Professional Documents
Culture Documents
211
Vistos, relatados e discutidos estes autos de Apelao Criminal n. 0025401-51.2009.8.19.0205, originrio do Juzo da 43 Vara Criminal da Comarca da Capital, em que apelante o Ministrio Pblico e apelado FABIO DE SOUZA MESQUITA, ACORDAM os Desembargadores que compem a 7 Cmara Criminal do Tribunal de Justia do Estado do Rio de Janeiro, por unanimidade de votos, em negar provimento ao recurso ministerial, nos termos do voto da Relatora, que passa a integrar o presente acrdo. Rio de Janeiro, 11 de outubro de 2011. Desembargadora Maria Anglica G. Guerra Guedes Relatora
212
VOTO
Reporto-me ao relatrio j constante dos autos. FABIO DE SOUZA MESQUITA foi denunciado pela prtica, em tese, do delito previsto no art. 155, caput, c/c art.14, II do Cdigo Penal, porque, in verbis:
No dia 14 de julho de 2009, por volta das 14h10min, na agncia do Banco Unibanco, localizada na Rua Coronel Agostinho, Rio de Janeiro, o DENUNCIADO, livre e consciente, subtraiu para si ou para outrem, a quantia em espcie de R$ 5.000,00 (cinco mil reais), conforme auto de apreenso de fls. 25. O crime de furto acima descrito apenas no se consumou por circunstncias alheias vontade do agente, uma vez que a empreitada criminosa foi percebida por outras pessoas que avisaram ao segurana da referida instituio financeira, o qual impediu que o denunciado deixasse a agncia bancria. Consta dos autos, que o denunciado, aproveitando-se da ausncia momentnea da funcionria da agncia bancria, subtraiu a quantia em espcie acima descrita do guich, se dirigindo porta de sada. Ocorre que, a ao do denunciado acabou sendo percebida por outros funcionrios, os quais alertaram segurana sobre a subtrao, tendo aquele sido impedido de deixar a agncia. Neste momento, aps ter sido surpreendido pelos seguranas, o denunciado retornou para a o segundo andar da agncia bancria para devolver o valor que havia furtado.
Finda a instruo, o douto sentenciante, julgando improcedente a pretenso punitiva estatal, absolveu o acusado da imputao relativa prtica do crime inserto no art. 155, caput, c/c art. 14, II, do Cdigo Penal, ante o reconhecimento do instituto da desistncia voluntria. Inconformado, o Ministrio Pblico interps o presente recurso de apelao, buscando a condenao do acusado nos exatos termos da denncia.
213
A pretenso ministerial no merece acolhida. No que tange ao instituto da desistncia voluntria, cabe a esta julgadora tecer um breve comentrio. A lei penal impe que a desistncia seja voluntria, mas no espontnea. O que isso quer dizer? Que no importa se a idia de no prosseguir com a prtica delituosa partiu do agente, ou se foi ele induzido a desistir por influncia de terceiros. Neste aspecto, o importante para a configurao da desistncia voluntaria, que o agente continue sendo dono de suas decises, e esta a hiptese dos autos. Vejamos o porqu. No presente caso, em que pese a devoluo do dinheiro no ter sido espontnea, vez que o acusado somente retornou ao caixa porque, efetivamente, foi abordado pelo segurana do banco o Sr. Ademir, que, sem saber do ocorrido, a pedido do gerente administrativo, solicitou o seu retorno ao andar de cima da agncia bancria, certo que, a devoluo se deu de forma voluntria, pois pelo que se infere do depoimento das testemunhas, em nenhum momento o acusado foi coagido ou forado a devolver a quantia subtrada. Nesse sentido, cabe transcrever parte de seus relatos: Ademir de Albuquerque Dantas, segurana do banco, relata que, no momento em que abordou o acusado, no sabia que o mesmo havia
214
Aline, a funcionria do banco, que teve a quantia subtrada de seu caixa, alm de corroborar o que disse o segurana no que diz respeito ao seu desconhecimento dos fatos, assevera que o acusado devolveu o dinheiro por vontade prpria.
"que saiu do caixa para resolver um problema; (...) que o acusado voltou para o caixa, foi em direo depoente e colocou o dinheiro em cima do guich da mesma; que o acusado pediu desculpas; (...) que todo o dinheiro foi recuperado; (...) que os seguranas sequer se aproximaram do guich; que os seguranas no sabiam o que o acusado tinha feito; (...) que o acusado voltou para o guich por vontade prpria" (fl. 167). (grifos nossos)
Nessa mesma esteira, o depoimento de Maria das Graas, que confirma a tese da desistncia voluntria.
"quando a caixa Aline levantou e saiu do seu local de trabalho, o acusado se aproveitou e foi em direo ao caixa, pegou alguma coisa e saiu; que a depoente avisou o gerente administrativo que abordou o acusado na parte debaixo da agncia; que o gerente disse para o acusado que uma menina o estava chamando na parte de cima da agncia para entregar um objeto; que inicialmente, o acusado disse que no iria subir; que com a aproximao dos guardas, o acusado subiu para a parte de cima da agncia (sic); que o acusado tirou o dinheiro de dentro da sua bolsa, o entregou para Aline e pediu desculpas" (fl. 167). (grifos nossos)
215
Como s v, a prova testemunhal coligida aos autos firme e contundente acerca da desistncia voluntria perpetrada pelo acusado, pelo que, in casu, no h que se falar em tentativa, como pretende o rgo parquetiano, uma vez que o delito no se consumou por ato voluntrio do apelado. Desta forma, agiu com absoluto acerto o sentenciante ao proferir o r. decreto absolutrio. conta de tais consideraes, direciono meu voto no sentido de negar provimento ao apelo ministerial. como voto. Rio de Janeiro, 11 de outubro de 2011.