Plastische Opvoeding

Paper Illustrator
Raoul Deleo (Raoul de Leeuw)
Ramona Brilman

OF 2 PO - Engels
UCLL

Biografie
Raoul Deleo is geboren op 21 december 1968. Hij is een Nederlandse illustrator,
tekenaar en animator.
Raouls originele, volledige naam is Raoul de Leeuw.
Deleos studies aan de Academie van Visuele Kunsten
Tilburg (Nederland) duurde van 1987 tot 1990, hier
studeerde hij grafische vormgeving. Daarna studeerde
hij illustratie van 1990 tot 1993 door in Rotterdam aan
Willem de Kooning Academie.

in

de

Sedert 1993 is Raoul werkzaam als illustrator. In 1995

werd hij
pas echt bekend, omdat hij toen de illustratie jaarprijs
van het NIC (de Vereniging voor Nederlandse
illustratoren) had gewonnen. Het kunstwerk waarmee hij
had gewonnen heet De Kluut en was gemaakt voor de kalender van Animal
Support. In hetzelfde jaar won Raoul Deleo ook de Aanmoedigingsprijs Illustratie van
het Amsterdams Fonds voor de Kunst (AFK). In 2003 won Deleo ook de Prijs voor
illustratieve vormgeving van de stichting De Nederlands Designprijzen en in 2004
won hij ten slotte ook een deelbekroning van de Nederlandse Artdirectors Club
(ADCN).
Raoul Deleos vernieuwende illustraties worden voornamelijk gebruikt om in
magazines te plaatsen, zoals de bladen Vrij Nederland, Elsevier, Het Algemeen
Dagblad, de VPRO-gids, Rails, Avenue, Man, Viva, Cosmopolitan, Playboy en
Management Team.
Raoul Deleo heeft zich in 2004 bezig gehouden met het onderwerp animatie. Rufus,
een cartoonfiguur in een korte animatiefilm van Deleo, is daar een prachtig
voorbeeld van.
Hij heeft ondertussen ook verscheidene TV-reclames geregisseerd, zoals die van
Postbank N.V., uitzendbureau Vitae en Randstad.

Visie van Raoul Deleo

Typerend aan Raouls werken zijn de dieren die hij erin

gebruikt. Hij is gefascineerd en ontroerd door de natuur
en zijn fauna en flora, wat volgens hem te maken heeft
met de liefde voor zijn eigen grootmoeder en vogels. Van
zijn grootmoeder kreeg hij altijd een verjaardagskaart
met een vogel erop en op de kaart schreef ze vanalles
over de vogel die te zien was op de kaart. The Moussiah,
Rufus (Rufus in Bouncin Buddy) en That Damn Day zijn
voorbeelden van de natuur die hij verwerkt in zijn
illustraties.
Deleo heeft zeer veel passie voor het tekenen van zijn
eigen creatie Moussiah; deze kleine muis is de verlosser
van de mensen en de dieren. In de animaties rondom
deze bruine muis, laat Raoul de Moussiah altijd dezelfde
kant op lopen. Veel toeschouwers proberen hier een betekenis aan te geven en dat
is precies wat Raoul wilt bereiken met de verhalen van The Moussiah; dat mensen
erover nadenken en betekenis zoeken achter alles in het kunstwerk.

Materiaal en toegepaste technieken

Raoul Deleo maakt gebruikt van potloden, pennen, acrylverf, waterverf, inkt en hij
werkt ook vaak met de computer. Af en toe gebruikt hij ook klei. Hij hanteert ook

aquarelpotloden.
Deleo maakt eerst een ruwe schets in potlood, dan werkt hij deze verder uit met
potlood. Er zijn dan al enkele details te zien, maar bijna geen schaduwen.

In de

volgende fase worden er de laatste cruciale wijzigingen gemaakt, zoals de positie

van de kop, de poten en de staart. Deleo tekent ook steeds meer details.

In deze fase gomt Raoul een deel van de inhoud binnen de kop weg ter
voorbereiding van de volgende stap waarin hij gaat beginnen in te kleuren.

Deleo begint kleur te gebruiken. Dit met kleurpotlood aangebracht op het papier. Hij
kleurt eerst de voornaamste vlakken in en bepaalt waar de schaduwen komen.

Het oog wordt gekleurd met kleurpotlood. De blauwe en groene delen van het
fantasiedier krijgen meer diepgang en dimensie door lichtere tinten toe te voegen.

Nu komen er nog meer details in; hij voegt zwarte accenten toe en gele nuances. De
kop heeft duidelijk ook meer vorm gekregen door donkere haartjes te tekenen met
een donker kleurpotlood.

De vleugels worden nu volledig tot in detail uitgewerkt. Nu is er een warm-koud

contrast zichtbaar tussen het oranje-rode in de vleugels en het groen-blauwe in het
lijf. Ook de tak waarop het majestueuze dier staat is zichtbaar geworden en zeer
verfijnd en realistisch getekend.
Het eindresultaat van dichterbij bekeken:

Eigen interpretatie

Ik vind de werken van Raoul Deleo uitermate intrigerend. Het lijk me niet evident om
zoveel details, al die kleine haartjes, te tekenen. Het proces verloopt heel netjes en
overzichtelijk, het is zo klaar als glas dat Deleo een duidelijke richtlijn had van waar
hij uit vertrok. De kleuren maken de volledige illustratie levendig en vrolijk, het
geheel oogt echter mysterieus, zelfs magisch, omdat het een fantasiebeeld is. Er is
ook een mooie balans tussen het grove, massieve gedeelte van het lijf en het lichte,
fragiele deel van de vleugels en het takje waar het op staat. Het is moeilijk te
omvatten in welk perspectief dit is getekend, want het heeft de vleugels en het lijf
van een libel, maar de kop van een konijn. Dit doet mij denken: Is dit die zo klein als
een libel? Of zo groot als een konijn?
Door ernaar te kijken, krijg ik een blij gevoel door al de kleurschakeringen, maar ook
een eenzaam gevoel door de leegte die zich schuil houdt in de achtergrond. Het dier
lijk de enige van zijn soort te zijn, en lijkt hierdoor bedroefd (te zien aan het zielige
oog). Het geeft ook een achterdochtig gevoel omdat het dier met zijn rug naar de
waarnemer staat, alsof het schuw is van de kijker. Ondanks deze negatieve
gevoelens, vind ik het een zeer geslaagd werk en de rest van zijn Terra Ultimacollectie heeft hetzelfde principe.

Beeldanalyse Raoul Deleo

The Moussiah, verse 3: Exodus

920 mm X 1330 mm
2011

Ramona Brilman
OF 2 PO Engels
UCLL

1. Wat is het?

Het is een tweedimensionaal (vlak) werk van Raoul Deleo, gemaakt in 2011.
Het heet The Moussiah, verse 3: Exodus en het heeft een grootte van 920
mm X 1330 mm.

2. Wat is er te zien?
De bovenste helft van het werk heeft een goud-gele kleur en hier zijn
vliegende dieren op te zien, zoals eenden, een roofvogel, een koolmeesje, een
bij, een vlinder, een lieveheersbeestje en een libel.
In het midden is de overgang van het goud-gele gedeelte naar het blauwe en
paarse gedeelte.
In het midden is een grote oranje-rode vis te zien. Deze vis draagt de
Moussiah op zijn rug, die kleren aan heeft (een rood gewaad) en een staf in de
hand.
De onderste helft bevat het blauwe water waar de oranje-rode vis uit lijkt te
springen. Er is hier ook flora te zien, zoals de lisdodde. Tussen de planten, in
het water, is ook een bruine slang te zien die richting de vis en de Moussiah
gaat. In de rechterhoek onderaan, zijn landdieren te zien; een rode vos, een
grijze bever en helemaal vooraan is een
blauwe vogel te zien met
enkele gele accenten die op een takje zit.
De achtergrond, waar de
vos en de bever op staan, is een grasveld.
Achteraan is ook een boot
te zien die in de rivier vaart die verandert
in de golf waar de grote
vis uit springt. Op de boot zijn gebouwen
te
zien,
zoals
het
gebouw van de Stichting Regionale Omroep
Rotterdam-Rijnmond
(zie
afbeelding). De bruin-paarse berg waaruit
de boot komt lijkt ook wel op
een stofwolk door de bolle vormen. Over
het volledige werk zijn drie
evenwijdige, zwarte, horizontale
lijnen te zien, de bovenste twee worden
overlapt door de dieren,
het water en de berg. De onderste lijn gaat
echter voor het water in, maar wordt
overlapt door de lisdodde en n spat water. Deze lijn ligt op de horizonlijn
van het werk en verdwijnt achter de boot. Elk apart deel van het werk wordt
omlijnd door een zwarte rand.

3. Wat is de techniek?
Raoul Deleo heeft een potlood en de computer als medium gebruikt om dit
werk te ontwerpen. Verder is dit een Lambda print op hoge kwaliteit
DuraTrans folie, bevestigd op een LED lichtbak. Het is ingelijst en heeft een
afstandsbediening met een dim-functie.
Hij begint dus met zijn ontwerp te tekenen met potlood, dit ontwerp past hij
digitaal aan op zijn computer. Hij voegt de kleuren toe en werkt zo het
totaalbeeld volledig af.
Nadat dit digitale proces voltooit is, wordt er een Lambda print gemaakt. Een
Lambda print, ook wel chromogene kleurendruk genoemd, is een
fotografische kleurenprint die gemaakt wordt met chromogene materialen en
processen. Het is vrij gelijkwaardig aan de snapshot van de 20 ste eeuw.

Deze Lamba print wordt gezet op een hoge kwaliteit van DuraTrans folie.
DuraTrans, volledige naam is Durable Transparency, is een doorzichtige folie.
Als laatste stap, wordt de DuraTrans folie met de Lambda print erop
vastgemaakt op een lichtbak met LED-lichten erin. Daarbij hoort een
afstandsbediening welke het licht van de lichtbak tracht te dimmen.

4. Welke beeldaspecten kun je benoemen?

Licht
Het licht in Raoul Deleos werk The Moussiah, verse 3: Exodus is
kunstmatig, omdat het LED-lichten zijn die achter het werk in een
lichtbak geplaatst zijn. Het licht komt het beste door in het midden,
bovenaan. Net achter The Moussiah. Dit komt vermoedelijk door de
transparantie van de gele kleur die aan de bovenkant rijk aanwezig is.
Kleur
Het kleurgebruik in Raouls werk is voornamelijk tertiair en in zekere zin
realistisch. Het is realistisch, omdat het water blauw is, de muis is
bruin, de koolmees heeft de juiste kleuren en de blaadjes van de takken
zijn groen etc. Elk dier is in zijn realistische kleur uitgewerkt.
Toch heeft het ook iets onrealistisch qua kleur, vanwege de felheid
ervan. Water is blauw, maar niet z overdreven blauw.
Er zijn ook kleurschakeringen om schaduwen te creren, op deze
manier krijgt elk deel zijn eigen vorm. Er zijn aardekleuren (bruin,
groen) en pastelkleuren (lichte schakering van paars, oranje) aanwezig.
Vorm
De algemene vorm van het volledige werk is rechthoekig, waarbij de
rechthoek verticaal wordt geplaatst. Door drie horizontale lijnen in het
werk, wordt deze rechthoek als het ware opgesplitst in vier gelijke
rechthoeken die een horizontale richting hebben. De vormen die Raoul
zelf heeft verwezenlijkt zijn organisch, zoals de ronde vormen van het
water, de dieren en de planten. Er zijn grote vormen, zoals die van de
vis in het midden van het werk, maar ook hele kleine vormen, zoals die
van het lieveheersbeestje. Het werk is asymmetrisch en de lijnen zijn,
ondanks de rondingen, strak.
Textuur
Het is duidelijk merkbaar dat The Moussiah, verse 3: Exodus met de
computer is gemaakt door Raoul, aangezien de overgangen zeer
smooth verlopen. Normaal laat materiaal, zoals potlood en verf, sporen
achter. Maar wanneer iets met een computer is gemaakt, is er
natuurlijk geen spoor of textuur te vinden van materiaal.
Er lijkt echter wel een textuur te zijn. De vis heeft bijvoorbeeld
schubben, wat suggereert dat er een schijnbare structuur te vinden is
in dit vlakke werk. Ook de bladeren aan de takken lijken een ribbelige
structuur te hebben door de schaduwen.

Compositie
Deleos kunstwerk heeft een ongelooflijk
dynamisch karakter, de voornaamste reden
hiervoor is het water en de vis die eruit lijkt te
springen. Globaal gezien, is het een diagonale
compositie van de linkerhoek (onderaan) tot
de rechterhoek (bovenaan), maar de Moussiah
staat ook centraal in de bovenste helft. Dus
centraalcompositie zou ook mogelijk zijn,
hoewel de Moussiah niet in het midden van het
volledige werk staat.

Punt/lijn
Alle vormen in dit werk van Deleo zijn omlijnd met een zwarte, harde
rand. Binnenin de figuren, is de uitwerking
realistisch en zijn de lijnen zacht. Deze zachte lijnen
hebben vaak pasteltinten en dragen bij tot de
textuuraanduiding van het dier of de plant. Zoals in
het voorbeeld (zie afbeelding) is te zien, gebruikt
hij subtiele, dunne lijnen om de schubben van de
vis uit te drukken.

5. Wat heeft de nadruk? Welke opvallende

beeldaspecten of opvallende dingen zijn er?
Het meest opvallende in dit werk van Raoul Deleo, is de
muis The Moussiah en de vis waar deze muis op zit.
The Moussiah valt op omdat dit het hoofdpersonage is in
de tekening en het enige dier met kledij aan, maar ook
door het lichte, gele vlak achter de muis wat de
aandacht van de waarnemer trekt. De vis valt op omdat
deze groot is en een opvallend oranje-rode kleur heeft,
maar vooral vanwege het feit dat deze in het midden
van het kunstwerk staat.
6. Wat is de bedoeling van het werk?
Het is gemaakt in 2011 en is in een modern karakter gemaakt.
De mens gaf monnikkenkledij aan de muis en gaf daarbij een religieuze
betekenis aan de muis, die vanaf dat moment de titel The Moussiah kreeg.

Het design in dit werk laat The Moussiah zien die de stad Rotterdam begeleidt
naar een groenere toekomst, daarom zijn alle gebouwen die op de boot staan,
gebouwen uit Rotterdam, Nederland. In de verhalen van The Moussiah gaat
het altijd over deze muis, die de verlosser is van de mensen en de dieren; een
duidelijke link aan Jezus Van Nazareth uit de christelijke Bijbel. The Moussiah
is een muis die rechtop loopt en blijft bewegen naar n richting, al eeuwen
lang. Als er hindernissen op zijn pad komen, wacht hij net zo lang totdat de
hindernis weggaat, zodat hij daarna weer verder kan lopen. Als hij te lang
moet wachten tot de hindernis verdwijnt, sterft The Moussiah. Na zijn dood,
duikt hij enkele kilometers verder op binnen 3 tot 7 dagen en dan vervolgt hij
zijn pad.
Zijn bedoeling is om de toeschouwende mensen te laten nadenken over
richting waarin de muis loopt en waarom dit altijd dezelfde richting is. Ook
voor Deleo zelf groeit de betekenis van dit karakter nog steeds.

7. Wat vind ik zelf?

Veel werken van Raoul Deleo vind ik zeer aantrekkelijk voor het oog, maar
The Moussiah, verse 3: Exodus springt er echt uit. Dit werk is enorm kleurrijk
en zijn tekenstijl en idee is heel inspirerend. De aandacht werd bij mij
getrokken door de felle kleuren en hoe deze worden gebruikt. Het warm-koud
contrast is uitzonderlijk goed uitgewerkt door Deleo. Dit alles zorgt voor de
sfeer die het werk uitstraalt; hoop, liefde, geluk, maar toch ook een beetje
verdriet. Verdriet voor hoe de wereld is geworden en hoe de mensen zijn
vergeten hoe het is om zonder technologie te leven. Als ik naar dit werk kijk,
krijg ik het gevoel dat er andere dimensies mogelijk zijn in het universum
waarin fantasie de realiteit is. Er komt een gevoel van hoop in mij naar boven,
omdat dit weergeeft dat er meerdere mensen zijn die nog veel om de natuur
geven en niet willen dat deze verwoest wordt door de mensheid.