b0

မိတ္ေဆြတစ္Uီးနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ေတာ့ သူ႔မွာ Aလုပ္ႏွစ္ခုရွိေပမယ့္

ဝင္ေငြနည္းတဲ့Aေၾကာင္း ဒါေပမယ့္ သူေပ်ာ္ရႊင္တ့A
ဲ ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ့္ကို
ေျပာျပတယ္။ နည္းပါးတဲ့ သူ႔ဝင္ေငြကို ေခြ်တာသံုးမွ မိဘ၊ ေယာကၡမ၊ မိန္းမနဲ႔
ကေလးတို႔ရ႕ဲ Aသံုးစရိတ္Aျပင္ မိသားစုစားဝတ္ေနေရး ဖူလံုမွာျဖစ္တယ္။
ဒါနဲ႔မ်ား သူဘာေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနသလဲဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္စU္းစားလို႔
မရခဲ့ဘူး။

လြန္ခ့တ
ဲ ့ဲ ႏွစ္Aနည္းငယ္က Aိႏၵိယမွာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔
ၾကံဳခဲ့တ့ဲAျဖစ္ေၾကာင့္လို႔ သူကရွင္းျပပါတယ္။ Aဲဒီတုန္းက ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္
သူဟာ AၾကီးAက်ယ္ နလန္မထူႏိုင္ေAာင္ စိတ္ပ်က္ခ့လ
ဲ ို႔ Aိႏၵိယကို
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ခရီးထြက္ခ့ဲတယ္။ တစ္ေနရာမွာ Aိႏၵိယမိခင္တစ္Uီးဟာ
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ရ႕ဲ ညာလက္ကို ဓားနဲ႔လွီးျဖတ္ေနတာ ေတြ႔လိုက္တယ္။
AကူAညီမ့ဲ မိခင္ရဲ႕မ်က္လံုးနဲ႔ ကေလးငယ္ရဲ႕ နာက်င္ေAာ္ညည္းသံကို
ယေန႔ထက္တိုင္ သူၾကားေယာင္ဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာျပတယ္။
သားလက္ကို ဘာေၾကာင့္ Aေမျဖတ္ရသလဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ေမးမိတယ္။
ကေလးငယ္ Aရမ္းဆိုးလို႔လား? လက္မွာ Aနာေရာဂါတစ္ခုခု
ကူးစက္ေနလို႔လား? တစ္ခုမွ မဟုတ္ပါဘူး... ေတာင္းရမ္းစားေသာက္
ႏိုင္ေAာင္လို႔ လို႔ မိတ္ေဆြက ေျဖပါတယ္။ မိခင္တစ္Uီးက သားကို တမင္တကာ
ဒဏ္ရာ Aနာတရျဖစ္ေAာင္ လုပ္ရတာဟာ လမ္းေပၚမွာ
ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ႏိုင္ေAာင္ ျဖစ္တယ္။
AဲဒီAျဖစ္Aပ်က္ကို ၾကည့္ျပီး စားလက္စ ေပါင္မုန္႔ကို လြတ္ခ်မိတ့A
ဲ ထိ
သူA့ံၾသတုန္လႈပ္ သြားခဲ့မိတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ လြတ္က်သြားတဲ့
ေပါင္မုန္႔ကို ဝိုင္းလုဖို႔ ကေလးတစ္သိုက္ သူ႔Aနား ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာခဲ့တယ္။
သဲေတြေပေနတဲ့ ေပါင္မုန္႔ကို ဝိုင္းလုၾကတာဟာ ငတ္မြတ္ဒဏ္ေၾကာင့္
ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈဆိုတာ သူနားလည္လိုက္တယ္။
ဒီျမင္ကြင္းက သူ႔ကိုေခ်ာက္ခ်ားေစခဲ့ျပန္တယ္။ လမ္းညႊန္ကို AနီးAနား
ေပါင္မုန္႔ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ေမာင္းပို႔ခိုင္းျပီး ဆိုင္ထဲရွိသမွ် ေပါင္မုန္႔Aားလံုးကုိ
သူဝယ္ယူလိုက္တယ္။ ေပါင္မုန္႔Aားလံုးရဲ႕ တန္ဖိုးက
၁ဝဝက်ပ္ေတာင္(ထိုင္ဝမ္ေငြ) မျပည့္ခ့ဲေပမယ့္ ေပါင္မုန္႔Aထုပ္ ၄ဝဝ ရခဲ့တယ္။
(တစ္ထုတ္ကို ၂၅ဆင့္ မက်ခဲ့ဘူး) ေနာက္ျပီး ေငြတစ္ရာနဲ႔ ေန႔စU္
AသံုးAေဆာင္တစ္ခ်ဳိ႔ ဝယ္လိုက္တယ္။

ေပါင္မုန္႔၊ AသံုးAေဆာင္ Aျပည့္တင္ထားတဲ့ ကားနဲ႔ လမ္းေပၚမွာေတြ႔တ့ဲ

မသန္မစြမ္း ကေလးငယ္ေတြကို သူေဝမွ်ေပးလိုက္တယ္။ ကေလးေတြက
ဝမ္းသာAားရ သူ႔ကို Aေလးျပန္ျပဳခဲ့တယ္။ ၂၅ဆင့္ေတာင္ တန္ဖိုးမရွိတ့ဲ
ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္Aတြက္ လူတစ္ခ်ဳိ႕က ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေပ်ာ္ရႊင္ရတယ္
ဆိုတ့ဲ ခံစားခ်က္ကို သူပထမဆံုး ခံစားလိုက္မိတယ္။

"ငါဟာ ကံေကာင္းတဲ့လူ၊ ငါ့ခႏၶာကိုယ္က မခြ်တ္မယြင္း ျပည့္စံုေနတယ္။

Aလုပ္ရွိတယ္။ မိသားစုရွိတယ္။ စားစရာေတြကို ၾကိဳက္တယ္၊ မၾကိဳက္ဘူးလို႔
ဂ်ီးမ်ားဖို႔ Aခြင့္Aေရးရွိတယ္။ ဝတ္ဖို႔ Aဝတ္Aစားရွိတယ္။ ဒီကလူေတြ
မရွိတာေတြကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ငါ့မွာ Aခြင့္Aေရး ရွိခ့တ
ဲ ယ္" လို႔ သူေရရြတ္ခ့မ
ဲ ိတယ္။

မိတ္ေဆြရ႕ဲ Aျဖစ္Aပ်က္ကို နားေထာင္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ခံစားၾကည့္တယ္။

ေတြးၾကည့္တယ္။ "ငါ့ဘဝ တကယ္ပဆ
ဲ ိုးသလား? ဆိုးရင္လဲ ဆိုးခဲ့ႏိုင္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီပံုျပင္ကိုနားေထာင္ျပီး ငါ့ဘဝ ဒီေလာက္မဆိုးေတာ့ဘူး။ ခင္ဗ်ားေရာ?
ဒါမွမဟုတ္ ငါ့ဘဝ ကံဆိုးလိုက္တာလို႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
ခင္ဗ်ားထင္ခ့တ
ဲ ့တ
ဲ စ္ေန႔ လမ္းေပၚမွာ ေတာင္းရမ္းစားဖို႔ လက္တစ္ဖက္ ဆံုး႐ႈံးရတဲ့
ကေလးငယ္ကို ေတြးျမင္ၾကည့္လိုက္ပါ။
"ေက်နပ္တယ္၊ ျပည့္စံုတယ္" ဆိုတာ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ရသြားလို႔ မဟုတ္ဘူး။
ရွိတာနဲ႔ ေရာင့္ရဲတင့္တိမ္ ေနတာျဖစ္တယ္။
မူရင္း.... ထိုင္ဝမ္ စာေရးဆရာ Hong Wen Yong ၏ "ဘဝ" Aား
ဘာသာျပန္ခံစားသည္။
Aယ္လ္တိုင္းယား

တကၠသိုလ္ဝင္တန္း မေAာင္တ့ဲ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က

> ေတာရြာတစ္ရာြ မွာ ဆရာမသြားလုပ္ခ့တ
ဲ ယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ
နားလည္ေAာင္ စာကို
> ရွင္းမျပတတ္ေတာ့ Aလုပ္ထုတ္ခံလိုက္ရတယ္။ ပါးျပင္ေပၚ က်လာတဲ့
မ်က္ရည္ေတြကို
> Aေမက ပြတ္သပ္ေပးရင္း "သမီးနဲ႔ သင့္ေတာ္တ့ဲ Aလုပ္တစ္ခုေတာ့ ရွိမွာပါ"
လို႔
> သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ခ့တ
ဲ ယ္။
> Aဲဒီေနာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြန႔ဲ ျမိဳ႔ေပၚတက္ျပီး
> Aလုပ္သြားလုပ္ခ့တ
ဲ ယ္။ မၾကာဘူး.. Aကၤ်ီစညႇပ္ရာမွာ ေႏွးေကြးလြန္းတယ္
> ဆိုျပီး Aလုပ္ထုတ္ခံလိုက္ရျပန္တယ္။ "မကြ်မ္းက်င္ေသးတဲ့ Aလုပ္မွာ
စစခ်င္း
> ေႏွးေကြးတာ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ သမီးက ဘာမွ မလုပ္ဖူးဘဲ ေက်ာင္းပဲတက္ခ့လ
ဲ ို႔
> ျဖစ္လိမ့္မယ္" လို႔ Aေမက သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ျပန္တယ္။
> Aလုပ္ေပါင္းစံု သူလုပ္ခ့ဲတယ္။ Aလုပ္တိုင္း တစ္ဝက္တစ္ပ်က္န႔ဲ
> ထုတ္ခံလိုက္ရတာခ်ည္းပဲ။ စိတ္ပ်က္Aားငယ္ျပီး Aိမ္ျပန္လာတဲ့ သူ႔ကို
Aေမက
> Aျပစ္မတင္ဘဲ Aျမဲႏွစ္သိမ့္ Aားေပးခဲ့တယ္။
> သူAသက္ ၃ဝမွာ တတ္ထားတဲ့ ပညာေလးနဲ႔ ဆြံA နားမၾကားေက်ာင္းမွာ
> ဝင္လုပ္ခ့တ
ဲ ယ္။ Aဲဒီေနာက္ မသန္မစြမ္း ကေလးေတြAတြက္
ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း
> ဖြင့္ႏိုင္ခ့တ
ဲ ယ္။ ေနာက္ထပ္ မသန္မစြမ္းသူေတြ သံုးစဲြႏိုင္တ့ဲ
> ပစၥည္းေတြကို ျဖန္႔ေဝခဲ့တယ္။ Aခုဆိုရင္ သူဟာ ေAာင္ျမင္တ့ဲ သူေဌးတစ္ဦး
> ျဖစ္ခ့ပ
ဲ ါျပီ။
> တစ္ေန႔မွာ ေAာင္ျမင္တ့ဲ သမီးတစ္ဦးက Aိုမင္းေနတဲ့ Aေမေရွ႔မွာ ထိုင္ျပီး
> ႏွစ္ရွည္လၾကာ သူသိခ်င္ခ့တ
ဲ ့ဲ ေမးခြန္းတစ္ခုရ႕ဲ Aေျဖကို ေမးခဲ့တယ္။
Aဲတာက
> သူက်႐ႈံးေနတဲ့Aခ်ိန္၊ Aနာဂတ္ေတြ မဲေမွာင္ေနတဲ့Aခ်ိန္၊ ေရွ႔ဆက္ဖို႔
> လမ္းေတြ ေပ်ာက္ေနတဲ့Aခ်ိန္မွာ Aေမက ဘာAေၾကာင္းေၾကာင့္ သူ႔Aေပၚ
> ယံုၾကည္မႈေတြ ရွိေနေသးသလဲ? ဆိုတာျဖစ္တယ္။
> Aေမရဲ႕ Aေျဖက ရိုးရိုးေလးပါ။ Aေမက ေျပာတယ္.. "
ေျမတစ္ကြက္မွာ
> ဂ်ံဳစိုက္လို႔ မျဖစ္ထြန္းရင္၊ ပဲေျပာင္းစိုက္ၾကည့္ပါ။ ပဲစိုက္လို႔လဲ
> မျဖစ္ထြန္းရင္ ေနၾကာ စိုက္ၾကည့္ပါ။ ေနၾကာစိုက္လို႔လဲ Aဆံေတြ မျပည့္ခ့ဲရင္
> တစ္ျခားAပင္ ေျပာင္းစိုက္ၾကည့္ပါ။ ပန္းပြင့္မွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။
> ေျမတစ္ကြက္Aတြက္ သင့္ေတာ္တ့ဲ ပ်ဳိးပင္တစ္ပင္ေတာ့ ရွိပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာ
> ေAာင္ေAာင္ျမင္ျမင္န႔ဲ ရိတ္သိမ္းႏိုင္ပါလိမ့္မယ္"
> Aေမ့ရ႕ဲ စကားကိုၾကားေတာ့ သူငိုမိတယ္။ မိခင္ရ႕ဲ ေမတၱာ၊ ယံုၾကည္မႈန႔ဲ
> Aားေပးမႈေတြက မ်ဳိးမသန္တ့ဲ ပ်ဳိးတစ္ပင္ကိုေတာင္
Aေညႇာင့္ေပါက္ေစေၾကာင္း
> သူနားလည္လိုက္တယ္။
>
> ေျမတစ္ကြက္Aတြက္ သင့္ေတာ္တ့ဲ ပ်ဳိးတစ္ပင္ေတာ့ ရွိပါတယ္။
> ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔တ့ဲ သဲကႏာၱရမွာ ရွားေစာင္းပင္ေတြေတာင္ လွပတဲ့Aပြင့္န႔ဲ
> ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္ ႏိုင္ေသးတယ္။ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္ေဒသပဲ
ေရာက္ေရာက္
> ကိုယ္န႔သ
ဲ င့္ေတာ္တ့ဲ ေနရာတစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ သင့္ေတာ္တ့ဲ ေနရာမွာ
> ကိုယ္တတ္စမ
ြ ္းသေလာက္ လွပတဲ့ Aပြင့္ေတြကို ဖူးပြင့္ၾကရေAာင္....
>
မိန္းမျဖစ္သူက မီးဖိုေခ်ာင္ထတ
ဲ ြင္ ေၾကာ္ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္ေနသည္။
ေယာက္်ားျဖစ္သူက ေဘးမွေန၍ မိန္းမျဖစ္သူAား " ေျဖးေျဖးလုပ္...ဆားထည့္Uီး...
ဆီမ်ားသြားျပီ... မီးျပင္းျပန္ျပီ..ငါးကို လွန္လိုက္...ေဟာ္...တူးျပန္ျပီ....ဟာ...Aိုး
ေစာင္းသြားျပီ" စသည္ျဖင့္ ဆရာလုပ္ေနသည္။
"ရွင္ေတာ္ေတာ့...ကြ်န္မထက္ ရွင္ဟင္းခ်က္တတ္လို႔လား"
"ေမာင္ထက္ ရွင္မက ဟင္းခ်က္ပိုေတာ္ပါတယ္... ေမာင္ ကားေမာင္းေနတဲ့ Aခ်ိန္မွာ
ရွင္မလည္း ေမာင့္ေဘး ကေန Aဲလို တတြတ္တတ
ြ ္ ရြတ္ေနလို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ေAာင္
တမင္ေျပာေနတာပါ"
သူ႔ေနရာမွာ ၀င္ခံစားၾကည့္မယ္....သူ႔႐ႈ႔ေထာင့္ကေန ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ တစ္ျခားလူကို
ကိုယ္ခ်င္းစာ တတ္ဖို႔ ဆိုတာ မခက္ပါဘူး။
မိဘမဲ့ေက်ာင္းက ၾကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ လူငယ္ တစ္ေယာက္က သူေတြ႔ၾကံဳခဲ့ ရတဲ့
Aေတြ႔Aၾကံဳကို ဒီလိုေျပာျပသြားခဲ့ တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက မိဘေတြ ဆံုးပါးသြားခဲ့လို႔ ကြ်န္ေတာ္
၉ႏွစ္သားAရြယ္မွာ လန္ဒန္ျမိဳ႔က မိဘမဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ သြားေနခဲ့ ရတယ္။
မိဘမဲ့ေက်ာင္းလို႔သာဆိုတယ္ ေထာင္နဲ႔မကြာလွဘူး။ ေန႔Aခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔
၁၄နာရီေလာက္ Aလုပ္လုပ္ရတယ္။ ပန္းျခံမွာ စိုက္ပ်ဳိးရတယ္။ မီးဖိုမွာ ကူရတယ္။
တစ္ခါတေလ လယ္ေတြ
ထြန္ယက္ရတယ္။ဒီလိုနဲ႔တစ္ေန႔ျပီးတစ္ေန႔ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႔ဘ၀မေျပာင္းလဲခဲ့ဘူး။

တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔Aတြက္ နားရက္တစ္ရက္ပဲ ရွိတယ္။ Aဲဒီေန႔က

ခရစ္စမတ္ေန႔ပဲ။ Aဲဒီေန႔မွာ ဘုရားသခင္ကို ပူေဇာ္တဲ့Aေနနဲ႔ လူတိုင္း လိေမၼာ္သီး
တစ္လံုးစီရၾကတယ္။ ခရစ္စမတ္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ Aတြက္ AစားAေသာက္ေကာင္းေတြ
မရွိဘူး... ကစားစရာ Aရုပ္မရွိဘူး... ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေ၀စုဟာ လိေမၼာ္သီး
တစ္လံုးပဲျဖစ္တယ္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး Aမွား မက်ဴးလြန္တဲ့သူ၊ ေျပာသမွ် စကားကို
နားေထာင္ျပီး လိမၼာတဲ့သူမွ လိေမၼာ္သီးကို ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခရစ္စမတ္ရဲ႕ လိေမၼာ္သီးဟာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ခရစ္စမတ္ ပဲြေတာ္ရက္ တစ္ရက္ေရာက္လို႔လာျပန္တယ္။ Aဲဒီရက္က ကြ်န္ေတာ့္

Aတြက္ ကမၻာပ်က္တဲ့ ေန႔ပဲ.... ကေလးေတြ Aားလံုး လိေမၼာ္သီးရဖို႔Aတြက္
ေက်ာင္းAုပ္ၾကီးေရွ႕ တန္းစီေနခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္က Aခန္းရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ
Aျပစ္ေပးတာခံေနရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ Aဲဒီႏွစ္ ေႏြတုန္းက ေက်ာင္း
ကေနကြ်န္ေတာ္ထြက္ေျပးဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့မိလို႔ပဲ။

လိေမၼာ္သီးရတဲ့ ကေလးေတြ ျခံထဲ ကစားခြင့္ရတဲ့ Aခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္က Aိပ္ခန္းထဲမွာ

တစ္ေနကုန္ လဲေလွာင္းေနရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ Aရမ္း၀မ္းနည္းမိတယ္။ Aရမ္းလဲ
ရွက္မိတယ္။ ရွိဳတ္သံေတြကို မ်ဳိသိပ္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ရည္က်မိတယ္။ ဒီေလာကမွာ
ကြ်န္ေတာ္ Aသက္ရွင္ ေနတာ ဘာAဓိပၸါယ္မွ မရွိခဲ့ဘူး။

တေAာင့္ၾကာေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္Aခန္းထဲ ၀င္လာတဲ့ ေျခသံကို ကြ်န္ေတာ္ ၾကားမိလိုက္တယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ ကိုယ္နဲ႔ လံုးေထြးေနတဲ့ ေစာင္ကို လက္တစ္ဖက္က ဆဲလ
ြ ွန္လိုက္တာကို
ကြ်န္ေတာ္ခံစားမိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္စိကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၀ီလီလို႔ေခၚတဲ့
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ကုတင္ေရွ႕မွာ ရပ္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္တယ္။ သူ႔ ညာဖက္လက္မွာ
ဆုပ္ကိုင္ ထားတဲ့ လိေမၼာ္သီး ကြ်န္ေတာ္ကို ကမ္းေပးေနတယ္။ သူ႔ ဆီမွာ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး
လိေမၼာ္သီး
တစ္လံုးပိုေနရတာလဲ...ကြ်န္ေတာ္နားမလည္ခဲ့ဘူး....၀ီလီကိုၾကည့္လိုက္လိေမၼာ္သီးကိုၾကည့္
လိုက္နဲ႔ကြ်န္ေတာ္ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနမိတယ္။

၀ီလီက လက္ကို ေရွ႕တိုးျပီး ထပ္ကမ္းေပးလာျပန္တယ္။ Aခံြႏႊာထားတဲ့ လိေမၼာ္သီးကို

ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မိမွ Aရာရာကုိ ကြ်န္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားေတာ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္
မ်က္လံုးAိမ္မွာ မ်က္ရည္ေတြ ျပည့္လွ်ံလို႔ လာျပန္တယ္။

၀ီလီကမ္းေပးလာတဲ့ လိေမၼာ္သီးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ တယုတယ ယူလိုက္တယ္။

ႏို႔မဟုတ္ရင္ လိေမၼာ္သီးေတြ Aစိပ္စိပ္ Aမႊာမႊာ ကဲက
ြ ုန္လိမ့္မယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့
ေ၀စုရတဲ့ ကေလးဆယ္ေယာက္က ဒီခရစ္စမတ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ကိုလည္း လိေမၼာ္သီးတစ္လံုး
ပိုင္ဆိုင္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔ သူတို႔ေ၀စုထက
ဲ လိေမၼာ္သီး တစ္စိပ္စီကိုယူျပီး လိေမၼာ္သီး
တစ္လံုးျဖစ္ေAာင္ ေပါင္း လိုက္တာပဲျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀မွာ Aဲဒီ လိေမၼာ္သီးဟာ
Aခ်ဳိဆံုး၊ Aေကာင္းဆံုး ခရစ္စမတ္ လက္ေဆာင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ စစ္မွန္တ့ဲ
သူငယ္ခ်င္းပီသမႈကို ကြ်န္ေတာ္ခံစားလိုက္ရတယ္။
သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြဆိုတာ ဘ၀မွာ Aဖိုးတန္တဲ့ Aေပါင္းAေဖာ္ေတြပါ။ မေတာ္တဆ
ေျပာလိုက္မိတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းနဲ႔ AျပဳAမႈAတြက္ သင္ စိတ္ထိခိုက္ေနသလား...
သင့္လက္ထက
ဲ လိေမၼာ္ခ်ဳိေလး တစ္စိပ္ကို မွ်ေ၀လိုက္ပါ..... ႏွလံုးသားရဲ႕ ရီေမာသံေတြကို
သင္ ျပန္ၾကားပါလိမ့္မယ္။
မေတာ္တဆ ယာU္တိုက္မႈတစ္ခုေၾကာင့္ (၁၀)ႏွစ္သား ဂ်ပန္ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္
ဘယ္လက္တစ္ဖက္ ဆံုး႐ႈံးသြားခဲ့ရသည္။ တစ္ေန႔ေသာ္ သူသည္ ဆရာတစ္Uီးထံ ဂ်ဳဒိုပညာကို
သင္ယူခဲ့သည္။ သူသည္ ၾကိဳးစားစြာ သင္ယူခဲ့ေသာ္လည္း သင္ယူကာလ (၆)လAတြင္း
ဆရာသည္ သူ႔Aား တိုက္ခိုက္နည္း တစ္နည္းသာ သင္ေပး ခဲ့ျပီး ထိုနည္းကိုသာ ထပ္သလဲလဲ
ေလ့က်င့္ေစခဲ့သည္။ ဆရာကို ေနာက္တစ္နည္း ထပ္သင္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ေသာ္လည္း
ဆရာက သူ႔Aတြက္ ဤတစ္နည္းႏွင့္ လံုေလာက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။

ဆရာ၏ ဆိုလိုခ်က္ Aဓိပၸါယ္ကို သူ နားမလည္ခဲ့ေသာ္လည္း မျပတ္ေလ့က်င့္ခဲ့သည္။ သုိ႔ႏွင့္

လAတန္ ငယ္ၾကာေသာAခါ ဆရာက သူ႔Aား ျပိဳင္ပဲြ၀င္ေစခဲ့သည္။ ျပိဳင္ပဲြတြင္
ဆရာသင္ေပးသည့္ နည္းကိုသာ ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ကစားရင္း တစ္ဖက္လူAား
Aႏိုင္ရခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုး ဗိုလ္လုပဲြ Aဆင့္Aထိ တက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ျပိဳက္ဖက္မ်ား၏
Aတိုက္Aခိုက္ၾကားတြင္ သူAလူးAလွိမ့္ ခံရေသာ္လည္း ေနာက္ ဆံုးတြင္
ဆရာသင္ေပးသည့္ တိုက္ခိုက္နည္းျဖင့္ Aႏိုင္ရ ဗိုလ္စဲြသြားခဲ့သည္။

Aိမ္Aျပန္လမ္းတြင္ သူသည္ ဆရာAား နည္းတစ္နည္းျဖင့္ Aႏိုင္ရခဲ့ရသည့္ Aေၾကာင္းကို

ေမးေလသည္။ ဆရာက "Aေၾကာင္းရင္းက ႏွစ္ခုရွိတယ္။ တစ္... ဆရာသင္ေပးခဲ့တဲ့ နည္းက
ဂ်ဳဒိုမွာ Aခက္ဆံုးနည္း၊ ဒါကို မင္းမျပတ္ ေလ့က်င့္ခဲ့တယ္။ ႏွစ္.... ဒီနည္းကို Aႏိုင္ရ
တိုက္ခိုက္ဖို႔Aတြက္ တစ္ဖက္လူမွာ နည္းလမ္း တစ္လမ္းပဲရွိတယ္။ Aဲဒါကေတာ့ မင္းရဲ႕
ဘယ္လက္ကို သူAရ ဖမ္းဆဲြမိဖို႔ပဲ" သူ၏ Aားနည္းခ်က္ ေနရာသည္ သူ၏ Aားသာရာ
ေသာ့ခ်က္ျဖစ္ခဲ့သည္။

လူတိုင္းတြင္ Aားနည္းခ်က္ ကိုယ္စီရွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုAားနည္းခ်က္ ေနရာတြင္

ဘုရားသခင္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ ထင္မွတ္မထားေသာ Aင္Aားမ်ားကို ျဖည့္စြက္ေပးထားသည္။
ဘုရားသခင္ေပးသည့္ Aရာမ်ားကို Aက်ဳိးရွိစြာ Aသံုးခ်ျခင္းျဖင့္ ဤကေလးငယ္ကဲ့သို႔
Aားနည္းခ်က္မ်ားကို Aေကာင္းဆံုး Aျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

ခရီး Aရမ္းေလာစရာ မလိုပါဘူး... ကိုယ့္Aတြက္ ေတြးဆဖို႔ တစ္ေထာက္နား တဲ့ Aခြင့္Aေရး

ေလးပဲ လိုတယ္။
Aလုပ္ Aရမ္းမ်ားစရာ မလိုပါဘူး...ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂ႐ုစိုက္မယ့္ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ Aခ်ိန္ေလးပဲ
လိုတယ္။
သူငယ္ခ်င္း Aရမ္းပီသစရာ မလိုပါဘူး... ႏွစ္Uီးႏွစ္ဖက္ နားလည္တဲ့ ကူညီမႈပဲ လိုတယ္။
စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကစိတ္ေတြ လြန္ကဲစရာ မလိုပါဘူး.... သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ဆံုးျဖတ္ခြင့္ နဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့
ေနရာေလး ေပးလိုက္ဖို႔ပဲ လိုတယ္။
စကား Aမ်ားၾကီး ေျပာစရာမလိုပါဘူး.... နားေထာင္သူကို တစ္ခါေလာက္
သူ႔ထင္ျမင္ခ်က္ေလး ေပးေျပာဖို႔ပဲ လိုတယ္။
နာမည္ Aရမ္းၾကီးစရာ မလိုပါဘူး.... ကိုယ့္Aတြက္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္တဲ့ လြတ္လပ္မႈ တစ္ခု
ခ်န္ထားဖို႔ပဲ လိုတယ္။

ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္Uီး

ေက်ာင္းဖြင့္စေန႔၌ စာသင္ခန္းထဲတြင္ "Uီးေဆာင္မႈ ဘာသာရပ္" ကို လာသင္ယူသည့္

ေက်ာင္းသားမ်ားျဖင့္ ျပည့္္က်ပ္ေနခဲ့သည္။ ဤေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ေနာင္၂ႏွစ္ေနျပီးလွ်င္
စီးပြားေရးနယ္ထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ၾကမည့္ MBA ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္သည္။ ပထမဆံုးA ခ်ိန္မို႔
ဆရာ၏ A လာကို တက္ၾကြစြာ သူတို႔ေစာင့္ေနၾကသည္။ ခဏA ၾကာတြင္ Eည့္သည္ေတာ္
ႏွစ္Uီးႏွင့္A တူ ဆရာကUီးေဆာင္ျပီး စာသင္ခန္းထဲသို႔ ၀င္ေရာက္လာသည္။ Eည့္သည္ေတာ္
ႏွစ္UီးA နက္ တစ္Uီးမွာ မ်က္ႏွာစိမ္းလူငယ္ တစ္Uီးျဖစ္ျပီး က်န္တစ္Uီးမွာ စီးပြားေရး
နယ္ပယ္တင
ြ ္ လူသိမ်ားေသာ နာမည္ၾကီး ပုဂၢိဳလ္တစ္Uီးျဖစ္သည္။ A သက္A ရြယ္ ဆရာႏွင့္
မတိမ္းမယိမ္း ၆၀ ခန္႔ရွိမည္။ ေရွးUီးစြာ ဆရာက လူငယ္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ သူသည္
ယခင္ႏွစ္က ဤေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းျပီး သြားေသာ A ဆင့္တစ္ရ MBA ေက်ာင္းသား
တစ္Uီးျဖစ္ျပီး က်န္တစ္Uီးမွာ ဆရာ၏A ထက္တန္း ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည္။
သူ၏ပညာA ရည္A ခ်င္းမွာ A ထက္တန္း ေA ာင္ရံုမွ်သာျဖစ္သည္။

ဆရာက ဤEည့္သည္ေတာ္ ႏွစ္Uီးသည္ "ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္Uီး" ဟုေသာ ေခါင္းစU္ကို

မိနစ္၂၀ၾကာမွ် ေဟာေျပာၾကမည္ျဖစ္ျပီး သူတို႔ေဟာေျပာေသာ ျခားနားခ်က္ကို
ေက်ာင္းသားမ်ားက ေရးမွတ္ ရမည္ျဖစ္သည္။ ပထမUီးစြာ A ဆင့္တစ္ရ ေက်ာင္းသားက
မိနစ္(၂၀) A ခ်ိန္တိုတို A တြင္းတြင္ နာမည္ၾကီး ေခါင္းေဆာင္ ငါးUီးတို႔၏ A ေတြ႔A ၾကံဳႏွင့္
Uီးေဆာင္ပံုမ်ားကို ေျပာခဲ့သည္။ ထိုသူငါးUီးမွာ GE(General Electric) မွ Jack Welch၊ Intel
မွ Andrew S. Grove၊ စီမံခန္႔ခဲြမႈး Peter F. Drucker ႏွင့္ ထိုင္၀မ္မွ နာမည္ၾကီး
ႏွစ္Uီးလည္းပါ၀င္သည္။ ထိုသူငါးUီး၏ Uီးေဆာင္နည္းမွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ Uီးတြင္
ရွိသင့္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

လူငယ္မွာ ယံုၾကည္မႈA ျပည့္ႏွင့္ ေျပာေဟာA ျပီး မိုက္ခရိုဖုန္းကို ေနာက္လူA ား

ကမ္းလိုက္သည္။ ထိုသူမွာ တစ္ခ်က္ျပံဳးျပီး စကားစလိုက္သည္။ " ဒီ ေခါင္းေဆာင္းေကာင္း
တစ္Uီး ဆိုတဲ့ေခါင္းစU္ကို ကြ်န္ေတာ္ စကား တစ္ခြန္းထဲနဲ႔ပဲ A ျပီးသတ္လိုက္လို႔ရတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို A ေခ်ာင္ခိုတယ္ ထင္မွာဆိုလို႔ ဒီစကား တစ္ခြန္းကို
မိနစ္(၂၀)A သံုးျပဳျပီး ကြ်န္ေတာ္ေျပာရေတာ့မယ္။ ဒီUီးေဆာင္မႈကို ႐ႈပ္ေထြးေA ာင္ လုပ္ခဲ့မိတဲ့
ကြ်န္ေတာ့္A ျဖစ္လို႔ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာမၾကံဳၾကေစဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္"

"ကြ်န္ေတာ့္လုပ္သက္ A ႏွစ္(၄၀)လံုးလံုးမွာ ကြ်န္ေတာ္သိခ်င္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို

မျပတ္ေလ့လာခဲ့မိတယ္။ A တ
ဲ ာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ ကုမၸဏီမွာ A လုပ္လာလုပ္တဲ့
လူေတြဟာ "ေငြ" ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ "စိတ္"ေၾကာင့္လားဆိုတာပါပဲ။ A ဲတာကို သိဖို႔
A ႏွစ္(၄၀)လံုး ကြ်န္ေတာ္ ေလ့က်င့္ခဲ့ရတယ္"
(ဤေနရာတြင္ "စိတ္"ေၾကာင့္ဆိုသည္မွာ စိတ္ပါလက္ပါ ကိုဆိုလိုျခင္းျဖစ္ျပီး "ေငြ"ေၾကာင့္
ဆိုသည္မွာ လချဖစ္သည္)

"ေငြ"ေၾကာင့္ဆိုတာက လုပ္ရတာ လြယ္ပါတယ္။ စီမံခန္႔ခဲြတဲ့ ပညာရွိရင္ လံုေလာက္ပါျပီ။

ဒါေပမယ့္ "စိတ္"ေၾကာင့္ဆိုတာက ခက္တယ္။ ၀န္ထမ္းေတြ ကိုယ့္ကို စိတ္ထဲကေန
လက္ခံလာဖို႔လိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္A ေနနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္Uီးဆိုတာ
A က်ယ္တ၀င့္ ေျပာေနစရာ မလိုဘူး.. "ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းတစ္Uီးျဖစ္ဖို႔ သင္ယူေနတာဟာ
လူလုပ္တတ္ဖို႔ သင္ယူေနတာနဲ႔ A တူတူပဲ" ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းနဲ႔ပဲ
ခုနားေခါင္းစU္ကိုေျပာခ်င္ပါတယ္"

"ဒီေခါင္းစU္ကို ဘာမွ နားမလည္တဲ့A ဆင့္၊ ပ ရာထူး၊ ဒု ရာထူး၊ တ ရာထူးကေန သူေဌးA ထိ

A ဆင့္(၅)ခုခဲြျပီး ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ လူလုပ္တတ္ဖို႔A တြက္ A ဆင့္တစ္ဆင့္ခ်င္းကို
ကြ်န္ေတာ္ေလ့လာခဲ့တယ္။ A ဆင့္(၅)ဆင့္ထက
ဲ ို ႏွစ္(၄၀)ေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ ျဖဳန္းခဲ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းျပီးစ ဘာမွမသိ နားမလည္တဲ့ A ခ်ိန္တုန္းက No ဆိုတာကို နည္းနည္းပဲ
ေျပာျပီး Yes ဆိုတာကို မ်ားမ်ားေျပာ တတ္ေA ာင္ က်င့္ခဲ့တယ္။ A လုပ္ကေပးတဲ့ ကိစၥေတြ
ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲပါေစ ကြ်န္ေတာ္ Noလို႔ မေျပာဘူး။ A ဲဒီကိစၥကို ကိုယ္တိုင္ဘယ္လို
ေျဖရွင္းမလဲ ဆိုတာပဲ ကြ်န္ေတာ္စU္းစားတယ္။ A ဒ
ဲ ီလို ေလ့က်င့္တာ ၾကာလာေတာ့ ကုိယ့္ကို
တေျဖးေျဖးၾကီးျပင္းလာျပီလို႔ခံစားမိတယ္"

"A ဲဒီလိုနဲ႔ ရာထူးတက္ျပီး ပထမA ဆင့္ကို ေရာက္ေတာ့ နည္းနည္းေျပာျပီး မ်ားမ်ားနား

ေထာင္တတ္ ေA ာင္ က်င့္ခဲ့တယ္။ နားေထာင္ႏိုင္တဲ့ A ခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ ႏုတ္မဟခဲ့ဘူး။
သူတို႔ေျပာတ့ဲ စကားေတြထဲက ဘယ္A ရာဟာ A ေရးၾကီးသလဲ ဆိုတဲ့A ခ်က္ကို
ခဲြတတ္ေA ာင္ ကြ်န္ေတာ္က်င့္ခဲ့တယ္။ ေလ့က်င့္တာ ၾကာလာေတာ့ စကားေျပာတဲ့A ခ်ိန္မွာ
A ေရးၾကီးတဲ့ A ခ်က္ကိုပဲေျပာတဲ့ A သိကိုရလိုက္တယ္"
"ရာထူးေနာက္တစ္ဆင့္ တက္ေတာ့ "ငါ"ဆိုတာကို နည္းႏိုင္သမွ်နည္း "သူ"ဆိုတာကို
မ်ားႏိုင္သမွ် မ်ားေA ာင္ က်င့္ခဲ့တယ္။ ဒါက သူတစ္ပါးA တြက္ ပိုစU္းစားေပးျပီး ကိုယ့္A တြက္
ေလ်ာ့စU္းစားတာကို ေျပာတာ..ဘာမဆို တစ္ဖက္လူရဲ႔ ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ေပးတယ္။
ေလ့က်င့္တာ ၾကာလာေတာ့ သေဘာထား ၾကီးလာတယ္.. ရက္ေရာ တတ္လာတယ္"

"ေနာက္တစ္ဆင့္ ထပ္တက္ေတာ့ A ေဟာင္းနည္းျပီး A သစ္ကို မ်ားမ်ား လက္ခံတတ္ ေA ာင္

က်င့္ခဲ့တယ္။ သေဘာက ကြ်န္ေတာ္လုပ္လို႔ ေA ာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ A ရာေတြကို ထပ္သလဲလဲ
မလုပ္ေတာ့ဘူး။ လုပ္ရင္ A သစ္ A ဆန္းကို မစမ္းသပ္မိမွာစိုးလို႔... ေလ့က်င့္တာ
ၾကာလာေတာ့ A သစ္ေတြကို မျပတ္ ထြင္ႏိုင္ခဲ့တယ္"

"ေနာက္ဆံုး ကုမၸဏီေထာင္ျပီး ကိုယ္တုိင္သူေဌးလုပ္ေတာ့ သိတာကို နည္းျပီး

မ်ားမ်ားဖတ္တတ္ ေA ာင္ ကြ်န္ေတာ္က်င့္ခဲ့တယ္။ ဘာမွ မသိနားမလည္တဲ့ A ဆင့္ကေန
တစ္ဖန္ျပန္စဖို႔ ကိုယ့္ကိုေလ့က်င့္ခဲ့တယ္။ A ခ်ိန္ေပးျပီး စာပိုဖတ္ခဲ့တယ္။
စာဖတ္မ်ားလာေတာ့ ကို္ယ္မသိ နားမလည္တာမ်ားေသးေၾကာင္း ကိုယ့္ရဲ႕
ဟာကြက္ေတြကိုျပန္ျမင္လာတယ္"ေနာက္ဆံုးတြင္ ဆရာက ေက်ာင္းသားမ်ားA ား
A ေတြ႔A ၾကံဳ မရွိသူႏွင့္ ရွိသူကို ေဟာေျပာခိုင္းရျခင္း၏ A ဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ရိုးရွင္းေသာ
A ျဖစ္တစ္ခုကို ေက်ာင္းသားမ်ား ကိုယ္တိုင္ခံစားမိ ေစရန္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္း
တစ္Uီးျဖစ္ရန္ ၾကံစည္ေနသူမ်ား လူပီသဖို႔ A ရင္ၾကိဳးစားသင့္ေၾကာင္းေျပာသြားခဲ့သည္။

မိမိကိုယ္တိုင္က လူမလုပ္တတ္ခဲ့ရင္ လူေတြကို ဘယ္လို Uီးေဆာင္မလဲ... A သိပညာဆိုတာ

လူပီသတာနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတယ္

ssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss
ညေနစာ စားျပီးေနာက္ A ေမႏွင့္သမီးျဖစ္သူက ေနာက္ေဖးတြင္ ပန္းကန္မ်ားကို
ေဆးေၾကာေနခဲ့ျပီး သားA ဖႏွစ္Uီးက Eည့္ခန္းတြင္ တီဗီြထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ ရုတ္တရက္
ေနာက္ေဖးမွ ပန္းကန္က်ကဲသ
ြ ံကို
ၾကားလိုက္ရျပီးခဏမွ်တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့သည္။သား....."ေမေမေၾကာင့္က်ကဲတ
ြ ာျဖစ္ရမယ
္"ဖခင္....."သားကဘယ္လိုလုပ္သိလဲ"သား...."ဆဲသံမၾကားလို႔ေဖေဖ"

တခ်ဳိ႔လူေတြက မတူညီတဲ့ စံထားနဲ႔ ၾကည့္တဲ့ A ျမင္ေတြ ကဲြျပား တတ္ၾကတယ္။ တစ္ျခားလူ

လုပ္ရင္ A ျပစ္ ရွိတယ္.... ကုိယ္လုပ္ ရင္ေတာ့ A ျပစ္မရွိဘူး။

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ
တစ္ခါက ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕တြင္ "ေခြးေရာင္းရန္ ရွိသည္" ဟုေသာ ဆိုင္းပုဒ္တစ္ခုကို
ခ်ိတ္ဆဲထ
ြ ားသည္။ ကေလးငယ္ တစ္Uီးက ဆိုင္ထသ
ဲ ို႔ ၀င္ျပီး ဆိုင္ပိုင္ရွင္A ား ေမးေလသည္။
"ေခြးတစ္ေကာင္ ဘယ္ေလာက္လဲ ခင္ဗ်ာ"
"တစ္ေကာင္ကို ေဒၚလာ ၅၀ ကေန စေရာင္းပါတယ္"
ေကာင္ေလးမွာ ေဘာင္းဘီA ိတ္ထဲ လက္ႏိုက္ျပီး..."ကြ်န္ေတာ္မွာ ၃၇ေဒၚလာပဲ ရွိတယ္...
ေခြးေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ၾကည့္လို႔ရမလား" ဟု ခြင့္ေတာင္းေလသည္။
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ရီျပီး ေလတစ္ခ်က္ ခြ်န္လိုက္သည္ႏွင့္ ေခြးမၾကီးတစ္ေကာင္က ေခြးကေလး
ငါးေကာင္ကို Uီးေဆာင္ျပီး ထြက္လာသည္။ ေခြးငယ္ေလးမ်ားA နက္ တစ္ေကာင္မွာ
ေနာက္ေကာက္ က်န္ေနခဲ့သည္။ ကေလးငယ္မွာ ထိုေနာက္ေကာက္က်န္ေနေသာ ေခြးကို
သတိထားမိလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္A ား " A ဲဒီေခြးက ဘာျဖစ္တာလဲ"
ဟုေမးလိုက္သည္။
ပိုင္ရွင္က "ဒီတစ္ေကာင္က ေမြးကတည္းက မသန္ဘူး။ တင္ပါးဆံု မဖြံ႔ၿဖိဳးဘူးလို႔ ဆရာ၀န္
ကေျပာတယ္။ တစ္သက္လံုး ဒီလိုပဲ ျဖစ္သြားေတာ့မွာတဲ့"
"ဒီတစ္ေကာင္ကို ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေရာင္းမလဲ" ကေလးငယ္မွာ ၀မ္းသာA ားရ
ေမးလိုက္သည္။
"ဒီမသန္တဲ့ တစ္ေကာင္ဆိုရင္ မေရာင္းဘူး... လိုခ်င္ရင္ A လကားေပးလိုက္မယ္"
ကေလးငယ္မွာ စိတ္မေကာင္းစြာျဖင့္ ပိုင္ရွင္၏မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ျပီး....
"ကြ်န္ေတာ္ A လကားမယူခ်င္ဘူး...တစ္ျခားေခြးေတြလိုပဲ သူလည္း သူ႔တန္ဖိုးနဲ႔ သူရွိမွာပါ။
၃၇ ေဒၚလာကို ကြ်န္ေတာ္ A ရင္ေပးခဲ့မယ္။ တစ္လကို 50cent ဆီ ေက်တဲ့A ထိ
ကြ်န္ေတာ္လာဆပ္မယ္"
"ဒီေခြးကို ပိုက္ဆံေပးျပီး ၀ယ္စရာ မလိုဘူး လူေလး...ဒီေကာင္က တစ္ျခား A ေကာင္ေတြလို
မေျပးတတ္ဘူး.. မေဆာ့တတ္ဘူး"

ကေလးငယ္မွာ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ခါးကိုညႊတ္ျပီး ဘယ္ဖက္ေျခေထာက္ကို

လွန္ျပလိုက္သည္။ ေျခေထာက္မွာ တြန္႔လိမ္ေနျပီး သံေခ်ာင္းျဖင့္ ေတာင့္ခံထားသည္။
ကေလးငယ္မွာ ပိုင္ရွင္ဖက္လွည့္ျပီး
"ကြ်န္ေတာ္လည္း သာမန္ကေလးေတြလို မေျပးႏိုင္ဘူး၊ မလႈပ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္
ဒီေခြးေလးဟာ ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ရမဲ့ လူလိုေၾကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္တယ္"
ပိုင္ရွင္မွာ ၀မ္းနည္းသြားမိသည္။
"ဒီေခြးကေလးေတြ A ားလံုး လူေလးလို ပိုင္ရွင္မ်ဳိးနဲ႔ ၾကံဳရပါေစလို႔ ဆုေတာင္း လိုက္ပါတယ္"

လွပတဲ့ စိတ္နဲ႔ ကိုယ္ပတ္၀န္းက်င္က A ရာ၀တၳဳေတြကို ခံစားတတ္မယ္။

စစ္မွန္ျဖဴစင္တဲ့ စိတ္နဲ႔ လူတိုင္းကို ဆက္ဆံတတ္မယ္။
တာ၀န္သိတတ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ A လုပ္ေတြကို ျပီးေA ာင္လုပ္မယ္။
မ၀င့္၀ါတဲ့ စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္A မွားကို စစ္ေဆးတတ္မယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ စိတ္နဲ႔ သူတစ္ပါးကို A ေပ်ာ္ေတြ မွ်ေ၀တတ္မယ္။
တက္ၾကြတဲ့ စိတ္နဲ႔ A ကူA ညီလိုတဲ့ လူေတြကို ကူညီတတ္မယ္။

တကယ္ေတာ့ ငါဟာဘယ္သူျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ကိုယ္စားျပဳေတြက ဘ၀မွာ သိပ္A ေရးမပါ

ပါဘူး။ A ေရးပါတာက ဘယ္သူငါ့ကို ယံုၾကည္သလဲ... ဘယ္သူ ငါ့ကို ခ်စ္ခင္သလဲ....
တန္ဖိုးထားသလဲ... ေပါင္းသင္းသလဲ ဆိုတာ ပါပဲ။
တကယ့္သူငယ္ခ်င္း A စစ္A မွန္ဆိုတာ လူေတြA ားလံုး ကိုယ့္ကို၀ိုင္းပယ္ျပီး
ထားခဲ့တဲ့A ခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ေဘးမွာ က်န္ေနခဲ့မယ့္ သူပဲျဖစ္တယ္။

ရုိးရိုးက်င့္ ျမင့္ျမင့္ၾကံ
၁၉၇၂ ခုႏွစ္က စင္ကာပူခရီးသြားလာေရး A ရာရွိက စင္ကာပူ၀န္ၾကီး လီကြမ္ေရာက္ကို
A စီရင္ခံစာ တင္သြင္းခဲ့တယ္။ စာထဲမွာ "ငါတို႔စင္ကာပူဟာ A ီဂ်စ္ႏိုင္ငံလို ပိရမစ္မရွိဘူး။
တရုတ္ႏိုင္ငံလို ဂရိတ္ေ၀ါမရွိဘူး။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံလို ဖူဂ်ီေတာင္ မရွိဘူး။ ဟာ၀ိုင္ရီလို ၁၀မီတာ
A ျမင့္ရွိတဲ့ လွဳိင္းေတြ မရွိဘူး။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ ၁၂ရာသီလံုး ပူျပင္းတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကလဲလ
ြ ို႔
ဘာမွထူးဆန္းတာ မရွိဘူး။ ခရီးသြားလာေရးA တြက္ ခ်ဲ႔ထြင္မယ္ဆိုရင္ ခက္ခဲလိမ့္မယ္"

၀န္ၾကီး လီကြမ္ေရာက္က စာဖတ္ျပီး ေဒါသထေတာ့တယ္။

ေနာက္ စာတစ္ေစာင္ေရးျပီး ျပန္ပို႔လိုက္တယ္။ စာထဲမွာ ဒီလိုေရးထားတယ္။
"ဘုရားသခင္ ငါတို႔ကို ေပးထားတာ မလံုေလာက္ေသးဘူးလား...ေနေရာင္ျခည္...
ေနေရာင္ျခည္သာ ရွိရင္ ငါတို႔ လံုေလာက္ျပီ"
A ဲဒီေနာက္ စင္ကာပူဟာ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ရတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကို A သံုးျပဳျပီး သစ္ပင္
ပန္းမာလ္ေတြ စိုက္ခဲ့တယ္။ A ခ်ိန္တိုတိုA တြင္းမွာ လွပတဲ့ ပန္းUယ်ာU္ ျမိဳ႔ေတာ္A ျဖစ္
နာမည္ၾကီးခဲ့ျပီး A ာရွတိုက္မွာ တတိယ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ A မ်ားဆံုး ႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့တယ္။

ႏိုင္ငံတိုင္း၊ ေနရာတိုင္း၊ လူတိုင္းကို ဘုရားသခင္က ပစၥည္းမ်ားမ်ားစားစား မေပးခဲ့ပါဘူး။

နယူတန္ကို ပန္းသီးတစ္လံုးပဲ ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ ေသခ်ာေပးတာ မဟုတ္ဘဲ
ပစ္ခ်ေပးတာ။ ဒစ္စနီကို ၾကြက္တစ္ေကာင္ပဲ ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ ဒစ္စနီကိုယ္တိုင္ စားစရာ
ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္ေတာင္ မရွိတဲ့A ခ်ိန္မွာ ေပးခဲ့တယ္။ တရုတ္ျပည္ ဆန္တံုနယ္က Qūfùဆုိတဲ့
ျမိဳ႕ကို CONFUCIUS တစ္ေယာက္ပဲ ေပးခဲ့တယ္။

ဘုရားသခင္က ေနရာတစ္ခုကို နည္းနည္းစီ ေပးခဲ့ေပမယ့္ A သံုးျပဳတတ္ရင္ေတာ့

A ဲဒီနည္းနည္းေလးဟာ A မ်ားၾကီးလိုပါပဲ။ ေတြးေတာေနတဲ့ နယူတန္ဟာ A ဲဒီပန္းသီး
ေၾကာင့္ ႐ူပေဗဒ ပညာရွင္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ငတ္ေနခ်ိန္မွာ ေရာက္လာတဲ့ ၾကြက္ကို ဒစ္စနီက
သတ္မစားခဲ့ပါဘူး...A ဲဒီၾကြက္ကို A သံုးျပဳျပီး A ဖိုးမျဖတ္ ႏိုင္တဲ့ ကာတြန္းတိုင္းျပည္ကို
တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ CONFUCIUS ကို A သံုးျပဳျပီး Qūfù ဟာ ခရီးသြားေတြ မဆဲတဲ့
ေရွးေဟာင္းျမိဳ႔ တစ္ျမိဳ႔ျဖစ္ခဲ့တယ္။

သူက ေဌးလိုက္တာ...သူက လွလိုက္တာ..သူက ေတာ္လိုက္တာ...ငါက်ေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး

ဆိုျပီး ကိုယ့္ကို ေပးတာ နည္းတယ္ မ်ားတယ္လို႔ ညည္းညဴၾကဖူးလား.... သူက်ေတာ့
ရာထူးျမင့္ျမင့္နဲ႔ ထိုင္တဲ့ခံုက ဆုိဖာခံု.... ငါက်ေတာ့ ခံုစုတ္တစ္လံုးပဲ ရတယ္လို႔ မညည္းခင္
လီကြမ္ေရာက္ စကားကို ျပန္စU္းစားမိရင္... ေA ာ္...ဘုရားသခင္ ငါ့ကို ဒီခံုစုတ္ေပးတာ
A ေၾကာင္းရွိရမယ္လို႔ ေတြးမိခဲ့ရင္........ (ျမန္မာျပည္ကို ေပးခဲ့ရင္ေတာ့ ထင္းဆိုက္လိုက္
မလားပဲ... သံယဇာတ ေပါၾကြယ္၀ ပါတယ္။ သဘာ၀ ေဘးA ႏၱရာယ္လဲ မရွိပါဘူး.. ဒါေပမယ့္
ဘာေၾကာင့္... ဘာေၾကာင့္...ဘုရားသခင္ေပးတာ နည္းေနေသးလို႔မ်ားလား....)

စိတ္ခ်လက္ခ် A ိပ္..ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စား..က်န္းမာစြာ က်င့္၊ A ျပံဳးကို A ျမဲေဆာင္ ထား း)

တစ္ခါတုန္းက ..............

ေစတန္နတ္ဆိုးဟာ သူ႕ရဲက Aဖ်က္လုပ္ငန္းေတြကို စြန္႕လႊတ္ေတာ႔မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ျပီး

သူ၏လုပ္ငန္းသံုးကိရိယာ တန္ဆာပလာေတြကို ေရာင္းခ်ရန္Aတြက္
ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ကိုစီစU္သည္...။
နတ္ဆိုးသည္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ဖြင္႕လွစ္ကာ သူ၏ပစၥည္းကိရိယာမ်ားကို လွပစြာ
ခင္းက်င္းျပသျပီး
ပစၥည္းမ်ားAသီးသီး၌ ေစ်းႏႈန္းတံဆိပ္ကေလးမ်ားကပ္ကာ ေရာင္းခ်ဖို႔ျပသထားသည္..။
ေစတန္နတ္ဆိုး
ခင္းက်င္းျပသထားေသာ ပစၥည္းကိရိယာမ်ားမွာ ေလာဘ ၊ ေမာဟ ၊ ေဒါသ ၊ Aာဃာတ ၊ မစ ရ
ၦ ိယ
၊ မာန ၊
ရမၼက္ ၊ တဏွာ စသည္တို႕ျဖစ္သည္..။
သို႕ေသာ္..ဆိုင္၏ တစ္ေနရာတြင္မူ ထူးထူးျခားျခား လည္းမရွိ ၊ ကိုင္တြယ္သူAတြက္လဲ
Aႏ ၱရယ္ရွိပံုမရသည္႕ သပ္ပံုသဏၭာန္ပစၥည္းေလးတစ္ခုကို ေတြ႕ရ၏ ..။ ၄င္းပစၥည္း၌
ကပ္ထားေသာ
ေစ်းႏႈန္းမွာ Aျခားပစၥည္းမ်ားထက္ Aေတာ္ပင္ၾကီးမားေနသည္..။ ထိုျပင္ ထိုပစၥည္းမွာ
မ်ားစြာလည္း
သံုးစြျဲပီးျဖစ္ပံုရသည္..။

“ ဒါက ဘာပစၥည္းလဲဗ်..။ သူက ဘာေၾကာင္႔ သည္ေလာက္ေစ်းၾကီးေနရတာလဲ..။ ”

ေစ်း၀ယ္သူ တစ္ေယာက္က ေစတန္နတ္ဆိုးAား ေမးသည္..။

“ ဟာ...ဒါက စိတ္ဓါတ္ခ် ကိရိယာပဲ...။”

“ သူက ဘာလို႔ က်န္တာေတြထက္ Aမ်ားၾကီးပိုေစ်းၾကီးေနရတာလဲ..။ ”

ေစ်း၀ယ္သူက ထပ္ေမးသည္..။

“ ဒီေကာင္က Aရမ္း Aစြမ္းထက္တာဗ်..။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ သိစိတ္Aာရံုထဲကို

ကၽြန္ေတာ္ တျခားကိရိယာေတြန႔ဲ ဘယ္လိုမွ၀င္လို႔ႏႈိက္လို႔ ဖ်က္ဆီးလို႔ မရေတာ႔ဘူး
ဆိုတ႔ဲ Aခါမ်ိဳးဆိုရင္ ဒီကိရိယာကို သံုးရတယ္..။ ဒီေကာင္ Aထဲ၀င္လို႔ရျပီဆိုရင္
က်န္တ႔ဲ ကိရိယာေတြန႔ဲ Aားလံုးထည္႔ျပီး လႈပ္ရွားခိုင္းလို႔ရေတာ႔တာပဲ..။ ”

ေစတန္နတ္ဆိုးက ရွင္းျပေလသည္..။
 မွန္သည္..။ Aႏုတ္လကၡဏာေဆာင္ေသာ လူ႕AျပဳAမူမ်ား ၊ လုပ္ရပ္မ်ား၏ေနာက္ကြယ္
၌ “ စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းမႈ ” သည္ပုန္းခိုလ်က္ ရွိေနတတ္သည္..။ မည္သူ႕မဆို ေန႕စU္ဘ၀၌
စိတ္ပ်က္
စရာ ၊ စိတ္ဓါတ္က်စရာ ကိစၥၾကီးငယ္မ်ားကို မျပတ္ ၾကံဳေတြ႕ၾကရမည္ျဖစ္သည္..။ ထိုသို႔
ေန႔စU္ၾကံဳေတြ႕
ရသည္႔ စိတ္ဓါတ္က်စရာAေၾကာင္းတို႔ကို သင္မည္သို႔ ရင္ဆိုင္ ကိုင္တြယ္သြားသနည္း ဟူေသာ
Aခ်က္
သည္ပင္ ေရရွည္တြင္ သင္႔ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္သို႕ သင္ ေရာက္ျခင္းမေရာက္ျခင္း ဟူသည္ကို
AဆံုးAျဖတ္ေပးသြားမည္ ျဖစ္သည္..။
ထို႔ေၾကာင္႔ Aကယ္၍ Aေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင္႔ စိတ္ဓါတ္က်သည္ ဆိုပါစို႔..။
ငါ Aပ်က္ဘက္ကို ေရာက္ေနမိျပီပဲ ဟု သတိရကာ ဒီAတြင္းမွ လမ္းေၾကာင္းထဲမွ
ျမန္ျမန္ရုန္းထြက္ႏိုင္ေAာင္ ၾကိဳးစားပါ..။
ေလာကၾကီးမွာ Aေႏွာင္႔Aယွက္ Aခက္Aခဲဆိုတာ မလြဲမေသြ ေတြ႕ရမည္႕Aရာပဲ ဟု Aားေပး
ဆင္ျခင္ေသာစကားမ်ိဳး မိမိကိုယ္႕ကို ေျပာေပးပါ..။ သန္းေခါင္ေက်ာ္ျပီးရင္ မိုးလင္းရမွာပဲ စသျဖင္႔
Aားေပးဆင္ျခင္ေသာစကားမ်ိဳးျဖင္႔ မိမိကိုယ္႕ကို Aေကာင္းျမင္ Aျပဳေတြးေသာ
လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႕ ျပန္ဆြဲတင္ေပးပါ..။

ဘ၀မွာ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္႕ဖာသာကိုယ္႕ စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းေနတဲ႔ Aခ်ိန္ကာလေတြ

ရွိဖူးမွာပါ..။
ကိုယ္႔ဖာသာကိုယ္ မျမင္ႏိုင္ေလာက္ေAာင္ စိတ္ဓါတ္ပ်က္ျပားေနတဲ႔ Aခ်ိန္မွာ ဘ၀Aေဖာ္ဆိုတ႔ဲ
သူေတြက
သင္႔Aတြက္ ကူညီေဖးမပါလိမ္႕မယ္..။ ဘ၀Aတြက္ Aေဖာ္ဆိုတာ ဒီလို ကိုယ္စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔
Aခ်ိန္မွာ
ေဖးေခၚျမွင္႕တင္ေပးတဲ႔ သူ႕ကို ေပးAပ္တ႔ဲ ဘြ႔ထ
ဲ ူး တစ္ခုပါ...။ ။

ခင္မင္စြာျဖင္႔...........

Bill Andatan ရဲ႕ ပုံျပင္ေလးကို A.L. Williams က သူေရးတဲ႔ All You Can Do Is All You Can
Do..But All You Can Do Is Enough ! ဆိုတ႔ဲ စာA ုပ္ထဲမွာ ထည္႔ေရးထားတဲ႔ ပံုျပင္ေလးပါ...။
“ ကုေဋတန္ေသာ ပံုျပင္ ” လို႔ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ဖာသာ နာမည္ေပးထားတာပါ..။ မူရင္းပံုျပင္က
နာမည္မပါပါဘူး..။
ျမန္မာလို ဘာသာျပန္တာ ဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ႔ ဆရာေဖျမင္႔ ေရးတဲ႔ “ ျခံဳၾကားမွ ဘံုဖ်ားသို႕ ”
စာAုပ္ကို ဖတ္ၾကည္႔ႏိုင္ပါတယ္..။ လူတစ္ေယာက္မွာ ရွိသင္႔တ႔ဲ
စိတ္ဓါတ္ေတြAေၾကာင္းေရးထားတဲ႔ စာAုပ္ေလးပါ..။
Aရာရာမွာ လက္စြဲျပဳႏိုင္ပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ Ideal စာAုပ္တစ္Aုပ္ပါ..။

ေလးစားခင္မင္စြာျဖင္႔.....
၁။ခုAေရးၾကီးတာေတြဟာ ေနာင္ေကာ AေရးၾကီးUီးမွာလား?

ကုိယ္လုပ္ေနတာ၊ လုပ္ရမယ့္Aလုပ္ေတြက သိပ္Aေရးၾကီးေနတယ္လို႔ထင္ရင္ Aခ်ိန္ေရႊ႕

ၾကည့္ လိုက္ပါ။ Aခုကိစၥေတြက ေနာင္တစ္ႏွစ္Aၾကာမွာ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲ။
ဘယ္လိုျဖစ္လာမလဲ ဆိုတာမ်ိဳး စU္းစားလို္က္တာကို Aခ်ိန္ေရႊ႕တယ္လို႕ေခၚတာပါ။
Aဲလိုေရႊ႕ၾကည့္လိုက္ရင္ Aေရးၾကီးတယ္ဆိုတ့ဲ ထင္ေနတဲ့ ကိစၥေတြဟာ
Aေရးမၾကီးေတာ့တာကိုေတြ႕ရပါမယ္။ ကားပ်က္သြားတာ၊ မီးမလာတာ၊ ေျခေထာက္က်ိဳးသြားတာ၊
လူၾကီးAဆူခံရတာ…စတဲ့AေသးAဖြဲေတြကို ကိုယ့္ရ့စ
ဲ ိတ္ထဲ ထည့္မိလို ့ စိတ္ရႈပ္ရတာ
လူတိုင္းျဖစ္ဖူးမွာပါ။ Aဲဒါေတြေၾကာင့္စိတ္ပင္ပန္းမခံပါနဲ႕။
ကိုယ့္စိတ္ဓာတ္Aင္Aားက်ဆင္းပါတယ္။ Aရင္ႏွစ္ေတြက ျဖစ္ရပ္ေတ ြျပန္စU္းစားၾကည့္ပါ။
Aခုေတာ့ ဘာျဖစ္ေသးလဲ။ ၾကံဳသမွ်ကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ျဖတ္ေက်ာ္ဖို့ Aျဖစ္ကေလးလုပ္ျပီး
Aခ်ိန္ကုန္ေAာင္ေေစာင့္ေနဖို႕ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ Aဲလိုလုပ္ေနရင္ Aလုပ္ျပဳတ္မွာပါပဲ။
ေလွ်ာေမႊးကို ဗာရာဏသီမခ်ဲ႕ဖို႕ေျပာတာပါ။ ဘ၀ကိုAရွိAတိုင္း လက္ခံဖို့ေျပာတာပါ။
ျပသနာရွိရင္လဲ ရွိေနတယ္လို ့AသိAမွတ္ျပဳလုိက္ပါ။ AေသးAမႊားကို Aၾကီးမခ်ဲ့ဖို့
Aေရးၾကီးေၾကာင္း ေျပာတာပါ။ စိတ္မေကာင္းစရာ ေတြၾကံဳလာရင္လက္ခံလိုက္ပါ။ ျပီးရင္
ပိုေကာင္းမယ့္နည္းလမ္းကို စU္းစားဖို့သာျဖစ္ပါတယ္။ ျပသနာကို ဒီလိုခ်U္းကပ္လုိက္ေတာ့
စိတ္ဆင္းရဲတာလည္းနည္းပါးသြားမယ္။ ေAာင္ျမင္ေရးလမ္းစေတြလဲ ေတြ ့လာလိမ့္မယ္။
ေလာကၾကီးဟာ မတရားပါလားလို့ ေတြးမိရင္ မတရားမႈဆိုတာလဲဲရွိတတ္တာပဲ။
ငါေတာာ့ခံလိုက္ရျပီ။ ငါ့လိုခံလိုက္ရတဲ့လူေတြAမ်ားၾကီးပဲလို့ ေတြးလိုက္ပါ။ သူတို့Aေပၚ
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေမြးျပီး ကူညီဖို့
နည္းလမ္းေတြရွာၾကည့္ထားရမယ္၊ဒါမွၾကံဳရင္ကူညီႏိုင္မွာဆိုတာမ်ိဳးေတြးပါ။

၂။စိတ္ဖိစီးမႈကိုေလွ်ာ့ခ်ပါ။

ေလာကမွာ ကေျပာင္းကျပန္ေတြေတြ ့ရတတ္ပါတယ္။ Aလုပ္ပင္ပန္းလို

့စိ္တ္တင္းက်ပ္ေနတာကို ေတာင့္ခံထားတတ္တ့လ
ဲ ူစားမ်ိဳးကို ခ်ီးမြမ္းခ်င္စိတ္ေပၚလာတာမ်ိဳးေပါ့။
ဖိစီးမႈဆိုတာ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး ျဖစ္လာတတ္ တာမို ့ ၾကာေတာ့ မနို္င္၀န္ထမ္းမိတာျဖစ္လာတာေပါ့။
AဲဒီAခါမ်ိဳးက်ေတာ့လည္း ခံနုိင္ရည္Aား တိုးျမွင့္ေပးသနားပါဆိုတာမ်ိဳးေတြျဖစ္လာေရာ။
ဖိစီးမႈဆိုတ့ဲ သေဘာက ၀န္န့A
ဲ ား၊ ေလးနဲ့ျမွား သေဘာမ်ိဳးမို့ မ်ားမ်ားခံနိုင္ေလ
မ်ားမ်ားထမ္းရေလပါပဲ။ ဒဏ္ခံနုိင္Aားကို တုိးျမွႈင့္ေပးတာဟာ ကုထံုးမဟုတ္ပါဘူး။ ၀န္ထုပ္
၀န္ပိုးေတြ မ်ားလာျပီလို့ သိလိုက္ရတဲ့Aခ်ိ္န္မွာ ကိုယ့္Aရွိန္ ကိုယ္ေလွ်ာ့နုိင္ဖို့ပါပဲ။ လုပ္ရမယ့္
စာရင္းေတြ ၾကည့္လုိက္ပါ။ သိပ္မ်ားလြန္းေနရင္ ဘယ္Aခ်က္မွာေလွ်ာ့ျပီး လမ္းခုိးေလွ်ာက္
Aသက္၀၀ရႈရမလဲဆိုတာ ၾကည့္ပါ။ စိတ္ဖိစီးမႈဆိုတာ snow-ball effect ရွိပါတယ္။
ႏွင္းျဖဴျဖဴAခဲေလးကို လံုးျပီး ဆင္ေျခေလွ်ာAတိုင္း ပစ္ခ်ရင္ လိမ့္ဆင္းရင္းဆင္းရင္းနဲ့
ႏွင္းခဲေတြထပ္ထပ္ကပ္ျပီး ၾကာေလ Aလံုးၾကီးျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ Aရြယ္ ငယ္တုန္းမွာ ဖမ္းျပီး
ရပ္တန့္လုိ့ရေေပမယ့္ Aလံုးၾကီးျပီး Aရွိန္သိပ္ရလာတဲ့Aခါမ်ိဳဳးၾကရင္ သူ ့သေဘာ
သူေဆာင္တာကို ထိန္းဖို့ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ဖိစီးမႈန့ဲ Aလုပ္လုပ္ရတာ
ထင္သေလာက္ခရီးမေရာက္ပါဘူး။ တြန္းAားေတြရွိမွ ပိုAလုပ္လုပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာမွာ
Aဲဒီတြန္းAားဟာmotivation ျဖစ္ပါတယ္။ Stress ရွိေနရင္ Aလုပ္ေကာင္းေကာင္း မထြက္ပါဘူး။
ခဏေလာက္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ နားျပီး Aပန္းေျဖလိုက္။ ဖိစီးမႈေတြ ေလွ်ာ့ျပီး လုပ္ရကိုင္ရတာ
ပိုျပီးတြင္က်ယ္လာတာေတြ ့လိမ့္မယ္။

၃။ သူမွန္တယ္လုိ ့သာ မ်ားမ်ားေတြး။

"မွန္ကန္မႈက္ုိလိုလားတာလား၊ ကိုယ့္ေက်နပ္မႈကိုလိုလားတာလား"လို ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္

ျပန္ေမးေန သင့္တ့ဲ ေမးခြန္းပါ။ "Aမွန္တရားဟာ ကိုယ့္Aတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ ျဖစ္ခ်င္မွ
ျဖစ္မယ္၊ ကိုယ္ေက်နပ္ေနတဲ့ Aေျဖဟာ Aမွန္တရား ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္။"
မွန္တ့ဘ
ဲ က္ကပဲ ရပ္တည္ေနရင္ ပတ္၀န္းက်င္န့ဲ ထိပ္တုိက္ေတြ ့ရတာေတြ ရွိ္လာတတ္ပါတယ္။
ကိုယ္မွန္ရင္ သူမ်ားက မွားရေတာ့မယ္။ ဒီေတာ့ မွားတယ္Aေျပာခံရတဲ့လူကလဲ Aျပင္းAထန
္ခုခံကာကြယ္ ေတာ့မယ္။ ကို္ယ္ကလည္းျပန္ျငင္းရေတာ့မယ္။ သူတို ့ရဲ႕Aထင္မွား
Aျမင္မွားေတြကို ေရြးခ်ယ္သန့္စင္ေပးဖို ့ တာ၀န္ၾကီးရွိသလုိပံုစံမ်ိဳးနဲ့ ဆံုးမရေတာ့မယ္။ ဒီလို
တည့္မတ္ေပးလိုက္တ့A
ဲ တြက္ တဘက္လူမွာ Aလိမၼာေတြ တိုးျပီး ကိုယ့္ကိုေက်းဇူးတင္မယ္လို ့
ထင္ေနတယ္မလား။ မွားပါတယ္။ တက္တက္စင္မွားပါတယ္။ ကိုယ့္ကို Aဲဒီလို
တိုက္ခို္က္ေခ်ခ်ြတ္ျခင္းခံလိုက္ရတဲ့Aခါမ်ိဳးမွာ Aဲဒီလိုေက်းဇူးတင္ဖူးလို့လား။ လူဆိုတာကိုယ္ကပဲ
ဆရာၾကီးလုပ္ခ်င္တာ၊ ကိုယ့္လာဆရာလုပ္ရင္ မုန္းတတ္ၾကတာ။ Aမွန္တရားဆိုတာ
ကိုယ္လက္ခံျပီး ရပ္တည္ေပးရမယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ Yes, But ဆုိတာမ်ိဳးနဲ့
ခ်U္းကပ္သင့္ပါတယ္။ ကိုယ့္ခံယူုခ်က္မေျပာင္းဘဲ ေမတၲာထားျပီး Aေလွ်ာ့ေပးၾကည့္ပါ။ သူ
့ဘက္ကၾကည့္ရင္ မွန္ေကာင္းမွန္ေနလိမ့္မယ္လို ့ေတြးၾကည့္ပါ။
ေနာက္တစ္ခုကသည္းခံလုိက္ပါ။ သည္းခံတတ္ဖို့ဆိုတာ ေလ့က်င့္ယူရ၊ ေမြးယူရပါတယ္။ ကုိယ္က
စိတ္တိုတတ္တ့လ
ဲ ူ၊ စိတ္ဆတ္တ့သ
ဲ ူ ဆိုရင္ "ငါးမိနစ္က်င့္စU္ "ကို စမ္းၾကည့္ပါ။
စိတ္တိုမိေတာ့မယ္ဆိုတာနဲ့ ဒီငါးမိနစ္Aတြင္း ငါဘာမဆိုသည္းခံလုိ္က္ေတာ့မယ္ ဆိုတာမ်ိဳး
ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါ။ Aဲဒီလုိ ငါးမိနစ္ေလးေပါင္း မ်ားစြာ ျဖစ္လာရင္ သည္းခံရဲတ့ဲ
Aက်င့္ရလာပါလိ္မ့္မယ္။ေတာ္ရံုတန္ရံု သည္းခံနိုင္စြမ္းရွိလာရင္ပဲ ေAာင္ျမင္မႈ ေတြရလာပါမယ္။
ေသေရးရွႈင္ေရးမဟုတ္တ့ဲ AေသးAဖြဲေလးေတြမွာ သည္းခံနုိင္ဖို့က ႏွလံုးသြင္းတတ္ဖို့ လုိပါတယ္။
ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့" ဒါဟာ AေသးAဖြဲပဲ၊ သည္းခံလိုက္ရင္ရတယ္"လို ့ ႏွလံုးသြင္းတတ္ဖို့ပါ။

၄။ ကိုယ့္ဘက္ကစေလွ်ာ။့
 တစ္ေယာက္န့တ
ဲ စ္တေယာက္ ခြန္းၾကီးခြန္းငယ္ေတြ ျဖစ္လာတဲ့Aခါမွာ "ငါမွန္တာပဲ၊
ငါ့ဘက္က ဘာလို့ စေလွ်ာ့ရမွာလဲ၊ သူလာေတာင္းပန္ပေစေပါ့ "ဆိုတာမ်ိဳး
သေဘာထားတတ္ၾကပါတယ္။ လာျပီးမေတာင္းပန္သေရြ ့လည္း မေက်နုိင္မခ်မ္းနုိင္ ျဖစ္ျပီး
စိတ္ထဲမွာ Aက်ိတ္Aခဲၾကီးျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီAေသးAမႊားေလးေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ
Aနာတရျဖစ္ေနရတာကို စU္းစားလိုက္ပါ။ သူလည္းပဲ စိတ္ဆင္းရဲေနမွာပဲ၊ ကိုယ့္ဘက္ကစျပီး
ေလွ်ာ့လိုက္ရတာ ဘာ၀န္ေလးတာမွတ္လို ့ ဆိုတာမ်ိဳး စU္းစားၾကည့္လိုက္ပါ။
ျငိ္မ္းခ်မ္းမႈတစ္ခုAတြက္ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္း စလွမ္းလိုက္ရတာ ေကာင္းတဲ့Aလုပ္ပါ။
ကိုယ့္ဘက္ကေလွ်ာ့လည္း သူကတင္းမာေနျမဲပဲ ဆိုရင္ေကာ။ကို္ယ့္ဘက္ကေလွ်ာ့လိုက္ရင္
ကိုယ့္စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းမယ္။ သူ့Aပူ သူဆက္ေမြးမေမြးဆိုတာ သူ႕ တာ၀န္၊ သူ ့Aလုပ္ပါ။
AေသးAမႊားကိုေမ့တတ္ျပီး စိ္တ္ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို တည္ေဆာက္ယူနို္င္တာ ကိုယ့္Aရည္ Aခ်င္း၊
ကိုယ့္Aျမတ္ပါ။

၅။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မကန္႕သတ္ပါနဲ႕။

ဒါကိုငါလုပ္နုိ္င္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတ့ဲ စကားဟာ "နံရံ" ျဖစ္ပါတယ္။ေလးဘက္ေလးတန္

နံရံၾကီးျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီနံရံကို ကိုယ္တို္င္တည္ေဆာက္လုိက္တာပါ။ Aပ်က္သေဘာနဲ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကန့္သတ္လုိက္ တာပါ။မကန္ ့သတ္ပါနဲ့။ မလုပ္နိုင္ပါဘူး။ လုပ္ရင္လဲျဖစ္မွာ
မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကိုယ့္စိတ္ကို ကန့္သတ္လုိက္ တာပါ။ ကန့္သတ္လုိက္တာနဲ့ တျပိုင္နက္
ဟိုတုန္းကက်ရႈံးခဲ့တာေတြကိုပဲ ျပန္ေတြးမိလ်က္သားျဖစ္သြားမွာပါ။
စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ ငါစာမေရးတတ္ပါဘူးလို့ေတြးျပီး ဘာမွမေရးျဖစ္တ့လ
ဲ ူေတြAပံုၾကီးပါ။
ကြ်န္ေတာ့Aေတြ ့AၾကံုAရေျပာရရင္ Computer စတဲ့ကြ်မ္းက်င္မႈဆိုင္ရာေတြ ေလ့လာေတာ့မယ
္ဆိုရင္ ကိုယ့္ထက္ပိုေတာ္တ့လ
ဲ ူေတြၾကည့္ျပီး "ငါကသူ ့လိုမေတာ္ဘူး၊ ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူးလို့"
Aားေလွ်ာ့ျပီး ဆက္မလုပ္ျဖစ္တာပါ။ Aဲလိုလူေတြရွိတယ္ဆိုရင္ Aထိေရာက္ဆံုးAၾကံေပးပရေစ။
"ကိုယ္လုပ္မယ့္ပညာရပ ္(သို့မဟုတ္) Aလုပ္ကိုစိတ္၀င္စားမႈAျပည့္န့ဲ
တတ္ေျမာက္ခ်င္တယ္ဆိုတ့ထ
ဲ က္သန္စိတ္န့ဲ လူတို္င္းေမြးတည္းက မတတ္ဘူး၊ သူမ်ားလုပ္နို္င္ရင္
ငါလဲလုပ္နုိင္ရမယ္ဆိုျပီး ဇြဲ ရွိရွိ ၾကိုးစားပါ "။ ဒီစကားဟာကြ်န္ေတာ္လက္ေတြ
့က်င့္သံုးလို့Aက်ိဳးရွိလို့ မိတ္ေဆြတို့ကိုေျပာတဲ့ တန္ဖိုးရွိတ့စ
ဲ ကားပါ။
ေနာက္တစ္ခုက ကြ်န္ေတာ့ကို လူတစ္ေယာက္ကေျပာဘူးတယ္။ "ေလာကမွာကိုယ့္ရ့စ
ဲ ြမ္းAင္ေတြ
ကိုႏွိမ္ထားတာ တစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္တ့၊ဲ Aဲဒ ါ မိမိကိုယ္တုိင္ပါပဲ "တဲ့။ စိတ္ေစရာ ျဖစ္ေန၊
လႈပ္ရွားေနရတဲ့ လူ ့ဘ၀မွာကိုယ့္ရ့စ
ဲ ိတ္စြမ္းAင္ကို ေကာင္းေကာင္းAသံုးခ်နုိင္တ့လ
ဲ ူက တစ္ေန့မွာ
သူျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္လာမွာပါ။
Aေၾကာင္းျပခ်က္ေတြAမ်ိဳးမ်ိဳးေပးျပီး ကိုယ့္ကို္ယ္ကိုယ္ ကန့္သတ္ေနတာဟာ မိမိကိုယ္ကိုယ္
ျပန္နွိပ္စက္ေန သလုိျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
၆။Aရႈပ္ထမ
ဲ ွာရွင္းေAာင္ေန။

မုန္တိုင္းဆိုတာ ေလေပြ၀ဲကေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ ့ရ့ဗ

ဲ ဟိုခ်က္ျဖစ္တ့ဲ Eye Of
The Strom ဟာလံုး၀ျငိမ္ေနပါတယ္။ Aရႈပ္Aေထြးၾကားမွာ ေAးေဆးတည္ျငိမ္စြာေနလို့ရတဲ့
ေနရာရွိေသးတယ္ဆိုတ့ဲ သေဘာကိုေတြးယူပါ။ လူမႈေလာကရဲ့ ျပသနာAရႈပ္Aေထြးၾကားမွာ
တည္ျငိမ္ေAးခ်မ္းတဲ့ေနရာကို ေလ့က်င့္ယူ ရပါတယ္။ ရွာခ်င္စိတ္လဲရွိေနဖို ့လိုAပ္ပါတယ္။
ေလ့က်င့္ရင္းန ဲ့ဘာAရႈပ္Aေထြးနဲ့ၾကံဳၾကံဳ ေခါင္းေAးေAးနဲ့ ေနနိုင္လာတာေတြ ့လာမယ္။
မုန္တိုင္းAလယ္မွာ ေနထိုင္နည္းကိုရလာမယ္။

၇။ ေရထဲက ငါး၊ ပိုက္ထဲက ငါး။

စိတ္ေရာဂါ Aတိုင္ပင္ခံေတြဆီ ေရာက္လာၾကတဲ့ "လူနာ " Aမ်ားစုဟာ ကိုယ္လုပ္ႏုိင္တာထက္

ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာAေပၚ ပိုျပီး Aာရံုေရာက္ေနၾကတဲ့သူေတြပါ။ "ေလာဘAရင္းခံတ့ဲ
Aပ်က္စိတ္ပါပဲ။" မေရာင့္ရဲ တတ္တ့လ
ဲ ူဟာ ဆင္ကိုမ်ိဳခ်င္တ့ဲ
ေျမြလိုပဲဆိုတ့ေ
ဲ ရွးစကားတစ္ခုရွိပါတယ္။ ေလာဘေနာက္ကိုလုိက္ရင္း လိုက္ရင္းနဲ့လုပ္ခ်င္တာ၊
လို္ခ်င္တာ၊ ျဖစ္ခ်င္တာေတြမ်ားျပီး ၾကာေတာ့ေလာကၾကီးကို Aပ်က္ျမင္လာတဲ့
မေပ်ာ္ရႊင္သူၾကီးျဖစ္လာပါတယ္။ ကိုယ့္မွာတကယ္ရွိတာကို Aာရံုစိုက္လိုက္ရင
္ဒီျပသနာရွင္းသြားပါတယ္။ ကုိယ့္ခ်စ္သူကိုမေက်နပ္ျဖစ္လာရင္ သူ
့ေကာင္းကြက္ကေလးကိုေတြးၾကည့္ပါ။ ႏုိင္ငံျခားကေက်ာင္း မတက္နုိင္ ေသးရင္
တက္နုိင္တ့သ
ဲ င္တန္းAရင္တက္ပါ။ ၀င္ေငြနည္းတယ္လို ့ထင္ရင္ Aလုပ္ရွိတာေတာ္ေသးတယ္လို
့ေတြးပါ။ Aလုပ္က စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတယ္၊ေAာက္တန္းက်တယ္လို ့ထင္ရင္ AဲဒီAလုပ္ကိုပဲ
စိတ္၀င္တစားနဲ့ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ၾကည့္ပါ။
ေရထဲကငါးဟာ ကိုယ့္ဟာမဟုတ္၊ ပိုက္ထဲက ငါးသာကိုယ့္ငါး ဆိုတ့သ
ဲ ေဘာကို နားလည္နုိင္ပါေစ။

၈။ေရာက္ရာAရပ္မွာေပ်ာ္ေAာင္ေန။

ဘ၀ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ကူးျပီးရွင္သန္ေနတာျဖစ္တယ္လို

့ေျပာၾကတယ္။ ပညာရွိ တစ္Uီးကေတာ့ ဘ၀ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္Aိမ္မက္ေတြမက္ရင္း
လုပ္ရပ္တစ္ခုမွတစ္ခု ကူးေျပာင္းသြားတာလို ့ဆိုတယ္။ There will be a better tomorrow.
ဆိုတ့စ
ဲ ကားမ်ိဳးဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္န့ဲ ရွင္သန္လိုစိတ္ကို တြန္းAားေပးပါတယ္။ လူဆိုတာ
တစ္ေန့ေတာ့ ေကာင္းလာမွာပါ။ Someday something will turn up. ဆိုတ့ဲ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ိုဳးကိုထားၾကစျမဲပါ။တစ္ခ်ိဳ ့ကAဲဒီလိုေကာင္းလာဖို့ ျပင္ဆင္မႈေတြလုပ္ၾကတယ္။
တစ္ခ်ိဳ့ၾကေတာ့ ကံေကာင္းလာဖို ့ကုိပဲ ထိုင္ေစာင့္ေနတတ္ၾကတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Aခုလက္ရွိAဆင့္ကိုေတာ့ေမ့လုိ့မရဘူး။ လက္ငင္းAေျခAေနမွာ
ေပ်ာ္ေAာင္တတ္မွ ေရွ ့ဆက္ဖို ့AားAင္ေတြရွိလာမယ္။ကိုယ္တကယ္ေနထိုင္ရတာ
ပစၥဳပန္ဘ၀Aဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီAဆင့္မွာ မေပ်ာ္ဘဲ ေနာက္Aဆင့္က်မွ ေပ်ာ္မယ္လို့
ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့လူဟာ မေပ်ာ္ရဖို ့မ်ားပါတယ္။ လက္ရွိကိုယ့္ဘ၀ Aဆင့္ကို ေမြ ့ေလ်ာ္စိ္တ္န့ဲ
ျဖတ္သန္းရင္း ေရွ ့ဆက္တက္ဖို ့ၾကိဳးစားတာပဲေကာင္းပါတယ္။

၉။လုပ္တတ္ဖို ့လိုသည။္

Don't work harder, work smarter ဆိုတ့ဲ စကားေလးက တုိတုိနဲ ့

ေတာ္ေတာ္တာသြားပါတယ္။ ဆန္စU္ရာက်ည္ေပြ ့လိုက္ေနရရင္
ၾကံုတာေတြAာလံုးေကာက္လုပ္ေနရရင္ လူေတာ္မျဖစ္ဘဲ၊ လူေလွ်ာ္ျဖစ္ သြားမယ္။

10/ဘာAေရးၾကီးဆံုးလဲ စU္းစား၊
ဘယ္ဟာကို ဘယ္Aခ်ိန္ Aျပီးလုပ္ရမလဲ ဆံုးျဖတ္၊
Aခ်ိန္ဇယားဆြဲ၊
လုပ္စရာရွိတာကိုဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ၊ ဘယ္သူ ့ေတြကို တာ၀န္ခြဲေ၀ထမ္းေဆာင္ခုိင္းမလဲ၊
Aေႏွာင့္Aယွက္ေတြကို စိတ္မာမာနဲ့ ရင္ဆို္င္ျငင္းဆို၊
Aဲဒီလုိ လုပ္ရာမွာ Aလုပ္ပိုတြင္မယ့္ေခတ္ေပၚပစၥည္းကိုသံုး။
Aဲဒါမ်ိဳးကို Smart Working လို ့ေခၚတယ္။

၁၁။ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ကိုေရွာင္..ဘ၀ဆိုတာ
Aေရးေပၚလုပ္ငန္းမဟုတ္

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ Aလုပ္ကိုပဲ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္ျပီးAလုပ္န့ပ

ဲ ဲ
လံုးေထြးရစ္ပတ္ျပီး မိသားစု
ကို္ေမ့ထားတတ္ၾကတယ္။ဘ၀ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြကိုေန့စU္လုပ္ငန္းနဲ့ဖံုးဖိတတ္တယ္။လုပ္စရာေတြေ
ပၚလာတို္င္း လုိက္ေျဖရွႈင္းရင္းနဲ ့ စိတ္ျငိမ္ေဆးေတြ ေသာက္ျပီး ရပ္တည္ရတဲ့ဘ၀ကိုေရာက္ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ AပါA၀င္ ဘယ္သူမဆို AေသးAဖြဲကို ပံုၾကီးခ်ဲ ့ဖူးၾကတာပါပဲ။
Aနီးကပ္AေသးAဖြဲကိုပဲျမင္တတ္ရင္ Aရွည္Aေ၀းကို္ ေမ့တတ္ပါတယ္။
သစ္ပင္ကိုပဲဂရုစိုက္ေနရင္ သစ္ေတာကိုေမ့သြားလိမ့္မယ္။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္း
ေနတတ္ဖို ့ၾကိုးစားသင့္ပါတယ္။ AားလံုးAေရးၾကီးတယ္ဆိုတဲ ့ Aျဖစ္မ်ိဳးကို
ျပန္စစ္ေဆးသင့္ပါတယ္္။ တခ်ိဳ႕ AေသးAဖြဲေတြကို AေသးAဖြဲလို့ပဲ ျမင္တတ္ေAာင္ၾကိဳးစားပါ။
လမ္းေတြ ့သမွ်ကို လုိက္ၾကည့္ျပီး စိတ္၀င္တစား လုပ္ေနရင္ လိုရာခရီးမေရာက္ဘူးဆိုတာ
သတိရပါ။

၁၂ / ကိုယ့္ဘ၀ထဲမွာ ေပါက္စေတြေကာ၊
Aရြယ္Aိုေတြေရာရွိေနတာ ေတြးၾကည့္ပါ။

ဒီနည္းလမ္းကေတာ့ သူတပါးAေပၚမွာ မေက်နပ္စိတ္ေတြ ေပၚလာတဲ့Aခါမွာ

ေAာင္ေAာင္ျမင္ျမင္ သံုးနိင္တ့ဲ နည္းျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္Aေပၚ
စိတ္ဒ ုကေပးေနတဲ့တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ကေလးေပါက္စ တစ္ေယာက္ Aျဖစ္
စိတ္ကူးထဲျမင္ေAာင္ၾကည့္လုိက္ပါ။ ဘာမွမသိေသးတဲ့ လူမမယ္ေလးေပါ့။ ျပီးရင္Aဲဒီလူကုိပဲ
ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ရွစ္ဆယ္ေလာက္ ထည့္ေပါင္းျပီး လူAိုၾကီးတစ္ေယာက္Aသြင္ ျမင္ၾကည့္လုိက္ပါ။
ကေလးဆိုတာ ဘာမွမသိ လို့မွားၾကတာ၊ လူAိုၾကီးေတြက်ေတာ့ Aတိတ္ကမွားခဲ့တာကိုေတြးျပီး
၀မ္းနည္းေၾကကြဲေနတာ။ Aဲဒီလို ေတြးၾကည့္ရင္ေမတၲာစိတ္ေတြ
စီး၀င္လာပါလိမ့္မယ္။ခြင့္လႊတ္နုိင္လာျပီး စိတ္ႏွလံုးေAးခ်မ္းသြားပါလိမ့္မယ္။ Aပ်က္စိတ္ေတြ၊
ေဒါသေတြေပၚလာရင္ ဒီလို ကုစားၾကည့္ၾကပါ။

(rSwfcsuf tD;ar; wpfck rS ul;,lazmfjyygonf/)