Twinkle Twinkle 2:

Bagong Delubyo

Author: Paul Diaz Website: http://paulito-maligno.blogspot.com/

Prologue
Nanumbalik ang kapayapaan at katahimikan sa kaharian ng Plurklandia. Gamit ang salamangka mabilis naipatayo ang bagong palasyo ni Reyna Nella. Mga mamamayan ay nagsasaya, mga puno at halaman nanumbalik sa masigla nilang anyo at bumalik narin ang mga hayop sa kapaligiran. Isang lingo na ang nakalipas mula nung bumagsak yung kometa, mga natirang disipulo nagtipon sa kinalalagyan ng dating palasyo at

nagbigay pugay sa namayapa nilang punong disipulo. Virgous! Wag kang galaw ng galaw kasi! Di pantay tuloy ang pagkaluto ng letson! pagalit na sabi ni Sarryno sa taong apoy. Hoy wag kang magrereklamo diyan, kung wala ako di niyo maluluto to sagot ni Virgous. Parang ang payat ng baboy pansin ni Bashito. Tignan mo naman kasi sino pumapak sa dugo nito no, talagang sinimot e sagot ni Sarryno. At least dalawa ang letson niyo

banat ni Vandolphous. Shut up duling! sagot ni Bashito sabay nagtawanan ang mga bampira. Washup? That pig ish shooo cool men biglang sabi ni Tuti na gegewang gewang palapit sa bonfire. Ano nangyari diyan? tanong ni Virgous. Pinainom ni Nyobert ano pa nga ba? Kesa naman na magsawa tayo sa kaiiyak niya alam mo naman close siya kay bossing sabi ni Mhigito. Nguti ngam here meng, ngets ngrink ngam more! sigaw ni Nyobert na bumagsak mula sa itaas ng puno.

Yesh meng am look fhor mah tit firsh sagot ng bungal na bampira at nagtawanan ang iba. Tinago niyo nanaman siguro pustiso niya no? bulong ni Sarryno. Tado, pag suot niya yon ang takaw niya sa dugo. Mas maganda nang ganyan para may matira sa amin. At least binigyan naming siya ng tsupon niya para limited blood pare sagot ni Louis. Teka ano ginagawa nung dalawa don? Si Chado at Bombayno? Bakit ang layo nila? tanong ni Virgous. Tinuturuan ni Chado si Bombayno

bumulong, alam mo naman ang lakas lakas ng boses ni Bomby sabi ni Mhigito. Patay tayo pag natutong sumigaw si Chado, patay tayo lahat! banat ni Vandolphous at lalo pa sila nagtawanan. Samantala sa may kinatitirikan ng kometa ay nagpapaligsaan ang dalawang dwende. Sabi mo malakas ka, sige nga buhatin mo nga yang kometa hamon ni Darwino. Tado ka nakikita mong ang laki laki nito e. At baka pag matanggal ko makita natin bangkay ni bossing na pisa sagot ni

Bobbyno at nagtawanan ang dalawang dwende. San na kaya nagpunta si Ahnica? Boring tuloy kasi di naman pwede silipan na ang reyna tanong ni Darwino at binatukan siya ni Bobbyno. Manyakis ka talaga, tara na don sa kanila sabi ng kaibigan niyang dwende. Nagtipon ang mga disipulo sa paligid ni Virgous, yung iba nagsimula nang kumain at pinapak ang letson samantala ang mga bampira busog na sa dugo. Nasan na kaya si Wookie? tanong ni

Mhigito. Nasan na si Ahnica? tanong din ni Darwino. Tayo nalang ang natira, binigyan naman tayo ng choice na umalis pero bakit tayo nanatili pa dito? tanong ni Chado. Kasi alam ko pati kayo nararamdaman niyo na parang may di tama at may masamang amoy ang hangin sabi ni Virgous at lahat napatingin kay Nyobert. Ngoy wangang nganyangan! Ngalingo ngamang ango sabi ng lasing na kapre at nagtawanan ang grupo. Tama ka may kakaiba akong

pakiramdam kamakailan lang. Parang hindi maganda ang mangyayari sabi ni Louis. Wala na tayong pinuno, nawala pa si Wookie pero alam ko kakayanin natin kung ano man yon sabi ni Bombayno. Kung nandito lang sana si Wookie para malaman natin kung ano ang paparatingo kahit man lang si bossing sana para alam natin ano ang gagawin natin biglang drama ni Bobbyno. Relash meng, Thuthi ish here banat ng bunging bampira at bigla sila

nagtawanan ulit. Sa di kalayuan ay may dalawang nilalang na pinapanood ang mga disipulo. Alam ko nalulungkot ka at gusto mo sila makasama. Magtiis ka lang at kailangan natin patakbuhin ayon sa nakasulat ang lahat sabi ng matandang lalake. Sigurado ka ba na yon ang balak ni Aneth? At bakit ako ang napili mo? tanong ng mas batang lalake. Matanda na ako para lumaban, pareho tayong mambabarang kaya sa iyo ipapasa ang lahat ng alam ko sabi ng matanda. E di ko naman

kakayanin lumaban mag isa e, kailangan ko ang mga yan sabi ng binatang lalake. Mas magandang ganito at di nila alam na buhay ka pa. Mas maganda na alam ni Aneth na sila lang ang natira. Pasensya na kung kailangan natin sila isakripisyo pero para sa buong kaharian ito at buong mundo sabi ng matanda. Ano naman ang laban ko kung magtagumpay si Aneth na ilabas yon? Kahit turuan mo ako o palakasin kailangan pa natin ng mas malakas pang kasama reklamo ng binata.

Kulang ka pa talaga sa training Wookie, hindi ba nararamdaman ng mga espiritu ang presensya niya? Akala ko nararamdaman mo din sabi ng matanda. Ha? Ibig mo sabihin buhay siya? tanong ni Wookie. Shhhh natutulog siyahalika ka na umalis namuna tayo. Pag handa ka na saka natin siya gigisingin sabi ng matanda at napatingin si Wookie sa malaking kometa at doon lang niya naramdaman ang malakas na aura

mula sa ilalim ng gumuhong palasyo. Bossing, babalik ako.matulog ka muna

Chapter 1: Magkapatid
Mga anak alagaan niyo siya maigi. Ituring niyo siyang kapatid sabi ng punong diwata sa kanyang dalawang anak. Pero ma, malalaman nila na di siya diwata tulad natin sabi ng mas

nakakatandang batang diwatang si Aneth. Ako na bahala diyan sa bagay na yan, basta alagaan niyo siya maigi sagot ng nanay nila. Mama, gusto ko din alagaan yung isang baby sabi ng bunsong diwatang si Monica. Gabi na, bukas nalang sagot ng nanay at nagsimangot ang bata. Pagkalabas ng punong diwata ay tumayo si Aneth at tinuro ang kapatid niya. Narinig mo yon, alagaan mo daw maigi yan sabi niya. Ate sabi ni mama tayong dalawa dawugghhhh ate tama naaa sabi

ng bunso sabay hawak sa leeg niya. Wag na wag mo ako susuwayin kung hindi di lang yan ang matitikman mo sa akin banta ng ate niya. Bawat gabi binibisita ng bunso ang lalakeng bata na binigay ng mga tala. Tanging mga tagapangalaga lang sa bata ang maaring pumasok na munting barong barong niya pero dahil bata pa si Monica ay pinapayagan nila itong makapasok. Ilang buwan ang lumipas gabi gabing tumatakas ang bunso para alagaan si Paulito. Isang gabi habang may

pulong ang mga nilalang, lumabas ng kweba si Aneth. Ate saan ka pupunta? Wala kami kasama dito sabi ni Monica. Wag kang makikialam at bantayan mo yang ampon! sigaw ni Aneth sabay turo sa kapatid niya at napatalsik itong palayo. Sa ingay nagising si Ahnica at umiyak kaya agad siya binuhat ng bunsong diwata. Shhhh pasensya na kay ate ha, ganyan talaga siya kasi mas malakas siya sa akin bulong ni Monica sa bata. Ilang saglit lang tulog na ulit ang bata,

inayos ni Monica ang higa niya sabay lumabas ng kweba at nagtungo sa kubo ni Paulito. Sa mga sandaling yon sa gubat, dahan dahan naglalakad si Aneth. Naabot niya ang dulo ng gubat kaya lumingon siya para tignan kung may sumunod sa kanya. Wag kang mag alala walang sumunod sa iyo biglang may bumulong kaya natakot si Aneth. Mula sa isang puno may mga nagtipon na usok at dahan dahan naging isang tao. Nadala mo ba ang hinihiling ko? tanong ng matandang lalake. Takot

na takot si Aneth na lumapit sa matanda sabay inabot ang isang pulang bato. Eto nga siya, mahusay sabi ng matanda sabay naglabas pa siya ng mga kaparehong bato na ganon. Para saan ho ba yan? tanong ni Aneth. Para lumakas ako iha, o siya pinangako ko na tuturuan kita. Gusto mo lumakas diba? tanong ng matanda at natuwa ang diwata. Gusto ko po lumakas, maganda yung tinuro niyo sa akin. Pero gusto ko pa lumakas sagot ni Aneth. Kaya kita palakasin sa higit sa

imahinasyon mo pero may kapalit sabi ng matanda. Kinuha ko na po

yung gusto niyo diba? Sabi niyo tuturuan niyo ako reklamo ng diwata. Oo tuturuan kita, sinasabi ko lang na kung gusto mo makapantay kapangyarihan ko may kapalit paliwanag ng matanda. Ano naman kapalit po? tanong ni Aneth. Yung asul na bato na laging suot ng nanay mo sabi ng matanda at nagulat ang batang diwata. Ay di ko po kaya kunin yon sagot ni Aneth. O siya, tuturuan kita pero kung gusto mo pang humigit sa lakas ko alam mo na kailangan mo. Isang oras tinuruan ng matanda si Aneth at aliw na aliw ang diwata. Kailangan ko nap o bumalik, bukas nalang po ulit sabi ni Aneth. O sige, bumalik ka bukas parehong oras sagot ng matanda. Ano po ba pangalan niyo? tanong ng diwata. Sabi ko sa iyo atin atin lang ito diba? sumbat ng matanda. Opo pero gusto ko lang malaman hirit ng diwata at unti unting naglaho na ang matanda. Fredaaaatoooooriaaaaaa narinig niyang bulong pero di naintindihan ng batang diwata. Okay lang kung

ayaw mo sabihin, babalik nalang ako bukas sabi ni Aneth sabay tumakbong pabalik sa kweba. Nakita ni Aneth na pabalik na ang mga pinuno, mabilis siya tumakbo pero naririnig niya ang iyak ni Ahnica. Naunahan niya ang nanay niya makabalik sa kweba at agad binuhat ang sanggol. Bakit umiiyak yan? tanong ng punong diwata. Mommy di ko alam ayaw tumigil e palusot ni Aneth. Akin na, teka nasan si Monica? tanong ng nanay at mabilis nag isip ang batang diwata. Ma lagi siya tumatakas sa gabi pinupuntahan yung isang sanggol sumbong ni Aneth at nagalit ang nanay niya. Mabilis na pinatawag ang bunsong diwata at pagkabalik niya sa kweba ay agad siyang pinagalitan. Hindi ka na pwede lumapit sa batang yon! Delikado na baka madulas pa dila anak! Naintindihan mo ba ako? sermon ng nanay at iyak ng iyak ang bunso. Isang taon ang lumipas, habang mahimbing ang tulog ng lahat ay biglang nagising si Monica at nagsisigaw. Agad siya tumayo pero hinarang siya ng kapatid niya.

Monica! Bakit anak? tanong ng nanay nila. Si Paulito patay na! sigaw ng bata at nagsiiyak. Palusot niya lang mommy sabi ni Aneth pero bigla siya napatapis ng malayo. Nagliliyab ang mga mata ng bunsong diwata at puno siya ng galit. Takot na takot si Aneth at di niya maintindihan bakit ganon kalakas ang kapatid niya. Ikaw pinagbibigyan lang kita ate umalis ka sa daanan ko!!! sigaw ng bunso at pati ang nanay nila hindi makalapit. Tumakbo si Monica papunta sa tinitirhan ng sanggol na si Paulito, lahat ng naninirahan sa gubat ay nagising sa malakas na kapangyarihan ng batang diwata. Ilang sandal lang ay kumalma si Monica nang nakitang buhay pa ang lalakeng sanggol. Dahil sa hiya ay bumalik siya sa kwebang mag isa ngunit agad nagtipon ang mga punong nilalang. Yan bunso mo ang papalit sa iyo sabi ng punong kapre. Di nagustuhan ni Aneth ang narinig niya pero sa takot kumapit ito ng mahigpit sa ina niya. Mukha sa kanya nga naipasa ang kapangyarihan ng lola niya sagot ng punong diwata. Kailangan mo turuan ng maigi ang anak mo

kung hindi baka maimpluwensyahan pa ng kadiliman yan sabi ng punong bampira. Wag kayong mag alala ako bahala diyan, akala ko sa panganay ko mapupunta tong asul na bato ngunit kay Monica pala sagot ng punong diwata. Ipasoot mo na agad sa kanya yan, para makontrol niya ang kapangyarihan niya. Ikaw siguro kaya mo nang kontrolin ang kapangyarihan mo sa tagal mong suot yan. Ipasuot mo na sa kanya agad yan at ipaliwanag mo kung gaano kaimportante ang tanging asul na batong yan sabi ng punong mambabarang. Pabalik sa kweba ay masama ang loob ni Aneth, Ma, para saan yang asul na bato? tanong nung bata. Anak, itong bato ay may kapangyarihan na puksain ang kahit anong kapangyarihan. Bilang punong diwata kailangan ko itago ang aking pagkatao sa iba kaya kailangan ko isuot ito paliwanag ng nanay niya. Hindi ba magpapalakas yan? tanong ni Aneth. Hindi anak, kabaliktaran ito. Pag suot mo ito mababawasan ang kapangyarihan mo. Anak tayong mga diwata ang pinakamakapangyarihan

sa lahat ng mga nilalang dito sa gubat. Pinapasuot ito sa punong diwata para walang tsansang umabuso. Minsan noong gera itong bato ang lumigtas sa lahat nang isuot ito sa kalaban, nanghina siya kaya madali siyang natalo paliwanag ng nanay niya. Eh ma, madali mo lang naman alisin yan kung gusto mo diba? O di babalik na lakas mo sabi ni Aneth. Hindi anak, pag ako ang nag alis nito di parin babalik ang buong kapangyarihan ko. May sumpa ang batong ito, ginawa ng mga ninuno natin. Kaya ang tanging makakapag alis ng nito at magpapabalik ng kapangyarihan ko ay ang mga punong nilalang. Dapat kasama sila lahat sa pag alis para bumalik kapangyarihan ko paliwanag ng punong diwata at napangisi si Aneth. E ma, pano kung may laban tapos tinanggal ni Monica yung bato para gamitin ito sa kalaban? Ibig mo sabihin hindi ito gagana? tanong ni Aneth. Ibang sitwasyon yon anak, eto suot ko ito ngayoneto hawakan mo siya sabi ng nanay at binigay ang bato sa bata. Pareho na tayong limitado ang kapangyarihan sa ngayon kahit hawak mo yang bato

sabi ng punong diwata. E sabi mo mga punong nilalang lang pwede mag alis e bakit pati ako limitado na lakas ko? tanong ni Aneth at natawa ang nanay niya. Anak, kung dinaan sa seremonya ang pagsuot ng bato, sasanib ang kapangyarihan nito sa katawan ng pagsusuotan. Kaya kahit mawala ko yan nasa katawan ko parin ang kapangyarihan niyan. Pero diyan sa bato may natitira pa siyang kapangyarihan kaya pwede pa siyang magamit, parang sandata din yan. Kunwari may umatake sa akin bigla pwede ko isuot yan sa kalaban ko at hihina siya. Pero pag tinanggal ko yan sa kalaban babalik ang lakas niya. Naintindihan mo ba? paliwanag ng punong diwata at ngumiti si Aneth. Pano kung nasira ang bato? hirit ni Aneth. Kunwari ngayon sinira mo yang bato? E di hindi na manunumbalik ang kapangyarihan ko. Sa katawan ko na mamalagi ang kapangyarihan ng asul na bato. Wag kang mag alala mahirap sirain ang batong yan. Yan ang kinakatakutan ng mga kalaban natin, habang meron yang batong yan takot sila gumawa ng masama laban sa atin sabi ng

nanay niya at sinoli na ni Aneth sa ina niya ang bato. Kinabukasan naganap ang seremonya sa pag aalis ng bato sa punong diwata. Mabilis ito nilipat kay Monica at di naintindihan ng bunso kung bakit nangyayari yon. Bandang hapon ay nagsama ang magkapatid at biglang bumait si Aneth sa kapatid niya. Ate bakit parang may kakaibang kapangyarihan ang nararamdaman ko sa gubat? tanong ng bunso. Kapangyarihan mo yon sinungaling ng ate. Pero alam mo ate talagang magaganap yung panaginip ko, papatayin si Paulito ng bampira. Kaya galit ako sa mga bampira sabi ng bunso at natawa si Aneth. E di wag na tayo makipaglaro sa mga bampira payo niya. Ate gusto ko lumakas at matuto ng pano magpabuhay ng patay sabi ni Monica. Alam mo naman na bawal yon. Mga bruha lang gumagawa niyan pagalit na sabi ni Aneth. E ate ayaw ko mamatay si Paulito. Alam ko mamatay siya pero bubuhayin ko siya pilit ng bunso. Tumigil ka nga, bawal yon. Isusmbong kita kay mommy. Itim na kapangyarihan na yan at di yan pwede! sermon ng ate

niya. Nung gabing yon sa dulo ng gubat galit na galit si Aneth. Gusto ko lumakas pa, kukunin ko yung bato pero mahahalata nila pag wala yon sabi niya. Eto o, gumawa ako ng kapalit niya. Hindi mahahalata na peke. Ipalit mo ito sa suot ng kapatid mo sabi ng matanda. Ha!? Pano mo alam na nasa kapatid ko yung bato? tanong ni Aneth at tumawa ang matanda. Makapangyarihan ako Aneth, yan ang gusto mo diba? Gawin ito at ituturo ko sa iyo lahat ng alam ko sabi ng matanda sabay abot ng bato. E bakit mo ba kasi kailangan yung bato? tanong ng diwata. Wag ka na matanong sinasayang mo ang oras. Gusto mo lumakas o hindi? O hahayaan mo nalang ang kapatid mo maging punong diwata balang araw? tukso ng matanda at agad tumakbo pabalik sa kweba ang diwata. Lumipas ang isang oras nagbalik si Aneth sa gubat, nagtagumpay siya sa pagpalit ng mga bato at inabot niya ang tunay sa matanda. Mahusay, bilang pangako tuturuan kita, sabay tayo magpapalakas sabi ng matanda. Akala ko ba malakas na kayo. Bakit pa kayo magpapalakas? tanong ng batang diwata. Iha, tulad mo gusto ko din

magpalakas pa. Ikaw gusto mo maging punong diwata, ako gusto ko din mamuno sa lugar ko paliwanag ng matanda. Saan lugar po? tanong ni Aneth at natawa ang matanda. Malaking lugar iha, o siya ituturo ko sa iyo ang lahat ng alam ko. Sigurado ko ikaw ang magiging punong diwata sa pagdating ng panahon sabi ng matanda. Ilang taon ang lumipas lumakas ng lumakas si Aneth at napapansin siya ng mga punong nilalang ng gubat. Malaki narin sina Anhica at Paulito at lagi sila magkasamang naglalaro na kinaiinggit ni Monica. Isang araw nayanig ang gubat ng malakas na kapangyarihan. Halos mabulag ang lahat sa lakas ng ilaw. Paghupa ng ilaw agad nagtakbuhan ang mga punong nilalang sa gubat at natagpuan nila sina Anhica at Paulito, sa paanan nila ang isang naabong bampira. Sa may batis naglalaro si Monica, biglang siyang napatigil at napasigaw ng malakas. Agad siya tumakbo papuntang gubat ngunit bago pa siya makalapit ay nakita na niya ang patay na katawan ni Paulito. Hindi makasalita ang diwata, mabilis siyang

tumakbo palabas ng gubat at nagtungo sa bundok ng mga bruha. Pagdating ni Monica sa paanan ng bundok ay pagod na pagod na ito. Agad siya inatake ng mga bruha ngunit bigla sila tumigil pagkat may kakaibang kapangyarihan silang nararamdaman sa dalaga. Alam namin bakit ka nagpunta dito, gusto mo siya buhayin sabi ng punong bruha. Opo, nakikiusap po ako kung pwede niyo siya buhayin sabi ng dalaga sabay hingal. Hindi ganon kadali ang magbuhay ng isang namatay na. Kailangan may kapalit sabi ng bruha. Ano po kapalit? tanong ni Monica. Kaming mga bruha ay kokonti nalang, para sa isang buhay kailangan mo kami bigyan ng isang buhay na sasanib sa amin. Isang nilalang na magiging bruha at yayakap sa itim na kapangyarihan sabi ng matanda. Napaisip ang dalagang diwata at huminga ng malalim. Ibibigay ko sa inyo ang ate ko, salbahe yon at nababagay sa inyo sabi ni Monica at nagtawanan ang mga bruha. O siya sige, pero hindi madali ang magbuhay ng patay. May mahabang seremonyas ito, at habang hindi namin natapos

ang seremonyas hindi ka pwede umalis dito sabi ng matanda at kinabahan ang diwata. Basta buhayin niyo siya sagot niya. Sa malayo nagpulong ang mga bruha, Pinuno, ano ang binabalak mo? Alam mo naman na binuhay na siya ng mga bampira sabi ng isang bruha. Oo alam ko, pero hindi niya alam yon. May kinikimkim na galit ang diwatang yan at konting udyok lang mapapasaatin siya. Napansin niyo siguro na suot niya ang asul na bato, ibig sabihin niyan makapangyarihan yang dalagang yan Ngunit pansin ko na peke ang suot niya ngunit ramdam ko ang kapangyarihan ng asul na bato sa katawan niya. Ngayon unang gagawin natin ay dapat mapasaatin siya ng kusa, saka natin siya tuturuan ng kapangyarihan natin. Tayo naman gagawa tayo ng paraan para masira ang kapangyarihan ng asul na bato sa katawan niya, alam ko mahirap pero kakayanin natin Pag napukaw ang kapangayarihan ng asul na bato sa katawan niya mapapasaatin ang buong lakas niya, magdidiwang tayong mga bruha

pagkat kikilalanin muli nila tayo. Siya ang pag asa natin sabi ng matanda. Dalawang araw nanood si Monica habang isinasagawa ng mga bruha ang pekeng seremonyas. Nagbagsakan ang katawan ng mga bruha at agad lumapit ang diwata. Nabuhay niyo na ba siya? tanong niya. Niyuko ng punong bruha ang ulo niya sabay naglakad palayo. Nabuhay niyo ba siya? ulit niya. Iha, patawad. Ipinamigay ng mga nilalang ng gubat ang bata sa mga bampira. Yang batang lalake ay buhay ngunit isa na siyang bampira sabi ng matanda at natulala si Monica at nanggalaiti sa galit. Sinabi ko sa kanila na totoo yung panaginip ko pero hindi sila naniwala bulong ng dalaga at mga kamao niya naninigas at mga bruha nakaramdam ng kakaibang lakas na bumabalot sa bata. Ayaw nila maniwala sa akin at tinatawanan lang nila ako bulong pa ng dalaga at mga mata niya nanlilisik at buong katawan niya biglang nagliliwanag. Takot na takot ang mga bruha ngunit lumapit ang punong bruha sa dalaga. Pinamigay nila ang bata sa mga bampira ulit niya at lalong nagalit si

Monica at palakas ng palakas ang kapangyarihang lumalabas sa katawan niya. Pinuno! Lumayo kayo! Delikado diyan! sigaw ng isang bruha. Wag kayong mag alala, hindi makakalabas ang kapangyarihan niya dahil sa asul na bato. Iha, pinamigay nila ang bata sa mga bampira at tignan mo ang ginawa nila sa iyo. Pinigilan ka nila lumakas. Hindi makalabas ang kapangyarihan mo. Ayaw nila sa iyo hirit ng matanda. Binabale wala nila ako? Tinawanan lang nila ako!!! Punong bruha!!! Ako ang sasanib sa inyo! Turuan mo ako! Palakasin mo ako! Gusto ko sila magsisi sa ginawa nila. Gawin niyo akong bruha!!! sigaw ng dalagang bruha at napangisi ang matanda. Ilang taon ang lumipas at lumakas ng todo si Aneth. Nakikipag duelo siya sa matandang lalake sa gubat at nananalo siya. Baka gusto mo alisin yang asul na bato sa katawan mo, minamaliit mo ata ang estudyante mo sabi ng diwata at natawa ang matanda. Suot ko nga to hirap ka pa manalo sa akin sagot ng matanda sabay nagpalabas ng pulang apoy sa kamay niya at natamaan si Aneth. Di nasaktan ang diwata pagkat mabilis ito

nakapaglabas ng puting liwanag na kumontra sa apoy. Sa tingin ko kaya ko na kahit wala yang asul na bato sabi ng diwata at tumigil bigla ang matanda. O bakit ka tumigil? tanong ng diwata. Ikaw na ang pinakamakapangyarihang nilalang dito sa gubat sabi ng matanda at natawa si Aneth. Oo alam ko, takot ka ata e sabi ng diwata at natawa ang matanda at humawak sa asul na bato. Suot ko ito pero hirap ka na talunin ako. Alam mo ba sino kinakatakutan ko dati? biglang sabi ng matanda. Sino? tanong ng dalaga. Ang nanay mo, yung punong diwatapero ngayon hindi na ako takot sabi ng matanda. Bakit ka matatakot sa nanay ko? tanong ni Aneth. Kasi siya daw ang pinakamakapangyarihan. Hindi ko alam ano ang lakas niya pero sa tulong mo alam ko na ang lahat ng kaya ng punong diwata. Naipapasa sa anak ang kapangyarihan ng magulang, namana mo ang kapangyarihan ng nanay mo at ngayon alam ko na di niya ako kakayanin biglang sabi ng matanda at natakot si Aneth. Pero alam mo nakasaad sa mga libro na sa angkan ng mga diwata, bawat

isang daan taon lumalabas ang pinakamakapangyarihan na nilalang nila. Akala ko ikaw yon pero kapatid mo pala. Ngunit nagawan ng paraan at di siya magiging hadlang sa mga plano!!! sigaw ng matanda sabay madaling sinira ang asul na bato. Napaluhod si Aneth nang bigla niyang naramdaman ang tunay na kapangyarihan ng matanda. Napakalakas nung matanda at mula sa katawan niya pulang ilaw ang lumabas at sinunog ang mga puno sa gubat. Ang hangin biglang uminit at nanlisik ang mga mata ng matanda. Ipagpaalam mo sa buong Plurklandia!!! Ipaalam mo ang pangalan ko!!! sigaw ng matanda huminga ito ng malalim at muling sumigaw. Fredatoria!!! Naglaho ang matanda at ilang segundo lang dumating ang mga punong nilalang sa lugar ni Aneth. Umiiyak ang diwata at agad yumakap sa nanay niya. Aneth!!! Ano yon?!!! sigaw ng punong diwata. Kailangan mo pa ba itanong yon? Dinig ng buhong kaharian ang pangalan niya, Fredatoria sabi ng punong mambabarang. Itong kapangyarihan na ito galing sa mga

pulang bato, ikaw ang nagtago ng mga batong yon! sabi ng punong kapre. Kinuha ni Monica nung umalis siya, baka siya ang nagpabuhay kay Fredatoria sinungaling ni Aneth at galit nag alit ang punong diwata. Ano ang ginagawa mo dito sa gubat? tanong ng nanay. Hinahanap ko po kapatid ko, bigla nalang siya lumabas at akala ko papatayin niya ako iyak ng dalaga at niyakap siya ng nanay niya. Ipatawag ang lahat ng mandirigma ng lahat ng gubat, sabihin niyo pinapatawag sila ng punong diwata!!! utos ng punong diwata at mabilis na umalis ang ibang nilalang. Samantala sa bundok ng mga bruha, pinapanood nila ang lahat ng kaganapan sa isang mahiwagang lababo. Ikaw ang pinagbibintangan na nagpakawala sa nilalang na yon kahit na kapatid mo mismo nagpalakas sa kanya sabi ng punong bruha. Hindi ko siya kapatid! Hindi ako diwata! Isa akong bruha! Tama lang yan, sana mamatay sila lahat! Itigil mo na kapapanood diyan at tuturuan mo pa ako! sigaw ni Monica at takot na takot ang mga bruha sa kanya. Alam ko ito ang napanaginipan mo

mula nung dumating ka dito, paano magwawakas ang laban na ito? tanong ng punong bruha at tumawa ng malakas si Monica. Ako ang magiging reyna ng kaharian!!!

Chapter 2: Trese Diablos Huminga ng malalim si Wookie at dahan dahan minulat ang kanyang mga mata. Kanina lang nakikipaglaban siya kasama ang mga disipulo nang bigla siya tinangay ng mga espiritu. Tumayo ang mambabarang at wala siyang maalala kung pano siya napunta sa kweba. Gising ka na pala, halika ka dito at kumain ka sabi ng isang matanda na nakaupo sa harapan ng isang apoy. Sino ka? Ano ginagawa ko dito? Kailangan ako ng mga kasama ko! sigaw ni Wookie at tumawa ang matanda. Wag kang mag alala tapos na ang laban at nanalo kayo sabi ng matanda nang biglang may kalansay ang lumapit at may dalang pagkain. Agad pumorma si Wookie at nagpalabas ng tatlong espiritu. Sa isang tadyak lang ng matanda ay nalusaw ang mga espiritu at nagulat si Wookie. Gawa gawa ko yang

kalansay, maupo ka at kumain sabi ng matanda. Sino ka ba? At pano mo nalusaw ang pinatawag kong espiritu? tanong ng mambabarang. Kumain ka muna, madami tayong panahon mag usap sagot ng matanda kaya kumain na si Wookie pero pinagmamasdan niya yung matanda. Pagkatapos kumain ay sumandal paatras si Wookie dahil sa pagkabusog. Alam ko nag aalala ka para sa mga kaibigan mo, pwes eto ipapakita ko sa iyo ang nangyari sabi ng matanda at natawa si Wookie. Tinaas ng matanda ang kamay niya at isang dilaw na espiritu ang lumabas. Nilapitan ng espiritu si Wookie kaya natakot at nagpaatras ang mambabarang. Wag kang matakot, hayaan mo siya sumanib sa iyo para makita mo ang nangyari sabi ng matanda. Huminga ng malalim si Wookie at hinayaan ang espiritu makapasok sa katawan niya, agad nanigas ang mambabarang at mga mata niya napapikit. Bawat eksena napanood niya pati yung pagtangay sa kanya ng mga espiritu. Napapaindak si Wookie sa bakbakan napapanood niya at sa huli bigla siya napanganga nang

mapanood niya bumagsak sa palasyo ang higanteng kometa. Umalis ang espiritu sa mambabarang at si Wookie niyuko ang ulo at nalungkot. Kaya kita tinangay palayo dahil may nagbabantang bagong delubyo. Dati hindi ako nakikialam sa mga gera dahil lahat nakatakda sa libro ng mga ninuno Ngunit yung libro ay hindi kumpleto, nawawala ang kalahati nito sabi ng matanda at may kalansay na lumapit at dala ang lumang libro. Sige buklatin mo at tignan mo ang laman niya. Lahat ng nangyari at mangyayari dito sa kaharian ay nakasaad diyan paliwanag ng matanda at agad binasa ni Wookie. Pati yung kometa nakasaad ditosi Aneth? Bakit si Aneth? tanong ni Wookie. Basahin mo para malaman mo sagot ng matanda. Nabasa ko na pero di ko inasahan na ganon siya. Ano yung gusto niya makamtan? Ano ang nakatago sa sentro ng Plurklandia? tanong ni Wookie. Noong unang panahon, nagdesisyon ang mga nilalang na sa sentro ng kaharian itago ang mga libro ng kapangyarihan. Itong mga librong ito ay pinagbabawal ng mga nilalang. Nagpasya ang lahat na wala dapat matuto ng mga kapangyarihan na

nakasaad sa mga libro sabi ng matanda. E di sana sinunog nalang o sinira sabi ni Wookie. Patapusin mo ako! sigaw ng matanda at natahimik ang mambabarang. Ganon na nga sana ang ginawa nila ngunit naisipan nila na baka balang araw kailanganin nila ang kapangyarihan na nakasaad sa mga libro. Kaya sabi nila itago nalang nila sa sentro ng kaharian, sa ilalim ng lupa may templo at tanging makakapasok sa loob ng templo ay ang tunay na pinuno ng kaharian. Ang mga ibang sumubok pumasok sa templo ay agad malulusaw ng di namamatay na apoy kwento ng matanda. Kaya ang mga punong nilalang ay mahigpit na nagbantayan mula noon. Hindi sila pwede makalapit o mapalapit sa namumuno ng kaharian. Kaya nga nilagay ang lahat sa iisang gubat. Ngunit kahit na ganon, ang mga punong nilalang ay nagtalaga ng isang taga bantay sa namumuno, at ako yon Trabaho siguraduhin na walang nilalang ang manlinlang at manloko sa pinuno ng kaharian, mabuti o masamang nilalang magiging kaaway

ko. Nung namatay ang hari na kasabayan ko, dinala niya ang sekreto ng mga libro sa libingan niya. Hindi na alam ng pumalit sa kanya na may mga librong ganon Trabaho ko naging mas delikado pagkat may mga sumubok lumapit sa bagong hari pero madali ko silang napatay. Pero pag may delubyo at kailangan ang mga libro, ako lang ang may karapatan magturo sa pinuno tungkol sa sekreto kwento ng matanda. E kung ganon ka kalakas bakit di mo winakasan ang pagreyna ng bruha, sigurado ko alam mo peke ang nakaupong hari tanong ni Wookie at biglang nalungkot ang matanda. Akala mo ba hindi ko sinubukan? Ilang beses ako sumubok pero bigo ako. Kung sana mas bata bata pa ako, siguro nakayanan ko siya. Pero aminado ako matanda na ako. Kaya kita dinakip, kailangan ng papalit sa akin at ikaw ang napili ko sabi ng matanda. Ha? Bakit ako? Bakit hindi ka mamili sa ibang disipulo? Mas madaming malalakas pa kesa sa akin sabi ni Wookie. Alam mo nung napili ako bilang taga bantay, nag iwan sila ng isang libro ng kapangyarihan sa akin. Binigyan ako ng awtoridad para aralin

lahat ng kapangyarihan sa librong yon pero may kapalit...may sumpa sa katawan ko na pag ginamit ko ang kapangyarihan sa mali agad ako mamatay paliwang ng matanda. E bakit ako napili mo? tanong ulit ni Wookie. Kasi pareho tayo, mambabarang din ako noong panahon. At ang librong iniwan nila ay para sa mga espiritista lamang. Kung mamimili ako ng ibang nilalang mahihirapan ako sa pagturo sa kanya. Ikaw ang napili ko pagkat pareho tayo, mas madali kitang turuan, mas madali kong ipasa sa iyo ang lahat ng natutunan ko. Wala na yung librong iniwan sa akin, sinira ko na kaya lahat ng laman niya nandito sa utak ko sabi ng matanda. Teka naguguluhan ako, bakit hindi natin pigilan si Aneth ngayon na? Bakit pa natin kailangan mag hintay? tanong ni Wookie. Sigurado ko pag nagpakita ako sa mga disipulo at ipaliwanag ang lahat kakampihan nila tayo at madali natin siya matatalo dagdag niya. Alam mo ilang beses ko na sinubukan pigilan ang mga magaganap sa libro ng mga ninuno. Nagtagumpay ako ilang beses ngunit

meron at merong paraan para masundan ang nakatakda. Kahit ano gawin ko pigilan ang nakasulat ganon parin ang mangyayari. Hindi mo pwede palitan kung ano ang nakatakda sabi ng matanda. Kaya pala relax ka lang dito sa kweba mo habang nagkipagbakbakan kami. Kaya pala napakadali mo ako dinakip kasi alam mo na ang magaganap. Bakit mo pa ako kinuha? Kung nakatakda na makakapasok si Aneth sa sentro ng kaharian at makukuha niya ang mga libro? E di hayaan mo nalang sana ang nakatakda. Mangyayari at mangyayari din lang pala e sabi ni Wookie at nagalit ang matanda. Tado! Gagawin ko yon kung sana kumpleto ang libro! Pero putol, wala yung ibang parte niya. Oo naksaad na makakapasok si Aneth sa sentro ng kaharian pero ano mangyayari pagkatapos di natin alam. Yan ang nakakatakot, ngayon lang ako nakaramdam ng takot na ganito. Dati tama ka, nagrelax lang ako pagkat alam ko magtatagumpay kayo pero ngayon hindi ko alam ano susunod kaya kailangan ko maghanda galit ng matanda. Isa pa, nawala ang mga kawal ng

kaharian bigla. Ni anino nila hindi makita. Maski mga espiritu na pinadala ko para hanapin sila o mga espiritu nila wala nahanap sabi ng matanda. Mangyayari lang yon pag inalay sila sabi ni Wookie. Tama ka, inalay sila yun din ang hinala ko. Pero kung ano ang balak nila tawagin na nilalang hindi ko alam, pero madaming kawal ang nawala kaya sigurado ko kung anuman yon hindi maganda sabi ng matanda. Bakit hindi nakasaad sa libro? tanong ni Wookie. Malaman nandon yon sa nawawalang parte kaya hindi natin alam kung ano talaga ang hinaharap natin. Sa ngayon ang pwede nating gawin ay mag antay. Kahit ano gawin natin pigilan si Aneth ay magtatagumpay siya kaya wag na tayong magsayang ng oras sabi ng matanda. Ano ba ang magagawa nating mga mambabarang? tanong ni Wookie at ngumiti ang matanda. Magugulat ka iho, magugulat ka sagot ng matanda. Kinabukasan pagkatapos ng almusal ay atat si Wookie magpaturo. Pasensya ka na iho at madami tayo kailangan baguhin sa itsura mo sabi ng matanda. Bakit pa babaguhin ang

itsura ko? Ano naman kinalaman non sa pagpapalakas? reklamo ng mambabarang. Tumayo bigla ang matanda at mula sa kamay niya lumabas ang isang espiritu at inatake si Wookie. Tumayo ka at lumaban ka! Ipapakita ko sa iyo bakit sabi ng matanda at dalawa pang espiritu ang pinalabas niya pero mabilis nakuha ni Wookie ang manika niya at naglabas din ng mga kakampi niyang espiritu. Nagulat ang matanda sa galing ni Wookie, napaatras ilang beses ang matanda at napahanga. Hoy tanda baka gusto mo ako nalang magturo sa iyo. Kasi pag ito lang kaya mo wala kwenta pala pasikat ng mambabarang at natawa ang matanda. Nagulat si Wookie nang hinawakan siya ng dalawang kalansay, pati manika niya nakuha kaya wala siya mapalabas na espiritu. Sa lupa may sinulat ang matanda, nagdasal ito ng mabilis sabay mula sa lupa lumabas ang higanteng espiritu at nagulat si Wookie. Pano mo nagawa yan? tanong ni Wookie pero nagsulat muli ang matanda sa lupa at isa nanamang higanteng espiritu ang lumabas.

Ngayon, sabihin mo sa akin kung kaya mo harapin ang dalawa kong alaga. Baka kulang pa, kaya ko pa magpalabas ng madami pasikat naman ng matanda at agad sumuko si Wookie. Gusto ko yan! Pano mo nagawa yan? tanong ng mambabarang at lumapit sa matanda pero humarang ang dalawang higanteng espiritu. Pasensya ka na iho, at medyo loyalist yan sa amo nila. Over protective sila sabi ng matanda sabay sa isang iglap pinabalik niya ang mga espiritu sa lupa. Pano mo ginawa yon? Gusto ko din ng ganyan sabi ni Wookie sa tuwa. Ang tawag sa kanila ay ang trese Diablos, mga espiritu ng mga namayapang magigiting na mandirigma ng buong daigdig. Oo alam ko mga masasama sila pero kontrolado ko sila sabi ng matanda. So trese na higanteng espiritu ang kaya mo palabasin? tanong ni Wookie. Hanggang anim lang kaya palabasin, mahirap na isulat ang pantawag sa natitirang pito pagkat sila ang pinakamalakas paliwanag ng matanda. Akin na aralin ko na agad, ituro mo pano isulat at ituro mo yung dasal sabi ni Wookie. Hanggang sa anim kaya mo

imemorya, yun din ang kaya ko. Yung pantawag sa pang pito hanggang sa trese ay komplikado na masyado at kung magkamali ka sa sulat ay walang lalabas sabi ng matanda. E hanggang anim lang ituturo mo sa akin? tanong ng mambabarang. Lahat, pero kailangan natin baguhin ang anyo mo sabi ng matanda at huminga ng malalim si Wookie. Alam ko na ang gusto mo gawin, itatatak mo ang mga symbolo nila sa katawan ko sabi ng mamababarang ang napangiti ang matanda. Trese Diablossige simulan mo na sabi ni Wookie pero ngumisi ang matanda. Pati yang buhok mo kailangan matanggal sabi niya at nagreklamo na si Wookie. Kasi ano ba yang buhok mo parang basahan, at kailangan natin magtatak din sa ulo mo sabi ng matanda. Bakit pa sa ulo? Pwede mo naman ipagkasya sa katawan nalang e sabi ng mambabarang. Kailangan maayos ang espasyo nila. Di sila pwede magkalapit. Gusto mo bang tatakan natin bawat pisngi ng pwet mo? HA? Nakakahiya pag don ka magpapalabas ng espiritu! sabi ng matanda. Bwisit ka! Sige pero bwisit ka! Ano palang pangalan mo tanda?

tanong ni Wookie. Isang araw pa pinadaan mo bago mo tinanong, ako si Wakiz pakilala ng matanda. Wakiz? Parang pamilyar unang pangalan mo Jaba? tanong ni Wookie at bigla siya binatukan ng matanda. Tado ka! Nakapasyal ka narin pala sa labas ng Plurklandia, oo magaling sila sumayaw sabi ni Wakiz. Hindi nabalitaan ko lang sa mga ligaw na espiritu. Bilib ako sa iyo nakalabas ka na sa Plurklandiaakala ko ba nagbabantay ka dito banat ni Wookie. Boring dito, at engot naman yung naghariharian kaya namansyal din ako minsan lang naman kwento ni Wakiz. Pero saka na ang kwento kwento kailangan na natin simulan ang pagpalit ng anyo mo sabi ng matanda. Dalawang araw tinatakan ang katawan ni Wookie, isang araw siya nabalot ng sakit kaya kinailangan nila antayin hanggang sa gumaling siya. Isang lingo ang lumipas ay nagising si Wookie, wala nang sakit sa katawan niya pero ulo niya ang sumasakit. Presko na ang pakiramdam niya at magaan ang ulo pagkat natanggal narin ang buhok niya. Tumayo si Wookie at biglang natawa ang matanda. Bakit mo ako

tinatawanan? tanong ni Wookie. Tinuro ng matanda ang manika at nagulat si Wookie pagkat kalbo narin ito at may tattoo narin sa buong katawan. Natawa narin si Wookie pagkat kumakamot ng ulo ang manika, Teka! Pano gumagalaw ito e di ko naman kinokontrol? tanong ni Wookie. Naalala mo kalansay ko, yung espiritu niya nandyan na sa manika mo. Sa iyo na siya. Trained yang espiritu na yan kaya di mo na kailangan kontrolin paliwanag ni Wakiz. E pano ikaw? Sino na maninilbihan sa iyo dito? tanong ni Wookie. Maghahanap ulit ako ng panibagong espiritu na tuturuan ko. Di na importante yan, handa ka na ba? tanong ni Wakiz. Oo, simulan na natin ito sabi ng mambabarang. Wookie, madami pa ako ituturo sa iyo pero itong paglabas ng Trese Diablos ang uunahin natin. Hindi madali ito, hindi sila normal na espiritu na kaya mong kontrolin agad. Pag napalabas mo sila kailangan mo ipakita sa kanila na ikaw ang boss nila kung hindi ikaw ang aatakehin nila. Pero pag natuto sila na ikaw ang kanilang amo ay rerespetuhin ka nila at susundin kahit

anong utos mo paliwanag ni Wakiz. Bandang hapon na nang natutunan ni Wookie ang mga dasal, pagkatapos nila kumain ay lumabas sila ng kweba para subukan magpalabas ng espiritu. Bakit pa natin kailangan lumabas? tanong ni Wookie. Sige na lumayo ka ng konti sabay subukan mo ipalabas ang una utos ni Wakiz. Nakalayo si Wookie at tinignan ang tattoo sa kanang kamay niya. Pinikit niya mata niya at nagsimulang nagdasal. Gamit isang kamay hinawakan ang tattoo sabay nagliyab ang kamay niya. Isang higanteng espiritu ang lumabas at tuwang tuwa ang mambabarang. Humarap ang espiritu kay Wookie at bigla ito inatake, Wakiz!!! Bakit ganito?!!! sigaw ng mambabarang habang tumatakbong palayo. Tado! Sabi ko sa iyo ipakita mo sinong boss e. Ayan di ka kinilala, there is a way sagot ng matanda. Anong way? Bakit ka nag eenglish? Hoy tanda tulungan mo ako!!! sigaw ni Wookie. Harapin mo at kalabanin mo siya sabi ni Wakiz. Huwaaaaat?!!! Are you crazy?!!! sigaw ng mambabarang at di siya tinatantanan ng higanteng espiritu. Yun lang ang paraan, kung di mo siya mapapaamo di siya titigil. Ikaw kaya mo tumakbo ng walang

hanggang? banat ni Wakiz. Tulungan mo nalang ako!!! sigaw ni Wookie. Walang point pag ganon, kung tulungan kita sa akin siya mapapaamo. Wala din lang kwenta paliwanag ni Wakiz kaya tumigil si Wookie at hinarap ang higante. Peste ka akala mo porke malaki ka ha, come to Wookie!!! sigaw ng mambabarang at mula sa lupa isang libong mga espiritu ang biglang lumabas at kinalaban ang higante. Nabilib si Wakiz at tinignan ang manika ni Wookie na katabi niya. Sabi ko sa iyo magaling ang apo ko e bulong niya at napakamot lang ang manika. Sampung minuto lang ay natalo na ni Wookie ang higante, lumuhod ito at naging maamo. Bumalik ang espiritu sa katawan ng mambabarang, agad naman nilabas ni Wookie ang pangalawa. Sira ulo ka ba? Isa isa lang sa bawat araw! sigaw ni Wakiz. Quiet old man, this is how young people do it! sumbat ni Wookie at nagpalabas ulit siya ng isang libong espiritu para kalabanin ang pangalawang higante. Pagsapit ng dilim ay agad napaamo ni Wookie ang anim na higante. Pagod

na pagod siya pero napabilib niya ang lolo niya. Bagsak ang katawan ni Wookie sa lupa at biglang tumawa. Wooohooo pito nalang sabi niya. Bukas na ulit o hanggang sa marekover mo lakas mo sabi ng matanda. Kinabukasan nagising si Wakiz sa sigaw ni Wookie. Wakiz!!! Tulong!!! sigaw ng mambabarang. Agad lumabas ng kweba ang matanda at nagulat siya pagkat napalabas ng apo niya ang pang pitong higante. Naku po, nagawa niya ang di ko nagawa bulong ng matanda. Wakiz!!! Pano to? Naka dalawang libong espiritu na ako ayaw pa tumumba!!! sabi ni Wookie. Ewan ko! Bahala ka diyan! Ngayon ko lang nakita yan e sagot ng matanda na tuwang tuwa. Mabilis tumakbo si Wookie, sa isang iglap napabilib nanaman yung matanda nang nailabas ng apo niya ang unang higante at lumaban ito sa pang pito. Naglabas pa si Wookie ng isang libong espiritu na nakilaban at pagkatapos ng trenta minutos ay napaamo na niya ang higante. Bagsak si Wookie sa lupa at agad lumapit si Wakiz, Oh em geeeee, ngayon ko lang napansin mga tattoo.

Nag iba ang kulay nila nung napaamo mo sila. Dati itim, ngayon may halong pula at ginto na sabi ng matanda. Ang dami mo pinapansin tanda, gutom akoooo!!! sigaw ng mambabarang at natawa ang lolo niya. Kinabukasan nagising ang matanda nang bumalik sa kweba ang apo niya. Agad nahiga si Wookie at natulog. Napansin ni Wakiz na nag iba ang pang walong tattoo kaya hinayaan nalang niyang matulog ang apo niya. Isang lingo ang lumipas at nakaupo si Wookie sa labas ng kweba. Tinabihan siya ni Wakiz at napansin ang mga sugat sa katawan ng apo niya. Isa nalang ang di mo napapaamo sabi ni Wakiz. Oo inantay kita magising para mapanood mo akololo sagot ni Wookie at nagulat ang matanda. Pano mo nalaman? tanong ni Wakiz at tinuro ni Wookie ang manika niya. Tumayo ang mambabarang at huminga ng malalim. Hey gramps, watch me sabi ni Wookie. Tumayo ang mambabarang sa malayo, humawak siya sa dibdib niya at sa isang iglap lumabas ang pang huling Diablos. Napatayo si Wakiz at napanganga pagkat napakalaking

espiritu ang tumambad sa harapan niya. Ramdam ng matanda ang kapangyarihan ng huling higante, tumakbo siya palapit sa apo niya pero pinigilan siya ni Wookie. Pumikit lang si Wakiz at muli siyang nagulat pagkat nakatayo sa likod ng apo niya ang doseng Diablos. Nakita ng matanda na matatag ang apo niya, ang huling Diablos biglang nanginig at lumuhod sa isang paa at nagpaamo. So gramps, what else are you gonna teach me?

Chapter 3: Punong Diwata

Sa loob ng bagong palasyo abala ang reyna sa pagtanggap ng mga bisita. Binuksan niya ang pinto ng palasyo para sa mga mamamayan na nais makapasok at makahingi ng tulong. Ngunit sa paligid ng kwarto nagbabantay ang ibang disipulo. Bagay talaga niya maging reyna ano? Tignan mo mahal na mahal siya ng mga tao bulong ni Bashito sa mga dwendeng nakatayo sa balikat niya. Mahal ko din siya sagot ni Darwino. Pero pare, bakit parang nag iiba itsura niya? tanong ni Bobbyno at tinignan ng tatlo si Nella ng maigi. Baka stress lang sabi ni Virgous na

nakitabi sa kanila. Stress? Pag ganon tatanda ang itsura, pero si Nella nag iiba itsura niya. Tawagin mo nga si Sarryno para amuyin baka naman hindi na siya yan utos ni Bashito. Ako nalang aamoy landi ni Darwino at bigla siya binatukan ng kaibigan niyang dwende. Seryosong usapan ito sabi ni Bobbyno. Seryoooosooo din akoooo landi pa ni Darwino. Pasimpleng lumapit si Sarryno sa reyna, kunwari bumulong siya para kumustahin. Bumalik si Sarryno sa mga disipulo at napakamot. Siya parin naman mga pre sabi niya kaya nagtaka nalang sila sa pagbabago ng itsura ng reyna. Kinagabihan nang tulog na si Nella ay nagtipon ang lahat ng disipulo at pinuntahan si Aneth. Ano mapaglilingkod ko sa inyo mga ginoong disipulo? tanong ni Aneth nang pinapasok niya sila sa kanyang kwarto. Punong diwata, wala ka bang napapansin sa reyna? tanong ni Bashito. Medyo nagulat si Aneth pero nagkunwari. Wala naman, bakit ano nangyari kay Nella? tanong ni Aneth. Napapansin lang namin na nagbabago itsura niya. Hinala namin nung una na napalitan siya pero

bineripa nina Sarryno at ng mga bampira na siya parin yon. Hindi kaya napalitan siya pero niloloko ang mga pang amoy namin? tanong ni Virgous. Napatayo si Aneth at naglakad lakad, napansin ni Louis na kakaiba ang kilos ng diwata kaya hinawakan niya agad si Vandolphous. Bakit pare? tanong ng duling na bampira. Shhhhmaghanda ka lang bulong ni Louis. Binabantayan naman natin maigi ang reyna, sigurado ko wala naman nakalapit na ibang nilalang sa kanya pagkat lagi ko siya kasama. Pag hindi ko kasama ay kayo naman ang kasama sabi ni Aneth. Bakit tila bumilis ang tibok ng puso mo at nag iba ang hininga mo? tanong ni Chado at napatigil ang diwata at napangiti. Nakalimutan ko mga bampira pala kausap ko sabi ng diwata at sa isang iglap mabilis kumilos si Louis at dala niya si Vandolphous, nakatayo agad ang duling na bampira sa harapan ni Aneth. Hindi ka pwede magsinungaling sa akin sabi ni Vandolphous at biglang nanigas ang diwata. Sasabihin mo ang gusto namin malaman. Bakit nag

iba ang itsura ni Nella? tanong ng bampira. Tumatawa si Aneth at pilit nilalabanan ang kapangyarihan ng duling na bampira, kahit ayaw niyang magsalita ay wala siyang magawa. Pinalitan ko anyo niya noong bata pa siya. Pag mga nilalang ang makakakita sa kanya magiging kamukha niya ang dating kasintahan ng pinuno niyo biglang sabi ng diwata at nagulat ang mga bampira. Bakit mo ginawa yon? tanong ni Chado at tumawa ng malakas ang diwata. Kasi nakita ko ang mga magaganap at kinailangan ko palitan itsura niya para. Pag normal na tao titingin, nakikita nila ang tunay na anyo ni Nella. Pero pag tayo, at lalo na si Paulito ay makikita natin ang itsura ng namayapa niyang kasintahan Bakit? Pagkat kailangan ko ang kapangyarihan ng sugo! paliwanag ni Aneth. Masamang diwata ka! Mapanlinlang! Ginamit mo lang kami! sigaw ni Bobbyno at susugurin na sana niya si Aneth pero pinigilan siya ni Darwino, Let her speak sabi ng dwende. Tama kayo ginamit ko lang kayo. Pano ko pa matatalo ang kapatid ko pag wala kayo? Hindi ko naman kayo

kaya tipunin, kaya kinailangan ko ang impluwensya ni Paulito at nagtagumpay naman ako!! sagot ni Nella sabay tawa. Pero alam niyo di lang yon ang nagawa ko. Alam niyo ba sino ang nagpalakas kay Fredatoria noon? Ako!!! At mula noon nais ko makamtan ang kapangyarihan niya! Sumama ang loob ko nung nalaman ko naikalat ang mga kapangyarihan niya sa inyong mga disipulo kaya oo ginamit ko lang kayo at nakuha ko din ang matagal kong pinapangarap!!! dagdag ng diwata. Hindi mo makukuha ang kapangyarihan namin!!! sigaw ni Sarryno sabay di natiis at sumugod. Nasugatan niya si Aneth sa mukha gamit ang mga kuko niya, ang diwata nakawala sa kapangyarihan ng duling na bampira at nagpasabog ng dilaw na ilaw kung saan napatalsik ang mga disipulo. Pagkabangon nila ay wala na si Aneth, Dito naamoy ko siya! sigaw ni Sarryno at sinundan siya ng iba. Sa likod ng palasyo nagulat ang mga disipulo pagkat nakatayo sa harapan nila ay mga kamukha nila. Eto nanaman tayo sabi ni Bobbyno. Nagkakamali kayo, napabilib ako sa

ginawa ng kapatid ko kaya gumawa din ako ng sarili kong mga disipulo. Sayang kulang ng dalawa pero ayos narin ito. Alam niyo di ko na sana kailangan ng mga ito e, akala ko mapapaamo ko kayo at kayo mismo ang magiging alagad ko. Huli na ang lahat kaya sila nalang ang magiging alagad ko sabi ni Aneth na lumulutang sa hangin. Pano lalaban mga yan e di nga sila ata buhay e? tanong ni Bombayno nang napansin nila ang mga pekeng disipulo na nakatayo lang na parang estatwa. Tama ka kasi di pa sila buhay, sabi ko naman sa inyo gusto ko ang mga kapangyarihan niyo kaya kukunin ko sila! Tignan niyo kung saan kayo nakatayo! sabi ni Aneth. Pagtingin ng mga disipulo sa lupang kinatatayuan nila ay nasa loob sila ng isang malaking bilog na nakaukit sa lupa. Sinubukan nila makalabas sa marka pero parang may nagpipigil sa kanilang makalabas. Napatawa ng malakas si Aneth pero mabilis nagpaapoy si Virgous ngunit di umaabot ang lakas niya sa diwata. May humaharang! sigaw ng taong apoy, Baluuuuuuuutttttt!!! sigaw ni

Bombayno pero mga kapwa niyang disipulo lang ang nabibingi at lalo pang tumawa ng malakas ang diwata. Kahit ano gawin niyo di niyo ako masasaktan. Wala na kayo magagawa at makukuha ko na ang mga kapangyarihan niyo sabi ni Aneth. Pinikit ng diwata ang mga mata niya at may dasal na binigkas. Mga disipulo sinubukan ang lahat para makawala pero biglang nagliyab ang bilog at nagsipagbagsakan sila sa lupa. Nanghihina ang mga disipulo at unti unti namang nabubuhayan ang mga kapareho nila. Ilang sandali pa ay hinang hina na ang mga disipulo, nakakagalaw na ang mga alagad ni Aneth at lalo pang natawa ang diwata. Vakit vah dhi niyo ako vinivilang na dishipuloow!!! sigaw ng isang bampira mula sa puno. Tumalon ito papunta kay Aneth, bago pa makalingon ang diwata ay naibaon na ni Tuti ang mga pustiso niya leeg ng diwata. Napasigaw ng malakas ang diwata at ang mga disipulo tila nabuhayan. Kumapit ng husto si Tuti kay Aneth at pinagkakalmot pa nito ang katawan ng diwata. Nanghihina na si Aneth kaya sinira niya ang bilog na marka

gamit dilaw na ilaw. Nakagalaw ang mga alagad niya at nagsitalunan para maabot si Tuti. Sumigaw ang pekeng Bombayno at nabingi si Tuti kaya napabitaw sa diwata. Pareho sila bumagsak sa lupa at ang mga alagad ni Aneth agad inatake ang bungal na bampira. Sinubukan ng mga disipulo bumangon para matulungan ang kasama nila ngunit masama ang nangyari. Wala sa kanila ang nakatayo at nakatulong, tanging nagawa nila ay panoorin ang mga pekeng disipulo na kawawain si Tuti. Kahit ano pang galit ang nararamdaman nila, ubos talaga ang mga lakas nila. Bumangon si Aneth at tumawa nang tumigil ang mga alagad niya. Wala nang buhay si Tuti na nakahiga sa lupa, napapikit nalang ang mga disipulo at nagmumura. Wala na kayong silbi sa akin, nakuha ko na ang kapangyarihan niyo. Hindi naman ako masamang diwata, kaya di ko kayo papatayin. Mga disipulo ko, kunin niyo sila at ikalat sa bawat sulok ng kaharian! Siguraduhin niyo na hindi sila makakatakas, dalian niyo! utos ni Aneth at mga alagad niya kinuha ang kanilang kaparehang

disipulo at mabilis na lumayo. Kinabukasan ay pinatawag ni Aneth ang lahat ng punong nilalang mula sa lahat ng gubat sa kaharian. Lahat napansin ang sugat ni Aneth sa leeg pero nagpalusot lang ang diwata. Bakit mo kami pinatawag? tanong ng punong dwende. Meron tayong problema, matinding problema sabi ni Aneth. Ano ang problemang ito? Wala naman kaming nararamdaman na kakaiba sa kaharian sagot ng punong mambabarang. Ang mga libro ng kapangyarihan, may gustong makakuha sa kanila sabi ni Aneth at nagulat ang lahat. Bakit mo binibigkas yan?!!! Alam mo naman na sekreto natin yan. Pinasa sa atin ng mga ninuno natin. Bakit mo binigkas yan sa harap ng mga disipulo? tanong ng punong kapre. Mapagkakatiwalaan naman sila, sinisigurado ko yon. May nilalang na gusto makamit ang kapangyarihan ng mga libro sabi ni Aneth. Sino yan? Hindi magtatagumpay yan habang buhay tayo. Pipigilan natin siya! sabi ng dwende. Ako! sagot ng diwata at nagulat ang mga kasama niya. Hindi magandang biro yan Aneth! Bilang punong diwata hindi ka pwede magbiro ng ganyan! sigaw ng punong mambabarang. Hindi ako nagbibiro. Kaya ko kayo

pinatawag ay itatanong ko sa inyo kung sino ang kontra sa balak ko. Yung kokontra ay magiging kalaban ng kaharian, at ang mga hindi kontra ay maninilbihan kasama ko paliwanag ni Aneth at nagsitayuan ang ibang nilalang at pumorma. Maaring kayong mga diwata ang pinakamalakas pero pag nagsama sama kami kaya ka namin. Wala sa amin ang sasama sa iyo! sigaw ng punong tikbalang pero tumawa lang si Aneth at sa isang kumpay ng kamay ay napaupo ang ibang nilalang. Sabi ko na kokontra kayo kaya napaghandaan ko ito. Dito sa kwartong ito wala kayong kapangyarihan. Tanging ako lang at mga alagad ko. Papasukin ang mga impostor! sabi ng diwata at pinasok ng mga alagad niya ang mga patay na katawan ng ibang nilalang. Ano ang binabalak mo? Pakawalan mo kami dito Aneth!!! sabi ng dwende. Konting tiis nalang at mapapalitan na kayo. Wag kayong mag alala at sisiguraduhin kong kamukhang kamukha niyo ang kapalit niyo sabi ng diwata. Tulad ng ginawa niya sa mga disipulo, tinanggalan niya ng kapangyarihan ang mga punong nilalang at nilipat yon sa mga patay na katawan. Ilang

minuto ang lumipas at patay na ang mga punong nilalang at mga dating patay ay buhay na. Bantayan niyo maigi ang pinto, wag kayo magpapalapit ng kahit sino utos ni Aneth at nagsilabasan ang mga alagad niya. Pinagtabi ni Aneth ang katawan ng patay na punong dwende at yung muling nabuhay na dwende. Nagdasal siya at unti unting nagbago ang itsura ng nabuhay na dwende at gumagaya ito sa namayapang punong dwende. Tatlong araw ang lumipas at binisita ni Aneth si Nella sa kwarto niya. Mahal na reyna, may problema tayo sabi ng diwata. Aneth! Bakit parang nanghihina ka? tanong ni Nella na agad bumangon mula sa kama. Hindi lang ako mahal na reyna ang nanghihina. Lahat kaming mga nilalang ang tila nawawalan ng lakas. Hindi maipaliwanag kung bakit ngunit parang may ibang nilalang ang gumagawa nito kwento ng diwata na tinuloy ang pagkukunwari. Ha? Pano natin malulutasan ito? Pano mo nalaman na lahat ng nilalang ay nadali? tanong ng reyna. Mahal na reyna, nandito ang ibang punong nilalang para kausapin ka. May lunas ito pero kailangan ka namin makausap lahat paliwanag ni Aneth

at agad sumama ang reyna sa diwata. Naupo si Nella sa trono at naupo sa harapan niya ang mga punong nilalang. Mahal na reyna, kaming mga punong nilalang ay tinatagong sekreto. Tungkol ito sa mga libro ng kapangyarihan sabi ni Aneth at nakwento ng diwata ang lahat sa reyna. Sigurado ba maisasalba ang lahat ng nilalang pag nakuha natin ang mga libro? tanong ni Nella. Opo mahal na reyna. Pero tangin ang naghahari lang sa kaharian ang pwedeng pumasok sa templo. Yan ang napagpasyahan ng mga ninuno namin. Pagkat pag tao ang nakakuha ng libro ay di rin lang nila maiintidihan at magagamit. Ginawa yon para walang nilalang ang pwede magmalabis paliwanag ni Aneth. Nasan ba yung templo? Kailangan natin magpunta doon agad sabi ng reyna at napangisi ng konti ang diwata. Samahan ko kayo mahal na reyna, isama narin natin ang mga disipulo para magbantay. Hindi natin alam kung sino ang gumagawa nito sa mga nilalang kaya dapat may gwardya tayo hirit ni Aneth. Teka napansin kong nawawala si Tuti, nasan siya? tanong ng reyna at

kinabahan si Aneth. Mahal na reyna mukhang nagluluksa pa ata siya sa pagkawala ni Paulito. Tulad ni Anhica mukhang lumayo muna sila paliwanag ni Aneth at napabuntong hininga si Nella. O siya, tara na. Ayaw ko may mamatay na nilalang sabi ng reyna. Ilang oras ang lumipas at narating nila ang sentro ng kaharian, desyerto ito at walang makitang templo si Nella. Nasan ang templo? tanong niya. Mahal na reyna nasa ilalim ng lupa, atras muna kayo at ipahukay natin sa mga disipulo sabi ni Aneth. Mabilis nagtrabaho ang mga pekeng disipulo, nakatayo lang ang dalawang dwende sa tabi ng reyna kaya inayos ni Nella ang palda niya. Parang nagbago na ata kayong dalawa sabi niya. Respeto lang mahal na reyna sagot ni Darwino at nanibago talaga si Nella kaya natawa nalang. Ilang metro ang nahukay at isang sementong bloke ang nakaharang sa papasok sa templo. Tabi kayo utos ni Bombayno at bigla siyang sumigaw at nabiyak ang semento. Pati boses ni Bombayno nag iba pansin ni Nella pero walang kumibo. Nabuksan na nila ang papasok sa templo at agad bumaba si Nella. Natatakot ako Aneth sabi ng reyna.

Pasensya na mahal na reyna ngunit pag sinamahan ka namin mamatay kami sagot ng diwata. Teka bakit hindi nanghihina ang mga disipulo? Diba dapat sila nanghihina? tanong ni Nella. Ahkaya siguro nagbago ang boses ni Bombayno at nagbago ugali ng mga manyakis na dwende sagot ng diwata at natawa si Nella. Oo nga, sigurado ka wala ako makakaharap dito? tanong ng dalaga. Sigurado ko wala mahal na reyna sagot ni Aneth na ngumiti. Pumasok si Nella sa templo, madilim sa loob ngunit may kakaiba siyang naramdaman. Biglang nagliwanag ang templo kaya napaatras ang dalaga, isang multo ang nagpakita sa dalaga kaya napasigaw ito ng malakas. Kinabahan si Aneth pero wala siya magawa pagkat hindi sila pwede makalapit sa loob. Wag kang matakot Nella sabi ng multo at napaupo ang reyna at nabalot ng takot. Hindi siya makasigaw nang lalong luminaw ang multo at nag anyong tao. Wag kang matakot Nella, ako ang taga bantay ng templo sabi ng multo at nanginig ng todo ang dalaga. Pano mo alam pangalan ko? tanong ng dalaga. Nakasaad ang iyong

pagpunta dito. Matagal na kitang inaantay sagot ng multo. Nakasaad? Inaantay ako? Anong ibig mo sabihin? tanong ni Nella. Oo, lahat ng nagaganap sa kaharian na ito ay nakasaad na. Lahat ng naganap at di pa nagaganap ay nakasulat sa libro ng mga ninuno. Wag kang matakot Nella, hindi kita pwedeng saktan. Gwardya lang ako dito sa templo paliwanag ng multo. Tumayo dahan dahan si Nella at naglakad pa papasok sa templo, Ano pa ang nakasaad sa libro? tanong ni Nella. Patawad Nella hindi ko pwede sabihin, at kahit sabihin ko man ay wala ka rin magagawa pagkat ang nakasaad ay di na mababago. Mangyayari at mangyayari lahat paliwanag ng multo. Bakit parang malagim ang tono ng boses mo? Nandito ako pagkat may problema ang mga nilalang. Nanghihina sila at nawawala ang kanilang kapangyarihan. Sabi sa akin makakatulong ang kapangyarihan na nakasaad sa mga libro dito sabi ng dalaga. Yan ba talaga ang paniniwala mo? tanong ng multo. Bakit hindi ba? Sabihin mo sa akin kung ano nalalaman mo. Utos ko ito! sigaw ni

Nella at natawa ang multo. Reyna ka nga pero patawag Nella, ang mga buhay lang ang nasasakupan mo. Kaming mga multo ay hindi kasama don. Naitanong ko lang kung yun talaga ang paniniwala mo paliwanag ng multo. Yun ang sabi sa akin at nakita ko ang ebidensya mariing sinabi ng dalaga. Taga bantay lang ako dito sa templo, hindi kita pwede pigilan kunin ang mga libro Ikaw tunay na tagapamahala ng kaharian kaya di kita pwede pigilan. Halika samahan kita sabi ng multo at pumasok ang dalawa sa templo. May tatlong malalaking lamesa at sa ibabaw nila ang mga libro ng kapangyarihan. Ang dami pala sabi ni Nella. Oo bawat nilalang ay may tanging libro. Nakalaad sa bawat libro kung paano nila makakamtan ang pinakamalakas na kapangyarihan nila paliwanag ng multo. Libro ng diwatapag binasa ito ng isang diwata matututunan niya pano lumakas ng todo? tanong ni Nella. Ganun na nga yon sabi ng multo. E sino ang mga gumawa nito? tanong pa ng dalaga. Noong unang panahon nagpapalakasan ang mga bawat

nilalang. Nais nila mangibabaw sa iba kaya nag aral sila pano lumakas. Nagkaroon ng matinding gera ng mga nilalang. Dahil sa nais maging pinakamagaling halos nasira na nila ang kaharian Habang tumatagal ay napapansin nila na nanghihina sila, at doon nila nalaman na ang kapangyarihan nila nanggagaling din sa kapaligiran. Oo maaring malakas sila pero nakalimutan nila na mas makapangyarihan ang kapaligiran. Halos mamatay na ang kaharian at napansin nila pati sila nadadamay Tumigil ang gera at nagtipon ang pinakamalakas na mga nilalang. Nagpasya sila na itigil na ang laban at dahil nasisira ang kaharian. Wala din lang kwenta mamuno pag wala kang kaharian diba? kwento ng multo. Kaya yung mga pinakamalakas na nilalang ay siyang naging ng pinuno, pinunong diwata, pinunong dwende at madami pang iba. Lahat sila pinili ang kapayapaan pero may mga di sumang ayon sa kanila Kaya nagkaroon ng pwersa ng liwanag, at pwersa ng kadiliman. Mga pwersa ng liwanag ay yung mga nilalang na ninanais ang kapayapaan

at ang kapangyarihan nila galing sa kalikasan. Ang mga tumiwalag ay nakahanap ng panibagong kapangyarihan na mula sa kadiliman ng budhi Nagpasya ang mga punong nilalang na itago ang mga libro dito sa templo at tanging makakapasok dito ay ang tao na walang kapangyarihan sabi pa ng multo. E paano kung makuha ng isang nilalang ang lahat ng libro? Kaya ba niya aralin ang mga kapangyarihan ng ibang nilalang? tanong ni Nella. Maari yon ngunit mahihirapan siya. Kahit na ganon, may ibang gamit din ang mga librong ito. Malalaman din ng nilalang na yon ang kahinaan ng ibang nilalang at pwede niyang gamitin ang kahinaan na ito para matalo ang isa pang nilalang. Pero ang labis na nakakatakot ay pag nakamtan ng isang nilalang ang lahat ng kapangyarihan na ito. Pag nangyari yon isa na siyang diyos paliwanag ng multo at natakot si Nella. Pero mahirap mangyari yon diba? Hindi naman siguro mangyayari yon. Nais ko lang tulungan ang mga nilalang kaya ako nagpunta dito sabi ni Nella. Yan ang paniniwala mo kaya

wala ako pwede gawin kundi respetuhin yon sagot ng multo at nagdududa na talaga si Nella. Nandito din ba ang libro ng ninuno? Gusto ko siya mabasa kasi ayaw mo naman sabihin ang alam mo. Nasan ang librong yon? tanong ng dalaga. Patawad Nella, nahati sa tatlo ang libro ng mga ninuno at naikalat. Kung saan hindi ko alam pero nabasa ko lahat ng laman nito. Dahil sa kasalanan na yon ako ang napiling magbantay dito, kinulong nila ako dito at nandoon ang aking kalansay sabi ng multo at sa dulo ng templo nakita ni nela ang isang kalansay at kinilabutan siya. Dahil na nalalaman ko nagpasya ang mga punong nilalang na akoy ikulong dito para di ko maikalat ang nalalaman ko. Aminado ako binalak ko gamitin sa hindi maganda ang mga nalaman ko, kaya tanggap ko ang lahat. Hindi madali ang maging multo na taga bantay. Nais ko nang mamayapa sana pero napipigilan ako Pero sabi nila antayin ko ang pagdating mo, pag nagawa kong panatiliin ang nalalaman ko sa akin lamang maari na ako mamayapa sa pagdating mo. Kaya matagal na kitang inaantay Nella. Patawag gusto ko man sabihin sa iyo ang nalalaman ko, hindi

ko na kaya manatili pa dito. Gusto ko na mamayapa, sana maintindihan mo sabi ng multo at huminga ng malalim ang dalaga. Masyado madami ito, matatagalan ako sa pagbuhat ng mga libro sabi ni Nella. Tutulungan kita, wag kang mag alala. Pero Nella payo ko lang sa iyo. Maging mapagmasid ka, sundin mo ang puso mo. Sigurado ka ba sa paniniwala mo? Yun lang masasabi ko, antayin ko nalang ang desisyon mo sabi ng multo at matagal napaisip si Nella. Bahala na, di ko kaya na madaming nilalang ang mamatay sabi ng dalaga at niyuko ng multo ang ulo at tinulungan na si Nella magbuhat ng mga libro.

Chapter 4: Pagbangon

Isang gabi, tahimik ang buong kaharian nang may isang nilalang na tumayo sa harapan ng lumang palasyo. Maliwanag ang buwan at ang simoy ng hangin ay mahalimuyak. Tinanggal ng nilalang ang kanyang hood at dinikit ang kamay niya sa

malaking kometa. Bossing, nandito na ako bulong ni Wookie nang nagpaatras siya. Humawak ang mambabarang sa kamay niya at sa isang iglap dalawang malaking higanteng espiritu ang lumabas at inutusan agad ni Wookie na alisin ang kometa. Madaling naalis ng dalawang Diablo sang malaking kometa, napahanga si Wookie sa lakas nila. Agad pumasok ang mambabarang sa loob ng gumuhong palasyo, nagpakawala siya ng mga espiritu para hanapin si Paulito. Ilang sandal pa ay kinalbit ni mini Wookie ang mambabarang at tinuro ang mahiwagang lababo ng bruha na nakataob. Agad pinaalis ni Wookie ang lababo sa mga espiritu at dalawang katawan na magkayakap ang natagpuan nila. Agad binuhat ni Wookie ang katawan ng punong disipulo, dinala niya ito sa labas at pinahiga sa lupa. Nilaslas ng mambabarang ang leeg ng dala niyang baboy saka pinainom ang dugo sa bampira. Madami nang napainom na dugo ang mambabarang sa bampira ngunit hindi parin ito nagigising. Pangalawang baboy na at biglang tinapik ni Wookie at noo ng bampira.

Bossing naman e sabi ni Wookie at natawa si Paulito at dahan dahan niya minulat ang mata niya. Yo Kalbo bati ng bampira at huminga ng malalim ang mambabarang at natawa. Sorry naman, ngayon lang ako nakaranas na pinapakain ako e sabi ni Paulito at napakamot ang mambabarang. Buhay ka naman pala e, bakit di ka pa umalis diyan sa ilalim? tanong ng mambabarang. Ewan ko, wala akong lakas. Ngayon parang bumabalik na. Pero nung nakakulong ako sa ilalim walang wala kahit ano gawin ko. Hindi ko maintindihan paliwanag ng bampira. E ngayon? Bumabalik na ba? tanong ni Wookie. Oo unti unti pero nanghihina parin ako talaga. At may isa pang problema sabi ng bampira. Anong problema? tanong ni Wookie at nagulat ang mambabarang nang may kamay siyang nakita na lumalabas sa butas. Bakit mo ako iniwan doon mag isa?!!! sigaw ng babae at agad naghanda ang mambabarang pagkat nabobosesan niya ang babae, yun ang bruhang si Monica. Agad hinila ni Wookie ang mahinang bampira at nagpakawala ng isang daang espiritu para harapin ang

bruha. Bossing dito ka sa likod ko, ako bahala dito sabi ni Wookie. Di pa sumusugod ang mga espiritu, si Monica naman ay nakatayo lang at pinagmamasdan sila at tumatawa. Hoy kalbo pano mo nagawa to? Turuan mo nga ako sabi ng bruha. Wookie pare, paatrasin mo na ang mga espiritu mo utos ni Paulito. Bossing nasisiraan ka na ba ng bait? Malakas na bruha yan! sagot ng mambabarang. Hindi na, paatrasin mo na sila sagot ng bampira at di makapaniwala ang mambabarang pagkat nakikipaglaro ang bruha sa mga espiritu. Boss nasiraan ba ng bait ito? bulong ni Wookie. Parang ganon na nga. Monica gutom ka diba? sabi ng bampira at nagulat si Wookie nang sa isang iglap katabi na niya ang bruha. Inamoy ni Monica ang mambabarang at halos nanlambot si Wookie nang maglabas ng pangil ang bruha. Pau, pwede ba to? Maganda ang amoy ng dugo niya e sabi ni Monica. Sabi ko sa iyo bawal kumain ng dugo ng tao, hayop lang. Ito may baboy dito sabi ni Paulito at nagsimangot si Monica. Naupo ang bruha sa harap ng baboy at tinitigan ito. Pano ko

kakainin blood nito? So kadiri the piggy sabi niya at napakamot si Wookie. Bossing, isa lang naiisip ko kung pano naging ganyan yan pero di ko maintindihan bakit sabi ng mambabarang. Mahabang kwento pare, may baso ka bang dala? tanong ni Paulito at inutusan ni Wookie ang manika niya na kumuha ng niyog. Wow! Ang cute naman niyan!!! sigaw ni Monica at hinabol niya ang mini Wookie. Habang wala yung dalawa ay naupo ang mambabarang sa tabi ng bampira. Boss, bakit mo siya binuhay? tanong ni Wookie. Di ko naman ginusto e. Wala na talaga ako lakas noon sa ilalim. Kinailangan ko ng dugo kaya kinagat ko siya. E alam mo naman kaming mga bampira pag inubos mo ang dugo ng isang nilalang tapos nakabaon kayo sa ilalim ng lupa na magkasamamabubuhay muli yun bilang bampira kwento ni Paulito. May kagat ka sa leeg, bakit pati siya kinain dugo mo? tanong ni Wookie. Oo eh, mga tunay na bampira di magagawa yan pero pareho kaming half half kung tawagin. Kaya para kaming nagpalitan ng kagat para lang mapanatiling buhay ang isat isa sagot

ng bampira. Malakas ata kumain ng dugo, hinang hina ka samantala siya nakalabas nga mag isa e biro ni Wookie at nagtawanan ang dalawa. Pero pare, wag mo sana ipaalala na bruha siya sabi ni Paulito. Ha? Bakit? sagot ng mambabarang. Pag nabuhay ka muli makakalimutan mo ang nakaraan mo. Ganon nangyari sa akin dati, naalala ko kabataan ko at kung paano ako pinatay ng isang bampira. Nung nakaraan lang sa muling pagkabuhay ko nanumbalik ang lahat ng nakaraan kong alaala. Sana sa kanya wag na bumalik kwento ni Paulito. Oo sige pare, wag kang mag alala sagot ni Wookie. Pero meron akong hindi maintindihan sabi ng bampira. Ano yon pare? tanong ng mambabarang. Kilala niya ako e. Nakwento niya lahat hanggang sa pagkamatay ko nung bata ako sabi ni Paulito. Ha? Akala ko ba pag naging bampira mabubura ang pag iisip? tanong ni Wookie. Yun na nga e, nakwento niya pano nila ako natagpuan sa gubat nung sanggol ako. Pati daw si Anhica natagpuan din daw nila pero tinago at pinag kunwaring diwata. Kuhang kuha niya pati detalye ng

maliit kong tirahan noon at itsura nung gubat na kinalakihan ko. Hindi ko talaga siya maalala e. Sabi naman niya pinagbabawal daw sila makalapit sa akin kwento ng bampira. Di ba kaya niyo malaman kung nagsisinungaling ang isang tao? tanong ni Wookie. Oo kaya namin, ginawa ko yon at bilang nagpabuhay sa kanya hindi siya pwede magsinungaling sa akin. Ako ang bumuhay sa kanya bilang bampira kaya ako ang amo niya at kailangan niya sundin ang lahat ng sasabihin ko. Nagsasabi siya ng totoo kaya di ko talaga maintindihan paliwanag ni Paulito. Bossing baka nagpapanggap lang yan, kaya mag ingat tayo sabi ni Wookie. Oo alam ko pero may katotohanan sa mga sinasabi niya. Nung namatay daw ako doon siya lumayas sa gubat para humingi ng tulong sa mga bruha para buhayin ako. Doon ko din nalaman na si Aneth pala ang nagbigay lakas kay Fredatoria pero binintang sa kanya kaya gusto niya gumanti sabi ng bampira at nagulat si Wookie. Si Aneth ang may kagagawan ng lahat? Oo nga pala bossing, si Aneth

ang problema natin ngayon sabi ng mambabarang. Oo alam ko, siya din ang nagkulong sa amin at iniwanan kami para mamatay. Kaya nung nakwento ni Monica tungkol kay Aneth naniniwala ako sa kanya pero hindi ko maintindihan bakit naalala niya ang lahat e burado ang memorya niya sabi ni Paulito. Kung naalala niya ang nakaraan niya, imposible naman na hindi niya maalala na naging masamang bruha siya. Parang di tumutugma ata sabi ni Wookie. Yun na nga e, pero wala talaga siya maalala, pati yung pagkakulong namin at huling laban wala siya maalala sabi ni Paulito. Bossing parang bumabalik ata lakas mo ha sabi bigla ni Wookie at tumayo ang bampira at huminga ng malalim. Oo nga no, pero kulang pa to, di ko pa nararamdaman ang lakas ng iba nating kadisipulo. Dati dati alam ko lagi nasan kayo, pero ikaw ramdam ko malamang kasi katabi lang kita. Wala pa ako sa wastong lakas siguro kaya ganon sabi ng bampira. Kailangan mo magpahinga, at habang binabawi mo lakas mo ikwekwento ko ang bagong delubyong hinaharap natin sabi ni

Wookie pero narinig na nila ang tawa ni Monica papalapit. Akin na yang buko para mahiwa ko na. Para may baso ka na maarte kang bampira ka sabi ni Wookie. Tse! Diwata ako, ako na maghihiwa dito sabi ni Monica at nagulat ang dalawa nang may lumabas na dilaw na ilaw sa daliri ng dalaga at hiniwa ang buko sa dalawa. Kaya ba ng bampira ang ganon? bulong ni Wookie. Hoy! Naririnig kita wag kang bubulong bulong diyan sabi ni Monica. E di bampira ka nga! sabi ng mambabarang. Kasalanan ng katabi mo! Diwata na nga e gagawin pang bampira, gusto mo lang may kapareho kang napalitan ng anyo e reklamo ng dalaga at napakamot nalang si Paulito. Inabot ni Monica ang kalahating niyog kay Paulito, Ikaw na mag get ng blood, kadiri e sabi niya. Kadiri daw, kung di naman iinumin patay ka bulong ni Wookie at bigla siyang tinabihan ng dalagang bampira. Pauuusigurado ba na hindi pwede? Kahit konti lang na dugo nitong kalbong to landi ni Monica. Tsk sabi ko say o bawal ang tao! galit ni Paulito pero tinaas ni Monica ang kilay

niya. Kahit isang patak lang, kasi matamis ang amoy ng dugo ng tao e sabi niya. Hindi pwede! Halika dito at ito ang inumin mo sabi ng bampira at nagdabog ang dalaga. Dinilatan ni Wookie ang dalaga, Bwisit ka kalbo! Pasalamat ka nandito si Paulito. Pag wala siya sabi ni Monica. Itigil mo yan, sundin mo ako pagkat ako ang amo mo! galit ni Paulito kaya tumahimik ang dalaga. Pasimpleng natawa si Wookie at dinilatan ulit ang dalaga, Demonikaaaa tukso niya. Paulito oh! Tignan mo yang disipulo mo! sumbong ng dalaga. Wookie itigil mo din yan! sabi ng bampira at nanahimik ang mambabarang at siya naman ang dinilatan ng dalaga. Ilang araw ang lumipas nagising si Paulito sa kweba, nakayakap sa kanya si Monica at hinang hina siya. Kinagat mo ba ako ulit? tanong ng binata. Hindi sagot ng dalaga. E bakit ako nanghihina? Lagi nalang ganito pag magigising ako sabi ni Paulito. Tumayo ang bampira at nagising din sina Wookie at Wakiz. Pare may problema? tanong ng mambabarang. Nanghihina ako lagi basta bagong gising e sabi ng bampira. Hoy bruha

ano ginawa mo kay boss? tanong ni Wookie. Wala ako ginawa! Wala pa! sagot ng dalaga sabay tawa. Malamang may ginawa yan, sabi ko na nagpapanggap lang yan e sabi ng mambabarang. Ay wait, naalala ko nung bata ako nilagyan ako ng asul na bato sa katawan sabi ni Monica at biglang bumangon si Wakiz. Asul na bato? Sigurado ka asul na bato? tanong ng matanda. Opo lolo, kasi dati suot ng mommy ko yon. Pinapasa daw punong diwata yon sa anak niya na papalit sa kanya paliwanag ng dalaga at nagising na ng tuluyan ang matanda. Kaya naman pala nanghihina ka pag katabi mo siya. Nasa katawan pa niya ang kapangyarihan ng asul na bato. Pero pag nasa kanya pa yon e pano siya lumakas? tanong matanda at natulala ang tatlo at tinignan ang dalaga. Ibig mo sabihin yung kapangyarihan niya nung bruha siya hindi pa yon ang tunay na kapangyarihan niya? tanong ni Wookie at sinesyasan siya ni Paulito na manahimik. Ganun na nga apo, pero di ko alam pano niya nagawa yon bulong ng matanda. Ayan nanaman kayo bulong bulong bulong! Naririnig ko kayo at hindi ako

bruha! Oo pumunta ako sa kanila para humingi ng tulong at nag aral pero wala na ako maalala pagkatapos non! sigaw ni Monica at lalong naintriga ang tatlo. Kaya pala hindi ko maramdaman ang presesnya ng ibang disipulo, tinatanggal pala niya ang lakas ko sabi ni Paulito. Hindi ganon iho, gagana lang ang kapangyarihan ng asul na bato pag suot mo ito o katabi mo yung may suot nito paliwanag ni Wakiz at nanigas ang bampira. Hindi totoo yan, sigurado ko may kinalaman siya dito kaya di ko nararamdaman yung iba pilit ng bampira. Alam ko natatakot sa isipin yung masama, pero iho ganun ang kapangyarihan ng asul na bato. Kung ayaw mo isipin ako magsasabi sa iyo Maaring patay na ang iba niyong kadisipulo sabi ng matanda. Humarap si Paulito sa pasukan ng kweba, mga kamao niya nanigas at nanggagalaiti siya sa galit. Nagliyab ang mga mata niya at buong katawan niya nagbagang pula. Oh shet, hindi maganda ito sabi ni Wookie. Monica iha dalian mo yakapin mo siya bago makalabas ang sugo! utos ni Wakiz at mabilis na gumalaw ang dalaga at mula sa likod niyakap ang binatang bampira. Tumigil ang

pagbabaga ng katawan ni Paulito, mga mata niya nanumbalik sa normal at napaluhod ito. Bakit niyo ako pinigilan?!!! sigaw niya at lalo pa siya niyakap ng mahigpit ni Monica. Paulito, alam ko galit ka. Pero hi ndi natin alam kung ano ang makakalaban natin. Pag hinayaan ka namin maging sugo ay mararamdaman ng buong kaharian ang kapangyarihan mo at maalerto si Aneth at yung isang grupo Mas maganda na yung ganito muna at mag antay tayo bago tayo gumalaw. Mas maganda na alam nila na patay na kayong tatlo para alam nila wala silang makakaharap. Mahirap makipaglaban pag hindi mo alam kung ano ang kalaban mo Sa ngayon sigurado ko hawak na ni Aneth ang mga libro. Sigurado ko nagsimula na siyang magpalakas at wala tayong magagawa kasi nakasaad yon. Hayaan mo na mag antay pa tayo konti para malaman natin ano ang balak niya Lahat ng plano hindi perpekto, laging may pagkakamali. Kung wala man mali laging may kahinaan ang plano. Kailangan natin malaman ang plano niya bago tayo gumalaw. Kung ngayon tayo kikilos sino na ang lalaban sa kanila pag nabigo tayo? paliwanag ni Wakiz. Kumalma si Paulito at tinapik ang

kamay ni Monica para bitawan siya. Tumayo siya at hinarap ang bukanan ng kweba. Sabi mo ang nakasaad lagi nasusunod. Sige sasang ayon ako sa iyo ngayon Wakiz. Pero ito tandaan mo Habang akoy buhay, gagawin kong libro ng kasinungalingan ang libro ng mga ninuno!

Chapter 5: Pagbabago

Isang gabi sa kweba, natulog na ang maglolo habang ang dalawang bampira ay pagising palang. Bumangon si Monica at ginising si Paulito, Gumising ka na gutom ako bulong niya. Sabi ko kasi wag mo ako tatabihan matulog, nanghihina ako. Ikaw manghuli ng sarili mong kakainin sagot ng binata. Bahala ka, pag di ka babangon may dalawang pagkain naman dito hmmm sino kaya unahin ko sa kanila. Yung matanda o yung kalbo? biglang banat ni Monica kaya napabangon si Paulito. Sabi ko sa iyo wag kang kakain ng tao paalala niya at natawa ang dalaga. O ayan nakabangon ka

na, halika na kuha tayo pagkain. Gutom na talaga ako lambing ng dalagang bambira. Lumabas ang dalawa sa kweba at tumayo sa tuktok ng isang puno. Bakit naman tayo nandito ang taas taas, nakakatakot reklamo ni Monica sabay kapit sa binata. Bampira ka nga e, kailangan natin dito para nakikita natin ang mga hayop sa baba. At wag kang maingay kasi tatakutin mo yung mga hayop sagot ni Paulito. Hello! Anong alam ko sa pagiging bampira e diwata ako dati. Ginawa mo akong ganito kaya turuan mo ako sabi ni Monica at biglang nalungkot ang binata. Oh bakit? May nasabi ba akong mali? hirit ng dalaga. Naalala ko lang si Tuti. Tinuruan ko siya maging bampira drama ni Paulito. Tanggapin mo na patay na siya okay? Kung gusto mo hingi tayo ng tulong sa mga bruha para buhayin siya sabi ni Monica at napangisi si Paulito. Hindi na kailangan yon sabi niya. O tanggap mo naman na palang patay siya e sagot ng dalaga. Hindi rin sabi ng binata. Ano ba talaga? Ang gulo mong kausap sabat ng dalaga. Ikaw bruha ka naman diba?

biro ni Paulito. Hindi ako bruha! Bakit niyo ba pinipilit na bruha ako? Diwata ako tapos nagpunta ako sa mga bruha, tapos di ko na maalala. Pag gising ko kayakap na kita at bampira na ako! sigaw ng dalaga pero tinakpan ni Paulito ang bibig niya. Shhhh wag kang maingay bulong ng binata. Mabilis na nag dive pababa ang binata, agad niyang nayakap ang malaking baboy damo. Binaon ni Paulito ang mga pangil niya sa leeg ng baboy kaya ilang saglit lang patay na ito. Halika na dito para kumain sabi ng binata. Huy, sunduin mo ako dito. Di ako makababa e sagot ni Monica. Kaya mo yan, sige ka ako na uubos ng dugo nito sabi ni Paulito at galit na galit ang dalaga. Malalaglag ako! Sige na kasi! Dinala mo ako dito tapos di iiwanan mo ako hirit ni Monica at natawa ang binata at nagsimula kumain. Hmmm sarap ng dugo, naamoy mo naman diba? Halika na bago maubos ko to biro ni Paulito. Yumakap si Monica sa puno at dahan dahan nagpababa. Sunduin mo na kasi ako dito! sigaw niya. Ganyan din si Tuti nung una. Kaya mo yan, bilisan mo. Tumalon ka na kasi wag

kang matakot sabi ni Paulito. Bwisit ka! Ikaw matagal ka nang bampira ako nagsisimula palang! Sunduin mo ako dito! reklamo ng dalaga. Bilang amo mo sundin mo ako! Bumaba ka dyan mag isa! bawi ni Paulito. Nakababa din si Monica pero ubos na ang dugo ng baboy. Di mo pa ako tinirhan drama ng dalaga. Monica bampira ka na, matuto kang mabuhay bilang isang bampira. Tama na ang drama halika na at hanap tayo ng makakain mo sabi ni Paulito sabay tumayo. Sa loob ng gubat yumuko ang dalawa at nag antay. Ilang sandal at may malaking usa, tinuro ito ni Paulito sabay nagbulong. O ayan sige na atakehin mo na sabi niya. Di ko alam pano bulong ni Monica. Mabilis ka na gumalaw, lapitan mo agad at yakapin. Ibaon mo agad pangil mo sa leeg niya at wag mo siya bibitawan habang gumagalaw pa utos ng bampira. Di ko alam e sagot ng dalaga. E di mamatay ka sa gutom sumbat ng binata. Sungit naman nito bulong ni Monica at naghanda siya para atakehin ang usa. Narinig ng hayop ang tapak niya kaya napatigil ito sa paglalakad, agad sumugod si Monica pero nakaunang

nakatakbo ang usa. Di nakuha ng dalaga ang hayop, lumingon siya kay Paulito na tinitignan lang siya. Pag nakauwi yon sa kanila, mababalitaan ng ibang hayop na may bampira dito. Hindi na sila papasyal sa parteng ito sabi lang ng binata. Oo na oo na alam ko hahabulin ko sagot ni Monica sabay mabilis na gumalaw para habulin ang usa. Di pa sanay ng dalaga ang bilis at kakayahan niya kaya nauutakan siya ng usa. Limang minuto ng paghahabol ay nabwisit si Monica at dilaw na apoy mula sa kamay niya ay lumabas at natamaan ang usa. Tignan mo so easy! sabi ni Monica sabay tawa. Paglapit niya sa usa ay tostado na ito. Tahimik lang si Paulito na umakyat sa isang sanga ng puno at doon nahiga. Sige tawanan mo ako sabi ng dalaga pero di siya pinapansin ng binata. Gutom na talaga ako. Tulungan mo na kasi ako hirit niya pero pinikit lang ni Paulito ang kanyang mga mata. Niyuko ni Monica ang ulo niya, naglakad lakad siya sa gubat at sa isang tabi naupo. Talang gutom na siya kaya sinubukan niya pakinggan kung may papalapit na hayop. Ilang

sandali lang may naamoy siya at bigla siyang nanggigil. Sinubukan niya kumalma hanggang sa nakita niya ang isa pang usa kaya bigla siyang tumakbo pero nahalata siya ng usa. Di nanaman niya naabutan ang hayop pero biglang may malakas na hangin dumaan sa harapan niya. Sa isang iglap hawak na ni Paulito ang usa at kitang kita ni Monica ang paglabas ng mga pangil niya. Bumaon ang mga ngipin ng bampira sa leeg ng usa, pumiglas pa ang hayop pero ilang sandali lang di na ito gumagalaw. Maglabas si Paulito ng kalahating niyog at kinargahan ito ng dugo sabay inabot kay Monica. Nahiya pa ang dalaga kunin yon pero gutom na talaga siya kaya naupo siya sa lupa at kinuha ang baso. Salamat bulong ng dalaga. Alam mo di mo dapat pinandidirihan ang ganito. Mas maganda pag sinipsip mo ang dugo mula sa ugat mismo ng hayop paliwanag ng binata. Pano na kung magkahiwalay tayo? Sino na magpapakain sa iyo? Kailangan mo tanggapin ang pagbabago mo dagdag ni Paulito. Oo alam ko pero bigyan mo naman ako ng panahon. Matututunan ko din ito magtiwala ka pero sa ngayon

turuan mo ako dahan dahan lambing ng dalaga. At wag mo naman sana sabihin na magkakahiwalay tayo bulong niya. Bakit? tanong ni Paulito. Di sumagot ang dalaga pero inabot niya ang baso para makargahan ulit. Kinabukasan ng gabi naglakbay ang dalawa sa may batis. Mabilis naghubad ang dalaga kaya si Paulito nahiga lang sa ilalim ng isang puno. Tara langoy tayo alok ng dalaga pero di siya pinapansin ng binata. Lumangoy si Monica sa batis, naalala niya tuloy nung bata siya at ito ang paborito niyang ginagawa. Paulito, ang layo mo. Dito ka nalang sa bato o, malaki naman pwede ka mahiga dito sabi ng dalaga. Sa isang iglap nakahiga na si Paulito sa bato at nakatingin sa langit. Alam mo ang tahimik mo talaga, nung sanggol ka iyak ka ng iyak. Pati nung medyo tumanda ka na tuwing gabi naririnig ko parin ang iyak mo kahit nasa kweba na kami kwento ni Monica. Wala ako maalala talaga. Oo naalala ko nung bata ako pero di kita matandaan sabi ng binata. Kaya nga, pinagbawal nga kami lapitan ka. Pero nung sanggol ka lagi ako sa

kubo mo tuwing gabi. Minsan nakakatulog na ako don tapos gigisingin nila ako para umuwi baka mapagalitan ako ng mommy ko sabi ni Monica. Alam ko di ka nagsisinungaling pero pasensya na di ko talaga maalala sabi ni Paulito. Paano mo alam di ako nagsisinungaling? tanong ng dalaga. Isang abilidad natin mga bampira. Kasi ang nagsisinungaling bumibilis ang tibok ng puso nila at nagbabago ang hininga paliwanag ng binata. Biglang natawa si Monica at lumangoy ng malayo. Bakit ka natawa? tanong ni Paulito. Tama ka matalas nga ang pakiramdam ng bampira sabi ng dalaga sabay lalong natawa. Oo nga e bakit ka tumatawa? tanong ng binata. E kasi naramdaman ko saan nagtitipon yung dugo mo landi ni Monica at lalong napahalakhak. Napahiya ang binata, natawa narin siya at mabilis na umakyat sa malapit na puno. Hoy, bakit ka lumayo? Normal lang naman yan diba? tukso ni Monica sabay tumawa pa. Bilisan mo maligo at madami pa ako ituturo sa iyo sagot ng binata. Ano naman ituturo mo? Lumapit ka kasi ang hirap tumingala, di mo naman pwede itago yan kasi

nasesense ko banat ni Monica at nagtawanan silang dalawa. Dalawang araw ang lumipas at gumaling na si Monica. Kayang kaya na niyang manghuli ng hayop pero maarte parin siya sa paginom ng dugo. Marunong ka na manghuli ng pagkain mo, susunod tanggalin natin ang takot mo sa matataas na lugar sabi ni Paulito habang kumakain sila. Kailangan pa ba yon? tanong ng dalaga. Oo naman. May adbantahe ang nasa mataas na lugar. Karamihan ng kalaban natin sa lupa lang. Minsan may mga lumilipad din paliwanag ni Paulito. Kalaban, hmp! Ano suntukan? Tignan mo naman ako masyado ako maganda para sa suntukan sabi ng dalaga. Monica, sa laban wala pinipili ang kalaban. Di porke maganda ka di ka na nila sasaktan. Kailangan mo din matuto depensahan sarili mo sabi ng binata. E nandyan ka naman diba? O wag mo sasabihin na maghihiwalay nanaman tayo! reklamo ng dalaga. Hay naku, hindi natin masasabi na lagi tayo magkasama. E pano kung may nangyari sa akin. O alangan na antayin mo pa espiritu ko bumalik para ipagtanggol ka sabi ni Paulito. Tumahimik ka nga. Basta di tayo maghihiwalay at pwede ko pa naman

gamitin kapangyarihan ko bilang diwata e sabi ni Monica. At kapangyarihan ng bruha dagdag ni Paulito at napasimangot ang dalaga. Oo na, alam ko totoo sinasabi niyo. Pero di ko talaga maalala. Sigurado naman ako nasesense mo na di ako nagsisinungaling Napapansin ko na ikinamumuhi ako nina Wookie at lolo niya parang napakasama ko. Pero di ko talaga maalala ano nagawa ko. Gusto kita tanungin, ganon ba talaga ako kasama? Ano ba nagawa ko? sabi ni Monica. Huminga ng malalim si Paulito at sumandal sa puno. Naniniwala ako sa iyo. Pero sasagutin ko tanong mo. Oo napakasama mo nung bruha ka sabi ng binata at nalungkot si Monica. Di ko talaga maalala bulong niya. Kahit ano pa nakaraan mo, yakapin mo nalang ang pagbabago. Sa ngayon nakikita ka nila bilang bruha parin dahil sa mga nagawa mo at di sila maniniwala nagbago ka na Mahirap ang pagdadaanan mo para maniwala sila lahat na nagbago ka na. Yakapin mo ang pagbabago mo saka mo patunayan sa kanila na di na ikaw yung kilala nilang masamang bruha.

Bampira ka na ngayon at magpakilala kang bilang isang bampirang kakampi ng lahat sermon ni Paulito. Kailangan ko pala lumayo sa inyo. Kasi pag makikita nila na kasama niyo ako baka isipin nila na pati kayo masama narin drama ng dalaga. Yan ba ang gusto mong tingin ng tao at ibang nilalang sa iyo habang buhay? Bilang isang masamang bruha? tanong ni Paulito. Hindi, pero sa ngayon pag nakita nila magkasama tayo, kilala pa nila ako bilang masama kaya pati kayo mapapasama paliwanag ng dalaga. Ako bumuhay sa iyo bilang bampira, isipin na nila ang gusto nila isipin. Kung magagalit sila sa akin e di magalit sila sabi ni Paulito. Hindi mo ako iiwanan? tanong ni Monica. Gusto mo ba iwanan kita? sumbat ng binata. Hindi sabi ng dalaga. O di hindi kita iiwanan sabi ni Paulito. Parang napipilitan ka lang. Binabase mo sagot mo sa sagot ko. Pano kung sinabi kong iwanan mo ako? hirit ni Monica. Tumayo si Paulito at tumingin sa langit, Hindi parin kita iiwanan sabi niya. Napangiti si Monica sabay dahan dahan siya tinignan ng binata. Tayo ka na at tara sa taas ng puno utos ni Paulito at hinila ang kamay

niya. Sumakay sa likod ni Paulito ang dalaga, imbes na makaabot sila sa taas ay bigla sila nalaglag pababa. Sa lupa napahiga ang dalawa, Asul na bato bigkas ni Paulito. Ay oo nga sorry sagot ni Monica at bigla nalang sila nagtawanan. Kinabukasan ay nagising si Paulito na masakit ang dibdib niya. Nagulat siya nang makita yung tatlo na gising at pinagmamasdan siya. Ano meron? Ang sakit ng dibdib ko, Monica ano ginawa mo? tanong niya. Tinuro ng dalaga ang matanda pero ngumiti lang si Wakiz. Napansin ni Paulito na wala siyang saplot na pangtaas at pagtingin sa dibdib niya wala naman marka doon. Ano ginawa niyo sa akin? tanong ng bampira. Wala naman, sige matutulog na kami sabi ni Wakiz. Lumabas ang mga pangil ni Paulito at agad nahawakan sina Wookie at Wakiz sa leeg. Ano ginawa niyo sa akin? ulit niya. Tinatakan ka nila sa likod sumbong ni Monica at nagalit ang bampira. Bakit niyo ako tinatakan sa likod at bakit masakit ang dibdib ko at hindi likod? tanong ni Paulito. Agad na niyakap ni Monica ang bampira kaya nanghina ito.

Nabitawan niya ang maglolo at mabilis sila nakalayo. Wag ka na magagalit sa kanila, bagay naman e. Ang ganda nga e bulong ng dalaga. Hindi ko tinatanong kung maganda, ang tanong ko bakit? Para saan? hirit ni Paulito. Magtiwala ka sa akin, mas maganda na di mo alam for now sabi ni Monica. Masama ang tingin ni Paulito sa maglolo pero tumayo ito at pinipilit tignan ang likod niya. Makakabuti ba ito o pinagtripan niyo lang ako? tanong niya. Makakabuti pero mas maganda pag di mo alam ano yan sa ngayon paliwanag ni Wakiz. Bakit di ba pwede itatak nalang sa likod ni Wookie ito? Bakit sa akin pa? tanong ni Paulito. Sa iyo lang nababagay yan. Hindi kaya ni Wookie yan kaya magtiwala ka sa ngayon. Ikaw lang makakakaya diyan sabi ng matanda. Di alam ng bampira kung ano ginawa nung dalawa pero mabilis siya nagtiwala. Ano ba tinatak nila? tanong ni Paulito. Sisiw sabi ni Monica. Sisiw!!! Sa lahat ng itatatak niyo sisiw?!!! sigaw ng bampira at nagtawanan yung tatlo. Biro lang ito naman, basta tulad din ng kayo Wookie pero basta maganda siya tignan sabi ni Monica at

nagbago ang asta ng bampira. Sabagay naiinggit ako sa tattoo mo pare e. Magpakalbo din kaya ako? tanong ni Paulito. Wag!!! Mas maganda ganyan mahaba buhok mo sabi ni Monica. Bakit naman? tanong ng binata. Basta wag kang magpapagupit sagot ng dalaga. Hmmm bilang amo mo, susundin mo lahat ng utos ko sa ayaw mo o sa gusto. Bagay mo ata ang kalbo, ano sa tingin mo Wookie? biro ni Paulito. Tama ka pre, bagay niya ang kalbo sabi ni Wookie. Uy wag naman kasi! Wag mo iuutos kasi mapipilitan talaga ako gawin yon! Please wag naman Pau hiling ng dalaga at nagtawanan ang tatlong lalake. Utos komag biro ni Paulito at nagdadabog na ang dalaga. Wag kasi!!! Wag yon! Ito naman e. Wag kalbo! sigaw ni Monica. Utos ko biro pa ni Paulito at nagsimangot na si Monica at naupo. Utos ko umakyat ka sa tuktok ng puno! sigaw ni Paulito at nagulat ang dalaga at nakahinga. Hay bakit din yan? Alam mo naman na takot ako sa matataas na lugar e sabi ni Monica pero wala siyang magawa at naglakad na palabas ng kweba. Pare lahat ng iutos mo kailangan n iya

gawin? tanong ni Wookie. Oo bilang nagpabuhay sa kanya di siya pwede tumanggi. Kailangan niya gawin sa ayaw niya o gusto paliwanag ni Paulito. Bakit pa kasi yon? Pwede namang iba reklamo ni Monica. Anong iba? tanong ni Paulito. Alam mo na, yung dalawa lang tayo dito tapos yang dalawang yan siguro pwede naman matulog sa may gubat ngayong gabi landi ni Monica at nagtawanan ang maglolo. Tama siya pwede naman kami magbonding ng apo ko sa gubat ngayong gabi hirit ni Wakiz. Kayong dalawa! Ginagatungan niyo pa! Tara na Monica! sigaw ni Paulito at natakot ang tatlo sa binatang bampira. Sa gubat nagtungo ang dalawang bampira, mabilis na kumilos si Monica at masaya silang nag uunahan. Kung gutom ka pwede tayo kumain muna sabi ni Paulito. Mamaya na, markado ko naman na lugar nila e. Dinig ko ang mga tibok ng puso nila at amoy ko sila sabi ni Monica at natuwa ang binata sa mabilis niyang pagbago. Tumigil si Paulito at napahawak sa puno. Napili niya ang pinakamataas na puno sa buong gubat. Ang taas niyan masyado sabi ni Monica. Pag

nakaakyat tayo di ka magsisisi, tara na sagot ng binata. Di gumalaw si Monica at tinignan lang si Paulito. Okay, una talon ka at abutin mo yung pinakamalapit na sanga. At mula doon abutin mo yung susunod, ganon lang paulit ulit hanggang sa maabot mo ang pinakamataas na sanga sabi ni Paulito. E pano kung nahulog ako? tanong ng dalaga. Nandito naman ako e, sige na mauna ka na sabi ni Paulito at napangiti ang dalaga.. Nakaakyat si Monica unang sanga. Sa ngayon wag ka muna titingin sa baba, nandito ako wag kang mag alala dinig niyang sinabi ng binata kaya tumuloy na siya sa susunod. Medyo nagkakumpiyansa ang dalaga kaya sunod sunod na ang akyat niya ng sanga. Dalawa nalang maabot ko na pinakamataas! sigaw niya sa tuwa. Sige lang sugod! sabi ng binata. Nagmadali na si Monica at dalawang sanga ang nilagtawan niya. Nagulat siya nung makita niya don si Paulito kaya pinagsusuntok niya ito sa dibdib. Sabi mo sinusundan mo lang ako! E pano kung nahulog ako?! Sinungaling ka! sigaw niya pero pinakalma siya

ng binata at tinuro ang kapaligiran. Tanaw na tawan ang buhong kaharian mula sa sangang yon at nabighani si Monica sa nakikita niya. Wowang ganda pala dito sabi niya. Naupo ang dalawa sa sanga at masayang pinagmasdan ang kaharian. Napatingin si Monica sa baba at natawa siya. Hindi na ako takot sabi niya. Sigurado ka? tanong ni Paulito at inuga niya ang sanga. Hindi na, kasi alam ko pag nahulog ako bagsak ko sa kamay mo. Kaya di na ako takot sagot ng dalaga sabay ngumiti. Mahirap kung yun lagi mong iisipin. Makikigera tayo at di lagi nandon ako sabi ni Paulito. Alam ko nandon ka lagi. At kahit wala iisipin ko parin na ganun para mas madali sagot ni Monica at napakamot nalang ang binata. Ilang araw palang nagbago ka na, si Tuti natagalan noon. Dalawang buwan bago siya gumaling. Ikaw ilang araw palang bampira ka na talaga pero madami parin kailangan matutunan sabi ni Paulito. Pagbabagokahit sabihin mo nagbago na akopano kung di parin maniwala yung iba na nagbago na ako? tanong ng dalaga. Sabi ko sa iyo sadyang mahirap pero wag ka nang malungkot. Hindi man

sila maniwala nagbago ka nanandito naman akong naniniwala at langing ipagtatanggol ka

Chapter 6: Kagat ni Tuti

Isang gabi sa kwarto ni Aneth sa palasyo, nakahiga ang diwata sa kanyang kama at matamlay siya. Namamaga ang leeg, pinagpapawisan ang buong katawan at hinang hina ang makapangyarihang diwata. Nagbukas ang pinto ng kwarto niya at sumilip ang reyna sa loob. Aneth anong nangyayari sa iyo? tanong ni Nella nang lalo pa niya binuksan ang pinto para makapasok. Wag! Wag kayong lalapit mahal na reyna baka kayo ay mahawa! sigaw ng diwata kaya natakot ang dalaga. Hindi mo pa naipapamigay ang mg a libro? Gusto mo utusan ko ang mga kawal o disipulo para ipamigay sila sa gubat? alok ni Nella. Wag na, mahirap na baka mahawa sila. Ako na bahala sa mga yan sagot ng diwata. Mukhang di naman ata nagkasakit ang mga disipulo kaya sila nalang pilit ng reyna. Wag na!!! Patawad

mahal na reyna di ko sinasadya. Malala talaga tong sakit at di ako makapag isip ng maayos. Ako na bahala sa mga libro Tinesting ko muna sa sarili ko ang lunas kaya ako nagkakaganito. Pag akoy gumaling ako na mismo magdadala sa iba. Pag may masamang nangyari sa akin alam na ng mga punong nilalang ang gagawin nila. Maayos ang lahat reyna kaya matulog na kayo. Gagaling din ako sabi ni Aneth. Walang magawa si Nella, lumabas na siya ng kwarto at sinara ang pinto. Nakahinga ng malalim si Aneth pero mula sa kadiliman may isang nilalang na lumabas. Kayang kaya mo talaga utuin ang reyna sabi ng lalake. Ang tagal mo, kanina pa kita pinatawag. Tignan mo nga ito, kinagat ako nung bunging bampira at eto nanghihina ako at namamaga ang leeg sabi ni Aneth. Utos agad? Tandaan mo Aneth pumayag lang ako magpakita muli dahil may ipinangako ka sa akin na kabayaran sabi ng lalake. Oo nga! Nakikita mo naman ang mga libro diyan nakakalat, pagalingin mo ako at sa iyo na ang Libro ng mga Anino sagot ng diwata. Nakita ng lalake ang libro sa sahig at

pupulutin na sana ito pero biglang nagliwanag ang kwarto at bumagsak sa sahig ang lalake at kumulubot. Ikaryo! Porke nanghihina ako di ibig sabihin wala na akong kapangyarihan! Kaya kong panatiliin ang liwanag na ito kahit mahina ako banta ni Aneth. Patawadtama na oo papagalingin na kita makaawa ng lalake. Namatay ang liwanag at nakahinga ang lalake at nanumbalik ang sigla. Tumayo si Ikaryo sa tabi ng kama at pinagmasdan ang namamagang leeg ng diwata. Sigurado ka bampira kumagat sa iyo? Wala ako matandaan na kagat ng bampira na nagkakaganito sabi niya. Oo bampira ang kumagat sa akin, pesteng bunging bampira. Oo nakapustiso siya sabi ni Aneth at biglang natawa saglit si Ikaryo. Hindi parin ako naniniwalang bampira kumagat sa iyo, itong klaseng kagat na ito nakakamamatay at yung huling nakita kong may ganitong kagat ay yumao na sabi ng lalake at nagulat si Aneth. Sigurado ako bampira yon, pinapatay ko pa nga e. Si Tuti, yung alalay ni Paulito ang kumagat sa akin sabi ng diwata. Napailing si Ikaryo at napaisip,

Imposible talaga na kaya ng bampira ang kumagat ng ganito. Ang kagat na ito ay kagagawan ng mga lobo. Makapangyarihang lobo. Itong kagat na ito ang pamatay ng taong lobo sa mga bampira. Kaya napakaimposible na bampira makakagawa nito kwento ni Ikaryo. Sinasabi mo bang sinungaling ako? Si Tuti ang kumagat sa akin at isa siyang bampira! pilit ni Aneth. O siya, kung bampira man siya kakaibang bampira siguro pagkat kaya niyang kumagat ng ganito. Ang bampira kasi pag kumagat, ibabaon ng todo ang ngipin at puputulin ang ugat mo. Pwede nila inumin at ubusin ang dugo mo o hayaan ka na mamatay nalang na makalabas ang dugo mo sa katawan Sabi mo pustiso? Nagbabaga ba pustiso niya at gawa sa bakal? Itong palibot ng kagat e sunog ang balat mo. Buti napatawag mo ako agad, maari kitang magamot sabi ni Ikaryo. Anong ibig mong sabihin na pwede mo akong magamot? Dapat gamutin mo ako! sigaw ni Aneth. Kung base sa kakayahan ko hindi ko kaya. Pero nandito naman ang mga libro kaya malalaman natin ang pangontra sa mga kapangyarihan ng

kumagat sa iyo sabi ni Ikaryo. Linawin mo nga! Ang gulo mo! Anong mga kapangyarihan? Isang bungal na bampira lang ang kumagat sa akin! galit ng diwata. Oo yan ang sabi mo, pero base sa alam ko at nakikita, lobo, santelmo, mambabarang at bampira. Halo halong kapangyarihan na pinagsama. Siguro mahiwaga ang pustiso niya sabi ni Ikaryo sabay tawa. Ginagago mo ba ako!? tanong ni Aneth. Hindi, kung ayaw mo maniwala e di maghanap ka ng ibang gagamot sa iyo banta ng lalake. Animal na Tuti!!! Sige kunin mo yung apat na libro pero kailangan kasama mo ako sa pagbasa at doon mo lang bubuksan ang mga libro sa paksang kailangan at wala nang iba! sabi ni Aneth. Gahaman ka talaga, aanhin mo ba ang lahat ng kapangyarihan na ito? Isang libro lang sapat na. At di mo maaral ito lahat, baka mauna ka pang mamatay. Ang hinihiling kong libro ng Anino, aminado ako hindi ko matatapos maaral lahat ng laman sabi ng lalake. Di ako pangkaraniwang na diwata. Wala ka nang pakialam kung ano ang gagawin ko sa mga yan. Bilisan mo kunin mo na yung apat na libro! utos

ni Aneth. Apat? Dapawa lang ang nandito. Libro ng Lobo at Libro ng Santelmo. Wala dito yung libro ng Bampira at Mambabarang sabi ni Ikaryo at biglang bumangon ang diwata. Imposible!!! Nakuha namin lahat ng libro! Kitang kita ko na wala nang ibang dala si Nella sabi ng diwata. Ibig sabihin hindi totoo yung dalawang librong yon? Sa pagkakaalam ko nakisama sa laban din ang mambabarang at bampira noon kaya imposible talagang nawawala yung dalawa sabi ng lalake. Lumiwanag uli ang kwarto at nagtago si Ikaryo sa ilalim ng kama, Wala akong tiwala sa iyo kaya diyan ka lang, babalik ako sabi ni Aneth at lumabas siya ng kwarto. Sumugod ang diwata sa kwarto ng reyna, agad niya binuksan ang pinto at nagulat ang dalaga. Nella! Sigurado ka bang wala kang naiwan na libro sa templo? tanong ni Aneth. Ha? Nadala ko na lahat. Bakit may kulang ba? Wala nang natira doon sagot ni Nella. Hindi naniniwala si Aneth kaya sa isang iglap biglang nakatulog ang reyna at nilapitan siya ni Aneth. Gigising ka at sasabihin mo

sa akin ang lahat ng gusto ko malaman bigkas niya at muling bumangon ang dalaga pero pikit ang mga mata nito. Nakuha mo ba lahat ng libro? tanong ng diwata. Oo sagot ni Nella. Wala ka bang tinago na libro sa akin? hirit ni Aneth. Wala sagot ng dalaga at galit na galit ang diwata pagkat nagsasabi ng totoo ang reyna. Matulog ka na at pag gising mo wala kang maalala bigkas ni Aneth sabay lumabas ng kwarto. Nagbalik ang diwata sa kwarto niya, pinadilim ang kwarto at lumabas agad si Ikaryo. Wala talaga yung dalawang libro sabi ni Aneth nang naupo siya sa kama niya. Ibig mo ba sabihin may nakapasok sa templo bago kayo? tanong ni Ikaryo. Hindi! Imposible yon! Mga punong nilalang lang ang may alam nung sikretong yon at si Nella lang ang tunay na tagapamana ng trono kaya sigurado ako walang iba paliwanag ni Aneth. Ibig mo sabihin nagsinungaling ang mga ninuno? tanong ng lalake. Maari nga na ganon. Pwes gamutin mo ako sa lahat ng makakaya mo. Hindi mapupunta sa iyo ang libro ng Anino pag hindi mo

ako napagaling sabi ni Aneth. Simulan na natin sa kaya ko. May espiritu na nakapasok sa katawan mo kasabay ng kagat. Wag kang mag alala tanging trabaho lang nito ay guluhin isip mo ngunit di ata umubra sa itim mong budhi sabi ni Ikaryo at nagtaas ang kilay ng diwata. Mahiga ka na ulit at magtiwlala sa akin. Alisin natin yang espiritung nasa katawan mo sabi ni Ikaryo. Nilagay ni Ikaryo ang kamay niya sa leeg ng diwata, pinikit nito ang mga mata niya at nagdasal. Aneth, nagkamali ako. Hindi pangkaraniwang espiritu ito sabi ni Ikaryo. Hindi mo kaya? tanong ng diwata. Di kaya ng lakas ko to, di ko siya kayang hilain palabas ng katawan mo. Mabibigyan mo ba ako ng konting lakas mo? sabi ng lalake. Ano kailangan kong gawin? tanong ni Aneth. Hawakan mo dibdib ko at pasahan mo ako konting lakas mo. Alam ko hindi mo ramdam yung espiritu kasi mailap ito pero pilitin mo ramdamin siya at itulak palabas din ng katawan mo utos ni Ikaryo. Sinubukan ng dalawa palabasin ang espiritu, napasigaw ang dalawa sa hirap pero pilit silang lumaban. Aneth! Konting lakas pa! sigaw ni

Ikaryo. Damuho ka! Sabi mo simpleng espiritu lang! Bakit nararamdaman ko na malakas ito at sumasakit ulo kooo!! sigaw ng diwata. Konti pa Aneth!!! sigaw ni Ikaryo at biglang tumirik ang mga mata ng diwata. Aneth!!! Labanan mo wag sa mata dapat lalabas kung hindi mabubulag ka!!! dagdag niya pero di na makontrol ng diwata ang sarili niya. Napalabas na ni Ikaryo ang espiritu pero pilit itong bumabalik sa katawan ng diwata. Si Aneth nawawalan na ng malay pero sinampal ito ng lalake. Lumaban ka sabi e!!! sigaw ni Ikaryo. Sinara ni Aneth ang mga mata niya, sumigaw siya napakalakas at nagliwanag ang buong katawan niya. Ilang saglit lang nakalabas ang espiritu sa katawan niya at mabilis nakalabas ng binatana. Hingal na hingal ang dalawa, si Aneth biglang bumangon at tumingin sa labas. Ano yon? tanong niya. Sabi ko naman sa iyo di ako naniniwalang bampira kumagat sa iyo e sagot ni Ikaryo na napaupo sa sahig. Ano ibig mo sabihin? Si Tuti na kinatatawanan ng lahat ay makapangyarihan? tanong ng diwata. Hindi ko alam, sa ingay ng

sigaw mo malamang nagising ang ibang naninirahan dito sa palasyo sabi ni Ikaryo. Mahiwagang kwarto ito, wag kang mag alala. Pero alam mo parang nanunumbalik lakas ko. Ano pa kailangan nating gawin? tanong ng diwata. Yung sa kagat ng bampira hindi ko alam pano, yung kagat ng lobo at santelmo maaral natin sa libro paliwanag ng lalake kaya humarap sa kanya si Aneth. Pag natanggal mo yung dalawa, matitira ang kagat ng bampira. Ano pwede mangyari sa akin kung di maalis yon? tanong ni Aneth. Mapapaamo ka sa kumagat sa iyo, pero sabi mo napatay mo na siya kaya wala sigurong masama mangyayari sagot ni Ikaryo at napangiti ang diwata. O siya, lumayo ka diyan at sabihin mo sa akin ano ang kailangan ko hanapin sa mga libro sabi ni Aneth at tumayo si Ikaryo at tumayo sa isang gilid. Aneth bago lang tong palasyo diba? tanong ni Ikaryo. Oo, ako nagpatayo nito gamit ang kapangyarihan ko sagot ng diwata. Hmmmkung bago siya bakit may nararamdaman akong kakaiba? tanong ng lalake. Anong kakaiba? tanong ni Aneth. Kung bago ito bakit ako nakakaramdan ng

multo dito sa palasyo? tanong ni Ikaryo. Multo? Ligaw na espiritu malamang. Multo lang yan, ano ba magagawa ng multo? Taong dilim ka tapos natatakot ka sa multo? sagot ni Aneth sabay tumawa ng malakas. Sa kalayuan, sa loob ng isang kweba. Papatulog na ang maglolo habang pabangon naman ang dalawang bampira. Nagkwentuhan muna sila saglit nang biglang tumayo ang maglolo at hinarap ang harapan ng kweba. Ano problema? tanong ni Monica. May papalapit na makapangyarihang espiritu sabi ni Wookie. Aba naramdaman mo din pala sabi ni Wakiz. Lolo ulyanin ka na talaga, tinuro mo sa akin nung isang araw sabi ng binatang mambabarang at natawa ang matanda. Oo nga, dapat maturuan kita ng lahat ng nalalaman ko bago ako tuluyang maulyanin. Wookie maghanda ka at mukhang mapapalaban tayo dito sabi ni Wakiz. Nagpalabas ng mga espiritu ang dalawang mambabarang ngunit mabilis sila nakabalik sa lupa sa takot sa espiritung nakapasok sa kweba. Malakas to apo! sigaw ni Wakiz nang magsimula siyang magsulat sa lupa. Ako na bahala dito lolo, ilayo mo

nalang yung dalawa sabi ni Wookie at mabilis niyang napalabas ang unang Diablos. Halos manghina si Wookie at Wakiz nang madaling natalo ng espiritu ang Diablos, magpapalabas na sana ulit ang binatang mambabarang ng isa pang higante nang pigilan siya ni Paulito. Ganda ng nagawa mo ha, pero pare ako na dito sabi niya. Pare espiritu ito, linya ko to kaya hayaan mo ako lumaban sagot ni Wookie. Pare magtiwala ka, hindi kalaban yan sabi ng bampira. Lalapit na sana si Monica pero pinalayo siya ni Paulito. Kayong dalawa lumayo kayo. Kung ano man ang mangyari wag kayo gagalaw utos ng bampira at nagpaatras ang dalawang mambabarang. Naupo si Paulito sa lupa, pinikit niya ang kanyang mga mata at nagpaikot ikot ang espiritu sa paligid niya. Di mapakali si Wookie, pinapanood lang niya na umiikit sa katawan ni Paulito ang espiritu. Ilang sandal pa ay biglang sumanib ang espiritu sa katawan ng bampira at nagulat yung tatlo. Paulito!!! sigaw ni Monica at tumakbong palapit. Nagpalabas si Wakiz ng espiritu upang

pigilin ang dalaga, Wag kang lalapit, tama ang sinabi niya. Magkakilala sila ng espiritu sabi ng matanda. Anong ibig mo sabihin? tanong ni Wookie. Kanina kinikilala ng espiritu si Paulito, pero nang nakilala niya sumanib na siya. Hindi ko alam sino yan pero magkakilala sila. Antayin nalang natin na matapos ang pagsanib paliwanag ng matanda. Lumipas ang sampung minuto at biglang nagbaga ng pula ang mga mata ni Paulito. Tumayo ang bampira at napansin ng lahat na nagpapalabas ulit ng pulang baga ang buong katawan niya. Pinakawalan ni Wakiz si Monica, Dalian mo pigilan mo paglabas ng sugo! sigaw ng matanda. Ayos lang ako!!! sigaw ni Paulito at humupa ang pagbaga ng buong katawan niya. Humarap ang bampira sa mga kasama niya at huminga ng malalim. Ano yan Paulito? Sino yung espiritu sumanib sa iyo? tanong ni Wookie. Isang espiritu ng sugo sagot ng bampira. Ano? Akala ko ba ikaw ang sugo? Bakit may ibang espiritu pa ang sugo? tanong ni Wakiz at natawa ang bampira. Kasi nag iwan ako ng konti kay Tuti sagot ng bampira at lalo silang nagulat. Anong ibig mo sabihin? Na si Tuti may kapangyarihan din? tanong ni

Wookie. Oo pero hindi niya nagamit. Hindi niya naipalabas. Alam ko siya ang pinakamahina sa atin, hindi siya disipulo pero tinuring na natin na isang kasama. Kung di niyo man tinuring na ganon, sa akin oo. Alam niyo naman ang nakaraan, ako bumuhay sa kanya. Bata pa siya noon nung naging bampira. Hindi ko siya kayang iwanan na walang panlaban man lang kaya nag iwan ako konti. May masamang nangyari kay Tuti pati sa ibang disipulo. Sinabi ito ng espiritu sa akin. Nakay Aneth na ang mga libro pero may dalawa nawawala. Libro ng mambabarang at libro ng mga bampira kwento ni Paulito. Teka teka ano? Ano ibig mo sabihin? tanong ni Wookie. Hindi ko masyado nakita lahat, pero may mga impostor na disipulo sa pangangalaga ni Aneth. Yung mga kaibigan natin kinalat nila sa buong kaharian. Si Tuti nakagat niya si Aneth at medyo tumalab ang kapangyarihan na iniwan ko sa kanya. Sayang Tuti, sana naipalabas mo buong lakas na naiwan ko, tapos na sana ang problema bigkas ng bampira. So ibig mo sabihin buhay pa si Aneth? tanong ni Monica. Oo buhay

pa siya at napakawalan nila tong espiritu mula sa katawan niya. Kasi sa kagat ni Tuti doon niya napakawalan ang kapangyarihan ng sugo. Kaya lang hindi lahat nagamit. Itong espiritu sana ang unti unting kakain sa espiritu ni Aneth. Yung marka ng Santelmo ang magsisigurado sana na unti unting magiging abo ang mga buto niya Kagat ng lobo at kagat ng bampira, magkalaban sila kaya unti unting magkakaroon ng gera sa loob ng katawan ni Aneth na di niya namamalayan. Sisirain sana unti unti ang lahat ng lakas niya. Napaalis nila tong espiritu kaya malamang magagamot na nila yung iba paliwanag ni Paulito. Hoy! Baka ganyan din ginawa mo sa katawan ko! sigaw ni Monica. Hindi, kontrolado ko lakas ko. Yung binigay ko kay Tutilalabas lang pag talagang nasa panganib siya. Sana nasabi ko nalang sa kanya pero hindi e. Ginawa ko yon bilang proteksyon niya sana pero sayang hindi niya alam sagot ni Paulito. Ibig mo sabihinwala na talaga si Tuti? tanong ni Wookie at niyuko ni Paulito ang ulo niya. Kung nasaksak

siya ng kahoy wala na tayo magagawa sabi ng bampira. At kung hindi? tanong ni Wakiz. Kung hindihinang hina nalang yon at natutulog. Dahil sa kahinaan hindi niya kaya gisingin sarili niya. Sa ngayon naglalakbay na ang kaluluwa ni Tuti. Pag nagtagal pa na ganon hihiwalay na ng tuluyan ang kaluluwa niya sabi ni Paulito. Pano natin malalaman kung nasaksak siya o hindi? Pano natin malalaman kung nakalayo na kaluluwa niya? tanong ni Wookie na nalungkot ang itsura. Kaya ko siya buhayin biglang sabi ni Monica at napatingin sila sa kanya. Sabi ko sa iyo nagpapanggap yan e hirit ni Wookie. Hindi! Pupunta tayo sa bundok ng mga bruha. Hihingi tayo ng tulong sa kanila paliwanag ng dalaga at natawa bigla si Wakiz. Iha, matagal nang nabura ang mga bruha dito sa kaharian. At ikaw ang may kagagawan non. Yung iba tumakas na palabas ng kaharian na ito at ikaw mismo naglagay ng sumpa sa kanila na di sila makakabalik dito kwento ng matanda at masama ang titig ni Paulito sa kanya. Pasensya na, kailangan niya

malaman ang kanyang nagawa sabi ni Wakiz. Napayuko si Monica pero inakbayan siya ni Paulito. Wag kang mag alala. Alam ko maganda ang intensyon mo pero may isa pang paraan bulong ng bampira. Pano? tanong ng dalaga. Naupo muli si Paulito sa lupa at pinikit ang kanyang mga mata. Lumayo kayong tatlo at kahit ano makita niyo wag na wag niyo ako pipigilan utos ng bampira at agad sumunod ang tatlo. Nagliyab muli ang katawan ni Paulito at mas malakas na espiritu ang lumabas mula sa katawan niya. Wala nang magawa ang tatlo kundi mapanganga sa pinapanood nila. May binulong ang bampira sa espiritu at mabilis ito lumabas ng kweba. Sana mahanap niya si Tuti

Chapter 7: Mga Libro ng Kapangyarihan

Kinabukasan habang abala ang reyna na tumatanggap ng mga bisita, si Aneth nagkulong sa kwarto niya at nagsasaya. Ikaryo bilib ako sa iyo. Nanumbalik ang lakas ko at masigla nanaman ang katawan ko sabi ni Aneth sa galak. Masyado maliwanag! Wala ka bang magagawa para

dumilim konti dito? sagot ng lalake na nakahiga sa ilalim ng kama. Yan ang problema sa inyong mga taong dilim, sa gabi lang kayo malakas. Bueno, sisimulan ko na ang pag aral ng nilalaman ng mga libro sabi ng diwata sabay lumuhod siya sa sahig at hinarap ang mga nagkalat na libro. Nagpapatawa ka ba? Kalansay ka na bago mo matutunan lahat yan sabi ni Ikaryo sabay tawa. Kawawa kang nilalang ka, hindi mo alam gaano ako kalakas. Manood ka maigi sabi ng diwata sabay kinuha ang libro ng mga diwata. Binuklat ni Aneth ang libro sabay pinatong ang kamay niya sa isang pahina. Pinikit niya ang kanyang mga mata at nagdasal. May dilaw na ilaw na lumabas sa kamay ng diwata at ilang sandal nagliwanag ang libro. Mga nakasulat sa libro tila nabuhay at dahan dahan gumagapang papunta sa kamay ng diwata. Hindi makapaniwala si Ikaryo sa nakikita niya kaya lumapit siya. Aneth, hindi ba mabubura ang laman sabi ng lalake pero nakita niyang nandon parin ang mga nakasulat kahit na nakikita niyang patuloy ang pagdaloy ng mga sulat sa kamay ng diwata. Muling nagtago si Ikaryo sa ilalim ng

kama pagkat nag iiba ang anyo ni Aneth. Lumipas ang trenta minutos tumigil na ang pagdaloy ng mga nakasulat. Nakita ni Ikaryo na minulat ni Aneth ang mga mata niya pero nagmistulang estatwa ang diwata. Ilang minute na di gugagalaw si Aneth kaya, dahan dahan inabot ni Ikaryo ang isang libro pero nanigas ang kamay niya at unti unti nagiging bato. Sinabi ko sa iyo na hindi mo pwede galawin ang mga libro bigkas ni Aneth at napasigaw si Ikaryo sa sakit. Nararamdaman ko na ang buong lakas ng mga sinaunang mga diwata. Hindi ko akalain na madami pala ako kayang gawin sabi ng diwata at nagmamakaawa na ang lalake. Tama na Aneth!!! Ang kamay ko!!! sigaw niya at natawa ang diwata. Dahan dahan bumabalik sa dating anyo ang kamay ni Ikaryo, tumayo si Aneth pero bigla itong bumagsak sa sahig. Napahawak ang diwata sa kanyang ulo at sumubok tumayo ulit. Ikaryo! Kung nakikita mo lang ang laman ng utak ko mabibighani ka din. Agad siya humarap sa bintana at tinaas ang dalawang kamay niya. Nagliwanag ang buong katawan ni Aneth, ang liwanag ng araw biglang nawala

sabay bumuhos ang malakas na ulan. Ilang sandal tumigil ang ulan pero malakas na ihip ng hangin naman ang naramdaman ng buong kaharian. Tawa ng tawa ang diwata nang nakagawa siya ng limang bahag hari na magkakatabi. Tuwang tuwa si Aneth sa mga bagong natutunan niya pero muli siyang bumagsak sa sahig. Masyado madaming kaalaman ang pumapasok sa utak ko. Kailangan ko magpahinga muna sabi niya. Aneth, yung pangako mo sa akin. Baka pwede mo din gawin yan para sa akin sabi ni Ikaryo. Natawa si Aneth at sa isang iglap unti unti nagbabago ang katawan ng lalake. Ang balat ni Ikaryo nagiging balat ng puno at may mga dahon na lumalabas sa kanyang mga tenga. Aneth!!! Tama na ang pagpapasikat mo! Oo na malakas ka na!! reklamo ni Ikaryo at napalakas ang halakhak ng diwata. Tuluyan naging taong puno si Ikaryo at bilib sa sarili si Aneth. Bwisit ka bakit ganito?!! tanong ni Ikaryo. Tado! Subukan mo lumabas diyan sa ilalim sagot ng diwata. Sira ulo ka ba? Maliwanag masyado! sumbat ng lalake. Sinabi ko lumabas ka diyan!!

sigaw ni Aneth at biglang tumaob ang kama at nagtakip agad si Ikaryo. Bakit ka pa nagtatakip? Tumayo ka!!! sigaw ng diwata at biglang napatayo si Ikaryo. Napansin ng lalake na wala na ang epekto ng liwanag sa kanya at hindi na siya nanghihina. Minulat ni Ikaryo ang mga mata niya at agad ito tumakbo papunta sa bintana. Ngayon ko lang muling nasilayan ang araw! Ngayon ko lang ulit nasilayan ang kapaligiran pag may liwanag! sabi ni Ikaryo sa tuwa. Sabi sa iyo di ako masamang diwata bulong ni Aneth. Pero Aneth, wala ka ba magagawa dito sa balat ko? Isa na akong taong puno? Di ba pwede normal na balat? tanong ni Ikaryo. Hindi! Sa umaga ganyan ka, pag gabi balik sa dating anyo. May reklamo? tanong ng diwata at napaisip si Ikaryo. Mas maganda na ganito kesa sa wala. Pero gusto ko din sana lumabas at sariwain ang kapaligiran drama niya. Tanga! E di lumabas ka, madami ka naman kauri na mga buhay na puno. Pero ikaw pinakamaliit, punong bulilit!!! sabi ni Aneth sabay

humalakhak. Wag na! Bwisit ka! Mapapahiya lang ako sabi ni Ikaryo. Ipapasok ko lahat ng nilalaman ng libro ng anino sa utak mo sa isang kundisyon sabi ng diwata. Maninilbihan ka sa akin. Kailangan ko ng kakampi na mapagkakatiwalaan ko dagdag ni Aneth at napaisip si Ikaryo. Ikaw din lang magiging pinakamalakas e di sa iyo na ako kakampi, sige sagot ng lalake at natawa si Aneth. Bukas sabay natin aaralin, wag na ngayon at medyo pagod ang utak ko sabi ng diwata. Kinabukasan masigla na ulit si Aneth, kinuha niya ang libro ng mga anino sabay tinawag si Ikaryo. Ilagay mo kamay mo sa isang pahina utos niya at nilagay naman kamay niya sa kabila. Nagliwanag ang libro at tulad ng naganap kahapon at nagsimula pumasok sa katawan ng dalawa ang lahat ng nakasulat sa libro. Trenta minutos lumipas at bagsak sa sahig ang dalawa. Si Aneth nakahawak ang dalawang kamay sa ulo niya at nagpapagulong habang si Ikaryo tulala lang at nakangiti. Agad tumayo si Ikaryo at inutusan niya ang kanyang anino na buklatin ang isang libro. Nagawa niya ito kaya napatingin si Aneth at gamit ang anino niya

sinakal niya Ikaryo. Sabi ko sa iyo bawal mo galawin ang mga libro!!! sigaw niya pero muling napahawak sa kanyang ulo. Sinusubukan ko lang!!! reklamo ng lalake na ginamit ang anino niya para alisin ang anino ng diwata. Tulungan mo ako bumangon sabi ni Aneth kaya binangon siya ni Ikaryo at naupo sila sa kama. Anong nangyayari sa iyo? tanong ng lalake. Masaki tang ulo ko, ayos lang. Masasanay din ako. Siguro nabigla lang sa dami ng impormasyon na pumasok sagot ng diwata. Pero Aneth, may napansin ako. Dito sa isip ko parang may isang dasal na kulang o di ko maitugma ano ibig sabihin sabi ni Ikaryo at nagulat si Aneth. Ako nga din e, parang kulang sagot ng diwata sabay gamit anino niya kinuha ang libro ng mga anino. Nahanap nila ang pahina na pinag uusapan nila, Tignan mo parang naisingit lang tong pahinang ito sabi ni Aneth. Sigurado ka ba walang karugtong yan? tanong ni Ikaryo at biglang napaisip ang diwata. Alam mo pati kahapon may di tumutugma sa libro ng diwata sabi ni Aneth sabay kuya sa isang libro. Nahanap ni Aneth ay pahina,

napansin ng dalawa na iba ang pagkasulat ng pahinang yon kumpara sa ibang laman ng libro. Ganon din ang pahinang nahanap nila sa libro ng mga anino. Pinunit ni Aneth ang dalawang pahina, binuklat niya ang ibang libro at napansin nila na sa parehong pahina nakasingit ang mga inaakala nilang walang kwentang mga sulat. Pinagpupunit ni Aneth ang mga walang kwentang pahina sabay nilatag sa sahib. Lahat ng libro may walang kwentang pahina, pero ano ibig sabihin nito? tanong ni Aneth. Tumayo si Ikaryo sa likod ng diwata at may napansin siya. Tumayo ka sa tabi ko dali sabi niya. Bakit? tanong ni Aneth. Basta tumayo ka dito sa tabi ko para makita mo ulit ni Ikaryo. Tumayo si Aneth sa tabi ni Ikaryo at nagulat siya sa nakita niya. Mapa? Pag malapit isang normal na sulatin pero pag malayo mapa bigkas niya. Oo pero hindi sila nakaayos, teka ayusin natin pero kailangan ko permiso mo sabi ni Ikaryo. Sige ayusin mo sagot ng diwata. Gamit ang anino inayos ni Ikaryo ang mga pahina. Lumipas ang ilang minuto ay nabuo na niya pero may dalawang

pahina na kulang sa gitna. Mapa ng kaharian ng Plurklandia. Nawawala talaga ang dalawang libro, tignan mo kulang ang mapa sabi ni Ikaryo. Para saan ang mapang ito? tanong ni Aneth. Mahusay yung gumawa nito. Bilib ako kung pano niya tinago ang mapa bilang sulatin. Pero tama ka, para saan ito? Pansinin mo ito Aneth, may limang marka sa palibot ng kaharian, ano mga yan? tanong ni Ikaryo. Kailangan natin mapuntahan yan. Sigurado ko hindi gagawa ng ganito ang mga ninuno pag hindi ito importante. Pero kailangan natin yung dalawang libro para makumpleto ang mapa. Alamin mo saan yang limang lokasyon na yan at pupuntahan natin agad pagkatapos ko aralin lahat ng libro utos ni Aneth. Sayang ang oras Aneth, puntahan na natin dapat mga yan sabi ni Ikaryo. Mga ninuno ang gumawa niyan. Hindi natin alam kung ano ang pwede natin makaharap kaya mas mabuti nang handa tayo paliwanag ng diwata. Biglang gumawalaw ng kusa ang anino ni Ikaryo at napansin ni Aneth yon. Ano ginawa mo? tanong niya. Hindi ko alam, kusang gumalaw pero

may naramdaman akong multo na umaaligid dito sa kwarto sagot ng lalake. Multo lang pala, ayos lang ang multo basta wag lang ibang nilalang. Multo ng tao sabi mo diba? Kaya wala tayo problema sagot ng diwata. Kinagabihan, nakakulong si Ikaryo sa bola ng liwanag habang si Aneth ay mahimbing na natutulog. Sa labas ng palasyo kalmado ang hangin at ang buwan natatakpan ng makakapal na ulap. Isang pulang espiritu ang nagpaikot ikot sa palasyo ilang saglit bago ito nagtungo sa likuran. Sa isang pwesto sa lupa nagpaikot ikot ang espiritu ang ilang saglit ay pumasok ito sa lupa. Biglang nagising si Aneth at napasigaw, napahawak sya sa leeg niya at ininda ang sakit. Aneth ano nangyari? tanong ni Ikaryo. Biglang kumirot e. Dibale wala na sagot ng diwata at muli siyang nahiga. Aneth alisin mo na ako dito. Gusto ko din matulog sabi ni Ikaryo. Wala ako tiwala sa iyo sabi ng diwata. Pwede mo naman ako ikulong sa bola ng anino sabi ni Ikaryo kaya napabangon ang diwata. Oo nga, sige sabi ni Aneth at sa

isang iglap napalitan ang bola ng liwanag sa bola ng anino at doon nakulong ang lalake. Grabe ka Aneth, ano bang naisip mo na ikulong ako sa liwanag. Sabi mo kailangan mo ako bilang kakampi, gusto mo ata ako patayin sabi ni Ikaryo. Pasensya na magulo lang isip ko kaya di ko agad naisip yan sagot ng diwata sabay nahiga sa kama. Pinikit ng diwata ang mata niya pero muling napahawak sa kumikirot na leeg niya. Isang lingo ang lumipas, pagsapit ng dilim nagtipon ang mga pekeng disipulo sa kwarto ni Aneth. Isasama natin sila? tanong ni Ikaryo. Oo, mas maganda na ang sigurado sagot ng diwata. Pero makapangyarihan ka na masyado Aneth hirit ng lalake. Alam ko pero gusto ko manigurado. Tama na ang satsat at pumasok na kayo sa bilog utos ng diwata. May inukit na bilog sa sahig si Aneth at doon pumasok ang mga disipulo. Si Ikaryo natatakot kaya ayaw pa pumasok. Ano ba to Aneth? Sigurado ka ba dito? tanong niya. Ikaw nagsabing makapangyarihan na ako tapos ngayon magdududa ka? Pasok! sigaw ng diwata. Mas madali natin mapupuntahan ang lugar pag ganito sabi ni Aneth sabay

pumasok narin siya. Mula sa sahig may nagpataas na liwanag at nasakot ang lahat. Paghupa ng liwanag ay wala na sila sa kwarto. Mahimbing ang tulog ng reyna sa kabilang kwarto. Mula sa kadiliman may lumabas na multo at lumapit sa kama ng reyna. Nella bigkas ng multo sabay kinalbit ang dalaga. Nella gising ka ulit ng multo. Namulat ang mata ng dalaga at napasigaw ito ng malakas. Nella huminahon ka ako ito sabi ng multo at sa takot napatakbo si Nella papunta sa pinto. Nella ako ito! Ako si Berto yung multong tagabantay sa templo! sabi ng multo at napatigil si Nella at humarap. Berto? Templo? tanong ng dalaga. Oo Nella, ako ito sabi ni Berto. Bakit ka nandito? Akala ko sa templo ka lang nakakulong? tanong ng dalaga. Oo pero tumakas ako, bahala na. Kailangan kasi pagkat di rin lang ako matatahimik pag natuloy ni Aneth ang binabalak niya sagot ng multo. Berto! Wag! Sabi mo gusto mo na manahimik. Wag ka na magsasalita pa sabi ni Nella. Alam mo di maganda ang mga nabasa ko sa libro ng mga pinuno. Sinundan kita pabalik

dito at nagmasid ako sa mga balak ni Nella. Naaral na ni Nella ang lahat ng libro at masyado na siya makapangyarihan kwento ni Berto. Ano ibig mo sabihin? tanong ni Nella. Iha, niloko ka lang niya. Walang sakit ang mga nilalang. Ginamit ka lang niya para makuha ang mga libro para palakasin ang sarili niya. Ngayon nahanap nila ang nakatagong mapa sa mga libro. Delikado tayo pag nahanap nila yung anim na diyamante ng mga ninuno sabi ni Berto. Ano?! Ano ba pinagsasabi mo? tanong ni Nella. Makinig ka sa akin!!! Sinasabi ko na sa iyo ang katotohanan kaya makinig kang maigi! Kailangan natin kumilos habang wala sina Aneth! sigaw ng multo at natakot si Nella. Sasabihin ko sa iyo ang lahat at wala na akong pakialam kung ano man ang mangyari sa akin kaya makinig ka na maigi. Bahala ka na kung maniniwala o hindi pero hiling ko makinig ka sabi ni Berto at napaupo si Nella sa sahig.

Chapter 8: Libro ng Kadiliman

Nakwento ko sa iyo ang pagkahati

ng nga ninunong nilalang sa dalawang kampo. Liwanag at dilim. Yung mga tumiwalag na mga nilalang, mga kampon ng kadiliman ay naghanap ng ibang pagkukunan ng kapangyarihan Patago sila nag aral pagkat wala silang laban sa kampon ng liwanag sa mga panahon na yon. Mga kampon ng liwanag naging kampante pagkat nasa kanila na ang mga pinakamakapangyarihang mga nilalang, pero nagkamali sila Desprado ang kampon ng kadiliman, kaya sa tunay na hari ng kadiliman sila kumuha ng lakas. Ang demonyo mismo ang nagbigay sa kanila ng kapangyarihan ngunit malaki ang kapalit nito. Kinakailangan na may alay sila lagi sa demonyo, alay na mga tao Bawat buwan pumapatay sila ng mga tao para lang mapanatili ang ugnayan nila sa demonyo. Sa tagal ng panahon inaral nila ang kanilang bagong kapangyarihan at lalong nagpalakas. Gumawa din sila ng sarili nilang libro at nung tingin nila kaya na nila ang kampon ng liwanag ay nagparamdam na sila Ang di nila alam nauna nang gumalaw ang kampon ng liwanag at inatake sila. Naging mapangahas at

madugo ang labanan. Madaming namatay na mga nilalang sa magkabilang panig pero madami din taong nadamay kaya tuwang tuwa ang demonyo Sa huli gumalaw na ang demonyo at naglabas ng mga kampon niya para makuha ang buong kaharian. Mga nilalang ng liwanag at kadiliman ay nagsanib pwersa para mapigilan ang kampo ng demonyo. Natalo ang demonyo at naipabalik nila ito sa impyerno Nakuha ng kampo ng liwanag ang libro ng kadiliman. Sinubukan nila sirain ang libro pero hindi nila magawa. Ayaw masira ng libro kaya nagpasya ang mga punong nilalang na itago nalang ito. Di lang tago, gumamit sila ng kakaibang kapangyarihan para dito Gamit ang salamangka ay tinago nila ang libro sa ibang dimensyon. At tanging makakabukas sa dimensyon na yon ay anim na susi. Mga susing ito ay mga diyamante, pag nagsama muli ang anim saka lang magbubukas ang dimensyon na yon Anim na punong nilalang naghiwalay para itago ang mga diyamante. Wala nang iba pang nakaalam ng lokasyon ng mga diyamante, yon ang akala nila. May nagmamasid sa kanila at

nasundan ang anim na nilalang. Sinubukan ng mga nilalang na iyon na kunin ang mga diyamante ngunit napigilan sila Noong nagpasya na ang mga punong nilalang na itago ang mga libro ng kapangyarihan sa templo, nakita kong nagpahuli ang punong tikbalang at naglabas ng mapa. Gamit ang salamangka nahati ang mapa at isa isa pumasok sa mga libro Ngayon naki ta ni Aneth ang mapa at pag nabuo niya yung anim mapapalabas niya ang libro ng kadiliman kwento ni Berto. Pagod ang utak ni Nella sa narinig niya, tumayo sya at bumalik sa kama para maupo. Pero alam mo sabi ni Aneth kulang daw ng dalawang libro e sabi niya. Oo tama, libro ng mambabarang at libro ng mga bampira sabi ni Berto. Yung libro ng mambabarang ay pinamigay nila sa mambabarang na magbabantay sa hari noon dagdag ng multo. At yung libro ng mga bampira? tanong ng reyna at mula sa katawan ng multo may isang libro na lumabas. Eto tinago ko sabi ni Berto. Delikado tayo! Pag nalaman ni Aneth na nasa sa atin yan tayo ang kawawa! sigaw ni Nella sa gulat. Nabasa ko ang laman ng libro ng mga ninuno, alam ko ang mangyayari.

Mahahanap ni Aneth ang anim na diyamante pero sabi ko siguro pag suwayin ko konti ang nakasulat ay magkakaroon tayo ng oras para makahingi ng tulong sabi ni Berto. E sabi mo kung ano ang nakasulat, masusunod at masusunod yon diba? tanong ni Nella. Oo ganon nga. Pero ginawa ko ito para magkaroon tayo ng oras para makahanap ng tulong, baka sakali magbago ang kapalaran ng kaharian sagot ng multo. Teka magulo pa ito lahat e, matagal ko nang kilala si Aneth. Parang ang hirap paniwalaan na ganon siya sabi ng dalaga. Halika sa kwarto niya sabi ni Berto at nagtungo ang dalawa sa katabing kwarto. Nakita ni Nella ang nagkalat na mga libro sa sahig at mga pahina na pinagsama sama. Buksan mo ang libro sa gitna, punitin mo ang pahina at sigurado ako yan ang isa sa nawawalang parte ng mapa sabi ni Berto. Nahanap ni Nella ang gitna ng libro at napansin niya pareho ang pagkasulat sa mga pahina sa sahig. Agad niya pinunit ito at dinikit sa iba. Hindi naman mapa ito e sabi niya. Tumayo ka sa tabi ko utos ng multo at pagkatayo palang ni Nella ay nakita na niya ang mapa. Totoo ngapero

kulang ng isa. Limang lokasyon lang nakikita koe di hindi parin magtatagumpay si Aneth kasi wala yung libro ng mambabarang sabi ng dalaga. Nella ang nakasulat sa libro ng mga ninuno ay mabubuo ng diwata ang anim na diyamante at mapapasakanya ang libro ng kadiliman. Yun ang nakasaad kaya kahit na ganito may paraan parin na mapapasakanya ang anim sabi ni Berto. E kung ganon ano ang pwede natin gawin? Saan tayo hihingi ng tulong? tanong ng dalaga. Kailangan natin itakas ang mga librong ito, kailangan natin maghanap ng mga nilalang na pwede natin mapagkatiwalaan para aralin nila ang laman ng mga libro. Para may panlaban tayo sabi ng multo. Aralin ang laman ng mga libro? Naaral na ba ni Aneth ang lahat ng ito? tanong ng dalaga. Oo, kakaiba ang ginamit niyang salamangka pero nadinig ko ang dasal niya. Wala akong kapangyarihan kaya kailangan natin maghanap ng mapagkakatiwalaang diwata. Ituturo ko sa kanya ang dasal, tapos yung mga napiling mga nilalang mabilis nila maaral itong mga libro paliwanag ni Berto. Tara sa gubat, doon tayo

maghanap! sabi ng reyna. Wag! Delikado yan. Kahit di pa nila alam ang tunay na ugali ni Aneth ay meron parin mga nilalang na loyalista. Sa ngayon mahihirapan kang patunayan ang alam mo at di mo pwede ipakita tong mga libro. Kailangan natin yung tunay na mapagkakatiwalaan mo lang at wala nang iba sabi ng multo. Napaluhod si Nella sa sahig at napaisip, Ang mga kaibigan ko lang ay mga disipulosi Anhica!!! Oo nga diwata ata siya! Pero umalis siya, pwede natin siya hanapin! bigkas ng dalaga. Mapagkakatiwalaan ba yan? tanong ni Berto. Oo sigurado ako, pati si Tuti! Kailangan natin sila mahanap! dagdag ni Nella. Tuti? Narinig ko sinabi ni Aneth ang pangalan na yan. Sabi niya pinapatay na niya yang si Tuti sabi ni Berto at nagulat si Nella at napasigaw. Ano?!!! Hindi! Umalis daw si Tuti! sabi ni Nella. Sino nagsabi sa iyo umalis siya? tanong ni Berto at napayuko ang ulo ng dalaga. Si Anethpinatay nila si Tuti? sabi ni Nella at agad tumulo ang luha sa mukha niya. Teka teka wag kang iiyak iha. Sabi ko sinabi ni Aneth na pinapatay na niya si Tuti pero may nakita akong nangyari

nung nakaraang gabi sa labas ng palasyo kwento ni Berto. Pinunasan ni Nella ang mga mata niya at tinignan ang multo, Hindi patay si Tuti? tanong ng dalaga. Ewan ko, halika sa labas sabi ni Berto at nagmadali ang dalawa sa labas ng palasyo. Tumayo ang multo sa ibabaw ng hukay at mabilis nagkalkal si Nella. Ilang sandali pa nakalabas ang mukha ni Tuti at napasigaw si Nella. Tuti!!! sabi niya at bumilis pa ang pagkalkal niya. Tulungan mo na ako kaya!!! sigaw ni Nella at tumulong na si Berto. Nailabas nila sa lupa si Tuti pero walang buhay parin ang katawa nito. Anong nakita mong nangyari? tanong ni Nella. Isang espiritu na pumasok diyan sa lupa sagot ng multo. Kinagat ni Nella ang kamay niya hanggang sa dumugo ito. Binuka niya ang bibig ni Tuti sabay pinatulo ang dugo niya. Hindi ba bawal yang ginagawa mo iha? Bawal sa mga bampira ang dugo ng tao paalala ni Berto. Sabi ng batas yon, kaibigan ko ito at ako ang reyna sagot ni Nella. Pinainom pa ni Nella ang dugo niya kay Tuti, ilang sandali pa ay napansin niyang nagbabagang pula ang mga kamay ng bampira. Hinila ni Berto si Nella palayo habang

buong katawan ni Tuti nagliyab na. Umangat sa lupa ang katawan ng bampira, ilang saglit lang bagsak ulit ito sa lupa sabay humupa ang baga. Dhughoooo bulong ni Tuti at sa tuwa agad lumapit si Nella at niyakap ang kaibigan niya. Tuti!!! Buhay ka! sigaw ng dalaga at napakamot ang bungal na bampira. Nella may mashamang nangyawi sha mga dishipuwo bulong ni Tuti. Mamaya ka na magkwento Tuti, magpalakas ka muna. Akala ko patay ka na sabi ni Nella. May kailangan ka malaman thungkol kay Aneth dagdag ng bampira. Oo alam ko na ang tungkol sa kanya. Magpahinga ka muna Tuti, ramdam ko nanghihina ka pa sabi ng reyna. Kailangan ko pha ng dhugo sabi ng bampira at nilapit ni Nella ang kamay niya. Nella wag, phaphagalitan ako ni Boshing. Nalalashahan ko na phinainom mo akwo ng dugo mo phero tama na yon. Maghahanaph nalang ako ng phagkain ko sabi ng bampira pero dinikit ni Nella ang kamay niya sa bibig ni Tuti. Sige na, kuha ka ng sapat para sumigla ka. Mamaya ka na kumuha ng mga

hayop utos ng dalaga at nahiya pa si Tuti. Nang bumalik konti ang lakas ni Tuti, nagpunta ito sa gubat para maghanap ng baboy. Bumalik siya ilang minuto at nanibago si Nella sa itsura niya. Nasan na yung pagkain mo? tanong ng dalaga. Taposh na ako khumain, hiya kasha ako sabi ng bampira. Nahiya ka pa, Berto labas at magpakilala ka na sabi ni Nella at mula sa likod niya nagpakita ang multo. Tuti, ito si Berto. Siya ang multo na tutulong sa atin. Alam ko kagigising mo palang pero kailangan natin hanapin si Anhica sabi ng reyna. Nella, ang mga disipulo na kasama ni Aneth ay hindi mga tunay na disipulo sabi ni Tuti. Anong ibig mo sabihin? tanong ni Nella. Kinuha ni Aneth ang mga kapangyarihan ng mga disipulo tapos kinalat sila sa buong kaharian. Yung mga kapangyarihan ng mga disipulo pinasok niya sa mga impostor. Yung mga impostor ang tumira sa akin kwento ng bunging bampira. Kaya naman pala iba ang kinikilos nila. Sabi mo kinalat sila sa buong kaharian? Berto baka pwede sila. May Santelmo, dwende, taong lobo, kapre, isang nagpapalit ng anyo at mga

bampira sabi ni Nella at napaisip ang multo. Maari pero Nella kailangan natin magmadali at importante ang diwata. Kung nahanap ang diwata dalawa na agad ang makapangyarihang na nilalang sabi ni Berto. Dalawa? Si Anhica at Tuti ang mag aaral ng mga libro? tanong ni Nella. Oo wala na tayong oras. Pag naaral na nila kailangan natin magmadali hanapin yung mga disipulo. Sa ngayon oras ang kalaban natin pagkat nasa daan din si Aneth at hinahanap ang mga diyamante sabi ng multo. Tuti kaya mo ba hanapin si Anhica? tanong ni Nella. Dhala niya eshpada ni boshing, pawa akong may magnet sa eshpada na yon. Mahahanap ko ang eshpada shana kashama shiya sagot ng bampira. O tara na puntahan na natin sabi ng reyna. Nella, kami lang ni Tuti ang pupunta. Kailangan mo maiwan dito para sakaling bumalik si Aneth ay di niya mahahalata na gumalaw na tayo. Kailangan din natin kopyahin ang mga libro ng mabilis pero wala tayong kapangyarihan kaya Nella kailangan mo gumawa ng kapareha ng mga libro. Kukunin namin ang mga tunay at ikaw na bahala gumawa ng peke. Naaral na ni Aneth ang mga libro kaya

malamang hindi na niya bubuklatin muli sila Basta gumawa ka ng kaparehong itsura at wag kang matatakot pagkat bilang tagapamahala ng kaharian hindi ka niya pwedeng saktan. Isa yan sa mga sumpa ng mga sinaunang nilalang. Galingan mo sa pag gawa at kami na bahala ni Tuti maghanap sa diwata at sa iba sabi ni Berto. Madali lang yan, may mga taong makakatulong sa akin. Sige kunin niyo na ang mga libro sabi ni Nella. Ilang minuto ang lumipas at handa nang umalis si Tuti at Berto, si Nella nag aalala. Mag ingat kayong dalawa. Sana mahanap niyo si Anhica at yung iba sabi ng reyna. Tuti, hindi madali itong gagawin natin. Hahanapin natin ang diwata at kasabay non kailangan natin bantayan ang mga libro. Pag may nakaalam na dala natin itong mga libro sigurado ko aatakehin tayo ng mga ibang nilalang para makuha nila ito. Handa ka ba Tuti sa pagdadaanan natin? tanong ng multo. Oo. At Nella wag ka matatakhot. Nainom ko dhugo mo kaya pag nasha panganib kha mavilish ako makakavalik ditho at iligtash ka. Fag magthagumfay kami mathuthuwa din

shi boshing sabi ng bampira. Tutikahit na wala na si Paulito iniisip mo parin siya. Di mo pa ba tanggap na wala na siya? tanong ng dalaga. Nung una akhala kow wala na sha. Pewo pawing nawawamdaman kow he ish ahlayb sabi ni Tuti. Berto, nabasa mo naman ang libro ng mga ninuno. Sigurado ko may labanan na magaganap. May malakas na bampira ba lalaban kay Aneth? tanong ni Nella at tahimik lang ang multo. Berto! Sumagot ka! utos ng reyna. Sa libro ng ninuno walang mga pangalan na nakasulat. Oo naksaad don na may malakas na bampira at malakas na diwata na magsasamang makikipaglaban sabi ng multo. Oh?! E di buhay si Paulito? tanong ni Nella. Hindi ko alam, pero isipin mo iha pag nahanap namin ang diwata. Siya at si Tuti ang unang magbabasa sa libro, diwata at bampira na malakas. Si Tuti at si Anhica dagdag ng multo at napabuntong hininga ang dalaga. Hindi natin alam, pero yun ang nakasaad lang, isang malakas na bampira at isang malakas na diwata. Siguro nakasaan din sa libro ang ginawa ko pero di na nasulat. Kasi pag

titignan mo ang binabalak natin mukhang bahagi na ako sa mga magaganap kung sakali hirit ni Berto. Wag kha malungkowt Nella. Magfafalakash ako at lalavanan ko yang Aneth na yan! sabi ng bampira at napangiti ang dalaga. Magpapalakas ka, mahahanap natin ang diwata pero hindi si Aneth ang makakalaban niyo kung sakali biglang sabi ni Berto at nagulat yung dalawa. Anong ibig mo sabihin? tanong ni Nella. Nakasaad sa libro na magtatagumpay si Aneth sa pagpapalakas at pagbuo ng mga diyamante pero hindi siya ang nakasulat na panganib sa huli. Pagkat sa huling laban na nakasaad sa libro hindi diwata ang makakaharap ng malakas na bampira at diwata ang makakaharap nila ay ang hari ng kadiliman mismo!

Chapter 9: Kampon ng Kadiliman

Sa madilim na dako ng kaharian, lugar kung saan hindi nasisilayan ng araw. May grupo ng mga nilalang na nagtipon sa paanan ng bundok. Lahat sila nakabalabad ng itim, natatakpan ang kanilang mga mukha

at buong katawan. Bakit mo kami tinipon? Oras na ba para sa pag alay? tanong ng isang tiyanak. Oo nga, oras na ba? Kung hindi mapanganib itong pagtitipon natin baka mahalata tayo ng kampo ng liwanag sabi ng isang tikbalang. Dwardo, Tikyo, kumalma kayo tulad ng iba. Hindi pa oras para sa pag alay. Pinatawag ko kayo pagkat gumalaw na ang mga tauhan na kailangan natin para mapatawag ang hari ng kadiliman. Si Aneth nagtungo na para hanapin ang mga diyamante sabi ni Berkas, isang bampira. Alam mo naman na hindi basta basta mapapaamo ang mga diyamante. Bago mo makuha ang diyamante kailangan makilala ka nito. Kung ano ang kapangyarihan nung nagtago ng diyamante dapat ganon din ang kapangyarihan nung siyang kukuha sabi ni Raika, isang aswang. Naaral na ni Aneth ang mga libro ng kapangyarihan. Ayon sa pinadalang mensahe ni Ikaryo ay gumamit siya ng kakaibang seremonya. Dalawang libro lang ang di niya naaral paliwnag ni Berkas. Sigurado ka ba mapangkakatiwalaan natin si Ikaryo? Baka naman siya ang magbubuking sa mga plano natin.

Baka mamaya ituro niya ang lugar na ito at sugurin tayo ng kampo ng liwanag. Mauubos tayo pag ganon pagkat wala pa tayong kapangyarihan sabi ni Erenyo, taong lupa. Oo mapagkakatiwalaan natin si Ikaryo. Mapapaamo ni Aneth ang limang diyamante. Yung isang diyamante, tanging ang nagbasa lang ng libro ng bampira ang makakakuha. Sa ngayon may isang bampira at isang multo na dala ang lahat ng libro, pati ang libro ng mga bampira. Ayos sa mga alagad nating mga insekto ay naglalakbay sila ngayon para hanapin ang isang diwata. Malamang gagayahin nila ang ginawa ni Aneth para mapabilis ang pag aral sa libro sabi ni Berkas. Parang may masama kang binabalak Berkas, balak mo ba kami lamangan? tanong ni Raika at natawa ang bampira. Di niyo ata narinig ang sinabi ko. Dala nila lahat ng libro. Alam ko wala tayong kapangyarihan sa ngayon pero pwede naman natin subukan atakehin ang nagdadala ng mga libro. Isa siyang bampira, sabi ng mga bibwit natin na hindi siya miyembro ng mga disipulo. Alalay

daw lang siya kaya sigurado ako mahina siya May kapangyarihan siya konti kumpara sa atin na tinanggal nila lahat. Ang nais ko sabihin ay pag madaming susugod sa bampirang ito, may tsansa tayo na manalo. Isa lang siya, pwede tayo magtipon ng mga isang daan na alagad para atakehin siya kahit wala tayong kapangyarihan sabi ni Berkas. Sira ulo ka ba?!!! Kokonti nalang tayo natira! Gusto mo pa magbuwis tayo ng ibang kakampi? Tapos si Ikaryo, ang tanging kasama natin na may kapangyarihan pinadala mo pa kay Aneth. Pano na kung pinatay siya? Wala na tayong panlaban. Si Ikaryo na nga lang ang nagtatanggol sa atin dito! Kaya ngayon takot na takot ako dito sa lugar natin dahil wala si Ikaryo reklamo ng tiyanak. Kapalit ang mga libro ng kapangyarihan tanging sagot ni Berkas at napaisip ang lahat. Sabi mo nagawa ni Aneth aralin lahat ng libro. Kahit hindi para sa atin ang mag librong yonbaka pwede din natin aralin sabi ni Raika. Buti naman at may isang nag iisip!!! Yan ang binabalak ko. Kung nakayanan ni Aneth aralin lahat yon, naiisip niyo ba ang pwede natin makamtan?

Kapangyarihan ng liwanag! Makakalaban tayo ng patas o higit pa sa kanila! Hindi na natin kailangan matakot pag ganon! sigaw ni Berkas. Teka teka parang nagbago ang plano natin bigla. Gusto ko lang ipaalala sa inyo na papalabasin natin ang hari ng kadiliman sabi ng tikbalang. Tikyo, nabasa natin lahat ang kopya ng libro ng mga ninuno. Tandaan mo ang nakasaad sa libro mangyayari at mangyayari. Sa huli nakita mo naman na makakalabas ang hari ng kadiliman, ang ibig sabihin non magtatagumpay tayo sa pagtawag sa kanya paliwanag ni Berkas. Isipin niyo ito, makukuha ni Aneth ang limang diyamante. Aasa tayo kay Ikaryo na makukuha niya ito sa diwata. Yung pang anim na diyamante, kailangan bampira ang kukuha. Gusto niyo ba umasa tayo na maagaw natin ang diyamante sa bampirang yon pagkatapos niyang lumakas? Ano laban natin kung wala tayong kapangyarihan? Kahit hindi nakasaad sa libro baka ito ang tamang daan na dapat natin tahakin. Kung atakehin natin ngayon ang bampira at makuha natin ang

mga libro maari tayong magpalakas. Mas malaki ang tsansa natin makuha ang pang anim na bato kasi bampira ako. Wag niyo isipin na gusto ko kayo lamangan pagkat lahat tayo lalakas sabi ng bampira. Oo pero sabi mo kailangan ng diwata para mas mabilis ang pag aaral sa mga libro sabi ni Erenyo. Talagang hindi kayo nag iisip! Dala nung bampira ang libro ng mga diwata! Doon sa libro nandon din ang kahinaan ng mga diwata kaya mapapaamo natin siya kahit wala tayong kapangyarihan! Pag hawak natin ang mga libro, hindi natin kailangan aralin ang lahat agad. Aaralin natin ang sapat na kapangyarihan para mapaamo ang diwata. Pag nagtagumpay ay pwede natin aralin ang lahat ng laman ng libro gamit siya. Ganun kadali. At pag pumalpak si Ikaryo, malakas na tayo nong mga oras na yon at pwede natin surpresahin si Aneth para maagaw ang mga diyamante. Isip isip! Wala nga tayong kapangyarihan pero may pag iisip parin tayo! sermon ni Berkas. Tama ka. Kahit na makuha natin ang mga libro ng kapangyarihan, kokonti lang tayo para makalaban ang kampo ng liwanag. Kailangan parin natin ang

hari ng kadiliman. Matagal na tayo naapi. Dati ang mga ninuno natin muntik na nanalo pero di sila nag iisip. Ngayon tama ka Berkas, maganda ang plano mo. Sige mag uutos ako ng ibang kakampi para sugurin ang bampira sabi ng tikbalang. Mula din sa kampo ko magpapadala din ako. Malagasan man tayo ng tauhan ayos lang basta mapasaatin ang mga libro. Pero eto, gagamitin ko pag iisip ko para matuwa ka Berkas. Kailangan natin kumuha ng mga tao bilang panangga kung sakali man mahalata tayo ng mga taga liwanag sabi ng tiyanak. Mahusay!!! Ganyan ang nag iisip. Tama ka, dahil wala tayong kapangyarihan sa ngayon kailangan natin gumamit ng dahas. Yang mga kawal ng hari na nakuha natin, magdadala tayo konti. Alam ko mga kapatid magtatagumpay tayo! Ito ang nakasaad sa libro ng mga ninuno! Magtatagumpay tayo! bigkas ng bampira. Berkas over acting ka na, utusan mo na ang mga tauhan mo na pakainin ang mga bihag na kawal. Alam mo naman ang gusto ng hari, gusto niya ng malulusog na alay sabi ni Raika.

Oo busog na busog sila. Dwardo, panahon narin na makipag ayos ka sa ibang tauhan mo sabi ni Berkas. Sa mga baklang tiyanak?!! Wag na!!! sagot ng tiyanak. Wag mo din iisipin na makikipagbati ako sa mga baklang tikbalang! dagdag ni Tikyo. Alam niyo hindi ngayon ang panahon ng kaaretehan. Kokonti tayo tapos nag aaway away pa. Kung makipag ayos kayo dadami tayo. Isipin niyo yan. O baka gusto niyo balang araw tumiwalag sila sa kampo ng liwanag at ibuking ang mga sikreto natin? Isip isip mga kaibigan ko. Panahon narin upang pakawalan natin ang mga bruha at makipag ayos tayo sa kanila sabi ng bampira. Natawa ang aswang at pati ang iba nakitawa. Berkas ikaw ang nagpakulong sa mga bruha, malaki ang problema mo para mapaamo ang mga bruha sabi ni Raika. Pag napaamo mo sila sige makikipagbati ako sa mga baklang tiyanak sabi ni Dwardo. Ako din, gusto ko makita pano mo mapapaamo ang mga bruhang galit na galit sa iyo sabi ni Tikyo. Bakit niyo tinatapon sa akin lang ang bintang? Lahat naman tayo nagdesisyon don ha. Nakita niyo

naman ang produkto nila, si Monica. Sinekreto nila yon sa atin. Naagapan natin sila bago makumpleto ang pagpapalakas sa bruha seduktiba. Pero kahit hindi pa kumpleto nakita niyo gano siya makapangyarihan sabi ni Berkas. Sa tingin mo ba kung di natin sila pinigilan ay ganito parin tayo? Siguro bilang kasama sa pagyakap sa kapangyarihan ng kadiliman ay biniyayaan nila tayo sa tagumpay nila pero ikaw nagpilit na pigilan sila kasi takot ka. Ikaw nagpumilit na sakupin natin sila at ikulong, kasi ayaw mo malamangan sabi ni Raika. Nagalit ang bampira at naglakad lakad, Diwata si Monica, ginawa nila siyang bruha at kahit na nagawa nilang burahin ang memorya niya hindi parin tayo makakampante na baka bumalik mga alaala niya. Yun ang kintakot ko at ayaw ko na magkaroon ng karagdagang makakalaban na malakas paliwanag ni Berkas. Habang abala ang kampo ng liwanag na kinakalaban si Fredatoriasayang kung hinayaan sana natin ang mga bruha matapos ang eksperimento nila, si Monica sana ang tagapagligtas

natin. Pero hindi na natin malalaman yon kasi nga pinigilan mo sila. At kahit na ganon nakita mo naman ang lakas ni Monica, nagawa niyang magreyna sa kaharian. Ano nakuha natin? Tinanggal niya ang mga kapangyarihan natin sabi ni Dwardo. Matalino at matiyaga ang mga bruha. Oo masekreto sila pero tignan mo ang kakayahan nila. Di man nila nasira ang kapangyarihan ng asul na bato pero nakagawa sila ng paraan at lusot para magamit ni Monica ang kapangyarihan niya. At di lang yon, dinagdagan pa nila ang kapangyarihan niya kaya siya ganun kalakas. Nung pinigilan mo ang mga bruha hindi nila nakontrol si Monica at eto ang napala natin, halos wala tayong silbi At tanging tinira niya ang mga sumipsip sa kanya lalo na yung kampo ng mga bakla pagalit na sabi ni Tikyo. Oo na oo na sige ako bahala. Pero bago ako humarap sa mga bruha kailangan ko magpalakas. Alam ko kahit anong sasabihin ko o kahit humingi ako ng tawad ay di nila ako papatawarin Kailangan ko sila bigyan ng pain, isang kapalit upang umanib sila sa atin muli sabi ni Berkas. Ano ipapain mo?

Mga libro ng kapangyarihan? tanong ni Raika. Maiinsulto lang sila, ayaw nila ng madaling paraan sa pagpapalakas. Higit pa sa mga libro ang gusto nila. Ibabahagi natin sa kanila ang natagpuan nating pahina ng propesiya sabi ng bampira. Sira ulo ka ba?!!! sigaw ni Tikyo. Yan nalang ang natitirang alas natin kaya tayo hindi mapatay ng mga taga liwanag! Tapos ibibigay mo lang sa mga bruha? Hindi ako papayag!!! sagot ni Raika. Yun lang ang pwede natin ialok sa kanila. Tandaan niyo sila ang nakapagpatawag sa dalawang nilalang ng mga tala. Kaya lang di sila pinalad kung saan napadpad ang mga bata. Napunta tuloy sa kampo ng liwanag ang dalawa pero hanggang ngayon hindi nila alam ang tunay na kapangyarihan nung dalawa Sa pagdaan ng panahon nagbagong anyo ang dalawa at nabaon na sa limot ang tunay na kakayahan nila. Kung sa bruha lang napunta yung dalawa ay tiyak ko silang dalawa na ang pinakamakapangyarihang nilalang sa buong mundo sabi ni Berkas. Ang gusto mo ibigay ang propesiya ng pangatlong taong tala sa mga

bruha? At pano kung nagtagumpay sila ngayon? Hindi kaya tayo naman ang kawawa? tanong ni Raika. Tanga! Nabasa niyo ang libro ng mga ninuno! Ang hari ng kadiliman parin ang maghahari sa huli, kasama na tayo doon! Wala nabanggit don tungkol sa iba pang malakas na nilalang. Tagumpay parin tayo sa huli Ngayon kailangan natin ang mga bruha, yon lang ang magpapapayag sa kanila. Wala naman dapat tayo alalahanin diba? Sundan lang natin ang libro ng mga ninuno at hindi tayo magkakamali. Maliwanag ba? tanong ng bampira. Sige pero bago mo ibigay sa kanila kailangan muna nila umanib sa atin at lumaban. Lagyan nila sarili nila ng sumpa na di nila tayo traydorin, tama ba ako? tanong ni Dwardo. Tama ka tiyanak, tignan niyo ang epekto ng pag iisip. Madami tayo magagawang tama pag nag iisip. Mga ninuno natin madami kamali dahil hindi nag iisip muna. Sige Berkas ialok mo sa kanila yon sabi ni Tikyo. Oo pero ngayon magtipon na tayo para sugurin ang bampirang may dala ng mga libro! sigaw ni Berkas. Sa kabilang dako ng kaharian, mabagal na naglalakad si Tuti buhat

ang isang bag. Bampira ka bakit ang bagal mo maglakad? Kaya mo naman tumakbo ha! reklamo ni Berto. Relash ka lang. Fag vivilishan kow, malilitow utak ko sha faghanaf nung eshfada ni boshing. Dala ni Anhica yon kaya pag nalaman ko nashan yon eshfada nandon din sha sagot ni Tuti. Oo pero di na tayo makakatagal sa paglakad pagkat malapit na lumabas ang araw sabi ng multo. E tado ka fala e! E di maghanaf ka ng ivang kashama! Ano magagawa ko e bampiwa akow! Shemfre bawal ang araw sa amin! Kung gushto mo maglakbay ka mag isha! Echoserang multo ka! galit ni Tuti. Ginagawa ko na lahat sha makakaya ko. Hindi ako tulad ng mga dishipulo, alam ko yon. Fero sha ngayon inaashahan ako ni Nella. Ganito lang kaya ko, ayaw ko magkamali. Kaya kahit mavagal tayo e shigurado naman na mahahanap natin si diwata. Kung magmadali tayo vaka mailto utak ko sa pagdetekta sa eshpada. Dho you undershtand? dagdag ng bampira. Natahimik ang dalawa at nagpatuloy sa paglakbay. Pero Tuti, alam mo siguro na hindi ikaw yung tinutukoy

kong Bampira na lalaban sa hari ng kadiliman ano? tanong ni Berto. Of korsh, vuhay shi boshing e. Am not dumb you know

Chapter 10: Tuti Unleased

Lumubog ang araw sa buong kaharian, sa liblib ng gubat nandon si Berto naghuhukay. Tuti gumising ka na, wala nang araw sabi ng multo. Dahan dahan bumangon ang bungal na bampira saka humikab. Shillaks Vertwo, nawawamdaman ko mawafit na ang eshfada sabi ng bampira. Bumangon ka na at wala tayong oras na sasayangin! galit ng multo at sinenyasan siya ni Tuti na manahimik. May nawawamdaman akong ivang niwawang ditow sha gubat sabi ni Tuti. Natural, gubat ito talagang madaming ibang nilalang dito sabi ni Berto. Hmmmtama ka. Normal na niwawang lang shila. Pewo pawang ang dami niwa e at papawapit siwa dito sabi ng bampira na dahan dahan tumayo at inamoy ang hangin. Ano? Ano pakiramdam mo? Kalaban ba sila? tanong ni Berto. Shhhhtikbawang, twiwanak, ashwangmawami shiwa sabi ni Tuti

at natakot si Berto. Ano? Kalaban ba? Pano to? Magtago tayo? tanong ng multo at tumawa ang bampira. Tawo ka tawaga. Muwto ka na takot ka fa. Wala naman shila kafangyawihan kaya di shiguwo shila kawaban sabi ni Tuti. Wala sila kapangyarihan? Ayos pag ganon. Tara na hanapin na natin ang diwata sabi ni Berto at mula sa isang puno may sumitsit sa kanila. Isang cute na tiyanak ang sumisilip at napangiti ang bampira. O tignan mo, natatakot shiwa sa atin. Hawika bebe, hindi kami vad. Gutom ka? tanong ni Tuti at dahan dahan lumapit sa kanya ang tiyanak. Hinaplos ni Tuti ang ulo ng tiyanak pero bigla siya kinagat ng nilalang sa paa. Away!!! Hindi akow fagkain!!! sigaw ng bampira. Mula sa mga puno sumugod ang ilang pang tiyanak. Akala ni Tuti mga gutom lang sila kaya nakayanan pa niya tumawa. Lumabas narin ang mga tikbalang at mga aswang, lahat sinugod ang bungal na bampira kaya si Berto din a nagustuhan ang mga pangyayari. Tuti!!! Kalaban sila! sigaw ng multo na nagtago sa taas ng isang puno. Pumipiglas si Tuti pero may dalawang tiyanak na nakakagat sa mga paa

niya. Tumayo ang bampira at hinawakan ang dalawang tiyanak sa ulo sabay pinag umpog. Nyeta kayo!!! Forke wawa akong ngwipin ha!!! Mang iinggit fa kayo!!! sigaw niya sabay mabilis siya gumalaw at nilabanan ang lahat na sumugod sa kanya. Kayang kaya ni Tuti ang mga tiyanak, madali niya ito napapatapis. Sumugod narin ang mga tikbalang at dito talaga nasubukan ang lakas ng bungal na bampira. Sige Tuti! Laban! Wag ka matakot sa laki at dami nila! sigaw ni Berto. Shadaf!!! sagot ng bampira sabay nagawa niyang patapisin ang tatlong tikbalang. Kayo akawa niyo fifitshugin ako ha. Akawa niyo wawa ako shilbi ha! sigaw ni Tuti at lalo siyang naging mabangis. Kinarne ni Tuti at isang tikbalang pero nakagat siya sa likod ng isang aswang. Limang aswang ang bumuhat sa kanya sa ere sabay mabilis nila ito binitawan. Bagsak si Tuti sa lupa kung saan sampung tikbalang ang nag aabang at pinagtatadyakan siya. Takot na takot na si Berto pero nakita niya na nakabangon muli ang bungal na bampira at napatay ang dalawang kalaban niya. Sa paligid, padami ng padami ang

sumusugod na tiyanak, aswang at tikbalang. Kinakabahan na si Berto pagkat may limang tiyakan na nakakagat sa katawan niya at binubugbog siya ng mga tikbalang. Vertwooo!!! Kaiwangan ko ng dugooo!!! sigaw ng bampira. Multo ako wala akong dugo!!! sagot ni Berto. Nahawakan ng mga nilalang ang bampira saka siya pinagtawanan. Sinubukan ni Tuti kumagat sa paa ng isang kapre pero naalala niya na bungal pala siya. Lalong nagtawanan ang mga tiyanak at tikbalang kaya nabitawan nila si Tuti. Pinalibutan nila ang bampira at pinagtatawanan siya. Nasan ang mga libro ng kapangyarihan? tanong ng isang malaking tikbalang. Akawa niyo forke madami kayo di ko kayo wawavanan!? sigaw ni Tuti at lalo pang nagtawanan ang mga kalaban niya. Sumuko ka na bungal! Kahit wala kaming kapangyarihan masyado kami madami at nanghihina ka na sabi ng isang aswang. Tutilous!!! biglang sigaw ng isang babae kaya napalingon lahat. Sa tuktok ng isang puno doon nakatayo si Anhica. Hawak niya ang espada ni

Paulito at isang manika na kamukha nung bampira. Hinagis ni Anhica ang espada at tumayo si Tuti at nasalo ito. Tutilous?!!! ulit ng isang tiyanak at lalo pang nagtawanan ang mga nilalang. Ang bungal na bampira biglang nagbaga ang mga mata niya. Napaatras ang mga kalaban pero ang buong katawan ni Tuti tila may pulang kuryente na dumadaloy. Humaba dahan dahan ang buhok ng bampira, katawan niya sumigla at dahan dahan tumutubo ang mga ngipin niya. Oo Tutilous ang pangalan ko, iniismall niyo ako ha!!! sigaw ni Tuti at nagulat ang lahat. Si Berto at Anhica gulat din sa nakikita nila, nag iba bigla si Tuti at napakalakas niya. Iba na si Tuti, mas mabilis siya gumalaw, mas malakas na siya at gamit ang espada mabilis niyang napatay ang madaming tikbalang. Walang sinanto si Tuti, kahit ang mga lumilipad na mga aswang hindi niya pinakawalan. Tumabi si Berto kay Anhica, pareho silang tulala. Sigurado bang alalay lang yan? tanong ng multo. Oo eano nangyari? sagot ng dalaga. Alalay lang yan? Nakakatakot siguro amo niyasi Paulitoano ba yon? tanong ng multo. Saan kweba ka ba nagtago? sumbat ng dalaga na

aliw na aliw sa bungal na bampira. Ilang minuto pa si Tuti nalang ang nakatayo, may dalawang tiyanak na nakatakbong palayo dala dala ang isang sako. Nakatakbo sila o, dala ata gamit niyo! sigaw ni Anhica. Hayaan mo sila makatakas, tara sa baba sabi ni Berto. Hingal na hingal si Tuti, nanginginig pa ang buong katawan niya at ang esada na hawak niya punong puno ng dugo. Dahan dahan lumapit si Anhica sa bampira at pinagmasdan ang mukha nito. Tuti? Ano nangyari? Ang haba ng buhok mo at may ngipin ka na sabi ng dalaga. Tumawa ang bampira at nagpasikat. Masanay na kayo, ako na ito. Hindi na ako ang dating bampira na kilala niyo! sagot ni Tuti sabay tumawa ng malakas. Tutinalalagas ang buhok mo sabi ni Berto at unti unti nagsisilagas ang buhok ng bampira. Ilang sandal pa ang mga ngipin niya isa isa din naglaglagan. Shwet naman o! Vakit ganwito? sigaw ng bampira at nagtawanan ang multo at dalaga. Dismayado si Tuti pero nakipagtawanan siya sa mga kasama niya. Pati siya hindi maipaliwanag ang nangyari sa kanya pero ang ebidensya malinaw, madami siyang

nilalang na napaslang at nagkalat ang mga katawan nila sa paligid. Sigurado kayo hindi importante ang laman ng nakuha nila? tanong ni Anhica. Oo, mautak din pala tong bampirang to e sabi ni Berto. Oo nga fala, Anhica etwo shi Vertow, bashta ishang multo sabi ni Tuti. Tagabantay ng templo! Ito naman magpapakilala nalang mutlo lang e. Parang wala naman akong silbi reklamo ni Berto. Shadaf! Vertow eto shi Anhica, dating multow pewo o ha, hindi na sha muwto! Diwata sha pakilala ni Tuti. Ano?! Dating multo? Pano ka nakabalik? Pano? Ituro mo sa akin sabi ni Berto. Ha? Ewan ko paano, sumanib sa akin ang kaluluwa ng sugo at eto nakabalik ako. At linawin ko lang hindi ako diwata! sabi ni Anhica at nagulat yung dalawa. Ano?!!! Hindi ka diwata?! tanong ni Berto. Hindi, kinupkop lang ako ng mga diwata nung bata ako sabi ni Anhica. Tuti!!! Sabi mo diwata siya! reklamo ni Berto. Eh? Akala ko diwata sha e. Hindi ka diwata? tanong ni Tuti. Hindi! Kinupkop ako ng mga diwata, pinalaki nila ako bilang diwata pero hindi ako diwata sagot ng dalaga at tila nawalan ng lakas ang dalawa. Bakit ba? Ano ba meron? tanong ng

dalaga. Hindi natin pwede pag usapan dito. Tuti balikan mo na ang mga libro. Saan ka ba nakatira Anhica? sabi ni Berto. Doon sa dating bahay ni Wookie. Ano ba kasi problema? sagot ng dalaga. Mabilis na umalis si Tuti, Tara na sa tahanan mo at doon ko ipapaliwanag. Sigurado ka bang hindi ka diwata? Wala ka bang kapangyarihan nila? tanong ni Berto. Ah..meron konti pero iba e. May mga tinuro sila pero yung iba hindi ko magawa, yung iba kayak o sagot ng dalaga. Hmmm pwede narin siguro yon. Subukan nalang natin sabi ni Berto. Ano ba yon? hirit ni Anhica. Doon ko nalang ipapaliwanag iha, wag dito at baka madaming nakikinig na ibang nilalang sabi ng multo. Sa loob ng bahay ni Tuti pinaliwanag ni Berto lahat kay Anhica. Ilang sandali lang nakarating na si Tuti pero nakatayo lang sa may pinto. Ano pa inaantay mo diyan pumasok ka sabi ni Anhica. Hindi fwede, kailangan imbitahin mo akow fumashok sabi ng bampira. Ano? Anong kaartehan yan? tanong ng dalaga. Iha, ganon talaga ang mga bampira. Di sila pwede makakapasok sa isang tahanan. Kailangan sila maimbitahan

pumasok paliwanag ni Berto. Ah halika pasok ka sa loob Tutilous bigkas ni Anhica at agad na pumasok ang bampira na dala ang isang sako. Ito ang mga sinasabi mong mga libro? tanong ni Anhica. Oo, naaral na ni Aneth lahat yan at gumamit siya ng kakaibang dasal ng diwata. Akala namin diwata ka at magagaya natin nagawa niya sagot ng multo. Ibig mo sabihin makapangyarihan na masyado si Aneth? tanong ni Anhica. Oo ganun nga pero sa ngayon naglalakbay siya para hanapin ang mga diyamante. Hindi pa niya alam para saan ang mga diyamante kaya bago aksidenteng mapagtagpo ang anim kailangan natin siya pigilan paliwanag ni Berto. Teka, kung makapangyarihan na siyaat naaral na niya lahat itoano pa ilalaban natin? Kahit maaral natin ito e nasa kanya na lahat tanong ni Anhica. Nasa kanya na nga lahat pero wag dapat tayo mawalan ng pag asa. Kung makahanap tayo ng sapat na nilalang para aralin ang mga librong ito, madami ang haharap sa kanya Oo hawak niya lahat ng kapangyarihan pero mahihirapan naman siya makalaban ang madaming nilalang na makapangyarihan din. At

isa pa, dapat mapigilan natin siya bago niya makamtan ang huling libro kwento ni Berto. Hindi ko alam pag kaya ko yang sinasabi niyo. Hindi talaga ako diwata e sabi ni Anhica. Kinuha ni Tuti ang libro ng mga diwata at inabot kay Anhica. Eto, Verto ituro mo sha kanya ang kailangan niya pawa magawa niya yung dashal. Sha ngayon tayo ang pag asha ng kahawian, kaiwangan natin shubukan sabi ni Tuti. Tama si Tuti, oras ang kalaban pero sige aralin mo ang madadaling kapangyarihan ng diwata. Importante lang naman matutunan mo pano maidasal at maglabas ng kapangyarihan, yung iba pag nagtagumpay tayo ay mabilis mo nalang maaral sabi ni Berto. E pano kung nagkamali ako? Natatandaan ko ang aral ni Punong diwata, pag may ibang nilalang na sumubok gumamit ng kapangyarihan ng diwata, maaring magtagumpay ito o kaya kamatayan ang kapalit. Kamatayan pag hindi nagawa ng maayos sabi ng dalaga. Awalin mo, shubukan mo sha akin. Ayosh lang. Pag pumalfak, hanaf kayo ivang vampiwa na pagshushubukan. Kailangan natin shubukan. Wala tayo

choysh kundi shumugal sabi ni Tuti. Sige na iha, kailangan talaga natin gawin ito. Kung hindi ka magtagumpay ayos lang. Ang mahalaga ay sinubukan natin sabi ni Berto at kinabahan si Anhica. Sa kabilang dako ng kaharian nagwawala si Berkas at binubugbog ang nakatakas na mga tiyanak. Wala kayong kwenta! Sana tinignan niyo man lang ang laman ng sako! sigaw ng bampira. Berkas! Itigil mo na yan! Hindi nila kasalanan! sigaw ni Dwardo na pinagtanggol ang mga kampon niya. Pero sinayang nila ang oportunidad na ito! Wala tayo nakuha ni isang libro tapos nalagasan pa tayo ng madaming kampon! sigaw ni Berkas. Ikaw nagpadala ka ba ng kampon mong mga bampira? Wala kang karapatan magalit! sigaw ni Raika. Mga alagad, ano ang nangyari? tanong ni Dwardo sa mga tiyanak. Yung bungal na bampiramalakas siya. Sobrang lakas niya. Sabi niyo mahina lang siya pero napakalakas niya sabi ng isang tiyanak. Si Tuti malakas? O sadyang mahina lang kayo. Tama dapat mga bampira nalang pinadala natin sabi ni Berkas. Tumahimik ka! Ayaw mo lang malagasan ang mga bampira kaya

kami ang pinadala mo! Makasarili ka talaga! Ngayon dahil sa kasakiman mo ay wala tayong napala. Palpak tayo! sigaw ng tikbalang. Hindi na natin sila pwede balikan, malamang naaral na nila ang mga libro kaya makakarne lang tayo. Kailangan natin ang mga bruha sabi ni Dwardo. Sang ayon ako sa iyo, pakawalan mo na ang mga bruha! sabi ni Raika. Tumayo si Tikyo sa tabi ni Berkas, mabilis niya dinagok ang ulo ng bamira. Si Raika nilabas ang mahabang dila niya sabay pinatigas, sinaksak ito sa puso ng bampira at mga tiyanak pinagkakagat ang mga paa at kamay ni Berkas. Anong ginagawa niyo!!! sigaw ng bampira na pumipiglas. Wag ka nang lalaban Berkas. Ito lang ang paraan para mapaamo ang mga bruha. Iaalay natin ang propesya ng mga talapati ikaw! sigaw ni Raika sabay tawa. Tiyak na matutuwa ang mga bruha, lalong lalo na pag makakaganti sila sa nilalang nag nagpakulong sa kanila. Berkas wag ka na pumalag, para sa ating lahat ito. Wag kang mag alala hindi namin makakalimutan ito. Sabi mo ang nakasaad laging magkakatotoo, magiging parte ka ng

kasaysayan Berkas bulong ni Tikyo sa bampira. Pakawalan na ang mga bruha!!!

Chapter 11: Huling Dyamante

Sa gubat ng mga dwende tahimik ang paligid, mga hayop masayang nagtitipon sa may ilog. Biglang humangin ng malakas at nagliwanag ang paligid, dilaw na ilaw bumulag sa mga hayop kaya nagsipagtakbuhan sila lahat. Paghupa ng ilaw ay nakatayo ang madaming nilalang na pinamumunuan ng punong diwata. Mga disipulo! Kumalat kayo at siguraduhin na walang makakalapit utos ni Aneth. Mukhang mahihirapan tayo maghanap nung diyamante. Di tulad nung iba simple lang ang pinagtaguan. Dito sa gubat ng dwende masyado malawak, di natin alam kung nasa loob siya ng isang punopero masyado madaming puno sabi ni Ikaryo. Edi putulin lahat. Ganon kadali yon. Pero sa tingin ko di gagawin yon ng mga dwende. Parang hinihila ako ng apat na diyamante palapit sa ilog sabi ng diwata. Nilabas ni Aneth ang apat

na diyamanteng nahanap nila, tinapat niya kamay niya sa ilog at nagbabaga ang mga ito. Gusto talaga ng mga diyamante na magsama sama sila bulong niya. Ayaw ko lumusong sa ilog! sabi ni Ikaryo. Tado! Hindi mo naman makukuha ang diyamante. Tanging ako lang ang pwede kumuha diyan at ayaw ko din mabasa sagot ni Aneth. O pano mo kukunin ang diyamante pag di ka papasok sa ilog? tanong ng lalake. Bobo ka talaga, sino ba ang kausap mo? Di mo ba alam mala diyosa na ako sabi ni Aneth sabay tumawa ng malakas. Tumayo si Aneth sa paanan ng ilog. Tinaas niya ang dalawang kamay niya at nagbulong ng dasal. Nagliparan palayo ang mga ibon, muling dumagsa ang malakas na hangin sa paligid. Mga dahon ng puno sa damuhan tinipon ng isang ipo ipo at nagtungo sa diwata. Buong katawan ni Aneth pinaikutan ng mga nagliliparang dahon, ilang saglit pati na mga maliliit na bato sumabay na sa mga dahon. Si Ikaryo nagtago sa likod ng puno, mga disipulo kumapit din sa mga puno pagkat pati sila nasususop ng malakas na hangin. Hinarap ni Aneth

ang isang kamay niya at doon sumugod ang ipo ipo na nagpapaikot sa kanya. Ang tubig ng ilog biglang nahati sa gitna, may lumitaw na kumikislap na diyamante sa gitna ng ilog kaya lalo pang hiniwalay ni Aneth ang tubig. Nagkaroon na ng isang daan papunta sa diyamante, ang tubig ng ilog nagmistulang dalawang matataas na dingding nalang. Naglakad si Aneth papunta sa gitna ng ilog, pinulot niya ang diyamante at biglang yumanig ang lupa. Pabalik na sana ang diwata pero may espiritung nagpakita sa harapan niya. Hindi ko alam sino ka, pero bibigyan kita ng babala. Wag mong pagtagpuin ang anim na diyamante sabi ng espiritu. Sino ka?! Umalis ka sa harapan ko at padaanin ako! sumbat ni Aneth. Ako ay isang espiritu, tagabigay ng babala kung sakaling matagpuan at mapagsama ang limang diyamante. Wag mo nang hanapin pa ang ika anim na diyamante. Ibalik mo nalang ang lima sa pinagkunan mo sabi ng espiritu. Bakit ano ba mangyayari pag nahanap ko ang anim? tanong ni Aneth. Hindi maganda kung magsama ang anim na bato. Bitawan

mo na yang isa saka isoli ang iba. Pag hindi mo mabitawan yan agad hindi mo na kailangan hanapin ang pang anim, kusa kang dadalhin doon ng limang diyamante. Wala akong kapangyarihan para pigilan ka, pero akoy nabigyan kapangyarihan para ipakita sa iyo ang maaring maganap sabi ng espiritu sabay mabilis siyang sumanib sa diwata. Napaluhod sa lupa si Aneth at nanigas ang buong katawan. Mulat na mulat ang mga mata niya at mga luha tumulo sa pisngi niya. Nanginig ang katawan ng diwata, natatakot lumapit ang mga alagad niya pero si Ikaryo mabilis na sumugod at nilapitan siya. Aneth!!! sigaw ng lalake sabay niyuga ang katawan ng diwata. Nabitawan ni Aneth ang limang diyamante at nagsisigaw. Mabilis na kinuha ni Ikaryo ang limang diyamante sabay binulsa, mula sa isang kamay kinalat niya sa lupa ang pekeng mga diyamante. Aneth!!! Anong nangyayari sa iyo?!!! sigaw ni Ikaryo at biglang yumakap sa kanya ang diwata. Isoli na natin ang mga diyamante sabi ni Aneth sa nanginginig na boses. Bakit ano bang nakita mo? tanong ni Ikaryo. Hindi maganda. Ayaw ko ng ganon. Ikaryo isoli na natin ang mga

diyamante sagot ng diwata. Ano nga nakita mo? tanong ng lalake. Ang hari ng kadilimanat pagkamatay ko bigkas ni Aneth sabay nagluha muli. Tumigil ka nga! Tignan mo nga ang pinagsasabi mo! Tinatakot ka lang ng espiritung yan! Malamang gawa gawa yan ng mga ninuno. Sa tingin mo bakit nila gagawin yan? Ha? May tinatago sila! sigaw ni Ikaryo. Pero ramdam ko na totoo lahat ng nakita ko. Ramdam ko ang bangis at kapangyarihan niya. Ramdam ko ang pagkamatay ko at ayaw ko non! bawi ni Aneth. Sira ulo ka! Tinatakot ka lang niyan! Labanan mo! Akala ko ba makapangyarihan ka na? Magpapatakot ka sa ganyan? May tinatago ang mga ninuno na ayaw nila makamtan ng iba. Yan siguro ang isang estilo nila para takutin ang sino man malapit nang magtagumpay sabi ni Ikaryo. Napayuko ang diwata at huminga ng malalim, Tinatakot lang ako? bulong niya. Oo Aneth. Mag isip ka nga mabuti. Tignan mo yung mga libro, nabantayan ng maigi at di madali makuha. Nagsakripisyo ka ng madami para makamtan ang kapangyarihan nila. Malamang mas malaki ang

nakatago sa mysterio ng mga diyamante. Isang pagsubok ito malamang para madismaya ka sa pagpapatuloy ng pagbuo ng anim paliwanag ni Ikaryo. Pagsubok? Tama ka, ginugulo lang nila ang utak ko para di na ako magtuloy. Nakuha na natin ang lima kayatama katama ka bulong ng diwata sabay unti unti natatawa. Pag ako may importanteng tinatago, at nakita ko may isang malapit nang makatuklas dito. Gagawin ko lahat para linlangin siya, ganon din naman gagawin mo diba? Ganon ang ginagawa ng lahat, pati na mga ninuno. Isang pagsubok lang ito Aneth. Magpapatalo ka? bulong ni Ikaryo. Hindi! Ikaryo ang espiritu! sigaw ni Aneth at mabilis humawak sa noo ng diwata ang lalake. Konting lakas mo Aneth sabi ni Ikaryo at humawak ang diwata sa dibdib ng lalake. Nagdasal konti si Ikaryo at ilang sandal napalabas niya ang espiritu. Bago pa makapagsalita ang espiritu at panibagong dasal ang nagawa ni Ikaryo at tuluyan nang nalusaw ang espiritu. Ikaryosalamat. Kung wala ka hindi ko na alam ano nagawa ko sabi ni

Aneth. Sabi ko naman sa iyo ikaw na ang pagsisilbihan ko. Siguro naman wala ka nang duda sa akin sabi ng lalake. Oo, bumalik tayo sa palasyo para magpahinga. Kung hahayaan natin ang mga limang diyamante para mahanap ang pang anim baka matatagalan tayo. Kailangan natin yung mapa, kahit kulang matatantya natin kung nasan yung pang anim. At pag nandon na tayo bahala na yung limang bato para mahanap siya sabi ni Aneth. Nakabalik sila sa palasyo, pagod na pagod ang diwata kaya nagpasya na matulog muna. Si Ikaryo nagtago sa dilim at nagdasal. Isang anino ang kumalas sa katawan niya sabay mabilis naglakbay palayo ng palasyo. Sa ibang bahagi ng kaharian nagtipon tipon ang mga kampon ng dilim. Tatlong matatandang bruha ang kumakain habang ang ibang nilalang takot na takot sa kanila. Punong bruha, naniniwala na ba kayo sa amin? tanong ni Raika. Bakit parang ang bait niyo sa amin? Natatakot ba kayo baka magaya kayo kay Berkas? tanong ni Yailda. Napatingin ang ibang nilalang sa isang kalansay sa tabi ng mga bruha,

mga tira ng bampirang si Berkas. Oo, wala kaming kapangyarihan, kayo meron. Pinakawalan namin kayo, binigay namin sa inyo si Berkas. Binigay pa namin sa inyo ang propesyakailangan namin ang tulong niyo sabi ni Tikyo. Sinasabi niyo bang wala kayong kinalaman sa pagkakulong namin sa kwebang yan? tanong ni Yailda. Wala! Kahit basahin mo utak namin. Lahat ito pakana ni Berkas. Tutol kami noon sa kanya pero naunahan na kami sagot ni Dwardo. Yang kwebang pinagkulungan niyo sa amin, kakaiba yan. Di namin magamit ang kapangyarihan namin sa loob. Pano niyo nagawa yon? Hindi pangkaraniwang kaalaman yan para sa mga tulad niyo sabi ng bruha. Si Berkas, pinaamo niya ang isang kasama niyo. Siya ang nagturo pano gawin ang kwebang yan. Pagkatapos niya mabuo ang kweba ay agad siya pinatay ni Berkas paliwanag ni Raika. Bakit namin kayo tutulungan? Ano pa ang pwede niyong maibigay? Hindi kami tumatanaw ng utang na loob. Pinakawalan niyo kami, inalay niyo si Berkas at ang propesya pero sapat lang yon para patawarin namin kayo. Ano pang maibibigay niyo sa amin

para tulungan namin kayo? sabi ng matandang bruha. Tahimik ang mga nilalang pagkat wala na sila maisip na pwede ibigay kapalit sa pagtulong ng mga bruha. Ilang sandali pa ay may naglalakbay na anino na napansin ng mga bruha. Nagsisinungaling ba kayo?!! tanong ni Yailda. Hindi! Anino ni Ikaryo yan! Siya lang ang natira sa amin na may kapangyarihan. Sandali malamang mensahe ito sabi ni Raika na agad tumayo malapit sa liwanag. Sumanib ang anino ni Ikaryo sa anino ng aswang, naupo muli si Raika at napangiti. Malapit na tayo magtagumpay. Nakuha na ni Ikaryo ang limang diyamante. Kailangan pa niya si Aneth para makuha ang pang anim. Magtungo daw tayo sa kweba sa may paanan ng bundok ng Asura. Doon daw nakatago ang pang anim sabi ni Raika sa mga kasama niya. Aneth? Parang pamilyar ang pangalan niya sabi ni Yailda at biglang may naisip si Dwardo. Yailda, tama ka. Si Aneth ay ang punong diwata. Galit na galit siya sa mga bruha kaya mismong kapatid niya pinatay niyakilala niyo ata si Monica sabi ng tiyanak. Pinatay niya si Monica?!!! tanong ni

Yailda. Oo, ganon na nga sabi ng tiyanak at galit na galit ang punong bruha. Sige! Tutulungan namin kayo basta wag niyong gagalawin si Aneth! Amin siya! sigaw ng matanda. Pero Yailda, kailangan mo malaman na si Aneth ay makapangyarihan na. Nabasa niya at naaral ang lahat ng libro ng kapangyarihan sabi ni Tikyo. Mas maganda! Pero mali kayo, hindi lahat ng libro naaral niya. Kaya niyo nga binubuo ang mga diyamante para makuha ang libro ng kadiliman diba? sabi ng bruha. Tahimik ang mga nilalang at natawa ang mga bruha. Wag kayong mag alala wala kami pakialam sa mga librong yan. Gusto lang namin si Aneth. Mukhang mahihirapan tayo kaya may iaalok kami sa inyo. Sigurado ko hindi niyo tatanggihan, kapalit siguraduhin niyo lang na sa amin si Aneth at pagkatapos ng lahat iiwanan niyo kaming mga bruha sa tahimik alok ni Yailda. Sige! Kahit gumawa tayo ng kasunduan ng dugo ngayon din sagot ni Raika. Hindi na kailangan yan. Ibabalik namin ang kapangyarihan niyo pati mga alagad

niyo. Sa inyo na ang mga libro basta amin ang diwatang pumaslang sa alaga namin sabi ng matanda at nagtuwa ang mga nilalang. Kinabukasan sa palasyo, pinagmamasdan ni Aneth ang mga diyamante. Si Ikaryo agad lumabas sa dilim at lumapit sa diwata. Habang natutulog ka pinagmasdan ko ang mapa. Alam ko na saang lugar maaring nakatago ang pang anim sabi niya. Saan? Sigurado ka? tanong ni Aneth. Oo, sa paanan ng bundok ng Asura. Tinitignan ko ang kulang sa mapa. Malawak na lugar yon pero doon sa bundok ng Asura may kweba don. Malamang doon nakatago ang pang anim paliwanag ni Ikaryo. Mahusay. Teka may utang pa pala ako sa iyo. Ihanda mo sarili mo para pagtanggap ng kapangyarihan ng mga anino sabi ng diwata at natuwa si Ikaryo. Lumuhod na ang lalake sa sahig at pinatong ang kamay sa libro ng mga anino, papalapit na ang diwata nang may sumanib na anino kay Ikaryo. Handa ka na ba? tanong ni Aneth. Napapikit si Ikaryo at niyuko ang ulo niya. Pagkatapos masagap ang balita ng anino niya ay lumayo si Ikaryo sa libro at tumayo. Aneth, wag nalang.

Hindi ko na kailangan yan sabi niya. Ano?!!! Tinatanggi han mo ang kapangyarihan? tanong ng diwata at medyo natakot at kinabahan si Ikaryo. Hindi mo naiintindihan. Handa ako manilbihan sa iyo na ganito lang ako. Aanhin ko ang kapangyarihan na yan pag meron ka. Kaya pag nagtagumpay ka Aneth, sige doon mo nalang ako biyayaan ng kapangyarihan na yan paliwanag ng lalake. Ano kadramahan yan? tanong ni Aneth. Para patunayan ko sa iyo na maglilingkod ako sa iyo kahit ganito lang ako. Kung nagtagumpay ka at nais mo ako biyayaan pa ng kapangyarihan na yan sige hindi na ako tatanggi. Pero sa ngayon gusto ko ipakita sa iyo na kahit ganito ay tapat akong maglilingkod sabi ni Ikaryo. Parang may iba kang binabalak? Parang nararamdaman ko na sa huli ay di lang kapangyarihan ng mga anino ang ninanais mo? sabi ni Aneth. Punong diwata makapangyarihan ka na, kaya mo basahin ang nilalaman ng utak ko sabi ni Ikaryo na lumuhod sa harapan ng diwata. Sige, gamitin mo kapangyarihan mo.

Basahin mo ang pag iisip ko para mapatunayan ko sa iyo na ako ay tapat at walang hinahangad na iba. Sige basahin mo ako dagdag ng lakake at tinitigan siya ng diwata. Hindi na kailangan, napatunayan mo na sarili mo sa akin. Sa pagtagumpay ko ikaw ang magiging kanang kamay ko, ayos ba sa iyo yon Ikaryo? sabi ni Aneth. Niyuko ni Ikaryo ang ulo niya at napangisi. Tapat akong maglilingkod sa iyo diwata

Chapter 12: Pagtitipon

Mahimbing ang tulog ng maglolong mambabarang habang ang dawalang bampira masayang naglalaro sa may batis. Ang buwan bahaging natatakpan ng mga makakapal na ulap at tahimik ang buong kapaligiran ng bundok ng Asura. Sa loob ng kweba may umaaligid na anino. Nililibot nito ang buong kweba at huminto ito sa may paanan ng dalawang mambabarang. Sa labas ng kweba lumapit si Ikaryo kay Aneth sabay nagbulong. May dalawang tao sa loob, hindi ko alam kung sino sabi

niya. Teka ilalabas ko ang mga diyamante, pag hinila tayo papalapit sa kweba doon tayo magtutungo sabi ni Aneth. Wag mo na ilabas. Delikado na. Sigurado ko nandoon sa kweba ang huling diyamante sabi ni Ikaryo. Mga alad ko magbantay kayo dito sa labas, pag may lumapit patayin niyo agad utos ni Aneth. Humawak ang diwata sa balikat ni Ikaryo at sa isang iglap nawala sila. Sa may batis habang nagdadamit si Monica ay bigla siya niyakap ni Paulito. Bakit ngayon pa, sana kanina nung sabi ng dalaga pero tinakpan ng binata ang bibig niya. Shhhh makinig ka bulong ni Paulito. Alam ko biglang tumahimik masyado sa gubat bulong ni Monica. Oo nga e, ngayon lang nangyari ito sagot ni Paulito. Lumuhod ang dalaga sabay pinakiramdaman ang lupa. May parang di tamananggagaling malapit sa kweba bigkas niya sabay sila ay nagkatinginan. Sina Wookie! sigaw ni Paulito at mabilis na nagtungo ang dalawa papunta sa kweba. Sa may himpapawid sa di kalayuan, malayang lumilipad ang mga aswang pinamumunuan ni Raika. Nakasakay

sa likod nila ang tatlong bruha at ibang mga nilalang. Ang ibang kasamahan nila sa lupa naglalakbay, lahat sila patungo sa bundok ng Asura. Kay sarap talaga muling makalipad ng ganito! sigaw ni Raika. Bakit nakasakay fa ang mga vruha? Diva may walis naman sila malanding tanong ng isang baklang tiyanak. Manahimik ka baklita! Baka gusto mo gawin kitang lalake?! banta ni Yailda. Bilisan niyo at nararamdaman ko ang pagtitipon ng kapangyarihan sa may paanan ng bundok dagdag ng bruha kaya bumilis ang paglipad ng mga aswang. Sa loob ng kweba may walong anino na humawak sa mga paa at kamay ng dawalang mambabarang. Mahimbing parin ang tulog nila pero sina Aneth at Ikaryo nakatayo na sa may paanan nila. Gumising kayo!!! sigaw ng diwata. Dahan dahan naalimpungatan si Wookie, nagulat siya nang makita niya si Aneth pero hindi siya makabangon. Lolo! Si Aneth!!! sigaw ng mambabarang pero hindi nagigising ang matanda. Wookie! Hindi kita namukhaan agad sa bago mong itsura sabi ng diwata.

Aneth! Pakawalan mo ako dito! Lumaban ka ng patas! Lolo!!! Gising!!! sigaw ng binata. Mukhang mahimbing ang tulog ng matanda, wag mo na siya gisingin. Wala kami balak saktan kayo. May hinahanap lang kami kaya manahimik ka nalang diyanbuhay ka pa pala. Makikipagtsikahan sana ako pero di ka importante sa akin sabi ng diwata. Nilabas ng diwata ang mga diyamante, kinabahan si Ikaryo pero may humihila sa katawan niya papalapit sa isang dulo ng kweba. Pasimple niyang inutusan ang isang anino niya para hilain ang kamay ng diwata para ituro ang tamang direksyon. Humarap si Aneth sa dulo ng kweba at sa isang indak pinaliwanag ang lugar na yon. Pagkasindi ng liwanag ay nagulat sila pagkat nakatayo doon ang isang matanda. Nagulat si Wookie pagkat nakita niya si Wakiz doon sa dulo ng kweba, pagtingin niya sa tabi niya ay nandon parin naman ang katawan ng lolo niya. Tanda! Wag mo sabihin dalawa ang katawan mo sabi ni Aneth at biglang natawa si Wakiz. Ito ang inaantay kong araw, alam ko darating ka para kunin ang huling diyamante. Hindi ko

ibibigay yon sa iyo! sigaw ng matanda. Ang katawan na katabi ni Wookie biglang naglaho at madaming espirtu ang nakalabas at inatake ang dalawang bisita. Nakawala si Wookie at agad nakatakbo sa tabi ng lolo niya habang si Aneth nairita sa mga espiritu. Tanda! Ibigay mo na sa akin ang diyamante kung hindi mapipilitan akong saktan kayo! sigaw ni Aneth na mabilis niyang naabo ang mga espiritu. Ramdam ko ang kapangyarihan na dumadaloy sa katawan mo. Pero haharapin ka namin at hindi namin ibibigay sa iyo ang diyamante! sigaw ni Wakiz. Tanda, magi sip ka maigi. Naaral ko ang mga libro ng kapangyarihan. Sabihin mo sa akin pano kakalabanin ng dalawang pipitsuging mambabarang ang isang diyosa na tulad ko? tanong ni Aneth at natawa si Wakiz. Hindi lang ikaw ang nakapag aral ng mga libro, hindi kami pipitsugin Halika tikman mo ang kapangyarihan ng librong hindi mo naaralhalika at harapin mo kaming dalawang Ultimo Mambabarang!!! sigaw ni Wakiz at may dalawang espiritu sa mga tabi niya na mabilis nakapagsulat ng mga simbolo sa lupa. Lumuhod agad ang

matanda at pinatong ang dalawang kamay niya sa mga simbolo at dalawang higanteng espiritung dragon ang lumabas. Napanganga si Wookie sa napalabas ng lolo niya kaya agad siyang naghubad ng pantaas at mabilis din nagpalabas ng dalawang higanteng diablos. Napaatras si Aneth nang sumugod ang apat na espiritu. Kahit anong liwanag ang ilabas niya ay di nalulusaw ang kanyang mga kalaban. Sa takot nagtago si Ikaryo sa dilim habang si Aneth nagpalabas ng dalawang espada ng liwanag mula sa katawan niya. Bilib ako sa inyong dalawa, natutuwa ako at dito ko masusubukan ang kapangyarihan ko! Gusto ko yan kaya pagkatapos ko kayo mapatay, kukunin ko ang diyamante at ang libro ng mga mambabarang!!! sigaw ng diwata sabay sumugod siya papunta sa mga espiritu. Wag ka na umasa, ang libro nasira ko na. Maaring naaral mo lahat ng ibang libro pero halatang hindi mo pa gabay ang mga kapangyarihan mo. Kung nasanay mo na sana madali mo na kami napatay. Tama na ang satsat, sige mga dragon kunin ang kaluluwa niya!!! sigaw ng matanda at

nagpalabas pa siya ng isang daang espiritu para guluhin ang isipan ng diwata. Sa labas ng kweba nakarating na ang dalawang bampira, ramdam nila ang kapangyarihan na umaapaw mula sa loob pero may mga humadlang sa kanila para makalapit. Mga pekeng disipulo bulong ni Paulito. Nagtago si Monica sa likod ng binata, Monica, lumayo ka dito ngayon din. Magtago ka muna, hindi maganda itong magaganap dito sabi ni Paulito. Ayaw ko, gusto ko dito lang ako sa likod mo sabi ng dalaga. Isang malakas na hangin ang umihip at biglang may sugat ang binatang bampira sa mukha. Tama ka, diyan ka lang sa likod ko. Gayang gaya nila ang kapangyarihan ng mga disipulo kaya mahahabol ka din lang. Kung ano man makita mo wag kang matatakot, wag mo ako yayakapin. Wag kang mag alala hindi ka nila masasaktan, basta diyan ka lang sabi ni Paulito. Nagbaga ng pula ang buong katawan ng binata, nagpaatras konti si Monica at nakita niyang nagbabagong anyo ang bampirang nasa harapan niya. Bigla sila pinalibutan ng mga pekeng

disipulo, Takpan mo tenga mo utos ni Paulito. Ano? tanong ng dalaga. Takpan mo tenga mo ngayon na! sigaw niya at agad sinunod ng dalaga ang utos at saktong sumigaw ng malakas ang pekeng Bombayno. Muling umihip ang hangin pero mabilis na nahuli ni Paulito ang kamay ng pekeng bampira, sinaksak niya ang kamay niya sa puso nito sabay tinapon sa pekeng Bombayno. Sumugod ang pekeng Sarryno at Bashito, agad humarap si Paulito kay Monica at niyakap ang dalaga. Bago makarating ang dalawang sumugod ay biglang nawala ang dalawang bampira. Sa inis muling napasigaw ng malakas ang pekeng Bombayno, naamoy ng pekeng Sarryno ang mga bampira kaya napatingala siya sa puno. Bago pa niya maturo ang dalawa ay mabilis na nagbababa si Paulito at sinaksak ang kamay niya sa puso ng taong lobo. Naiwan si Monica sa taas ng puno, ang ibang pekeng disipulo nakatingin sa kanya. Ako ang harapin niyo! Wag niyo na siya idamay dito! sigaw ni Paulito. Sumugod ang pekeng Bobbyno at napatapis ang bampira. Ang pekeng Virgous sinimulan sunugin ang puno pero mabilis

nakabangon si Paulito at inatake siya. Si Monica naawa sa binata pagkat alam niya hindi makalaban ng husto ito pagkat inaalala siya. Hindi na siya ang dating bruha, kung dati siya mismo ang lalaban sa mga pekeng disipulo. Ngayon takot na takot siya at wala siyang magawa kundi yumakap sa puno at panoorin ang tagapagtanggol niya. Umakyat ng puno ang pekeng Bashito, naagapan siya ni Paulito at napabalik sa lupa pero napana siya ng pekeng Darwino sa likod. Habang nasa lupa ang bampira ay sinugod siya ng mga pekeng disipulo at pinagbubugbog. Dahan dahan umakyat sa puno ang isang duling na bampira. Sigaw ng sigaw ang dalaga kaya napasigaw ng malakas si Paulito. Naging maingay ang buong paligid, lahat nabingi sa parang nagkikiskisang mga bakal. Bagsak ang duling na bampira sa lupa at nagbaga ng mas malakas ang katawan ni Paulito. Isang madilim na ulap at lumapit sa puno, libo libong mga paniki ang nagpababa at pinalibutan ang katawan ni Monica. Wag kang matakot, diyan ka lang! sigaw ni Paulito. Ilang sandal pa ay napalibutan na ang

buong katawan ni Monica ng mga paniki. Mabilis nakaakyat ng puno ang pekeng Bashito, sinubukan niya suntukin ang mga paniki pero mas madami pang paniki galing sa ulap ang nagpababa at inatake siya. Tumayo si Paulito, kampante na siya na protektado ang dalaga. Inaatake siya ng mga pekeng disipulo pero di niya iniinda ang mga ito. Nanlisik na ang mga mata niya, buhok niya nagpalit ng kulay at naging kulay puti. Mga pangil niya naglabasan at mga kamay nagbagang pula. Ako naman!!! Napakabilis ni Paulito agad nasakal si Virgous, kahit nagpaapoy ng malakas ang taong santelmo ay sinisipsip lang ng katawan ng bampira ang lahat ng apoy. Ilang sandal pa namatay ang mga apoy sa katawan ng pekeng Virgous, tinaas ni Paulito ang katawan niya sabay dinikit ang palad sa dibdib ng pekeng santelmo. Nagapoy ang kamay ng bampira at napasigaw ang pekeng disipulo, nalusaw ang dibdib niya saka siya tinapon palayo ni Paulito. Ibubuka nanaman ni Bombayno ang bibig niya pero sa isang iglap sinuntok siya ni Paulito, lusot ang kamao ng bampira sa pekeng disipulo sabay tumagos ito sa likod ng ulo. May

tumalon sa likod ng sugo, kinagat ang balikat niya pero di ito ininda ng bida. Tumalikod si Paulito at kinagat din ang pekeng Bashito, baon na baon ang malalaking pangin niya sabay sinaksak ang kamay sa puso ng nilalang. Sa malapit na lugar dumating na ang grupo ng mga aswang at pinanood nila ang sugo na lumaban sa pekeng disipulo. Hindi niyo sinabi na buhay pa pala si Fredatoria sabi ni Yailda. Hindi yan si Fredatoriaakala ko patay na siya? sabi ni Raika. Yan si Paulito, ang sugo ni Fredatoria sabi ni Tikyo. Paulito? Yan yung isang taong tala sabi ng bruha at nagulat ang iba. Taong tala? Isa siyang bampira. Isa siya sa mga tumalo kay Fredatoria. Sa kanya sumanib ang kapangyarihan ni Fredatoria sabi ni Dwardo at natawa ang bruha. Ganon ba? Gusto ko din siya makuha! sabi ng matandang bruha sabay tumawa. Pinanood nila si Paulito na paslangin ang lahat ng pekeng disipulo. At sa pagtumba ng huling kalaban ay nakita nila ang kapangyarihan ng mga pekeng disipulo bumabalik sa katawan ng sugo. Talagang gusto ko siya! sigaw ni Yailda at biglang

napatingin sa kanya ang bampira. Patay tayo, nakita na tayo sabi ni Raika. Sumugod si Paulito papalapit sa kanila pero bago pa siya makalapit ay sumabog ang kweba. Lahat ng nilalang sa kapaligiran ang napatapis, pagharap ni Paulito sa kweba nakita niya sina Wookie at Wakiz patakbo palabas. Takbo!!! sigaw ng matandang mambabarang. Bakit? tanong ni Paulito. Si Aneth! Nasiraan na ng bait. Di na niya makontrol ang sarili niya! Di narin niya makontrol ang kapangyarihan niya! sigaw ni Wookie na tumayo sa tabi ng kaibigan niya. Ilang sandal pa nakarinig sila lahat ng malakas na tawa mula sa gumuhong kweba. Lumutang sa ere si Aneth at mga mata niya nagbabagang dilaw. Nasan kayong mga kutong lupa?!!! Harapin niyo ako!!! sigaw ng diwata. Nagpalabas ng apoy si Aneth mula sa mga kamay niya, sinusunog niya ang lahat ng nakikita niya sa paligid. Mga bruha nagsitayuan at namangha sa nakikita nila. Hindi na siya diwata sabi ni Yailda. Ano? Anong ibig mo sabihin? tanong ni Raika. Itong kapangyarihan na ito kapangyarihan na ng isang diyosa

paliwanag ng bruha at natakot ang iba. Hindi na maganda ito, wala na tayong laban kaya mas mabuti umalis na tayo sabi ni Tikyo. Hindi, pag magsama sama tayo kasama ang sugo kaya natin siya. Hindi siya nag iisip ng maayos, umaapaw ang kapangyarihan niya pero ramdam ko na hindi niya gamay ito sabi ni Yailda. Sira ulo ka ba?!!! Makikipagtulungan tayo sa sugo? tanong ni Dwardo. Oo kung gusto niyo pang mabuhay. Kung di natin mapipigilan si Aneth ngayon habang magulo isip niya patay tayo lahat

Chapter 13: Pagkaisa

Lumiwanag ang gubat dahil sa pagsunod ni Aneth ng mga puno. Si Wookie, Wakiz at Paulito mariing binantayan ang puno kung saan nakakulong si Monica. Ano diskarte mo Paulito? tanong ni Wookie. Hindi ko pa alam, hindi lang si Aneth ang problema natin, nandyan sa paligid ibang nilalang at sigurado ako hindi natin sila kakampi sabi ng bampira. Sa ngayon ayos lang tayo, mukhang

nasisiraan pa ng bait si Aneth at kinakalaban ang sarili niya sabi ni Wakiz. Anong ibig mo sabihin lolo? tanong ng binatang mambabarang. Minadali niya ang pag aaral ng lahat ng libro. May hangganan ang utak at katawan natin. Kung sana libro lang ng diwata inaral niyapero gahaman siya. Nagsasapawan ngayon ang mga kapangyarihan sa loob ng katawan niya. Lahat gusto pumapel pero si Aneth halatang di pa gabay ang tunay na kapangyarihan ng bawat libro kaya ayan nilalabanan niya ang mga yon. Kung sana inisa isa niya, sana nakontrol niya lahat ng kapangyarihan ng maigi paliwanag ni Wakiz. Mahusay ka parin hanggang ngayon Wakiz, tama ka sabi ni Yailda na biglang sumulpot sa likod nila. Yailda! Di ko akalain buhay pa ang mga bruha sabi ng matandang mambabarang. Hindi kami kalaban, nagkataon lang na nandito kami. Hindi kami lalaban sa inyo sabi ng matandang bruha. Nagsidatingan narin ang ibang nilalang at ang tatlong bida naghanda at hinarap sila. Tama ang sabi ng bruha. Hindi kami lalaban sa inyo.

Alam namin wala kaming panalo sa sugo sabi ni Raika. Si Aneth ang kalaban natin, kung magsanib pwersa tayo tiyak na matatalo natin siya sabi ni Tikyo. Bakit ako maniniwala sa inyo? Bakit kayo nandito? tanong ni Paulito. Para pigilan si Aneth. Oo kampo kami ng kadiliman at ayaw namin na isang nilalang ng liwanag na magreyna sa buong kaharian. Siguro naman naiintindihan mo yon Sugo paliwanag ni Dwardo. Tahimik lang ang tatlo pero may duda parin sila. Para patunayan sa inyo na nagsasabi kami ng totoo. Raika, Tikyo, Dwardo, sugurin niyo na si Aneth utos ng bruha pero nanigas ang tatlo. Ano pang inaantay niyo?! Sige na! Palibutan niyo siya at tirahin ng sabay sabay! dagdag ng bruha kaya wala magawa ang tatlo kundi tipunin ang mga alagad nila at sinugod ang diwata. Mula sa ere umatake ang mga aswang, pinalubutan nila ang diwata at lalo ito nagwala. Nagawa na ipabagsak sa lupa si Aneth kung saan nag aantay ang mga tikbalang at tiyanak. Naniniwala na ako, sasama na ako sa laban, sabihin mo sa kanila umatras na sabi ni Paulito. Wag pa sugowag muna sabi ni

Yailda. Anong ibig mo sabihin? Tignan mo na nga halos di nila siya nasasaktan sabi ng bampira. Alam ko pero tama lang yan para maaral natin ang kakayahan ni Aneth. Maghintay ka konti, kayong dalawang mambabarang magpalabas kayo ng malalakas niyong espiritu para guluhin pa utak ng diwata utos ng bruha. Nakinig naman ang maglolo kaya muling nakalabas ang dalawang dragon ni Wakiz at dalawang higante ni Wookie. Nagtipon ang tatlong bruha at nagwakan ng kamay. Dinig na dinig ang dasal nila at ilang sandali pa ang mga patay na katawan ng mga pekeng disipulo isa isang nagsitayuan. Sige mga disipulo atakehin niyo ang diwata!!! sigaw ni Yailda. Sumugod ang mga pekeng disipulo at lalong nalito si Aneth. Sa bawat nilalang na napapatapis niya ay mag papalit na susugod sa kanya. Walang pahinga ang diwata, halos di siya makapagpalabas ng kapangyarihan niya sa dami ng umaatake. Ngayon na ako susugod habang magulo isip niya sabi ni Paulito. Wag kang atat sugo sabi ni Yailda. Tama

siya Paulito, maganda ang stratehiya ng bruha. Kailangan malaman kung kaninong atake ang tumatalab sa kanya. Kailangan natin malaman kung ano ang panlaban niya sabi ni Wakiz. At kailangan malaman kung anong kapangyarihan ang nangingibabaw sa loob niya sa ngayon. Hindi pwede magsabay sabay ang lahat ng kapangyarihan, meron isa na mangingibabaw. Pag nalaman natin yon saka tayo pwede umatake paliwanag ni Yailda. Kahit madami ang umaatake sa diwata ay hindi parin ito nasasaktan. Malakas ang mga pekeng disipulo at sa pinagsama samang atake nila napabagsak nila muli sa lupa si Aneth. Dinumog ang diwata ng mga tikbalang, pinulot siya ng mga aswang at binalik sa ere para mabilis din lang isubsob sa lupa. Mga tiyanak pinagkakagat ang bagsak na diwata, sumali na sa gulo ang pekeng Sarryno at Bashito. Nagpaapoy ang pekeng Virgous, mga pekeng disipulong bampira umatake narin pero hindi parin natitinag ang diwata. Gamit ang malaking maso, hinampas ng pekeng Bobbyno ang diwata. Nasaktan ito at napahiga sa lupa.

Pinagbubugbog ng mga tikbalang ang katawan ni Aneth at narinig nila ito sumigaw sa sakit. At yan ang kahinaan niya. Pisikal na atake. Ngayon pwede ka na sumali sa bakbakan sugo. Alam mo na siguro ang kailangan mo gawin sabi ni Yailda. Bago makasugod si Paulito ay biglang nagliwanag ang buong paligid. Lahat nabulag at nagsibagsakan sa lupa. Umangat sa ere si Aneth at tumawa ng malakas. Akala niyo kaya niyo ako pigilan?!!! Hindi niyo ako kaya pigilan!!! sigaw niya. At nangibabaw ang kapangyarihan ng diwata sabi ni Wakiz. Hindi ka makakalapit sa kanya ngayon, hawak niya ang buong kalikasan. Pero sige lalabanan amin siya pansamantala, atakehin mo siya mula sa likod sabi ng bruha. Wakiz, bantayan mo kami, wag mo kami hayaan nag maghiwalay na tatlo utos ni Yailda. Tumayo ang matandang bruha sa harapan, mga dalawang kasama niya humawak sa balikat niya. Sabay sabay sila nagdasal at tinaas ni Yailda ang dalawang kamay niya. Mula sa dalawang kamay niya asul na liwanag ang lumalabas, isang malakas na sigaw at

malakuryenteng kapangyarihan ang lumabas at tinamaan si Aneth. Sapol ang diwata sa dibdib ngunit tumawa lang ito. Kapangyarihan ng mga bruha!!! Buhay pa pala kayo! Eto tikman niyo ang hinahanap niyo!!! sigaw ni Aneth at nagpalabas din siya ng dilaw na liwanag mula sa kamay niya. Ang dilaw at asul na liwanag nagkatamaan, pareho napasigaw si Aneth at Yailda at bawat isa ayaw bumigay. Mula sa lupa may mga kamay na lumalabas at humahawak sa mga paa ng mga bruha. Wakiz!!! sigaw ni Yailda kaya mabilis na gumalaw sina Wookie at lolo niya para puksain ang mga kamay sa lupa. Malakas na hangin ang umihip at tumama sa mukha ni Yailda, sugat sugat na ang mukha ng bruha at nag alala si Paulito. Umalis ka na! Yung usapan natin sabi ng bruha. Mabilis gumalaw ang sugo at isang iglap nawala siya. Naglalabanan parin ang dilaw at asul na liwanag pero si Aneth lalo pang pinalakas ang ihip ng hangin kasabay nito ang mga maliliit na bato at lupa. Pinabangon muli ni Yailda ang mga pekeng disipulo pagkat natatalo na

ang asul na liwanag nila. Tumawa lang si Aneth at nagpasabog ng mas malakas na liwanag at muling napatapis ang lahat. Nagulat si Aneth pagkat nakatayo parin tatlong bruha, napansin niya ang dalawang higanteng espiritu na sumangga ng liwanag ng para sa kanila. Peste kang mambabarang ka!!! Akin ka yung huling diyamante! Akala mo nakalimutan ko na?! sigaw ni Aneth nang palakasin niya ang dilaw na liwanag niya at lalong napaatras ang asul na liwanag ng mga bruha. Kung gusto mo ang huli ng diyamante kunin mo dito sa leeg ko. Bago mo magawa yon patayin mo muna ako pagkat hindi ko ito ibibigay sa iyo!!! sigaw ni Wakiz. Ganun ba? Tama na tong paglalaro!! sigaw ni Aneth at isang malakas na liwanag nagpatapis sa lahat ng nilalang sa gubat. Mga bruha napatapis at ang diwata humarap kay Wakiz at Wookie. Kung binigay mo nalang sana kanina pa hindi ko na sana kailangan gawin ito! sigaw ni Aneth at nag ipon siya ng malaking bolang liwanag. Nang itatapon na sana papunta sa dalawang mambabarang ay mula sa

ere lumitaw si Paulito sa likod ng diwata at dinagok ang ulo nito. Bagsak sa lupa si Aneth pero hinabol siya ni Paulito at kakagatin na sana ang leeg ng diwata pero mabilis ito nakailag. Nakagat na ako minsan niyan! Di ako tanga para maulit! sigaw niya. Nahawakan ni Paulito ang leeg ng diwata bago pa ito makagamit ng kapangyarihan niya. Mabilis niya nilipad si Aneth sa ere at pinag gugulpi ang katawan. Hinagis ni Paulito ang diwata sa isang puno saka niya mabilis ulit itong sinugod at naglanding ang sipa sa dibdib ng diwata. May dugo na lumabas sa bibig ni Aneth, gamit kanang kamay sinuntok ni Paulito ang dibdib ng diwata. Dapat tatagos ang kamay niya pero tumawa ng malakas si Aneth. Pinagbibigyan lang kita peste ka! Bakit minamaliit mo ata ako masyado. Bakit ayaw mo gamitin kapangyarihan ng sugo? Bakit di mo ilabas ang buong kapangyarihan sugo? sigaw ng diwata mula sa mata niya dilaw na liwanag ang lumabas at tinamaan ang bampira sa dibdib. Bagsak si Paulito sa lupa at ang diwata naman ang sumugod. Alam ko mas malakas ka pa diyan sa pinapakita mo.

Masyado mo ako minamaliit sugo!!! sabi ni Aneth sabay naglabas ng dalawang dilaw na espada mula sa katawan niya. Lumaban ka ng patas sugo! Harapin mo ako! dagdag ni Aneth sabay nilaslas ang katawan ng bampira. Napasigaw ng malakas si Paulito nang isaksak ni Aneth ang isang espada sa dibdib niya. Mabilis nagpakawala si Wookie ng apat na higanteng diablos at ginulo ang diwata bago pa maisaksak ang pangalawa. Mabilis gumalaw ang mga bruha at nilayo si Paulito, si Wakiz nagsilbing tagasangga nila. Bitawan niyo ako sabi ng bampira. Ilalayo ka lang namin para magamot sabi ni Yailda. Hindi ko kailangan ang tulong niyo! Kaya ko gamutin ang sarili ko sabi ng bampira at pagtingin nila sa dibdib niya ay unti unti naghihilom ang sugat niya. Nais lang namin makatulong pero mukhang hindi mo kailangan. Bakit ayaw mo gamitin ang buong lakas ng sugo? Bakit mo pinapatagal pa ang laban? sabi ng bruha. Tahimik lang si Paulito, binitawan siya ng mga bruha at pinanood nila si Wookie na lumaban kay Aneth. May kapangyarihan ka hindi mo

naman ginagamit. Ano pang silbi ng pagiging sugo mo? tanong ni Yailda. Habang ginagamit ko ang kapangyarihan ng sugo unti unti niyang kinakakin ang pagkatao ko. Ayaw ko mangyari na isang araw hindi na ako makikilala ng mga kaibigan ko sabi ni Paulito. Sa tingin mo may kaibigan ka pang matitira pag nagtagumpay si Aneth? Pag nagtagumpay siya baka kayong dalawa nalang ang matira. At kung doon ka lang kikilos, wala narin lang silbi pagkat sa huli maaring siya o ikaw ang magtatagumpay. Kung sino man sa inyo manalo magiging napakalungkot pagkat kayo nalang ang nilalang na matitira dagdag ng bruha. Huminga ng malalim si Paulito, Ito na ang panghuling beses na gagamitin ko ang kapangyarihan ng sugo. Bruha, ilayo niyo lahat ng kampon niyo utos ng bampira at may kakaibang mainit na hangin ang naramdaman nila. Huling hiling ko, bigyan niyo ako ng konting oras sabi ni Paulito at nagkatinginan ang mga bruha at si Wakiz. Mabilis nagpalabas ang matandang mambabarang ng isang

daang espiritung mandirigma at mga bruha muling nagsanib pwersa. Sinugod nila muli si Aneth habang nakaramdam sila ng kakaibang init mula sa paligid. Mga kutong lupa gusto niyo parin makipaglaro sa akin? Hoy tanda, huling beses ko na hihilingin na ibigay mo ng maayos ang diyamante. Pag ayaw mo parin hindi na ako makikipaglaro sa inyo. Ipapatikim ko na ang buong kapangyarihan ko! sigaw ng diwata. Madmaing simbolo ang sinulat ni Wakiz sa lupa, Bobo sabi ko sa iyo patayin mo muna ako bago mo makuha ang diyamante. Eto harapin mo ang pinakamabagsik na espiritu ko!!! sigaw ng matandang mambabarang. Mula sa lupa lumabas ang napakalaking dragon. Ang gintong dragonWakiz pano mo bubuhayin yan? tanong ni Yailda at natawa ang matanda. Manood ka maigi ang nagagawa ng isang Ultimo Mambabarang!!! sagot ni Wakiz. Mula sa paligid nagtipon ang libo libong mga espiritu, lahat sumanib sa patay na katawan ng gintong dragon. Ilang sandal pa bumukas ang mga mata ng dragon at dahan dahan itong tumayo. Eto ang harapin mo Aneth, ang aking pinakamalakas na kapangyarihan!!!

sigaw ng matandang mambabarang. Napaatras si Aneth at nagulat sa laki ng dragon. Nagpalabas ng kakaibang apoy ang dragon at natamaan si Aneth sa katawan. Sumigaw sa sakit ang diwata, si Wookie nagpaatras at namangha sa nalikha ng lolo niya. Pinagtatadyak ng dragon si Aneth sabay buga parin ng apoy. Kinagat ng dragon ang katawan ng diwata sabay lumipad ito sa ere. Doon sa ere habang nasa bibig ang diwata muli itong nagpaapoy pero tanging narinig ng mga naiwan sa lupa ay ang malakas na sigaw ng diwata. Bagsak si Wakiz sa lupa at mabilis na lumapit si Wookie at mga bruha sa kanya. Ano nangyari? tanong ni Wookie. Hindi ko kaya panatiliin ang dragon. Masyado na ako matanda at walang ensayo sabi ni Wakiz. May maitutulong ba kami? tanong ng bruha. Wala, kakayanin ko nalang. Sana bilisan ni Paulito bulong ng matanda. Nilagay ng tatlong bruha ang mga kamay nila sa dibdib ng matandang mambabarang, Eto kunin mo konting lakas namin, sana makatulong sabay sabay nila sinabi. Napatingin si Wookie sa ere at nakitang bugbog sarado na si Aneth pero hindi siya tuluyan na

mapatay ng dragon. Napalingon lahat kay Paulito at ramdam nila ang kakaibang kapangyarihan na lumalakas. May nagpapaikot na pulang apoy sa katawan ng bampira, unti unti humahaba lalo ang buhok ni Paulito at mga mata nito nanlilisik at nag aapoy. Mga kuko niya tumutulis at kitang kita ang bangis sa kayang mukha. Dumilim ang mga ulap at libo libong mga paniki ang sumugod papunta kay Paulito at pinalibutan ang katawan niya. Bumalik ang mga paniki sa ulap at nagulat ang lahat nang wala na ang bampira sa lupa. Nangilabot ang lahat nang makarinig sila ng mga bulong mula sa paligid. Tuwang tuwa ang mga bruha sa kakaibang kapangyarihan na nararamdaman nila. Nasan siya? Naririnig niyo ba bulong niya? tanong ni Wookie. Sinensyasan ng bruha na manahimik ang mambabarang pagkat nakarinig ulit sila ng bulong. Lumayo kayoako na ang haharap kay Aneth

Chapter 14: Pagtutuos

Nagsipagtaguan ang kampon ng kadiliman, ang mga bruha nagtipon sa likod ng isang malaking puno at nagdasal. Ang maglolong mambabarang sa ilalim ng katabing puno nagtago habang si Aneth ramdam niya ang pagbago ng simoy ng hangin. Bakit sumusuko na ba kayo?!!! Lumabas kayo para makatikim kayo! Matandang mambabarang nasan ka? Lumabas ka dito! Akin na ang diyamante! sigaw ng diwata habang nakasteady lang siya sa ere at naghahanap ng makakalaban. Ako haharap sa iyo sabi ng isang bulong na dinig sa buong gubat. Kinabahan si Aneth at hinanap kung saan nanggagaling ang boses. Nasan ka?! Magpakita ka sugo! sagot ng diwata at nahampas siya ng malakas na hangin. Natawa ang diwata pero di talaga niya mahanap kung nasan ang sugo. Akala ko ba makapangyarihan ka? Bakit di mo ako mahanap? muling sabi ng boses at nagsisimula nang mainis si Aneth. Pag nahanap kita ibubuhos ko ang buong kapangyarihan ko! sagot ni Aneth at muling may humampas sa kanyang hangin at napasigaw siya sa sakit

pagkat nakalmot ang mukha niya. Duguan ang mukha ni Aneth at lalo pa siyang nagalit. Yan ang gusto mo, sige eto sa iyo! sigaw ng diwata at nagpasbog siya ng malaking apoy para sunugin muli ang buong gubat. Lumitaw sa harapan niya si Paulito, lahat ng pinapalabas niyang apoy sinususop ng sugo sa katawan niya. Lalong nagpalabas ng apoy si Aneth pero sa katawan lang ng sugo pumapasok ito kaya muling siyang naglabas ng dilaw na espada at sinugod ang sugo. Papasok na sana ang espada sa katawan ng bampira pero biglang naging mga paniki ang buong katawan ng sugo. Nagsiliparan paalis ang mga paniki at napalingon si Aneth at saktong nandon si Paulito at binuntal siya sa mukha gamit ang nagbabagang kamao. Talsik si Aneth at bumagsak sa lupa, pagbangon niya di niya ulet makita ang sugo. Magpapalabas palang sana siya ng dilaw na ilaw mula sa mga kamay pero sumulpot bigla ang bampira sa tabi niya at sumigaw ng malakas gamit ang kapangyarihan ni Bombayno. Napasigaw ng malakas si Aneth at biglang nanigas ang buong

katawan niya. May dugo na lumabas sa tenga niya at bigla ito nagwala. Nanlisik ang mga mata ng bruha at dali dali siyang nagpasabog ng dilaw na ilaw kahit saan. Mabilis nakaiwas ang sugo pero sumulpot siya sa kabila naman at muling sumigaw. Nagtakip ng tenga si Aneth at napaluhod, sa harap naman sumulpot si Paulito at binigyan ang diwata ng isang malakas na upper cut. Lumipad pataas ang diwata, lumipad ang sugo para habulin siya. Pabagsak na sana si Aneth pero muli siyang tinira ng sugo ng isa pang upper cut kaya lalo sila nagpataas sa ere. Sa lupa walang magawa ang ibang nilalang kundi mamangha sa kapangyarihan ng sugo. Lolo, mas malakas ba talaga ang sugo kesa kay Aneth? tanong ni Wookie. Hindi apo ko. Mas malakas si Aneth pero hindi pa niya gamay ang kapangyarihan niya. Ang sugo makapangyarihan din pero mas mahina ito kesa sa diyosa. Ang diperensya lang ng dalawa ay kontrolado ni Paulito ang kapangyarihan niya. Nagagamitan niya ng utak, habang si Aneth hindi niya alam pano bumawi sa dami ng

kapangyarihan niya paliwanag ni Wakiz. Pero lolo ano ba ang ginagawa ng mga bruha? Ano ang dinadasal nila? bulong ni Wookie. Hindi ko alam, siguro gumagawa sila ng dasal pangontra sa kapangyarihan ni Aneth. Sana ganon nga sagot ng matanda. Narinig ng lahat ang sigaw ng diwata kaya muli sila napatingin sa langit. Kitang kita nila na hawak ni Paulito ang diwata sa kanyang leeg at mabilis sila lumilipad pababa sa lupa. Mabilis nagpapaba ang dalawa, ilang sandali pa ay pagtama ng katawan ng diwata sa lupa nagkaroon ng malakas na pagsabog. Naging maalikabok ang buong gubat kaya wala makita ang lahat. Paghupa ng alikabok ay kitang kita nilang nakaluhod ang sugo, nanlilisik ang kanyang mga mata at hawak parin sa leeg si Aneth. Tinaas ni Paulito ang isang kamay niya, nagbagang pula ito at mga kuko niya humahaba. Mabilis niya ito sinaksak at binaon sa dibdib ni Aneth at napasigaw ng malakas ang diwata. Nakahinga ng maluwag ang lahat pagkat inakala nila na tapos na ang banta ng diwata. Ang sigaw ng diwata biglang napalitan ng tawa at kitang kita ng lahat ang katawan niya biglang

naglaho at sumama sa lupa. Napalingon si Paulito sa paligid, tatayo na sana siya pero may mga kamay na lumabas mula sa lupa at hinawakan ang mga kamay at paa ng bampira. May natutunan din ako sa iyo Sugo diyosa ako! Kapangyarihan ko nanggagaling sa kalikasan. Ikaw ang nagpaalala sa akin sabi ng isang bulong na dinig sa buong gubat. Di makapiglas si Paulito, sinubukan lumapit ni Wookie pero sinigawan siya ng sugo na wag ituloy ang balak niya. Sinubukan kumalas ng sugo pero may isa pang kamay mula sa lupa na lumabas at inaabot naman ang leeg niya. Isang malaking kamao na gawa sa lupa ang lumabas sa malapit at pinagbubugbog ang likod ng bampira. Bagsak ang katawan ni Paulito sa lupa at nahawakan na tuloy ang leeg niya. Tuloy ang pambugbog ng malaking kamao sa likod ng bampira pero mula sa langit may daan daan na paniki ang nagpababa sa lupa at itakae ang mga kamay na gawa sa lupa. Nakawala si Paulito pero pagkatayo palang niya binugbog naman siya ng malalakas na hangin. Lumitaw si Aneth sa harapan niya at humawak ang diwata sa dibdib ng bampira.

Malakas na dilaw na ilaw ang lumabas mula sa mga kamay at napatapis si Paulito sa malaking puno. Mas malaking kamay na gawa sa lupa ang lumabas at hinugot ang isang puno sabay hinampas sa katawan ng bampira. Awang awa ang lahat ng nakakakita pero wala sila magawa kundi ipikit ang mga mata nila. Kukuha sana ng panibagong puno ang malaking kamay pero nakita ni Paulito na yun ang puno kung saan nakatago si Monica. Agad niya hinarap ang kamay at nilabanan, mas madami pang mga paniki ang dumating para tulungan siya. Mula sa daliri ng diwata may mga matatalim na dilaw na blade ang lumabas at tinamaan si Paulito sa mga kamay. Bagsak ang sugo at nahawakan ng kamay ang puno. Mabilis tumayo si Paulito at pinigilan ang kamay kaya nagtataka na si Aneth. Bakit mahalaga ata masyado yang punong yan para sa iyo? tanong niya at naglabas siya ng malaking espadang liwanag at sinugod ang puno. Winasiwas ng diwata ang espada para maputol sana ito, agad humarang si Paulito kaya siya ang nalaslas sa likod. Nawala ang mga kamay na gawa sa lupa, hinang hina si Paulito na

nakaluhod sa lupa sa harap ng puno. Bakit ka magpapalaslas para sa punong yan? May nalalaman ka bang kakaiba para protektahan yan? tanong ni Aneth at mabilis siya nagpalabas ng isang liwanag para tamaan ang puno pero muli tumalon si Paulito at hinarang ito. Napasigaw ang sugo at galit na ang dalawang mambabarang. Ano ang ginagawa niya? Sira ulo ba siya? tanong ni Wookie na napahawak sa mga tattoo niya. Protektahan niyo ang punonakatago sa taas si Monica narinig nilang bulong. Pagtingin ng maglolo sa taas ng puno napansin nila ang nagtipon tipon na mga paniki. Ubos ang lakas ko apo, ikaw na bahala magprotekta sa puno bulong ni Wakiz. Sinugod ni Paulito ang diwata, mabilis nagpalabas ng limang diablos si Wookie para palibutan ang puno. Aba may tinatago talaga kayong sekreto sa puno. Dibale pagkatapos kitang karnehin peste ka sila naman isusunod ko! sigaw ng diwata at hinawakan niya ang ulo ng bampira at mula sa isang kamay may lumabas na dilaw na liwanag na sinaksak niya sa

dibdib ng sugo. Tumamlay lalo ang katawan ng sugo pero nagawa din niya isaksak ang kamay niya sa dibdib ng diwata. Pareho sila napasigaw at nanghina, nagpataas ang dalawa sa ere at doon nagmamatigas pareho. Lalong lumiwanag ang katawa ng diwata kaya ilang sandal pa halos wala nang buhay ang katawan ng sugo. Bagsak sa lupa ang katawan ni Paulito, si Aneth tinaas ang dalawang kamay at mula sa gubat may mga liwanag ang nagtipon sa mga kamay niya. Palaki ng palaki ang naiipon na liwanag, naghulma si Aneth mula sa liwanag ng isang napakalaking puting espada. Paalam sugo!!! sigaw niya at lumipad siya pababa para isaksak ang nagbabagang puting espada sa dibdib ng sugo. Parang bumagal ang oras, si Wookie tumakbo papalapit sa sugo pero gamit ang huling lakas tinuro siya ng sugo kaya napatalsik siya paatras. Malapit na si Aneth sa katawan ng sugo, pinikit ni Paulito ang mga mata niya pero ngumiti. Pagkasaksak ng espada ng diwata sa lupa, napakalakas na puting liwanag ang bumulag sa buong gubat. Dinig na dinig ang malakas na tawa ni Aneth habang dinig din ang mga

sigaw ng maglolong mambabarang. Paghupa ng liwanag at tumigil ang tawa ni Aneth, Pano nangyari ito?!!! Imposibleng nakatakas ka!!! sigaw niya. Nang makakita na sina Wookie at Wakiz ay nagulat sila pagkat nasa tapat nila ang matamlay na katawan ni Paulito pero sa harapan nila may dalawang nilalang ang nakatayo. Wookie, kalbobigyan mo si bossing ng dugo utos ng bampira. Kami na ang bahala dito sabi ng babae. Tuti? Anhica? Kayo ba yan? tanong ng binatang mambabarang. Hindi makapaniwala si Wookie sa nakikita niya, matipuno ang katawan ni Tuti at nagsasalita ito ng diretso. Mahaba din ang buhok ng bampira at kakaiba ang kapangyarihan na umaapaw sa katawan nito. Sinaktan mo bossing ko! Ikaw naman sasaktan ko!!! sigaw ni Tuti at mabilis na sinugod si Aneth. Ang diwata gulat na gulat sa pagsulpot ng dalawang nilalang. Bago siya makagalaw nalaslas na siya ni Tuti sa dibdib gamit ang espada ni Paulito. Si Anhica lumipad sa ere at nagpakawala ng isang gintong espada at nakisali narin sa pagsugod kay Aneth. Nilaslas ni Wookie ang kamay niya

sabay sinubsob ito sa bibig ng kaibigan niya. Wag bulong ni Paulito. Sira ulo, kailangan mo magpalakas. Wag ka na maarte at wala nang oras maghanap ng hayop. Sige inom ka lang ng kailangan mo sabi ni Wookie. Ilang sandali pa bumabalik ang lakas ni Paulito, dahan dahan naupo ito para panoorin ang dalawa na nakikipaglaban kay Aneth. Gayang gaya niya mga galaw mo sabi ng mambabarang at walang magawa si Paulito kundi mapangiti. Ang bilis gumalaw ni Tuti, puno na ng laslas ang katawan ni Aneth. Bawat palabas na liwanag ng diwata kinokontra ito ni Anhica. Isang suntok ni Tuti at napalipad si Aneth sa ere. Sabay sila nagpalipad sa ere ni Anhica para isugod ang mga espada nila sa katawan ng diwata. Nasaksak si Aneth ng dalawang espada sa katawan, nagwala siya at nagpasabog ng napakalakas na liwanag. Kinabahan si Wookie pero pinakalma siya ni Paulito, Wag kang mag alala, ayos lang sila bulong niya. Paghupa ng liwanag, lahat ng dahon sa gubat naabo at sa harapan ng diwata may isang bolang itim. Nagsikalasan ang mga paniki at

lumabas si Tuti at Anhica na muling inatake ang diwata. Nakailag si Aneth at lalong nagpataas sa ere. Mula sa lupa may dalawang kamay na umabot kina Tuti at Anhica at hinila sila pababa sa lupa. Agad sumugod si Aneth gamit ang espada niya at sinugod si Tuti. Pagkalapit ng espada sa katawan ni Tuti biglang nanigas ang katawan ni Aneth at di niya magawang ibaong ang espada. Bakit ganito?!!! sigaw ng diwata at tumawa si Tuti. Hindi mo ako pwede saktan! sagot ng bampira na muling sinuntok ang diwata at napatapis. Bumangon si Aneth at muling sinugod si Tuti, nagpakawala siya ng liwanag at tumayo lang ang bampira sa harapan niya. Ang mga liwanag naglaho bago pa umabot sa katawan ni Tuti, napaluhod si Aneth at di makapaniwala sa nangyayari. Bakit hindi kita kaya saktan? tanong niya. Di sumagot si Tuti at sinipa ang mukha ni Aneth. Lalong nagalit ang diwata, tumayo ito at pinikit ang kanyang mga mata. Mamatay nalang tayo lahat dito!!! sigaw niya. Biglang yumanig ang lupa at ang hanging lumakas ng todo. May nabuong ipo ipo sa palibot ng katawan ng diwata at napansin ng

iba na may kakaibang liwanag na namumuo sa katawan niya. Sinubukan ni Anhica ang makalapit pero napapatapis siya sa lakas ng hangin. Lalong lumalaki ang bola ng liwanag na binubuo ni Aneth kaya sinubukan ni Wookie ilapit ang mga higante niya pero pati sila nalusaw nalang bigla. Delikado to, hindi maganda ang nararamdaman ko. Pigilan niyo siya agad bago niya maipasabog ang liwanag na yan!!! sigaw ni Wakiz. Sinubukan ni Paulito lumapit pero talsik din siya. Malakas na tawa ni Aneth ang dumagundong sa buong gubat, Magsama sama tayo sa impyerno!!! sigaw ng diwata. Sa likod ng diwata tumayo si Tuti at naglakad palapit. Nalasog lasog na ng hangin ang katawan niya pero patuloy parin niyang nilalapitan si Aneth na di namamalayan ng diwata. Nasunog na ang buhok ni Tuti pero nakatayo na siya mismo sa likod ng diwata, binuka niya ang bibig niya at lumabas ang matatalim niyang pangil. Agad niya kinagad sa leeg si Aneth at napasigaw ng napakalakas ang diwata. Mabilis humupa ang liwanag at namatay ang ipo ipo. Napaluhod si

Aneth sa lupa at mabilis nakalapit si Anhica para hawakan ang ulo ng diwata. Di bumitaw sa pagkagat si Tuti, si Anhica nagsimula nagdasal. Sa isang iglap Nakaluhod si Paulito sa harapan ni Aneth, nilapit niya ang ulo niya at nagbulong sa tenga ng diwata. Kumalas na si Tuti habang patuloy ang bulong ni Paulito, si Anhica tuloy ang pagdadasal niya at si Aneth tuluyan nang nanghihina. Ilang sandali pa tumayo na si Paulito, pumikit ang mga mata ng diwata at bagsak ang katawan niya sa lupa. Nagliyab ang kamay ni Anhica at doon naipon ang isang malaking bola ng kapangyarihan. Lahat ng lakas at kaalaman ni Aneth sa bola naipon, di makontrol ni Anhica ang kamay niya kaya mabilis lumapit si Tuti at Paulito para itaas ang kamay ng dalaga. Patungo sa langit pinakawalan ni Anhica ang lahat ng naipon niya, bumagsak ang tatlong bida sa lupa at mabilis lumapit ang maglolong mambabarang. Patay na siya? tanong ni Wookie. Hindi, tinanggal ni Anhica ang lahat ng kapangyarihan niya. Ako naman binulungan ko lang para makatulog ang kaluluwa niya para di maisama maalis sa katawan niya paliwanag ni Paulito. Hindi na babalik ang kapangyarihan

niya? tanong ni Wakiz. Hindi na, kung bumalik man nandiyan si Tuti para paamuhin siya sabi ni Anhica at biglang natawa ang lahat nang nagsilaglagan ang lahat ng ngipin ni Tuti. Fusha naman e. Vakit ganitwo uleth? sabi ng bungal na bampira pero niyakap siya ng bossing niya para magpasalamat. Habang nagsasaya ang lahat at pinagkakaguluhan ang magiting na Tuti biglang nanigas si Paulito at napasigaw ng malakas. Napaluhod ang bampira sa lupa at may dugong lumabas sa kanyang bibig. Sa likod ng bampira nakaluhod ang dalawang bruha, hawak nila ang isang matalim na kahoy na sinaksak nila sa likod ni Paulito. Yailda!!!

Chapter 15: Motibo

Agad pumorma si Tuti at Anhica, mabilis nagpakawala ng mga espiritu ang maglolong mambabarang. Wag kayong lalapit! Hindi namin napuruan ang puso niya pero pag pumalag kayo tutuluyan ko siya!!! sigaw ni Yailda nang naglabas uli t siya ng isa

pang matalim na kahoy at tinapat sa puso ni Paulito. Yailda!!! Sakim ka!!! Pakawalan mo siya!!! sigaw ni Wakiz. Sinabi kong wag kayong lalapit!!! Wala ako balak patayin ang sugo, gusto ko lang makuha ang dugo niya paliwanag ng bruha nang idiin pa niya ang isang kahoy niya sa dibdib ng bampira. Walang magawa ang iba kaya nagpaatras sila, yung dalawang bruha sa likod ng bampira naglabas ng isang gintong lalagyan at kumuha ng dugo ni Paulito. Pupunuin lang namin ito tapos papakawalan namin siya sabi ni Yailda. Mula sa puno may nadinig silang nagkiskisan na parang mga bakal, napatingala si Tuti at siniko siya ni Wookie at binulungan. Wag mo na pansinin sabi niya. Mula sa dilim nagsilabasan ang ibang kampo ng kadiliman, pinalibutan nila ang mga kaibigan ni Paulito at lahat napatingin kay Wakiz. Tanda, ibigay mo na sa amin ang huling diyamante sabi ni Raika pero pinalibutan nina Wookie, Tuti at Anhica ang matandang mambabarang. Tulad ng sinabi ko patayin niyo muna ako bago niyo makuha! sagot ni Wakiz. Tanda, wala kang magagawa pag tinawag ng limang diyamante ang

panghuli! sigaw ng isang boses at mula sa dilim nagpakita si Ikaryo na hawak ang limang diyamante. Nagliyab ang limang diyamante at biglang hinihila ang katawan ni Wakiz. Humawak sina Tuti at Wookie sa matanda para hindi ito tuluyan mapunta kay Ikaryo. Wala kang magagawa tanda, tinatawag na ng mga diyamante ang pang huli sabi ni Ikaryo at mula sa dibdib ni Wakiz ay may kuminang, napunit ang balat niya at isang diyamante ang lumabas at agad lumapit sa mga kamay ni Ikaryo. Pigilan niyo siya!!! sigaw ng matanda pero huli na ang lahat. Nagsama na ang anim na diyamante sa kamay ni Ikaryo, biglang dumilim ang buong gubat. Ikaryo! Anong nangyayari?!!! tanong ni Tikyo. Bago makasagot si Ikaryo ay may maliit na liwanag ang lumitaw, dahan dahan ito lumalaki at sa loob ng liwanag ay may isang lumang libro. Kinuha ni Ikaryo ang libro at agad namatay ang liwanag. Lumiwanag na muli ang gubat pero si Wakiz napaluhod na sa lupa at huminga ng malalim. Ang libro ng kadiliman nasa kanila na bigkas niya. Agad lumapit kay Ikaryo sina Dwardo,

Raika at Tikyo, lahat sila pinagmasdan ang lumang libro. Anong nararamdaman mo Ikaryo? tanong ng aswang. Wala naman, di ko alam bakit? sabi ng lalake. Tanga! Libro lang yan! Ang laman ng libro inaaral! sigaw ni Yailda. Napatingin ang lahat kay Wakiz at natawa ang matanda. Ang libro ng mambabarang matagal kong inaral. Aabutin kayo ng taon bago maaral ang lahat ng laman niyan sabi ng matanda. E pano naaral ni Aneth ng mabilis ang lahat ng libro? tanong ni Dwardo at napangiti ang bruha. Sa ginawa nila kay Aneth hindi niyo na malalaman pagkat ramdam kong burado ang memorya niya. Itanong mo diyan sa isang bampira at sa kasama niya. Ramdam ko ang kapangyarihan nila na higit sa normal sabi ng bruha kaya napatingin ang lahat kay Tuti. Hindi kho alam ang shinashabi niyo! sabi ng bungal na bampira. Ituturo ko sa inyo pano pero pakawalan niyo muna si Paulito sabi ni Anhica. Anhica bakit mo sinabi?!!! sigaw ni Wookie at biglang tumayo si Yailda at tinignan ang dalaga. Anhica? Ang isang taong talapag sinusuwerte ka naman talaga. Nasa

piling natin ang dalawang taong tala sabi ng bruha at nagtaka yung iba. Yailda pakawalan mo ang bampira! utos ni Ikaryo. Hindi pa kami tapos sa pagkuha ng dugo niya! sagot ng bruha. Babae! Ituro mo na pano at papakawalan ng bruha ang bampira pagkatapos sabi ni Dwardo. Wala akong tiwala sa inyo, pakawalan niyo muna siya bago ko ituro! Kahit sumama pa ako sa inyo basta pakawalan niyo siya! sagot ni Anhica. Ganito nalang iha, ituro mo sa kanila tapos sa amin ka sumama. Kung ayaw mo tatapusin ko na buhay ng bampira ito! banta ni Yailda at nakapasok konti ang kahoy sa dibdib ni Paulito. Napaungol ang bampira at nanginig si Anhica, muling nakarinig ang lahat ng nagkikiskisang bakal mula sa puno kaya lahat napatingala. Wala akong tiwala sa inyo!!! sigaw ni Anhica. Kami mga bruha kaya gumawa ng sumpa. Ang isang usapan kaya namin lagyan ng sumpa at kung sino man ang sisira sa usapan agad mamatay. Sapat na ba sa iyo yon? tanong ni Yailda. Sumpa? Pag hindi niyo pinakawalan si Paulito pagkatapos ko ituro mamatay kayo lahat? tanong ng dalaga. Kung yun ang ninanais mo

pero ituturo mo sa kanila pano aralin ang libro ng mabilis at pagkatapos kailangan mo sumama sa amin paliwanag ni Yailda. Naipasok mo sarili mo sa gusot iha, pero mapagkakatiwalaan sa ganyang usapang ang mga bruha bulong ni Wakiz. Sige! Pero pag sinabi natin lahat, lahat kayong kampon ng kadiliman na nandito ang mamamatay sabi ni Anhica. Kung yun ang ninanais mo sabi ng bruha at pinasa ang kahoy sa isa pang bruha saka siya tumayo. Magsitayo ang lahat ng kampon, laslasin ang kamay niyo at magpapatak ng dugo sa lupa utos ng bruha sabay pinikit niya ang mga mata niya at nagdasal. Wala magawa ang mga kampon ng kadiliman kundi sumunod sa utos, pati si Anhica nilaslas ang kamay niya at nagpatak ng dugo sa lupa. Ilang sandali pa may nagbabagang lubid lumabas mula sa lupa at dahan dahan gumapang sa lahat ng katawan ng mga kampon ng kadiliman. Nagpaikot ang lubid sa leeg ng bawat nilalang ng kadiliman sabay sa kamay ni Anhica. Ang dulo ng lubid ng dalaga kumapit sa kamay ni Yailda at pagmulat ng mata ng bruha ay

ngumiti ito. Ayan tapos na ang sumpa. Pag di kami tumupad sa usapan ay agad kami masasakal ng pulang lubid at ikamamatay namin sabi ng matandang bruha. Ano itong lubid sa kamay ko na kumapit sa iyo? tanong ng dalaga. Yan ay panigurado na ikaw ay sasama sa amin pagkatapos nito paliwanag ng bruha. Pakawalan na ang bampira, sige ituro mo na sa kanila ang nais nila. Kayong mga kampo ng kadiliman may utang kayo sa amin. Pero saka na namin sisingilin dagdag ni Yailda. Kinuha ni Anhica ang libro sabay nilatag sa lupa. Tinipon niya sina Ikaryo, Dwardo, Raika at Tikyo sabay pinahawak sa kanila lahat ang libro. Tumayo si Anhica at pinikit ang kanyang mga mata, nagliwanag ang libro at namangha ang apat nang mga nakasulat sa libro dahan dahan gumagapang papunta sa katawan nila. Di gusto ni Anhica ang ginagawa niya pero paglingon niya kay Paulito ay naisip niya na nararapat lang yon. Sa likod ng diwata tumayo si Tuti at Wookie na umamaalalay sa kaniya. Ilang sandali lumipas at tumayo ang apat na nilalang ng kadiliman at

tuwang tuwa sa kakaibang sigla na nararamdaman nila. Tapos na kami dito, tulad ng napang usapan eto ang bampira sabi ni Yailda. Agad lumapit sina Anhica, Wookie, Wakiz at Tuti kay Paulito habang ang apat na nilalang ng kadiliman ay biglang nagpasiklab. Hindi ko akalain na madami pala tayo kaya gawin!!! sabi ni Dwardo sa tuwa nang agad siya pumailalaim sa lupa. Agad lumipad sa ere si Raika at nagpakawala ng malakas na sigaw. Halos mabingi ang lahat sa lakas ng sigaw niya kasabay ng nakabibinging tawa. Si Tikyo inumbag ang isang puno at agad ito natumba at si Ikaryo mabilis na sumanib sa dilim at nawala. Kailangan masubukan ang bagong kapangyarihan kaya eto!!! sigaw ni Raika at nilabas niya ang mahaba niyang dila at agad nasakal si Tuti. Labag sa usapan yan!!! sigaw ni Anhica at natawa ang bruha. Hindi, wala tayong usapan na ganyan. Ang usapan lang ay papakawalan ang bampira at sasama ka sa amin sagot ng bruha sabay tawa. Mula sa lupa lumabas si Dwardo at inatake si Wookie. Si Tikyo agad nahawakan si Wakiz at pinag gugulpi.

Sa dilim lumabas si Ikaryo at ginulo ang anino ni Anhica kaya napasigaw ito. Nagpasiklab pa ang apat na nilalang ng kadiliman at pinarusahan ang mga kaibigan ni Paulito. Wag niyo masyado saktan ang babae! sigaw ni Yailda na natuwa sa kapapanood sa bagong sigla at lakas ng apat. Habang nabubugbog ang apat ay palakas ng palakas ang nadidinig nilang kiskisan na bakal mula sa puno. Napatingin si Yailda sa puno at may kakaiba siyang naramdaman. Itigil niyo yang ginagawa niyo!!! sigaw ng bruha pero walang nakikinig sa kanya. Lalo pang lumakas ang ingay ng nagkikiskisang bakal at ilang sandali pa lahat ng nilalang sa gubat napaluhod at nagtakip ng tenga. Lahat ininda ang sakit sa tenga, pati mga bruha napabagsak sa lupa. Sa taas ng puno biglang sumabog ang itim na bola at nagsiliparan ang mga paniki. Isang napakaliwanag na ilaw ang kumalat sa buong gubat kasabay ng napakalakas na sigaw. Anong ginawa niyo kay Paulito!!! sigaw ni Monica. Pulang pula ang mata ng dalaga, mga buhok niya nililipad ng mainit na hangin. Ramdam ng lahat ang malakas na kapangyarihan mula

sa dalaga pero ang mga bruha di makapaniwala na buhay ang alaga nila. Monica!!! sigaw ni Yailda. Sino ang gumawa niyan kay Paulito!!!? tanong ni Monica na dahan dahan nagpababa ng puno. Agad tinuro ni Anhica ang mga bruha kaya agad humarap si Monica sa kanila. Sa isang humpay ng kamay napalipad ang mga bruha at nagpaikot ikot sa ere. Sumugod ang apat na nilalang ng kadiliman pero mabilis nagpakawala si Monica ng pulang matatalim na ilaw mula sa kamay niya at natamaan ang apat. Pati sila! Sinaktan din si Paulito! sigaw ni Wakiz. Lalong nagwala si Monica at sinugod ang apat. Nagtipon si Wookie, Anhica, Tuti at Wakiz at pinanood ang dalaga na gulpihin ang alagad ng kadiliman. Buhay si Monica? tanong ni Anhica. Vakit kakamfi na natin sha? tanong din ni Tuti. Mahabang kwento sabi ni Wakiz pero biglang nagpasabog ng malakas na kapangyarihan si Monica at lahat ng nilalang sa gubat napatapis. Nagkalat ang katawan ng kampo ng kadiliman, pati sina Wookie napalipad sa malayo. Humarap muli si Monica sa mga bruha at sila naman ang sinugod

niya. Monica!!! Hindi mo ba ako naalala? tanong ni Yailda pero gamit nga kamay niya nilaslas ni Monica ang dibdib ng matandang bruha. Sinakal niya si Yailda gamit ang isang kamay sabay nilapit ang kanyang mukha. Sinaktan mo si Paulito!!! Hindi kita mapapatawad!!! sigaw ng dalaga at mula sa bibig niya nagpalabas siya ng apoy at tinosta ang matandang bruha. Bago mamatay ang bruha ay inatake nina Tikyo at Raika si Monica sa likod, agad humarap sa kanila ang dalaga at sila naman ang kinawawa niya. Bagsak si Yailda sa lupa at agad siya inalalayan ng dalawang bruha. Punong bruha bakit ganyan si Monica? tanong ng isa. Hindi ko alam, nabasag ang pagkontrol natin sa utak niya. Kailangan natin umalis dito ngayon din sabi ng ng tostadong bruha. Nagliwanag ang katawan ng tatlong bruha sabay nawala sila. Tinakasan na tayo ng mga bruha!!! sigaw ni Raika. Umalis narin tayo!!! sigaw ni Tikyo pero muling nagpasabog ng liwanag na pula si Monica at nagsipagbagsakan ang lahat ng nilalang. Hindi ko kayo hahayaan makaalis!!! Papatayin ko kayo lahat!!! sigaw ng

dalaga at nahawakan niya sa ulo si Dwardo at sa diin ng paghawak at napisa ang bungo nito. Sumunod si Tikyo, binaon ni Monica at kamay niya sa puso ng tikbalang sabay hinugot ang puso ng malaking nilalang. Natakot si Raika kaya mabilis siyang lumipad pababa at pinulot ang matalim na kahoy. Hinawakan ng aswang ng dalawang kamay ang kahoy sabay tinaas ang mga kamay sa ere. Hoy gaga!! Panoorin mo ito!!! sigaw ni Raika. Paglingon ng lahat nakita nilang sinaksak ng aswang ang kahoy sa puso ni Paulito. Biglang nanigas sa ere si Monica at napasigaw ng napakalakas. Kahit mga kaibigan ni Paulito hindi na nagawang makalapit, lahat sila pinanood si Raika na ibaon pa lalo ang kahoy sa puso ng bampira. Lumapit si Monica sa katawan ni Paulito, agad niya ito niyakap habang si Raika tumayo at tumawa ng malakas. Pagtingin ng dalaga sa bampira ay wala na itong buhay kaya lalong nanlisik ang mga mata niya sa galit. Tinignan ni Monica si Raika at biglang nanigas sa takot ang aswang. Nagliwanag ang buong katawan ni Monica, muling napatapis ang lahat ng

nilalang ng malayo maliban kay Raika na nananitiling nakatayo sa harapan niya. Sumigaw ng malakas si Raika, mga ugat sa ulo niya nagsisilabasan. Ilang sandali pa pumutok ang mga ugat sa ulo niya at sa isang sigaw ni Monica ay tuluyan nang sumabog ang buong katawan ng aswang. Kumalma si Monica at humagulgol habang yakap niya ang patay na katawan ni Paulito. Dahan dahan lumapit sina Wookie at Tuti pero biglang may dilaw na bolang liwanag ang pumaligid sa katawan ni Monica at Paulito. Si Tuti puno ng luha ang mukha niya dahan dahan na tumayo sa tabi ng bola ng liwanag, si Anhica nakayuko ang ulo at tinabihan ang bunging aswang. Walang magawa ang tatlo kundi makiluksa. Ang langit sa buong kaharian biglang nagdilim at ang tanging naririnig ng lahat ay ang hagulgol ni Monica.

Chapter 16: Sakripisyo

Ang buong gubat ng bundok ng Asura tahimik, tumigil na ang pag iyak ni Monica pero mahigpit parin niya

niyayakap ang patay na katawan ni Paulito. Namamaga na ang mga mata nina Wookie, Tuti at Anhica nang biglang may nagsulputan na libo libong mga espiritu. Di makapaniwala si Wookie pagkat kahit di niya pinapalabas ay nandon ang trese Diablos. Mga higanteng espiritung dragon nagpakita din kasama ang iba pang mandirigmang espiritu. Lahat pinalibutan ang dilaw na bilog tila nakikiramay sa mga nilalang. Yumanig ang lupa konti at lahat ng mga espiritu niyuko ang mga ulo nila. Isang higanteng espiritu ang lumitaw at napaatras ang lahat sa takot at kaba. Sino yan? tanong ni Anhica. Ang hiraf humingafarang ang lakash ng mumong to bigkas ni Tuti. Hindi ko alamkakaibang espiritu siyadaig pa niya ang kapangyarihan ng trese Diablos ko at yung Ultima Dragon ni lolo sabi ni Wakiz. Nakabalabad ng itim ang makapangyarihan na espiritu, hindi nakikita ang mukha niya pero lumuhod siya sa tapat ni Monica at nagulat ang lahat nang makapasok siya sa bolang dilaw. Pati si Monica gulat sa pangyayari, kinukuha ng espiritu ang katawan ni Paulito at kusa

naman na binigay ito ng dalaga. Bakit niya kinukuha si Paulito? Sino ba yan? tanong ni Anhica. Ewan ko pero hindi ako papayag! sagot ni Wookie na agad pumorma. Kahit anong gawin ng binatang mambabarang hindi sumusunod sa kanya ang mga espiritu, si Tuti naghahanda narin sumugod pero nangangatog ang mga tuhod niya sa takot. Am shkird sabi niya. Nalusaw ang dilaw na bilog, si Monica napaatras sa takot at nakitabi sa tatlo. Hahayaan mo nalang na makuha niya si Paulito? tanong ni Anhica. Natatakot ako, hindi ko alam bakit bulong ni Monica. Dapat wag natin siya hayaan na makuha si Paulito! sigaw ni Wookie. Hindi siya kaaway. Siya ang Mananabas, ang pinakamakapangyarihan na espiritu ng Ultimo mambabarang biglang sabi ng isang boses na kinagulat ng lahat. Paglingon nila nakita nila si Berto. Pumorma si Wookie pero pinigilan siya nina Tuti at Anhica. Kashama natin sha sabi ng bunging bampira. Bakit kinukuha ng Mananabas si Paulito at bakit nakikiluksa ang mga espiritu? tanong ni Wookie. Pagkat nakikiluksa sila sa

pagkamatay ng punong mambabarang sabi ni Berto at nagulat ang lahat. Si Paulito ang Ultimo mambabarang?!!! Akala ko ba lolo ko ang Ultimo mambabarang? tanong ni Wookie. Lolo mo nga sabi ni Berto at lalong nailito ang apat. Nilapag ng Mananabas ang katawan ni Paulito sa lupa. May nangyari sa katawan at biglang nagpapalit ang anyo nito. Ilang daan espiritu at nagsipag alisan mula sa katawan at halos mapanganga sa gulat nang makita nila si Wakiz ang nakahiga na doon. Lolo?!!! sigaw ni Wookie at agad tumakbo sa patay na katawan. Berto anong nangyari at nasan si Paulito? tanong ni Anhica. Pinasok siya sa loob ng kweba ng mga espiritu tapos si Wakiz ang nagpanggap na Paulito habang nagkakagulo paliwanag ng multo at agad tumakbo ang tatlo papunta sa kweba. Tumayo si Berto sa tabi ni Wookie, Patawad ginoong mambabarang, nabasa ko ang libro ng mga ninuno at nakwento ko sa lolo mo ang magaganap sabi ng multo pero hindi siya pinapansin ng binatang mambabarang. Hindi ka dapat magluksa. Ikaw na ang magtataguyod sa lahat ng

responsibilidad ng lolo mo biglang bigkas ng Mananabas. Hindi ko kaya, hindi pa ako handa sabi ni Wookie. Ganun din ang lolo mo nung nagsimula siya. Sigurado ko mas hihigitan mo pa siya. Katunayan nagawa mo ipalabas ang mga espiritu na di kaya ng lolo mo sabi ng Mananabas. Hindi ko mapapantayan ang lolo ko o mahihigitan. Naaral niya ang libro ng mambabarang. Konti lang ang naituro niya sa akin sabi ni Wookie. Alam mo matagal nang pinaghandaan ng lolo ang araw na ganito. Lahat ng laman ng librokami yon. Ang ibang laman ng libro sinigurado niya inaral ng ibang espiritu para pag yumao man siya hindi mawawala ang mga aral ng libro. Maipapasa ito sa napili ng lolo mong mapagpasahan ng kaalaman at ikaw yon paliwanag ng Mananabas. Mula sa patay na katawan ng lolo niya may lumabas na isa pang espiritu, nagulat si Wookie pagkat lolo niya yon. Lolo! Espiritu ka na? bigkas ng binata. Apo, tama ang Mananabas. Matagal na kitang inaantay. Napatunayan mo sa akin na ikaw nga at tagapagmana kaya eto tanggapin

mo ang lahat ng kaalaman ko sabi ni Wakiz. May isang daan na espiritu ang mabilis na pumasok sa katawan ng binatang mambabarang. Napaluhod si Wookie at napahawak sa ulo niya. Ilang sandali dahan dahan siya tumayo at huminga ng malalim. Nasa sa iyo na ang lahat ng nilalaman ng libro ng mambabarang, ikaw na ang Ultimo Mambabarang apo ko sabi ni Wakiz. Ramdam ni Wookie at kakaibang kapangyarihan sa buong katawan niya, ang mga mandirigmang mga espiritu muling lumuhod at nagbigay pugay sa kanya maliban sa Mananabas. Isa isang sumanib sa katawan ni Wookie ang trese Diablos, ilang sandali pa nakapasok na ang lahat ng mga espiritu maliban sa dalawa. Lolo bakit naiwan ang Mananabas ang dragon? tanong ng binata. Yang dragon, likha ko yan. Makakagawa ka din ng sarili mong dragon apo. Ang Mananabasngayon ko lang nakita yan sa totoo paliwanag ni Wakiz. Ngayon lang tayo nagharap Wakiz. Ilang beses mo narin ako sinubukan ipalabas ngunit hindi sapat ang lakas mo sabi ng makapangyarihang

espiritu. Oo nga e, pero siguro itong apo ko makakayanan na niya sagot ng matandang espiritu. Aantayin ko ang araw na yon. Habang hindi mo ako napapalabas Ultimo mambabarang, hindi ako sasanib sa katawan mo. Wag kang mag alala tapat ako sa iyo sabi ng Mananabas. Wakiz, oras na. Ihahatid ko na kayo ng dragon mo dagdag ng Mananabas at nagulat si Wookie. Saan kayo pupunta? Hindi ka ba sasanib sa akin lolo? O kaya maiwan dito sa lupa? tanong ng binata. Ngumiti si Wakiz at niyakap ang apo niya, Hindi na apo ko, kailangan ko na yumao. Inaantay na ako ng lola mo at iyong mga magulang. Wag kang mag alala apo ko kahit wala kami sa piling mo papanoorin ka namin. Itayo mo ang bandila nating mga mambabarang apo ko. Wag kang magmamadaling makipagkita sa amin ha sabi ni Wakiz at natawa si Wookie. Lolo naman, ayaw ko pa mamatay sabi ng binata. Pano yan apo ko. Paalam na muna. Hanggang sa huling pagkikita natin sabi ni Wakiz at tumayong magiting si Wookie. Pati ako magpapaalam narin

muna. Hamon ko sa iyo Ultimo mamababarang, palabasin mo ako at sa iyo mapupunta ang buong kapangyarihan ko. Hanggang di mo nagagawa yon wag kang mag alala akoy mag aantay sabi ng Mananabas. Mapapalabas ka ng apo wag kang mag alala sabi ni Wakiz at natawa ang Mananabas. Gusto ko makita niya gawin yon sabi ng espiritu. Ngumiti si Wakiz at agad naintindihan ni Wookie, Mananabas! Sa oras na kailangan kita mapapalabas kita! Tandaan mo yan! Mapapaamo kita! sabi ni Wookie at naglaho na ang tatlo sa harapan niya. Berto, ikaw gusto mo na ba yumao? tanong ni Wookie. Gusto ko sana pero nais ko maiwan pa. Kailangan niyo ako pagkat alam ko pano magwawakas ang lahat sagot ng multo at natawa si Wookie. Yang alam mong mangyayari hindi na magaganap. Babaguhin namin lahat yon sabi ng binatang mambabarang. Imposible! Ang nakasaad sa libro ng pinuno mangyayari at mangyayari kahit anong gawin mo sabi ni Berto. Yun din ang akala ko, pero halika sa kweba, ipapakilala ko sa iyo ang mga nilalang na magbabago ng lahat sabi ni Wookie. Sa loob ng kweba pinapainom ni Tuti ang tulog na katawan ni Paulito ng

dugo habang ang dalawang dalaga hinihilom ang kanyang mga sugat. Alam niyo pag gishing ni boshing kusha mangilom shugat niya. Antayin niyo nawang sha magishing sabi ni Tuti. Mas mabilis siya gumaling pag tutulong kami sabi ni Monica. Pumasok na sa guho guhong kweba sina Wookie at Berto at biglang gumalaw ang paa ni Paulito. Pasensya ka na Wookie kung agad namin hinarap si Paulito sabi ni Anhica. Ayos lang, kumusta na siya? tanong ng mambabarang. Gagaling sha, konti pang dhugo kailangan niya sabi ni Tuti. Ano sa tingin mo ang dahilan ng mga bruha kaya kinuha ang dugo niya? tanong ni Wookie at biglang napatingin ang lahat kay Berto. Oy, hindi detalyado ang libro ng mga ninuno. Wala ako alam tungkol diyan sagot ng multo. Kung dhugo ng vampiwa e di shana kahit dhugo ko na. Shiguro kasi sha ang shugo sabi ni Tuti. Hindi! Di naman sumasalin sa dugo ang kapangyarihan ng sugo. Iba ang dugo ni Paulito. Kaya nga gusto din nila makuha si Anhica e sabi ni Monica. Napahawak si Anhica sa leeg niya at

kinabahan, Wag kang mag alala, pinutol ko yung lubid ng sumpa nung inatake ko si Yailda sabi ni Monica kaya nakahinga ang dalaga. Bakit nila gusto makuha si Anhica at bakit kinuha nila ang dugo ni Paulito? tanong ni Wookie. Kasi magkapatid sila sabi ni Monica at nagulat ang lahat. Tahimik lang si Anhica at niyuko ang ulo niya, Magkapatid? Si Paulito at Anhica magkapatid? tanong ng mambabarang. Oo, sila ang mga taong tala. Sabay sila bumagsak sa mahiwagang gubat noong sanggol sila paliwanag ng dalaga. Ang propesiya ng mga taong tala akala ko pumalpak ang mga bruha para mapatawag sila? bigkas ni Berto. Nagtagumpay sila, pero sa gubat sila bumagsak. Naging madamot ang nanay ko noon, agad namin tinago si Anhica. Di namin alam meron pa palang isang sanggol. Hindi na namin siya naitago pagkat nakita na siya ng ibang nilalang. Kaya si Anhica tinago namin at pinagpanggap namin bilang diwata habang si Paulito ay mariing na binantayan ng lahat kwento ni Monica. Kinuwento ng dalagang bampira ang lahat ng alam niya. Nang matapos ang

kwento niya di parin makapaniwala ang iba. Kung ayaw niyo maniwala di tignan niyo ang mga pisngi ng pwet nila. Pareho sila may marka, alam ko ito pagkat inalagaan ko sila nung bata ako sabi ni Monica. Lahat napatingin kay Anhica at agad siya nagalit, Kung meron siya e di meron narin ako sabi niya kaya kay Paulito naman sila napatingin. Babaliktarin na sana ni Monica ang katawan ng bampira nang humawak si Paulito sa kamay niya. Hoy bakit ka humagolgol kanina? bulong ng bampira. Dinagok ni Monica ang dibdib ni Paulito sabay nagsimangot. Boshing!!! Kuha fa ako dugo teka lang sabi ni Tuti at mabilis siya lumabas ng kweba. Ano nangyari kay Tuti? Parang kakaiba na taglay niyang lakas. Hindi yon ang lakas na iniwan ko sa kanya sabi ni Paulito. Inaral niya ang libro ng mga bampira, si Anhica naman ang libro ng mga diwata sabi ni Berto at napangiti ang bampira. Wookie, ang lolo mo nasan? Huli kong nakita nung tangayin ako ng mga espiritu papasok dito tanong ni Paulito. Pare yumao na lolo ko. Sinakripisyo niya ang buhay niya at nagpanggap siyang ikaw paliwanag ng

mambabarang at napasimangot si Paulito at pinikit ang kanyang mga mata. Pero pare wag kang mag alala. Ginawa niya yon para sa atin lahat. May tiwala sa atin ang lolo ko. Napabilib mo siya nung sinabi mo gagawin mong libro ng kasinungalingan ang libro ng mga ninuno dagdag ni Wookie. Bakit ba ang tigas ng ulo niyo? Ang nakasaad sa libro ng mga ninuno wagas. Kahit anong gawin niyo masusunod ang lahat ng nakasaad doon pilit ni Berto at biglang nanlisik ang mga mata ng bampira. Sinabi ko gagawin kong libro ng kasinungalingan ang librong yon! Nagtiwala si Wakiz sa sinabi ko at sinakripisyo niya ang buhay niya para sa paniniwalang yon. Dahil don lalo ko lang tutuparin ang pangako ko! galit ni Paulito at pinakalma siya ni Monica. Berto mas mabuti pa ata yumao ka na. May kapangyarihan ako gawin yon sabi ni Wookie. Hindi! Ayaw ko magtunog kontrabida pero sana naman intindihin niyo ako. Lahat ng nabasa ko sa libro ng mga ninuno nagkatotoo na. Panig ako sa inyo, kakampi niyo ako pero mahirap na baguhin ang pag iisip na ganito. Gusto

ko maiwan pa, gusto ko makita magkatotoo ang sinasabi nitong bampira. Gusto ko makita kayo magtagumpay sagot ng multo. May tanong ako, ito bang pangyayari nakasaad sa libro? tanong ni Anhica. Wala pero nakasaad doon na magtatagumpay ang isang diwata na makuha ang mga libro. Nakasaad doon na makukuha ang libro ng kadiliman. Mapapakawalan ang mga alagad ng dilim mula sa ilalim at sila ang maghahari dito sa buong kaharian. At nakasaad doon na sa huli ay ang hari ng kadiliman ay magtatagumpay pero lalabanan siya ng isang malakas na bampira at isang malakas na diwata kwento ni Berto. Ang libro ng kadiliman nandoon sa labas, lahat ng nag aral nito ay pinatay ni Monica sabi ni Anhica. Lahat maliban sa isa, yung taong anino sabi ni Paulito. Oo nga hindi na siya nakita malamang nakatakas na siya sabi ni Wookie. E di tama parin ang libro ng mga ninuno, siya malamang ang magpapatawag sa hari ng kadiliman sabi ni Berto. Kaya pa ba natin siya pigilan? tanong ni Paulito. Hindi na, sabi ng lolo ko nakahanda na ang mga sakripisyo para mapatawag ang hari ng kadiliman. Inaantay nalang

nila ang libro. Naaral na niya ang libro kaya madali nalang niya mapapatawag ang hari sabi ni Wookie. Kung ganon e kailangan na natin maghanda para sa malaking gera. Kailangan natin ipaalam sa lahat ng mahiwagang gubat ang paparating na delubyo. Kailangan din natin magtipon ng malalakas na mandirigma. Hindi natin kakayanin ito kung tayo lang sabi ng bampira. Ako na bahala sa pagpapaalam sa lahat ng gubat. Pero saan tayo maghahanap ng mga mandirigma? tanong ni Wookie. Kailangan natin mahanap ang lahat ng mga disipulo sabi ni Paulito. Boshing lalavan ako! sabi ni Tuti na may dalang malaking baka kaya natawa ang lahat. Oo Tutimagkatabi na tayo lalaban sabi ng bampira at natuwa ang bungal. Berto may ipapagawa ako sa iyo sabi ni Paulito at nagulat ang multo. Ano ang maitutulong ko? tanong ng matandang multo. Magsusulat ka ng panibagong libro, isang libro magkwekwento kung pano natin gagawing libro ng kasinungalingan ang libro ng mga ninuno. Itatala mo lahat ng ating gagawin mula ngayon

hanggang sa magtagumpay tayo sabi ni Paulito. At ano naman ang itatawag natin sa librong ito? tanong ni Berto. Libro ng mga Magigiting

Chapter 17: Pagbangon

Isang araw ang lumipas, maaliwalas ang buwan at tahimik ang buong paligid. Sa may batis may dalawang nilalang ang nakatayo sa may tubig at pinagmamasdan ang kalangitan. Naging malupit ang tadhana sa atin Anhica. Pero masaya parin ako at buhay parin tayo kahit papano sabi ni Paulito. Mula bata tayo pinaghiwalay na tayo. Kaya naman pala di ko alam bakit ikaw lagi hinahanap ko. Ano ba meron tayo at nagawa nila yon? tanong ng dalaga. Ewan ko. Sa totoo ayaw ko naman ang ganito. Kung sana hindi gahaman sa kapangyarihan ang mga nakahanap sa atin siguro lumaki tayong iba sabi ng binatang bampira. Nagsisisi ka ba sa lahat? tanong ni Anhica at huminga ng malalim ang bampira. Konti, kasi madami na tayo sinakripisyo. Namatay ka, namatay ako, pero eto buhay parin tayo sabi

ng bampira at nagtawanan ang dalawa. Sa tingin mo malalaman pa ba natin kung ano talaga tayo? O san tayo nanggalingsino mga magulang natinat bakit talaga tayo nandito? tanong ni Anhica. Tinuro ni Paulito ang dalawang tala sa langit na magkatabi, Taong talanatatandaan mo pa ba? Ikaw at akolagi tayo nawiwili sa mga tala. Di ko alam ano talaga tayo, gusto ko din malaman lahat ng tanong mo. Pangako ko sa iyo Anhica matapos lang lahat ito sabay natin aalamin ang lahat sabi ni Paulito at naghawakan sila ng kamay. Ang drama niyong magkapatid!!! sigaw ni Monica sabay hinila pababa ang pantalon ng binata. Mewon nga!!! sigaw ni Tuti kaya mabilis na tinaas ni Paulito ang pantalon niya. Monica!!! Bakit mo ginawa yon?!!! tanong ni Paulito. E kasi mga to ayaw maniwala na magkapatid talaga kayo sagot ng dalagang bampira sabay ngumisi at tinignan si Anhica. Hoy wag naman! sigaw ni Anhica sabay tumakbo. Tandaan mo di mo ako matatakbuhansige na wag ka na maarte! Gusto lang nila makita ang mga balat niyo! sigaw ni Monica at

hinabol ang dalaga. Naglaro sina Monica at Anhica sa batis na parang mga bata habang sina Wookie, Tuti at Paulito tumayo lang sa tabi at pinanood sila. Dadalhin namin ang katawan ng lolo sa mahiwagang gubat para doon ilibing. Isasama narin namin si Aneth pero hindi ko alam kung matatanggap nila si Monica doon sabi ni Wookie. Hindi kami sasama sa inyo. Hahanapin namin ang mga disipulo. Kayo na ang bahala sa pagpapaalam sa lahat ng nilalang sa nagbabantang delubyo sabi ni Paulito. Boshing, shama ako shayo sabi ni Tuti. Tutilous, makapangyarihan ka na. Kailangan kita para protektahan ang kapatid ko at si Wookie. At mas maniniwala sila pag tatlong makapangyarihang nilalang ang magpapakita sa kanila paliwanag ng sugo. Oo boshing fewo shabi mo magkatavi tayo lalaban e hirit ni Tuti. Oo naman. Sa ngayon maghahanda tayo. Importante ang misyon niyo para ipaalam sa lahat ang magaganap. Puntahan niyo din si Nella para maproteksyunan ang mga tao. Magtipon kayo ng mga magigiting na mandirigma at ihanda sila. Hahanapin

namin ni Monica ang mga kaibigan natin. Wag ka mag alala Tuti, magsasama sama tayo ulet. Pangako ko sa iyo magkatabi tayo lalaban para harapin ang hari ng kadiliman sabi ni Paulito. Pero pare, sa tingin mo kaya natin itong laban na to? tanong ni Wookie. Nagawa daw nila noon. Alam ko sa pagbalik ng hari ng kadiliman mas mabagsik na ito at gusto makabawi. Nagawa nila noon, uulitin natin ngayon sagot ng bampira. Habang seryoso ang tatlo biglang sumulpot si Monica at pantalon naman ni Wookie ang binaba niya. Hoy!!! Wag mo ako isali sa ganito!!! reklamo ng mambabarang at nagtawanan ang dalawang dalaga. Wala lang, napatanuyan namin na hindi ka nila kapatid sabi ni Monica at lalo pang nagtawanan ang mga dalaga. Ayos, unang nilalaman ng libro ng Magigiting, nagtatanggalan ng pantalon. Sino pa kaya ang maniniwala sa librong to? sabi ni Berto na nakaupo sa isang sanga ng puno. Tama lang yan Berto! Para malaman ng mga magbabasa ng libro na yan na marunong din magsaya ang mga magigiting sabi ni Wookie. Ano pa sinasayang niyong oras? Mamaya

umaga na hindi nanaman makapaglalakbay ang mga bampira sabi ng multo. Hindi na problema ang araw sabi ni Monica at pinagdikit niya ang dalawang kamay niya at nagliwanag ang mga ito. Pagbukas niya ng kamay niya ay may tatlong singsing, Eto, tig isa tayo. Pag suot natin ito wala epekto ang liwanag ng araw sa atin. Kaya kahit maglakbay tayo ng umaga ayos lang sabi niya. Sinuot niya yung isa sabay inabot yung isa kay Tuti. Lumapit si Monica kay Paulito at sa daliri ng binata sinuot niya ang singsing. Hmmm bakit yung kay Tuti naiiba? Tapos yang singsing niyo parang mga wedding ring? tanong Wookie at nagpasimple si Monica na naglakad palayo. E yung ang nagawa ko e, wag ka kasi magkonek sabi ng dalaga. Siniko ng mambabarang si Paulito sabay kinindatan. Kayo ha tukso niya. Ano? Ewan ko sa iyo kalbo! sagot ng bampira at muling nagkatuwaan ang lahat. At may kwento din pala ng namumuong pag ibigan, ayos halo halo na tong isusulat ko sabi ni Berto. Pagsikat ng araw handa na ang lahat maghiwalay ng landas. Tuti alagaan mo kapatid ko sabi ni Paulito. Oo

boshing, I will tik kir of thim sabi ni Tuti. Hindi ko alam kung kalian ulit tayo magkikita pero mag ingat kayong dalawa sabi ni Wookie. Inabot ni Tuti ang esada kay Paulito pero tinanggihan ito ng sugo. Mas kailangan mo yan Tuti, itago mo muna. Saka ko na kukunin sa iyo yan sa muling pagsama natin sabi ng sugo. Niyakap ni Anhica si Paulito sabay niyakap naman niya ng mahigpit si Monica. Ate alagaan mo naman siya para sa akin bulong niya. Oo naman, wag kang mag alala papasayahin ko siya sagot ng dalagang bampira at napangisi si Wookie. Papasayahinhoy baka sa muling pagkita natin ninong na ako banat ng mambabarang at bigla siya sinuntok ni Monica sa tiyan. Papasayahin ibig sabihin pag namimiss niya kayo papatawanin ko siya, wag berde ang isip! sabi ng dalaga at nagtawanan ang lahat. Pero pwede rin naman landi ni Monica sabay yakap kay Paulito at lalo pa nagtawanan ang lahat. Sa kabilang dako ng kaharian ay nakabalik si Ikaryo sa kampo ng kadiliman. Sinalubong siya ng ibang nilalang at napansin na wala siyang

kasama. Nasan sila? Bakit ikaw lang ang bumalik? Pumalpak ba kayo? tanong ni Rayisha, isang aswang. Nagtagumpay tayo pero sa di ko inasahan na buhay si Monica sagot ni Ikaryo. Ang bruha seduktiba buhay?!!! Ano nangyari kay Aneth? tanong ng aswang. Si Aneth natalo ng kampon ng sugo. Malakas sila! Kasama nila ang ultimo mambabarang at sa tingin ko pati yung ultimo bampira at diwata. Higit sa lahat kasama na nila si Monica sagot ng lalake. E nasan yung ate ko? Nasan sina Dwardo at Tikyo at yung iba? tanong ni Rayisha. Patay na. Di ko alam magulo lahat pero kitang kita ko pinatay ni Monica ang ate mo, pati sina Dwardo at Tikyo pinatay niya sabi ni Ikaryo. Pesteng bruha yan! E nasan yung libro? Ano gagawin natin? tanong ng aswang. Naaral ko na ang laman ng libro. Pero sa gulo hindi ko na nakuha yon sagot ng lalake. Ano?!!! E pano kami? At pano mo naaral ng mabilis ang buong libro? tanong ng aswang. Mahabang kwento, magtiwala ka naaral ko lahat. Sigurado ko hinahanap nila tayo. Kaya simulan na natin ang ritwal. Magtiwala ka sa akin

alam ko pano gawin ito sabi ni Ikaryo. Sira ulo ka ba?!!! Pag sinugod nila tayo wala tayo ilalaban sa kanila!!! Sigurado ka kaya mo? Kailangan natin magmadali! reklamo ng aswang. Kaya nga wag ka nang magpanic diyan! Ihanda mo na ang mga alay at sisimulan ko na ang ritwal! sigaw ni Ikaryo. Bumaba ang dalawa sa ilalim ng lupa kung saan nakakulong ang mga alay. Rayisha matatagalan ako sa ritwal na ito. Magbantay kayo sa labas. Di ako dapat madistorbo sabi ni Ikaryo. Naupo ang lalake sa lupa at nagsulat ng mga simbolo. Pinikit niya ang mga mata niya at nagdasal. Ang mga alay na kawal biglang nanigas ang mga katawan at nagbagsakan sa lupa. Ang dugo sa katawan nila nagsilabasan mula sa mata at bibig nila at dumaloy lahat palapit sa mga simbolo na sinulat ni Ikaryo sa lupa. Hari ng kadiliman tanggapin mo ang mga alay na ito. Ikaw ay aking pinapatawag. Dinggin mo ang munting boses ng iyong tagapaglingkod!!! sigaw ni Ikaryo at biglang yumanig ang lupa. Ang dugo na nagtipon sa mga simbolo biglang sinisipsip ng lupa.

Ang mga katawan ng mga alay unti unting nalulusaw at pumapasok din sa lupa. Dumagundong ang malakas at malalim na boses sa buong paligid. Ramdam ni Ikaryo ang napakalakas na kapangyarihan na lumalabas mula sa lupa. Dumagungdong ang malakas na tawa sa buong paligid, si Ikaryo napatayo na at agad nagtago sa dilim. Naubos na ang mga alay, wala nang bakas ng katawan nila ang natira sa loob ng kulungan. Ang simbolo na sinulat ni Ikaryo sa lupa nabiyak at muling yumanig ng malakas ang lupa. Kutong lupa!!! Nasan ka?!!! Ayaw ko ng nagkakaroon ng utang na loob! Halika at papaslangin kita! Pinakawalan mo ako pero di ako marunong tumanaw ng utang na loob!!! sigaw ng malalim na boses. Hindi po! Kusa kita pinakawalan! Wala ako hinahangad na kapalalit! sabi ni Ikaryo at nagpalipat lipat siya ng pwesto gamit ang kadiliman. Sa tingin mo kaya mo ako taguan?!!! sigaw ng boses. Parang awa mo na hari ng kadiliman!!! Ako ay tapat na maglilingkod sa iyo!!! sigaw ni Ikaryo at natawa ang boses. Ano tingin mo sa akin? Tanga? Yan din ang sinabi mo sa diwata diba? Pero ano ginawa mo?

Trinaydor mo siya!!! sabi ng boses at biglang napatapis si Ikaryo at nahampas hamapas sa paligid. Nagawa ko yon para mapatawag ka! Yun ang hangad ko! Sa iyo talaga ako maglilingkod mahal kong hari!! sabi ni Ikaryo. Bakit mo ako pinakawalan?!!! tanong ng boses. Para maghari kayo dito! Ang di niyo nagawa noon pwede niyo gawin ngayon sabi ng lalake at natawa lalo ang boses. Tanga!!! Kilala mo ba ako? Ako ang hari ng kadiliman!!! Sa tingin mo kaya mo magsinungaling sa harap ko?!!! Nababasa ko ang utak mo! Gusto mo ng kapangyarihan, gusto mo mamuno sa kaharian kaya mo ako pinakawalan. Pero di mo magagawa yon pagkat mahina ka at malalakas ang mga kalaban mo sabi ng boses. Tama ka! Yun nga ang gusto ko! Sawa na ako sa pamumuno ng kampon ng liwanag! Masyado kami minamaliit. Tandaan mo sila din ang nagkulong sa iyo!!! sagot ni Ikaryo. Hindi ko makakalimutan yon. IkaryoIkaryo ang pangalan mo tama? Tama! Pinakawalan mo ako sa aking kulungan. Ayaw ko magtanaw ng utang ng loob pero pagbibigyan

kita ngayon. Kung masagot mo ako ng tama hindi kita papatayinkung sumagot ka ng mali Ito ang tanong ko, ano ang ninanais mo? Nais ko maghari ka dito sa Plurklandia, ako itatalaga mong kanang kamay! sagot ni Ikaryo at biglang tumawa ng malakas ang boses. Nakaramdam si Ikaryo ng panginginig sa buong katawan, may lumalapit sa kanyang malakas na kapangyarihan at nasasakal siya. Isang itim na usok ang biglang lumitaw sa harapan ng lalake at konting bahagi nito bumalot sa leeg niya. Basa ko na tapat ang sagot mo. Nakakatuwa naman at nakahanap ako ng tulad mo Ikaryo. Sige ikaw ang magiging kanang kamay ko at maghahari tayo dito sa Plurklandia pero meron akong hihilingin sa iyo sabi ng hari ng kadiliman. Ano po yon mahal na hari? tanong ni Ikaryo. Nakikita mo ako ngayon. Oo eto lang ako. Ganito lang ako kaya kailangan ko ng katawan. Katawan na masasaniban. Isang malakas at makapangyarihan na katawan. Kaya mo ba ibigay sa akin yon Ikaryo? tanong ng hari. Meron akong alam na katawan na inyong magugustuhan. Pero hindi madali kunin yon. Makapangyarihan

siya, wala kaming lakas para matalo siya sagot ng lalake at biglang natawa ang boses. Nabasa ko ang utak mo at hmmm tama ka, gusto ko yang katawan ni Paulito na yan. Habang wala akong katawan hindi ako pwede tumapak sa liwanag! Pero wag kang mag alala Ikaryo makapangyarihan parin ako. Bibigyan kita ng sapat na kapangyarihan, bibigyan kita ng mga alagad para maghasik ng lagim. Pero gusto ko ibigay mo sa akin ang katawan na yon sa madaling panahon! Gagamitin ko katawan na yan pansamantala, para makatapak ako sa liwanag at para makuha ko ang dati kong katawan! sabi ng hari. Bakit ano po nangyari sa dati niyong katawan? At nasan po yon? tanong ni Ikaryo. Madami ka masyado tanong pero mapagkakatiwalaan kita. Ang dati kong katawan ay tinago ng mga punong nilalang noon. Nakakatawa pagkat ilang beses nila sinubukan sirain ang katawan ko pero hindi sila nagtagumpay. Tanging nagawa nila ay paghiwalayin ang espiritu ko sa katawan ko kaya eto ako ngayon sabi ng hari. Saan po nakatago ang katawan

niyo? hirit ng lalake. Nakabaon sa ilalim ng lupa ng mahiwagang gubat ng Plurklandia!

Chapter 18: Paramdam

Nakarating ang grupo nina Tuti sa palasyo, agad nila binalita sa reyna ang nangyari at si Nella di alam kung matutuwa o matatakot. Pero hindi na banta si Aneth? Tama ba? tanong ni Nella. Oo, tinanggal ko na ang kapangyarihan niya sagot ni Anhica. Di mapakali ang reyna kaya naglakad lakad siya sa paligid. Pero ang sinasabi niyo may magpapalabas ng hari ng kadiliman? Bakit pa kayo dito dumiretso? Dapat doon na kayo sa mahiwagang gubat nagpunta sabi ng reyna. Nella, hindi pa nila alam ang tungkol sa tunay na pagkatao ni Aneth. Pag didiretso kami doon ay malamang hindi sila maniniwala sa amin. Kailangan kasama ka para maipaliwanag sa kanila pagkat naniniwala sila sa iyo sabi ni Wookie. Pero nandon pa ang mga pekeng pinuno. Pano natin malulusutan yan? Malamang kakalabanin nila tayo sabi ni Nella. May plano ako para doon,

pero para magtagumpay ang plano namin kailangan ka sumama sa amin sabi ni Anhica. O sige ano pa inaantay natin? Magtungo na tayo sa mahiwagang gubat ngayon din sagot ng reyna. Bago tayo magtungo don Nella kailangan mo ihanda ang mga mamamayan ng Plurklandia. Gahol tayo sa oras kaya kailangan mo magpadala ng mga emisaryo sa lahat ng kaya maabot. Ipagpaalam mo sa kanila ang nagbabantang delubyo. Kailangan maghanda sila. Kung maari ay magsimula na sila magtago, at ang mga may kayang lumaban sa kanila mag armas na sabi ni Wookie. Bakit pati mga tao isasama natin sa laban? tanong ni Nella. Puntirya ng hari ng kadiliman ang kaluluwa ng mga tao. Di natin sinasabi na lalaban sila ngunit pag sila ay inatake ng mga kampon ng kadiliman kailangan din nakahanda sila lumaban kahit papano. Itong misyon niyo sa mahiwagang gubat ay delikado. Maaring hindi sila maniwala sa inyo at maari din na maniwala sila Kung maniniwala sila maayos, pwede niyo ipakalat ang mga mandirigma para protektahan ang mga tao. Pag

hindi sila maniwala, hindi niyo kaya protektahan ang lahat ng mamamayan. Hindi sila basta basta pwede nalang sumuko, kailangan naman nila lumaban kahit papano paliwanag ni Berto. Napaupo si Nella sa trono at napaisip, Mali akoitong paparating na delubyoang buong Plurklandia ang nakasalalay. Hindi namin pwede iasa nalang sa inyong mga nilalang ang pakikipaglaban. Kasama kami dito kaya lalaban din ang mga tao. At ako ang mamumuno sa kanila! sabi ng reyna. Nasisiraan ka na ba ng bait? Ikaw ang reyna! Ikaw ang dapat protektahan! sabi ni Berto. Paano maniniwala sa akin ang mga tao kung magtatago lang ako at aasa sa inyo? Lalaban ako, ipapakita ko sa kanila na hindi lang ako utos. Gusto ko patunayan sa kanila na hindi ko lang namana tong trono na to. Gusto ko patunayan sa kanila na nararapat ako dito sa trono! paliwanag ni Nella. Pwede kang mamatay Nella sabi ng multo. Mas maganda na ako nang maunang mamatay kesa panoorin kong isa isa namamatay ang mga mamamayan ng kaharian. At wag

kang nega! Tinuruan nila ako lumaban noon, nakakatakot pero kailangan ko maging isang pinuno sabi ng reyna. Biglang sumulpot si Tuti at lumuhod sa harapan ni Nella. Ngaw dash wat am tokin abawt sabi niya sabay abot sa espada ni Paulito. Baka kailangan mo yan sabi ni Nella. Mash kailangan mo sabi ni Tuti at biglang tumayo si Nella at kinuha ang espada at winasiwas. Tipunin ang mga pinuno ng bawat baranggay at sabihin magtipon dito agad! biglang sigaw ng reyna. Ilang oras ang lumipas at natipon ang mga bawat pinuno ng bawat baranggay at lokalidad ng Plurklandia. Sa labas ng palasyo nagtipon ang lahat at si Nella nakatayo sa entablado at nakasuot ito ng damit pandigma. Sa loob ng palasyo pinapanood ni Berto ang kaganapan sa labas habang si Wookie ay sumasayaw. Talagang kaya mo pang sumayaw sa lahat ng nangyayari sabi ni Anhica. Hindi ako sumasayaw, nageensayo ako para sa laban sabi ng mambabarang. Ako ba ay binibiro mo? Sumasayaw ka e sabi ng dalaga at natawa si Tuti at ginaya si Wookie. Ang kulit niyo! Hindi sayaw ito. Parang sayaw nga pero kailangan ko masanay ito para

sa laban paliwanag ng mambabarang. E bakit may kembot kembot pa at yang mga galaw ng kamay? hirit ni Anhica. Oo na parang sayaw ng Macarena to pero hindi ako sumasayaw. Parang sumasayaw lang paliwanag ni Wookie. Simpleng bagay pinagtatalunan niyo pa. Kayong tatlo magsiayos nga kayo. Para kayong mga bata. Tandaan niyo kayong tatlo ay makapangyarihan, Ultimo Mambabarang, Ultimo Bampira at Ultimo Diwata. Tama yang ginagawa ni Wookie, nag eensayo. Kayong dalawa gabay niyo na ba ang kapangyarihan niyo? Wala na tayong oras kaya bawat sandali na makukuha niyo dapat mag ensayo kayo. Di niyo alam kung kalian magaganap ang gera sabi ni Berto. Natahimik ang tatlo at lahat sila lumapit sa bintana. Tignan mo si Nella, halatang takot siya pero kinakaya niya ito para ipakita sa mga tao na makakayanan nila ang delubyo sabi ng multo. Kung sana ganyan din kadali kumbinsihin ang mga nilalang sa mahiwagang gubat e di sana madali ang misyon natin sabi ni Wookie. Kaya nga dadalhin natin si Nella e,

siya ang magsasalita para sa atin. Makikinig ang mga nilalang sa kanya. Lahat nangako na magsisilbi sa kanya sabi ni Anhica. Fano nathin fafaliwanag shi Aneth? tanong ni Tuti. Oo nga malaking problema pa yang mga pekeng pinuno sabi ni Berto. Wag kayo mag alala may naplano na kami ni Anhica. Sana gumana sagot ng mambabarang. Maliwanag ang buwan at tahimik sa mahiwagang gubat ng Plurklandia. Nagising ang lahat ng nilalang na nakatira doon pagkat nararamdaman nila ang malakas na presensya ng nilalang na paparating. Nagtipon sa sentro ng gubat ang mga pekeng pinuno, ilang sandali pa mula sa kalangitan may isang nilalang na nagpababa at lahat nabighani sa malakas na dilaw na liwanag. Punong diwata, kamiy nagagalak at kami ay iyong dinalaw sabi ng punong dwende. Lahat napaluhod at nagbigay pugay kay Aneth na nakatunton narin sa lupa. Mga impostor!!! agad sinigaw ng diwata at nagulat ang lahat ng nilalang sa gubat. Ano ang sinasabi mo punong diwata? tanong ng punong kapre. Lahat ng nilalang dito sa gubat

makinig kayo sa akin. Mga itong nagtipon sa gitna ay mga impostor!!! sabi ni Aneth kaya nagtayuan ang mga impostor at napansin nilang hindi si Aneth ang kaharap nila. Ikaw ang impostor!!! sigaw ng punong tikbalang at agad nito sinugod si Aneth. Sa isang indak ng katawan ni Aneth naglutangan sa ere ang mga impostor, napasugod ang ibang nilalang pero agad sila binantaan ng diwata. Wag kayong lalapit! Ipapakita ko sa inyo na impostor ang mga ito!!! sigaw ni Aneth. Magsasalita pa sana ang isa pero nagpasabog ng liwanag si Aneth at nanigas ang mga katawan ng mga impostor. Unti unting nalagas ang pekeng mukha nila at nagsilabas ang tunay nilang anyo. Nagulat ang ibang nilalang nang makita nilang mga impostor nga ang namumuno sa kanila. Ayan naniniwala na ba kayo sa akin? tanong ni Aneth at biglang nagtawanan ang mga impostor. Sa kalayuan todo focus si Wookie sa pagkontrol sa mga espiritu na sumasanib sa katawan ni Aneth habang si Anhica busy din sa pagmamanipula sa kapangyarihan ng diwata. Mukhang malakas sila, di ko mapapanatili ang ganito sabi ng

dalaga. Maganda ang kaganapan, pabor sa atin. Hayaan mo sila umatake pero protektahan mo ang katawan ni Aneth. Pagka atake ng mga impostor doon kayo lalabas at kayo ang papaslang sa kanila para makikita ng ibang nilalang na tinulungan niyo si Aneth sabi ni Nella at nabilib sila sa plano niya. Kumalas ang mga espiritu sa katawan ni Aneth nang sumugod ang mga impostor. Bumagsak si Aneth sa lupa pero mabilis napalibutan ng dilaw na liwanag para di siya masaktan sa mga atake ng mga impostor. May ibang nilalang na sumubok tulungan ang bagsak na diwata pero sadyang malakas ang mga nilikhang pekeng pinuno. Nagbigay ng hudyat si Nella at mula sa mataas na puno lumabas si Tuti at inatake ang isang impostor. Lumabas narin si Wookie at Anhica kasama nila si Nella. Mabilis napatumba ni Tuti ang tikbalang, ang pekeng mambabarang hinarap si Wookie at nagtagisan sila ng lakas. Sa isang humpay ng kamay nabulag ang mga nakaharap ni Anhica pero di niya napigilan makalusot ang dwende na sinugod si Nella. Winasiwas ni Nella ang espada pero

nakailag ang dwende pero hindi ito nakaligtas sa bodyguard ng reyna at agad ito napisa sa isang tapak ng higanteng diablos ni Wookie. Agad sumugod si Nella sa kapre at sinaksak ang espada sa paa nito. Humarap ang kapre sa reyna pero lalo pang binaon ni Nella ang espada. Hahampasin na sana si Nella sa ulo pero mabilis nilaslas ni Tuti ang buong katawan ng kalaban. Natalo ni Wookie ang impostor na mambabarang pero may nakawalang ligaw na espiritu na aatake kay Nella. Nahampas ng libro ang ligaw na espirtu at tumawa si Berto, May silbi din ako! sigaw niya. Nang akala ng lahat patay na ang mga impostor biglang bumangon ang tikbalang at susunggabin na sana ang isang batang diwata. Nagulat ang lahat nang sumugod si Nella at tumalon sa ere. Nauna si Tuti sa may bata at agad ito nilayo, nagpakawala si Anhica ng dilaw na liwanag na bumalot sa katawan ng reyna at si Wookie pasimpleng nagpakawala ng mga espiritu para manigas ang kalaban. Nalaslas ni Nella ang dibdib ng tikbalang, kinontrol ni Wookie ang impostor at kunwari sispa ito. Mabilis

winasiwas ni Nella ang espada niya at natanggal ang ulo ng tikbalang. Gulat na gulat ang dalaga sa nagawa niya pero agad siyang pinagkaguluhan ng mga nilalang sa gubat. Hoy Berto wag mong isulat na tinulungan namin si Nella bulong ni Wookie. Oo alam ko, wag kang mag aalala. Itong sinusulat kong libro hindi lang mga malalakas na nilalang ang magigiting, kasama narin ang mga tao sabi ng multo. Hindi tayo dapat magsaya, nagpunta kami dito para magbigay ng babala sabi ng reyna. Pero ang punong diwata sabi ng isang dwende at madaming mga diwata ang sumugod kay Aneth. Malubha ang tama ni Aneth, idala niyo sa kweba para makapagpahinga utos ni Anhica. Anong babala? Ang mga impostor ba? tanong ng isang kapre. Hindi, magtipon kayo lahat nais ko kayo kausapin sabi ni Nella kaya nagsilabasan ang lahat ng nilalang sa gubat para makinig sa renya ng kaharian. Pano mo ipapaliwanag si Aneth? bulong ni Anhica. Wala dapat ipaliwanag tungkol kay Aneth. Di na nila kailangan malaman ang mga nagawa niya. Sabi niyo wala na siyang kapangyarihan at mga alaala kaya kesa na pag initan pa nila siya hayaan

na natin siyang ganyan. Kung saan maalala ng lahat kung gano siya kagiting bilang pinuno paliwanag ni Nella. Muling napabilib si Berto sa reyna kaya binuksan niya ang libro niya at nagtago sa may puno. Tumayo si Wookie at Tuti sa tabi ni Nella at sabay nila hinarap ang mga nilalang ng gubat. Makinig kayo lahat sa akin. Nagpunta kami dito para sa dalawang rason. Unang rason ay para ipaalam sa inyo tungkol sa impostor sabi ni Nella at bigla siyang huminga ng malalim at napatingin kay Wookie. Mga impostor na yan pinagkaisahan si Aneth noon. Ninais nila sakupin ang mahiwagang gubat. Nagpagaling si Aneth at humingi ng tulong sa akin, alam ko inaaalal niyo ang kalagayan niya pero gagaling siya. Mas may importante tayong kailangan bigyan ng pansin May isang grupo na ninanais pakawalan ang hari ng kadiliman! sigaw ng reyna at nagulat at nabalot ng takot ang lahat ng nilalang sa gubat. Biglang nagtayuan ang mga matatandang nilalang at di makapaniwala sa sinasabi ni Nella. Teka alam ko di kapanipaniwala pero

magtiwala kayo sa sinasabi ko. Nakuha na nila ang libro ng kadiliman at araw nalang siguro ang inaantay natin bago nila matawag ang hari ng kadiliman Naiintindihan ko ang mga nakakatanda sa inyo. Alam ko naranasan niyo ang bangis at kapangyarihan ng hari ng kadiliman noon. Malamang alam niyo din na naikulong siya sa ibang dimensyon ng punong nilalang noon ngunit totoo ang sinasabi namin. Nakuha nila ang libro ng kadiliman, sigurado ko kayong nakakatanda alam niyo tungkol dito sabi ni Nella. Hindi magandang biro yan! Kahit ikaw ang reyna ng kaharian ay di ka pwede magbiro ng ganyan! sigaw ng isang matandang dwende. Gumawa ng paraan ang mga punong nilalang noon para di na yan makawala ngayon darating ka dito para sabihin na ang mga nagawang paraan ng pinakamalakas na mga nilalang nalapastangan nalang ganon kadali? tanong ng isang matandang tikbalang. Naipit si Nella at napatingin kina Tuti at Anhica, Pano mo ipapaliwanag

ngayon yan? pabulong na tanong ng dalaga. Muling humarap si Nella sa mga nilalang at huminga siya ng malalim. Alam ko kauupo ko lang sa trono, pero wala ako balak magsinungaling sa inyo. Totoo ang sinasabi ko at may isang grupo ng mga nilalang na nagbabalak pakawalan ang hari ng kadilima ulit ng reyna pero tinawanan lang siya ng mga matatanda. Sinungaling!!! Nakatagong sekreto yon! Pano mo nalaman? Siguro ikaw mismo ang nagnanais na magpakawala sa hari ng kadiliman! Kaduda duda ka Nella! Siguro nandito ka para linlangin kami at mapaamo mo para hindi kami mag aklas kung sakaling napakawalan mo nga siya! sabi ng isang matanda at lahat ng nilalang nagdududa na sa reyna. Nakaramdam na ng tensyon sa paligid ang grupo ni Nella pero biglang may batang diwata ang sumigaw at tinuro ang buwan. Lahat napatingala sa langit at ang mga matatanda agad napatingin kay Nella. Patawag mahal na reyna at nagduda kami sa iyo sabi ng matandang dwende. Bakit biglang nagbago ang

isip niyo? tanong ni Nella. Napakawalan na nila ang hari ng kadiliman! Tama ang sinasabi ng reyna! Nagpaparamdam na siya sa atin, at naalala ko dati nung naghari siya dito sa lupa yan din ang simbolo niya ang pulang buwan!!!

Chapter 19: Bagong Pinuno

Sa isang dulo ng kaharian sabay napatingin sa langit sina Monica at Paulito. Pulang buwan bigkas ng binata. Ngayon lang ako nakakita ng ganyan dagdag niya. Hindi maganda ang nararamdaman ko. Parang may kakaiba sa buong paligid sabi ng dalaga. Sa tingin mo napakawalan na nila yung hari ng kadiliman? tanong ni Paulito at tinignan siya ng dalaga. Sa tingin ko oo, may kakaibang pakiramdam ang buong kaharian na di ko maipaliwanag. Para napakadilim at nakakasakal na kapangyarihan sagot ni Monica. Kailangan natin magmadali kung ganon, sana ayos lang ang mga kasama natin sabi ng binata at saktong may napansin silang kakaiba

sa malapit. Agad sila lumapit at nakakita sila ng malaking bloke ng yelo at sa loob isang nilalang na nanigas. Virgous bigkas ng binata. Kakaibang kulungan ito pero nararamdaman kong buhay pa siya sabi ni Monica sabay haplos sa yelo. Napalingon si Paulito sa paligid at napansin niyang gumagalaw ang isang halaman. Agad niya nilapitan ang halaman at nakita niya ang dalawang dwendeng kaibigan niya. Darwino! Bobbyno! sigaw niya sa tuwa pero natakot ang dalawang dwende ang nagyakapan. Hoy, di niyo ba ako nakikilala? Alam ko na to nagpapatawa nanaman kayo no sabi ni Paulito pero talagang nanginginig sa takot ang mga dwende. Monica halika nga dito saglit utos ng binata at agad lumapit ang dalaga. Bakit? Mga disipulo din ba yan? tanong niya. Oo pero di nila ako nakikilala, pakitaan mo nga sila ng legs mo sabi ni Paulito at bigla siya binatukan ng dalaga. Sila ba papakitaan ko o ikaw? tanong niya at natawa ang binata. Sila, manyakis mga to e. Sige na baka bumalik ang isip nila sa tama pag ginawa mo yon paliwanag ni Paulito. Nagsimangot si Monica pero nilabas

niya ang legs niya at pinakita sa dalawang dwende. Nagulat si Paulito sa reaksyon nila pagkat nakatitig lang sila sa legs at takot na takot parin sila. Ano ang ginawa ni Aneth sa kanila? tanong ni Paulito. Tinanggalan ng kapangyarihan at pati ata isipan sagot ni Monica at napatingin ang binata sa kanya. Kaya mo ba ibalik? tanong niya. Kaya pero kailangan natin balikan ang katawan ng ate ko. Malamang nasa katawan pa niya ang pag iisip nila sabi ni Monica. Tinanggal na ni Anhica ang kapangyarihan ni Aneth, nandon pa kaya? tanong ni Paulito. Yan ang di ko sigurado, kailangan natin mapuntahan ang dalawa sabi ng dalaga. Nanghinayang si Paulito pagkat malayo narin ang nalakbay nila, gahol narin sila sa oras pero naawa siya sa mga kaibigan niya. Kailangan pa natin mahanap yung iba, pero bago yon pakawalan muna natin si Virgous sa kulungan niya sabi ni Paulito kaya bumalik sila sa bloke ng yelo. Pinulot ni Monica ang dalawang dwende at nilagay sa balikat niya, tumayo sila sa malayo habang si Paulito nagliyab ang dalawang kamay

at sinimulan ang pagtunaw sa bloke ng yelo. Nagpapalakpakan ang dalawang dwende habang pinapanood ang bampira, ilang sandali ay natunaw na ang yelo at bagsak ang katawan ni Virgous sa lupa. Binuhat ni Paulito ang katawan ng kaibigan niya at lumapit kina Monica. Nagulat sila nang may bumagsak mula sa puno kaya agad sila pumorma. Bumangon ang lasing na kapre at natawa si Paulito. Nyobert! Buhay ka! At lasing ka parin! biro niya pero biglang nagtago ang kapre sa likod ng isang puno at si Monica naman ang natawa. Nyobert! Ako ito, si Paulito! sabi ng bampira pero pasilip silip lang ang kapre at nagpapacute ng mata. Lalong natawa ang dalaga, pati ang dalawang dwende nakitawa narin. Shy siya bigkas ni Darwino at napatingin si Paulito sa kanya. Anong shy? Nakakapagsalita ka pala, ano nangyari sa inyo? tanong ng bampira. Wala naman nangyari sa amin, kilala mo kami? tanong ni Bobbyno. Oo kayo ay mga kaibigan ko. Kayo ang mga disipulo ng Fredatorya sabi ni

Paulito. Disipulo? Ano yon? Akala namin masamang tao kayo e. Masama ba kayo? Sasaktan niyo ba kami? tanong ni Darwino at lalong nalito si Paulito. Wag ka na magtaka wala sila sa tamang wisyo. Ride on ka nalang kasi sabi nila kami, kaya malamang nandito din yung ibang kaibigan mo bulong ni Monica. Hindi kami masamang tao, nasan yung mga ibang kaibigan niyo? tanong ng binatang bampira. Hmmmnakatago sila. Gusto niyo tawagin namin yung mga bulol? tanong ni Bobbyno. Bulol? Bulol? Sige nga tawagin mo sila dito sabi ni Paulito at agad bumaba si Bobbyno. Tawagin ko din mga alaga naming pets sabi ni Darwino at nagtakbuhan ang dalawang dwende sa may malapit na gubat. Bulol? Ano ba nangyari sa kanila? tanong ni Paulito. Wag mo na problemahin, ang importante matipon sila at pag may kulang hanapin natin sabi ni Monica. Ilang sandali pa bumalik ang dalawang dwende sakay sakay ang dalawang lobo. Eto pets namin o sabi ni Darwino at natawa si Paulito nang makita si Sarryno at Bashito. Biglang bumagsak ang isang

lobo at natumba sa lupa si Bobbyno. Ay bwisit nakatulog nanaman tong antukin na pet natin! sigaw niya at lalong natawa ang bampira. Sarryno at Bashito! bigkas ni Paulito at agad niya nilapitan ang dalawang lobo at hinaplos ang ulo. Mula sa gubat may dalawang bampirang lumitaw at lumalapit sa kanila. Ayan na yung mga bulol sabi ng dwende at napangiti si Paulito nang makita si Bombayno at Chado. Bakit sila nabulol? tanong ni Monica. Naiintindihan ko na ata ang ginawa ni Aneth sabi ng binata. Ginawa niyang kabaliktaran ang mga ugali ng mga disipulo. Ang mga dwende naging mabait masyado. Si Virgous matigas ang ulo kaya siguro kinulong. Si Sarryno at Bashito di na nila kaya bumalik sa tamang anyong tao at hayop nalang sila. Itong dalawang bulol, mga kapangyarihan nila galing sa boses nila. Ginawa silang bulol para di nila ito magamit paliwanag ni Paulito. E nasan yung iba? tanong ni Monica. Di ko alam, Virgous, Nyobert, Bobbyno, Darwino, Sarryno, Bashito, Bombayno at Chadowala sina Mhigito, Vandolphous at si Louis sabi

ni Paulito. Ah meron pa kami kaibigan pero yung isa napaka slow maglakad at kumilos kasi kaya mamaya pa darating yon. Tapos yung isa yung anak nung kapre na bulate sabi ni Darwino sabay tawa. Si Nyobert may anak? tanong ni Paulito at mula sa lupa lumabas ang isang mini Nyobert. Ayan o, sinliit namin pero kapre siya sabi ni Bobbyno at pati siya tawa ng tawa. Awang awa si Paulito sa kalagayan ng mga kaibigan niya, napansin yon ni Monica kaya yumakap siya sa binata. Maibabalik din natin sila sa tama bulong niya. Oo nga e pero malayo ang lalakbayin natin pabalik sa mahiwagang gubat sabi ni Paulito. Ilang sandali may bampirang dumating at talagang napakabagal ng mga galaw niya, Ninais ko sila isama doon para mas madali pero pag ganyan yang isa matatagalan tayo sabi ni Paulito at may isa pang bampira ang lumabas pero lagi siya nauumpog sa mga puno. Ay duling! Ay duling! sigaw ng dalawang dwende at natawa si Monica. Isa pa yan e bigkas ng binata sabay haplos sa ulo niya. Samantala sa mahiwagang gubat,

nagtipon ang lahat ng mandirigmang nilalang sa sentro at kinakausap sila ni Nella kasama ang mga matatandang nilalang ng gubat. Tumayo sa sentro ang isang matandang Tikbalang at nagsimulang magsalita. Habang inaantay natin ang mga ibang mandirigma mula sa ibang gubat ng kaharian, nais ko sabihin sa inyong lahat na hindi madali ang laban na ito Noong unang panahon hindi magkasundo ang lahat ng nilalang. Lahat nagpapalakasan. Ngunit nang lumabas ang hari ng kadiliman nagsanib pwersa ang lahat ng nilalang para wakasin ang paghahari niya Noong unang panahon nasa piling natin ang mga pinakamalakas na mga nilalang. Ngayon wala na sila sa piling natin at sa pagkawala pa ni Aneth at mga punong nilalang sadya tayo ay mahihirapan sa pagharap sa hari ng kadiliman sabi ng tikbalang. Mali ka! Kahit wala na sila kakayanin natin! Maaring sila ang pinakamalakas na nilalangkayotayo ang mga magigigiting! Sa tulong at gabay ng mga matatanda ay alam na natin ang haharapin natin, alam ko wala na tayong oras maghanda pero kahit ano pa ang dumating kakayanin natin

itong lahat! biglang singit ni Nella at nagpalakpakan ang mga mandirigma. Wag mo kasi sila tatakutin bulong ni Nella sa tikbalang at napayuko ang nilalang. Kasi kung nabubuhay ka lang noong panahon na yon Nella maiintindihan mo bakit ko nasabi ang mga yon bulong ng tikbalang. OO alam ko pero kung gusto mo mamumo dapat ipakita mo sa kanila na matatag ka. Hindi ako ang pinuno ng mga nilalang, kayong matatanda ang inaasahan nila. Kaming mga tao umaasa sa tulong niyo pagkat aminado kami wala kaming kapangyarihan para harapin ang kampon ng kadiliman. Pero natipon ko sila at handa lumaban ang mga tao, ayaw nila mawala ang kaharian nila sermon ng reyna. Nella, kaming mga matatanda ay simpleng nilalang lang. Hindi namin kaya mamuno. Tanging mabibigay lang namin ay gabay at impormasyon tungkol sa sinaunang panahon. Kaya Nella kung mamarapatin mo, sigurado ko gugustuhin din ng lahat itogusto namin ikaw ang mamuno sa amin sabi ng tikbalang at nagulat ang dalaga. Ha? Ako mamuno sa inyo? Hindi ata

ganon dito sa kaharian. Hiwalay ang estado ng tao at estado ng mga nilalang sabi ni Nella. Oo alam namin yon mahal na reyna pero sa ngayon wala pwedeng mamuno sa amin kundi ikaw. Kanina lang napatunayan mo ang inyong katalinuhan, kay bilis mong napaamo ang mga mandirigma namin sabi ng tikbalang. At Nella napahanga kami sa iyong mga ama noong hari siya. Malaki ang sinakripisyo niya para sa buong kaharian at para sa iyo. Namana mo ang kagitingan ng iyong ama kaya pumapayag kami lahat na ikaw ang mamuno sa amin sabi ng isang matandang diwata. Pero labag ito sa batas ng kaharian diba? tanong ng reyna. Sa ganitong panahong ng nagbabantang delubyo wala nang batas ang kaharian. Ikaw nalang na reyna ang papakinggan ng lahat. Napakita mo sa amin sa pagpunta mo dito at pakikilaban mo na handa mo ibigay ang buhay mo para sa kapakanan ng kaharian Kaya Nella, kaming mga nilalang makikinig at susunod sa reyna ng kaharian sabi ng matandang mambabarang at biglang nagsigawan at nagpalakpakan ang lahat ng

mandirigma. Di parin makapaniwala si Nella sa mga nangyayari kaya napatingin siya kina Wookie. Sige, papayag ako pero pagkatapos natin matalo ang hari ng kadiliman ay ibabalik ko sa inyo ang pamumuno ng mga nilalang sabi ni Nella at lalong nagpalakpakan ang mga nilalang. Yan ang maganda sa iyo Nella, positibo ang pananaw mo sa buhay. Ang hangad mo para sa buong kaharian kaya handa kami manilbihan sa iyo. Pero Nella handa kami lumaban at protektahan ang mga tao pagkat yun ang puntirya ng hari ng kadiliman. Mga kaluluwa ng tao ang magpapalakas sa kanya Pero hindi namin pwede ipakalat sa buong kaharian ang mga mandirigma namin. Kailangan ang mga malalakas maiiwan dito sa gubat sabi ng matandang tikbalang. Bakit? E pano kung sa ibang lugar umatake ang kampon ng kadiliman? tanong ng reyna. Tinipon ng mga matatanda si Nella at mga kaibigan niya saka sila nagtinginan. Sa ilalim ng gubat na ito nakabaon ang katawan ng hari ng kadiliman. Tiyak ko gusto niya makuha ulit ito para tuluyan niya makuha ang buong kapangyarihan niya sabi ng matanda ang nagulat

sina Nella. Yan ang sikreto ng gubat na ito kaya mariing namin prinoprotektahan. Kaya noong nagreyna si Monica ay kinailangan namin itago ang gubat na ito pagkat natakot kami na baka puntiryahin niya ang katawan ng hari ng kadiliman Kami lang mga matatanda ang may alam nito, bago kami lilisan sa mundo ay ipapasa namin ang sikretong yon sa isang mas nakakabata. Kaya sa buong gubat na ito kami lang ang may alam tungkol doon paliwanag ng tikbalang. Mawalang galang na po, alam niyo po ba tungkol sa libro ng mga ninuno? tanong ni Wookie bigla at nagulat ang mga matatanda. Iho, pano mo alam tungkol don? Wala pang nakakabasa ng librong yon dito sa gubat sagot ng matandang mambabarang. Lolo ko po nabasa na niya, dala po namin ang bangkay niya at nais ko siya malibing dito. Pero kalahati lang nabasa niya. Pero may isa pa kaming kasama na nabasa niya lahat ng libro. Pinarusahan siya para doon kaya siya ang ginawang taga bantay ng templo ng mga libro ng kapangyarihan dagdag ni Wookie. Di kami makapaniwala pati yon alam niyo sabi ng tikbalang. Teka sabi

niyo kasama niyo? Ibig sabihin nakuha ang mga libro ng kapangyarihan! sabi ng matandang dwende. Pano nangyari ito? Yang ang sikretong hindi namin alam. Oo alam namin na meron yung mga libro at may templo pero kung saan ito hindi namin alam sabi ng matandang kapre. E alam niyo din ba tungkol sa libro ng kadiliman? tanong ni Wookie. Oo alam namin tungkol don, nakatago din ata yon sa templo sabi ng matandang diwata. Nagtipon ang mga kasama ni Nella at nagbulongan. Totoo ang sinasabi nila, hindi na natin kailangan ipaalam sa kanila ang buong pangyayari bulong ng mambabarang kaya muli sila humarap at mula sa puno pinatawag ni Wookie si Berto. Nais namin ipakilala sa inyo si Berto, ang taga bantay sa templo. Siya ang nakabasa ng libro ng mga ninuno at nandito siya para gabayan din tayo pakilala ni Wookie. Wag kayong mag alala ligtas ang mga libro ng kapangyarihan, tanging libro ng kadiliman ang nakuha sabi ni Berto. Nabasa mo ang libro ng mga ninuno. Malamang nabasa mo na pano

magwawakas ang lahat. Sabihin mo sa amin pano para makapaghanda tayo sabi ng isang matandang nilalang. Pumagitna si Berto at tinignan muna sina Nella, Wookie, Anhica at Tuti. Ayon sa nabasa ko magiging madugo ang laban. Ayaw ko sana sabihin ito pero putol ni Berto at biglang kinabahan sina Nella. Madami tayo kailangan isakripisyong buhay pero sa huli magtatagumpay tayo sabi ng multo at nakahinga ng maluwang ang mga matatandang nilalang. Pero hindi magiging madali sinasabi ko na sa inyo dagdag ni Berto. Oo alam namin at maghahanda tayo para diyan sabi ng matandang tikbalang. Napangiti si Nella at Wookie pagkat nagsinungaling para sa kanila si Berto. At tama kayomahalaga ang gubat na iyo sabi ni Berto at muling napatingin sa kanya ang lahat. Pagkat dito sa gubat na ito kakalat ang dugo, madaming buhay ang mabubuwisdito sa gubat na ito magaganap ang pagtuos ng hari ng kadiliman laban sa pwersa ng liwanag!

Chapter 20: Kadiliman

Sumapit ang umaga at ramdam na ng buong kaharian ang nagbabantang delubyo. Namahinga na ang pulang buwan ngunit hindi na asul ang kalangitan. Nabalot ng takot ang lahat ng tao at nilalang sa buong Plurklandia pagkat pulang langit na ang nakikita nila at mainit at mabigat ang simoy ng hangin. Sa pinakamadilim na parte ng kaharian ay nagdidiwang sina Ikaryo at ibang nilalang pagkat nabibiyayaan sila ng bagong kapangyarihan. Sinasayang niyo ang oras! Bakit di pa kayo kumilos para kunin ang sinasabi mong katawan ng sugo?!!! sigaw ng boses na dumagundong sa buong paligid. Mahal na hari malakas ang sugo, kulang kami kung kakalabanin namin siya sabi ni Ikaryo. Malakas? Gaano ba kalakas yang sugo na yan? Naiintriga tuloy ako sa kanya sabi ng boses. Napanood ko lang siya lumaban, hindi ko pa natitikman ang kapangyarihan niya. Di ko alam kung sapat na ito para sa inyo pagkat lahat

ng kinakalaban ng sugo ay namamatay paliwanag ni Ikaryo at biglang tumawa ng malakas ang malalim na boses. May itim na usok ang pumalibot sa katawan ni Ikaryo, ang karamihan ng usok umikot sa kanyang ulo. Napaluhod ang lalake at napasigaw sa sakit habang lalong tumawa ng malakas ang boses. Gusto ko ang nakikita ko! Gusto ko itong sugo na ito! Naiintindihan ko ang takot niyo pero nabigyan ko kayo ng sapat na kapangyarihan para harapin siya. Wag kayong mag alala dadami ang kampon natin sabi ng malalim na boses. Ikayo maiwan ka dito sa tabi ko. Rayisha, ikaw ang mamuno ng pagkuha sa katawan ng sugo sabi ng hari ng kadiliman at napailing ang dalagang aswang. Ngunit mahal na hari mas maganda pag si Ikaryo ang kumuha nung katawan pagkat mas madami siyang laban na napasukan na samantala ako kokonti palang pagkat ayaw ako payagan ng ate ko reklamo ni Rayisha. Sinusuway mo ba ako?!!! O gusto mo wakasin ko na ang buhay mo ngayon at buhayin ko nalang ang ate mo na nalasog lasog daw ang katawan ayon

sa nakita ko sa isipan ni Ikaryo? tanong ng hari. Hindi! Pupunta ako! Wag mo na ibalik ang ate ko, ayaw ko nang masakal! Ngunit kokonti lang kami mahal na hari sabi ni Rayisha. Kung may inutos ako sundin niyo agad at wag kayo magreklamo! Magtiwala kayo sa kapangyarihan ko! Umalis na kayo ngayon din!!! sigaw ng boses at agad umalis si Rayisha dala ang ibang mga aswang at manananggal. Bakit niyo ako pinaiwan mahal na hari? tanong ni Ikaryo. Nakita ko ang isipan mo at kaluluwa kanina at tapat ka nga sa akin. Alam ko din na naaral mo ang libro ng kadiliman kaya ramdam ko ang kapangyarihan mo Kailangan ko gamitin mo ang kapangyarihan mo upang pasyalin ang mahiwagang gubat. Alam mo naman na di ako tatagal pag wala ako katawan sabi ng boses. Pero mahal na hari bakit hindi ka nalang muna mamili sa iba natin kakampi at saniban muna sila bago wala pa yung katawan ng sugo? tanong ni Ikaryo. Hindi ako pwede basta basta sumanib sa kahit anong katawan. Kailangan ko sumanib sa katawan ng isang makapangyarihan na nilalang pagkat tiyak ko makakayanan niya

ang aking kapangyarihan. Kung mahinang nilalang lang ang sasaniban ko di makakayanan ng katawan at tiyak ang aking kamatayan paliwanag ng boses. At di ganon kadali sumanibpag sasanib ako sa katawan ng sugo mawawalan din ako ng kapangyarihan konti. Kahit pag nakabalik ako sa tunay na katawan ko hindi ko agad maibabalik ang tunay kong kapangyarihan kailangan ko ulet mag ipon ng madaming kaluluwa at kalahit ng populasyon ng Plurklandi ang kakailanganin bago bumalik ang tunay na lakas ko sabi ng boses. Pero pag naubos ang tao dito sa Plurklandi pano ka na mabubuhay? tanong ni Ikaryo. Hahahaha basta bumalik ang tunay kong kapangyarihan hindi na ako mamatay! Pero pag nasakop ko ang buong Plurklandia at naipon ko lahat ng kaluluwa ng tao dito ay tiyak ko sapat na ang kapangyarihan na yon para mabuksan ko ang Gate ng Ibaba paliwanag ng boses. Gate ng Ibaba? tanong ni Ikaryo at natawa ang boses. Oo, bakit akala mo ako na ang hari ng ibaba? Bobo!

Gusto ko matuwa ang hari ng Ibaba sa akin! Pag nagawa ko buksan ang gate na yon makakalabas ang mga nilalang ng Ibaba at malaya silang makapaglalakbay at maghasik ng lagim sa buong mundo. Gusto ko dito sa Plurklandia mabubuksan ang gate na yon para pag lumabas ang hari ng Ibaba malalaman niya na ako ang naghahari dito tiyak na tatanggapin niya ulit ako bilang kapareha! sabi ng boses at natakot si Ikaryo. Ibaba? Ang ibig mo ba sabihin Impyerno? Hindi ba ikaw na mismo ang hari doon? tanong ng lalake at lalong natawa ang boses. Bobo!!! Ako ang hari ng kadiliman! Iba ang hari ng ibaba at aaminin ko takot ako sa kanya, oo takot ako kay Satanas!!! Isa lang akong utusan niya dati, tumiwalag ako para ipakita sa kanya na makapangyarihan din ako at ayaw ko triatrato niya akong alipin niya Oo gumagawa ako ng malalagim na bagay para sa ikatutuwa niya at para ipakita ko sa kanya na kayak o din. Gusto ko itrato niya ako higit sa alipin, kahit aminado akong hindi ko siya mapapantayan sa kapangyarihan gusto ko itrato niya ako bilang kapareho man lang! Sa Ibaba sila

nakakulong kaya bubuksan ko ang gate para makalabas siya at para makita niya na ako ang nagbukas ng gate! sigaw ng boses. Ha? Akala ko ikaw na bigkas ni Ikaryo pero nagalit ang hari ng kadiliman. Madami kang satsat sinasayang mo ang oras ko!!! Biglang may lumabas na mga anino mula sa katawan ni Ikaryo at may konting usok ang sumanib sa kanila. Sige mga anino! Puntahan niyo ang mahiwagang gubat at hanapin ang aking katawan!! sigaw ng boses. Bumagsak si Ikaryo sa lupa at hinawakan ang dibdib niya, Sinaniban mo ako? tanong niya. Bobo!!! Kinontrol lang kita! Bakit ako sasanib sa isang mahinang nilalang na tulad mo? Bweno, natatakot kayo pagkat kokonti kayo? Eto tatawagin ko ang lahat ng kampon ng kadiliman!!! sigaw ng boses at biglang yumanig ang buong lupa ng Plurklandia. May nadinig na bulong sa buong kaharian kaya lalong nabalot ng takot ang lahat ng mamamayan at mga nilalang. Maski sa mahiwagang gubat dinig na dinig ang bulong kaya

muling nagtipon ang lahat ng mandirigma sa gitna ng gubat. Hindi na maganda ito! Tinatawag na niya ang mga kampon niya! sabi ng matandang Tikbalang. Tatagan niyo ang loob niyo! Wag kayong matatakot! Kung hinayaan niyo ang takot manaig ay malaki ang tsansa na makontrol niya ang isipan niyo at sumanib kayo sa kampo niya!!! sigaw ng matandang dwende. Kailangan na natin kumilos! Anhica, Wookie at Tuti maiwan kayo dito! Ang ibang mga mandirigma sumama sa akin at lilibot tayo sa buong kaharian!!! sigaw ni Nella. Hindi ka namin pwede iwanan! Sasama kami sa iyo! sagot ni Wookie. Narinig mo ang sinabi ng mga matatanda at ni Berto, kailangan ang malalakas maiwan dito sa mahiwagang gubat. Hindi ako pwede maiwan dito, kailangan ako makita ng mga tao. Kailangan ko sila pakalmahin at protektahan paliwanag ng dalaga. Biglang sumulpot si Paula at ibang mandirigmang diwata, Sasama kami sa iyo Nella sabi ng dalagang diwata. Mula sa gubat naglabasan ang dalawang higanteng kapre at tikbalang at tumabi kina Paula. Ilang sandali pa may dumating na batalyon ng mandirigma mula sa kalapit na gubat na humarap sa reyna. Ako si Naldo, punong mandirigma ng

gubat ng Kanluran, sasama kami sa iyo mahal na reyna. Wag kayong mag alala paparating pa yung iba sabi ng magiting na dwende. O kita niyo na, wala kayo dapat alalahanin, proprotektahan ko ang mga tao. Utos ko protektahan niyo itong gubat sabi ni Nella sabay tinignan niya si Berto. Iniwan ko kay Berto ang isang plano. Pag nasunod ang mga pangyayari si Berto ang mag uutos ng kailangan niyo gawin. Pag hindi naman, kayong matatanda na muna ang bahala dito habang wala ako. Ang prayoridad natin ay protektahan ang mga tao, mga nilalang at higit sa lahat ang gubat na ito. Aalis kami para ilikas ang mga tao, dadalhin namin sila sa mga mahigawang gubat para maptrotektahan sila. Alam ko mapapabilis ang paglalakbay namin pagkat kasama ko ang mga diwata. Magkikita kita ulit tayo sa takdang panahon sabi ng reyna at kahit labag sa kalooban nila ay walang magawa ang tatlo kundi sumang ayon. Tahimik ang buong kaharian, lahat ng tao nakatago sa kanilang mga bahay. Ang mga ibang nilalang nagtago na sa mga mahiwagang gubat habang ang

kanilang mandirigma ay nag aarmas na. Patuloy ang tinig ng bulong sa buong kaharian, mula sa mga puno nagsibabaan ang mga itim na kapre at tikbalang. Mula sa lupa nagsilabasan ang mga tiyanak at lahat tila nakokontrol ng kakaibang kapangyarihan. Ang mga nagtatagong kampon ng kadiliman lahat lumabas at natanggal ang takot nila. Mula sa himpapawid nagliparan ang mga aswang at manananggal na pinamumunuan ni Rayisha. Ang lahat ng natawag na nilalang ay patungo sa iisang direksyon. Sa isang dulo ng kaharian mabagal na naglalakbay sina Paulito at Monica. Kasama nila ang mga disipulong wala sa tamang wisyo. Sabi ko sa iyo pupunta ako sa gubat para kunin ang mga pag iisip nila sabi ni Monica. Hindi ako papayag pagkat baka atakehin ka nila sabi ni Paulito. So concerned ka sa akin ganon? landi ng dalaga at nagtawanan sila. Monica, ikaw na mismo nagsabi na baka di ka nila matanggap. Nakalimutan naman natin sabihin sa kanila na ipaalam na kakamapi ka na namin paliwanag ni Paulito. Oo nga pero concerned ka sa akin

hirit ng dalaga. Siyempre, hindi naman ako pwede pumunta pagkat baka atakehin kayo. Sino na magtatanggol sa inyo? hirit ng binata. Kaya ko naman ha. Nakita mo sana ang ginawa ko doon sa mga nanakit sa iyo lalo na dun sa malditang babaeng yon sabi ni Monica. Oo alam ko, nakwento ni Wookie ang lahat. Pero kahit na, di rin natin masasabi e kaya gusto ko nandito ako. Mahirap lumaban pag may prinoprotektahan kang importante sa iyo sabi ng binata at napatingin sa kanya si Monica at napangiti. Kaya ka nasaktan nung huling laban kasi prinoprotektahan mo ako bulong ng dalaga. Oo pero di ako nagsisisi. Pag maulit man yon ganon parin ang gagawin ko sabi ni Paulito. Lalo napangiti si Monica at binangga ang katawan ng binata. E pano pag inatake tayo now? Mas madami ka na prinoprotektahan tanong ng dalaga. Hindi, may tiwala ako sa iyo kaya ikaw ang mag gwardya sa kanila. Ako ang lalaban, ang mga makakalusot sa akin ikaw na ang bahala. Mas maganda pag ganito, alam kong makakalaban ako ng maayos pagkat

alam kong may nagbabantay din sa akin. Pero kahit nag anon ay di kita papabayaan sabi ni Paulito at muli siya binangga ni Monica at kinurot. Uy!!! Ang suweet nilaaaah sabay na sinigaw ng mga dwende sabay nagtawanan. Naglayo tuloy ang dalawang bampira pero biglang sumigaw si Nyobert. Ngakbo ngakbo!!! Ngakot ango!!! sabi niya at lahat tinignan siya. Ano daw? tanong ni Monica. Nanigas ang katawan ng kapre at tinatawanan siya ng mga dwende. Speak slowly banat ni Darwino. Tanga slow na nga yon e, ibang language lang gamit niya. Alien!!! banat naman ni Bobbyno at nagtawanan ang lahat. May tinuro si Nyobert at paglingon ng lahat nabalot ng takot ang mga disipulo pagkat mula sa lupa may naglalabasan na mga nilalang. Agad pumorma si Paulito at tinago si Monica sa likod niya. Ikaw na bahala sa kanila utos niya kaya tinipon ng dalaga ang mga disipulo at pinalibutan ng dilaw na liwanag. Sugo! Sugo! Hindi kami lalaban! sigaw ng tatlong tiyanak at lahat sila lumuhod sa lupa. Kampo kayo ng kadiliman bakit ako magtitiwala ako sa inyo?! tanong ni Paulito at lumabas

na ang mga pangil at kuko niya. Hindi kami lalaban sugo. Nandito kami para humingi ng tulong, itago mo kami. Iligtas mo kami sabi ng mga tiyanak. Lumapit si Monica sa tabi ni Paulito pero pinapatabi parin siya ng sugo. Hindi tayo pwede magtiwala agad sa mga ito. Kilalang traydor ang mga tiyanak sabi ni Paulito. Mooomooonica?!!! Wag po!!! Tado ka kasi sabi ko sa iyo mamatay lang tayo e. Tignan mo dalawa sila magkasama reklamo ng isang tiyanak. Lumapit si Paultio at tinitigan ang isang takot na takot na tiyanak. Sasabihin mo sa akin ang katotohanan bigkas niya at biglang nanigas ang tiyanak at napatayo, napaamo siya ng bampira sa isang iglap. Bakit kayo nandito? tanong ng bampira. Nagtatago kami sa ilalim ng lupa. Nakarinig kami ng bulong na nagsasabing mag maghanda kami at manilbihan sa hari ng kadiliman. Lahat ng sasama mabibiyayaan ng kapangyarihan at lahat ng di sang ayon ay mamatay sagot ng tiyanak. Tapos? tanong ni Paulito. Madami sa amin ang may ayaw. Ayaw na namin makilaban, gusto namin mamuhay ng tahimik. Pero madami sa

amin ang sumang ayon kaya pinagpapatay nila ang mga ayaw sumanib sa hari ng kadiliman sagot ng tiyanak. Madami po sa amin ang ayaw nang lumaban. Hindi lang kaming mga tiyanak. Pati ibang nilalang na nauugnay sa kampo ng kadiliman ay ayaw na lumaban. Nasa tahimik na kami tapos may bumulong nalang sa buong kaharian paliwanag ng isang tiyanak. Tumayo si Paulito at hinarap si Monica, Nagsasabi sila ng totoo, nag iipon na ng kakampi ang hari ng kadiliman. Mas delikado ang paglalakbay natin sabi ng binata. Sugo, meron pa sabi ng isang tiyanak kaya napalingon ang bampira. Lahat ng sumanib ay patungo dito sabi niya. Dito? Bakit dito? tanong ni Monica. Kailangan nila makuha ang katawan ng sugo! sagot ng tatlong tiyanak na sabay. Katawan ko? Bakit? tanong ng bampira. Hindi na nasabi pero yun ang narinig namin sa bulong sabi ng mga tiyanak kaya humarap si Paulito kay Monica. Maaga tayong mapapalaban. Madaming susugod sa atin. Wala na tayong oras para makabalik sa mahiwagang gubat. Kailangan natin

sila itago sabi niya. Saan? Pano? Lalaban ako sa tabi mo, wag mo sasabihin na babantayan ko sila! sagot ng dalaga. Mukhang madami ang pasugod dito, wala na tayong oras sabi ni Paulito sabay pinikit niya ang kanyang mga mata at nagliyab ang katawan niya. Mula gubat naglabasan ang mga paniki, lahat sila nagtungo sa ibabaw ng sugo. Kumuha si Paulito ng isa at bumulong sa tenga nito. Bumalik ang paniki sa grupo niya at mabilis sila lumipad palayo. Ano yon? tanong ni Monica. Mensahe para kay Tuti, sana matanggap niya sagot ng binata. Sumigaw ang tatlong tiyanak at paglingon nina Paulito ay agad sila pumorma. Mula sa lupa naglabasan ang mga masamang tiyanak at sa langit dinig na dinig na nila ang mga sigaw ng pasugod na mga aswang at mananananggal. Kayong tatlo pasok sa dilaw na liwanag! utos ni Monica at agad tumakbo ang tatlong tiyanak. Nagliyab ang dilaw ang dalawang kamay ni Monica at tinabihan si Paulito. Nagbagang pula ang buong katawan ng sugo at sabay silang naglabas ng mga pangil. Eto na sila!!!

Chapter 21: Pakitang Gilas

Bantayan mo sila sabi ni Paulito. Hindi, ayos lang sila basta nasa loob sila ng liwanag. Lalaban ako at wag mo nanaman ako ikukulong! sabat ni Monica. Paano ako lalaban ng maayos pag alam kong nakikipaglaban ka din? sabi ng binata. So concerned ka talaga? landi ni Monica. Oo! Kaya dito ka lang sa likod ko sumbat ni Paulito. Mas madali tong laban pag dalawa tayoo baka natatakot ka baka mas malakas ako kesa sa iyo? hamon ng dalaga at natawa si Paulito. Alam mo tama ka, mas madali pag dalawa tayo. Sige papayag ako pero wag kang lalayo sa tabi ko sabi ng binata at papalapit na ang mga kalaban nila. Show me what you got hamon ni Monica at napangisi ang binata. Humarap si Paulito at huminga ng malalim, nagliyab ng apoy ang mga mata niya sabay nagpakawala siya ng malakas na sigaw. Lahat ng mga tiyanak napalipad paatras at mga sumusugod galing sa ere ay lahat nagtakip ng mga tenga at nagbagsakan sa lupa. Weak! Eto kaya mo? sabi ni Monica

at nagliyab ng dilaw ang buong katawan niya at bigla siyang lumutang sa ere. Pinikit ng dalaga ang kanyang mga mata at biglang lumakas ang hangin sa paligid. Lahat ng kalaban nila lumutang sa ere at pinaglalaslas ng hangin ang mga katawan nila. Tumawa ng malakas si Monica at napatingin sa kanya si Paulito. Bakit ka tumatawa na parang bruha? tanong niya kaya napatigil ang dalaga. Kasi talo ka, weak ka! sumbat ni Monica at biglang nag apoy ang mga kamay ng sugo at hinarap niya ang mga nakalutang na kalaban. Sinong weak? Baka ikaw! sigaw niya at pinaharap niya ang dalawang kamay niya at may mga apoy na lumabas. Tinosta ni Paulito ang lahat ng kalaban na nakalutang sa ere, ilang sandali pa tumigil siya at nilipad ng hangin ang mga abong natira. Sigang tumayo si Paulito at nginitian niya si Monica, Sila ang weak bigkas niya pero nakatulala lang si Monica kaya muling humarap si Paulito. Ang mga nagkalat na abo muling nagtitipon at nabubuo muli ang mga katawan ng kalaban. Parehong di makapaniwala ang dalawa sa nakikita nila at ilang sandali pa buhay ulit ang

lahat ng napatay nila. Paano mo papatayin ang mga ganyan? bulong ni Monica at huminga ng malalim ang binata. Mukhang mahihirapan tayo dito, tara na bago mabuo pa yung iba sabi ni Paulito at nauna na siyang sumugod. Sumalubong kay Paulito ang mga malalaking itim na tikbalang, pinaglalaslas niya ang mga katawan nito at naging abo sila ngunit muling nabuo ang mga katawan ilang sandali pa. Parang tuloy hindi nauubusan ng kalaban ang sugo, sumugod narin sa kanya ang mga tiyanak at mga aswang. Si Monica nakatayo lang at pinapanood ang laban at kahit may bumagsak na aswang sa tabi niya, hindi siya ginagalaw. Totoo ang sinabi ng tatlong tiyanak, puntirya lang nila ang katawan ni Paulito. Biglang may naisip ang dalaga at sumugod narin siya. Di pa nakaabot si Monica ay napatapis paatras si Paulito. Nasalo ng dalaga ang binata at mabilis sila sinugod ng mga kalaban. Agad naglabas ng bolang liwanag si Monica at doon sa loob nagtago ang dalawa. Kahit anong gawing atake ng kalaban ay di nila mabasag ang bola ng liwanag. Nagsasayang tayo ng oras dito sa

loob reklamo ng sugo. Makinig ka sa akin. Pinapagod ka lang nila sabi ni Monica. Oo alam ko pero sinusubukan ko lahat pero talagang nabubuhay ulit sila e sabi ni Paulito. May plano ako pero kailangan ko ng tubig sabi ng dalaga. Tubig? Aanhin mo ang tubig? tanong ni Paulito. Basta, kaya sana dalhin mo ang laban malapit sa batis sabi ni Monica. Napansin ng dalawa na palakas ng palakas ang pagtama ng mga tikbalang sa liwanag, At Paulito, wag kang magpipigil, kailangan ko abuhin mo sila lahat ng mabilis dagdag ng dalaga at napatingin sa kanya ang binata. O sige, may tiwala ako sa iyo. Umatras ka konti sabi ni Paulito. Mula sa isang puno sumilip si Rayisha, hindi siya sumasama sa laban at nagmamasid lang. Ano pang inaantay niyo?!!! Sirain niyo ang liwanag na yan!!! sigaw niya. Ang mga higanteng itim na tikbalang lalong nilakasan ang pagsuntok at pagtadyak sa bolang liwanag pero nagulat sila nang kumislap ng pula ang bola. Palakas ng palakas ang pulang liwanag at ilang sandali pa sumabog ito. Napatalsik paatras ang lahat ng

kalaban, muling nagtago si Rayisha sa puno. Pagsilip niya nagulat siyang makita ang si Paulito, nagbabagang pula ang buong katawan at ramdam na ramdam ang kakaibang kapangyarihan niya. Mabilis na binuhat ng sugo si Monica at tumakbo papunta sa batis. Habulin niyo siya!!! utos ni Rayisha at agad humabol ang alagad niya. Pag abot ng mga kalaban sa batis nakita nila si Monica na nakatayo sa gitna ng tubig at nagliliyab ng dilaw ang buong katawan. Hindi nila mahanap ang puntirya nila pero biglang nakarinig sila ng kakaibang bulong mula sa paligid. Naintriga si Rayisha kaya lumapit, narinig niya yung bulong kaya siya napasigaw. Hindi yan bulong ng hari ng kadiliman! Bulong ng sugo yan at wag niyo papakinggan!!! sabi niya. Agad nagtakip ng mga tenga ang mga kalaban, magtatakip narin sana ng tenga si Rayisha pero nagulat siya ng may yumakap sa kanya mula sa likod. Sisigaw sana muli ang aswang pero ang matatalim na kuko ni Paulito nakatutok sa puso niya. Wag kang maingay. Ititira kita sabi ng bampira

at bigla siyang nagbulong sa tenga ng aswang. Nanigas si Rayisha at sumugod si Paulito sa mga kalaban. Habang nagpapalingon lingon ang mga tikbalang, aswang at tiyanak at napakabilis gumalaw ng sugo at isa isang inabo ang lahat ng kalaban. Nang naabo niya na lahat agad siya tumayo sa likod ni Monica. Ikaw na! sigaw niya. Muling lumutang sa ere ang mga abo pero mula sa batis ay naglutangan din ang mga patak ng tubig. Tinaas ni Monica ang isang kamay niya at biglang sumugod ang mga patak ng tubig at naghalo sa mga abo ng kalaban. Sinara ni Monica ang kamao niya at biglang naging yelo ang mga patak ng tubig. Nakulong sa mga yelo ang mga abo, nagpumilit magdikit dikit ulit ang mga abo ngunit hindi na sila magdugtong pagkat yelo na sila. Nabilib si Paulito sa naisip ng dalaga, sabay humupa ang liyab sa katawan nila. Sa paligid nagkalat ang mga yelo at nakita ni Monica ang nanigas na aswang. Bakit mo siya tinira? tanong niya sabay tumaas ang kilay. Kasi parang siya ang boss nila at may binabalak ako sagot ng binata.

Anong balak? Maitim na balak no? In fairness maganda siyasa akin mo nalang gawin yung binabalak mo landi ng dalaga at natawa si Paulito. Sira! Magpapadala tayo ng mensahe sa hari ng kadiliman kaya ko siya tinira paliwanag ng binata. Nagpapatawa lang ako! sumbat ni Monica at pareho sila natawa. Humarap si Paulito kay Rayisha at nilapit ang mukha niya. Subukan mo lang halikan yan, hmp bulong ni Monica. Papaamuhin ko lang, ano ka ba? sabi ng binata. Humarap ang sugo sa aswang at nagliyab ang mga mata niya. Bakit gusto makuha ng hari ang katawan ko? tanong ni Paulito. Napasigaw si Rayisha at nilalabanan ang pagkontrol ng bampira sa utak niya. Hindi ko alam!!! Umalis ka sa ulo ko!!! sigaw ni Rayisha. Nagsasabi siya ng totoo bigkas ng bampira at huminga siya ng malalim. Nagkatitigan ang mata ni Rayisha at Paulito, Babalik ka sa hari at ikwekwento mo sa kanya ang mga nangyari dito. Pero hindi mo sasabihin na may kasama ang sugo. Ikwekwento mo sa hari kung gaano ako kalakas at sabihin mo sa kanya ako ang papaslang sa kanya bigkas

ni Paulito sabay lumayo. Nakagalaw na muli ang aswang at mabilis lumipad palayo. Monica sana naintindihan mo bakit ko sinabi na ako lang ang nakita niya sabi ng sugo. Oo alam ko, ayaw mo malaman ng hari na may mas malakas sa iyo sagot ng dalaga at pareho sila nagtawanan. Oo alam ko, ayaw mo bigyan ng bagong pagtutuunan ng pansin ang hari. Gusto mo ikaw ang puntirya niya sabi ng dalaga. Oo ganon na nga. Mas madali pag ako lang ang gusto niya makuha sabi ni Paulito. Pero bakit ka niya gusto makuha? Makapangyarihan na siya, aanhin ka niya? tanong ni Monica. Hindi ko din alam, baka gusto niya manilbihan ako sa kanya. Susubukan niya ako baliktarin siguro pero hindi niya kaya gawin yon sagot ni Paulito. Malamang yun nga siguro ang rason. Tara na kalian natin maibalik ang mga kaibigan mo sa mahiwagang gubat sabi ng dalaga. Pagkabalik nila sa dating lugar ay nagulat sila pagkat madaming tiyanak at ibang nilalang ang nagtipon. Agad pumorma ang dalawa pero dinig na dinig nila ang mga sigaw ng tatlong

tiyanak sa bola ng liwanag. Sila ata yung mga kasama ng tiyanak sabi ni Monica. Hindi tayo nakakasigurado e sabi ni Paulito at humarap siya sa mga nilalang. Nandito ba kayo para labanan ako?!!! tanong ng sugo at biglang lumuhod ang lahat ng nilalang. Pinakawalan ni Monica ang tatlong tiyanak at agad sila tumayo sa harap ng sugo at pinipigilan siya. Wag po!!! Kasama namin sila. Kami yung mga hihingi ng tulong sa iyo sabi nila. Mas madami pang nilalang ang nagsilabasan at nagulat ang mga bampira sa dami nila. Wag mong sabihin dadalhin natin sila lahat sa paglakbay bulong ni Monica at huminga ng malalim si Paulito at napakamot. Malaking problema ito sabi niya. Samantala sa mahiwagang gubat patuloy ang pagplaplano ng mga mandirigma kasama ang mga matatandang nilalang. Si Tuti nagbabantay sa pinakamataas na puno at may nakakuha ng atensyon niya. Parang may nakita siyang aninong gumalaw pero paglingon niya wala naman nilalang doon sa paligid. Napakamot nalang ang bampira at may dumapong paniki sa

balikat niya. Bumulong ang paniki sa tenga ng bampira at agad bumaba ng puno si Tuti. Nahanap niya si Anhica at Wookie at agad sinabi ang balita. Nagfadawa ng mengshahe shi boshing!!! sigaw niya at nakita ng dalawa ang paniki sa balikat ng bampira. Ano sabi niya? tanong ni Wookie. Napakamot si Tuti at agad hinawakan ang mukha ng mambabarang. Tinitigan ni Tuti si Wookie at bigla nalang napaamo ang mambabarang. Pasensya na Wookie kailangan ko gawin ito para maintindihan ako sabi ng mambabarang at natawa si Anhica. Nahanap na daw nila ang mga disipulo pero wala ang pag iisip nila. Nakuha daw ni Aneth mga tamang isipan nila. Inatake na daw sila ng mga kampon ng kadiliman at gusto nila makamtan ang katawan ni bossing sabi ni Wookie at nanlaki ang mga mata ni Anhica. Kailangan natin magpunta doon para tulungan sila! sigaw niya. Bumalik na ang tamang isip ni Wookie at binatukan niya si Tuti. Wag mo na uulitin yon ha! sabi niya at napangisi ang bunging bampira. Teka teka, kailangan natin ipaalam sa lahat na umatake na sila sabi ni Wookie at saktong lumapit ang mga

matatandang nilalang. Narinig namin ang sigaw, ano nangyari? tanong ng matandang dwende. Nakatanggap kami balita galing kay Paulito. Inatake na sila ng mga kampon ng hari ng kadiliman sabi ni Wookie. Pero sabi pa niya puntirya ang katawan niya dagdag ng mambabarang at humarap ang matandang diwata. Tama ang hinala natin, naghahanap siya ng pansamantalang paninirahan ng kapangyarihan niya. Ang sugo ang napili niyang saniban habang wala pa ang tunay na katawan niya. Ipaalam mo ito kay Paulito at sabihin mo mag ingat siya at wag magpapahuli. Kailangan na natin maghanda pagkat gumalaw na pala sila sabi ng matanda at tinipon na nila ang mga mandirigma. Magpadala narin tayo ng mensahe sa lahat ng gubat. Pero tayo ang dapat maghanda ng maigi pagkat sigurado dito siya pupunta para makuha ang katawan niya sabi ng matandang tikbalang. Muling napalingon si Tuti at may nakitang mga anino. Nangdito nga ata siwa sabi niya. E di sana naramdaman ko na, may mga iniwan

akong bantay na espiritu sa bawat sulok ng gubat sabi ni Wookie. Kinausap na ni Tuti ang paniki saka pinakawalan. Si Anhica hinila ang dalawa papunta sa kweba para bisitahin ang katawan ni Aneth. Bakit tayo nandito? tanong ni Wookie. Tinanggal ko lahat ng kapangyarihan ni Aneth pero wala akong napansin na pag iisip o kaluluwa ng mga disipulo sabi ni Anhica. Baka naiwan pa sa katawan niya sabi ng mambabarang. Yun na nga e, bantayan niyo ang papasok ng kweba at susubukan ko hanapin ito sa katawan niya. Baka kasi isipin ng iba na sinasaktan ko siya paliwanag ng dalaga at nagbantay ang dalawa sa labasan. Pinatong ni Anhica ang kamay niya sa ulo ng tulog na diwata. Nagliwanag ang buong kweba at sinimulan na niya ang paghahanap. Ilang minute ang lumipas at tumigil ang liwanag. Agad lumapit ang dalawa at nakibalita pero nakasimangot na mukha ng dalaga ang sumalubong sa kanila. Wala talaga don e sabi ni Anhica. Ha? Ano ibig mo sabihin? Ligaw na espiritu sila? tanong ni Wookie. Hingdi! Shavi ni voshing vuhay shila e sabi ni Tuti. Talang pag iisip lang

nila ang wala. Ginawa ko na lahat ng makakaya ko para mahanap sila sa isipan at utak ni Aneth pero wala talaga sila doon sabi ng dalaga. Anong ibig mo sabihin? Hindi na babalik sa tamang pag iisip ang ibang disipulo? tanong ni Wookie at napayuko ng ulo si Anhica. Ganon na nga

Chapter 22: Ang Hamon

Nakabalik si Rayisha sa pinakamadilim na sulok ng kaharian. Takot na takot siya pumasok sa kweba pagkat bigo siya sa kanyang tungkulin. Tahimik ang kweba at dumikit ang aswang sa may batuhan ang kinapa ang daanan niya papasok sa loob. Bigo ka sa iyong tungkulin. Bilib ako at may lakas ka pa ng loob bumalik dito sabi ng malalim na boses na dumagundong sa buong kweba. Napaluhod si Rayisha sa lupa at nanginig sa takot. Patawarin niyo po ako mahal na hari. Wala po kasi ako alam sa laban kaya nanood lang ako at namuno sabi ng aswang. Nagrarason ka pa. Tinanggap mo ang misyon kaya umaasa akong ng magandang resulta. Pero bigo ka! Bakit di pa ba sapat yung binigay

kong tauhan para sumama sa iyo? tanong ng boses. Mahal na hari malakas po ang sugo. Tapos hindi po lahat ng itim na nilalang ang sumama sa atin. Yung iba ayaw nila kaya kokonti lang ang nakasama ko paliwanag ni Rayisha at biglang lumiwanag ang kweba at nakita niya si Ikaryo sa malapit. Sabi ko naman sa inyo malakas ang sugo e. At mukhang mahina ang bulong niyo para makumbinsi ang ibang nilalang sabi ni Ikaryo at bigla siyang napalipad ng malayo. Iniinsulto mo ba ako Ikaryo?!!! sigaw ng malalim na boses at agad tumakbo ang aswang sa tabi ng bagsak na lalake. Lumapit ka sa akin Rayisha sabi ng boses at napalingon lingon sa paligid ang aswang. Nasan po kayo? tanong niya. Lumitaw ang itim na usok sa malapit at agad tumayo ang aswang at nagtungo doon. Napalibutan ng itim na usok ang katawan ni Rayisha, ilang sandali pa pumasok ito sa loob ng bunganga niya. Pinikit ng aswang ang kanyang mga mata at sa muling pagmulat niya buong itim na ang mga mata niya. May liwanag na lumabas sa mga mata ng aswang at tumama ito sa isang gilid

ng kweba. Mga imahe ng nang nangyari sa katatapos na laban ang lumitaw at agad lumapit si Ikaryo para manood. Lumipas ang ilang minute ay biglang tumawa ang hari nang makita ang mga nagkalat na yelo sa lupa. Agad namatay ang liwanag at bumagsak ang katawan ni Rayisha sa lupa. Mahusay! Gusto ko siya talaga! Napabilib niya ako sabi ng hari. Pero mahal na hari parang may mali sa napanood natin sabi ni Ikaryo. Mali? Anong mali ang sinasabi mo? tanong ng boses. Kasi hindi diwata ang sugo, pero yang huling kapangyarihan na nagamit ay kapangyarihan ng malakas na diwata paliwanag ng lalake. Hmmmngunit yun lang ang nakita ko sa isipan ni Rayisha. At wala naman ibang nilalang ang kasama ng sugo sa napanood natin sabi ng hari. Kaya nga ho e. Kaduda duda ang kapangyarihan na yon. Ang sugo ay bampira, at ang kapangyarihan niya kasintulad lang ng kapangyarihan ng kadiliman dagdag ni Ikaryo. Anong ibig mo sabihin? Na kaya ng sugo sumagap pa ng ibang kapangyarihan? Mas maganda pag ganon. Mas lalo kong gusto ang

katawan niya pagkat pag ganon nga siya ay halos kapareho na niya ang tunay kong katawan sabi ng boses at tumawa ng malakas. Di mapakali si Ikaryo at di parin makapaniwala sa napanood niya. Mukhang may duda ka talaga Ikaryo. Nakakainsulto na yang pag asta mo. Parang sinasabi mo na palpak ang pagpasok ko sa isipan ni Rayisha ganon ba? Lahat ng nakita mo ay galing mismo sa napanood ng aswang kaya talagang naiinsulto na ako sa iyo sabi ng hari at agad lumuhod si Ikaryo at humingi ng tawad. Patawad po mahal na hari. Di ko lang talaga maipagtagpi kung bakit kaya ng sugo magmanipula ng kapangyarihan galing sa paligid. Ngunit baka tama din ang hinala niya at kaya niya sumagap ng ibang kapangyarihan sabi ng lalake at niyuko ang ulo niya. Oo at lalo ko na siyang gusto kaya magpapadala ako ng mas malalakas na kampon pero Rayisha ikaw parin ang mamumuno sa kanila! sigaw ng boses at natakot ang aswang. Hindi ko na po kayo bibiguinpero mahal na hari may pinapaabot na mensahe ang sugo sa inyo sabi ng aswang at

muling lumitaw ang itim na usok at lumapit sa kanya. Magsalita ka! utos ng hari. Sabi po niya na hindi mapapasainyo ang katawan niya at siya daw po ang papaslang sa inyo sabi ni Rayisha sa nanginginig na boses. Tahimik ang buong kweba pero biglang umiinit ang hangin at ramdam ang kapangyarihan ng hari. Dumikit si Rayisha kay Ikaryo at kumapit dito pagkat ramdam nila ang galit ng hari ng kadiliman. Siya ang papaslang sa akin? Hinahamon ba niya ako? Sigurado ka yan ang mga salitang binigkas niya? tanong ng hari. Opo, kaya niya ako di pinatay para ipaabot ko sa inyo ang mensaheng iyon sagot ng aswang at lalong nagalit ang hari. Ikaryo pabalikin mo ang mga anino ngayon din!!! sigaw ng hari at tumayo ang lalake at agad nagsagawa ng ritwal. Ilang sandali lang mabilis na nakabalik sa katawa ni Ikaryo ang mga anino at agad pumasok ang itim na usok sa bibig ni Ikaryo. Naghahanda narin sila sa gubat. Nandon parin ang katawan ko. Ngunit hindi ko nakikita doon ang mga nilalang na nakalaban ko sabi ng hari. Mahal na hari matagal nang panahon ang lumipas. Yumao na po ang mga malalakas na nilalang na

yon sabi ni Ikaryo at parang natuwa ang hari. Ganon ba? Mahusay kung ganon. Magbabago ang plano ko! sabi ng hari at agad siya lumabas ng katawa ni Ikaryo. Rayisha bumangon ka at balikan mo ang sugo. May mensahe akong nais iparating sa kanya sabi ng hari at agad tumayo ang aswang. Sabihin mo sa sugo na magkita kami sa mahiwagang gubat at doon kami magtutuos sabi ng hari at nagulat si Rayisha. Hindi niyo na puntirya ang katawan niya? tanong ng aswang. Wag kang sasabat pag di pa ako tapos!!! sigaw ng hari at agad nalaslas ang dibdib ng aswang kaya napasigaw siya ng malakas. Unti unti nahilom ang laslas at muling nakahinga ng maayos ang aswang. Sasabihin mo sa kanya sa mahiwagang gubat kami magtutuos kung malusutan niya kayo. Bibigyan kita ng makapangyarihan na mga kasama. Alam ko na ang mga pwedeng tumalo diyan sa sugong yan kaya wag kang mag alala iha sabi ng hari. At sabihin mo sa kanya na mauuna na ako sa gubat at aantayin ko siya don! Tiyak magugulo ang isipan niya sa laban. Hindi ko gagalawin ang mga

nilalang sa gubat, akoy mag aantay lang doon sa pagdating niya Pag nalusutan niya kayo maghaharap kami sa gubat at doon ako mismo ang tatalo sa kanya at aangkinin ko ang katawan niya. Susubukan ko ang katawan niya at papasalangin ko ang lahat ng nilalang sa gubat gamit ang katawan ng sugo. At pag nagustuhan ko ang katawan niya yon na ang magiging permanenteng katawan ko. Pag hindi ay pwede ko naman hukayin ang tunay kong katawan para akoy makapaghari na dito sa Plurklandia!!! sigaw ng boses sabay tumawa ng malakas. Ano pang inaantay mo? Layas na!!! sigaw ng boses at agad lumabas ng kweba ang aswang. Tumayo si Ikaryo at naglakad lakad. Mahal na hari pano niyo maabot ang mahiwagang gubat? Sabi niyo hindi kayo makakalabas sa dito pag wala kayong katawan tanong ni Ikaryo. Di siya pinansin ng hari at naramdaman niya na may namumuong malakas na kapangyarihan sa kweba. Nabingi si Ikaryo sa binibigkas na dasal ng hari kaya nagtakip siya ng tenga niya. Muling kumalat ang bulong sa buong

kaharian, dinig na dinig din ito sa mahiwagang gubat. Sa isang dako ng kaharian ay gumalaw ang lupa. May mga patay na nilalang ang lumabas at muling bumangon. Tatlong nilalang ang tumayo at muling nakahinga, pulang pula ang mga mata nila at natuwa sila sa bagong buhay na binigay sa kanila ng hari ng kadiliman. Kamiy tapat na maglilingkod mahal na hari sabay sabay nila binigkas at biglang nagsilabasan ang mga pakpak nila at sabay sabay sila lumipad patungong langit. Lumindol ng malakas sa buong kaharian, ang mga bulkan biglang gumuho at sa loob nagsilabasan ang mga higanteng taong apoy. Mula sa karagatan nagsilabasan ang mga higanteng ahas at lahat sila nagtungo sa mahiwagang gubat. Mula sa buong kaharian nagsibangong ang mga patay na nilalang, at sa bundok ng Asura naghilom ang mga sugat ng mga napaslang na nilalang at muling bumangon. Ang nagkalat na laman ng isang aswang muling nabuo at nang makahinga ito nagpakawala ito ng malakas na sigaw. Dwardo, Tikyo, bangon!!! Binigyan

tayo ng panibagong buhay ng hari ng kadiliman. Nagtagumpay si Ikaryo!!! sigaw ni Raika at agad niya tinipon ang mga kasama niyang aswang at manananggal at binuhat ang mga ibang nilalang at lumipad sila sa ere. Saan tayo pupunta Raika? tanong ni Dwardo na nakasakay sa likod ng isang manananggal. Pupuntahan natin ang kapatid ko at papaslangin natin ang sugo! sabi ni Tikyo. At sana nandon din si Monica pagkat ipapatikim ko sa kanya ang kapangyarihan ko! Sige sugod!!! sigaw ng aswang. Mga higanteng taong lupa at mga higanteng taong bato ang nagpayanig sa buong kaharian. Sa mahiwagang gubat lahat ay abala pagkat ramdam na nila ang paparating na delubyo. Mga diwata! Agad palibutan ng liwanag ang gubat! utos ng matandang dwende. Ang mga matatanda tumakbo patungo sa batis kung saan may isang diwata na nagpakita ng mga kaganapan sa tubig. Ang tubig ng batis nagmistulang malaking papanooran kung saan nakikita ang bawat sulok ng kaharian. Naku po, mga higante pinakawalan

niya sabi ng tikbalang. Lahat ng mga napaslang na nilalang binuhay niya pati kaya mga ninuno? tanong ng isa. Hindi, ang mga ninuno ay yumao na at naglaho na ang katawan nila. Siguro alam nila ganito ang mangyayari at ayaw nila magamit ang katawan at kapangyarihan nila paliwanag ng isang matanda. Ang mga grupo ng mambabarang nagtipon upang magsagawa ng seremonyas para maipatawag ang lahat ng espiritu na lumaban para sa kanila. Maayos ang mga espiritu, mukhang hindi sila pinatawag ng hari ng kadiliman sabi ng matandang mambabarang at nakahinga ng maluwag si Wookie. Anong balita sa kampo ng mga bampira? Aanib ba sila sa atin o sa kalaban? tanong ng isang nilalang at lahat napatingin kay Tuti. Ango nga bahala, fufuntahan ko sila at tifunin sabi ng bunging bampira at agad siya nawala. Kumusta ang estado ng ibang gubat? Kumusta na kaya sina Nella? tanong ng matandang tikbalang at tinuro ang diwata ang saktong lugar sa tubig. Maayos ang lahat ng gubat at nakahanda na sila. Mukhang dito patungo ang lahat ng kampon ng hari

ng kadiliman. Ang reyna ay nasa maayos na kalagayan at patuloy ang paglilipat nila ng mga tao sa mga gubat paliwanag ng diwata. May sumigaw na bata at tinuro ang buwan, lahat ng nilalang napatingin sa langit at nagulat sila sa nakita nila. Ang pulang buwan nagbabago at ang matingkad na kulay nito napalitan ng mala dugong pula. Ito na nga ang nakasaad sa libro ng mga ninuno. Ang pagdugo ng buwan ay hudyat ng simula ng pagsalakay ng hari ng kadiliman sabi ni Berto at lahat napatingin sa kanya. Ikaw multo sabihin mo sa amin ang lahat ng magaganap! Pano magwawakas ang lahat ng ito? tanong isang matanda. Napailing si Berto at pinakita ang libro sa mga nilalang. Nakikita niyo ito? Ito ang libro ng Magigiting. Ito ay sinusulat ko palang para makwento sa mga nilalang at tao sa kinabukasan ang lahat ng naganap dito. Sinusulat ko dito ang mga kwento niyo, kwento ninyong mga magigiting na mandirigma na haharap sa hari ng kadiliman Sa tingin niyo ba magsusulat pa ako ng ganito pag alam ko hindi maganda ang kalabasan ng laban na ito?

Tanging masasabi ko ay hindi madali ang laban na ito at kakalat talaga ang dugo. Wag kayong makapante sa sinabi ko, imbes na makapante ay todo niyo pa ibigay ang lahat para masigurado na mabasa nga ng mga nilalang at tao ng kinabukasan ang librong ito sabi ni Berto. Nagtinginan ang mga matatandang nilalang at napabilib sila ng multo. Tama siya, sisiguraduhin natin na mababasa ng madami ang libro ng magigiting! sigaw ng dwende at lahat ng nilalang tila nabuhayan. Lumabas si Anhica sa kweba at lahat napatingin si Wookie at Berto sa kanya. Gulat na gulat ang dalawa sa nilalang na lumabas kasunod ng dalaga kaya si Anhica niyuko nalang ang ulo niya. Biglang natuwa ang ibang nilalang at sabay sabay sila sumigaw. Gising na ang punong diwata!!! Sa malayong sulok ng kaharian nagsasaya ang hari ng kadiliman habang si Ikary palakad lakad sa loob ng kweba. Mahal na hari, hindi ko maintindihan ang plano mo. Paano tayo susugod sa mahiwagang gubat pag wala pa ang katawan ng sugo? Sabi mo hindi ka pwede lumabas pag wala kang katawan sabi niya. Biglang tumahimik ang kweba at ilang

sandal pa may itim na usok ang muling namuo sa harapan ni Ikaryo. Kakaiba ngayon pagkat humulma ng katawan ng tao ang uso at nanlaki ang mga mata ng nilalang nang nagkaroon din ng mukha ang hari. Madami ka masyado tanong Ikaryo. Mapalad ka pagkat ikaw palang ang pinakitaan ko ng aking mukha. Alam mo ba sino lang ang nakakakita ng mukha ko? Tanging mga nilalang na nais kong saniban!!! sigaw ng hari. Napanganga si Ikaryo at nanginig ang buong katawan. Nanigas siya at biglang sumugod ang itim na usok sa bunganga niya. Lumutang sa ere ang katawan ni Ikaryo habang patuloy pumapasok ang itim na usok sa kanya. Nagsara ang mga mata niya at tila nagbabago ang katawan. May kuryenteng dumaloy sa buong katawan ni Ikaryo at pagmulat ng mata niya itoy pulang pula at nag aapoy. Isang malakas na tawa ang dinig na dinig sa buong kweba, boses parin ng hari ng kadiliman pero itoy nanggagaling na sa bunganga ni Ikaryo. Ilang sandali pa lumabas si Ikaryo ng kweba at huminga ng malalim. Muli siyang napatawa ng malakas at ito ay

dinig na dinig sa buong kaharian ng Plurklandia. Kasabay ng sigaw ay malakas na pwersa mula sa katawan niya ang nakawala upang iparamdam sa lahat ang kanyang kapangyarihan. Maghanda kayo lahat!!!

Chapter 23: Delubyo

Sa isang sulok ng kaharian tinipon ni Paulito ang mga itim na nilalang na nagrebelde. Sinusubukan niya sila pakampatehin pagkat takot na takot sila. Mga kaibigan wag kayong matakot. Tutulungan ko kayo at ililigtas ngunit sa ngayon dadalawa lang kami sabi ng bampira nang may isang paniki ang dumapo sa kanyang balikat. Bumulong ang paniki sa tenga ng bampira at biglang kumunot ang noo ni Paulito. Bakit ano sabi niya? tanong ni Monica. Alam ko na bakit gusto ng sugo ang katawan ko. Ang tunay na katawan niya nasa ilalim ng mahiwagang gubat. Maaring pansamantala niya gusto ang katawan ko habang wala pa ang tunay na katawan niya sabi ng binata. Kailangan natin magtungo sa

mahiwagang gubat! sabi ng dalaga at napailing ang mga itim na nilalang. Hindi natin sila pwede maiwan. Malaking problema ito sabi ni Paulito. E di ikaw magpunta doon, maiiwan ako at ako magtatanggol sa kanila alok ni Monica at napatingin sa kanya ang binata. Tumalikod ang sugo at natahimik, lumapit sa kanya si Monica at tinitigan. O ano nanamang drama yan? tanong niya pero seryoso ang mukha ni Paulito at biglang tinakpan niya ang bibig ng dalaga. Sabihin mo sa akin na di mo naramdaman yon bulong ng binata. Ramdam naman sagot ng dalaga sabay haplos sa dibdib ng sugo. Monica hindi yan, paparating na ulit sila! sigaw ng sugo at agad hinarap ang mga nilalang. Ako na bahala sa kanila sabi ni Monica. Ano gagawin mo? tanong ni Paulito. Lahat kayo makinig sa akin! Magtungo kayo lahat sa batis. Bilisan niyo!!! Doon sa tubig mismo. Sa mga tiyanak magpabuhat muna kayo! Mga disipulobasta kayong sampu sumama kayo sa kanila dalian niyo! sigaw ng dalaga. Lahat nagtakbuhan papunta sa batis habang si Paulito mariing na

nagbantay. Pati mga disipulo binuhat na ang kasama nilang mabagal at nagsasaya pang nagtungo sa tubigan. Nang ang mga nilalang ay nasa gitna na ng tubig ay muling nagpakitang gilas ang dalaga. Tumaas ang tubig sa paligid ng mga nilalang at humulma na mistulang kulungan. Lumiwanag ang paligid at nagsilutangan ang mga bato at lupa at pinalibutan ang kulungan. Huling hirit ng dalaga at nagpakawala siya ng malakas na liwanag na bumalot sa nagawa niyang kulungan. Ligtas kayo kayo diyan sabi niya sabay bumalik sa tabi ng sugo. Mula sa kalangitan nakita ng dalawa si Rayisha na paparating, pagbaba niya sa lupa ay agad nila hinarap ang aswang. May pinaparating na mensahe ang hari ng kadiliman sabi ni Rayisha. Tinatanggap niya ang hamon mo! At doon daw kayo sa mahiwagang gubat maghaharap kung makadaan ka! sigaw ng aswang at mula sa langit daan daan na mga aswang ang biglang lumitaw. Yumanig ang lupa at nagsilabasan ang mga daan daang tiyanak at tikbalang. Sus, di na kayo natuto. Dating gawi! sabi ni Monica at agad sila pumorma.

Wag kayo magpapakasigurado!!! sigaw ng isang boses at mula sa langit tatlong nilalang na may pakapak ang dumating. Tumayo ang tatlo sa harapan ni Rayisha at agad nila nilabas ang kanilang espada. Vampire huntersbinuhay pala kayo sabi ni Paulito. Jackpot!!! Makakabawi narin ako sa iyo!!! sigaw ng isang boses ng babae mula sa langit, lahat napatingin sa taas at nagulat si Rayisha. Raikaate? bigkas niya. Akin ang bruha!!! sigaw ni Raika at nagliyab ang mga mata niya, humaba ang mga kuko at lumipad pababa at sinugod si Monica. Lumabas din ang mga kuko ng dalagang bampira, humaba ang kanyang mga pangil at tumalon ng mataas at sinugod ang aswang. Napatingin sa langit si Paulito para mapanood ang pagharap ni Monica at Raika, mga vampire hunter biglang sumugod gamit ang kanilang mga espada at sinaksak ang binata sa katawan. Magsasaya na sana sila pero ang katawan ng sugo biglang naging mga paniki na nagkalat. Napalingon ang tatlo sa paligid at naamoy nila ang sugo sa isang puno. Bago sila makatingala ay palipad na pababa si Paulito, parehong kamay

nagbabaga at sinaksak sa dibdib ng dalawa. Nakaligtas yung isa at agad winasiwas ang kanyang espada. Ano pang tinatayo tayo niyo? Sugod!!! sigaw ni Rayisha at mga kampon ng kadiliman lahat sinugod ang sugo. Sa ere naging mabangis ang paghaharap ni Monica at Raika. Ramdam ng aswang ang bagong kapangyarihan na bigay ng hari kaya ang bibilis ng mga atake niya. Naglabas ng apoy sa kamay si Monica sabay ngumisi, isasaksak na sana niya ito sa dibdib ni Raika pero nginisian din siya ng aswang. Ibahin mo na ako ngayon! sigaw ni Raika at mula sa bibig niya lumabas ang mas malakas na apoy at tinamaan ang dalagang bampira. Narinig ni Paulito ang sigaw ni Monica, paglingon niya nakita niya ang dalaga sa lupa at pinapaapuyan pa ng aswang. Susugod sana siya papunta doon pero nalaslas siya sa braso ng vampire hunter. Mga tiyanak humawak sa mga paa niya at pinagbubugbog siya ng mga tikbalang. Iba na ang mga nilalang na kalaban nila, kung dati kaya ni Paulito makawala, ngayon hirap na siya at nararamdaman niya ang bagong

dulot na kapangyarihan galing sa hari ng kadiliman. Si Rayisha nagtago sa likod ng puno habang pinapanood niya ate niya tostahin pa lalo ang bruha. Rayisha manood ka ng maigi! Weak ka! Panoorin mo pano ko papaslanging tong bruhang ito! Manood ka!!! sigaw ni Raika. Pakawalan niyo ang sugo!!! sigaw ng vampire hunter at bagsak si Paulito sa lupa at hinang hina. Di mo dapat pinagawa yon bulong ng sugo at tumawa ang kalaban niya. Sinipa ang bampira sa baba at napalipad ito sa ere. Agad lumipad ang vampire hunter at paikot na winawasiwas ang espada niya. Kay daming laslas ang natamo ni Paulito sa katawan, lumipad pa lalo pataas ang vampire hunter at dinagod ang bampira sa ulo at muling bumagsak ang sugo sa lupa. Sige karnehin niyo na yan!!! sigaw ng vampire hunter at dinumog ang katawan ng sugo ng mga kalaban. Tumigil si Raika sa pagpapawala ng apoy at pinanood nalang ang nasusunog na katawan ni Monica. Nagtabi ang aswang at vampire hunter sa ere at tuwang tuwa sila sa nagawa nila. Mukhang di niyo na kami kinailangan sabi ni Tikyo. Doon

nalang tayo sa mahiwagang gubat bumawi. Mukhang tapos naman na ang misyon natin dito sabi ni Dwardo na nakatayo sa balikat ng tikbalang. Hindi pa taposmay naamoy pa akong mga bampira. Di ko sila mapapatawad sa nagawa nila sa mga kapatid ko. Doon sila batis! sabi ni Giorgo. Agad nagtungo sa batis ang apat at pinagmasdan ang mahiwagang kulungan. Dito ko masusubukan ang kapangyarihan ko! sigaw ni Tikyo at agad niya kinabog ang kulungan at dahil sa bagong kapangyarihan niya agad nagkaroon ng biyak ito. Baka maunahan pa kita! sigaw ni Dwardo at agad siya sumisid sa tubig para magpapilalim sa lupa. Tumulong narin si Raika at Giorgio sa pagpapatumba ng kulungan at kitang kita sa loob na takot na takot ang mga nilalang. Mas madami pang kalaban ang dumating, ang iba tumulong sa pag gulpi sa sugo habang yung iba tumulong sa pag giba sa kulungan. Lumabas si Rayisha at nilapitan ang namamatay nang apoy. Agad niya napansin ang maliit na burol na gawa sa lupa at unti unti itong gumuguho. May lumabas na kamay kaya agad siya napasigaw. Ate!!! Buhay pa siya!!! sigaw niya at agad sumugod si Raika

kasama ang ibang mga aswang. Tumayo si Monica at pinagpag ang natitirang lupa sa katawan niya. Galit ang itsura niya at nanlilisik ang mga mata. Napatingin siya sa mga nagkumpulang mga nilalang pero agad siya napangiti. Tama na ang paglalaro Paulito bigkas niya at biglang nanigas ang lahat ng kalaban nang nakarinig sila ng bulong sa paligid. Ayos ka lang ba Monica? sabi ng bulong at tumawa ang dalagang bampira. Sino ba ang kausap mo? Siyempre ayos na ayos pero galit na galit!!! sagot ni Monica at bigla siyang sumigaw ng malakas at nagpalutang sa ere. Ang mga pangil niya nawala at mga kuko bumalik sa mga daliri. Mga pulang baga sa mga kamao niya napalitan ng dilaw at ang mga pulang mata niya napalitan ng puti. Wag kayo matakot!!! Sugurin ang bruha!!! sigaw ni Raika. Ang kulit mo!!! Sinabing hindi ako bruha!!! sigaw ni Monica at lumipad siya sa ere at sinalubong ang mga aswang. Sa lupa nakatayo lang ang mga kalaban at hinahanap ang nawawalang katawan ng sugo. Naririnig parin nila ang bulong pero di nila alam kung saan nanggagaling. Ako ba hinahanap niyo? tanong ng

sugo at lahat napatingin sa taas ng puno at nakita nila ang nagbabagang nilalang. Ang bilis nagpapababa ng bampira at agad ulit nawala. Pasulpot sulpot si Paulito sa tabi ng mga kalaban at bumubulong sa mga tenga nila. Sa sobrang bilis ng galaw niya agad nagsibagsakan ang mga kalaban sa lupa at nakalahati agad ang bilang nila. Nakita ni Giogio ang nangyari kaya agad siya napasugod habang patuloy ang pagtama ni Tikyo sa kulungan na malapit na mabasag. Napansin ni Paulito ang pasugod na kalaban kaya agad siya sumigaw ng malakas at ang mga natirang kalaban nanigas at nagtakip ng tenga. Muli siyang nagpaikot ng mabilis at isa isang pinatay ang mga nilalang. Pagkalapit ni Giorgio ay nagulat siya pagkat silang dalawa nalang ng sugo ang nakatirang nakatayo. Lalaban ka pa ba o hahayaan nalang kita tumakas? tanong ng sugo at huminga ng malalim si Giorgio at hinawakan ng mahigpit ang kanyang espada. Yan ang desisyon mosige bigkas ng sugo at bigla siyang nawala. Napalingon sa paligid si Giorgio at

inamoy ang paligid. Hindi mo ako kaya taguan!!! sigaw niya at agad siya humarap sa kanan pero kamao ni Paulito ang natikman niya. Bobo wala ako balak magtago sagot ng sugo at muli siya nawala. Dahan dahan bumangon si Giorgio at hinihimas ang panga niya. Yan lang ba ang kaya mo? tanong niya at mula sa kanan nasapak ulit siya ng sugo. Muling bumangon ang vampire hunter at tumawa habang nilalasap ang dugo sa bibig niya. Duwag ka! Duwag ang sugo. Bakit di mo ako kayang harapin? Bakit mo kailangan magtago? sabi niya at biglang sumulpot si Paulito sa harapan niya at agad niya pinikit ang mga mata niya pagkat akala niya tatamaan siya. Dinuro lang ni Paulito ang noo niya at nainsulto agad si Giorgio. Minamaliit mo ako hayop ka!!! sigaw niya at winasiwas niya ang espada niya at tumama ito sa dibdib ng sugo. Ngumiti lang si Paulito kaya paulit ulit tinamaan ng vampire hunter ang sugo pero napansin niyang hindi nagagalusan ang katawan nito. Anong nangyayari? Imposible na to! Ang espadang ito sadyang ginawa para sa mga bampira sabi ni Giorgio at tumawa ang sugo. Walang duda

pero sino ba ang tinatawag mo para makaharap? Tinawag mo ang Sugo kaya ang Sugo ang mismong haharap sa iyo at hindi bampira!!! sigaw ni Paulito at agad niya nasakal sa leeg si Giorgio at tinaas. Hindi na makahinga ang vampire hunter at ang lahat ng lakas niya tila sinisipsip ng kamay ng sugo na nakahawak sa leeg niya. Kanina pinagbibigyan ko lang kayohindi basta basta lumalabas ang kapangyarihan ng sugo. Tinago ko ang kapangyarihan ng sugo sa loob ko at lalabas lang ito pag nasa panganib ako o sa puntong sobra ang galit. Bilang bampira aminado ko hindi ko kayo kaya harapin, maaring natalo niyo ako pero hindi naman ako ang tinatawag niyo para harapin. Ang tinawag niyo ang sugo kaya eto tikman mo ang kapangyarihan ng Sugo!!! sigaw ni Paulito at lalo pang nasipsip ang lahat ng lakas ni Giorgio. Ilang sandal pa papayat ng papaya ang katawan niya at unti unting nagiging abo. Tumingin si Paulito sa langit at tinignan si Monica. Ayos ka lang ba diyan? tanong niya gamit utak niya. Nagulat ang dalaga pagkat ngayon niya lang nakausap si Paulito

gamit ang utak lamang. Oo ayos lang ako, yung kulungan malapit na magiba sagot ng dalaga. Ako bahala don sabi ng sugo at dahan dahan naglakad palapit sa kulungan. Nakapasok na ang kamao ni Tikyo sa kulungan at pinagkakagat ito nina Darwino at Bobbyno. Tawa lang ng tawa ang tikbalang pero biglang tumigil ang mga kagat kaya nilabas niya ang kamay niya at sumilip siya sa loob. Bakit napagod na ba ang mga panga niyo? tanong niya sabay tawa. Hindipero lagot ka paparating na siya obleh!!! sabi ni Darwino sabay tawa. Tumawa si Tikyo pero bigla siyang nakaramdam ng init sa kapaligiran. Dahan dahan niya nilingon ang ulo niya at nakita niyang may nagbabagang nilalang na dahan dahan naglalakad palapit. Hinahangin ang buhok ng sugo at nag aapoy ang mga mata niya. Nanginig bigla ang katawan ni Tikyo pero agad siya tumayo ng maigi at tumawa. Bago pa makalabas ang tawa niya sumulpot sa harapan niya ang sugo at nahawakan siya sa leeg. Bitawan mo ako Sugo kung ayaw mo saktan ng

kasama ko ang mga nasa loob banta ni Tikyo. Sa loob ng kulungan nakalabas na si Dwardo mula sa lupa, nagsisigawan na ang mga nilalang doon at nang susunggabin na ng tiyanak si Bobbyno ay pumasok ang kamay ng sugo sa loob at nahuli sa leeg si Dwardo. Nilabas niya si Dwardo at tinaas ang dalawang nilalang. Kayo lang ang pinadala ng hari ng kadiliman? Ano tingin niya sa akin bata? tanong ni Paulito. Ayos lang sugo, itong panalo sa iyo na pero tandaan mo ibabalik naman kami ng hari kaya maghaharap ulit tayokung maunahan mo siya sa mahiwagang gubat. Wala ka nang oraspagkat ngayon palang sumusugod na siya doon sabi ni Tikyo sabay tumawa. Nagalit si Paulito at pinag umpog ang ulo ng dalawang nilalang. Sa sobrang gigil paulit ulit niya pang pinag uumpog ang dalawa at kahit wala na silang buhay di parin niya tinantanan ang dalawa. Yumakap ang dalawang dwende sa paa ng sugo, pati si Nyobert sinubukan awatin ang sugo. Tama na bossing, kawawa na sila sabi ni

Bobbyno at biglang natauhan si Paulito. Agad niya binitawan ang patay na katawan ni Tikyo at Dwardo at huminga ng malalim. Muntik na siya nagpaagos sa kapangyarihan ng sugo at muntik na siya bumigay sa kadiliman nito. Maraming salamat mga kaibigan ko bigkas ng sugo at humupa na ang pagliliyab niya. Monica tama na ang paglalaro mo, kailangan natin magpunta sa mahiwagang gubat ngayon din sabi ng sugo gamit ang utak niya. Si Monica lasog lasog ang kataw an biglang nagpaikot ikot at nagulat ang mga kalaban niya pagkat ni isang bakas ng sugat nawala. Ang bilis niya kumilos at pinagsasaksak ang mga aswang sa dibdib gamit ang nagbabagang kamao niya. Yung ibang sumubok tumakas hinabol ng hangin na kontrolado ni Monica, nanigas sila sa ere at pinaglalaslas ang katawan nila gamit ang malakas na hangin. Tanging si Raika nalang ang natira at hinawakan ni Monica ang leeg ng aswang saka pinalipad pababa sa lupa. Bagsak ang katawan ni Raika at lumipad pataas si Monica upang

kumuha ng bwelo. Naglabas siya ng malakas na bola ng liwanag mula sa kamay niya at tinitigan ang aswang. Tikman mo ang kapangyarihan ng kalikasan!!! Isa akong diwata!!! sigaw niya. Lumipad pababa si Monica, sa kamay niya ang malaking bola ng liwanag. Itatama niya sana ito sa katawan ng aswang pero bago pa tumama ito ay bigla siyang tumigil at tumayo. Humupa ang bola ng liwanag at huminga ng malalim. Bakit hindi mo pa ako tinapos? tanong ni Raika at biglang napatingin si Monica sa malapit na puno. Ayaw ko mapanood ng kapatid mo sagot niya at tumawa ang aswang. Walang kwentang kapatid yan! Weak siya!!! sigaw ni Raika at nagalit si Monica. Hinawakan ng dalagang bampira ang noo ng aswang at biglang nagliwanag ang kamay niya. Lumabas si Rayisha mula sa puno at sumugod palapit para humingi ng tawad. Wag mo siya papatayin please!!! sigaw niya. Bagsak si Rayisha sa lupa kasabay sa pagbagsak ng ulo ng ate niya. Tumayo si Monica at tumalikod. Hindi ko siya pinatay. Binago ko lang ang kaisipan niya. Nagmalupit din ang ate ko sa akin kaya alam ko ano ang tunay mong nararamdaman. Ayaw ko

umabot sa punto na ituturing mo siyang kalaban at din a kapatid. Magsaya ka sa bagong ugali ng ate mo sabi ni Monica at agad niyakap ni Rayisha ang ate niya. Maraming salamatMonica bigkas ni Rayisha sa nanginginig na boses. Lumingon si Monica at nagliliyab pa ang mata niya, natakot ang aswang pero bigla siya nginitian ng dalagang bampira. Tara na Monica, kinakailangan tayo sa mahiwagang gubat seryosong sinabi ng sugo. Paano sila? sagot ng dalaga sabay napatingin sila sa mga nilalang na naglabasan sa nabasag na kulungan. Akoako dadalhin ko sila sa ligtas na lugar sabi ni Rayisha at lahat napatingin sa kanya. Magtiwala kayo sa akin, ito lang ang maigaganti ko dahil sa pagligtas mo sa ate ko. Ako magtatanggol sa kanila pag kailangan sabi ng aswang. Lalaban narin kami kung kinakailangan! sigaw ng isang tiyanak at nagsigawan ang mga nilalang pati na ang mga disipulo. Napangiti si Paulito at tinitigan si Rayisha. Aasahan kita sabi niya. Siniko ni Monica si Paulito at tinaas niya kilay niya. Pangiti ngiti ka pa

dyan bulong niya at natawa ang binata. Ano nanaman? reklamo ng sugo. Wala, tara na! sabi ng dalaga. Biglang niyakap ni Paulito si Monica at napangiti ang dalaga. May gana ka pang maglikot ha sabi niya. Kapit ka maigi sabi ng sugo at biglang napunit ang damit niya at naglabasan ang malalaking pakpak ng paniki sa kanyang likod. Kay bilis nila lumipad sa ere at wala nang magawa ang mga naiwan kundi mapatingin sa langit at panoorin ang kanilang tagaligtas.

Chapter 24: Yanig

Lahat ng matatandang nilalang nagtipon sa may batis upang panoorin ang mga alagad ng kadiliman maghasik ng lagim sa buong kaharian. Mukhang ditto sila lahat papunta sabi ng matandang dwende. Oo pero lahat ng dinadaanan nila kinakawawa nila. Ano sa tingin niyo? Lumabas nalang tayo para harapin sila bago pa buong kaharian madamay sabi ng matandang tikbalang. Mahirap ang gusto mo mangyari. Mas

malakas tayo pag magkakasama, pag kalat kalat delikado tayo. Hayaan mo masira ang mga bahay at mga puno, kaya natin ibalik mga yan. Pero ang buhay di na natin maibabalik. Nailigtas naman na nina Nella ang lahat ng tao at yun ang mahalaga sabi ng matandang diwata. Sa may kweba di parin makapaniwala sina Wookie at Tuti sa nagawa ni Anhica. Bakit mo binalik ang isipan niya? pabulong na tanong ng mambabarang. Hindi ko mahanap ang mga pag iisip ng mga disipulo, naisip ko pag nagising siya baka maari niyang sabihin sa atin sagot ng dalaga. Napabuntong hininga si Wookie habang pinanood nila si Aneth na naglalakad lakad sa paligid at natutuwa sa pag amoy ng mga bulaklak. Pero di ganon kabilis bumalik ang tamang isip niya kaya siya ganyan. Sana bumalik na agad ang isipan niya bulong ni Anhica. Pero sigurado ka wala na siyang kapangyarihan diba? tanong ng mambabarang at napasimangot ang dalaga. Sana tama nagawa ko sagot niya. May sumigaw na grupo ng mga diwata kaya madami ang lumapit sa kanila sa batis. Bakit anong

nangyari? tanong ni Wookie. Nagpalakpakan at nagsayahan ang mga diwata at tinuro ang isang palabas sa tubig. Panalo sina Paulito pero may kasama siyang babae malakas din sabi nila. Agad lumapit ang mga matatanda at agad sila nagalit. Bakit kasama ng sugo ang bruha?!!! Si Monica yan!!! sigaw ng matandang tikbalang. Kasama na natin si Monica at hindi na siya bruha paliwanag ni Wookie at lahat ng matatanda tinignan siya. Anong ibig mo sabihin? Kailan pa nangyari ito? Bakit hindi niyo sinabi agad sa amin? tanong ng matandang dwende. Kasi alam naming hindi kayo maniniwala. Tignan niyo ang reaksyon niyo ngayon, ganyan ang naisip naming na iaasal niyo. Pero kailangan niyo magtiwala na kasama na natin si Monica paliwanag ng mambabarang. Imposible!!! Baka nagpapanggap lang yan. Hindi makakalimutan ng lahat ang kanyang nagawa! sigaw na pagalit ng matandang diwata. Bakit kayo ganyan? Bakit hindi kayo naniniwala na nagbago na siya? Tandaan niyo dati siyang taga dito at

kapatid siya ni Aneth! sigaw ni Anhica at biglang lumapit si Aneth at lumuhod. Bigla niya tinuro ang tubig kung saan nakitang lumilipad ang sugo at si Monica. Kapatid ko bigkas niya. Nagulat ang mga nilalang sa sinabi ni Anhica at Aneth, di sila makapaniwala na magkapatid sila maliban sa mga matatanda. Oo magkapatid sila. Noong panahon na lumayas dito si Monica at sumanib sa mga bruha hindi na binanggit ang pangalan niya dito at hindi na siya tinuring na taga dito paliwanag ng matandang dwende. Dapat lang pagkat dapat siyang ikahiya dahil sa pagpapalakas niya kay Fredatoria dagdag ng matandang tikbalang. Hindi siya yon. Ako ang nagbigay lakas kay Fredatoria. Pinagbintangan ko lang si Monica biglang sabi ni Aneth at nagulat ang mga matatanda. Kasi naiinggit ako sa kapatid ko. Namana niya ang kapangyarihan ng punong diwata. Gusto ko sana ako pero hindi pala ganon yon. Kaya may nakilala akong matanda at tinuruan niya ako pano lumakas, madami siyang hiniling na kapalit at binigay ko naman sa kanya. Di ko akalain na siya pala si Fredatoria. Patawad po aking

nagawa sabi ni Aneth sabay tinignan ang mga matatanda at ngumiti. Agad tinakpan ni Tuti ang bibig ni Aneth at nilayo. Hindi totoong naglayas si Monica dito. Wala kasi gusto magpabuhay kay Paulito noon kaya siya nagtungo sa mga bruha para humingi ng tulong para buhayin siya. Ngunit mapaglinlang ang mga bruha at dahil sa pagbintang ni Aneth kaya nagrebelde na ng tuluyan si Monica paliwanag ni Wookie at tulala lang ang mga matatanda at di sila makapaniwala sa narinig nila. Oo naging bruha si Monica at madami siyang nagawang masama sa kaharian pero binago na siya ng kapatid ko. Ginawa niyang bampira si Monica at at nawala narin ang pagkontrol ng mga bruha sa kanya dagdag ni Anhica at lalong nalito ang mga matatanda. Kapatid mo? Si Paulito? Sandali nga!! Pinagloloko niyo ba kami?!! galit ng matandang tikbalang pero umentrada ang matandang diwata. Oo magkapatid sila, dalawa ang nilalang na binigay ng mga tala, nauna si Anhica at tinago naming siya. Pagbalik naming para kunin si Paulito nandon na karamihan ng mga nilalang sabi

niya. Kayong mga diwata talaga!!! Dapat hindi kami nagtitiwala sa inyo!!! Mga sakim!!! sigaw ng matandang dwende at biglang pumorma. Hindi ngayon ang oras para magbangayan! May hinaharap tayong matinding kalaban! Kailangan natin magkaisa! sigaw ni Anhica. Pano pa kami magtitiwala sa mga diwata? tanong ng matandang tikbalang at pati siya pumorma na. Biglang yumanig ang lupa at nagsigawan ang mga nilalang na nanonood sa batis. Nandito na sila!!! sigaw nila. Lahat napatakbo sa batis at nakita nila ang mga higanteng taong apoy at lupa na sinusubukan gibain ang mahiwagang liwanag na nakapalibot sa gubat. Nagkagulo sa loob ng gubat at lahat naghanda, agad tumakbo si Anhica sa gitna ng batis at pinalayo ang ibang nilalang. Ano gagawin mo? Wala na tayong oras, lahat ng kayang lumaban dapat kumalat na sa palibot ng gubat pagkat din a magtatagal ang liwanag na prumropotekta sa atin!!! sigaw ng matandang diwata. Hindi nakinig si Anhica, pinikit niya ang kanyang mga mata at biglang kumulo ang tubig ng batis.

Nagliwanag ang buong katawan ng dalaga at sa likod niya nagpataas ang tubig at may dalawang higanteng taong tubig ang nahulma. Lahat nabighani sa nagawa ng dalaga at ang mga matatanda muling natulala. Naalala ko ang ganyang kapangyarihanganyan ang kapangyarihan ng punong diwata noon! sabi ng matandang tikbalang habang pinanood nila ang dalawang higante na maglakad papunta sa dulo ng gubat. Hindi ito oras para matulala at mabighani, mas madami pa kayong makikita na kakaiba kaya mamaya na ang kwentuhanoras na para lumaban! sigaw ni Wookie at nagpakawala siya ng isang daan na espiritung mandirigma. Nabasag ang liwanag at may mga itim na nilalang ang nakapasok sa butas. Agad sila sinalubong ng mga mandirigmang dwende at diwata at ilang saglit pa tuluyan nang gumuho ang liwanag at nakapasok na ang mga higante. Libo libong mga itim na nilalang ang nagsidatingan mula sa ere at lahat ng nilalang ng gubat naging abala sa paglaban. Masyado sila madami!!! Kailangan natin tumawag ng tulong mula sa ibang gubat! sigaw ng isang diwatang mandirigma. Agad nagtungo sa batis ang isang

diwata at tinignan ang kalagayan ng ibang gubat. Wala umaatake sa kanila! Dito talaga papunta ang lahat! sigaw niya. Dalian mo magtawag ka ng tulong!! Hindi natin kakayanin ito sa kalagayan natin! sabi ng matandang tikbalang. Agad nagtungo si Anhica sa pinakamalaking puno ng gubat kasa ang ibang diwata. Lahat sila binaon ang kamay nila sa mga ugat ng puno at nagpadala ng mensahe ng tulong sa ibang mga gubat. Ang mga higanteng taong apoy nakipagbakbakan sa mga higanteng taong tubig. Mabilis nalusaw ang mga higanteng lupa pero napalitan sila ng mga taong lupa na mandirigma. Nagpaapoy ang dalawang higante pero kinontra ito ng mga higanteng taong tubig. Mula sa katawan ng mga alaga ni Anhica naglabas sila ng espadang gawa sa yelo at agad pinuksa ang mga apoy ng dalawang higante. Nagsaya ang mga mandirigma ng gubat nang nakita nilang nawala na ang mga higanteng taong apoy. Pero hindi nagtagal ang saya nila pagkat dumating ang mga higanteng ahas at

agad pinalibutan ang mga higanteng taong tubig. Sa kweba tinago ni Tuti si Aneth, biglang nagbago ng anyo ang bunging bampira at naglabasan ang mga ngipin niya. Dito ka lang, wag kang lalabas dito. Kailangan nila ako sa laban sabi niya. Kasalanan ko lahat ito ano? tanong ni Aneth at niyuko niya ulo niya. Oo pero wag mo na problemahin, mananalo tayo sabi ni Tuti at hinaplos ang likod ng diwata. Masamang nilalang ako ano? hirit ni Aneth at lumuhod ang bampira sa harapan niya. Siguro noon, pero pwede ka naman magbago. Hindi pa huli ang lahat. Wag kang mag alala tutulong ako sa laban para mas malaki tsansa ng pagkapanalo at para malaki ang tsansa na magkaroon ka ng kinabukasan para magbago. Wag ka na malungkot Aneth, sige kailangan na talaga ako sa labas sabi ni Tuti. Huminga ng malalim ang diwata at pinagmasdan ang mga kamay niya, Tutigusto ko magbagobigyan niyo ako ng tsansa para makapagbago hiling ni Aneth at nginitian siya ng bampira. Ang daan daan na itim na nilalang biglang nagsibagsakan sa lupa, mga mandirigma ng gubat nagugulat

pagkat wala naman sila ginagawa. May isang mandirigma ang sasaksakin na sana ng isang aswang pero biglang lumitaw si Tuti at naunahan ito. Nabilib ang mga mandirigma sa bampira at lalo silang namangha nang mabilis ito gumalaw at kay daming kalaban ang napatay. Ginanahan ang mga mandirigma kaya todo bigay sila sa pagpapalabas ng kapangyarihan para mapuksa ang pwersa ng kadiliman. Mula sa ere may mga nilalang na lumilipad na paparating kaya natakot muli ang lahat sa dami nila. Ang dami nila!!! sigaw ni Wookie. Relax pare, tinawag ko silasugod mga bampira!!! sigaw ni Tuti at ang mga bampira nakinig sa Ultimo bampira at tumulong na sa gera. Natuwa ang mga matatanda at halos naiiyak sila nang makita nila ang mga bampira. Ganito din noon, lahat ng nilalang nagsama sama sabi ng matandang dwende. Tara na! Tulong na tayo, pakita natin na kahit uugod ugod tayo may kapangyarihan parin tayo!!! sigaw ng matandang tikbalang at nakisali narin ang mga matatanda sa gulo. Ilang oras nagtagal ang labanan, mga bampira, tikbalang, kapre at dwende

ang humarap sa mga itim na nilalang habang ang mga diwata naging abala sa pagpapagaling ng mga nasugatan. Parang hindi nauubos ang mga kalaban, pagod na ang mga mandirigma pero nabuhayan sila nang dumating na ang mga mandirigma galing sa ibang gubat. Lalo pa sila ginanahan lumaban nang nakita nila si Nella na nagbalik para maki isa sa kanila. Parang nasaniban ang mga mandirigma ng liwanag, mas lalo sila naging mabangis at matapang. Isang oras ang lumipas at isang itim na nilalang nalang ang natira, tumalon sa ere si Nella hawak ang espada ni Paulito. Buong pwersa niya nilaslas ang itim na nilalang. Pinunasan ng reyna ang dugo sa kanyang pisngi sabay tinaas ang espada. Nagsigawan at nagsayahan ang lahat ng nilalang sa gubat at sinigaw ang pangalan ni Nella. May mga diwata na lumapit sa reyna at agad hinilom ang mga sugat niya, habang nagpapahinga at nagsasaya ang karamihan biglang dumilim ang lupa. Lahat napatingin sa langit at wala naman silang makitang nilalang na lumilipad. Muli sila napatingin sa lupa

at dahan dahan nasasakop ng itim na anino ang buong gubat. Anong nangyayari? tanong ni Nella. Bago pa may makasagot biglang tumapis ang mga diwata sa tabi ng reyna. Mula sa anino lumabas ang hari ng kadiliman at agad niyakap si Nella at binaon ang kamay nito sa dibdib ng dalaga. Napasigaw ng malakas ang reyna, walang nilalang ang makalapit pagkat mga paa nila hinawakan ng mga anino. Si Tuti sinubukan makapiglas ngunit bumagsak lang siya sa lupa. Si Wookie at Anhica wala din magawa kundi mapaluha pagkat pinanood nilang si Nella mawalan ng malay sa kamay ng hari ng kadiliman. Nahulog kayo sa aking bitag!!! sigaw ng hari sabay tumawa. Kailangan ng dugo ng mga nilalang pumatak dito sa gubat at dugo ng taong naghahari sa kaharian para matanggal ang sumpa. Sumpa na iniwan ng mga tumalo sa akin noon para hindi ganon kadali mahanap ang tunay kong katawan sigaw ng hari. Lahat napatingin kay Nella at nilabas ng hari ang kamay niya at pinatulo ang dugo ng dalaga sa lupa. Biglang yumanig ang lupa at mula sa gitna ng

gubat gumuho ang lupa at lumakas ang tawa ng hari. Binitawan ng hari ang katawan ni Nella, ang anino sa buong paligid biglang nawala kaya nakagalaw na ulit ang lahat. Mabilis gumalaw si Tuti at kinuha ang katawan ng reyna at agad nilayo. Natawa ang hari at nagsimula maglakad papunta sa gitna ng gubat pero bigla siyang hinarang ni Wookie at ni Anhica. Ano to? Akala niyo kaya niyo ako pigilan? tanong ng hari at muling natawa. Lahat ng nilalang nagtipon sa likod ng dalawa, Kailangan mo kami harapin lahat!!! sigaw ni Wookie. Mga peste!!! Talagang sinusubukan niyo akobwenoeto tikman niyo ang kapangyarihan ko!!! sigaw ng hari. Lumipad siya sa ere at binuklat ang dalawang kamay niya, mainit na hangin ang bumalot sa gubat at ang mga namatay na itim na nilalang muling nabuhay. Mula sa lupa mas madami pang mga kalaban ang lumabas at muling yumanig ang lupa dahil sa libo libong mga itim na nilalang na pasugod sa gubat. Gusto ko sana ako mismo ang papaslang sa inyong lahat ngunit sayang lang ang aking lakas para sa

mga kutong lupa na tulad niyo. Kaya eto ipakita niyo sa akin na karapat dapat ko kayong harapin Mula sa katawan ng hari naglabasan ang ilang daang mga itim na espiritu at anino, tumawa ng malakas ang hari at tinuro ang mga mandirigma ng gubat. Kampon ng kadiliman!!! Wag kayong magtitira ni abo!!!

Chapter 25: Lagim

Ang mga pwersa ng liwanag nabalot ng takot nang makita nila ang dami ng kampon ng kadiliman na pasugod sa gubat. Kung kanina ilang daan lang ang bilang ng kalaban, ngayon libo libo na at parami pa sila ng parami. Sa ere lumutang ang hari at pinagmamasdan ang nagaganap sa lupa, bahagyang pinatigil niya ang mga alaga niya para bigyan tsansa pa sumuko ang mga pwersa ng liwanag. Sa isang tabi nilaslas ni Tuti ang kamay niya at pinainom kay Nella ang kanyang dugo. Ang mga sugat ng dalaga sa dibdib agad naghilom at ilang sandal pa minulat na niya ang kanyang mga mata. Tuti? bigkas niya. Sige inom ka pa ng dugo ko,

ganito ang dugo ng bampira nakakagamot at papalakasin ka niya. Wag kang mag alala tao ka parin sabi ng bampira at napangiti ang dalaga sabay sumipsip pa sa kamay. Hindi natin pwede ibigay nalang sa kanya ang katawan niya. Kung dito na ako mamatay ayos lang basta di ko ibibigay ang katawan niya sabi ng matandang tikbalang. Mga diwata gawin niyo lahat ng makakaya niyo para takpan ang butas, ang mga malalakas pa haharap sa mga kampon niya sabi ni Wookie. Dahan dahan bumangon si Nella at pinulot niya ang kanyang espada. Tumabi siya kay Wookie at tinuro ang hari ng kadiliman gamit ang espada. Bring it!!! sigaw ng dalaga at nairita ang hari kaya sa isang indak ng kamay niya sumugod na ang kampon ng kadiliman. Ang mga diwata agad pinalibutan ang butas sa lupa ng matingkad na liwanag habang ang mga mandirigma ng liwanag sumugod narin para salubingin ang mga kalaban. Yumanig muli ang lupa sa dami ng itim na nilalang na pasugod, sa ere nagharap ang mga itim na aswang at mga bampira na tinawag ni Tuti. Tumabi kayo!!! sigaw ni Wookie at

bigla siyang sumayaw ng Macarena habang nagbibigkas ng mga dasal. Bawat indak ng katawan niya may isang Diablo ang lumalabas. Pag kembot ng mamababarang ang huling Diablos nakawala na at nabighani ang mga nilalang sa lakas ng mga mandirigmang espiritu na napalabas niya. Mabangis ang trese Diablos at kay dami nilang napaslang na kalaban. Ang hari ng kadiliman hindi makapaniwala sa nakikita niya pero naaliw siya. Mga higanteng diablos ang pumaslang sa kalahati ng kalaban, nagpalabas ang hari ng mga itim na higante pero mabilis sila natalo ng mga diablos. Hindi pa panahon para magdiwang!!! Sugod pa!!! sigaw ng mambabarang at tindo na ng mga nilalang ang pakikipaglaban. Mula sa mga puno nakaposisyon ang mga dwende at tinitira ang mga kalaban gamit ang mga mahiwagang pana at tirador. Isa isang nagbagsakan ang mga aswang at mananaggal dahil sa bangis ng mga bampira sa ere. Sumugod ang mga itim na taong apoy pero nagulat ang lahat nang nagsilabasan ang mga water dragon

ng mga sirena at siyokoy. Pakonti ng pakonti ang kampon ng kadiliman pero tumatawa lang ang hari at lalo pang naaliw. Mga mangmang!!! Pinapalakas niyo lang ako lalo!!! Sa bawat dugong pumatak, sa bawat masamang intensyon sa pag iisip niyo, sa bawat buhay na nawawala lalo lang ako lumalakas. Sige pa palakasin niyo pa ako!!! sigaw niya. Tila walang nakarinig sa sinabi ng hari maliban kay Aneth na nakatayo sa harapan ng kweba. Tumakbo siya papunta kay Anhica na tumutulong sa pagpapalabas ng liwanag para matakpan ang butas sa lupa. Kailangan ko ang tulong mo bigkas niya at napatingin sa kanya si Anhica. Agad sila nagtungo sa kweba habang ang gera sa labas patuloy na sumisiklab. Akala ng pwersa ng liwanag ay nakakaangat na sila pagkat kokonti nalang ang natirang mga kalaban. Nagbabaga na ang katawan ng hari at may kuryenteng dumadaloy sa kanyang katawan. Nang mamatay ang huling kampon niya pagod na pagod na ang mga mandirigma ng liwanag kaya tumawa ng malakas ang hari. Nakakatayo pa kayo? Eto pa!!!

bigkas niya at halos nadismaya na ang mga nilalang nang makita nilang muling bumangon ang mga patay na kalaban nila. Pagod na ako, di ko na kaya sabi ng matandang dwende at pati si Wookie hinihingal na. Parang padami sila ng padamiwala na atang hinto itong laban na ito sabi ng matandang tikbalang. Nagtipon ang mga diwata at binuhos nila ang kapangyarihan nila sa pag gamot at pagpapalakas sa mga mandirigma. Habang sila ay gumagaling ang ilang daang libong kalabang naging milyon na at kahit bumalik ang sigla ng lahat unti unti nang nadudurog ang kaisipan nila sa dami ng kalaban. Pinasugod na ng hari ang mga kampon niya pero biglang lumakas ang hangin sa gubat at may itim na usok ang nagsimulang lumabas mula sa lupa. Pakapal ng pakapal ang usok at ilang sandal pa wala nang makita ang lahat. Ito ang wakas natin sigaw ng isang boses. Sa ere nagtataka ang hari ng kadiliman sa pangyayari. Napanood niyang napalibutan na ang buong gubat ng maitim na usok at wala na siyang makitang nilalang pati ang mga

kampon niya. Ano to? Anong nangyayari?!!! sigaw niya at malalakas na sigaw ang narinig mula sa paligid. Mga sigaw na tila sumasakal sa mga nilalang at nauubusan sila ng hininga. Tumawa ang hari at kahit hindi niya alam ano nangyayari nararamdaman niyang madami ang namamatay at lalo siyang lumalakas. Mas madami pa ang sumisigaw pero unti unting humuhupa ang itim na usok. Nagulat ang hari nang makita niyang nakatayo parin ang mga pwersa ng liwanag. Nang lumiwanag ang paligid nakita ng hari na ang lahat ng kampon niya nakahiga sa lupa at wala nang buhay. Pano nangyari ito?!!! sigaw ng hari at at pati mga mandirigma ng liwanag hindi makapaniwala sa nangyari. Paghupa ng usok nagulat ang lahat nang makita nila si Aneth sa isang tabi, mga mata niya itim at mga kamay nababalot ng itim na liwanag. Agad tumabi si Anhica kay Wookie, Inaral niya ang libro ng kadiliman, wag kayong mag alala kontrolado ko siya sabi ng dalaga at nagulat ang lahat. Bakit mo ginawa yon?!! sigaw ng mambabarang. Siya ang nakaisip niyan! Para bigyan tayo ng oras para maghilom ang mga sugat at

magpalakas pa! sumbat ni Anica at dinig nila ang sigaw ng hari. Muling bumangon ang mga kampon ng kadiliman pero lalo pa sila dumadami. Pag nabuhay pa kayo dito sa huling hirit ko ako na mismo ang tatapos sa buhay niyo! bigkas ng hari. Muling lumabas ang usok sa lupa pero biglang bumagsak ang katawan ni Aneth sa lupa. Muling lumutang ang katawan niya at nagpaangat sa ere. Lumapit ang katawan niya sa hari ng kadiliman at sinubukan niya suntukin ang hari pero agad siya nasakal. Ikaw pala ang may pakana nung usokpaalam! bigkas ng hari. Ang isang kamay ng hari naging matalim na itim na espada, sasaksakin na sana niya sa dibdib si Aneth pero napatigil siya at napatingin sa paligid. Sugo!!! Ramdam kita!!! Alam ko nandyan ka!!! Magpakita ka!!! sigaw ng hari at binitawan niya ang katawan ni Aneth. Nalaglag si Aneth pero mabilis siya sinalo ng mga bampira at nilipad palayo. Nabuhayan ang mga mandirigma ng liwanag at napalingon lingon sa paligid at hinahanap ang tagaligtas nila. Sa isang iglap biglang lumitaw si

Paulito sa harapan ng hari, nagsigawan at nagpalakpakan ang mga nilalang sa baba kaya natawa ang hari ng kadiliman. Tinatanggap ko ang hamon mo sabi ng sugo at lalong natawa ang hari. Pero hindi ako nag iisa sabi ni Paulito at biglang lumitaw sa likod ng hari si Monica at niyakap ang katawan niya. Nanghina ang hari ng kadiliman at sinubukan makapiglas, Wala ka din pala laban sa kapangyarihan ng asul na batoPaulito ang usapan natin dali! sigaw ni Monica. Agad lumipad palayo Paulito kaya nagtaka ang mga nilalang sa baba. Saan siya pupunta? tanong ni Wookie. Biglang narinig nila ang bulong ng sugo sa buong gubat at agad nagtipon sa isang lugar ang mga diwata at humulma ng malaking bola ng liwanag. Oo naiintindihan ko biglang bigkas ni Anhica at lalong nagtaka ang iba pagkat wala naman siyang kausap. Kausap ni Bossing ang mga diwata, hindi natin siya naririnigsila lang paliwanag ni Tuti. Nagliyab ang katawan ni Anhica at binuhat ang malaking bola ng liwanag saka siya lumipad sa ere. Tumayo siya sa harapan ng hari na agad binitawan ni

Monica at lumipad palayo. Mabilis kumilos si Anhica habang nanghihina pa ang hari at agad sya kinulong sa loob nito. Agad nagpapababa ang dalaga at napakalakas na hangin ang narinig nilang paparating. Pagtingin nila sa ere nakita nila ang napakabilis na Sugo palipad palapit sa bola. Nakita nilang nagbagang pula ang kamay niya at sinuntok ng malakas ang bola at tumapis ito patungo sa langit. Lumapag sa lupa ang sugo na agad binati ng nagsasayang mga nilalang. Nagulat ang lahat nang napalibutan ng malakas na liwanag ang buong gubat at hindi makalapit ang mga kampon ng kadiliman. Lumapag narin si Monica at Anhica sa lupa at tinabihan ang sugo. Hindi pa oras para magsaya. Gumawa lang kami ng paraan para makakuha pa tayo ng konting oras para magplano sabi ni Paulito at lahat nakinig sa kanya. Hindi pa makakalabas ang hari ng kadiliman sa bola ng liwanag. Umeepekto parin ang kapangyarihan ng asul na bato sa katawan niya. Pero ilang minuto lang ito magtatagal kaya kalian niyo makinig sa akin Ang mga diwata sundan niyo si

Monica at ipapaliwanag niya sa inyo ang kailangan niyong gawin utos ni Paulito. Nagdadalawang isip pa ang mga diwata nang tignan nila si Monica, Sundin niyo siya! utos ng matandang diwata kaya agad tinipon ni Monica ang mga diwata sa may batis. Kailangan ko kayo lumikas sa lugar na ito sabi ni Paulito at nagulat ang mga nilalang. Wag na kayo kumontra, ang mga gustong maiwan dito para lumaban hindi ko kayo pipigilan. Unahin niyo atupagin ang kaligtasan ng pamilya niyo, magiging madugo ang laban na ito at kahit nandito ako hindi ko maipapangako ang magandang resultapero gagawin ko lahat para mapigilan ang hari ng kadiliman sabi ng sugo. Halos walang nagkikibuan pero may mga nilalang na dahan dahan tumalikod at naglakad palayo. Pati kayong matatanda dapat umalis na. Kailangan kayo sa paghulma ng kinabukasan pag nagtagumpay tayo dito sabi ni Paulito at nagtinginan ang mga matatandang nilalang. Tanging natira sina Wookie at Tuti at ilang sandali pa bumalik na sina Monica at Anhica. Mukhang

nakasalalay itong laban sa atin sabi ni Paulito at biglang lumapit si Nella at niyakap ang sugo. Buhay ka bigkas niya at napayakap din ang sugo sa kanya. Tumaas ang kilay ni Monica at nagsimangot kaya tumalikod nalang. Nella kailangan ka ng mga tao, ng mga nilalang, kailangan ka ng buong kaharian kaya kailangan mo narin lumikas bulong ni Paulito. Pero may kailangan akong sabihin sa iyo sabi ng reyna. Kung ano man sasabihin mo pwede mo sabihin pagkatapos ng laban sagot ng sugo. Hindikasi mahirap ipaliwanag e hirit ni Nella. Sinabi na ngang mamaya na e biglang entrada ni Monica kaya bumitaw si Nella napangiti. Ipagdadasal ko ang kaligtasan niyo, alam ko magwawagi kayo. Mag ingat kayong lahat sabi ng reyna at naglakad patungo kay Tuti. Lalo na ikaw Tuti bulong ni dalaga at bigla niyang hinalikan sa labi ang bampira. Tulala ang lahat at gulat na gulat sa nakita nila. Biglang natuwa si Monica at napangiti. Pagbitaw ng mga labi ng dalawa ay agad tumakbo palayo si Nella at si Tuti halos magduling ang mga mata at napakalaking ngiti sa mukha. Tuti baba sa lupa sabi ni Anhica at

lahat sila nagtawanan. Nakahinga ka ng maluwag no? bulong ni Wookie kay Monica pero agad siya siniko ng dalaga. Shut up kalbo! bawi niya. Muling nagulat ang grupo nang lumapit si Aneth at hinarap ang kapatid niya. Anhica anong ginawa mo? tanong ni Monica pero agad yumakap si Aneth sa kapatid niya. Patawarin mo akosorry sa lahat ng nagawa ko bigkas niya at nagsimulang umiyak. Nanigas ang katawan ni Monica at di alam ang gagawin niya. Tumalikod nalang ang iba kaya napayakap narin ang bunso sa ate niya. Pasensya na sa inyong dalawa pero kokonti nalang oras natin para mapatay ang mga kampon niya bago siya makawala sa bola sabi ni Paulito at tumabi na si Monica sa sugo. Tumayo sa kanan si Wookie at tumabi sa kanya si Anhica habang si Tuti ay nasa ere parin dahil sa halik ni Nella. Sa tabi ni Monica tumayo si Aneth at lahat sila huminga ng malalim. Wala nang atrasan ito Ibaba na ang liwanag!!!

Chapter 26: Ang Magigiting

Nawala na ang liwanag na bumalot sa gubat, wala nang natirang mga nilalang doon maliban sa anim na magigiting at makapangyarihang mga nilalang. Humarap si Paulito at tinuro ang langit kaya agad nagdasal ng sabay si Monica at Anhica. Lumakas ang hangin at may mga ulap na nagtipon sa langit. Biglang bumuhos ang ulan at sumugod ang milyong kampon ng kadiliman. Nagpaatras si Wookie at pinunit ang damit ni Paulito. Nagsimula siyang magdasal at nagbaga ang isang kamay niya. Ang nagbabagang kamay niya hinawak niya sa tattoo sa likod ng sugo at mula sa katawan ni Paulito lumabas ang matingkad na pulang liwanag. Paghupa ng liwanag tumayo sa harapan nila ang Mananabas na agad sumugod sa kalaban. Napatigil ang anim na nilalang sa bangis ng mananabas, kay bilis nitong gumalaw at ramdam ang kakaibang kapangyarihan sa paligid. Sensya na bossing, ikaw lang ang may sapat na lakas para mapalabas siya kaya sa likod mo nilagay ni lolo ang marka niya paliwanag ni Wookie. Higante ang mananabas at nag aapoy

ang mga mata nito. Gamit ang malaking kumpay niya bawat wasiwas ay libo libong mga kalaban ang mamatay. Di nakuntento si Wookie at pinalabas narin ang trese Diablos na agad tumulong sa Mananabas. Sabay nagliyab si Tuti at Paulito, magkatabi sila sumugod ng mabilis at pati sila din a umawat. Napansin ng tatlong dalaga ang ngiti sa mukha ni Tuti habang nakikipaglaban, Di parin makaget over sa halik ni Nella sabi ni Monica. Hindi, yan ang pangarap niya, lumaban katabi ni Paulitohindi bilang alalaykundi bilang kapareha paliwanag ni Anhica. Biglang nagtinginan sina Monica at Aneth, nagngitian sila saglit at sabay din nagliyab ang kanilang mata. Sandaling nagulat si Monica pagkat itim ang mga mata ng ate niya, Mamaya na ako magpapaliwanag sabi ni Anhica kaya sabay silang tatlo sumugod sa kalaban. Ang itim na nilalang na pinapatapis ni Paulito sinasalo ni Tuti at sinasaksak sa puso. Halatang nagsasaya ang dalawa sa kanilang team work. Ang Mananabas at trese Diablos ginamit ang laki nila at pinatpuputol ang katawan ng mga kampon ng

kadiliman habang si Wookie nagpakawala pa ng libo libong mga espiritu para tumulong. Si Monica tumatawang parang bruha sa ere habang ginagamit niya ang malalakas na hangin para hatiin sa dalawa ang katawan ng kalaban. Si Anhica ginagawang yelo ang bawat katawan ng kalaban na namatay at si Aneth winawasak ang mga nahulmang yelo. Lahat napatigil nang biglang may sumabog na liwanag sa kalangitan. Nakawala na siya!!! sigaw ni Paulito. Madami parin kalaban ang natira kaya kailangan nila magmadali. Si Anhica nakatingin parin sa langit at di napansin ang pasugod na aswang. Masasaksak na sana siya sa likod ngunit may isang lobong kumagat sa aswang at pinababa sa lupa. Bossing were back!!! sigaw ni Bombayno sabay sumigaw ng malakas at nabingi ang kampon ng kadiliman. Nainis ang mananabas pagkat ang mga balak niyang patayin biglang nalang nagbabagsakan dahil sa mabilis na kilos ni Mhigito at mga bulong ni Chado. Isang grupo ng mga itim na nilalang ang biglang nagsayawan at ginagaya ang bawat indak ni Vandolphous,

dinala sila ng aswang sa isang lugar kung saan nag aantay si Virgous na mabilis sila tinosta. Nagliparan ang mga golden balls sa ere at nagbagsakan ang mga aswang. Hoy!! Akin lang ang mga aswang!!! sigaw ni Darwino na tawa ng tawa. Shut up ka nga, dati gusto mo malaman sino sa atin ang malakas, ano contest tayo? hamon ni Bobbyno na humarap sa isang higanteng taong lupa. Bring it on dwende! sagot ni Darwino. One!!! Two!!! Three!!! sigaw ni Bobbyno habang isa isa niyang pinapabagsak ang mga higante gamit ang kakaibang maso niya. Sa taas ng puno nagpasikat si Darwino at tira ng tira ng golden balls gamit ang tirador niya. Twenitweniwantwenitoo twenitri sabi niya sabay tumawang parang bakla. Nagulat ang lahat nang kakaibang Nyobert ang sumugod, napakabangis niya at tila napakalakas. Hindi pa niya suot ang armor niya pero nakikipagbakbakan siya sa mga kalaban. Ano nakakain niya? tanong ni Paulito at biglang may tumabi sa kanya na kamukha niya. Nakaimbento siya ng isang inumin,

ewan ko diyan sabi niya tawag don Pulang Toro sagot ni Louis. Isang tikbalang sinipa ang lobo palayo, sa ere palang biglang nagbagong anyo si Sarryno. Naging tao ulit siya pero naglabasan ang mga kuko niyang gawa sa bakal. Naglanding sa lupa si Sarryno at mabilis siyang sumugod at pinaglalaslas ang katawan ng tikbalang. Si Bashito di nagpahuli, humarap sa isang kapre at susuntukin na sana niya pero bigla ito nahiga sa lupa at nakatulog. Nagtaka ang kalaban at kinalbit ang katawan niya, agad bumangon si Bashito at binigyan ng malakas na uppercut ang kapre. Lipad sa ere ang kapre, tumalon ng mataas si Bashito, Wag mo ako gagalawin pag natutulog ako!!! sigaw niya at biglang nagbago ang anyo sa isang dragon. Muling nabuo ang mga disipulo, nadagdagan pa sila ng malalakas na kasama kaya mabilis naabo ang mga kalaban. Ilang libo nalang ang natira, lahat sila nagtago sa likod ni Bombayno na humugot ng buong lakas niya, huminga siya ng malalim at naglabas ng napakalakas na sigaw. Lahat ng natirang kalaban nanigas sa

kanilang kinatatayuan, humarap si Aneth at pinagdikit ang dalawang kamay niya. Mula sa lupa muling lumabas ang itim na usok at unti unting naagnas ang mga kalaban. Nagsanib pwersa si Anhica at Monica at nagpasabog sila ng malakas na liwanag kung saan ang abo ng kalaban naging yelo. Parang kumintab bigla ang gubat dahil sa milyong pirasong yelo na nagkalat. Muling pumorma ang lahat pagkat nararamdaman na nila ang galit at kapangyarihan ng hari ng kadiliman. Alam niyo na ba itong haharapin natin? tanong ni Paulito. Oo bossing, sinabi na ni Aneth sa amin. Siya ang nagpatawag sa amin at pinaliwanag niya lahat sagot ni Louis na bumalik ang anyo niya sa normal. May aninong gumapang sa lupa at dahan dahan nabubuo ang katawan ng hari. Bago pa ito mabuo sumugod na ang Mananabas at mga Diablos, sumunod narin si Paulito at Tuti. Isang pitik lang ng kamay agad napatapis ang dalawang bampira. Ang trese Diablos agad naglaho habang ang mananabas ay bumalik sa

tabi ni Wookie. Pasensya ka na ultimo mambabarang ngunit masyado ito makapangyarihan sabi ng multong mandirigma. Bossing mukhang hindi na ako makakatulong sa laban na itoyun na ang mga pinakamalakas kong espiritu sabi ni Wookie. Relax ka lang pare makakaisip ka din sagot ng sugo habang dahan dahan siyang bumangon. Dating gawi! sigaw ni Paulito at agad nagkalat ang mga disipulo at pinalibutan ang hari. Sumulpot bigla si Bombayno sa tabi ng hari at nagpakawala ng malakas na sigaw. Hindi natinag ang hari at tinignan lang si Bombayno, siya naman ang sumigaw ng malakas halos malasog lasog ang katawan ni Bombayno na napatapis palayo. Humarap si Vandolphous at sinubukan paamuhin ang hari. Akala ng lahat gumana ito pero tumalikod ang bampira at sinakal niya ang sarili niya. Sinipa ng hari si Vandolphous at napalipad ito sa malayo kaya sa galit agad tinosta ni Virgous ang kalaban ngunit tumawa lang ang hari at hinigop ang lahat ng apoy. Ubos ang apoy sa katawan ni Virgous, mula sa bibig ng hari lumabas ang kakaibang kulay ng apoy at binuhos

niya lahat ito sa taong santelmo. Mabilis gumalaw si Mhigito para ilayo si Virgous. Ang punong malapit ang natamaan ng apoy at wala pang isang segundo naging abo ito. Sumulpot si Monica sa likod ng hari pero agad tumalikod ang malign at sinuntok ang dalaga sa dibdib. Talsik si Monica pero napasigaw ang hari pagkat nasaksak siya ni Sarryno sa likod. Agad tumalon si Nyobert at dinagok ang ulo ng hari, nagpalit anyo si Bashito at isang malaking oso na may matatalim na kuko ang lumabas. Sinaksak niya rin ang mga kuko niya sa katawan ng hari sabay kinagat ang leeg niya. Nagpaikot ang hari ng kadiliman at nagpumiglas. Naputol ang mga kuko ni Sarryno at Bashito at nahawakan ng hari ang mga ulo nila. Pinag umpog ang dalawa pero nayakap ni Chado ang hari at binulungan sa tenga. Tumawa lang ang hari sa narinig niya, Paano mo papatayin ang nilalang na di pwedeng mamatay? tanong niya. Pumitik ang hari at lahat ng nilalang ay napatalsik muli. Tumawa siya ng malakas pero mula sa langit nakita nila si Anhica may hawak na malaking bolang liwanag. Agad lumihis ang hari

pero nahulog siya sa bitag ng sugo. Nasaksak ni Tuti sa puso ang katawan ng hari habang si Paulito dalawang kamay niya ang binaon sa dibdib. Tuti alis!!! sigaw ng sugo at nagsimulang magbaga ang buong katawan ni Paulito at sumigaw ng malakas ang hari ng kadiliman. Anhica!!! sigaw ni Paulito at agad tumabi ang dalaga at humawak sa balikat ng sugo. Biglang nagliwanag ang kalangitan at namangha ang lahat pagkat sabay nagliwanag ang katawan ng magkapatid. Ang madilim na kalangitan biglang lumiwanag at isang napakalakas na liwanag ang nagpababa sa lupa at tinamaan ang katawan ng hari ng kadiliman. Sabay napasigaw ang magkapatid at pinanood ng lahat kung paano maagnas ang katawang ng kalaban dulot ng kapangyarihan ng mga taong tala. Ilang segundo pa wala na ang katawan ng hari kaya tumigil na ang liwanag. Nakahinga ng maluwag ang lahat pero agad pinalibutan ni Monica ang mga natirang abo ng kalaban sa yelo. Nanigurado lang baka mabuhay ulit sabi niya at sa wakas lahat sila nagsimula nang magsaya. Hindi pa tapos biglang sabi ni Paulito at lahat napatingin sa kanya. Anong

ibig mo sabihin? tanong ni Monica at ang maliwanag na langit biglang dumidilim ulit. Ang buwan na kulay dugo at lalong dumilim ang kulay niya at muling nabalot ng takot ang lahat pagkat may kakaibang hangin silang naramdaman sa paligid. Umangat sa ere ang mga abo ng hari, ang mga yelong nakabalot sa kanila biglang nagputukan. Uulitin ko ang tanong kopaano niyo papatayin ang nilalang na di pwedeng mamatay? Akala ko natuto na kayo sa mga dating lumaban sa akin sabi ng boses na narinig nila sa paligid. Unti unting nabubuo muli ang katawan ng hari kaya sumugod si Tuti at pinagwawasiwas ang espada niya. Tumawa lang ng malakas ang boses kaya lumipas ang ilang segundo hinawakan na ni Paulito sa balikat ang kaibigan niya at pinatigil. Wag kang magpapagod sabi niya. Sa wakas tumama ka rin sugo! sigaw ng boses at tuluyan nang nabuo ang katawan ng maligno. Naalala mo ba ang sinabi ko sa alagad mo? tanong ni Paulito. Na ikaw ang papaslang sa akin? sumbat ng hari at biglang natawa. Lahat kayo lumayo sa butas, hayaan niyo siyang makuha ang katawan niya utos ni Paulito at agad

nagreklamo ang iba. Sira ulo ka na ba? Sinasaniban ka na ba niya? tanong ni Aneth. Biglang nanigas ang katawan nina Monica, Anhica at Wookie at napatingin sila kay Paulito. Oo hayaan niyo siyang makuha ang katawan niya. Tiwala lang mga kasama sabi ng mambabarang. Sugo! Ano ang binabalak mo? Kung sa katawan na ito hindi niyo na ako kaya ano pa kaya kung nakuha ko na ang tunay kong katawan? tanong ng hari at si Paulito naman ang tumawa. Nagpipigil lang kami. Hindi mo pa nakita ang tunay na lakas namin. Sige kunin mo ang katawan mo! Gusto ko pag maglaban tayo nasa tunay kang lakas at ako din lalaban sa tunay kong lakas! sabi ng sugo at tumawa ito ng malakas. Hindi maintindihan ng mga disipulo ang nangyayari kaya umatras sila, mula sa butas lumabas ang dalawang dwende na masayang lumayo na tumatawa. Nalusaw ang katawan ng hari at naging anino at mabilis itong pumasok sa butas sa lupa. Yumanig ang buong kaharian kaya lahat napakapit. Ilang sandali pa ay may katawan na lumabas mula sa butas at lumutang sa ere. Tawa ng

tawa ang dalawang dwende pagkat tinanggal pala nila ang mga kamay ng katawan. Ang mga tawa nila napalitan ng pagkatulala nang unti unti nabuo muli ang mga kamay sa katawan. Lahat ng yelo sa lupa biglang nagputukan at ang mga abo ng lahat ng itim na nilalang hinigop ng hari ng kadiliman. Lahat ng puno at halaman sa kaharian nagsimulang maagnas. Ang lupa tumuyo at ang katubigan lahat naubos. Walang magawa ang mga disipulo kundi mapaluhod pagkat damang dama nila ang malagim na kapangyarihan na bumabalot sa katawan ng hari. Kung hindi kayo diyos, hindi ko alam paano kayo mananalo sa akin!!!

Chapter 27: Asul na Buwan

Ang buong kaharian ng Plurklandia nagmistulang lumapain ng mga patay. Lahat ng nilalang at tao sa kaharian halos nawalan na ng pag asa dahil di nila namumukaan ang lupang kinatatayuan nila. Ang dating mahiwanag gubat na kay daming mga halaman at puno nagmistulang desyerto at

masangsang ang amoy ng kamatayan sa umiihip na hangin. Sa gitna ng gubat nakatayo ang hari ng kadiliman at dahan dahan siya pinalibutan ng mga disipulo. Hindi naming alam bakit mo binigay sa kanya ang katawan niya. Hindi naming maintindihan bakit binalik mo pa kami para lang magtraydor! sigaw ni Chado. Bakit hindi ka sumama dito sa amin at harapin itong malignong ito? Kampon ka na ba niya? tanong ni Sarryno na duguan ang mga kamay. Si Paulito naglakad palayo kasama ni Monica at Anhica. Si Wookie naupo sa lupa at nagsimulang magdasal. Pati ikaw Wookie? Tuti? Tinatalikuran niyo na ang inyong tungkulin? tanong ni Bashito. Maski si Virgous na wala nang apoy sa katawan humarap parin sa hari ng kadiliman. Hmmm nag aaway away kayo? Paano niyo ako matutumba pag ganyan kayo? Bweno nakikita kong matamlay ang inyong katawan. Sugo hahayaan mo nalang ba ang mga kasama mo? Akala ko ba magtutuos tayo? Takot ka na pagkat naramdaman mo na gaano ako kalakas? tanong ng hari at tumawa siya ng malakas. Tahimik lang si Paulito kaya nagalit ang mga disipulo. Bweno hindi

maganda ang laban na ito pag mahina kayo. Mabait din naman ako e. Hayaan niyo ako gamutin ang mga sugat niyo, bibigyan ko kayo ng lakas para makipaglaro sa akinwala naman gana makipaglaro pag di patas ang laban diba? pasikat ng hari at sa isang iglap nakaramdam ang mga disipulo ng panibagong kapangyarihan. Ang mga kuko nina Sarryno at Bashito tumubo muli habang si Virgous nanumbalik ang mga apoy sa katawan niya. Hoy Paulito! Panoorin mo kami. Hindi kami duwag na tulad mo! sigaw ni Virgous at agad siya nagpaapoy at tinosta ang katawan ng hari. Nagkalat ang ibang disipulo at isa isa nilang inatake ang malign. Tanging naririnig sa buong kaharian ay ang malakas na tawa ng hari. Kahit anong sigaw ni Bombayno, kahit gano kabilis umatake si Mhigito ay di natitinag ang hari at tila nakikiliti pa ito. Sumubok bumulong ni Chado sa tenga ng hari pero ngumiti lang ito at tumawa. O tapos? San yung punch line? tanong ng hari. Kahit ilang palo ng higanteng maso ni Bobbyno ay di ito iniinda ng hari. Sinbukan ni Darwino magpaulan ng

mga golden balls at nabuhayan ang mga disipulo pagkat pumasok ang mga ito sa katawan ng kalaban at bumagsak siya sa lupa at nagsisigaw. Yes!!! sigaw ng dwende kaya lalo pa siya tinira ang kalaban gamit ang mahiwagang tirador niya. Dahan dahan tumayo ang hari at ngumiti, Acting lang sabi niya at ang mga golden balls na bumaon sa katawan niya mabilis na lumabas lahat at ang mga disipulo ang tinamaan. Bagsak ang mga disipulo at tinaas ng hari ang kanyang kamay. Mula sa lupa nagsilabasan ang mga anino at isa isang sinakal ang mga bida. Itigil mo yan!!! sigaw ni Paulito at napatingin siya kay Wookie na nagbigay ng thumbs up sign. Pakawalan mo sila at ako ang haharap sa iyo sabi ng sugo at natuwa ang hari kaya mabilis niya tinapon ang mga katawan ng mga disipulo palayo. Yan ang gusto ko! Makikipaglaro na ang sugo sa akin! Halika! Teka baka gusto mo palakasin din kita alok ng hari pero biglang pinalakpak ni Wookie ang kamay niya at tinuro ang kalaban. Panandaliang nanigas ang katawan ng maligno kaya agad pumiglas ito. Nakagalaw ulit ang hari at mabilis

sinugod si Wookie pero pumagitna si Paulito. Anong ginawa mo sa akin kutong lupa? tanong ng hari. Soul lock! Para hindi na mahihiwalay ang kaluluwa mo sa iyong katawan paliwanag ng mambabarang at umatras ang hari at tumawa. Soul lock? Ibig mo ba sabihin hindi na maalis ang kaluluwa ko sa katawan na ito? tanong niya. Ganun na nga sagot ni Wookie at natuwa ang maligno. Oooh dapat pala pasalamatan pa kita. May kahilingan ka ba? Sabihin mo at ibibigay ko alok ng hari ng kadiliman. Hindi mo din ibibigay, papayag ka ba kung sasabihin kong mamatay ka? hamon ni Wookie at tumawa ang hari. Makulit kayo, paano mamamatay ang nilalang na di pwedeng mamatay? bawi niya. Binigyan kita ng oras para magpalakas, binigay ko ang katawan mo. Tulad ng sabi ko lalabanan kita sa tunay kong lakas. Bibigyan mo ba ako ng sapat na sandali para makamit ko yon? tanong ni Paulito at tumaas ang kilay ng maligno. Tunay mong lakas? Hmmmramdam ko ang kapangyarihan mo. Alam ko malakas ka kaya gusto kita subukan.

Sabi mo may ilalakas ka pa? Sige! Interesado ako sa sinasabi mo. Magpalakas ka pero alam ko kahit anong lakas pa yan hindi mo ako matatalo sumbat ng hari. Parang natatakot ka ata? Ipapatikim ko sa iyo ang sakit na di mo pa natitikman sabi ng sugo at tumawa ng malakas ang hari ng kadiliman. Tama na ang satsat sugo, show me what youve got! hamon ng maligno. Agad tumabi si Anhica sa kapatid niya at naghawakan sila ng kamay. Mukhang nakita ko na ito kanina balak mo ata ako traydorinpero aminado ako malakas yung nagawa niyo kanina pero nakiliti lang ako sabi ng hari. Pinikit ni Paulito at Anhica ang kanilang mga mata at agad nagliwanag ang kalangitan. Naglakad dahan dahan paatras ang hari ng kadiliman at agad nagliyab ang mga mata at kamao niya. Traydor!!! sigaw niya. May naipong malakas na liwanag sa langit at bigla ito nagpababa sa lupa. Mabilis lumayo ang hari pero agad tumayo sa harapan ng magkapatid si Monica. Kay Monica tumama ang malakas na pwersa galing sa kalangitan. Mabilis nagbitaw ng kamay ang magkapatid ang

inalalayan si Monica at hinarap siya pulang buwan. Sa katawan ng dalaga naipon ang buong pwersa galing sa langit at umaapaw na ito. Pakawalan mo na!!! sabi ni Paulito at sumigaw ng napakalakas si Monica at mula sa katawan niya kaparehang pwersa ng liwanag ang lumabas at nagtungo papunta sa pulang buwan. Bwahahahahaha mga tanga!!! Basang basa ko kayo. Iipunin ang lakas galing sa langit sa katawan niya at dagdagan pa bago itira sa akin. Bwahahahaha pero hindi niyo nakontrol at tignan niyo ang kalokohan na nagawa niyo. Ang buwan? Buti kung umabot don ang lakas na bwahahahaha tawa ng hari. Bagsak ang katawan ni Monica at agad siya binuhat ni Paulito at tinabi kay Wookie. Bumalik ang sugo at hinarap ang hari ng kadiliman na tawa parin ng tawa. Ano kailangan mo pa ba ng sapat na oras? Mukhang palpak ang nagawa niyo sabi ng maligno. Alam mo ba may mas malakas sa akin? tanong ni Paulito sabay tinuro si Tuti. Lalong natawa ang maligno kaya agad tumabi si Tuti sa kaibigan niya. Tanong ko panghuli, tapos ka na ba sa pagpapatawa? Kahit dalawa pa kayo kaya kong tirisin sa isang

iglap! pasikat ng maligno. Mahina ka! Wala kang ibabatbat sa aming dalawa! sigaw ni Paulito. Oo nga! Fafatayin ka naming! Hindi ka na makakavalik! sigaw ni Tuti at nagulat siya pagkat nawala na muli ang mga ngipin niya at ang buhok niya inaagnas muli. Dahil dito halos mamatay na sa tawa ang hari ng kadiliman pero bigla siyang dinuro sa noo ni Paulito. Ikaw ang bibigyan naming tsansa sige itira mo ang pinakamalakas mong galaw at di kami uurong! hamon ng sugo at pati siya nagpapalit na ang kulay ng buhok at din a nagbabaga ang katawan niya. Tarantado ka! Sino nagsabi sa iyo na duruin mo ako at hamunin ng ganyan?!! Eto tikman niyo!!! sigaw ng hari at tinaas niya kamay niya pero walang nangyari. Pinalakpak ng hari ang mga kamay niya pero talagang walang nangyayari, tinignan niya ang mga kamay niya at di niya maintindihan kung bakit hindi gumagana ang kapangyarihan niya. Anong ginawa niyo!!! sigaw niya ang mapulang langit biglang nagpalit ng kulay. Ang buong paligid sa gubat nag iiba din ang kulay at bahagyang

lumiliwanag. Napatingin ang lahat sa kalangitan at napansin nila ang pulang buwan biglang nagpapalit kulay. Ang dating kulay dugo na buwan unti unting napapalitan ng asul. Asul na buwan?!!! Anong ginawa niyo?!!! tanong ng hari at lalo itong nagwala. Yan ang kapangyarihan ng asul na bato, nilipat naming sa buwan. Kaya mula ngayon lahat tayo wala nang kapangyarihan habang may liwanag ang asul na buwan. Sabi ko sa iyo ipapatikim ko sa iyo ang tunay kong lakas, wala akong sinabing tunay na kapangyarihan. Kaya eto tikman mo ang lakas ng aking kamao!!! sigaw ni Paulito at agad sinuntok ang hari sa mukha. Kaliwat kanan na kombinasyon ang pinakawalan ni Paulito kasabay ng isang tuhod sa baba ng kalaban. Natumba sa lupa ang hari at napahawak sa duguang ilong niya. Sinipa siya sa mukha ni Paulito at pumutok naman ang mga labi niya. Isa pasabi ko sa iyo na mas malakas ang kaibigan ko pero tinawanan mo lang ako. Si Tuti simple lang yan dati, wala siyang kapangyarihan kaya pinalakas niya

katawan niya para lang makapagsabayan sa amin. Sa lahat ng disipulo siya ang pinakamalakassige Tuti tirahin mo! utos ni Paulito. Imposible ito!!! sigaw ng hari pero agad siya binuntal sa mukha ni Tuti at talagang nahilo ang maligno sa lakas ng kamao ng bampira. Talagang binuhos ng bunging bampira ang buong galit niya at talagang binugbog niya ang hari ng kadiliman. Shinaktan mo ang Nella ko!!! sigaw ng bunging bampira at napabilib niya ang lahat sa malarapidong mga suntok niya kasabay ng di mabilang na roundhouse kick. Dahan dahan lumabas si Aneth at lumapit kay Tuti, nagkatinginan sila saglit at tumayo ang bampira at nagulat ang lahat ng nagwala si Aneth at binugbod ang maligno. Pinagbubunot ng diwata ang buhok ng maligno, di nakuntento pinatayo pa niya ito at sinipa sa may ari na talagang ininda ng hari ng kadiliman. Nakayukong lumapit ang mga disipulo pero pinigilan sila ni Paulito. Wag na kayo makisawsaw. Kung ano man ang nasabi niyo kanina bale wala yon pagkat nilihim naming ang tunay naming intensyon. Alam ko ganon ang magiging reaksyon niyo at

pasensya na kung ginamit ko kayo pagkat kinailangan ni Wookie ng oras para mabuo ang ritual ng soul lock. Patawad, pero sana maintindihan niyo sabi ng sugo. Biglang lumitaw si Berto at tumabi kay Wookie, At sa huli ang humarap sa hari ng kadiliman ay ang pinakamalakas na bampira at diwata bigkas niya. Napangiti si Wookie pero napakamot, Oy wag ka na magtaka mahinhin ako, ganyan talaga ate ko may pagka tomboy sabi ni Monica at biglang nagtawanan ang lahat. Mula sa paligid biglang nagsisulputan ang mga nilalang para makiusyoso. Si Nella tumabi kay Paulito at inabot ng bampira sa kanya ang espada. Mas maganda ilagay sa libro pag ang reyna ng kaharian ang siyang papaslang sa hari ng kadiliman sabi ng bampira at nanginig ang kamay ng reyna. Tama Nella, ikaw na ang magtapos diyan sabi ng matandang tikbalang at tumawa ang hari ng kadiliman. Tumigil si Aneth at lumayo, nakayanan pa ng maligno ang lumuhod pero kitang kita ng lahat ang lasog lasog na mukha niya na duguan. Nagpapatawa ba kayo? Maaring mapatay niyo ang katawan ko pero

ang kaluluwa ko makakalaya parin! bigkas ng hari. Soul lock bigkas ni Wookie at dahan dahan niya nilapitan ang maligno. Pag ang kaluluwa hindi nakalabas sa katawan bago ito mamataymamatay narin ito kasama sa katawan. Kulungan ng kaluluwa mo ang katawan nay an at wala ka nang laya. Yan ang huling tinuro sa akin ng lolo koSoul lockpaalam sabi ng mambabarang at biglang nanginig sa takot ang maligno. Dahan dahan lumapit si Nella at sinipa ang katawan ng hari at itoy napahiga. Dinikit niya ang dulo ng espada sa puso ng maligno. Nanginig ang kamay ni Nella at di niya matuloy ang pagsaksak sa espada. Lumapit ang mga disipulo at pinalibutan ang dalawa, Sige Nella wala nang ibang nakakakita sa gagawin mo sabi ni Chado pero di talaga hindi matuloy ng reyna. Hindi ko talaga kaya sabi ni Nella kaya agad lumapit si Paulito at kinuha ang espada. Nakihawak din si Monica sa epsada, ganon din ang ginawa nina Wookie, Tuti at Anhica. Sabay nila tinaas sa ere ang espada at mabilis na sinaksak sa puso ng hari ng

kadiliman. Binalik ni Paulito ang espada sa kamay ni Nella para magmukhang siya ang pumaslang sa maligno. Agad lumayo ang mga disipulo para makadaan ang reyna. Hindi nakita ng ibang nilalang ang nangyari pero tinaas ni Nella ang espada at kitang kita ng lahat ang itim na dugo sa dulo nito. Nagsaya ang lahat ng nilalang sa gubat pagkat sa wakas natalo nila ang hari ng kadiliman. Hindi nagtagal ang kasayahan pagkat halos patay na ang buong kaharian. Tumamlay ang karamihan pagkat alam nila matagal muli manunumbalik sa dati ang estado ng lahat sa buong kaharian. Wag kayong malungkot! Makakaahon muli tayo. Maibabalik din natin sa dating sigla ang buong kaharian sa takdang panahon sigaw ng reyna. Hindi niyo na kailangan mag antay pa bulong ni Monica at tinuro niya ang buwan. Ang asul na kulay nito naglalaho a t lumalabas na muli ang natural at tunay nitong liwanag. Dahan dahan bumabalik ang kapangyarihan ng bawat nilalang at nagulat ang lahat nang si Aneth agad nagpalabas ng pulang liwanag sa mga kamao niya. Pinuntahan niya ang katawan ng hari ng kadiliman at binalot ito sa pulang liwanag. Umangat sa ere ang katawan

at unti unti itong nalalagas at nagiging abo. Ang mga abo sumama sa hangin at nagkalat sa buong paligid hanggang tuluyan nang walang natira. Naglakad si Monica at hinanap ang pinakamalaking puno sa gubat. Binaon niya ang kamay niya sa lupa at humawak sa mga ugat nito. Nagliwanag ang katawan ng dalaga at dumaloy ang enerhiya mula sa katawan niya papunta sa mga ugat. Ang patay na puno muling nabuhay at nakita ng lahat na may liwanag na gumagapang sa lupa at inaabot ang mga ugat ng ibang puno. Agad lumapit si Anhica at ibang diwata at ginaya ang ginagawa ni Monica kaya lalong lumakas ang enerhiya. Nagliwanag ang malaking puno at kumalat ang kapangyarihan nila sa buong kaharian. Napansin ng karamihan na bumabalik na ang sigla ng gubat, ang mga halaman muling nabuhay at ang masangsang na simoy ng hangin napalitan ng halimuyak ng mga bulaklak. Ilang minuto lang bumalik ang dating sigla ng buong kaharian. Ang lahat ng tao at nilalang nagsaya at magkakasamang sinalubong ang bagong umaga.

Epilogue

Isang maaliwalas na umaga sa harapan ng palasyo. Nagtipon ang maraming tao at nilalang para makinig sa mensahe ng reyna. Nakatayo si Nella sa entablado at sa harapan niya ay si Bombayno. Sige magsalita ka lang, ako bahala. Maririnig ka ng buong kaharian sabi ng bampira. Sigurado ka? tanong ni Nella at ngumiti si Bombayno. Magandang Umaga Plurklandia!! sabi ni Nella at dumagundong ang boses ng reyna sa buong kaharian na kinabilib ng lahat. Tayo ay nabiyayaan ng bagong umaga. Bilang Reyna ng kaharianat napiling Reyna ng mga nilalangnais ko magtalaga ng pagbabago! Pagbabago para sa kinabukasan nating lahat para sa ikauunlad ng ating kaharian Una sa lahat para sa mga taohindi na natin iaasa lang ang pangangalaga sa kalikasan sa mga nilalang. Kailangan natin tumulong. Para sa mga nilalang namanninanais kong magbati na ang nilalang ng liwanag at mga nilalang ng kadiliman. Mula ngayon iisa nalang kayo at kung may susuway sabi ni Nella sabay lumi ngon siya sa likuran niya kung saan nakatayo ang ibang mga disipulo. Mananagot kayo sa kanila Hindi ako nagbabanta, ayaw ko na makarinig at makakita ng mga nilalang na naglalaban laban para sa kapangyarihan. Gusto ko kapayapaan ang manaig sa ating kaharian para sa ikabubuti ng lahat Alam ko magkakaroon parin ng bangayan at di pagkakaunawaan pero normal lang yon. Lahat nadadaan sa usapan at hindi sa pagpapasiklab ng kapangyarihan. Dahil sa tiwalang binigay niyo sa akin bilang reyna ng buong kaharian ay aaminin ko na di ko kaya gampanan ito mag isa. Kailangan ko ang tulong niyong lahattao at nilalang Magtatayo ako ng konseho ng makakapangyarihan para bantayan ang lahat ng may kapangyarihan. Sila ang mamamahala kung may magmamalabis o mananamantala, lahat ng mahuhuli agad matatanggalan ng kapangyarihan. Trabaho din nila magmasid para malaman kung may kakaibang pwersa ulit na nabubuo dito sa kaharian upang maagapan natin lahat. Tama na ang pagpapalakas, tama na ang laban dahil sa kapangyarihan! At isa patinatanggal ko na ang batas na nagsasaad na ang tao ay sa tao at nilalang ay sa nilalang!! sabi ni Nella at inabot niya ang kamay niya at nagpaharap si Tuti at naghawakan sila ng kamay. Nagpalakpakan ang lahat ng tao at nilalang at tinukso ang dalawa sa entablado. Sabihin niyo na makasarili ako pero sigurado ko madami din naman sa inyo ang patagong nagmamahaltao at nilalangngayon di niyo na kailangan magtago. Di natin pwede hadlangan ang pagmamahalan!!! dagdag ng reyna at lalo pang nagpalakpakan ang lahat. Kapayapaan at Pagmamahal ang mamumuno sa Plurklandia!!! Kinagabihan non sa mahiwagang gubat magsisimula na ang seremonya para maghalal ng mga bagong pinuno. Nakatayo sa gitna ng gubat si Nella at ang mga matatandang mga nilalang para mabasbasan ang mga mapipili. Madaming nilalang ang nagtipon kasama narin ang mga tao na unang beses lang mapayagan makapasok sa gubat. Dahil sa pinakitang niyang kagitingan at sakripisyo, napagpasyahan naming lahat kasama narin ng lahat ng bampira na si Tutilous ang mahalal na punong bampira bigkas ng matandang bampira at agad nagsaya ang mga disipulo pero si Tuti halos nanigas at napanganga. Bossing bakit ako? Dapat ikaw sabi ni Tuti. Kaibigan ikaw ang nararapat. Nagsimula ka saw ala at pinatunayan mo na lalaban ka kahit wala kang kapangyarihan. Ngayon na ikaw ang ultimo bampira alam kong hindi ka magmamalabis dahil bukal sa puso mo ang kabaitan. Mamuno ka ng tapat at

maayos Tuti sagot ni Paulito at niyakap ang kaibigan niya. Tinulak ng mga disipulo si Tuti patung o sa gitna para mabasbasan. Nagsagawa ng konting dasal ang mga matatanda at may mga ugat mula sa lupa at bumalot sa paa saglit ng bampira para makilala. Pagbalik ng mga ugat sa lupa nagsimula na ang palakpakan at sigawan ng mga bampira at mga disipulo. Humarap ang matandang diwata at nagsimulang magsalita. Ang napagpasyahan naming maging punong diwata ay maaring di niyo matatanggap kaya hayaan niyo ako ipaliwanag ang aming desisyon Lahat nagkakamali, lahat nasisilaw ng kapangyarihan pero lahat pwede magbago. Naipakita na niya na nagsisisi siya. Sa karamihan maaring hindi pa sapat ito pero nais din niya magbago at burahin ang masamang memorya sa mga nagawa niya Kung nais natin ng pagbabago, dapat magsisimula ito sa atin mismo. Patawarin natin siya at bigyan pa siya ng tsansa para magbagoang napili naming bilang Punong diwata ay si Aneth!!! sabi ng matanda. Di makapaniwala ang lahat sa naging desisyon pero agad pumalakpak si Monica at Anhica. Umiyak si Aneth at napaluhod sa lupa pero tinulungan siya ng dalawa para makatayo. Pero bago ka magtungo doon may kailangan tayo gawin sabi ni Paulito at sinensyasan ang mga disipulo na agad pinalibutan sila. Nilabas ni Berto ang libro ng mga diwata at nilapag sa lupa. Pinatong ni Aneth ang kamay niya sa libro at agad nagdasal si Anhica. Agad nagliwanag ang katawan ni Aneth at dahan dahan lumutang sa ere. Nabighani ang lahat ng nilalang at tao sa gubat nang may mga pakpak ng paru paru ang lumabas sa likuran niya. Pagbalik ni Aneth sa lupa agad niya tinignan si Monica. Ayos lang? tanong niya. Oo ate ikaw nalangat di ko mahaharap yan pagkat may iba akong haharapin sagot ni Monica sabay tingin kay Paulito at kumindat. Pero di niyo ba aalisin ang itim na kapangyarihan na naaral ko? tanong ni Aneth. Aneth, ang kapangyarihan ng sugo galing sa kadiliman. Alam ko gusto mo magbago kaya pati kami may tiwala sa iyo sabi ni Paulito at napangiti ang diwata. Nagpunta na siya sa gitna para mabasbasan at di niya inaasahan bigla siya pinalakpakan ng lahat. Pagkatapos ng seremonyas nagsasaya ang lahat ng tao at nilalang sa gubat. Sa sulok ng gubat nakatayo ang apat na nilalang at naglalakad lakad. Sigurado kayo ayaw niyo manirahan dito? tanong ni Wookie. Gusto din pero gusto ko magpahinga at malagay muna sa tahimik sabi ni Paulito. E saan kayo pupuntang dalawa? tanong ni Anhica. Bakit di ka sasama sa amin? sumbat ni Monica at biglang dumikit ang dalaga sa mambabarang at naghawakan ng kamay. Napangiti lang si Paulito at tinapik ang balikat ni Wookie. Alagaan mo kapatid ko Punong mambabarang sabi ng binatang bampira. Malay mo pagbalik naming may pamangkin ka na biglang banat ni Monica at napahawak si Paulito sa ulo at lahat sila nagtawanan. Tumalikod na ang dalawang bampira at sabay lumabas ang mga pakpak nila. Ano pal a sasabihin ko sa kanila pag hinanap kayo? tanong ni Wookie. Nagpunta sa langit sagot ni Monica at muli sila nagtawanan. Pare sabihin mo nalang na di niyo alam at di niyo kami nakita sabi ni Paulito at hawak kamay sabay ang dalawa lumipad patungo sa langit. Napatingala sina Wookie at Anhica at pinanood ang dalawang bampira hanggang sa di na sila makita. Ay sayang iisa lang yung bitwin na naidagdag don o. Alam mo dati dalawang matingkad na bitwin yan, sabi naming yung isa si Paulito at yung

isa si Anhica. Bata pa kami noon e. Pero ngayon tatlo na kasi may Monica na sabi ni Anhica. E pano naman ako? Dapat apat yan, madaya reklamo ni Wookie at nagtawanan yung dalawa. Wag kang mag alala bata pa kami noon, at yang mga tala parang simbolo lang naman e. Ang mahalaga yung nandito sabi ng dalaga sabay turo sa puso niya. Mabagal na lumilipad ang dalawang bampira at masayang pinagmamasdan ang bagong sigla ng kaharian. Paulitobakit mo hinawakan kamay ko? tanong ni Monica. Baka kasi di ka marunong lumipad at mahulog ka sagot ng binata. Yung totoo? hirit ng dalaga at napangisi nalang ang sugo. Bakit kasi ang bagal natin lumipad at saan ba tayo pupunta? tanong ulit ni Monica. Mabagal para di natin makalimutan ang lugar na ito sagot ni Paulito. Ow? Bakit saan ba talaga tayo tutungo? hirit ng dalaga. Ewan ko pa sagot ng binata. Ha? Hindi mo alam? Ikaw walang plano? Lagi kang may plano diba? So sigurado may balak kang puntahan sumbat ng dalaga. Sa totoo di ko alam. Bahala nakahit saan na basta kasama kita sabi ni Paulito. Kahit hindi sila nagkatinginan sabay naman sila napangiti at lalong humigpit ang hawakan nila habang patuloy ang paglipad nila sa buong kaharian. Sa bundok ng mga bruha, isang matandang babae ang tumatakbong papasok sa kweba. Yailda! Lumitaw na yung pangatlong tala sa langit! sigaw niya at agad lumabas ang tatlo para tignan ang mga tala. Ay oo ngakung dati dalawa lang yung talang yan ngayon tatlo na sila. Mga kapatid tagumpay tayo malamang sa gubat nanaman babagsak ang pangatlong taong tala kaya dapat nandon tayo sabi ni Yailda. Pero Yailda pag makuya man natin yung bata hindi natin siya mapapalaki dito pagkat mapapansin nila ang kapangyarihan niya sabi ng isang matandang bruha. Oo alam ko, wag kang mag alala hindi natin siya dito papalakihin. Ang importante sa ngayon ay makuha natin siya. Hindi natin alam ang saktong araw at oras ng pagdating niya pero kailangan nandon tayo. Ngayon magandang gamitin ang bagong tuklas nating kapangyarihan sagot ng punong bruha. Naghawak kamay ang tatlo at biglang nagbago ang kanilang mga anyo. Ang dating matatandang bruha naging magaganda at dalagang diwata. Tara na manirahan sa gubat habang inaantay siya

Wakas. . .asteeg