Arthur Schopenhauer biografija

Arthur Schopenhauer se rodio u Danzigu, 1788 godine, u bogatoj trgovakoj porodici. Nakon Pruskog
osvajanja Danziga, Schopenhauerov otac odluuje da se preseli u Hamburg. Sa devet godina ivota
putuje u Francusku i gdje ostaje sljedee dvije godine, kako bi savladao sve vjetine potrebne za
napredak u trgovakog karijeri. Meutim, mladi Arthur nije pokazivao interes za trgovaku karijeru,
bio je usmjeren vie ka klasinom obrazovanju. Kako bi pridobio njegov interes, otac mu je ponudio
da putuje po Evropi i Engleskoj, ili studiranje drutvenih nauka. Arthur je izabrao putovanje po Evropi
i nikada nije zaalio, smatrao je da je takvo iskustvo jednako potrebno i vano kao i itanje i
studiranje.
Nakon putovanja, pod traginim okolnostima 1805. godine umire njegov otac. Schopenhauerova
majka se seli u Weimar, tadanji kulturoloki centar Njemake. U tom gradu, pored ostalih poznatih
linosti, porodicu Schopenhauer upoznaje i slavni Goethe. Goethe je prepoznao nadarenost mladog
Arthura, a Goethe je ostao urezan u Arthurovo sjeanje i figura kojoj se divio. Arthur je cijenio
Goethea zbog pjesnikovog ozbiljnog pristupa problemima egzistencije.
Duboka alost i oaj za preminulim ocem i oputen majin ivotni stil uinili su da Arthur zamrzi
svoju majku. Sa dvadeset godina Arthur se kvalifikovao za upis na univerzitet. Prve dvije godine
studija proveo je studirajui medicinu, da bi poslije upisao studij filozofije na univerzitetu u Berlinu.
1813. godine predstavlja na univerzitetu u Jeni svoju doktorsku disertaciju pod naslovom On the
Fourfold Root of the Principle of Sufficient Reason, nakon ega postaje doktor filozofije.
Schopenhauerova teza se zasniva na kritikom osvrtu Kantove teorije kategorija. Schopenhauer
reducira dvanaest Kantovih kategorija na samo jednu: kauzalitet. Pri kraju Svijet kao predstava i volja,
Schopenhauer naglaava da Kantovo izlaganje problematike previe oslanja na tipino evropsko,
aristotelovsko i skolastiko miljenje i tradiciju, i da Kant se nije mogao odrei ideje o prvom
uzroku u lancu uzroka i posljedica. Kako bi se ispravila ova greka, Schopenhauer u svom
glavnom radu, Svijet kao volja i predstava posee za historijskim argumentom indijske filozofije,
naroito budizma. Schopenhauer tvrdi kako nita ne postoji po sebi i nezavisno, samo i odvojeno, i
time oznaava smjer Schopenhauerove filozofije koja se direktno oslanja na budistika uenja.
Knjigu Svijet kao predstava i volja Schopenhauer pie u Dresdenu u kojem je boravio od 1814. do
1818. godine. Nakon to je knjiga izdata, Schopenhauer putuje u Italiju, da bi se vratio u Njemaku
gdje se suoio sa neoekivanim finansijskim tekoama. U strahu od veeg gubitka, odluuje da radi
kao predava na univerzitetu u Berlinu. Njegova finansijska situacija se popravila, dok se njegova
karijera na univerzitetu pokazala kao neuspjenom, zbog njegove kritike i suprotstavljanja Hegelu,
koji je je bio na vrhuncu svoje karijere kao dravnim filozofom u Berlinu. Nakon drugog putovanja
u Italiju, vraa se u Berlin gdje ostaje do 1831. Nakon to Berlin bude pogoen epidemijom kolere,
ija je rtva bio i slavni Hegel, zauvijek naputa taj grad. Seli se u Frankfurt 1833. godine i posveuje
se filozofskim meditacijama i pisanju i tu ostaje do svoje smrti 1860. godine.
1844. godine izdaje drugo dio Svijet kao predstava i volja, a 15 godina kasnije tree izdanje svih
njegovih radova mu donosi zasluenu slavu. Eseji Parerga i paralipomena iz 1815. su oznaili
poetak interesa za njegovu filozofiju. Pored ostalih ljubitelja filozofskog tiva, interes za njegovu
filozofiju su iskazivali umjetnici, koji su cijenili njegove ideje o duhovnoj emancipaciji kroz umjetnost
i umjetnost ivota.
Poslije nekoliko godina njegovog aktivnog filozofskog zauzea, i pored toga to se umnoio broj
njegovih poznanika, Schopenhauerov najbolj prijatelj je bio njegov pas Atma. Pored svih predmeta
karakteristinih za njegov dom, posebno mjesto je zauzimala mala statua Bude, po Schopenhauerovim
rijeima probueni pobjednik.
Predstavljanje Schopenhauera budistikim itaocima danas zahtjeva detaljno objanjenje njegovog
shvatanja pesimizma. Neki autori i itaoci Schopenhauera nisu dovoljno upoznati sa obimom njegove
inspiracije i oslanjanja na budizam. U tom kontekstu tvrde kako Schopenhauer kao pesimista nije
shvatio dukkha, niti Svetu istinu o patnji, i da je zanemarivao uenje Bude u punom smislu, te da
nije mogao preispitivati uzroke patnje, a kamoli da pokua dati izlaz tj. rijeenje njegovog pesimizima
i problematike. Iz ovih razloga sam odabrao ovu temu za magistarski rad, jer mislim da
Schopenhauerova filozofija i uticaj budizma zasluuje posebnu panju u ovo vrijeme kada
komparativno postaje ono nuno ako se eli iriti filozofska misija osvjetavanja o drugaijem
(miljenju), koje iako napisano prije skoro dvjesto godina ne prestaje biti novo i osvjeavajue.