London Prethistorija i srednji vek

Rijeka Temza imala je veoma vanu ulogu kao prometni i trgovaki pravac jo u vrijeme
prije nego su Britaniju osvojili Rimljani, izmeu 55. pr.ne. i 43. godine n.e. Premda postoje
dokazi ratrkanih britskih naselja u podruju, prvu veu naseobinu osnovali su Rimljani
43. godine. Londinium (latinizirano keltsko ime), podignut je na izvanredno povoljnom
poloaju, u poetku kao rimski vojni logor, koji se, zahvaljujui vie trgovini nego
ratovima, pretvorio u snano trgovako sredite, no zadrao se samo 17 godina. Oko 61.
icensko pleme predvoeno kraljicom Boudicom napalo ga je i spalilo do temelja.[17]
Potkraj 1. veka grad je utvren, sagraen je velianstveni forum te drvena pristanita i
skladita. Grad se razvio i nadmaio Colchester kao glavni grad provincije Britanije 100.
godine. Na svom vrhuncu tijekom 2. veka, rimski London je naseljavalo oko 60,000
stanovnika, te je ostao po rimskom vlau sve do njihova povlaenja iz Britanije poetkom
5. veka. Povijest Londona tijekom 5. veka i 6. veka slabo je poznata. Do 7. veka,
Anglosaksonci osnovali su novo naselje nazvano Lundenwic, oko 900 metara uzvodno od
starog rimskog grada, u okolici dananjeg Covent Gardena.[18] Na uu rijeke Fleet
vjerojatno se nalazila ribarska i trgovaka luka. Trgovina se razvijala dok Vikinzi nisu
nadjaali grad, i prisilili preseljenje na istok, na lokaciju starog rimskog Londiniuma kojeg
su titile antike zidine.[19] Vikinki napadi nastavljani su sve jaim intenzitetom do 886,
kada je Alfred Veliki osvojio London i ugovorio mir s Danskim voom Guthrumom.[20]
Izvorni saksonski grad Lundenwic postao je Ealdwic ("stari grad"), naziv koji se do danas
zadrao kao Aldwych, koji se nalazi u dananjem City of Westminster.

Srednji vijek

Knut Veliki preuzeo je englesko prijestolje godine 1016., vladajui gradom i zemljom do
1035, kada je njegova smrt rezultirala povratkom pod saksonsku vlast pod njegovim
pobonim posinkom Edvardom Ispovjednikom, jednim od suosnivaa Westminsterske
opatije i susjedne Westminsterske palae.[21] London je bio daleko najvei i najbogatiji
grad u Engleskoj u razdoblju od 11. do 13. veka, premda je slubeno sjedite vlasti i dalje
bilo u Winchesteru. Nakon bitke kod Hastingsa, Vilim I. Osvaja, tada vojvoda od
Normandije, okrunjen je za kralja u netom dovrenoj Westminsterskoj opatiji na Boi
1066.[22] Vilim je graanima Londona podijelio posebne povlastice, dok je radi kontrole
nad graanstvom na jugoistoku grada dao izgraditi zdanje danas poznato kao londonski
Tower.[23]
1097, kralj Vilim II. zapoeo je graditi Westminster Hall, u blizini istoimene opatije, koji je
bio temelj nove Westminsterske palae, glavne kraljevske rezidencije kroz srednji
vijek.[24] Westminster je postao sjedite kraljevskog dvora i vlade, dok je susjedni
londonski City bio poslovno i trgovako sredite, prosperitetno pod jedinstvenom vlastitom
upravom, Korporacijom grada Londona. 1100. populacija je iznosila 18.000 stanovnika,
dok je do 1300. narasla na skoro 100.000 stanovnika.[25] Postojala je znatna idovska
populacija dok nisu 1290. izgnani iz Engleske proglasom kralja Edvarda I.[26] Katastrofa
je pogodila grad kada je u doba kuge sredinom 14. veka izgubio treinu stanovnitva.[27]
Osim invazije za vrijeme seljakog ustanka Wata Tylera 1381,[28] London je ostao
relativno neokrznut raznim graanskim ratovima tijekom srednjeg vijeka. [29]