Spis treci

Przedmowa

Rozdzia 1 Przeksztacenie Laplacea

Rozdzia 2 Wyprowadzenie przeksztacenia Z

1.
Przykadowe zadania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
2.
Zadania do samodzielnego rozwizania . . . . . . . . . . . . . . .

9
10
16

Rozdzia 3 Waciwoci przeksztacenia Z

17
1.
Opnienie sygnau . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
2.
Rniczkowanie wzgldem zmiennej z . . . . . . . . . . . . . . . . 20
Rozdzia 4 Odwrotne przeksztacenie Z
23
1.
Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
2.
Przykadowe zadania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
Rozdzia 5 Opis filtrw cyfrowych z zastosowaniem przeksztacenia Z
29
1.
Analiza filtrw w dziedzinie czasu . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
1.1.
Filtr dolnoprzepustowy SOI pierwszego rzdu . . . . . . . 29
1.2.
Filtr grnoprzepustowy SOI pierwszego rzdu . . . . . . . 38
1.3.
Filtr rodkowoprzepustowy SOI . . . . . . . . . . . . . . . 44
1.4.
Filtr rodkowozaporowy SOI . . . . . . . . . . . . . . . . 48
1.5.
Quiz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
1.6.
Filtr dolnoprzepustowy NOI . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
1.7.
Filtr grnoprzepustowy NOI . . . . . . . . . . . . . . . . 56
2.
Paszczyzna zmiennej s i zmiennej z . . . . . . . . . . . . . . . . 56
3.
Zadania do samodzielnego rozwizania . . . . . . . . . . . . . . . 58
Rozdzia 6 Transmitancja i waciwoci filtrw
1.
Zera i bieguny transmitancji . . . . . . . . . .
2.
Przyczynowo filtra . . . . . . . . . . . . . .
3.
Odpowied filtra o wartociach rzeczywistych
4.
Stabilno filtrw . . . . . . . . . . . . . . . .
5.
Quiz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

cyfrowych
. . . . . . .
. . . . . . .
. . . . . . .
. . . . . . .
. . . . . . .

Rozdzia 7 Charakterystyki czstotliwociowe filtrw

3

.
.
.
.
.

.
.
.
.
.

.
.
.
.
.

.
.
.
.
.

63
63
65
68
69
74
79

SPIS TRECI
1.
2.

Charakterystyka amplitudowa filtra . . . . . . . . . . . . . . . . .

Charakterystyka fazowa filtra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

80
90

Rozdzia 8 Przeksztacenie filtrw analogowych na cyfrowe

99
1.
Waciwoci przeksztacenia biliniowego . . . . . . . . . . . . . . 102
Rozdzia 9 Realizacje filtrw cyfrowych
1.
Realizacja bezporednia I rodzaju . . .
2.
Realizacja kaskadowa . . . . . . . . . .
3.
Realizacja rwnolega . . . . . . . . .
4.
Realizacja bezporednia II rodzaju . .
Bibliografia

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.
.

109
109
111
118
120
127

Przedmowa

Niniejszy zbir zada jest pomoc dydaktyczn do wykadw Przetwarzanie Sygnaw prowadzonych na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki Politechniki dzkiej. Do opisu sygnaw cyfrowych korzysta si rwna rnicowych. Przeksztacenie Z jest bardzo efektywnym narzdziem do rozwizywania rwna rnicowych, podobnie jak przeksztacenie
Laplacea do rozwizywania rwna rniczkowych. Celem skryptu jest zapoznanie Czytelnika z przeksztaceniem Z w kontekcie filtracji sygnaw cyfrowych.
Skrypt skada si z dziewiciu rozdziaw.
W rozdziale pierwszym podano podstawy przeksztacenia Laplacea, ktre
jest fundamentem przeksztacenia Z. Rozdzia ten wymaga od Czytelnika znajomoci transformacji Laplacea oraz analizy matematycznej i jest ograniczony do
podstawowych wzorw i poj. Podstawy teoretyczne ww. przeksztacenia cakowego mona znale w ksice prof. Michaa Tadeusiewicza [1]. Szereg zada
znajduje si w zbiorze zada dr Kajetany Snopek i prof. Jacka Wojciechowskiego [2].
W nastpnym rozdziale wprowadzono pojcie przeksztacenia Z. Rozdzia
zawiera kilkanacie rozwizanych zada transformaty podstawowych sygnaw. Oglniejsze spojrzenie na przeksztacenie Z zawarte jest w ksice prof.
Jacka Kudrewicza [3].
W trzecim rozdziale omwiono waciwoci przeksztacenia Z. Rozdzia ten
zawiera zadania, ktrych zrozumienie jest kluczowe przy pniejszym omawianiu
stabilnoci i przyczynowoci filtrw.
Rozdzia czwarty jest powicony odwrotnemu przeksztaceniu Z obliczanemu przy uyciu metody rozkadu na uamki proste.
Rozdzia pity jest wprowadzeniem do filtracji cyfrowej sygnaw. Proste
przykady wprowadzaj Czytelnika do filtrw o skoczonej odpowiedzi impulsowej (tzw. filtry SOI). Zawarte w rozdziale zadania, ktre mona rozwiza przy
pomocy arkusza kalkulacyjnego, pozwalaj pozna proste filtry grnoprzepustowe, pasmowoprzepustowe i pasmowozaporowe. Rozdzia ten uwidacznia jak
efektywnym narzdziem przy analizie filtrw cyfrowych jest przeksztacenie Z.
Stosujc przeksztacenie Z uzyskujemy wynik kilkakrotnie szybciej ni rachunkiem bezporednim. W dalszej czci rozdziau omawiane s filtry o nieskoczonej odpowiedzi impulsowej (tzw. filtry NOI). Prosty przykad rachunkowy
5

SPIS TRECI
liczenie redniej z prbek pokazuje podstawowe waciwoci filtrw NOI.
Rozdzia szsty zawiera wiele przykadw. Suy on omwieniu stabilnoci i przyczynowoci filtrw. Quiz na kocu rozdziau pozwala nabra biegoci
w rozpoznawaniu rnych waciwoci filtrw cyfrowych.
W rozdziale sidmym omwiono charakterystyki czstotliwociowe filtrw.
Na podstawie wielu przykadw pokazano wpyw biegunw i zer transmitancji filtra na charakterystyk amplitudow. Wyjaniono charakterystyk fazow
filtra, ktrej znaczenie jest czsto zaniedbywane przez projektantw. Test na
kocu rozdziau pozwala na weryfikacj zdobytej wiedzy.
W smym rozdziale zdefiniowano przeksztacenie biliniowe, ktre pozwala na
wykorzystanie analogowego prototypu filtra do budowy cyfrowego odpowiednika. Omwiono waciwoci tego przeksztacenia m.in. w kontekcie projektowania filtrw dolno- i grnoprzepustowych.
W ostatnim rozdziale omwiono rne sposoby realizacji filtrw cyfrowych:
realizacja bezporednia I i II rodzaju, kaskadowa, rwnolega. Poruszono rwnie
kwesti stabilnoci filtrw NOI.
Chciabym serdecznie podzikowa Panu profesorowi Pawowi Strumio,
wieloletniemu opiekunowi, za motywacj do pracy oraz lektur i dyskusje nad
pierwsz wersj skryptu. Dzikuj Panu doktorowi Andrzejowi Kuczyskiemu
za bardzo cenne sugestie dotyczce zawartoci skryptu. Szczeglne podzikowania skadam Panu profesorowi Michaowi Tadeusiewiczowi za czas powicony
na recenzj skryptu oraz bardzo trafne uwagi merytoryczne.

Rozdzia

Transmitancja i waciwoci
filtrw cyfrowych
1.

Zera i bieguny transmitancji

Ju wczeniej rozwaalimy transmitancj filtra, w ktrej wprowadzilimy

pojcie zer i biegunw. Transmitancj mona zapisa w postaci uamka (6.1),
mnoc licznik i mianownik przez z do odpowiedniej potgi. Wielomian stopnia
N posiada N + 1 wspczynnikw (np. N = 2; az2 + bz + c) i N miejsc zerowych
(np. N = 2; a(zz1 )(zz2 )). Pamitamy, e z jest zmienn zespolon i bdziemy
poszukiwali miejsc zerowych, ktre mog by liczbami zespolonymi. Zatem:

H(z) =

H(z) =

b0 zN + b1 zN1 + . . . + bN1 z + bN
zM + a1 zM1 + . . . + aM1 z + aM

(6.1)
N1
Q

b0 (z o0 )(z o1 ) . . . (z oN1 )
n=0
= b0 M1
Q
(z p0 )(z p1 ) . . . (z oM1 )

(z on )
(6.2)

(z pm )

m=0

gdzie on s miejscami zerowymi licznika i nazywamy je zerami transmitancji,

a pm s miejscami zerowymi mianownika i nazywamy je biegunami transmitancji. Na paszczynie z bieguny bdziemy oznacza symbolem , a zera symbolem .
Zbadajmy charakterystyk widmow filtra danego rwnaniem rnicowym:
y(n) = y(n 2) + x(n 1) x(n 2).
Transmitancja tego filtra NOI wynosi:
H(z) =

z1
z1
=
.
z2 + 1
(z j)(z + j)
63

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH
Filtr ten posiada jedno zero o0 = 1 i dwa bieguny p0 = j oraz p1 = j.
Zaznaczmy to na paszczynie z rysunek 6.1. Na podstawie pooenia zer
i biegunw mona bardzo atwo wyznaczy charakterystyk amplitudow filtra.
1.5 Im{z}

0.5
-1.5

-0.5

0.5

Re{z}
1.5

-0.5

-1.5
Rys. 6.1. Pooenie zer i biegunw na paszczynie z filtra danego rwnaniem rnicowym y(n) = y(n 2) + x(n 1) x(n 2)

Teraz wykonajmy zadanie odwrotne, tj. na podstawie wykresu zer i biegunw

filtra pokazanego na rysunku 6.2 odtworzymy rwnanie rnicowe filtra.
1.5 Im{z}

0.5
-1.5

-0.5

0.5
-0.5

Re{z}
1.5

-1.5
Rys. 6.2. Zera i bieguny filtra NOI

Filtr posiada jedno zero o0 = 1 oraz dwa bieguny p0 = 0.5 + j0.5 oraz
p1 = 0.5 j0.5. Transmitancja:
64

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH

H(z) =

z+1
z o0
z+1
= 2
= 2
2
(z p0 )(z p1 )
z 2 Re{p0 } + |p0 |
z z + 0.5

gdzie skorzystalimy ze wzoru na (z p)(z p ). Transmitancja wyznaczona

jest z dokadnoci do wspczynnika proporcjonalnoci wspczynnik b0 we
wzorze (6.2).
Zapamitaj
(z p)(z p ) = z2 2z Re{p} + |p|2

Dzielimy licznik i mianownik przez z2 , tj. wyraz w najwikszej potdze mianownika:

H(z) =

z1 + z2
Y(z)
=
X(z)
1 z1 + 0.5 z2

std:
Y(z) Y(z)1 + 0.5 Y(z) z2 = X(z) z1 + X(z) z2
a odpowiadajce tej transmitancji rwnanie rnicowe jest dane w postaci:
y(n) y(n 1) + 0.5 y(n 2) = x(n 1) + x(n 2)
lub w postaci:
y(n) = y(n 1) 0.5 y(n 2) + x(n 1) + x(n 2).

2.

Przyczynowo filtra

Filtr jest przyczynowy, gdy jego odpowied nie wystpuje przed pobudzeniem. Filtr nieprzyczynowy to taki, ktrego odpowied wystpuje przed pobudzeniem. Oznaczaoby to, e filtr posiada moliwo patrzenia w przyszo
i wysterowania wyjcia przed wystpieniem pobudzenia. Takich filtrw nie mona zbudowa w praktyce. Rozwamy filtr o nastpujcej transmitancji, okrelmy
jego odpowied impulsow i wykrelimy na wykresie:
H(z) =

z2 0.5z
z(z 0.5)
=
.
z + 0.5
z + 0.5
65

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH
Filtr posiada dwa zera: o0 = 0, o1 = 0.5 oraz jeden biegun p0 = 0.5. Obliczmy
odpowied impulsow tego filtra:

Y(z) =

z(z 0.5)
z2 + 0.5z z
z + 0.5
z
z
1=
=z

=z
.
z + 0.5
z + 0.5
z + 0.5 z + 0.5
z + 0.5

Odpowied w dziedzinie czasu (korzystajc z dwustronnego przeksztacenia Z

omwionego w rozdziale 4) jest nastpujca:
y(n) = (n + 1) u(n) (0.5)n

a jej wykres jest pokazany na rysunku 6.3.

2

-2

-1

1
0

-1

1
x(n)

n
4

y(n)

Rys. 6.3. Odpowied impulsowa filtra nieprzyczynowego

Odpowied filtra wystpuje w chwili n = 1 przed faktycznym pobudzeniem

w chwili n = 0. Wyznaczmy rwnanie rnicowe filtra. Podzielmy licznik i mianownik transmitancji przez z:
H(z) =

Rwnanie rnicowe:

Y(z)
z 0.5
=
X(z)
1 + 0.5z1

Y(z) (1 + 0.5 z1 ) = X(z) (z 0.5).

y(n) + 0.5 y(n 1) = x(n + 1) 0.5 x(n)

lub
y(n) = 0.5 y(n 1) + x(n + 1) 0.5 x(n).
Z rwnania rnicowego wida, e filtr wyznacza wynik na podstawie prbki
z przyszoci x(n + 1). Jest to filtr nieprzyczynowy. Filtr nieprzyczynowy mona
przeksztaci do filtra przyczynowego opniajc tor pobierania prbek x(n).
W naszym przypadku, po opnieniu toru prbek wejciowych o jeden cykl
uzyskujemy filtr:
y(n) = 0.5 y(n 1) + x(n) 0.5 x(n 1).
66

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH
Transmitancja tego filtra przyczynowego jest rwna:
H(z) =

1 0.5z1
z2 0.5z
=
.
1 + 0.5z1
z2 + 0.5z

Poniewa opnienie o jedn prbk odpowiada pomnoeniu przez z1 , transmitancj omawianego filtra nieprzyczynowego mona przeksztaci do transmitancji filtra przyczynowego poprzez pomnoenie licznika przez z1 (lub mianownika
przez z1 ).
Mona atwo pokaza, e dla filtra nieprzyczynowego stopie wielomianu
w liczniku transmitancji N jest wikszy od stopnia wielomianu mianownika M
lub inaczej mwic, liczba zer transmitancji jest wiksza od liczby biegunw.
Zapamitaj
Filtr jest przyczynowy, gdy:
stopie wielomianu mianownika M jest wikszy lub rwny stopniu
wielomianu licznika N, co jest rwnowane stwierdzeniu, e:
liczba biegunw jest wiksza lub rwna liczbie zer transmitancji
filtra.

Zadania
Dla podanych transmitancji filtrw:
okrel liczb zer i biegunw,
oblicz i wykrel odpowied impulsow,
nieprzyczynowy przekszta do filtrw przyczynowych.
1. H(z) =

z3
,
z2 1

2. H(z) = z,
3. H(z) =

z2 1
,
z2 +1

4. H(z) =

z4 1
.
z2

67

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH

3.

Odpowied filtra o wartociach rzeczywistych

Aby filtr posiada odpowied o wartociach rzeczywistych w dziedzinie czasu wszystkie zera i bieguny posiadajce cz urojon musz posiada swoje
sprzone odpowiedniki. Rozwamy prosty przykad pokazany na rysunku 6.4.
1.5 Im{z}

0.5
-1.5

-0.5

0.5

Re{z}
1.5

-0.5

-1.5
Rys. 6.4. Filtr o jednym biegunie zespolonym

Transmitancja filtra wynosi:

H(z) =

z
zj

a odpowied impulsowa:
y(n) = u(n) jn = {1, j, 1, j, 1, . . .}
jest zespolona. Rozwamy teraz filtr, gdzie biegun p0 = 0 + j ma swj sprzony
odpowiednik p1 = 0 j (rysunek 6.5). Transmitancja tego filtra jest postaci:
H(z) =

z
z
= 2
(z j)(z + j)
z +1

a odpowied impulsowa skada si z wyrazw o wartociach rzeczywistych:

 
y(n) = u(n) sin n
= {0, 1, 0, 1, 0, 1, . . .}.
2

Podobnie sytuacja wyglda dla zer transmitancji. Bieguny i zera posiadajce

tylko cz rzeczywist nie musz mie sprzonych odpowiednikw.
68

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH
1.5 Im{z}

0.5
-1.5

-0.5

Re{z}
1.5

0.5
-0.5

-1.5

Rys. 6.5. Filtr o dwch biegunach sprzonych

Zapamitaj
Bieguny i zera filtrw posiadajce cz urojon musz posiada sprzone odpowiedniki, aby odpowied czasowa filtra miaa wycznie wartoci
rzeczywiste.

4.

Stabilno filtrw

Rozwamy prosty filtr NOI o strukturze pokazanej na rysunku 6.6. Rwnanie

rnicowe tego filtra jest nastpujce:
y(n) = 1.1 y(n 1) + x(n).
Przeanalizujmy ten filtr. Pobudmy filtr delt Kroneckera i wyznaczmy odpowied filtra metod rachunku bezporedniego.
n
x(n)
y(n 1)
y(n)

0
1
0
1

1
0
1
1.1

2
0
1.1
1.21

3
0
1.21
1.33

4
0
1.33
1.46
69

5
0
1.46
1.61

6
0
1.61
1.77

7
0
1.77
1.95

8
0
1.95
2.14

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH
+

x(n)

y(n)

1.1

z1

y(n 1)

Rys. 6.6. Przykadowy niestabilny filtr NOI

Odpowied impulsow pokazano na rysunku 6.7.

3
2
1
0
-1

x(n)

y(n)

Rys. 6.7. Odpowied impulsowa filtra NOI z rysunku 6.6

Kolejne prbki sygnau wyjciowego zwikszaj si zgodnie z postpem geometrycznym i rosn do nieskoczonoci. Filtr ten jest niestabilny. Filtr o identycznej strukturze rozwaalimy w rozdziale 1.6., jednak jego odpowied impulsowa zanikaa do 0. Od czego zatem zaley czy filtr jest stabilny, czy niestabilny?
Przeanalizujmy filtr przy uyciu przeksztacenia Z. Transmitancja tego filtra
wynosi:
H(z) =

z
z 1.1

a odpowied impulsowa:
y(n) = 1.1n .
Przypomnijmy, e transformata odwrotna:
Y(z) =

z
zb

70

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH
jest rwna:
y(n) = bn .
Gdy b > 1, wartoci prbek na wyjciu filtra bd si zwiksza. Wyznaczmy
jeszcze odpowied impulsow filtra dla ujemnych wartoci b. Rozwamy filtr
o transmitancji:
H(z) =

z
.
z + 1.1

Jego odpowied impulsowa jest cigiem prbek:

y(n) = (1.1)n = {1, 1.1, 1.21, 1.33, 1.46, 1.61, 1.77, 1.95, 2.14, 2.36, . . .}.
Bezwzgldne wartoci kolejnych prbek na wyjciu filtra zwikszaj si. Filtr ten
jest niestabilny. Aby filtr by stabilny naley przyj |b| < 1. Podobne rozwaania mona poczyni, gdy b jest biegunem zespolonym i tym razem otrzymamy
warunek stabilnoci filtra |b| < 1 czyli modu bieguna powinien by mniejszy od 1, tj. odlego bieguna od pocztku ukadu wsprzdnych powinna by
mniejsza od 1. Oznacza to, e aby filtr by stabilny wszystkie bieguny filtra
musz lee wewntrz okrgu jednostkowego, tj. okrgu o promieniu 1.
Wykrelmy na paszczynie z bieguny i zera dla omawianego filtra o transz
mitancji z1.1
i stabilnego filtra omawianego w rozdziale 1.6. o transmitancji
z

rysunek
6.8.
z0.5
1.5 Im{z}

1.5 Im{z}

0.5
-1.5

-0.5
-0.5

0.5
0.5

Re{z}
1.5

-1.5

-0.5
-0.5

-1.5

0.5

-1.5

a) Filtr niestabilny
z
H(z) = z1.1

b) Filtr stabilny
z
H(z) = z0.5

y(n) = 1.1n

y(n) = 0.5n
Rys. 6.8. Przykady filtrw NOI niestabilnego i stabilnego

71

Re{z}
1.5

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH
Zapamitaj
Aby filtr by stabilny, wszystkie jego bieguny powinny lee wewntrz
okrgu o promieniu 1. Odpowied impulsowa takiego filtra zanika do
zera. Kady filtr nierekursywny, tj. filtr SOI, jest stabilny.

Zajmijmy si teraz pewnym szczeglnym przypadkiem, ktry moe zainteresowa czytelnika. Co si stanie, gdy biegun ley dokadnie na okrgu jednostkowym? Rozwamy filtr o transmitancji:
1
.
z1
Odpowied impulsowa takiego filtra jest rwna:
H(z) =

y(n) = u(n 1)
wic wydaje si, e filtr jest stabilny. Spjrzmy natomiast co si stanie, gdy
podamy na wejcie skok jednostkowy. Wwczas odpowied filtra:
z
.
(z 1)2

Y(z) =

Transformat odwrotn obliczalimy w rozdziale 2. i wynosi ona:

y(n) = n u(n) = {0, 1, 2, 3, . . .}.
Filtr jest ewidentnie niestabilny. Rozwamy podobny stabilny filtr, ktrego biegun znajduje si wewntrz okrgu:
1
.
z 0.9
Zbadajmy odpowied filtra na skok jednostkowy:
H(z) =

Y(z) =

1
z

z 0.9 z 1

Y(z)
10
10
=
+
z
z 0.9 z 1
Y(z) = 10

z
z
+ 10
z 0.9
z1

y(n) = 10 0.9n + 10 u(n).

Skadnik 0.9n zanika ze wzrostem n. Filtr jest stabilny.

72

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH

Zadanie 23
Dany jest filtr o transmitancji:
z2
.
z2 + 1.21
Sprawdzi czy filtr jest stabilny, badajc jego odpowied impulsow w dziedzinie
czasu.
Rozwizanie:
H(z) =

H(z) =

z2
.
(z + j1.1)(z j1.1)

Pooenie zer i biegunw filtra pokazano na rysunku 6.9.

1.5 Im{z}

0.5
-1.5

-0.5

0.5

Re{z}
1.5

-0.5

-1.5
Rys. 6.9. Pooenie zer i biegunw filtra o transmitancji H(z) =

z2
z2 +1.21

Obydwa bieguny le poza okrgiem jednostkowym, wic naley si spodziewa, e filtr jest niestabilny. Obliczmy odpowied impulsow:
Y(z)
z
A
B
=
=
+
.
z
(z + j1.1)(z j1.1)
z + j1.1 z j1.1
Po obliczeniach znajdujemy A = 0.5 i B = 0.5, zatem:




j
j
y(n) = 0.5 (1.1j)n + (1.1j)n = 0.5 (1.1e 2 )n + (1.1e 2 )n
 jn

jn
y(n) = 0.5 1.1n e 2 + e 2
 
y(n) = 1.1n cos n
.
2
73

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH
Odpowied impulsowa filtra pokazana jest na rysunku 6.10. Filtr, jak susznie
przypuszczalimy, jest niestabilny.
3

1
0

-1

x(n)

-2
-3

y(n)

Rys. 6.10. Odpowied impulsowa filtra o zerach i biegunach pokazanych na rysunku 6.9

5.

Quiz
Wybierz jedn lub wicej poprawnych odpowiedzi.

Zadanie 24
Filtr o biegunach i zerach pokazanych na rysunku jest filtrem:
stabilnym,
niestabilnym,
przyczynowym,
nieprzyczynowym,
ktrego odpowied impulsowa jest rzeczywista,
ktrego odpowied impulsowa jest zespolona.
74

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH
1.5 Im{z}

0.5
-1.5

0.5

-0.5

Re{z}
1.5

-0.5

-1.5

Zadanie 25
Filtr o biegunach i zerach pokazanych na rysunku jest filtrem:
stabilnym,
niestabilnym,
przyczynowym,
nieprzyczynowym,
ktrego odpowied impulsowa jest rzeczywista,
ktrego odpowied impulsowa jest zespolona.
1.5 Im{z}

0.5
-1.5

0.5

-0.5
-0.5

-1.5
75

Re{z}
1.5

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH

Zadanie 26
Filtr o biegunach i zerach pokazanych na rysunku jest filtrem:
stabilnym,
niestabilnym,
przyczynowym,
nieprzyczynowym,
ktrego odpowied impulsowa jest rzeczywista,
ktrego odpowied impulsowa jest zespolona.
1.5 Im{z}

0.5
-1.5

-0.5

0.5

Re{z}
1.5

-0.5

-1.5

Zadanie 27
Filtr o biegunach i zerach pokazanych na rysunku jest filtrem:
stabilnym,
niestabilnym,
przyczynowym,
nieprzyczynowym,
ktrego odpowied impulsowa jest rzeczywista,
ktrego odpowied impulsowa jest zespolona.
76

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH
1.5 Im{z}

0.5
-1.5

-0.5

0.5
-0.5

Re{z}
1.5

-1.5

Zadanie 28
Filtr o biegunach i zerach pokazanych na rysunku jest filtrem:
stabilnym,
niestabilnym,
przyczynowym,
nieprzyczynowym,
ktrego odpowied impulsowa jest rzeczywista,
ktrego odpowied impulsowa jest zespolona.
1.5 Im{z}

0.5
-1.5

-0.5

0.5
-0.5

-1.5
77

Re{z}
1.5

ROZDZIA 6. TRANSMITANCJA I WACIWOCI FILTRW

CYFROWYCH

Zadanie 29
Filtr o biegunach i zerach pokazanych na rysunku jest filtrem:
stabilnym,
niestabilnym,
przyczynowym,
nieprzyczynowym,
ktrego odpowied impulsowa jest rzeczywista,
ktrego odpowied impulsowa jest zespolona.
1.5 Im{z}

0.5
-1.5

-0.5

0.5
-0.5

-1.5

78

Re{z}
1.5

Pena wersja ksiki dostpna pod adresem:

http://www.wydawnictwa.p.lodz.pl