1

ΤΕΥΧΟΣ 3ο ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013

 Περιεχόμενα
W

W
Ο Χριστός Ανέστη... ..................................................................................... 3
Τα τρία δένδρα............................................................................................... 4
Πίστη.................................................................................................................. 5
Ένα όνειρο για να ξυπνήσουμε................................................................ 6
Το ραγισμένο δοχείο.................................................................................... 8
Οι χτίστες.......................................................................................................... 9
Πώς πίστεψε ένας άθεος καρκινοπαθής............................................10
Συνεπής αθεΐα δεν υπάρχει!................................................................... 11
Πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε την οικονομική κρίση.............. 12
«Σε αυτούς ανήκουν τα φτερά μου!!!»................................................ 12
Λόγοι των Πατέρων για την ανάσταση............................................... 14
Εγκύκλιος Πάσχα........................................................................................ 16
Ο Ψαράς και η χαμένη ευκαιρία............................................................ 18
Τα δέκα σοφά λόγια του Αϊνστάιν....................................................... 20
Οι τελευταίες ώρες της Πόλης.............................................................. 22
Η γιορτή του Πατέρα.................................................................................24
Ένα πιθάρι γεμάτο αγάπη....................................................................... 26
Η πίστη στο Χριστό....................................................................................27
Εγκώμιο στον απόστολο Παύλο........................................................... 28
Πώς μαρτύρησαν οι Δώδεκα Απόστολοι.......................................... 29
2 Αφιέρωμα στους πρωτοκορυφαίους και
στους δώδεκα Αποστόλους................................................................... 30
Συλλεκτική έκδοση με 16 CD Ι.Μ. Παναγίας του Έβρου...............31

Λάβαρο Αναστάσεως
Πίστεως
Σταγόνες

Το νεότερο από τα κειμήλια του Μητροπολιτικού Ναού, πάνω στο οποίο

εικονίζεται η Ανάσταση του Κυρίου μας αμφίπλευρα με ξυλόγλυπτο διάκοσμο
στιλβωμένο. Το λάβαρο περιφέρεται κατά τον Εσπερινό της Αγάπης την Κυριακή
του Πάσχα και τον υπόλοιπο χρόνο βρίσκεται τοποθετημένο στο Ιερό Βήμα πίσω
από την Αγία Τράπεζα. Κατασκευάσθηκε το 2013.

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
ΙΕΡΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 2012 / ΤΕΥΧΟΣ 3ο ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
Αρχιμ. Ειρηναίος Λαφτσής, Πρωτοσύγκελλος Ι.Μ. Αλεξανδρουπόλεως

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ
Χρήστος Παπαναστασίου, θεολόγος

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ
Πλατεία Μητροπόλεως - 68100 Αλεξανδρούπολη
ΔΕΚΤΕΣ ΔΩΡΕΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
Τηλ.: 25510-26693 Fax: 25510-36893 E-mail: stagonespisteos@gmail.com
 Ο Χριστός Ανέστη...
v Για να φανερώσει ότι Εκείνος είναι
πραγματικά η Ανάσταση και η ζωή.
v Διότι ο θάνατος και ο Άδης δεν μπορούσαν
να τον κρατήσουν, επειδή ήταν Θεός.
v Διότι, ως Παντοδύναμος Θεός, είχε την
εξουσία να πεθάνει, αλλά και να πάρει τη
ζωή Του πίσω.
v Για να γίνει ο Χριστός η «απαρχή» και
της δικής μας αναστάσεως.
v Για να αποδειχθεί η θεία Του δύναμη.
v Για τη δικαίωσή μας.
v Για να νεκρώσει τον Άδη.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
v Για να ανακαινίσει την ανθρώπινη φύση.
v Για να μας λυτρώσει από τις ανομίες μας.
v Για να λυτρώσει τον κόσμο από την πλάνη
του εχθρού -διαβόλου.
v Για να λυτρωθούμε από τη φθορά.
v Για να χαρίσει ζωή σ’ όσους βρίσκονται
στα μνήματα.
v Για να μας ανεβάσει από το θάνατο στη
ζωή και από τη γη στον ουρανό. 3
v Για να σώσει τον κόσμο.
v Για να αναστήσει τον Αδάμ με όλο του το
γένος.

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
v Για να ανοίξει τις πύλες του Παραδείσου
και ν’ αγιάσει τους πιστούς.
v Για να μας λυτρώσει από τη λύπη.
v Για να φωτίσει τους ανθρώπους.
v Για να χορηγήσει στους ανθρώπους την
αθανασία.
v Για να γίνει ο θάνατός μας κοίμηση.

Αγαπητοί μας,
Ας ευχηθούμε να έχουμε πίστη στον Αναστημένο Χριστό,
γιατί Αυτός θα φέρει στη ζωή μας ελπίδα, δύναμη, ευτυχία,
χαρά, υγεία στη ψυχή και στο σώμα μας.

Αληθώς Ανέστη!
Οι ιερείς του Ναού
 Ή
ταν μια φορά σ’ ένα δάσος τρία ξυλόγλυπτο μπαούλο για θησαυρούς, ο
δέντρα. Το καθένα από αυτά ξυλουργός το έκαμε δοχείο για την τροφή
είχε για τον εαυτό του έναν των ζώων, παχνί για τα άχυρα.
οραματισμό - μια προοπτική. Το δεύτερο δένδρο, που ήθελε να
Το πρώτο επιθυμούσε να αξιωθεί να γίνει ωραίο καράβι, για να μεταφέρει
γίνει κάποια στιγμή ένα πολύτιμο μπαούλο βασιλιάδες, έγινε ένα μικρό ψαροκάικο,
ξυλόγλυπτο όμορφα που το ‘χαν φτωχοί ψαράδες
σκαλισμένο, που μέσα να ψαρεύουν.
του θα φυλάσσεται ένας
Είναι μια φαινομενικά Το τρίτο δένδρο, που
πολύτιμος θησαυρός. απλοϊκή ιστορία. ήθελε να μείνει το ψηλότερο
Αυτό ήταν το όραμα του του δάσους το έκοψε
και η προοπτική του.
Ένα παραμύθι. κάποιος ξυλοκόπος και το
Το δεύτερο δένδρο Έχει όμως ένα βαθύ έβαλε στην αποθήκη του.
ήθελε να αξιωνόταν να Περνούσαν χρόνια. Και
γίνει στα χέρια ενός κάλου και μεγάλο δίδαγμα. τα δέντρα, απογοητευμένα
ναυπηγού ένα μεγάλο από την εξέλιξη των
καράβι γερό σκαρί’ όμορφο, μεγαλόπρεπο- πραγμάτων, ξέχασαν ακόμα και τα όνειρά
που θα μετέφερε βασιλιάδες και επίσημα τους.
πρόσωπα που θα έκανε ταξίδια υψηλών Όμως κάποια μέρα ένας άνδρας και
προσώπων. μια γυναίκα ήλθαν στον στάβλο, που ήταν
Το τρίτο δένδρο έλεγε ότι το μόνο που εκείνο το ξύλινο παχνί με τα άχυρα και
θα ήθελε ήταν να είχε γίνει το πιο ψηλό και εκεί η γυναίκα γέννησε ένα αγοράκι και το
4 πιο δυνατό δένδρο του δάσους έτσι ώστε τοποθέτησαν στο παχνί που είχε φτιαχτεί
οι άνθρωποι, που θα βλέπουν το ύψος του από το πρώτο δένδρο. Ήταν ο Ιωσήφ και η
στην κορυφή του λόφου, να σκέπτονται Παναγία Θεοτόκος. Και απόθεσαν σ’ εκείνο
τον Ουρανό και τον Θεό. το ξύλινο παχνί όχι απλώς διαμάντια και
Όμως πέρασαν τα χρόνια. Και τα χρυσάφια, αλλά τον ίδιο τον Θεό, που είχε
πράγματα εξελίχθηκαν κάπως αλλιώς. γίνει άνθρωπος για μας. Έτσι αξιώθηκε
Πίστεως

αυτό το παχνί, η φάτνη, να δεχτή μέσα

Σταγόνες

Πήγαν υλοτόμοι.
Και έκοψαν το πρώτο δένδρο. Και ενώ της το θησαυρό των θησαυρών, τον
σχεδίαζε και ποθούσε να γίνει όμορφο ίδιο τον Θεό.
 «Αμήν γαρ λέγω
υμίν, εάν έχητε π
ερείτε τω όρει τούτ ίστιν ως κόκκον σ
ω, μετάβα ένθεν ινάπεως,
ουδέν αδυνατήσει εκεί, και μεταβήσ
υμίν». εται· και
Μετάφραση: Αλή
θεια σας λέω, εά
σ’ αυτό το βουνό ν έχετε πίστη σα
«πήγαινε εκεί» ν κόκκο σιναπιού
αδύνατο σε σας. και θα πηγαίνει· θα λέτε
και τίποτα δεν θα
είναι

(Ματθ. 17, 20)

Το να μην μπορεί
ς να πιστέψεις εί
ναι ένα είδος ανα
Γιάννης Τσαρού πηρίας.
χης, 1910-1989, Ζ
ωγράφος
Όταν τόσο η λο

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
γική όσο και η
δημιουργείται ένα εμπειρία δεν φτά
κενό που μπορεί νουν, τότε
Jostein Gaarder να γ εμ ίσ ει μόνο με την πίσ
, 1952-, Νορβηγό
ς συγγ
τη.
ραφέας

Στο μικρό ψαροκάικο -που είχε γίνει
από το δεύτερο δένδρο- μετά από χρόνια
μπήκαν κάτι ψαράδες κι ένας απ’ αυτούς
κουρασμένος ξάπλωσε να κοιμηθεί. Είχαν
ανοιχθεί στη θάλασσα. Και ξέσπασε μια
μεγάλη τρικυμία. Και το ψαροκάικο δεν
ένα τροπάριο, ουρανού ισοστάσιο.
Τελικά, το κάθε ένα από τα δένδρα της
ιστορίας μας απόκτησε όχι μόνο αυτό 5
που ήθελε και ποθούσε, αλλά ασυγκρίτως
περισσότερα όχι όμως με τον τρόπο που
φανταζόταν και σχεδίαζε.

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
ήταν αρκετά δυνατό για να κρατήσει.
Οι άλλοι τότε ξύπνησαν εκείνον που Η ιστορία αυτή μας λέει: «Δεν
κοιμόταν. Και εκείνος τότε σηκώθηκε. Και γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού
διέταξε την φουρτουνιασμένη θάλασσα: για μας. Πρέπει όμως να μην ξεχνάμε ποτέ,
«Σιώπα· πεφίμωσο». Και η θάλασσα ότι εκείνο που μας ετοιμάζει ο Θεός, είναι
ειρήνεψε αμέσως. Ήταν ο Χριστός μαζί με πάντα προτιμότερο και ωφελιμότερο για
τους μαθητές του στη λίμνη Γεννησαρέτ. μας».
Έτσι και το δεύτερο δένδρο, που είχε
φιλοδοξήσει να γίνει μεγάλο πλοίο, που θα Εμείς πρέπει να κάνουμε όνειρα. Για
μετέφερε υψηλά πρόσωπα και βασιλιάδες, το καλό. Πρέπει όμως να μην ξεχνάμε και
αξιώθηκε να μεταφέρει τον βασιλέα ότι τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως
των βασιλέων, τον ίδιο τον Χριστό με εμείς θα θέλαμε. Και ότι ο Θεός οικονομεί
τους μαθητές Του! και γίνονται καλύτερα από ό,τι εμείς
Και το τρίτο δένδρο, που ήταν στην φανταζόμαστε.
αποθήκη του ξυλουργού, μια μέρα το
πήραν και έκαναν ένα σταυρό. Και σ’ αυτόν
μα
τον σταυρό σταύρωσαν τον Χριστό. Έτσι
το δένδρο αυτό έγινε πιο ψηλό από ό,τι
Συμπουέμρεαπσίστη. ό.
είχε επιθυμήσει. Έφθασε στον ουρανό Ας έχ
ο σ ύ ν η στον Θε
εμπιστ
και στον Θεό! Έγινε, όπως λέμε σε Π ίστη και
 6
Πίστεως

Ε
Σταγόνες

ίδα στον ύπνο μου πως επισκέφθηκα τον παράδεισο και ένας άγγελος ανέλαβε
να με ξεναγήσει. Περπατούσαμε δίπλα-δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη με
αγγέλους. Ο άγγελος οδηγός μου, σταμάτησε στον πρώτο σταθμό εργασίας και
είπε:
- «Αυτό είναι το τμήμα παραλαβής. Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις που φθάνουν
στον Θεό με τη μορφή τη προσευχής».
Κοίταξα γύρω- γύρω στον χώρο. Έσφυζε από κίνηση, με τόσους αγγέλους να βγάζουν και
να ταξινομούν αιτήσεις γραμμένες σε ογκώδεις στήλες από χαρτιά από ανθρώπους απ’ όλο
τον κόσμο. Μετά προχωρήσαμε σε ένα μακρύ διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στον δεύτερο
σταθμό.
Ο άγγελος μου είπε: «Αυτό είναι το τμήμα συσκευασίας και παράδοσης. Εδώ οι χάρες και οι
ευχές που έχουν ζητηθεί προωθούνται και παραδίδονται σε αυτούς που τις ζήτησαν».
Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε και εδώ. Αμέτρητοι άγγελοι πηγαινοέρχονταν
δουλεύοντας σκληρά αφού τόσες πολλές επιθυμίες είχαν ζητηθεί και συσκευάζονταν για να
παραδοθούν στη γη. Τέλος, στην άκρη ενός μικρού διαδρόμου σταματήσαμε στην πόρτα
ενός πολύ μικρού σταθμού. Προς μεγάλη μου έκπληξη μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί
 χωρίς αν κάνει ουσιαστικά κάτι.
- «Αυτό είναι το τμήμα
ευχαριστιών», μου είπε ο φίλος
μου άγγελος. Έδειχνε πολύ
ντροπιασμένος.
- «Πως γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει
δουλειά εδώ;», ρώτησα.
- «Είναι λυπηρό», αναστέναξε ο
άγγελος. «Αφού παραλάβουν τις χάρες
τους οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν
ευχαριστία».
- «Πως μπορεί να ευχαριστεί κάποιος
το Θεό για τις ευλογίες που παρέλαβε;»,
ρώτησα πάλι.
- «Πολύ απλά», απάντησε ο άγγελος.
«Χρειάζεται μονό να πεις: Ευχαριστώ Θεέ
μου».
- «Και γιατί ακριβώς πρέπει να
ευχαριστούμε;»
- Άμα έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου,
ρούχα στην πλάτη σου, μια στέγη πάνω
από το κεφάλι σου και ένα μέρος για να
κοιμηθείς, είσαι πλουσιότερος από το 75%
των ανθρώπων αυτού του κόσμου
- Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, στο
πορτοφόλι σου και λίγα κέρματα σ’
ένα πιατάκι, είσαι ανάμεσα στο 8% των
ανθρώπων που ευημερούν.
- Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με
περισσότερη υγεία παρά αρρώστια, είσαι πιο
ευλογημένος από όσους δεν θα επιζήσουν
και ως αυτή τη μέρα.
Ονειρεύτηκα πως η ζωή είναι χαρά....
Ξύπνησα και είδα πως η ζωή είναι αγώνας...
Αγωνίστηκα και η ζωή έγινε χαρά...
- Αν ποτέ δεν βίωσες την εμπειρία και
το φόβο του πολέμου, της μοναξιάς, της
φυλακής, της αγωνίας , του βασανιστηρίου
και της σουβλιάς της πείνας, είσαι μπροστά
από 700 εκατομμύρια ανθρώπους αυτής της
γης.
- Αν μπορείς να προσευχηθείς σε ένα ναό,
χωρίς το φόβο της επίθεσης, της σύλληψης
και της εκτέλεσης, θα σε ζηλεύουν σίγουρα
περίπου 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον
κόσμο.
- Αν οι γονείς σου είναι ακόμα ζωντανοί και
παντρεμένοι μεταξύ τους, είσαι σπάνιος.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
- Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι σου
ψηλά και να χαμογελάς, δεν είσαι ο κανόνας,
είσαι η εξαίρεση για όλους όσοι ζουν στην
αμφιβολία και στην απόγνωση.
- Και αν μπορείς διαβάζεις, είσαι πιο
τυχερός από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους
που δεν ξέρουν καν να διαβάζουν’.
«Κατάλαβα. Και τώρα τι να κάνω; Πως
μπορώ να αρχίσω;»
«Να πεις καλημέρα», μου χαμογέλασε ο 7
άγγελος μου. «Να μετρήσεις τις ευλογίες
σου και να περάσεις αυτό το μήνυμα σε
άλλους ανθρώπους για να τους θυμίσεις
ΤΕΥΧΟΣ 3ο
πόσο ευλογημένοι είναι. Και μην ξεχάσεις να
στείλεις το ευχαριστήριό σου».
«Σε ευχαριστώ, Θεέ μου».
 Μ
ια γριά γυναίκα, Κινέζα.
Κουβαλούσε νερό με δύο μεγάλα
δοχεία. Κρεμασμένα από τους
ώμους της. Το ένα δοχείο ήταν άψογο. Και
μετέφερε πάντα. Όλη την ποσότητα νερού
8 άνθη και στολίζω το τραπέζι μου. Αν δεν
που έπαιρνε. Το άλλο είχε μια ρωγμή. Και
στο τέλος της μακριάς διαδρομής. Από το
ρυάκι στο σπίτι έφθανε μισοάδειο. Έτσι για
δύο ολόκληρα χρόνια. Η γριά κουβαλούσε
καθημερινά. Μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο
Πίστεως
σπίτι της. Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε
Σταγόνες
υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα
και τέλεια. Το σκοπό για τον οποίο είχε
κατασκευαστεί. Το ραγισμένο δοχείο ήταν
δυστυχισμένο, που μόλις και μετά βίας.
Μετέφερε τα μισά από αυτά που έπρεπε,
ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.
Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια
την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να
μιλήσει στη γριά.
-Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και
θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη!
-Μα γιατί; ρώτησε η γριά.
-Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;
-Ε, να! Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο
το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου. Και
εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα κι εσύ!
Η γριά χαμογέλασε:
-Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν
λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά. Και
όχι στη μεριά του άλλου δοχείου; Πρόσεξα
την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα.
Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ
τους πότιζες. Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα
ήσουν εσύ αυτή η ομορφιά δε θα λάμπρυνε
το σπίτι μου!
Βέβαια δεν ήταν η ατέλεια του δοχείου
που το έκανε ξεχωριστό, αλλά η ιδιαίτερη
ικανότητα της γυναίκας εκείνης να διακρίνει
και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.
Ο καθένας μας έχει τις «ρωγμές» του
και τις «αδυναμίες» του που μπορούν
ακόμη κι αυτές να γίνουν χρήσιμες και να
ομορφύνουν τη ζωή μας.
Κάθε «ρωγμή» μπορεί να κάνει τη ζωή
μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα.
Αρκεί να βρει κάποιος την ομορφιά που
μπορεί να δώσει η ατέλειά μας.
«Ραγισμένοι» φίλοι, μην ξεχνάτε να
σταματάτε στην άκρη του δρόμου και να
απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών
που φυτρώνουν στη μεριά σας. Αν ο καθένας
μας μετέτρεπε, σαν τη γριά γυναίκας της
ιστορίας μας τις ατέλειες του διπλανού
του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο σίγουρα ο
κόσμος μας θα ήταν καλύτερος!
Κ άθε άνθρωπος μπορεί να υιοθετήσει δύο
στάσεις: να χτίζει ή να φυτεύει.
Οι χτίστες μπορεί να χρειαστούν χρόνια για το έργο
τους, κάποτε όμως τελειώνουν αυτό που χτίζουν.
Τότε σταματούν και περιορίζονται από τους ίδιους
τους τοίχους τους.
Όταν ολοκληρώνεται το χτίσιμο, η
ζωή χάνει το νόημά της.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που
φυτεύουν.
Μερικές φορές οι καταιγίδες και οι
εποχές τους προκαλούν προβλήματα
και σπάνια ξεκουράζονται.
Σε αντίθεση με τα κτίρια όμως, ένας κήπος δε
σταματά ποτέ να αναπτύσσεται.
Και, παρόλο που απαιτεί την προσοχή του 9
κηπουρού,  του δίνει παράλληλα και τη δυνατότητα
να ζήσει τη ζωή του σαν μια μεγάλη περιπέτεια.

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
Οι κηπουροί αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον,  γιατί
ξέρουν ότι στην ιστορία του κάθε φυτού βρίσκεται η
δημιουργία όλης της Γης.
Paulo Coelho
 Έ
να πρωί μετά τη θεία Λειτουργία πήγα
στο Γραφείο του Ναού. Εκεί ήρθε να με
δει ένας κύριος περίπου 50 ετών. Δεν τον
ήξερα. Ούτε και τον είχα ξαναδεί στην εκκλησία.
Μού μίλησε για ένα άνθρωπο 42 ετών που
νοσηλευόταν σε Πειραϊκό Νοσοκομείο. Είχε τη
παλιό αρρώστια!
Ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση και
έφθασε ως τον εγκέφαλο του. Οι γιατροί τον
είχαν ξεγράψει. Τα φάρμακα τα έπαιρνε με τη
«χούφτα» μα δεν του έδιναν την υγεία.
Ο άνθρωπος αυτός ήταν στενός συγγενής
του αρρώστου. Μου ζήτησε να πάω να
κοινωνήσω τον άρρωστο. Πράγματι! Πήγα στο
Νοσοκομείο κρατώντας ευλαβικά την Άγια
Κοινωνία.
Όταν πήγα στο θάλαμο που νοσηλευόταν
ο ασθενής πράγματι βρισκόταν σε πολύ
άσχημη κατάσταση. Όπως με ενημέρωσε άλλο
στενό συγγενικό του πρόσωπο ο καρκίνος
με ραγδαίες μεταστάσεις είχε προσβάλει κα
τον εγκέφαλο. Δεν είχε πια ζωή. Οι μέρες του
10 ήταν μετρημένες.Ήταν μόνος στο θάλαμο. Το
διπλανό κρεβάτι ήταν άδειο. Σε μια στιγμή
συνήλθε από το κώμα. Άνοιξε τα μάτια του.
Πίστεως
Σταγόνες
Με είδε και άρχισε να μου μιλάει με κάποια
δυσκολία. Μου είπε λοιπόν τα ακόλουθα: Οι
δικοί μου με έφεραν εδώ στο θεραπευτήριο
πριν από 35 μέρες. Δίπλα μου νοσηλευόταν
ένας άλλος ασθενής που ήταν περίπου 80
ετών. Αυτός ο άρρωστος είχε προσβληθεί
από καρκίνο των οστών. Ο καημένος είχε και
αυτός φοβερούς πόνους. Παρά τους πόνους
του αναφωνούσε συνεχώς: «Δόξα σοι ο Θεός!
Δόξα σοι ο Θεός!». Κατόπιν έλεγε διάφορες
προσευχές. Εγώ ήμουν άθεος.
Πρώτη μου φορά τις άκουγα. Εγώ ποτέ μου
δεν είχα πατήσει το πόδι μου στην εκκλησία.
Έβλεπα με έκπληξη ότι ο διπλανός μου
άρρωστος μετά τις προσευχές του ηρεμούσε...
Τον έπιανε για δύο-τρείς ώρες ένας γλυκός
ύπνος. Μα πάλι ξυπνούσε και μούγκριζε από
τους αφόρητους πόνους. Τότε ξανάρχιζε πάλι
να προσεύχεται: Δόξα σοι ο Θεός!!!... Εγώ που
υπέφερα φρικτά από τους πόνους μούγκριζα
ενώ αυτός ο γέρος παρά τους πόνους του
δοξολογούσε το Θεό. Εγώ από τα νεύρα μου
και τους πόνους μου βλασφημούσα το Χριστό
και τη Παναγία. Αντίθετα ο γέρος παρά τους
πόνους του ευχαριστούσε το Θεό για το καρκίνο
που του έδωσε.
Η ιστορία συνέβη εδώ
και αρκετά χρόνια σε
ιερέα του Ιερού Ναού
Αγίου Βασιλείου στο
Πειραιά στην οδό
Σαχτούρη.
Την παραθέτουμε
όπως την διηγείται
ο ίδιος.
 Τον άκουγα μέσα στους πόνους μου και αγανακτούσα.
Αυτός ο γέρος σχεδόν κάθε μέρα ζητούσε να κοινωνήσει.
Συνεπής
αθεΐα
Εγώ ο άθλιος τον έβριζα. Σκάσε του έλεγα. Σκάσε
επιτέλους! Δεν βλέπεις πως Αυτός ο Θεός που εσύ τον
δοξολογείς μας βασανίζει τόσο σκληρά με την επάρατη
αυτή αρρώστια; Ποιος Θεός; Δεν υπάρχει Θεός! Ο
γέρος με άκουγε και ήρεμα μου απαντούσε: Υπάρχει
παιδί μου. Υπάρχει Θεός και είναι στοργικός πατέρας.
Με τους πόνους της αρρώστιας που μας έδωσε μας
δενυπάρχει!
καθαρίζει από τις πολλές αμαρτίες... «Πρέπει ν’
Όμως οι απαντήσεις του γέρου με εκνεύριζαν ακόμα
περισσότερο. Άρχιζα και πάλι και βλασφημούσα Θεούς αναγνωρισθεί πως
και δαίμονες. Άρχιζα τις φωνές και έλεγα: Δεν υπάρχει παντελώς συνεπής

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
Θεός. Δεν πιστεύω σε τίποτα. Ούτε στο Θεό, ούτε στη αθεΐα δεν υπάρχει.
Βασιλεία του Θεού στον άλλο κόσμο! Τότε ο γέρος με Ο άνθρωπος
ήρεμο τρόπο μου απάντησε:
Περίμενε και θα δεις με τα μάτια σου πώς χωρίζεται περισσότερο κλίνει
η ψυχή από το σώμα του χριστιανού που πιστεύει. Είμαι προς την ειδωλολατρία,
αμαρτωλός. Αλλά το έλεος Του θα με σώσει. Περίμενε παρά προς την αθεΐα.
να δεις και θα πιστέψεις! Αναγνωρίζει το
Τον έβλεπα συνεχώς να δοξολογεί το Θεό και τη
Παναγία. Έλεγε μια προσευχή που επαναλάμβανε το «Θείο» ακόμη κι όταν
Χαίρε για τη Παναγία. (Χαιρετισμοί). Έψελνε «Θεοτόκε αρνείται τον Θεό και 11
Παρθένε»... και «Άξιον Εστίν ως αληθώς». Σε μια στιγμή υπάρχει μέσα του μια
σταμάτησε Τον άκουσα να λέει: Καλώς τον Άγγελο μου ανάγκη του «θείου»
Σε ευχαριστώ που ήρθες με τόση λαμπρά συνοδεία να
πού δεν μπορεί να την

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
παραλάβεις τη ψυχή μου! Εγώ έκπληκτος άνοιξα τα
μάτια μου να δω τους επισκέπτες του γέρου. Ο γέρος υπερνικήσει. Θεοποιεί
έκαμε το σταυρό του. Σταύρωσε τα χέρια του στο τα διάφορα αντικείμενα.
στήθος του και άφησε τη τελευταία του πνοή! Θεοποιεί τον κόσμο, τον
Ξαφνικά ο θάλαμος του νοσοκομείου πλημμύρισε
από ένα δυνατό φως! Σα να μπήκαν μέσα δέκα ήλιοι! άνθρωπο,
Εγώ ο άπιστος. Ο άθεος. Ο υλιστής είδα με τα μάτια του την ανθρωπότητα.
αυτό το ΘΑΥΜΑ. Μια ωραιότατη μυρουδιά απλώθηκε! Θεοποιεί την κοινωνία,
Έμεινα «κόκκαλο». Ο γέρος είχε δίκιο. Κάλεσα τους το κράτος, την επιστήμη.
γονείς μου και τους είπα όλα όσα είδα και έζησα! Τους
μάλωσα που ποτέ τους δεν μου μίλησαν για την ύπαρξη Θεοποιεί την φυλή,
του Θεού. Κάλεσα τους φίλους και συγγενείς δίπλα μου. την εθνικότητα ή την
Παρακάλεσα να μου μιλήσουν για τα θέματα αυτά που κοινωνική τάξη και
ως τότε δεν είχα διδαχθεί από κανένα. κατασκευάζει ένα Θεό
Πάτερ μου πίστεψα ότι πράγματι υπάρχει Θεός. Γι’
αυτό θέλω να με εξομολογήσεις και να με κοινωνήσεις!» από την αθεΐα του»!
Πράγματι αυτή η διήγηση με συγκλόνισε!  
(Ν. Μπερντιάεφ,
Γάλλοςφιλόσοφοςκαιακαδημαϊκός)
 ΠΩΣΠΡΕΠΕΙΝΑΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕΤΗΝΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΚΡΙΣΗ
Ένας παλιός καλός αεροπόρος, από αυτούς που έκαναν την ΠΑ και κατ’ επέκταση
την Ελλάδα να κυριαρχεί στους ουρανούς του Αιγαίου από το 1974 και μετά,
κοινοποίησε την επιστολή που έλαβε από έναν νυν πιλότο μαχητικού
αεροσκάφους που κάθε μέρα αγωνίζεται κατά των Τούρκων στις
εσχατιές του Αιγαίου.
Σημειώνει ο βετεράνος της ΠΑ στο «διαβιβαστικό»
σημείωμά του: «Αυτός δεν έχει την πολυτέλεια
να κάνει απεργία, αυτός δεν έχει το δικαίωμα
να διαμαρτυρηθεί για τις μειωμένες κατά
55% αποδοχές του, αυτός δεν έχει τη χαρά
να αγκαλιάζει τα παιδιά του κάθε βράδι,
γιατί αυτός ο πιλότος διάλεξε, (δική του η
επιλογή 100%), όταν οι άλλοι διασκεδάζουν ή
απολαμβάνουν τις ειδήσεις, να προσπαθεί να
αναχαιτίσει τον εχθρό της πατρίδας, με κίνδυνο της
ζωής του. Περίεργη που είναι η ζωή, αλλά και ο ι
επιλογές των ανθρώπων;»
Ιδού η επιστολή:

12
ίου,
ω το ά σ π ρ α άλογα του Αιγα υ
Σαν αντικρ ύ σ
ν Ο υ ρ α νό το υ Θείου, του Ωραίο
μου στο
χάνεται η σκέψις η
του Αληθινού! ς, δ εν εί μ α ι κ α ν ήρωας! Καημέν
το
ς, δεν είμαι άτρω εις και μένα.
Πίστεως

Δεν είμαι ημίθεο υς στη ν π λ ά τη σ ο υ έχ

Σταγόνες

τρ ίδ α έχ ει ς ό λ ο υς τους άχρηστο α π ό τη ν έρ μ η Π ατρίδα κάτι το

Πα τήσω
π ο ρ εί να μ η ν εί μαι σε θέση να ζη εί να μ η ν εί μ α ι κ αν ικανός για
Μ μπορ
ρ ο γι α μ έν α , γι α τα παιδιά μου,
καλύτε
αυτά που παίρνω
!
α π ό το μ υ α λ ό μου, σφίγγουν το
νε
έψεις που περνά
Όλες αυτές οι σκ !
ιμ ό κ α ι ξε ρ α ίν ο υν το στόμα μου α νο ύ σ ιο , ίσ ω ς κ αι άχρηστο, για
λα και
π ο ρ εί να ή ξε ρ α πόσο επικίνδυνο
Μ α υ τό που κάνω! εγώ
πολλούς εκεί κ ά τω να εί να ι
ς εγ ώ δ εν κ α τε βάζω διακόπτες,
ν δίκιο, βλέπει φωτοτυπίες στα
Ίσως και να έχου ς, εγ ώ δ εν β γά ζω
ορείο με 50 ψυχέ ρη στη ζεστασιά
δεν οδηγώ λεωφ τικο β ρ ά δ υ το υ Γε νά
ο υ λ ευ τι κ ά έδ ρ α να ένα χειμωνιά
β
ς Β ο υ λ ή ς! π ερ ιμ έν ω το ν Τ ούρκο. Μπορεί
τη αι
κ ά θ ο μ α ι, σ κ έπ τομαι, μελετάω κ η σ τα, αλλά εσάς δ
εν σας
Εγώ τα κ ο ιν ό χρ
ω να πληρώσω τσι στο πατρικό το
υ
κι εγώ να μην έχ πλ η ρ ώ σ ω το χα ρ ά
εί να μην έχω να ύτε και πρέπει!
ενδιαφέρει, μπορ ας εν δ ια φ έρ ει . Ο
ά εσάς δεν σ
χωριού μου, αλλ
 ω το
ως πρ έπ ει να αδ ειά σω το μυαλό μου να κλειδώσ
Εγώ όμ
να μη ν σκ εφ τώ ότ ι με πε ριμένουν και εμένα στο σπίτι
υποσυνείδητο, δε ν γύρισαν ΠΟΤΕ πίσω από μια
κα ι τό σο υς άλ λο υς πο υ
μου, όπως τόσους πο ιοι να πουν ότι τα ήθελε και
οσ το λή . Ίσω ς κα ι κά
ακόμη καθημερινή απ
τα έπαθε! υ που
ως δε ν πε τά ω για αυ το ύς , πετάω για τον Πατέρα μο
Εγώ όμ
ην άκ ρη στ ο χω ρά φι ότ αν πε ρνούν τα μαχητικά μας, πετάω
καμαρώνει στ ι στ ο χιόνι να πάει στο σχολειό
Φλ ώρ ινα πο υ πε ρπ ατ άε
για το παιδί στη ιόμ ετ ρα να κάνει Ανάσταση με
πά μα ς πο υ κά νε ι χιλ
του, πετάω για τον πα
α της Παναγιάς!
τους τσοπαναραίους στο ύψωμ ρει
το ν ψα ρά πο υ βγ ήκ ε 4 το πρωί με την ψαρόβαρκα να φέ
Πετάω για ει
υ, πε τά ω για το δασκαλάκο που πληρών

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
το μεροκάμα το στ η φα με λιά το
ας.
πίες στα Άγραφα της Καρδίτσ
από την τσέπη του τις φωτοτυ νο υν αυτό που χρόνια κάνουν
Για να μπ ορ ού ν να κά
Για αυτούς πετάω.
ς ζωντανή!
και να κρατάνε την Πατρίδα μα ,γιατί
το ί, ού τε εγ ώ θα ζη τή σω υπ ερωρίες γιορτές και Κυριακές
Ούτε αυ
υ.
εγώ πετάω για την Πατρίδα μο ς, αυτούς που γλεντάνε με την
υς δικ ού ς μο υ αν θρ ώπ ου
Πετάω για το θα ίνουν ξεπροβοδίζουν τους
μια στ ιγμ ή κα ι ότ αν πε
ψυχή τους, ζουν για »!
υς αν θρ ώπ ου ς με τρ αγ ού δια και εύχονται «καλή αντάμωση
δικούς το 13
ς ψηλά θα με δεις, γιατί
Ίσως κάποιο πρωί όταν κοιτάξει
Γλάροι δεν πετάνε!»
Εκεί που Ισιώνει ο Αετός oι

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
«Όσοι διαχωρίζουν την ΠΟ
ΛΙ
από την μία (Πολιτική), ούτε ΤΙΚΗ από την ΗΘΙΚΗ, δεν καταλαβαίνουν ούτε
από την άλλη (Ηθική)»
Je an-Jacques Rousseau (171
2-1778, Ελβετός φιλόσο
φος)
Αυτοί που βρίσκονται σε θλ
ίψ
το τέλος, δεν αποτυγχάνο εις και πειρασμούς, αν δείξουν υπομονή μέχρι
υν να μπουν στην Βασιλεία
Οι Χριστιανοί, λοιπόν, στα των
θλιβερά γεγονότα δεν απελ Ουρανών.
παραξενεύονται, αν βρεθού πίζονται ούτε
ν σε φτώχεια ή κακουχία.
Προτιμούν τη νηστεία παρά
την απόλαυση, την ατιμία κα
δόξα και τις τιμές. ι ανυποληψία από τη

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτ

ιος
 ιος Νύσσης ποιμένας να δώσει την ψυχή του για χάρη των
Ἅγιος Γρηγόρέπ ρεπε ο καλός
Επειδή λοιπόν, τότε
με τον ίδιο του το θά νατ ό του να καταλύσει τον θάνατο,
προβάτων του, ώστε η φύση και ο
τα δύο : Ο αρ χηγ ός της σω τηρίας μας για την ανθρώπιν
γίνεται και που μπορεί να δεχτεί
κα ι αμ νός , με το να ενε ργή σει το θάνατο μέσα σ’ εκείνο
ιερέας
την κοινωνία του πάθους. ψυχής και του
ή ο θά νατ ος δεν είν αι τίπ οτε άλλο παρά χωρισμός της μα, δε
Επειδ , την ψυχή δηλαδή και το σώ
υ ενώ θη κε κα ι με τα δύο
σώματος, αυτός πο ας τον εαυτό του και στο σώ
μα και στην
ό κα νέν α. Αλ λά επ ιμε ρίζ οντ τη
χωρίζεται απ πα ρά δει σο και με το σώμα σταματά
ίγε ι στο λησ τή τον
ψυχή, με την ψυχή ανο είναι η κατάλυση του θανάτ
ου, το να
φθ ορά ς. Κι αυ τό ακ ριβ ώς
διαδικασία της . Γιατί αυτό που
θεί η φθ ορά εξα φα νισ μένη μέσα στη ζωοποιό φύση
αδρανοπ οιη
αυ τά απ οβα ίνε ι κο ινή ευε ργε σία και δωρεά της φύσης μας.
πραγματοποιείται σ’ υ βρίσκεται
συ νεν ών ει με την ανά στα ση όλα τα διαχωρισμένα αυτός πο
Και έτσι του στην καρδιά της
στα δύο , πο υ πα ρέδ ωσ ε με την εξουσία που έχει, το σώμα , όπως
και
φε ί (Μ ατθ . 12, 40 ), κα ι έδω σε την ψυχή του από μόνος του
γης, όπως έχει γρα » (Λουκ. 23, 46), και
ν Πα τέρ α του , «στ α χέρ ια σου παραδίνω το πνεύμα μου Γιατί
14 λέει στο
μερ α θα είσ αι μα ζί μου στο ν παράδεισο» (Λουκ. 23, 43).
στο ληστή «από σή που λέγεται
να πισ τεύ ου με πω ς είν αι κά που αλλού η θεία εκείνη βιοτή,
δεν πρέπει α.
δει σο ς, πα ρά μόν ο μέσ α στη ν ευρύχωρη παλάμη Tου Πατέρ
παρά
Πίστεως

ο Θεολόγος το ξεκίνημα είναι ευνοϊκό . ας καμαρώνουμε

Άγιος ΓρηγόρΑνιοασςτάσ
Σταγόνες

Είναι ημέρα της εως σήμερα και «

αγκ αλ ιάσ ου με ο ένα ς τον άλλον. Ας προσφωνήσουμε
για το πανηγύρι και ας ίνους που
κι εκε ίνο υς πο υ μα ς μισ ού ν και, πολύ περισσότερο, εκε
αδερφοί», ακόμη η για όλα προς
πη έχο υν κά μει ή έχο υν πά θει κάτι. Ας δώσουμε συγχώρεσ
από αγά ν άλλο...
σουμε συγχώρεση ο ένας στο
χάρη της Αναστάσεως. Ας δώ ζί Του. Χτες
υρω νόμ ου ν μα ζί με τον Χριστό, σήμερα δοξάζομαι μα μαζί
Χτες στα ντα νός μαζί Του. Χτες θαβόμουν
Του , σή μερ α γίνομα ι ζω
γινόμουν νεκρός μαζί
ζί Του...
Του, σήμερα ανασταίνομαι μα Ας γίνουμε θεοί
ου με όπ ως ο Χρ ιστ ός, για τί και ο Χριστός έγινε όπως εμείς.
Ας γίν
νε άνθρωπος για χάρη μας.
γι’ Αυτόν, επειδή κι Εκείνος έγι για να γίνουμε
το χει ρότ ερο , για να δώ σει το καλύτερο. Έγινε φτωχός, με
Δέχτηκε αβ ε μορφή δούλου, για να πάρου
δικ ή Του φτ ώχ εια . Έλ
εμείς πλούσιοι με τη ε στη γη, για να υψωθούμε στο
ν ουρανό.
την ελε υθ ερί α. Κα τέβ ηκ
εμείς από Αυτόν
για να νικήσουμε.
Δοκιμάστηκε από πειρασμούς, θα νε για να μας σώσει , ανέβηκε
στους
να μα ς δοξ άσ ει . πέ
Ατιμάστηκε για οι κάτω με την
για να τρα βήξ ει κο ντά Του εμάς που βρισκόμαστε ριγμέν
ουρανούς
πτώση στην αμαρτία γο στο Άγιο Πάσχα)
(Απόσπασμα από τον Α’ Λό
Συμεών ο Νέος Θεολόγος
ώπους πιστεύουν στην Ανάσταση
Οι περισσότεροι από τους ανθρ
ουν καθαρά
του Χριστού, πολύ λίγοι όμως είναι αυτοί που τη βλέπ
κυνήσουν τον
και αυτοί που δεν την είδαν, δεν μπορούν να προσ
Ιησού Χριστό ως Άγιο και Κύριο….

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
στόμα,
Και το ιερότατο λόγιο που καθημερινά έχουμε στο
«Ανάστασιν
δε λέει «Ανάστασιν Χριστού πιστεύοντες» αλλά τι;
Ιησούν τον
Χριστού θεασάμενοι προσκυνήσωμεν άγιον Κύριον
μόνον αναμάρτητον».
να λέμε ότι
Πως λοιπόν μας προτρέπει τώρα το Άγιο Πνεύμα
αναστήθηκε
είδαμε αυτήν που δεν είδαμε, αφού μάλιστα μια φορά
ανασταίνεται;
ο Χριστός πριν χίλια χρόνια κι ούτε τον είδε κανείς να
Άραγε μήπως η Αγία Γραφή θέλει να λέμε ψέματα;
15
με είναι
Όχι βέβαια αλλά αυτό που μας προτρέπει να ομολογού
αι μέσα στον
η αλήθεια, επειδή η Ανάσταση του Χριστού συντελείτ
λέγαμε, αφού
κάθε πιστό κι όχι μια φορά, αλλά κάθε ώρα θα

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
μέσα μας και
αυτός ο ίδιος ο Δεσπότης Χριστός ανασταίνεται
ρσίας και
λαμπροφορεί και απαστράπτει τις αστραπές της αφθα
της θεότητος.
εικνύει
Γιατί η φωτοφόρος παρουσία του Πνεύματος μας υποδ
δούμ ε αυτόν
την Ανάσταση του Χριστού ή μάλλον μας αξιώνει να
ο Κύριος
τον ίδιο τον Αναστάντα. Γι’ αυτό και λέμε: «Θεός είναι
μας και φανερώθηκε σε μας» (ψαλμ.117, 27).
πάντως
Σ’ όσους λοιπόν αποκαλυφθεί ο αναστημένος Χριστός,
. Γιατί , όταν
πνευματικά εμφανίζεται στα πνευματικά τους μάτια
ι εκ νεκρών,
έρχεται σε μας δια του Αγίου Πνεύματος, μας ανασταίνε
μέσα μας
μας ζωοποιεί και μας δίνει τη χάρη να Τον βλέπουμε
να γνωρίζουμε
ολοζώντανο, Αυτόν τον αθάνατο και ανώλεθρο και
οξάζει, όπως
πλήρως, ότι Αυτός μας συνανασταίνει και μας συνδ
μαρτυρεί η Αγία Γραφή».
(Κατηχητικός λόγος ιγ΄)
 ελληνικη δημοκρατια

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ
ΠΑΣΧΑ 5/5/2013
Ἀριθμ. Πρωτ.: Φ. 8α’/327

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΑΣΧΑ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΘΙΜΟΣ
στοὺς εὐσεβεῖς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς τῆς Ἐπαρχίας μας

Ἀγαπητοί μου, Πατέρες καὶ Ἀδελφοί,

Χριστὸς Ἀνέστη!

Μ
ετὰ τὸ Γολγοθᾶ, στὴν καρδιὰ τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ βασίλευε ἡ θλίψη καὶ ἡ
ἀπογοήτευση. Πόνεσαν γιὰ τὸ ἄδικο ποὺ συντελέστηκε, εἴδαν τὰ ὄνειρά τους νὰ
γκρεμίζονται μονομιᾶς, γεύθηκαν τὴν παντελῆ ἀδυναμία νὰ ἀνατρέψουν τὸ συμβάν,
«οὔρλιαζε» σιωπηλὰ ἡ καρδιά τους, κομματιαζόταν μὲ ἀπορημένες σκέψεις τὸ μυαλό τους
καὶ μὲ ταπεινωμένο φρόνημα, μὲ αἴσθημα ματωμένου πόνου, ἴσως καὶ θυμωμένοι μὲ τὸ Θεό,
γύρισαν στὰ σπίτια τους καὶ στὴ ζωή τους, ποὺ πιὰ δὲν εἶχε ἀξία καὶ νόημα. Χωρὶς τὸ Χριστό,
16 θὰ βυθίζονταν ξανὰ στὴν πλήξη τῆς καθημερινότητας, χωρὶς ἐλπίδα, δίχως χαρά.
Ὅμως, ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε, ὅπως τοὺς εἶχε ὑποσχεθεῖ. Σὲ τρεῖς μέρες ἦρθε πάλι κοντά
τους. Τοὺς ἔδειξε τὶς πληγές του. Τοὺς ἑρμήνευσε τὰ γεγονότα. Τοὺς φανέρωσε τὴ σημασία
ὅσων ἔπρεπε νὰ γίνουν, τοὺς ἄνοιξε τὸν ὁρίζοντα, τοὺς ἔδειξε τὴ συνέχεια τοῦ ἔργου Του. Τοὺς
ὑποσχέθηκε ὅτι δὲν θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει ποτὲ πιά. Καὶ οἱ μαθητές Του κατάλαβαν. Γιὰ πρώτη
φορὰ Τὸν κατάλαβαν! Μπροστὰ στὴν προοπτικὴ τῆς Ἀναστάσεως, οὔτε τὰ θαύματα εἴχαν ἀξία,
Πίστεως

οὔτε ἡ διδασκαλία Του. Ὅλα ἔγιναν καινούργια καὶ ὄμορφα, ξανάνοιωσαν καὶ δυνάμωσαν. Ὁ
Σταγόνες

κόσμος ἀπέκτησε νέο περιεχόμενο, τὰ δάκρυα βελτίωσαν τὴν ὅραση καὶ ὁ θάνατος δὲν ὑπάρχει
πιά.
Ἀγαπητοί μου, ἐλάτε νὰ ὑποδυθοῦμε τὸ ρόλο τῶν Ἀποστόλων. Βρισκόμαστε, ὡς ἄνθρωποι,
ὡς οἰκογένειες, ὡς λαὸς στὴν ἴδια θέση ποὺ βρίσκονταν ἐκείνοι. Ἀπορία, φόβος, ἀβεβαιότητα,
ἀνατροπὴ τῶν δεδομένων, ἀκαταστασία στὰ νοικοκυριὰ καὶ στὶς ψυχές, θλίψη καὶ ἀπογοήτευση
βασιλεύουν καὶ στὴ δική μας καρδιά, στὴν Πατρίδα μας. Δικαιολογημένη ἀγανάκτηση καὶ
θυμὸς γιὰ δικά μας λάθη καὶ ὑπερβολές, γιὰ ἀπάτες καὶ ἐγκλήματα ποὺ διαπράξαμε, γιὰ τὴν
ἀμέλεια τῶν ὑπευθύνων ταγῶν μας ποὺ ἀδιαφόρησαν, γιὰ τὴν σκληρότητα τῶν ξένων ποὺ
ἀνάλγητα μᾶς τσακίζουν τὴ ζωὴ καὶ τὴν ἀξιοπρέπεια.
Ὅμως, ἀδελφοί μου, ὁ Χριστὸς Ἀνέστη! Δὲν ἔμεινε στὸν Τάφο, δὲν χάθηκε στὸ γαλάζιο τοῦ
οὐρανοῦ, δὲν μᾶς ἐγκατέλειψε. Ἀναστήθηκε καὶ ἐπέστρεψε κοντά μας. Κοντὰ στὰ λάθη μας,
δίπλα στὸν πόνο μας, συντροφιὰ μὲ τὴ μοναξιά μας, παρέα μὲ τὸν κακὸ χαρακτῆρα μας. «Θὰ
εἶμαι μαζύ σας, ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς σας, μέχρι τὴ συντέλεια τῶν αἰῶνων», μᾶς ὑποσχέθηκε.
Λοιπόν, ὅποιος ἀπὸ ἐμᾶς νοιώθει μόνος... ὅποιος αἰσθάνεται ἀδύναμος... ὅποιος βιώνει
ἀπογοήτευση... ὅποιος σηκώνει σταυρό... ὅποιος ἀνεβαίνει Γολγοθᾶ... ὅποιος ζεῖ τὸ θάνατο
καθημερινά... Ε! δίπλα σ’ αὐτὸν εἶναι ὁ Χριστός.
Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ κατανοήσουμε τὴ σημασία τῆς παρουσίας του στὴ ζωή μας! Μέχρι τώρα,
μπορεῖ νὰ μὴν τὸν ...χρειαζόμαστε! Πιστεύαμε ὅτι τὸ μυαλό μας εἶναι ἀρκετό. Ὅτι τὰ χέρια μας
εἶναι ἱκανά. Ὅτι ἡ μοῖρα μας διαγραφόταν ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους.
 Τώρα ξεχωρίζουν οἱ πιστοὶ ἀπὸ τοὺς ἀδιάφορους χριστιανούς. Τώρα ἀποκαλύπτεται ἡ δύναμη
τῶν Μυστηρίων τῆς πίστης μας. Τώρα φανερώνεται ἡ δυναμική του Εὐαγγελίου στὸ βίο μας.
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε, ἐμεῖς μετέχουμε στὴ ζωή Του, μπολιασμένοι στὸ Σῶμα καὶ
στὸ Αἷμα Του. Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε, ἡ ἐμπιστοσύνη ποὺ Τοῦ ἔχουμε δὲν εἶναι μάταιη.
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε, ὁ λόγος Του εἶναι ἡ πνοή μας. Οἱ ἁμαρτίες μας δὲν φορτώνουν
τὴν ψυχή μας μὲ ἐνοχές, δὲν μᾶς γονατίζουν μὲ τύψεις. Ἡ μετάνοια φέρνει λύτρωση καὶ ἡ
λύτρωση σωτηρία, ἐλπίδα καὶ χαρά.
Ἀφοῦ ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε, ἡ ζωή μας δὲν εἶναι ἄγνωστη σὲ μᾶς, οὔτε ἀκατανόητη.
Κατανοοῦμε τὸ παρελθόν μας, ἑρμηνεύουμε τὸ παρόν μας καὶ προδιαγράφουμε μὲ τὰ χέρια
μας τὸ μέλλον μας. Πίσω ἀπὸ γεγονότα ποὺ ἀφελεῖς ὁνομάζουν τυχαῖα καὶ συμπτωματικά,
ἐμεῖς βλέπουμε τὸν Ἀναστημένο Χριστὸ νὰ μᾶς χαμογελᾷ, νὰ μᾶς ἐνθαρρύνει καὶ νὰ μᾶς
προσκαλεῖ στὴ νίκη.
Ὁπότε, ἀγαπητοί μου, Πατέρες καὶ Ἀδελφοί...
...ἄς τελειώσουν οἱ χλιαρότητες, οἱ «μέσες» λύσεις, οἱ ἀσυνέπειες καὶ οἱ «ἐξυπνάδες». Ἡ ζωὴ

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία ἔγινε σκληρὴ καὶ οἱ μέχρι τώρα κακές μας ἐπιλογὲς ἀποδείχτηκαν
μοιραῖες. Ἡ λογική μας, ποὺ τόσο τὴν ἐμπιστευθήκαμε, μᾶς πρόδωσε. Ἡ ὑπερηφάνεια μας,
γελοιοποιήθηκε ἀπὸ τὶς ψευδαισθήσεις μας. Τὰ δεκανίκια μας ἔσπασαν καὶ μᾶς ἔῤῥιξαν στὸ
χῶμα.
Τί μᾶς ἀπέμεινε στοὺς Ἕλληνες; Ἡ Πίστη τῶν Πατέρων μας ποὺ ἔκανε ἱστορικὰ θαύματα
κι ἔγραψε χρυσὲς σελίδες στὴν Παγκόσμια Ἱστορία. Σὲ πολέμους, σὲ προσφυγιές, σὲ πείνα, σὲ
φτώχεια, σὲ θάνατο, ὁ Ἀναστημένος Χριστὸς ἦταν τὸ κοινὸ ὅραμα τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡ βέβαιη
σιγουριά τους.
Ἐκεῖ ἄς γυρίσουμε. Στὸν ἄδειο Τάφο Του κι ἄς τὸν ψάξουμε τριγύρω, ὅπως πῆγε στὸν Τάφο
Του καὶ Τὸν ἔψαξε ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. Καὶ τότε ὁ Χριστὸς ἦρθε μπροστά της. Τῆς μίλησε
καὶ τὴν προσκάλεσε στὴ Βασιλεία Του. 17
Αὐτὸ κάνει ἀκόμα ὁ Ἀναστημένος Χριστός. Ὁπότε ἐμεῖς, ἔστω καὶ τώρα, ἀπογοητευμένοι καὶ
προδωμένοι ἀπὸ ὅλους κι ἀπὸ ὅλα, ἄς ξέρουμε ὅτι μᾶς ἀπομένει Ἐκεῖνος.
Ἄς γυρίσουμε κοντά Του. Ὡς παιδιά Του, ὡς φίλοι Του, σὰν ἀδέλφια Του. Γιὰ νὰ σηκωθεῖ ἡ
ψυχή μας. Γιὰ νὰ ἀνανήψει ἡ ἐλπίδα μας. Γιὰ νὰ παλινορθωθεῖ ἡ ἐθνική μας ἀξιοπρέπεια. Γιὰ

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
νὰ καταστρωθεῖ δίκαια ἡ κοινωνικὴ δικαιοσύνη. Γιὰ νὰ ἐπικρατήσει ἡ «ἐπὶ γῆς εἰρήνη». Γιὰ νὰ
βιωθεῖ ἡ χαρὰ καὶ νὰ λάμψει ἡ ἐλπίδα στὰ μάτια τῶν παιδιῶν μας.
Μόνο ὁ Χριστὸς μᾶς ἀπέμεινε, ἀγαπητοί μου. Κι εὐτυχῶς γιὰ μᾶς, εἶναι Ἀναστημένος καὶ
γεμάτος ἀγάπη καὶ συγχωρητικότητα, μᾶς περιμένει.
Ἄς προστρέξουμε κοντά Του, ἄς Τον ἀκούσουμε, δὲν χρειάζεται νὰ Τοῦ ἐξηγήσουμε τίποτε,
τὰ ξέρει ὅλα, δὲν χρειάζεται νὰ Τοῦ προσφέρουμε κάτι, θέλει ἐμᾶς καὶ τὶς ἁμαρτίες μας. Ἄς
πάρουμε τὸ Σῶμα Του, καὶ τὸ Αἷμα Του ἄς τρέξει στὶς φλέβες μας, τουλάχιστον ἀπόψε. Ἄς
ἀναστηθοῦμε μαζύ Του, καὶ μὲ τὰ σημάδια τῶν πληγῶν μας ἄς δοῦμε τὸν κόσμο γύρω μας
ἀπὸ ἄλλο πρίσμα καὶ σὲ ἄλλη τροχιά. Στὴν τροχιὰ τῆς ἀναστημένης ζωῆς μας στὴν πορεία τῆς
λύτρωσης.

Χριστὸς Ἀνέστη! ἀδελφοί.

Καὶ μὴ φοβᾶστε νὰ τὸ φωνάξετε δυνατά, ὥστε νὰ φύγει κάθε φόβος ἀπὸ τὴν καρδιά μας.
Χριστὸς Ἀνέστη!

Εὐχέτης πρὸς Κύριον γιὰ ὅλους σας,

Ὁ Ἑπίσκοπος καὶ Μητροπολίτης σας

✥ Ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως ΑΝΘΙΜΟΣ
 Ε
νας ψαράς κατεβαίνει κάθε νύχτα
στην παραλία  για να ρίξει τα δί-
χτυα του. Ξέρει πως όταν βγαίνει
ο ήλιος έρχονται τα ψάρια στην
παραλία για να φάνε αχιβάδες, γι’
αυτό πάντα ρίχνει τα δίχτυα του πριν
ξημερώσει.
Έχει ένα καλυβάκι στην παραλία
και κατεβαίνει μες τη νύχτα με τα
δίχτυα στον ώμο. Με τα πόδια γυμνά
και τα δίχτυα μισοαπλωμένα, μπαίνει
στη θάλασσα.
Αυτή τη νύχτα, για την οποία μας
μιλάει η ιστορία, όπως πάει να μπει
στο νερό, αισθάνεται το πόδι του να
χτυπάει πάνω σε κάτι πολύ σκληρό
στον πάτο της θάλασσας. Το πασπα-
τεύει και βλέπει πως είναι  πράγματι
κάτι σκληρό, σαν πέτρες, τυλιγμένες
σε μια σακούλα.
Εκνευρίζεται και μουρμουρίζει :
«Ποιος ηλίθιος πετάει τέτοια πράγμα-
τα στην παραλία;» Και αμέσως διορ-
θώνει : «Στη δική μου παραλία».
«Κι εγώ, έτσι απρόσεκτος που είμαι,
18 κάθε φορά που θα μπαίνω στο νερό,
θα σκοντάφτω πάνω στις πέτρες….»;
Αφήνει λοιπόν κάτω τα δίχτυα, σκύ-
βει, πιάνει τη σακούλα και τη βγάζει
από το νερό. Την αφήνει στην ακροθα-
λασσιά, και ξαναμπαίνει με τα δίχτυα
Πίστεως
Σταγόνες

στο νερό. Είναι θεοσκότεινα… Ίσως

γι’ αυτό, όπως βγαίνει πάλι από τη
θάλασσα, πάλι σκοντάφτει πάνω στη
σακούλα που είναι τώρα έξω, στην
παραλία.
Ο ψαράς σκέφτεται: «Δεν είμαι στα
καλά μου». Βγάζει λοιπόν το σουγιά
του, ανοίγει τη σακούλα και ψαχου-
λεύει. Έχει κάμποσες πέτρες, μεγάλες
σαν πορτοκάλια, βαριές και στρογγυ-
λεμένες. Ο ψαράς ξανασκέφτεται «μα
ποιός είναι αυτός ο ηλίθιος που τυλί-
γει πέτρες και τις πετάει στο νερό…».
Ενστικτωδώς, παίρνει μία, τη ζυγίζει
στο χέρι του και την πετάει στη θά-
λασσα.
Μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά
ακούει τον θόρυβο της πέτρας που
βουλιάζει στα βαθιά. Πλουπ! Βάζει το
 Μην περιμένεις τις μεγάλες
ευκαιρίες. Άρπαξε μια
χέρι του στη σακούλα, παίρνει άλλη μια πέτρα και την πετάει συνηθισμένη περίσταση και
στο νερό. Ακούει ξανά το πλουπ! κάνε την μεγάλη.
Αυτή την πετάει από την άλλη μεριά, πλαφ! Μετά, αρχίζει
να τις εκσφενδονίζει δύο δύο και ακούει πλουπ-πλουπ! Ύστερα Orison Swet Marden, 1850-
1924, Αμερικανός συγγραφέας
προσπαθεί να τις ρίξει πιο μακριά, και με γυρισμένη την πλάτη,
και με όλη του τη δύναμη, πλουπ – πλαφ!…. αυτοβοήθειας
Διασκεδάζει… ακούει τους διαφορετικούς ήχους, πετάει πέ-
τρες, υπολογίζει το χρόνο που κάνουν να πέσουν στο νερό, και Οι ευκαιρίες πάντα φαίνονται
δοκιμάζει… πότε με δύο, πότε με μία, και με κλειστά μάτια τώρα, μεγαλύτερες όταν φεύγουν παρά
και με τρεις μαζί… και συνεχίζει να πετάει τις πέτρες στη θάλασ- όταν έρχονται.
σα. Μέχρι που αρχίζει να βγαίνει ο ήλιος.
Ο ψαράς ψαχουλεύει και βρίσκει μονάχα μία πέτρα μέσα στη Ανώνυμος
σακούλα. Ετοιμάζεται λοιπόν να την πετάξει πιο μακριά από τις
άλλες, γιατί είναι η τελευταία κι εχει ήδη βγει ο ήλιος. Να περιμένεις το καλύτερο. Να

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
Και όπως τεντώνει το χέρι του προς τα πίσω για να την πετά- είσαι έτοιμος για το χειρότερο.
ξει με όλη του τη δύναμη, αρχίζει να φωτίζει ο ήλιος και βλέπει Να αξιοποιείς ό,τι προκύπτει.
στην πέτρα μια χρυσαφένια μεταλλική λάμψη που του τραβάει
την προσοχή. Zig Ziglar, 1926-2012, Αμερικανός
Ο ψαράς συγκρατεί την παρόρμηση να πετάξει την πέτρα και συγγραφέας αυτοβοήθειας
την κοιτάζει προσεκτικά. Η πέτρα αντανακλά τον ήλιο μέσα από
τη βρομιά που την καλύπτει. Την τρίβει ο ψαράς λες κι είναι Ένας αισιόδοξος βλέπει μια
μήλο πάνω στα ρούχα του, και η πέτρα αρχίζει να λάμπει ακόμη ευκαιρία σε κάθε καταστροφή.
πιο πολύ. Έκπληκτος, τη χτυπάει ελαφρά και αντιλαμβάνεται
Ένας απαισιόδοξος βλέπει μια
ότι είναι από μέταλλο. Αρχίζει τότε να την τρίβει και να την
καθαρίζει με άμμο και με το πουκάμισό του, και συνειδητοποιεί καταστροφή σε κάθε ευκαιρία.
πως η πέτρα είναι από καθαρό χρυσάφι. Μια πέτρα από ατόφιο Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874- 19
χρυσάφι σε μέγεθος πορτοκαλιού! Η χαρά του σβήνει, όμως, μό- 1965, Βρετανός Πρωθυπουργός , Νόμπελ
λις σκέφτεται ότι η πέτρα αυτή είναι σίγουρα ίδια με όλες τις 1953
άλλες που πέταξε στη θάλασσα. Και σκέφτεται: «Τι χαζός που

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
ήμουνα!» Η αγαπημένη μεταμφίεση της
Είχε στα χέρια του μια σακούλα γεμάτη πέτρες από χρυσό ευκαιρίας είναι η δυσκολία.
και τις πετούσε στη θάλασσα γιατί του άρεσε να ακούει τον ηλί-
θιο θόρυβο που έκαναν όταν έπεφταν στο νερό…Αρχίζει τότε να Frank Tyger, 1929-2011, Αμερικανός
οδύρεται, να κλαίει και να θρηνεί…να λυπάται για τις χαμένες σκιτσογράφος
πέτρες…Και να σκέφτεται πως είναι άτυχος, ένας δυστυχισμένος
άνθρωπος…είναι τρελός, είναι ηλίθιος… Η ευκαιρία έρχεται σε όλους,
Μετά σκέφτεται…Αν έμπαινε στη θάλασσα, αν κατάφερνε να
αλλά το να μετατρέπεις την
βρει μια στολή δύτη και βούταγε στα βαθιά, αν ήταν μέρα, αν
είχε τον εξοπλισμό που έχουν οι δύτες για να ψάξει… Κι όλο ευκαιρία σε όφελος, είναι
κλαίει γοερά και οδύρεται…. χάρισμα των λίγων.
Ο ήλιος έχει πια ανατείλει. Και ξαφνικά συνειδητοποιεί πως Edward Bulwer-Lytton, 1803-
έχει ακόμη την πέτρα… συνειδητοποιεί πως ο ήλιος θα μπορούσε 1873, Άγγλος συγγραφέας
να είχε αργήσει ένα δευτερόλεπτο ακόμη, ή εκείνος θα μπορούσε
να είχε ρίξει την πέτρα πιο γρήγορα, και τότε δεν θα είχε μάθει
ποτέ για τον θησαυρό που έχει τώρα στα χέρια του. Όταν μία πόρτα κλείνει, μια
Αντιλαμβάνεται τελικά ότι κατέχει έναν θησαυρό, κι ότι ο άλλη ανοίγει. Συχνά όμως
θησαυρός αυτός είναι από μόνος του μια τεράστια περιουσία για κοιτάμε τόσο πολύ και με τόση
έναν φτωχό ψαρά όπως εκείνος. πικρία τη κλειστή πόρτα, που
Αντιλαμβάνεται πόσο τυχερός είναι που μπορεί να κρατήσει δε βλέπουμε αυτήν που έχει
τον θησαυρό που έχει ακόμα στα χέρια του. ανοιχτεί για μας.
Ανώνυμο
 Ο Albert Einstein (1879-1955) ήταν ένας καταπληκτικός φυσικός.
Ανακάλυψε τόσες πολλές οικουμενικές αρχές και εξισώσεις, που
ήταν πολύ μπροστά από κάθε άλλον συνάδελφο επιστήμονα της
εποχής του. Αλλά είναι επίσης γνωστός και για ένα άλλο πράγμα.
Κάτι το οποίο έκανε τους ανθρώπους να τον λένε μεγαλοφυΐα.
Τα λόγια του. Ο καθηγητής Einstein, ήταν ένας φιλόσοφος που
καταλάβαινε ξεκάθαρα τους νόμους της επιτυχίας και τους εξηγούσε
με την ίδια ευκολία που εξηγούσε και τις εξισώσεις του. Ορίστε μια
λίστα με δέκα, από τα εκατοντάδες, υπέροχα πράγματα που έχει
πει. Δέκα χρυσά μαθήματα που μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις
στην καθημερινή σου ζωή.

1. Ένα άτομο που δεν έχει κάνει ποτέ λάθος,

ποτέ δεν προσπάθησε για κάτι.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν δοκιμάζουν νέα
πράγματα λόγω του φόβου της αποτυχίας. Η
αποτυχία δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβάσαι.
Συχνά οι χαμένοι είναι αυτοί που μαθαίνουν
περισσότερα για την νίκη, από ότι οι νικητές.
Τα λάθη μας, πάντα μας δίνουν ευκαιρίες να
μάθουμε και να αναπτυχθούμε.

2. Η μόρφωση είναι αυτό που απομένει, όταν

κάποιος ξεχάσει αυτά που έμαθε στο σχολείο.
20 Σε 30 χρόνια από τώρα, πιθανότατα δεν θα
θυμάσαι ποια κεφάλαια έκανες στο μάθημα της
φυσικής. Θα θυμάσαι μόνο ότι μαθαίνεις στην
πορεία. Τα μαθήματα ζωής θα μείνουν για πάντα
μαζί σου. Η αληθινή εκπαίδευση ξεκινάει από
μέσα σου.
Πίστεως
Σταγόνες

3. Είμαι αρκετά καλλιτέχνης για να μπορώ

να ζωγραφίζω ελεύθερα στην φαντασία
μου. Η φαντασία είναι πιο σημαντική από
την γνώση. Η γνώση είναι περιορισμένη. Η
φαντασία περικυκλώνει τον κόσμο.
Όταν αναλογιστείς πόσο μακριά, εμείς οι
άνθρωποι, έχουμε φτάσει, από την προϊστορική
εποχή των σπηλαίων στις τρομερές τεχνολογικές
εξελίξεις, θα αισθανθείς την δύναμη της
φαντασίας. Αυτό που έχουμε σήμερα, χτίσθηκε
από την φαντασία των προγόνων μας. Αυτά
που θα έχουμε στο μέλλον, θα χτισθούν από την
φαντασία την δικιά μας.

4. Το μυστικό της δημιουργικότητας είναι

να ξέρεις πως να κρύβεις τις πηγές σου.
Η δημιουργικότητα και η μοναδικότητα συχνά
εξαρτώνται από το πόσο καλά θα κρύψουμε
τις πηγές μας. Μπορείς να εμπνευστείς και
να επηρεαστείς από άλλους σπουδαίους
ανθρώπους, αλλά όταν θα είσαι στην σκηνή
με όλο το πλήθος να σε παρακολουθεί,
πρέπει να γίνεις μια μοναδική, ατομική
δύναμη που έχει μάθει διαφορετικά
πράγματα, από διαφορετικούς ανθρώπους.
5. Η αξία ενός ανθρώπου θα πρέπει να
εξετάζεται με βάση ότι δίνει και όχι ότι
μπορεί να λάβει. Προσπάθησε να μην
γίνεις ένας άνθρωπος της επιτυχίας,
αλλά ένας άνθρωπος της αξίας.
Αν σκεφτείς τους 5 κορυφαίους ανθρώπους
στον κόσμο, θα δεις ότι έχουν προσθέσει
κάτι που έχει αξία για τον κόσμο. Όταν
ο σκοπός σου είναι η συμβολή και η
προσθήκη αξιών στον κόσμο, θα ανεβαίνει
υψηλότερα και το επίπεδο ζωής σου.
6. Υπάρχουν δυο τρόποι για να ζήσεις.
Μπορείς να ζήσεις σαν τίποτα να μην
είναι θαύμα ή μπορείς να ζήσεις σαν το
οτιδήποτε να είναι ένα θαύμα.
Όταν τίποτα δεν είναι θαύμα, αποκτάς την
δύναμη να κάνεις οτιδήποτε θελήσεις και
δεν έχεις κανένα όριο. Και όταν τα πάντα
είναι θαύμα, σταματάς για να θαυμάσεις
ακόμα και τα μικρότερα πράγματα στον
κόσμο. Με το να βλέπεις τα πράγματα
και από τις δυο οπτικές, θα σου δώσει μια
παραγωγική και ευτυχισμένη ζωή.
7. Όταν εξετάζω τον εαυτό μου και
τον τρόπο σκέψης μου, έρχομαι στο
συμπέρασμα ότι το χάρισμα της
φαντασίας σημαίνει περισσότερα για
εμένα από οποιοδήποτε ταλέντο για
αφηρημένη, θετική σκέψη.
Το να ονειρεύεσαι για όλα τα
σπουδαία πράγματα που μπορείς να
καταφέρεις, είναι το κλειδί για μια
ζωή γεμάτη με θετικότητα. Άφησε την
φαντασία σου να καλπάσει ελεύθερη
και δημιούργησε ένα κόσμο στον
οποίο θα ήθελες να είσαι μέσα.
8. Για να είναι κάποιος ένα άψογο μέλος
ενός κοπαδιού προβάτων, πρέπει να
είναι πάνω από όλα πρόβατο.
Αν θέλεις να γίνεις ένας πολύ επιτυχημένος
επαγγελματίας, θα πρέπει να ξεκινήσεις μια
επιχείρηση αμέσως. Το να εύχεσαι να γίνεις
ένας, αλλά να φοβάσαι τις συνέπειες δεν
θα βοηθήσει. Το ίδιο ισχύει για τα πάντα.
Για να κερδίσεις ένα παιχνίδι, πρέπει πάνω
από όλα να παίξεις το παιχνίδι.
9. Πρέπει να μάθεις τους κανόνες του
παιχνιδιού. Μετά θα πρέπει να παίξεις
ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
καλύτερα από κάθε άλλον.
Μάθε τους κανόνες του παιχνιδιού και
ξεκίνα να παίζεις όσο καλύτερα μπορείς.
Μείνε ανταγωνιστικός, σαν να εξαρτάται η
ζωή σου από αυτό. Και μετά από λίγο δεν
θα έχεις κανένα να ανταγωνιστείς, παρά
τον εαυτό σου. Σε αυτό το σημείο, γίνε
ακόμα καλύτερος.
10. Το σημαντικό πράγμα είναι να μην
σταματήσεις να κάνεις ερωτήσεις. 21
Η περιέργεια έχει τον λόγο της που
υπάρχει.
Οι ευφυείς άνθρωποι ρωτάνε. Συνέχισε
ΤΕΥΧΟΣ 3ο
να αμφισβητείς τον εαυτό σου και τους
άλλους, για να βρεις απαντήσεις. Αυτό
θα βοηθήσει να αποκτήσεις γνώσεις και
να αναπτυχθείς σε όλα τα κοινωνικά
στρώματα.
 560 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...
Σάββατο 26 Μαΐου. Ο Μωάμεθ συγκαλεί
μυστικοσυμβούλιο. Η πολιορκία, που είχε ξεκινήσει
από τις αρχές Απριλίου, διήρκεσε αρκετά και ήταν
πλέον η ώρα της τελικής επίθεσης. Η επόμενη μέρα θα
ήταν αφιερωμένη στην ανάπαυση και την προσευχή.
22 Η επίθεση θα άρχιζε τις πρωινές ώρες της Τρίτης
29 Μαΐου. Δεν έκανε καμία προσπάθεια να κρύψει
τα σχέδια του από τους αμυνόμενους. Την αυγή της
28ης Μαΐου βασίλεψε παντού σιωπή. Ενώ οι άντρες
του προετοιμάζονταν ο Μωάμεθ ξεκίνησε για μια
τελευταία επιθεώρηση, επιστρέφοντας αργά το βράδυ,
Πίστεως
για να ξεκουραστεί κι αυτός.
Σταγόνες
Μέσα στην Πόλη, εκείνη τη τελευταία Δευτέρα
στην ιστορία της Αυτοκρατορίας οι διαμάχες και οι
διαφορές είχαν λησμονηθεί. Μια μεγάλη λιτανεία
διέσχισε τη Πόλη κατά μήκος των τειχών, σταματώντας
για δεήσεις στα σημεία εκείνα όπου πίστευαν ότι θα
επικεντρώνονταν η τουρκική επίθεση. Στην Αγία Σοφία
τελέστηκε η τελευταία Θεία Λειτουργία. Άντρες και
γυναίκες γέμισαν ασφυκτικά τη Μεγάλη Εκκλησία, για
να μεταλάβουν και να προσευχηθούν για τη σωτηρία
τους. Η Λειτουργία συνεχιζόταν, όταν έφθασε ο
Αυτοκράτορας. Πρώτα ζήτησε άφεση αμαρτιών από
κάθε παρόντα επίσκοπο και ύστερα κοινώνησε των
αχράντων Μυστηρίων. Τα μεσάνυχτα περίπου ανέβηκε
πάλι στο άλογο του για μια τελευταία επιθεώρηση σε
όλο το μήκος των Χερσαίων Τειχών της Πόλης.
Περίπου στις μιάμιση το πρωί ο Σουλτάνος έδωσε
τη διαταγή για επίθεση. Ο Μωάμεθ ήξερε καλά πως, αν
ήθελε να καταλάβει την Πόλη, δεν έπρεπε να επιτρέψει
στους αμυνόμενους να ξεκουραστούν. Τρεις επιθέσεις
σε διάστημα πέντε ωρών. Οι
αμυνόμενοι άντεχαν, αλλά για πόσο
ακόμη; Πολεμούσαν απελπισμένα
γνωρίζοντας πως αν έκαναν πίσω,
αυτό θα ήταν το τέλος τους. Πίσω
τους στην Πόλη οι καμπάνες των
εκκλησιών σήμαιναν και πάλι, και
στον ουρανό υψώθηκε ένα μεγάλο
μουρμούρισμα προσευχών.
Ήταν ακριβώς λίγο μετά την
αυγή, όταν ένα βέλος χτύπησε
τον Ιουστινιάνη, τον αρχηγό των
Γενοβέζων και διαπέρασε τον
θώρακα του. Εκείνος έχασε το
θάρρος του και ζήτησε από τους
άντρες του να τον απομακρύνουν. Ο
Κωνσταντίνος έσπευσε στο πλευρό
του για να τον παρακαλέσει να μην
εγκαταλείψει τη θέση του: Γιατί το
έκανες αυτό αδερφέ μου; Γύρνα
πίσω στη θέση σου. Η πληγή είναι
ασήμαντη και η παρουσία σου
απαραίτητη. Η Πόλη στηρίζεται
σε σένα για να σωθεί. Αλλά το
κουράγιο του Ιουστινιάνη τον είχε
εγκαταλείψει, και επέμενε να φύγει.
Με φρικτούς πόνους, μεταφέρθηκε
σε ένα γενοβέζικο πλοίο στο λιμάνι. Ο
Σουλτάνος βλέποντας τι είχε συμβεί,
εξαπέλυσε μια ακόμη επίθεση
φωνάζοντας Η Πόλη είναι δική
μας. Σύντομα οι Έλληνες άρχισαν
να υποχωρούν προς τα εσωτερικά
τείχη. Ευρισκόμενοι ανάμεσα σε δύο
σειρές οχυρώσεων ήταν εύκολη λεία
για τους προελαύνοντες Τούρκους.
Πολλοί σφαγιάστηκαν επί τόπου.
Ενόσω παρακαλούσε τον
Ιουστινιάνη, ο Αυτοκράτορας
πληροφορήθηκε την είσοδο των
Τούρκων μέσα από την Κερκόπορτα
στην Κωνσταντινούπολη. Έσπευσε
αμέσως εκεί, αλλά έφθασε πολύ
αργά. Τα τουρκικά τάγματα
ξεχύνονταν μέσα στην Πόλη από τα
ρήγματα που είχαν δημιουργηθεί.
Ο Κωνσταντίνος, ξηλώνοντας τα
αυτοκρατορικά του εμβλήματα,
όρμησε εκεί που η μάχη μαίνονταν.
Ο ιστορικός της Αλώσεως Μιχαήλ
Δούκας περιγράφει τις τελευταίες
στιγμές του Αυτοκράτορα ως εξής: «Ο
Αυτοκράτορας δεν έκανε πίσω, στάθηκε για
λίγο κρατώντας το σπαθί και την ασπίδα του,
και είπε: Δεν υπάρχει κανένας χριστιανός
να μου πάρει το κεφάλι; Κι αυτό, γιατί
είχε μείνει ολομόναχος. Τότε ακριβώς ένας
Τούρκος τον χτύπησε στο πρόσωπο, αλλά
ο Αυτοκράτορας ανταπέδωσε το χτύπημα.
Ωστόσο, ένας άλλος Τούρκος, ερχόμενος
από πίσω, του κατάφερε καίριο χτύπημα,
και ο Κωνσταντίνος σωριάστηκε στο
έδαφος. Καθώς, λοιπόν, οι Τούρκοι αυτοί
δεν γνώριζαν ότι ήταν ο Αυτοκράτορας,
αφού τον σκότωσαν σαν να ήταν ένας
κοινός στρατιώτης τον άφησαν να κείτεται
στο χώμα».
Ο Σουλτάνος Μωάμεθ γνώριζε ήδη από
πολλές ώρες ότι η Πόλη ήταν δική του.
Περίμενε όμως μέχρι το απόγευμα προτού
κάνει την προσωπική του θριαμβευτική
είσοδο στην Πόλη . Μέσα στην Πόλη οι
Τούρκοι άρχισαν το καταστροφικό τους έργο.
Το παλάτι των Βλαχερνών δεν ήταν πλέον
παρά ένας άδειος σκελετός. Την εικόνα
της Παναγίας της Οδηγήτριας, την ιερότερη
εικόνα του Βυζαντίου, αφού την έβγαλαν
από την βάση της την έσπασαν σε τέσσερα
κομμάτια. Μερικοί απ’ αυτούς συνάντησαν
μια συγκινητική λιτανεία γυναικών που
πήγαιναν προς την εκκλησία της Αγίας
Θεοδοσίας για να προσευχηθούν. Οι γυναίκες
περικυκλώθηκαν και μοιράστηκαν από τους
άντρες που τις συνέλαβαν.
Οι πιο φρικτές σκηνές, όμως
διαδραματίστηκαν στην Αγία Σοφία, όπου είχε
συγκεντρωθεί πλήθος κόσμου. Ο Όρθρος είχε
ήδη αρχίσει, όταν ακούστηκαν οι εξαγριωμένοι
κατακτητές. Αμέσως οι μεγάλες χάλκινες
πύλες έκλεισαν, αλλά οι Τούρκοι σύντομα τις
έσπασαν και μπήκαν μέσα. Μερικοί από τους
γέρους και τους ανήμπορους σκοτώθηκαν επί
τόπου, αλλά οι περισσότεροι δέθηκαν και
οδηγήθηκαν στα τουρκικά στρατόπεδα, για
να περιμένουν τη μοίρα τους. Όσον αφορά
τη λεηλασία του ίδιου του ναού θα γράψει ο
Μιχαήλ Δούκας: Τα δε του ναού πώς; τι είπω
και τι λαλήσω; Εκολλήθη η γλώσσα μου τω
λαρυγγί μου· ου δύναμαι ελκύσαι πνεύμα του
στοματός μου φραγέντος. Αυθωρόν οι κύνες
τας αγίας εικόνας κατέκοψαν τας αλύσεις,
μανουάλια, ενδύτας της αγίας τραπέζης, τα
φωτοδόχα αγγεία, άλλα φθείροντες και έτερα
λαμβάνοντες. Τα του ιερού σκευοφυλακίου
τίμια και ιερά σκεύη, χρυσά τε και αργυρά
και εξ άλλης τιμίας ύλης κατασκευασθέντα,
άπαντα συνήγαγον, αφέντες τον ναόν έρημον
και γυμνόν...
Αργά το απόγευμα, ο Μωάμεθ έφτασε
ιππεύοντας στην Αγία Σοφία. Ξεπέζεψε έξω
από την κεντρική πύλη, έσκυψε και πήρε
μια χούφτα χώμα και, σε μια χειρονομία
ταπεινοφροσύνης, το σκόρπισε πάνω στο
τουρμπάνι που φορούσε. Ύστερα μπήκε στην
μεγάλη Εκκλησία. Καθώς προχωρούσε προς την
Αγία Τράπεζα σταμάτησε έναν στρατιώτη που
ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
κομμάτιαζε το μαρμάρινο δάπεδο. Η λεηλασία
του είπε θυμωμένα, δεν συμπεριλάμβανε τα
δημόσια κτίρια. Υπήρχαν ακόμη μερικοί ιερείς
και Έλληνες τους οποίους οι Τούρκοι δεν
είχαν ακόμη δέσει να τους πάρουν. Διέταξε
να τους αφήσουν ελεύθερους. Κατόπιν
εντολής του, ο γηραιότερος Ιμάμης ανέβηκε
στον άμβωνα και μνημόνευσε τον Αλλάχ. Ο
Σουλτάνος προσευχήθηκε και ευχαρίστησε
το Θεό. Η Αγία Σοφία ήταν πια τζαμί και ο
Μωάμεθ είχε πραγματοποιήσει την επιθυμία
του: η Κωνσταντινούπολη ήταν δική του. 23
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- St. Runciman, Η Αλωση της Κωνσταντινούπολης 1453, μτφρ.-
ΤΕΥΧΟΣ 3ο
επιμ. Νίκος Νικολούδης, εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 2003
- Μιχαήλ Δούκα, Βυζαντίου Αλωσις, Εισαγωγή, απόδοση
κειμένου - πρόσθετα στοιχεία Παύλος Νιαβής, εκδ. Δημιουργία,
Αθήνα 2000.
 Ε
νας πατέρας γυρίζει στο σπίτι του από την εργασία, αργά το
βράδυ, κουρασμένος και εκνευρισμένος, και βρίσκει το γιο του
να τον περιμένει στην πόρτα.
- Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;
- Και βέβαια! Τι θέλεις;
- Μπαμπά, πόσα χρήματα κερδίζεις απ’ τη δουλειά σου μέσα σε μία ώρα;
- Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;
- Θέλω να ξέρω. Σε παρακαλώ πες μου: πόσα χρήματα κερδίζεις μέσα σε
μια ώρα;
- Εάν πρέπει να ξέρεις, κερδίζω 50€ την ώρα. 
- Ωχ! Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις 25€;
- Για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες; Να πας
κατ’ ευθείαν στο δωμάτιό σου. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για
τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.
Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο πατέρας κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και, όσο το
σκεπτόταν, τόσο νευρίαζε περισσότερο: «Πώς τόλμησε να υποβάλει τέτοια
24 ερώτηση μόνο και μόνο για να μου ζητήσει κάποια χρήματα;»
Μετά από ώρα άρχισε να σκέφτεται πιο ψύχραιμα: «Ίσως να υπάρχει
κάτι που θα πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο γιος μου με τα 25€ που μου
ζήτησε. Άλλωστε δεν μου ζητάει χρήματα συχνά».
Πηγαίνει στο δωμάτιο του παιδιού, ανοίγει την πόρτα και τον ρωτάει: 
Πίστεως

- Κοιμάσαι γιε μου;

Σταγόνες

- Όχι, μπαμπά, δεν κοιμάμαι!

- Σκέφτηκα πως ίσως ήμουν σκληρός και απότομος μαζί σου νωρίτερα.
Ήταν μια δύσκολη ημέρα και έβγαλα όλη την κούραση και το άγχος μου σε
σένα. Ορίστε τα 25€ που μου ζήτησες!
Το παιδί έτρεξε κατ’ ευθείαν επάνω του χαμογελώντας, τον αγκάλιασε
και του είπε:
-Σε ευχαριστώ μπαμπά!
Κατόπιν επιστρέφει στο κρεβάτι του, σηκώνει το μαξιλάρι του, βγάζει
από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα κι αρχίζει να τα μετράει.
Ο πατέρας, βλέποντας πως το παιδί του είχε ήδη αρκετά χρήματα,
νευριάζει και πάλι:
- Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη αρκετά; του λέει
επιτιμητικά.
 ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
25

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
- Επειδή δεν είχα αρκετά!
Τώρα, όμως, έχω!
Και πριν προλάβει ο
πατέρας να ξεσπάσει, πάλι,
επιτιμώντας τον γιό του
για την πλεονεξία του, τον
ακούει να του λέει:
- Μπαμπά, τώρα έχω
50€! Δηλαδή μπορώ να
αγοράσω μια ώρα από
τον χρόνο σου! Μπορείς,
σε παρακαλώ, να έρθεις
νωρίς στο σπίτι, αύριο το
βράδυ; Θα ήθελα πολύ να
φάμε μαζί!
 Ανείχαμεαγάπηκαισυμπαθούσαμεκαι
πονούσαμετονπλησίονμας,δενθαείχαμετονου
μαςσταελαττώματατουπλησίον,όπωςακριβώς
λέειοΑπόστολοςΠέτρος:«ηαγάπησκεπάζει
πλήθοςαμαρτιών»(Α’Πετρ,δ’8)καιόπωςλέει
πάλιοΑπόστολοςΠαύλος:«ηαγάπηδενβάζει
στονουτηςτοκακό.Όλατασκεπάζει…»(Α’Κορ.
ιγ’5­6).Καιεμείςλοιπόν,όπωςείπα,ανείχαμε
26 αγάπη,ηίδιαηαγάπηθασκέπαζεκάθεσφάλμα.
Όπωςακριβώςέκανανοιάγιοιότανέβλεπαντα
ελαττώματατωνανθρώπων.Γιατίμήπωςείναι
τυφλοίοιάγιοικαιδενβλέπουντααμαρτήματα;
Καιποιοςμισείτόσοπολύτηναμαρτίαόσοοι
άγιοι;Καιόμωςδενμισούνεκείνονπουαμαρτάνει,
Πίστεως
ούτετονκατακρίνουν,ούτετοναποστρέφονται,
Σταγόνες
αλλάυποφέρουνμαζίτου,τονσυμβουλεύουν,
τονπαρηγορούν,τονγιατρεύουνσανάρρωστο
μέλοςτούσώματοςτους.Κάνουνταπάντα
γιανατονσώσουν.Όπωςακριβώςκάνουνοι
ψαράδες.Ότανρίχνουντοαγκίστριστηθάλασσα
καιπιάνουνμεγάλοψάρικαικαταλαβαίνουνότι
χτυπιέταιδυνατάκαικουνιέταιπέρα-δώθε,δεν
τοτραβάνεαμέσωςκαιαπότομα-γιατίκόβεται
ηπετονιάκαιχάνεταιτελείωςτοψάρι-αλλά
μεεξυπνάδαχαλαρώνουντηνπετονιάκαιτο
αφήνουνναπάειόπουθέλει.Καιότανκαταλάβουν
ότιεξαντλήθηκανοιδυνάμειςτουκαιησύχασε
ηορμήτου,τότεαρχίζουνπάλισιγά-σιγάνατο
τραβούν.Έτσικαιοιάγιοι.Μετημακροθυμία
καιτηναγάπητραβούντοναδελφόκαιδεντον
απωθούν,ούτετονσιχαίνονται.Καιόπωςη
μητέραπουέχειάσχημοπαιδί,δεντοσιχαίνεται,
ούτετοαποφεύγει,αλλάμεευχαρίστησητο
στολίζεικαικάνειό,τιμπορείγιανατοομορφύνει,
έτσικαιαυτοίταπάντασκεπάζουν,στολίζουν.
Φροντίζουν,ώστεκαιαυτόνπουαμαρτάνεινα
διορθώσουντηνκατάλληληστιγμή,καιναμην
αφήσουνναπάθεικανέναςάλλοςκακόεξαιτίας
του,αλλάκαιοιίδιοιναπροκόψουνπερισσότερο
στην αγάπη του Χριστού.
ΤιέκανεοαββάςΑμμωνάςότανήλθανεκείνοι
οιαδελφοίταραγμένοικαιτουείπαν:«Έλαναδεις
Γέροντα,ότιβρίσκεταιγυναίκαστοκελλίαυτού
εδώτουαδελφού»;Πόσημεγάληευσπλαχνία
έδειξε!Πόσηαγάπηείχεηάγιαεκείνηψυχή!
Επειδήβέβαιακατάλαβεότιέκρυψεοαδελφός
τηγυναίκακάτωαπότοπιθάρι,πήγεκαικάθησε
πάνωαπ’αυτόκαιτουςείπεναψάξουνσ’όλοτο
κελλί.Καιαφούδεντηβρήκαντουςλέει:«ΟΘεός
νασαςσυγχωρήσει».Καιτουςντρόπιασεκαιτούς
βοήθησεναμηνπιστεύουνεύκολακατηγορίεςγια
τονπλησίον.Καιεπίπλέονσυνέτισεκαιεκείνον,
επειδήόχιμόνονκάλυψε,μετάτοΘεότην
αμαρτίατου,αλλάκαιεπειδήτονδιόρθωσε,μόλις
βρήκετηνκατάλληληευκαιρία.Γιατίμόνοπουτου
κράτησετοχέρι,αφούέβγαλετουςάλλουςέξω
καιτουείπε:«Φρόντισεγιατηνψυχήσου,αδελφέ
μου»,αμέσωςντράπηκε,ήρθεσεσυναίσθησηκαι
κατανύχτηκεοαδελφός.Αμέσωςεπέδρασεστη
ψυχήτουηφιλανθρωπίακαιησυμπάθειατου
Γέροντα.
Αςαποκτήσουμελοιπόνκαιεμείςαγάπη,ας
αποκτήσουμεευσπλαχνίαγιατονπλησίον.
(Αββάς Δωρόθεος)
 Στο Όρος των Ελαιών ζούσε έγκλειστος ένας μεγάλος
ασκητής, που τον πολεμούσε σκληρά ο δαίμων της
πορνείας. Και ήταν τόσο σκληρός και ανυποχώρητος ο
διάβολος στις επιθέσεις εναντίον του, που μια ημέρα
ο ασκητής αυτός αισθάνθηκε τόσο κουρασμένος, που
παρακάλεσε τον διάβολο, να του κάμει λίγο χάρη!
«Μέχρι πότε πια! Σταμάτα λίγο! Να πάρω ανάσα!»
Ακούοντας τα λόγια του αυτά, πετάχθηκε μπροστά
του οφθαλμοφανώς ο διαβολάκος και του είπε:
«Πρόθυμος. Στην διάθεσή σου. Μόνο ορκίσου μου,
ότι αυτό που θα σου πω, δεν θα το πεις σε κανένα, και

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
θα σε αφήσω ήσυχο για πάντα!»
Και ο γέροντας πελαγωμένος από τους λογισμούς του,
ορκίστηκε! Είπε:
«Μα τον κατοικούντα εις τον Ουρανό, δεν θα το πω
κανενός!»
Του λέει τότε ο δαίμονας:
«Μη ξαναπροσκυνήσεις ποτέ την εικόνα αυτή, και δεν θα σε
ξαναενοχλήσω ποτέ».
Η εικόνα έδειχνε την Παναγία να κρατάει τον Χριστό στην αγκαλιά της. Κοκάλωσε
ο έγκλειστος και του είπε:
«Μια μικρή προθεσμία να το σκεφθώ!»
Και το σκεφτόταν όλη την νύχτα. Και όταν ξημέρωσε έτρεξε στον όσιο Θεόδωρο τον 27
Ηλιώτη, γέροντα τότε στην Λαύρα του Φαράν, στο Σινά που είχε τυχαία ευρεθή εκεί
στο μοναστήρι του και του τα είπε όλα.
Και ο όσιος γέροντας του απάντησε:

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
«Όπως το βλέπεις, ο διάβολος σε έβαλε στο χέρι! Σε έκαμε παιχνιδάκι του. Σε
έβαλε ακόμη και να κάμεις όρκο· πράγμα εντελώς ανεπίτρεπτο! Αλλά καλά έκαμες
και τα εξομολογήθηκες όλα. Και να σου πω: Καλλίτερα να έκανες πορνεία, παρά να
δεθείς με τον διάβολο (και μάλιστα με όρκο!), ότι δεν θα προσκυνάς πια εικόνα με τον
Σωτήρα και Κύριό μας Ιησού Χριστό και την μητέρα Του».
Γύρισε στο κελί του ο καλόγερος. Και να σου μπροστά αγριεμένος και σκυθρωπός
ο διάβολος.
«Ρε, παλιοκαλόγερε, τι ήταν αυτό που έκαμες; Δεν μου ορκίστηκες; Πως τον
πάτησες τον όρκο;»
Του απάντησε:
«Μη σε νοιάζει εσένα. Πατέρας μου είναι ο Χριστός. Ό,τι κι αν έκαμα, θα τα βρω
μαζί Του. Με σένα δεν θέλω να έχω άλλο πάρε-δώσε! Τελεία και παύλα!»
Και το συμπέρασμα ποιο;
R Μεγάλο λάθος να προσπαθεί άνθρωπος να λύσει τα πνευματικά του προβλήματα
μόνος του. Γιατί ακόμη και άγιοι άνθρωποι, μερικές φορές πελαγώνουν.
R Η χειρότερη αμαρτία είναι να υποτιμάει ο άνθρωπος την πίστη στον Χριστό και
να θεωρεί μερικά ανθρώπινα προβλήματα τόσο ουσιαστικά, ώστε να υποτιμάει εξ
αιτίας τους την πίστη.
R Οι άγιες εικόνες δεν είναι ούτε φωτογραφίες ούτε κάδρα! Έχουν άμεση και
ουσιαστική σχέση με την ορθόδοξη πίστη μας.

Ιωάννου Μόσχου, Λειμωνάριο

 Θαύμασε τον ανδριάντα. Είναι ο Παύλος.
Τι πιο όμορφο απ’ τα πόδια του;
Έτρεχε παντού σαν να είχε φτερά.
Θες να δεις και το στήθος, την καρδιά;
Λαμπρότερη απ’ τους ωραίους πόδας του.
Μέσα του είχε το Χριστό.
Ζωγραφισμένη μέσα του η εικόνα Του.
Με τη γλώσσα του εξέπεμπε ακτίνες.
Θες να δεις και πως νικούσε τη γαστέρα;
Λέει : «Αν το φαγητό μου σκανδαλίζει,
ποτέ μου δεν θα φάω κρέας.
Θες να δεις και τα χέρια του;
Κάθε μέρα ήταν δεμένα με αλυσίδες.
Κανέναν τα χέρια του δεν χτύπησαν.
Χτυπήθηκαν όμως μυριάδες φορές.
Θες να δεις τη ράχη του;
Πήρε πέντε φορές 39 μαστιγώματα.
Ας δούμε και την ομορφιά απ’ τα ρούχα.
Ακόμα κι οι δαίμονες τα σεβάστηκαν.
Με τη θέα τους τρέπονταν σε φυγή.
28
Και αρρώστιες γιάτρευαν τα ρούχα του.
Αν κάποιος μού έδινε την εξουσία όλης της οικουμένης,
εγώ θα προτιμούσα το νυχάκι του Παύλου!
Πιο δυνατό απ’ την εξουσία όλου του κόσμου.
Πίστεως

Προτιμώ τη φτώχεια του από κάθε τρυφή.

Σταγόνες

Προτιμώ την αδοξία του από κάθε δόξα.

Προτιμώ τη στέρησή του από κάθε πλούτο.
Από κάθε άνεση προτιμώ το ράπισμα
του προσώπου του Παύλου.
Προτιμώ πάνω από κάθε βασιλικό στέμμα,
τις πέτρες που λιθοβολούσαν τον Παύλο.
1. ΠΕΤΡΟΣ ο Πρωτοκορυφαίος: Ο κορυφαίος Απόστολος ήταν αδελφός
του Αποστόλου Ανδρέα. Ο Απόστολος Πέτρος σταυρώθηκε, ανάποδα σε έναν
σταυρό, στη Ρώμη, εκπληρώνοντας την προφητεία του Ιησού (Ιωάν. 21, 18-19)
γύρω στο 64 ή 67 μ.Χ.
Η μνήμη του εορτάζεται μαζί με του Αποστόλου Παύλου στις 29 Ιουνίου.

2. ΑΝΔΡΕΑΣ ο Πρωτόκλητος: Ο Ανδρέας ήταν αδελφός του Αποστόλου Πέτρου.

Ήταν ο πρώτος που ακολούθησε τον Χριστό. Ο Ανδρέας δίδαξε στους Σκύθες και

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
στους Θράκες και έφθασε μέχρι την Πελοπόννησο. Εκεί, στην πόλη Πάτρα της
Αχαΐας, σταυρώθηκε σε ένα σταυρό σε σχήμα Χ το 70 μ.Χ..
Η μνήμη του εορτάζεται στις 30 Νοεμβρίου.

3. ΙΑΚΩΒΟΣ του Ζεβεδαίου: Γιος του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και
μεγαλύτερος αδελφός του Αποστόλου Ιωάννου. Είναι ο πρώτος απόστολος που
μαρτύρησε και ο μόνος που η Αγία Γραφή αναφέρει το θάνατό του (Πράξ. 12,
2). Ο βασιλιάς Ηρώδης Αγρίππας θανάτωσε τον Ιάκωβο «με μάχαιρα» -πιθανώς
αναφέρεται σε αποκεφαλισμό- το 44 μ.Χ.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 30 Απριλίου. 29
4. ΙΩΑΝΝΗΣ ο Ευαγγελιστής και Θεολόγος: Γιος του Ζεβεδαίου και της
Σαλώμης και μικρότερος αδελφός του Αποστόλου Ιακώβου. Είναι ο μόνος

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
απόστολος που πέθανε ειρηνικά σε μεγάλη ηλικία γύρω στο 95 μ.Χ.. Ο Ιωάννης
αντιμετώπισε μαρτύριο στη Ρώμη όταν τον έριξαν σε μια τεράστια δεξαμενή
με βραστό λάδι. Ωστόσο, ελευθερώθηκε θαυματουργικά από το θάνατο. Τότε
εξορίστηκε στο νησί της Πάτμου. Έγραψε το τέταρτο Ευαγγέλιο της Καινής
Διαθήκης και το προφητικό βιβλίο της Αποκάλυψης. Ο Απόστολος Ιωάννης
ελευθερώθηκε αργότερα και γύρισε στην Έφεσο.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 8 Μαΐου και η μετάστασή του στις 26 Σεπτεμβρίου.

5. ΦΙΛΙΠΠΟΣ: Ο Απόστολος Φίλιππος δίδαξε την πίστη του Χριστού στην Φρυγία
της Μικράς Ασίας. Βρήκε μαρτυρικό θάνατο από ομοεθνείς του Εβραίους στην
Ιεράπολη της Φρυγίας, καθώς τρυπήθηκε στους αστραγάλους και καρφώθηκε
σ’ ένα ξύλο περίπου το 54 μ.Χ..
Η μνήμη του εορτάζεται στις 14 Νοεμβρίου.

6. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ (ή Ναθαναήλ): Ο Βαρθολομαίος ήταν ιεραπόστολος

στην Ασία. Κήρυξε στην Ινδία και στην Αρμενία όπου και μαρτύρησε στην
Ουρβανούπολη με σταυρικό θάνατο, με το κεφάλι προς τα κάτω, κατά διαταγή
του βασιλιά Αστυάγη περίπου το 70 μ.Χ..
Η μνήμη του εορτάζεται στις 11 Ιουνίου.
 7. ΘΩΜΑΣ: Ο Απόστολος Θωμάς σουβλίστηκε με λόγχες στην Ινδία στη
διάρκεια ενός ιεραποστολικού ταξιδιού του για να ιδρύσει την εκκλησία
εκεί το 70 μ.Χ..
Η μνήμη του εορτάζεται στις 6 Οκτωβρίου.

8. ΜΑΤΘΑΙΟΣ ο Ευαγγελιστής: Καταγόταν από την Γαλιλαία

και εργαζόταν ως τελώνης δηλ. φοροεισπράκτορας. Φέρεται ως ο
συγγραφέας του πρώτου Ευαγγελίου της Καινής Διαθήκης. Ο Ματθαίος
δίδαξε για 12 χρόνια στην Παλαιστίνη και αργότερα στην Αιθιοπία
υποφέροντας μαρτυρικά, σκοτώθηκε με σπαθί ανάμεσα στα έτη 60-70
μ.Χ.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 16 Νοεμβρίου.

9. ΙΑΚΩΒΟΣ του Αλφαίου: Ο Απόστολος Ιάκωβος συγχέεται με τον

Ιάκωβο τον Αδελφόθεο και με τον Ιάκωβο (τον μικρό) το γιο του
Ιωσήφ. Κήρυξε το ευαγγέλιο στη Γάζα, την Ελευθερούπολη και τις
γειτονικές περιοχές και υπέστη μαρτυρικό θάνατο στην Αίγυπτο, στην
πόλη Οστρακίνη.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 9 Οκτωβρίου.

10. ΙΟΥΔΑΣ ο Θαδδαίος ή Λεββαίος: Υπάρχουν και γι’ αυτόν

30 συγκεχυμένα βιογραφικά στοιχεία. Λέγεται ότι μετά την Ανάληψη
του Κυρίου, ο Απόστολος Θαδδαίος επέστρεψε στην πατρίδα του
Έδεσσα. Εκεί καθάρισε από τη λέπρα τον τοπάρχη Αύγαρο και κατόπιν
τον βάπτισε χριστιανό. Δίδαξε στις πόλεις της Μεσοποταμίας, όπου
ραβδίσθηκε μέχρι θανάτου γύρω στο 72 μ.Χ..
Η μνήμη του εορτάζεται στις 21 Αυγούστου.
Πίστεως
Σταγόνες

11. ΣΙΜΩΝ ο Κανανίτης (ή ο Ζηλωτής): Σύμφωνα με την παράδοση

της Εκκλησίας μας κήρυξε στην Περσία, στην Αίγυπτο, στην Περσία,
στην Αφρική, στη Λιβύη, στη Μαυριτανία και στη Βρετανία, ενώ
μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο στην Ιερουσαλήμ γύρω στο 74 μ.Χ..
Η μνήμη του εορτάζεται στις 10 Μαΐου.

12. ΜΑΤΘΙΑΣ: Ο Ματθίας είναι ο απόστολος που επιλέχτηκε για να

αντικαταστήσει τον Ιούδα Ισκαριώτη (Πραξ. 1, 18-26). Ο Ματθίας
κήρυξε αρχικά το ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στη συνέχεια στην Γεωργία
στον Καύκασο, και σταυρώθηκε στην Κολχίδα. Μία άλλη παράδοση
τον φέρει να λιθοβολήθηκε και μετά αποκεφαλίστηκε στα Ιεροσόλυμα
γύρω στο 70 μ.Χ.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 9 Αυγούστου.
Μ
ε αφορμή τον ένα χρόνο από την εκδημία
του μακαριστού γέροντος π. Πολυκάρπου
Ματζάρογλου, η Ιερά Μονή Κοιμήσεως της
Θεοτόκου Μάκρης εξέδωκε σε συλλεκτική έκδοση μία
καλαίσθητη κασετίνα με 16 CD στα οποία περιλαμβάνεται
ζωντανή ηχογράφηση της Οκτωήχου Βυζαντινής Θείας
Λειτουργίας, που πραγματοποιήθηκε την παρελθούσα
χρονιά στο Καθολικό της Ιεράς Μονής.
Η σκέψη, η επιθυμία και ο σχεδιασμός αυτού του
πονήματος ανήκε ολοκληρωτικά στον μακαριστό γέροντα
π. Πολύκαρπο, ο οποίος επιθυμούσε να προβάλλει την

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
Λατρεία του Τριαδικού Θεού γνήσια και ανέγγιχτη από
τον χρόνο και τα κοσμικά ρεύματα, στην πρώτη της
βυζαντινή δόξα και στο πνευματικό της μεγαλείο.
Και αυτό γιατί πίστευε πως η Θεία Λειτουργία είναι ο
μοναδικός δρόμος που μπορεί ο Ορθόδοξος Χριστιανός να προσευχηθεί αληθινά, γιατί
σ’ αυτήν περικλείεται η βαρύτιμη πείρα ζωής αιώνων, ως απαύγασμα της βυζαντινής
άνθησης, δηλαδή μιάς μαρτυρικής και δογματικής ζωής, που είναι η κληρονομιά μας
και η πιστή αναφορά στις ρίζες της καταγωγής μας.
Την συλλεκτική αυτή έκδοση προλογίζει ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως
κ. Άνθιμος με μιά σεβαστική αναφορά στο πρόσωπο του μακαριστού γέροντος π. 31
Πολυκάρπου, ακροστοιχίζωντας το όνομά του.
Η ηχογράφηση των ψηφιακών δίσκων έγινε στον φυσικό χώρο της Λατρείας του
Μοναστηριού, στο Καθολικό, για να αποδοθεί μαζί με την αισθητική και η κατάνυξη

ΤΕΥΧΟΣ 3ο
της τελετουργικής του υπέρτατου Μυστηρίου της Θείας Λειτουργίας.
Οι οκτώ ήχοι αποδίδονται με λιτό, βυζαντινό ύφος από τον χορό των μοναζουσών,
ενώ λειτουργός του ιερού θυσιαστηρίου κατά την ηχογράφηση ήταν ο πρωτοπρ. π.
Κωνσταντίνος Κωστάκης, μουσικολογιώτατος κληρικός και πνευματικό τέκνο
του μακαριστού γέροντος, ο οποίος υπήρξε και διδάσκαλος της
βυζαντινής μουσικής στην Αδελφότητα της Ιεράς Μονής.
Κάθε Θεία Λειτουργία που υπάρχει στην κασετίνα
σε κάθε έναν από τους οκτώ ήχους περιλαμβάνει
και ένα μέρος του Όρθρου (από τους Αίνους
μέχρι και την Δοξολογία), ενώ οι ύμνοι που
ψάλλονται ανήκουν σε παλαιούς αλλά και
συγχρόνους μελοποιούς.

Για παραγγελίες μπορείτε να απευθύνεσθε

στην Ιερά Μονή.

Tηλ. 25510-71263
Fax 25510-71350