 2
Kor. 5,17, Gal. 2,20. Jest to duchowe stanowisko wierzącego. Paweł modli się o
wierzących, aby mogli być umocnieni w tym stanowisku, aby nie dali się z niego
wyprzeć. Inaczej mówiąc powinni oni korzystać z duchowej mocy, jaką daje im ta
pozycja w Chrystusie.
Przykład: o pewnym bogaczu, który Ŝył jak Ŝebrak, chociaŜ był milionerem, ale nie
korzystał z tego mu się słusznie naleŜało.
Kilka praktycznych wskazówek jak moŜna dbać o swoja duszę:
• pielęgnować swoją relację z Bogiem – modlitwa to rozmowa z Bogiem
• poznawać wewnętrznego człowieka, który jest opisany w Biblii (Pismo jest
zwierciadłem ludzkiej duszy)
• wyznawać Słowo, które jest BoŜą prawdą o mnie; jest to moja duchowa
toŜsamość (nawet gdy tego jeszcze nie widzę - wiara nie widzi)
• słuchać głosu wewnętrznego człowieka - sumienie i poddanie sumienia
Słowu Boga
• zadawać sobie regularnie pytanie: co uczyniłby Jezus na moim miejscu?
• uwielbiać Boga, gdyŜ wtedy wewnętrzny człowiek umacnia się i buduje.
5. Wnioski
Wynikiem budowania wewnętrznego człowieka jest postawa, która wyraŜa się w
podobieństwie do Chrystusa. Sprawdza się tu zasada: im lepiej dbam o swoją duszę,
tym bardziej jego charakter uwidacznia się na zewnątrz. Im bardziej dbam o swoja
dusze, tym bardziej będzie to widoczne na zewnątrz. To z kolei prowadzi mnie do
doświadczenia BoŜej miłości w czterech wymienionych wymiarach, które w tym
miejscu są po prostu określeniem pełni. Nic i nikt nie jest w stanie mnie tego
pozbawić.
Niech dusza ma naleŜne jej pierwszeństwo. Niech wspaniale cechy niewidzialnego
ducha Chrystusowego przejawiają się w widzialnym ciele kaŜdego z nas. Im bardziej
utoŜsamiamy się z Chrystusem przez wiarę, tym bardziej stajemy się do Niego
duchowo podobni.
Wtedy Ŝycie w ciele staje się odblaskiem chwały Boga oraz moŜe być atrakcyjne dla
innych patrzących na nas. śyczę tego sobie i wszystkim czytającym te słowa. Amen.
Daniel Trusiewicz

Z śYCIA KOŚCIOŁÓW...
2008-04-26 Mobilna FILADELFIA - mobi.kzbb.org
Od kilku lat słyszymy, Ŝe mobilna sieć zrewolucjonizowała sposób odbierania
informacji. Coraz to większe zainteresowanie, większa dostępność kieszonkowych
urządzeń mobilnych (smartphone, telefon komórkowy, PDA, palm, MDA,
palmtop, handheld, pocket pc, blackberry), doskonalsze mini przeglądarki,
szerokopasmowa szybkość przesyłania danych oraz lokalizowanie usług
i darmowych punktów dostępowych (Wi-Fi) są coraz bardziej dostępne nie tylko w
większych miejscowościach.
2008-04-29 Za naprawianie świata
W dniu 30 kwietnia br. odbędzie się uroczystość wręczenia Nagrody im. Ireny
Sendlerowej „Za naprawianie świata”. Jest to druga edycja Nagrody stworzonej
dzięki inicjatywie Stowarzyszenia „Dzieci Holocaustu” w Polsce oraz amerykańskiej
Fundacji „Life in a Jar”. Partnerem w realizacji Nagrody w Polsce jest Fundacja
Centrum Edukacji Obywatelskiej.
2008-05-01 Fundacja Pomocy Psychologicznej i Duchowej "INIGO" -
historia powstania
Dzięki wspólnym wysiłkom osób świeckich i Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej
Towarzystwa Jezusowego w zeszłym roku (2007) została zarejestrowana Fundacja
Pomocy Psychologicznej i Duchowej „INIGO”. Głównymi pomysłodawcami i
inicjatorami tego dzieła są Teresa Litwiniak (WśCh), Dariusz Michalski SJ, Zofia
Rubini (WśCh) i Joanna Figura.
2008-05-03 Niezwykłość naboŜeństwa
Co się dzieje, gdy co tydzień chrześcijanie gromadzą się na naboŜeństwie? Czasami
gdy niechrześcijanie odwiedzają naboŜeństwa protestanckie widzą liche kościółki,
garstkę dziwnych ludzi, którzy coś mówią, słuchają, wstają, klękają, siedzą, śpiewają,
odmawiają, jedzą, piją. I myślą – Hm, dziwni ludzie. Jest ładna pogoda. Lepiej by
spędzili wolny czas gdyby poszli na plaŜę lub na pizzę zamiast tych dziwactw.
2008-05-07 Kard. Dziwisz przeciwny relikwiom
Kardynał Stanisław Dziwisz sprzeciwia się pobieraniu z ciała zmarłego Jana Pawła
II jakichkolwiek fragmentów i przywoŜenia ich jako relikwii do Polski - pisze
"Gazeta Wyborcza". Rzecznik metropolity krakowskiego ks. Robert Nęcek
powiedział, Ŝe dyskusja o dzieleniu doczesnych szczątków to w istocie ośmieszanie
idei chrześcijaństwa.
2008-05-12 Irena Sendler nie Ŝyje
W Warszawie w wieku 98 lat zmarła Irena Sendler, bohaterka Getta Warszawskiego
– podaje portal Gazeta.pl. Sendler w czasie II wojny światowej uratowała około 2,5
tys. Ŝydowskich dzieci, za co została uhonorowana tytułem Sprawiedliwa Wśród
Narodów Świata. W połowie kwietnia Irena Sendler zapadła na cięŜkie zapalenie
płuc, które spowodowało osłabienie organizmu i niewydolność serca.
2008-05-14 Jubileusz metropolity Sawy
Podwójny jubileusz obchodzi zwierzchnik Kościoła prawosławnego w Polsce,
metropolita Sawa (Michał Hrycuniak). 12 maja minęło dziesięć lat odkąd jubilat
zastąpił na stolicy warszawskiej metropolitę Bazylego a 15 kwietnia arcybiskup
obchodził 70. rocznicę urodzin. Centralne obchody jubileuszowe miały miejsce na
świętej górze Grabarce. Liturgii w klasztorze św. Marty i Marii przewodniczył sam
jubilat a koncelebrowali wszyscy polscy ordynariusze prawosławni.
-6-
2008-05-15 "Przystanek Reformacja" w internecie
Na łamach portalu kosciol.pl informowałem juŜ o ubiegłorocznej akcji
ewangelizacyjnej pod nazwą "Przystanek Reformacja", która miała miejsce podczas
corocznego festiwalu "Przystanek Woodstock" w Kostrzynie nad Odrą (woj.
lubuskie). Dziś miło mi donieść, Ŝe powstała właśnie oficjalna strona internetowa
"Przystanku Reformacja", który jest protestancką inicjatywą (Ewangelicznego
Kościoła Reformowanego) mającą na celu dzielenie się Dobrą Nowiną o zbawieniu
poprzez wiarę w osobę i dzieło Jezusa Chrystusa.
2008-05-15 1 czerwca, święto dziękczynienia
Pierwsza niedziela czerwca, w tym roku 1 czerwca, będzie decyzją episkopatu
Dniem Dziękczynienia. Abp Warszawski, Kazimierz Nycz wyjaśnia, Ŝe idea Dnia
związana jest z budową Świątyni Opatrzności jako wotum Narodu za wolną Polskę,
za Jana Pawła II i kard. Stefana Wyszyńskiego oraz dniem symbolicznego
podziękowania swoim najbliŜszym. Centrum Opatrzności BoŜej będzie
nowoczesną instytucją kultury adresowaną równieŜ do młodzieŜy.
2008-05-16 XI Dni KsiąŜki śydowskiej
Spotkania autorskie z takimi osobistościami jak Szewach Weiss i Józef Hen,
wykłady, dyskusje, wystawy, koncerty, zwiedzanie warszawskiej synagogi czy
degustacja kuchni koszernej - to tylko niektóre z atrakcji, jakie czekają uczestników
jedenastej juŜ edycji Dni KsiąŜki śydowskiej. Największa w Polsce impreza
poświęcona Ŝydowskiej literaturze rozpocznie się w Warszawie 18 maja i potrwa
cztery dni.
PowyŜsze nagłówki wiadomości pochodzą z ekumenicznego serwisu
informacyjnego. MoŜna w nim znaleźć najnowsze informacje z Ŝycia
kościołów w Polsce i na świecie. Część z nagłówków to początki artykułów –
ciąg dalszy na stronie serwisu.
www.kosciol.pl
Opracowała: Joanna Gacka
KAZANIE
…Jeśli kto mówi, niech mówi jak Słowo BoŜe… (1Ptr.4,11)
…Na jego ustach była prawdziwa nauka, a na jego wargach nie znalazła się przewrotność.
W pokoju i prawości postępował ze mną i wielu powstrzymał od winy. GdyŜ wargi kapłana
strzegą poznania, a z jego ust ludzie chcą mieć wskazania, gdyŜ on jest posłańcem Pana
(Mal.2,6-7).
…A gdy to usłyszeli, byli poruszeni do głębi i wołali do Piotra i pozostałych apostołów: Co
mamy czynić męŜowie, bracia? A Piotr do nich: Upamiętajcie się…(Dz.2,37-38).
…A gdyby trąba wydała głos niewyraźny, któŜ by się gotował do boju? (1Kor.14,8).
W kaŜdą niedzielę, a równieŜ i w tygodniu zbiera się zbór na wspólne spotkanie ze
sobą i…z Bogiem. To zgromadzenie wierzących w imieniu Jezusa Chrystusa ma
istotne znaczenie dla budowania wspólnoty i jedności z Bogiem. Kościół to my, a
Słowo BoŜe jest podstawowym narzędziem dla jego rozwoju. Jaka więc
odpowiedzialność spoczywa na tych, którzy nam je przekazują? I czym jest jego
zwiastowanie?
Przede wszystkim jest to przekazywanie woli Boga i jest obciąŜone powaŜną
odpowiedzialnością. Dotyczy ona w pierwszym rzędzie kaznodziei, ale równieŜ i
tych, którzy słuchają. Są to jednak zupełnie róŜne poziomy. Ten, który naucza
odpowiada za właściwe tzn. zgodne z rzetelną analizą i interpretacją tekstu
przekazanie poselstwa, a słuchacze( w tym równieŜ i sam mówca) za jego przyjęcie
z naleŜytą uwagą, przemyślenie i zastosowanie. Szczególnym rodzajem nauczania
jest kazanie. Zadaniem kaznodziei jest przekazywanie prawd biblijnych w sposób
zrozumiały i jednoznaczny, nie pozostawiający zbyt wiele wątpliwości co do ich
zastosowania.
Wygłaszanie kazań jest niewątpliwie sztuką, ale jak kaŜda zdolność, wymaga cięŜkiej
pracy, pasji i właściwych motywacji, aby ją rozwijać. Trzeba mieć do tego iskrę
BoŜą. Nie wystarczy ukończyć seminarium, pełnić funkcję pastora, czy posiadać
wieloletnie doświadczenie w słuŜbie w zborze. Kazanie ma poruszać do głębi, tak,
by wierzący nie musiał się gubić w domysłach – „O co właściwie chodzi?”
Niewątpliwie nie jest to łatwe zadanie w dobie masowej kultury i Internetu.
Kaznodzieja musi podołać wyzwaniu, aby z tekstu biblijnego odczytać prawdę i tak
ją przedstawić, aby była zrozumiała zarówno przez wykształconych jak
i niewykształconych; starych i młodych; stałych słuchaczy i tych, którzy rzadko
goszczą na naboŜeństwach. Mówca musi mieć predyspozycje i umiejętność do
skupienia uwagi na treści poselstwa, umiejętnie rozkładając akcenty, nie mówiąc juŜ
o poprawnej dykcji i artykulacji, oraz znajomości gramatyki.
Przekonanie, Ŝe sam fakt posługiwania się terminami biblijnymi spowoduje
właściwe zastosowanie treści poselstwa jest naiwne i obliczone na tani poklask.
Szukając jakiejś najprostszej definicji moŜna by wyrazić to mniej więcej tak: „Dobry
kaznodzieja wie, co chce powiedzieć; wie, co mówi i co powiedział”
Tekst biblijny nie moŜe być jedynie pretekstem do bardziej, lub mniej związanych z
tematem rozwaŜań, wyraŜonych – dla nadania im powagi, biblijnym slangiem.
Dobrze przygotowane kazanie moŜna wygłosić w ciągu 15minut. JeŜeli mówca nie
potrafi tego, to są niewielkie szanse „przebicia się” do umysłów i serc ziewających
słuchaczy. Kazanie musi mieć właściwą strukturę, interesującą treść, dynamikę i cel.
Szukając pewnych analogii w dziedzinie muzyki wyobraźmy sobie muzykanta, który
wychodzi na scenę, aby zaprezentować swoje umiejętności. Jest to występ publiczny
i musi spełniać pewne kryteria sztuki. Jeśli będzie nieprzygotowany i do tego jeszcze
pewny siebie, moŜe zapomnieć o tym, Ŝe publiczność tego nie zauwaŜy i nie
wyciągnie z tego wniosków. Niestety, to, co w świecie kultury „nie ujdzie na
sucho”, w naszych zborach jakimś dziwnym zwyczajem jest tolerowane. Stąd,
pokutujące półprawdy dotyczące tego delikatnego przecieŜ tematu, jak
przykładowo te:
„Z kaŜdego kazania moŜna coś wynieść dla siebie. Trzeba mieć tylko właściwą
postawę i w pokorze wejrzeć w siebie”… „Była siostra w kościele? Tak, było
bardzo piękne naboŜeństwo i kaznodzieja tak pięknie przemawiał. A o czym? – Nie
wiem, tego nie powiedział”.
Przez dobre kazanie kaznodzieja osiąga cel wyznaczony przez Boga będąc jego
sługą z powołania przez łaskę. Ostatecznym celem kazania jest rzeczywiste
zastosowanie przez członków zboru prawdy, którą głosi. Pastor poprzez kazania
przekazuje Słowo od Boga do członków kościoła i w ten sposób(choć nie jedyny)
usługuje nam, abyśmy poprzez naukę, napomnienia, zachętę i przez jego osobisty
przykład rozwijali się w poznaniu Boga. W ten sposób zostaje uwielbiony Bóg i Pan
nasz Jezus Chrystus.
Złe kazania powodują, Ŝe cel nie zostaje osiągnięty, a kazalnica staje się pustą tubą.
Są powierzchowne, chaotyczne, nudne, zniechęcające. Ludzie po powrocie do
swych domów zapominają o czym było kazanie, a ci, którym się wydaje, Ŝe coś z
tego zrozumieli będą pogłębiać fałszywy obraz Boga i siebie, lub będą się zamykać
w niepotrzebnym poczuciu winy. W jaki sposób moŜemy ocenić, Ŝe kazanie nic nie
wnosi do naszego Ŝycia? Wystarczy porównać je z tymi, które rzeczywiście nas
poruszały. Bo przecieŜ zdarzają się takie i są tacy kaznodzieje.
Otacza nas coraz bardziej cyniczny i przewrotny świat. Ludzie, których spotykamy
na co dzień, nasi znajomi, przyjaciele dramatycznie potrzebują światła biblijnej
prawdy. Nowoczesna religia materialnego przepychu wabi nas i coraz bardziej
ogranicza nasze moŜliwości słuŜenia w Kościele. Jesteśmy światłością i solą tego
świata, ale musimy być nakarmieni nie sfałszowanym pokarmem duchowym.
Ludzie potrzebują Zbawiciela, ale tylko przez nas mogą Go poznać.
Zbieramy się po to, by nabrać sił duchowych i wspierając się wzajemnie ogłaszać
światu nadzieję, ale jak to zrobić kiedy „trąba wydaje niewyraźny głos?”
Jerzy Kuźbik
OPOWIEŚCI Z NARNII…
W środę 10 września miałem moŜliwość uczestniczenia w koncercie Martijna Krale,
który odbył się we wrocławski klubie Alive. Wydarzenie to było jednym z
cyklicznych spotkań organizowanych w tym miejscu przez Kościół Wolnych
Chrześcijan. Dzięki inicjatywie lidera tej społeczności, Mirka Marczaka, klub Alive
co miesiąc zgromadza w jednym miejscu ludzi kochających muzykę, którzy
jednocześnie mogą usłyszeć treść ewangelii.
KaŜdy kto był kiedyś na koncercie grupy Fruhstuck, na pewno zwrócił uwagę, na
charyzmatycznego wokalistę i lidera, którym właśnie jest Martijn. Podczas kaŜdego
występu zwraca się On do zgromadzonych ludzi wskazując na Chrystusa jako na
Zbawcę i jedyną nadzieję. TakŜe tym razem, choć bez udziału reszty zespołu,
Martijn wykonał przy akompaniamencie gitary wspaniały koncert, dzieląc się w
przerwach pomiędzy piosenkami Dobrą Nowiną.
Stale wysoki poziom muzyczny kolejnych wydarzeń sprawia, Ŝe zgromadzają one
szeroką i ciągle rosnącą grupę osób. W ramach tej samej inicjatywy dane mi było
uczestniczyć w lipcu w koncercie Jurka Kuźbika, a z kolei w sierpniu w występie
grupy bluesowej z Kanady. W czasie spotkań panuje luźna atmosfera, sprzyjająca
otwartości i szczerym rozmowom. Dobra Nowina głoszona jest w sposób radosny,
ale takŜe stawiający ludziom wyznawanie, aby konfrontowali swoje Ŝycie w
kontekście wieczności.
Kolejne spotkanie w klubie Alive będzie mieć miejsce dnia 8 października, w środę,
o godzinie 20. Swoim talentem będzie tym razem usługiwać Andrzej Rayski. Wstęp
jak zwykle jest wolny. Gorąco zachęcam abyśmy zanotowali sobie tę datę w
kalendarzu i przybyli na koncert, najlepiej ze znajomymi, którzy jeszcze nie poznali
Chrystusa.
Krzysztof Kosak

PRZECZYTAŁAM, ZOBACZYŁAM – POLECAM…
„…dzień Pański przyjdzie jak złodziej…” 1 Tes. 5, 2
RóŜne wydarzenia utwierdzają nas w przekonaniu, Ŝe Ŝyjemy w czasach
ostatecznych. Jesteśmy pewni, Ŝe powtórne przyjście Pana jest blisko. Wiemy, Ŝe
musimy być gotowi, nie wiemy jednak do końca, jak to będzie wyglądać. I
wszystkiego zapewne nie poznamy, dopóki jesteśmy ograniczeni naszą cielesnością,
ale Biblia mówi na temat eschatologii wystarczająco duŜo, abyśmy to zrozumieli.
Znamy wiele fragmentów Pisma, często są one jednak wyrwane z kontekstu i
nieuporządkowane, róŜne są teŜ ich interpretacje i wykładnie. Zagubienie w tym
wszystkim prowadzi do tego, Ŝe nie wiemy, czego się spodziewać, i powoduje, Ŝe
myśl o końcu świata, który dla wierzących będzie przecieŜ początkiem wieczności z
Bogiem, wzbudza raczej pewien niepokój niŜ radość. Nie sprzyja chyba
„przygotowywaniu” nas samych na tę chwilę i zachowywaniu czujności. Nie da się
jednak czegoś „oswoić”, nie poznając tego. Warto zatem zagłębić się w tę tematykę,
zwłaszcza Ŝe dostępnych jest wiele interesujących pozycji teologicznych, np.
Powtórne przyjście Chrystusa autorstwa Henryka Turkanika, biblisty i dyrektora
Seminarium Biblijnego w Jastrzębiu Zdroju. KsiąŜka ta w prosty i przystępny
sposób, w oparciu o konkretne wersety wyjaśnia trudne kwestie, ułatwiając ich
zrozumienie i uporządkowanie. Porusza m.in. zagadnienie pochwycenia Kościoła,
sądu nad wierzącymi i niewierzącymi, panowania antychrysta. Choć studiujący
teologię mogliby zapewne polemizować z niektórymi zawartymi w niej teoriami, dla
laika jest ona nieocenionym ułatwieniem i wprowadzeniem do tematu.
[H. Turkanik, Powtórne przyjście Chrystusa, wyd. III
popr., Wyd. Areopag, Jastrzębie Zdrój 2006]
Basia Hajnisz
WYDARZENIA STAŁE
• Nauczanie dzieci odbywa się w trakcie naboŜeństwa.
• Spotkanie młodzieŜy – sobota godz. 17.00.
• Świetlica dziecięca – piątek godz. 15.00.
• Studium biblijne w grupach – niedziela godz. 10.00.
NaboŜeństwa w placówkach Zboru
• Wspólnota Emmanuel w Wołowie – niedziela, godz. 11.00, ul. Leśna 6.
• Ząbkowice Śląskie – niedziela, godz. 10.30, ul. Piastowska 8.
• Placówka w Oławie. NaboŜeństwa są w niedzielę o godz. 10:30
tel. kontaktowy 071 31 37 880
NaboŜeństwa w pozostałych zborach baptystycznych we Wrocławiu
• II Zbór KChB we Wrocławiu, ul. Łukasińskiego 20: niedziela, godz. 11.00,
pastor Bogdan Zaborowski.
• III Zbór KChB we Wrocławiu, ul. Hubska 84: niedziela, godz. 11.00,
Grupy domowe:
• Piotr i Kinga Zakrzewscy zapraszają w kaŜdy wtorek o godzinie 19.00 na
spotkania studenckie, które odbywają się przy ulicy Jackowskiego 6.
Tel. kontaktowy: 608361903
Ogłoszenia, świadectwa oraz prośby modlitewne do listopadowego
numeru Biuletynu moŜna składać w Kancelarii Zboru lub osobiście
członkom Redakcji Biuletynu do 20 października (adresy e:mail na
okładce)
JeŜeli chcesz się podzielić swoim świadectwem, refleksją na tematy
wiary i Ŝycia chrześcijańskiego lub swoimi przemyśleniami odnośnie do
wydarzeń na świecie – skontaktuj się z Redakcją Biuletynu.
 Plan naboŜeństw niedzielnych na październik
18.09.08 Temat Dowolny R.Tyśnicki
myśl przewodnia: „W kręgu etyki chrześcijańskiej”

- 16 - 25.09.08 T.Dowolny - 17 - Z.Staniec

Data Kaznodzieja Prowadzący Uwielbienie Informacje
7.09.08 M.Kucharski W.Smoleń D.Piotrowski Wieczerza Pańska

NaboŜeńśtwo
dziecięce

14.09.08 R.Tyśnicki R.Tyśnicki J.Kuźbik 100 Urodziny

s. Rokitowskiej

21.09.08 D.Trusiewicz P.Zakrzewski M.Staniec Chór Męski

NaboŜeństwo w
Oławie 16-17.00

28.09.08 R.Tyśnicki K.Staniec D.Piotrowski

Plan naboŜeństw czwartkowych na październik 2008r.

Data Temat Kaznodzieja

4.09.08 NaboŜeństwo odwołane
w związku z Wczasami
Seniora w Bielicach

11.09.08 Temat Dowolny R.Tyśnicki