Abstrakt

Oksidativni stres i oteenje elijskih i subelijskih struktura, te makromolekula kao

to su lipoproteini i nukleinske kiseline pod utjecajem slobodnih radikala i razliitih
reaktivnih vrsta s oksigenom, ve due vrijeme predstavljaju podruje znaajnog znanstvenog
interesa.
U ovim ispitivanjima se koriste razliiti in vitro i in vivo modeli, ali naalost jo uvijek
ne postoji jedinstvena metoda kojom bi se kvantitativno opisalo antioksidativno djelovanje
neke supstance i predvidjelo njeno djelovanje u organizmu.
Zbog razliite prirode antioksidanasa, kao i razliitog mehanizma njihovog djelovanja,
teko je oekivati da e takva metoda i biti uvedena, pa se zbog toga za razliite spojeve
koriste i razliite in vitro metode ispitivanja. Najee koritene, su metoda uklanjanja
slobodnih radikala generiranih iz 2,2'-difenil-pikrilhidrazil hidrata (DPPH) i metoda poznata
kao Oxygen Radical Apsorbance Capacity (ORAC).
Meu najznaajnije prirodne izvore antioksidanasa spadaju biljni ekstrakti, koji sadre
polifenolne spojeve, karotenoide i druge materije.
Ovakvi ekstrakti redovito sadre i razliite monosaharide i vone kiseline. Zbog prirode samih
in vitro testova, postavlja se opravdano pitanje koliko prisustvo takvih, moe interferirati sa
ispitivanjem antioksidativnog djelovanja ekstrakta biljnog materijala.
Cilj ovog rada je da se ispita kako glukoza, fruktoza, vinska i limunska kiselina utjeu
na rezultat antioksidativnog djelovanja dobijen DPPH i ORAC testom.