Vrijdag 4 april 2008, 5.

45 uur

Acht slome hoofden op Schiphol. Ramses is te laat. Verrassing. Om 7.10 vertrekt het vliegtuig naar
Praag voor de internationale sessie van het Europees jeugd Parlement: Paul, Julie, Leo, Philip, Rosa.
Max en Ramses wisten onder de bezielende leiding van Ilja en Margriet de Nederlandse finale te
winnen en mogen nu met 300 andere 17-jarigen uit 30 EU-landen tien dagen debatteren en feesten in
Borovice en Praag. Het zal ons benieuwen na de ervaringen in Kiev twee jaar geleden, waar werkelijk
alles vies, koud en te laat was. Zal in Praag toch wel beter zijn

80 dames, 2 douches

Vrijdag 4 april 2008, 9.00 uur

Met enige vertraging aan op Praag Ruvyne, waar we worden opgewacht door een ejp'er met de
mededeling dat de bus over een uur komt. Goed begin. We gaan nog even Maccen en de
broodnodige inkopen doen: chips, water om tanden te poetsen (je leert echt van Kiev) en veel
kauwgum. Twee uur later verschijnt de bus dan ook echt en gaan we op weg met delegaties uit
Ierland, Oekrane en Zweden. De busreis schijnt anderhalf uur te moeten duren, dus zijn we na drie
uur en een pitstop om ergens op een plein zes Bulgaren op te vissen in Borovice. Het hostel ziet er
op het eerste gezicht goed uit, maar dat blijkt niet geheel te kloppen: de dames moeten met zn 80-
en twee douches delen en lunch is er ook niet. De leerlingen slapen met hun comit (met wie ze de
komende week een resolutie gaan schrijven) op een kamer, het Barlaeus is geheel verdeeld. Ilja en
Margriet zitten in een pension op tien minuten lopen. Als je gewend bent tegen een helling van 35%
op te lopen, dus. Anders is het 45 minuten. Die Dam-tot-Damloop wordt een eitje. In het pension
blijkt de meegenomen jenever (voor Eurovillage, waar iedereen zijn voedsel en drank presenteert) te
zijn leeggelopen in Iljas tas. Het stinkt en alles is drijf. In briljante gebarentaal vragen we aan de
eigenaresse of ze een wasmachine bezit en een uurtje later hangt al Iljas ondergoed midden in de
eetzaal te drogen. De docenten hebben wel een eigen douche, maar deze voorziet helaas niet in
warm water. We hebben trouwens toch niet genoeg geleerd van Kiev, we zitten nl. weer in een oord
waar niets te koop is en dat gaat lastig worden qua sigaretten en chocola.De leerlingen zitten
volgens hun sms'jes braaf te integreren met hun comit. We gaan zodadelijk weer hun kant op, maar
vrezen voor ons leven als we vannacht na het welkomstfeest de helling afmoeten in het stikdonker.
Straatlantaarns doen ze hier niet aan.
Zaterdag 5 april, 7.00 uur

Wekker, want om 8.30 uur begint de teambuilding opening. Na gisteren de heuvel te hebben
bedwongen bleek het eten prima in orde te zijn en daarna was het tijd om de jongensaccommodatie
aan een nader onderzoek te onderwerpen. Zij zitten met hun committees ergens vijftien minuten
verderop, ook bergafwaarts, in een soort veredelde YMCA-hutjes. Wel met buitenzwembadde
welkomstparty zou om 20.30 beginnen, dus daar konden we pas heen na ons eerst onledig te hebben
gehouden met het op vol volume brullen van diverse Nederlandstalige hits op drie bankjes buiten.
Het feest was op de hoofdlocatie en werd vooral gekenmerkt door erg veel kinderen die voor het
eerst losgelaten werden: flesje draaien, cool doen over het bier dat maar 80 cent kost en vooral heel
erg zien en gezien worden. Na tot 0.00 uur lekker te hebben gedanst op jaren 80 muziek, hielden we
het voor gezien en ging iedereen bergafwaarts naar huis.

teambuilding opening teambuilding

Vandaag beginnen de twee dagen teambuilding, twee lange dagen spelletjes doen om elkaar beter te
leren kennen, te vertrouwen, problemen op te lossen, maar vooral te leren samenwerken. We zien
Philip met een blinddoek geleid worden over trappen door een meisje dat bijna een meter kleiner is,
Leo die door zijn committee gecoacht wordt over een imaginair bommenparcours, Rosa die een blij
dansje doet. De leerlingen doen goed mee, maar vinden terecht dat twee dagen wel erg veel is voor
dit soort ongein. De organisatie legt aan de docenten uit dat dit echt nodig is voor de kinderen om
goed samen te werken aan hun resolutie en onderwerpt vervolgens de docenten aan een middag van
hetzelfde hoge niveau: 32 hummende docenten met gesloten ogen is een vrij apart gezicht. Overigens
is de organisatie wel onwaarschijnlijk aardig en behulpzaam: veiligheidspelden, meterslange
verlengsnoeren, boter, alles wat wij vergeten zijn, regelen ze. Petje af voor al die vrijwilligers die zelf
betalen om hier te komen en dit te organiseren voor al die kinderen en de soms extreem zeurende
docenten.

Om 17.00 presenteren alle committees zich aan elkaar middels een dansje of een liedje en ook hier
worden de docenten niet gespaard. Daarna eten, wat wederom prima is en om 20.30 barst
Eurovillage los: alle landen presenteren hun voedsel, maar ook hun nationale drank. De Barlaeanen
hebben kaas, drop, stroopwafels, jenever en natuurlijk bakken we verse poffertjes, die enorm in trek
zijn. Ilja en Margriet blijven achter de Nederlandse tafel, terwijl de leerlingen uitzwermen over
Turkse pizza, Roemeense ham, Griekse dolmas en vooral over heel veel shotjes van heel veel
dubieuze booze. Iedereen is (begrijpelijk) hierna in een erg vrolijk humeur en het feest duurt dan ook
tot in de kleine uurtjes. Ilja gaat om 1.00 uur weg, maar is binnen vijf minuten terug. Ze durft niet.
Gelukkig gaan er andere docenten richting het hotel en komt ze veilig thuis. Margriet glijdt een uurtje
later eenzaam de helling af en is verbazend snel thuis.
 Eurovillage teambuilding

Zondag 6 april 2008, 7.30 uur

Het hoost en er moet weer worden geteambuild. Voor de docenten staat een uitstapje naar een
televisiemast gepland. Hum. Bij de lunch blijken de kinderen het wel behoorlijk gehad te hebben met
het teambuilden: anderhalf uur discussiren over de beste manier om een brug te bouwen met zes
voeten en vijf handen begint ze op te breken. Alleen blije eikel Rosa vindt het allemaal nog een feest.
Leo is moe, heeft gisteren ge-afterpartied met de Ieren in de doucheruimte. Vanavond weer een
feestje, morgen begint het echte werk!

maandag 7 april 2008, 7.00 uur

Feestje ja, maar eerst country presentationstwee uur vermaak op een niveau wat ruim onder dat
van het klassentoernooi (entertainment jr!) ligt. Eindeloze volksdansjes, toneelstukjes en afgrijselijke
liedjes wisselden elkaar af. De Nederlanders waren nog niet eens slecht met hun zeer
gemproviseerde toneelstuk over het groeien van een tulpenbol. Zegt overigens meer over het
niveau van de rest. Daarna barstte het feest los en het wordt langzaam duidelijk dat de kinderen
elkaar beter beginnen te leren kennen: de Belgen, Ieren en Nederlanders zijn luidruchtig vrienden aan
het worden en Ilja en Margriet besloten ook maar eens een keer op tijd weg te gaan om de
leerlingen de ruimte te geven lekker te integreren. Overigens wederom ruim na Paul en Max, die
kennelijk erg veel slaap nodig hebben.

Zo dadelijk begint de Opening Ceremony, n van de officilere delen van EYP: speeches, het
Europees volkslied en dan is de sessie echt geopend en begint het committeework voor de kinderen.
Ze hebben er zin in na al dat geteambuild!

Weer even terug in het pension: lunch met de leerlingen na een ochtend Opening Ceremony en
committeework. Kinderen hadden een briljante avond met divers (inter)nationaal zoenen, Leo,
Ramses en Philip zijn ternauwernood aan de dood ontsnapt tijdens een zeer illegale shortcut naar
hun hutje. De Opening Ceremony was goed: prima speeches van diverse EYP-bobos en als altijd het
Europees volkslied als afsluiter. Het blijft indruk maken, al die studenten of net-werkenden die vrij
nemen om hier de boodschap, dat je als jonge Europeaan verschil kan maken, uit te dragen. Daarna
eindelijk committeework, ook voor de docenten. De leerlingen zijn gematigd enthousiast, vinden het
begin toch wel saai door alle regels die EYP oplegt voor het werken in de committees, maar hebben
goede hoop op een mooie rol tijdens de General Assembly. En, zoals gezegd, dit jaar werden voor
het eerst de docenten aan het werk gezet met twee resoluties die de kinderen ook behandelen.
Leuke discussie tot de lunch, daarna smeerden opeens alle docenten m. Docenten zijn echt erger
dan leerlingen. Het rare was dat Ilja en Margriet ongeveer als enige wel door wildenhet ging nl.
ergens over. Best raar om eens een keer het braafste meisje van de klas te zijn!
Dinsdag 8 april 2008, 7.00 uur

Gisteren de raarste avond ooit meegemaakt: zoals gewoonlijk was er een feest gepland, dit maal met
het thema endangered species. Op duistere wijze leek dit iedereen het recht te geven zich als totale
idioten te gedragen, inclusief, om niet te zeggen vooral, de docenten. Gevolg? Krankzinnig dronken
mensen, docenten die stonden te zoenen met leerlingen, dansende mensen die eruit zagen alsof ze
seks op de dansvloer hadden. De Amsterdammers stonden dit te bekijken en eigenlijk zo belachelijk
te vinden dat zowel leerlingen als docenten het feest redelijk vroeg en nuchter verlieten. Op zulke
momenten merk je dat de omgangshouding die docenten en leerlingen bij ons hebben en het feit dat
er gewoon binnen redelijke grenzen gedronken mag worden zoveel meer oplevert dan de strikte
normen elders. Het lijkt wel alsof wij met zn allen dit niet nodig hebben om het leuk te hebben, alsof
het andere leerlingen en docenten het recht geeft om volledig uit de band te springen als de situatie
anders is en er met elkaar gedronken wordt. Raar. De fotos liegen er niet om.

Verder was het gisteren een goede dag: de Amsterdammers zitten nu vol in het committeework en
hebben het daarmee inmiddels erg naar hun zin. Ze zijn vrijwel allen redelijk leidend in hun groep en
we krijgen lovende reacties van hun chairs (de begeleiders van de committees). Het is mooi te zien
dat onze leerlingen dingen zo goed weten te combineren: meestal de laatsten om een feestje te
verlaten ( behalve gisteren), maar wel bloedserieus als het op het debatteren aankomt. Ilja en
Margriet zijn trots!

party! Opening Ceremony

Woensdag 9 april 2008, 6.30 uur

Vandaag gaan we eindelijk naar Praag! Docenten al s morgens, leerlingen eind van de middag.
Gisteren weer een hele rare avond: de leerlingen gingen in hun committee eten, Ilja en Margriet
hadden een docentenmaaltijd. Zoals gewoonlijk was de EYP-organisatie weer behoorlijk dramatisch:
Philip arriveerde bij een gesloten restaurant, Ramses pas om 23.30 uur. Ook hadden ze verzuimd te
vertellen dat de kinderen hun eten zelf moesten betalen.De docenten aten in het hotel, waar wij
ook sliepen en een gedeelte vond het nodig om tot 3.00 uur keiharde muziek te draaien en zo het
gehele hotel wakker te houden. Echt vreemde docenten dit jaar.

Donderdag 10 april, 8.30 uur

En nu zijn we dan in Praag: de leerlingen weer met veel problemen: bussen kwamen niet, 30 minuten
sjouwen met de bagage, geen organisers in de bus, zodat niemand wist waar ze berhaupt heen
moesten en vervolgens vier uur in de rij om in te checken, zonder eten! De kinderen hadden het
terecht enorm gehad, maar knapten enorm op van appelwodka en MacDonalds. Daarna naar een
afgehuurde disco voor een erg leuk feestje en om 3.00 uur s nachts troffen Leo, Ramses, Margriet en
Ilja zichzelf wederom aan in de Mac. Na een verkeerde nachttram naar het docentenhotel lag om
4.00 iedereen uiteindelijk lekker te slapen.
Vandaag gaan we naar de Nederlandse ambassade. De leerlingen beginnen vandaag met een guided
tour en hebben vanmiddag eigenlijk GA-prep: het voorbereiden van de General Assembly die morgen
begint, maar vooral het verdelen van de zo belangrijke speeches. We weten al dat Leo, Philip en Rosa
in hun committee een speech hebben weten te regelen (trots!), we hopen de rest vandaag ook!
Morgen begint het eigenlijke werk, we zijn benieuwd wie er tegen die tijd nog leeft. Het maximaal
vier vijf uur slapen per nacht breekt op..

donderdag 10 april 2008, 22.05 uur

Vroegertje voor de docenten vanavond, we zijn stuk. Gisteren toch een beetje te heftig gefeest. De
leerlingen doen het nog goed, zij mochten vanmorgen uitslapen en dat was zeker aan Leo en Ramses
zeer besteed. Die hadden gisteren nog een interessant avontuur in een niet nader te noemen Praagse
clubVandaag waren er guided tours door de stad, die volslagen zinloos waren, omdat er hard langs
alles werd gerend en niets uitgelegd. Daarna dus GA-prep, die onze leerlingen grotendeels misten
vanwege het bezoek aan de Nederlandse ambassade. Ondanks dat hebben ze kans gezien drie
defensespeeches en drie summationspeeches te krijgen. Dertig belangrijke speeches, zes voor onze
leerlingen. We zijn echt apetrots, dit is unheard of voor een Nederlandse delegatie: meestal gaan de
speeches naar de native speakers. Julie en Paul zijn nu samen aan het zwoegen op een attackspeech
op de resolutie van Max, Rosa, Max en Philip zitten te luisteren naar de slechte muzikale optredens
van hun mede-delegates en Leo en Ramses? De stad in.terwijl Leo zijn defensespeech nog moet
schrijven. Gaat lukken. Morgen General Assembly in het Tsjechische parlementsgebouw!

Kamer van afgevaardigden,Tsjechisch parlementsgebouw wachten op ambassade bezoek

Vrijdag 11 april 2008, 9.21 uur

We zijn binnen! Paspoortcontrole, tassenscan, gefouilleerd, alles erop en eraan. Hier wandelt de
Tsjechische president Vaclav Claus iedere dag, hier werd overgegaan tot de splitsing van Tsjechi en
Slowakije. Uitermate indrukwekkend om hier te zitten en dat merken we ook aan de leerlingen. Ze
zijn goed zenuwachtig. Ramses heeft met zijn committee het tweede debat, Max het vijfde en die
heeft een summationspeech (deels voorbereide, deels reagerende, afsluitende speech van het debat).
Als achtste en laatste debat vandaag is de committee van Rosa en zij heeft de defensespeech (de
voorbereide openingspeech van het debat). Morgen de anderen. Paul en Julie hebben vannacht een
attackspeech (eerste voorbereide aanval op een resolutie) op de resolutie van Max bedacht, dus we
hopen dat n van hen die toegewezen krijgt. Attackspeeches zijn een onzekere factor, omdat
iedereen die mag schrijven en je nooit weet welke committee m toegewezen krijgt. Kun je dus heel
veel werk voor niets hebben verricht op een afgrijselijk uur.
 De debatten duren veertig minuten: drie minuten defensespeech, drie minuten attack, dertig
minuten open debat en dan drie minuten summationspeech. Het wordt dus een lange dagNu eerst
de opening door de vice-president van een Europese committee, daarna vast nog langdurige speeches
en dan kunnen we, of eigenlijk ze, los. Tweede speech, derde speech, allemaal bobos uit de Europese
Unie of Tsjechische hoogvliegers. Blijft ongelooflijk hoe veel belang er wordt gehecht aan dit
Europese Jeugd Parlement, hoe prachtige en moeilijk toegankelijke gebouwen worden leeggeruimd
voor ons. Zojuist komt er een school Tsjechische kindertjes binnen op een schoolreisje: even voelen
we ons heel belangrijk. Nog twee speeches en dan zijn we door de officials heen. Uitleg over de
regels van het spel (er zijn allerhande verschillende manieren om iets te vragen, iets te amenderen
etc.), de volgorde van de speeches en de resoluties en dan eindelijk: het eerste debat! Geen
leerlingen van ons in deze committee. De resolutie is van de committee ITRE II (Industry, Research
and Energy II) en gaat over kernenergie. Ben benieuwd of de Barlaeanen kans zien hun stem te laten
horen in het geweld van 250 slimme kinderenredelijke defense, beetje zeurderige attack. Open
debat breekt los, start sloom met veel geneuzel over hele kleine punten uit de resolutie. Eerste
Barlaeaan aan de microfoon? Philip. Ol. Ook Rosa en Paul komen aan het woord, beide met een
oplossing i.p.v. het eindeloze gevraag. Ze doen het prima!

Philip aan het woord en Rosa

Het tweede debat, de ergste zenuwen zijn ervan af. Dit is de committee van Ramses, Development
(DEVE). Hun resolutie: The EU-Africa partnership in light of Chinas growing influence in Africa:
how should the EU position itself to support Africas efforts to achieve sustainable and equitable
development? Onder de oplossingen: een jaarlijkse bijeenkomst tussen de EU, Afrika en China om
duurzaam investeren te ondersteunen en het oprichten van een Committee on Natural Resources.
Goede defense, maar veel te lang en het meisje is unstoppable! We zijn benieuwd of Ramses nog iets
gaat zeggenDe Fransen gaan nu ineens Frans praten, wat knap irritant is, want niemand verstaat
het. Ze spreken zelf echter nauwelijks Engels. Geen Barlaeanen in dit debat totnogtoe, maar Ramses
gaat zodadelijk de response van de proposing committee doen. Hij heeft ongeveer 20 post-its met
aantekeningen van zijn committeegenoten. Hij doet het uitstekend, duidelijk, prima Engels en alle
aangekaarte punten goed afwerkend. De resolutie haalt het overigens helaas niet.
 Ramses Max tijdens zijn sum-up

Intrigerend puntje: het is nu 12.45 uur, we moeten nog zes debatten van 45 minuten en lunch begint
ook echt een leuk idee te worden. Ilja denkt dat we hier overnachten. Volgende debat is van CLIM1
(climate). Weer geen Barlaeanen in deze commitee, pas in debat vijf weer. Het is te hopen dat ze wel
meedoen in het open debat. Nee, dus. De lange dagen van hard werken en het feit dat de
Nederlanders vaak het laatst naar bed gingen beginnen zn tol te eisen. Daarnaast hebben ze
natuurlijk veel speeches en komen ze dus in de verdeling binnen de committees in het open debat
minder aan de beurt. Saai is het wel. We schijnen hierna eindelijk lunch te krijgen, maar zoals
gewoonlijk is het slechts n broodje per persoon en dat is voor die lange mannen niet genoeg. Ook
Praag 2008 zal weer de herinnering ingaan als koud, nat, enorm vermoeiend, slecht georganiseerd en
hongerigmaar wel leuk!

Vierde debat van de dag, AFETII (Foreign Affairs). Weer een Nederlanderloos debat. De akoestiek
op de toeschouwerstribune is hopeloos, Ilja en Margriet horen slechts gemompel. Geen Nederlands
gemompel overigens, want wederom spelen de Barlaeanen geen rol in het debat.

Debat vijf, Max is up. Zijn Committee on Economic and Monetary Affairs (ECON) heeft de volgende
resolutie: Safeguarding financial stability or supporting economic growth? With increasing risks of a
global economic downturn: what steps should EU governments and central banks take to prepare
European economy for challenging times ahead? Het verlagen van bedrijfsbelasting en een 2%
inflatieplafond zijn enkele van de genoemde maatregelen. Max zal straks de sum-up speech houden
aan het einde van het debat en zit dus goed te luisteren naar vragen waar hij op terug kan komen.
Julie maakt een goed punt, de foto mislukt helaasEn daar gaat Max voor de tweede helft van de
sum-up. Hij is zichtbaar zenuwachtig, maar brengt het er goed en duidelijk vanaf, met zelfs hier en
daar een grap.

En nummer zes: Committee on Budget. Nog immer geen Barlaeaanse inbreng, 8/15e van de resoluties
zijn van committees zonder Nederlanders. Misschien moet de EU toch niet verder
uitbreidenJippie, daar gaat Max in het open debat. Zijn Engels (dat van allen, overigens) is enorm
verbeterd. Nog 2,5 uur te gaan, de vermoeidheid begint aan alle kanten toe te slaan. Vanavond
delegationdinner (dus lekker met de Nederlanders) en daarna maar weer eens een Praagse disco
onveilig maken. Er moeten alleen nog wel wat speeches geschreven wordenmorgen hebben we er
nog vier van de Barlaeanen.

Debat zeven: kan t niet meer volgen, er wordt nu voor alles geklapt en dat leidt erg af. t Is ook
onzin, een groot deel van de punten is makkelijk scoren met vragen over hoe de committee het
denkt te gaan waarmaken. Rosa maakt gelukkig wel een uitstekend punt ( licht bevooroordeeld zijn
we wel). Het volgende is haar eigen debat!

Het achtste en laatste debat van de dag van de Committee on Human Rights (DROIT). Hun
resolutie: Developing democracy and human rights: how far should the EU play a role in
encouraging Pakistan to step out of military rule and into a democratic regime? Ze hebben maar
liefst achttien oplossingen met diverse sub-clauses verzonnen. Langste resolutie van de dag. Daar gaat
Rosa: het gaat prima, gelukkig is ze niet zo zenuwachtig als bij de Nederlandse finale. Het debat gaat
goed, iedereen is nog even wakker en dan: te Praag! Dat halve litertje bier zal er wel in gaan

zaterdag 12 april 2008, 9.55 uur

Het ongelooflijke is gebeurd: EYP loopt voor op schema! We zijn vanmorgen om 9.00 begonnen i.p.v.
om 9.30 uur. Ze hadden alleen verzuimd de docenten in te lichten, zodat Ilja en Margriet te laat
waren voor de speech van Julie. Irritant! Hij schijnt goed te zijn geweest
Gisteren zijn we na de GA met zn allen terug gegaan naar het hostel. Tot onze grote hilariteit werd
er enorm gestresst door iedereen over het feit dat we twee haltes met de metro moesten en of
iedereen echt wel snapte hoe dat werkt. De leerlingen moesten nu echt speeches schrijven en gingen
dat doen voor het eten. Om 20.30 uur hadden we afgesproken in een Mexicaan, waar we de beste
maaltijd in tien dagen hebben gegeten. Julie en Leo, die nog steeds aan het schrijven waren onder het
genot van een Mac baalden. Daarna uitbuikend naar het EYP-feest, wat in de allertreurigste sportbar
ooit was. Nederland ging snel de stad inhelaas bleek alles vol, de joggingbroek van Paul weigerend
of stom. Na drie uur slenteren door de stad arriveerden we om 2.30 uur weer bij het hostel en ging
iedereen lekker slapen, behalve Ramses die alweer een aanvaring had met de presidente van deze
sessie, omdat hij een biertje in zijn hand had. Talk about double standards, naast hem zaten drie
extreem bezopen meisjes en daar werd niets van gezegd.

Vandaag dus een mooie dag met zeven debatten, waarvan vier van de Barlaeanen: Julie als eerste met
haar Committee on Civil Liberties I (LIBE I). De resolutie is als volgt: With the prospect of a
European blue card and the French call for a European pact on immigration, has the time come for
creating a European migration policy? On what principles should such a policy be founded? Ook zij
besluiten o.a. een nieuwe commissie op te richten en daarnaast een zero-tolerance policy te
hanteren ten opzichte van illegale immigranten. Stevig debat, Rosa maakt een aanvallend punt, maar
Julie doet het prima in de redirect. De motie haalt het en de committee is blij!

Tweede debat duurt eindeloos door een unfriendly amendment. Het wordt afgestemd, maar het kost
wel een kwartier. Margriet zit de speech van Leo te bewerken, die het stilistisch allemaal niet
helemaal meer zag zitten, Ilja verveelt zich lichtelijk. De Barlaeanen zijn wakker en oplettend, hebben
er duidelijk zin in. Philip komt naar voren, we zien wat ergernis bij zijn committee. Kennelijk heeft hij
voorgedrongen

Derde debat, Philip is aan de beurt met de summationspeech van zijn Committee on Employment.
Hij verdedigt de resolutie: EU labour market reforms and the baby boom generation approaching
retirement: what measure should the EU take in order to safeguard its pensions, health-care and
long-term care systems? Onder de oplossingen: belastingvoordelen voor mensen die langer
doorwerken en gratis medische hulp voor iedereen. Hun defense is ok, maar een beetje saai, de
attack is in slecht geschreeuwd Engels. We worden langzaamaan gek van n van de Grieken, die zijn
eigen stem zo graag hoort dat niemand anders een kans krijgt. En als hij dan ook nog voorstelt een
nieuwe babyboom te bewerkstelligenRamses komt aan het woord en doet een goede suggestie.
Max ook, ze doen het vandaag stukken beter. Ietsje wakkerder door het gebrek aan goede kroegen
gisterenPhilip heeft een uitstekende summationspeech, maakt indruk met stem en lengte.

Hierna is Leo: net in de coffeebreak in rap tempo de bewerkte speech overgeschreven. Zijn
Committee on International Trade heeft als onderwerp: Asia and its emerging economic powers: a
challenge for European trade interests? What strategy should the EU adopt tot maximise the historic
and economic ties that already exist with Asia? Ze stellen micro-leningen aan kleine Aziatische
bedrijven en het instellen van gelijke handelsstandaarden voor. Leo doet het super, de Noorse
docent is onder de indruk!
 Leo tijdens zijn defensespeech en Julie maakt een punt

De resolutie is warempel door. t Is n van de weinige. Het gaat snel vandaag, we zijn inmiddels bij
het zesde en n na laatste debat van de dag: hierin geen Barlaeanen, alleen Paul moet nog in het
laatste. Hij sluit de dag met de summationspeech van zijn committee AFET I (Foreign Affairs I). Hun
resolutie gaat over: How can the EU support the pro-European path of Serbia following the
presidential elections and the declaration of independence of Kosovo? Should Serbia be offered
prospective membership of the EU? Als oplossingen bieden ze o.a. het opzetten van een
overlegforum tussen Kosovo en Servi en daarnaast zijn ze van mening dat het EU-lidmaatschap moet
worden aangeboden aan Servi als ze voldoen aan de Kopenhagen-criteria. Ook Paul maakt het waar
met een prima speech en zo zijn we aan het einde gekomen van de General Assembly. Nu gaan alle
sektarische EYP-ers elkaar publiekelijk anderhalf uur lang bedanken en dan is het officile gedeelte
echt over. De bedankjes brengen overigens wel een verrassend emotioneel moment met zich mee:
Georgi wordt toegelaten tot het Europees Jeugd Parlement en de vertegenwoordigers staan te
huilen van blijdschap. Weer valt op hoe iets, dat voor ons gewoon een waardevol educatief gebeuren
is, voor de voormalige Oostbloklanden zo belangrijk, zo groot is. Het lijkt ze wel hoop te geven op
het uiteindelijk misschien ook lid mogen worden van de Europese Unie. Wat hebben wij in het
makkelijke Nederland toch eigenlijk een ideaal bestaan, als je dat vergelijkt met de blijheid van
Georgi vandaag of de leerlingen uit Wit-Rusland, die geheim moeten houden dat ze deelnemen aan
EYP, die de resoluties moeten verstoppen om niet opgepakt te worden. Ja, ja, n Europa, maar dan
wel met hele grote verschillen

En dan nog n avond in Praag, nog n avond lopen door de smalle straatjes met die rotstenen, nog
n avond gezellig biertjes drinken met Julie, Ramses, Paul, Leo, Philip, Rosa en Max. De docenten
moeten eerst uit eten met de andere docenten in een historische Praagse tent (beangstigend), de
leerlingen eten voor het laatst knoedels met vlees en zuurkool met zn allen. Daarna het tiende en
allerlaatste feestje. Dit waren tien ongelooflijke dagen: leuk, vermoeiend, hypocriet, spannend,
aangeschoten, koud, nat, slapeloos, intellectueel, sektarisch, politiek bewust, irritant en nog duizend
andere dingen die niet allemaal genoemd moeten of kunnen worden. Het is bijna niet te realiseren
dat het over is, maar ook ontzettend fijn om weer naar huis te kunnen. Lieve Paul, Max, Julie, Leo,
Rosa, Ramses en Philip: jullie hebben jezelf en ons een geweldige tijd bezorgd hier in Borovice en
Praag! We gaan jullie dagelijkse aanwezigheid ontzettend missen