You are on page 1of 7

Alamat Ng Pagong

Noong unang panahon ang talukab ng pagong ay makinis at walang mga lamat tulad ng sa ngayon.
Palaging ipinagmamalaki ni pagong ang kanyang talukab. Araw-araw niya itong nililinis at
pinapakintab. Ipinagmamayabang niya sa lahat na sa sobrang kinis at kintab nito ay maaring kang
magsalamin dito.

Hindi lamang kilala si pagong dahil sa kanyang makinis at makintab na talukab. Kilala din siya na isa
sa mga madadaldal na hayop sa gubat. Hindi nauubusan ng kuwento si pagong. Minsan nang nag-
kausap sila ng kaibigan niyang si palaka ay hindi man lamang nakaimik ang madaldal ding si palaka
dahil sa dami ng kuwento ni pagong. Halos buong maghapon na nagkuwento si pagong tungkol sa ibat
ibang bagay na nakikita nito sa kagubatan.

Isang araw habang nakikipag-kwentuhan si pagong sa mga kaibigang bibe ay may mga galang tagak
ang huminto upang uminom sa may batis. Napagod sila sa kanilang biyahe galing sa ibang lugar kung
kayat minabuti nilang huminto panandalian upang makapagpahinga.

Ang mga tagak ay maingay na nag-uusap tungkol sa kanilang mga nasaksihan sa kabilang ibayo kung
saan sila nanggaling. Masaya silang nagtatawanan habang inaalala ang kagandahan ng bayan na
kanilang binisita.

Narinig ng pagong ang kanilang pinag-uusapan at sa unang pagkakataon ay ito ay napatigil sa


pagsasalita. Nakanganga ito habang nakikinig sa mga tagak. Samantalang nagtataka naman ang mga
kaibigang bibe kung napano ang madaldal na pagong.

Habang nag-uusap pa rin ang mga tagak ay dali-daling sumabat si pagong. Gusto rin daw nitong
sumama at makita ang mga sinasabi nilang mga lugar. Tiyak na maganda raw ito at marami pang
masasarap na pagkain. Gusto niyang sumama upang sa ganoon ay maikukuwento rin niya sa mga
kaibigan kung ano mga makikita niya roon. Naisip niya na meron na naman siyang bagong
maikukuwento sa mga kaibigan lalo na at hindi pa rin nakakapunta ang mga iyon sa ibang lugar
maliban sa kanilang tinitirahang gubat.

Nagtinginan ang mga tagak. Gusto man daw nila siyang isama ay hindi naman nila alam kung paano.
Hindi naman siya nakakalipad tulad nila. Nag-isip ang mga tagak at si pagong kung paano nila
maisasama ang hayop sa kanilang gala.

Nawawalan na nang pag-asa ang pagong ng biglang may naisip ang isa sa mga tagak. Pinag-usapan
nila ito at maya-maya ay ipinaalam kay pagong ang plano. Maaari daw nila itong isama kung ito ay
kakagat sa isang piraso ng kahoy na kagat-kagat naman ng dalawang tagak sa magkabilang dulo nang
sa gayon mabubuhat nila si pagong. Ngunit kinakailangan ni pagong na manahimik at hindi magsalita
ng matagal sapagkat malayo ang kanilang lalakbayin at baka ito ay mahulog.

Pumayag ang pagong. Kaya daw nitong hindi magsalita ng matagal kayat maya-maya ay lumuwas na
nga ang mga tagak kasama siya.

Mahigpit ang kagat ni pagong sa kahoy nang sila ay nag-umpisang lumipad ngunit hindi pa sila
nakakalayo ay nayamot na siya dahil sa katahimikang naririnig. Binukas niya ang kanyang bibig at
uumpisahan na sanang kuwentuhan ang dalawang tagak na may hawak sa kanya nang bigla siyang
bumulusok pababa. Walang nagawa ang dalawang tagak kundi tignan ang pagong ng mabilis na
nahulog pababa.

Nahulog si pagong at pagbasak sa lupa ay tumama ang kanyang talukab sa isang malaking bato. Buti
na lamang at ang matigas ang talukab at hindi ang kanyang ulo ang tumama sa bato. Sa taas at lakas
ng pagbagsak niya ay nagkalamat-lamat ang kanyang talukab. Simula noon ay binawasan na ni
pagong ang pagiging madaldal at ang kanyang makinang at makinis na talukab ay nagka-lamat-lamat
na.
How Butterflies Came To Be

A long time ago, Elder Brother was out walking. The summer rains had finished and everywhere he saw
the colours of autumn, brightly coloured flowers and trees and the blue sky.

He heard birds singing. He came to a village where young women were grinding corn and children
were playing. They ran around, noisy and happy, and he felt happy too. The world is beautiful, he
thought, and he sat down to enjoy it.

Desert Cholla flowerSuddenly he was sad. It will be winter soon. The leaves will shrivel and fall and
the flowers will fade. The beautiful colours will be gone and it will be cold.

As he watched the children playing, he decided the summer colours should be kept somehow so that
he and everyone else could enjoy them longer. He would make something to hold them.

Colours from many things Elder Brother always had a special bag with him, his creation bag. It was big
enough to hold whatever he needed to carry.

He opened it up, looked around and began to collect colours from things: gold from a ray of sunlight,
blue from the sky, shiny black from a womans hair, white from the cornmeal, green from pine needles,
yellow from leaves, and purple, red and orange from flowers.

The music of bird songsAll the colours went into the bag.

He thought he was finished, but then he heard the birds singing again and he added their songs to the
colours in the bag.

Then Elder Brother called to the children. Come here. I have something for you. Several of the
children ran over and he held out his large bag to them. Take this and open it, he said. Theres a
surprise in there for you all.

Butterflies flew out of the bagThe children took the bag and opened it.

Hundreds of coloured butterflies fluttered out. They flew up around the childrens heads, landing on
their hair and arms.

The children laughed with joy. The women stopped grinding corn and came over and men joined their
families from the fields.

Hundreds of butterflies against the blue skyEveryone watched the butterflies and stretched out their
hands for them to land on. They had never seen such beautiful colours.
And then the butterflies began to sing as they flew around.

The people were very happy, but the birds were not.

The birds were not happy One bird perched on Elder Brothers shoulder and tapped him with its beak.

Youve given our songs to these new creatures and we dont think thats fair. When we were made, we
were given a song each our own song. Now youve given all our songs away. And to creatures that
already have more beautiful colours than we do.

Youre right, said Elder Brother. "The songs belonged to you and I shouldnt have given them away.
Im sorry. He reached out to the butterflies, took away the songs gently and gave them back to the
birds. This made the birds happy again.

Colours of butterflies are a gift of beauty. This is how butterflies came to be, and why they are silent.

Their colours are a gift of beauty for everyone to share, whenever they appear. Just as Elder Brother
wanted.
Alamat Ng
Pagong
How
Butterflies
Came To
Be

You might also like