You are on page 1of 3

Srn taun

Srn Taun nya ta salah sahiji tradisi anu aya di masarakat Sunda, nepi ka
kiwari. ta tradisi masih knh digelarkeun ku masarakat agraris tradisional
sunda, saperti di Sukabumi, Kuningan, Bogor, Banten jeung daerah sjnna.[1]
Sacara timologis kecap srn taun diwangun ku dua kecap nya ta kecap srn
jeung taun. Srn nya ta kecap pagawan mulangkeun, mikeun, nyerahkeun
deui naon-naon anu tadina dititipkeun, dipihapkeun. Sedengkeun taun nya ta
waktu di dunya anu lilana 12 bulan.[1]
Srn taun atawa serah taun dumasar ma'na kecap, miboga harti srn sumrn
taun nu kamari ka taun nu bakal datang salaku gagantina. Dina kontks
kahirupan tradisi masarakat agraris tradisional Sunda, srn taun mangrupa
mdia sukuran ka nu maha Kawasa sagala hasil tatanen anu cukup nu ku
maranhna dilakon, sarta miharep dina taun-taun saterusna sagalana bakal
leuwih had.[
Kasang Tukang[dit | dit sumber]
Srn taun geus aya di jaman sammh masarakat sunda mikawanoh agama
Islam. Urang sunda anu sabagan pakasaban masarakatna dina widang tatann
mangrupa salah sahiji kasang tukang ayana tradisi upacara srn taun.[3]

Srn taun anu dilaksanakeun dina bulan Muharam numutkeun kalnder Islam
anu mangrupa bulan munggaran dina kalnder Islam, tapi bda jeung srn taun
anu digelarkeun di Kuningan Jawa Barat.[3]

Di Kuningan srn taun dilaksanakeun dina tanggal 22 Rayagung anu mangrupa


bulan munggaran dina taun Saka kalnder Sunda. Ieu mangrupa pangbda anu
teu kawilang jauh sabab dina kasang tukangna sorangan srn taun diayakeun
pikeun ngebrhkeun rasa sukur ka nu Maha Kawasa anu maparin kasalametan
tur kabagjaan ka masarakatna dina sataun katukang utamana dina hasil pann.
Pangbda ieu gumantung dina darahna swang-swangan dumasar kana
kapercayaan jeung tradisi di darahna tapi biasana waktu dilaksanakeun teu
jauh pisan ukur 2 nepi 3 bulan.[3]

Upacara srn taun di jaman baheula saukur ngumpulkeun hasil pann pikeun
disrnkeun ka Sanghyang nu dibarengan ku macakeun do'a dina raraga
ngbrhkeun rasa sukur sarta miharep pann saterusna bisa leuwih mucekil. [3]

Tujuan[dit | dit sumber]


Srn taun mibanda tujuan, di antarana [4] :

Sukuran ka nu Kawasa dumasar hasil tatann taun ayeuna;


Silaturahmi masarakat jeung masarakat sjn;
Neruskeun tradisi karuhun anu geuh hirup mangabad-abad;
Ngajn jeung ngamumul tradisi Sunda.[4]
Unsur-Unsur Upacara Srn Taun[dit | dit sumber]
Dina kagiatan upacara adat sok aya unsur-unsur anu ngarojong jeung nyoko
kana lumangsungna upacara adat, diantarana dina srn taun aya sababaraha
kagiatan anu sok dipigaw di sababaraha darah nya ta:

Sasajn
Ngadoa
Ngariung/dahar bareng
Ngibing bari mawa par
Pawy
Seni wayang/kasenian sejnna
Puasa
Tapa
Semdi
Dialog
Dina enas-enasna mah upacara adat atawa upacara kaagamaan ngawengku
opat komponn :

Tempat Upacara. Nu dijadikeun tempat upacara biasana nya ta di imah ged


kasepuhan atawa di tempat anu sok dipak acara-acara ged saperti Pasban
Waktu lumangsungna Upacara. Ieu hal gumantung darahna, aya anu mak
kalnder Islam, aya og nu mak kalnder Sunda. Anu tangtu mah dina usum
pann.
Kalengkepan Upacara. Saperti pakakas, pantun buhun, gondang, dogdog lojor,
rengkong, celempung dina awi, kidung buhun, jeung ra deui.
Jalma anu mingpin. Biasana pupuhu adat atawa pupuhu kasepuhan anu
dipercaya turun tumurun ngaliwatan pancakaki[4]
Prak-prakan Upacara Srn Taun[dit | dit sumber]
Upacara Srn Taun di unggal darah gurat badagna mah sarua, tapi aya
sababaraha kagiatan anu ngabdakeun tiap darah. Biasana dilaksanakeun
atawa dipintonkeun rupa-rupa kasenian gumantung wewengkonna. Sapo
sammhna masarakat ngumpul di imah pupuhu adat bari mawa pakakas pikeun
perhelatan, lolobana mangrupa hasil tani, dina peutingna dipintonkeun pantun.
[4]
Po isukna upacara dimimitian ku helaran (iring-iringan) anu mangkatna ka
tempat par hasil pann ditunda pikeun mawa ka rengkong, par diunjal kalayan
rengklang, sammh indit ditabeuh calung rntng, tuluy iring-iringan rengkong
nu mawa par ta dituturkeun ku nu mawa pakakas-pakakas tatann kawas
bajak, pacul, parang jsb, dituluykeun ku iring-iringan angklung sarta dogdog
lonjor. Di sabudeureun leuit geus sayaga wanoja-wanoja anu rk ngabagakeun
iring-iringan rengkong nu mawa par kalayan tutunggulan gondang, nya ta
nabeuh lebuh jeung halu. Para peman angklung nembang bari ngibing
patmbal-tmbal jeung nu nabeuh gondang, tuluy diayakeun upacara
Nginebkeun, nya ta nunda par dina rengklang. Saurang aww kolot
nembangkeun rajah mnta idin pikeun nempatkeun dewi par dina rengklang.
Lamun par geus diasupkeun kabh kana rengklang tuluy ngarempug nutu, nya
ta nutu par anyar sedengkeun rombongan balik deui ka tempat ngagondang
marengan nu nabeuh angklung anu tuluy nabeuh bari ngahaleuang. [5]

You might also like