Hoe het kappen van een boom in 1976 bijna een tweede Koreaanse oorlog veroorzaakte

De afgelopen dagen domineert de oorlogsretoriek van Noord-Korea het nieuws. Alle aandacht doet vermoeden dat het uitbreken van een tweede Koreaanse oorlog een kwestie van dagen is. De Noord-Koreaanse dreigingen worden door de Verenigde Staten krachtig beantwoord en zo staan de landen met de voorhoofden tegen elkaar. Toch leert de geschiedenis ons dat dit zeker niet de eerste keer is dat de spanningen op het Koreaanse schiereiland zo hoog opliepen. In 1976 zorgde het Axe murder incident voor een vergelijkbare spanning op het Koreaanse schiereiland. Het was 18 augustus 1976 en een populier in the Joint Security Area moest nodig gesnoeid worden. De boom belemmerde het uitzicht op een Noord Koreaanse uitkijkpost en de vijf Zuid Koreanen die de klus moesten klaren, werden beveiligd door tien Zuid Koreaanse / Amerikaanse militairen. Het werk was nog maar net begonnen of er kwamen twee NoordKoreaanse officieren en negen soldaten aangezet: Zeg als jullie meer takken knippen hebben jullie een groot probleem. De Amerikaanse kapitein ging uit van blufpoker en gaf de opdracht om de operatie te hervatten. Het daaropvolgende moment werd de Amerikaanse soldaat van achter neer geschopt, grepen de Noord-Koreanen naar de bijlen en werd hij hiermee doodgeslagen. Een Amerikaanse luitenant schoot te hulp en vond hierbij eenzelfde dood. Vier anderen raakten gewond en op het moment dat versterkingen de plek des onheils bereikten, hadden de Noord Koreanen zich al verzameld op eigen grondgebied. De dubbele moord in The J.S.A. was de eerste sinds de oprichting ervan na de Koreaanse oorlog. Op het moment dat het nieuws de toenmalig Amerikaanse president Ford bereikte, was hij net met Reagan aan het strijden om de Republikeinse kandidaat te worden voor de volgende Amerikaanse verkiezingen. Dit wekte dan ook argwaan in het Amerikaanse kamp, want zij waren ervan overtuigd dat dit een Noord-Koreaanse truc was om ten tijde van Amerikaanse verkiezingen extra nadruk te leggen op de Amerikaanse aanwezigheid in Korea. Niemand in het Amerikaanse kamp wist op dat moment dat het snoeien van een boom de aanleiding was van de dubbele moord.

Twaalf dagen eerder hadden de Noord-Koreanen al een paar Zuid Koreanen bij de desbetreffende boom weggestuurd, maar zij hadden dit niet gemeld. De dag voor het incident had Noord-Korea bovendien laten weten alle voorbereidingen te hebben getroffen voor een oorlog. De Amerikanen waren ervan overtuigd dat dit niet zonder gevolgen kon blijven, dus vond er hoog overleg plaats en werd Japan gevraagd of Amerika daar versterkingen kon plaatsen. Generaal Stilwell die het gezag had in Korea was vastberaden: Wat er ook gebeurt, die verdomde boom gaat om. Al snel werd besloten de boom alsnog geheel te verwijderen en de troepen in verhoogde staat van paraatheid te brengen. F-4 gevechtsvliegtuigen en F-111 bommenwerpers werden van Okinawa en Idaho naar Korea gevlogen. Daarnaast werden de zware B-52 bommenwerpers klaargemaakt om vanuit Guam, Noord Korea te bereiken en werd een vliegdekschip van Japanse naar Koreaanse wateren verplaatst. Sommigen binnen de Amerikaanse

legertop, wilden voor de Noord-Koreaanse kust een atoombom in zee gooien. Ook werd er voorgesteld om The Bridge of no return op te blazen of om Noord Koreaanse grenswachten te beschieten. Deze plannen werden echter direct van tafel geveegd. Ford besloot geen verdere acties te ondernemen, maar in Pyongyang was de sterke reactie niet onopgemerkt gebleven en de staatsradio meldde dat het leger in opperste staat van paraatheid was gebracht. Ook luidden de sirenes in de hoofdstad en moest de bevolking dekking zoeken. De Noord-Koreaanse soldaten namen hun posities achter de grens in en alle hooggeplaatste Noord-Koreanen werden ondergebracht in de daarvoor bestemde tunnels. De Zuid-Koreaanse president Park (vader van de huidige president), stemde in de boom te kappen maar wilde geen zwaar geschut aan de grens. Om de boomkappers te beschermen stuurde hij 30 ongewapende Taek won do troepen mee (later bleek dat zij uitgerust waren met handgranaten, M-16s, anti tank wapens, raketten en machine geweren). Park zei wel dat alleen de boom verwijderd diende te worden en het verder hierbij te laten. Alleen als Noord Korea zou aanvallen was een tegenaanval geoorloofd. Op 21 Augustus om 7 s morgens rolden 23 voertuigen richting de boom. Zij werden gedekt door 30 commandos en de Taek won do troepen. Uit het zicht bevond zich een enorme militaire kracht die uitgerust was voor de uitbraak van een tweede Koreaanse oorlog. Met de B-52 bommenwerpers, F-4 gevechtsvliegtuigen en Zuid Koreaanse F-5 gevechtsvliegtuigen

aan de horizon, kon het kappen van de boom beginnen en was iedereen klaar om bij een Noord-Koreaans schot direct te reageren. De bomenkappers waren enkele minuten onderweg of er arriveerden 150 Noord-Koreanen aan de overzijde van The Bridge of no Return. Zij losten echter geen schoten en 42 minuten later (drie minuten sneller dan Generaal Stilwell had voorspeld) was de boom verwijderd. De bijl waarmee de Amerikanen gedood waren, werd later trots tentoongesteld in het Noord-Koreaanse Peace Museum.