ရင္ခုန္သံေတြ ေႁကြတဲ့ည….

ၾကယ္စင္မင္း(ျပတိုက္)

21.4.2010(we)

masterkhan3000@gmail.com www.onlinepyadaik.ning.com
 အလင္းရိပ္

လြင့္ထြက္လာတဲ့ ပံုရိပ္ေတြကူးယူ
အေတြးေတြကို ရိပ္သိမ္းပစ္္လိုက္
အေၾကာင္းမဆိုင္တဲ့ ကိစၥေတြ
အခ်ိန္ကုန္ခံ မေျပာေတာ့ဘူး
ငါတို႔ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြက
အလင္းႏွစ္ေတြကို ျဖတ္သန္း
အနာဂါတ္ကို ေျပာျပတယ္
မင္းေမ့ထား ခဲ့တဲ့ အတိက္ကို
စြန္းထင္းမႈ႕ေတြ နဲ႔ ငါေကာက္ရတယ္
မထင္မရွား အလင္းရိပ္ေတြကို
ဘာသာျပန္ဖို႔ ငါ့ကိုငါေတာင္
႐ူးသြပ္ခဲ့ရတယ္…
 ၀ိုင္ခ်ိဳတစ္ခြက္ ႏွင့္ ဒုကၡအိမ္

ေအာင္ျမင္ခ်င္းေတြ ႐ုိက္ခ်ိဳး
မနက္ျဖန္ထိ ေပးဆပ္ခ်င္းေတြနဲ႔
က်႐ႈံးေနတဲ့ အေဖ…
အေမ့ မ်က္၀န္းက မ်က္ရည္ေတြ
စီးဆင္းေနတာ တိက္တိက္ဆိက္ဆိက္
ၿငိမ္သက္လို႔…
ခ်စ္ေသာေဆြမ်ိဳးမ်ား ပြဲလန္႔တုန္းဖ်ာ၀င္ခင္း
ဇြဲေကာင္းေနပံုမ်ား ေနေတာင္မ၀င္ဘူး…
မိတ္ေဆြေကာင္းဆိုသူေတြလဲ ျမဴတိမ္လိုကြယ္ေပ်ာက္
ေက်းဇူးဆိုတာ သက္ေသမေျမာက္ဘူးတဲ့…
ငါ ငိုေနတာလား?
ပင္လယ္ႀကီးေတာင္ လက္မႈိင္ခ်လို႔
မညီးရဲေလာက္ေအာင္ပဲ…
အဆံုးသက္မွာေတာ့ ငါကိုယ္တိုင္
ေပ်ာ္၀င္ေနတဲ့ “၀ိုင္”…
 2003 အမွတ္တရ

အခ်စ္အေၾကာင္းလဲ မသိခဲ့ဘူး
အခ်စ္သီခ်င္းလဲ မဆိုခဲ့ဘူး
အခ်စ္ကဗ်ာေတြလဲ မေရးတက္ခဲ့ဘူး
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ခ်ိန္မွာ…
အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာနဲ႔ ၀င္တိုက္မိခဲ့တယ္
အမွတ္တမဲ့ ပါပဲ…
ဒါေပ့မယ့္ ငါဟာ…
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ က်န္ေနရစ္ခဲ့တယ္ေလ…
 ကဗ်ာ

ကဗ်ာဆရာ အၾကည့္တစ္ခ်က္
ႏွလံုးသားထဲကို၀င္
ရင္ကိုေဖာက္ထြင္းတဲ့
အဆိပ္မွ်ားတစ္စင္း...
ကဗ်ာအဆိပ္တက္
ျပာႏွမ္းခဲ့ေသာ္လဲ
အၿပံဳးမပ်က္ သူ႔ရဲ႕ရင္ခြင္
ေမွးစက္ခဲ့သည္
အႀကိမ္ေပါင္းမနည္း
အလိမ္ခံရေသာ္လဲ
မင္းကို ယံုၾကည္ေနဆဲပါ
မနက္ျဖန္ အတြက္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလး
ရွိပါရေစ...
 ကာရန္မဲ့

သံေယာဇဥ္လက္က်န္ ရွိေနခဲ့လို႔
မေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္တာ ထာ၀ရပါ...
မိုးနဲ႔ေရာခဲ့ မ်က္ရည္ေတြ
မေမ့ခဲ့ပါ ရင္ထဲမွာ...
ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြ
ခံစားခ်က္ ေရာေထြးခဲ့...
အခိုးအေငြ႔ေတြလို
မင္းဟာ လြင့္ေပ်ာက္ခဲ့ေပါ့...
ငါ့ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အမွန္တရားကို
ေဖ်ာက္ဖ်က္ခဲ့လဲ
သက္ေသက ရွိေနမွာ...
 ျပဇတ္တစ္ပုဒ္

အခုအခ်ိန္ မင္းလာၾကည့္လွည့္ပါ
မင္းနဲ႔ အတူထိုင္ၿပီး ကဗ်ာေတြ
ေရးခဲ့တဲ့ ေနရာေလးလဲ ငါ ရွိေနတယ္
မင္းနဲ႔ အတူစားခဲ့ဖူးတဲ့ ေရခဲမုန္႔လဲ
ငါ တစ္ေယာက္ထဲ စားေနတယ္
မင္းနဲ႔ အတူေသာက္ခဲ့တဲ့ ေကာ္ဖီခါးခါးလဲ
ငါ ေသာက္ေနဆဲပါပဲ ခ်စ္သူ
စကားေျပာရင္ ေပရွည္တဲ့ တ႐ုတ္ကားနဲ႔
ဘာမွ နားမလည္တဲ့ ျမန္မာ ဗီြဒီယို ကားေတြလဲ
မင္းႀကိဳက္တယ္ဆိုလို႔ ငါတစ္ေယာက္ထဲ
ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္နဲ႔ ထိုင္ၾကည့္ေနတာ
မင္းသိႏိုင္အံုးမလား ခ်စ္သူ
28.7.06 ကေနစၿပီး မင္းေျပာင္းလဲ
သြားေပမယ့္ ငါမေျပာင္းလဲခဲ့ပါ
ဒီေန႔အထိ မင္းျပန္လာမလားလို႔
မင္းနဲ႔ေတြ႔ခဲ့တဲ့ မိုးေရထဲမွာ
ထိုင္ေစာင့္ေနတယ္
ငါ ေသလြန္တဲ့ အခ်ိန္ထိေပါ့
 ပံုျပင္

တိုးတိုးတိတ္တိတ္ အသံေတြနဲ႔
အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္ခဲ့တာ
ညေပါင္းတစ္ရာ မကပါ...
အိပ္ပ်က္ညေတြကို ေရတြက္ရင္း
က်ိန္စာေတြ သင့္ခဲ့တယ္...
ပ်က္စီးေနတဲ့ နားလည္မႈ႔ေတြ
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔
အနာဂါတ္ကို ေက်ာခိုင္းရင္း
အတိက္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္မယ္...
တစ္ခ်ိန္က ငါ့ရဲ႔အမွားတစ္ခုကို
ေထာက္ျပေပးပါ ခ်စ္သူ...
က်ိန္စာသင့္တဲ့ အိပ္ပ်က္ညေတြကို
ျဖတ္သန္းရင္း မင္းကိုေမွ်ာ္ေနတာ
ေအးစက္စက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔
အတူေပါ့ ခ်စ္သူ...
 မိုး

စသိခဲ့တာ မိုးေရထဲမွာ
ခ်စ္ခြင့္ေတာင္းတာ မိုးေရထဲမွာ
ငါ့ကို ထားခဲ့တာ မိုးေရထဲမွာ
မိုးစက္ေတြ ေအာက္မွာ ခ်စ္ခဲ့ၾကၿပီး
မိုးစက္ေတြ ေအာက္မွာပဲ လမ္းခြဲၾကရတယ္
ဒီလိုနဲ႔ မိုးကိုမုန္းမိတယ္...
 မိုးအတြက္ ကဗ်ာ

အေ၀းႀကီး ေ၀းေနလဲ
တမ္းတမိေနတယ္...
တစ္ခ်ိန္က တစ္ခါတစ္ရံ
အခုေတြးေနလဲ ေရာက္မလာခဲ့...
ေလႏွင္ရာ လြင့္တဲ့ တိမ္ေတြလိုပဲ
ေပ်ာက္ပ်က္ခဲ့ၿပီလား...
အခ်စ္ေတြကို ကဗ်ာသီကံုးခဲ့တဲ့
ညေတြလဲ ၾကယ္ေရာင္ေပ်ာက္ခဲ့တယ္...
မင္းနဲ႔ စေတြ႔ခဲ့တဲ့ မိုးရာသီကိုပဲ
ျပန္ေရာက္မလားလို႔ မိုးေရထဲမွာ
ေမွ်ာ္ရင္းငိုေနတာ အေျဖမသိေလေျပ
ရင္ကိုေအးေစမယ့္ အခ်ိန္အထိေပါ့
ခ်စ္သူ...
 ခ်င္သန္ခ်င္း ရဲ႕ မနက္ျဖန္

အရာရာတိုင္းဟာ
တစ္ခါတစ္ေလမွာ
အိပ္မက္ေတြလိုပဲ
လွည့္စားတက္ၾကတယ္...
အေကာင္းျမင္ဖို႔ ေတြးလိုက္တိုင္း
စိတ္ေတြက အေ၀းလြင့္သြားတာ
ငါ့ကို ငါေတာင္ အျပစ္မတင္မိဘူး...
အခ်ိန္နဲ႔ေနရာေတြ ေျပာင္းလဲသြားလဲ
မင္း ကိုယ္တိုင္ေျပာင္းလဲ သြားလိမ့္မယ္ဆိုတာ
ငါ မယံုၾကည္ခဲ့ဘူး...
ပံုျပင္ေတြနဲ႔ ငါ့ကိုထားခဲ့မယ္လို႔
သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့
ငါ့ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက
အပိုင္းပိုင္း အစစ ေပါ့...
မင္း ငါ့ရင္ထဲကို ၀င္ၾကည့္ဖို႔
ျပန္ေတာင္းပန္ခဲ့ရင္လဲ
အရာရာ မွန္သမွ်
ေနာက္က်ခဲ့ၿပီ ခ်စ္သူ...
 သူငယ္ခ်င္း

အျဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္နဲ႔ ကာရန္ေတြမပါပဲ

ခင္တြယ္ခဲ့တယ္...
နယ္ေျမသစ္ကို ေတြ႔ရွိသူလို ခံစားမိတယ္
ဒီေန႔ေတြ႔တယ္ မနက္ျဖန္လမ္းခြဲမယ္
ေျပာခဲ့သူရယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
ဆုေတာင္းမိတယ္...
 သူငယ္ခ်င္း(၂)

မနက္ျဖန္မ်ားစြာမွာ မင္းနဲ႔ငါ ခင္စဲပါ

အရာရာဟာ မေန႔ကလို
ရွိေနခဲ့တယ္လို႔ မင္းေျပာလဲ
ခံစားရတာ ငါတစ္ေယာက္ထဲပါ
မင္းနဲ႔ငါ ပိုင္တဲ့ ႀကိဳးတစ္စဟာ
အျဖဴေရာင္သက္သက္ပါ
မနာလိုသူေတြ ေသြထိုးလဲ မယိုင္လဲခဲ့
ဘယ္လိုေ၀ဖန္ခ်က္ေတြ ငါတို႔ကို တားစည္းထားမလဲ
သံသယရွိလဲ ဖြင့္ဟပါ အေတြးေတြနဲ႔ ေဆြးမေနနဲ႔
မင္းဘက္က ရပ္တည္မယ့္ ငါရွိေနမယ္...
 အိပ္မက္ဆိုး

ျဖစ္သမွ် အေၾကာင္းအေကာင္းပဲေပါ့
ဘာတက္ႏိုင္ေသးလဲ?
ေလာကဓံ ကို ရင္ဆိုင္အံတု
ခံစစ္နဲ႔သာ တုန္႔ျပန္ေနလို႔ေတာ့
ရင္ဘက္ေတြသာ က်ိဳးေၾကသြားမယ္
ဒဏ္ရာေတြသာ ပိုပိုနက္လာမယ္
အေမွာင္ထုက ပိုပို သည္းလာတယ္
ကံၾကံမၼာက မ်က္ႏွာသာမေပးလို႔ ဆိုတဲ့
အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔
ဆဲဆိုေနလို႔ ဘာမွာထူးမလာဘူး မိတ္ေဆြ
ကိုယ့္ဇတ္ ကိုယ္ကဖို႔ အတြက္ အခ်ိန္ေပါ့
နည္းနည္းေလးေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ၾကစို႔
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ရင္းနဲ႔ေပါ့
 အိပ္မက္ နတ္သမီး

ေန႔စဥ္ရက္တိုင္း ႐ူးသြပ္မႈ႕ ေတြ နဲ႔

အိမ္မက္ေတြထဲမွာ အခန္းဆက္
ေရာက္တက္ရာရာေတြ ေျပာရင္း
လြင့္ထြက္သြားတဲ့ ႏွလံုးသားကို
နတ္သမီး ဆီမွာျပန္ေတြ႔လိုက္တယ္
မာယာေတြနဲ႔ နတ္ဆိုးအလား
ျပင္းထန္တဲ့ ရန္ၿငိဳးေတြၾကားက
ႏိုးပါရေစေတာ့ကြယ္…
 အိပ္မက္သစ္ပင္

အခ်စ္သီခ်င္းေတြ ညည္းဆိုရင္း
အလြမ္းေရစီးေၾကာင္းထဲ စီးဆင္းခဲ့တယ္…
အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ၿပီးရင္မုန္း ဒီလိုပဲလား
ဘယ္လိုလဲ မေရရာဘူး
အနာဂါတ္က လမ္းေပ်ာက္တယ္…
ၾကင္နာသူ လက္ကမ္းႀကိဳမလား
ေစာင့္ေမွ်ာ္မိတယ္ (မေသခ်ာဘူး)…
အိမ္မက္တိုင္းမွာ ကာရန္ေတြနဲ႔
ကဗ်ာေတြေရးစပ္ခဲ့တယ္…
ဒီလိုနဲ႔ ညအေမွာင္မွာ
ငါ့ စိတ္ကိုလင္းေစခဲ့တယ္…
လာ…လိုက္ခဲ့ေတာ့ ခ်စ္သူ
မနက္ျဖန္တိုင္းမွာ မင္းေျပာခဲ့သလို
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ မိုးလင္းၾကမယ္…
 ေတြ႕ဆံုႀကံဳကြဲ

သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ
ငါတို႔ တစ္ေနရာဆီေ၀းေနၾကတယ္
ငါတို႔ေတြက တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္
အတူတူ ဆံုၾကတယ္…
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့လဲ တစ္ေနရာဆီ
ကြဲသြားၾကျပန္တယ္…
ကံကိုသာ ယိုးမယ္ဖြဲ႔ အျပစ္တင္
ျပန္ဆံုၾကမယ့္ေန႔ကို ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ပါ…
ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕ေလးက မင္းရဲေက်ာ္စြာလမ္းေလးလဲ
ခုခ်ိန္ဆို ငါတို႔ကို လြမ္းေနေလာက္ၿပီ…
ငါတို႔ေတြ သီခ်င္းအတူတူေအာ္ဆိုခဲ့ၾကတဲ့
လမ္းထိပ္က အုတ္ခံုေလးမွာေရာ
ငါတို႔ ပံုရိပ္ေတြ ေပ်ာက္ပ်က္သြားမယ္
မထင္ပါဘူးကြာ…
ေကာင္းစားလဲအတူ ဆိုးလဲအတူေပါ့လို႔
သစၥာျပဳထားခဲ့ဖူးၾကတယ္
အခုေတာ့ေကာင္းမွန္း ဆိုးမွန္းလဲ မသိေအာင္
ေ၀းေနၾကၿပီပဲေလ…
ျပန္ဆံုမယ့္ေန႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္း
ဒီကဗ်ာေလးကို ငါေရးလိုက္တယ္
မင္းတို႔ျမင္ႏိုင္ပါေစလို႔…
 ဒဏ္ရာ

အက္ေၾကာင္းထပ္ ကဗ်ာေတြနဲ႔
လြမ္းေနလဲ ထူးမလာခဲ့...
ေန႔သစ္မွာ အေတြးသစ္နဲ႔
မင္းက လွည့္ၾကည့္ခဲ့ပါ...
မင္းအတြက္ ကဗ်ာေတြ
ေရးခဲ့တာ အႀကိမ္ႀကိမ္...
စာနာစိတ္နဲ႔ တစ္ခါျပန္ခဲ့ပါ
မိန္းကေလးရယ္....
 အိပ္ဖန္ေစာင့္

သူမသိတဲ့ တစ္ဖက္သက္အခ်စ္ကို

ရင္မွာမ်ိဳသိပ္ က်ိတ္မွိတ္ကာ

သိမ္းဆည္းထားလဲ…

သစ္ပင္အိုလို သက္တမ္းက ပိုမိုရင့္ခဲ့

ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ရဲ႕ေဘးနား

ေစာင့္ေရွာက္လို႔ အၿမဲရွိခ်င္တာ

ထာ၀ရ သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္နဲ႔

အိပ္ဖန္ေစာင့္ ဘ၀ေပါ့….
ရင္ခုန္သံ တမ္းခ်င္း

ခ်စ္ျခင္း လကၤာ

ကဗ်ာ သီဖြဲ႕

ရင္မွာ ျမတ္ႏိုး

တိတ္တခိုးမို႕

ေန႔ ည မပ်က္

ကာရန္ေတြစပ္

ေဆာင္းည သံစဥ္

အရိပ္ထင္၍

ေႏြဦးသံသာ

အၾကင္နာ အား

မိုးမွာ ေရးဆို

အလြမ္းပိုကာ

ရင္တြင္း ျဖစ္တည္

ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္

ခ်စ္ဦး သူဆီ

အပ္ပါရေစ…..
 သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္သူ

သဘာ၀အတိုင္း စိမ္းစိုလန္းဆန္းေနေသာ သစ္ပင္ႀကီး တစ္ပင္ေအာက္တြင္

သူမ ရပ္ေနသည္……..

ေလေျပေလးေတြ တိုက္လိုက္တိုင္း သူမ၏ ဆံႏြယ္ရွည္ေလးမ်ား

ေလေျပ ႏွင့္ အၿပိဳင္ေမွ်ာလြင့္လ်က္ရွိေနသည္……….

သူမ သည္ တစ္ျခားသူ မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ သူမ ျဖစ္သည္……

ေလေျပတိုက္ခတ္ရာ ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာမူလ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းကာ

ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ေခါင္းေလးကို ေမာ့ထားကာ တိုက္ခတ္လာေသာ

ေလေျပကို ႐ူ႐ိႈက္လ်က္ရွိ၏………

ေဘးနားကေန သူမ အားေငးၾကည့္ေနခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ့္အား ရွိေလသည္ ဟုပင္

ထင္မွတ္ထားမည္မဟုတ္ေခ်………..

ေခါင္းေမာ့ထားေသာ အခါ ျမင္ရသည့္ သူမ၏ လည္တိုင္ျဖဴျဖဴေလးမွာရွိေသာ

မဲွ႔နက္ကေလးအား ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သည္…….

အျပစ္ကင္းစင္ေသာ သူမ၏ ဟန္ပန္အမူအရာအား ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သည္…..

ရင္ကိုေအးေစေသာ သူမ၏ အသံေလး အား ခ်စ္သည္…..

သို႔ေသာ္လဲ သူမ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္သည္

အရာရာကို သည္းခံနားလည္ေပးႏိုင္စြမ္းရွိေသာ

သူငယ္ခ်င္းေကာင္း တစ္ေယာက္ထက္ေတာ့

ပိုလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ…..

ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ားကို အစဥ္ေလးစားလ်က္
ၾကယ္စင္မင္း(ျပတိုက္)
masterkhan3000@gmail.com
www.onlinepyadaik.ning.com