This is trial code.

<,<<

Martin's POV
"If I didn't know any better at nagrely lang ako sa instincts ko baka nabaril ki
ta jan." dugtong pa niya saka ako hinarap.
Nagtataka ang tingin niya saakin. "What are you doing here Coby?" pag pupukaw ko
ng atensyon niya.
"I just dropped a file to Charles. How about you? Why are you so ---" paguumpisa
niya at ginesture niya pa ang suot ko.
"I just got out from the gym."
Tatango tango naman siya. "Yeah. Right. Anyways," binuksan niya ang kotse niya "
I need to go. I'll be in HQ if you need anything." at pumasok na at inistart ang
kotse.
Pinasok ko ang dalawang kamay ko sa bulsa ng sweatshirt ko. Napalingon ako sa ta
as ng building. I see a guy waving at me.
Natawa ako sa ginagawa niya. What the fuck Charles hahaha Kumaway naman ako paba
lik at sumenyas siyang umakyat na ako.
Amoy pancakes pagakyat ko, "Wassup brother?" bati ko. Natigilan naman ako ng mak
ita kong may nakaupo sa sala namin. Babae. "Uhm.. Good morning?" alanganin kong
sabi. Lumingon naman ito. "Oh. Hi Jane. Ang aga mo naman bumisita."
Binaba nito ang magazine na hawak niya. "Good morning sweat head. Maligo ka na b
ago ka pa matuyuan at para makakain na tayo." tuloy tuloy na sabi nito.
Pagkatapos kong maligo at magbihis ay naabutan ko sila sa kusina. Nagtitimpla ng
kape si Jane at busy naman itong isa sa laptop niya at sa hawak niyang folder.
"Papasok ka na bang kasambahay namin dito Jane?" pang aasar ko dito.
Inabutan niya ako nung isang tasa na natimplahan na "I actually have a good news
."
"What? Payag ka ng lumipat dito?" tanong ko ng hindi sya nililingon. I served my
self some pancakes.
"Better. I bought the unit next door." monotone niyang sagot. Nanlaki ang mata k
o at nilingon si Charles.
Walang reaksyon ang koya niyo. "W-What? When?" gulat kong tanong.
Bahagyang tumawa si Jane. "Kaya ako nandito to arrange the documents. Pero dad a
lready paid for it, kailangan ko lang mag sign ng ilang papers and get the key p
ara pwede na ako lumipat."
"Nice. Nice. Congrats." sabi ko at nagcheers pa kami ng kape namin.
"May training ka today bro?" tanong ni Charles. Tinignan ko naman siya. Busy par
in siyang nagtitipa sa keyboard ng laptop niya.
"Nope. Tinapos ko na gym sets ko. Why?"
"Uhm. I wanna buy a new guitar kasi. Pero wala na yung dating pinagbibilhan ko.
" sinilip niya ako and drank on his coffee. "Papasama sana ako."
Tumango naman ako. "Sure. I know a guy."
Pagkatapos ng breakfast ay sinamahan ko naman si Jane dito sa opisina ng parang
CEO ng building. Hindi ko alam basta yun. Hindi naman kasi ako nagprocess ng pap
ers nung unit namin kundi si kuya Yousef at papa.
Sa labas nung office ako naghihintay. May ilang mga staff na nadadaan at pumapas
ok dun sa isang pinto. Kitchen ata iyon.
Medyo nagitla ako ng magbukas ang pinto sa kanan ko. "Why so jumpy sweat head?"
nakangisi pa itong si Jane.
"Stop calling me sweat head."
"Okay, Fourth." ayan. Ayan ang kilala kong Jane.
"So, san tayo?" sabi ko at sinabayan siyang maglakad.
"Uhm. Thank you sa pagsama. Uuwi na ako. May duty ako maya maya eh."
"Hindi ka man lang ba magpapaalam kay Charles?"
Umiling siya at binigyan ako ng matipid na ngiti. "Hindi na. Busy rin naman siya
. Alam na niya yun."
I doubtfully looked at her.
Nagets naman niya and let out a sigh. "Hindi kami magkaaway. Basta. Tae ka naman
eh. Babye na. Baka matraffic pa ako at malate sa duty." bumeso siya saakin. "By
e Fourth. Thank you ulit."
Hinayaan ko na nga siya at bumalik na sa unit.
"Hey. I'm back brother." sabi ko pagbukas ko ng pinto. Nilingon lang niya ako at
tumango habang hawak ang phone niya sa kanang tenga niya habang nasa terrace.
Sa sala ako dumiretso. Nakabukas parin ang laptop niya at nakakalat ang mga fold
er. Nakaibabaw sa lahat ng kalat yung folder na hawak niya kaninang breakfast. I
ba kasi ang design sa harap nito kaya napansin ko agad. May logo ng SK. I didn't
bother opening it since I dont have any business to do so.
Pinalitan ko ang channel at pinunta sa Netflix.
"Sorry about that. Asan si Jane?" tanong ni Charles at isinara ang laptop niya s
aka naupo at inumpisahan ayusin ang mga nakakalat na papel.
"Umuwi na. May duty pa daw siya eh." sagot ko. Hindi siya umimik. "Magkaaway ba
kayo?" pag uusisa ko.
Umiling siya. Hindi na ako nagpumilit magtanong. "Daan tayo saglit mamaya sa HQ
okay lang?"
"Yeah sure. Everything okay?"
Tumango siya saka nilapag ang nakaayos na na mga folders. "Of course. May kailan
gan lang tayong kunin."
"Aalis na ba tayo?" tanong ko ng tumayo siya at pumunta sa kwarto niya.
"Yep. Bihis lang ako." sigaw niya.
Tumayo narin ako at nagbihis. Long sleeves na white, black shoes at black fitted
pants. Well, hindi ganun kafitted dahil suggestion narin ng team doctor na wag
magsusuot ng sobrang fit dahil baka magkaroon ng problema sa circulation ng bloo
d at mas maging prone sa injury. Oh diba. Edi wow.
Paglabas ko ng kwarto ay saktong lumabas din si Charles sa kwarto niya. Natawa k
aming pareho ng makita ang suot namin. Bukod kasi sa long sleeves ko ay parehong
pareho kami ng suot. Naka-all black nga lang siya.
Hindi na kami nagpalit. Pagbaba sa underground parking ay kotse niya ang ginamit
namin.
Nilapag niya sa dashboard yung folder saka nagdrive.
"May I ask kung anong laman ng folder?" sabi ko. Hindi siya sumagot. Nakafocus l
ang siya sa pagddrive. "Sorry. Forget I as--"
Binuksan niya ang cover ng folder gamit ang kanang kamay niya habang nagddrive p
arin. Tamang nakita ko lang at sinarado niya ulit. "Profile ng isang suspect sa
isang case. I was assigned to lead a team to locate him."
Hindi ko alam kung anong isusunod kong itanong kaya nanahimik nalang ako. Pagtig
il namin sa isang stop light ay binuksan ulit niya ang folder.May pictures na na
kadikit sa likod nung cover. "He is a person of interest sa isang attempted homi
cide ng isang scholar." Naggreen light na kaya naman inabot niya saakin ang fold
er.
"Am I allowed to read this?" tumango siya. Surveillance footage pala ang picture
na nakadikit. Medyo malabo ito at side lamang ng muka ang nakikita.
"Woozy pa si Cameron ngayon. Malakas ang pagkakatama ng ulo niya na nagcause ng
temporary amnesia at yang picture lang ang lead namin ngayon."
"Hindi ba pwedeng humingi ng tulong sa pulis?"
"WE are the police, Martin. Besides, hindi namin pwedeng ihand over nalang basta
basta ang operations at lalo na ang detalye pertaining to Shadow Kings. If that
happens, it will open a lot of doors to cases na hindi dapat malaman ng mga tao
."
Gusto kong sapakin ang sarili ko ngayon. Ang tanga ko for asking that.
"Magrereport lang ako kay tito Thirdy. You can stay here if you want." sabi niya
ng magpark na kami sa basement ng HQ.
"No. I wanna go with you." hindi naman niya ako pinigilan. Sinasabayan ko lang s
iyang maglakad sa second floor muna kami nagpunta. Papasok sa isang kwarto ay bi
glang lumabas ang isang babae na doktor ata.
"How's Cameron?" tanong ni Charles.
"He's better than yesterday. He is sleeping right now dahil sa gamot na ibinigay
ko." napansin naman ako ng doktor.
"Oh Sorry. This is Martin, anak ni sir Thirdy. Martin, this is Dra. Gomez. Resid
ent doctor dito sa HQ." pakilala saamin ni Charles.
I offered my hand naman. "Pleasure to meet you doctor." I said.
"Pleasure's mine." ngiti naman nito at bumaling kay Charles ulit. "May I speak t
o you privately?" tanong nito. Tinignan naman ako ni Charles at nginitian ko sil
ang dalawa. Gumilid sila.
I let myself in naman sa kwarto ni Cameron. Sumandal ako sa gilid ng pinto at na
nahimik.
May benda ang ulo nito at may ilang pasa sa muka at katawan. Nakabalot din ang k
aliwang kamay nito. Madami ding aparatong nakasaksak sakniya.
Maya maya ay bumukas ang pinto at niluwa nito si Charles. As soon as he looked a
t Cameron, kita mo ang pag aalala sa muka niya.
"Halika na. Balik nalang ako pag may malay na siya." mahinang sabi ni Charles.
Sinabayan ko naman siyang maglakad at umakyat kami sa main office.
Pagdating sa conference room ay may sumalubong samin na isa pang agent. Nakabend
a ang kanang kamay nito at may pasa din sa muka.
Mahina silang naguusap. Hindi ko na pinilit pang makinig. But I heard na kasama
siya ni Cameron na naambush. Pagkatapos nilang magusap ay pumasok sila sa confer
ence room.
Natanga naman ako. Tangina. Di ko alam kung pwede ba akong pumasok.
Natigilan naman si Charles mid way ng pagpasok niya. "I don't think tito Thirdy
would mind if you come in." sabi niya. So I did.
Sa kabilang dulo ako ng mahabang table naupo. Si papa, Coby, Charles, yung kausa
p niya kanina at dalawa pang scholar ang andito. May ilang galos din yung dalawa
.
Hindi ko masyadong inintinding pakinggan ang usapan nila. Nagkunwari akong busy
sa phone ko.
"No. Our system can't identify his face. It's too pixilated and not enough facia
l features were on the picture."
si Charles yan.
"We'll need a bigger team to do this sir."
"No. I don't think that's a good idea Coby."
"Why? It's not like there's a mole in he---"
Napalingon din ako ng bigla silang matigilang lahat.
"How did anyone even know that my team was in that warehouse?!" mas lumakas na a
ng boses ni Charles. So team niya pala sila Cameron. No wonder sobrang nag aalal
a siya.
"But sir, no one knows about this operation besides us whose in this room right
now." sabi naman nung isa.
Lahat sila nakatingin kay papa at tila naghihintay na magsalita ito. Poker face
lang siya at tila nagiisip.
"This operation and everything that falls into it cannot be repeated to any of y
our co-scholars. Understood?" pag uumpisa ni papa.
"Yes sir." sagot nilang lahat.
"IF there is a mole among you, we need to find out who as soon as possible and a
s stealth as we can."
Tumango ang apat na scholars. "We all know we cannot talk about this in here. No
t now, not when we know there is a mole in our own family." madiin na sabi ni Co
by.
"We only talk about this operation face to face. I'll meet you five later over d
inner in our mansion. Yes." sabi ni papa at nilingon ako. "You too."
Napalunok ako bigla at tumango. "We must find out who the mole first and it will
lead us to whoever is behind this." sabi ulit nito. "I must leave now. I need t
o make a few calls." sabi ni papa at umalis na ito.
Naiwan kaming lima sa loob.
"Who the fuck knew about this damn operation?" mahina pero galit na tanong ni Ch
arles.
"You need to calm down Charles." sabi ni Coby
"Tayo lang naman ang kinausap ni sir Thirdy dito tungkol sa operation." sabi nun
g isa din. Bigla silang nagkatinginang lahat at dahan dahang nagkalas kalas. Sin
isilip ang bawat sulok ng lahat ng bagay dito sa room na tila may hinahanap.
Pati tuloy ako ay napasilip sa ilalim ng upuan ko. Wala naman. Solid ang linis.
Napalingon ako sa kanan ko kung saan naroroon ang aircon.
Hindi ko alam kung malakas lang talaga ang imagination ko pero parang may nakiki
ta akong maliit na bilog na may antenna sa likod ng aircon.
Nilingon ko sila at saktong nakatingin saakin si Coby. Sumenyas naman ako sa lik
od ng aircon. Kinalabit niya si Charles at ibinulong na may nakita ako. Lumabas
si Charles at maya maya pumasok ulit. Bigla siyang sumenyas sakanila Coby. Umupo
yung tatlo at biglang sinindi ni Coby yung monitor. Sinadya niya pa atang lakas
an lalo na at halos katabi lang ng aircon iyong monitor.
Nakaharap silang tatlo sa labas kung nasaan ang ibang scholars. Tumayo yung isa
at may pinindot sa may pinto kaya naman biglang nagtint ang buong room tapos big
la niyang nilingon si Charles at nagthumbs up sakaniya.
May dala naman si Charles na maliit na silver box. Kasinlaki lang ito ng lalagya
n ng singsing. Sinilip niya yung nakita kong parang chip at nilagay sa loob ng b
ox.
"Meron pa ba?" he mouthed.
"I think we're clear."