Professional Documents
Culture Documents
When someone asks me "how are you?" I open my mouth, and almost start to talk, b
ut then I close it. Because does anyone really want to know how I'm feeling? Lik
e my world is crashiing. And I am completely trapped. Like my heart is broken an
d no one really seems to care. How I'm confused as hell. How I keep on pushing b
ut theres nothing left. And really what's the point of even trying anymore? How
alone I feel. How every single thing has gone wrong and theres no one there left
to help and so that's making it even worse. Or how about how so many people hav
e changed for the worst, but that's another story. No, I don't think anyone real
ly wants to go there, so all I say is
"Good, how are you?"
+++
"Alex! This is just pathetic!!!" tumawa siya ng mapang-asar.
"It's not! You'll see..." hinila na niya ko sa loob.
"I hate you for this..."
"I love you too." nginitian niya ko and she pushed me inside. "Goodluck."
"Yeah! Thanks! I need that!" argh! Iwan daw ba ko sa lair ng aking WORST enemy?!
"Hi sis. What are you doing here? Nakabalik ka na pala." nagsmirk ako. Umirap si
ya. Tsss. Plastic.
"Bawal na palang pumunta sa sarili kong bahay? Why the heck are you calling me '
sis'? Sino ba andito at ganyan ka nanaman kaplastik?!" ibubuka na sana niya yung
bibig niya nung...
"Hey sweetheart!" I shouldve known. Our parents are home. Yumakap naman sakin si
a famous businessman slash someone who enjoys travelling all over the world. Pre
tty much the reason why he's so busy...EVERY SINGLE DAY. I'm 16 and an incoming
4th year student.
My mom? She's a designer. Sa London at sa US nga lang because dun na siya nakase
ttle with his husband, an american guy named Kenzie McGonal. Yes, my parents are
divorced. That's why when I was 8, tita Leila and her family came in the pictur
e. She has 2 children. Ang panganay na si Ted Christopher Versosa at ang bunso n
yang anak na si Lily Winona Versosa. 4th year na din naman si Lily at si Ted nam
an, 1st year college. They aren't my half siblings. Not my blood, not by anythin
g.
And my bestfriend? Si Alexandra Kristina Scott. She's my bestfriend forever. Nag
ing close na din naman kami kahit dati hindi kami magkasundo. Nakasundo ko lang
sya nung bumisita kami ni mommy sa Paris. I saw her for the 2nd time at tinulung
an nya kong awayin yung umaway sakin na puro french naman ang sinasabi.
"I'll be back tomorrow. Tulungan mo kong mag-enrol Ted, okay?" ngumiti sya.
"Of course. Kaw pa. Malakas ka sakin eh." hinalikan niya ko sa noo kaya napangit
i nalang ako.
"I'll be going now." tatayo palang ako gumana nanaman ang mala machine gun na bi
big ni Ted. >.<
"Wait! Uuwi ka sa condo mo?! Ang layo kaya! Besides, gabing gabi na!" ang lakas
ng boses niya...
"That's just really stupid, Ted." he rolled his eyes "I'll be fine."
"Matigas parin ulo mo. Stop there young lady, hindi kita paaalisin" sabay sarado
niya ng pintuan.
"You do know I hate being with your sister, right?! Baka pag-gising ko bukas pat
ay na ko dahil sakanya lalo na dad and tita Leila's not here. Look, tatawag nala
ng ako kay Alex. Dun ako matutulog." hinawakan ko naman yung door knob. "Is that
fine with you?!"
"Okay. Tara. Ihahatid na kita kina Alex."
"For pete's sake!!! Let me drive by myself!!! I'm not 5!!!" ngumisi siya.
"And you're neither allowed to drive." oo nga noh?! Wala akong student license..
.but uncle Kenzie lets me drive nung nasa US pa ko. Yeah, I know how to drive.
"But I know how to." yeah. You can say I'm really stubborn.
"No license." ngumiti sya at dinala mga gamit ko sabay hila sakin papasok ng kot
se niya. He's 18. Only 2 years older. Nung medyo nakakalayo na kami sa bahay nap
ansin niya naman na tahimik ako. Wala lang, dinadramahan ko lang. "Bat tahimik k
a?"
"Because I hate you." I made a sour face and suddenly burst out laughing.
"You're really impossible." nagbelat ako sakanya. "So...kumusta love life?"
"Wala ako nun ah. Wala pa kong balak sa ngayon. And besides...I still havent met
anyone interesting." tumawa siya ng tumawa ng parang kakalabas lang ng mental a
sylum.
"You havent? You met me 7 years ago." binatukan ko nga! Ang kapal talaga nitong
lalakeng to. "Kapag nabangga tayo kasalanan mo ah?!"
"Whatever." umirap naman ako ng pabiro.
"A'right. Get out." napatingin naman ako sakanya.
"Hah?! I was joking!!! Why are you-" napatingin ako sa harap. Kaya pala eh.
"You didn't actually think na papalabasin kita, diba?"
"Well, I did." nagtap ako sa shoulder niya at lumabas na. Binaba naman niya yung
window niya. "Bye Ted. Samahan mo kami bukas ah!? Or you're dead!"
"I'm dead."
"TED!!!"
"Alright. Tomorrow. 9am. Ako na susundo sainyo. I know you and Lexa'll be late."
tumango nalang ako at nagbelat.
Nagdoorbell naman ako at binuksan ni manang Isa.
"Mam Britt." for the nth time! My name is BRETT people! NOT BRAT! NOT BRITT!
"Hi manang Isa..."
"Dili po sa loob, hinihintay na po kayo nina mam Alixa at ni mam Birna." nakakaa
liw naman tong si manang Isa.
"Andito si tita Berna?!" napangiti ako. Sinamahan naman ako ni manang Isa sa may
dining room.
"Brett! Dear!!! Gosh! Alexa's right! You've grown taller!" ang gaganda naman ng
pambungad sakin ng mga tao dito...pero napangiti ako.
Niyakap ako ni tita Berna. Nakakaintindi siya ng tagalog, pero minsan di niya al
am kapag napaparami yung mga words na ginagamit. Barok barok siya sa tagalog eh.
Kasi super limited words lang alam niya. Pati nga SALAMAT di niya mapronounce n
g maayos eh.
Brett's utak: Look who's talking...-_Okay fine. I'm a retard in speaking tagalog sometimes. But I'm so better than ti
ta Berna.
"I told you so mom. Just a couple more inches and she'll be taller than me." sab
ay lean ni Alex sa table. Ayaw niya kasing matangkaran ko siya eh.
Dahil nga hindi naman talaga filipina si Alex at may blood lang siyang filipina,
meaning she's a lot more British than filipina. Yung monarch kasi ng London, ay
un, kamag-anak nitong bruhang to that's why that makes her a royal blood.
"That's okay...you're majesty" sabay curtsy ko kaya tinapon niya sakin yung stuf
f toy na hawak niya. Hey...hey! Wait! "Alex! That's mine!" tumawa naman siya.
"Pa-arbour." tinapon ko naman pabalik.
"Whatever." ngumiti sya and she mouthed the words THANK YOU haha. "Ohh...tita. M
y mom says hi and she told me to tell you that she's having this party for her f
"My cousin. His mom asked my mom kung pwede muna syang makitira samin, habang pi
naparenovate yung bahay nila. He's a snob, ain't he?" tumawa si Ted.
"Grabeh nga yun eh. Daig pa yung babaeng may red day." napatingin kami ni Alex s
akanya.
"Stop talking about stuffs like that, Ted!!!" tumawa ulit sya.
Ilang minuto ng pagtatawanan at nagbrake na si Ted.
"Woah." sabay sabi namin ni Lex.
Talk about HUGE . . .
May 2 building yung school. REALLY REALLY huge buildings.
"That one, to the right, sa baba nyan, pre school, tapos 2nd floor, elementary.
3rd floor yung dorm. Mga highschool at college lang kasi madalas mag-enrol sa sc
hool namin kaya konti lang yung mga elementary at pre-school."
Pumasok na kami dun sa sinasabi ni Ted na highschool and college building. A ver
y clean and a very huge place, indeed.
"Mr. Versosa, anong kailangan mo? Hindi ba't nakapag-enrol ka na?" sabi nung mal
iit na teacher at medyo mataba. >.<
"May sinasamahan lang po akong mag-enrol ms. Cynthia."
"Mga amerikana ba yang mga yan hijo?" nagtinginan naman kami ni Alex at napangit
i. Si 'MISS CYNTHIA' naman, para kaming inoobserbahan.
"Ito po si Alex, lahing filipina. Dito na din po siya lumaki kaya bihasa na po s
a tagalog. And this is Brett, she's pretty. But she's annoying really." umirap n
aman ako sakanya.
"The heck, Ted." tapos nagtaka naman ako. "What does 'bihasa' mean?" ang lalim n
aman kasi ng tagalog eh. Nakakanosebleed.
"It means you're really good at it." sabat nung teacher.
Ahh, mam? Kasali po ba kayo?! JOKE.
Brett's utak: Baaaadddd kaaaaa. FLOOORRRR LAMUNIN MO SIYA!!!
Edi kapag nilamon ako malalamon ka din?! You're part of my nervous system. Hmf.
Tinour naman kami sa building para mafamiliarize daw namin yung lugar. ANG LAKI
KAYA! I'm pretty sure mawawala kahit sinong bago dito.
"And finally, this is the last one, our library." binuksan niya yung pinto.
"Woah. Lots of book." sabi ni Alex. Napatango nalang ako...kaso...
"Nah. McKalister High is bigger than this school. Though, this school is also hu
ge, i'd rather stay there."
"But how about Charlie?" napataas kilay ko. Si Ted at si ms. Cynthia naman naOOP
na.
Okay, so, here's the deal. Charlie Hausman is my...well...my mom said that if we
get along and hang out together, we'll be married someday. I mean...it's like a
set up.
That's why I'm scared of staying in America. I do NOT want to get set up with so
meone I've never talked to and I've NEVER seen before.
I wanted to stay there longer with my mom. But...the name CHARLIE isn't in my vo
cabulary.
"Who the heck is Charlie?" Ted asked me.
"Nobody you should be interested in." nginitian ko yung ms. Cynthia na principal
pala dito. "Please continue mam. Sorry for my attitude and my interruption." sh
e forced a smile and continued to tour us.
Nakita ko naman yung cellphone ko. Mago-one pm na pala. I'm starving.
"Sige po ms. Cynthia. Salamat po sa tour." ngumiti naman sya.
"Anytime, kids. See you on our first day." ngumiti din naman kami.
"Sige po mam. Kita kits." hirit ko naman.
"Okay ki-" Ms. Cynthia's reaction 0_o "Nagtatagalog ka?!" natawa naman kaming ta
tlo nina Ted.
"Di ko po ba nabanggit?! Pasensya po." nagpeace sign ako. Tumawa naman din yung
principal.
Lumabas na kaming 3 at sumakay na sa kotse nitong si Ted. Dahil pare pareho kami
ng gutom, dumiretso na kami sa kakainan namin.
"I'm really hungry. Tara na. Kain na tayo." palabas na sana kami nung...
"Wait a minute. Who's Charlie?" bakit ba ang hirap makalimot nitong taong to?!
"No one." bababa na sana ako pero hinila niya kamay ko.
"Who the heck is that Charlie guy?" mahinahon niyang sabi.
"I already told you!!! Hindi ko alam kung sino siya!!!"
"Hahalikan kita kapag di mo sinabi totoo..."
"Whatever." kinorner na niya ko. Di na ko makagalaw. Ni huminga yata ayokong gaw
in eh. Ang lapit lapit niya sakin at seryoso yung mukha niya. "T-ted...you're aw
kwardly close."
"Exactly my point." lumingon ako ng bahagya sa likod. Nakangiti si Alex ng nakak
aloka ng para bang nanonood ng sine o kung ano man.
"Charlie is...someone I don't know. I swear! I don't want to stay here, Ted. Nei
ther in America. Why? Because people never let me make a choice of my own. First
ly...my mom! The only way to avoid her decision for me is to study here. Charlie
? Ayun, I really don't know him. Sabi ni mommy, kapag nagkasundo kami, they'll s
et an arrangement for our MARRIAGE!" natahimik yung dalawa. "And my dad. He thin
ks I'm the happiest person alive. So as other people. Kunwari masaya nga ako. I
pretend to smile. They never know when something's wrong with me. Naiinis ako! I
'm hurt because he's a workaholic! No time for me!!!" niyakap ako ni Ted.
"Edj...hindi maganda yang ganyan." sabi naman ni Ted habang itong si Edj tumataw
a tawa.
"Uncle, why you red?" napatingin ako sa mukha ni Ted. RED NGA!!!
"Call me ku-ya." sabi naman nya habang hinarap si Edj sakanya.
"Edj, call him UN-CLE." inulit naman ni Edj yung pagtawag kay Ted ng uncle kaya
naman nairita na yata itong si Ted. "Nyeh."
Nung napansin naming 7:30pm na, bumalik na kami sa bahay ng pinsan ni Ted, but t
his time, sinama niya ko sa loob.
"Nakakapagod, noh?" sabi ni Ted. Tumango nalang ako.
"Ted? Andyan na pala kayo."
"Mama!!!" tumakbo naman si Edj dun sa babaeng maganda. Ito siguro yung pinsan ni
ya....
"You must be Brett? I'm Avela." yumakap sya sakin habang si Ted naman at Edj, an
dun, naghahabulan. "You can call me ate." napangiti ako. Mabait din sya.
"Nice meeting you, ate." may lumabas naman na babae. Mas matanda yata samin ni T
ed.
"Tsss...ano nanaman ba?! What's with this house and these visitors?! I'm really
bothered now!!!" may lalake naman sa likod niya na hinawakan siya sa balikat.
"Ate, stop being cranky dahil ininjal ka ni kuya Raky."
"Shut up, Raph." sabay walk out nung babaeng masungit. Bumaba naman yung 'Raph'
"Pagpasensyahan nalang siya ah? Her boyfriend dumped her."
"RAPHAEL MIGUEL MONTEZ!!! I HEARD THAT YOU FREAK!!!"
"And that is my cue. Raphael pala. Raph nalang for short." I smiled at him. Ther
e's something in him that makes me smile.
Dahil ba he's fit o dahil ang cute niya?!
Brett's utak: Shut up, Brett.
I will.
Hinatid na ko ni Ted dun sa condo na binili ni mommy para sakin. I'll be honest
with you, ayaw na ayaw ni daddy na mag-isa ako kaya against siya nung binili ni
mommy yung condo na to for me. Pero magagawa ba nya? Nabili na. xD
1 week from now, pasukan na. I better start to be busy.
1st day. New school. New beginning. WHAT THE HECK DO I DO?!
Brett's utak: Kumain ka. Maligo ka. Magbihis. Magpunta ng school?!
At dahil sabi ni brain, naligo na din ako. Kumain na din. Dahil 1st day naman, w
e're not required to wear our uniforms. Minatch ko lang yung accessories ko sa s
kirt ko na black plus pink off shoulder na shirt with matching pink sandals. Dah
il malalate na ko, my hair isn't tied up. Pagkababa ko, saktong andun na si Ted
Pumasok naman yung isang teacher. Nagkaroon ng introduce yourself portion. And f
inally, his turn.
"I'm Kristoff Rainier Guillermo. 17 years old at bunso sa 3 magkakapatid." ngumi
ti siya tapos tumingin nanaman sakin.
"I think type ka nyan." sabi ni Alex sakin na katabi ko ngayon.
"Shut up.." tumawa sya ng mahina.
Syempre, nagpakilala din naman kami ni Alex. Una nga akala nila hindi kami marun
ong magtagalog eh. At kung mamalasin ka nga naman"I want assigned seats in my class, seiors." nag-ingay naman.
"Sayang...hindi tayo magkatabi..." sabi ko.
"Ahw come on. Think positive. Malay mo magkatabi lang tayo."
Sinabi ko bang MINALAS ako?! Nope. Sinwerte pa nga ako eh.
"Miss Aragon, 5th chair from the first." pagkatingin ko...wala pa kong mga katab
i.
Brett's reaction: -_"Miss Scott, sa harapan ni Aragon." napangiti naman kami pareho ni Alex. YAY!!!
"Ikaw, Guillermo, sa left side ni Aragon." nanlaki mata namin ni Alex. Pagtingin
ko kay Kristoff, nakangiti sya sakin.
"Hi. We haven't officially met. I'm Kristoff. But I prefer it if you call me Rai
n." nginitian ko sya.
"I'm Brett. Not Sofie. But Brett." nakipagkamayan naman ako. Ang lamig ng kamay
nya.
Nasira nanaman yung moment namin nung may pumasok.
"Psst...Alex." maski sya, nakatingin sa pintuan kung saan nakatayo yung"Yung pinsan ko nga." sabay tango nya.
Nagbulungan naman pagpasok sakanya. Lalo na yung mga babaeng kinikilig sa likod
at sa harap at kung saan saan man. Ano nga bang pangalan nitong masunget na to?!
"You're late." di naman sya tumingin sa teacher.
"I know." mukhang nairita naman yung teacher namin na si ms. Jeanne.
"Tell us about you, Mr-"
"Philip Oliver Scott. Now where will I sit?" tinuro ni ms. Jeanne yung upuan sa
right side ko. NAMAN O!
Ang dami daming bakanteng upuan sa tabi ko pa?! I hate this day. MALAS nga.
Looks like I'll be on war mode for the rest of the year...pero dahil ayoko ng ma
y kaaway, I'll try to be friendly.
"Hi! I'm Brett!" tumitig lang sya sakin. Nagsimula namang sumulat ng requirement
s si ms. Jeanne.
Tumingin na din sya sa board sabay sabing...
...
Anong ibig nyang sabihin dun?!
FLOOOORRRRR LAMUNIIIN MO NAAAA SYAAA!!! Pero Brett...kahit gusto mong sakalin ya
ng lalakeng yan, easy ka lang. You don't want any trouble, do you? Napatingin ak
o sa left side ko. Kristoff's staring at me. And then he smiled at me.
Natapos din naman yung 2 morning classes namin na wala naman kaming ginawa kundi
magdaldal o kung ano man dahil first day nga.
"Don't you think Oliver's cute?" I shrugged and continued eating. "Come on. You
know what? If he wasnt my cousin, pinatulan ko na yan."
"Papatulan mo? Ang tanong...pumatol kaya sayo? You know he's a jerk."
"Who's a jerk?" napahawak ako sa dibdib ko.
"No oneeeee.."
"And never scare us like that again." dagdag ko.
"How's your first day here?"
"Fine." sabay naming sabi ni Alex.
Pinakilala naman kami ni Ted dun sa barkada nya. May itsura naman lahat.
Brett's utak: Syempre lahat may mukha.
Nagmamalfunction ka nanaman ba?!
Brett's utak: Sa katunayan ikaw yung nagmamalfunction eh.
Shut up muna! >.< So ayun nga, as I was saying, mga cute din naman. Yung isa nga
niyaya pa kong manood ng sine eh. Nagalit ba naman si Ted...
"Oi sira ulo ka. Layuan mo nga si Brett. Masyado kang malapit." sabay tulak nya
dun sa kaibigan nya ng pabiro.
"Chillax pare. Masyado ka namang over protective." tumango naman din ako.
"Tara na nga." sabay alis nilang lahat.
Mga weirdo.
"What's up with him?"
"Ewan ko nga dyan sa Ted na yan eh. Brotherly love nya sakin sumosobra." tumawa
ako ng pilit.
"I don't think brotherly love yun...I think it's more than that." sabay tayo niy
a. "Think about it. Ewan ko ba sayo Brett. Kung manhid ka ba, tanga o nagtatanga
tangahan. Bestfriend pa man din kita."
"A-alex-"
"Tara na. Baka umabot tayo sa tardy bell."
And that's my Alex. My naive bestfriend. She thinks through what other people fe
els. Iniintindi niya yung mga taong nakapaligid sakanya. Unlike me...minsan wala
akong pakialam sa mga nangyayari sa paligid ko basta hindi ako maapektuhan. Per
o ako pala yung pinaka naaapektuhan dahil hindi ko pinapakialaman.
Brett's utak: I'm confused of you, too, Brett.
You're supposed to be confuse. You're my brain.
Nakaupo naman ako dun sa bench sa labas ng classroom ng section 4 nung lumabas s
i Lily ng may dalang malay ko ba.
Nalaman ko nalang kung ano nung ibuhos nya sakin.
"Woooops...sorry." sabay alis nya. Ano nanaman ba meron sakanya?!
Ayun nga...SAGO.
Her problem is bigger than her...
...
Believe me. The last thing you wanna see is me running...sira poise.
Pero si Alex, mangiyak ngiyak talaga.
"You okay?" tanong naman nitong si Charlie sabay yakap sakin.
"We've been chased by those...those...drunkards!!! A-and you're asking if I'm ok
ay?!" ngumiti sya. Napangiti din ako. "Y-yeah I am." tsaka ko naman napansin. "C
hancing yan loko!" tumawa sya.
"Nah. I was worried."
"Uhuh..." tumungo ako. "F-future husband?" mahina kong sabi.
"Uhh...well..."
"IN YOUR DREAMS!" nagbelat lang ako.
Pinakilala nya samin yung kaibigan nya. Mark daw yung name. Taga section 5. Mukh
ang crush nga nitong si Alex eh. Ang gwapo naman kasi. Tall dark and handsome.
"Hatid na namin kayo sa bahay niyo." tumango nalang ako. Pumasok na si Mark at A
lex sa loob at mukhang nagkukwentuhan.
"Uhmm...Charlie?" lumingon sya at humawak sa pintuan ng front seat. Pagbubuksan
nya ko ng pinto? Gentleman. "May ibubulong ako sayo."
Nagslight bend sya. Di ko sya maabot eh. Nagkiss ako sakanya. Natulala nga eh. "
Thanks." binuksan ko na mag-isa yung pinto sabay sakay.
Besides from Alex and Mark laughing at the back, tahimik na kaming nakarating ng
bahay.
"Uhh, gusto nyong pumasok?" ngumiti si Charlie at umiling.
"Wag nalang. Nakakahiya." sus. Meron pala sya nun. PEACE.
"Are you sure?" tanong ni Alex.
"Positive. Sige na. Pasok na kayo."
"Sige. Ingat kayo ah?"
"Kami pa." nagwink sya sakin. Nag-init naman mukha ko...
"Thanks again." pumasok na kami sa loob.
Halos lahat na yata ng nasa bahay tinanong kung anong nangyari samin at bat gani
to daw itsura namin eh. Do i really look this bad!?
Nung nakapagpalit na kami, narinig naman naming bumagsak ng malakas yung main do
or.
Pagsilip ko, si Ted.
"Manang!!! Sina Brett po?!?!?"
"Andun na sa taas, ijoh, bakit?" huminga naman sya ng malalim.
"Akala ko po kasi kung asan na sila eh!!!" napahiga naman sya dun sa sofa.
"Pssst...TED!" napatingin sya sa taas.
"HUI! DIBA SABI KO DUN LANG KAYO?!"
"Eh pano ba naman po ITAY, hinabol kami nung mga lasinggero dun!!!" nagulat nama
n sya at humawak sa magkabilang pisngi ko.
"SINAKTAN KA BA NILA?!"
"WAG KANG SUMIGAW! ANDITO LANG AKO SA HARAP MO! ABOUT 4 INCHES AWAY FROM YOUR FA
CE! NOW CALM DOWN!!!" tumawa naman sya.
"That answers my question." napatahimik sya saglit. "S-si Alex?"
"Pssstui. Andito ako." napatingin kami sa baba. Si Alex na kumakain nanaman. Tsk
tsktsk. "Don't worry. I'm fine." sabay upo nya sa sofa at nood ng TV.
Nagulat nalang ako nung pumasok si Rain at Lily.
"Ui Lily. Ngayon ka lang?" tanong ni Ted.
"Nagdate pa kami ni Rain." eh nagdate naman pala e-WHAT?!?!?!?! DATE?!??!?! AS I
N DATE?!?!??!?!
"DATE?!" napatingin sila sakin.
"Got a problem with that SIS?" napataas kilay ko.
"WALA!" sabay upo ko sa tabi ni Alex.
Nagstay naman ako dun sa may garden namin dahil nanonood ng nakakatakot na movie
sina Ted, Alex, Rain at Lily. You just CAN'T make me watch any scary movies lik
e that.
That's a fact about me. Matatakutin ako. At dahil madilim na talaga, papasok na
ko sa loob nung may humawak sa balikat ko.
"AAHHHH-" tinakpan niya bibig ko. Nangingidnap na pala yung mumu?! WAAAAA!!! Ang
lamig ng kamay!
Brett's utak: malamang...malamig na BANGKAY. Awooo...
WAAAHHHHH!!!
"I'm taking my hands off if you promise not to scream." tumango lang ako sakanya
. Tinanggal na nya. "Gahd, Brett." kilala ako ng mumu? Bat parang ang gwapo nama
n ng multong to!?
"I wouldnt have screamed if you didnt scare me to death!!!" tumawa sya. "And wha
t're you doing here? Shouldnt you be inside being all mushy and sweet to Lily?!"
tinakpan ko bibig ko. ANAK NG PATIS O!
Kung ano-ano pinagsasasabi ko!!! That was embarassing! FLOOORRR LAMUNIIN MO NA K
OOOOO!!!
"Are you...jealous?!" sabay tingin nya sakin ng para bang confused. Tumingin ako
sakanya ng masama "Of course you're not." nginitian niya naman ako kaya ngumiti
nalang din ako.
...
"Tapos ayun! Ang cool nga eh...yun ba yung sinasabi ng mga kabataan ngayon?! Bas
ta cool! Pinatay nya yung lalake. Tapos yung dugo kumalat sa sahig. Nasagasaan p
a nga eh!" marahaaaaas ka manang Julia...
"Ah-eh...manang. Yung almusal po?" singit ni Ted.
"Ahh...ito na pala." kumain naman na kami at dumiretso ng school. Himala nga NAK
AKAIN ako sa mga pinagsasasabi ni manang eh.
Ang aga nga namin sa school eh.
May nakita naman kami na nakatalikod na lalake. Mukhang nawawala eh. Nasa gitna
pa sya ng hallway ah. Ayos ayos.
Sino kaya sya?
Nasagot nalang yung tanong ko nung lapitan sya ni Ted.
"Raph! Insan!!!" lumingon sya. Yung Raph nga...
"Ui! Insan! Buti nalang andyan ka! Kanina pa ko nawawala! San ba yung C1-2?" muk
hang natuwa naman si Ted.
"Ayos pare! Magkaklase tayo!" nauna silang maglakad samin ni Alex ng para bang h
indi alam na andito kami.
"Ang cute nya ah..." bulong ni Alex. Ano ba naman...
"Alex naman...dati si AJ, tapos si Ryan, tapos si Josh, kahapon lang si Mark! Ng
ayon naman si RAPH!?" napalakas yata boses ko kaya lumingon sila.
"Oh? Ano prob?"
"Walaaaa." sabay naming sabi ni Alex.
"Oh hey...you're Brett right?" ngumiti ako at tumango.
"Dito ka din pala." siniko naman ako nitong katabi ko.
...
Gumising kami ng maaga kanina, ewan ko ba kung bat naisipan naming lahat. Ako? E
wan ko. May feeling ako na may something sa school ngayon. Si Alex? Ewan, accide
ntally daw nyang naset yung alarm clock nya ng 5:00am. 7:30am kasi klase namin e
h. Si Ted? Excited din. Ewan ko kung bakit. Si Lily naman, sumabay din kaya sobr
ang nairita si Ted nung nasa kotse kami.
"Ano ba naman kasi problema mo?!" sabi ko sakanya habang palabas ng kotse. Nasa
school na kasi kami eh.
...
2nd subject naman na nung hindi na talaga ako mapakali. Gosh Brett, malay mo abs
ent diba? Or inutusan?! Napansin siguro ni Marlyn na hindi ako mapakali.
"Brett, kung hinahanap mo yung nawawala nating mga kaklase-" ngumiti sya. "-nasa
auditorium sila." magtatanong na sana ako nung sumabat si Racquel na nakiupo sa
chair ni Rain.
"School Prince selection kasi eh. 3rd years hanggang college."
"May ganun?" tanong ko naman.
"Oo. 10 yung kinukuha. Tapos 5 yung matitirang pagpipilian para sa grand finals.
Hanggang lunch naman, hindi ko parin sila nakikita.
Bat kaya nila sinali yung Oliver na yun eh imposibleng maging school prince yun
eh. School FROG pwede pa.
"Earth to Brettina. Kanina pa ko dada ng dada dito and you're not even listening
."
"Hah? Ai sorry. Ano ulit?"
"I just said pinost na nila yung mga kasali sa School Prince Selection." naging
interesado naman ako. Tumayo ako at hinila ko si Alex. "Di pa ko tapos kumain ah
!"
"Mamaya ka na kumain. Libre ko. Samahan mo ko dun sa bulletin board."
Tumingin kami dun sa may bulletin board. Crap. Ang daming tao. May nagtititili,
nagtatanungan kung sino iboboto, saka naman umeksena si Henry, yung isa naming k
aklase.
"Pinagiisipan niyo na kung sino iboboto eh next next month pa yan?!"
At kung ikaw din naman si Brettina Aragon o si Alexandra Scott, di ka papahuli s
a balita.
Ayun nga, nalaman namin na kailangan daw ready kaya advance nilang pinapaalam. T
hey need partners. And the 'prince' with the most vote and score wins.
Nung medyo nawawala na mga taong nagkumpulan sa bulletin board, saka kami suming
it.
School Prince Candidates:
Niko Vargas C4 - 1
Kenn Luis Mendoza C3 - 3
Loyd Mart Garcia C2 - 4
Josh Martinez C2 - 6
Who the heck are they?
Alam ko naman na din yung mga iba pang kasali, makaalis na nga dito. Aalis na ng
a talaga ako nung...
"WHAAAAT?!" napalingon ako kay Alex.
"What what?!" tinuro nya lang yung bulletin board ng parang natulala na.
Tinuloy ko yung pagbasa...
Luke Quezon 3 - 5
Okaaaay...
Until magdismiss na, yun parin iniisip ko, hindi parin bumabalik yung tatlo.
...
Gaya nga ng sinabi ko, nilibre ko si Lex. Kaso, may gagawin pa daw sya sa scienc
e lab dahil may inutos sakanya. Papasundo nalang daw sya.
Hinintay ko naman si Robert na sunduin ako. Yung driver ko. Kasi nga, hindi ko m
ahagilap si Ted.
Nasa library ako para manghiram nung research book para sa Physics assignments n
amin nung may nakabangga ako. Napaupo naman ako.
Brett's utak: Brain nga ako diba? Kaya dapat malaman niyo kung ano iniisip ko. I
niisip ko lang...laging nababangga si Brett ngayon.
KOREK!
"Kung gusto mo ng tulong para tumayo, dont expect me to help you. Do it yourself
." aba! Ang kapal naman! Sya na nga nakabangga eh!
And FYI, Mr! I wasnt asking for your help! Your help is the last thing I would w
ant! ARGH! B-but I expected it!
"HOW THICK CAN YOU GET?!"
"Aragon! This is a library! Be quiet!" sabi nung librarian. Ugh.
"This is YOUR fault." mahina kong sabi.
"And..?" nangiinis yata talaga to eh!
"Why are you like that?!"
"I'm always like this." tumayo na ko at pinulot yung 3 makapal na librong hihira
min ko.
"Can't you be atleast 1% nice?! Or pretend to BE nice?!"
"I can!" yun naman pala e-"But not to you." ngumisi sya at binangga nya right sh
oulder ko. Ayun...umalis na.
What's the matter with him?!
Papalabas na ko ng library nung makita ko si Carol na kaklase din namin.
"Hi Brett." ngumiti naman ako. "Kita mo na yung mga candidates?" naglakad na kam
i palabas.
"Yup. Mga kaklase lang natin tsaka si Ted at Raph lang kilala ko eh."
"Di naman kasi ganun kasikat yung iba eh. Kasi halos yung mga sikat, sumali na d
ati kaya ayaw na. Okaya naman gumraduate na. Si Kristoff nga ngayon lang yan sum
ali eh. Pero dati pa kinukuha. Si kuya Ted naman, kasali na sya 2 years ago, yun
nga lang, laging 2nd or 3rd place."
"S-si Ted?! He never mentioned na kasali sya dun dati pa!" tumawa naman si Carol
.
"Sundo mo ba yun, Brett? Kanina pa nakatingin sa direction natin." lumingon nama
n ako. Yup. Si Robert nga.
Nagbye na ko kay Carol at hinatid na ko ni Robert sa bahay. Kanya kanya kaming m
undo nina Ted at Lily eh. Haha.
...
Friday naman ngayon, wala masyadong nangyari. Inaway nanaman ako ni Lily. This t
ime, ginantihan ko kaya nabigyan kami ng referral. Kinulit lang namin ng kinulit
ni Alex si Ted. Puro naman biro yung sinasagot nya. Pero these past few days, n
apansin kong di na sila masyadong nagpapansinan. Akala din siguro nila hindi ko
napapansin. Ano ba kasi meron?!
Subject naman after recess, nalaman kong P.E. kami! I CAN'T BELIEVE IT! Ang init
kaya...
"Let's go Brett." umiling ako saka humawak ng mahigpit sa bars ng bintana ng roo
m.
"No way! You'll let me stay here or I'll die outside."
"Tinotopak ka nanaman. Ugh. Wanna get low grades?!"
"As if!" hinihila nya parin ako nun pero nakahawak ako ng mahigpit.
"Wanna bet?!" sabi naman nya ng seryoso. I NEVER wanna get low grades.
"FINE!"
At eto ako ngayon, my kaibigan. Pinapaypayan ang sarili ko. Ang taas ng sikat ng
araw! The weather's killing me!
Dumating naman P.E. teacher namin. Si ms. Gonia pala. Akala ko si sir Theo kasi
siya sa MAPEH eh.
"Okay. Seiors, our sport for 3 months is soccer." sa 42 na magkakaklase, ako lang
ang nagreklamo.
"Pero ms.-"
"Call me coach."
"Okay...pero coach Gonia! Mainit po!"
"Aragon. See anyone else complaining?!" lumingon naman ako at napatahimik. "Socc
er won't kill you." tumawa naman sila.
"I'm allergic to the sun!!!" I made that up. Totally did. I mean, siguro nga sum
asama pakiramdam ko kapag mainit. But I'm not really allergic to the sun. "Pwede
po bang iba nalang P.E. ko?"
"No, sorry. Hindi naman yata fair sa iba kung iba gagawin mo sa gagawin nila."
"But-"
"She said no, brat." umupo sya dun sa may damuhan. "Understand English? Oh. Of c
ourse you do. Am-girl ka nga diba? You're just being stupid again.."
"I'm not talking to you!!!" grrr...
"Now you are." NAKAKAINIS NA TALAGA!
Dahil nga sobrang hina kong sumipa ng bola, sumakit yata ulo ni coach sakin.
"Hoy Scott!" dahil sabay lumingon si Alex na sumisipa pa ng bola dun sa kabila a
t si Sungit-este Oliver na nakaupo sa may damuhan na parang walang pakialam... "
Mr. Scott." napasimangot naman sya. Nagshrug lang si Alex.
Tumayo sya dun sa may goal something whatever they call it.
"Kick it." ginawa ko naman. Layo nga ng narating eh! Mga 5 inches. "GEEZ!!!"
"WHAT?!" pasigaw kong tanong. "Ginawa ko naman ah?! I kicked it!" first try pala
ng humawak na sya sa ulo nya ng parang nakukunsumi eh.
Nagtingininan naman mga kaklase namin kaya sumigaw sya ng 'TINGIN KAYO?!'
"Paabutin mo naman sana sa goal diba?!" sabi ko nga naiinis na sya eh.
"Sorry SIR eh ang init init na eh! I'm sweaty!!!"
"I don't care!!! JUST. KICK. THE. FREAKIN. BALL. UP. TO. THIS. FREAKIN. GOAL!" k
ulang nalang mag-apoy sya sa sobrang inis eh.
Sinipa ko naman. At dahil magaling ako, mga 8 inches lang inabot ulit...
Brett's reaction: ^.^V
Oliver's reaction: -_"You're hopeless...try it again. This time, kick it HARDER." sinipa ko ulit. Mey
do malakas nga, pero hindi parin umabot.
"M-malayo yung goal eh!"
"ANG LAPIT NA NGA NYAN EH!" napahawak ako sa tenga ko nung sabay silang sumigaw
ni coach.
"Okay! Okay! Sorry!"
"I should've known!!! GIRLS! Pano mo nga naman masisipa hanggang dito sa goal eh
takot ka yata. Wala ka na ngang magawang tama eh." nakangiti nyang sabi. ARGH!
THAT'S IT!
I've had it with this guy!
"One more try, kapag hindi mo pa nagawa ibabagsak kita sa first quarter-" di na
natuloy ni coach yung sinabi nya.
"ARGHHH!" nagtinginan naman lahat. Sinipa ko ng malakas yung bola at tumama sa t
iyan nya. Napaluhod siya. Uh-oh..
Yung mga kaklase naman namin nag 'WOAHHH..' at yung si coach naman, pumalakpak.
"Good job, Aragon! Scott, you alright?" tumango sya at tumayo lang. Nagsialisan
naman din para magpalit. Pinauna ko na si Alex...
..dahil lalapitan ko si Oliver.
"S-sorry! Eh kasi eh!" akala ko sisigawan naman nya ko kaya napapikit nalang ako
. Pero tumawa sya...
"It worked. Wow." nagtap sya sa shoulder ko sabay sabing...
Dahil andito naman na din ako. Why not eat, diba? Sinundan ko naman sya dun sa p
ila.
"Ano sayo ijoh?"
"Ano ba masarap? Yun nalang." sabay turo nya dun sa pork barbeque. "Isang pepsi
na din." I can't believe him!
Nung nakaupo na sya, umupo ako sa harap nya.
"What the hell's wrong with you?!" tanong ko sakanya habang pinipigilan syang su
mubo.
"What now?!"
"Couldn't you atleast show some respect?!" nairit nanaman sya.
"Who are you?! My mom?!" dahil nainis na din ako at paniguradong hindi ako manan
alo dito, kumain nalang ako.
Maya maya din naman at nagsilabasan na mga students. Inulan kami ng tanong kesyo
bakit kami absent ng 1 klase kesyo ba't kami magkasama Sasagot na sana ako kaso
humirit tong kasama ko.
"It's non of your business." Sungit talaga.
Nakita ko naman si Alex kaya kinawayan ko.
"Akala ko kung ano na nangyari sayo!"
"Wala noh. Late na din naman kasi ako. Kaya...why bother?" sabay tingin ko nung
nasa harapan ko na napangiti ng bahagya.
"You bugger..." sinamahan kong kumain si Alex at nagbye kay Oliver. "Magkasama s
ila..uyyyy..."
"Shut up. Wala lang kasi akong kasama kaya sumama ako sakanya. Isang oras din si
guro kaming nag-aaway nun." yung facial expression naman nya eh parang hindi nan
iniwala kay tinignan ko ng masama.
"Let's just...go to class." nakita ko naman na nagbabasa ng libro si Charlie kay
a di ko nalang pinansin. Si Alex? Pinatawag nung principal. Malay ko kung ano na
naman yung pinapagawa.
Pagkalean ko sa table ko, may kumalabit sakin. Pagtingala ko...
"Ano?!" di naman talaga ako galit. Napalakas lang pagkasabi ko.
"Highblood agad eh. Ano ginagawa mo?" umupo sya sa upuan ni Oliver.
"Obviously, wala."
"Gusto mo ng tulong?"
"Saan?" tumawa naman sya.
"Sa ginagawa mo." binatukan ko nga...
"Wala nga akong ginagawa eh! Bumalik ka na dun sa upuan mo!"
"Ayoko nga. Oh, and by the way. Pinakita sakin ni tita Biance yung mga pics mo n
ung bumisita ako sakanila sa LA." napatingin ako sakanya.
"She didn't..."
"Oooh...trust me. She did. Sa katunayan nga, yung favorite ko is.." nilabas nya
wallet nya. Inabot sakin yung pic.
"WHAT ON EARTH?!!!!??!?!?" yung picture ko na nakadiaper lang at inaabot yung to
es ko. Hinila nya ulit at tumakbo na. "GIVE THAT BACK!!!"
"No waaay!!! Life's just full of irony. HAHHAHHA!!!" naman oh!!!
"Charlie! Give that back!" hinabol ko sya sa may hallway.
UNFORTUNATELY, nakita kami nung teacher na hindi yata alam ang ibig sabihin ng L
AUGH, FUN, ENJOY, JOKE. Ang seryoso lagi. Kaya naman napapabalita na umiiyak mga
elementary dahil daw dyan eh.
"Hausman! Aragon! Ano sa tingin niyo ginagawa niyo?!"
"Naghahabulan?"
"That makes 2 Saturday detentions for you, Hausman. Ikaw, Aragon, 1 Saturday det
ention." tumawa naman ako. Buti nga! "That makes it 2 for you too, Sofiah Bretti
na. Now go back to class, both of you." argh. I've never had detention before!
Ngayon naman dalawa pa! Binilisan ko lakad ko pero dahil matangkad yung nasa lik
od ko, naabutan nya ko.
"Magkasama tayo sa detention? Masaya yun!" hinarap ko naman sya.
"Gahd! I hate you! Alam mo ba na unang beses kong magkaroon ng detention?! Palib
hasa sanay ka siguro!" pumasok na ko ng room.
"It's my first time too. I really thought detention sounded bad. But I'll be wit
h you...what could be bad?" umupo na sya dun sa place nya. Ipapaulit ko sana kas
o dumating na yung teacher.
Nagdiscuss na din naman.
Nakakainis talaga. Never pa akong nadedetention. NAKAKAINIS! NAKAKAINIS! NAKAKAI
NIS! NAKAKAINIS!
"Sofiah Brettina...SOFIAH BRETTINA!"
"Po!?"
"Kanina pa kita tinatawag. Answer number 6." napatingin ako sa libro ko, nakasar
ado!
PATAY
"Psst.." lumingon ako. Si Rain. "Anatomy..." bulong nya.
"Miss Aragon, hindi ka nanaman nakiki-"
"Anatomy."
"Oh..." napakamot sa ulo nya si ms. Jona. "Okay. Good." walang kamatayang discus
sion nanaman ang nangyari.
Tumingin ako kay Rain. Nakikinig parin sya. Nagulat nalang ako nung tumingin sya
sakin at kumindat. I was petrified.
Lessons lang kami ng lessons...and finally...
"Okay, class. Dismiss."
Nakaupo ako sa may canteen kasama ni Alex na mukhang busyng busy dahil dun sa bo
ok report na dapat nyang gawin. Ewan ko kung para saan...
Dahil medyo nabobored ako, nagpaalam ako kay Alex na lilibutin ko lang muna buil
ding namin.
Marami rami pa namang tao. Ni hindi ko na nga nakikita si Ted eh. Ewan ko dun sa
lalakeng yun, kapag nagkikita naman kami ngingitian lang ako at dadaanan.
Napatigil naman ako dun sa music room. May narinig kasi akong tumutugtog. Sakto
namang lumabas si Jason, yung kabatch namin na taga section 3.
"Hi Brett. Di ka pa uuwi?" umiling ako.
"Ei Jason, ano meron?"
"Ahh...yan. Pag-oorganize ng school band." nakisama naman syang sumilip sa pintu
an. "Ayos na sana eh..."
"Ano ba problema?"
"Gumdraduate na kasi yung lead vocalist at lumipat ng school yung lead guitarist
." sabay naglean naman sya dun sa vending machine sa tabi ng door.
"Tamang tama pala eh. Brett can sing." napalingon ako sa likod.
"Hoy Ted! Are you ut of your mind?! I've never even performed in front of anyone
!!!" hinila naman ako ni Jason sa loob at tinulak ni Ted. "Ted! Saglit la-" nagw
ave sya sabay sarado ng pintuan. He's getting really weird.
"Any song, Brett?" tanong sakin ni ate...ano nga ulit name nito? Alam ko 2nd yea
r college na sya eh.
...what choice do I have diba?
"I'd lie." nagsimula naman na silang tumugtog.
Pagkatapos namang umulan...este pagkatapos kong kumanta. Nakatulala lang sila sa
kin.
...
...
Ang tagal kong inantay tong BUKAS na to. Sobrang anxious ako. Anxious as in NERV
OUS dahil duh?! DETENTION yun, at EXCITED dahil first time ko. Pero mali pala na
maging excited ako dahil...
Dahil ang bukas pala na to...ang BUKAS na magsisimulang magpapaiyak sakin. >.<
...
Nagising naman ako ng maaga. Dahil nga naawa sakin si Alex, or should I say, NAG
MAKAAWA ako, sasamahan din nya ko mamaya.
Mga 8:45 na kami nakarating ng mall. Yung tipong kakabukas palang. Nagstay naman
kami sa may starbucks kung san kami madalas ni Ted. Maya maya lang, napansin na
min na past 9 na. Asan na ba si Ted?!
"Brett! Psst!" lumingon kami ni Alex. Sa pagkakaalam ko po, mg kaibigan, I'm the
only BRETT here.
"What took you SO long?!" natigilan nalang ako nung makita ko yung mga kasama ny
a. Si Raph at Rain..
"Late na ba?! 9:20am palang. 20 minutes palang naman. Ano? Kain na tayo?"
"Manlilibre ka naman diba?" sabi ko ng pabiro.
"Hinde ah." tumingin sya dun sa dalawa nyang kasama.
"Libre nila ngayon."
"Well..fine." sabay sabi naming 4 kay Ted.
Dahil dun pa sa kabilang dulo yung elevator papuntang mga fast foods, madami pa
kaming station na dinaanan ni Alex.
"Ui dun tayo!!!" sabi namin.
"YUUUCCCKKKKK!!! sabi nung 3 lalakeng kasama namin.
"Para Blue Magic lang eh!" hinila naman namin sila papasok.
Napaka-arte eh tindahan lang naman ng mga teddy bears eh.
"Ano namang gagawin naming mga lalake sa-"
"Charlie?! Psst! CHARLIE!" sabi ko naman. Nasa may cashier kasi si Charlie.
"Ui! Hi Brett." parang hindi sya mapakali ah.
"Ano ginagawa mo dito?" tanong ni Raph sakanya na nakakunot noo.
"M-may ano..."
"Alam mo pareng Charl, mauna ka na sa school. Sakin na muna sasabay sina Brett."
sabi nitong si Raph.
"Aii...hindi na. Sakin nalang sya sasabay. Sige. Lika na Brett." hinila naman ak
o ni Charlie.
Hinila naman ako pabalik ni Raph.
"Ui..ara-"
"Sakin na muna si Brett."
"Oi loko. Tara na Brett." nakita ko naman si Alex, nakaidlip na sa sasakyan ni C
halie. Si Rain naman umiling iling dun sa harap namin na parang sumasakit ang ul
o.
"Oi kung di ka nakita dun sa blue blue magic na yan ah!"
"ARGHHH! SHUT UP GUYS!" sobrang nahalata na siguro nila that I'm really pissed o
ff.
NOTE: dyan yung part na unang flashback. So, dyan nag-eend yung unang flashback.
Gets? Haha. Di pa ba? xD
"Sakin sasama si Brett." sabay hila nya sakin sa kotse nya. And this is why kay
Rain ako nakisakay.
**END OF FLASHBACK**
"Pasensya na talaga sa abala ah?!" sabi ko.
"Ayus lang. Pasensya na dun sa mga barkada ko ah?" nagtaka naman ako.
"Barkada na kayo agad?"
"Actually, hindi. Matagal na kaming magkakakilala nina Ted. Nung 1st year kami,
hindi kami dun sa school natin ngayon. Dun din si Charlie. Sa totoo nga, pati si
Oliver barkada din namin yan eh. At si Joah-"
"Sino?"
"Ah...wala. So yun nga...si Oliver...nagbago na sya eh. Sobrang nagbago. Sa toto
o lang, napakabait nyan dati eh. Hindi marunong magsungit. Ngayon naman, paratin
g mag-isa..." nagkwentuhan naman kami ng nagkwentuhan saka namin napansin na nas
a school na kami.
"Scott, Guillermo, Montez...anong ginagawa niyo dito?!"
"Sasamahan po namin..." sabay turo samin ni Charlie. "Sila."
"Bueno...Hausman, Aragon, kayo sa stairways ng building niyo. Simulan niyo na na
ng makauwi kayo ng maaga." paglabas ni ms. Helena...
"STAIRWAY NG BUILDING NATIN?!" ang laki laki nun eh..-_Inumpisahan naman namin. WHAT THE HECK DO I KNOW ABOUT CLEANING?!
"Hui. Bat nakatayo ka lang dyan, Brett?!" tanong naman ni Raph na nagsascrub dun
sa may stairs.
"Eh...pano ba?"
"ARE YOU KIDDING ME?!" sabay sabay nilang sabi except kay Alex.
Do I look like I'm kidding you?!
"She's serious guys. Hindi siya marunong ng mag ganyang paglilinis."
"Look who's talking! Parang sya marunong..." sabi ko naman.
Ayun...tinuruan kami.
"Mga buhay prinsesa talaga kaya paglilinis hindi alam..." hirit ni Raph.
"Oo nga. Oi Brett. Baka hindi mo alam tong kulay yellow na hawak mo ah? Yang mal
ambot na yan...sponge yan." kaya binato ko si Charlie ng sponge sa mukha.
Tinutok naman nya sakin yung hose kaya nabasa yung jeans ko.
"Oi tama na yan." pumagitna naman si Raph kaya nabato namin syang pareho ng basa
han...woops. "Loko kayo!!!" sabay tutok nya ng mop sa mga buhok namin.
Wala naman talaga kaming balak na idamay si Alex at Rain na nagsscrub ng
Kaso nasindi ko yung hose na hawak ni Raph na nakatapat sakanila. PEACE.
y naman sakin ni Alex yung sabon kaya inisplash ko sakanya yung tubig sa
nalagyan din si Rain kaya binuhos nya sa mga sapatos namin yung nasa may
Ayun...sobrang gulo na namin. Imbis na luminis, lalo pang nagkagulo.
floor.
Inispra
sahig,
timba.
...
"Mga chismosa talaga kayo. No, I won't m-miss them." sabi ko.
"Kunwari paaa..." sabi naman ni Alex na kadarating palang at kumakain ng lollipo
p.
"Shut uuppp!!!"
"Sino kaya sa lima yang mamimiss nyan?!" sabi naman ni Anna na kaklase namin.
Siguro nagtataka na kayo kung ano pinag-uuusapan namin noh? Kasi, kaninang matap
os yung pang-apat na subject namin, dumiretso kami sa canteen para maglunch. On
the way, nakita ko sina Ted, Raph, Charlie, Oliver at Rain na nag-uusap usap. Na
gbye sila sakin, except kay Charlie. VERY ODD. Pati si Oliver hindi ako pinansin
. Sanay na din naman ako. Tapos, nakita ko si Jelly, Anna at Dina kaya sumama mu
na ko sakanila. Nabanggit nila na 2 weeks mawawala yung mga kasali sa School Pri
nce Selection para sa orientation nila sa Batangas. Ganun nila pinaghandaan, dah
il napagdesisyunan na daw na magiging interschool yung School Prince Selection n
a yan. So yung 5 mapipili, ilalaban sa mga 5 pang students ng iba't ibang school
. Sa Friday daw alis nila.
"Uiiii...sino ba crush niyo sa mga yun?!" sabi nitong chismosa kong bestfriend.
"Ako si Rain..." sabay tili ni Jelly.
"Ainako! Dun ka sa Rain mo. Ako si Oliver. Diba pinsan mo sya, Lex?" tumango si
Alex at tinawanan ko naman si Anna.
"Sungit sungit nun eh..."
"Churva ka talaga bruha! Kahit na. Gwapo naman." inirapan ko lang ang bagong dat
ing na si Francie ng pabiro. "Ai! Ako si Ted." sabi ni Francie.
"Di hamak na mas cute si Charlie." dumating naman si Jelaine na may hawak nanama
ng libro.
"Ano usapan niyo?" tanong niya.
"Yung mga crush namin sa mga school prince." sabi ni Anna.
"Aiiiii! Akin si Raph! Akin lang yun!" sabi ni Jelaine. WAW.
Bago pa ko sumabog sa sakit ng ulo, nag-excuse lang naman ako at dumiretso sa ba
nyo ng canteen. Pinaka malapit eh. Hehe.
Naghuhugas ako ng kamay nung may pumasok na umiiyak kaya napatakbo ako dun sa pi
nakamalapit na cubicle. May lahing chismosa..pasensya.
Umiiyak parin yung babae...may pumasok naman...parang kilala ko to ah...
"Tahan na..." ALEX?!?!?!
"You know, Lex...the problem with loving too much is not the fact that the one y
ou love doesn't giva a damn or hasnt love you as mush as you did. But it's the f
reakin question that hurts you everytime you ask...SAN BA KASI AKO NAGKULANG?!"
humagulgol sya.
Confirmed. Si Alex yung bagong pasok. Pero sino yung umiiyak?!
"T-tama na...naiintindihan kita..."
"Hindi mo nga ako maiintindihan eh! Pareho lang kayo ng Brettina na yun!" ahh..p
areho daw kayo nung Bretti-AKO YUN AH?!
"Listen...Lily.." SI LILY?! Brett...calm down. Pakinggan mo muna.. "Hindi ako yu
ng dapat mag-explain sayo kung hindi si Brett. Kaya lumabas ka na." nagulat nama
n ako. "Brett. Labas." lumabas naman ako dahil buking na ko.
"Y-you're here?!" lalo syang umiyak...ano nanamang ginawa ko?! T_T
"You two better get your priorities straight. Walang kabuluhan ang pag-aaway niy
o. Nalaman ko kay..." tumingin kaming pareho kay Alex. "Kay Charlie..." ano nama
n meron kay Charlie?!
"M-may binanggit sya sayo?! Kaya nalaman mo?!" panicked na tanong ni Lily.
"Oo...the day nung detention..." umiyak lalo si Lily.
"Ano ba?! What's happening?!" tumingin sakin si Alex...
"You two need to talk." hinila nya kami papunta dun sa garden. "Iwan ko muna kay
o." umalis si Alex.
"Now...what?" tumingin tingin ako sa paligid.
"Look at me..."
"Sabihin mo nalang kung ano yun, Lily." tumungo ako.
"LOOK. AT. ME." dahil baka magalit nanaman, tumingin ako sakanya...sobrang umiiy
ak parin sya. "Ask me anything."
"Okay...here's to nothing." nagmotion sya na umupo kami kaya umupo ako. "Why are
you like that?! I mean...what happened?!"
"Brett...I am so sorry..." umiyak sya ng umiyak. Kitang kita ko sa mata nya na s
obrang malungkot sya. "I-I...nagalit ako sayo. I hated you. Now give me a reason
para magbago yun..." napakunot noo ako. What is she saying...
"A-anong...Lily b-bakit-"
"Bakit ako nagalit sayo? To tell you the truth. Charlie is my ex boyfriend." Ahh
h..ex pala nya si..CHARLIE???!?!?!?! "Gulat ka noh?"
"Aii hinnnddddeeeeeeee...kasi hindi ko alam yun tapos biglang ganun eh..." tumaw
a sya ng onti.
"2 years kang nawala. Nung malapit nang matapos yung 1st year life natin, naging
kami ni Charlie...naalala mo nun? Magkaiba tayo ng school. Kasama ko sina Ted s
a school namin dati. Kayo ni Alex sa ibang school. Tapos nung 2nd year sa LA kay
o nag-aral kaya hindi niyo nalaman...nung naging kami ni Charlie, nakita nya yun
g picture nating dalawa sa bahay natin. Wala ka nun. By that time, andun ka na s
a LA. Kinwento kita sakanya..." umiyak sya ulit ng umiyak. "S-sobrang mahal na m
ahal ko sya, Brett...sobra..." naglean sya sa table sa harap namin at umiyak uli
t.
"Lil-"
"Patapusin mo muna ko...mahal na mahal ko sya. We lasted for 5 months. Kwento ak
o ng kwento tungkol sa step sis ko na bestfriend ko." pagkasabi nya nun...umiyak
na din ako... "Si Charlie...sobrang masunurin sa parents nya. Lalo na sa mom ny
a. Nandun kami sa bahay nya nung sabihin ng mom nya na hindi kami pwede...dahil.
..dahil...may gusto daw yung mom nya para kay Charl na iba..." tinitigan ko sya.
"Go on..."
"I expected Charlie na ipaglaban nya ko sa mom nya. Pero instead na ipaglaban ny
a ko, pinahatid niya ko sa driver namin sa bahay para makapag-usap sila ng mom n
ya. Oo nga naman. 2nd year palang kami nun, ano nga bang magagawa namin. That wa
s the day when I called you sa US." saka ko naman naalala...
"ALAM MO NA?!!?!?!"
"Ain't it freakin' obvious?!" hinila ko si Charlie sa may gilid.
Dahil nga nasa labas pa yung teacher, wala muna akong pakialam.
"Ano ba yun hah?!" sabi ko sakanya.
"Huh?"
"Bat mo niloko si Lily?!"
"Hindi ko sya niloko!!! Totoo yung sinabi ko...m-mas...mas mahal...kita." nasamp
al ko naman sya.
"How can you say that when you don't even know me?!"
"I..I know you. We knew you waaay back."
"Bakit ganun ganun ka nalang nakipagbreak sakanya, sige nga?!"
"Dahil ikaw nga mahal ko! Nakakaintindi ka ba?!"
"AKO PA NGAYON HINDI NAKAKAINTINDI?!!!!???"
"MINAHAL KO NGA SI LILY OKAY?! MINAHAL KO SYA! AS IN SOBRANG MINAHAL KO SYA!" so
brang napalakas yata kaya tumawa yung 3, kasi si Oliver, blank face as usual.
"Minahal daw. Aminin mo na."
"Ano?! Aminin mo na daw!" sabi ko.
"E-eh..."
"ANO NGA?!"
"Nagseselos ako!!! NAGSESELOS AKO AS IN NAGSESELOS TALAGA AKO!!!" nagulat ako da
hil sinipa nya yung chair.
"Kanino?!"
"K-kay...kay...RAIN!" tumungo sya. Tumawa naman yung 3.
Yung 5 pang hindi ko kilala? Nanonood din samin. Mga usisero.
"Sige na! SIGE NA! OO NA! TAMA NA KAYO! NAGSESELOS NGA AKO! Eh pano ba naman! Nu
ng araw na nakita niyo ko sa blue magic...hindi naman talga para sa ate ko yun e
h...para...para sakanya yun..." tumawa naman din ako.
"ANG LAKI MONG T!!! PARA SAAN YUNG PAG-UUSAP NIYO KANINA?!"
"Eh kasi yang ungas na Rain na yan!!!" sabay turo nya kay Rain.
"Hui! Sabi sakin ni Lily...nagseselos din sya sainyo ni Brett! Tapos sabi nya pa
ra na nya kong kapatid! Yun lang yun!" nagkamot naman ng ulo si Charlie.
"MAS UNGAS KA PALA EH! YUN NAMAN PALA!!!"
"MALAY KO BA!!!" nagsisigawan na kami nun pero hindi galit. Masaya lang talaga.
...
Magkasama kasi kami ni Lily at ni Alex na nagpunta ng school eh. Ayun nga, kahap
on, tinawagan ako ni Lily, sabi nya na ayos na nga daw sila ni Charlie.
Sobrang inaasar nga namin ni Alex eh. Sabi naman nya, papahirapan daw nyang manl
igaw si Charlie. Nyeeehhh. Pumasok naman na sa classroom nya si Lily.
Pagpasok naming classroom..pag-aaway ng 2 college students at 3 4th year ang naa
butan namin.
"-naman eh!"
"Bakit ba?!"
"Pumayag ka na eh!"
"Ano naman meron sa July 25 at ayaw mo na?! Ah! Kaya naman pala! Yun yung araw n
a-"
"ANO BA NAMAN KASING PAKIALAM NIYO HAH?!?!?" napaatras kami ni Alex nung sumigaw
si Oliver.
"Ano nanaman yan?!" sabi ni Richard na president sa class namin.
"Stay outta this." hirit ni Raph.
Mukhang natakot si Richard kaya nanahimik nalang.
"HOY!" napatingin sila samin ni Alex.
"Ano ba yan?!"
"Lagi kang nakikialam, brat. Nagsasawa na ko." sabay tulak nya sa chair nya.
"If I'm annoying for you. You're annoying for me. And I'm so not voting for you!
!!" sabay tulak ko din ng chair nung...wait..chair to ni Charlie. xD
"See if I care..." lalabas na sana sya kaso hinigit ko polo nya.
"What?!"
"HE QUIT!" sabi nung 4 na kaaway nya kanina. KAYA PALA!
"WHY?!?!?!" sabi ng mga kaklase namin kasama na ako at si Alex.
Bakit di ko nga ba naisip...July 25 yung mismong laban.
Umalis naman sya. Hahabulin ko sana kaso dumating yung teacher at pinaupo na kam
i, syempre, pinalabas si Raph at Ted.
Until 2nd subject, wala parin sya. Nagcutting na nga talaga. Kumain lang ako ng
ice cream nung recess dahil sobrang wala akong gana. I think they're hiding some
thing from us...or just...ME.
Pangalawang subject sa hapon, wala daw yung teacher kaya pumunta muna akong gard
en. Feeling ko ang lamig...sobrang masakit ulo ko. Sumandal ako dun sa may puno
at naglean...inaantok ako. Pagod ako. Si Alex...ayun, wala nanaman, kinuha kasi
syang governor ng highschool department eh. I mean, yung party ni Isabelle na 1s
t honour ng class namin.
And before I know it, nakatulog ako.
...
"A-asan ako?"
"Ijah...wag ka muna tumayo. Baka mabinat ka." sabi nung nurse. "Saglit lang, may
kukunin lang ako sa office" lumabas sya.
Napatingin ako sa harap...may lalakeng nakalean. Sino naman to?! Tatayo sana ako
kaya lang"Ang kulet eh. Sabing wag muna tatayo." tumingin ako sakanya ng parang nakakita
ng multo. "Oh? May dumi ba ko sa mukha?" umiling lang ako.
"A-anong ginagawa mo dito? At anong ginagawa ko dito?!" napahawak ako sa ulo ko.
Medyo mainit ako.
"Binabantayan kita. Nakatulog ka sa may garden. Nagtaka ako kung sino yung humih
ilik kaya tinignan ko..." hinagis ko sakanya yung unan.
"Stop that! I don't snore!" tumawa sya.
"Pano mo malalaman eh tulog ka nga diba?" may point sya...-_Napansin din siguro nya na sobrang nagtataka ako.
"I was kidding. Tahimik ka ngang matulog. Except for the fact na may sinabi ka n
ung tulog ka. Kaya napatingin ako sa likod nung puno."
"Ano ba yung sinabi ko?!" napraning nanaman ako. WAAAHHH!
"Something about eye liner or something..." tumawa ako. BUTI NALANG YUN LANG!
"Anong oras na?"
"2:30."
"HAH?! Kanina lang 11 palang ah?!"
"Kanina yun..."
"Eh...pano mo ko nadala dito?"
"Sumayaw ako tapos napunta ka dito." tumawa naman ako ng malakas, ngumiti sya. "
Malamang binuhat kita. Ang bigat mo nga eh."
"Eh kasalanan mo eh! Binuhat mo ko! Alam kong mabigat ako dahil hindi ko kayang
mag-diet." napakunot noo sya. "What I meant is...weird siguro. Pero kahit ang ta
ba taba ko na ayaw kong magdiet. Kasi kapag nakakakita ako ng pagkain, gusto kon
g kumain!!!" tumawa sya. Sobrang tumawa.
"Pinapaalala mo talaga sya sakin..." sumimangot naman sya. Baliw ba sya?! Kanina
tumatawa tapos sumimangot...
"What??"
"I'm mean to you." duh?!
"Hindi kaya. Hindi nga eh. Sobrang bait mo nga eh. Yung tipong...lagi mo kong si
nisigawan. Iniinsulto. Inaasar. Binubwisit. Mabait ka." ngumiti naman sya at umi
ling iling.
"Sorry." am I hearing him right!? Nagpapasorry sya sakin?!
"Pakiulit?"
"I'm not repeating that." nag-pout ako.
"Bad ka."
"Alam ko..."
"Pero alam mo din ba na sobrang sayang na nagquit ka sa SPS?"
"Bat naman sayang?!"
"Ma-appeal ka eh. Tapos...basta. Sayang talaga! Ineexpect na ng lahat na makita
nila kayo na naka-tux...na super gwapo sa contest...tapos..basta...sayang. Mas o
kay sana para sakin na kasali ka...haii..." dumating naman yung nurse.
Dahil medyo okay na ko, bumalik na kami sa klase. Sobrang nang-intriga yung mga
kaklase namin eh.
Kasi pareho daw kaming wala kanina pa tapos sabay dumating. Imbis na maasar si O
liver, nginitian lang nya sila. WEIRD NA TALAGA!!!
Nung dismissal na...
"Bat ang laki ng ngiti nun?!" sabi ni Alex na tumatawa tawa pa.
"Oo nga...parang wala nang bukas." hirit naman ni Charlie na nakaakbay na kay Li
ly.
Papahirapan ah?! Eh ni hindi nga yata nagpapawis tong si Charlie sa panliligaw e
h!
"Hoi. Sira. Narinig ko yun." umupo naman si Oliver sa tabi ko. Nasa field kasi k
ami eh.
"Oi. Yang kamay mo pare ah. Kapatid ko yan." si Ted naman ang umakbay kay Charli
e.
"Sino kaya iboboto niyong tatlo saming lima?!" sabi ni Raph na kumakain ng mansa
nas.
"Ako..uhmm..-"
"Loka. Alam naman nating lahat na si Charlie iboboto mo eh." sabi ni Alex.
"AMP!" tumawa lang kami.
"Alam ko na mga pare...botohan tayong lima. Kasi diba...boboto din naman tayong
mga kasali?" sabi ni Rain.
"Oo nga naman. Wait lang...lima?!" biglang tanong ko.
"Oo, lima." sabi ni Oliver.
...
"*sniff* May boyfriend na anak ko." tumawa naman kami ni Lily ng mahina.
"Ma...don't be...so...emotional." sabi naman ni Lily sabay pasa ng tissue kay ti
ta Leila. Imbis na tissue yung hawakan..yung kamay ni Lily.
"Anak...*sniff* I'm really so...so...happy and...sad..."
"Aysuuuus. Ma, matanda na yang si Lily. Yaan niyo yan." sabi ni Ted.
"Oh? Bat umiiyak yang mommy niyo?" nagkiss naman ako kay daddy na kagagaling lan
g daw sa office.
"Eh kasi may boyfriend na si Lily." sabi ko. Siniko naman nya ko.
"Really?! Wow. We should celebrate! I mean...who's the lucky guy?!"
"CHARLIE CHRISTOPHER HAUSMAN!" duet namin ni Ted.
"AKO'Y ALIPIN MO KAHIT HINDI BATIIIIIDDD!!! AAMININ KONG MINSAN AKO'Y MANHIIIIDD
D!!! SANA AY-"
"OO NA!!!" reklamo naman nitong katabi ko.
"Anong alipin alipin yan?!" sabi ni daddy na naiintriga na din.
My dad, he needs to know EVERYTHING. -_Kahapon din kasi, kinantahan ni Charlie si Lily. Kapag suswertihin ka nga eh, hi
ndi naman umulan. Totoo nga pala yung sabi sabi na walang talent sa pagkanta si
Charlie. HAHAHAHA!!!
Mapang-api ako ngayon...geez. Kakauwi lang kasi namin galing school eh. Yup, and
ito ako ngayon sa bahay dahil okay na din naman kami ni Lily. Usapan nga namin k
apag umalis na sina Ted, sa condo ko, dun kami magss-stay na 3 nina Alex at Lily
...
Masakit yun...>.<
"Ano pinaguusapan niyo?"
"Si Char daw kasi tumawag dito kay Lily." napataas naman kilay ko. He's always c
alling Lily. Geez.
Every 1 minute?! Nah. Every 1 hour. Masyadong miss isa't isa.
"Ano daw? Mahal nya daw si Lily?" tumawa si Alex. Si Lily naman pinindot yung 4t
h floor dun sa condo.
"Hinde ah. Tungkol kay Raph yung sinasabi nya eh."
"Bakit daw?"
"Makikipagbreak daw kay Paula." who the heck is Paula?
"Sino yun?"
"Di mo pa kilala?!"
"Ni hindi ko nga alam na may girlfriend si Raph eh." naglakad naman na kami dun
sa condo ko.
"Aysus. Di naman nila masyadong topic eh."
"Bakit daw makikipagbreak?" nagshrug si Lily.
"Ewan." at dahil sobrang dami naming assignments, pinagtulungan namin.
9pm na kami natapos sa mga lintik na assignments.
Guess what time kaming natulog? 12am na. That's why kinabukasan...
...
...
"Aragon. Magtino ka ngayon. Kahit wala si Oliver, ayusin mo." anong ibig sabihin
ni coach dun?!
"A-ano daw?"
"Ayusin mo daw kahit wala yung nagtuturo sayo."
Tumayo
ndi pa
takbo
ype of
umigaw
naman na din ako dahil umpisa na ng game...nakatayo lang ako dun. Kung hi
siguro ako sinigawan ng mga group mates ko hindi pa ko gagalaw. Tumatakbo
lang ako ng parang hindi alam ang gagawin ko. Trust me, I'm not a sport t
girl. After ilang takbo, takbo dito, takbo dun. Balik dito, balik dun...s
si Andrea.
"Sit down."
"Sir I'm-"
"SIT. DOWN." sabi ko nga bading sya eh...bading na BALD. I sat down, pagtingin k
o kay Alex, nagshrug lang sya sakin.
Nagsusulat naman ako nung mga pinagsasasabi nitong si Bald headed gay-I mean, si
r Georgie daw. Isn't that a name of a dog?! Well, moving on, may pinasang papel
sakin si Alex.
Pagkatingin ko:
'substitute ni ms. sera' Nagreply naman ako sakanya ng, 'malas.' Natatawa nga ak
o habang pinapanood syang magturo eh. He's so gay...
THANK GOD nung nag-alarm ng uwian.
"ANG SUNGIT NYA!" sabi nitong tumatalon talon sa kama ko.
"Pati nga yang si Brett eh. Sinusungitan."
"Grabeh...iba talaga kapag bading!" sabi naman ni Lily na tumatalon parin.
Binuksan ko naman yung phone ko, 3 messages.
Galing kay Ted yung isa. Unknown number yung pangalawa. Yung isa naman, kay momm
y.
[[pangeeet. miss ko na kau. wla aqng pinagttrpan.]] Sige lang. Mamiss mo pa kami
. Haha.
[[hi brett. mstah dyan?]] Sino to?!
[[Brettina, darling. I'll be going home next week. Regards to your dad and to Le
ila. Love you a lot, dear.]]
"Oh? Sino?" sabi ni Alex na nakahiga sa sofa.
"Si Ted, number na hindi nakaregister sa phone ko tsaka si mom."
"Ano sabi ni Tita?"
"Uuwi daw sya next week." saka naman ako natauhan. "UUWI SYA NEXT WEEK?!"
"Oh cool!"
...
Dahil nga Friday naman, at walang klase bukas, at tapos na lahat ng detentions k
o, nag-malling muna kami nitong dalawa kong kasama.
"Ui. Dun muna ko sa Bench" sabi ni Alex.
"Ako dun sa Petit Monde."
"Ako sa...basta dun. Tawagan nalang tayo." tumango naman sila. So ayan nga, kany
a kanya kaming buhay.
Dahil tinatamad akong mag-mall. Umupo lang ako dito sa may labas ng super market
. Bigla namang may matandang babaeng lumapit sakin.
"Joahnna?!"
"Po...?" I've heard that name before.
"Anak...ikaw ba yan?!"
"E-eh...nagkakamali po kayo, ale. Hindi po Joahnna pangalan ko."
"Imposible...akala ko...akala ko wala ka na-" imposible po talaga dahil sa pagka
kaalam ko, SOFIAH BRETTINA WILSON ARAGON ang kinagisnan kong pangalan...
"Manang naman. Sabi ko po dun lang kayo eh-" napatingin sakin yung lalake. "Joah
nna?"
"JOAHNNA?!??! I AM NOT JOAHNNA!!!"
"Eh s-sino ka?! B-bakit...bakit magkamukha kayo ng kapatid ko-"
"Stop that. I'm not Joahnna whoever she is! At kung nasan man siya, maiiirita di
n sya dahil pinagkakamalan niyo ang ibang tao sakanya!" napasimangot naman yung
lalake.
"She's...gone."
"And still pinagkakamalan niyo parin ako na ako yung Joahnna someone na yun?!"
"Sorry...sobrang magkahawig kayo..."
Saka ko naman naalala...tinawag na din akong Joahnna nung babaeng sumampal kay O
liver. Baka sakaling may malaman ako.
"Pwede bang...pwedeng mag-usap tayo? Tungkol sa Joahnna na yan?" tumango sya.
"Okay lang naman.."
Dinial ko number ni Alex.
" 'lo, Lex? Pakisabi kay Lily di ako sasabay umuwi. May spare key ka naman sa co
ndo diba? Sige bye." bago pa sya magsalita, pinindot ko na yung end call.
Nandito kami ni kuya Jon ngayon sa starbucks. Kuya daw nung Joahnna.
"So...tell me about her." sabi ko.
"She's...she's a really nice girl. Sobrang mahal ko yung kapatid ko na yun. She
passed away bago sya makapasok as a 3rd year student. Nag-away sila nung boyfrie
nd nya nun, kasama din yung barkada nya. Sabi nila, dahil nainis yung boyfriend
nya, umalis sya. Sobrang mahal nga ni Jo yung boyfriend nya na yun. Hinabol nya,
hindi nya alam, may paparating na sasakyan." umiwas sya ng tingin.
"That's how...how she...passed away?" umiling naman sya.
"Hindi pa yun. Nacoma sya for 5 weeks. Paggising nya, boyfriend nya agad yung hi
nahanap nya. Nalaman nalang namin na nabulag na pala sya dahil sa pagkakabangga
nya." napatingin ako sa table. How aweful... "Galit sina mommy at daddy dun sa b
oyfriend nyang yun. Sobrang galit. Nasira lahat ng pangarap ni Jo dahil sakanya.
She dreamt of being a musician. Gusto nya maging vocalist sya ng isang banda. G
usto nya, siya yung magturo ng mga bagay bagay sa bunso naming kapatid na si Jor
daine."
SO TAMA NGA AKO! They're related...
"P-pero hindi na nya magagawa dahil bulag sya." sabi ko naman. Tumango naman sya
.
"Sobrang hinanap nya yung boyfriend nya. Iyak sya ng iyak every single minute da
hil ayaw nga nina mommy. She threatened us na magpapakamatay sya kapag hindi nil
a hinayaang makasama nya yung boyfriend nya. So, ayun na nga. Nagkasama pa naman
sila, hindi ko nga lang alam kung ano mga pinagusapan nila. Sumunod na mga araw
, ayaw niyang kumain, gusto nya nakakulong lang sya. Nalaman naman namin na nagb
reak na pala sila. Hindi nya kinaya kaya..bumigay sya. Nalaman namin na nagkahem
orrage sya. She...she passed away." napahawak ako sa bibig ko.
Ang tragic naman...napapaluha ako sa story. And I'm not being sarcastic.
"You really look like her..." humawak ako sa kamay nya dahil sobrang naiiyak na
sya.
"Let me ask you...what connection does Oliver have?" napatigil sya.
"K-kilala mo sya?" tumango ako.
"Yung sira ulong yun ang dahilan kung bakit namatay ang kapatid ko!"
0_o
...
Hindi ako nakatulog magdamag...nagtataka nga sina Lily at Alex kung bakit umuwi
akong parang naiiyak na hindi mo malaman kung ano eh.
I have no idea too. Yung dahilang may kamukha akong patay? O yung dahilang datin
g girlfriend ni Oliver kamukha ko?!
May koneksyon kaya si Joahnna sa mga kaweirduhan ng mga kaibigan ko? Wala naman
siguro...
"Ang lamig...paki patay ng aircon, Lex." sabi ko habang nakabalot pa ng kumot yu
ng katawan ko.
"Aysus. Di naman nakabukas eh." humawak sya sa noo ko. "God Brett! Ang init mo!"
"Patingin." sabi naman ni Lily na nagsusuklay pa. "Geez. Oo nga! Pano ka makakap
asok?" yes, mga friends.
Fast forward na muna tayo. Monday na ngayon. Walang katapusang school.
"Iiwan niyo ko dito? No way. Papasok ako." tatayo na sana ako nung ihiga ako uli
t nung dalawa.
"No, Brett. Lalala sakit mo. Do you want that to happen? Kami na bahala magsabi
...
"Oh? Kailan daw?"
"Nagtext nanaman sakin kanina lang, dad. Sabi nya baka sa Thursday daw."
"That's great! So...saan daw sya mag-stay?"
"She mentioned that she'll be staying in Tagaytay. May ioorganize daw syang part
y eh. Atin atin lang daw. And she said na mga 3 days syang dito sa Manila."
"Aww.." sabi ni tita Leila. "Icacancel ko na muna mga meetings ko simula sa Thur
sday. Ikaw din Rae ah?"
"Oo naman. Sasama ba si pareng Kenzie?"
Believe it or not...sobrang nagkakasundo ang divorced parents ko pati na ang mga
asawa nila ngayon. Ayos nga eh. We're one...expanded...happy family.
"Yarp."
Umuwi kasi kami ng lunch at naabutan namin si daddy at tita Leila. Si Alex kasi,
pinauwi muna ni tita Berna dahil may imemeet daw silang relatives.
Pagbalik namin ng school, nakasalubong ko si Paula.
...
IDE MEEEEE!!!
"BRETT! PSSST!" tinawag naman nila ako pero tumakbo naman ako papuntang CR.
Nung magalaram na yung tardy bell, pumasok na ko ng room. Meaning kasi nun, 10 m
inutes before time.
Dahil nga, medyo late na kong pumasok, wala na silang masyadong time na kausapin
ako.
Nung recess naman, sinabi kong busy ako kahit sa garden ako kumain. Pero nung lu
nch, hindi ko na sila natakasan. Hinila na nila ko papuntang canteen. Ang nakaka
pagtaka nga lang, wala si Raph ngayon.
"Napansin lang namin...umiiwas ka ba?" sabi ni Charlie na nakaupo katabi ni Lily
.
"Hinde." sabay subo ko ng fried chicken.
"Kung may problema ka. Wag mo kaming idamay, okay?" sabi ni Oliver na kumakain n
g sandwich.
Wag idamay?!
"FOR GOODNESS SAKE!" napatingin sila sakin...
"What is WRONG with YOU?!" sabi naman ni Ted na mukhang napipikon na din sa inaa
sta ko.
"Nothing's wrong with her. Red day nya kasi ngayon." palusot na sabi ni Alex.
"Shut up Alex."
"Don't you tell her to shut up like that, Brett." sabi nitong katabi kong si Ted
.
"Fine! Tell her yourself. She's your ex girlfriend, ain't she!?" di ko na mapigi
lan yung bibig ko!
"W-what?" tanong nila.
"Now tell me. Pano ko kayo hindi idadamay kung kayo mismo yung dahilan?! Geez. A
nd I can't believe I still call you guys my friends!!!" sumubo nanaman ako.
"So...you're mad at us because nalaman mo na mag-ex si Ted at Alex? You're just
pathetic." pinalo ko yung table sa harap ni Charlie. Si Rain naman, hindi nagsas
alita. Same as Alex and Lily na nakayuko parin.
"I'm pathetic? Now tell me what I think. What if I lied to you that I killed som
eone before?!??!" napatingin sila sakin.
"YOU DID?!?!?!"
"No, you idiots! WHAT IF! Pano kung magsinungaling ako sainyo! For 4 freakin yea
rs?! You never even told me na may ex si Oliver na may name na JOAHNNA?! Oh gosh
. Ako lang pala ang tanga dito." nagwalk out na ko.
Nung nasa may corridor ako, may narinig akong nag-uusap. Ito nanaman ako. Si CHI
SMOSA.
...
...
"Mom..help. Ewan ko na. They're right. I'm too immature for these complicated th
ings!"
"Alex and Lily explained what happened to me. And I'm positive you need to go to
school today. Galing nga pala kay Oliver..." may inabot naman sya na maliit na
card.
'Dear Brat,
Get well soon. Don't miss our elimination or you're dead. You're the reason why
I joined this freaky thing and if you won't show up, I'm dropping out. Keep safe
.
P.O.S.'
Napangiti naman ako.
At dahil tapos na ang mga araw ng pagmumukmok, pumasok na ko. Ang daming bumati
sakin. Nakita ko nga si Paula sa may hallway eh. Nilapitan ko.
"Hi Pau! Alam mo-" napahawak ako sa pisngi ko.
"Ang kapal mo rin ano?!"
"Paula! Bakit mo sya sinampal?!" humawak naman sa balikat nya si Raph pero inali
s nya at nagwalk out.
Napatingin ako sakanya habang nawala na sya.
"Okay ka lang?" tumango naman ako.
"Anong nangyari dito?" sabi ni Alex. Napatigil sya nung makita nya ko. "Brett...
" bigla naman syang umiyak. "Sorry na!" napangiti naman ako at yumakap sakanya.
"You're so dramatic..." tumawa naman sya.
"Are you hugging?!" napatingin kami. Si Lily na nakangiti. "Can I join?" niyakap
ko din naman sya.
"BRETT! SORRY NAAAAAAAAAA!!!" narinig nalang namin sa intercom. Woah.
Boses yun ng mga lalake ah?! Sina...sina Charlie...
Pagpasok naman namin ng classroom, may nakayukong lalake na nakahood pa. Pinatid
ako.
"Aray! Bwisit ka-"
"Sorry brat." ngumiti ako at hinampas sya.
"I hate you."
"Welcome back." niyakap nya ko. WOAAAAHHH.
DAMN. OLIVER SCOTT. NIYAKAP AKO. Kinurot ko naman sya.
"Aray!!!"
"Woops. Sorry." tumawa naman sila.
osa." naghiyawan din naman. "Ang tanong mo, naniniwala ka bang may mga taong man
hid? Bakit?"
Ano ba naman tong mga tanong na to!
"Walang ginawang ganun ang Diyos." natahimik naman. "Manhid ba ang isang tao o s
adyang hindi mo matanggap na hindi ikaw yung mahal nya?" nahalata ko naman na hi
ndi na masyadong nakangiti si Ted.
"S-salamat sa sagot, Ted." sabi ni ate Bianca na mukhang affected, aba aba, baka
may love life itong si ate Biancs ah. Umalis na din naman si Ted. "Mr. Oliver S
cott." nabingi na yata ako ng tuluyan...>.< "Ang tanong, ano ang rason mo at nap
asali ka sa SPS?"
"Simple" sabay ngiti nya ng nakakaloko. "Si Brett." naghiyawan naman. TAMA BA NA
RINIG KO!?!?? BRETT DAW?!??!
"WAHHHHH!!! Bakit?!?!" ate Bianca talaga...chismosa din eh!
"When I decided to back-out, nabanggit nya sakin na mas okay para sakanya na sum
ali ako. What can I say...I love her." lalo namang nag-ingay sa auditorium. Damn
...sobrang init ng pakiramdam ko. Yung dalawa kong kasama niyuyugyog na ko. "...
she's like a sister to me." napatigil naman yung mga tao...ako?
Ewan ko. Naging automatic nanaman yung mga paa ko. Bigla akong nag-walk out ng a
uditorium. Hindi ko na tinapos yung contest.
A-anong nangyari sakin?! As usual, nag-stay ako sa may garden. Ewan ko, gusto ko
dito. Wala kasi masyadong mga taong dumadaan dito.
"Stupid stupid stupid Brett..." pinalopalo ko yung noo ko.
"Hui. Tama bang iwan mo kami dun?!"
"O anong ginagawa mo dito?!"
"Mamaya pa naman yung talent portion eh."
"Akalain mo...may talent ka pala." binatukan naman nya ko. "ARAY!"
"Bakit ka nga pala umalis bigla bigla?" bakit nga ba?!
"Nabigla lang siguro ako dun sa sinabi mo kanina.."
"Wag kang mag-alala. This time, hindi na ko nagsisinungaling." feeling ko, anyti
me, babagsak yung mga luha ko.
I really hope you're lying, Oliver...I just do. Pabalik kami ng auditorium nung
makita namin si Paula na kumukuha ng inumin sa vending machine.
"Paula!" lumingon sya.
"Anong kailangan mo?!"
"Bakit mo sinampal si Brett kanina?!!!?!"
"Oliver, she's not worth it. Tara na." hinila ko na sya at pumasok kami sa backs
tage ng auditorium. "May reason lahat ng tao kung bakit nagagawa nila yung mga b
agay na ginagawa nila." tinulak ko na sya dahil talent portion na.
...
"Haii Ted. I don't have an idea kung san ako magcocollege." tinignan ko sya. "Wh
at's wrong?"
"I just can't understand why I'm acting like this. Like a lovesick jerk. I'm con
fused. But after all, maybe I just can't stay strong like Oliver...I have a reas
on to, but now, I don't."
"What do you mean?"
"So...alam mo na na mag-ex kami ni Alex." tumango ako. "Gusto mo malaman yung to
too kung bakit namin tinago?"
"AII HINDEEEE!!! Magsinungaling ka." ginulo naman nya yung buhok ko.
"We hid it from the people...because. Joahnna...tama nga siguro si Lily. Parang
deja vou yung nangyayari ngayon. Joahnna looks like you. Pero magkaiba kayo sa u
gali. Si Jo, hindi sya masyadong vain-NO OFFENSE!"
"None taken. I'm proud to be vain." sabay ngiti ko.
"So ayun nga. Kaming limang lalake, pare pareho kaming nahulog para kay Joahnna.
"
"I...I don't understand."
"Kasi-"
"Kayong dalawa, pumasok na daw kayo." tumingin ako. Si Lily. Sumunod na din nama
n kami. Sayang hindi nya nasabi kung bakit...
...
Ilang oras din siguro yung biyahe papuntang tagaytay. Malamig pala dito. Kailang
an ko pa tuloy mag jacket.
"So, dear, what do you think about sa gagamitin nating resort for the party?"
"Huh?"
"Ainako. Wala. I said, sige lang. Maglibot ka lang. Kuya Robert, paki samahan na
lang sa paglilibot tong anak kong to." tumango naman si manong Robert.
"Manong, san ba dito yung open space na pwedeng mag-isip isip?" ngumiti naman sy
a.
"May problema po ba kayo?"
"Wala manong..." pinilit kong ngumiti.
Nakakacurious. HAHA. may gana pa kong tumawa eh noh? I'm so pathetic.
...
"Let's just get this day over with." sabi ko, tumayo naman sya at hinila na ko s
a kotse nya.
Ewan ko ba, hindi ko talaga natripan na magsalita.
"Tahimik ka?"
"Tahimik ba? Sorry." tumawa naman sya ng mahina.
"May problema ka ba?"
"Ako? Wala." tumawa nanaman sya.
"Sorry na..."
"Bakit ka nagpapasorry? May kasalanan ka ba?" god. I'm being rude.
"Oh come on..."
"Just...drive." wala talaga ako sa mood. I feel so..I have no idea how to say it
.
"Anddd, we're here."
"Park? Are you kidding me?"
"Do I look like I'm kidding you?" this time, ngumiti sya.
Hinila niya ko dun sa may swing. Medyo maraming tao ngayon dahil family day. Umu
po kami dun sa may swing.
"Ano naman ginagawa natin dito?"
"Ang sungit mo nanaman. Wala lang...we have something to talk about."
"Tungkol san naman?"
"I don't know." WOW! PALAKPAKAN NATIN SI MR. SCOTT!
Idol. Sinabi niyang may pag-uusapan kami tapos hindi niya alam kung ano. Wow. Pa
lakpakan!
"Ask me ANYTHING. I swear to you sasagutin ko. I know you're confused..." nice o
ffer mga dudes...
"Okay...let's start with. Tell me about how you and Joahnna met."
"A'right. We all met because of Lily. Magkachat sila. And then naging mabuting m
agkaibigan. Lumipat sila kasama ni Ted sa school namin nina Char dati. Ayun, nag
ing barkada namin si Jo. Firstly, naging crush ni Rain si Jo, pero hanggang crus
h lang dahil nalaman nga namin na mahal daw ni Raph si Jo. Tapos, dumagdag si Ch
arlie. Nagpaubaya si Ted na may feelings din pala kay Joahnna. Tapos nung ako na
man, ayun...naging kami. Hindi ganun kadali dahil sobrang torpe ako pagdating sa
kanya." ngumiti sya. "Mabait na tao yung si Joahnna...walang kaarte arte...kaya
mahal na mahal ko siya. Sobrang minahal ko."
"At hanggang ngayon..." nanginginig na boses ko. "..mahal mo parin."
"Oo...I still do." napanghinaan nanaman ako... "But I don't have the right to!"
"Why?!"
"I am the freakin reason why she's gone!" umiling ako.
"And how can you say that?!?!" sobrang nasigawan ko na yata sya. "B-because...na
gbreak kayo...?!"
"You know about that?" tumango ako. "Yeah...pinuntahan ko sya sa ospital. Nasakt
an ako nung nakita kong bulag na sya. Sinabi ko sakanya na kahit anong mangyari,
mamahalin ko sya...pero instead na matuwa sya, umiyak sya. Sinabi nya na hindi
daw sya yung babae para sakin..." pinunasan nya mukha niya. He's crying. I just
know it.
"I-it's okay if you won't tell me..."
"I want to tell you..." tumayo sya. "Nagmakaawa pa ko sakanya na wag nyang sabih
in yun. Pero nakipagbreak sya at pinaalis ako...umiyak na sya ng umiyak...same h
appened with me."
"At akala ng pamilya niya na ikaw ang nakipagbreak sakanya?" tumango sya.
"Kung tutuusin, kasalanan ko din naman eh...3 days after ko syang makausap, naba
litaan kong sinugod sya ulit sa ospital...she...she passed away. At ang masakit
pa dun, hindi nila ako hinayaang makita ko sya..." naiyak sya...oh god...Oliver'
s crying. Nakatalikod sya nun...niyakap ko sya. "After what happened I just kept
running and now I can't find my way back. But maybe it's not about going back.
Maybe it's just about being where you are." humigpit pagkakahawak ko sakanya.
"I'm...I'm here...I'm ALWAYS here. Stop running away..." umiyak na din ako. Just
knowing that he's hurting, breaks my heart.
"I know you are...and I'm happy. I just..I don't know if I can keep my promise..
."
"What promise?"
"You'll know when the right time comes..." huminga sya ng malalim. "The importan
t thing is I want to protect you from anything that will hurt you. W-whatever it
takes." humarap naman sya at yumakap.
"Madrama ka na..." pinitik naman nya noo ko. "Masakit yun! Sabi mo you'll protec
t me from anything that will hurt me! B-because..." pinilit kong ngumiti kahit n
a alam kong anytime maiiyak ako. "I'm like your sister."
"Yup. Kaya tara na. San mo gusto kumain? My treat."
"Jollibee." sabay ngiti ko.
"Wag dun. Pizza hut nalang." tignan mo to...tatanungin ako tapos siya din pala m
amimili. Hmf.
Dahil nga PINAPILI niya ko at bandang huli siya din ang NAMILI, andito na kami s
a mall.
Wait nga...anong konek?! Haha.
"Hurry up...I'm hungry."
"Kahit kelan, brat ka." tinawanan ko nalang.
Maya maya lang naman, sinerve na yung pizza. Dahil gutom ako, walang breakfast a
t lunch, grabeh din naman kinain ko. 5 pizza. Can you believe that? Haha. I star
ed at him, he's staring back at me.
"What?!"
"You just remind me of someone."
"Joahnna? It's okay. Sanay na ko." ngumiti ako. Pero pagkayuko ko dun sa plato k
o, napasimangot nalang ako.
"Oo. Malakas kumain yun kahit sobrang busog na."
Siguro tama nga...tama nga sina Lily.
**FLASHBACK**
"So...you still love him?"
"Lily...I have no idea." kumain naman si Lily.
"Parang deja vou lang, don't you agree?" what deja vou?!
"Yeah. She doesn't know. Until now."
"ARE YOU SERIOUS?!?!? Panong--?!"
"Just...I'm sure they will tell her."
"She'll get the idea na parang nobody will like her if she wasn't like-"
"HUI! MAG-INGAT NAMAN KAYO!"
**END OF FLASHBACK**
If I wasn't like Joahnna...pinakisamahan lang nila ako dahil may pagkakaparehas
kami ni Joahnna. They like me...because of her. Not because I'm Sofiah Brettina.
..
"Ayos ka lang?"
"Oh...yeah.." naglakad lakad lang kami sa mall.
Dumaan naman kami dun sa isang stall ng mga accessories. Lumapit siya, ewan ko d
un. Mahilig sya sa accessories?! HAHA. Accessories are so NOT Philip Oliver's ty
pe.
Dahil masakit paa ko sa sandals ko, umupo ako dun sa isang tabi. Pagbalik nya, m
ay dala syang maliit na plastic.
"Ano yan?"
"Wala!" edi wala. HMF. Nakaupo kami ngayon sa may national bookstore, ewan namin
kung bakit. HAHA. "You know? I'm beginning to enjoy highschool life again."
"They told me...simula nung...mawala siya. You've been so cold and you've isolat
ed yourself from almost everything."
"Until I met you." napangiti ako. "A promise is a promise diba?" ano nanamang pi
nagsasasabi nito?
"Yes..." napayuko sya. "A promise is a promise. Pero kung hindi mo kayang tupari
n, don't be so hard on yourself. There's a reason for everything."
"You're really like her, Brett."
"We have our own differences.." tumango sya.
"I can tell." tumayo na sya at tinayo niya ko. "Anong oras na?" tumingin ako sa
phone ko na hawak ko.
"4:30."
"SHOOT! DALI!" hinila na niya ko at pinasok sa kotse nya.
I noticed na lagi niya kong hinihila. Masakit na kamay ko.
Ang bilis nyang magdrive kaya napapahawak ako sa kamay nya.
"Hui. Wag mo hahatakin kamay ko! Mababangga tayo!"
"Eh ang bilis mong magdrive eh!!!" binagalan naman nya.
"Okay na?!" tumango ako.
Napansin ko naman na nasa bahay nya kami ulit.
"What are we doing here?"
"Mom wants to meet you."
"Oh-WHAT?!" tumawa sya.
"No worries. Hindi nangangagat si mama." tumawa kami. Ako ninenerbyos pa.
"Oliver, ijoh, kanina ka pa hinahanap ng nanay mo."
"Ah opo manang. Salamat po." hinila nya ko dun sa may kitchen at binuksan yung p
intuan. Wow. Garden pala nila to. Weird. Sa likod lang yung garden nila.
"Ma.." nagkiss sya sa mommy nya. Oh my god, mukhang masungit mom nya.
"Kanina pa ko nag-aantay dito. Nakaugalian mo na palang pagantayin ang mommy mo?
!" masungit nga!!!
"Oh, mom. Si Brett." tinaasan nya ko ng kilay at nagmotion na umupo ako sa tabi
nya. WAHHH!!!
Pero dahil gusto kong makakuha ng magandang impression, I sat down. Tinitigan la
ng nya ko habang nakayuko ako.
"Pol, kumuha ka ng pagkain sa loob."
"Ma, tawagin ko nalang po si manang-"
"Ikaw ang gusto kong kumuha, Pol." POL?! Sumunod naman si Oliver at umalis na. "
So...dinala ka dito ni Pol..."
"O-opo.." tumaas nanaman kilay nya...
The funny part is, bigla syang tumawa. Ewan ko kung bakit!!!
"You're scared of me! Don't be!" pilya pala tong nanay ni Oliver eh.
"Ah..o-opo.."
"Haha. So..kumusta Brett?"
"Ayos lang po...kayo po?" tumawa nanaman sya. Oh wow. She's one really cheerful
MOM.
"Mabuti naman ako. So, you're the famous Sofiah Brettina Aragon." I gulped..
"Ah.." speechless...
"Masaya ako that Pol got over Joahnna..." no, Mrs. Scott. He didn't.
"If you don't mind my asking, Mrs. Scott-"
"Call me tita Olivia."
"Tita Olivia. Bakit po Pol yung tawag niyo sakanya?"
"Nickname nya yun. Combined ng P sa Philip at OL sa Oliver."
"Oh..."
Dumating naman si 'Pol' ng nakangiti.
"So, how's everything you guys?"
"Everything's fine."
"Yeah.." sabay ngiti ko.
Dahil sobrang madaldal si tita Olivia, umabot ako ng 7 sa bahay nya. Pinilit nga
akong makipagdinner sakanila eh. Dahil makulet nga, pumayag na ko. One dinner w
ouldn't hurt right?
Well, that's what I thought. T_T
"So anak. Kumusta kayo nitong si Brett?" sabay kaming nasamid ni Pol. What on fr
eakin earth?!
"Po?!" duet naming sabi.
"I mean, I'm happy you got over Joahnna." hinawakan naman nya yung kamay ni Pol.
"It's about time you find someone to replace her." napatayo naman sya.
Pareho kami ni tita na nagulat.
"Don't say that! No one will ever replace Joahnna in my life!!!" tumakbo na sya
pataas.
Why do I feel so...HURT?! Kaya mo yan Brett. Control. Control your feelings.
"Brett, ijah, are you alright?" pinilit kong ngumiti.
"Yes, tita. I am."
"Nawawalan nanaman ng modo yung Pol na yun. Maybe it's better if you follow him
upstairs." tumango ako at naglakad na papuntang kwarto ni Pol.
"A-are you alright?" nakita ko syang nahiga sa kama, tinitignan yung scrap book.
"Do you ever knock?!" napatayo sya at tinago nanaman yung scrapbook.
"I-I...I just thought you needed company."
"I don't! Now get out!" back to his cold self again.
"I won't until you tell me what's wrong Pol!!!" tumayo sya at hinawakan ng mahig
pit yung braso ko. "N-nasasaktan na ko..."
"NEVER, EVER, call me POL!" unti unti din naman nyang niluwagan yung pagkakahawa
k nya. What's wrong with him?!?!? "J-joahnna invented that nickname...nagpapataw
ag lang ako ng Pol sa mga taong mahal ko! Now get out bago pa kita itulak palaba
s!" that's right...he's his old self again.
"You don't need to do that because I'm going home now." sabay bagsak ko ng pintu
an ng kwarto nya.
Kasabay ng pagsarado ng pintuan, nawalan na din ako ng pag-asa. Pag-asa na kahit
minsan man lang sana, magbago tingin nya sakin. So after all, nagsisinungaling
sya na mahal nya ko kahit as a kapatid lang. Nagsisinungaling din sya nung sinab
i nyang poprotektahan nya ko sa kahit anong makakapanakit sakin. WHAT A JERK!!!
He can't protect me from himself. Dahil SIYA at SIYA lang ang nakakapag-paiyak s
akin ng ganito. I'm so tired...
Tumulo ng tuloy tuloy ang mga luha ko kasabay ng pagtakbo ko pababa. Nakasalubon
g ko si tita.
"Ijah?! Bakit ka umiiyak?!"
"W-wala po..."
"I am so sorry! A-akala ko okay lang kay Pol na sabihan kitang pumasok sa kwarto
nya. I'm so sorry Ijah...halika, pag-usapan natin."
"Hindi na po tita. Ayos lang po. Nagtext na din naman si mommy. Pinapauwi na ko.
" ang laki kong sinungaling...
"Sigurado ka Brett? Ipapahatid na kita sa driver namin. Madalim na. Sandali lang
tatawagin ko lang-"
"No, tita. I'm fine. Sanay po akong umuuwi ng gabi." another lie.
"Sige, mag-iingat ka." tumango lang ako at nagbeso sya.
Pagkalabas ko ng gate nila, tumakbo na ko paalis. Yup, malayo nga yung bahay ni
mommy dito. Tinignan ko yung phone ko, tsaka ko lang napansin na tumulo yung luh
a ko sa screen. He always makes me cry...
Bigla namang may nakalagay na:
Mom calling...
"Hello?"
nakasandals ako diba? Hmf. Nagdodoorbell pa ko dun sa may gate. Bakit ba kasi ka
ilangang sobrang laki ng bahay namin nina daddy?!
"Sino po sila?" sabi nung speaker sa tabi ng doorbell.
"Si Brett."
"Po?! Sandali lang po!" mga ilang segundo lang, binuksan na ni manong guard yung
pintuan na may dalang payong. "Mam Brett! Bakit po basang basa kayo?! Naglakad
lang po kayo?!" tumango ako. Sinilungan naman nya ko ng payong.
"Wag nalang po. Basa na din naman ako eh." sabay takbo ko papuntang loob.
"ARGH! TED! IBALIK MO NA SAKIN YUNG STUFF TOY NA BIGAY NI CHARLIIIEEE!!!" nag-ec
ho naman yata yung boses ni Lily.
"GO GET IT SIS!" tumawa naman si Ted.
Natahimik nalang sila at napatigil kakahabulan nung makita nila ako.
"BRETT?!?!?!?!" tumakbo sila ulit papunta sakin.
"What happened to you!?" sabi ni Lily sabay hawak sa buhok kong sobrang basa.
"Got wet in the rain."
"Diba lumabas kayo ni Oliver ngayon?!"
"LUMABAS KAYO?!!?!?!"
"Ted naman...keep your voice down!"
"A-anong ginawa niyo...?!"
"Wala naman..." tumingin ako sakanila. Sobrang nakikita sa mukha nila na marami
silang itatanong. "I need some rest. Good night." tumakbo ako sa kwarto ko.
Naligo nalang ako at nagpalit ng damit. Nakita ko naman ulit yung frame na may p
icture namin na nakayuko pa si Oliver na halatang ayaw magpakuha.
Ewan ko lang hah? Pero...bumilis tibok ng puso ko. I cried again! And this time.
..hindi tulad ng tinatagong pag-iyak. Dahil mag-isa lang naman ako dito sa kwart
o, sobrang umiyak na ko.
"Ayoko na! Sobra na! Ano ba kasing meron sayo at umiiyak ako ng ganito?!?!" hina
gis ko yung unan ko sa may door, instead na yung door yung matamaan, si Lily.
"You fine, sis?" tumango ako. "Liar." niyakap nya ko. "What's wrong?"
"Nothing, really." niyakap nya ko. "Really. I'm doing...I'm doing..." umiyak na
ko ng umiyak. DI KO NA CARRY TO! "Good.."
"Tell me all about your day."
"Marami akong nalaman ngayon na sobrang nakasakit sakin, Lily..."
"And I bet it's all about the Joahnna thing and Oliver?" tumango ako.
"Hindi ko na alam yung gagawin ko. Okay naman kami nung mga nakaraang araw. Pero
ngayon, he's back to being his rude self again. He's so rude to me!"
ETC. ETC.
But so far...tell me yourself. GANUN BA KO SAKANYA?!
Author: Uh huh. xD
S-so...it means I love him???????????????
Some other people: DUUUUUUHHHHHHHHHHH.
I'm...I'm inlove?!?!?!?
Some other people + Author: OBYUS BA INDAY?!
So...I guess I'm IN LOVE and currently heart broken. He doesn't love me. He love
s someone else...at yun si Joahnna.
Dahil sa pag-iisip dun, nakatulog din ako. Nagising naman ako dahil sa alarm clo
ck. Plus, tumama pa ulo ko sa side table. Wow...nice day. Umpisa palang malas na
.
...
July 19.
"WHAT?!" tumango sila ng nakasimangot.
"Nalaman namin kanina..." naiiyak nanaman ako. Pero...I tried to hide it.
"Oh...alright." papalakad na sana ako paalis nung hilain ako ni Charlie. Ang sam
a ng pakiramdam ko. Feeling ko lalagnatin ako ng wala sa oras.
"YUN LANG?!"
...
July 20.
"What's up with you Brett?! Kanina mo pa inaisolate yung sarili mo sa amin. May
problema ka ba?" tanong ni Rain na katabi ko ngayon.
"Wala. Busy lang ako. Next next week na yung exams."
"Ang sabihin mo, nagsisisi ka dahil hindi mo pinigilan si Oliver sa flight nya."
sabi ni Alex at Lily na mukhang galit sakin.
"Okay! You know what! Dahil napakagaling niyo naman! At mas alam niyo pa sakin y
ung nararamdaman ko, sasabihin ko sainyo...alam niyo din ba na sobrang mahirap p
ara sakin yung situation ko ngayon?! ALAM NIYO DIN BA NA I TRIED TO STOP HIM FRO
M GOING?!" nagulat naman sila.
"W-what?" 5 lang kasi kaming andito sa may field, ako, si Rain, si Alex, si Char
lie at Lily. Busy kasi si Ted at Raph sa di malamang dahilan.
"Totoo yung sinabi nya." sabi ni Charlie na akala namin eh natutulog.
"P-panong...?"
"Lily, naalala mo nung tumawag ka sakin? Sinabi ko sayong naipit ako sa family b
usiness?" tumango si Lily.
"He was with me."
"Tumawag si Brett sakin mga 1 oras pagkatapos kong umuwi galing school. She aske
d me to drive her to Oliver's place." naging interesado naman yung tatlo.
**FLASHBACK**
"Charlie! Busy ka ba?!"
"May lakad kami ni Lily maya maya."
"Ah...okay. Pasensya."
"Ayos lang. Bakit ba?"
"Hinde...wala yun."
"Bakit nga?!"
"Gusto ko lang sana puntahan si Oliver bago sya makaalis."
"Why didn't you say so?! Sunduin kita." maya maya lang, nakarating na si Charlie
sa bahay ni dad.
"Sorry sa abala."
"Wala yun." dahil mabilis ding magdrive to, nakarating agad kami. Kaso...
"Si sir Oliver po? Nako. Di niyo naabutan." hinila naman ako ni Charlie.
At nagdrive kung saan saan...sa airport pala.
...
...
August 1 na. Ang bilis noh? :P 13th day na di namin sya nakasama. Oh well. Bette
r yet enjoy a nice Saturday.
Nakina Alex kami ngayon ni Lily. Niraraid lang namin yung kwarto nya. Nasa kusin
a kasi sya, nagpeprepare kasama nung maid nila. Dahil tinatamad kaming magluto n
i Lily, andito kami sa kwarto nya.
May scrapbook pala sya dito. Mga picture ng barkada. Solo pic bawat page. Tapos
may mga description something. Nakita ko naman sa page ni Lily, picture nya na m
ay nakapalibot na "CHARLIE." Tumawa nga kami eh. Pagtingin ko sa page ko, blank
sya na may picture ko sa gitna. Tapos may sad face at umiiyak sa bottom right si
de at sa upper left side. May nakalagay naman na:
You gotta take the good with the bad, smile with
the sad, love what you got, &+ remember what
you had. Learn to forgive, but never forget. Learn
from your mistakes, but never regret. People
change, things go wrong, but always remember
LIFE GOES ON. <3
Hindi katulad nung sa iba na punong puno ng designs, akin lang yung medyo blank.
Tinignan ko yung kay Oliver.
...
"Okay class. Settle down." nanahimik naman kami at bumalik sa proper places. Nag
didiscuss si ms. Jing pero ako nakatingin sa left side ko. Bakante parin hanggan
g ngayon. "-okay. You may start now. Pass the papers to the back." ano daw?!
"Psst. Rain! Ano daw?" tumawa sya.
"Kasi kasi. May namimiss kasi eh." binato ko naman sya nung ballpen ko. Napansin
niyo din ba? Mahilig akong mambato ng ballpen. HAHA. "Sabi ni ms. Jing, sagutan
daw yung parang survey na maglalagay ng explanation kung ano."
"Ai ganun? Sige. Salamat."
"Brett naman! Kanina ko pa pinapasa sayo!" tumawa nalang ako ng mahina at nagpas
a ulit sa likod.
Yung mga nakasulat naman, 5 tanong na sasagutan namin at bibigyan ng explanation
. EASY. Nakakawala nga lang sa mood. Kahit anong sabihin nila parati akong nakak
aringi ng OLIVER.
1.) A lie that causes a smile?
or
the truth that causes a tear?
Napaisip ako. Mostly, sa lahat ng mga pakitang tao, isasagot, yung pangalawa, ke
syo para mamulat daw sa katotohanan something. Eto ako ngayon, nagsimulang sumag
ot.
I'll pick a lie that causes a smile. Why? Because it's better to be stupid and k
now nothing than know everything but get hurt and cry. Crying is tiring. Being h
eartbroken is almost as painful as when they stab you in the heart and you can't
do anything but stay still while they heal it.
2.) Which is better? Some to tell you that "I'm leaving."
or you, saying, "I'm leaving you."
I'm leaving you. Nothing hurts more than being told that someone you really love
and care about is leaving you. Leaving you behind. Behind all those hurtful mem
ories and all those smiles that turns into frowns. All my life, I've been selfle
ss. This time, I want to be selfish and do something that would not hurt myself.
Just this once, I want that one certain person to see how much he's hurt me whe
n he said "I'M LEAVING YOU."
3.) What if someone pretended to love you and in the end, just really hates you?
I won't care. Love me, or hate me, it will NEVER break me.
4.) Do you believe that first love never dies?
Well..before. But right now, I just want it to DIE!!!
5.) Mention someone who really made a big impact in your life. And why? (Can use
codenames if you think it's too private.)
Philip Oliver Scott. Because when I met him, my life began to change. I've exper
ienced how to be heart broken. I've experienced how to be hurt. I've experienced
how to be strong. But most of all...I've experienced how to LOVE.
Dahil tuloy tuloy ang pagsagot ko at hindi ko na iniisip, sinabihan ako ng "Ang
bilis mo namang sumagot!"
Dahil nauna nga ako, pinabasa sakin ni ms. Jing sa harap ng lahat. Sakto naman,
pagtayo ko sa harapan, kumatok si Lily.
"Yes ms. Versosa?"
"Mam yung hinihiram daw po ni ms. Jeanne?"
"Ah oo. Antayin mo nalang matapos yung klase namin. Umupo ka muna dyan." um-oo n
aman si Lily. "Okay, ms. Aragon. Start."
"A lie that causes a smile? Or the truth that causes a tear? I'll pick a lie tha
t causes a smile. Why? Because it's better to be stupid and know nothing than kn
ow everything but get hurt and cry. Crying is tiring. Being heartbroken is almos
t as painful as when they stab you in the heart and you can't do anything but st
ay still while they heal it." may mga nagreact naman at nagbulungan.
"Quiet class. Tuloy mo." umupo naman sa table ng teacher si ms. Jing.
"Which is better? Some to tell you that "I'm leaving." or you, saying, "I'm leav
ing you."? I'm leaving you. Nothing hurts more than being told that someone you
really love and care about is leaving you. Leaving you behind. Behind all those
hurtful memories and all those smiles that turns into frowns. All my life, I've
been selfless. This time, I want to be selfish and do something that would not h
urt myself. Just this once, I want that one certain person to see how much he's
hurt me when he said "I'M LEAVING YOU." napatingin ako sa barkada ko.
Si Alex, ayun, nakatingin sakin ng parang sobrang malungkot. Si Lily, nakasimang
ot. Si Rain, nakayuko na. Si Charlie naman, umiiling iling lang.
"What if someone pretended to love you, and in the end, just really hates you? I
won't care. Love me or hate me. It will NEVER break me." ngumiti naman yung mga
kaklase ko at nagbulungan nanaman. "Do you believe that first love never dies?
Well, before. But right now, I just want it to DIE!!!" natawanan naman dahil nag
-action pa ko ng sinasaksak ko.
"Quiet class!"
"Brett! Ituloy mo sa number 5!" sigaw ni Rio na loko lokong kaklase namin.
"Sira! As if naman babanggitin nya! Baka gumamit sya ng codenames!" tumawa nanam
an.
"Mention someone who really made a big impact in your life. And why? Philip Oliv
er Scott." nagbulungan nanaman. May mga naghiyawan pa nga eh. "Because when I me
t him, my life began to change. I've experienced how to be heartbroken. I've exp
erienced how to be hurt. I've experienced how to be strong. But most of all..."
huminga ako ng malalim. "I've experienced how to love..." tuluyan na yata akong
nabingi dahil sobrang naghiyawan na talaga.
Nakaupo na ko, hindi parin ako tinigilan sa pang-aasar. After this day...you won
't be seeing Brettina cry.
...
August 6. Thursday.
Sobrang busy na ng mga tao ngayon dahil next week na yung exams para sa 2nd quar
ter.
"Hui Rain!" ngumiti naman sya.
"Good afternoon."
"Kala ko absent ka. San ka ba nagsususuot?"
"Namiss mo ko agad?! Ikaw talaga!" binatukan ko naman sya. "Masakit yun ah!" nag
peace sign naman ako.
"San ka ba galing?"
"Inutusan ako dun sa may gym. Isa kasi ako sa mga naassign na magdecorate eh."
"Para san?"
"Foundation day." natuwa naman ako.
"Kailan?!"
"Pagkatapos ng exams next week." na-excite naman ako. 2 years na din akong hindi
nakakaranas ng ganun kasi iba yung systema sa US. "Miss ko na din si ano.." nap
atigil naman sya nung tumingin ako.
"Si Oliver? Oo nga. Nakakamiss." ngumiti ako. Hindi pilit. Ngiti talaga, dahil n
ga ayokong magpaka-EMO ng dahil sakanya.
Nagtaka naman sya sakin dahil ang saya daw ng mukha ko ng parang walang nangyari
.
"Ganyan talaga, Rain. I don't want to stay miserable forever. Susundin ko sya ng
ayon." umakbay sya sakin. "I'm gonna move on."
"Tara na nga!" nakita naman namin yung 5 pa. Kumakain na pala sa canteen hindi m
an lang nag-aya.
Bumalik naman din kami sa kanya kanyang klase at walang katapusang lessons lang
ang sumalubong samin.
...
August 7, Friday.
'Attention to all highschool and college students, please check on every bulleti
n board for your assigned booths and groups.'
Pinalabas naman kami ni sir Raul para macheck na daw namin.
"Kakaexcite!" sabi ko sakanila. Humawak naman sila sa mga ulo nila.
"Ang babaw talaga nitong kaibigan natin." sabay tawa nila.
...
August 8, Saturday.
"AYAAAAAAWWWW!!!!"
"Brett come on!!!"
"AYOKO! AYAAAW!" binuhat naman ako ng parang sako ni Rain. "LET ME DOWN YOU MORO
N!"
"Shut up smart mouth." sabi ni Ted na nakangisi pa.
"AYOKOOOO!!! AYOKO DYAN!!!!"
"Hindi ka naman mamamatay pag pumasok ka dyan eh!" sabi ni Rain.
"RAAIIINNN!!! BABA MO KOO!!!!"
"Wag Rain!" sabi ni Alex na kumakain ng ice cream.
"Hui. Ano ginagawa niyo sa babaeng yan!?" sabi ni manong guard. TO THE RESCUE!
"Ah...eh...kuya. Nahihilo po kasi sya eh. Dadalhin namin dun sa may bench. Diba
diba?" sabi ni Raph.
"Kuya! Kinikid-"
"Wala yan kuya! Sige po! Dun na kayo! HALA! May pumasok ng hindi nagbibigay ng t
icket!!!"
"HAH?! SAN?!" manong naman eh. UTO UTO.
"Ang bigat mo Brett!"
"CHEEEE!!! MAMATAY KA NA CHARLIE! MGA WALANG KWENTA MONG IDEAS!" tumawa naman si
la.
Binaba na ko ni Rain at umupo na ko sa bench.
"Oi kumatok ka sa kahoy! Baka magkatotoo!" kumatok naman ako sa bench. Kahoy kas
i eh.
"Happy?"
...
August 9, Sunday.
"Kala mo lang yun."
"Totoo naman eh! Nakita ko kaya!"
"Hindi nga! Alam mo beh! Maraming namamatay sa maling akala!"
"Oo nga Lils. MARAMI."
"Wag niyo na awayin. Nakita ko din naman eh."
"Sige nga! Pano nangyari yun?!"
"Ba ewan! Basta nakita namin!" what the heck is happening?
Bakit ang ingay sa kwarto ko?! I opened my eyes and fell outta my bed dahil sa g
ulat.
"WHY THE HECK ARE YOU GUYS HERE?!?!"
"Gising ka na pala! Tanghali na! May lakad tayo! Dali! Ligo!" tinulak tulak nila
ko sa banyo.
Weird...?! And because they'll just annoy me if I don't do what they said, nalig
o na ko.
Nag-ayos ako at lumabas na ng banyo.
"San ba tayo pupunta?" hinatak nanaman nila ako. Wow. I'm not a cart! "Who's car
is this...?"
"My brother's." sabi ni Rain na pumunta sa may driver's seat.
"AYOS! FORTUNER!"
"Marami rami tayo eh." si Alex at Lily yung nasa may passenger seat. Yung Si Rap
h naman at ako, nasa likod. Si Charlie, sa may front seat.
"Raaappphhh" nagpout ako tumawa sya.
"Problema mo?!"
"Inaantok pa koooo!!!" nilagay ko yung ulo ko sa may balikat nya.
"Sige lang..." hinalikan nya naman ako sa pisngi kaya nagising yung diwa ko.
"AYIIIEEEE!!! NAKITA NAMIN YUUUUN!!!" binato lang namin sila ng unan nung kotse.
"Oi kayo dyan! Ayusin niyo yan! My brother will kill me!" tumawa nalang kami.
"Matagal pa ba?!" sabi ko habang nakasandal parin ako kay Raph na mukhang nakatu
log na din. Medyo malayo din kasi eh.
Finally, we stopped moving. Pagtingin ko, may pagkagold yung gate. And the sign
board reads 'Golden Gate Memorial Center.' WTF?!
"DITO?! DITOOO?!??!" tumango naman sila. "What will you do here?! Ililibing nyo
ko ng buhay?! I thought you guys are my friends-"
"SHUT UP!" napatahimik naman ako. Tumawa sila.
"We're gonna celebrate someone's birthday today." ngumiti naman si Raph at umakb
ay sakin. Nasa loob parin kasi kami ng kotse eh.
"Sa sementeryo?! Are you kidding me guys?!" dahil ayokong sumama, kinailangan pa
nilang magjoin forces para mapababa ako.
Ang duwag ko nga kaya ayokong sumama eh! Pero sa huli, they won, I lost, simple
as that. Nakapagitna ako kay Lily at Alex, sunod sunod nga yung height eh. Mas m
atangkad si Alex, sunod ako, tapos si Lily dahil pinakabata naman sya saming 3.
Sa mga lalake naman, si Charlie pinakamatangkad. Sunod YATA si...well...you know
who! Tapos si Raph at Ted halos magkasingtangkad. Si Rain yata pinakamaliit eh.
Pinakamaliit sa lagay na mas matangkad siya ng 1 ruler kay Alex. So...to be hon
est. Para silang giants. JOKE.
"Sino bang may birthday?" tumigil sila sa paglalakad. Tumingin ako sa baba.
'Joahnna Dine San Miguel Ramos - 1992 - 2005'
Loving daughter. Loving sister. Loving friend.
You'll always be in our hearts no matter what.
Oh my God. Joahnna..it's her birthday?! Tumingin ako sakanila. Tumango lang sila
.
"Happy birthday Jo..." bati ni Ted na naglagay ng bulaklak.
"Happy birthday!" sabi nilang lahat. Ako naman, napatahimik nalang.
"May problema ba Brett?" huminga ako ng malalim.
"Happy birthday Joahnna. The more and more na naririnig kita kung kani kanino ma
n, lalo kong ginugustong makilala ka. They say we look alike." tumingin ako sa m
ga kasama ko. "Guys, can you wait in the car?" tumango sila. Maaga pa naman eh.
Nawala yung takot ko nung makita ko yung grave stone ni Joahnna.
"Uhmm...hi Joahnna." I'm not expecting any replies you know?! I'll panic kung ma
gsalita siya bigla. Humangin naman...nagpaparamdam ka ba Jo? "Alam mo...dati, na
iinis ako sayo. Why? Because people compare me a LOT to you."
Naramdaman ko nanaman ang isang malakas na hangin. Parang sa mga telenovela lang
or animes. But it's happening to me now.
"Sana nakilala kita noh? Ayun nga, I was pissed off with you for the past few mo
nths. Pero narealize ko, you don't really mean no harm. They're just right. It's
like deja vou. Nabuhay yung katauhan ni Joahnna kay Brettina. Pero alam mo? Bet
ween us both, aaminin ko, I'm broken. Because of your ex boyfriend! I can't beli
eve na naging boyfriend mo sya. He's been a jerk to me ever since. The only reas
on why he was kind to be in the first place is I'm like his sister, and because
I look like you." ngumiti ako. Bigla namang may nagsalita sa likod ko.
SI JOAHNNA!!!
Nyeh. Naniwala naman kayo?! Hehe. PEACE. ^____^V
"Oh? Rain? Ano ginagawa mo dito?"
"Wala lang..." lumuhod sya sa tabi ko at sa harapan ng grave stone ni Joahnna. "
Hi crush. Si Brett to oh. Yung lagi naming kinukwento sayo."
"Lagi?" tumango sya.
"Tara na Brett. Pupunta daw tayong mall." tumayo na din naman ako. Nauna syang n
aglakad, sabay bulong ng.. "I know your secret.."
"Huh?!" ngumiti sya.
"Wala yun. Tara na!" inakbayan niya ko. Weird...
...
...
Umiiyak nanaman ako. Akala ko hindi na ko iiyak kailanman. Pero bakit naalala ko
palang sya umiiyak na ko?! Kung tutuusin hindi naman ganun katagal yung pinagsa
mahan namin eh. Pero tignan mo, kahit saan ako magpunta laging andun yung alaala
nya.
"Brett?" dali dalian ko namang pinunasan yung mukha ko.
"Ui Alex. Ano?" tumawa sya.
"Wala lang. Di ka kumain eh. Problema?" umiling ako.
"Wala. Kaw naman. Ano naman bang magiging problema ko?!" umupo ako at sobrang ti
natamad na yung nararamdaman ko. Nahulog naman yung panyo ko. "Aleeexxx...paki p
ulot!" umupo sya sa tabi ko.
"Ayoko nga. You won't break a nail if you get it yourself." sabay tumawa sya. Al
am kong biro yun, pero hindi ako nakatawa. Naiyak ako. Pinulot naman nya. "Hui!
Sorry na! Ito na oh! Pinulot ko na!"
"It's..it's not that." niyakap nya ko.
"You won't break a nail if you get it yourself, brat."
Lagi ko syang naalala!
"Alex...why am I so weak?"
"Brett. Wag kang ganyan. Do you want to go back to your condition 2 years ago?!"
umiling ako.
"Keep that down, Lex..I just..nahihirapan ako. I'm so stupid!!!"
"Dont worry, we're not stupid..we're just silly little girls falling for really
really hot guys!" sabay tayo nya. "Oh ano pa iniiyak iyak mo dyan? Prove to me y
ou're my bestfriend." ngumiti ako at binatukan ko sya.
"What will I do without you?"
"You'll probably suffer forever." nilink ko yung kamay ko sa kamay nya sabay pum
unta kaming cafeteria.
Nakakatamad talaga yung Monday. Lahat kami busy na eh. This time, dismissal, mag
-isa ako dahil sobrang busy nung mga barkada ko. Nakita ko may babaeng umiiyak d
un sa may garden na usual tambayan ko. Went inside to see who it could be..
"Hey. Ayos ka lang?" tumingala sya. "Oh..Paula. Uhmm..ano problema?"
"WHY DO YOU HAVE TO BE AWFULLY KIND?!?!?!" sabay tulak nya sakin kaya napaupo ak
o. Pero bigla naman nya kong inofferan ng kamay para makatayo ako. Is she going
crazy? Itutulak nya ko tapos tutulungang tumayo?! "S-sorry.." sabay walk out.
"What's wrong with the world?"mahina kong sabi habang tinitigan yung phone ko nu
ng may magtext. NO NUMBER yung nakalagay. International?
Who could this be?
[[...]] WOW. Ang meaningful naman. 3 dots. Geez. Binura ko na naman dahil walang
kwenta.
Maya maya lang, dumating si Ted at ihahatid na daw nya ko kina mommy.
"Ted..." tumingin naman sya.
"Hm?"
"Namiss kita." sabay yakap ko sakanya.
"Weird ka..." tumango lang ako.
Pumunta ako sa may field, dun kasi yung Jail Booth namin. Nakita ko din si Raph
na tumatawa kasama ni ate Jill. Lumapit ako.
"Ui Brett." nginitian ko lang sila.
"Ei. Ano na gagawin ko?"
"Tulungan mo nalang kaming gumawa ng rules."
...
August 28, Friday. Cancelled ang school dahil battle na. YUP. Battle of the band
s. Sobrang kinakabahan na nga ako eh.
Name ng band namin? SNICKERS. Halos lahat kasi kami na nasa banda mahilig sa cho
colate na yun kaya yun na yun. GRIN. Number 5 kami eh.
How I wish andito si Oli-NAH. Nevermind.
"BRETT!" napalingon ako kung saan saan. Ang daming tao dito sa may mall. Yup, ma
ll ginawa. Di ko na makita yung mga kaibigan ko. "DITO! HUI!" tumingin ako dun s
a may bandang edge ng stage.
"GUYS!" tumakbo ako papunta sakanila.
"Goodluck!!!" niyakap ko naman sila.
"Nako! I need that! I'm nervous!"
"YOU ARE?!"
...
...
August 29, Sabadong sabado ginugulo nanaman ako nitong 2 kong bestfriend.
"Alex! Lily! Tinatamad talaga ako!"
"Sige na! Punta tayong mall! Magbibirthday na si Rain eh!" napatayo ako.
"KAILAN?!?!?!"
"Sa Tuesday." nanlaki mata ko.
"OH TARA!" tumawa sila. What's funny?!
"Nakarinig lang ng Rain eh."
Nagdrive si Alex. OO. DRIVE! As in NAGMANEHO talaga. Hiniram nya kotse ni tita B
erna eh. 17 na din naman sya. Yup. She's 1 year older than us.
Nakaupo kami dito sa starbucks dahil sa napagod kaming maghanap ng regalo. Ang h
irap regaluhan ng mga lalake!!!
"Rain's nice..." sabi ni Alex. Tumango naman si Lily. PASAWAY TALAGA!
"Cute pa." uminom naman sya nung Java chip niya. "Nah! Gwapo pala!"
"Oh and matalino! 3rd honor sya diba?" tumango naman si Lily. NAMAN?!?!
"At crush ng bayan."
"Good height."
"Gentleman."
"Hindi sya marunong manakit ng tao."
"Very good to be a boyfriend. Boyfriend material kumbaga." don't you think I don
't know what's happening here? Tumayo ako. Pareho silang napatingin.
...
August 31. MONDAY NANAMAN. Kakatamaaaaadddd...
"Nakakaloka na!" narinig kong sabi ni Alex kay Charlie.
"Balibalita nga eh."
"Kinakabahan na ko. Kailan pa?"
"Nakabalik sya nung Battle. Tapos, kahapon nangyari."
"Ano meron?" tanong ko.
"Wala!" weird.
Same kung ano nangyari sa canteen. Iniiwasan nila ako.
"Hui! Ted! Bilhan mo ko ng pepsi!"
"Hah?! Ah...ano...banyo muna." sabay takbo nya. What's up with him? Tumingin ako
sa iba.
Pati si Rain nga iniiwasan ako eh.
"May dapat ba kong malaman?"
"Sakit ng tiyan ko! Banyo ako!"
"Ako din! Grabeh...baka sira na tong nakain nating pizza!" sabay takbo ni Charli
e at Raph paalis.
Wait lang. WALA NAMANG PIZZA SA MENU AH?!
...
September 1. TUESDAYYY!!!! ^_^ Happy birthday Rain!
PLAN A.
"Hi guys!" sabi ni Rain na todo ngiti. Tinaasan namin sya ng kilay.
"Hi? Ang weird mo ah." napasimangot naman sya.
"Wala ba kayong naaalala?!?!" umiling kami.
"Ano ba mer-" nanlaki mata ni Alex. "OH MY GOD! I CANT BELIEVE NAKALIMUTAN KO!"
"Yay! May nakaalala!"
"Yung campaign namin next week! DAMN! Guys sige! Hanapin ko pa si Isabelle." ayu
n, diretso alis na ni Alex.
"Aii.."
"Ano ba meron Rain?" tanong ko.
"Wala naman. Ano nga ba?" napasimangot sya. "Wala bang nakaalala?!"
"Raph pare! Yung book report natin kay Mrs. Dueno!" sabay tumakbo na yung si Ted
at Raph paalis.
"Ai oo nga pala! Dun sa year book! Mauna na ko!" sabi ni Lily sabay hila kay Cha
rlie.
"I'm hopeless..." tumawa ako.
"Why so?"
"WALA!" sabay nagpout sya. Kala mo nakalimutan namin birthday mo noh?
Maya maya lang, nung lunch na...
"Rain! Libre mo ko! Gutom na ko!" sabi ko habang nilink ko yung kamay ko sa kama
y nya.
"Ayaw."
"Hmf. EDI WAG!" sabay pasok ko ng canteen.
"Oi joke lang! Kaw naman! Masyado kang-"
"HAPPY BIRTHDAY RAIIINNNN!!!" buong highschool siguro andito na sa canteen.
Rain's reaction: 0_o >.< -_- T_T
Niyakap ko naman sya.
"Kala mo nakalimutan namin?!" tumawa sya.
"Thanks guys!" binigay naman namin regalo nya.
Naghati hati nga kami ng allowance para sa handaan nya eh. Oh diba? Kasalukuyan
naming nagtatawanan nung...
"Rain?! Happy birthday!!!" yumakap yung babaeng hindi nakauniform. Kaya nahalata
na naming taga ibang school sya.
"ROANNE?!?!?!?!!?!?!?!?!?!?!?!??!?!?!?!" sigaw nung mga kaibigan ko. Kilala nila
?!
"Hi guys! Finally! After 4 years!!! Did you miss me?!"
Alex, Lily, Rain, Ted, Charlie, Raph's reaction: O_O
The heck?!
"Hi!" sabi ko.
"Hi! Uhmm..sino ka?" sabi nya sakin.
"Brett nga pala. Ikaw?"
"Roanne! Nice meeting you!" mukha syang mabait infairness. Nakipagkamayan ako sa
kanya. Bigla namang hinila na ko nina Alex at Lily.
"Oi! Ano meron?!"
"W-wala! Tara! Dun tayo sa field kumain!"
"Mainit dun! Dito nalang!" umupo naman ako dun sa isang table. "Kanina ko pa kay
o napapansin. May hindi kayo sinasabi."
"Eh kasi...Brett-"
"Pwedeng makiupo?" sabi ni Roanne ng nakatodo ngiti pa.
"HINDE!!!" sabi ni Alex at Lily pero ako, tumango nalang.
"Sige lang. Dito ka nalang."
"Kumusta na kayo, Lily? Wait. Ikaw si Alex diba? Yung girlfriend ni Ted?"
"HINDE AH!"
"Aysus. Naalala ko pa! Grabeh nga eh! Si Pol nga pala?!" POL?!
...
September 2, Wednesday.
"Field tayo girls. Come on." ayaw naman halos lahat kasi sobrang mainit na. "Iba
bagsak ko kayo!" dali dalian naman kaming tumayo at pumunta ng field.
ANG INIIIITTT.
"Jogging muna tayo ngayon dahil tapos na din naman yung soccer. 20 times around
the field."
"COOOAAACHHH?!??!" sabay sabay naming sabi. Tumawa naman yung mga lalake.
"No more questions. Just do it." nagline naman kami at nagsimulang tumakbo. Si S
heryll yung naglead samin. Nagbilang naman sya kung ilan na.
Nanghihina na ko. Di na ko makahinga ng maayos.
"ARAGON! BILISAN MO!"
"OPO!" humabol naman ako sa iba. Saka ko lang napansin na umiikot na yung paligi
d ko. Ang sakit na ng ulo ko.
The next thing I know...I blacked out, pero naramdaman kong may sumalo sakin.
...
Minulat ko mata ko. Asan ako? Umupo ako. Familiar place. Clinic to ah?!
"Ms. Aragon. Nagiging suki ka na ng clinic." sabi nung nurse.
"Bakit po ako nandito?"
"Nahimatay ka sa P.E. class."
"Po?!?!?"
"Dinala ka lang dito ng mga kaklase mong lalake. Sabihin mo nga, may sakit ka ba
? Asthma? Sa heart? Sinus? What?" sabi nung nurse.
Umiling lang ako.
"Ang weird naman. May kinain ka ba kaninang lunch?" tumango ako. "Ano?"
"Rice at chopsuey po."
"Ayos naman pala eh. Nahilo ka ba kanina?"
"Opo eh. Sa sobrang init po siguro."
"Mahina siguro risistensya mo. 2 oras kang tulog. Sige na, na-excuse na kita sa
mga teachers. Ayos ka na ba? Malapit nang magdismissal."
"Ah salamat po. Opo, ayos na po ako." sabay lumakad na ko.
...
September 5. Saturday. Nandito kami sa bahay ni Rain ngayon. Wala lang, nag-imbi
ta lang sya.
"Uuwi na ko! Pinapauwi na ko ni mommy!" sabi ko. Excuse ko lang yun. Wala kasi a
kong gana eh.
"Di pwede!!!"
"Kelan pa ko hindi pwedeng umuwi sa bahay?!" tumawa sila.
"May inaantay tayo!"
"Sino naman?!?!" bumukas yung pinto. Driver yun nina Rain ah?!
"Si manong driver."
"Eh bat hindi nalang kayo yung magdrive?!"
"Di namin alam pano puntahan eh." tumawa naman kami at sumakay dun sa fortuner n
g kuya ni Rain.
Maya maya lang, nagbrake na si manong. Pagkatingin ko...
"St. Lukes? What's up with St. Lukes?!"
"The reason why we're acting weird lately." umakyat naman na kami. Kinausap ni T
ed yung nurse sa may nurse's station.
"201 daw." 198..199..200..201. Sobrang ang lakas ng pintig ng puso ko. Feeling k
o lalabas na sya ng katawan ko eh!
"Buksan mo Brett." humawak ako sa doorknob. I turned it and peeked inside.
Brett's reaction: T_T
...
Sept. 17. Thursday.
"Ang taba mo na! Wag ka na kumain! Lolobo ka!" hinampas ko sya.
"Problema mo?! Eh gutom ako eh!" ngumiti naman si Alex at Lily ng nakakaloka.
Si Charlie naman, kumanta nanaman. Sakit na ng tenga ko. HAHA. Si Rain? Ayun, ka
nina pa nakangiti. Pero nahalata kong yung ngiting yun eh pilit. What's up with
him? Si Ted? Todo iwas samin. Si Raph naman, kanina pa tahimik. WHAT THE HECK IS
UP WITH THESE PEOPLE?!
"Ang sweeet naman ni Oliver at ni Breeeettt." binato namin sila nung disposable
na spoon.
"Hoy Oliver! Bilhan mo ko ng iced tea!"
"Ikaw na. Tinatamad ako eh."
"Babastedin kita." napatayo naman sya.
"Pasalamat ka talaga!" ayun, umalis na. Nagulat nalang ako nung bumalik sya at n
agkiss sa pisngi ko.
"Ayiiiiiieeeeeeeeee!!!" asar ni Charlie at nung dalawang bestfriends ko.
"Uhmm...una na ko." sabi ni Rain. "May gagawin pa ko eh." ang weird.
"Ako din. Kasi ano...tawag ako dun!" sabay umalis na sina Raph at Rain.
Bumalik na din naman si Oliver.
...
September 18. Friday.
"Sis. Wag nalang kaya?" tumawa ako.
"Bakit nanaman ba? Kanina lang gustong gusto mong sagutin ko sya eh."
"We saw him with Roanne again. Napapadalas na."
"Nah. They're just friends."
"Kahit na magkahalikan sila nung araw na pumunta tayo sa ospital?" nawala yung n
giti ko pagkasabi ni Alex nun.
"I..I honestly forgot about that." pinaupo ako ni Lily sa tabi nya.
"Pero malay nga ba natin. Tara na. Hanapin na natin sya para dun sa mahalaga mon
g sasabihin." napangiti naman ako.
Kahit alam kong medyo nagdududa parin sila kay Oliver, masaya ako at sinusuporta
han nila ako.
After mga ilang minuto nung dismissal na, nalaman namin na nagquit si kuya Khenn
sa pagiging candidate sa SPS kaya si Oliver na ulit yung nakuha. Bali balita ng
a na pupunta na syang Canada.
"OLIVER!!! PSSSTTTT!!!" madami pang tao sa may quadrangle nung sumigaw si Lily k
aya naman pareho naming tinulak si Lily.
"Ui! Bakit?" sabi nya habang nag-aayos ng bag nya.
"May sasabihin si Brett."
"Ano yun?"
"Ah...eh..."
"Ih..oh..uh?!" sabi ni Alex at Lily kaya hinampas ko pareho. Nauutal nanaman ako
. Naman oh! Di ako makapagsalita.
"Uhmm...ano..."
"Ano?" sabi nya naman na tumatawa tawa na.
"Eh kasi..!!!" tumawa naman na sya.
"Alam mo ikaw Brett! Nakakatawa ka! Ang cute ng reaction mo oh!"
"Eh kasi sinasagot na kita." tumatawa parin sya.
"Tapos para sasabihin mo lang kina-ANO!?!?" tumawa naman itong mga kasama ko. Na
patingin kasi mga students samin eh.
"Ayaw mo? Di wag." aalis na sana ako kaso niyakap nya ko.
"WEH?!" tumango ako.
"Mukha ba kong nagbibiro!!?!??!?!!"
"THANK YOU! THANK YOU! THANK YOUUU!!! WOOOOO!!"
"Ano ba! Ang dami nang nagtitinginan!!"
"Do i look like I care about them?! WOOO! SINAGOT NA KO NI MISS SOFIAH BRETTINA!
!" nagbulungan naman yung mga tao.
"Babawiin ko!" tumawa naman sya.
"Official na ah?" ngumiti ako.
"Duh.." iniwan naman kami ni Lily at Alex.
"Wait. May tatawagan ako."
"Okay." nagdial naman sya.
"Hello? Tita? Pagpapaalam ko po si Brett. Gagabihin po kami." nanlaki naman mata
ko. HE CALLED MY MOM?!?! "Po? Ah opo. Sige po." binaba nya. Tumawa sya at hinat
ak nya ko.
"San mo ko dadalhin?!"
"We're going on a date!!" pinasok naman nya ko sa kotse nya.
...
"Sa bahay niyo...?"
"Magdadate tayo sa bahay ko." tumawa naman ako.
"Alright." pagkabukas ng pinto... "Tita Olivia!" natuwa naman sya nung nakita ny
a ko at nagbeso sakin..
Ang ikinagulat ko lang ay...
"Tita. Asan po yung lalagyanan?" tumingin sya samin. "Hi Brett! Hi Pol!" tumakbo
naman sya papunta kay Oliver...at humalik...
Easy ka lang Brett. Walang meaning yun. Baka hindi sinasadya. Oo tama, hindi sin
asadya. Tumingin sakin si Oliver ng parang worried look. Nginitian ko lang.
"You know, Pol! Lumipat na ko ng school mo para magkasama tayo! Tita Olivia thin
ks it's a good idea! What do you think?!" nilink naman ni Roanne yung kamay nya
sa kamay ni Oliver.
"Uhh.." tumingin sya sakin. "I-it's a good idea. Brett. Gusto mong pumunta ng ma
ll?" tumango naman ako.
"Sama ako!" nagkatinginan naman kami ni Oliver.
"Ah kasi...Ro...ano e-"
"Wala si Brett eh. Naglalaro kasi kami. Sige. Later dude. Bye." ngumiti sya saba
y abot ng phone ko. "He won't be a bother to our date."
"You were SERIOUS?!" tumawa sya.
"Of course."
Aaminin ko. I had SO MUCH fun. Sino ba namang mag-aakalang yung long time crush
ko kadate ko ngayon? >.<
And HONESTLY, I'm regretting na sinagot ko sya.
...
September 21, Monday.
Buong weekend, nagbabad ako sa mga libro. Turned off my phone. Binilin kay manon
g guard na wala munang bisita except kay Alex at Lily. Kapag may tumawag naman s
a landline, binilin ko din na sabihing wala ako. Kaya naman nung Monday ng umaga
, pagbukas ko ng phone ko.
18 missed calls. 12 messages. Pagbukas ko naman lahat ng yun, puro SUNGET lang.
Pero isang message ang narecieve ko na sobrang natuwa ako.
From my beloved cousin, mom's side.
[[Insan. Uwi ako sa makalawa. Love you. Miss you so much. Ingat ka dyan. Baka bu
malik yung alam mo na.]]
I SO MISS CINDY!!!
Kaya naman pagpasok ko sa school, para daw akong maliit na batang binigyan ng ca
ndy.
"Brett! Sandali lang! About nung Friday..." kiniss ko sya sa cheeks.
"Don't worry. Ikaw yung mahal ko. Alam ko namang ako mahal mo diba?"
"Promise. Ikaw lang." naglakad naman kami ng sabay papuntang room. Ang dami nang
naiintriga eh! Sinigaw ba naman na kami na! Sira talaga!!
TIME: 12:00pm.
LOCATION: CANTEEN.
Ang daming nagbubulugan. Pati nga mga kaibigan ko kung ano ano na pinaguusapan e
h.
"Bali balita nga eh!"
"Babae daw sya. 4th year din. Ganda daw!" binatukan naman ni Lily si Charlie.
"Ah so ganun?! Pagpapalit mo ko?!?!"
"ANYTIME!" nagwalk out naman si Lily. Kaso...nagscandal nanaman si Charlie. "OI
SCHOOL MATES! MAHAL NA MAHAL KO SI LILY VERSOSA!!!!" naghiyawan naman. Pati nga
mga cafeteria lady eh. Yumakap naman si Lily.
"Wag kayo masyado lumapit samin. Baka pati kami langgamin." sabi ni Raph na kuma
kain ng dumpling.
"Pero seryoso. Ang ganda daw nung bagong transfer."
"Baka si Roanne?" sabi ko naman.
"Nah. Next week pa papasok yun. May inaasikaso pa."
"Nakakatuwa naman. Naiinggit na ko kina Charlie at Lily." sabi ni Ted na nilalar
o laro yung pansit nya.
"Ayan si Alex oh."
"AHEM. Ano...mauna na ko." sabay tayo ni Ted. Si Alex naman, nilakasan yung Ipod
. Naririnig ko na eh! Nagkakailangan parin talaga sila...
Pagbalik naman namin ng room...yung mga kaklase namin, nagkumpulan. Kinalabit na
man ni Rain si Shayna.
"Shay, ano meron?"
"Hi Kristoff! Yung new student! Classmate natin!" sabay takbo nya dun sa mga nag
kumpulan.
"Makichismis tayo!!!" hinila ko naman sila. "Excuse me..padaan..excuse.." pagtin
gin ko naman, babaeng maganda nga! Maikli ang buhok na may side bangs na medyo k
ulot na maputi na medyo maliit na payat na...
Na..
Na..
Na..
PINSAN KO!?!?!
"CINDYYYYY?!?!?!?!" tumingin naman sya.
"OH. MY. FREAKIN. GOSH. BRETTINA?! IS THAT YOU!?!?!" tumakbo naman sya at yumaka
p sakin.
"CINDYYYYY!!! MISSYOUUUUU!!!" nagtinginan naman sila.
"Magkakilala kayo?" sabay sabay nilang tanong.
"Magpinsan kami!!!" duet.
Pinagkaguluhan naman kami chuva. Haii..
"Really?! May boyfriend ka na?! Asan siya?!"
"Ewan ko dun!"
"Sus naman. Boyfriend mo di mo alam kung nasan! Ai wait! Bathroom muna ko!" tuma
ngo lang ako.
"Ang cute ng insan mo, Brett." tinawanan ko naman si Charlie.
"Patay ka kay Lily."
"Oi! Loyal ako dun sa babaeng yun!"
"Pero di nga! Ang cute nya! Medyo may problema lang sa height." maliit nga kasi
sya. Siguro mapagkakamalan niyong 2nd year siya.
Tsaka ko naman tinignan yung inbox ko, chineck ko yung details nung text sakin n
i Cindy. Nung Saturday pala nya sinend. Akala ko tuloy sa Wed. pa balik nya.
Maya maya lang, bumalik na si Cindy.
"Grabeh naman school niyo. Pwede ba PDA dito?!"
"Hindi ah. Pero hugs pwede." tumawa kami.
"May nakita kasi ako eh. Magsyota. Naghahalikan dun sa may corridor."
"Lakas ng loob! Corridor pa!" wala na kasing masyadong students na nagkakalat sa
oras na to.
"Ei. San na boyfriend mo?"
"Ewan ko-"
"Ayun oh. Si Oliver. Kasama si-"
"Yan yung magsyotang nakita kong naghahalikan ah?!"
Brett's reaction: >.< T_T
Alex's reaction: >=(
Charlie's reaction: >=(
Rain's reaction: -_Cindy's reaction: ^.^
"Cin...siya yung boyfriend ko." sabay turo ko kay Oliver.
"OH. MY. GOD."
"Sya nga." sabi naman ni Alex na mukhang naiinis.
"Couz, sure ka ba na sila yung nakita mo? Baka naman kasi iba eh...alam mo na. B
aka kamukha nya."
"Malaki possibility na totoo yung sinasabi ni Cindy. Tignan mo. Sabay pumasok ng
room yang Roanne at Oliver na yan!!!" asar na asar na sabi ni Alex.
"Baka lang kasi...alam mo na..."
"Save it Brett." umupo naman na sa tabi ko si Oliver. Dun sya nakaupo, remember?
Rain: tama tama. malaking T nga. (pati ikaw ba naman Rain?! TT_TT)
Alex: nakakabadtrip ka brett. nloloko mo srili mo.
Cindy: sbe nga dun sa movie ni john lloyd at sarah...2 months nalang kau nyan..
Charlie: 3 weeks nlang cguro yan!
Rain: no comment. =|
Alex: 2 days nlang.
Charlie: tsk. malaking T.
ANG SAMAAAA. PINAGTULUNGAN AKO!!! Napansin nalang namin na nakatayo na yung teac
her sa harap namin.
"Hand it over ms. Aragon." binigay ko naman na. Binasa nya. "Ano pinaguusapan ni
yo dito?"
"Swap po ng cellphone mam."
"Malaking T po si Brett kasi gusto nya yung mas lumang model." sabay flash ng ng
iti ni Rain. Wow. Marunong magsinungaling?! HAHA.
"Ah sige." binalik naman na.
Nagreply ako ng: IDOL!!!
Tumawa naman sila. Nung dismissal na...
"Brett. Tara. Kain tayo sa labas."
"Ah? Oh sige!" kinuha ko naman yung bag ko sa loob ng room habang nagaantay si O
liver sa labas. Paglabas ko, wala na sya.
San na yun?! May nagtext naman. Si Oliver.
[[ei. psenxa. hinatak na q ni roanne e. nxt time mybe? LOVE YOU.]]
"Tsk tsk tsk." nagulat naman ako kaya tumingin ako. Si Alex, Lily at Cindy.
DIYOSME! Dinagdagan pa yung mga NANAY ko.
"Ilang araw na nga kayo ulit?" pinakita ko naman yung 3 daliri ko sa kamay.
"Aabot lang yan ng mga 2 weeks." hirit ni Lily na kumakain ng sandwich.
"Ano ka? Sa tingin ko 1 week lang!" tumawa naman si Alex.
"1 week? Nah. 1 day." pinagtutulak ko naman.
"I love him. I'm not letting him go."
"Fool. Pasalamat ka mahal ka namin!!!"
...
"Uhmm..bakit?"
"Labas tayo mamayang dismissal! Wala akong magawa eh!"
"Ai sorry, Roanne. Kasi lalabas kami ni Brett eh."
"Brett. Favor oh. Next time nalang kayo. Ayos lang ba?" humawak sa kamay ko si R
oanne.
"Ah! Sige oo! Okay lang." sinampal naman ako ng hindi masakit ni Alex pagkaalis
nung dalawa.
**END OF FLASHBACK**
"I can't believe you." galit na sabi ni Charlie. Hinabol naman nya sina Roanne.
"CHARLIE!!! ANO BA!!!"
"Hoy Roanne! Oliver, pare!" tumigil naman sila at bumalik ulit kung saan kami na
kaupo kanina.
"Matanong nga kita Oliver." sabi ni Ted na hinawakan sa polo si Oliver. "Nasabi
mo na ba dyan sa Roanne na yan na kayo na ni Brett?" nanlaki mata ni Roanne.
"Looks like hindi pa." sabi naman ni Lily na humawak sa braso ng kapatid.
"K-kailan pa?"
"Nung 18 lang naman." sabi ni Alex.
"Totoo ba yun, Pol?!" napayuko si Oliver.
"Ano ka ngayon?! Kinahihiya mo na girlfriend mo si Brett sa harap ni Roanne? Jer
k." hinawakan naman na ako ni Cindy at hinila paalis. Kaso, nagpumiglas ako.
"Oliver...nahihiya ka ba talaga? Ayaw mo na ba sakin?"
"Brett...sinabi ko naman sayo. Mahal kita."
"Mahal mo sya?! Bakit, Pol?!" umiyak si Roanne.
"Sya pa talaga may ganang umiyak.." mahinang sabi ni Alex na nagmamaldita nanama
n.
"Kailangan pa bang magkaroon ng rason para mahalin ang isang tao!?" yumakap si O
liver sakin.
"Ako? Hindi mo ko mahal?" sabi nang umiiyak na si Roanne. "Pol, tell me. Ano mer
on sya na wala ako?"
"Aba! Tinanong pa! Ano?! Ieenumerate ko pa ba?!" sabi ni Lily na naguusok na din
.
"I asked POL. Not you, Lily. Stay outta this!"
"NAMAN! NAGHAHAMON!!!" hinawakan na ni Charlie si Lily at hinatak papalayo.
"Bakit mo siya mahal? Dahil kamukha nya si Joahnna? Yah. Napansin ko. Ayos lang
sana kung si Joahnna! But her?! NO WAY!" hinawakan naman sya ni Rain sa braso.
...
...
Days passed. Super nagprepare lang kami for our foundation day. Abnormal din ton
g school eh noh? Hehe.
September 28 na. Monday. 1st day.
Brett: xcted na ko!!!
Raph: boriiiinggg nman ung jail e.
Brett: ah bsta.
Raph: bt nga ba nten gngwa to? mgktbe lang tau ah.
Brett: aus nga e. haha.
"Hui! Ano ginagawa niyo?!" tumawa naman ako.
"Nakaunli kasi kami ni Raph eh. Sa text kami naguusap." binatukan naman kami ni
Charlie.
"Mga ewan. Dun na kayo sa booth niyo. Hinahanap na kayo." pumunta na din naman k
ami.
Binigyan naman ako ng tasks. Manghuli ng magkasamang lalake at babae. Dapat sila
ng dalawa lang daw. Tapos ikukulong namin sa lovers jail. Papyansahan ng mga tag
a wedding booth at ikakasal. MASAYA TO.
Una kong nakita, si ate Jess na kasama yung kaklase niya na si kuya Calvin yata.
Nilapitan ko naman.
"JAIL BOOTH PO!" hinila ko na sila. Ang lakas ko...biruin niyo. Nahila ko.
Bawat kasi mahuli namin, may plus points kami sa teacher. Tsaka nakabantay din e
h. HAHA.
4 na pairs na naman yung nahuli ko so far. Tapos, saka ko nakita si Charlie na k
asama si Lily. Kumakain. Break siguro ng booth nila. Nilapitan ko.
"Oh? Ano meron? Break mo na?" tanong nila.
"Hinde ah. HULI KAYO!" nung una, ayaw pa nila, kaso sabi ko hindi ko na sila kak
ausapin kapag hindi sila sumama. 5 pairs. WOOO!
Nung kinakasal naman yung si Lily at Charlie, sobrang tumatawa yung pari 'kuno'
na si kuya Arnold na 2nd year college.
Pinicturan ko nga eh. BWAHAHAHA. Sakto, yung nabunot ni Lily kung saan sya ikiki
ss, sa lips. Kaso nagalit si Ted kay kuya Arnold kaya ginawang sa cheeks nalang.
Conservative?! HAHA.
Ngayon naman, mga 8 na nahuhuli kong pairs. Tapos umupo ako dun sa may booth nam
in.
"Ei Brett. Hulihin mo yun oh." tinignan ko naman kung sino tinuturo ni mam. "Si
Scott at si Mendoza." nanlaki naman mata ko.
"P-po?! Si Raph nalang po!"
"Opo mam! Ako nalang!"
"Assigned ka sa mga naka color red na t-shirt diba!? Dun ka!" sabi ko nga nahihi
ghblood na si mam eh.
Lumapit naman ako sa boyfriend ko at kay Roanne.
"Ui."
"Hi Brett!!!" sabi ni Roanne.
"Uhmm..hulihin ko daw kayo dun sa jail." hinila ko naman na si Oliver. Si Roanne
kasi NO NEED na eh. Gustong gustong kasama si Oliver.
"Oi! Sino nanghuli dun sa dalawa?! At talagang pinakasal pa?!?! SI CHARLIE PA PA
RI!" sabi ni Alex.
"Ako nanghuli."
"You know what. To be honest. Akala ko mahal kita. Pero...mahal ko parin pala sy
a." mahina nyang sabi.
"Sino?"
"S-si...si...Roanne."
Brett's reaction: O_O
"Yeah. Si Roanne. First love ko sya. Niloko nga lang nya ko. Nakipagkaibigan lan
g sya sakin para mapalapit kay Oliver." tumawa sya. "But this isn't the subject
right now. I just want to be honest with you. There are no more than friend feel
ings...promise." niyakap ko sya.
"Thanks parin sa lahat..."
Bumalik naman na kami sa mga booths namin. Napalingon ako dun sa may dedication
booth. May mga kumakanta kanta na na dedicated for someone. Kapansin pansin lang
ay ang isang Oliver na nakatitig sakin. Nginitian ko lang sabay pumunta sa boot
h namin.
"Brett! Ayos na ba pakiramdam mo?" ngumiti nalang ako.
"Aragon. Buti naman nakabalik ka na. Break muna ng booth natin hanggang mamayang
1pm. Okay?" tumango lang ako sabay umupo sa tabi ni Raph.
"Ayos ka lang? Parang balisa ka?"
"Onaman. Masaya lang talaga ako."
"Sige nga. Bakit?"
"Because I have friends like you." this time, turn naman nyang ngumiti.
Kapapahinga palang namin nung tinawag kami ni Rain.
"Oh? Bakit?"
"Gusto niyong magtry sa maze namin?"
"Sige ba! Tara Raph!"
"Ayoko! Nakakatamad."
"SIGE NAAAA!!!" sabay hatak namin ni Rain sakanya.
...
"WOAH. GYM PA BA TO?!?!" sabay sabay naming sabi nina Raph, Alex, Lily, Cindy, T
ed, Charlie, Oliver at ROANNE. Wala naman silang magagawa. Nakiusap ako.
"Okay. So here's the deal guys." ngumiti si Rain ng nakakaloko. Inabutan nya kam
i ng ballpen at maliit na piraso ng papel. "Sulat niyo pangalan niyo."
Pagkatapos naming isulat, hinulog namin dun sa may fish bowl. Shinake naman nito
ng baliw na si Rain.
"Sorry dahil hindi si Roanne ang nakasama mo." hinalikan nya ko sa noo.
"I love you. Not anyone else. My heart is with you." ngumiti ako. Tapos, nagkati
nginan kami.
"YOUR HEART IS WITH ME!!!" sabay ko. Inalis ko naman yung cinderella costume. Pi
nagpag...pero wala.
"Asan na kaya." kinapakapa ko yung bulsa ko.
"Ito oh..." binuksan namin yung posas. Ayun, naalis. YAY! Bigla namang umilaw yu
ng 'EXIT' sign na nakaturo sa harap namin. Binuksan namin.
Nakangiti sa labas sina Alex.
...
Patapos na kong kumain nung makita ko sa may kabilang side si Oliver na pinapata
han ang isang umiiyak na Roanne. Nagulat nalang ako nung tumango tango sya sabay
lakad papunta sakin. Wait nga...SAKIN!?!?
"Can we talk?"
"Sure. Tungkol saan?" huminga sya ng malalim.
"B-brett. I-if I do something that you wouldn't like...you'll forgive me right?"
kinabahan naman ako pero napatango nalang ako. "Alam mo namang ikaw yung mahal
ko diba?" tumango ulit ako. "Forgive me...but-"
Tumayo sya sabay sabing..
"I want a break up."
Napatayo nalang ako nung hawakan ni Ted si Oliver sa may shirt. Nakita kong pini
gilan ni Lily si Charlie. Si Alex naman, umiiling nalang kay Raph na mukhang nag
titimpi na din. Si Rain, ayun, hinahatak ni Cindy paupo dahil mukhang susugod na
din. Humawak ako kay Ted.
"It's not..it's not worth it." binitawan na din naman ni Ted si Oliver at tumiti
g naman sakin si Oliver ng nakangiti. Ngumiti din naman ako sabay nagpunas ng mu
kha. "Alright then. We're officially over."
"Good. Hindi ko na itatago na may bago na kong girlfriend." tinawagan naman nya
si Roanne. Lumapit naman sya. This time, it's my turn para pigilan sina Lily, Al
ex at Cindy.
"Guys. Samahan niyo ko sa classroom. Kukunin ko yung bag ko."
Nung nakarating kami sa classroom. Humarap ako sila. I won't deny na sobrang iya
k na yung binuhos ko. Walang tao sa room. Malamang nasa labas sila. Ang ginawa k
o nalang is...ngumiti ako. The last I saw was their worried and angry faces. And
the next thing I know...I fainted.
...
"San ako?" yan agad ang sinabi ko pagkamulat ng mata ko. Binulong ko lang naman.
Napatingin ako sa paligid ko. Yung mga kaibigan ko, nakatulog na din. Wait. I'm
in a hospital?!
"About time! Anong petsa na?!" sabi ni Cindy ng nakangiti.
"Huh?! Ano meron!?" sabi naman ni Charlie na halatang nataranta sa lakas ng bose
s ni Cindy. Tumawa naman kami.
"Anong ginagawa ko dito?"
"Nahimatay lang nagkamemory gap na."
"Ayun. Hinimatay ka sa school. Dahil ayaw mong magising after 3 hours, dinala ka
na namin dito."
"Ilang oras akong tulog...?"
"3 araw lang naman."
"NO WONDER I FEEL HORRIBLE!!!" tinawanan naman nila ko. "So, kailan ako makakala
bas?"
"We don't know. Uuwi na mom mo galing Australia. Nagkaroon kasi sya ng business
trip 2 days ako. Ayun, nadulas lang naman ang magaling mong PINSAN-" sabay tingi
n nila kay Cindy na nakapeace sign ngayon. "Ayun, uuwi na daw sya. Actually dapa
t kanina pa sya-"
"Andito na ko!" napatingin kami sa pintuan. "Ang ewan talaga ng daddy mo! Hindi
sya makaalis sa international conference nya sa Paris kaya ako nalang napasugod.
Honey, are you okay?"
"Yeah. Actually, I'm doing great." nagkiss sakin si mommy.
...
October 3, Saturday.
Napasimangot nalang ako nung nalaman kong I missed Charlie's birthday. Nung Octo
ber 1 nga daw. Cinelebrate daw nila sa ospital. Mangiyak ngiyak nga ako eh. But
they assured me it's okay.
"Tapos na din sa wakas ang magaling na booths! Pero next next week naman ioorgan
ize na yung halloween bash natin."
"Sana naman masaya!" tumawa ako.
"Dapat nga."
Andito kami ngayon nina Cindy at Ted at Raph sa may mall. Bawal pa nga dapat ako
ng lumabas eh. Kaso, ayun, tinakasan ko yung mga maid at si manong guard. Wala n
aman na si mommy eh. Bumalik muna ng Australia.
Si Lily kasi, may date nanaman kay Charlie. Si Rain? Nako ewan ko dun, may famil
y day daw kasi sila. Si Alex naman, nagreready na for the election this Monday.
"OMG! Couz! Look mo yung dress! Bagay sayo! Lika!" hinatak naman ako ni Cindy du
n sa may dress. "Itry mo!"
"Oo nga Brett. Try mo."
"Ayaw."
"Dali na!" kukunin ko na sana kaso may naunang babaeng humawak.
"Pol! Look! Ang cute! Bagay ba sakin?" hindi nya siguro kami nakita dahil nasa m
ay likod kami nung sabitan na medyo mataas.
Nice day. NOT.
"Tara na pala BRETT. May masamang hangin kasi eh!!!" malakas na sabi ni Cindy. N
apatingin naman silang dalawa samin nina Raph nung paalis na kami. "Hate them."
"Same."
"Talaga!"
"Come on guys. Wala naman silang ginawa eh." ngumiti ako sabay turo dun sa stand
ng Mr. Softie. "Bilhan niyo ko!" tumawa naman sila.
"Ako na/My treat" nagkasabay na sabi ni Raph at Ted. "Ikaw na pala/Hinde sige ka
w na" sabay parin sila.
"Joke lang. Bibili nalang ako." hinila ko naman si Cindy. "Ang weird ah."
"Kaya nga couz eh." binilhan din naman namin yung 2.
Hinatak naman namin yung 2 lalake sa may time zone. Sabay naghulog ng coin dun s
a may parang dance pads. Tapos susundan niyo kung saan yung iilaw. Nakakatuwa ng
a eh. Isa lang reaction nina Ted at Raph:
"ARE YOU KIDDING ME?!?!?" haha.
"Watch us." sabi ko naman. Nag 2 players kasi kami eh.
Sa umpisa, mabagal lang tsaka paisa isa. Pero habang tumatagal, mabilis na may c
ombo na. Madalas kaming maglaro nina Alex nito eh. Nakwento din sakin ni Cindy n
a naglalaro din daw sya nito nung nasa US sya.
Nung tapos na, naka PERFECT ako, si Cindy naman naka EXCELLENT. Nagkamali kasi s
ya once nung inasar sya ni Raph eh.
Saka lang namin napansin na ang daming nanonood...
O_O
"WOOO! IDOL!" binatukan naman namin yung dalawa.
"You're turn." nung umpisa, magaling pa sila eh. Nakakaperfect pa eh. Kaso nung
may combo na at mabilis na, nagkakandalito lito na sila. Natawa nga kami kasi nu
ng may combo na dapat tatalon ka at tatalikod, nagkauntugan pa sila.
Nakakuha naman sila nung "Loser" KAWAWA. Haahaha.
"Ano? Ted? Laban tayo?!" sabi ko sakanya.
"Ayoko!"
"Chicken..." nagact naman ako ng manok kaya naghulog sya ng coin.
"Chicken pala ah." nagstart naman na kami.
Nung tumatagal at may combo combo na...nanlaki naman mata ko dahil ang GALING ny
a.
"Oi! Bat ang galing mo?!"
"Haha! Naglalaro kami ng ganito ni Lily nung highschool pa ko. kala mo noh?!" sa
yaw lang sya ng sayaw, nawawala naman concentration ko kaya nagkamali ako dun sa
isang combo.
Nung tapos na...nakaEXCELLENT lang ako. Sya naman, PERFECT.
"Insan! Ang lupit mo!!!"
"Couz...natalo ka ni Ted?!"
"Hmf!!!" tumawa naman sila.
Nung medyo napagod na kami. Kumain na kami sa may pizza hut.
"Takaw ni Brett."
"Ai wait. Banyo muna ko." sabi ni Cindy na mukhang naiihi na. HAHA.
"Wait order ako." sabi ni Ted kaya tumayo na sya.
Kami nalang naiwan ni Raph sa table nung makita kong papasok din sina Roanne at
Oliver ng magkahawak kamay pa na nakangiti.
Napayuko ako.
"Problema?"
"Hah? Wala! HAHA!" tinawanan ko nalang.
"I don't like that lying expression, Brett." tumingin naman sina Oliver samin. N
apansin din siguro ni Raph. "Sorry..."
"Para san?" humalik sya sa pisngi ko.
"Para dito." sabay ngumiti sya at tumingin sa may menu.
He did that so Oliver could see. Pero something tells me it's not just that.
"Raph. Let me ask you something."
"Ano yun?"
"Why did you break up with Paula?" napatahimik sya. Nag-isip, tapos tumingin sak
in.
"You're not numb. Let me tell you. I want to love someone else. Pero nung nakipa
gbreak ako kay Paula, akala ko, sasaya ako dun sa taong mahal ko. But no, lalo a
kong naghihirap kasi naghihirap sya. Pero mas mahirap dahil alam kong may mahal
syang iba."
"Sino naman?" kinakabahan na ko nun. I think I know the answer.
"Tignan mo to. Ito sya oh." hinarap naman nya sakin yung N81 nya. Nakita ko...ak
o. Binuksan nya yung secondary camera. "That time. Sa field...nung inaway ka ni
Paula. What I said was true. I wanna love you because you're suffering. I know y
ou were. Dahil lahat ng tao gusto ka dahil you look like Jo. But I don't. I love
you because you're Brett. I love you." naluha ako.
"Bakit ako? Raph. Sorry. Nasasaktan na pala kita ng hindi ko alam."
"No need to apologize. Nasasaktan nga ako, dahil nasasaktan ka. Pero nalaman ko
nalang lately, si Paula parin pala. You're like my sister. I want to protect you
as much as possible." napangiti ako at yumakap sakanya.
"Thanks."
"And Brett..." napatingin ako sakanya. "In the end, everything's going to be oka
y. If it isn't okay, it isn't the end." ewan ko ba...pero sa sinabi ni Raph, sob
"Muntik po kasi akong mahulog sa may lake. Natakot po ako." sabay pumasok ako sa
kotse. "Sige po manong. Uwi nalang po ako sa bahay-"
"BRETT?!!?! ANO NANGYAYARI SAYONG BATA KA?!?!" sigaw ni ate Gina na kasambahay n
amin.
"A-ate..h-hindi..p-po.." binuksan naman na niya yung mga bintana.
"Kuya driver! Sa ospital na po tayo tumuloy!!!" naramdaman ko namang bumilis yun
g takbo ng sasakyan. "Brett! Ayos ka lang?!"
"A-ayos..lang..." napapikit nalang ako sa sobrang sakit ng dibdib ko. "..ako."
...
...
October 10 na, pero nasa ospital parin ako. Sobra naman yata. Ayaw talaga nila a
kong icheck out dito. Stress lang daw? Pero bakit umabot yata ako ng siyam siyam
dito?
"Ma. Tapatin mo ko. What's wrong with me?"
"Nothing. Nastress ka lang daw. Ilalabas ka na mamaya." natuwa naman ako.
...
"Nahihirapan akong huminga eh." nabitawan naman ni Cindy yung kinakain nya.
"Tara sa clinic!"
"OA couz..." tumawa nalang kaming dalawa. "Banyo muna ko. Wait mo ko dyan."
"Okay."
Papalakad ako sa pinakamalapit na banyo nung may marinig akong umiyak. Pagtingin
ko, si Roanne.
"Ayos ka lang?"
"Layuan mo na si Oliver, Brett! PLEASE!!!"
"Roanne. Ano ba?! Magkaibigan din naman kami kahit break na kami eh!"
"That's the point! Wag mo na syang kaibiganin!"
"You're not the boss of me, Roanne. Sorry. Pero alam mo? Mahal ko naman sya eh.
Hindi ko naman sya aagawin sayo eh! Kasalanan mo na yun kung maagawan ka!"
*PAK*
Yes. She slapped me. Sinampal ako ni Roanne. Napatitig lang ako sa isang umiiyak
na Roanne.
"Brett! I told you! Lay off her!" sabay tulak sakin ng onti ni Oliver.
"Sorry. Naiinis na kasi ako sakanya eh kaya kung ano anong panlalait sinabi ko.
Sorry." umalis na ko.
...
October 13, Tuesday.
"May basketball game sa 20. Wooo!" sabi ni Charlie na mukhang excited.
"Bakit? Kasali ka?"
"Kasama kaming apat."
"PATI SI RAIN?!" tumango sina Ted.
"Pinilit namin eh."
"Napilitan ako. Kasi naman eh." tinawanan naman namin si Rain.
"And we need a muse. Ano Brett? Pwede ka?"
"Why not Alex?!?!?" sabi ko naman.
"Busy sya sa student council eh."
"Si Lily?"
"Nah. May laban din ako sa badminton eh."
"Si Cindy!"
"NO WAAAAYYYY!!!"
"Yung mga muse daw kasi matatangkad." sabi ni Rain na nakangiti ng nakakaloko. B
inato sya ng bag ni Cindy.
I smell something fishy. BWAHAHAHAHAHHA.
"Dyan nagsisimula lahat!!!" pang-aasar namin dun sa dalawa.
"Anywaaaaaays. What do you say Brett? Kaw nalang muse ng school sa basketball."
ano pa nga ba?
"Fine."
...
"Don't worry. You look pretty." napangiti naman ako sa sinabi ni Rain.
"Thanks."
"Nah. She's not even pretty."
"AINAKO! Kahit kailan ka talaga Ted-"
"She's beautiful." bago pa ko magtanong ulit, ayun, naghiyawan mga tao. AMP. Per
o I'll be honest, napangiti ako.
"WOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!" naghiyawan naman lahat ng mga schoolmates namin.
Pati kami, syempre. Nanalo lang naman kami sa 1st game. ANG SAYA!
Natawa pa nga ako kasi yung nakakashoot lang sina Raph, Rain, Ted at Charlie eh.
All in all. 50-34. Lamang na lamang kami.
Natapos ng bandang 2pm yung game kaya nagsiuwian nalang din kami. Kaso..
"Ui guys! Wait for me! May naiwan ako sa gym!" tumakbo naman ako papuntang gym.
Nakita ko si Oliver na nakaupo dun sa bleachers sa loob ng indoor court namin.
Lumapit ako.
"Hi." tumitig lang sya sakin. "Alam mo. Ewan ko sayo, Oliver. Pero...t-talaga ba
ng...t-talaga bang hindi mo ko minahal?"
"You know what? It'll be much easier if I do it that way." sabay tumayo sya. Tha
t's it.
"But I love you! Can't you see?!" there. I said it.
"Sinasaktan mo sarili mo." sabay tumakbo na sya paalis. Bakit umiiyak nanaman ak
o!? PASAWAY TALAGA!
"You never give up, do you?" tumingin ako.
"Not now, Roanne."
"He doesn't love you anymore. Oh, wait. He NEVER did. Can't you see?!"
"Why are you making me feel so miserable...?"
"I'm not. I'm telling you the truth. Just leave POL alone!!!"
"He's not your property! Girlfriend ka lang nya! Hindi kayo kasal or wha-" sinam
pal nya ko. This time, hindi ako tumunganga. Sinampal ko din sya pabalik.
Next thing na nangyari, hinatak ako ni Oliver na kakarating lang. Wow. 3rd time
around.
"Wag na wag mong sinasaktan si Roanne!"
"Eh ano naman bang pakialam mo kung sinampal ko siya ng walang dahilan?!!?!?" ng
umiti ako. A really FAKE one.
*pak*
"Now leave her alone!!!" napaluha ako. Sabay ng pagtama nya ng kamay nya sa mukh
a ko, bumitaw ako at tumakbo.
Yes. Oliver SLAPPED me.
Masakit nga. Pero mas masakit yung fact na kaya nyang gawin sakin yun.
"Brett?" hindi ko na nilingon si Lily. Tumakbo na ko palabas ng school. Next thi
ng I know. Hindi nanaman ako makahinga. Sumisikip dibdib ko. What's wrong with m
e?
*BEEP!* *BEEP!* Natauhan naman na ako na nasa gitna ako ng daan. At mismong sa g
itna ng daan nandilim paningin ko...
...
Lily's POV
"Ano ba yan. Ang tagal namang kumuha ng gamit ni Brett."
"Sige sige. Puntahan ko na." tumakbo naman na ako papuntang indoor court nung ma
y narinig akong nag-uusap. More like nagtatalo. Anak ng mahiwagang patis naman o
o.
"You never give up, do you?" napatingin ako sa may bintana. Roanne and Brett.
"Not now, Roanne."
"He doesn't love you anymore. Oh, wait. He NEVER did. Can't you see?!" KAPAL NG
MUKHA! GRRR!!!
"Why are you making me feel so miserable...?" Brett...I'm so worried about you.
Pero ewan ko ba, dumikit yata yung paa ko dito at hindi ako makaalis.
"I'm not. I'm telling you the truth. Just leave POL alone!!!" makapal ka, Roanne
!
"He's not your property! Girlfriend ka lang nya! Hindi kayo kasal or wha-" tama
si Brett. He's not you're property. WAIT! WHAT DID SHE JUST DO?! She slapped Bre
tt?!
Ang ikinagulat ko lang ay nung sampalin sya pabalik ni Brett. GO BRETT-si Oliver
yun ah?!
"Wag na wag mong sinasaktan si Roanne!" oh my GOODNESS! Hindi ba alam ng Oliver
na yan kung ano talaga nangyari?! I tried opening the door. NAMAN! It's locked!
I need to go all the way to the other side.
"Eh ano naman bang pakialam mo kung sinampal ko siya ng walang dahilan?!!?!?" Br
ett...bakit mo ginagawa sa sarili mo to?!
Ang sunod naman na nakita ko, hindi maganda kaya napatakbo ako sa door sa kabila
ng dulo. He slapped my bestfriend.
"Now leave her alone!!!" bubuksan ko na sana yung door kaso biglang tumakbo pala
bas si Brett.
"Brett?" hindi nya ko nilingon. Tumakbo siya palabas ng school. GEEZ! Dumating n
aman yung iba naming barkada..
...
Oliver's POV
I can't believe I did that. I can't believe I did that to Brett. The girl I've a
lways cared about. Why did I do that? YOU'RE A MORON OLIVER!
Yumakap sakin si Roanne. Bumitaw ako.
"B-bakit?"
"Roanne...can you just give me space kahit ngayon lang?" tumango nalang sya saba
y lumabas ng court.
...
Cindy's POV
Ilang araw na syang tulog. Kinakabahan na kami. She's in a coma. She had an acci
dent. Nung araw na nasampal sya ni Oliver. She run away. Nahimatay sya sa gitna
ng daanan. At kasabay nun ay nabunggo sya. Brett, couz, bakit nagkakaganito ka?
"Doc. Ano po ba talaga ang problema?!" sabi ni Ted na kulang nalang ay sapakin y
ung doctor. Ayaw kasing sabihin samin kung ano.
"Oo nga po. Ano po bang nangyari?! Did she fracture her bones?! Did she have int
ernal bleeding?!"
"Look, kids, she's in a coma for almost 2 weeks now."
"You think we don't know that?!?!?" tinulak naman namin palayo si Ted. Pahamak t
alaga to kahit kailan.
"As I was saying...A few days, kapag hindi pa sya nagising, sad to say, but..."
napayuko kami. "We can lose her."
"No.." pabulong naming sabi.
...
Roanne's POV
I'm selfish. I know. But it's the only way. Pagod na kong maging talunan. Ayoko
nang maging martyr. Nakakasawa na masyado. Sa tingin ba ng mga tao madali sakin?
Yes. I have Pol. I have the guy I love so much. It's just his LOVE that I need.
Boyfriend ko nga sya ngayon. Pero yung pagmamahal nya nakay Brett parin. Nung na
gkausap kami ni Pol nung isang araw, I told him the truth about me. I have stoma
ch cancer. Hindi ganun kalala. Actually, minor palang naman sya. But I reasoned
to Pol.
I just needed to have a REASON for Pol to stay with me. I know. I'm greedy for h
is love. I NEED him so bad. Nabulag na ko ng pagmamahal ko sakanya kaya sobrang
daming tao na nasaktan ko.
"Roanne. We need to talk." napatingin ako kay Paula.
"Tungkol san?"
"About Brett..."
"What about her?"
"I'm taking back all the things I've told you about her. Brett's a nice girl. Yo
u know that to yourself. Lately, she had be realize that I can be a better me."
niyakap ako ni Pau. "Brett used to be my friend. Pero kahit inaway ko sya ng...w
ell...who knows how many times, she's still there, pinagtsatsagaan nya parin ako
ng kausapin ng matino. I've been trying her patience. And to be honest, ang bait
talaga nyang tao. She isn't the Brett I thought she was." nagpaalam na naman si
Paula.
Naiwan akong nag-iisip.
...
Rain's POV
"WHAT THE...?!?!?!"
"I'm afraid to tell you what I said was true." I knew it...
**FLASHBACK**
"Tara na Brett. Pupunta daw tayong mall." tumayo naman sya. Nauna akong naglakad
sakanya. "I know your secret.." bulong ko.
"Huh?!" ngumiti nalang ako.
"Wala yun. Tara na!" inakbayan ko sya.
**END OF FLASHBACK**
That 'secret' of hers? She was born with a heart disease. At kung hindi kami nag
skip ng classes, hindi namin malalaman na malala na pala.
"Oh my god..." umiyak naman na sina Lily. Niyakap sya ni Charlie.
"This is a very dangerous situation for her. She was hit by a car and now she's
still in coma. At ang ikinatatakot ko, her heart could stop beating anytime." la
lo naman naming narinig ang pag-iyak nila.
Even Ted is crying. Charlie looks so worried. Si Raph? Nakatingin dun sa Brett n
a natutulog. Ako? Ewan. I feel a bit different. Biruin niyo. 2 weeks na walang B
rett na nangungulit.
Dumating naman na parents ni Brett with tita Leila and yung asawa ng mom ni Bret
t na si uncle Kenzie.
Pinauwi muna namin sina tita para makapagpahinga dahil sobrang stressed na. Work
...tapos aabutan mo...anak mo, nag-aagaw buhay. Ang panget diba?!
9:30pm nang gabi nung may kumatok sa pintuan. Binuksan ko...
"Paula?! What are you doing here?!"
"H-hi." napatayo naman yung iba.
"Ano gusto mo?! Makikipagaway ka nanaman?! Look at Brett! Sa tingin mo nasa situ
ation sya na pwedeng mang-awa-"
"I'm not here for that.
...
Ang sakit ng ulo ko. Sobrang sakit. Kumikirot na parang ewan...and my body's in
pain. What's happening? Hindi ko maimulat mata ko. Feeling ko, gusto ko pang mag
pahinga...
"Brett naman. Are you gonna leave us like this...?" hey...wait. That voice. Alex
?!
I mumbled. I doubt na napansin nila dahil ang daming umiiyak sa paligid. HELLO!?
!??! I'm not dying! I'm actually alive!!!
I THINK.
"Couz naman! We just had a little time hanging out. Come back to us." Cindy...I
love you guys.
"Yea...Brett. Don't leave us hanging. Sino na kalaban ko sa dance pads sa time z
one?" Ted..I miss you guys.
"Rain rain..go away..come again, another day..." tumawa sya tapos nagseryoso. "B
rett. Miss ka na namin eh." Rain, kung alam mo lang kung gaano ko kayo gustong m
akita...
"Sira ulo! Alis dyan! Brett! Hui! Gising! Dali na! Kung hindi kakanta ako! Sige
ka! Kasalanan mo kapag gumuho yung earth!" gusto kong tumawa and at the same tim
e umiyak...naramdaman ko namang may nagpunas ng mukha ko.
"So he left a girl that's dying with a heart disease for a girl with a stomach c
ancer.." I said sarcastically.
"But he doesn't know that."
"And he'll never will." nakita naman ako nung doctor ko. PATAY.
"Brettina! Nakong bata ka! Hindi ka sumusunod! Nakalimutan mo na bang may check
up ka 30 minutes ago?!?!?" doc...ang ingay niyo. Nakatingin na si Oliver...>.<
Tumawa naman tong kasama ko kaya hinampas ko.
"Brett? What are you doing here?"
"Wala ano.."
"Brett! Ano ba! Check up mo! Magagalit nanaman parents mo!" sabay hila sakin pap
asok ni doc. Buenagua papuntang office nya. Nagulat nalang ako nung umakbay si R
ain kay Oliver sabay pumasok sila sa office ni doc.
"Ano bang sakit mo?!" oh so you care?
"Wala/Ulcer" PAHAMAK KA RAIN!!!
"Ulcer/Wala" papatayin talaga kitang KRISTOFF RAINIER GUILLERMO KA!
"You're lying."
"Totoo..." nginitian ko si doc. Buti nalang sumusunod sa flow si doc.
...
...
Nakatulog ako sa tabi ng kama ni Roanne. Pag-gising ko. Oliver was there, nakaha
wak sa kamay ni Roanne.
"Hrnnn" I yawned..
"Why?"
"A-anong why?"
"Bakit sya andito?"
...
Oliver's POV
"Sana pala ikaw nalang ang kunin wag si Roanne." kung alam lang ng lahat kung GA
ANO kasakit para sakin yung sinabi ko. Knowing that it kills her inside. Ewan ko
ba...sometimes, I just wish that I'd just shut up.
"Don't worry. It won't be long until God grants your wish..." lalo akong nasakta
n sa sinabi nya. Lumabas na sya ng kwarto ni Roanne.
"Tanga ka pala eh noh, Pol?"
"Roanne? Gising ka na?"
"Kanina pa. Why did you say all those things to her? Hindi ka pa ba kontento na
sinasaktan mo sarili mo? At kailangan mo pa syang idamay?" ngumiti sya ng bahagy
a.
"S-she's hurting you..."
"No. She isn't. She never did. Sa park...dun sa may lake...naabutan mo kong umii
yak, wala syang ginawa nun, I cried, pleading na sana ipaubaya ka na nya sakin."
"Roa-"
"2nd time na naabutan mo kaming magkasama, I was crying because of the same reas
on. Nagsinungaling nanaman sya na may ginawa sya kaya umiyak ako. I...I slapped
her first." huminga sya ng malalim. "Sa indoor court naman, she wouldn't have sl
apped me if I didn't give her a reason to. Ako naunang manampal. I've said thing
s. Things na hindi maganda."
"I-I don't understand.."
"Try." lumuluha na sya nun. "Akala ko kasi inaagaw ka nya sakin eh. Pero ang tan
ga ko naman kasi. Ako pala nang-aagaw sayo." pati ako, napasimangot na.
"Roanne...pano ka naman?"
"Don't worry about me. I'm gonna cope with this. Pero please...promise me...magi
ging masaya ka sakanya..." tumango ako. Hinalikan ko sya sa noo.
"Thanks..."
"You don't owe me anything. I owe you a lot. Ang daming kong ginawa para saktan
kayo. Now go after her, Oliver..."
"I will.."
...
"Masakit. Pero ano nga ba...you heard my doctor. I have only months to live."
"Don't say that. Reconsider the operation."
"I am." ngumiti ako. "The point is. We can't find any donors." I continued to ea
t. Nasa school nanaman kami. It's so sudden...pero December na agad.
Tama nga sila. Unusual things happen in just a year.
...
December 20, 2009. HAPPY BIRTHDAY DEAR CINDY!
"I LOVE YOU SO MUCH YOU GUYS!" sobrang natuwa sya sa surprise birthday party nam
in para sakanya. "1 week cruise, for my birthday!? I LOVE YOU!" tumawa naman kam
i. Katatapos lang din ng christmas party namin kahapon. Kaya vacation na namin u
p to January 6.
"This makes me wonder...aabot pa kaya ako sa birthday ko?" sabay sabay nila akon
g binato ng kung ano ano man. Nagbiyabiyahe na kasi kami papunta dun sa boat na
sasakyan namin papuntang Singapore.
Nung nagboarding na sa ship, pumasok na kami. Kaming 4 na babae, isang kwarto, y
ung apat na lalake, isang kwarto din.
"She asked for forgiveness and to give you one chance. What did she mean by that
...?"
"I want another chance. Ewan ko kung maniniwala ka pa...pero mahal kita. Hindi n
awala yun. I just...I just thought na pareho tayong mahihirapan kapag nalaman mo
ng minahal talaga kita. That's why I had to pretend not to have feelings for you
...I swear. I'm being honest this time. And this time, no more promises...mas ma
sakit kapag hindi ko natutupad."
"I believe you. I really do. Pero...I'm leaving. Soon. I'm leaving everyone...ju
st like what you had wished for..." yumakap sya sakin ng mahigpit.
"Ikamamatay ko, Brett, kapag natupad yung hiniling ko na yun..." huminga sya ng
malalim. "I can't blame you if one day you'll walk out of my life but expect me
to give up everything just to keep you in sight. But if I fall, give me a change
to say, gagawin ko lahat, wag ka lang umalis."
"Do you wanna know the truth?!"
"Oliver...don't love me...I'M DYING FOR GOD'S SAKE!" I can see that he's shock.
"What!!!?"
"I have a heart disease. That day nung nakita mo ko sa ospital. And my doctor to
ld me that I need my check up, hindi totoong ulcer yun. I have a heart disease a
nd who knows when God would take me." umiling iling sya nun.
"Don't lose hope...ipaglaban mo, kahit para sakin lang..."
"You know what..." umiyak ako. "I've always thought that I have to fight for wha
t I feel. I've fought and got hurt. Still...I've tried to give it a chance. But
now, I don't know if i still believe in that...kasi tao lang ako, Oliver. Napapa
god din!"
"Brett. Mahal kita. Ikaw ba? Magtapat ka...minahal mo ba ko?" tuloy tuloy parin
pagiyak ko. Yumakap sya.
"MINAHAL?! Sino, ikaw?! Sino nagmahal?! AKO?! Pwede ba! Ang sakit ng ginawa mo t
apos iisipin mo minahal kita!? Kahit kailan di kita minahal." napapaluha na din
sya nun. "Tanga lang talaga ako! Kasi hanggang ngayon...mahal kita!"
...
Ted's POV
Matagal na kitang mahal Brett, alam yung ng iba, pero bakit ikaw, hanggang ngayo
n di pa? Nakita kitang masaya at nakatawa. Lalapitan sana kita kaso...sh*t! Kasa
ma mo sya...
"Alam mo...kapag hindi ko naririnig boses mo, parang may kulang. Kapag hindi kit
a nakikita, hindi ako mapakali. Akala ko, kapag wala ka sa buhay ko, ayos lang.
Pero parang may kulang." napatingin ako kay Alex.
"Alex..."
"Natatandaan mo nung tayo pa...umiiyak ako, sabi mo 'Tama na! Nandito lang ako!'
Tapos nung nagbreak tayo...umiyak ako, pro ang sabi mo 'Tama na, makakalimutan
mo rin ako...'" naiyak si Alex. HOPYA! Umiiyak nanaman sya dahil sakin.
"Alex. Ang daming lalakeng nagkakagusto sayo. Bakit ako pang lalakeng nanakit sa
yo?"
"Because I fell for you. And I know it isn't right. That's why I tried to be ove
r you...tried not to care. Tried not to love you. But no matter what I do, every
time you're near, nasasabi ko nalang, bahala na kahit alam kong masasaktan lang
ako..." niyakap ko sya. Mahigpit.
Pero ang nakakagulat...pagkayakap ko sakanya. Naramdaman ko pintig ng puso nya a
t ng puso ko. Ang hayop naman. M-mahal ko pa ba si Alex?!
Ted, try to remember. Bakit ka nakipagbreak kay Alex nun? I'm pretty sure hindi
dahil kay Brett...
**FLASHBACK**
"Sino nanaman sya?!"
"Ted. Kaibigan ko lang sya!"
"Talaga lang ah?!"
"Ano ba kasing problema mo, Ted?!"
"IKAW! Nagseselos ako! Naiinis ako! Galit ako!" tumawa sya at humalik sa pisngi
ko.
"Ikaw lang naman mahal ko eh."
"Alex...ewan ko lang...parang masyado pa tayong bata para dyan. I think...we nee
d to...break up." ewan ko kung bakit nasabi ko yun...umiyak sya.
**END OF FLASHBACK**
"Alex, what if sabihin ko sayo na gusto kita? Pano kung sabihin kong mahal kita,
mamahalin mo din ba ako? Eh pano naman kung sabihin kong nahuhulog na yata ako
ulit sayo. Sasaluhin mo ba ko?" tumawa sya sabay umiyak.
"Hinde! Mabigat ka eh!" napasimangot ako kaso binatukan nya ko. "Sira ulo! Tagal
kong inantay na sabihin mo yan eh!!!"
...
We had a dinner. Magkakasama na kaming original na magbabarkada + Cindy.
And we were so surprised nung may magsigawan nalang sa restaurant ng ship. SI PA
ULA?!!?!?!?! OH MY FREAKIN GOODNESS?! SHE'S HERE TOO?!
"Bastos ka pala eh!" may lalake naman siyang katabi na tinataboy taboy nya. "Get
off me! Who the hell are you?!" kinagulat nalang namin nung tumayo si Raph saba
y sapak dun sa lalakeng nambabastos kay Paula.
Ayun, winarningan sila na itigil na. Ayun, natigil din naman, pinaupo na namin s
i Paula sa table namin. Nakwento nya na nasa singapore pala parents nya at pinap
unta sya dun kaya nagcruise nalang sya kasama nung pinsan nya na hindi daw nya a
lam kung naasang parte ng cruise ship.
Natawa ako. Kasi nagmukhang date eh. Me with guess who. OF COURSE OLIVER. Raph w
ith Paula. Charlie with LILY of course. At ang shocking part eh...RAIN WITH CIND
Y! Yarp...MU daw sila. At ang PINAKA sa lahat...ALEX AND TED BACK TOGETHER! DAMN
.
Masaya naman ang lahat...sobrang masaya...so I guess this is the END, Raph told
me about. =]
...
EPILOGUE:
Hey...yup. It's me...Brett. Enjoying my 3rd year college life. I'm writting on m
y journal this day. All the things my friends have inspired me with. Marami nga
akong pinagdaanan na masasakit, ayos lang naman, nalampasan ko naman. Salamat na
lang sakanila...
"Hui. Serious ka masyado." humalik sya sa noo ko.
"Pake mo?" binatukan nya ko.
"Bad." nagbelat ako sabay yumakap sa boyfriend kong pasaway. Yup. Naging kami ni
Oliver. 2 years na nga kami sa araw na to eh.
Mismong birthday ko, nalaman namin na may nagdonate ng heart. I took the operati
on. And to OUR relief, I'm okay now.
Si Roanne? She went back sa parents nya abroad. I forgave her. I still have prop
er communication with her. We started as friends again. And I'm happy with that.
Charlie and Lily? 3 years na sila. Going strong parin. Hope so.
Ted and Alex? Well...I'm happy. Kasi 2 years na din sila. I'm happy my instant s
tep bro and my bestest friend ended together.
Rain and Cindy? Hindi pa sila. Kasi nasa LIGAWAN stage palang. Botong boto naman
ako kay Rain eh. I know him very well.
Raph and Paula? Ayun. Madalas mag-away. Pero lagi namang nagbabati. And we're ve
ry happy about that.
"Ano? Gimik tayo?" sabi ni Raph.
"May date pa kami ni Lily eh."
"Pupunta kami ni Cindy kina mama."
"Sorry. May date din kami."
"Eh kayo, Pol?" yup. We call him POL now.
"Nah. I'm stuck with her." tumawa naman ako sabay abot sakanya ng isang papel. I
nagaw ko ulit.
"Ako na magbabasa." tumawa naman na sila. "Huwag mong bitawan ang bagay na hindi
mo kayang makitang hawak ng iba..." tumawa ako sabay tumingin sakanya. "...kaya
hindi na kita bibitawan, sorry ka. You're stuck with me."
"I'd give anything for you. And indeed, I am STUCK WITH YOU."
THE END.
w<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>3</PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>