Armia ksicia Jerzego II Rakoczego to haaliwa i niesforna
mieszanka wielu oddziaw. Nie brakuje oddziaw o charakte- rze przeamujcych, uzbrojonych w kopie: od wyborowej jazdy nadwornej po liczne pospolite ruszenie szlachty komitac- kiej. Siedmiogrodzkie podjazdy prowadzi najczciej lekka jazda, wyposaona gwnie w uki i bandolety. Poziom tych oddziaw take jest bardzo zrnicowany, mona wrd nich znale lekk jazd nadworn, najemnych kurtan z Modawii i Wooszczyzny czy te Szeklerw. Liczna jest pie- chota o charakterze dragonii, przede wszystkim bitni hajducy (walczcy take jako oddziay wycznie piesze), Szeklerzy i waciwa dragonia, formowana spord cudzoziemcw. Wrd oddziaw piechoty mona znale midzy innymi skonnych do buntu semenw, uzbrojonych w muszkiety niemieckich muszkieterw, pieszych hajdukw czy skonn do walki wrcz piechot nadworn. Siedmiogrodzcy do- wdcy mog take liczy na kozackich sojusznikw a na- wet na polskich najemnikw. Pit achillesow tej armii jest jednak nieliczna artyleria, niski poziom dyscypliny oraz saby poziom kadry dowdczej. W czasie walki Siedmiogrodzianie kieruj si zasadami spisanymi przez Gabora Hal- lera dowdc zamkw w Wielkim Wa- radynie i Jen. Czsto atakuj z zasadzki i obsadzaj grujce nad polem bitwy wzg- rza. Ich puki, znane jako sereg, s sabsze liczebnie od odpowiednikw z innych armii, ale oficerowie Rakoczego mog ich z reguy wystawi wicej ni podob- nych jednostek u przeciwnika. Ciko im przyjmowa waln bitw, jednak s mistrzami maej wojny i ataku z najmniej spodziewanego kierunku.