SLOTREFLECTIE op 13 april 2017

Jan Schoolmeesters
Drie dagen na de GO een tussentijdse reflectie na twee jaren master kunsteducatie of wordt het
een slotreflectie is nodig.

De voorbije maanden heb ik bijzonder hard gewerkt en gevochten.

Gevochten tegen mijn eigen ambities die soms onhaalbaar leken en dan weer evident waren.

Gevochten tegen tijdsgebrek en dwangmatige discipline.

Gevochten tegen tegenstrijdige gevoelens: waarom doe ik dit allemaal? Waarom verwaarloos ik mijn
gezin en mijn leven? Of is dit (even) mijn leven?

Er ontstond in de loop der jaren een onverzadigbare honger naar weten, kennen en kunnen. Hoe
meer voedsel ik kreeg, hoe groter het verlangen werd. Daarbij verloor ik uit het oog dat ik al veel
binnen had Stilaan werd het gevaar voor obese kennisverwerving groot.

De gesprekken met Annelies, met Elsje en Jan hebben mij hier bewust van gemaakt en wellicht zijn het
net die gesprekken die mij het meest bijgeleerd hebben gedurende deze twee bijzondere jaren. Ze
zorgden voor de confrontatie tussen Jan en zijn werk/studie.

Wat heb ik dan geleerd?

Ik heb geleerd dat ik al heel wat wist en kon, maar dat ik die kennis en wijsheid geen tijd en plaats gaf.

Dat ik bijzonder hard kan werken. Mijn focus en concentratiegehalte waren soms zo hoog dat de tijd,
de geluiden, de aanwezigheid van mensen in mijn buurt onbestaande leken.

Dat ik iemand ben die nood heeft aan erkenning, waardering en vertrouwen. En dat dit onmisbare
elementen zijn in mijn leven.

Dat ik een gelukkige man ben. Net omdat mijn leven, leren en werken zo dicht bij elkaar staan.

Dat ik leiderscapaciteiten heb, maar die nog steeds niet voluit kan of wil inzetten, omdat wat anderen
van mij denken nog steeds erg belangrijk blijft. Wellicht niet omdat ik door iedereen gewaardeerd of
graag gezien wil worden, maar wel omdat ik een grote angst heb voor mensen die boos op mij
worden. Voer voor een therapeut? ;-)

Ik heb ook nog geleerd dat beleid voeren interessant en uitdagend is.

Dat ik op heel veel momenten genoten heb van de opleiding vooral dan tijdens blokopdracht 3.

Dat ik op heel veel momenten de opleiding vervloekt heb vooral dan op momenten dat mijn twee
uiteenlopende rollen (student-docent) wrongen, pijn deden

En nog heel wat meer!

(Ook te lezen in de andere reflecties, bij de competenties, in de inleiding van mijn masterproef)

Maar het meest bijzondere is dat ik de cirkel van mijn intakegesprek (n.a.v. mijn essay) en de
nood waarom ik de master koste wat kost wou doen naar mijn onderzoek rond gemaakt
heb met nog een kleine opening naar wat ik in de toekomst nog wil zijn, betekenen, doen!