လူ႔အထက္တန္း တက္ရာလမ္း အပုိင္း(၈) ပ်ားကုိ ပုံျပဳ။ ။ စီးပြားကို တရားသျဖင့္ စုေဆာင္းရာ၌ လုံးခနဲ ခဲခနဲ တစ္ခါတည္း စုပုံ၍ ရဖို႔ရာ မလြယ္ကူပါ။ ေရွးဦးစြာ

ပ်ားတုိ႔၏ ပ်ားရည္စုပုံကို စဥ္းစားပါ။ ပ်ားတို႔သည္ ပန္းပြင့္ေပါင္းမ်ားစြာမွ ဝတ္ရည္ကို စုပ္ယုူၾက၏။ ထုိသုိ႔ စုပ္ယူသည့္အတြက္ ပန္းပြင့္တို႔သည္ ညႇဳိးႏြမ္း ေျခာက္ေသြ႔၍ မေနရစ္၊ လန္းၿမဲလန္း၊ လွၿမဲလွ၊ ေမႊးၿမဲေမႊးေနရစ္၏။ သို႔ေသာ္ ပ်ားတုိ႔၌ကား ပ်ားရည္ေတြ မ်ားစြာ စုမိေလသည္။ ထုိ႔အတူ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ရာ၌လည္းေကာင္း အလုပ္ရွင္ အလုပ္သမားျဖစ္ရာ၌လည္းေကာင္း မိမိႏွင့္ စီးပြားဘက္ျဖစ္ၾကသူတက ို႔ ို ဆင္းရဲမေနရစ္ေစဘဲ သူတုိ႔အထံမွ ထိုက္တန္ေသာ ရစရာမ်ားကို နည္းနည္းစီ (သိမ ု႔ ဟုတ္) ေန႔စဥ္ရေအာင္ ယူေသာအားျဖင့္ မိမိမွာ စီးပြားစုမိေအာင္ တရားသျဖင့္ စုရပါသည္။ ျခကို တု။ ။ “ျခ”ဟု ေခၚအပ္ေသာ သတၱဝါကေလးတုိ႔သည္ ေျမမႈနက ္႔ ေလးမ်ားကုိ အနည္းငယ္စီ သယ္ယူၾက၏။ ထုိသုိ႔ သယ္ယူပုံကို ၾကည့္ရလွ်င္ ေတာင္ပႀုိ႔ ကီး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ထင္ႏုိင္စရာ မရွိ။ သုိ႔ေသာ္ ထုိျခကေလးမ်ားသည္ လုံ႔လဝီရိယ အလြန္ေကာင္းရကား မၾကာမီပင္ သူတုိ႔ေနဖိ႔ရ ု ာ ေတာင္ပႀို႔ ကီး ျဖစ္လာေလသည္။ ထုိ႔အတူ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔လွ်င္ တစ္မူး တစ္မတ္မွ်ေလာက္ စုႏုိင္႐ုံျဖင့္ ဥစၥာၾကြယ္ဝသူ ျဖစ္ႏုိင္မည္ဟု မထင္ႏုိင္ပါ။ သုိ႔ရာတြင္ မွန္မွန္စုလုိက္ေသာအခါ အေတာ္ၾကာလွ်င္ ဥစၥာအထုပ္ကေလးကုိ ျမင္ရ၍ ထုိအထုပ္ကေလးမွ အထုပ္ႀကီးျဖစ္ကာ ဥစၥာရွင္ ျဖစ္လာႏုိင္ပါသည္။ ေလးပုံခြဲ၍ သုံးစြဲပါ။ ။ ေတာ္ေတာ္စု၍ ဥစၥာအထုပ္ကေလး ျဖစ္လာေသာအခါ ထုိဥစၥာကို ေလးပုံခြဲ၍ သုံးစြဲရသည္။ ၁။ ဝတ္ဖို႔ စားဖို႔ သုံးစြဖ ဲ ို႔ တစ္ပုံ။ ၂။ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ဖို႔ ႏွစ္ပုံ။ ၃။ ေဘးရန္ေပၚလာေသာအခါ အသုံးခ်ဖို႔ရန္ ျမႇပ္ႏွံသိမ္းထားရ၊ ဘဏ္၌ အပ္ထားရေသာ တစ္ပုံ။ ဤသုိ႔ ေလးပုံခြဲ၍ သုံးစြဲရမည္ဟု သိဂါၤ ေလာဝါဒသုတ္၌ ေဟာေတာ္မူပါသည္။ (ဤနည္းကား လက္လုပ္လက္စား မစုမိေသးသူမ်ားအတြက္လည္းေကာင္း

အလြန္ေပါသူမ်ားအတြက္လည္းေကာင္း ရည္ရြယ္ေတာ္မူဟန္ မတူ၊ အလယ္အလတ္ လူမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ေတာ္မူဟန္ တူပါသည္။) သုံးစရာထဲမွ စြနႀ္႔ ကဲပါ။ ။ ဤျပခဲ့ေသာ ေလးပုံတြင္ စြနႀ္႔ ကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းဖို႔ရာ သီးျခားမပါ၊ သုံးစြဲဖုိ႔ရန္ သတ္မွတ္ထားေသာ တစ္ပုံထမ ဲ ွပင္ ရေသ့ ရဟန္းတုိ႔အားလည္း စားဦးစားဖ်ားကို လွဴဒါန္းရ၏၊ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္သူတက ုိ႔ ုိလည္း စားၾကြင္းစားက်န္ကို စြနႀ္႔ ကဲ ေပးကမ္းရသည္။ မွတ္ခ်က္။ ။ ဘုရားရွင္သည္ မိမိမွာ မရွိဘဲ ေၾကြယူ၍ အလွဴေပးဖုက ိ႔ ုိ မဆုိထားဘိ၊ ေၾကြးမယူရဘဲ ရွိရင္းပစၥည္းထဲကေသာ္မွ အေရာင္းအဝယ္ အရင္းအႏွီးလုပ္ေနေသာ ပစၥည္းကို လွဴဒါန္းဖုိ႔ရန္ ညႊန္ျပေတာ္ မမူပါ။ မိမိေန႔စဥ္ စားသုံးေသာ ပစၥည္းထဲကသာ အနည္းငယ္ စြနႀ္႔ ကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းဖို႔ ညႊန္ျပပါသည္။ မမြဲႏုိင္ေသာ အလွဴ။ ။ အခါတစ္ပါး၌ ဘုရားရွင္သည္ အစားအေသာက္ ဒုဗၻိကၡျဖစ္ေနေသာ နာဠႏၵာၿမိဳ႕ဝယ္ ရဟန္းငါးရာႏွင့္အတူ ေရာက္လာေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ နိဂ႑၏ ဒါယကာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ဂါမဏိ(ၿမိဳ႕လူႀကီး)သည္ ဘုရားအထံေတာ္သုိ႔ လာ၍ “ျမတ္စြာဘုရားသည္ သတၱဝါတုက ိ႔ ို သနားသည္ဟု ဆုိပါလွ်က္ ယခုလုိ ဒုဗၻိကၡအခါဝယ္ ရဟန္းမ်ားစြာႏွင့္အတူ လွည့္လည္ေတာ္မူလာသည္မွာ လူတုိက ႔ ို ႏွိပ္စက္ရာ မေရာက္ပါေလာ”ဟု အျပစ္တင္စကားကုိ ေလွ်ာက္ေလသည္။ ထုိအခါ ဗုဒၶျမတ္စာ ြ သည္ ေရွးေရွးက ျဖစ္ပ်က္ပုံကုိ ခဏမွ် ဆင္ျခင္ေတာ္မူေလရာ (၉၁)ကမၻာအတြင္းကို ျမင္ေတာ္မူ၍ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ- ဂါမဏိ… စားဖုိ႔ခ်က္အပ္ေသာ ထမင္းအုိး ဟင္းအုိးမွ ခူခပ္၍ စားဦးစားဖ်ား စာၾကြင္းစားက်န္ကို လွဴဒါန္းေပးကမ္းသည့္အတြက္ မြဲသြားေသာအမ်ဳိးကို တစ္ဦးတေလမွ် (၉၁)ကမၻာအတြင္းဝယ္ ျမင္ေတာ္မမူ၊ စင္စစ္မွာ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာေသာ အမ်ဳိးဟူသမွ်သည္ ဒါနေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ၾကရ၊ သစၥာ(မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျပာဆုိ ျပဳလုပ္ေရာင္းဝယ္မႈ)ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ၾကရ၊ ကိုယ္ႏႈတ္ေစာင့္စည္းမႈဟူေသာ သီလေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ၾကရသည္။ ဤသုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူ၍ မြဲျခင္း၏ အေၾကာင္းမ်ားကုိ ဆက္လက္ မိိန္႔ေတာ္မူသည္။ မြဲျခင္း၏ အေၾကာင္း။ ။ ဂါမဏိ… မတရားေသာ အစုိးရ၏ သိမ္းယူျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဓားျပ သူခုိး လူဆုိးမ်ားေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မီးေလာင္ျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေရလႊမ္းျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျမႇဳပ္ႏွံထားေသာ ေရႊအုိး ေငြအုိး၏ ေနရာေရြ႕သြားျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း (ကံမေကာင္းေသာအခါ ျမႇဳပ္ထားေသာ ဥစၥာမ်ားသည္ နတ္စသည္တုိ႔၏ ေရြ႕မႈေၾကာင့္ ေနရာေရြ႕သြားတတ္သည္။) မိမိ မကၽြမ္းက်င္ေသာ အလုပ္ (လယ္ယာ အေရာင္းအဝယ္ အလုပ္စသည္ကုိ) လုပ္မိျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အမ်ဳိ္းထဲ၌ စည္းစိမ္ဥစၥာကုိ ျဖဳန္းတီးမည့္ အညြနတ ္႔ ုံးေသာ လူမ ႔ ီးေသြးခဲ လူမည္းလူမုိက္ ေပၚလာျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အနိစၥသေဘာေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ဤ(၈)ပါးတြင္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ဥစၥာစည္းစိမ္ ၿပိဳကြဲ၍ မြဲတတ္ေလသည္။ (သဠာယတနသံယုတ္၊ ဂါမဏိဝဂ္) တိုက္တြန္းခ်က္။ ။ ယခုေခတ္ လူအခ်ဳိ႕က “ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ သာသနာေတာ္ကို အကုန္အက်မ်ား၍ ေလာကအက်ဳိးမမ်ား”ဟု စြပ္စလ ဲြ ုိၾကသည္။ ဤတရားေတာ္သည္ ထုိစြပ္စြဲခ်က္ကို ေခ်ပၿပီးျဖစ္ရကား ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကုိ ၾကာရွည္စာ ြ တည္ေစလုိပါလွ်င္ ဤတရားေတာ္ကို ေလးေလးနက္နက္

စဥ္းစားၾကေစလုိပါသည္။ ေနာက္သံသရာ ခ်မ္းသာေရးအတြက္ ညႊန္ျပေတာ္မူအပ္ေသာ သဒၶါ သီလ စာဂ ပညာ ဤေလးျဖာတြင္ ဒါန(စာဂ)အတြက္ ဗုဒၶျမတ္စြာ ညႊန္ျပခ်က္၌ မြဲစရာ အေၾကာင္းမရွိပါ။ ထုိျ႔ ပင္ ဒါန(စာဂ)တစ္ခုကိုသာ အားမကုိးဘဲ သဒၶါ သီလ ပညာကုိလည္း အားကုိးကာ ငါးပါးသီလလုံျခဳံေအာင္ ေစာင့္ထိန္းၾကေစလုိပါသည္။ ကုိယ့္ကိုယ္ကို ခ်စ္ပါ။ ။ မိမိတုိ႔သည္ ေရွးေရွးဘဝကလည္း သတၱဝါတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ျဖစ္ခဲ့ၾက၏။ ရဟႏၱာမျဖစ္ေသးသမွ် ေနာက္ေနာက္ဘဝ အဆက္ဆက္၌လည္း ျဖစ္ၾကရဦးမည္။ ထုိသုိ႔ ျဖစ္ရာ၌ အကုသုိလ္ဒုစ႐ိုက္ေတြ အက်ဳိးေပးခြင့္ ႀကဳံလာေသာအခါ ငရဲ ၿပိတၱာ တိရစၦာန္ႏွင့္ လူႏုံ လူမြဲ လူဆင္းရဲ ျဖစ္ၾကရ၏။ ကုသုိလ္သုစ႐ိုက္တို႔ အက်ဳိးေပးခြင့္ရေသာအခါ လူခ်မ္းသာ နတ္ျဗဟၼာ ျဖစ္ရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “ကံမေကာင္းလည္း ငါ၊ ကံေကာင္းလည္း ငါ”ဟု သိၿပီးလွ်င္ မိမိကိုယ္ကို ခ်စ္ခင္သူသည္ ယခုဘဝကစ၍ မေကာင္း မျဖစ္ရေအာင္ ေကာင္းေသာ သုစ႐ိုက္ကုသုိလ္မ်ားကိုသာ သတိထား၍ ႀကိဳးစားပါ။ ထုိသုိ႔ ကုသုိလ္ဘက္၌ အားတက္သေရာ ျပဳသူသာလွ်င္ မိမိကုိယ္ကို ခ်စ္ရာေရာက္ပါသည္။ ကုသုိလ္ကို မႀကိဳးစားဘဲ မိမိစိတ္အလိုသုိ႔ လုိက္၍ ဒုစ႐ုိက္ မေကာင္းမႈမ်ားကို မ်ားစြာ ျပဳေနသူကား မိမိကုိယ္ကို ခ်စ္ရာမေရာက္ဘဲ ငရဲအထိ နစ္ျမႇဳပ္ေအာင္ ႏွစ္ရာေရာက္ေနပါသည္။ “အကုသလ ကုသလ၏ ကမၼႆကာ လကၡဏာကို ေကာင္းစြာဝမ္းတြင္း ႏွလုံးသြင္းကာ မပ်င္းကုသုိလ္ ထုိပုဂၢိဳလ္ကား ကိုယ့္ကုိခ်စ္သူ မည္ေသာဟူ၏” (မဃေဒဝ) ဝတၱရားေက်မွ ခ်စ္ရာေရာက္။ ။ “မိမိကုိယ္ကုိ ခ်စ္ရမည္”ဟု ဆုိေသာေၾကာင့္ မည္သည့္ကိစၥ၌မဆုိ မိမိအက်ိဳးကုိသာ ၾကည့္ရမည္ဟု မဆုိလုိပါ။ မိမိႏွင့္ ဆက္သြယ္သူမ်ား၏ တာဝန္ဝတၱရားကို ေက်ပြန္ေအာင္ ျပဳစုရပါသည္။ မိမိက ဝတၱရားေက်ေသာေၾကာင့္ သူတက ုိ႔ မိမိကုိျပန္၍ ခ်မ္းသာေအာင္ျပဳျခင္း ေနာင္ဘဝ ခ်မ္းသာဖုိ႔ရန္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳရာေရာက္ျခင္းေၾကာင့္ “ဝတၱရားေက်မႈကုိလည္း မိမိကုိယ္ကုိ ခ်စ္ရာေရာက္သည္”ဟု ဆုိလုိသည္။ ထုိေၾကာင့္ ဘုရားရွင္သည္ သိဂၤါလသတုိ႔သားအား မိဘဝတ္ သားသမီးဝတ္စေသာ ဝတၱရားမ်ားကို ေဟာေတာ္မူ၏။ ထုိဝတၱရားတုိတ ႔ ြင္ မိဘႏွင့္ သားသမီးဝတ္ကုိသာ ဤအခန္း၌ ျပ၍ ဆရာရဟန္းဝတ္ ဒါယကာဝတ္ကုိ ေနာက္အခန္းက်မွ ျပပါမည္။ (ဆရာေတာ္သည္ ဆက္စပ္လွ်က္ရွိေသာ မိဘဝတ္ သားသမီးဝတ္ တိုက ႔ ို ဆ႒မတန္း၌ျပ၍ ဆရာရဟန္းဝတ္ ဒါယကာဝတ္တက ုိ႔ ို သတၱမတန္း၌ ျပေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထုိဝတၱရားမ်ားကုိလည္း ဤနာမည္ျဖင့္ပင္ ဆက္လက္၍ ျပသြားပါဦးမည္။) ျပန္လည္တင္ျပသူ။