You are on page 1of 1

Richard Cory Richard Cory

Whenever Richard Cory went down town, Tuwing pupunta si Richard Cory sa bayan,
We people on the pavement looked at him: Ako at ang mamayang tao nakatingin sa kanya:
He was a gentleman from sole to crown, Siya isang maginoo mula ulo hanggang
Clean-favoured and imperially slim. talampakan.
Malinis at payat kung siyay titignan.
And he was always quietly arrayed
And he was always human when he talked; At siyay palaging tahimik na nararamtam.
But still he fluttered pulses when he said, At siyay palaging tao kapag siyay makikipag-
Good Morning! and he glittered when he usap;
walked. Kapag siyay babati ng Magandang Umaga!
madaming taong gumiginhawa.
And he was rich, yes, richer than a king,
And admirably school in every grace:
In fine we thought that he was everything Siyay mayaman, oo, mas mayaman siya kesa sa
To make us wish that we were in his place. hari,
Hinahangaan siya ng madaming tao dahil sa
So on we worked and waited for the light, awa:
And went without the meat and cursed the Akala naming, siya ang lahat lahat
bread, Para hilingin namin na maging isang katulad
And Richard Cory, one a calm summer night, niya.
Went home and pull a bullet in his head.

Hinayaan, nagtrabo at naghintay sa liwanag.


Nagugutom kami, kumakain kami na may amag
na tinapay.
Isang kalamdong tag-init na gabi, Si Richard
Cory,
Umuwi sa bahay at nakita nalang may tama ng
bala sa ulo.

You might also like