Tre vllezrit

Prrall shqiptare nga Anonim

Na ishte njher nj burr i varfr q vdiq dhe la pas gruan dhe djalin e tij. Emri i
djalit ishte Kordha, dhe me kalimin e kohs ai u b i madh e i fort. Nna dhe djali
ishin t lumtur s bashku, por ishin shum t varfr.

Nj dit, Kordha pyeti nnn e tij, A nuk ka asgj q m ka ln babai kujtim?

Ai na la ca gjra, bir, u prgjigj nna, por u detyrova ti shes pr t bler ushqim.

M kujtohet q ka mbetur vetm dika... nj shpat q yt at e kishte fshehur n ati.
Ndoshta sht ende atje.

Kordha u gzua shum kur u ngjit n ati dhe e gjeti shpatn ende atje, t ndryshkur
dhe t mbuluar me pluhur. Djali e pastroi shpatn dhe filloi ta lustroj derisa u b si e
re.

Ditn tjetr, Kordha i tha nns se do t largohej nga fshati pr t krkuar fatin dhe
q t mos ishin m t varfr. Nna iu lut djalit t mos largohej, por djali i tha t mos
shqetsohej sepse do t kthehej sa m shpejt t mundej. Dhe kur t kthehem, i tha
ai nns nuk do t jemi m t varfr e as t uritur m kurr. Do t jemi t pasur dhe
t begat.

Pas nj jave udhtim, Kordha mbrriti te nj mal ku takoi nj djal tjetr q e kishte
emrin Ylli. Ylli i dha Kordhs pr t ngrn nga ato q kishte dhe ata dhan besn
q do t bheshin vllezr dhe do t mbronin gjithmon njri-tjetrin nga rreziqet.
Fatet tona tani jan bashkuar, tha Kordha ndrsa ngriti shpatn drejt qiellit.

Ditn tjetr, dy djemt u nisn n krkim t fatit dhe aventurave. Ata udhtuan pr
shum dit e net, npr vende t ashpra e pyje t dendur, derisa nj nat ndaluan t
pushojn pran nj liqeni t vogl nn hnn e kthjellt. Dy djemt ishin t
rraskapitur dhe shum t uritur, dhe asnjri prej tyre nuk arriti t kap peshk pr
dark.
N mes t nats, nga errsira u doli prpara nj djal tjetr q u dha udhtarve
peshk t freskt pr t ngrn. Emrin e kishte Deti dhe u bashkua me Kordhn dhe
Yllin, e t tre dhan besn se do t ishin vllezr dhe do t mbronin gjithmon njri-
tjetrin.

Kshtu, t tre djemt u nisn t nesrmen n mngjes n krkim t fatit dhe

aventurs. Ata udhtuan shtat dit e shtat net derisa mbrritn te nj kshtjell e
mrekullueshme e rrethuar nga nj hendek i madh dhe e ndrtuar n nj lugin t
thell e t bukur me bar t gjat. Mbreti mendjemadh qndronte n portat e
kshtjells dhe tha se nse ndonj burr ose djalosh kishte aq guxim sa t kalonte
me krcim hendekun, ai do ti jepte vajzn e tij pr grua. Por, nse nuk arrin t
kalosh hendekun", tha mbreti me z buits, nse bie n uj, ather do t t
fluturoj koka nga shpata e ushtarit tim m t mir!

Kordha donte ta provonte t krcente n ann tjetr t hendekut dhe t fitonte dorn
e princeshs, por kishte frik se nuk do ta kalonte dot e do ti pritej koka. Kush do t
kujdeset pr nnn time nse nuk arrij t fitoj? mendoi ai me vete.

Pastaj, Ylli u afrua dhe i dha Kordhs nj gur. Pse nuk provon ta hedhsh kt gur
prtej hendekut dhe t shohsh si fluturon, i tha ai vllait t tij.

Kordha bri si i tha Ylli dhe e hodhi gurin prtej hendekut dhe e pa q ra n portat e
kshtjells n ann tjetr.

Nuk ishte aq e vshtir, apo jo? e pyeti Ylli.

Por un nuk jam gur, u prgjigj Kordha. Un peshoj shum m shum se nj gur i
vogl.

Ylli qeshi me vllan e tij. Ather, mori dorn e Kordhs dhe dorn e Detit dhe pa i
paralajmruar fare, filloi t vrapoj drejt cepit t hendekut q rrethonte kshtjelln.
Vetm imagjinoni sikur jeni t leht si nj gur i vogl, thirri Ylli ndrsa t tre
vllezrit iu afruan cepit t hendekut dhe krcyen n ajr. Me ndihmn e Yllit,
vllezrit fluturuan lart e m lart n ajr dhe kaluan prtej ujit me lehtsi t madhe, si
t ishin gur t vegjl t hedhur nga dora e nj gjiganti.
Kur u uln n ann tjetr, mbreti kishte mbetur pa fjal dhe i habitur. Shum burra
trima kishin provuar t krcenin hendekun dhe kishin humbur jetn.

Cili nga ju djelmosha guximtar do t jet ai q do t martohet me vajzn time?"

pyeti mbreti.

Ylli dhe Deti vendosn pa menduar gjat se me princeshn do t martohej vllai i

tyre Kordha.

Ditn tjetr, u b nj dasm e madhe me ushqime dhe muzik e plot festime. T tre
vllezrit u veshn me rroba t bukura dhe Kordha ishte njeriu m i lumtur n bot.
Princesha ishte e sjellshme, e bukur dhe e hirshme Fliste me Yllin dhe Detin dhe
ndenji gjith ditn dor pr dore me Kordhn e nuk u largua asnj ast prej tij.

Pas dasms, t tre vllezrit u uln t bisedojn se far do t bnin m pas.

Kordha mendonte se ishte koha t kthehej n shtpi dhe kshtu i pyeti vllezrit e tij
nse donin t vinin me t dhe t jetonin n fshatin e tij.

Ne kemi dhn besn q do t jemi vllezr dhe do ta mbrojm gjithmon njri-

tjetrin", tha Ylli.

Vllezrit qndrojn bashk, tha Deti duke buzqeshur.

Dhe kshtu, princesha dhe tre vllezrit vendosn t shkojn mngjesin tjetr n
fshatin e Kordhs.

Mbretit i erdhi keq q vajza e tij do t largohej nga pallati, por e dinte se ajo do t
ishte e lumtur me burrin e saj dhe kshtu i dha iftit t ri nj snduk plot me flori q t'i
ndihmonte t fillonin jetn s bashku.

T tre vllezrit dhe princesha e bukur u nisn pr rrug hert n mngjes, kur sapo
po lindte dielli mbi kreshtn e lugins. Ata udhtuan pr dit e net t tra, dhe
udhtimi nuk ishte gjithmon i leht, por m n fund t katrt mbrritn n shtpin e
thjesht t Kordhs n fshatin e tij t vogl.

Kur dgjoi zhurmn e kuajve, nna e Kordhs vrapoi jasht pr t takuar djalin me
lot n sy. Ajo nuk po u besonte syve kur i pa me rroba aq t mira dhe t martuar me
nj princesh kaq t bukur. M pas Kordha e prezantoi nnn me Yllin dhe Detin
dhe i tha asaj se ata ishin br vllezr dhe kishin dhn besn se do ta mbronin
prgjithmon njri-tjetrin.

Nse jeni vllezrit e djalit tim, tha plaka, ather jeni edhe djemt e mi.

At nat nna e Kordhs gatoi ushqime pr t gjith dhe ata hngrn e pin dhe
foln pr jetn q i priste.

Pasi hngrn, Ylli u ua dhe nguli me gozhd nj pupl mbi dern e shtpis s
vogl. Kjo pupl sht shenj e dashuris dhe betimit ton pr t mbrojtur njri-
tjetrin. Nse kjo pupl pikon gjak, do t dim se njri prej nesh sht n hall, dhe do
t vijm pr ndihm .

Kshtu, vllezrit filluan jetn n fshatin e vogl dhe ishin shum t lumtur. Deti u b
i pari i fshatit dhe Ylli gjeti nj grua t bukur. T tre vllezrit ndonjher ishin t
detyruar t mbronin tokat kundr mbretrive fqinje, por luftuan si nj i vetm dhe
gjithmon i mundn armiqt. Kjo sht fuqia e miqsis, besnikris dhe vllazris.